Το παράδοξο του Ε3 στην παροχή υπηρεσιών όταν υπάρχει ανάλωση προιόντων

Ένα ακόμη πρόβλημα των φετινών δηλώσεων —που αφορά στο νέο Ε3— αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών που έχουν ανάλωση προϊόντων ή αναλωσίμων υλικών και η οποία φυσικά επιβαρύνει το κόστος της παροχής (σ.σ. βλέπε ξενοδοχεία, επισιτιστικά καταστήματα, κλινικές, κ.λπ.).

Υπενθυμίζουμε ότι, από την πρώτη ημέρα της διαβούλευσης του νέου εντύπου Ε3, η Π.Ο.Φ.Ε.Ε., αλλά και πλήθος συναδέλφων είχαν επισημάνει την ανάγκη προσθήκης κωδικών στο σχετικό πίνακα Δ για τον υπολογισμό του κόστους αναλωθέντων προϊόντων/αναλωσίμων και στη δραστηριότητα παροχής υπηρεσιών.

Η υπόδειξη αυτή δεν υιοθετήθηκε από την Α.Α.Δ.Ε. (τουλάχιστον στο φετινό έντυπο), έγινε όμως σχετική σημείωση στην ΠΟΛ.1072/2018 η οποία αναφέρει τα εξής:
«...Όσον αφορά τον μερισμό των κοινών δαπανών (λοιπά έξοδα παραγωγής, λοιπά έξοδα εμπορικής δραστηριότητας), αυτές καταχωρούνται με βάση τα δεδομένα των βιβλίων των επιχειρήσεων.
Για τις εταιρείες παροχής υπηρεσιών, τυχόν δαπάνες που αφορούν ανάλωση προϊόντων και γενικά επηρεάζουν το κόστος αυτής της δραστηριότητας καταχωρούνται αρχικά στους αντίστοιχους κωδικούς του υποπίνακα Ζ2 και στη συνέχεια μεταφέρονται στον κωδικό 401, ενώ οι υπόλοιπες δαπάνες μεταφέρονται στον κωδικό 423».

Με λίγα λόγια οι επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών που έχουν ανάλωση προϊόντων εκτός του ότι θα πρέπει να προσθέσουν το κόστος αγοράς αυτών στον κωδικό 401, πρέπει ταυτόχρονα να προσθέσουν και το κονδύλι αυτό στον πίνακα Ζ2 μαζί με τις υπόλοιπες δαπάνες.
Το ίδιο φυσικά θα πρέπει να πράξουν και οι επιχειρήσεις παροχής που συντάσσουν απογραφή για τα προϊόντα ή τα αναλώσιμα υλικά τα οποία αναλώνουν κατά τη διάρκεια της χρήσης προσαυξάνοντας το κόστος της παροχής υπηρεσιών με το κόστος των αναλωθέντων (απογραφή έναρξης + αγορές - απογραφή λήξης).

Το παράδοξο που δημιουργείται στις επιχειρήσεις αυτές είναι ότι το κόστος αγοράς (για τις επιχειρήσεις που δεν συντάσσουν απογραφή) ή το κόστος αναλωθέντων (για τις επιχειρήσεις που συντάσσουν απογραφή) θα πρέπει να αναγραφεί εκτός από τον κωδικό 401 και σε «κάποιο» κωδικό του υποπίνακα Ζ2 (π.χ. 016).  Άρα καλούνται να αυξήσουν τα έξοδά τους στον υποπίνακα Ζ2 με ένα ποσό που στην πραγματικότητα αφορά στον πίνακα Δ και όχι στον υποπίνακα Ζ2.
Σε αντίθετη περίπτωση (εάν συμπληρωθεί μόνο ο κωδικός 401 του πίνακα Δ και δεν καταχωρηθεί και στον υποπίνακα Ζ2 το σχετικό κόστος των αναλωθέντων προϊόντων) η δήλωση Ε3 δεν παραλαμβάνεται από το σύστημα, και εμφανίζει το εξής μήνυμα: