Αποτελέσματα live αναζήτησης

Γ. Χριστόπουλος: Ιδού το νέο φορολογικό νομοσχέδιο - Πως θα φορολογηθούν τα εισοδήματα του 2019 και του 2020

14 Νοέμβριου 2019 Σχόλια
Γ. Χριστόπουλος: Ιδού το νέο φορολογικό νομοσχέδιο - Πως θα φορολογηθούν τα εισοδήματα του 2019 και του 2020
© Taxheaven - H εικόνα προστατεύεται από τον νόμο περι πνευματικής ιδιοκτησίας - Δείτε περισσότερα στους όρους χρήσης
  • Εκτιμώμενος χρόνος ανάγνωσης 119 λεπτά

 
-  Βήμα – βήμα ανάλυση όλων των διατάξεων σε αντιπαραβολή με τις προηγούμενες,

-  Ποιες ηχηρές ρυθμίσεις (όπως η μη διόρθωση της αδικίας με την επιβολή προστίμων στις περιπτώσεις τροποποιητικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος) έμειναν έξω, ενώ είχαν τεθεί επανειλημμένα υπόψη της Φορολογικής Διοίκησης και των νυν αρμοδίων Υπουργών,

-  Πολλά σχόλια – επισημάνσεις, αλλά και προτάσεις για βελτιώσεις και διορθώσεις, από τους πολίτες που συμμετέχουν στη διαβούλευση. 

 
Γράφει και σχολιάζει ο επιστημονικός συνεργάτης του Taxheaven Γιώργος Χριστόπουλος*
 
*Φοροτεχνικός – συγγραφέας φορολογικών βιβλίων - υπεύθυνος επιστημονικής ομάδας της ΕΦΕΕΑ- εκπρόσωπος τύπου της ΠΟΦΕΕ - πρώην καθηγητής ΤΕΙ

 

Υποψήφιος στις εκλογές του ΟΕΕ με την παράταξη της



 
 
Επιμέλεια ύλης: Κωνσταντίνος Γ. Χριστόπουλος – Φοροτεχνικός (υποψήφιος μετά του πατρός στις εκλογές του ΟΕΕ)
 
Το νέο φορολογικό νομοσχέδιο – μαμούθ έχει τεθεί σε «Δημόσια Διαβούλευση», η οποία θα διαρκέσει μέχρι τις 15.11.2019, προκειμένου να έχει ψηφιστεί ως το τέλος του μήνα. Το νομοσχέδιο, ωστόσο, δεν έχει ακόμη κατατεθεί στη Βουλή που σημαίνει ότι υπάρχουν χρονικά περιθώρια για βελτιώσεις και διορθώσεις.
Φέρνει ανατροπές στη φορολογία εισοδήματος μισθωτών, συνταξιούχων, αγροτών, ελεύθερων επαγγελματιών και επιχειρήσεων.

Σύμφωνα με το Δ.Τ. του υπ. Οικονομικών:

  • μειώνονται μαζικά φόροι εισοδήματος για νοικοκυριά και επιχειρήσεις, αντί να αυξάνονται,
  • επιβραβεύεται η επιχειρηματικότητα προς όφελος των εργαζομένων και της πραγματικής οικονομίας,
  • αντιμετωπίζονται ευνοϊκά δράσεις εταιρικής κοινωνικής ευθύνης και παροχές υπέρ των εργαζομένων,
  • προσελκύονται ξένοι επενδυτές στην Ελλάδα, αντί να διώχνονται, με κίνητρα να επενδύσουν στην Ελλάδα.


Σύμφωνα με σχόλια έγκυρων οικονομικών κύκλων, είναι γεγονός ότι από την έναρξη της 10ετούς μνημονικής περιόδου, είναι το πρώτο νομοσχέδιο, που δεν προβλέπει καμία αύξηση φόρου, αλλά αντίθετα, περιέχει ελαφρύνσεις στη φορολογία εισοδήματος, ύψους περίπου 1 δισ. ευρώ.

Συνεπώς εύλογα τα φώτα της δημοσιότητας, όλες αυτές τις μέρες  πέφτουν αναμφίβολα στα άρθρα που φέρνουν τις πρώτες ελαφρύνσεις στη φορολογία εισοδήματος,

 

Οι κερδισμένοι

Για εισοδήματα ως 10.000 ευρώ, η εισαγωγή νέου χαμηλού συντελεστή 9% σε συνδυασμό με τη διατήρηση του αφορολογήτου στα σημερινά επίπεδα των 8.636 ευρώ φέρνουν μειώσεις και «τα πρώτα χαμόγελα» σε μισθωτούς και συνταξιούχους.

Τα μεγαλύτερα οφέλη από τη νέα φορολογική κλίμακα και τη νέα έκπτωση φόρου θα έχουν οι έχοντες εισοδήματα από 10.000 έως και 15.000 ευρώ. Μισθωτοί και συνταξιούχοι σε αυτά τα όρια εισοδήματος, θα ωφεληθούν έως και 177 ευρώ τον χρόνο αν δεν έχουν παιδιά, έως και κατά 160 ευρώ αν έχουν ένα παιδί, έως και κατά 200 ευρώ αν έχουν δύο παιδιά και έως και κατά 320 ευρώ αν έχουν τρία παιδιά


 


Για κάθε επιπλέον εξαρτώμενο τέκνο μετά το τέταρτο, η μείωση του φόρου αυξάνεται κατά 220 ευρώ για κάθε επόμενο τέκνο.
 

Η νέα φορολογική κλίμακα για τα εισοδήματα από 1.1.2020:


 


 

Οι χαμένοι της «μεσαίας τάξης»


Από την άλλη, όσο ανεβαίνει ο πήχης, τόσο περιορίζονται οι μειώσεις φόρου. Είναι ενδεικτικό ότι μισθωτός με ετήσιο εισόδημα 20.000 ευρώ, θα έχει 17 ευρώ μικρότερο φορολογικό βάρος, όσο και ο αντίστοιχος μισθωτός των 50.000 ευρώ. Για τα μεσαία εισοδήματα, τα οφέλη θα είναι μικρά έως μηδαμινά, ενώ μεγάλα οφέλη θα προκύψουν για όσους έχουν υψηλές αποδοχές άνω των 80.000 ευρώ. Τα πολύ υψηλά εισοδήματα θα δουν ελάφρυνση ακόμη και άνω των 1.000 ευρώ λόγω της μείωσης του ανώτατου συντελεστή από το 45% στο 44%.

Στον παρακάτω πίνακα βλέπουμε ανάλογα με το ύψος του εισοδήματος και τον αριθμό των τέκνων, την κλιμάκωση των ελαφρύνσεων κατά τη φορολόγηση των εισοδημάτων του 2020.
 


 


Ελεύθεροι επαγγελματίες ιδιαίτερα ωφελημένοι;


Θα δουν τα εκκαθαριστικά της εφορίας το 2021 (για τα εισοδήματα του 2020) μειωμένα σύμφωνα με τον ακόλουθο πίνακα.

Προσοχή: Ωστόσο η έκπτωση και εδώ θα συνδυαστεί με ηλεκτρονικές αποδείξεις 30%, ενώ χωρίς αυτές, θα υπάρχει φορολογικό «πέναλτι» με πληρωμή φόρου ίσου με το 22%, στη διαφορά. (Δηλαδή θα χάνουν το ευεργέτημα της μείωσης του εισαγωγικού συντελεστή της κλίμακας στο 9%).
 

 

Εισόδημα

2019

2020

Διαφορά

(σε ευρώ)

Ποσοστό

10.000

2.200

900

-1.300

59%

15.000

3.300

2.000

-1.300

39%

20.000

4.400

3.100

-1.300

29%

25.000

5.850

4.550

-1.300

22%

30.000

7.300

5.900

-1400

19%

40.000

11.000

9.500

-1.500

14%

50.000

15.500

13.900

-1.600

10%


 

Περισσότερες ηλεκτρονικές αποδείξεις.


Από 01.01.2020, οι μισθωτοί, συνταξιούχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες και εισοδηματίες (όσοι εισπράττουν εισοδήματα από ενοίκια) θα πρέπει να πραγματοποιούν δαπάνες ίσες με το 30% επι του πραγματικού τους  εισοδήματος (και όχι με βάση τα τεκμήρια) με ηλεκτρονικά μέσα, ενώ χωρίς αυτές, θα υπάρχει φορολογικό «πέναλτι» με πληρωμή φόρου, 22% στη διαφορά.


Στο φορολογικό νομοσχέδιο, όπως θα δούμε στην ανάλυση του άρθρου 7, περιλήφθηκαν οι εξής βελτιώσεις:

  το 30% υπολογίζεται επί του πραγματικού εισοδήματος από το οποίο αφαιρείται η εισφορά αλληλεγγύης

  στις περιπτώσεις που ο φορολογούμενος έχει δαπανήσει με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής σε δανειακές υποχρεώσεις προς τράπεζες (τοκοχρεολύσιο), ενοίκιο και φόρους (εισοδήματος φυσικών προσώπων και ΕΝΦΙΑ), ποσό πάνω από το 60% του πραγματικού εισοδήματος, τότε το ποσοστό των υποχρεωτικών ηλεκτρονικών πληρωμών περιορίζεται στο 20% του πραγματικού εισοδήματος.

  Στον φορολογούμενο του οποίου έχει κατασχεθεί ο λογαριασμός, το όριο ηλεκτρονικών δαπανών περιορίζεται στις πέντε χιλιάδες ευρώ  (5.000 €) δαπανών.

  Προβλέπονται εξαιρέσεις για φορολογούμενους που έχουν αντικειμενικές δυσκολίες χρήσης ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής.

 

Παραδείγματα

Φέτος (2019)

Με τις νέες διατάξεις για το 2020 θα χρειάζονται:

με εισόδημα:

Χρειάζονται  αποδείξεις:

5.000,00

500,00

1.500,00

10.000,00

1.000,00

3.000,00

15.000,00

1.750,00

4.500,00

20.000,00

2.500,00

6000,00

25.000.00

3.250,00

7.500,00

30.000,00

4.000,00

9.000,00

35.000,00

5.000,00

10500,00

40.000,00

6.000,00

12.000,00

 

Στις επιχειρήσεις:



Τρεις  φορολογικές ελαφρύνσεις μεσοσταθμικά 20 έως 25%, θα δουν οι επιχειρήσεις για τα εισοδήματα του 2019:
- μείωση της προκαταβολής στο 95% (από 100% σήμερα) και
- μείωση του φορολογικού συντελεστή από το 28% στο 24%
- μείωση του φόρου στα μερίσματα[1] από το 10% στο 5%.

[1] Σχόλιο:
1. Η περ. α΄ της παρ. 1 του άρθρου 64 ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:
«α) για μερίσματα πέντε τοις εκατό (5%).»
2. Οι διατάξεις της παρ. 1 του παρόντος έχουν εφαρμογή από 1.1.2020 και μετά.
Συνεπώς η παρ. 2 για εφαρμογή από 1.1.2020 είναι μάλλον ασαφής. Δεν είναι σαφές αν ο νέος συντελεστής αφορά τις διανομές κερδών που θα γίνουν από 1.1.2020 και μετά ή για διανομές κερδών που προκύπτουν από ισολογισμούς χρήσεων που αρχίζουν από 1.1.2020 ή ισολογισμούς που κλείνουν από 1.1.2020 και μετά. Για την αποφυγή συγχύσεως ορθότερο είναι να οριστεί ότι θα ισχύει από διανομές κερδών που αποφασίζονται από την 1.1.2020 και μετά.


Όπως θα δούμε στη συνέχεια κατά την ανάλυση των διατάξεων, στο φορολογικό νομοσχέδιο  περιλαμβάνονται και άλλα σημαντικά μέτρα. (βλ. και πολλά σχόλια με προτάσεις, αλλά και επιφυλάξεις, στη διαβούλευση (Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων
http://www.opengov.gr/minfin/?p=9002#consnav )

- Θεσπίζονται κίνητρα προκειμένου εύποροι φορολογούμενοι του εξωτερικού να μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα.
- Θέσπιση νέας πάγιας ρύθμισης οφειλών προς τη φορολογική διοίκηση και τα ασφαλιστικά ταμεία.
- Αλλαγές στη φορολόγηση του εισοδήματος σε είδος, δηλαδή των παροχών σε είδος που πραγματοποιούν οι επιχειρήσεις στους εργαζομένους τους
- Κίνητρα στις επιχειρήσεις προκειμένου να ανανεώσουν τον στόλο των οχημάτων τους με ηλεκτρικά Ι.Χ.
- Αναστολή του ΦΠΑ στην οικοδομική δραστηριότητα για 3 χρόνια, και μάλιστα αναδρομικά από τις οικοδομικές άδειες που έχουν εκδοθεί μετά την 1/1/2006.
- Αναστολή του φόρου υπεραξίας επί του κέρδους αγοραπωλησίας ακινήτων για 3 χρόνια και επανεξέτασή του κατά τον 4ο χρόνο.
- Μείωση φόρου για τις δαπάνες που πραγματοποιούν οι φορολογούμενοι για την ενεργειακή λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση των ακινήτων.
- Το 40% της δαπάνης θα εκπίπτει από τον φόρο, αλλά μόνο για τις εργασίες και όχι για τα υλικά.
- Μετάταξη του συντελεστή ΦΠΑ στο 13%, από 24% που είναι σήμερα, για τα είδη πρώτης ανάγκης που απευθύνονται στη βρεφική ηλικία.
- Μετάταξη του συντελεστή ΦΠΑ στο 13%, από 24%, για τα κράνη μοτοσυκλετιστών και τα παιδικά καθίσματα αυτοκινήτων.
- Απαλλαγή από την εισφορά αλληλεγγύης όλων των ΑμεΑ με ποσοστό αναπηρίας άνω του 80% ανεξαρτήτως της μορφής της αναπηρίας.


Εισάγονται φορολογικά μέτρα για την ενίσχυση της βιώσιμης ανάπτυξης, όπως:

Η εισαγωγή δέσμης μέτρων για την προώθηση χρήσης των μέσων μαζικής μεταφοράς και οχημάτων μηδενικών ή χαμηλών ρύπων, «παρακολουθώντας βέλτιστες πρακτικές άλλων κρατών-μελών».


Η ενίσχυση της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης και των παροχών στους εργαζόμενους, δίδοντας:

1. Έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων για τις δαπάνες που αφορούν σε δράσεις Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης,

2. Παροχή κινήτρων στις επιχειρήσεις προκειμένου να επιλέγουν την αγορά ή τη χρηματοδοτική μίσθωση οικολογικών αυτοκινήτων αντιρρυπαντικής τεχνολογίας, για τη χορήγησή τους στους εργαζομένους τους.


Σημαντική παρέμβαση στην κατεύθυνση του περιορισμού της φοροδιαφυγής:

  • Μείωση του ορίου από τα 500 στα 300 ευρώ για τις συναλλαγές με μετρητά. Οι αγορές άνω των 300 ευρώ πρέπει να πραγματοποιούνται με ηλεκτρονικές συναλλαγές. (βλ. και εδώ «τα πυρά» στη διαβούλευση)
    Τέλος, στο πλαίσιο ενίσχυσης της φορολογικής συμμόρφωσης προτείνονται τροποποιήσεις αναφορικά με τον εξωδικαστικό συμβιβασμό και αύξηση του αριθμού των δόσεων των υφιστάμενων ρυθμίσεων (πάγια ρύθμιση).
     

Σχετικά δείτε και την πολύ πρακτική κωδικοποίηση του κόμβου, με όλες τις αλλαγές σε ΚΦΕ, ΚΦΔ και ΦΠΑ που προβλέπει το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που τέθηκε σε διαβούλευση.
 

Ποιες ηχηρές ρυθμίσεις (όπως η μη διόρθωση της αδικίας με την επιβολή προστίμων στις περιπτώσεις τροποποιητικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος) έμειναν έξω, ενώ είχαν τεθεί επανειλημμένα υπόψη της Φορολογικής Διοίκησης και των νυν αρμοδίων Υπουργών:


Όπως προκύπτει και από τα σχόλια των πολιτών, των φορολογούμενων  αλλά και φορέων που συμμετέχουν στη διαβούλευση του νομοσχεδίου, δεν απουσιάζουν και σημαντικές «κίτρινες κάρτες». Σύμφωνα και με δημοσιεύματα έγκριτων φορο - σχολιαστών, πρόκειται για ηχηρές απουσίες διατάξεων τις οποίες περίμενε ο επιχειρηματικός κόσμος αλλά και για παρεμβάσεις που ουσιαστικά ακυρώνουν ελαφρύνσεις και άλλες θετικές για τους φορολογούμενους διευθετήσεις.


Διαχρονικές οι προτάσεις της ΠΟΦΕΕ. Ποιες συμπεριλαμβάνονται στο νομοσχέδιο:


Η ιδιότητά μου (όπως αναφέρεται και πιο πάνω), υπαγορεύει την ανάγκη να συμπεριλάβω στον μακρύ κατάλογο των πολύ σημαντικών προτάσεων, μερικές από τις εμπεριστατωμένες   
προτάσεις που έχει διαχρονικά υποβάλει αρμοδίως η ΠΟΦΕΕ.

Η Π.Ο.Φ.Ε.Ε. έχει αναδείξει διαχρονικά τις παθογένειες του ισχύοντος φορολογικού πλαισίου καταδεικνύοντας την διαρκή αποκοπή του από το κοινωνικό πρόσωπο, με την συνεχή μείωση του αφορολόγητου, καθώς και την κατάργηση της κοινωνικής αποστολής και της σημασίας των φοροελαφρύνσεων.


Λευκή Βίβλος με Διαρκή Σημεία της Π.Ο.Φ.Ε.Ε.


Θυμίζω ότι στην πρόσφατη Ολομέλεια των Προέδρων των Ενώσεων, (7 Οκτωβρίου 2019) ανοίγοντας την ατζέντα των θεμάτων ο Πρόεδρος Βασίλης Καμπάνης, έκανε έναν σύντομο απολογισμό πεπραγμένων του Δ.Σ. στα πλαίσια της «Λευκής βίβλου» με τις επικαιροποιημένες θέσεις και την ανάδειξη των κρίσιμων θεμάτων που αποσκοπούν στην αποδοτικότερη συνεργασία με την Φορολογική Διοίκηση, την Εργασιακή και Ασφαλιστική Διοίκηση και απλούστευση των διαδικασιών και υποχρεώσεων με τις οποίες είναι επιφορτισμένο το πολύπλοκο Λογιστικό- Φοροτεχνικό επάγγελμα.


Οι προτάσεις έχουν σημείο αναφοράς την διαμόρφωση ενός δικαιότερου φορολογικού συστήματος, ενταγμένου σε μια εθνική αναπτυξιακή στρατηγική:


Μετά τις εθνικές εκλογές του Ιουλίου 2019, προκειμένου να υλοποιηθεί, ένας απολογισμός της κατάστασης, που κληροδότησαν στη χώρα τα επώδυνα προγράμματα προσαρμογής, η ΠΟΦΕΕ, πραγματοποίησε σειρά προγραμματισμένων συναντήσεων, που εντάσσονται στην σταθερή στρατηγική της, με τα αρμόδια παραγωγικά Υπουργεία, προβάλλοντας την δημιουργία ενός άρτια επεξεργασμένου «οδικού χάρτη» για τα θεσμικά ζητήματα του κλάδου και για την διαμόρφωση ενός δικαιότερου φορολογικού συστήματος, ενταγμένου σε μια εθνική αναπτυξιακή στρατηγική, με ενισχυμένο και κατοχυρωμένο τον ρόλο του Λογιστή-Φοροτεχνικού. (Βλ. σχετικά στην ιστοσελίδα της ΠΟΦΕΕ τα θέματα με τα δελτία τύπου, όπως: https://pofee.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1129    https://pofee.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1127 )


Το κρίσιμο θέμα της εναρμόνισης των  διατάξεων του άρθρου 54 του ΚΦΔ, όσον αφορά την άδικη επιβολή προστίμου επι τροποποιητικών δηλώσεων όλων των φορολογιών, όταν η αρχική υποβάλλεται εμπρόθεσμα:


Μπορεί να ικανοποιεί τον Πρόεδρο και τα μέλη του Δ.Σ., ότι στο νομοσχέδιο περιλαμβάνονται σημαντικές από τις προτάσεις της ΠΟΦΕΕ, ωστόσο παρότι έχει χυθεί
πολύ μελάνι στο κρίσιμο θέμα της εναρμόνισης των διατάξεων του άρθρου 54 του ΚΦΔ, όσον αφορά την άδικη επιβολή προστίμου[1] επί τροποποιητικών δηλώσεων όλων των φορολογιών, όταν η αρχική υποβάλλεται εμπρόθεσμα, δεν «ίδρωσε το αυτί» σε κανέναν από τους συντάκτες του Ν/Σ, ώστε να συμπεριληφθεί στις τροποποιήσεις που έγιναν στον ΚΦΔ.

[1] Βλ. διατύπωση της πρότασης στα υπομνήματα προς κ.κ Πιτσιλή, Βεσυρόπουλο, Σταϊκούρα), που συνοδεύεται με τις σχετικές παραπομπές σε διατάξεις: «Εναρμόνιση και εφαρμογή των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 54 του ΚΦΔ, για μη πρόστιμο και στις εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος, φόρου διαμονής, περιβαλλοντικού τέλους, πληροφοριακών κλπ. καταστάσεων όταν η αρχική είναι εμπρόθεσμη. Είναι η πάγια θέση της Π.Ο.Φ.Ε.Ε. στο θέμα από το 2013 όταν άλλαξε το νομοθετικό πλαίσιο προστίμων με τον Ν. 4174/2013. Η επιβολή τέτοιων προστίμων προσκρούει στην αρχή ne bis in idem, αφού η δηλωτική υποχρέωση είναι μία, η εκάστοτε δήλωση»

 

Είναι όμως ως ένα βαθμό σημαντικό, να σημειώσουμε σε ποια εισακούστηκε η ΠΟΦΕΕ και ποιες από τις προτάσεις περιλαμβάνονται στο Ν/Σ:


Και αυτά έχουν να κάνουν με την «Λευκή Βίβλο», όπου καταγράφονται τα σχετικά με:

Τις φοροελαφρύνσεις, τη μείωση των συντελεστών φορολόγησης φυσικών και νομικών προσώπων, τη διατήρηση του αφορολογήτου με επέκταση του σε ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους, τη σταδιακή μείωση της προκαταβολής, την αύξηση της πάγιας ρύθμισης των 12 και 24 δόσεων σε 24 και 36 ή 48, ώστε να μην χάνεται η ρύθμιση των 120 δόσεων (όπως συνέβη με τις 100 δόσεις), τις ηλεκτρονικές συναλλαγές, τη ρύθμιση των 120 δόσεων, τον χαρακτηρισμό ως εισοδήματος της ωφέλειας  από την παραίτηση πιστώτριας επιχείρησης από είσπραξη χρέους και άλλα κρίσιμα θέματα.

Καθώς όμως το νομοσχέδιο, δεν έχει ακόμη κατατεθεί στη Βουλή και βρίσκεται στο στάδιο της δημόσιας διαβούλευσης, γεγονός  που σημαίνει ότι υπάρχουν χρονικά περιθώρια για βελτιώσεις και διορθώσεις.

Σίγουρα η ΠΟΦΕΕ, (όπως δήλωσε στους Προέδρους των Ενώσεων, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. Βασίλης Καμπάνης) θα επαναφέρει τις «ξεχασμένες» από τον νομοθέτη υπόλοιπες προτάσεις της «Λευκής Βίβλου» με την επίκληση να συμπεριληφθούν κατά το δυνατόν στο υπό διαβούλευση Ν/Σ.




Μερικά σχόλια από την «αλίευση» στην διαβούλευση:

 

Το νέο άρθρο 5Α για την εναλλακτική φορολόγηση εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή φυσικών προσώπων που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα


Δυσκολεύομαι να κατανοήσω την στόχευση των διατάξεων του νέου αυτού άρθρου.

Ο κάτοικος Αυστρίας (π.χ.) πως θα παύσει να υπόκειται σε φορολόγηση του ιδίου αυτού εισοδήματος που προκύπτει στην Αυστρία (από πηγές Αυστρίας);

Πως η φορολογική διοίκηση Αυστρίας θα αποδεχθεί να παύσει την φορολόγηση εισοδήματος (π.χ. από ακίνητο εντός της Αυστριακής επικράτειας).

Τι προκύπτει από την ΣΑΔΦ μεταξύ Ελλάδος-Αυστρίας (ή και όποιας άλλης χώρας με την οποία η Ελλάδα έχει υπογράψει ΣΑΔΦ) για τις διάφορες κατηγορίες εισοδημάτων; (Συντάξεις, ακίνητα, κινητές αξίες, αμοιβές σε φυσικά πρόσωπα κλπ)

Το άρθρο θα πρέπει να προβλέψει ρητά, εκτός από την περίπτωση των επενδυτών, και την εναλλακτική φορολόγηση συντάξεων που προκύπτουν στην αλλοδαπή φυσικών προσώπων που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα.

Μία αντίστοιχη ευνοϊκή πρόβλεψη θα δώσει κίνητρο μεταφοράς φορολογικής κατοικίας στην Ελλάδα σε ένα διαρκώς αυξανόμενο πληθυσμό συνταξιούχων (λόγω καλύτερων κλιματικών συνθηκών, ποιότητας ζωής και αύξησης του προσδόκιμου ζωής) και θα έχει αποκλειστικά και μόνο θετικά αποτελέσματα για τον κρατικό προϋπολογισμό.

Η παρουσία των φορολογουμένων αυτών στην Ελλάδα θα συνεισφέρει και στη δημιουργία θέσεων εργασίας μέσω αυξημένης ζήτησης προϊόντων και υπηρεσιών της λεγόμενης Silver Economy, δηλ. της οικονομικής δραστηριότητας που απευθύνεται στους καταναλωτές της τρίτης ηλικίας.

 

Στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για παλινοστούντες Έλληνες συνταξιούχους: 


Θέλουμε να φέρουμε τους ξένους αλλά δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για Έλληνες που θέλουν να επιστρέψουν. Θα μπορούσε φερ’ ειπείν τα εισοδήματα από συντάξεις εξωτερικού να φορολογούνται με χαμηλό συντελεστή 5%, μέχρι κάποιου ορίου.
 

Σαν πρότυπα εναλλακτικής φορολόγησης φυσικών προσώπων που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα (περιπτώσεις της Πορτογαλίας, Μάλτας, Κύπρου, Ιταλίας):


Σαν πρότυπα εναλλακτικής φορολόγησης φυσικών προσώπων που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα για συντάξεις από πηγές στην αλλοδαπή, μπορούν να χρησιμεύσουν οι περιπτώσεις της Πορτογαλίας (μηδενική φορολόγηση για 10 έτη με την προϋπόθεση της αγοράς ή ενοικίασης ακινήτου στην Πορτογαλία), της Μάλτας (φορολογικός συντελεστής 15% με την προϋπόθεση της αγοράς η ενοικίασης ακινήτου στη Μάλτα χωρίς χρονικό περιορισμό), της Κύπρου (φορολογικός συντελεστής 5% χωρίς χρονικό περιορισμό), της Ιταλίας (φορολογικός συντελεστής 7% για διάστημα 5 ετών με προϋπόθεση εγκατάστασης σε δήμους της νότιας Ιταλίας με λιγότερους από 20.000 κατοίκους), η βεβαίως ένας συνδυασμός αυτών.

Επιπρόσθετα, η νομοθεσία της Κύπρου προβλέπει (υπό προϋποθέσεις) τη δυνατότητα να μεταφέρει φυσικό πρόσωπο τη φορολογική του κατοικία στην Κύπρο έχοντας φυσική παρουσία μόνο 60 ημερών ανά ημερολογιακό έτος.
«Προτείνεται λοιπόν η προσθήκη άρθρου 5Β, με τίτλο «Εναλλακτική φορολόγηση συντάξεων που προκύπτουν στην αλλοδαπή φυσικών προσώπων που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα» και με αντίστοιχο περιεχόμενο».



Άρθρο 04 τροποποίηση άρθρου 13 ΚΦΕ για τις παροχές σε είδος.
Παράγραφος 2.


