H ΠΕΦΕ σας ενημερώνει - Αντισυνταγματική παρέμβαση του Προϊσταμένου Δ.Ο.Υ. στην επιδικασθείσα αναστολή πληρωμής καθώς και η επανάληψη διαδ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΦΟΡΟΤΕΧΝΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ (Π.Ε.Φ.Ε.) ΣΕΠΟΛΙΩΝ 9, ΠΛ.ΑΤΤΙΚΗΣ Τ.Κ. 104 45 ΑΘΗΝΑ

ΤΗΛ: 210.8232.651, 6944.523.347, 210.6124.910, FAX:210.6140.024


ΠΡΟΣ

Αριθ.Πρωτ.Γραφείο Υπουργού: 2444/18-4-2007
Αριθ.Πρωτ.Γραφείο Υφυπουργού: 001160/18-4-2007
Αριθ.Πρωτ.Γραφείο Γεν.Γραμ.: 501/18-4-2007    
      
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ  & ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΥΠΟΥΡΓΟ  κ.ΓΕΩΡΓΙΟ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗ  

  ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:
Α)  ΥΦΥΠΟΥΡΓΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ  & ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ  κ.ΑΝΤΩΝΙΟ ΜΠΕΖΑ
Β) ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ  ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ & ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ  κ.ΝΙΚΟΛΑΟ ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟ

Αθήνα, 18/4/2007

ΘΕΜΑ: «Αντισυνταγματική παρέμβαση του Προϊσταμένου Δ.Ο.Υ. στην επιδικασθείσα αναστολή πληρωμής καθώς και η επανάληψη  διαδικασίας που ορίζεται με την ΠΟΛ.1110/-18-9-2006».


Κύριε Υπουργέ,

Ο/Η   Προϊστάμενος/η  της Δ.Ο.Υ. ο οποίος είναι  Δημόσιος Υπάλληλος είναι υπηρέτης των πολιτών και πρέπει να συμπεριφέρεται ως δημόσιος υπάλληλος με δημοκρατικές αρχές χωρίς να έχει τον τίτλο του «μπλε» Έλληνα. Οφείλει να έχει γνώση του αντικειμένου της υπηρεσίας του με διοικητικές ικανότητες, να έχει καλή συμπεριφορά και στην υπηρεσία του αποτελεσματικότητα.

Η φορολογική ενημερότητα είναι ένα χαρτί το οποίο υπάρχει στην Ελλάδα από το έτος 1952 και σήμερα δεν υπάρχει σε ΚΑΜΙΑ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ εκτός από την Ελλάδα.

Α.Ως γνωστόν, μία από τις συνέπειες της χορηγούμενης αναστολής επί των καταλογιστικών πράξεων της φορολογικής αρχής ήταν και η δυνατότητα του φορολογουμένου να λαμβάνει αποδεικτικό ενημερότητας προς ελευθέρα εκποίηση των περιουσιακών του στοιχείων (βλ. Γνωμ. Ολ. Ν.Σ.Κ. 426/00 και Εγκ. ΠΟΛ. 1140/01).

Ήδη όμως με την πρόσφατη ρύθμιση του άρθρου 46§12 του Ν. 3220/04 (ΦΕΚ Α΄ 15) ο προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ., ακόμη και μετά την ολοσχερή χορήγηση αναστολής εκ μέρους του Διοικητικού Πρωτοδικείου, έχει πλέον την ανεξέλεγκτη δυνατότητα να μη χορηγήσει αποδεικτικό ενημερότητας προς εκποίηση περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη ή προς σύσταση εμπραγμάτων δικαιωμάτων επΆ αυτών, επικαλούμενος αόριστα τη συνδρομή «δημοσίου συμφέροντος».

Προς τούτο προβάλλεται ότι η χορήγηση της αναστολής αποκλείεται στην κρινόμενη περίπτωση, διότι λόγοι δημοσίου συμφέροντος που συνίστανται στην εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού και την αποτροπή ανατροπής της προγραμματισμένης δράσης της Διοίκησης, επιβάλλουν την άμεση είσπραξη οφειλόμενων προς το Δημόσιο φόρων.

