Ψηφίστηκε επί της αρχής το νομοσχέδιο για τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα - Οι εισηγήσεις κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου

Διαβάστε και δείτε (στο τέλος του κειμένου) όλες τις  εισηγήσεις των επικεφαλής βουλευτών κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου "Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα και συναφείς ρυθμίσεις".

Στο κατωτέρω κείμενο παρουσιάζονται όλες οι ομιλίες  από 18 βουλευτές όλων των κομμάτων. Ενώ στο τέλος του κειμένου μπορείτε να δείτε σε video την συνεδρίαση της ολομέλειας.


ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΕ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Λ΄
Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

Αθήνα, σήμερα στις 19 Νοεμβρίου 2014, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.00΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της ΣΤ΄ Αντιπροέδρου αυτής κυρίας ΜΑΡΙΑΣ

Το λόγο έχει ο Εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, κ. Απόστολος Βεσυρόπουλος.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΣΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο ομιλών επί του Βήματος είχε την τιμή να εισηγηθεί στην Εθνική Αντιπροσωπεία πολλά νομοσχέδια του Υπουργείου Οικονομικών αυτή τη διετία. Σε αυτήν την Αίθουσα θεσμοθετήσαμε πριν από δύο χρόνια, μία σημαντική μεταρρύθμιση, την κατάργηση των γραφειοκρατικών διαδικασιών του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και την αντικατάσταση του από τον Κώδικα Απεικόνισης Φορολογικών Συναλλαγών.
Σήμερα ολοκληρώνουμε αυτήν τη μεταρρυθμιστική προσπάθεια που σχετίζεται με την απλοποίηση των λογιστικών κανόνων και την κατάργηση της πολυνομίας. Το νομοσχέδιο που έρχεται προς ψήφιση σήμερα στην Εθνική Αντιπροσωπεία με τον τίτλο «Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα και Συναφείς Ρυθμίσεις» είναι η κορύφωση της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας σε αυτόν τον τομέα. Διευκολύνονται και απλοποιούνται οι κανόνες λογιστικής τυποποίησης, μειώνεται το λειτουργικό, διοικητικό και λογιστικό κόστος για τις επιχειρήσεις, ενισχύεται η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Η ακριβής κατανοητή και απλοποιημένη αποτύπωση των οικονομικών στοιχείων είναι δεδομένο ότι θα δημιουργήσει πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη επιχειρηματικών συνεργασιών και επενδυτικών πρωτοβουλιών.
Ο στόχος της ανάπτυξης συνοδεύεται από προαπαιτούμενα και προϋποθέσεις. Μία από αυτές είναι η βελτίωση των συνθηκών λειτουργίας των επιχειρήσεων, το ενιαίο θεσμικά πλαίσιο λογιστικών κανόνων, η κατάργηση χρονοβόρων και γραφειοκρατικών διαδικασιών σε κάθε επίπεδο.
Είχα την ευκαιρία να τονίσω κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων ότι το περιεχόμενο αυτού του νομοσχεδίου έχει εφαρμογή στο πεδίο πραγματικής οικονομίας. Όπως τόνισα πριν, με το ν.4093/2012 προχωρήσαμε σε μία πρώτη απλοποίηση του υφιστάμενου πλαισίου με τον Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών, που αντικατέστησε τον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.
Τι συνέβαινε μέχρι τότε και σε κάποιες περιπτώσεις μέχρι σήμερα; Η πρώτη παραδοχή είναι ότι δεν υπήρχε ένα ενιαίο νομοθετικό πλαίσιο που να διασφάλιζε ενιαίους, απλοποιημένους και σύγχρονους λογιστικούς κανόνες. Υπήρχε πράγματι πολυνομία. Ακόμα και η δημιουργία του ελληνικού γενικού λογιστικού σχεδίου που δημιουργήθηκε τριάντα τέσσερα χρόνια πριν και ισχύει μέχρι σήμερα, δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει την πολυνομία και την πανσπερμία διατάξεων. Υπήρχαν νόμοι σε ισχύ που ο χρόνος γέννησής τους βρισκόταν στο 1920.
Ουσιαστικά το κανονιστικό πλαίσιο της λογιστικής τυποποίησης και λειτουργίας των επιχειρήσεων αποτελείτο από διάσπαρτες στη διαδρομή του χρόνου διατάξεις. Φτάνει να θυμηθούμε πόσες ερμηνευτικές εγκύκλιοι εκδίδονταν κάθε χρόνο, επιχειρώντας να αποσαφηνίσουν καταστάσεις και δεδομένα, αφού πολλές φορές πετύχαιναν να επιτείνουν τη σύγχυση, να κάνουν ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή των επιχειρήσεων κάθε εύρους και μεγέθους, να δημιουργούν προβλήματα στην αγορά, να προκαλούν ανισότητες, να προσθέτουν βαρίδια στη δύσκολη προσπάθεια που κατέβαλαν οι επιχειρήσεις.
Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν με τις διατάξεις του συγκεκριμένου νομοσχεδίου που έχει τη στήριξη και τη συναίνεση των εκπροσώπων των παραγωγικών τάξεων και των επιχειρήσεων. Η κοινωνική αυτή συμφωνία και συναίνεση εύχομαι και ελπίζω να συναντήσει και την πολιτική συναίνεση εντός του Κοινοβουλίου.
Ο στόχος του νομοσχεδίου είναι η δημιουργία ενός ενιαίου, πάγιου και φιλικού θεσμικού πλαισίου για τα λογιστικά πρότυπα. Δημιουργείται ένα πλαίσιο φιλικό προς την επιχειρηματικότητα, ένα πλαίσιο που κάνει πιο εύκολη την τήρηση των λογιστικών κανόνων από τις επιχειρήσεις.
Πολλοί πίστευαν, πριν ακόμη τεθεί το νομοσχέδιο σε διαβούλευση, ότι ανατρεπόταν το ελληνικό γενικό λογιστικό σχέδιο, ότι έμπαιναν νέοι κανόνες που θα διατάρασσαν τη λειτουργία των επιχειρήσεων. Αποδείχθηκε ότι κάτι τέτοιο ήταν απόλυτα ανακριβές και το πιο ισχυρό επιχείρημα που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω είναι η στήριξη των παραγωγικών τάξεων και των ίδιων των επιχειρήσεων.
Στην πραγματικότητα αυτό το νομοσχέδιο έρχεται να εναρμονίσει τα ελληνικά λογιστικά πρότυπα, σύμφωνα με τα όσα ισχύουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με τις βέλτιστες πρακτικές που χρησιμοποιούνται στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιχειρείται η ενσωμάτωση και η προσαρμογή στο εσωτερικό δίκαιο και κανονιστικό πλαίσιο των λογιστικών διατάξεων της Οδηγίας 34/2013 της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αποτυπώνει μια νέα οπτική και φιλοσοφία. Κατά πρώτο λόγο, είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι το κράτος για πρώτη φορά δείχνει εμπιστοσύνη στις επιχειρήσεις σε ό,τι αφορά την τήρηση των λογιστικών και κατ’ επέκταση των φορολογικών τους υποχρεώσεων. Υπάρχει σαφής καταγραφή στο άρθρο 3.
Η ευθύνη της ορθής λογιστικής τήρησης και απεικόνισης περνάει αποκλειστικά στις επιχειρήσεις. Η λειτουργικότητα και η απρόσκοπτη εφαρμογή των διατάξεων του νομοσχεδίου διασφαλίζονται μέσα από την πλήρη εναρμόνιση και αντιστοιχία με τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος και τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας. Υπάρχει, πλέον, ενιαίο πλαίσιο. Το ένα δεν αναιρεί ούτε επικαλύπτει το άλλο, όπως είχα επισημάνει και στην Επιτροπή.
Με πολύ απλά λόγια, θα ήθελαν αν αναφερθώ στη στόχευση αυτού του νομοσχεδίου. Να αντιληφθούν όλοι ποιες είναι οι ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις του νομοσχεδίου, όπως πρώτοι απ’ όλους τους έχουν αντιληφθεί οι εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου και των παραγωγικών τάξεων.
Κάνω μια σύντομη αναφορά σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις και στις καινοτομίες που σχηματοποιούν ένα νέο πλαίσιο σχετικά με την τήρηση των λογιστικών προτύπων, αλλά και των ελέγχων. Κατά πρώτο και κύριο λόγο, κωδικοποιούνται και απλοποιούνται όλοι οι λογιστικοί κανόνες. Αυτό το νομοσχέδιο δημιουργεί ένα νέο και ενιαίο θεσμικό πλαίσιο. Αυτό το οποίο επιτυγχάνουμε είναι μειωθεί το οικονομικό και διοικητικό κόστος για τις επιχειρήσεις, την ίδια στιγμή που απλοποιούνται παράλληλα και οι οικονομικοί και φορολογικοί έλεγχοι. Το κυρίαρχο στοιχείο είναι ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις εναρμονίζονται με τις ισχύουσες λογιστικές πρακτικές στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με το πλαίσιο που ίσχυε έως σήμερα, για πολλούς επενδυτές και επιχειρήσεις από το εξωτερικό, ήταν δυσνόητη η ακριβής απεικόνιση των οικονομικών δεδομένων μιας επιχείρησης. Έχοντας συνηθίσει στις βέλτιστες και απλοποιημένες λογιστικές πρακτικές, που οι ίδιοι χρησιμοποιούσαν, δεν είχαν σαφή και ξεκάθαρη εικόνα για τα λογιστικά δεδομένα και την οικονομική κατάσταση μιας ελληνικής επιχείρησης, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται διστακτικοί και απρόθυμοι στην προώθηση και υλοποίηση συνεργασιών.
Ακούστηκε από πολλές πλευρές ένας αβάσιμος και ατεκμηρίωτος ισχυρισμός. Σύμφωνα με αυτόν, οι όποιες αλλαγές προωθούνται με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο στους λογιστικούς κανόνες θα ήταν πιθανό να δημιουργήσουν σύγχυση και το στηρίζουν αυτό στο ότι ο χρόνος ισχύος αυτών των αλλαγών ξεκινά από την 1η Ιανουαρίου 2015.
Ουδέν αναληθέστερον, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και το διαπιστώνει κανείς εύκολα αν ανατρέξει στις διατάξεις του νομοσχέδιου. Γιατί; Γιατί καθίσταται σαφές ότι οι νέοι κανόνες αφορούν ζητήματα αποτίμησης και σύνταξη χρηματοοικονομικών καταστάσεων που θα τεθούν σε εφαρμογή από τις αρχές του 2016. Πρακτικά, αλλά και ουσιαστικά, αυτό σημαίνει ότι τα λογιστήρια των επιχειρήσεων, αλλά και οι λογιστές, έχουν έναν ολόκληρο χρόνο στη διάθεσή τους, που εκτιμώ ότι είναι επαρκής χρόνος προετοιμασίας.
Επιπρόσθετα, οι επιχειρήσεις θα μπορούν να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν το ισχύον σχέδιο λογαριασμών. Το μόνο νέο στοιχείο θα είναι ο πίνακας αντιστοίχισης του σχεδίου λογαριασμών, που προβλέπει το νομοσχέδιο με τις νέες λογιστικές καταστάσεις.
Είναι δεδομένο, επίσης, ότι υπάρχει και ανάλογη αντιστοίχιση στο κωδικό του λογιστικού σχεδίου που εισάγει το νομοσχέδιο με τους κωδικούς του ελληνικού γενικού λογιστικού σχεδίου.
Αντιλαμβάνονται, λοιπόν, όλοι ότι δεν εισάγουμε νέα ή εκ μεταγραφής λογιστικά πρότυπα. Το μόνο το οποίο κάνουμε είναι να διευκολύνουμε τη λειτουργία των επιχειρήσεων. Εισάγοντας βέλτιστες πρακτικές, κωδικοποιούμε και απλοποιούμε τις διατάξεις. Δημιουργούμε ένα νέο και σύγχρονο ενιαίο πεδίο λογιστικών κανόνων, την ίδια στιγμή που υπάρχει χειροπιαστό και μετρήσιμο αποτέλεσμα, που είναι η μείωση του διοικητικού, λειτουργικού και οικονομικού βάρους στις επιχειρήσεις.
Αναφέρομαι σε κάποιες σημαντικές, όπως πιστεύω και εκτιμώ, καινοτομίες: Το τιμολόγιο κατοχυρώνεται στο εξής ως το βασικό παραστατικό για πωλήσεις αγαθών και υπηρεσιών και αντίστοιχα η απλή απόδειξη για τις λιανικές πωλήσεις. Καταργούνται γραφειοκρατικές και άνευ ουσίας διαδικασίες, όπως η θεώρηση. Εισάγει τη δυνατότητα έκδοσης ηλεκτρονικού τιμολογίου, δηλαδή τιμολογίου για πωλήσεις χονδρικής ή λιανικής σε ηλεκτρονική μορφή. Έχουμε ένα νέο απλοποιημένο πλαίσιο, το οποίο συμβάλλει, όταν απαιτείται, σε εύκολους, γρήγορους, αποτελεσματικούς και αποδοτικούς φορολογικούς ελέγχους.
Αγρότες που υπάγονται στο ειδικό καθεστώς ΦΠΑ, εποχικά απασχολούμενοι, επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα με χαμηλό τζίρο, έως 10.000 ευρώ, τυγχάνουν σημαντικών διευκολύνσεων και αποφεύγουν το υπέρογκο λογιστικό και διοικητικό βάρος. Οι αγρότες, μάλιστα, που υπάγονται στο ειδικό καθεστώς ΦΠΑ, εξαιρούνται από τις ρυθμίσεις του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.
Δίνεται, μάλιστα, η δυνατότητα στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων να προβεί και σε άλλες απαλλαγές και διευκολύνσεις στο μέλλον. Υπάρχει διαχωρισμός των επιχειρήσεων, ανάλογα με το μέγεθός τους και ανάλογη κλιμάκωση στην τήρηση συγκεκριμένων λογιστικών κανόνων και για τις μεγάλες και αντίστοιχα αποκλιμάκωση για τις μικρότερες.
Μέσα από τις διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου καταργούνται αναχρονιστικές και ξεπερασμένες διατάξεις που δυσκόλευαν τη δουλειά των λογιστών, αλλά και τη ζωή των επιχειρήσεων και των φυσικών προσώπων. Τέτοιες ήταν οι διατάξεις των νόμων 2190/1920 και 3190/1955 και αρκετές άλλες.
Ας δούμε όμως και τις κυριότερες αλλαγές που επέρχονται στους λογιστικούς κανόνες: Για πρώτη φορά υπάρχουν ενιαίοι και σαφείς ορισμοί οικονομικών όρων στα ελληνικά λογιστικά πρότυπα. Μεταβαίνουμε σε σύγχρονες και απλοποιημένες λογιστικές καταστάσεις για κάθε επιχείρηση, όπως προβλέπεται στα άρθρα 16 και 17, με κριτήριο το μέγεθός τους.
Διατηρείται το όριο του 1,5 εκατομμυρίου ευρώ για τα Βιβλία Εσόδων-Εξόδων σε ό,τι αφορά την τήρηση απλών Βιβλίων. Υπάρχει σαφής διάταξη ότι για να υποχρεωθεί μια επιχείρηση να περάσει στη τήρηση διπλογραφικών Βιβλίων θα πρέπει προηγουμένως να υπερβεί το όριο του 1,5 εκατομμυρίου ευρώ για δυο συνεχή χρόνια.
Καθίσταται απόλυτα ξεκάθαρο ότι οι πολύ μικρές επιχειρήσεις, οι ομόρρυθμες, οι ετερόρρυθμες και οι ατομικές, θα συνεχίσουν να λειτουργούν όπως λειτουργούσαν σήμερα σε ό,τι αφορά τη τήρηση των λογιστικών τους βιβλίων, ενώ η ίδια πρόβλεψη ισχύει και για τους αυτοαπασχολούμενους. Παραμένουν σε ισχύ οι απαλλαγές που ισχύουν σήμερα για την υποχρέωση διενέργειας απογραφής σε όσες επιχειρήσεις έχουν τζίρο έως 150.000 ευρώ. Τίθενται κανόνες, όπως προβλέπεται στο άρθρο 27 για τη μετατροπή στο νόμισμα των χρηματοοικονομικών καταστάσεων που τηρούνται, συναλλαγών, περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων που προσμετρούνται ή έχουν γίνει σε ξένο νόμισμα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κανένας νόμος δεν είναι γραμμένος από πέτρα. Όλοι υπόκεινται σε συνεχή και διαρκή αξιολόγηση, αλλά και διορθωτικές παρεμβάσεις. Το νομοσχέδιο αυτό μπορεί να εισάγει νέα, ενιαία και απλοποιημένα δεδομένα στα λογιστικά πρότυπα των ελληνικών επιχειρήσεων κάθε μεγέθους. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει αξιολόγηση, παρακολούθηση και έλεγχος στη λειτουργική τους εφαρμογή, προκειμένου να διαπιστωθούν προβλήματα ή ανάγκες περαιτέρω βελτίωσης και να υπάρξουν και οι ανάλογες διορθωτικές κινήσεις και παρεμβάσεις. Σημαντική καινοτομία που συνδέεται με αυτή την αντίληψη είναι η διάταξη του νομοσχεδίου και συγκεκριμένα το άρθρο 39, που προβλέπει τη σύσταση Επιτροπής η οποία θα αναλάβει το συγκεκριμένο έργο της παρακολούθησης και της αξιολόγησης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο εισήχθη πριν από τριάντα τέσσερα χρόνια. Οι ανάγκες των ελληνικών επιχειρήσεων και οι σύγχρονες συνθήκες επιβάλλουν να υπάρχει μια αντίστοιχη και λογιστική τυποποίηση με το παρόν. Δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Υπάρχει ένα έμφυτο φοβικό σύνδρομο απέναντι σε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις.
Εμείς τολμήσαμε. Αποδεικνύουμε ότι όταν μια μεταρρυθμιστική προσπάθεια εκφράζει τις ανάγκες της αγοράς, της κοινωνίας και των πολιτών, αυτή η προσπάθεια τυγχάνει ευρείας στήριξης και συναίνεσης.
Ποιοι ήθελαν αυτή τη μεταρρύθμιση; Ποιοι στηρίζουν αυτή τη μεταρρύθμιση; Τη στηρίζουν οι επιχειρήσεις μεγάλου ή μεσαίου μεγέθους, οι μικρές επιχειρήσεις, οι ατομικές επιχειρήσεις, οι αυτοαπασχολούμενοι, όλοι αυτοί που ταλαιπωρήθηκαν από τη λογιστική πολυνομία, την επικάλυψη και διαρκή διασπορά διατάξεων. Αυτό το οποίο κάνουμε είναι να χτίζουμε ένα νέο, ενιαίο, απλό κανονιστικό πλαίσιο και να απαλλάσσουμε από διοικητικά και λειτουργικά βάρη τις ελληνικές επιχειρήσεις.
Σε μια εποχή που χρειάζονται οι ουσιαστικές ελαφρύνσεις είναι δεδομένο ότι δεν θα υπάρξουν λειτουργικά ζητήματα και για το ό,τι έχει επισημανθεί θα υπάρξει μια ενιαία ερμηνευτική εγκύκλιος.
Σας καλώ να στηρίξετε αυτό το νομοσχέδιο, να αρθούμε πάνω από κομματικές αντιπαραθέσεις και σκοπιμότητες, να αφουγκραστούμε τις ανάγκες και τις αγωνίες των ελληνικών επιχειρήσεων που οι εκπρόσωποί τους στηρίζουν τη θεσμική αυτή παρέμβαση. Να ανοίξουμε, επιτέλους, το δρόμο της συναίνεσης και της συνεννόησης για τα αυτονόητα.
Σας ευχαριστώ.


ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΛΑΛΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.

Ζούμε στην εποχή του παραλόγου ή -άμα το θέλετε- ζούμε στην εποχή των συνεχιζόμενων σήριαλ, γιατί μόνο έτσι μπορώ να χαρακτηρίσω αυτό το γεγονός το οποίο γίνεται αυτή την εποχή σχετικά με τις ρυθμίσεις: Τη μια εβδομάδα ψηφίζουμε μια ρύθμιση, αλλά έρχεται ξαφνικά ένα e-mail από την τρόικα και μας την αναιρεί.
Μαθαίνουμε ότι η τρόικα εγείρει εμπόδια. Ξαναέχουμε άλλη ρύθμιση, ξανά παρέμβαση από την τρόικα. Δεν ήταν καλές οι δώδεκα ή οι είκοσι τέσσερις δόσεις, έπρεπε να αλλάξουν. Τις αλλάξαμε, τις κάναμε από εβδομήντα δύο μέχρι εκατό. Να, όμως, που δεν πήραμε την εντολή της τρόικας και έρχεται πάλι η ίδια η τρόικα και επιμένει ότι αφού υπάρχει ένα δημοσιονομικό κενό, θα πρέπει να έχουμε και άλλες αλλαγές. Και ξανά από την αρχή, και ξανά προσπάθεια για περαιτέρω «βελτίωση» των τροπολογιών. Και βέβαια μπορεί αύριο, μεθαύριο να έχουμε και άλλη τροπολογία και να δούμε και καινούργια πράγματα.
Τα λέω αυτά γιατί και το νομοσχέδιο το οποίο κατατίθεται τώρα είναι ένα αποσπασματικό νομοσχέδιο. Είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο έρχεται άρον, άρον και το οποίο επιφέρει τεράστιες αλλαγές όσον αφορά τους κανόνες τήρησης των βιβλίων -τα οποία πλέον ονομάζονται αρχεία- καθώς και των στοιχείων. Αυτή η τακτική ακολουθήθηκε –θα έλεγα- σε όλους τους βασικούς νόμους, σε όλους τους βασικούς κανόνες του φορολογικού συστήματος.
Ο Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος που ήρθε στη Βουλή τον Ιούλιο του 2013, ήρθε με τη διαδικασία του επείγοντος. Αποτέλεσμα: Δεν αύξησε τα έσοδα το κράτος, δεν πατάχθηκε η φοροδιαφυγή, δεν προχώρησε ο έλεγχος στις λίστες και στις off shore εταιρείες. Επιπλέον, βέβαια, προβλήματα δημιούργησε η επιβολή του φόρου υπεραξίας στις μεταβιβάσεις ακινήτων. Με τη διαδικασία του επείγοντος έρχεται και ο επόμενος νόμος όσον αφορά τον Κ.Φ.Α.Σ..
Είναι η απόδειξη -άμα το θέλετε- της ανυπαρξίας βούλησης από την πλευρά της Κυβέρνησης για ένα ολοκληρωμένο διάλογο, για αξιοπιστία στους θεσμούς και βέβαια σε μία κατεύθυνση εποικοδομητικού διαλόγου και μιας όσο το δυνατόν ευρύτερης αποδοχής από όλες τις πτέρυγες της Βουλής.
Ελπίζουμε, κύριε Υπουργέ, να έχει περάσει αυτό το νομοσχέδιο τον έλεγχο της τρόικας για να μην έχουμε πάλι παλινωδίες και σε αυτό το νομοσχέδιο. Μέσα σε μία διετία, από τον Νοέμβριο του 2012, προσπαθείτε να διορθώσετε την αναστάτωση η οποία προκλήθηκε από την υποτιθέμενη κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, από τη θέσπιση του Κ.Φ.Α.Σ. και τώρα πάλι την αλλαγή στον Κ.Φ.Α.Σ..
Είναι θετικό, βέβαια, ότι μέσα από την ενσωμάτωση της Οδηγίας 34/20113 της Ευρωπαϊκής Ένωσης συγκεντρώθηκαν σε ένα νομοθετικό κείμενο οι ρυθμίσεις για τις συναλλαγές –αυτό που είπα- με τον Κ.Φ.Α.Σ., λογιστικές διατάξεις για την αποτίμηση περιουσιακών στοιχείων των επιχειρήσεων καθώς και το νέο λογιστικό μοντέλο.
Υπάρχουν, όμως, και αρκετές ενστάσεις. Τις έχουμε πει και στην Επιτροπή. Θα τις ξαναπούμε και τώρα.
Ξεκινώντας με την ενσωμάτωση του Κ.Φ.Α.Σ. στα Κεφάλαια 2,3 θα συμφωνήσουμε ότι κινείται στη σωστή κατεύθυνση. Είναι μία απλοποίηση που πραγματικά τη ζητούσε όλος ο επιχειρηματικός κόσμος. Βέβαια, η απλοποίηση αυτή προϋποθέτει και την άμεση έκδοση εγκυκλίων μέχρι 31/12/2014.
Επισημάναμε αυτό το γεγονός και φοβόμαστε, κύριε Υπουργέ, ότι δεν θα είναι έτοιμο το Υπουργείο Οικονομικών να εκδώσει όλες τις αποφάσεις μέχρι τις 31/12. Μακάρι να πέσουμε έξω. Αλλά, απ’ ότι βλέπουμε θα δημιουργηθεί πάλι καινούργιο πρόβλημα και καινούργια αναστάτωση στις αγορές στις αρχές του 2015.
Και βέβαια, τονίσαμε και στην Επιτροπή ότι αυτό θα πρέπει να συνοδευτεί και με αντίστοιχα σεμινάρια τα οποία θα πρέπει να γίνουν και στους υπαλλήλους των οικονομικών υπηρεσιών, εάν θέλουμε να έχουμε και τους αντίστοιχους ελέγχους.
Στα Κεφάλαια για τα λογιστικά αρχεία -το Κεφάλαιο 2 για τα παραστατικά πωλήσεων και το Κεφάλαιο 3- δεν είχαμε πολλές παρατηρήσεις. Επιμείναμε, όμως, και στην Επιτροπή ότι θα πρέπει να εκδίδονται τα παραστατικά σε ξένη γλώσσα, μόνο εφόσον υπάρχουν πωλήσεις σε άλλη χώρα.
Διατυπώσαμε τον προβληματισμό μας μήπως η διάταξη αυτή σε συνδυασμό με την παράγραφο 7 του άρθρου 5 -που προβλέπει ότι η εταιρεία πρέπει να παρέχει μεταφρασμένα τα αρχεία που έχει συντάξει σε ξένη γλώσσα- διευκολύνει τη μεταφορά των λογιστηρίων σε άλλη χώρα. Δεν πήραμε βέβαια, απάντηση σε αυτό. Δεν εισακουστήκαμε.