Αν αυτό που πρέπει να φορολογηθεί είναι η αξία (ΛΤΠΦ) του παραχωρούμενου αυτοκίνητου, τότε η φορολόγηση αυτή, για να είναι δίκαιη, οφείλει να λαμβάνει υπόψιν ως επιπλέον ετήσιο εισόδημα την ΛΤΠΦ με τρόπο αναλογικό. Ο κάθε συντελεστής υπολογισμού εισοδήματος βάσει της ΛΤΠΦ θα πρέπει να αναφέρεται στην υπερβάλλουσα αξία ΛΤΠΦ που αντιστοιχεί στα όρια της κλίμακας και όχι στο σύνολο της αξίας.
Με την υφιστάμενη διατύπωση διατηρείται η προηγούμενη ρύθμιση, που δημιουργεί άδικη και δυσανάλογα μεγάλη απόκλιση στο θεωρούμενο επιπλέον ετήσιο εισόδημα, μεταξύ πολύ κοντινών αξιών ΛΤΠΦ του παραχωρούμενου οχήματος.
Ένα χαρακτηριστικό (υπαρκτό) παράδειγμα:
Για ΛΤΠΦ παραχωρούμενου οχήματος = 16.970€ > Θεωρούμενο επιπλέον εισόδημα (7%) = 1.184€.
Για ΛΤΠΦ παραχωρούμενου οχήματος = 17.050€ > Θεωρούμενο επιπλέον εισόδημα (14%) = 2.387€.
Είναι σαφές ότι για διαφορά ΛΤΠΦ ίση με 80€ η διαφορά στο θεωρούμενο επιπλέον εισόδημα είναι 1.200€ (!). Αυτό είναι προφανώς άδικο!

 

Σε σχέση με τις τωρινές διατάξεις του άρθρου 13 παρ. 3 του Κ.Φ.Ε. (.. μία πρόταση που διαλέξαμε για αποφυγή παρερμηνειών):


Εξομοιώνονται οι παροχές σε είδος με τη μορφή δανείου είτε περιβάλλονται με τη μορφή έγγραφης συμφωνίας είτε όχι, καθόσον η τωρινή διάταξη που αναφέρει ότι «περιβάλλονται τη μορφή έγγραφης συμφωνίας» αντικαθίσταται από την διάταξη που αναφέρει ότι «είτε περιβάλλονται τη μορφή έγγραφης συμφωνίας είτε όχι,» και επιπροσθέτως απαλείφεται η διάταξη που όριζε ότι «Σε περίπτωση που δεν υφίσταται έγγραφη συμφωνία δανείου, το σύνολο του αρχικού κεφαλαίου λογίζεται ως παροχή σε είδος. Η προκαταβολή μισθού άνω των τριών (3) μηνών θεωρείται δάνειο.».
Πρέπει να υπάρξει επαρκής διευκρίνιση, καθώς μπορεί να δημιουργηθούν προβλήματα στους ελέγχους. Δηλαδή ενώ η ουσία είναι να φορολογηθούν τα ποσά που δίνονται ως δάνειο στην πραγματική τους υπόσταση.  (Άλλως «θεωρητικά» δίνονται καθόσον εάν δεν υπάρχει έγγραφη συμφωνία με βέβαιη χρονολογία δεν αποδεικνύεται η συμφωνία δανείου και ο φορολογούμενος δύναται να επικαλεστεί ότι επιθυμεί σε ενδεχόμενο έλεγχο από τις αρμόδιες αρχές).

Η πραγματική υπόσταση δεν είναι ούτε η φορολόγηση του συνόλου του αρχικού κεφαλαίου ως παροχή σε είδος, ούτε η φορολόγηση μόνο του ποσού της διαφοράς που προκύπτει μεταξύ των τόκων ως αναλύεται ανωτέρω, ούτε η επιβολή τέλους χαρτοσήμου (1%) σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 15 παρ. 5 περ. γ΄ του Κ.Ν.Χ.Τ. ως ταμειακή διευκόλυνση, αλλά η φορολόγησή τους ως μέρισμα, ήτοι να εξομοιώνονται με ποσά που δίνονται ως μέρισμα (φορολόγηση με τις τωρινές διατάξεις 10% – με τις προτεινόμενες διατάξεις 5%) καθόσον ως επί το πλείστον οι εταίροι ή μέτοχοι είναι αυτοί που λαμβάνουν ποσά από την εταιρεία και δεν τα επιστρέφουν σε εύλογο – εντός τριμήνου – χρονικό διάστημα, ούτε εντός του ίδιου φορολογικού έτους.
 

…. Στα «αζήτητα» η ευνοϊκή διάταξη για τους περιστασιακά απασχολούμενους (άνεργοι, νοικοκυρές, φοιτητές, συμμετέχοντες σε προγράμματα εργασιακής εμπειρίας κ.λπ.):


Και ενώ είχε αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα πλέον από το φορολογικό έτος 2018 και επόμενα, η ρύθμιση για περιστασιακά ή ευκαιριακά απασχολούμενους, με τη μεταφορά της κάτω από την κλίμακα στο άρθρο 15 του ΚΦΕ, με την προτεινόμενη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 6 του νέου φορολογικού νομοσχεδίου προβλέπεται η κατάργηση της.  Υπενθυμίζουμε  ότι σύμφωνα με την ρύθμιση αυτή εφόσον αυτοί δεν είναι επιτηδευματίες, δηλαδή δεν έχουν κάνει έναρξη εργασιών, έχει εφαρμογή, για λόγους φορολογικής δικαιοσύνης, η ενιαία κλίμακα των μισθωτών/συνταξιούχων/επιχειρηματικής δραστηριότητας, υπολογιζόμενου του ποσού της μείωσης φόρου, εφόσον το πραγματικό τους εισόδημα δεν υπερβαίνει το ποσό των 6.000 ευρώ και το τεκμαρτό τους εισόδημα δεν υπερβαίνει το ποσό των 9.500 ευρώ.
Όταν το πραγματικό εισόδημα των φορολογουμένων υπερβαίνει το ποσό των 6.000 ευρώ, το υπερβάλλον ποσό φορολογείται σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 29. (σημ. η παρ. 1 του άρθρου 29 (ως κέρδος από επιχειρηματική δραστηριότητα) αφού προστεθεί σε τυχόν εισοδήματα από μισθούς και συντάξεις. Και βέβαια για τα κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα δεν εφαρμόζονται οι μειώσεις του φόρου).


Αποκαλυπτικό
για τον τρόπο με τον οποίο θα φορολογούνται για τα εισοδήματα του 2020 οι περιστασιακά απασχολούμενοι είναι το ακόλουθο παράδειγμα:

Σε φορολογούμενο άγαμο με ετήσιο εισόδημα 321 ευρώ από περιστασιακή μισθωτή απασχόληση για όλο το έτος 2020 και με κύρια κατοικία 27 τετραγωνικών μέτρων θα βεβαιωθεί το 2021 συνολικό ποσό φόρου προς πληρωμή ύψους 734,40 ευρώ (367,20 ευρώ φόρος εισοδήματος + 367,20 ευρώ προκαταβολή φόρου εισοδήματος έναντι του επόμενου έτους). Το ποσό της οφειλής αυτής θα προκύψει επειδή:

  • το εισόδημα που θα ληφθεί υπόψη για τη φορολόγηση του συγκεκριμένου φυσικού προσώπου δεν θα είναι το πραγματικό πενιχρό εισόδημα των 321 ευρώ αλλά ένα πολύ πιο υψηλό ποσό τεκμαρτού εισοδήματος, ύψους 4.080 ευρώ, που θα προσδιοριστεί γι’ αυτόν λόγω της εφαρμογής του ελάχιστου τεκμηρίου διαβίωσης των 3.000 ευρώ και της προσθήκης στο ποσό αυτό του τεκμηρίου διαβίωσης της κατοικίας, το οποίο ανέρχεται σε 1.080 ευρώ. Το τεκμαρτό εισόδημα των 4.080 ευρώ θα θεωρηθεί ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα, βάσει της παραγράφου του άρθρου του ισχύοντος Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, και, ως εκ τούτου, θα φορολογηθεί με συντελεστή 9% από το πρώτο ευρώ. Από τη φορολόγηση του ποσού των 4.080 ευρώ με 9% θα προκύψει ποσό φόρου εισοδήματος προς πληρωμής ύψους 367,20 ευρώ.
     
  • επί του φόρου εισοδήματος των 367,20 ευρώ θα υπολογιστεί και θα επιβληθεί επιπλέον και προκαταβολή φόρου εισοδήματος έναντι του επόμενου έτους με συντελεστή 100%. Έτσι θα προκύψει και ένα επιπλέον ποσό οφειλής ύψους άλλων 367,20 ευρώ.
Θεωρούμε ότι θα ακουστεί η επισήμανση αυτή και θα προβλεφθεί η συγκεκριμένη διάταξη, η οποία μάλλον από παραδρομή «ξεχάστηκε».


 

Άλλα «φάουλ» του φορολογικού νομοσχεδίου:


Όπως κατέγραψε, ο έγκριτος δημοσιογράφος Σπύρος Δημητρέλης σε άρθρο του στο capital (https://www.capital.gr/tax/3393114/tesseris-kitrines-kartes-sto-forologiko-apo-tin-agora):


  • Η απουσία της διάταξης για τον διπλασιασμό του χρόνου συμψηφισμού των ζημιών που καταγράφουν οι επιχειρήσεις. Η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί ότι ο χρόνος συμψηφισμού των ζημιών θα επεκτεινόταν από τα πέντε στα δέκα έτη.
    Η διάταξη αυτή θα βοηθούσε σημαντικά τον επιχειρηματικό κόσμο, την οικονομία και την απασχόληση γενικότερα καθώς περιορίζει το φορολογικό βάρος των επιχειρήσεων που πραγματοποίησαν για κάποιες χρήσεις σημαντικές ζημιές τις οποίες δεν μπορούν να συμψηφίσουν στο χρονικό όριο της 5ετίας λόγω περιορισμένης κερδοφορίας.
    Η παρέμβαση αυτή θα βοηθούσε εξαιρετικά τις επιχειρήσεις που δοκιμάστηκαν κατά τη διάρκεια της δεκαετούς κρίσης και παρά την καταγραφή ζημιών κατάφεραν να παραμείνουν ζωντανές. Με τον συμψηφισμό των ζημιών σε ορίζοντα 10ετίας θα μπορούσαν να ανακάμψουν γρηγορότερα σε μια περίοδο που η οικονομία βγαίνει από το τούνελ.
  • Η μη διόρθωση της αδικίας με την επιβολή προστίμων στις περιπτώσεις τροποποιητικής δήλωσης φόρων. Στην περίπτωση που μια επιχείρηση έχει υποβάλλει εμπρόθεσμα την αρχική δήλωση απόδοσης του φόρου και προχωρά στην υποβολή τροποποιητικής δήλωσης η οποία είτε αυξάνει είτε μειώνει τον αποδιδόμενο φόρο, της επιβάλλεται πρόστιμο και τόκος. Το λογικό, όπως σημειώνουν σύμβουλοι επιχειρήσεων, είναι να επιβάλλεται μόνο τόκος και όχι πρόστιμο.
     
  • Η φορολόγηση ορισμένων κατηγοριών αποθεματικών τα οποία κατά το σχηματισμό τους προβλεπόταν ότι θα ήταν εντελώς αφορολόγητα ακόμη και αν στο μέλλον κεφαλαιοποιούνταν. Τα εν λόγω αποθεματικά δημιουργήθηκαν στο παρελθόν από επιχειρήσεις που έκαναν χρήση των διατάξεων εκείνων οι οποίες προέβλεπαν ότι δεν θα φορολογηθούν στο μέλλον καθ’ οιονδήποτε τρόπο.  Ωστόσο, με τη μορφή της διάταξης που δόθηκε στη διαβούλευση, παρότι βελτιώνονται οι υφιστάμενες διατάξεις και μειώνεται ο φορολογικός συντελεστής από 10% σε 5% και επιπλέον απαλείφεται το χρονοδιάγραμμα για φορολόγηση 10% ή 20% ή με τις γενικές διατάξεις, ανάλογα με το έτος που θα κεφαλαιοποιούνταν,  δεν διευκρινίζεται η περίπτωση των αποθεματικών που είχαν σχηματιστεί ως αφορολόγητα ακόμη και αν διανέμονταν ή κεφαλαιοποιούνταν. Συνεπώς απαιτούνται ρητές διευκρινίσεις για την αποφυγή παρερμηνειών κατά την εφαρμογή των διατάξεων στο μέλλον και να καθοριστούν επακριβώς ποια είναι τα συγκεκριμένα αποθεματικά που είχαν προβλεφθεί ως αφορολόγητα και πρέπει να παραμείνουν αφορολόγητα ακόμη και αν κεφαλαιοποιηθούν.



  • Η ουσιαστική ακύρωση της φορο-απαλλαγής για την ενεργειακή, λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση ακινήτων μέσω μερικών κρίσιμων λεπτομερειών.
    Η έκπτωση φόρου 40% δίνεται μόνο για τις εργασίες και όχι για τα υλικά ενώ «προκλητική» είναι η πρόβλεψη του νομοσχεδίου ότι όσοι κάνουν χρήση της συγκεκριμένης φοροαπαλλαγής χάνουν έως το τέλος του 2026 την έκπτωση 5% από το εισόδημα ενοικίων χωρίς παραστατικά. Σήμερα ένας φορολογούμενος που δηλώνει ετήσιο εισόδημα από ενοίκια, για παράδειγμα, 30.000 ευρώ φορολογείται για 28.500 ευρώ καθώς 1.500 ευρώ αφαιρούνται λόγω αποσβέσεων και δαπανών συντήρησης χωρίς δικαιολογητικά.
    Με δεδομένο ότι η απαίτηση του ιδιοκτήτη να εκδοθεί τιμολόγιο ή απόδειξη παροχής υπηρεσιών θα συνοδευτεί από χρέωση ΦΠΑ 24% και θα χαθεί και η έκπτωση από το εισόδημα, το ουσιαστικό όφελος για τον ιδιοκτήτη από τη συγκεκριμένη φοροαπαλλαγή περιορίζεται δραματικά σε σημείο που να υπάρχουν αμφιβολίες για το αν συμφέρει τελικά.





ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΜΕ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ»

Α.  Στην παρούσα εργασία παραθέτουμε, όλες τις αλλαγές στους δύο κώδικες σε αντιπαραβολή με τις προηγούμενες διατάξεις:
      1ον Στον ν. 4172/2013 (ΚΦΕ) και 2ον στον Ν.4174/2013 (ΚΦΔ)
 

Β.  Επίσης παραθέτουμε τις διατάξεις που αφορούν:
       στον Κώδικα ΦΠΑ και
 

Γ.  Λοιπές τροποποιήσεις αναφορικά: 

  • με τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, 
  • την αύξηση του αριθμού των δόσεων των υφιστάμενων ρυθμίσεων (πάγια ρύθμιση),
     
  • την παράταση του τρόπου φορολόγησης οχημάτων δημόσια χρήσης έως το 2022,
  • τις διατάξεις σχετικά με τον ειδικό φόρο ακινήτων,
  • τις διατάξεις για τον τρόπο φορολόγησης των εταιρειών που επενδύουν σε ακίνητη περιουσία,
     
  • τις διατάξεις για τον τρόπο φορολόγησης των αμοιβαίων κεφαλαίων ακινήτων
  • τις διατάξεις για τον τρόπο φορολόγησης των εταιρειών επενδύσεων χαρτοφυλακίου
  • τις διατάξεις για τον τρόπο φορολόγησης των ΟΣΕΚΑ


Για επικοινωνία: [email protected]

 

Διατάξεις που τροποποιούνται

Οι νέες διατάξεις με το σχέδιο νόμου

 

Άρθρο 4. Φορολογική κατοικία

1. Ένα φυσικό πρόσωπο είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, εφόσον:

α) έχει στην Ελλάδα τη μόνιμη ή κύρια κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του ή το κέντρο των ζωτικών του συμφερόντων, ήτοι τους προσωπικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς δεσμούς του ή

 

2. Ένα φυσικό πρόσωπο που βρίσκεται στην Ελλάδα συνεχώς για χρονικό διάστημα που υπερβαίνει τις εκατόν ογδόντα τρεις (183) ημέρες, συμπεριλαμβανομένων και σύντομων διαστημάτων παραμονής στο εξωτερικό, είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδος από την πρώτη ημέρα παρουσίας του στην Ελλάδα.

Το προηγούμενο εδάφιο δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση φυσικών προσώπων που βρίσκονται στην Ελλάδα αποκλειστικά για τουριστικούς, ιατρικούς, θεραπευτικούς ή παρόμοιους ιδιωτικούς σκοπούς και η παραμονή τους δεν υπερβαίνει τις τριακόσιες εξήντα πέντε (365) ημέρες, συμπεριλαμβανομένων και σύντομων διαστημάτων παραμονής στο εξωτερικό.

Η παρούσα παράγραφος δεν αποκλείει την εφαρμογή της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου

 ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ

 

Άρθρο 1

Τροποποίηση άρθρου 4 ΚΦΕ για τη φορολογική κατοικία

 

Σχόλιο: με τις νέες ρυθμίσεις τροποποιούνται διατάξεις για την φορολογική κατοικία. Με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων, αποσαφηνίζεται και απλουστεύεται η νομοθεσία για τη φορολογική κατοικία ενώ παράλληλα με νέο άρθρο (5Α), θεσπίζεται εναλλακτικός τρόπος φορολόγησης των εισοδημάτων αλλοδαπής προέλευσης με πληρωμή ετήσιου κατ’ αποκοπή φόρου στις περιπτώσεις επενδύσεων άνω των 500.000 ευρώ.

 

 

1. H περίπτωση α΄ της παρ.1 του άρθρου 4 του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

«1. Ένα φυσικό πρόσωπο είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, εφόσον:

α) έχει στην Ελλάδα τη μόνιμη ή κύρια κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του ή το κέντρο των ζωτικών του συμφερόντων, ήτοι τους προσωπικούς και οικονομικούς δεσμούς του.»

 

2. Η παρ. 2 του άρθρου 4 του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Με την επιφύλαξη της παρ. 1 ένα φυσικό πρόσωπο που βρίσκεται στην Ελλάδα για χρονικό διάστημα που υπερβαίνει τις εκατόν ογδόντα τρεις (183) ημέρες, αθροιστικά, είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδος από την πρώτη ημέρα παρουσίας του στην Ελλάδα.

 

Το προηγούμενο εδάφιο δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση φυσικών προσώπων που βρίσκονται στην Ελλάδα αποκλειστικά για τουριστικούς, ιατρικούς, θεραπευτικούς ή παρόμοιους ιδιωτικούς σκοπούς και η παραμονή τους δεν υπερβαίνει τις τριακόσιες εξήντα πέντε (365) ημέρες, συμπεριλαμβανομένων και σύντομων διαστημάτων παραμονής στο εξωτερικό.»

 

 

Άρθρο 2

Προσθήκη άρθρου 5 Α στον ΚΦΕ για την εναλλακτική φορολόγηση εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή φυσικών προσώπων που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα

 

Μετά το άρθρο 5του ν. 4172/2013 προστίθεται νέο άρθρο 5 Α ως εξής:

«Άρθρο 5Α

Εναλλακτική φορολόγηση εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή φυσικών προσώπων που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα

1. Ο φορολογούμενος, φυσικό πρόσωπο, που μεταφέρει τη φορολογική κατοικία του στην Ελλάδα δύναται να υπαχθεί σε εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης, όπως ορίζεται στην παρ. 2 του παρόντος άρθρου, για το εισόδημα που προκύπτει στην αλλοδαπή κατά την έννοια της παρ. 2 του άρθρου 5, εφόσον σωρευτικά :

α) δεν ήταν φορολογικός κάτοικος της Ελλάδος τα προηγούμενα επτά (7) από τα οκτώ (8) έτη πριν τη μεταφορά της φορολογικής κατοικίας του στην Ελλάδα και

β) αποδεικνύει ότι επενδύει o ίδιος ή συγγενικό του πρόσωπο, κατά την έννοια της περ. στ΄ του άρθρου 2 του παρόντος Κώδικα, ή μέσω νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας στο οποίο ή στην οποία, αντίστοιχα, έχει την πλειοψηφία των μετοχών ή μεριδίων, σε ακίνητα ή επιχειρήσεις ή κινητές αξίες ή μετοχές ή μερίδια σε νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες με έδρα την Ελλάδα.

 

Το ποσό της επένδυσης αυτής δεν μπορεί να είναι μικρότερο των πεντακοσίων χιλιάδων (500.000) ευρώ.

Η επένδυση πρέπει να έχει ολοκληρωθεί εντός τριών (3) ετών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης κατά την

παρ. 3 του παρόντος.

 Δεν απαιτείται να συντρέχει η προϋπόθεση της περίπτωσης β΄, εφόσον πρόκειται για φυσικό πρόσωπο που έχει αποκτήσει και διατηρεί άδεια διαμονής για επενδυτική δραστηριότητα στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 16 του ν. 4251/2014, όπως ισχύει.

Το εν λόγω φυσικό πρόσωπο υπόκειται σε φόρο για το φορολογητέο εισόδημά του που προκύπτει στην ημεδαπή, κατά την έννοια της παρ. 1 του άρθρου 5, σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις του παρόντος Κώδικα.

2. Εφόσον γίνει δεκτή, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στην παρ. 3, η υπαγωγή του φορολογούμενου σε εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης για το εισόδημα που προκύπτει στην αλλοδαπή, το φυσικό πρόσωπο καταβάλλει φόρο κατ’ αποκοπή, ανεξαρτήτως του ύψους εισοδήματος που αποκτήθηκε στην αλλοδαπή, ποσού εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ για κάθε φορολογικό έτος.

Το φυσικό πρόσωπο έχει τη δυνατότητα να ζητήσει την επέκταση της εφαρμογής του άρθρου αυτού για οποιοδήποτε συγγενικό του πρόσωπο, κατά την έννοια της περ. στ΄ του άρθρου 2 του παρόντος Κώδικα, καταβάλλοντας ποσό φόρου ίσο με είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ ανά φορολογικό έτος για κάθε συγγενικό πρόσωπο.

 

Ο φόρος αυτός καταβάλλεται σε μία (1) δόση και δεν συμψηφίζεται με άλλες φορολογικές υποχρεώσεις ή τυχόν πιστωτικά υπόλοιπα.

3. Η αίτηση μεταφοράς της φορολογικής κατοικίας με υπαγωγή στον εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή κατά το παρόν άρθρο υποβάλλεται από το φυσικό πρόσωπο μέχρι τις 31 Μαρτίου εκάστου φορολογικού έτους στην Φορολογική Διοίκηση.

 

Εντός της ίδιας προθεσμίας δύνανται να υποβάλουν αίτηση υπαγωγής στον εναλλακτικό τρόπο φορολόγησης εισοδήματος που προκύπτει στην

αλλοδαπή κατά το παρόν άρθρο και φυσικά πρόσωπα που πληρούν τις προϋποθέσεις της παρ. 1 και έχουν ήδη μεταφέρει τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα εντός του προηγούμενου φορολογικού έτους.

Εντός εξήντα (60) ημερών από την υποβολή της αίτησης, η Φορολογική Διοίκηση εξετάζει την αίτηση και εκδίδει απόφαση, με την οποία την εγκρίνει ή την απορρίπτει.

 

Το φυσικό πρόσωπο δηλώνει στην αίτησή του το κράτος στο οποίο είχε την τελευταία

φορολογική κατοικία του μέχρι την υποβολή της αίτησής του.

Η Φορολογική Διοίκηση ενημερώνει τις φορολογικές αρχές του κράτους αυτού σχετικά με τη μεταφορά της φορολογικής κατοικίας του εν λόγω φορολογουμένου, σύμφωνα με τις διατάξεις περί διεθνούς διοικητικής συνεργασίας όπως αυτές ισχύουν.

4. Η εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου αρχίζει από το πρώτο φορολογικό έτος για το οποίο υποβάλλεται η αίτηση του φυσικού προσώπου για την υπαγωγή του στις διατάξεις του παρόντος άρθρου και λήγει μετά το πέρας δεκαπέντε (15) φορολογικών ετών.

 

Η υπαγωγή στις διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν δύναται να παραταθεί πέραν των δεκαπέντε (15) φορολογικών ετών.

 

5. Το φυσικό πρόσωπο που εντάσσεται στις διατάξεις του παρόντος άρθρου, εφόσον σε κάποιο φορολογικό έτος δεν καταβάλλει ολόκληρο το οριζόμενο στην παρ. 2 του παρόντος άρθρου κατ’ αποκοπή ποσό φόρου, παύει να υπάγεται από το οικείο φορολογικό έτος στις διατάξεις του άρθρου αυτού και φορολογείται για το παγκόσμιο εισόδημά του βάσει των γενικών διατάξεων του παρόντος Κώδικα.

6. Το φυσικό πρόσωπο δύναται σε οποιοδήποτε φορολογικό έτος κατά τη διάρκεια της προβλεπόμενης στην παρ. 4 εφαρμογής των διατάξεων του παρόντος άρθρου να υποβάλει αίτηση για την ανάκληση της υπαγωγής του στις διατάξεις αυτές.

Σε περίπτωση ανάκλησης, το φυσικό πρόσωπο υπάγεται σε φορολογία σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις για το φορολογικό έτος εντός του οποίου υποβάλλει την αίτηση ανάκλησης και δεν υποχρεούται στην καταβολή του οριζόμενου κατ’ αποκοπή ποσού φόρου για το έτος αυτό.

 

7. Το φυσικό πρόσωπο οφείλει να αποδώσει το οριζόμενο στην παρ. 2 του παρόντος άρθρου κατ’ αποκοπή ποσό φόρου εντός τριάντα (30) ημερών από την έγκριση της αίτησής του κατά την παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου.

Η δήλωση φορολογίας εισοδήματος υποβάλλεται και η καταβολή του φόρου διενεργείται, με την επιφύλαξη των οριζομένων στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 2, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 67 του παρόντος Κώδικα.

 

8. Με την καταβολή του κατ’ αποκοπή ποσού φόρου της παρ. 2 του παρόντος άρθρου εξαντλείται κάθε φορολογική υποχρέωση του φυσικού προσώπου που έχει υπαχθεί στις διατάξεις του παρόντος άρθρου για εισόδημα που προκύπτει στην αλλοδαπή και το φυσικό πρόσωπο απαλλάσσεται από φόρο κληρονομιών ή δωρεών περιουσίας που βρίσκεται στην αλλοδαπή.

 

9. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Ανάπτυξης και

Επενδύσεων καθορίζονται οι επιλέξιμες κατηγορίες επενδύσεων, ο χρόνος διατηρήσεώς τους στην Ελλάδα, η διαδικασία αποδείξεως της επένδυσης, η παρακολούθηση της διατήρησης

της επένδυσης και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.

 

10. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων καθορίζεται η διαδικασία υπαγωγής στις διατάξεις του παρόντος άρθρου, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς  της φορολογικής κατοικίας, η αρμόδια υπηρεσία για την υποβολή, εξέταση και έγκριση της αίτησης, τα δικαιολογητικά που συνοδεύουν την αίτηση, η ανάκλησή της καθώς και κάθε άλλο αναγκαίο θέμα ή λεπτομέρειες για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.».

 

 

 

Άρθρο 8. Φορολογικό έτος

4. Χρόνος κτήσης του εισοδήματος θεωρείται ο χρόνος που ο δικαιούχος απέκτησε το δικαίωμα είσπραξής του.

Κατ' εξαίρεση, για τις ανείσπρακτες δεδουλευμένες αποδοχές που εισπράττει καθυστερημένα ο δικαιούχος εισοδήματος από μισθωτή εργασία και συντάξεις σε φορολογικό έτος μεταγενέστερο, χρόνος απόκτησης του εν λόγω εισοδήματος θεωρείται ο χρόνος που εισπράττονται, εφόσον αναγράφονται διακεκριμένα στην ετήσια βεβαίωση αποδοχών που χορηγείται στον δικαιούχο.

Άρθρο 3

Τροποποίηση άρθρου 8 ΚΦΕ

για τη ρύθμιση των ανείσπρακτων δεδουλευμένων αποδοχών

 

Σχόλιο: αποσαφηνίζεται και ορίζεται ότι οι ανείσπρακτες δεδουλευμένες αποδοχές οι οποίες όταν εισπράττονται θα φορολογούνται πλέον στο έτος που ανάγονται.