Δέσμευση περιουσιών για φοροδιαφυγή και μετά από απόφαση αναστολής πληρωμής φόρων
Από το κείμενο της ως άνω εγκυκλίου του ΥΠΟΟ και από τη γραμματική ερμηνεία της παραγράφου που αναφέρεται στη «μη επίδραση της χορογηθείσης από τα Διοικητικά Δικαστήρια στον φορολογούμενο αναστολής πληρωμής βεβαιωθέντων ποσών φόρων και προστίμων» προκύπτει ότι τα περιοριστικά μέτρα της Διοίκησης συνεχίζουν να ισχύουν, καίτοι παράλληλα υπάρχει αναστολή πληρωμής (βλ. παρ. 12 της εγκυκλίου αυτής).

Παρά το γεγονός, δηλαδή, ότι έχει χορηγηθεί αναστολή από το Διοικητικό Πρωτοδικείο, η Διοίκηση του ΥΠΟΟ έχει την ανεξέλεγκτη δυνατότητα της επιβολής των παραπάνω περιγραφομένων περιοριστικών μέτρων, επικαλούμενη αορίστως τη συνδρομή του δημοσίου συμφέροντος.

Όμως είναι γνωστό ότι σε κάθε απόφαση του Δικαστηρίου, με την οποία χορηγείται αναστολή εκτελέσεως κατά άρθρα 20 επ. ΚΔΔ, έχει ήδη κριθεί (σιωπηρώς ή ρητώς) ότι δεν συντρέχει λόγος δημοσίου συμφέροντος που να αποτρέπει την χορήγηση της αναστολής (βλ. άρθρο 202§2α΄ Κ.Δ.Δ.).

Συνεπώς, παρά το γεγονός ότι η φορολογική αρχή ως διάδικος στη σχετική δίκη της αναστολής όφειλε να υπόκειται πλήρως στη δέσμευση της δικαστικής κρίσης, εντούτοις μετά την αναφερθείσα διάταξη του Ν. 3220/04, δίνεται η ευχέρεια στη εν λόγω αρχή όπως εφαρμόζει κατά το δοκούν την εκ μέρους του Διοικητικού Δικαστηρίου εκδοθείσα απόφαση και ουσιαστικά να ακυρώνει την εξΆ αυτής παραγόμενη δέσμευση σε βάρος του Δημοσίου.

Δεν χρειάζεται ασφαλώς εκτεταμένη επιχειρηματολογία προκειμένου να καταδειχθεί ότι η διάταξη του άρθρου 46§12 είναι κατάφωρα αντισυνταγματική ως παραβιάζουσα εκδήλως και κατά τρόπο προκλητικό τη βασική αρχή της διάκρισης των εξουσιών, αλλά και την αποτελεσματικότητα της παρεχόμενης δικαστικής προστασίας, κατά σαφή παραβίαση του άρθρου 20§1 του Συντάγματος, ενώ συγχρόνως στη διάταξη του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (Α.Σ.Δ.Α.).

Ωστόσο, από τη στιγμή της εφαρμογής της εν λόγω διάταξης δεν υπήρξε ούτε ένας προϊστάμενος Δ.Ο.Υ. που να μην έκανε χρήση της αντισυνταγματικής αυτής διάταξης και να μη ακύρωσε στην πράξη το ανασταλτικό διατακτικό της εκδοθείσης δικαστικής αποφάσεως, επικαλούμενος προφορικά και άνευ ουδεμίας αιτιολογίας την ύπαρξη «δημοσίου συμφέροντος», κινούμενος μεταξύ υπαλληλικής ευθυνοφοβίας και των γνωστών σε όλους μας αδιαφανών διαδικασιών και προσωπικών οικονομικών οφειλών.

Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τις επίσης πρωτότυπες και προδήλου αντισυνταγματικότητος διατάξεις του άρθρου 46§§9, 10 και 11 του πιο πάνω νόμου που ορίζουν ότι η αναστολή δεν αποκλείει την ολοκλήρωση της διαδικασίας βεβαίωσης και ταμειακώς του ποσοστού του αμφισβητούμενου φόρου (!) 1, προκαλούν σοβαρή συρρίκνωση και εν τέλει οδηγούν σε μεγάλο βαθμό σε «παράλυση» της αποτελεσματικότητας της παρεχόμενης προσωρινής δικαστικής προστασίας στο χώρο της διοικητικής δίκης.