Η κατάργηση του Κ.Φ.Α.Σ. και η ενσωμάτωση στο σχέδιο νόμου που συζητάμε, προκειμένου να μην αυξηθούν φαινόμενα φοροδιαφυγής, προϋποθέτει και έναν αντίστοιχο φοροεισπρακτικό μηχανισμό. Εσείς βέβαια το απλοποιείτε -είπα και πριν ότι είναι θετικό-, αλλά το απλοποιείτε πάνω στα συντρίμμια ενός φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Ο μηχανισμός αυτός λέει ότι οι ΔΟΥ συρρικνώθηκαν στο 1/3, όλοι οι έμπειροι υπάλληλοι συνταξιοδοτήθηκαν επειδή το καθεστώς δεν ήταν σίγουρο, οι ελλείψεις του προσωπικού είναι τεράστιες και η διάλυση του ΣΔΟΕ είναι κυριολεκτική.
Ρωτάω, λοιπόν, ποια είναι τα αποτελέσματα των ελέγχων το πρώτο δεκάμηνο του 2013, όταν λειτουργούσε το ΣΔΟΕ και όταν, κύριε Υπουργέ -αν δεν κάνω λάθος- κι εσείς ο ίδιος είχατε πει ότι είχε υπερκαλύψει τους στόχους του 140%-148%, σε σύγκριση με τα αποτελέσματα στο πρώτο δεκάμηνο του 2014. Είναι η περίοδος στην οποία έχει καταργηθεί το ΣΔΟΕ.
Επίσης, ρωτάω ποια είναι τα αποτελέσματα των ελέγχων το φετινό καλοκαίρι σε σύγκριση με το περσινό και τι έσοδα έχουμε από ΦΠΑ αυτό το καλοκαίρι σε σχέση με το προηγούμενο. Βέβαια πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι η ίδια η Κυβέρνηση είχε πει ότι εκτινάχτηκε ο τουρισμός στα ύψη αυτή την περίοδο, σε σχέση και με αυτό. Πρέπει να το λάβετε υπόψη.
Η νέα υπηρεσία που θα αναλάμβανε τον προληπτικό έλεγχο, η Υπηρεσία Ερευνών και Διασφάλισης Δημοσίων Εσόδων -έτσι ονομάζουν τώρα το ΣΔΟΕ- είναι ακόμα ανενεργή. Και βέβαια υπάρχουν και ικανά στελέχη μέσα στην Υπηρεσία, τα οποία βρίσκονται σε έναν χώρο χωρίς να έχουν συγκεκριμένο αντικείμενο. Πώς εννοείτε αυτή τη λειτουργία των υπηρεσιών; Βάζουμε μία ταμπέλα έξω απ’ το μαγαζί και τελειώσαμε;
Ας πάμε τώρα στα υπόλοιπα του σχεδίου νόμου το οποίο συζητάμε, που προβλέπουμε ότι θα οδηγήσει σε επιπλέον κόστος για τις επιχειρήσεις, για τα λογιστήρια και σε μία παρατεταμένη αδράνεια του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Μία βασική προϋπόθεση προκειμένου να στηρίξουμε στην ολότητά του το σχέδιο νόμου ήταν και η μη κατάργηση του Ελληνικού Γενικού Λογιστικού Σχεδίου, το οποίο χρησιμοποιούν οι επιχειρήσεις μετά το 1981. Στην αιτιολογική έκθεση δεν αναφέρονται οι λόγοι που οδηγούν στην κατάργηση του σχεδίου αυτού και στην αντικατάστασή του με ένα άλλο σχέδιο λογαριασμών.
Με την παράγραφο 9 του άρθρου 3 δίνεται η δυνατότητα στις επιχειρήσεις να εφαρμόζουν το σχέδιο λογαριασμών του Ελληνικού Γενικού Λογιστικού Σχεδίου, το οποίο όμως δεν συνοδεύεται από τους αντίστοιχους κανόνες ούτε από τα σχέδια των οικονομικών καταστάσεων. Προκειμένου να μην επιβαρυνθούν με έξοδα οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ζητήσαμε εναλλακτικά να μπορούν να χρησιμοποιήσουν το Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο με τους λογιστικούς κανόνες που υπάρχουν, με τη συλλειτουργία των λογαριασμών, με τις οικονομικές καταστάσεις που προκύπτουν και όχι μόνο από τους λογαριασμούς, ξερά, όπως προβλέπεται στο νομοσχέδιο.
Με το νομοσχέδιο που συζητάμε δίνεται η δυνατότητα σε επιχειρήσεις μη εισηγμένες να αποτιμούν τα στοιχεία του ενεργητικού στις οικονομικές καταστάσεις με τη μέθοδο της εύλογης αξίας. Σε εποχή κρίσης, που τα κέρδη των επιχειρήσεων μειώθηκαν ή εξαφανίστηκαν, η δυνατότητα αυτή μπορεί να οδηγήσει σε μεγέθυνση του ενεργητικού, ίσως με στόχο τη δυνατότητα δανειοδότησης και βέβαια από πίσω θα υπάρχει και το ενδεχόμενο δημιουργίας μίας «φούσκας». Εξάλλου, σε αυτό συνηγορεί και η ενσωμάτωση της Οδηγίας καθ’ υπέρβασή της, αφού εισάγονται διατάξεις των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων που δεν αναγνωρίζονται φορολογικά και οδηγούν σε τήρηση διπλών βιβλίων, χωρίς να προβλέπεται κάτι τέτοιο από την ίδια την Οδηγία.
Σε πολλές περιπτώσεις, ο υπολογισμός της εύλογης αξίας είναι έμμεσα υποχρεωτικός -το τονίζω, έμμεσα. Και λέω: Για την επιμέτρηση των αποθεμάτων απαιτείται ο υπολογισμός της καθαρής ρευστοποιήσιμης αξίας. Η καθαρή ρευστοποιήσιμη αξία, πέραν της μεγάλης δυσκολίας στην εφαρμογή, είναι και διάταξη των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων και συγκεκριμένα Πρότυπο 2, παράγραφος 29. Για την επιμέτρηση των λοιπών μη χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων πρέπει να υπολογίσεις την ανακτήσιμη αξία.
Η ανακτήσιμη αξία ορίζεται ως το μεγαλύτερο ποσό μεταξύ εύλογης αξίας, όπως εκτιμάται από ανεξάρτητους επαγγελματίες εκτιμητές, μειωμένη κατά το ενδεχόμενο κόστος πώλησης και της αξίας λόγω χρήσης των παγίων.
Για την επιμέτρηση της ζημίας και την αποτίμηση των προκαταβολών πρέπει να αφαιρέσει και τυχόν ζημίες απομείωσης. Την έννοια της ζημίας απομείωσης των παγίων περιουσιακών στοιχείων εισάγει το Διεθνές Λογιστικό Πρότυπο 36. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, αποτελεί τη διαφορά μεταξύ της λογιστικής αξίας των παγίων και της ανακτήσιμης αξίας –πάλι δηλαδή συζητάμε για εύλογη αξία.
Η μέθοδος της εύλογης αξίας, σύμφωνα με τους υποστηρικτές, ενσωματώνει τις τρέχουσες πληροφορίες που είναι διαθέσιμες στην αγορά και αντανακλά την επιθυμία αγοραστών και πολιτών να συναλλαγούν στη συγκεκριμένη τιμή, τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή που δεν είναι άλλη από τη στιγμή της αποτίμησης. Κατά τους επικριτές, δεν στηρίζεται σε πραγματικές συναλλαγές, αλλά σε ενδεχόμενα σενάρια. Υπόκειται σε μεγάλες μεταβολές σε βραχεία διαστήματα, ιδίως στα χρηματοοικονομικά προϊόντα. Η αύξηση ή η μείωση της εύλογης αξίας στοιχείων του ενεργητικού με τη μέθοδο της αναπροσαρμογής δημιουργεί μη πραγματοποιηθέντα κέρδη και ζημίες από αποτίμηση, με αποτέλεσμα να επηρεάζονται οι λογιστικές καταστάσεις από μεγέθη που δεν βασίζονται σε οριστικοποιημένες συναλλαγές, αλλά σε εκτιμώμενα ποσά.
Σε εποχή κρίσης, η αποτίμηση στην εύλογη αξία είναι αντικειμενικά δυσχερής, εφόσον η εύλογη αξία προϋποθέτει μια ενεργό αγορά στην οποία, αν θελήσεις να πουλήσεις ένα πάγιο, πρέπει να βρεθεί και αγοραστής.
Στην πρακτική εφαρμογή, ο προσδιορισμός της εύλογης αξίας ενός περιουσιακού στοιχείου είναι μια δύσκολη διαδικασία για τις επιχειρήσεις και απαιτείται και κόστος και χρόνος. Βέβαια, όλα αυτά γίνονται από τους εκτιμητές, οι οποίοι θα πρέπει να πληρωθούν.
Το σχέδιο νόμου έχει περιλάβει προαιρετικές διατάξεις της Οδηγίας ως υποχρεωτικές, χωρίς να εξηγούνται οι λόγοι που επέβαλλαν αυτήν την επιλογή και τα τυχόν οφέλη που θα έχει η εθνική οικονομία σαν αντιστάθμισμα στη μεγάλη επιβάρυνση των επιχειρήσεων από την αναγκαστική τήρηση διπλών βιβλίων, τη λειτουργία νέων μηχανογραφικών προγραμμάτων και την επιβάρυνση των λογιστηρίων για τη διπλή τήρηση των βιβλίων της επιχείρησης.
Το επιχείρημα ότι οι υποχρεώσεις κλιμακώνονται ανάλογα με το μέγεθος των επιχειρήσεων είναι εν μέρει ορθό. Πολλοί φορείς θεώρησαν ως δεδομένο -το άκουσα και από τον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας πριν- ότι οι μικρές επιχειρήσεις δεν θα επιβαρυνθούν με αυξημένο κόστος, στηριζόμενοι στη διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 2 που μιλάει για τζίρο 1,5 εκατομμυρίου ευρώ. Όμως, η διάταξη αυτή αφορά προσωπικές εταιρίες και μόνο. Οι μικρομεσαίες ανώνυμες εταιρίες και οι ΕΠΕ θα έχουν να αντιμετωπίσουν αυξημένο κόστος και θα χρειαστούν χρήματα και χρόνο για να εφαρμόσουν τις νέες διατάξεις. Αυτά μας τα είπε και ο εκπρόσωπος του Συνδέσμου στη συζήτηση.
Παρά το γεγονός ότι υποβάλαμε συγκεκριμένες προτάσεις με γνώμονα την κατοχύρωση της προαιρετικότητας στην εφαρμογή διατάξεων των διεθνών λογιστικών προτύπων σε εταιρίες που είναι εισηγμένες, δεν εισακουστήκαμε και δεν έγιναν δεκτές. Οι διατάξεις για τα νέα ελληνικά λογιστικά πρότυπα χαρακτηρίζονται από συνοπτική περιγραφή που σε πολλές περιπτώσεις είναι ασαφής. Περιλαμβάνουν πολλούς προαιρετικούς χειρισμούς κι ένα ενδεικτικό σχέδιο λογαριασμών που μπορούν να οδηγήσουν σε λογιστική και φορολογική αταξία και ασυδοσία.
Όλες οι μικρομεσαίες εταιρίες, ανάλογα με το μέγεθος, θα επιβαρυνθούν το κόστος των συναλλαγών που αποκλειστικά εξυπηρετούν μια μικρή μερίδα πολυεθνικών επιχειρήσεων και εταιριών με προγράμματα, αλλά και κάποιους κύκλους άλλους που επιθυμούν την πλήρη αποδιοργάνωση του λογιστικού και οικονομικού κλάδου, τη μεταφορά των αντίστοιχων εργασιών σε εξωχώρια κέντρα και την ταυτόχρονη αποδιοργάνωση της ενιαίας λογιστικής απεικόνισης των εταιριών με ό,τι συνέπεια θα έχουν αυτά για τα φορολογικά έσοδα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Όσον αφορά αυτά που ανέφερα πριν, κύριε Υπουργέ, περιμένουμε και τη δική σας απάντηση μήπως –ας πούμε- έστω και την τελευταία στιγμή υπάρχουν κάποιες επιπλέον διορθώσεις, για να δούμε τι θα ψηφίσουμε κι εμείς.


Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του ΠΑΣΟΚ κ. Γιάννης Κουτσούκος.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.

Κύριε Υπουργέ, αγαπητοί συνάδελφοι, οφείλω να παρατηρήσω εισαγωγικά ότι κατ’ εξαίρεση σήμερα λειτουργούμε με την κανονική κοινοβουλευτική διαδικασία. Έχουμε δηλαδή ένα νομοσχέδιο που ήρθε και συζητήθηκε στην Επιτροπή, χωρίς να αιφνιδιάζεται το Σώμα με εκπρόθεσμες τροπολογίες που δυσκολεύουν τη συζήτηση και μας οδηγούν σε άλλες επικίνδυνες ατραπούς.
Βεβαίως, αυτή η διαδικασία που ακολουθήθηκε αποδεικνύει ότι αν θέλουμε να έχουμε τη συναίνεση της κοινωνίας και πολιτική συνεννόηση δεν έχουμε παρά να ακολουθούμε τις γνωστές θεσμοθετημένες διαδικασίες, διότι αυτό το νομοσχέδιο έχει αναρτηθεί για διαβούλευση εδώ και ένα χρόνο περίπου. Έγιναν παρεμβάσεις και διορθώθηκε από τους κοινωνικούς φορείς που ενδιαφέρονται.
Στην προκειμένη περίπτωση, ήταν σημαντικές οι δικές μας παρεμβάσεις, του ΠΑΣΟΚ, για να διασφαλίσουμε ότι αυτό το νομοσχέδιο δεν θα επιβαρύνει τις επιχειρήσεις, ότι θα δώσει τη δυνατότητα να υπάρχει ξεχωριστή αντιμετώπιση –ευνοϊκή- για τους κατά περίσταση απασχολούμενους, ότι θα μπορέσουν οι επιχειρήσεις να συνεχίσουν να κρατούν το ίδιο λογιστικό σύστημα που θα έχουν στις 31-12-2014 κ.ο.κ.
Έτσι, μου δίνεται η ευκαιρία, αγαπητοί συνάδελφοι, να πω πως σε αυτή τη συγκυρία είναι ανάγκη να εντάξουμε στο σχεδιασμό μας για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα, δηλαδή την κανονική Ελλάδα, ένα πακέτο μεταρρυθμίσεων που θα διευκολύνουν την ανάπτυξη και την απασχόληση, θα απαλλάσσουν τους πολίτες από βάρη και δεσμά και θα καθιστούν όλες τις δραστηριότητες, είτε αυτές είναι δημόσιες είτε είναι ιδιωτικές, απλές, αποτελεσματικές, και διαφανείς.
Και το λέω αυτό, γιατί ιστορικά το ΠΑΣΟΚ έχει ταυτιστεί με τέτοιες μεταρρυθμίσεις. Όλες οι μεγάλες αλλαγές σε αυτή τη χώρα –και δεν θέλω να κάνω αναφορά γιατί είναι πάρα πολλές- έχουν τη δική μας ταυτότητα. Και νομίζω ότι πρέπει να το τονίζουμε ως ΠΑΣΟΚ αυτό, γιατί είμαστε σε μία συγκυρία όπου ορισμένοι επιχειρούν να χρεώσουν τη δική τους μεταρρυθμιστική αδυναμία δήθεν στις αντιστάσεις και τις ενστάσεις του ΠΑΣΟΚ. Ουδέν ψευδέστερον τούτου.
Εμείς θα υποστηρίξουμε μεταρρυθμίσεις που θα εντάσσονται σε αυτό το πολιτικό σχέδιο που σας είπα, θα έχουν υποστεί τη διαδικασία της κοινωνικής διαβούλευσης και θα έχουν εξασφαλίσει το μίνιμουμ της πολιτικής συνεννόησης, το οποίο θεωρούμε ότι πάντα ήταν απαραίτητο σε αυτή τη χώρα, πολύ δε περισσότερο τώρα που βρίσκεται σε αυτή τη συγκυρία.
Με αυτή την εισαγωγή, αγαπητοί συνάδελφοι, θέλω να περάσω στα στοιχεία ενός νομοσχεδίου που είναι ιδιαίτερα τεχνικό, μιας και αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίον τηρούνται οι λογιστικές καταστάσεις και λειτουργεί εσωτερικά μία επιχείρηση.
Εκτιμώ ότι αυτή η νομοθέτηση που θα ακολουθήσει με την υπερψήφιση του νομοσχεδίου θα επιφέρει συνέπειες οπωσδήποτε και στη λειτουργία της οικονομίας, της αγοράς και στις επιχειρήσεις, οι οποίες θεωρούμε ότι θα είναι θετικές.
Νομίζω ότι ως ζήτημα αρχής πρέπει να πούμε –απευθύνομαι σε όλους τώρα ανεξάρτητα ιδεολογικής και πολιτικής τοποθέτησης- ότι σε κάθε οικονομία υπάρχει ένα σύστημα παρακολούθησης της οικονομικής δραστηριότητας των οικονομικών μονάδων και λογιστικής αποτύπωσης των μεγεθών.
Αυτό είναι χρήσιμο διότι από τη μία μεριά παρέχει τις απαραίτητες πληροφορίες σε αυτούς που ασκούν τη διοίκηση για να παίρνουν τις σωστές αποφάσεις, να ακολουθούν τις βέλτιστες πρακτικές και από την άλλη μεριά είναι χρήσιμο στους συναλλασσόμενους, είτε αυτοί είναι πιστωτές είτε είναι πελάτες, για να ξέρουν την οικονομική κατάσταση του συναλλασσόμενου.

Και φυσικά είναι χρήσιμο στις ελεγκτικές αρχές, είτε αυτές είναι οι φορολογικές, που έχουν να κάνουν με την διακρίβωση των εσόδων των κερδών -και κατά συνέπεια των φορολογικών υποχρεώσεων- είτε άλλες αρχές που ασκούν ελέγχους στις επιχειρήσεις.
Φυσικά ένα τέτοιο σύστημα δεν μπορεί παρά να είναι οργανωμένο και τυποποιημένο με τέτοιο τρόπο που να είναι αποτελεσματικό, όχι γραφειοκρατικό, με περιττές δηλαδή διαδικασίες και φυσικά να παρέχει στοιχεία που είναι συγκρίσιμα μεταξύ των επιχειρήσεων που δρουν στον κλάδο, είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό.
Είπα στην Επιτροπή ότι αυτόν τον ρόλο τον έπαιξε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο τη δεκαετία του 1980, όταν πρωτοεφαρμόστηκε, διότι μέχρι τότε δεν είχαμε λογιστική τυποποίηση. Ακολουθούσαν οι επιχειρήσεις η κάθε μία το δικό της λογιστικό σχέδιο και ήρθε αυτή η μεταρρύθμιση τη δεκαετία του 1980 να οργανώσει τους γενικούς κανόνες και από εκεί και πέρα να ακολουθήσουν και τα κλαδικά λογιστικά σχέδια, τα οποία συνέβαλαν σε αυτό που είπα νωρίτερα, στη λογιστική τυποποίηση, στην οργάνωση των επιχειρήσεων και στην εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων και για τους τρεις παράγοντες που είπα νωρίτερα, δηλαδή τη διοίκηση της επιχείρησης, τους συναλλασσόμενους και τις αρχές.
Το εύλογο ερώτημα που γεννάται κάθε φορά είναι: Μία αλλαγή που έγινε και θεωρήθηκε ως θετική τη δεκαετία του 1980, χρειάζεται προσαρμογή στις παρούσες συνθήκες; Η απάντηση είναι προφανώς ότι χρειάζεται αλλαγή και προσαρμογή, διότι, πρώτον, οι αγορές έχουν αλλάξει, η παγκοσμιοποίηση, η διεθνοποίηση, ο ανταγωνισμός και πολύ περισσότερο μιας και η Ελλάδα είναι πλέον μια εξωστρεφής χώρα, άρα πρέπει να προσαρμόσουμε το δικό μας σχέδιο, ώστε να δίνει αποτελέσματα σε συνδυασμό με τα λογιστικά των υπόλοιπων χωρών και βεβαίως έχουν αλλάξει και οι τεχνολογίες, δηλαδή το σύστημα της μηχανής που έβγαζε το ισοζύγιο με χιλιόμετρα ταινίας πλέον δεν υφίσταται. Πλέον έχουμε σύγχρονες τεχνολογίες, υπολογιστές, πολύ πιο γρήγορη εξαγωγή αποτελεσμάτων που είναι συγκρίσιμα και πολύ περισσότερο βεβαίως που μέσα από το διαδίκτυο μπορεί να έχουμε ενοποιημένες καταστάσεις κ.ο.κ. Άρα, έπρεπε να υπάρχει αυτή η προσαρμογή.
Σε διεθνές επίπεδο το Διεθνές Ινστιτούτο έχει καθορίσει ένα τέτοιο πλαίσιο με τα λεγόμενα διεθνή λογιστικά πρότυπα, τα οποία υιοθέτησε η Ευρωπαϊκή Ένωση το 2005. Τι κάνει το νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα; Καθιερώνει ένα σύστημα ελληνικών λογιστικών προτύπων που δεν είναι με πλήρη αποδοχή, δεν μας χρειάζεται εξάλλου σε όλους τους τομείς των διεθνών λογιστικών προτύπων, σύμφωνα με την Οδηγία 34/2013 της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προσδιορίζει βασικούς κανόνες σύνταξης των χρηματοοικονομικών καταστάσεων, ενώ ταυτόχρονα απλοποιεί, καταργώντας τις διατάξεις του ν. 4093/2012, τον ΚΦΑΣ.
Θέλω να σας θυμίσω ότι ο Κ.Φ.Α.Σ. ήταν η συνέχεια του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, ενός συστήματος που καθιερώθηκε από τη δεκαετία του 1950 και μετεξελίχθηκε στις επόμενες δεκαετίες, ιδιαίτερα γραφειοκρατικού, με τα θεωρημένα βιβλία, στοιχεία, τιμολόγια, το οποίο βεβαίως εκείνη την περίοδο που πρωτοεισήχθησαν φορολογικές διατάξεις -αναφέρομαι στους βασικούς νόμους του 1953, που όντως είχε την ανάγκη να έχει οργανώσει ένα σύστημα- ήταν χειρωνακτικό και άρα βοήθησε την ελληνική οικονομία και τις επιχειρήσεις, αλλά πρέπει να σημειώσουμε ότι ήταν ιδιαίτερα γραφειοκρατικό, κοστοβόρο και η πολυδαίδαλη μεταρρύθμιση του, με τους τόμους των εγκυκλίων, τελικά έγινε βαρίδι στη λειτουργία των επιχειρήσεων.
Ο Κ.Φ.Α.Σ., λοιπόν, ήρθε να το απλοποιήσει. Σήμερα με αυτές τις διατάξεις του νομοσχεδίου απλοποιούμε και τον Κ.Φ.Α.Σ. και πάμε σε ένα εντελώς απλοποιημένο σύστημα, το οποίο -όπως είπα νωρίτερα- πέρα από την απλοποίηση έχει ως αποτέλεσμα χαμηλότερο κόστος λειτουργίας για τις επιχειρήσεις και προφανώς και ασφάλεια δικαίου.
Επαναλαμβάνω ότι σε αυτή τη διαδικασία εμείς είχαμε ως προτεραιότητα να μην επιβαρύνουμε άλλο τις επιχειρήσεις, διότι είμαστε και σε μια συγκυρία δύσκολη, που με δυσκολία ανταποκρίνονται στις ανάγκες του ανταγωνισμού. Άρα, υπάρχει εναλλακτικά η δυνατότητα να τηρηθεί το ίδιο σχέδιο λογαριασμών που υπάρχει μέχρι τις 31/12/2014, άρα να μην αλλάξουν τα λογιστικά σχέδια, να μην γίνουν προσαρμογές στο τεχνικό εξοπλισμό.

Επιδιώξαμε -είναι και σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της Οδηγίας- να υπάρχει προστασία των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων και βέβαια να προφυλάξουμε ειδικές κατηγορίες, όπως είναι οι κατά περίσταση απασχολούμενοι και οι αγρότες του ειδικού καθεστώτος.
Έτσι, λοιπόν, αυτό το νομοσχέδιο οριοθετεί το πεδίο εφαρμογής και καθορίζει τις οντότητες, δηλαδή τις οικονομικές μονάδες, ανάλογα με το μέγεθός τους με τρία κριτήρια -το ενεργητικό, τον κύκλο εργασιών και τους απασχολουμένους- σε πολύ μικρές, σε μικρές, σε μεσαίες και σε μεγάλες.
Το νομοσχέδιο προσδιορίζει τα τηρούμενα λογιστικά αρχεία, δηλαδή αυτά που λέμε σήμερα βιβλία και στοιχεία, με έναν τρόπο που είναι πάρα πολύ απλός, παραπέμποντας στο Παράρτημα Γ’ του νομοσχεδίου, όπου υπάρχει το σχέδιο των λογαριασμών. Σημειώνω ότι αυτό το σχέδιο των λογαριασμών δεν είναι υποχρεωτικό για τις επιχειρήσεις που από 31.12.2014 ακολουθούν το εθνικό γενικό λογιστικό σχέδιο και μπορούν να το κρατήσουν.
Επίσης, προσδιορίζει ότι, πέρα από το διπλογραφικό σύστημα των μεγάλων επιχειρήσεων, που τηρούν αυτόν τον κανόνα των λογαριασμών, έχουμε τις μικρές επιχειρήσεις, που μπορεί να έχουν το απλογραφικό σύστημα, δηλαδή αυτό που λέμε σήμερα βιβλίο εσόδων και εξόδων. Επίσης, προσδιορίζει τα εκδιδόμενα παραστατικά με ιδιαίτερη αναφορά στο τιμολόγιο πώλησης στις χονδρικές πωλήσεις και στις λιανικές πωλήσεις και βεβαίως το προσδιορίζει με έναν απλό τρόπο.
Εδώ, για να έλθω και σε μία παρατήρηση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής, είναι απαραίτητο οι εγκύκλιοι που θα ακολουθήσουν να το οριοθετήσουν, διότι οι λεγόμενες «δικλίδες» δεν μπορεί να οδηγήσουν μετά σε ερμηνείες που θα γίνουν ξανά βαρίδι στις επιχειρήσεις.
Επίσης, το νομοσχέδιο προβλέπει τις αρχές της σύνταξης των χρηματοοικονομικών καταστάσεων ανάλογα με το μέγεθος των επιχειρήσεων, όπως το περιέγραψα νωρίτερα. Προσδιορίζει τους κανόνες επιμέτρησης με βάση το ιστορικό κόστος για τα πάγια με την παραδοσιακή μέθοδο FIFO, δηλαδή FIRST IN FIRST OFF, για τα αποθέματα -όχι τη LIFO, τη LAST IN FIRST OFF- και δίνει τη δυνατότητα της αποτίμησης στην εύλογη αξία.
Γι’ αυτό το ζήτημα τώρα έχει γίνει μεγάλη συζήτηση, διότι ορισμένοι θεωρούν ότι έτσι θα επιχειρήσουν ορισμένοι να αλλάξουν τα στοιχεία ενεργητικού-παθητικού και τις εκκαθαρίσεις των επιχειρήσεων και είτε να οδηγήσουν σε παραπληροφόρηση τους ενδιαφερόμενους συναλλασσόμενους, δηλαδή αυξάνοντας την καθαρή θέση, είτε να μειώσουν τη κερδοφορία.
Προφανώς, το νομοσχέδιο αναφέρεται στην αξιόπιστη μέθοδο εφαρμογής της εύλογης αξίας. Όμως, εγώ θέλω να προσθέσω ότι υπάρχουν και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί στο βαθμό που κάποιος θα θελήσει να εκμεταλλευθεί αυτήν τη διάταξη της εύλογης αξίας για να αλλοιώσει τα στοιχεία της οικονομικής τους μονάδας.
Θεωρώ πολύ σημαντικό ότι το νομοσχέδιο έχει ειδικό κεφάλαιο για τις απλοποιήσεις και απαλλαγές -αυτό που σας είπα νωρίτερα- για τις πολύ μικρές οντότητες και φυσικά, ότι στο πλαίσιο της διεθνοποίησης, που σας είπα νωρίτερα, των αγορών κ.λπ. προβλέπει ποιοι υποχρεούνται να έχουν ενοποιημένες χρηματοοικονομικές καταστάσεις. Βεβαίως, έχει και τις μεταβατικές διατάξεις για την πρώτη εφαρμογή και όλα αυτά που έχουν να κάνουν με τις μικρές επιχειρήσεις, τους αγρότες του ειδικού καθεστώτος, που θα έχω την ευκαιρία να τα αναλύσω παραπέρα στα άρθρα.
Προφανώς, για να λειτουργήσει αυτό το νομοσχέδιο είχε ανάγκη των παραρτημάτων, δηλαδή το λεγόμενο γλωσσάρι. Είπα στην Επιτροπή ότι ακόμα και ο κ. Μπαμπινιώτης με το λεξικό του και η Ακαδημία Αθηνών ερμήνευσε όρους που κυριαρχούν σήμερα. Η νεολαία μας, κυρίως, τους εφευρίσκει και τους προσαρμόζει στην καθημερινότητα. Άρα, υπάρχει ανάγκη, πολύ περισσότερο όταν αναφέρεσαι σε διεθνείς ορολογίες, να έχεις τη μετάφρασή τους στα ελληνικά. Είναι το Παράρτημα Α΄ που αναφέρεται στο γλωσσάρι. Έχει τα υποδείγματα των χρηματοοικονομικών καταστάσεων, όπως είπα, ανάλογα με τις οικονομικές μονάδες. Έχει, επίσης, το σχέδιο των λογαριασμών και τη συνδεσμολογία, δηλαδή πώς για να φτιάξουμε τα αποτελέσματα χρήσεων αντλούμε από τους λογαριασμούς τα σχετικά στοιχεία.
Κλείνοντας, λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι, θεωρώ ότι είναι ένα νομοσχέδιο που υπακούει στους κανόνες μιας κανονικής λειτουργίας του Κοινοβουλίου και μιας μεταρρύθμισης με κοινωνικό διάλογο και συναίνεση. Αποδείχθηκε αυτό στη διαδικασία ακρόασης των φορέων. Είναι ένα νομοσχέδιο που έχει τη συμβολή του ΠΑΣΟΚ, που είναι πάρα πολύ σημαντική. Η εκτίμησή μου είναι ότι θα συμβάλλει με την απλοποίηση στη λειτουργία των οικονομικών μονάδων. Προϋπόθεση γι’ αυτό να είναι να υπάρξει μία και μοναδική εγκύκλιος, που θα τα οριοθετεί και να μην πάμε μετά σε πολυδαίδαλες εφαρμογές.