 

1. Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 8 του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται

ως εξής:

 

«Ειδικά για τις ανείσπρακτες δεδουλευμένες αποδοχές που εισπράττονται το έτος 2014 και μετά και εφόσον αναγράφονται διακεκριμένα στην ετήσια βεβαίωση αποδοχών που χορηγείται στον δικαιούχο ή προκύπτει με οποιοδήποτε πρόσφορο μέσο το έτος στο οποίο ανάγονται, υπάγονται σε φόρο με βάση τις διατάξεις του έτους που ανάγονται.»

 

2. Η διάταξη της παρ. 1 του παρόντος εφαρμόζεται από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου.

 

Άρθρο 4

Τροποποίηση άρθρου 13 ΚΦΕ

για τις παροχές σε είδος

 

Σχόλια: Αντικαθίσταται το άρθρο 13 του Κ.Φ.Ε. (παροχές σε είδος) από 1.1.2020. Συγκεκριμένα:

1ον θεωρείται παροχή σε είδος το υπερβάλλον ποσό, πάνω από τα 300 ευρώ

 

2ον αυξάνεται το όριο για την εξαίρεση των οχημάτων που χρησιμοποιούνται για επαγγελματικούς σκοπούς από 12.000 σε 17.000, 

3ον στην παράγραφο 3:

Σε σχέση με τις τωρινές διατάξεις του άρθρου 13 παρ. 3 του Κ.Φ.Ε. εξομοιώνονται οι παροχές σε είδος με τη μορφή δανείου είτε περιβάλλονται με τη μορφή έγγραφης συμφωνίας είτε όχι, καθόσον η τωρινή διάταξη που αναφέρει ότι «περιβάλλονται τη μορφή έγγραφης συμφωνίας» αντικαθίσταται από την διάταξη που αναφέρει ότι «είτε περιβάλλονται τη μορφή έγγραφης συμφωνίας είτε όχι,» και επιπροσθέτως απαλείφεται η διάταξη που ορίζει ότι «Σε περίπτωση που δεν υφίσταται έγγραφη συμφωνία δανείου, το σύνολο του αρχικού κεφαλαίου λογίζεται ως παροχή σε είδος. Η προκαταβολή μισθού άνω των τριών (3) μηνών θεωρείται δάνειο.».
 

4ον στην έννοια των παροχών σε είδος, έτσι όπως περιγράφονται και με την επιφύλαξη των διατάξεων της παρ. 1 του νέου άρθρου 13, προστίθενται και ο εργαζόμενος ή εταίρος ή μέτοχος ή συγγενικά πρόσωπα αυτών κατά την έννοια των διατάξεων της περ. στ' του άρθρου 2 του ν. 4172/2013

5ον Επίσης, σχετικά με την παραχώρηση κατοικίας, προστίθενται στην παρ. 5 και  συγγενικά πρόσωπα αυτών κατά την έννοια των διατάξεων της περ. στ' του

άρθρου 2.

 

 

Άρθρο 13. Παροχές σε είδος 


1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων των παραγράφων 2, 3, 4 και 5 οποιεσδήποτε παροχές σε είδος που λαμβάνει ένας εργαζόμενος ή συγγενικό πρόσωπο αυτού συνυπολογίζονται στο φορολογητέο εισόδημά του στην αγοραία αξία τους, εφόσον η συνολική αξία των παροχών σε είδος υπερβαίνει το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ ανά φορολογικό έτος.



2. Η αξία της παραχώρησης ενός οχήματος σε εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα εντός του φορολογικού έτους, υπολογίζεται ως ποσοστό της Λιανικής Τιμής Προ Φόρων (ΛΤΠΦ) του οχήματος ως εξής:

α) για ΛΤΠΦ από 0 έως 12.000 ευρώ ως ποσοστό τέσσερα τοις εκατό (4%) της ΛΤΠΦ ως επιπλέον ετήσιο εισόδημα,

β) για ΛΤΠΦ από 12.001 έως 17.000 ευρώ ως ποσοστό επτά τοις εκατό (7%) της ΛΤΠΦ ως επιπλέον ετήσιο εισόδημα,

γ) για ΛΤΠΦ από 17.001 έως 20.000 ευρώ ως ποσοστό δεκατέσσερα τοις εκατό (14%) της ΛΤΠΦ ως επιπλέον ετήσιο εισόδημα,

δ) για ΛΤΠΦ από 20.001 έως 25.000 ευρώ ως ποσοστό δεκαοκτώ τοις εκατό (18%) της ΛΤΠΦ ως επιπλέον ετήσιο εισόδημα,

ε) για ΛΤΠΦ πλέον των 25.001 ευρώ ως ποσοστό είκοσι δύο τοις εκατό (22%) της ΛΤΠΦ ως επιπλέον ετήσιο εισόδημα, ανεξάρτητα αν το όχημα ανήκει στην επιχείρηση ή είναι μισθωμένο με οποιονδήποτε τρόπο στα ανωτέρω πρόσωπα.


Το ανωτέρω ποσοστό καθενός οχήματος δεν επιμερίζεται σε περισσότερα του ενός πρόσωπα.

Η αξία της παραχώρησης του οχήματος μειώνεται βάσει παλαιότητας ως εξής:


i) 0-2 έτη καμία μείωση


ii) 3-5 έτη μείωση δέκα τοις εκατό (10%)


iii) 6-9 έτη μείωση εικοσι πέντε τοις εκατό (25%)


iv) Από 10 έτη και μετά μείωση πενήντα τοις εκατό (50%).

Από τις διατάξεις του παρόντος εξαιρούνται τα οχήματα που παραχωρούνται αποκλειστικά για επαγγελματικούς σκοπούς και έχουν Λιανική Τιμή Πώλησης προ Φόρων έως 12.000 ευρώ.




3. Οι παροχές σε είδος με τη μορφή δανείου, προς εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο

 

από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα περιβάλλονται τη μορφή έγγραφης συμφωνίας και αποτιμώνται με βάση το ποσό της διαφοράς που προκύπτει μεταξύ των τόκων που θα κατέβαλε ο εργαζόμενος στη διάρκεια του ημερολογιακού μήνα κατά τον οποίο έλαβε την παροχή, εάν το επιτόκιο υπολογισμού των τόκων ήταν το μέσο επιτόκιο αγοράς, του οποίου η μέθοδος υπολογισμού ορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, κατά τον ίδιο μήνα και των τόκων που τυχόν κατέβαλε ο εργαζόμενος στη διάρκεια του εν λόγω ημερολογιακού μήνα.

 

Σε περίπτωση που δεν υφίσταται έγγραφη συμφωνία δανείου, το σύνολο του αρχικού κεφαλαίου λογίζεται ως παροχή σε είδος. Η προκαταβολή μισθού άνω των τριών (3) μηνών θεωρείται δάνειο.

4. Η αγοραία αξία των παροχών σε είδος που λαμβάνει ένας εργαζόμενος ή εταίρος ή μέτοχος

από νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα με τη μορφή δικαιωμάτων προαίρεσης απόκτησης μετοχών προσδιορίζεται κατά το χρόνο άσκησης του δικαιώματος προαίρεσης ή μεταβίβασής του και ανεξαρτήτως εάν συνεχίζει να ισχύει η εργασιακή σχέση.

 

Η αγοραία αξία άσκησης δικαιώματος είναι η τιμή κλεισίματος της μετοχής στο χρηματιστήριο μειωμένη κατά την τιμή διάθεσης του δικαιώματος.

5. Η αγοραία αξία της παραχώρησης κατοικίας σε εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα,

 

για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα ενός φορολογικού έτους, αποτιμάται στο ποσό του μισθώματος που καταβάλλει η επιχείρηση ή σε περίπτωση ιδιόκτητης κατοικίας σε ποσοστό τρία τοις εκατό (3%) επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου.

1. Οι διατάξεις του άρθρου 13 του ν. 4172/2013 αντικαθίστανται ως εξής:

 

«1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων των παραγράφων 2, 3, 4 και 5 του παρόντος άρθρου και του άρθρου 14 του παρόντος νόμου, οποιεσδήποτε παροχές σε είδος που λαμβάνει ένας εργαζόμενος ή εταίρος ή μέτοχος ή συγγενικά πρόσωπα αυτών κατά την έννοια των διατάξεων της περ. στ΄ του άρθρου 2 συνυπολογίζονται  στο φορολογητέο εισόδημά του στην αγοραία αξία τους, εφόσον η συνολική αξία των παροχών σε είδος υπερβαίνει το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ ανά φορολογικό έτος και μόνο για το υπερβάλλον ποσό.

 

2. Η αξία της παραχώρησης ενός οχήματος σε εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από ένα

φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα εντός του φορολογικού έτους, υπολογίζεται ως ποσοστό της Λιανικής Τιμής Προ Φόρων (ΛΤΠΦ) του

οχήματος ως εξής:

 

α) για ΛΤΠΦ από 0 έως 12.000 ευρώ ως ποσοστό τέσσερα τοις εκατό (4%) της ΛΤΠΦ ως επιπλέον ετήσιο εισόδημα,

 

β) για ΛΤΠΦ από 12.001 έως 17.000 ευρώ ως ποσοστό επτά τοις εκατό (7%) της ΛΤΠΦ ως επιπλέον ετήσιο εισόδημα,

 

γ) για ΛΤΠΦ από 17.001 έως 20.000 ευρώ ως ποσοστό δεκατέσσερα τοις εκατό (14%) της ΛΤΠΦ ως επιπλέον ετήσιο εισόδημα,

 

δ) για ΛΤΠΦ από 20.001 έως 25.000 ευρώ ως ποσοστό δεκαοκτώ τοις εκατό (18%) της ΛΤΠΦ ως επιπλέον ετήσιο εισόδημα,

 

ε) για ΛΤΠΦ πλέον των 25.001 ευρώ ως ποσοστό είκοσι δύο τοις εκατό (22%) της ΛΤΠΦ ως επιπλέον ετήσιο εισόδημα, ανεξάρτητα αν το όχημα ανήκει στην επιχείρηση ή είναι μισθωμένο με οποιονδήποτε τρόπο στα ανωτέρω πρόσωπα.

Το ανωτέρω ποσοστό καθενός οχήματος δεν επιμερίζεται σε περισσότερα του ενός

πρόσωπα.

 

 

Η αξία της παραχώρησης του οχήματος μειώνεται βάσει παλαιότητας ως εξής:

 

i) 0-2 έτη καμία μείωση

 

ii) 3-5 έτη μείωση δέκα τοις εκατό (10%)

iii) 6-9 έτη μείωση είκοσι πέντε τοις εκατό (25%)

 

iv) Από 10 έτη και μετά μείωση πενήντα τοις εκατό (50%).

 

Από τις διατάξεις του παρόντος εξαιρούνται τα οχήματα που παραχωρούνται αποκλειστικά για επαγγελματικούς σκοπούς και έχουν Λιανική Τιμή Πώλησης προ Φόρων έως 17.000 ευρώ.

 

3. Οι παροχές σε είδος με τη μορφή δανείου, προς εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο ή συγγενικά πρόσωπα αυτών κατά την έννοια των διατάξεων της περ. στ΄ του άρθρου 2

 

από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, είτε περιβάλλονται τη μορφή έγγραφης συμφωνίας είτε όχι, αποτιμώνται με βάση το ποσό της διαφοράς που προκύπτει μεταξύ των τόκων που θα κατέβαλε ο εργαζόμενος στη διάρκεια του ημερολογιακού μήνα κατά τον οποίο έλαβε την παροχή, εάν το επιτόκιο υπολογισμού των τόκων ήταν το μέσο επιτόκιο αγοράς, του οποίου η μέθοδος υπολογισμού ορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, κατά τον ίδιο μήνα και των τόκων που τυχόν κατέβαλε ο εργαζόμενος στη διάρκεια του εν λόγω ημερολογιακού μήνα.

 

4. Η αγοραία αξία των παροχών σε είδος

που λαμβάνει ένας εργαζόμενος ή εταίρος ή μέτοχος ή συγγενικά πρόσωπα αυτών κατά την έννοια των διατάξεων της περ. στ΄ του άρθρου 2

από νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα με τη μορφή δικαιωμάτων προαίρεσης απόκτησης μετοχών προσδιορίζεται κατά το χρόνο άσκησης του δικαιώματος προαίρεσης ή μεταβίβασής του και ανεξαρτήτως εάν συνεχίζει να ισχύει η εργασιακή σχέση.

 

Η αγοραία αξία άσκησης δικαιώματος είναι η τιμή κλεισίματος της μετοχής στο χρηματιστήριο μειωμένη κατά την τιμή διάθεσης του δικαιώματος.

 

5. Η αγοραία αξία της παραχώρησης κατοικίας σε εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο ή συγγενικά πρόσωπα αυτών κατά την έννοια των διατάξεων της περ. στ΄ του άρθρου 2 από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα,

 

για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα ενός

φορολογικού έτους, αποτιμάται στο ποσό του μισθώματος που καταβάλλει η επιχείρηση ή σε περίπτωση ιδιόκτητης κατοικίας σε ποσοστό τρία τοις εκατό (3%) επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου.»

 

2. Οι διατάξεις της παρ. 1 εφαρμόζονται για τις δαπάνες που πραγματοποιούνται στα φορολογικά έτη που αρχίζουν από 1.1.2020 και μετά.

Άρθρο 14. Απαλλαγές εισοδήματος από μισθωτή εργασία και συντάξεις

 

1. Από τον υπολογισμό του εισοδήματος από μισθωτή εργασία και συντάξεις εξαιρούνται:

 

ι) τα ασφάλιστρα που καταβάλλονται από τον εργαζόμενο ή τον εργοδότη για λογαριασμό του εργαζομένου στο πλαίσιο ομαδικών ασφαλιστηρίων συνταξιοδοτικών συμβολαίων και ,
ια) τα ασφάλιστρα που καταβάλλονται από τον εργοδότη για την ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή κάλυψη του υπαλληλικού του προσωπικού ή για την κάλυψη του κινδύνου ζωής ή ανικανότητάς του στο πλαίσιο ασφαλιστηρίου συμβολαίου, μέχρι του ποσού των χιλίων πεντακοσίων (1.500) ευρώ ετησίως ανά εργαζόμενο,

Άρθρο 5

Τροποποίηση άρθρου 14 ΚΦΕ σχετικά με απαλλαγές εισοδήματος από μισθωτή εργασία και συντάξεις

 

 

Σχόλια:

απαλλάσσονται από 1.1.2020 από τον υπολογισμό του εισοδήματος από μισθωτή εργασία και συντάξεις:
1ον η αποζημίωση για αγορά μηνιαίων ή ετήσιων καρτών απεριορίστων διαδρομών μέσων μαζικής μεταφοράς και
2ον η αγοραία αξία της παραχώρησης ενός οχήματος μηδενικών ή χαμηλών ρύπων έως 50 gCO2/Km προς ένα εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο ή συγγενικά πρόσωπα αυτών κατά την έννοια των διατάξεων της περ. στ' του άρθρου 2 από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα εντός του φορολογικού έτους.
 

 

 

1. Στο τέλος της περίπτωσης ι) της παραγράφου 1 του άρθρου 14 διαγράφεται η λέξη «και» και τίθεται κόμμα και στο τέλος της περίπτωσης ια) της παραγράφου 1 του άρθρου 14 διαγράφεται η τελεία, τίθεται κόμμα και προστίθενται νέα εδάφια

 

ιβ) και ιγ) ως εξής:

 

«ιβ) η αποζημίωση για αγορά μηνιαίων ή ετήσιων καρτών απεριορίστων διαδρομών μέσων μαζικής μεταφοράς και

 

ιγ) η αγοραία αξία της παραχώρησης ενός οχήματος μηδενικών ή χαμηλών ρύπων έως 50 gCO2/Km προς ένα εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο ή συγγενικά πρόσωπα αυτών κατά την έννοια των διατάξεων της περ. στ΄ του άρθρου 2 από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα εντός του φορολογικού έτους.»

 

2. Οι διατάξεις της παρ. 1 εφαρμόζονται για τις δαπάνες που πραγματοποιούνται στα φορολογικά έτη που αρχίζουν από 1.1.2020 και μετά.

Άρθρο 15. Φορολογικός συντελεστής

1. Το φορολογητέο εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις υποβάλλεται σε φόρο, σύμφωνα με την ακόλουθη κλίμακα:

 

Εισόδημα (Μισθοί, Συντάξεις, Επιχ. Δραστηριότητα)

Φορ. Συντελεστής

0 - 20.000

22%

20.001 - 30.000

29%

30.001 - 40.000

37%

40.001 –

45%

Όταν το πραγματικό εισόδημα των φορολογουμένων δεν υπερβαίνει το ποσό των 6.000 ευρώ και το τεκμαρτό τους εισόδημα δεν υπερβαίνει το ποσό των 9.500 ευρώ και εφόσον δεν ασκείται επιχειρηματική δραστηριότητα για την οποία απαιτείται η υποβολή δήλωσης έναρξης εργασιών ή ατομική αγροτική δραστηριότητα, το εισόδημα αυτό, εξαιρουμένου του εισοδήματος από κεφάλαιο και από υπεραξία μεταβίβασης κεφαλαίου, και η προστιθέμενη διαφορά τεκμηρίων, φορολογούνται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο και την παράγραφο 1 του άρθρου 16. Εάν το πραγματικό εισόδημα υπερβαίνει το ποσό των 6.000 ευρώ, το υπερβάλλον ποσό φορολογείται σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 29. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται και για τους φορολογούμενους που διέκοψαν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα, για το εισόδημα που απέκτησαν μετά τη διακοπή της.

 

2. Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται για το εισόδημα από μισθωτή εργασία που αποκτούν:

α) οι αξιωματικοί που υπηρετούν σε πλοία του εμπορικού ναυτικού και το οποίο φορολογείται με φορολογικό συντελεστή 15% και

β) το κατώτερο πλήρωμα που υπηρετεί σε πλοία του εμπορικού ναυτικού και το οποίο φορολογείται με φορολογικό συντελεστή 10%.

Άρθρο 6

Τροποποίηση του άρθρου 15 ΚΦΕ

σχετικά με το φορολογικό συντελεστή

 

1. Οι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013 αντικαθίστανται ως εξής:

 

«1. Το φορολογητέο εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις υποβάλλεται σε φόρο, σύμφωνα με την ακόλουθη κλίμακα:

 

Εισόδημα (Μισθοί, Συντάξεις, Επιχειρηματική Δραστηριότητα) σε ευρώ

Φορολογικός  συντελεστής (%)

 

0 - 10.000                             

9%

10.001-20.000                    

22%

20.001-30.000   

28%

30.001- 40.000

36%

40.001 -  

44%

 

                 

 

2. Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται για το εισόδημα από μισθωτή εργασία που αποκτούν:

α) οι αξιωματικοί που υπηρετούν σε πλοία του εμπορικού ναυτικού και το οποίο

φορολογείται με φορολογικό συντελεστή 15% και

β) το κατώτερο πλήρωμα που υπηρετεί σε πλοία του εμπορικού ναυτικού και το οποίο

φορολογείται με φορολογικό συντελεστή 10%.

 

Τα ως άνω εισοδήματα φορολογούνται αυτοτελώς με εξάντληση της φορολογικής

υποχρέωσης των δικαιούχων τους μόνο για αυτά.

Εξαιρετικά για τους αξιωματικούς και το κατώτερο πλήρωμα, που είναι φορολογικοί

κάτοικοι αλλοδαπής, για το εισόδημα που αποκτούν από μισθωτή εργασία σε πλοία του εμπορικού ναυτικού με ελληνική σημαία, που εκτελούν αποκλειστικά διεθνείς πλόες, με την παρακράτηση του φόρου εισοδήματος που διενεργείται με τους συντελεστές των περιπτώσεων α΄ και β΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 15 και της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης που διενεργείται με τις διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 43Α του

νόμου αυτού, εξαντλείται η φορολογική τους υποχρέωση μόνο για αυτά.»

 

2. Οι διατάξεις της παρ. 1 εφαρμόζονται για εισοδήματα που αποκτώνται στα φορολογικά έτη που αρχίζουν από 1.1.2020 και μετά.

 

Τροποποίηση του άρθρου 15 του ΚΦΕ

Άρθρο 7

Τροποποίηση του άρθρου 15 ΚΦΕ

σχετικά με τις δαπάνες που αποδεικνύονται με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής

 

Σχόλιο:

1ον Οι μισθωτοί, συνταξιούχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες και εισοδηματίες (όσοι εισπράττουν εισοδήματα από ενοίκια) θα πρέπει να πραγματοποιούν δαπάνες ίσες με το 30% του πραγματικού τους  εισοδήματος με ηλεκτρονικά μέσα, με ποινή 22% επί της διαφοράς, σε περιπτώσεις που δεν επιτευχθεί το ανωτέρω όριο. Ισχύει από 1.1.2020.

2ον Στον  φορολογούμενο του οποίου έχει κατασχεθεί ο λογαριασμός, το όριο δαπανών περιορίζεται στις πέντε χιλιάδες ευρώ  (5.000 €).

3ον προβλέπονται και οι ανάλογες εξαιρέσεις για την πραγματοποίηση δαπανών, καθώς επίσης και το ποιες δαπάνες θα προσμετρώνται με ηλεκτρονικά μέσα.

 

4ον Προβλέπεται επίσης ότι σε περίπτωση που έχουν πραγματοποιηθεί δαπάνες που αφορούν καταβολές φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων και ΕΝΦΙΑ, δανειακές υποχρεώσεις προς χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και ενοίκια, οι οποίες υπερβαίνουν το 60% του πραγματικού εισοδήματος, το απαιτούμενο ποσοστό δαπανών περιορίζεται από το τριάντα τοις εκατό (30%) στο είκοσι τοις εκατό (20%).

 

1. Στο άρθρο 15 του ν. 4172/2013 προστίθεται νέα παράγραφος 6, ως εξής:

 

«6. α) Ως δαπάνες με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, θεωρούνται δαπάνες απόκτησης αγαθών και λήψης υπηρεσιών στην ημεδαπή ή σε κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ε.Ο.Χ., οι οποίες καταβάλλονται με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, όπως, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, κάρτες και μέσα πληρωμής με κάρτες, πληρωμή μέσω λογαριασμού πληρωμών Παρόχων Υπηρεσιών Πληρωμών του ν. 4537/2018 και χρήση ηλεκτρονικού πορτοφολιού.

 

β) Το απαιτούμενο ποσό δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής ορίζεται σε ποσοστό 30% του πραγματικού εισοδήματος που προέρχεται από μισθωτή εργασία – συντάξεις και επιχειρηματική δραστηριότητα και μέχρι είκοσι χιλιάδες ευρώ (20.000 €) δαπανών.

 

Στον υπολογισμό του πραγματικού εισοδήματος δεν περιλαμβάνεται το ποσό της εισφοράς αλληλεγγύης του άρθρου

43 Α.

Ο φόρος που προκύπτει κατά την εφαρμογή της κλίμακας της παραγράφου 1 προσαυξάνεται κατά το ποσό που προκύπτει από τη θετική διαφορά μεταξύ του απαιτούμενου και του δηλωθέντος ποσού δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, πολλαπλασιαζόμενης με συντελεστή είκοσι δύο τοις εκατό (22%).

Στο φορολογούμενο του οποίου έχει κατασχεθεί ο λογαριασμός, το όριο δαπανών του πρώτου εδαφίου της παρούσας περιορίζεται στις πέντε χιλιάδες ευρώ (5.000 € ) δαπανών.

 

γ) Η προηγούμενη περίπτωση β΄ του άρθρου αυτού δεν εφαρμόζεται στις ακόλουθες περιπτώσεις:

(i) Φορολογούμενοι που έχουν συμπληρώσει το εβδομηκοστό (70ο) έτος της ηλικίας τους.

 

(ii) Άτομα με ποσοστό αναπηρίας ογδόντα τοις εκατό (80%) και άνω.

 

(iii) Όσοι βρίσκονται σε δικαστική συμπαράσταση.

 

(iv) Οι φορολογικοί κάτοικοι της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ., υπό τις προϋποθέσεις του

άρθρου 20 του ν. 4172/2013, που υποχρεούνται σε υποβολή δήλωσης στην Ελλάδα.

 

(v) Δημόσιοι λειτουργοί και δημόσιοι υπάλληλοι που υπηρετούν στην αλλοδαπή, καθώς και φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας που διαβιούν ή εργάζονται στην αλλοδαπή.

 

(vi) Ανήλικοι που υποχρεούνται σε υποβολή δήλωσης φορολογίας εισοδήματος.

 

(vii) Oι υπηρετούντες την υποχρεωτική στρατιωτική τους θητεία.

 

(viii) Φορολογούμενοι που κατοικούν μόνιμα σε χωριά με πληθυσμό έως 500 κατοίκους και σε νησιά με πληθυσμό κάτω των 3.100 κατοίκων, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, εκτός αν πρόκειται για τουριστικούς τόπους.

 

(ix) Οι φορολογούμενοι που είναι δικαιούχοι Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης (ΚΕΑ).

 

(x) Oι φορολογούμενοι που βρίσκονται σε κατάσταση μακροχρόνιας νοσηλείας (πέραν των 6 μηνών).

 

(xi) Όσοι διαμένουν σε οίκο ευγηρίας και σε ψυχιατρικό κατάστημα.

 

(xii) Οι φυλακισμένοι.

 

δ) Οι δαπάνες απόκτησης αγαθών και λήψης υπηρεσιών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής

λαμβάνονται υπόψη για την εφαρμογή της περίπτωσης β’ του άρθρου αυτού, εφόσον

περιλαμβάνονται στις ακόλουθες ομάδες του δείκτη τιμών καταναλωτή της ΕΛ.ΣΤΑΤ.:

Ομάδα 1 (Διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά).

Ομάδα 2 (Αλκοολούχα ποτά και καπνός).

Ομάδα 3 (Ένδυση και υπόδηση).

Ομάδα 4 (Στέγαση), εξαιρουμένων των ενοικίων.

Ομάδα 5 (Διαρκή αγαθά, είδη νοικοκυριού και υπηρεσίες).

Ομάδα 6 (Υγεία).

Ομάδα 7 (Μεταφορές), εξαιρουμένης της δαπάνης για τέλη κυκλοφορίας και της αγοράς

οχημάτων, πλην των ποδηλάτων.

Ομάδα 8 (Επικοινωνίες).

Ομάδα 9 (Αναψυχή, πολιτιστικές δραστηριότητες), εξαιρουμένης της αγοράς σκαφών, αεροπλάνων και αεροσκαφών.

Ομάδα 10 (Εκπαίδευση).

Ομάδα 11 (Ξενοδοχεία, καφέ, εστιατόρια).

Ομάδα 12 (Άλλα αγαθά και υπηρεσίες).

 

ε) Το ποσό των δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής δηλώνεται ατομικά από κάθε σύζυγο ή από κάθε μέρος συμφώνου συμβίωσης.

Σε περίπτωση κοινής δήλωσης φορολογίας

εισοδήματος, όπου καλύπτεται το απαιτούμενο ποσό δαπανών από οποιονδήποτε εκ των δυο συζύγων ή μερών συμφώνου συμβίωσης, το τυχόν πλεονάζον ποσό δύναται κατά την εκκαθάριση να μεταφερθεί στον άλλο σύζυγο ή στο άλλο μέρος συμφώνου συμβίωσης για

τυχόν κάλυψη του απαιτούμενου ποσού δαπανών.

Στις περιπτώσεις κοινών τραπεζικών

λογαριασμών σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (κάθε μορφής στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό) οι πραγματικοί δικαιούχοι, οι οποίοι καθορίζονται με βάση τις πραγματικές περιστάσεις, μπορούν να χρησιμοποιούν τους εν λόγω λογαριασμούς ανάλογα με τις πραγματοποιούμενες

δαπάνες τους.

Τα ίδια ισχύουν και για πιστωτικές κάρτες με δικαιούχους κύρια και πρόσθετα

μέλη.

 

στ) Σε περίπτωση που οι δαπάνες που έχουν πραγματοποιηθεί και οι οποίες αφορούν καταβολές φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων και ΕΝΦΙΑ, δανειακές υποχρεώσεις προς χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και ενοίκια υπερβαίνουν το 60% του πραγματικού εισοδήματος, το απαιτούμενο ποσοστό δαπανών της παρ. 1 β) του παρόντος περιορίζεται στο είκοσι τοις εκατό (20%).

Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται υπό την προϋπόθεση ότι οι ανωτέρω δαπάνες έχουν καταβληθεί με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, όπως ορίζονται στην περ. α΄ της παρούσας.

ζ) Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζεται κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας.

Με απόφαση του Διοικητή της ΑΑΔΕ καθορίζεται η διαδικασία συγκέντρωσης των απαραίτητων δεδομένων από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών.»

 

2. Στην παράγραφο 4 του άρθρου 40 του ν. 4172/2013 προστίθεται, μετά την κλίμακα, εδάφιο ως εξής:

«Για τα εισοδήματα από ακίνητη περιουσία που φορολογούνται σύμφωνα με την ανωτέρω κλίμακα, εφαρμόζεται αναλόγως η παράγραφος 6 του άρθρου 15 του παρόντος.»

 

3. Οι διατάξεις των παρ. 1 και 2 του

παρόντος εφαρμόζονται για τα εισοδήματα που αποκτώνται και για τις δαπάνες που πραγματοποιούνται από 1.1.2020 και μετά.

Άρθρο 15. Φορολογικός συντελεστής

 

4. Το ασφάλισμα που καταβάλλεται στο πλαίσιο ομαδικών ασφαλιστήριων συνταξιοδοτικών συμβολαίων φορολογείται αυτοτελώς:

α) Με συντελεστή δεκαπέντε τοις εκατό (15%)για κάθε περιοδικά καταβαλλόμενη παροχή.

β) Με συντελεστή δέκα τοις εκατό (10%) για εφάπαξ καταβαλλόμενη παροχή μέχρι σαράντα χιλιάδες (40.000) ευρώ και με συντελεστή είκοσι τοις εκατό (20%) για εφάπαξ καταβαλλόμενη παροχή κατά το μέρος που υπερβαίνει τις σαράντα χιλιάδες (40.000) ευρώ.

Οι συντελεστές των ανωτέρω περιπτώσεων αυξάνονται κατά πενήντα τοις εκατό (50%) σε περίπτωση είσπραξης από τον δικαιούχο ποσού πρόωρης εξαγοράς.

 

Δεν θεωρείται πρόωρη εξαγορά κάθε καταβολή που πραγματοποιείται σε εργαζόμενο ο οποίος έχει θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα ή έχει υπερβεί το 60ό έτος της ηλικίας του, καθώς και κάθε καταβολή που γίνεται χωρίς τη βούληση του εργαζομένου, όπως σε περίπτωση απόλυσης του εργαζομένου ή πτώχευσης του εργοδότη.


 

Άρθρο 64. Συντελεστές παρακράτησης φόρου

 

ε) για το ασφάλισμα που καταβάλλεται με τη μορφή περιοδικά καταβαλλόμενης παροχής δεκαπέντε τοις εκατό (15%). Για το ασφάλισμα που καταβάλλεται εφάπαξ μέχρι του ποσού των σαράντα χιλιάδων (40.000) ευρώ δέκα τοις εκατό (10%) και για τα ποσά που υπερβαίνουν τις σαράντα χιλιάδες (40.000) ευρώ είκοσι τοις εκατό (20%).

Οι συντελεστές των προηγούμενων εδαφίων της περίπτωσης αυτής αυξάνονται κατά πενήντα τοις εκατό (50%) σε περίπτωση είσπραξης από τον δικαιούχο ποσού πρόωρης εξαγοράς.

Δεν θεωρείται πρόωρη εξαγορά κάθε καταβολή που πραγματοποιείται σε εργαζόμενο ο οποίος έχει θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα ή έχει υπερβεί το 60ό έτος της ηλικίας του, καθώς και κάθε καταβολή που γίνεται χωρίς τη βούληση του εργαζομένου, όπως σε περίπτωση απόλυσης του εργαζομένου ή πτώχευσης του εργοδότη,

στ) για την υπεραξία από μεταβίβαση ακίνητης περιουσίας που αποκτά φυσικό πρόσωπο δεκαπέντε τοις εκατό (15%).

Άρθρο 8

Τροποποίηση άρθρων 15 και 64 ΚΦΕ

σχετικά με καταβολές προς τους εργαζομένους για τη συμμετοχή τους σε πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου

 

1. Το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

«Δεν θεωρείται πρόωρη εξαγορά κάθε καταβολή που (α) πραγματοποιείται σε εργαζόμενο ο οποίος έχει θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα ή έχει υπερβεί το 60ό έτος της ηλικίας του, ή (β) γίνεται χωρίς τη βούληση του εργαζομένου, όπως σε περίπτωση απόλυσης του εργαζομένου, πτώχευσης του εργοδότη, ή (γ) πραγματοποιείται λόγω συμμετοχής του

εργαζομένου σε πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου.»

 

2. Το τελευταίο εδάφιο της περίπτωσης ε΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 64 του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

  

«Δεν θεωρείται πρόωρη εξαγορά κάθε καταβολή που (α) πραγματοποιείται σε εργαζόμενο ο οποίος έχει θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα ή έχει υπερβεί το 60ό έτος της ηλικίας του, ή (β) γίνεται χωρίς τη βούληση του εργαζομένου, όπως σε περίπτωση απόλυσης του εργαζομένου, πτώχευσης του εργοδότη, ή (γ) πραγματοποιείται λόγω συμμετοχής του εργαζομένου σε πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου.»

 

3. Οι διατάξεις των παρ. 1 και 2 του παρόντος εφαρμόζονται για τα εισοδήματα που αποκτώνται από 1.1.2020 και μετά.

Άρθρο 16. Μείωση φόρου εισοδήματος -




1. Ο φόρος που προκύπτει κατά την εφαρμογή του άρθρου 15 μειώνεται κατά το ποσό των χιλίων εννιακοσίων (1.900) ευρώ για το φορολογούμενο χωρίς εξαρτώμενα τέκνα, όπως αυτά ορίζονται στο άρθρο 11, όταν το φορολογητέο εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες και συντάξεις δεν υπερβαίνει το ποσό των είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ.

Η μείωση του φόρου ανέρχεται σε χίλια εννιακόσια πενήντα (1.950) ευρώ για το φορολογούμενο με ένα (1) εξαρτώμενο τέκνο, σε δύο χιλιάδες (2.000) ευρώ για δύο (2) εξαρτώμενα τέκνα και σε δύο χιλιάδες εκατό (2.100) ευρώ για τρία (3) εξαρτώμενα τέκνα και άνω. Εάν το ποσό του φόρου είναι μικρότερο των ποσών αυτών, η μείωση του φόρου περιορίζεται στο ποσό του αναλογούντος φόρου.




2. Για φορολογητέο εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες και συντάξεις, το οποίο υπερβαίνει το ποσό των είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ, το ποσό της μείωσης μειώνεται κατά δέκα (10) ευρώ ανά χίλια (1.000) ευρώ του φορολογητέου εισοδήματος από μισθούς και συντάξεις.

3.α) Προκειμένου να διατηρηθεί η μείωση φόρου σύμφωνα με το άρθρο αυτό, ο φορολογούμενος απαιτείται να πραγματοποιήσει δαπάνες απόκτησης αγαθών και λήψης υπηρεσιών στην ημεδαπή ή σε κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ε.Ο.Χ., οι οποίες να έχουν εξοφληθεί με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, όπως, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, κάρτες και μέσα πληρωμής με κάρτες, πληρωμή μέσω λογαριασμού πληρωμών Παρόχων Υπηρεσιών Πληρωμών του ν. 3862/2010, χρήση ηλεκτρονικού πορτοφολιού κ.λπ., το ελάχιστο ποσό των οποίων προσδιορίζεται ως ποσοστό του φορολογητέου εισοδήματος του, σύμφωνα με την ακόλουθη κλίμακα:

Εισόδημα (σε ευρώ)

Ποσοστό ελάχιστης δαπάνης με ηλεκτρονική συναλλαγή και μέσα πληρωμής με κάρτα (Προοδευτική εφαρμογή)

1-10.000

10%

10.000,01-30.000

15%

30.000,01 και άνω

20% και μέχρι 30.000 ευρώ

β) Από την υποχρέωση χρήσης ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής για την πραγματοποίηση των δαπανών της περίπτωσης α' εξαιρούνται φορολογούμενοι εβδομήντα (70) ετών και άνω, άτομα με ποσοστό αναπηρίας ογδόντα τοις εκατό (80%) και άνω, όσοι βρίσκονται σε δικαστική συμπαράσταση, οι φορολογικοί κάτοικοι της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ., υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 20 του ν. 4172/2013, που υποχρεούνται σε υποβολή δήλωσης στην Ελλάδα και φορολογούνται με την κλίμακα από μισθωτή εργασία και συντάξεις. Για τους φορολογούμενους του προηγούμενου εδαφίου, απαιτείται η προσκόμιση αποδείξεων ίσης αξίας, σύμφωνα με την κλίμακα της προηγούμενης περίπτωσης.

γ) Αν δεν καλύπτεται το ελάχιστο απαιτούμενο ποσό της παραπάνω κλίμακας, τότε ο φόρος προσαυξάνεται κατά το ποσό που προκύπτει από τη θετική διαφορά μεταξύ του απαιτούμενου και του δηλωθέντος ποσού, πολλαπλασιαζόμενης με συντελεστή είκοσι δύο τοις εκατό (22%).
δ) Εξαιρούνται από την υποχρέωση χρήσης ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής και προσκόμισης αποδείξεων για την πραγματοποίηση δαπανών, οι υπάλληλοι του Υπουργείου Εξωτερικών, οι στρατιωτικοί, εφόσον υπηρετούν στην αλλοδαπή, οι υπηρετούντες στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσοι διαμένουν σε οίκο ευγηρίας και σε ψυχιατρικό κατάστημα και οι φυλακισμένοι.

ε) Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων καθορίζεται η διαδικασία συγκέντρωσης των απαραίτητων δεδομένων από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών.
στ) Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι εξαιρούμενες
δαπάνες και άλλες κατηγορίες φορολογουμένων που εξαιρούνται από την υποχρέωση πραγματοποίησης των δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, τα επιπλέον κίνητρα για φορολογούμενους που υπερβαίνουν τα προβλεπόμενα ποσοστά ελάχιστης δαπάνης και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας.

 

Άρθρο 9

Τροποποίηση άρθρου 16 ΚΦΕ

σχετικά με τη μείωση φόρου εισοδήματος


1. Οι διατάξεις του άρθρου 16 του ν. 4172/2013 αντικαθίστανται ως εξής:

 

«1. Ο φόρος που προκύπτει κατά την εφαρμογή του άρθρου 15 μειώνεται κατά το ποσό των επτακοσίων εβδομήντα επτά (777) ευρώ για το φορολογούμενο χωρίς εξαρτώμενα τέκνα, όπως αυτά ορίζονται στο άρθρο 11.

Η μείωση του φόρου ανέρχεται σε οκτακόσια δέκα (810) ευρώ για το φορολογούμενο με ένα (1) εξαρτώμενο τέκνο, σε εννιακόσια (900) ευρώ

για δύο (2) εξαρτώμενα τέκνα, σε χίλια εκατόν είκοσι (1.120) ευρώ για τρία (3) εξαρτώμενα τέκνα και σε χίλια τρακόσια σαράντα (1.340) ευρώ για τέσσερα (4) εξαρτώμενα τέκνα.

Για κάθε επιπλέον εξαρτώμενο τέκνο μετά το τέταρτο, η μείωση του φόρου αυξάνεται κατά 220 ευρώ για κάθε επόμενο τέκνο. Εάν το ποσό του φόρου είναι μικρότερο των ποσών αυτών, η μείωση του φόρου περιορίζεται στο ποσό του αναλογούντος φόρου.

2.Για φορολογητέο εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες και συντάξεις, το οποίο υπερβαίνει το ποσό των δώδεκα χιλιάδων (12.000) ευρώ, το ποσό της μείωσης μειώνεται κατά είκοσι (20) ευρώ ανά χίλια (1.000) ευρώ του φορολογητέου εισοδήματος από μισθούς και συντάξεις

μέχρι του ποσού της μείωσης του φόρου της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.

Οι προβλέψεις του προηγούμενου εδαφίου δεν εφαρμόζονται για φορολογούμενους με πέντε (5) εξαρτώμενα τέκνα και άνω.»

2. Οι διατάξεις της παρ. 1 του παρόντος εφαρμόζονται για τα εισοδήματα που αποκτώνται από 1.1.2020 και μετά.

Άρθρο 21. Κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα

Άρθρο 10

Τροποποίηση άρθρου 21ΚΦΕ

για το χαρακτηρισμό ως εισοδήματος της ωφέλειας από την παραίτηση πιστώτριας επιχείρησης από είσπραξη χρέους

 

 

Σχόλιο:  φορολογείται ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα.

(θα ισχύσει από την δημοσίευση του νόμου

 

1. Στο άρθρο 21 του ν. 4172/2013 προστίθεται παράγραφος 6 ως εξής:

 

«6. Η ωφέλεια επιχείρησης που προκύπτει από την παραίτηση πιστώτριας επιχείρησης από την είσπραξη χρέους στο πλαίσιο αμοιβαίας συμφωνίας ή δικαστικού συμβιβασμού, η οποία λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο της επαγγελματικής τους συνεργασίας, αποτελεί εισόδημα από

επιχειρηματική δραστηριότητα.

Στην περίπτωση αυτή δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις περί φορολογίας δωρεών του ν.2961/2001

2. Η διάταξη της παρ. 1 του παρόντος εφαρμόζεται από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου.

Άρθρο 22. Εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες

 

Κατά τον προσδιορισμό του κέρδους από επιχειρηματική δραστηριότητα, επιτρέπεται η έκπτωση όλων των δαπανών, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 23 του Κ.Φ.Ε., οι οποίες:

 

α) πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της,

  

β) αντιστοιχούν σε πραγματική συναλλαγή και η αξία της συναλλαγής δεν κρίνεται κατώτερη ή ανώτερη της αγοραίας, στη βάση των στοιχείων που διαθέτει η Φορολογική Διοίκηση,

 

γ) εγγράφονται στα τηρούμενα βιβλία απεικόνισης των συναλλαγών της περιόδου κατά την οποία πραγματοποιούνται και αποδεικνύονται με κατάλληλα δικαιολογητικά.

Άρθρο 11


Τροποποίηση άρθρου 22

για δράσεις εταιρικής κοινωνικής ευθύνης

 

Σχόλιο: στην έννοια της έκπτωσης των δαπανών, συμπληρώνεται η διάταξη, ώστε να εκπίπτουν  και οι δαπάνες που αφορούν σε δράσεις Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης. Η διάταξη θα ισχύσει από 01.01.2020 και ορίζεται ως προϋπόθεση, η επιχείρηση να εμφανίζει λογιστικά κέρδη στο φορολογικό έτος που πραγματοποιήθηκαν.


1. Η περίπτωση α΄ του άρθρου 22 του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

 

«α) πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της, συμπεριλαμβανομένων και δράσεων εταιρικής κοινωνικής ευθύνης.»

 

 

2. Στο τέλος της περίπτωσης γ΄ του άρθρου 22 του ν. 4172/2013 προστίθεται εδάφιο ως

εξής:

 

«Ειδικά οι δαπάνες για δράσεις εταιρικής κοινωνικής ευθύνης εκπίπτουν υπό την

προϋπόθεση η επιχείρηση να εμφανίζει λογιστικά κέρδη στο φορολογικό έτος που

πραγματοποιήθηκαν.

Το προηγούμενο εδάφιο δεν εφαρμόζεται σε περίπτωση που η δράση εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, πραγματοποιείται κατόπιν αιτήματος του Δημοσίου.»

 

3. Οι διατάξεις των παρ. 1 και 2 του παρόντος εφαρμόζονται για δαπάνες εταιρικής κοινωνικής ευθύνης που πραγματοποιούνται από 1.1.2020 και μετά.

Άρθρο 12

Προσθήκη νέου άρθρου 22Β στον ΚΦΕ

σχετικά με την χορήγηση προσαυξημένης έκπτωσης στις επιχειρήσεις για την αγορά καρτών απεριορίστων διαδρομών ΜΜΜ

 

 

Σχόλιο: 

Προβλέπεται από 1.1.2020 παροχή κινήτρων στις επιχειρήσεις προκειμένου να επιλέγουν την αγορά ή τη χρηματοδοτική μίσθωση οικολογικών αυτοκινήτων αντιρρυπαντικής τεχνολογίας, για τη χορήγησή τους στους εργαζομένους τους.

 

1. Μετά το άρθρο 22 του ν. 4172/2013 προστίθεται νέο άρθρο 22Β ως εξής:

«Άρθρο 22 Β

Χορήγηση προσαυξημένης έκπτωσης

για δαπάνη αγοράς μηνιαίων ή ετήσιων καρτών

 

α) Για τη δαπάνη αγοράς μηνιαίων ή ετήσιων καρτών απεριορίστων διαδρομών μέσων μαζικής μεταφοράς, χορηγείται στην επιχείρηση δυνατότητα έκπτωσης από τα ακαθάριστα έσοδά της, κατά το χρόνο πραγματοποίησής της, προσαυξημένης κατά ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%).

 

β) Για τη δαπάνη μίσθωσης εταιρικού επιβατικού αυτοκινήτου μηδενικών ή χαμηλών ρύπων έως 50 gCO2/Km, με μέγιστη Λιανική Τιμή Προ Φόρων (ΛΤΠΦ) έως τις 40.000 Ευρώ, χορηγείται στην επιχείρηση δυνατότητα έκπτωσης από τα ακαθάριστα έσοδά της, κατά το χρόνο πραγματοποίησής της, προσαυξημένης κατά ποσοστό 30 τοις εκατό (30%).

 

γ) Για τη δαπάνη εγκατάστασης και λειτουργίας δημόσια προσβάσιμων σημείων φόρτισης οχημάτων μηδενικών ή χαμηλών ρύπων έως 50 gCO2/Km, χορηγείται στην επιχείρηση δυνατότητα έκπτωσης από τα ακαθάριστα έσοδά της, κατά το χρόνο πραγματοποίησής της, προσαυξημένης κατά ποσοστό 30 τοις εκατό (30%).»

 

2. Οι διατάξεις της παρ. 1 του παρόντος εφαρμόζονται για δαπάνες που πραγματοποιούνται

από 1.1.2020 και μετά.

Άρθρο 23. Μη εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες

 

 

β) κάθε είδους δαπάνη που αφορά σε αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των πεντακοσίων (500) ευρώ, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έγινε με τη χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής,

 

Άρθρο 13

Τροποποίηση άρθρου 23 ΚΦΕ

για μη εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες

Σχόλια: 

1ον Μειώνεται το όριο από τα 500 στα 300 ευρώ για τις συναλλαγές των επιχειρήσεων με μετρητά. Οι αγορές άνω των 300 ευρώ, για να εκπίπτουν από το ακαθάριστο εισόδημα των επιχειρήσεων θα πρέπει η εξόφλησή τους να γίνεται με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. (Θα ισχύσει από 1.1.2020).

2ον Οι δαπάνες ενοικίων που πραγματοποιούνται από 1.1.2020 και μετά, για να εκπίπτουν από το ακαθάριστο εισόδημα, θα πρέπει να εξόφλησή τους να γίνεται με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής.

 

 

1. Η περίπτωση β΄ του άρθρου 23 του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

 

«β) κάθε είδους δαπάνη που αφορά σε

αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των τριακοσίων (300) ευρώ, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έγινε με τη χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ή μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών,»

 

 

2. Στο άρθρο 23 του ν. 4172/2013 προστίθεται νέα περίπτωση ιε΄ ως εξής:

«ιε) Οι δαπάνες ενοικίων εφόσον η εξόφλησή τους δεν έχει πραγματοποιηθεί με τη χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ή μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών.»

 

3. Οι διατάξεις των παρ. 1 και 2 του παρόντος εφαρμόζονται για δαπάνες που πραγματοποιούνται από 1.1.2020 και μετά.

 

 

Άρθρο 24. Φορολογικές Αποσβέσεις

 

1. Κατά τον προσδιορισμό των κερδών από επιχειρηματική δραστηριότητα, οι φορολογικές αποσβέσεις των στοιχείων του ενεργητικού εκπίπτουν από:

α) τον κύριο των παγίων στοιχείων του ενεργητικού της επιχείρησης σε όλες τις περιπτώσεις εκτός της περίπτωσης β' ,

 

  

β) τον μισθωτή, σε περίπτωση χρηματοδοτικής μίσθωσης κατά την έννοια του ν. 4308/2014, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο νόμο αυτόν.

 

 

4. Κόστος κτήσης ή κατασκευής, περιλαμβανομένου και του κόστους βελτίωσης, ανανέωσης και ανακατασκευής αποκατάστασης του περιβάλλοντος αποσβένονται, σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα:

 

Κατηγορία ενεργητικού επιχείρησης

Συντελεστής φορολογικής απόσβεσης (% ανά φορολογικό έτος)

Κτίρια, κατασκευές, εγκαταστάσεις, βιομηχανικές και ειδικές εγκαταστάσεις, μη κτιριακές εγκαταστάσεις, αποθήκες και σταθμοί, περιλαμβανομένων των παραρτημάτων τους (και ειδικών οχημάτων φορτοεκφόρτωσης)

4

Εδαφικές εκτάσεις που χρησιμοποιούνται σε εξόρυξη και λατομεία, εκτός αν χρησιμοποιούνται για τις υποστηρικτικές δραστηριότητες εξόρυξης

5

αεροσκάφη, σιδηροδρομικοί συρμοί, πλοία και σκάφη

«αεροσκάφη, σιδηροδρομικοί συρμοί, πλοία και σκάφη εκτός από μέσα μαζικής μεταφοράς ατόμων μηδενικών ή χαμηλών ρύπων έως 50 gCO2/km»

5

Μηχανήματα, εξοπλισμός εκτός Η/Υ και λογισμικού

10

Μέσα μεταφοράς ατόμων

«Μέσα μεταφοράς ατόμων εκτός από τα μέσα μεταφοράς μηδενικών ή χαμηλών ρύπων έως 50 gCO2/km»

16

«Μέσα μεταφοράς ατόμων μηδενικών ρύπων»

25%

«Μέσα μεταφοράς ατόμων χαμηλών ρύπων έως 50 gCO2/km»

20%

Μέσα μεταφοράς εμπορευμάτων

 

«Μέσα μεταφοράς εμπορευμάτων εκτός από μέσα μεταφοράς μηδενικών ή χαμηλών ρύπων έως 50 gCO2/km»

12

«Μέσα μεταφοράς εμπορευμάτων μηδενικών ρύπων»

20%

«Μέσα μεταφοράς εμπορευμάτων χαμηλών ρύπων έως 50 gCO2/km»

15%

«Μέσα μαζικής μεταφοράς ατόμων μηδενικών ρύπων»

15%

«Μέσα μαζικής μεταφοράς ατόμων χαμηλών ρύπων έως 50 gCO2/km»

10%

Άυλα στοιχεία και δικαιώματα και έξοδα πολυετούς απόσβεσης

10

Εξοπλισμός Η/Υ, κύριος και περιφερειακός και λογισμικό

20

Λοιπά πάγια στοιχεία της επιχείρησης

10

Εξοπλισμός και όργανα, που χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες εκτέλεσης επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας.
Ως εξοπλισμός και όργανα που χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες εκτέλεσης της επιστημονικής και της τεχνολογικής έρευνας, θεωρείται αυτός, που περιγράφεται στο σχετικό άρθρο της κοινής υπουργικής απόφασης του άρθρου 22Α.

40

 

Άρθρο 14

Τροποποίηση άρθρου 24 ΚΦΕ

για φορολογικές αποσβέσεις στα μη ρυπογόνα μέσα μεταφοράς

 

Σχόλιο:  προστίθενται περιπτώσεις που προβλέπουν αυξημένες αποσβέσεις για τα μη ρυπογόνα μέσα μεταφοράς

 

1. Η περ. β’ της παρ. 1 του άρθρου 24 του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

 

β) τον μισθωτή, σε περίπτωση χρηματοδοτικής μίσθωσης κατά την έννοια των Διεθνών Προτύπων Χρηματοοικονομικής Αναφοράς, όπως αυτά έχουν υιοθετηθεί από την Ε.Ε. δυνάμει του Κανονισμού 1606/2002 (Δ.Π.Χ.Α. – υποχρεωτική εφαρμογή Δ.Π.Χ.Α.)καθώς

και κατά την έννοια του ν. 4308/2014 (Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα).

 

2. α. Στη στήλη «Κατηγορία ενεργητικού επιχείρησης» του πίνακα της παρ. 4 του άρθρου 24 του ν. 4172/2013, η περίπτωση «Μέσα μεταφοράς ατόμων» αντικαθίσταται από τις λέξεις «Μέσα μεταφοράς ατόμων εκτός από τα μέσα μεταφοράς μηδενικών ή χαμηλών ρύπων έως 50 gCO2/km»

 

β. Στη στήλη «Κατηγορία ενεργητικού επιχείρησης» του πίνακα της παρ. 4 του άρθρου 24 του ν. 4172/2013 προστίθεται νέα κατηγορία ενεργητικού επιχείρησης με τίτλο «Μέσα μεταφοράς ατόμων μηδενικών ρύπων» και στην αντίστοιχη στήλη «Συντελεστής φορολογικής απόσβεσης (% ανά φορολογικό έτος)» τίθεται : «25%».

 

γ. Στη στήλη «Κατηγορία ενεργητικού επιχείρησης» του πίνακα της παρ. 4 του άρθρου 24 του ν. 4172/2013 προστίθεται νέα κατηγορία ενεργητικού επιχείρησης με τίτλο «Μέσα μεταφοράς ατόμων χαμηλών ρύπων έως 50 gCO2/km» και στην αντίστοιχη στήλη «Συντελεστής φορολογικής απόσβεσης (% ανά φορολογικό έτος)» τίθεται : «20%».

 

δ. Στη στήλη «Κατηγορία ενεργητικού επιχείρησης» του πίνακα της παρ. 4 του άρθρου 24 του ν. 4172/2013, η περίπτωση «Μέσα Μεταφοράς Εμπορευμάτων» αντικαθίσταται από τις λέξεις «Μέσα μεταφοράς εμπορευμάτων εκτός από μέσα μεταφοράς μηδενικών ή χαμηλών ρύπων έως 50 gCO2/km»

 

ε. Στη στήλη «Κατηγορία ενεργητικού επιχείρησης» του πίνακα της παρ. 4 του άρθρου 24 του ν. 4172/2013, προστίθεται νέα κατηγορία ενεργητικού επιχείρησης με τίτλο «Μέσα μεταφοράς εμπορευμάτων μηδενικών ρύπων», και στην αντίστοιχη στήλη «Συντελεστής φορολογικής απόσβεσης (% ανά φορολογικό έτος)» τίθεται : «20%».

 

στ. Στη στήλη «Κατηγορία ενεργητικού επιχείρησης» του πίνακα της παρ. 4 του

άρθρου 24 του ν. 4172/2013 προστίθεται νέα κατηγορία ενεργητικού επιχείρησης με τίτλο «Μέσα μεταφοράς εμπορευμάτων χαμηλών ρύπων έως 50 gCO2/km», και στην αντίστοιχη στήλη «Συντελεστής φορολογικής απόσβεσης (% ανά φορολογικό έτος)» τίθεται : «15%».

 

ζ. Στη στήλη «Κατηγορία ενεργητικού επιχείρησης» του πίνακα της παρ. 4 του άρθρου 24 του ν. 4172/2013 προστίθεται νέα κατηγορία ενεργητικού επιχείρησης με τίτλο «Μέσα μαζικής μεταφοράς ατόμων μηδενικών ρύπων» και στην αντίστοιχη στήλη «Συντελεστής φορολογικής απόσβεσης (% ανά φορολογικό έτος)» τίθεται : «15%».

η. Στη στήλη «Κατηγορία ενεργητικού επιχείρησης» του πίνακα της παρ. 4 του άρθρου 24 του ν. 4172/2013 προστίθεται νέα κατηγορία ενεργητικού επιχείρησης με τίτλο «Μέσα μαζικής μεταφοράς ατόμων χαμηλών ρύπων έως 50 gCO2/km» και στην αντίστοιχη στήλη «Συντελεστής φορολογικής απόσβεσης (% ανά φορολογικό έτος)» τίθεται : «10%».

 

θ. Στη στήλη «Κατηγορία ενεργητικού επιχείρησης» του πίνακα της παρ. 4 του άρθρου 24 του ν. 4172/2013 η περίπτωση «αεροσκάφη, σιδηροδρομικοί συρμοί, πλοία και σκάφη» αντικαθίσταται από τις λέξεις «αεροσκάφη, σιδηροδρομικοί συρμοί, πλοία και σκάφη εκτός από μέσα μαζικής μεταφοράς ατόμων μηδενικών ή χαμηλών ρύπων έως 50 gCO2/km»

 

3. Οι διατάξεις των παρ. 1 και 2 του παρόντος εφαρμόζονται για αποσβέσεις που αφορούν σε φορολογικά έτη από 1.1.2020 και μετά.

 Άρθρο 26. Επισφαλείς απαιτήσεις

 

4. Απαίτηση δύναται να διαγραφεί για φορολογικούς σκοπούς μόνον εφόσον πληρούνται σωρευτικά οι εξής προϋποθέσεις:

 

α) χει προηγουμένως εγγραφεί ποσό που αντιστοιχεί στην οφειλή ως έσοδο,

 

β) έχει προηγουμένως διαγραφεί από τα βιβλία του φορολογούμενου και

 

γ) έχουν αναληφθεί όλες οι κατά νόμο ενέργειες για την είσπραξη της απαίτησης.

Άρθρο 15

Τροποποίηση άρθρου 26 ΚΦΕ

για τη διαγραφή επισφαλών απαιτήσεων ποσών μικρού ύψους

 

Σχόλια:    

1ον Προβλέπεται η διαγραφή ανεπίδεκτων απαιτήσεων έως 300 ευρώ, χωρίς να αναληφθούν οι κατάλληλες ενέργειες για τη διασφάλιση του δικαιώματος είσπραξης

2ον Η διαγραφή απαιτήσεων στο πλαίσιο αμοιβαίας συμφωνίας ή δικαστικού συμβιβασμού, ανεξαρτήτως του αν έχει σχηματισθεί σχετική πρόβλεψη, χωρίς να αναληφθούν οι κατάλληλες ενέργειες για τη διασφάλιση του δικαιώματος είσπραξης

 

 

1. Η παρ. 4 του άρθρου 26 του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

 

«4. α. Απαίτηση δύναται να διαγραφεί για φορολογικούς σκοπούς μόνον εφόσον πληρούνται σωρευτικά οι εξής προϋποθέσεις:

(i) έχει προηγουμένως εγγραφεί ποσό που αντιστοιχεί στην οφειλή ως έσοδο,

 

(ii) έχει προηγουμένως διαγραφεί από τα βιβλία του φορολογούμενου και

 

(iii) έχουν αναληφθεί όλες οι κατά νόμο ενέργειες για την είσπραξη της απαίτησης.

 

β. Απαιτήσεις συνολικού ύψους, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ, μέχρι τριακόσια (300) ευρώ ανά αντισυμβαλλόμενο, δύνανται να διαγραφούν στο φορολογικό έτος εντός του οποίου συμπληρώνονται δώδεκα (12) μήνες από τον χρόνο κατά τον οποίο κατέστησαν ληξιπρόθεσμες, χωρίς να έχουν αναληφθεί οι κατάλληλες ενέργειες για τη διασφάλιση του δικαιώματος είσπραξης της εν λόγω απαίτησης, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις των υποπεριπτώσεων (i) και (ii) της περ. α’ της παρούσας και οι οφειλέτες έχουν λάβει αποδεδειγμένα γνώση της διαγραφής της οφειλής τους.

Το συνολικό ύψος των απαιτήσεων

που διαγράφονται σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο δεν δύναται να υπερβαίνει, ανά φορολογικό έτος, ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) επί του συνόλου του οφειλόμενου υπολοίπου των απαιτήσεων στο τέλος της χρήσης.

 

γ. Απαιτήσεις που διαγράφονται στο πλαίσιο αμοιβαίας συμφωνίας ή δικαστικού συμβιβασμού, ανεξαρτήτως του αν έχει σχηματισθεί σχετική πρόβλεψη, δύνανται να διαγραφούν για φορολογικούς σκοπούς μη εφαρμοζομένων των διατάξεων της υποπερ. (iii) της περ. α’ της παρούσας.

Στην περίπτωση και κατά το μέρος που δεν έχει σχηματισθεί πρόβλεψη, το σχετικό ποσό της διαγραφής της απαίτησης εκπίπτει με βάση τις διατάξεις του άρθρου 22.».

 

2. Οι διατάξεις της περ. β’ της παρ. 4 του άρθρου 26 του ν. 4172/2013, όπως αντικαθίστανται με τη με την παρ. 1 του παρόντος, ισχύουν για τα φορολογικά έτη που αρχίζουν από 1.1.2020 και μετά ανεξάρτητα από τον χρόνο κατά τον οποίο δημιουργήθηκε η απαίτηση.

Οι ανωτέρω διατάξεις εφαρμόζονται και στην περίπτωση που έχει ήδη σχηματισθεί πρόβλεψη μέχρι την έναρξη ισχύος της παρούσας.

Άρθρο16

Προσθήκη άρθρου 39 Β ΚΦΕ

σχετικά με την έκπτωση φόρου για δαπάνες που αφορούν λήψη υπηρεσιών

για ενεργειακή, λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση κτιρίων

 

Σχόλιο:

Με τις νέες διατάξεις εισάγονται κίνητρα από  1.1.2020 για την πραγματοποίηση εργασιών που σχετίζονται με την ενεργειακή, λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση κτιρίων, με τη χορήγηση έκπτωσης φόρου 40% για δαπάνες των σχετικών εργασιών.
 

1. Μετά το άρθρο 39 Α του ν. 4172/2013 προστίθεται νέο άρθρο 39 Β ως εξής:

 

«1. Οι δαπάνες που θα πραγματοποιηθούν από 1.1.2020 μέχρι και 31.12.2022 για τη

λήψη υπηρεσιών που σχετίζονται με την ενεργειακή, λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση κτιρίων, τα οποία δεν έχουν ήδη ενταχθεί ή δεν θα ενταχθούν σε πρόγραμμα αναβάθμισης κτιρίων, μειώνουν ισόποσα κατανεμημένες σε περίοδο τεσσάρων (4) ετών, σε ποσοστό

σαράντα τοις εκατό (40 %) του ύψους τους, το φόρο εισοδήματος των φυσικών προσώπων, με ανώτατο όριο δαπάνης τις σαράντα οκτώ χιλιάδες (48.000) ευρώ.

 

2. Απαραίτητη προϋπόθεση για την μείωση του φόρου από το ποσό των δαπανών,

αποτελεί η απόδειξή τους με νόμιμα παραστατικά του ν. 4308/2014 και η εξόφλησή τους με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, όπως, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, κάρτες και μέσα πληρωμής με κάρτες, πληρωμή μέσω λογαριασμού πληρωμών Παρόχων Υπηρεσιών

Πληρωμών του ν. 3862/2010 και χρήση ηλεκτρονικού πορτοφολιού.

 

3. Σε περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων του παρόντος άρθρου, δεν εφαρμόζεται

η περίπτωση α΄ της παρ. 3 του άρθρου 39 [1], μέχρι και την 31.12.2026.

 

4. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και του Διοικητή της ΑΑΔΕ, καθορίζονται οι προϋποθέσεις, οι όροι, η διαδικασία, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος.»

2. Οι διατάξεις της παρ. 1 εφαρμόζονται από 1.1.2020 και μετά.

 

[1] (σημ. δεν εκπίπτει δηλαδή το 5% για δαπάνες επισκευής, συντήρησης, ανακαίνισης ή άλλες πάγιες και λειτουργικές δαπάνες του ακινήτου).

 

 

Άρθρο 43Α . Επιβολή ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης στα φυσικά πρόσωπα

2. Εξαιρούνται και δεν προσμετρώνται τα εισοδήματα των προσώπων που είναι ολικώς τυφλοί, καθώς και των προσώπων που παρουσιάζουν βαριές κινητικές αναπηρίες σε ποσοστό από ογδόντα τοις εκατό (80%) και άνω, η αποζημίωση για τη λύση ή καταγγελία της εργασιακής σχέσης της περίπτωσης ε' της παρ. 3 του άρθρου 12 και της περίπτωσης στ' της παρ. 1 του άρθρου 14.

 

Άρθρο 17

Τροποποίηση άρθρου 43 Α

σχετικά με την απαλλαγή από την εισφορά αλληλεγγύης των ΑμεΑ με ποσοστό αναπηρίας άνω του 80%

 

Σχόλιο:

Απαλλαγή (από την 1.1.2020 ) από την εισφορά αλληλεγγύης όλων των ΑμεΑ με ποσοστό αναπηρίας άνω του 80% ανεξαρτήτως της μορφής της αναπηρίας.
 

 

1. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 43 Α αντικαθίσταται ως εξής:

 

«2. Εξαιρούνται και δεν προσμετρώνται τα εισοδήματα των προσώπων που παρουσιάζουν αναπηρίες κάθε μορφής σε ποσοστό από ογδόντα τοις εκατό (80%) και άνω, η αποζημίωση για τη λύση ή καταγγελία της εργασιακής σχέσης της περίπτωσης ε’ της παρ. 3 του άρθρου

12 και της περίπτωσης στ’ της παρ. 1 του άρθρου 14.»

 

2. Οι διατάξεις της παρ. 1 εφαρμόζονται για εισοδήματα που αποκτώνται από 1.1.2020 και

μετά.

 

Άρθρο 18

 

Τροποποίηση άρθρων 37, 43 Α και 47 ΚΦΕ

σχετικά με την απαλλαγή από το φόρο εισοδήματος και την εισφορά αλληλεγγύης

των τόκων εταιρικών ομολόγων

 

1. Στο τέλος του άρθρου 37 του ν. 4172/2013 προστίθεται νέα παράγραφος 5 ως εξής:

«5. Το εισόδημα από τόκους εταιρικών ομολόγων εισηγμένων σε ρυθμιζόμενη αγορά εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ε.Ο.Χ. βάσει των διατάξεων του άρθρου 4 του ν. 4514/2018 ή σε οργανωμένη χρηματιστηριακή αγορά εκτός ΕΕ, η οποία εποπτεύεται από αρχή διαπιστευμένη στον Διεθνή Οργανισμό Επιτροπών Κεφαλαιαγοράς (International

Organization of Securities Commissions, IOSCO) που αποκτώνται από φυσικά πρόσωπα που δεν είναι φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας, απαλλάσσονται από τον φόρο εισοδήματος και την εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 43 Α.»

 

2. Στο τέλος της παραγράφου 5 του άρθρου 47 του ν. 4172/2013 προστίθεται νέο εδάφιο

ως εξής:

 

«Οι διατάξεις της παραγράφου 5 του άρθρου 37 εφαρμόζονται και στα νομικά πρόσωπα που δεν είναι φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας και δεν διατηρούν στην Ελλάδα μόνιμη εγκατάσταση,.».

 

Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 43Α του νόμου 4172/2013 προστίθεται εδάφιο ως εξής:

 

«Επίσης, εξαιρούνται από την υποχρέωση επιβολής εισφοράς αλληλεγγύης τα φυσικά

πρόσωπα που δεν είναι φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδος, για το εισόδημα από τόκους κρατικών ομολόγων και εντόκων γραμματίων του Ελληνικού Δημοσίου καθώς και για το εισόδημα από τόκους εταιρικών ομολόγων κατά την παρ. 5 του άρθρου 37.»

 

4. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 έχουν εφαρμογή για πληρωμές τόκων που

πραγματοποιούνται από την 1.1.2020 και μετά.

Άρθρο 19

 

Προσθήκη άρθρου 48Α ΚΦΕ

για την απαλλαγή υπό όρους των νομικών προσώπων που είναι φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας από τον φόρο υπεραξία μεταβίβασης τίτλων συμμετοχής

 

1. Μετά το άρθρο 48 ν. 4172/2013 προστίθεται νέο άρθρο 48 Α ως εξής :

 

« Άρθρο 48 Α

1. Το εισόδημα που προκύπτει από την υπεραξία μεταβίβασης τίτλων συμμετοχής σε νομικό πρόσωπο που εισπράττει ένα νομικό πρόσωπο που είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, απαλλάσσεται από το φόρο, εάν το νομικό πρόσωπο του οποίου οι τίτλοι μεταβιβάζονται πληροί σωρευτικά τους ακόλουθους όρους:

α) περιλαμβάνεται στους τύπους που απαριθμούνται στο Παράρτημα Ι Μέρος Α' της Οδηγίας 2011/96/ΕΕ, όπως ισχύει και

β) είναι φορολογικός κάτοικος κράτους-μέλους της ΕΕ, σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους αυτού και δεν θεωρείται κάτοικος τρίτου κράτους εκτός ΕΕ κατ' εφαρμογήν όρων σύμβασης περί αποφυγής διπλής φορολογίας που έχει συναφθεί με αυτό το τρίτο κράτος και

γ) υπόκειται, χωρίς τη δυνατότητα επιλογής ή απαλλαγής σε έναν από τους φόρους που

αναφέρονται στο Παράρτημα Ι Μέρος Β' της οδηγίας 2011/96/ΕΕ ή σε οποιονδήποτε άλλον φόρο αντικαταστήσει έναν από τους φόρους αυτούς και

δ) το μεταβιβάζον νομικό πρόσωπο κατέχει ελάχιστο ποσοστό συμμετοχής τουλάχιστον δέκα τοις εκατό (10%) της αξίας ή του πλήθους του μετοχικού κεφαλαίου ή των δικαιωμάτων ψήφου του νομικού προσώπου του οποίου οι τίτλοι συμμετοχής μεταβιβάζονται και

ε) το ελάχιστο ποσοστό συμμετοχής διακρατείται τουλάχιστον τριάντα έξι (36) μήνες.

 

2. Η ανωτέρω απαλλαγή της παραγράφου 1 είναι οριστική και τα εισοδήματα αυτά δεν φορολογούνται ούτε κατά τη διανομή ή κεφαλαιοποίηση των κερδών αυτών κατά τις διατάξεις του άρθρου 47 παρ.1.»

 

2. Οι διατάξεις της παρ. 1 του παρόντος έχουν εφαρμογή για τα εισοδήματα που αποκτώνται από 1.1.2020 και μετά.

Άρθρο 58. Φορολογικός συντελεστής

 

1.α) Τα κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα που αποκτούν τα νομικά πρόσωπα και οι νομικές οντότητες που τηρούν διπλογραφικά βιβλία, εξαιρουμένων των πιστωτικών ιδρυμάτων της περίπτωσης β' της παρούσας παραγράφου, καθώς και οι υπόχρεοι των περιπτώσεων β', γ', δ', ε', στ' και ζ' του άρθρου 45 που τηρούν απλογραφικά βιβλία,


φορολογούνται με συντελεστή είκοσι εννέα τοις εκατό (29%) για τα εισοδήματα του φορολογικού έτους 2018, ο οποίος μειώνεται σταδιακά σε είκοσι οκτώ τοις εκατό (28%) για τα εισοδήματα του φορολογικού έτους 2019, σε είκοσι επτά τοις εκατό (27%) για τα εισοδήματα του φορολογικού έτους 2020, σε είκοσι έξι τοις εκατό (26%) για τα εισοδήματα του φορολογικού έτους 2021 και σε είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) για τα εισοδήματα του φορολογικού έτους 2022 και επομένων.


2. Τα κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα που αποκτούν οι αγροτικοί συνεταιρισμοί και οι ομάδες παραγωγών φορολογούνται με συντελεστή δεκατρία τοις εκατό (13%).

Άρθρο 20

 

Τροποποίηση άρθρου 58 ΚΦΕ

για τη μείωση του φορολογικού συντελεστή των κερδών από επιχειρηματική δραστηριότητα

 

1. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 58 του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

 

«1.Τα κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα που αποκτούν τα νομικά πρόσωπα και οι νομικές οντότητες που τηρούν διπλογραφικά βιβλία, εξαιρουμένων των πιστωτικών ιδρυμάτων της περίπτωσης β` της παρούσας παραγράφου, καθώς και οι υπόχρεοι των περιπτώσεων β`, γ`, δ`, ε`, στ` και ζ` του άρθρου 45 που τηρούν απλογραφικά βιβλία,

φορολογούνται με συντελεστή είκοσι τέσσερα τοις εκατό (24%) για τα εισοδήματα του

φορολογικού έτους 2019.»

 

2. Η παράγραφος 2 του άρθρου 58 του ν.4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

 

«2. Τα κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα που αποκτούν οι αγροτικοί συνεταιρισμοί φορολογούνται με συντελεστή δέκα τοις εκατό (10%).»

 Άρθρο 63. Απαλλαγή για ορισμένες ενδοομιλικές πληρωμές

 

2. Ανεξάρτητα από το άρθρο 61, δεν παρακρατείται φόρος από τόκους και δικαιώματα (royalties) που καταβάλλονται σε νομικό πρόσωπο που αναφέρεται στο Παράρτημα της Οδηγίας 2003/49/ΕΚ για την καθιέρωση κοινού συστήματος φορολόγησης των τόκων και των δικαιωμάτων που καταβάλλονται μεταξύ συνδεδεμένων προσώπων διαφορετικών κρατών - μελών, όπως αυτή ισχύει, εφόσον:


α) το νομικό πρόσωπο ή η νομική οντότητα που εισπράττει κατέχει άμεσα μετοχές, μερίδια ή συμμετοχή τουλάχιστον είκοσι πέντε τοις εκατό (25%), βάσει αξίας ή αριθμού, στο μετοχικό κεφάλαιο ή δικαιώματα ψήφου του φορολογούμενου που προβαίνει στην καταβολή ή ο φορολογούμενος που καταβάλλει, κατέχει άμεσα μετοχές, μερίδια ή συμμετοχή τουλάχιστον είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) στο μετοχικό κεφάλαιο του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας που εισπράττει, ή ένα τρίτο νομικό πρόσωπο ή μία νομική οντότητα κατέχει άμεσα μετοχές, μερίδια ή συμμετοχή τουλάχιστον είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) στο μετοχικό κεφάλαιο τόσο του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας που εισπράττει όσο και του φορολογούμενου που προβαίνει στην καταβολή,


β) το ελάχιστο ποσοστό κατοχής μετοχών ή μεριδίων ή συμμετοχής διακρατείται για τουλάχιστον είκοσι τέσσερις (24) μήνες, και


γ) το νομικό πρόσωπο που εισπράττει :


αα) περιλαμβάνεται στους τύπους που απαριθμούνται στο Παράρτημα της Οδηγίας 2003/49/ΕΚ, όπως ισχύει, και


ββ) είναι φορολογικός κάτοικος κράτους - μέλους της Ε.Ε. σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους αυτού και δεν θεωρείται φορολογικός κάτοικος τρίτου κράτους εκτός Ε.Ε. κατ' εφαρμογή όρων σύμβασης αποφυγής διπλής φορολογίας που έχει συναφθεί με αυτό το τρίτο κράτος, και


γγ) υπόκειται, χωρίς τη δυνατότητα επιλογής ή απαλλαγής, σε έναν από τους φόρους που αναφέρονται στο άρθρο 3 της Οδηγίας 2003/49/ΕΚ ή σε οποιοδήποτε άλλο φόρο ενδεχομένως στο μέλλον αντικαταστήσει έναν από τους φόρους αυτούς.

 Άρθρο 21

Τροποποίηση άρθρου 63 ΚΦΕ

για αποσαφήνιση της ισχύουσας εξαίρεσης από την παρακράτηση φόρου

από τόκους και δικαιώματα μεταξύ συνδεδεμένων προσώπων υπό όρους

 

1. Η παρ. 2 του άρθρου 63 του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

 

«2. Ανεξάρτητα από το άρθρο 61, δεν παρακρατείται φόρος από τόκους και δικαιώματα (royalties) που καταβάλλονται σε νομικό πρόσωπο που αναφέρεται στο Παράρτημα της Οδηγίας 2003/49/ΕΚ για την καθιέρωση κοινού συστήματος φορολόγησης των τόκων και των δικαιωμάτων που καταβάλλονται μεταξύ συνδεδεμένων προσώπων κρατών – μελών είτε της ημεδαπής είτε της αλλοδαπής, όπως αυτή ισχύει, εφόσον:

α) το νομικό πρόσωπο ή η νομική οντότητα που εισπράττει κατέχει άμεσα μετοχές, μερίδια ή συμμετοχή τουλάχιστον είκοσι πέντε τοις εκατό (25%), βάσει αξίας ή αριθμού, στο μετοχικό κεφάλαιο ή δικαιώματα ψήφου του φορολογούμενου που προβαίνει στην καταβολή ή ο φορολογούμενος που καταβάλλει, κατέχει άμεσα μετοχές, μερίδια ή συμμετοχή τουλάχιστον είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) στο μετοχικό κεφάλαιο του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας που εισπράττει, ή ένα τρίτο νομικό πρόσωπο ή μία νομική οντότητα κατέχει άμεσα μετοχές, μερίδια ή συμμετοχή τουλάχιστον είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) στο μετοχικό κεφάλαιο τόσο του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας που εισπράττει όσο και του φορολογούμενου που προβαίνει στην καταβολή,

β) το ελάχιστο ποσοστό κατοχής μετοχών ή μεριδίων ή συμμετοχής διακρατείται για

τουλάχιστον είκοσι τέσσερις (24) μήνες, και

γ) το νομικό πρόσωπο που εισπράττει:

 

αα) περιλαμβάνεται στους τύπους που απαριθμούνται στο Παράρτημα της Οδηγίας 2003/49/ΕΚ, όπως ισχύει, και

 

ββ) είναι φορολογικός κάτοικος κράτους - μέλους της Ε.Ε. σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους αυτού και δεν θεωρείται φορολογικός κάτοικος τρίτου κράτους εκτός Ε.Ε. κατ’ εφαρμογή όρων σύμβασης αποφυγής διπλής φορολογίας που έχει συναφθεί με αυτό το τρίτο κράτος, και

 

γγ) υπόκειται, χωρίς τη δυνατότητα επιλογής ή απαλλαγής, σε έναν από τους φόρους που αναφέρονται στο άρθρο 3 της Οδηγίας 2003/49/ΕΚ ή σε οποιοδήποτε άλλο φόρο ενδεχομένως στο μέλλον αντικαταστήσει έναν από τους φόρους αυτούς.»

 

2. Οι διατάξεις της παρ. 1 του παρόντος έχουν εφαρμογή για τα εισοδήματα που αποκτώνται από 1.1.2020 και μετά.

1. Οι συντελεστές παρακράτησης φόρου είναι οι εξής:

 

α) για μερίσματα δέκα τοις εκατό (10%),

 

Άρθρο 22

Τροποποίηση άρθρου 64 ΚΦΕ σχετικά με τον συντελεστή παρακράτησης φόρου για τα μερίσματα

 

1. Η περ. α΄ της παρ. 1 του άρθρου 64 ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

 

«α) για μερίσματα πέντε τοις εκατό (5%).»

  

2. Οι διατάξεις της παρ. 1 του παρόντος έχουν εφαρμογή από 1.1.2020 και μετά.

Άρθρο 65. Κράτη μη συνεργάσιμα στο φορολογικό τομέα και κράτη με προνομιακό φορολογικό καθεστώς

  

6. Για την εφαρμογή των διατάξεων του κεφαλαίου αυτού, το φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα θεωρείται ότι υπόκειται σε προνομιακό φορολογικό καθεστώς σε κράτος εκτός της Ελλάδας, όταν η φορολογική κατοικία τους βρίσκεται σε οποιοδήποτε κράτος, ακόμη και σε κράτος - μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εάν σε αυτό το κράτος:

α) δεν υπόκειται σε φορολογία ή, εάν υπόκειται, δεν φορολογείται εν τοις πράγμασι, ή


β) υπόκειται σε φόρο επί των κερδών ή των εισοδημάτων ή του κεφαλαίου, του οποίου ο συντελεστής είναι ίσος ή κατώτερος από το πενήντα τοις εκατό (50%) του συντελεστή φορολογίας νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων που θα οφειλόταν σύμφωνα με τις διατάξεις της ελληνικής φορολογικής νομοθεσίας, εάν ήταν φορολογικός κάτοικος ή διατηρούσε μόνιμη εγκατάσταση κατά την έννοια του άρθρου 6 του Κ.Φ.Ε. στην Ελλάδα.

Άρθρο 23


Τροποποίηση άρθρου 65ΚΦΕ

σχετικά με τα κράτη με προνομιακό φορολογικό καθεστώς

 

Σχόλιο:   

Αυξάνεται το ποσοστό  (από 50% σε 60%) επί του οποίου υπολογίζεται ο συντελεστής φόρου για τον χαρακτηρισμό κρατών με προνομιακό φορολογικό καθεστώς.

Αυτό γίνεται για να μην επέλθουν ουσιαστικές μεταβολές στα κράτη τα οποία χαρακτηρίζονται «κράτη με προνομιακό φορολογικό καθεστώς» από την μείωση του συντελεστή φορολογίας των νομικών προσώπων από το 29% στο 24%.

 

 

1. Η περ. β΄ της παραγράφου 6 του άρθρου 65 του ν. 4172/2013 τροποποιείται ως εξής:

  

«β) υπόκειται σε φόρο επί των κερδών ή των εισοδημάτων ή του κεφαλαίου, του οποίου ο συντελεστής είναι ίσος ή κατώτερος από το εξήντα τοις εκατό (60%) του συντελεστή φορολογίας νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων που θα οφειλόταν σύμφωνα με τις διατάξεις της ελληνικής φορολογικής νομοθεσίας, εάν ήταν φορολογικός κάτοικος ή διατηρούσε μόνιμη εγκατάσταση κατά την έννοια του άρθρου 6 του Κ.Φ.Ε. στην Ελλάδα.»

 

2. Η διάταξη της παρ. 1 του παρόντος εφαρμόζεται από 1.1.2020 και μετά.

Άρθρο 71. Προκαταβολή του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων

 

1. Με βάση τη δήλωση που υποβάλλει το νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα και τους λοιπούς τίτλους βεβαίωσης που προβλέπονται στον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας

 

βεβαιώνεται ποσό ίσο με εκατό τοις εκατό (100%) του φόρου που προκύπτει για το φόρο που αναλογεί στο εισόδημα του διανυόμενου φορολογικού έτους.

Άρθρο 24

Τροποποίηση άρθρου 71 ΚΦΕ

σχετικά με την βεβαίωση ποσού ίσου με το 95% του φόρου από επιχειρηματική

δραστηριότητα και την μείωση της προκαταβολής φόρου του φορολογικού έτους 2018

 

1. Στην παρ. 1 του άρθρου 71 του ν. 4172/2013 προστίθεται εδάφιο ως εξής:

 

 «Με βάση τη δήλωση που υποβάλλει το νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα και

τους λοιπούς τίτλους βεβαίωσης που προβλέπονται στον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας

αποκλειστικά και μόνο για το φορολογικό έτος 2018,

βεβαιώνεται ποσό ίσο με το ενενήντα πέντε τοις εκατό (95%) του φόρου που προκύπτει από επιχειρηματική δραστηριότητα για το φόρο που αναλογεί στο εισόδημα του έτους αυτού.»

 

2. Η διάταξη της παρ. 1 του παρόντος εφαρμόζεται για την προκαταβολή φόρου που έχει βεβαιωθεί με τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος του φορολογικού έτους 2018.

Άρθρο 71Β. Κεφαλαιοποίηση αφορολόγητων αποθεματικών εισηγμένων εταιρειών

 

3. Ο φόρος αυτός βαρύνει την εταιρεία και δεν εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδά της κατά τον υπολογισμό των φορολογητέων κερδών ούτε συμψηφίζεται με το φόρο εισοδήματος που οφείλεται από την εταιρεία ή τους μετόχους.