Η παραπάνω αντισυνταγματική ρύθμιση είναι αντίθετη και με τη Νομολογία του ΣτΕ (βλ. τη με αριθ. 3438/1998 Απόφαση της Ολομέλειας, η οποία απεφάνθη ότι αποδεικτικό ενημερότητας χορηγείται κατά νόμιμο τρόπο αν υπάρχει αναστολή ή διευκόλυνση τμηματικής καταβολής και ότι, όταν πιθανολογείται η ευδοκίμηση της προσφυγής, συντρέχει περίπτωση χορηγήσεως αναστολής πληρωμής μέχρι την οριστική απόφαση).

Β.    Σας παραθέτουμε  μερικά παραδείγματα αυθαιρεσίας του Υπουργείου Οικονομικών.
i). Στις  2/3/2006 έκθεση της Δ.Ο.Υ. Κορωπίου ζητά να μην χορηγηθεί αναστολή διότι συντρέχουν «ΛΟΓΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ», ούτε μια λέξη ότι οι διαφορές φόρου επεβλήθησαν νόμιμα.
ii). Στις 20/2/2007 ο οικονομικός Επιθεωρητής Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης μας αποστέλλει επιστολή τύπου Αφρικανικής χώρας. Αναγράφει λοιπόν «όσον αφορά της έφεσης που άσκησε η Δ.Ο.Υ. Κομοτηνής κατά της αποφάσεως του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου το έκανε μόνο και μόνο για να ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ τα συμφέροντα του Δημοσίου». Εμείς απορούμε γιατί η Εφόρισσα της Κομοτηνής δεν πήρε και ένα μαστίγιο με χειροπέδες και να μαστιγώνει τον φορολογούμενο.
Το θέμα έχει ως  εξής: Επεβλήθη πρόστιμο 1 δις σε εταιρεία η οποία κέρδισε την υπόθεση στο Διοικητικό Πρωτοδικείο με αποτέλεσμα η Δ.Ο.Υ. να κάνει προσφυγή στο Διοικητικό Εφετείο και επανάληψη στο Διοικητικό Πρωτοδικείο. Αρχικά «όφειλε» 1 δις και τώρα έχουν βεβαιώσει στην εταιρεία 2δις!
Το άρθρο 470 του Κ.Π.Δ. το οποίο κατοχυρώνει ο θεμελιώδης κανόνας που απαγορεύει την χειροτέρευση της θέσης του κατηγορουμένου πηγαίνει περίπατο.

iii). Στην Δ.Ο.Υ. ΙΘ΄ Αθηνών οφείλει μια εταιρεία από Φ.Π.Α. εξαγωγών 5.900.00δρχ. Μετά την έκθεση ελέγχου το ποσόν γίνεται:
1.    Φ.Π.Α. οφειλόμενο από εξαγωγές                 5.900.000δρχ
2.    Προσαύξηση από 5/10/94 (βεβαίωση έγινε 10/7/97)    7.900.000δρχ
3.    Αυτοτελές πρόστιμο                        1.000.000δρχ
4.    5 φορές x 5.900.000                             29.500.000δρχ
5.    Σύνολο                                     44.300.000δρχ
6.    Και με τις προσαυξήσεις σήμερα τελικό ποσό              95.000.000δρχ    

Προχθές είχαμε απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών η οποία ακυρώνει και διαγράφει όλους τους φόρους.
Κύριε Υπουργέ,
Ελπίζουμε ότι εκτός από τα «ΟΜΟΛΟΓΑ» επιτέλους θα ασχοληθείτε και λίγο με τα σοβαρά φορολογικά θέματα που απασχολούν την χώρα μας και ότι θα επιλυθούν σύντομα.
    

       Μετά τιμής  για το Δ.Σ.


           Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                               ΟΙ  ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΙ                Ο  Γ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ  
 

   ΚΩΝ/ΝΟΣ ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ       ΜΑΝΟΥΣΟΣ ΝΤΟΥΚΑΚΗΣ       ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΟΥΣΣΟΣ
                                                                       ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΒΟΥΚΗΣ