Παρακράτηση φόρου σε τόκους υπερημερίας που καταβάλλονται σε νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες σύμφωνα με το νέο Κ.Φ.Ε.

Σύμφωνα με την εγκύκλιο ΔΕΑΦ Β 1061927 ΕΞ 2015 για τα νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες, εκτός αυτών που δεν είναι φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας και δεν διατηρούν στη χώρα μας μόνιμη εγκατάσταση, η παρακράτηση φόρου δεν εξαντλεί την υποχρέωσή τους για τα έσοδα από τόκους που αποκτούν, αλλά τα έσοδα αυτά συναθροιζόμενα με τα λοιπά έσοδά τους φορολογούνται ως έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα, με το φορολογικό συντελεστή της παρ. 1 του άρθρου 58 του ν. 4172/2013, κατά περίπτωση, ανάλογα με τα τηρούμενα βιβλία (ΠΟΛ.1042/26.1.2015).

Τα αναφερόμενα πιο πάνω, σχετικά με την παρακράτηση φόρου, έχουν εφαρμογή για πληρωμές που πραγματοποιούνται από τη 1η Ιανουαρίου 2014 και μετά, και ειδικότερα για τόκους που καταβάλλονται ή πιστώνονται μετά την 1.1.2014.

Οι πληρωμές τόκων, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι τόκοι υπερημερίας, που πραγματοποιούνται από 1.1.2014 και μετά υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου με συντελεστή 15% και η παρακράτηση αυτή δεν εξαντλεί τη φορολογική υποχρέωση του δικαιούχου νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας, εκτός των προσώπων που δεν έχουν τη φορολογική κατοικία τους και δεν διατηρούν μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα, αλλά για το εισόδημα αυτό θα φορολογηθεί, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην παρ. 3 της εγκυκλίου.

Κατόπιν των ανωτέρω και δεδομένων των ερμηνευτικών αμφισβητήσεων που πιθανόν να προέκυψαν μέχρι την έκδοση της ΠΟΛ.1042/26.1.2015 εγκυκλίου, γίνεται δεκτό, προκειμένου να αποφευχθεί πρόσθετο διαχειριστικό κόστος, ότι ο φόρος που δεν παρακρατήθηκε ή η διαφορά του φόρου που προκύπτει σε περίπτωση διενέργειας παρακράτησης με χαμηλότερο συντελεστή, κατά την καταβολή ή την πίστωση τόκων υπερημερίας μέχρι την έκδοση της ΠΟΛ.1042/26.1.2015 εγκυκλίου, δεν οφείλεται από τους υπόχρεους σε παρακράτηση, αλλά ο δικαιούχος των εν λόγω τόκων, νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, θα φορολογηθεί για τους τόκους αυτούς με συντελεστή 26% ή 26% και 33%, κατά περίπτωση, συμψηφιζομένου μόνο του ποσού του φόρου που τυχόν παρακρατήθηκε για το εισόδημα αυτό, σύμφωνα με τα αναφερόμενα ανωτέρω.