 

5. Σε περίπτωση που πριν από την πάροδο δέκα (10) ετών από την κεφαλαιοποίηση των αποθεματικών διαλυθεί η ανώνυμη εταιρεία ή μειωθεί το μετοχικό της κεφάλαιο με σκοπό επιστροφής των αποθεματικών στους μετόχους, τα κεφαλαιοποιηθέντα αποθεματικά δε λογίζονται φορολογικώς ως μετοχικό κεφάλαιο που έχει καταβληθεί και φορολογούνται με τις διατάξεις που ισχύουν κάθε φορά για τη φορολογία εισοδήματος κατά τον χρόνο της διάλυσης της εταιρείας ή μείωσης του μετοχικού κεφαλαίου μετά την αφαίρεση του φόρου που καταβλήθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου.

 

Η διάταξη της παραγράφου αυτής δεν εφαρμόζεται αν η εταιρεία διαλυθεί με σκοπό τη συγχώνευσή της με άλλη επιχείρηση και ίδρυση νέας ανώνυμης εταιρείας ή σε περίπτωση εξαγοράς ή απορρόφησής της από άλλη ανώνυμη εταιρεία.

 

 

6. Ανώνυμες εταιρείες, με μετοχές εισηγμένες ή μη, που έχουν σχηματίσει αποθεματικά είτε από υπεραξία μετοχών που προέρχεται από απόσχιση κλάδου ή από συγχώνευση εταιρειών στις οποίες συμμετέχει είτε από την αύξηση της αξίας των συμμετοχών της εταιρείας ή από διανομή μετοχών με βάση τις διατάξεις του άρθρου 1 του α.ν. 148/1967, του ν. 542/1977, του ν. 1249/1982 και του ν. 1839/1989 κατόπιν κεφαλαιοποιήσεως της υπεραξίας που προέκυψε από την αναπροσαρμογή πάγιων περιουσιακών στοιχείων θυγατρικής εταιρείας ή άλλης εταιρείας στην οποία συμμετέχουν, μπορούν να προβούν σε κεφαλαιοποίηση των αποθεματικών αυτών με σκοπό διανομής νέων μετοχών στους μετόχους τους. Η κεφαλαιοποίηση αυτή δεν υπόκειται σε φόρο εισοδήματος.

 

8. Οι διατάξεις του παρόντος ισχύουν για αποθεματικά που κεφαλαιοποιούνται μέχρι και τις 31.12.2020. Ειδικά για αποθεματικά που κεφαλαιοποιούνται από 1.1.2019 μέχρι και 31.12.2019 ο συντελεστής της παραγράφου 2 ορίζεται σε δέκα τοις εκατό (10%) και για αποθεματικά που κεφαλαιοποιούνται από 1.1.2020 μέχρι και τις 31.12.2020 σε είκοσι τοις εκατό (20%).


1. Οι ανώνυμες εταιρείες, των οποίων οι μετοχές δεν είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αθηνών, καθώς και οι εταιρείες περιορισμένης ευθύνης, μπορούν να κεφαλαιοποιήσουν ολικά ή μερικά, τα αφορολόγητα αποθεματικά διαφόρων αναπτυξιακών νόμων, με εξαίρεση το αποθεματικό του άρθρου 18 του α.ν. 942/1949 (Α' 96) και με την προϋπόθεση ότι κατά τη διαχειριστική χρήση στην οποία συντελείται η κεφαλαιοποίηση θα αυξηθεί το μετοχικό ή εταιρικό τους κεφάλαιο κατά το ίδιο ποσό σε μετρητά από τους παλαιούς ή νέους μετόχους ή εταίρους. Στην περίπτωση αυτή εκδίδονται νέες μετοχές ή εταιρικά μερίδια, για τους δικαιούχους μετόχους ή εταίρους.

 

2. Τα αποθεματικά που κεφαλαιοποιούνται φορολογούνται με συντελεστή δέκα τοις εκατό (10%), χωρίς καμιά άλλη επιβάρυνση.

Ο φόρος που οφείλεται αποδίδεται στο Δημόσιο με δήλωση, η οποία πρέπει να υποβληθεί σ' έναν μήνα από την καταχώρηση στο ΓΕ.Μ.Η. της αύξησης του μετοχικού/εταιρικού κεφαλαίου και καταβάλλεται σε τέσσερις (4) ίσες εξαμηνιαίες δόσεις, από τις οποίες η πρώτη με την υποβολή της εμπρόθεσμης δήλωσης. Ο φόρος αυτός δεν εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα της εταιρείας, κατά τον υπολογισμό των φορολογητέων κερδών, ούτε συμψηφίζεται με το φόρο εισοδήματος που οφείλεται από την εταιρεία ή τους μετόχους ή εταίρους της.

 

4. Σε περίπτωση που πριν από την πάροδο δέκα (10) ετών από την κεφαλαιοποίηση των αποθεματικών διαλυθεί η ανώνυμη εταιρεία ή μειωθεί το μετοχικό κεφάλαιό της με σκοπό επιστροφής των αποθεματικών στους μετόχους, τα κεφαλαιοποιηθέντα αποθεματικά δε λογίζονται φορολογικώς ως μετοχικό κεφάλαιο που έχει καταβληθεί και φορολογούνται με τις διατάξεις που ισχύουν κάθε φορά για τη φορολογία εισοδήματος κατά το χρόνο της διάλυσης ή μείωσης του μετοχικού κεφαλαίου μετά την αφαίρεση του φόρου που καταβλήθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου.

 

Η διάταξη της παραγράφου αυτής δεν εφαρμόζεται σε περίπτωση διάλυσης της εταιρείας με σκοπό συγχώνευσής της με άλλη επιχείρηση και ίδρυση νέας ανώνυμης εταιρείας ή σε περίπτωση διάλυσης της εταιρείας με σκοπό συγχώνευσής της με άλλη επιχείρηση και ίδρυση νέας ανώνυμης εταιρείας ή σε περίπτωση εξαγοράς ή απορρόφησής της από άλλη ανώνυμη εταιρεία.

 

5. Προκειμένου για εταιρεία περιορισμένης ευθύνης στην περίπτωση κατά την οποία πριν από την πάροδο δέκα (10) ετών από την κεφαλαιοποίηση των αποθεματικών διαλυθεί η εταιρεία αυτή ή μειωθεί το εταιρικό της κεφάλαιο με σκοπό την επιστροφή των αποθεματικών στους εταίρους, τα κεφαλαιοποιηθέντα αποθεματικά προστίθενται στα κέρδη της εταιρείας που πραγματοποιεί στο χρόνο της διάλυσης ή μείωσης του κεφαλαίου και φορολογούνται με τις διατάξεις φορολογίας εισοδήματος που ισχύουν κατά τον χρόνο διάλυσης της εταιρείας ή μείωσης του εταιρικού της κεφαλαίου μετά την αφαίρεση του φόρου που καταβλήθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου.

 

Η διάταξη της παραγράφου αυτής δεν εφαρμόζεται σε περίπτωση διάλυσης της εταιρείας με σκοπό μετατροπής ή συγχώνευσής της με άλλη επιχείρηση για την ίδρυση ανώνυμης εταιρείας ή άλλης εταιρείας περιορισμένης ευθύνης ή σε περίπτωση εξαγοράς ή απορρόφησης της από ανώνυμη εταιρεία.

 

Άρθρο 25

Τροποποίηση άρθρων 71 Β και 71 Γ ΚΦΕ

για την κεφαλαιοποίηση αφορολόγητων αποθεματικών εισηγμένων και μη εισηγμένων εταιρειών και Ε.Π.Ε.

 

1. Η παράγραφος 3 του άρθρου 71 Β του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

 

«3. Ο φόρος αυτός βαρύνει την εταιρεία και δεν εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδά της

κατά τον υπολογισμό των φορολογητέων κερδών ούτε συμψηφίζεται με το φόρο

εισοδήματος που οφείλεται από την εταιρεία ή τους μετόχους.»

 

2. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 5 του άρθρου 71 Β του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

 

«5. Σε περίπτωση που πριν από την πάροδο πέντε (5)ετών από την κεφαλαιοποίηση των

αποθεματικών διαλυθεί η ανώνυμη εταιρεία ή μειωθεί το μετοχικό της κεφάλαιο με σκοπό επιστροφής των αποθεματικών στους μετόχους, τα κεφαλαιοποιηθέντα αποθεματικά δε λογίζονται φορολογικώς ως μετοχικό κεφάλαιο που έχει καταβληθεί και φορολογούνται με τις διατάξεις που ισχύουν κάθε φορά για τη φορολογία εισοδήματος κατά τον χρόνο της διάλυσης της εταιρείας ή μείωσης του μετοχικού κεφαλαίου μετά την αφαίρεση του φόρου που καταβλήθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου.

 

3. Η παράγραφος 6 του άρθρου 71 Β του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

 

«6. Ανώνυμες εταιρείες, με μετοχές εισηγμένες ή μη, που έχουν σχηματίσει αποθεματικά είτε από υπεραξία μετοχών που προέρχεται από απόσχιση κλάδου ή από συγχώνευση εταιρειών στις οποίες συμμετέχει είτε από την αύξηση της αξίας των συμμετοχών της εταιρείας ή από διανομή μετοχών με βάση τις διατάξεις του άρθρου 1 του α.ν. 148/1967, του

ν. 542/1977, του ν. 1249/1982 και του ν. 1839/1989 κατόπιν κεφαλαιοποιήσεως της

υπεραξίας που προέκυψε από την αναπροσαρμογή πάγιων περιουσιακών στοιχείων θυγατρικής εταιρείας ή άλλης εταιρείας στην οποία συμμετέχουν, μπορούν να προβούν σε κεφαλαιοποίηση των αποθεματικών αυτών.

 

Η κεφαλαιοποίηση αυτή δεν υπόκειται σε φόρο εισοδήματος, ούτε σε εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 43 Α του παρόντος νόμου.»

 

4. Η παράγραφος 8 του άρθρου 71 Β του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

 

«8. Για τα αποθεματικά που κεφαλαιοποιούνται με τις διατάξεις του παρόντος, η αύξηση αυτή του μετοχικού κεφαλαίου πραγματοποιείται είτε με την ανάλογη αύξηση της ονομαστικής αξίας των μετοχών που υπάρχουν κατά το χρόνο της κεφαλαιοποίησης, είτε με την έκδοση νέων μετοχών, είτε και με τους δύο αυτούς τρόπους. Οι νέες μετοχές που θα

εκδοθούν διανέμονται δωρεάν στους μετόχους, κατά την αναλογία των μετοχών που κατέχουν αυτοί κατά το χρόνο της κεφαλαιοποίησης των εν λόγω αποθεματικών.»

 

Η παρ. 1 του άρθρου 71 Γ του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

 

«1. Οι ανώνυμες εταιρείες, των οποίων οι μετοχές δεν είναι εισηγμένες στο

Χρηματιστήριο Αθηνών, καθώς και οι εταιρείες περιορισμένης ευθύνης, μπορούν να κεφαλαιοποιήσουν ολικά ή μερικά, τα αφορολόγητα αποθεματικά διαφόρων αναπτυξιακών νόμων, με εξαίρεση το αποθεματικό του άρθρου 18 του α.ν. 942/1949 (Α΄ 96).

Στην περίπτωση αυτή, οι μεν ανώνυμες εταιρίες, δύνανται να κάνουν αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου είτε με την έκδοση νέων μετοχών που διανέμονται δωρεάν στους μετόχους κατά την αναλογία των μετοχών που κατέχουν αυτοί κατά το χρόνο της κεφαλαιοποίησης, είτε με την αύξηση της ονομαστικής αξίας, είτε και με τους δύο τρόπους, οι δε εταιρίες περιορισμένης ευθύνης θα κάνουν αύξηση του εταιρικού κεφαλαίου με έκδοση νέων εταιρικών μεριδίων, τα οποία διανέμονται δωρεάν στους παλαιούς εταίρους, κατ’ αναλογία

των μεριδίων τους.»

 

6. Η παρ. 2 του άρθρου 71 Γ του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

 

«2. Τα αποθεματικά που κεφαλαιοποιούνται φορολογούνται με συντελεστή πέντε τοις

εκατό (5%), χωρίς καμιά άλλη επιβάρυνση. Ο φόρος που οφείλεται αποδίδεται στο Δημόσιο με δήλωση, η οποία πρέπει να υποβληθεί σ’ έναν μήνα από την καταχώρηση στο ΓΕ.Μ.Η. της αύξησης του μετοχικού/εταιρικού κεφαλαίου και καταβάλλεται σε τέσσερις (4) ίσες εξαμηνιαίες δόσεις, από τις οποίες η πρώτη με την υποβολή της εμπρόθεσμης δήλωσης.

Ο φόρος αυτός αποτελεί έξοδο για την εταιρεία και δεν εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα της εταιρείας, κατά τον υπολογισμό των φορολογητέων κερδών, ούτε συμψηφίζεται με το φόρο

εισοδήματος που οφείλεται από την εταιρεία ή τους μετόχους ή εταίρους της.»

 

 

7. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 71 Γ του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως

εξής:

 

«4. Σε περίπτωση που πριν από την πάροδο πέντε (5)ετών από την κεφαλαιοποίηση των

αποθεματικών διαλυθεί η ανώνυμη εταιρεία ή μειωθεί το μετοχικό κεφάλαιό της με σκοπό επιστροφής των αποθεματικών στους μετόχους, τα κεφαλαιοποιηθέντα αποθεματικά δε λογίζονται φορολογικώς ως μετοχικό κεφάλαιο που έχει καταβληθεί και φορολογούνται με τις διατάξεις που ισχύουν κάθε φορά για τη φορολογία εισοδήματος κατά το χρόνο της διάλυσης ή μείωσης του μετοχικού κεφαλαίου μετά την αφαίρεση του φόρου που καταβλήθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου.»

 

8. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 5 του άρθρου 71 Γ του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως

εξής:

 

«5. Προκειμένου για εταιρεία περιορισμένης ευθύνης στην περίπτωση κατά την οποία πριν από την πάροδο πέντε (5) ετών από την κεφαλαιοποίηση των αποθεματικών διαλυθεί η εταιρεία αυτή ή μειωθεί το εταιρικό της κεφάλαιο με σκοπό την επιστροφή των αποθεματικών στους εταίρους, τα κεφαλαιοποιηθέντα αποθεματικά προστίθενται στα κέρδη

της εταιρείας που πραγματοποιεί στο χρόνο της διάλυσης ή μείωσης του κεφαλαίου και

φορολογούνται με τις διατάξεις φορολογίας εισοδήματος που ισχύουν κατά τον χρόνο

διάλυσης της εταιρείας ή μείωσης του εταιρικού της κεφαλαίου μετά την αφαίρεση του φόρου που καταβλήθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου.»

 

9. Οι διατάξεις των παρ. 1-8 του παρόντος εφαρμόζονται από 1.1.2020 και μετά.

 

Άρθρο 72. Μεταβατικές διατάξεις και έναρξη ισχύος


(34) 33. α. Η ισχύς του άρθρου 41 αναστέλλεται μέχρι και την 31η Δεκεμβρίου 2019.

 

Άρθρο 26

 

Τροποποίηση άρθρου 72 ν. 4172/2013

για την αναστολή του φόρου υπεραξίας

 

Η περίπτ. α' της παραγράφου 33 του άρθρου 72 του ν. 4172/2013αντικαθίσταται ως

εξής:

 

«α. Η ισχύς του άρθρου 41 αναστέλλεται μέχρι και την 31η Δεκεμβρίου 2022.»

 

Ν.4174/2013 ΚΦΔ

Άρθρο 36. Παραγραφή

2. Η περίοδος που αναφέρεται στην παράγραφο 1 παρατείνεται στις εξής περιπτώσεις:

α) εάν ο φορολογούμενος υποβάλει αρχική ή τροποποιητική δήλωση εντός του πέμπτου έτους της προθεσμίας παραγραφής, για περίοδο ενός έτους από τη λήξη της πενταετίας,    (Βλ. πιο κάτω αλλαγή της περίπτωσης αυτής)

 

β) εάν ζητηθούν πληροφορίες από χώρα της αλλοδαπής, για όσο χρονικό διάστημα απαιτηθεί για τη διαβίβαση των εν λόγω πληροφοριών προσαυξημένο κατά ένα έτος από την παραλαβή τους από τη Φορολογική Διοίκηση,

γ) εάν ασκηθεί ενδικοφανής προσφυγή, ένδικο βοήθημα ή μέσο, για περίοδο ενός έτους μετά την έκδοση απόφασης επί της ενδικοφανούς προσφυγής ή την έκδοση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης, και μόνο για το ζήτημα, το οποίο αφορά.

 

2. Η περίοδος που αναφέρεται στην παράγραφο 1 παρατείνεται στις εξής περιπτώσεις:

 

α) εάν ο φορολογούμενος υποβάλει αρχική ή τροποποιητική δήλωση εντός του πέμπτου έτους της προθεσμίας παραγραφής, για περίοδο ενός έτους από τη λήξη της πενταετίας,

 

3. Εξαιρετικά, πράξη διοικητικού, εκτιμώμενου ή διορθωτικού προσδιορισμού φόρου για περιπτώσεις φοροδιαφυγής μπορεί να εκδοθεί εντός είκοσι (20) ετών από τη λήξη του έτους εντός του οποίου λήγει η προθεσμία υποβολής δήλωσης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ

 

Άρθρο 27

 

Τροποποίηση του άρθρου 36 του ΚΦΔ

σχετικά με την παράταση της παραγραφής σε περίπτωση εκκίνησης ΔΑΔ

 

Σχόλια:

1ον Παρατείνεται η παραγραφή σε περίπτωση αιτήματος Διαδικασίας Αμοιβαίου Διακανονισμού.

2ον Τροποποιούνται οι διατάξεις της παραγραφής στον Κ.Φ.Δ.. Η παραγραφή σε περιπτώσεις φοροδιαφυγής για ορισμένες χρήσεις ορίζεται σε 10 έτη, ενώ προβλέπεται πλέον παράταση 10 ετών για την περίπτωση μη υποβολής δήλωσης. Καταργείται επίσης η ισχύουσα διάταξη που προβλέπει παραγραφή 20 ετών σε περιπτώσεις φοροδιαφυγής.

 

 

1. Στην παρ. 2 του άρθρου 36 του ν. 4174/2013 προστίθεται περ. δ΄ως εξής:

 

 

«δ) για όσο διάστημα διαρκεί η προθεσμία υποβολής αιτήματος Διαδικασίας Αμοιβαίου Διακανονισμού του άρθρου 63Α, όπως αυτή ορίζεται στις ειδικότερες διατάξεις που προβλέπουν τη δυνατότητα υποβολής αιτήματος ΔΑΔ, και μόνο για την υποβολή και αποδοχή του σχετικού αιτήματος, καθώς επίσης και, εφόσον υποβληθεί τέτοιο αίτημα, για όσο χρόνο διαρκεί η Διαδικασία Αμοιβαίου Διακανονισμού, και μόνο για το ζήτημα το

οποίο αφορά ή σχετίζεται με αυτή.

 

Σε περίπτωση έκδοσης απόφασης Αμοιβαίου Διακανονισμού, παρατείνεται για ένα έτος μετά την έκδοση της απόφασης η περίοδος παραγραφής του Δικαιώματος του Δημοσίου να προβεί σε έκδοση πράξης διοικητικού, εκτιμώμενου ή διορθωτικού προσδιορισμού φόρου με έρεισμα την απόφαση αυτή και με σκοπό τη συμμόρφωση με αυτήν.»

 

2. Οι διατάξεις της νέας περίπτωσης δ’ καταλαμβάνουν τις περιπτώσεις για τις οποίες δεν έχει παρέλθει η προθεσμία υποβολής αιτήματος ΔΑΔ σύμφωνα με τις διατάξεις της εφαρμοζόμενης Σύμβασης Αποφυγής Διπλής Φορολογίας ή του ν. 2216/1994 (Σύμβαση Διαιτησίας) καθώς και για τα αιτήματα ΔΑΔ που είτε εκκρεμούν ενώπιον της αρμόδιας αρχής κατά το χρόνο έναρξης ισχύος του παρόντος είτε για αυτά για τα οποία έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία αλλά δεν έχει εκδοθεί ακόμα η σχετική Απόφαση Αμοιβαίου Διακανονισμού του άρθρου 63Α ΚΦΔ.

 

3. α. Η περίπτωση α΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 36 αντικαθίσταται ως εξής:

 

«(α) εάν, εντός του πέμπτου έτους της προθεσμίας παραγραφής, υποβάλλεται αρχική ή τροποποιητική δήλωση ή περιέρχονται σε γνώση οποιασδήποτε Υπηρεσίας της Φορολογικής

Διοίκησης νέα στοιχεία κατά την έννοια της παραγράφου 5 του άρθρου 25 σε υπόθεση που έχει διενεργηθεί πλήρης έλεγχος ή σε κάθε άλλη περίπτωση περιέρχονται σε γνώση της Φορολογικής Διοίκησης πληροφορίες από οποιαδήποτε πηγή εκτός Φορολογικής Διοίκησης, από τις οποίες προκύπτει φορολογική οφειλή, για περίοδο ενός έτους από τη λήξη της πενταετίας, και μόνο για το ζήτημα στο οποίο αφορούν.»

 

β. Η παρ. 3 του άρθρου 36 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

 

«3. Εξαιρετικά, πράξη διοικητικού, εκτιμώμενου ή διορθωτικού προσδιορισμού φόρου μπορεί να εκδοθεί εντός δέκα (10) ετών από τη λήξη του έτους εντός του οποίου λήγει η προθεσμία για την υποβολή της δήλωσης:

(α) σε περίπτωση που ο φορολογούμενος δεν έχει υποβάλει δήλωση εντός της περιόδου που αναφέρεται στην παράγραφο 1,

(β) σε περίπτωση που μετά την πενταετία περιέλθουν σε γνώση οποιασδήποτε Υπηρεσίας της Φορολογικής Διοίκησης νέα στοιχεία ή πληροφορίες που δεν θα μπορούσαν να είναι σε γνώση αυτής εντός της πενταετίας και προκύπτει ότι η φορολογική οφειλή υπερβαίνει αυτήν που είχε προσδιορισθεί βάσει προηγούμενου άμεσου, διοικητικού, εκτιμώμενου ή διορθωτικού προσδιορισμού φόρου και μόνο για το ζήτημα στο οποίο αφορούν.».

 

γ. Η διάταξη της παρ. 2 β του παρόντος καταλαμβάνει φορολογικά έτη, περιόδους,

υποθέσεις από 1.1.2018 και μετά.

 

δ. Ειδικά για τις χρήσεις 2012 και 2013 και τα φορολογικά έτη 2014, 2015, 2016 και 2017, πράξη διοικητικού, εκτιμώμενου ή διορθωτικού προσδιορισμού φόρου για περιπτώσεις φοροδιαφυγής, μπορεί να εκδοθεί εντός δέκα (10) ετών από τη λήξη του έτους εντός του οποίου λήγει η προθεσμία υποβολής δήλωσης.

Άρθρο 50. Αλληλέγγυα ευθύνη

 

1. Τα πρόσωπα που είναι πρόεδροι, διευθυντές, διαχειριστές, διευθύνοντες σύμβουλοι, εντεταλμένοι στη διοίκηση και εκκαθαριστές των νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων κατά το χρόνο της διάλυσης ή συγχώνευσής τους, ευθύνονται προσωπικά και αλληλέγγυα για την πληρωμή του φόρου τόκων και προστίμων που οφείλονται από αυτά τα νομικά πρόσωπα και τις νομικές οντότητες καθώς και του φόρου που παρακρατείται, ανεξάρτητα από το χρόνο βεβαίωσής τους. Στα νομικά πρόσωπα που συγχωνεύονται, ευθύνεται αλληλεγγύως μαζί με τα πιο πάνω πρόσωπα, για την πληρωμή των κατά το προηγούμενο εδάφιο οφειλόμενων φόρων του διαλυόμενου νομικού προσώπου και εκείνο που το απορρόφησε ή το νέο νομικό πρόσωπο που συστήθηκε ανεξάρτητα από το χρόνο βεβαίωσής τους.

 

2. Τα πρόσωπα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 ευθύνονται προσωπικώς και αλληλεγγύως για τους παρακρατούμενους φόρους το ΦΠΑ και όλους τους επιρριπτόμενους φόρους και κατά τη διάρκεια λειτουργίας του νομικού προσώπου που εκπροσωπούν ως εξής:

α) Αν έχει γίνει η παρακράτηση φόρου, όλα τα πρόσωπα που είχαν μία από τις ως άνω ιδιότητες από τη λήξη της προθεσμίας απόδοσης του φόρου και μετά.

β) Αν δεν έχει γίνει η παρακράτηση φόρου, όλα τα πρόσωπα, που είχαν μία από τις πιο πάνω ιδιότητες κατά το χρόνο που υπήρχε η υποχρέωση παρακράτησης του φόρου.

 

3. Αν κατά το χρόνο διάλυσης νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας δεν έχουν εξοφληθεί όλες οι φορολογικές υποχρεώσεις του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας, περιλαμβανόμενων των παρακρατούμενων και επιρριπτόμενων φόρων, οι κατά το χρόνο διάλυσης αυτών μέτοχοι ή εταίροι κεφαλαιουχικών εταιρειών με ποσοστό συμμετοχής τουλάχιστον δέκα (10%) τοις εκατό ευθύνονται αλληλεγγύως με το νομικό πρόσωπο ή τη νομική οντότητα για την καταβολή του οφειλόμενου φόρου, μέχρι του ποσού των αναληφθέντων κερδών ή απολήψεων σε μετρητά ή σε είδος λόγω της ιδιότητας του μετόχου ή εταίρου κατά τα τρία (3) τελευταία έτη προ της λύσης.

 

4. Ευθύνεται αλληλεγγύως με το νομικό πρόσωπο ή τη νομική οντότητα για την καταβολή του οφειλόμενου και μη εξοφληθέντος φόρου κατά τη λύση του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας, και κάθε πρόσωπο που υπήρξε μέτοχος ή εταίρος κεφαλαιουχικών εταιρειών αυτού με ποσοστό συμμετοχής τουλάχιστον δέκα τοις εκατό (10%) κατά τα τρία (3) τελευταία έτη πριν τη λύση του μέχρι του ποσού των αναληφθέντων εντός της ως άνω τριετίας κερδών ή απολήψεων σε μετρητά ή σε είδος λόγω της ιδιότητας του μετόχου ή εταίρου και εφόσον η οφειλή αφορά την περίοδο, στην οποία το εν λόγω πρόσωπο ήταν μέτοχος ή εταίρος.

 

5. Οι νόμιμοι εκπρόσωποι των υπόχρεων σε ενιαίο φόρο ιδιοκτησίας ακινήτων νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων, ο εκκαθαριστής ή προσωρινός διαχειριστής νομικού προσώπου, που έχει τεθεί σε εκκαθάριση ή βρίσκεται κάτω από αναγκαστική διαχείριση, ευθύνονται σε ολόκληρο, μαζί με τους υπόχρεους, για την πληρωμή των τόκων και προστίμων που οφείλονται σε δικές τους πράξεις ή παραλείψεις.

8. Οι παράγραφοι 3 και 4 δεν ισχύουν για νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών ή αναγνωρισμένο χρηματιστήριο σε άλλο κράτος - μέλος της Ε.Ε..

 

Άρθρο 28

Τροποποίηση άρθρου 50 ΚΦΔ

 

1. Οι παράγραφοι 1, 2 και 3 του άρθρου 50 του ν.4174/2013, αντικαθίστανται ως εξής:

 

Σχόλιο:

Με τις νέες διατάξεις τροποποιείται το άρθρο 50 του Κ.Φ.Δ. και τίθενται προϋποθέσεις για την αλληλέγγυα ευθύνη.

Στην ουσία με τις τιθέμενες προϋποθέσεις, το φορολογικό νομοσχέδιο περιορίζει την ευθύνη των διοικητών στελεχών (που διοικούν ή διοικούσαν) για τις οφειλές προς το δημόσιο. (σημ. Οι νέες διατάξεις υπαγορεύονται τις πρόσφατες αποφάσεις του Σ.τ.Ε.).

 

«1. Τα πρόσωπα, που είναι εκτελεστικοί πρόεδροι, διευθυντές, γενικοί διευθυντές,

διαχειριστές, διευθύνοντες σύμβουλοι, εντεταλμένοι στη διοίκηση και εκκαθαριστές των νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων, ευθύνονται προσωπικά και αλληλέγγυα για την πληρωμή του φόρου εισοδήματος, παρακρατούμενου φόρου, κάθε επιρριπτόμενου φόρου, Φόρου Προστιθέμενης Αξίας και του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων, που οφείλονται από αυτά τα νομικά πρόσωπα και τις νομικές οντότητες, ανεξάρτητα από τον χρόνο βεβαίωσής τους, ως και για τους τόκους, πρόστιμα, προσαυξήσεις και οποιεσδήποτε διοικητικές χρηματικές κυρώσεις επιβάλλονται επ’ αυτών, εφόσον συντρέχουν σωρευτικά οι κατωτέρω προϋποθέσεις:

α. τα ανωτέρω πρόσωπα είχαν μια από τις ανωτέρω ιδιότητες είτε κατά τη

διάρκεια λειτουργίας του νομικού προσώπου είτε κατά τον χρόνο λύσης, διάλυσης ή συγχώνευσής του,

β. οι οφειλές αυτές γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια της θητείας τους υπό κάποια

εκ των ανωτέρω ιδιοτήτων και

γ. οι υπό παρ. 1 οφειλές δεν καταβλήθηκαν ή δεν αποδόθηκαν στο Δημόσιο από

υπαιτιότητα των ανωτέρω προσώπων.

 

Με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων δύνανται να ορίζονται μαχητά τεκμήριο έλλειψης υπαιτιότητας.

 

2. Στα νομικά πρόσωπα που συγχωνεύονται, ευθύνεται αλληλεγγύως με τα υπό παρ. 1 πρόσωπα για την πληρωμή των οφειλόμενων φόρου εισοδήματος, παρακρατούμενου φόρου, κάθε επιρριπτόμενου φόρου, Φόρου Προστιθέμενης Αξίας και του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων και των επ' αυτών τόκων, προστίμων, προσαυξήσεων και οποιωνδήποτε χρηματικών κυρώσεων του διαλυόμενου νομικού προσώπου και εκείνο που το απορρόφησε ή το νέο νομικό πρόσωπο που συστήθηκε, ανεξάρτητα από τον χρόνο βεβαίωσής τους.

 

3. Οφειλές, που κατά την θέση σε ισχύ του παρόντος έχουν βεβαιωθεί σε βάρος

προσώπων ως αλληλεγγύως και προσωπικά ευθυνομένων για οφειλές των νομικών

προσώπων και νομικών οντοτήτων κατ' εφαρμογή του άρθρου 50 παρ. 1 και 2, όπως ίσχυε πριν την τροποποίησή του από την παρ. 1 του παρόντος, παύουν να βαραίνουν τα αλληλεγγύως ευθυνόμενα πρόσωπα, εφόσον τα τελευταία δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις, που τίθενται με τις διατάξεις της παρ. 1 του παρόντος άρθρου για τη θεμελίωση της αλληλέγγυας ευθύνης.

 

Για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου, υποβάλλεται αίτηση στην αρχή που προέβη στις σχετικές ενέργειες αναζήτησης της ευθύνης του οικείου προσώπου εντός προθεσμίας τριών (3) μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος.

Η αίτηση μπορεί να υποβληθεί και για

εκκρεμείς υποθέσεις οφειλών υπό την έννοια του Άρθρου 72 παρ.50 του Ν. 4174/2013, όπως ισχύει.

 

2. Οι παρ. 4, 5 και 8 του Άρθρου 50 του ν.4174/2013 καταργούνται και οι παράγραφοι 6, 7 και 9 αναριθμούνται σε παρ. 4, 5 και 6 αντίστοιχα

 

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄  ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ  ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ (Φ.Π.Α.)

Με τις διατάξεις του άρθρου 29 του νομοσχεδίου αναστέλλεται η επιβολή ΦΠΑ στις οικοδομές με άδεια από 1-1-2006 και εφεξής:

Άρθρο 29

Τροποποίηση διατάξεων του Κώδικα Φ.Π.Α.  σχετικά με την αναστολή του Φ.Π.Α.  στη μεταβίβαση ακινήτων

Άρθρο 6. Παράδοση ακινήτων

1. Μετά την παράγραφο 4 του άρθρου 6 του Κώδικα ΦΠΑ (ν. 2859/2000, Α΄ 248) προστίθεται παράγραφος 4α ως εξής:

 

«4α. Με αίτηση του υποκειμένου στον φόρο, κατασκευαστή οικοδομών προς πώληση, αναστέλλεται, υποχρεωτικά μέχρι 31.12.2022, η εφαρμογή του ΦΠΑ στα ακίνητα των παραγράφων 1 και 2 α του παρόντος άρθρου. Η αναστολή αφορά το σύνολο των αδιάθετων παραπάνω ακινήτων του υποκειμένου. Μαζί με την αίτηση ο υποκείμενος υποβάλλει κατάσταση με τα αδιάθετα ακίνητα και το ποσό του φόρου που αντιστοιχεί στο κάθε ακίνητο προς διακανονισμό. Η αίτηση υπο βάλλεται  εντός προθεσμίας έξι (6 ) μηνών από την έναρξη ισχύος των διατάξεων της παρούσας παραγράφου για τις ήδη εκδοθείσες άδειες, ενώ για άδειες που εκδίδονται από την έναρξη ισχύος των διατάξεων αυτών και εφεξής εφαρμόζεται εξάμηνη  προθεσμία από την έκδοση της άδειας».

2. Στο τέλος της περίπτωσης β΄ της παρ. 2 του άρθρου 6 του Κώδικα ΦΠΑ προστίθεται  νέο εδάφιο ως εξής:

«Ειδικά για τις περιπτώσεις αντιπαροχής, η εργολαβία του υποκειμένου στο φόρο κατασκευαστή οικοδομών προς πώληση προς τον οικοπεδούχο, δεν υπάγεται στο φόρο όταν ο υποκείμενος κατασκευαστής έχει υπαχθεί σε καθεστώς αναστολής του φόρου, σύμφωνα με την παράγραφο 4α του παρόντος άρθρου.».

 

5. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών ορίζεται κάθε διαδικαστικό θέμα και λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου αυτού.

3. Η παράγραφος 5 του άρθρου 6 του Κώδικα ΦΠΑ αντικαθίσταται ως εξής:    «5. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών μπορεί: α) να ορίζεται κάθε διαδικαστικό θέμα και λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου αυτού, και β) να τροποποιούνται οι προϋποθέσεις υπαγωγής στο καθεστώς του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 4α,εφόσον η άδεια οικοδομής έχει εκδοθεί από 1.1.2020 και η κατασκευή της οικοδομής έχει ολοκληρωθεί έως 31.12.2022, καθώς και να ορίζεται κάθε σχετικό διαδικαστικό θέμα και λεπτομέρεια για την παρακολούθηση της εφαρμογής του καθεστώτος.»

Άρθρο 30. Δικαίωμα έκπτωσης του φόρου

4. Μετά το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 30 του Κώδικα ΦΠΑ προστίθεται νέο εδάφιο, ως εξής: 


«Ειδικά για τα ακίνητα που έχουν υπαχθεί σε καθεστώς αναστολής της παραγράφου 4α του άρθρου 6, το δικαίωμα έκπτωσης του φόρου εισροών, που προσδιορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 7 του άρθρου 31,  αναστέλλεται καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου της παραγράφου 4α  του άρθρου 6.»

Άρθρο 33. Διακανονισμός εκπτώσεων

5. Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 33 του Κώδικα ΦΠΑ προστίθενται δύο νέα εδάφια  ως εξής: 

«Ειδικά για τα ακίνητα τα οποία έχουν υπαχθεί στο καθεστώς αναστολής της παραγράφου 4α του άρθρου 6, ο εκπεσθείς,  πριν την έναρξη της αναστολής φόρος, που προσδιορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 7 του άρθρου 31, διακανονίζεται κατά το χρόνο της παράδοσης του κάθε ακινήτου. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών ρυθμίζεται η διαδικασία καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια εφαρμογής του προηγούμενου εδαφίου.» 

 


Άρθρο 36. Υποχρεώσεις των υποκειμένων στο φόρο


4.Ο υποκείμενος στο φόρο υποχρεούται επίσης:
α) να τηρεί βιβλία και να εκδίδει στοιχεία, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, εκτός αν είναι εγκατεστημένος σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν διαθέτει εγκατάσταση στην Ελλάδα.
Ειδικά, ο υποκείμενος στο φόρο που παραλαμβάνει ενσώματα κινητά αγαθά, τα οποία του αποστέλλονται από άλλο κράτος-μέλος από ή για λογαριασμό υποκείμενου στο φόρο που διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου Φ.Π.Α. σε αυτό το άλλο κράτος-μέλος, με σκοπό την εκτέλεση υπηρεσιών πραγματογνωμοσύνης ή εργασιών σε αυτά, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι εργασίες της περίπτωσης ε της παραγράφου 2 του άρθρου 8, υποχρεούται να καταχωρεί τα σχετικά στοιχεία που επιτρέπουν την εξακρίβωση των αγαθών αυτών σε λογαριασμούς βιβλίων που τηρεί ή σε ειδικό βιβλίο,

6.  Η περίπτωση α΄ της παραγράφου 4 του άρθρου  36 του Κώδικα ΦΠΑ αντικαθίσταται ως εξής:


«α) να τηρεί λογιστικά αρχεία (βιβλία) και να εκδίδει στοιχεία, σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας, εκτός αν είναι εγκατεστημένος σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν διαθέτει εγκατάσταση στην Ελλάδα.

Ειδικά, 

- ο υποκείμενος στο φόρο που παραλαμβάνει ενσώματα κινητά αγαθά, τα οποία του αποστέλλονται από άλλο κράτος-μέλος από ή για λογαριασμό υποκείμενου στο φόρο που διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου Φ.Π.Α. σε αυτό το άλλο κράτος-μέλος, με σκοπό την εκτέλεση υπηρεσιών πραγματογνωμοσύνης ή εργασιών σε αυτά, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι εργασίες της περίπτωσης ε’ της παραγράφου 2 του άρθρου 8, υποχρεούται να καταχωρεί τα σχετικά στοιχεία που επιτρέπουν την εξακρίβωση των αγαθών αυτών σε λογαριασμούς βιβλίων που τηρεί ή σε ειδικό βιβλίο,

- ο υποκείμενος στον φόρο που παραδίδει ακίνητα του άρθρου 6, ακόμη και αν βρίσκεται σε καθεστώς αναστολής του φόρου, υποχρεούται να τηρεί ειδικό βιβλίο κοστολογίου οικοδομών στο οποίο ή σε ιδιαίτερη μερίδα του οποίου, παρακολουθεί αναλυτικά το κόστος κάθε οικοδομής υπαγόμενης στις διατάξειςτου άρθρου 6.».

Άρθρο 38. Δήλωση και συναφείς υποχρεώσεις

 

7. Μετά την παράγραφο 11 του άρθρου 38 του Κώδικα ΦΠΑ προστίθεται παράγραφος 11α ως εξής:

 

«11α. Ο υποκείμενος στο φόρο κατασκευαστής οικοδομών προς πώληση, που παραδίδει ακίνητο υπαγόμενο στην αναστολή της παραγράφου 4α του άρθρου 6, καταβάλλει με  έκτακτη δήλωση το φόρο που πρέπει να διακανονιστεί σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 33, κατά το χρόνο της παράδοσης του ακινήτου και σε κάθε περίπτωση πριν την υποβολή της δήλωσης φόρου μεταβίβασης, γονικής παροχής  ή δωρεάς. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών ρυθμίζεται η διαδικασία και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής».

26. Παρασκευάσματα με βάση τα δημητριακά, τα αλεύρια, τα άμυλα κάθε είδους ή το γάλα.

 

Είδη ζαχαροπλαστικής (Δ.Κ. 1901,1902,1903, 1904,1905).

 

Άρθρο 68. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III ΑΓΑΘΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΟΥ ΥΠΑΓΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΕΙΩΜΕΝΟ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗ (παράγραφος 1 του άρθρου 21)

Α. ΑΓΑΘΑ

…………………

……………….

Άρθρο 30

Με τις διατάξεις του άρθρου 30 του νομοσχεδίου γίνεται μείωση του ΦΠΑ:

ü  για τα βρεφικά είδη από το 24% που είναι σήμερα στον μειωμένο συντελεστή 13%.

ü  για τα κράνη των μοτοσικλετιστών και  τα παιδικά καθίσματα από το 24%  που είναι σήμερα στον  μειωμένο  συντελεστή 13%.

 

Ρυθμίσεις Φ.Π.Α.  για την υπαγωγή σε μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ  

1. Οι διατάξεις του  Παραρτήματος ΙΙΙ ΑΓΑΘΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΟΥ ΥΠΑΓΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΕΙΩΜΕΝΟ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗ (παράγραφος 1 του άρθρου 21) του Κώδικα Φ.Π.Α. (ν. 2859/2000, ΦΕΚ 248 Α΄), συμπληρώνονται και αντικαθίστανται ως εξής:

α.  Η παράγραφος 26 του Κεφαλαίου A.  ΑΓΑΘΑ του Παραρτήματος αυτού, αντικαθίσταται  ως εξής:

«26. Παρασκευάσματα με βάση τα δημητριακά, τα αλεύρια, τα άμυλα κάθε είδους ή το γάλα,

περιλαμβανομένων των παρασκευασμάτων για τη διατροφή των βρεφών και παιδιών, συσκευασμένων για τη λιανική πώληση.

Είδη ζαχαροπλαστικής (Δ.Κ. 1901,1902,1903, 1904,1905).»

 

β. Στο τέλος του Κεφαλαίου Α. ΑΓΑΘΑ του Παραρτήματος αυτού προστίθεται 2 νέες παράγραφοι 48 και 49, ως εξής:

 

 

 

 

«48. Καλύμματα κεφαλής ασφαλείας (κράνη) (Δ.Κ. Ε.Χ. 6506)   

49. Είδη  για τη βρεφική ασφάλεια και προστασία, ήτοι απορροφητικές πάνες για βρέφη, από κάθε ύλη (Δ.Κ. Ε.Χ. 9619)  και καθίσματα αυτοκινήτου παιδικά και τα μέρη αυτών  (Δ.Κ. Ε.Χ. 9401).»

 2. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού εφαρμόζονται από 1.1.2020.


 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ  ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ,  ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΣΕΩΝ ΤΗΣ ΠΑΓΙΑΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ, ΤΟΥ Ν. 2579/1998 ΚΑΙ ΤΟΥ Ν.3091/2002 

 

Στο πλαίσιο ενίσχυσης της φορολογικής συμμόρφωσης:

ü  προτείνονται τροποποιήσεις αναφορικά με τον εξωδικαστικό συμβιβασμό

ü  αυξάνεται ο αριθμός των δόσεων των υφιστάμενων ρυθμίσεων (πάγια ρύθμιση).

Άρθρο31

Τροποποίηση άρθρου 62 τουν. 4389/2016 για τη διαγραφή χρέους  στο πλαίσιο εξωδικαστικού συμβιβασμού  ή σε εκτέλεση δικαστικής απόφασης  

1. Οι παρ. 2, 3 και 5 του άρθρου 62 του ν. 4389/2016 (Α` 94) αντικαθίστανται ως εξής:

 «2. Για διαγραφές χρέους της παραγράφου 1 στο πλαίσιο εξωδικαστικού συμβιβασμού, η παράγραφος 1 εφαρμόζεται αποκλειστικά για οφειλές, που την 31η Δεκεμβρίου 2017 βρίσκονταν σε καθυστέρηση ή ήταν επίδικες ή ρυθμισμένες ή που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του ν. 4469/2017 (Α’ 62), και για συμφωνίες εξωδικαστικού συμβιβασμού που συνάπτονται από την 1η Ιανουαρίου 2016 μέχρι και την 31η Δεκεμβρίου 2019 ή συνάπτονται βάσει του ν. 4469/2017

3. Για διαγραφές χρέους της παραγράφου 1 σε εκτέλεση δικαστικής απόφασης, η παράγραφος 1 εφαρμόζεται αποκλειστικά για οφειλές οι οποίες την 31η Δεκεμβρίου 2017 ήταν επίδικες ή για οφειλές οι οποίες κατά την ίδια ημερομηνία ήταν ρυθμισμένες με δικαστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί από την 1η Ιανουαρίου 2016 ή για οφειλές που κατά την 31η Δεκεμβρίου 2017 ήταν σε καθυστέρηση και οι σχετικές αιτήσεις ενώπιον δικαστηρίων υποβάλλονται μέχρι και την 31η Δεκεμβρίου 2019.»

«5. Η παράγραφος 4 εφαρμόζεται αποκλειστικά για οφειλές που την 31η Δεκεμβρίου 2017 βρίσκονταν σε καθυστέρηση ή ήταν επίδικες ή ρυθμισμένες και για συμφωνίες εξωδικαστικού συμβιβασμού που συνάπτονται μέχρι και την 31η Δεκεμβρίου 2019.».

2. Οι διατάξεις του παρόντος έχουν εφαρμογή από 1.1.2019 και μετά.

Άρθρο32

Τροποποίηση των περιπτ. 1, 3, 4, 7, 9 και 15 της υποπαρ. Α2 της παρ. Α  του πρώτου άρθρου του ν. 4152/2013 για την αύξηση των δόσεων της πάγιας ρύθμισης  

1. Η περιπτ. 1 της υποπαρ. Α2 της παρ. Α του άρθρου πρώτου του ν. 4152/2013 (Α’ 107) αντικαθίσταται ως εξής:

«1. α. Οφειλές βεβαιωμένες στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες, τα Ελεγκτικά Κέντρα και τα Τελωνεία, σύμφωνα με τον Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν.δ. 356/1974, Α’ 90, Κ.Ε.Δ.Ε.), τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 4174/2013, ΦΕΚ Α΄170 Κ.Φ.Δ.) και τον Τελωνειακό Κώδικα, δύνανται, κατόπιν αίτησης των οφειλετών, πριν ή μετά τη λήξη της προθεσμίας καταβολής αυτών, να ρυθμίζονται και να καταβάλλονται ως εξής:

(i)       σε δύο (2) έως είκοσι τέσσερις (24) μηνιαίες δόσεις, 

(ii)     έως σαράντα οκτώ (48) μηνιαίες δόσεις, εφόσον πρόκειται για οφειλές που βεβαιώνονται από φόρο κληρονομιών, από φορολογικό και τελωνειακό έλεγχο, καθώς και για μη φορολογικές και τελωνειακές οφειλές, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στα επόμενα εδάφια.  

β. ο αριθμός των δόσεων της ρύθμισης για οφειλές που ρυθμίζονται σύμφωνα με την ανωτέρω υποπερίπτωση α)(ii) έως σαράντα οκτώ (48) δόσεις καθορίζεται από τη Φορολογική Διοίκηση με βάση την ικανότητα αποπληρωμής του οφειλέτη, κατά τα επόμενα, υπό τον περιορισμό του ελάχιστου ποσού μηνιαίας δόσης της υποπερίπτ. δ’. 

Για οφειλέτες φυσικά πρόσωπα, με βάση

-το μέσο όρο του συνολικού εισοδήματός τους (ατομικό, φορολογούμενο ή απαλλασσόμενο, πραγματικό ή τεκμαρτό) κατά τα τελευταία τρία φορολογικά έτη πριν την αίτηση υπαγωγής στη ρύθμιση για τα οποία έχει παρέλθει η προθεσμία υποβολής της οικείας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, ή 

-το συνολικό εισόδημα (ατομικό, φορολογούμενο ή απαλλασσόμενο, πραγματικό ή τεκμαρτό) του αμέσως προηγούμενου φορολογικού έτους από την ημερομηνία αίτησης υπαγωγής στη ρύθμιση, για το οποίο έχει παρέλθει η προθεσμία υποβολής της οικείας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, εφόσον αυτό είναι μεγαλύτερο, και το ύψος της ρυθμιζόμενης οφειλής ως εξής: 

Το συνολικό εισόδημα πολλαπλασιάζεται τμηματικά με προοδευτικά κλιμακωτό συντελεστή, όπως αυτός ορίζεται στο επόμενο εδάφιο. 

   Για εισόδημα:

αα) από 0,01 ευρώ έως 15.000 ευρώ με συντελεστή τέσσερα τοις εκατό (4%),

ββ) από 15.000,01 ευρώ έως 20.000 ευρώ με συντελεστή έξι τοις εκατό (6%),

γγ) από 20.000,01 ευρώ έως 25.000 ευρώ με συντελεστή οκτώ τοις εκατό (8%),

δδ) από 25.000,01 ευρώ έως 30.000 ευρώ με συντελεστή δέκα τοις εκατό (10%),

εε) από 30.000,01 ευρώ έως 50.000 ευρώ με συντελεστή δώδεκα τοις εκατό (12%),

στστ) από 50.000,01 ευρώ έως 75.000 ευρώ με συντελεστή δεκαπέντε τοις εκατό (15%),

ζζ) από 75.000,01 ευρώ έως 100.000 ευρώ με συντελεστή είκοσι τοις εκατό (20%),

ηη) πάνω από 100.000 ευρώ με συντελεστή είκοσι πέντε τοις εκατό (25%).

 

Ο ανωτέρω συντελεστής μειώνεται ανάλογα με τον αριθμό των εξαρτώμενων τέκνων του οφειλέτη, όπως αυτά ορίζονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 11 του ν. 4172/2013 (Α΄167), κατά μία (1) εκατοστιαία μονάδα για ένα (1) τέκνο, κατά δύο (2) εκατοστιαίες μονάδες για δύο (2) τέκνα και κατά τρεις (3) εκατοστιαίες μονάδες για τρία (3) τέκνα και άνω.

Το άθροισμα των γινομένων του εισοδήματος με τους αντίστοιχους συντελεστές αναγόμενο σε μηνιαία βάση διαιρεί το ποσό της ρυθμιζόμενης οφειλής.

Ο αριθμός  των δόσεων προκύπτει από το ακέραιο μέρος του πηλίκου της διαίρεσης αυτής, υπό τον περιορισμό του ελάχιστου ποσού μηνιαίας δόσης.

Σε περίπτωση που ο οφειλέτης δεν είχε υποχρέωση υποβολής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος για κανένα από τα φορολογικά έτη που λαμβάνονται υπόψιν για τον καθορισμό της ικανότητας αποπληρωμής, ή έχει υποβάλει μηδενικές δηλώσεις για όλα τα έτη αυτά, χορηγείται ο μέγιστος αριθμός  δόσεων, υπό τον περιορισμό του ποσού της ελάχιστης μηνιαίας δόσης.

Για τον καθορισμό της ικανότητας αποπληρωμής λαμβάνονται κάθε φορά υπόψιν και οι οφειλές από ανεξόφλητες κατά τον χρόνο της υπαγωγής δόσεις ρυθμίσεων οι οποίες χορηγήθηκαν δυνάμει των διατάξεων της υποπερίπτωσης α’ (ii), στο βαθμό που ο χρόνος αποπληρωμής των δόσεων των προηγουμένων ρυθμίσεων συμπίπτει με τον χρόνο αποπληρωμής των δόσεων της ρύθμισης.   

 

Για οφειλέτες νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες, με βάση 

-το μέσο όρο των συνολικών ακαθαρίστων εσόδων των τριών τελευταίων πριν την αίτηση υπαγωγής στη ρύθμιση φορολογικών ετών για τα οποία έχει παρέλθει η προθεσμία υποβολής της οικείας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, ή 

-τα συνολικά ακαθάριστα έσοδα του αμέσως προηγούμενου φορολογικού έτους από την ημερομηνία αίτησης υπαγωγής στη ρύθμιση, για τα οποία έχει παρέλθει η προθεσμία υποβολής της οικείας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, εφόσον αυτά είναι μεγαλύτερα. Τα συνολικά ακαθάριστα έσοδα πολλαπλασιάζονται τμηματικά με προοδευτικά κλιμακωτό συντελεστή, όπως αυτός ορίζεται στο επόμενο εδάφιο. 

Για εσόδων:

αα) από 0,01 ευρώ έως 1.000.000 ευρώ με συντελεστή πέντε τοις εκατό (5%),

ββ) από 1.000.000,01 ευρώ έως 1.500.000 ευρώ με συντελεστή επτά τοις εκατό (7%),

γγ)  από 1.500.000,01 ευρώ και άνω με συντελεστή δέκα τοις εκατό (10%),

 

Το άθροισμα των γινομένων του εισοδήματος με τους αντίστοιχους συντελεστές  αναγόμενο σε μηνιαία βάση διαιρεί το ποσό της ρυθμιζόμενης οφειλής.

Ο αριθμός των δόσεων προκύπτει από το ακέραιο μέρος του πηλίκου της διαίρεσης αυτής, υπό τον περιορισμό του ελάχιστου ποσού μηνιαίας δόσης.

Σε περίπτωση που για όλα τα φορολογικά έτη με βάση τα οποία καθορίζεται η ικανότητα αποπληρωμής του οφειλέτη έχουν υποβληθεί μηδενικές δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος, χορηγείται ο μέγιστος αριθμός δόσεων, υπό τον περιορισμό του ποσού της ελάχιστης μηνιαίας δόσης.

Για τον καθορισμό της ικανότητας αποπληρωμής λαμβάνονται κάθε φορά υπόψιν και οι οφειλές από ανεξόφλητες κατά τον χρόνο της υπαγωγής δόσεις ρυθμίσεων οι οποίες χορηγήθηκαν δυνάμει των διατάξεων της υποπερίπτωσης α’ (ii), στο βαθμό που ο χρόνος αποπληρωμής των δόσεων των προηγουμένων ρυθμίσεων συμπίπτει με τον χρόνο αποπληρωμής των δόσεων της ρύθμισης. 

Αν το νομικό πρόσωπο ή η νομική οντότητα έχει προβεί σε διακοπή εργασιών, ως συνολικό εισόδημα για τον υπολογισμό του αριθμού των δόσεων λαμβάνεται υπόψη το συνολικό ακαθάριστο εισόδημα, του φορολογικού έτους διακοπής εργασιών. 

 

Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών μπορεί να καθορίζεται χαμηλότερος συντελεστής για νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες που ασκούν αποκλειστικά ή κυρίως ορισμένες δραστηριότητες, λαμβάνοντας υπόψη κάθε πρόσφορο στοιχείο σχετικά με τους συντελεστές κερδοφορίας των δραστηριοτήτων αυτών.

Ο αριθμός των δόσεων που καθορίζεται από τη Φορολογική Διοίκηση για οφειλές της υποπερίπτωσης α’ (ii), δεν μπορεί να είναι μικρότερος των είκοσι τεσσάρων (24), υπό τον περιορισμό του ελάχιστου ποσού μηνιαίας δόσης.

Ο οφειλέτης μπορεί να επιλέξει την αποπληρωμή σε λιγότερες των είκοσι τεσσάρων (24) μηνιαίων δόσεων.

γ. Σε περίπτωση απώλειας της ρύθμισης, επιτρέπεται, με τους όρους και τις προϋποθέσεις των περιπτώσεων α’ και β’, η υπαγωγή της ίδιας οφειλής ανά οφειλέτη στη ρύθμιση του παρόντος για δεύτερη φορά και για αριθμό δόσεων, ο οποίος δεν μπορεί να υπερβαίνει τον αριθμό των δόσεων που υπολείπονταν κατά το χρόνο απώλειας της ρύθμισης. 

Στην περίπτωση αυτή, για την εκ νέου υπαγωγή απαιτείται η προκαταβολή ποσού διπλάσιου της μηνιαίας δόσης.

Το ποσό προκαταβολής δηλώνεται από τον οφειλέτη κατά την υποβολή του αιτήματος υπαγωγής στη ρύθμιση και καταβάλλεται εντός τριών (3) εργάσιμων ημερών από την υποβολή της αίτησης.

Οι υπόλοιπες δόσεις της ρύθμισης καταβάλλονται έως την τελευταία εργάσιμη ημέρα των επόμενων μηνών από την ημερομηνία αίτησης υπαγωγής στη ρύθμιση.

δ. Το ελάχιστο ποσό μηνιαίας δόσης της ρύθμισης ορίζεται σε τριάντα (30) ευρώ. 


2. Η περιπτ. 3 της υποπαρ. Α2 της παρ. Α του άρθρου πρώτου του ν. 4152/2013 αντικαθίσταται ως εξής : 

 

«3. Η υπαχθείσα στη ρύθμιση βασική οφειλή επιβαρύνεται, από την ημερομηνία υπαγωγής, αντί των κατά Κ.Ε.Δ.Ε. και κατά ν. 4174/2013 (Α΄170) τόκων και προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής, με τόκο ως εξής:

α) Για οφειλές που ρυθμίζονται σε έως δώδεκα (12) δόσεις, ο τόκος υπολογίζεται με βάση το τελευταίο δημοσιευμένο μέσο ετήσιο επιτόκιο δανείων σε ευρώ χωρίς καθορισμένη διάρκεια αλληλόχρεων λογαριασμών που χορηγούνται από όλα τα Πιστωτικά Ιδρύματα στην Ελλάδα σε μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις, όπως αυτό δημοσιεύεται από την Τράπεζα της Ελλάδος, πλέον είκοσι πέντε εκατοστών της εκατοστιαίας μονάδας (0,25%), ετησίως υπολογιζόμενο. Το επιτόκιο υπολογισμού του τόκου αναπροσαρμόζεται ετησίως, την πρώτη εργάσιμη ημέρα του επομένου μήνα από αυτόν της δημοσίευσης του ως άνω μέσου ετήσιου επιτοκίου και ισχύει για όλες τις ρυθμίσεις που χορηγούνται μέχρι τον επανακαθορισμό του το επόμενο έτος. Το επιτόκιο παραμένει σταθερό καθ` όλη τη διάρκεια της ρύθμισης. 

β) Για οφειλές που ρυθμίζονται σε περισσότερες από δώδεκα (12) μηνιαίες δόσεις, το επιτόκιο της ανωτέρω περίπτωσης α΄, με βάση το οποίο υπολογίζεται ο τόκος,προσαυξάνεται κατά μιάμιση  εκατοστιαία μονάδα (1,5%). Ο ως άνω τόκος είναι ετησίως υπολογιζόμενος και παραμένει σταθερός καθ’ όλη τη διάρκεια της ρύθμισης .

γ) Σε περίπτωση απώλειας και υπαγωγής των ίδιων οφειλών στη ρύθμιση για δεύτερη φορά από τον ίδιο οφειλέτη, τα επιτόκια των υποπεριπτώσεων α’ και β’ προσαυξάνονται κατά μιάμιση (1,5) ποσοστιαία μονάδα. Τα οριζόμενα στο προηγούμενο εδάφιο δεν ισχύουν για οφειλές από δασμούς.

δ) Τα επιτόκια των προηγουμένων υποπεριπτώσεων δεν υπερβαίνουν τα επιτόκια που ορίζονται για την εφαρμογή της παρ. 1 του άρθρου 53 του ν. 4174/2013 (Α’ 170) και της παρ. 1 του άρθρου 6 του ν. 356/1974 (Α’ 90).

ε) Για οφειλές από δασμούς, και ανεξαρτήτως του αριθμού των δόσεων της ρύθμισης αυτών, το επιτόκιο υπολογισμού του τόκου ισούται με το εκφρασμένο σε ετήσια βάση και δημοσιευμένο στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σειρά C, επιτόκιο που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στις κύριες πράξεις αναχρηματοδότησής της την πρώτη ημέρα του μήνα λήξης της προθεσμίας καταβολής τους, για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, ή την πρώτη ημέρα του μήνα βεβαίωσης τους, για τις μη ληξιπρόθεσμες οφειλές, προσαυξημένο κατά μία ποσοστιαία μονάδα.

Το επιτόκιο παραμένει σταθερό καθ` όλη τη διάρκεια της ρύθμισης και δεν προσαυξάνεται λόγω  υπαγωγής της συγκεκριμένης κατηγορίας οφειλών σε ρύθμιση για δεύτερη φορά από τον ίδιο οφειλέτη.

Τόκος δεν υπολογίζεται, εφόσον οι ρυθμιζόμενες οφειλές δεν υπερβαίνουν ανά πράξη βεβαίωσης το ποσό των δέκα (10) ευρώ.» 

3. Η περίπτ. 4 της υποπαρ. Α2 της παρ. Α του άρθρου πρώτου του ν. 4152/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

 «4. Στη ρύθμιση υπάγεται υποχρεωτικά το σύνολο των βεβαιωμένων και ληξιπρόθεσμων οφειλών στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες, τα Ελεγκτικά Κέντρα και τα Τελωνεία που κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης δεν έχουν τακτοποιηθεί κατά νόμιμο τρόπο με αναστολή πληρωμής ή διευκόλυνση ή άλλη νομοθετική ρύθμιση τμηματικής καταβολής ληξιπρόθεσμων οφειλών, ενώ δύνανται να υπαχθούν μετά από επιλογή του οφειλέτη και βεβαιωμένες και ληξιπρόθεσμες οφειλές που τελούν σε διοικητική ή δικαστική αναστολή.»

4. Στην περιπτ. 7 της υποπαρ. Α2 της παρ. Α του άρθρου πρώτου του ν. 4152/2013 μετά το δεύτερο εδάφιο προστίθεται εδάφιο ως εξής:

«Με την υποβολή από τον οφειλέτη αιτήματος περί υπαγωγής στη ρύθμιση του παρόντος, τα αποδιδόμενα ποσά από συμψηφισμούς του άρθρου 83 του Κ.Ε.Δ.Ε., από παρακρατήσεις αποδεικτικού ενημερότητας και βεβαίωσης οφειλής του άρθρου 12 του ν. 4174/2013 (Α΄170) και από μέτρα αναγκαστικής είσπραξης δύνανται να καλύπτουν την πρώτη δόση, εφόσον εισπράττονται εντός της προθεσμίας του πρώτου εδαφίου και δεν πιστώνονται διαφορετικά κατά τις κείμενες διατάξεις.».

5. Στην περιπτ. 9 της υποπαρ. Α2 της παρ. Α του άρθρου πρώτου του ν. 4152/2013 μετά την υποπεριπτ. δ’ προστίθεται εδάφιο ως εξής:

«ε. Οι οφειλέτες που είναι συνεπείς στην εκπλήρωση των όρων της παρούσας ρύθμισης μέχρι το πέρας αυτής, κατά την καταβολή της τελευταίας δόσης, απαλλάσσονται από την πληρωμή ποσού που ισούται με το είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) των τόκων που ορίζονται στην  παράγραφο 2 και έχουν επιβαρύνει το ποσό των δόσεων της ρυθμιζόμενης οφειλής. Η απαλλαγή δεν μπορεί να υπερβαίνει το ύψος της τελευταίας δόσης». «Σε περίπτωση απώλειας της ρύθμισης και υπαγωγής των ίδιων οφειλών από τον ίδιο οφειλέτη σε ρύθμιση για δεύτερη φορά, ως βάση υπολογισμού του ποσού των τόκων που απαλλάσσονται, λαμβάνεται το σύνολο των τόκων της παραγράφου 2 που επιβαρύνουν τις οφειλές από την πρώτη υπαγωγή τους στη ρύθμιση και ως την εξόφλησή τους».

6. Η περίπτ. 15 της υποπαρ. Α2 της παραγράφου Α του άρθρου πρώτου ν. 4152/2013 τροποποιείται ως εξής: 

«Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών μετά από εισήγηση του Διοικητή της ΑΑΔΕ δύνανται να καθορίζονται οι προϋποθέσεις υπαγωγής στις ανωτέρω διατάξεις και μέσω διαδικτυακής εφαρμογής της ΑΑΔΕ οι φορολογικές υποχρεώσεις οι οποίες πρέπει να εκπληρώνονται για να μην απωλεσθεί η ρύθμιση, οι περιπτώσεις για τις οποίες η φορολογική διοίκηση θα απαιτεί υποχρεωτικά την πληρωμή της ρύθμισης μέσω πάγιας εντολής στους φορείς είσπραξης, επιπλέον όροι και προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για να καθίσταται ενεργή η ρύθμιση, οι λεπτομέρειες και κάθε ειδικότερο θέμα εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου αυτού.» 

7. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται για οφειλές που βεβαιώνονται στις Δ.Ο.Υ., τα ελεγκτικά κέντρα και τα τελωνεία μετά την 1.1.2020.

 8. Με την επιφύλαξη των οφειλών από δασμούς, για τις οποίες δεν έχει εφαρμογή η παρούσα παράγραφος, οφειλές που είχαν υπαχθεί σε νομοθετική ρύθμιση ή διευκόλυνση τμηματικής καταβολής, η οποία έχει απωλεσθεί μέχρι την 1.1.2020, δύνανται να ενταχθούν στην παρούσα ρύθμιση υπό τους όρους και προϋποθέσεις αυτής μόνο μία φορά, με το επιτόκιο

8. Με την επιφύλαξη των οφειλών από δασμούς, για τις οποίες δεν έχει εφαρμογή η παρούσα παράγραφος, οφειλές που είχαν υπαχθεί σε νομοθετική ρύθμιση ή διευκόλυνση τμηματικής καταβολής, η οποία έχει απωλεσθεί μέχρι την 1.1.2020, δύνανται να ενταχθούν στην παρούσα ρύθμιση υπό τους όρους και προϋποθέσεις αυτής μόνο μία φορά, με το επιτόκιο που καθορίζεται σύμφωνα με την υποπερίπτωση γ΄ της περίπτωσης 3 της υποπαραγράφου Α2 της παραγράφου Α του άρθρου πρώτου του ν. 4152/2013 και ο αριθμός των δόσεων δεν μπορεί να υπερβαίνει τον αριθμό των δόσεων που υπολείπονταν κατά το χρόνο απώλειας της ρύθμισης ή διευκόλυνσης τμηματικής καταβολής.

9. Ειδικά για ρυθμίσεις που χορηγούνται από 1.1.2020 έως τις 31.1.2020, με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, για τον καθορισμό του επιτοκίου της υποπερ. α’ της περ. 3 της υποπαρ. Α2 της παρ. Α του άρθρου πρώτου του ν. 4152/2013 λαμβάνεται υπόψιν το μέσο επιτόκιο δανείων σε ευρώ χωρίς καθορισμένη διάρκεια αλληλόχρεων λογαριασμών που χορηγούνται από όλα τα Πιστωτικά Ιδρύματα στην Ελλάδα σε μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις του τρίτου τριμήνου του 2019, όπως αυτό δημοσιεύεται από την της Τράπεζας της Ελλάδος.

 

10. Το άρθρο 43 του ν. 4174/2013 (Α’ 170) καταργείται για οφειλές που βεβαιώνονται στη Φορολογική Διοίκηση μετά την 1.1.2020.

 

Άρθρο 33

Τροποποίηση του ν.2579/1998 για την παράταση  του τρόπου φορολόγησης οχημάτων δημοσίας χρήσης. 

Η προθεσμία που ορίζεται στο τελευταίο εδάφιο των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 10 του ν.2579/1998 (Α`31), όπως ισχύει, παρατείνεται έως και τις 31.12.2022 για τις περιπτώσεις β`, γ` και δ` των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου αυτού.

 

Άρθρο34

Τροποποιήσεις άρθρου 15 ν. 3091/2002  για τον Ειδικό Φόρο επί των Ακινήτων 

1. Στο άρθρο 15 του ν. 3091/2002 (Α΄ 330) όπου αναγράφεται η φράση «οργανωμένη χρηματιστηριακή αγορά» αντικαθίσταται από τη φράση «ρυθμιζόμενη αγορά σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4514/2018 (Α΄ 14)».

 

2. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 15 του ν. 3091/2002 προστίθεται περίπτωση η) ως εξής:

 «η) οργανισμοί εναλλακτικών επενδύσεων (ΟΕΕ), τους οποίους διαχειρίζονται ΔΟΕΕ που διέπονται από το ν.4209/2013 (Α΄ 235) και την Οδηγία 2011/61/ΕΕ, και η καταστατική έδρα των οποίων δεν βρίσκεται σε μη συνεργάσιμο κράτος ή σε κράτος που δεν έχει αξιολογηθεί από το Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Διαφάνεια και την Ανταλλαγή Πληροφοριών για φορολογικούς σκοπούς, όπως οι έννοιες αυτές ορίζονται με τις διατάξεις του άρθρου 65 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013, Α΄ 167).».

 

3. Το ένατο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 15 του ν. 3091/2002, αντικαθίσταται ως εξής: 

 «Αν το σύνολο ή μέρος των ονομαστικών μετοχών, μεριδίων ή μερίδων των εταιρειών των ανωτέρω α΄, β΄ και γ΄ περιπτώσεων κατέχουν ή διαχειρίζονται:

(α) πιστωτικά ιδρύματα περιλαμβανομένων και των ταμιευτηρίων ή ταμείων παρακαταθηκών και δανείων, 

(β) ασφαλιστικά ταμεία, 

(γ) ασφαλιστικές εταιρείες,

(δ) αμοιβαία κεφάλαια περιλαμβανομένων και των: 

(i) αμοιβαίων κεφαλαίων επενδύσεων σε ακίνητη περιουσία κλειστού ή ανοικτού τύπου, και των διαχειριστών αυτών 

(ii) αμοιβαίων κεφαλαίων επενδύσεων σε ακίνητη περιουσία που διέπονται από το ν. 2778/1999 (Α΄ 295), και των εταιρειών διαχείρισης αυτών 

(iii) αμοιβαίων κεφαλαίων επιχειρηματικών συμμετοχών (Α.Κ.Ε.Σ.) που διέπονται από το ν. 2992/2002 (Α΄ 54)

(ε) ευρωπαϊκά μακροπρόθεσμα επενδυτικά κεφάλαια που διέπονται από τον Κανονισμό (E.E.) 2015/760 (ELTIFS) και οι διαχειριστές αυτών,

(στ) διαχειριστές οργανισμών εναλλακτικών επενδύσεων (Δ.Ο.Ε.Ε.) που διέπονται από το ν. 4209/2013 ή/και την Οδηγία 2011/61/ΕΕ,

(ζ) οργανισμοί εναλλακτικών επενδύσεων (Ο.Ε.Ε.) τους οποίους διαχειρίζονται Δ.Ο.Ε.Ε. που διέπονται από το ν. 4209/2013 ή/και την Οδηγία 2011/61/Ε.Ε., (η) εταιρείες διαχείρισης οργανισμών συλλογικών επενδύσεων που διέπονται από τον ν. 4099/2012 (Α΄ 250) και την Οδηγία 2009/65/ΕΚ

(θ) οργανισμοί συλλογικών επενδύσεων (Ο.Σ.Ε.Κ.Α.) που διέπονται από το ν. 4099/2012 και την  Οδηγία 2009/65/ΕΚ,

(ι) εταιρείες επιχειρηματικών κεφαλαίων (EUVECA) που διέπονται από τον Κανονισμό (Ε.Ε.) 345/2013 και οι διαχειριστές αυτών,

(ια) ευρωπαϊκά ταμεία κοινωνικής επιχειρηματικότητας (EUSEF) που διέπονται από τον Κανονισμό (Ε.Ε.) 346/2013 και οι διαχειριστές αυτών,

(ιβ) εταιρείες διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων και εταιρείες διαχείρισης ή/και παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών επί κεφαλαίων και αμοιβαίων κεφαλαίων, η καταστατική έδρα των οποίων δεν βρίσκεται σε μη συνεργάσιμο κράτος ή σε κράτος που δεν έχει αξιολογηθεί από το Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Διαφάνεια και την Ανταλλαγή Πληροφοριών για φορολογικούς σκοπούς, της αυτές οι έννοιες ορίζονται με της διατάξεις του άρθρου 65 του ΚΦΕ (ν. 4172/2013), και εποπτεύονται από αρχή της χώρας της έδρας της, δεν απαιτείται περαιτέρω δήλωση των φυσικών προσώπων κατά το ποσοστό συμμετοχής της.»

 

Άρθρο 35

Τροποποίηση άρθρου 31 ν.2778/1999 για τον τρόπο φορολόγησης των εταιρειών που επενδύουν σε ακίνητη περιουσία

H παρ. 3  του άρθρου 31 του ν. 2778/1999 αντικαθίσταται ως εξής:

 

«3. Οι εταιρείες επενδύσεων σε ακίνητη περιουσία υποχρεούνται σε καταβολή φόρου ο συντελεστής του οποίου ορίζεται σε δέκα τοις εκατό (10%) επί του εκάστοτε ισχύοντος επιτοκίου παρέμβασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (Επιτοκίου Αναφοράς) προσαυξανομένου κατά μία (1) ποσοστιαία μονάδα και υπολογίζεται επί του μέσου όρου των επενδύσεών της, πλέον των διαθεσίμων, σε τρέχουσες τιμές, της απεικονίζονται της εξαμηνιαίους πίνακες επενδύσεων που προβλέπονται από την παράγραφο 1 του άρθρου 25 του παρόντος νόμου. Σε περίπτωση μεταβολής του Επιτοκίου Αναφοράς, η προκύπτουσα νέα βάση υπολογισμού του φόρου ισχύει από την πρώτη ημέρα του επόμενου της μεταβολής μήνα. Ο φόρος αποδίδεται στην αρμόδια φορολογική αρχή μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα που ακολουθεί το χρονικό διάστημα που αφορούν οι εξαμηνιαίοι πίνακες επενδύσεων. Σε περίπτωση παρακράτησης φόρου επί κτηθέντων μερισμάτων, ο

φόρος αυτός συμψηφίζεται με το φόρο που προκύπτει από τη δήλωση που υποβάλλεται από την Εταιρεία Επενδύσεων σε ακίνητη περιουσία εντός του μηνός Ιουλίου.

Τυχόν πιστωτικό υπόλοιπο μεταφέρεται για συμψηφισμό με επόμενες δηλώσεις.

Με την καταβολή του φόρου αυτού εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση της εταιρείας και των μετόχων της.

Οι διατάξεις του ν. 4174/2013 (Α`170) εφαρμόζονται ανάλογα και για τον φόρο που οφείλεται με βάση τις διατάξεις της παραγράφου αυτής.

Για τα διανεμόμενα μερίσματα στους μετόχους της εταιρείας δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις των άρθρων 62 και 64 του ν. 4172/2013.

Κατά τον υπολογισμό του παραπάνω φόρου δε λαμβάνονται υπόψη τα ακίνητα που κατέχουν άμεσα ή έμμεσα θυγατρικές των ΑΕΕΑΠ, εταιρείες του άρθρου 22 παράγραφος 3 περιπτώσεις δ` και ε` του παρόντος νόμου, εφόσον αυτά αναγράφονται διακεκριμένα στις καταστάσεις επενδύσεών τους.»

 

Άρθρο 36 

Τροποποίηση άρθρου 20 ν.2778/1999 για τον τρόπο φορολόγησης των αμοιβαίων κεφαλαίων ακινήτων

H παρ. 2  του άρθρου 20 του ν. 2778/1999 αντικαθίσταται ως εξής:

 

«2. Η φορολόγηση των κερδών του αμοιβαίου κεφαλαίου ακινήτων γίνεται, σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφοι 2 και 3 του ν. 3283/2004, όπως ισχύει.

Ο συντελεστής ορίζεται σε δέκα τοις εκατό (10%) επί του εκάστοτε ισχύοντος επιτοκίου παρέμβασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (Επιτοκίου Αναφοράς), προσαυξανόμενου κατά μία (1) ποσοστιαία μονάδα. 

Ο φόρος υπολογίζεται επί του εξαμηνιαίου μέσου όρου του καθαρού ενεργητικού του αμοιβαίου κεφαλαίου, λογίζεται καθημερινά και αποδίδεται στην αρμόδια φορολογική αρχή μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο των μηνών Ιουλίου και Ιανουαρίου του επόμενου εξαμήνου από τον υπολογισμό του. 

Η καταβολή του φόρου γίνεται στο όνομα και για λογαριασμό του αμοιβαίου κεφαλαίου.  Σε περίπτωση μεταβολής του Επιτοκίου Αναφοράς η προκύπτουσα νέα βάση υπολογισμού του φόρου ισχύει από την πρώτη ημέρα του επομένου της μεταβολής μήνα. 

Με την καταβολή του φόρου εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση του αμοιβαίου κεφαλαίου και των μεριδιούχων του.» 

Άρθρο 37

 

Τροποποίηση άρθρου 39 ν.3371/2005 για τον τρόπο φορολόγησης των εταιρειών επενδύσεων χαρτοφυλακίου

H παρ. 3  του άρθρου 39 του ν. 3371/2005αντικαθίσταται ως εξής:

«3. Οι εταιρείες επενδύσεων χαρτοφυλακίου υποχρεούνται σε καταβολή φόρου, ο συντελεστής του οποίου ορίζεται σε δέκα τοις εκατό (10%) επί του εκάστοτε ισχύοντος επιτοκίου παρέμβασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (Επιτοκίου Αναφοράς), προσαυξανόμενου κατά μία (1) ποσοστιαία μονάδα και υπολογίζεται επί του εξαμηνιαίου μέσου όρου των επενδύσεων τους, πλέον διαθεσίμων σε τρέχουσες τιμές. Σε περίπτωση μεταβολής του Επιτοκίου Αναφοράς, η προκύπτουσα νέα βάση υπολογισμού του φόρου ισχύει από την πρώτη ημέρα του επόμενου της μεταβολής μήνα.

Ο φόρος αποδίδεται στην αρμόδια φορολογική αρχή μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο των μηνών Ιουλίου και Ιανουαρίου του επόμενου εξαμήνου από τον υπολογισμό. Με την καταβολή του φόρου αυτού εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση της εταιρείας και των μετόχων της. Οι διατάξεις του ν. 4174/2013 (Α`170) εφαρμόζονται αναλόγως και για το φόρο που οφείλεται με βάση τις διατάξεις της παραγράφου αυτής.»

 

Άρθρο 38

Τροποποίηση άρθρου 103 ν. 4099/2012 για τον τρόπο φορολόγησης των ΟΣΕΚΑ

H παρ. 3  του άρθρου 103 του ν. 4099/2012 αντικαθίσταται ως εξής:

«3. Η εταιρεία διαχείρισης, στο όνομα και για λογαριασμό του αμοιβαίου κεφαλαίου ή της ΑΕΕΜΚ, ή κατά περίπτωση, η ΑΕΕΜΚ του άρθρου 40, υποχρεούται σε καταβολή φόρου ο οποίος λογίζεται καθημερινά επί του εξαμηνιαίου μέσου όρου του καθαρού ενεργητικού του ΟΣΕΚΑ, ή τυχόν επί μέρους επενδυτικών του τμημάτων. Με την καταβολή του φόρου εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση του ΟΣΕΚΑ και των μεριδιούχων ή μετόχων του.

 

Ο συντελεστής του φόρου ορίζεται σε δέκα τοις εκατό (10%) επί του εκάστοτε ισχύοντος επιτοκίου πράξεων κύριας αναχρηματοδότησης του Ευρωσυστήματος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (εφεξής Επιτόκιο Αναφοράς), προσαυξανόμενου ως ακολούθως, αναλόγως της κατηγορίας κάθε ΟΣΕΚΑ ή τυχόν επί μέρους επενδυτικών του τμημάτων βάσει σχετικής απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς: α) για ΟΣΕΚΑ χρηματαγοράς άνευ προσαυξήσεως,   β) για ομολογιακούς ΟΣΕΚΑ, κατά είκοσι πέντε εκατοστά της μονάδας (0,25),   γ) για μικτούς ΟΣΕΚΑ, κατά πέντε δέκατα της μονάδας (0,5),   δ) για μετοχικούς ΟΣΕΚΑ και για κάθε άλλη κατηγορία ΟΣΕΚΑ πλην των αναφερόμενων πιο πάνω περιπτώσεων, κατά μία (1) μονάδα.

 

Ο φόρος αποδίδεται στην αρμόδια Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία με δήλωση που υποβάλλεται μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο των μηνών Ιουλίου και Ιανουαρίου του επόμενου εξαμήνου από τον υπολογισμό του.

 

Σε περίπτωση μεταβολής του επιτοκίου αναφοράς ή της κατάταξης του ΟΣΕΚΑ, η προκύπτουσα νέα βάση υπολογισμού του φόρου ισχύει από την πρώτη ημέρα του επόμενου της μεταβολής μήνα.» 

 

 

Άρθρο 39

Καταργούμενες διατάξεις

Η παρ. 3 του άρθρου 16 του ν. 4172/2013 καταργείται.

Η παρ. 3 είχε ως εξής:

3.α) Προκειμένου να διατηρηθεί η μείωση φόρου σύμφωνα με το άρθρο αυτό, ο φορολογούμενος απαιτείται να πραγματοποιήσει δαπάνες απόκτησης αγαθών και λήψης υπηρεσιών στην ημεδαπή ή σε κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ε.Ο.Χ., οι οποίες να έχουν εξοφληθεί με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, όπως, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, κάρτες και μέσα πληρωμής με κάρτες, πληρωμή μέσω λογαριασμού πληρωμών Παρόχων Υπηρεσιών Πληρωμών του ν. 3862/2010, χρήση ηλεκτρονικού πορτοφολιού κ.λπ., το ελάχιστο ποσό των οποίων προσδιορίζεται ως ποσοστό του φορολογητέου εισοδήματος του, σύμφωνα με την ακόλουθη κλίμακα:

Εισόδημα (σε ευρώ)

Ποσοστό ελάχιστης δαπάνης με ηλεκτρονική συναλλαγή και μέσα πληρωμής με κάρτα (Προοδευτική εφαρμογή)

1-10.000

10%

10.000,01-30.000

15%

30.000,01 και άνω

20% και μέχρι 30.000 ευρώ

β) Από την υποχρέωση χρήσης ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής για την πραγματοποίηση των δαπανών της περίπτωσης α' εξαιρούνται φορολογούμενοι εβδομήντα (70) ετών και άνω, άτομα με ποσοστό αναπηρίας ογδόντα τοις εκατό (80%) και άνω, όσοι βρίσκονται σε δικαστική συμπαράσταση, οι φορολογικοί κάτοικοι της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ., υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 20 του ν. 4172/2013, που υποχρεούνται σε υποβολή δήλωσης στην Ελλάδα και φορολογούνται με την κλίμακα από μισθωτή εργασία και συντάξεις. Για τους φορολογούμενους του προηγούμενου εδαφίου, απαιτείται η προσκόμιση αποδείξεων ίσης αξίας, σύμφωνα με την κλίμακα της προηγούμενης περίπτωσης.
γ) Αν δεν καλύπτεται το ελάχιστο απαιτούμενο ποσό της παραπάνω κλίμακας, τότε ο φόρος προσαυξάνεται κατά το ποσό που προκύπτει από τη θετική διαφορά μεταξύ του απαιτούμενου και του δηλωθέντος ποσού, πολλαπλασιαζόμενης με συντελεστή είκοσι δύο τοις εκατό (22%).
δ) Εξαιρούνται από την υποχρέωση χρήσης ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής και προσκόμισης αποδείξεων για την πραγματοποίηση δαπανών, οι υπάλληλοι του Υπουργείου Εξωτερικών, οι στρατιωτικοί, εφόσον υπηρετούν στην αλλοδαπή, οι υπηρετούντες στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσοι διαμένουν σε οίκο ευγηρίας και σε ψυχιατρικό κατάστημα και οι φυλακισμένοι.

ε) Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων καθορίζεται η διαδικασία συγκέντρωσης των απαραίτητων δεδομένων από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών.
στ) Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι εξαιρούμενες δαπάνες και άλλες κατηγορίες φορολογουμένων που εξαιρούνται από την υποχρέωση πραγματοποίησης των δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, τα επιπλέον κίνητρα για φορολογούμενους που υπερβαίνουν τα προβλεπόμενα ποσοστά ελάχιστης δαπάνης και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας
.



Άρθρο 40  Μεταβατικές διατάξεις και έναρξη ισχύος 


Οι διατάξεις του παρόντος νόμου ισχύουν από τη δημοσίευση του νόμου εκτός αν άλλως ορίζεται στις επιμέρους διατάξεις του. 

 

 

O browser δεν υποστηρίζει pdf viewεr. Κατεβάστε την απόφαση από εδώ: Download PDF.



Δημιουργία νέας κατηγορίας

Κατηγορίες προσωπικής βιβλίοθήκης