Αποτελέσματα live αναζήτησης

Βαλαβάνη: Σήμερα η έναρξη της ρύθμισης express. - Δημοσιεύθηκε το ΦΕΚ.

20 Μάρτιου 2015 Σχόλια
  • Εκτιμώμενος χρόνος ανάγνωσης 7 λεπτά
Τμήμα από την ομιλία της αναπληρώτριας υπουργού Οικονομικών Κας Ν. Βαλαβάνη

Αγαπητές κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τέθηκε ένα ερώτημα. Από ό,τι καταλάβατε, θα μιλήσω για την τροπολογία του Υπουργείου Οικονομικών στο σχέδιο νόμου που έχει τίτλο «Ολική ή μερική εφάπαξ καταβολή ληξιπρόθεσμων οφειλών στη φορολογική διοίκηση εκτός ρύθμισης».

Τέθηκε, λοιπόν, ένα ερώτημα από συνάδελφο Βουλευτή πριν από ένα δίωρο περίπου ότι αφού από αύριο θα ασχοληθούμε με το νομοσχέδιο για τη ρύθμιση των εκατό δόσεων, γιατί έρχεται σήμερα σαν τροπολογία στο παρόν νομοσχέδιο μια άλλη ας πούμε επίσης ρύθμιση. Εγώ θα τονίσω αυτό που λέει στον τίτλο «εκτός ρύθμισης» και θα πω ποια είναι και μια μεγάλη διαφορά χρονική έτσι και αλλιώς.

Οτιδήποτε πρόκειται να συζητήσουμε της επόμενες μέρες θα είναι μια ρύθμιση που θα ανοίξει γύρω στο Πάσχα, λίγο πριν-λίγο μετά, και θα κλείσει τέλος Μαΐου.

Αυτό που συζητούμε στο παρόν νομοσχέδιο που ολοκληρώνεται απόψε είναι μια τροπολογία εκτός ρύθμισης που αφορά ένα μικρό, σύντομο παράθυρο ευκαιρίας μιας όλης-όλης βδομάδας μέσα στο Μάρτη.

Ανοίγει μέσα στο Μάρτη γύρω στις 20 του μήνα που ευελπιστούμε ότι θα υπάρξει σε ΦΕΚ το παρόν νομοσχέδιο και κλείνει στις 27 Μαρτίου, έτσι ώστε τα όποια έσοδα -επειδή θα πρέπει να καταβληθούν μετά τη συμπλήρωση της μέσα σε τρεις εργάσιμες  μέρες- να είναι έσοδα του μηνός Μαρτίου.


Είναι, λοιπόν, φανερό γιατί είναι εκτός ρύθμισης. Δεν έχει κανένα προαπαιτούμενο και δεν συνεπάγεται, πέρα από το ίδια τα χρήματα που θα πληρωθούν, καμιά άλλη υποχρέωση, ούτε καν την υποχρέωση -αντίθετα με ό,τι θα ακολουθήσει τον Απρίλιο ή το Μάιο- του να υπαχθεί -ό,τι δεν πληρωθεί από τα χρέη των φυσικών προσώπων ή των επιχειρήσεων που θα πάρουν μέρος σε αυτή- σε ρύθμιση.

Ποιο είναι το νόημα αυτού του σύντομου παράθυρου ευκαιρίας; Το νόημα είναι να μπορέσουν να υπάρξουν εισπράξεις που να αφορούν τα παλιά και πολύ παλιά χρέη. Τα παλιά χρέη είναι χρέη με μικρό, κατά κανόνα, κεφάλαιο και με πάρα πολύ μεγάλες προσαυξήσεις. Είναι χρέη τα οποία δεν υπολογίζονται από τον υπηρεσιακό μηχανισμό του Υπουργείου Οικονομικών ούτε καν στο πλαίσιο αυτών που μπορούν να εισπραχθούν.

Χαρακτηριστικά σας λέω ότι αυτός ο δείκτης που είναι απόλυτα μετρήσιμος –δεν είναι κάποιου είδους δηλαδή αξιολόγηση- και που λέγεται «αξιόχρεο ληξιπρόθεσμο χρέος» ξεκινάει υπολογίζοντας τα χρέη των τεσσάρων ετών. Με άλλα λόγια, η εμπειρία είσπραξης της φορολογικής δήλωσης λέει ότι χρέη παλαιότερα από τέσσερα χρόνια έχουν κοντά στη μηδενική εισπραξιμότητα.

Από την άλλη μεριά, υπάρχουν κάποιες κατηγορίες χρεών που μπορεί να μην είναι παλιά, αλλά που επίσης έχουν το ίδιο χαρακτηριστικό, δηλαδή πολύ μεγαλύτερους τόκους, προσαυξήσεις, πρόστιμα πάνω σε ένα πολύ μικρότερο κεφάλαιο. Υπάρχουν διάφορες τέτοιες κατηγορίες, όπως -παραδείγματος χάρη- τα χρέη τα ληξιπρόθεσμα, όπου έχουν σχέση με τα πρόστιμα του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.

Θα σας πω ότι ό,τι κι αν πούμε για την ανάγκη ανάπτυξης φορολογικής συνείδησης, υπάρχει μία πραγματικότητα: Τα χρέη του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, τα πρόστιμα τα οποία γίνονται ληξιπρόθεσμα χρέη, έχουν διαχρονικά ποσοστό εισπραξιμότητας 0,05%, δηλαδή πείτε «μηδέν» για να είστε μέσα.

Επίσης, είναι μία πάρα πολύ προσαρμόσιμη στις προσωπικές οικονομικές ανάγκες και δυνατότητες τόσο των φυσικών προσώπων όσο και των επιχειρήσεων ρύθμιση, με την έννοια ότι με βάση το μοναδικό αριθμό που έχει το κάθε χρέος -που όποιος χρωστάει προς το δημόσιο μπορεί να μπει στο TAXIS και να το δει-  μπορεί κάποιος να επιλέξει σε ποια χρέη από αυτά μπορεί να κάνει ολική εξόφληση ή σε ποια χρέη από αυτά μπορεί να κάνει μερική εξόφληση. Μπορεί να εξοφλήσει όλα του τα χρέη ή μπορεί να εξοφλήσει μόνο ένα ή μπορεί να εξοφλήσει το μισό ή το 1/3 του συνολικού ποσού που έχει απέναντι σε ένα χρέος με τέτοια χαρακτηριστικά.

Αυτό δίνει τη δυνατότητα μίας μεγάλης ευελιξίας και προσαρμογής στις ατομικές ανάγκες, με στόχο το να μπορέσει ηλεκτρονικά, χωρίς να πηγαίνει στις εφορίες, χωρίς να έρχεται σε προσωπική επαφή με το προσωπικό τους, απλώς συμπληρώνοντας μία απλή ηλεκτρονική σελίδα που θα ανοίξει μετά τις 20 του μήνα και καταγράφοντας την ατομική μοναδική ταυτότητα του κάθε χρέους που θέλει να βάλει ένα ποσό, μέσα στις επόμενες τρεις μέρες πάει στην τράπεζα και καταθέτει αυτό το ποσό.

Τι στόχος υπάρχει; Είναι ένας διπλός στόχος, όπως ο ίδιος διπλός στόχος υπάρχει και στη ρύθμιση. Από τη μία μεριά, υπάρχει ανακούφιση, γιατί ακόμα κι αν κάποιοι χρωστούν πολλά χρόνια αυτά τα παλιά χρέη, δεν αποφεύγουν τις συνέπειες τους. Και οι συνέπειες τους είναι ένα διαρκές κυνηγητό, όπως όλοι ξέρουν, τόσο τα φυσικά πρόσωπα όσο και όσες εταιρείες είναι στη ζωή.

Από την άλλη μεριά, είναι τα έσοδα για μια πολύ δύσκολη περίοδο του ελληνικού κράτους, έσοδα τα οποία χρειάζονται για να βρεθούν και αυτά τα 200 εκατομμύρια που είναι αυτή η πολύ μίνιμουμ απάντηση που δίνουμε σε πρώτη φάση στις ανάγκες της ανθρωπιστικής κρίσης, ενώ μπήκε, όπως ξέρετε, και από τους εταίρους και δανειστές, αλλά και από πολιτικές δυνάμεις μέσα στη χώρα το γνωστό ερώτημα: Πού θα βρείτε αυτά τα λεφτά; Από πού θα κοπούν; Να, αυτός νομίζω είναι ένας καλός πραγματικά τρόπος να χρηματοδοτηθούν αυτές οι δράσεις.

Υπάρχει μια άποψη που λέει ότι δεν μπορεί να περνάνε έτσι τέτοιου είδους ρυθμίσεις, γιατί έχουν δημοσιονομικό κόστος. Έχουν δημοσιονομικό κόστος, γιατί μπορεί σε ένα χρέος 3.000 ευρώ να πληρώσει κανείς 500, 600, 700 ευρώ και να σβήσουν αντίστοιχα 2.000, 2.200, 2.300 ευρώ. Άρα, το κράτος χάνει 2.300 ευρώ.

Νομίζω ότι αυτά δεν αντέχουν πολύ-πολύ σε λογική, διότι είναι προφανές ότι από ό,τι δεν έχεις εισπράξει πολλά χρόνια τώρα -και τα πέντε τελευταία χρόνια ήταν τα χρόνια της μνημονιακής λαίλαπας, που αν υπήρχαν δυνατότητες να τα εισπράξεις πιο μπροστά, αυτές πραγματικά εκμηδενίστηκαν σε μεγάλο βαθμό- από αυτό λοιπόν που δεν έχεις ή δεν πρόκειται να εισπράξεις, στην πραγματικότητα βέβαια δεν χάνεις τίποτα. Αντίθετα, εισπράττεις κάτι το οποίο είναι ανέλπιστο. Είναι ανέλπιστο, όπως έχει αποδειχθεί, όχι επειδή το λέμε εμείς, αλλά διαχρονικά.

Ήθελα να πω στον συνάδελφο Βουλευτή από το «Ποτάμι» που έβαλε το ερώτημα με ποιους μεγάλους επιχειρηματίες τα έχουμε βρει και φέρνουμε αυτήν τη ρύθμιση και μάλιστα ονομάτισε και κάποιους από αυτούς και μας ρώτησε αν ξέρουμε αν θα πάρουν μέρος και αν θα πληρώσουν όλα ή μέρος από τα χρέη τους, ότι λίγο έχουν μπερδευτεί τα πράγματα.

Τίνος φίλοι είναι οι μεγάλοι επιχειρηματίες; Θα είναι πολύ δύσκολο να πει κανένας ότι οι μεγάλοι επιχειρηματίες είναι ιδιαίτερα φίλοι του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ ή θα έλεγα, επίσης, του ΚΚΕ. Μεταξύ μας, η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα, γνωριζόμαστε όλοι και ξέρουμε ποιοι έχουν φίλους μεγάλους επιχειρηματίες και ποιοι όχι.

Μπορώ να σας βεβαιώσω ότι εγώ μαζί με κάποιες κυρίες υπηρεσιακούς παράγοντες, που είμαι σίγουρη ότι ούτε αυτές έχουν φίλους μεγάλους επιχειρηματίες, φτιάξαμε αυτήν τη μίνι ρύθμιση, δεν έχω ούτε πολιτικούς ούτε προσωπικούς φίλους μεγάλους επιχειρηματίες και πολύ περισσότερο δεν μου την υπαγόρευσαν.
Δεν ξέρω αν θα προσέλθουν μεγάλοι επιχειρηματίες από αυτούς που χρωστούν εδώ και χρόνια τα μαλλιοκέφαλά τους για να αξιοποιήσουν αυτήν τη ρύθμιση. Ελπίζω να προσέλθουν και τέτοιοι. Θα έλεγα ότι όσοι περισσότεροι προσέλθουν τόσο το καλύτερο, αν και οι υπηρεσιακοί παράγοντες στο Υπουργείο μου λένε ότι κατά κανόνα αποφεύγουν να μπαίνουν σε οποιουδήποτε είδους ρυθμίσεις, ακόμα και κάποιες ρυθμίσεις τόσο ευέλικτες, όπως είναι αυτή.
Θα σας πω, επίσης, ποιο είναι, όπως μου εκμυστηρεύτηκαν όταν τελειώσαμε όχι αυτό, αλλά το άλλο το μεγάλο νομοσχέδιο για τη ρύθμιση, το όνειρο των υπηρεσιακών παραγόντων του Υπουργείου Οικονομικών. Είναι ότι μια μέρα το πρωί θα χτυπήσει την πόρτα του Υπουργείου, θα παρουσιαστεί και θα πληρώσει τα χρέη της η «Ακρόπολις Χρηματιστηριακή». Βέβαια, όπως καταλαβαίνετε, μου το είπαν για καλαμπούρι, γιατί και αυτοί και εγώ ξέρουμε καλά ότι δεν υπάρχει καμμία περίπτωση να συμβεί αυτό.

Γι’ αυτό, για όλους αυτούς τους λόγους και επειδή δεν μπορώ να αποδεχτώ ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι η βασικότερη αντιμονοπωλιακή δύναμη στο σύγχρονο κόσμο -μια και τέτοιου είδους προβληματισμοί αποτρεπτικοί κυρίως προέρχονται από αυτήν την κατεύθυνση- δεν νομίζω ότι χρειάζεται να σταθούμε πολύ-πολύ στα υπόλοιπα. Εδώ θα είμαστε, θα δούμε ποιοι θα έρθουν.

Εγώ ελπίζω ότι και κάποιοι από τους τριάμισι εκατομμύρια ανθρώπους που είναι εγκλωβισμένοι σε χρέη μέχρι 3.000 ευρώ θα καταφέρουν να βρουν δύο κατοστάρικα, τρία κατοστάρικα, πέντε κατοστάρικα να έρθουν και να σβηστούν από τους τόκους, τις προσαυξήσεις το μεγαλύτερο μέρος των υπολοίπων. Από την άλλη μεριά, εταιρείες από αυτές που θα έπρεπε εδώ και πολλά χρόνια να έχουν σταθεί διαφορετικά απέναντι στα χρέη τους, επίσης θα το κάνουν όχι για κανέναν άλλο λόγο, όχι για να ασκήσουν κάποιου είδους πατριωτικό χρέος, αλλά απλώς γιατί οι εταιρείες, όπως όλοι ξέρουμε –και αυτό είναι το βασικό κριτήριο με το οποίο θα λειτουργούν- θα κρίνουν ό,τι τους συμφέρει.

Σας ευχαριστώ.


Δημιουργία νέας κατηγορίας

Κατηγορίες προσωπικής βιβλίοθήκης