Το ερώτημα εάν θα αντιμετωπίσει τα ζητήματα της φοροδιαφυγής είναι πάρα πολύ σύνθετο και δεν μπορεί να απαντήσει κανείς μονολεκτικά. Όμως, δεν έλυσε το ζήτημα της φοροδιαφυγής ούτε η πολυδαίδαλη διαδικασία των θεωρημένων βιβλίων, στοιχείων και αποδείξεων.
Το κρίσιμο ζήτημα, μια και είμαστε πλέον στην Ευρώπη σε μια ανοικτή οικονομία, είναι κατά πόσον η ίδια η Ευρώπη –πέραν της έκτης Οδηγίας- κύριε Υπουργέ, που εναρμόνισε την έμμεση φορολογία με το ΦΠΑ, θα προχωρήσει σε συζήτηση για τις υπόλοιπες φορολογίες. Δηλαδή, κατά πόσον η Ευρώπη θα γίνει ένας ενιαίος φορολογικός χώρος.
Ακούω σήμερα μερικούς να ανακαλύπτουν την πυρίτιδα: ότι δηλαδή ο Γιούνγκερ είχε κάνει το Λουξεμβούργο φορολογικό παράδεισο. Κάνουν και μομφή ακροδεξιοί ευρωσκεπτικιστές με την Αριστερά εναντίον του Γιούνγκερ. Καλά κάνουν! Αυτοί είναι οι κανόνες της λειτουργίας της δημοκρατίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Το ερώτημα είναι εάν αυτές οι δυνάμεις έχουν μια πρόταση για τη φορολογική εναρμόνιση, για να μην υπάρχουν φορολογικοί παράδεισοι στο εσωτερικό της Ευρώπης, δηλαδή στα Νησιά της Μάγχης, στο Λουξεμβούργο, στον Άγιο Δομήνικο και όλα τα υπόλοιπα που λειτουργούν έτσι σήμερα. Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα για να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα της φοροδιαφυγής.
Ολοκληρώνοντας, θα ήθελα να υποβάλω μια ερώτηση σε εσάς, κύριε Υπουργέ: Στο τέλος του χρόνου, στις 31-12-2014, παραγράφονται οι υποθέσεις του 2008, με βάση τις διατάξεις που έχουμε ψηφίσει για την παραγραφή εντός της πενταετίας. Η εξέλιξη των ελέγχων σε όσους έχουν βγάλει χρήματα στο εξωτερικό μας δείχνει ότι έχουμε μια σημαντική υστέρηση και ταυτόχρονα μας δείχνει ότι έχουμε σημαντικά φορολογικά αποτελέσματα. Αυτά πρέπει να τα ακούν κάποιοι που λένε ότι δεν γίνεται κανένας έλεγχος σε αυτούς που έβγαλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό.
Έχει λάβει κάποια μέριμνα το Υπουργείο για να μην παραγραφούν οι υποθέσεις αυτών που έχουν βγάλει χρήματα στο εξωτερικό μετά το 2008 – που σημειώνω ότι ήταν η πρώτη χρονιά που οδηγήθηκε η Ελλάδα σε ύφεση και έγινε φανερό ότι θα υπάρξει κρίση στην ελληνική οικονομία; Περιμένω μια απάντηση σε αυτό το ερώτημα.
Ευχαριστώ, κύριοι συνάδελφοι.

Το λόγο έχει ο Ειδικός Αγορητής των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, κ. Νικόλαος Νικολόπουλος.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαστε πραγματικά στην ευχάριστη θέση να επαναλάβουμε και να υπογραμμίσουμε αυτό που είπαμε και στην Επιτροπή, ότι δηλαδή μετά από πολύ καιρό κοινοβουλευτικής ανωμαλίας, με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και πλήθος τροπολογιών –πριν λίγες μέρες ζήσαμε «της τροπολογίας το κάγκελο» εδώ στη Βουλή- σήμερα είμαστε σε μια φυσιολογική κοινοβουλευτική διαδικασία.
Όπως τονίστηκε και από Βουλευτές της Συμπολίτευσης, ήταν κάτι το πρωτόγνωρο αυτό που έπρεπε να γίνεται καθημερινά, δηλαδή να μην αιφνιδιάζονται οι πολιτικές ή οι κοινωνικές δυνάμεις, να υπάρχει άπλετο φως και χρόνος για συζήτηση και επεξεργασία. Επίσης, από την άλλη η Κυβέρνηση πρέπει να είναι έτοιμη και πρόθυμη ακούγοντας παρατηρήσεις Βουλευτών, φορέων και κομμάτων να τις συμπεριλαμβάνει και να βελτιώνει διατάξεις του κάθε νομοσχεδίου, όπως εν προκειμένω του συζητουμένου, ώστε να έχουμε το βέλτιστο αποτέλεσμα.
Ξέρετε, όντως αυτό μου έδωσε την αφορμή και στην Επιτροπή αλλά και εδώ στην Ολομέλεια να επαναλάβω ότι είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να φτιάξουμε εμείς οι Έλληνες Βουλευτές και οι πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας το «μενού» των μεγάλων θεμάτων που θα μπορούσαμε με την ίδια άνεση και τον ίδιο τρόπο να συζητήσουμε.

Θα αναφερθώ λίγο περισσότερο στη συνέχεια, όπως το έκανα και στην Επιτροπή, στο μεγάλο θέμα του δημοσίου χρέους, αλλά και στα άλλα θέματα, σε αυτό το περιλάλητο εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, που θα είναι διά χειρός Ελλήνων. Θα είναι –αν θέλετε- η δική μας εθνική συμφωνία.
Όμως, θέλω να ρωτήσω πώς μπορεί κανείς να περιμένει τα βέλτιστα αποτελέσματα από ένα τεχνικό νομοσχέδιο, όταν ο μόλις κατελθών εκ του Βήματος συνάδελφος του ΠΑΣΟΚ εν είδει ερωτήματος έθεσε εάν η Κυβέρνηση, τώρα που τελειώνει σε λίγο το έτος, θα κάνει το στοιχειώδες, να μην απαλλάξει εκείνους τους φοροκλέπτες.
Μόλις προχθές έγραφαν οι εφημερίδες –και εν είδει ερώτησης του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος έφθασε στη Βουλή– ποιος είναι αυτός ο γνωστότατος επιχειρηματίας, που πήρε 150 εκατομμύρια δάνειο από μία τράπεζα και την ίδια μέρα έβγαλε τα χρήματα έξω, τα κατέθεσε στην Κύπρο. Έγινε γνωστό τώρα με όσα συμβαίνουν στην Κύπρο, εκεί όπου οι ελεγκτικές εταιρείες έχουν πιάσει δουλειά.
Οι πληροφορίες λένε ότι είναι ένας από εκείνους που μπαίνουν από την πίσω πόρτα στο Μέγαρο Μαξίμου. Όμως δεν ίδρωσε το αυτί κανενός. Κανένας δεν ένιωσε την ανάγκη να πει σε αυτούς τους φτωχοποιημένους Έλληνες ή να πει εδώ στον συνάδελφο που έχω τώρα απέναντί μου ότι «να, κάναμε το στοιχειώδες, αφού τον έπιασαν». Πήρε 150 εκατομμύρια δάνειο για την επιχείρησή του ο έξυπνος μεγαλοεπιχειρηματίας, που εμφανίζεται να κάνει και αγαθοεργίες, να έχει φίλο τον Πρωθυπουργό, ίσως και τον «συν-πρωθυπουργό». Ούτε γάτα ούτε ζημιά! Τα έβγαλε και τα έβαλε στον τραπεζικό του λογαριασμό! Δεν του μιλάει κανένας!
Γι’ αυτό νομίζω ότι δεν φθάνει να το θέτουμε ως ερώτημα, αλλά νομίζω ότι πρέπει να είναι απαίτηση όλων να βρεθούν όσοι μετά το 2008 έβγαλαν χρήματα έξω. Αν δεν κάνω λάθος, η Τράπεζα της Ελλάδος μας είπε ότι δέκα χιλιάδες άνθρωποι έκαναν αυτήν τη δουλειά.
Δεν πρέπει να είσαι ακροδεξιός –είτε είσαι στο Ευρωκοινοβούλιο είτε είσαι στο ελληνικό Κοινοβούλιο– για να πάρεις πρωτοβουλία και να πεις ότι πράγματι δεν μπορεί να ανταμείβονται και να ηγούνται της προσπάθειας ενός καλύτερου κόσμου αυτοί που έφτιαξαν το κράτος τους να ζει εις βάρος όλων των άλλων κρατών.
Θα πω και μια λέξη για το Γλωσσάρι. Για φανταστείτε να φθάσουμε να θέλουμε είτε στα λογιστήρια είτε σε άλλες δράσεις μας λεξικό, για να συνεννοηθούμε μέσα στη χώρα μας. Γιατί ενυπάρχει ο κίνδυνος –και εγώ θα ήθελα να το πω- μετά από αυτά τα ωραία, τα διεθνή, τα παγκόσμια, της νέας τάξης, μετά το Γλωσσάρι, αίφνης να πούμε ότι σε μία γλώσσα θα πρέπει να γίνονται αυτά και να συνεννοούμαστε. Ειπώθηκε και από άλλους συναδέλφους εδώ στην Αίθουσα.
Και το λέω γιατί προσπάθησε να το εξηγήσει και να το δικαιολογήσει με τους νεολογισμούς –ενδεχομένως τους έξυπνους και πιπεράτους που χρησιμοποιεί η νεολαία– ο προηγούμενος καλός συνάδελφος. Επίσης, ακούστηκε σαν ειρωνεία η ευχή μια εγκύκλιος να τα έχει όλα. Μα, αν ήταν έτσι όντως, ίσως να έπρεπε να τα είχε το νομοσχέδιο.
Όμως, ο φόβος υπάρχει, παρ’ όλα αυτά τα επαινετικά που και εμείς οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, το Άρμα Πολιτών, το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα -των οποίων τον λόγο μεταφέρω εδώ- είπαμε. Η εμπειρία αυτή είναι όχι μόνο εκ του παρελθόντος, αλλά γιατί δεν πήραμε καμία απάντηση.

Αλήθεια, έχει υπολογιστεί ποιο θα είναι το κόστος, στις κεντρικές υπηρεσίες, αυτής της μεταβολής που θα χρειαστεί; Δεν πήραμε απάντηση ούτε για τον εξοπλισμό ούτε για τα σεμινάρια που θα πρέπει να περάσουν οι δημόσιοι υπάλληλοι και βεβαίως οι λογιστές.
Ακόμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να μην σας κουράσω και να μην επαναλάβω τα ίδια, αφού επί της αρχής είπαμε ότι εμείς συμφωνούμε με το συζητούμενο νομοσχέδιο. Άρα ίσως θα ήταν λίγο πιο χρήσιμο σε αυτόν το χρόνο να πω ότι δεν είναι δυνατόν η Βουλή να κινείται, να λειτουργεί σε συνθήκες εντατικής μονάδας, να είναι δηλαδή ξεκομμένη από αυτά που γίνονται αυτήν την ώρα, να συζητάμε για τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα σαν να μην συμβαίνει τίποτα στον έξω κόσμο και ενώ σήμερα οι Έλληνες ακούν από τους μνημονιακούς ντελάληδες, από τα μνημονιακά κύμβαλα να αλαλάζουν από το πρωί ότι τελειώνει, λέει, το σαρανταοκτάωρο του τελεσίγραφου που έδωσαν οι ξένοι κατακτητές και λένε «ή θα τα δεχθείτε τώρα όλα ή εμείς δεν ερχόμαστε» ή «εμείς θα σας κάνουμε εκείνο και το άλλο και το άλλο».
Κύριε Υπουργέ, σήμερα το πρωί ρώτησαν το συνάδελφό μας, τον κ. Ταμήλο, σε μία από αυτές τις πρωινές τηλεοπτικές εκπομπές, εάν ξέρει κάτι, για να ενημερώσει τον ελληνικό λαό τι είναι αυτό το τελεσίγραφο, τι λέει, εάν έχει πάρει το e-mail στα χέρια του. Ένας εκ των τριακοσίων είναι, Βουλευτής. Και λέει «ξέρετε, αυτά δεν τα λένε σε εμάς τους Βουλευτές, εμείς δεν ξέρουμε τίποτα από αυτά».
Εγώ θα επιμείνω –όπως το έκανα και στις Επιτροπές- και εσείς ας μην απαντάτε. Σήμερα νομίζω ότι οφείλετε, κύριε Υπουργέ, και με τα καινούρια μεγάλα καθήκοντά σας να απαντήσετε και να μας πείτε: Συμβαίνουν τόσο σημαντικά πράγματα σήμερα; Πράγματι οι Έλληνες μπορεί να ξυπνήσουν αύριο με ένα καινούριο μνημόνιο, με καινούριο χαλκά στη μύτη; Εσείς, η Κυβέρνηση, τι λέτε; Έχετε ανοίξει κάποια συζήτηση; Τους απαντάτε; Θα δεχθείτε; Τι;
Εγώ νομίζω ότι μπορείτε, στο χρόνο που έχετε, να πείτε δύο κουβέντες πέρα από τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα, γιατί μόνον έτσι οξυγονούται και αυτή εδώ η Αίθουσα και δεν διεκπεραιώνει βαρετά ένα καθήκον, όπως ενδεχομένως κάποιοι το αντιλαμβάνονται. Έχουμε, λέει, μία κοινοτική οδηγία και τι να κάνουμε πάνω κάτω σε σωστή κατεύθυνση κινείται, την οδηγία αυτή την κάνουμε και νόμο του δικού μας κράτους, λέμε και δέκα τεχνικά και δεν βαριέσαι!
Έξω ας συζητάει ο κόσμος τι μπορεί να σημαίνει το «ναι» ή το «όχι» στο τελεσίγραφο της Τρόικας, που εκείνο όμως επηρεάζει άμεσα τη ζωή του και το ξέρετε πολύ καλά. Εμείς εδώ θα το μάθουμε μάλλον από το φίλο του Πρωθυπουργού, τον κ. Πρετεντέρη, το βράδυ στις 8.30, αλλά θα μάθουμε εκείνα που θα θέλει ο Πρωθυπουργός να περάσει διά στόματος Πρετεντέρη. Μακάρι να διαψευστώ και να ανέβει ο Υπουργός στο Βήμα για να μας δώσει δύο πληροφορίες γι’ αυτό το μείζον θέμα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σκοπός αυτού του νομοσχεδίου, όπως ακούσαμε και από τους άλλους συναδέλφους, είναι η συγκέντρωση σε ένα νομοθέτημα όλων των λογιστικών κανόνων που διέπουν την οργάνωση και τη λειτουργία των επιχειρήσεων και των λοιπών υποκειμένων οντοτήτων, όπως τις ονομάζει –εισάγει αυτόν τον όρο- το νομοσχέδιο, αλλά και όλη τη χρηματοοικονομική πληροφόρηση, με αυτήν την πλήρη ενσωμάτωση της λογιστικής οδηγίας 2013 της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, το Άρμα Πολιτών, μαζί και το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα προσπαθήσαμε, και μετά την ακρόαση των φορέων και αποκωδικοποιώντας τις δικές τους παρατηρήσεις και προτάσεις, να πιέσουμε την Κυβέρνηση να βελτιώσει ή να τροποποιήσει μερικές από αυτές τις διατάξεις. Και πράγματι, αρκετές από αυτές συμπεριελήφθησαν. Υπάρχουν ορισμένες ακόμα. Τις ακούσατε και από προηγούμενους συναδέλφους και θα τις επαναλάβουμε κι εμείς στην ώρα των άρθρων.
Υπάρχει ένα θέμα, όπως ξέρετε, με αυτό το συζητούμενο νομοσχέδιο για τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα, με την υποχρέωση των επιχειρήσεων να προσαρμόσουν τη μηχανογραφική τους οργάνωση σε αυτές τις νέες ανάγκες που επιβάλλονται. Αυτή θα απαιτήσει, λοιπόν, καινούργια προγράμματα, αναβάθμιση των υπαρχόντων και εξοπλισμούς.
Καταθέσαμε αυτούς τους προβληματισμούς, γιατί όλη αυτή η απεικόνιση του οικονομικού αποτελέσματος, αν γίνει έτσι, έχει και ορισμένες προϋποθέσεις, οι οποίες έχουν ένα κόστος σε μια περίοδο που οι επιχειρήσεις, δυστυχώς, μετρούν και το ευρώ. Θα υπογραμμίσουμε και πάλι την αναγκαιότητα των αλλαγών στις υποδομές του Υπουργείου Οικονομικών. Κι εκείνοι γρήγορα πρέπει να προσαρμοστούν και να αναβαθμιστούν γι’ αυτές τις νέες εφαρμογές.
Και θα θέλαμε, κυρία Πρόεδρε, με την ευκαιρία να πούμε ότι θα ήταν πράγματι πολύ χρήσιμο αυτό που και στην αρχή είπα, να μπορούσε να γίνει μια συζήτηση, την οποία θα μπορούσε και η ίδια η Κυβέρνηση να οργάνωνε, παρόμοια αυτής του νομοσχεδίου για την εφαρμογή των λογιστικών προτύπων.
Η μη συνεννόηση, η μη συγκέντρωση δυνάμεων ή μη χάραξη κοινής στρατηγικής πολιτικής μπροστά σε αυτές τις κρίσιμες ώρες, αλλά και τις ημέρες που έρχονται για το ελληνικό χρέος, είναι ένα ζήτημα εξαιρετικά σημαντικό. Νομίζω ότι αποκαλύπτει την παραίτηση της Συγκυβέρνησης από κάθε επώδυνη διαπραγμάτευση με την ξένη τρόικα των δανειστών και την αποδοχή του ρόλου του εντολοδόχου, του εκτελεστή των αποφάσεών της. Και είναι πολλά τα τελευταία χαρακτηριστικά παραδείγματα.


ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Το λόγο έχει ο κ. Δημήτριος Κουκούτσης, Ειδικός Αγορητής της Χρυσής Αυγής.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΚΟΥΤΣΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.

Μέχρι σήμερα, στα δελτία ειδήσεων υπήρχαν αυτές οι αναμασώμενες «ειδήσεις» γύρω από τη Χρυσή Αυγή. Τι παρακολουθούσαμε σε πρώτη φάση; Παρακολουθούσαμε πάντα το Βουλευτή κ. Μπαρμπαρούση να πατά κάποια χάρτινα κιβώτια. Τι έλεγαν τα δελτία ειδήσεων; Έλεγαν «ο εγκληματίας που έκανε εκείνο ή το άλλο».
Απαγορεύεται τώρα να το βάλετε, κύριε Μπόμπολα κι εσείς οι άλλοι στον Αντέννα και όλοι παντού. Να μην το βάλετε ξανά. Ο κ. Μπαρμπαρούσης αθωώθηκε. Έτσι θα γίνεται από εδώ και πέρα. Κάθε μέρα θα έρχεται αθώωση μελών της Χρυσής Αυγής και θα σας απαγορεύουμε να τα βάζετε μέρα με τη μέρα, μέχρι που θα έρθει η τελική δικαίωση.
Όμως, αυτές τις μέρες τουλάχιστον, καλό θα ήταν να είμαι πιο συναινετικός, όπως είναι και ο Αντώνης με τον Αλέξη. Έρχονται πιο κοντά σιγά-σιγά. Όλα τα στελέχη τους λένε «Ελάτε, παιδιά, πιο κοντά. Πρέπει να τα βρούμε.». Και στη μέση, σαν κερασάκι στην τούρτα επάνω στη σαντιγύ, ο Βαγγέλης. Ο Βαγγέλης του 3%. Αυτά τα λέω, για να ξέρει ο κοσμάκης τι γίνεται στο συνταγματικό τόξο όλων σας. Όλοι είστε στο κόλπο.
Εχθές, ο Μπόμπολας έγραψε στο ΕΘΝΟΣ «Δώδεκα τους έχουμε σίγουρους. Έξι παίζουν και μετά βλέπουμε». Τι βλέπουμε; Πού θα δούμε; Σε ποια κόμματα; Προς τα εδώ; Πολλά τα λεφτά, Άρη μου! Πολλά τα λεφτά! Διεργασίες πολλές! Γι’ αυτό είμαστε υπερήφανοι που είμαστε Χρυσαυγίτες, γιατί δεν συμμετέχουμε σ’ αυτές τις διεργασίες και γιατί δεν έχουμε σχέση με το πρόστυχο αλισβερίσι που γίνεται για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Μην καυγαδίζετε. Κοντινή γιορτή, αλληλούια! Τσακώνονται τώρα το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία για το ποιος είναι μεγαλύτερος μεταρρυθμιστής και για το ποιος είναι πιο μνημονιακός. Αντί να τσακώνονται για το ποιος είναι το μικρότερο πολιτικό πτώμα, τσακώνονται για άλλα πράγματα.
Τέλος πάντων αυτά είναι μικροθέματα, όπως είναι αυτό το νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα. Η Κυβέρνηση θέλει να τα συζητάμε εδώ στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Στας Βρυξέλλας και εις την αλλοδαπήν συζητούνται άλλα, σοβαρότερα, όπως είναι ο Προϋπολογισμός αυτής της χώρας, που αφορά τον ελληνικό λαό, την τσέπη του, την επιβίωσή του και τη ζωή του την ίδια.
Κατ’ αρχήν, είναι απαράδεκτο ότι το νομοσχέδιο ήρθε στη Βουλή ελάχιστες μέρες πριν και με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. Μέσα σε τρεις μέρες έφυγε από την Επιτροπή και έρχεται για ψήφιση. Η Κυβέρνηση συνεχίζει να αντιμετωπίζει τη Βουλή σαν κέντρο επικύρωσης των νομοθετημάτων που δημιουργεί. Αποφεύγοντας το διάλογο και την πολιτική σύγκρουση στη Βουλή, προσπαθούν να τα περνούν όλα με διαδικασίες εξπρές.

Κρίμα, γιατί το νομοσχέδιο αυτό είχε τεθεί κανονικά σε διαβούλευση! Είναι από τα ελάχιστα νομοσχέδια που έχουν τεθεί σε διαβούλευση.
Όμως, από την άλλη, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι το νομοσχέδιο αυτό περιέχει αρκετές θετικές διατάξεις. Υπάρχει πράγματι μια ανάγκη να δημιουργηθεί ένα ενιαίο πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων και να καταπολεμηθεί η πολυνομία και η συνεχής έκδοση εγκυκλίων επί εγκυκλίων που μπερδεύουν περισσότερο την ήδη μπερδεμένη κατάσταση.
Από την άλλη, να μη μας διαφεύγει και το ότι το νομοσχέδιο αφορά στην ουσία ελάχιστες επιχειρήσεις, αφού οι αυτοαπασχολούμενοι και οι πολύ μικρές επιχειρήσεις θα συνεχίσουν να τηρούν τα λογιστικά τους βιβλία όπως τα τηρούσαν.
Το παρόν σχέδιο νόμου, λοιπόν, κινείται σε δύο κατευθύνσεις: Απλοποίηση και εναρμόνιση κανόνων με αυτούς που ισχύουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με την Οδηγία 34/2013.
Όσον αφορά τους λογιστικούς κανόνες, δεν πιστεύουμε ότι προωθείται η απλοποίηση, γιατί οι λογιστικοί κανόνες στη χώρας μας δεν παρουσιάζουν πολυπλοκότητα, αλλά είναι σταθεροί εδώ και πάρα πολλά χρόνια και βασίζονται στους κανόνες του Ελληνικού Λογιστικού Σχεδίου, καθώς και των Κλαδικών Λογιστικών Σχεδίων των τραπεζών, των ασφαλιστικών εταιρειών και των φορέων της Κυβέρνησης, όπως των δήμων κ.λπ., που με πολύ κόπο, αγώνα και κυρίως πολλές καθυστερήσεις τελικά κατόρθωσε τούτος ο τόπος να εκπονήσει.
Σημειωτέον ότι οι λογιστικοί κανόνες έχουν ενσωματωθεί και στο νόμο 2190/1920 περί Ανωνύμων Εταιρειών, καθώς και στο νόμο 3190/1955 περί των Εταιριών Περιορισμένης Ευθύνης. Όλα αυτά είναι απόλυτα εναρμονισμένα μεταξύ τους.
Όταν μιλάτε, λοιπόν, για λογιστικούς κανόνες, ουσιαστικά δεν μιλάτε για απλοποίηση, αλλά για μια καινούργια εναρμόνιση, σύμφωνα με μια νέα οδηγία. Οι λογιστικές μεταβολές χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, ως προς το τεχνικό μέρος, δηλαδή τη νέα κωδικοποίηση των λογαριασμών και ως προς το περιεχόμενο, παραδείγματος χάρη τους κανόνες αποτιμήσεως.
Επιπλέον, ενώ αναγνωρίζουμε τόσο την ανάγκη για εκσυγχρονισμό, όσο και για εναρμόνιση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, επισημαίνουμε τα εξής: Οι μεταβολές στην ανάπτυξη των λογαριασμών που αποτελούν καθαρά το τεχνικό μέρος πρέπει να περιοριστούν στο ελάχιστο. Δεν χρειάζονται ανούσιες αλλαγές σε κωδικούς που έχουν το ίδιο περιεχόμενο. Οι μεταβολές ως προς το περιεχόμενο πρέπει να αναλογιστούμε αν είναι σύμφωνα με τις ανάγκες της κοινωνίας μας και αν αντιμετωπίζουν την επιχείρηση ως κοινωνικό κύτταρο που πρέπει να διασφαλιστεί η συνέχειά της, τόσο για το καλό και τη διασφάλιση της επιχειρηματικότητας, όσο και της εργασίας.
Ο βασικός κανόνας δηλαδή της αρχής της συντηρητικότητας που διέπει τη λογιστική και αξιακή απεικόνιση των στοιχείων του ενεργητικού καταργείται, με αποτέλεσμα τα ενεργητικά στοιχεία στις οικονομικές καταστάσεις να εμφανίζονται αυξημένα και έτσι να παραπλανούν τους μετόχους και τις τράπεζες με πλασματικές αξίες.
Αυτό συνεπάγεται, βέβαια, και την πλασματική δυνατότητα διανομής κερδών προς τους μετόχους, διακυβεύοντας έτσι τη συνέχεια των επιχειρήσεων και των δανειστών τους, αλλά και της εργασίας των εργαζομένων.
Τα νέα λογιστικά πρότυπα πρέπει οπωσδήποτε να υποστηρίζονται με την κατάλληλη προσαρμογή των εμπορικών νόμων περί Ανωνύμων Εταιρειών και ΕΠΕ, δηλαδή του 2190/1920 και του 3190/1955 αντίστοιχα.
Επί σειρά ετών υπήρχε -και δυστυχώς υπάρχει ακόμα- διάσταση μεταξύ εμπορικού και φορολογικού νόμου. Δαπάνες και ζημίες του εμπορικού νόμου δεν αναγνωρίζονται από το φορολογικό νόμο. Εδώ χρειάζεται πλήρης εναρμόνιση. Το Γενικό Λογιστικό Σχέδιο παρείχε πλήρεις οδηγίες για την εφαρμογή του.
Πιστεύουμε ότι θα γίνει το ίδιο για την εφαρμογή των νέων λογιστικών προτύπων, βοηθώντας έτσι τους νέους επιχειρηματίες και κυρίως τους νέους λογιστές, τους οικονομολόγους ώστε να μπορούν να δουλέψουν με αξιοπιστία.
Τώρα, όσον αφορά το φορολογικό κομμάτι, πράγματι υπάρχει απλοποίηση. Ευτυχώς, μια χώρα που έχει καταντήσει να έχει μόνο παραγωγή φορολογικών νόμων, κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση και ολοκληρώνει ουσιαστικά την απλοποίηση του Κ.Φ.Α.Σ.. Αυτό δεν αρκεί. Οι απλοποιήσεις αυτές πρέπει να συνοδεύονται με την εναρμόνιση του φορολογικού νόμου 4172/2013 και του 4174/2013 με τα νέα λογιστικά πρότυπα. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στο χρόνο τιμολόγησης της παροχής της υπηρεσίας και στο πότε θεωρείται ότι αυτή έχει ολοκληρωθεί.

Με τη φορολογική απλοποίηση ευνοούμε βέβαια την επιχειρηματικότητα, αλλά παράλληλα δεν επιλύουμε το πρόβλημα της φοροδιαφυγής που οργιάζει. Η Κυβέρνηση χρησιμοποιεί την τεχνολογία και με διασταυρώσεις μεταξύ των επιχειρήσεων, αλλά κυρίως με τις τράπεζες προσπαθεί να εντοπίσει τη φοροδιαφυγή και το οικονομικό έγκλημα εκ των υστέρων. Στη συνέχεια, όταν εντοπίσει κάποιες μετρημένες στα δάχτυλα περιπτώσεις φοροδιαφυγής, προσπαθεί να εισπράξει τα διαφυγόντα κέρδη. Μάταιος κόπος!
Η τεχνολογία πρέπει να χρησιμοποιηθεί ένα στάδιο πριν, ώστε να προλαβαίνει τη φοροδιαφυγή πριν αυτή δημιουργηθεί και έτσι να δοθεί η δυνατότητα στην Κυβέρνηση να μειώσει τους φορολογικούς συντελεστές. Ως εκ τούτου, η Χρυσή Αυγή δηλώνει «ΠΑΡΩΝ» σ’ αυτό το νομοσχέδιο.
Σας ευχαριστώ.


Το λόγο έχει τώρα η Ειδική Αγορήτρια της Δημοκρατικής Αριστεράς κυρία Ασημίνα Ξηροτύρη-Αικατερινάρη.

Ορίστε, κυρία συνάδελφε, έχετε το λόγο για δέκα πέντε λεπτά.

ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.

Σήμερα τα έδρανα του Κοινοβουλίου είναι σχεδόν άδεια, ενώ η κατάσταση για τη χώρα είναι πάρα πολύ σοβαρή. Αυτή τη στιγμή η τρόικα κάνει μία ακόμα μεγαλύτερη επίθεση. Η αισιοδοξία της Κυβέρνησης ότι βγαίνει από το μνημόνιο δεν συνοδεύθηκε ούτε από μία διαπραγμάτευση –η οποία έπρεπε να γίνεται τακτικά πριν από ένα χρόνο- αλλά ούτε και από σχέδιο για το θέμα της διαπραγμάτευσης και σχέδιο για την αναπροσαρμογή και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Η τρόικα, λοιπόν, αυτή τη στιγμή προκειμένου να επιβάλλει και τα τελευταία πολύ σημαντικά μέτρα, ιδιαίτερα αυτά που αφορούν το ασφαλιστικό και τις εργασιακές σχέσεις, πέραν του ότι ζητάει μία και δύο φορές από την Κυβέρνηση να πάρει πίσω τροπολογίες που ψηφίστηκαν και ήταν αναγκαίες για τους Έλληνες πολίτες, ανακάλυψε και κραδαίνει τώρα το θέμα του χρηματοδοτικού και δημοσιονομικού κενού. Πρόκειται για ένα θέμα που η Κυβέρνηση -ενώ πέρυσι το τονίζαμε- μας έλεγε ότι το έχει λύσει και ότι δεν έχουμε δημοσιονομικό κενό και ότι το χρηματοδοτικό κενό θα μπορέσουμε να το καλύψουμε από τη δανειοδότηση, ενώ ήξερε πολύ καλά ότι υπήρχε μία τέτοια διαφωνία. Επίσης, ήξερε από την άλλη πλευρά πάρα πολύ καλά ότι ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να υποστεί άλλα μέτρα.
Αντί δηλαδή να έχουμε λύσει αυτό το θέμα και να είμαστε τώρα με τις θυσίες του ελληνικού λαού ένα βήμα μπροστά στη διαπραγμάτευση για την αναθεώρηση του χρέους, δυστυχώς, κύριοι συνάδελφοι, είμαστε πολλά βήματα πίσω. Μας έχει πιάσει όλους απόγνωση.
Έρχομαι, λοιπόν, στο νομοσχέδιο. Πρόκειται βέβαια για ένα σχέδιο νόμου το οποίο είναι σε θετική κατεύθυνση και έχει γίνει με την κανονική διαδικασία, με την έννοια ότι και διαβούλευση προηγήθηκε και συζήτηση στην Επιτροπή, ενώ νομίζω ότι θα κάνουμε και μια καλή συζήτηση αυτές τις μέρες.
Με το προς συζήτηση, λοιπόν, σχέδιο νόμου επιχειρείται κατά την αιτιολογική έκθεση η ενοποίηση, συμπλήρωση και ο εκσυγχρονισμός των λογιστικών κανόνων της χώρας, ώστε να δημιουργηθεί ένα ολοκληρωμένο και λειτουργικό λογιστικό ρυθμιστικό πλαίσιο για τις επιχειρήσεις και τις λοιπές υποκείμενες οντότητες.
Επιδιώκεται αφενός η περαιτέρω απλοποίηση του Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών και αφετέρου η ενοποίηση, βελτίωση και συμπλήρωση των λογιστικών κανόνων της χώρας, κωδικοποιώντας και εκσυγχρονίζοντας το πλαίσιο της λογιστικής τυποποίησης που είχε εισαγάγει το Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο πριν από τριάντα πέντε χρόνια.

Το νομοσχέδιο βασίζεται στην Οδηγία 2013/34 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, σχετικά με τις ετήσιες οικονομικές καταστάσεις, τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις και στηρίζεται σε μία προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη βελτίωση της νομοθεσίας με τίτλο «Έξυπνη Νομοθεσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Μάλιστα, η Επιτροπή με τον τίτλο της «Προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις» αναγνωρίζει τον κεντρικό ρόλο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην οικονομία της Ένωσης και επιδιώκει τη βελτίωση της συνολικής προσέγγισης, όσον αφορά την επιχειρηματικότητα και την καθιέρωση της αρχής «προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις, στη χάραξη πολιτικής από τις νομοθετικές ρυθμίσεις έως τις δημόσιες υπηρεσίες». Για να δούμε, το τελευταίο υπάρχει;
Παρά ταύτα, λοιπόν, όπως έχουμε επισημάνει πολλές φορές, και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και πολύ περισσότερο στη χώρα μας η σημασία και η ανάγκη στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων αναγνωρίζεται στα λόγια και με νομοθετικές ρυθμίσεις, όπως η σημερινή. Στην πράξη, όμως, και στο τελικό στάδιο, που αφορά στις δράσεις και τη διευκόλυνση των επιχειρήσεων, στο δανεισμό και στη στήριξη του αγώνα για την επιβίωσή τους, τα πράγματα, δυστυχώς, είναι διαφορετικά και μάλλον αρνητικά.
Συγκεκριμένα, με το σχέδιο νόμου εισάγεται, σύμφωνα με τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές, πλέγμα ολοκληρωμένων ρυθμίσεων αναφορικά με την τήρηση λογιστικών αρχείων, καθιερώνεται η διαδικασία μηχανισμού ελέγχου, που διασφαλίζει την ευχερή συσχέτιση των συναλλαγών και των γεγονότων της επιχείρησης με τα λογιστικά αρχεία και τις χρηματοοικονομικές καταστάσεις, γεγονός που επιτρέπει τη δυνατότητα διενέργειας αποτελεσματικών ελέγχων. Αυτό, βέβαια –ως προς τους αποτελεσματικούς ελέγχους- μένει να αποδειχθεί, εάν συγχρόνως ενισχύσετε τον ελεγκτικό μηχανισμό του Υπουργείου και γι’ αυτή την περίπτωση τον έλεγχο της εφαρμογής των λογιστικών προτύπων.
Αναγνωρίζεται το τιμολόγιο ως βασικό παραστατικό για τις πάσης φύσεως πωλήσεις αγαθών και υπηρεσιών και διατηρείται η χρήση της ταμειακής μηχανής ή του φορολογικού μηχανισμού για πωλήσεις λιανικής, με δυνατότητα απαλλαγής ορισμένων κατηγοριών.
Σε όλο αυτό το κεφάλαιο σας επισημάναμε και πάλι το θέμα της ανάγκης σύνδεσης των ταμειακών μηχανών με τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων, όπως και την αξιοποίηση της δυνατότητας που δίδεται από το σχέδιο νόμου της χρήσης του ηλεκτρονικού τιμολογίου για την άμεση είσπραξη σε πάρα πολλές περιπτώσεις του ΦΠΑ. Αυτά είναι θέματα που πρέπει να τα δούμε και να ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο αυτό εδώ το νομοσχέδιο.
Συνιστά σημαντική ελάφρυνση για τις επιχειρήσεις, όπως επιμένετε. Δεν συνεπάγεται κόστος προσαρμογής και δεν απαιτείται ιδιαίτερη προετοιμασία. Και διευκρινίζεται ότι σ’ αυτό η Ειδική Επιτροπή, η οποία συστήνεται, θα μπορέσει να δώσει και τις σχετικές επεξηγήσεις και τις οδηγίες και να δημιουργήσει όλο αυτό το πλαίσιο για την εύρυθμη εφαρμογή αυτού του σχεδίου νόμου. Όπως θα σας πω και παρακάτω -και σας το είπα και στην Επιτροπή- ο ρόλος και το έργο της Επιτροπής είναι πολύ σημαντικός και η δράση της πρέπει να αρχίσει αμέσως.
Συμφωνώ κι εγώ ότι το νομοσχέδιο δεν επιβάλλει τα διεθνή λογιστικά πρότυπα ούτε κάποια παραλλαγή τους. Επιτρέπει τη χρήση των εύλογων αξιών. Και θα δούμε παρακάτω τι σημαίνει αυτό. Υπάρχουν και κάποιες παρατηρήσεις από την Επιστημονική Επιτροπή.
Εναλλακτικά του προτεινόμενου σχεδίου λογαριασμών, δίνεται η δυνατότητα στις υποκείμενες επιχειρήσεις να χρησιμοποιούν με τις απαραίτητες εφαρμογές το υφιστάμενο σχέδιο λογαριασμών του Εθνικού Λογιστικού Σχεδίου. Δεν επιβάλλεται, όπως ισχυρίζεται λοιπόν, αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας τους ούτε πρόσθετο κόστος. Γι’ αυτό το τελευταίο εξέφρασαν επιφυλάξεις οι ενδιαφερόμενοι φορείς και δεν έχουν άδικο.

Το γενικότερο σχόλιό μας επί της αρχής: Όντως το σχέδιο νόμου είναι σε θετική κατεύθυνση. Αποτελεί σε μεγάλο βαθμό ένα κείμενο αρχών που μεταθέτει την ευθύνη της ορθής λογιστικής τήρησης στους πραγματικούς ιδιοκτήτες, τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες, γι’ αυτό και χρειάζεται ισχυρός ελεγκτικός μηχανισμός.
Είναι κρίσιμη η παράγραφος 1 του άρθρου 3 που ορίζει ότι η διοίκηση της οντότητας έχει την ευθύνη για την τήρηση αξιόπιστου λογιστικού συστήματος και κατάλληλων λογιστικών αρχών για τη σύνταξη χρηματοοικονομικών καταστάσεων και άλλων πληροφοριών, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του παρόντος νόμου.
Η δεύτερη σημαντική μεταρρύθμιση του νομοσχεδίου είναι, όπως λέει και η αιτιολογική έκθεση, η συγκέντρωση των λογιστικών κανόνων, που σήμερα είναι διάσπαρτοι σε δεκάδες νομοσχέδια, σε ένα ενιαίο κείμενο. Από το νόμο εξαιρούνται οι λίγες εισηγμένες επιχειρήσεις που ακολουθούν τα διεθνή λογιστικά πρότυπα.
Το Εθνικό Λογιστικό Σχέδιο, μετά από τριάντα πέντε χρόνια χρήσης, λογικό είναι να θεωρείται απαρχαιωμένο και να πρέπει να βελτιωθεί και να τροποποιηθεί. Όσο καλή και αν υπήρξε η αρχική του δομή και ανεξάρτητα από τις όποιες θετικές επιδράσεις επέφερε, δεν παύει να είναι ένα σχέδιο του ’70 και πρέπει να το αναθεωρήσουμε.
Είναι, όμως, σωστό ότι υπάρχουν, ιδιαίτερα για τις μικρές επιχειρήσεις, δυνατότητες εφαρμογής του προηγούμενου πλαισίου, γιατί δεν είναι δίκαιο και δεν είναι εφικτό να επιβάλουμε ένα νέο υποχρεωτικό λογιστικό πλαίσιο σε όλους, ανεξάρτητα από τα μεγέθη των επιχειρήσεων.
Γι’ αυτό, όπως επιβάλλουν και οι αρχές της Οδηγίας 2013/34, όσο μικρότερη είναι η επιχείρηση, τόσο το λογιστικό της πλαίσιο πρέπει να είναι απλούστερο και πλησιέστερο στους κανόνες της φορολογικής νομοθεσίας, ώστε να αποφεύγονται άσκοπες επικαλύψεις και επιβαρύνσεις. Όσο μεγαλύτερη είναι η επιχείρηση, τόσο περισσότερο αποσκοπούν οι λογιστικοί κανόνες στην εύλογη παρουσίαση της επίδοσης και της χρηματοοικονομικής της κατάστασης.
Αυτές τις αρχές προσπαθεί να υιοθετήσει η Οδηγία και, σε εφαρμογή της Οδηγίας, το σχέδιο νόμου που συζητάμε. Οι μικρές επιχειρήσεις έχουν τη δυνατότητα να ταυτίζουν τα φορολογικά τους αποτελέσματα με τα λογιστικά. Ταυτόχρονα, παρέχεται η δυνατότητα και στις μικρές επιχειρήσεις, αν το χρειάζονται για τις ανάγκες τους, να επιλέγουν τους λογιστικούς κανόνες των μεγάλων επιχειρήσεων.
Είπαμε ότι το σχέδιο νόμου κινείται γενικά σε θετική κατεύθυνση, όμως χρειάζονται κάποιες βελτιώσεις και υποδείξαμε ορισμένες. Υπάρχουν περιθώρια. Κάναμε μια πρώτη συζήτηση στην Επιτροπή γι’ αυτό. Ξεκαθαρίστηκαν ορισμένα θέματα και νομίζω ότι και αύριο στη συζήτηση επί των άρθρων θα μπορέσουμε να πούμε περισσότερα για τις «γκρίζες ζώνες» και τις ανησυχίες μας.
Στο άρθρο 24, μεταξύ των διατάξεων, καταργούνται τα άρθρα του ν. 2065 που αφορούν στην αναπροσαρμογή αξίας ακινήτων. Στο νέο πλαίσιο η αναπροσαρμογή είναι δυνατή για ιδιοχρησιμοποιούμενα και επενδυτικά ακίνητα και μόνο όταν η επιχείρηση έχει επιλέξει την επιμέτρηση στην εύλογη αξία. Όταν η επιχείρηση έχει επιλέξει το ιστορικό κόστος, δεν νοείται αναπροσαρμογή, αλλά υπάρχει έλεγχος απομείωσης όταν υπάρχουν σχετικές ενδείξεις. Το θέμα αυτό αφορά πολύ μικρό ποσοστό επιχειρήσεων.
Είναι σχετική η παρατήρηση της Επιστημονικής Επιτροπής, κυρίως για την επιμέτρηση-αποτίμηση των περιουσιακών στοιχείων των επιχειρήσεων, ενδεικτικώς –όπως λέει- λόγω παροχής δυνατότητας επιμέτρησής τους στην εύλογη αξία ή λόγω αναγνώρισης των απομειώσεων των χρηματοοικονομικών στοιχείων βάσει της ανακτήσιμης αξίας τους. Εδώ διαπιστώνει κάποια προβλήματα στις διατυπώσεις του νομοσχεδίου.
Μιλήσαμε για το κεφάλαιο 7 που αφορά στις ενοποιημένες χρηματοοικονομικές καταστάσεις και στις διάφορες κατηγορίες οντοτήτων που απαλλάσσονται από την ενοποίηση αυτή. Είπαμε ότι οι διατάξεις αυτές ενδέχεται να υποκρύπτουν κάποιους κινδύνους, όχι τόσο οι ίδιες αυτές καθ’ αυτές, αλλά οι όποιες έκνομες δραστηριότητες μπορούν να υπεισέλθουν σε ομίλους μέσω ενδοομιλικών συναλλαγών.
Δυστυχώς, άλλωστε, η εμπειρία συνεχώς δείχνει ότι οι ενοποιημένες χρηματοοικονομικές καταστάσεις δεν διασφαλίζουν την αποτροπή της φοροδιαφυγής.
Όσον αφορά τα θέματα των καταργούμενων διατάξεων, το Οικονομικό Επιμελητήριο έκανε μια υπόδειξη και μία αναφορά ότι θα πρέπει να δείτε και τα θέματα της αναμόρφωσης του παλιού νόμου για τις ανώνυμες εταιρείες του ν.2190/20. Ρώτησα και στην Επιτροπή -και καλό είναι να μας απαντήσετε- πού βρίσκεται το έργο της σχετικής Επιτροπής του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Στις ρυθμίσεις των λοιπών θεμάτων, πράγματι είναι θετική η εξαίρεση των αγροτών και άλλων φυσικών προσώπων από τις διαδικασίες που ρυθμίζονται με αυτό το σχέδιο νόμου.
Όσον αφορά τη σύσταση της Επιτροπής, η οποία θα εκτιμά το διοικητικό κόστος και τα οφέλη, υπάρχει κάποια ανησυχία -όπως σας είπαμε- μήπως αυτή η Διαρκής Επιτροπή καταλήξει να είναι μια ακόμη γραφειοκρατική διαδικασία. Εμείς θεωρούσαμε ότι ήδη θα έπρεπε να έχετε εκτιμήσει το διοικητικό κόστος, παράλληλα βέβαια με τα εκτιμώμενα οφέλη που προέρχονται από αυτό το νομοσχέδιο.
Επίσης, υπάρχει μεγάλη ανησυχία -και γι’ αυτό θα πρέπει η καινούργια Επιτροπή να δράσει ουσιαστικά- μήπως βρεθούν και πάλι επιχειρήσεις με έναν κυκεώνα εγκυκλίων και οδηγιών, με ένα αμφισβητούμενο τελικά αποτέλεσμα, το οποίο δεν θα δικαιώνει τις αρχικές προθέσεις απλοποίησης της νομοθεσίας. Επιπλέον, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η Επιτροπή αυτή θα πρέπει να είναι υψηλού κύρους και αντιπροσωπευτική των εμπλεκόμενων μερών.

(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)

Σε ένα λεπτό τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Προς υποστήριξη των παραπάνω, οι φορείς επιμένουν -και εμείς το ίδιο- ότι θα πρέπει να εκδοθούν άμεσα οι προβλεπόμενες αποφάσεις, δηλαδή να υπάρξουν σαφείς και κατανοητές εγκύκλιοι για την ορθή και ευχερή εφαρμογή του νόμου, τονίζουν δε ότι θα πρέπει να αποφευχθεί -γιατί συμβαίνει πολλές φορές αυτό- η έκδοση αντικρουόμενων εγκυκλίων που στο παρελθόν αύξαναν αντί να ευκολύνουν την εφαρμογή των λογιστικών προτύπων.
Επίσης, όπως είπα, υπάρχουν ανησυχίες ως προς το κόστος, το όφελος για τους επαγγελματίες του κλάδου, τα χρονικά περιθώρια που δίνονται και για τις αρκετές γκρίζες ζώνες που προαναφέρθηκαν. Όμως, πολύ βασική παρατήρησή μας είναι ότι σε όλη αυτή τη διαδικασία η «λυδία λίθος» για την αποτελεσματικότητα όλων αυτών που συζητάμε είναι η επαρκής εφαρμογή ελεγκτικών μηχανισμών. Ποια είναι τελικά η σημασία όλων αυτών των λογιστικών προτύπων, εάν δεν ελέγχονται επαρκώς, εάν μια σωστή επιχείρηση εμφανίζεται να έχει τις ίδιες αποδόσεις με μία άλλη που έχει συντάξει παραπλανητικές οικονομικές καταστάσεις και η οποία δεν έχει ελεγχτεί; Εάν δεν υπάρξει σύνδεση λογιστικών και ελεγκτικών προτύπων, ένα σημαντικό ποσοστό συνεπών επιχειρήσεων θα συνεχίσουν να κλείνουν προς όφελος των πονηρών που απλά διέφυγαν τον έλεγχο.
Άλλωστε στην Ελλάδα δεν έχουμε έλλειψη νόμων, αλλά εφαρμογής και ελέγχου αυτών. Και τα θέματα της φοροδιαφυγής και των τεράστιων καθυστερήσεων στην πάταξη της φοροδιαφυγής και την απόδοση προς το ελληνικό δημόσιο όλων αυτών των φορολογικών εσόδων που δικαιούμαστε από τις διάφορες λίστες, αυτό αποδεικνύουν. Τουλάχιστον για αυτό το νομοσχέδιο ας είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Επί της αρχής, λοιπόν, ψηφίζουμε το νομοσχέδιο.


ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Ευχαριστούμε, κυρία Ξηροτύρη.

Το λόγο έχει η ειδική αγορήτρια των Ανεξαρτήτων Δημοκρατικών Βουλευτών κυρία Θεοδώρα Τζάκρη.

ΘΕΟΔΩΡΑ ΤΖΑΚΡΗ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η Κυβέρνηση βρίσκεται σε ένα πραγματικό αδιέξοδο, καθώς από τη μια έχει χάσει πλήρως τον έλεγχο της διακυβέρνησης της χώρας από τους δανειστές που βλέπουν μπροστά τους ένα πολιτικό πτώμα και από την άλλη δεν θέλει να ξεκολλήσει με τίποτα από την καρέκλα της εξουσίας, ευελπιστώντας προφανώς ένα θαύμα.

Σε τι συνοψίζεται το αδιέξοδο αυτό; Θεωρώντας η Κυβέρνηση τα δύο τελευταία χρόνια ότι με επικοινωνιακό τρόπο μπορεί να σώσει την οικονομία, εκτός από τα επαχθή μέτρα που λαμβάνει συνεχώς το ένα πίσω από το άλλο, έχει εγκαταλείψει πλήρως την πραγματική οικονομία στο έλεος της μπαρουφολογίας και των εγχώριων συμφερόντων που την κατατρέχουν καθημερινά.
Το αδιέξοδο, λοιπόν, έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι έχοντας αφήσει την οικονομία στο έλεος αυτών των δυνάμεων θεωρούσε πως το μόνο που θα μπορούσε να τη σώσει πολιτικά ήταν να ολοκληρωθεί το μνημόνιο και να βγούμε στις αγορές. Ωστόσο, έχτιζε παλάτια στην άμμο, διότι από την μια η οικονομία βρίσκεται σε μαύρο χάλι παρόλη τη δημιουργική λογιστική του κ. Σταϊκούρα και της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και από την άλλη οι δανειστές δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να μας βγάλουν από αυτήν την κατάσταση όπου επί της ουσίας κυβερνούν οι ίδιοι τη χώρα και τσαλακώνουν ακόμα και τους νόμους που έχουν ψηφιστεί από το ελληνικό Κοινοβούλιο με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης.
Τώρα, λοιπόν, ζητούν εκ νέου μέτρα -μέτρα μάλιστα αρκετών δισεκατομμυρίων- νέες μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις, νέες περικοπές στους πενιχρούς μισθούς του δημοσίου και μια σειρά άλλων επαίσχυντων μέτρων, τις οποίες βαφτίζουν «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις».
Από την άλλη ακόμα και το σχέδιο της Κυβέρνησης να γίνει το κράτος «δοσατζής» σε φόρους που οι πολίτες δεν μπορούν να πληρώσουν, ακόμα και αυτό το σχέδιο τσαλακώνεται καθημερινά.
Τέλος, επιχειρείται μια εκποίηση όλων των παραγωγικών μηχανισμών που μπορεί να συμβάλλουν στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Βέβαια, έχοντας και την πραγματικά ιστορική ευθύνη ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος, διατρανώνουν με κάθε ευκαιρία ότι το χρέος είναι βιώσιμο.
Έτσι, κρατώντας όλο το επαχθές κομμάτι του μνημονίου και πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων τη δέσμευση που πήραν το 2012, από τους ευρωπαίους εταίρους μας ως αντάλλαγμα για να υποστεί τελικά ό,τι υπέστη ο ελληνικός λαός με τα πρωτογενή πλεονάσματα, θεωρώ ότι η Κυβέρνηση αυτή προσφέρει -ειδικά τώρα- πολύ κακές υπηρεσίες στον τόπο με την μη προκήρυξη των εκλογών. Επιπλέον, νομίζω ότι αυτό υποκρύπτει και ένα δόλο, το δόλο παράδοσης καμένης γης στην κυβέρνηση που θα ακολουθήσει. Από την εμπειρία μου στο Κοινοβούλιο πρώτη φορά βλέπω Κυβέρνηση με τόσα πολλά πολιτικά αδιέξοδα και με τόσο μικρό λαϊκό έρεισμα να μην θέλει με τίποτα να μετακινηθεί από τη θέση της.
Θέλω, τέλος, να πω στον κ. Σαμαρά, ότι ακόμη και αν ήθελε να κάνει κάτι κάλο στη χώρα, ακόμη και αν μπορούσε να κάνει κάτι καλό στη χώρα, που δεν μπορεί, όλα αυτά πλέον δεν έχουν καμία αξία για τον ελληνικό λαό και δεν θα αλλάξουν σε τίποτα τη δυναμική ούτε της Νέας Δημοκρατίας ούτε και του ΠΑΣΟΚ. Και αυτό γιατί ο ελληνικός λαός έχει βγάλει τα συμπεράσματά του και ξέρει ότι η τρόικα δεν κυβερνάει από έξω, ξέρει ότι έχει τους δικούς της αντιπροσώπους στο εσωτερικό.
Έρχομαι τώρα στο νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα για τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα. Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, με το σύνολο των εμπλεκομένων φορέων ήτοι τόσο των παραγωγικών, δηλαδή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που επιδίδονται καθημερινά σε έναν αγώνα επιβίωσης, αλλά και της Λογιστικής Κοινότητας να εντοπίζει θετικά το νομοσχέδιο αυτό που έφερε προς ψήφιση το Υπουργείο Οικονομικών παρά τις επιμέρους επισημάνσεις, κάνοντας λόγο μάλιστα για μια σημαντική αλλαγή καθώς εκσυγχρονίζει το Λογιστικό Πλαίσιο της Ελλάδας τριάντα πέντε χρόνια μετά την εισαγωγή του Ελληνικού Λογιστικού Σχεδίου το 1980 και καταργεί αναχρονιστικές διατάξεις ή τον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, καθώς και τον Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών και συγχρόνως αποτελεί τη βάση αφενός για την κωδικοποίηση της νομοθεσίας βάζοντας τέλος στη λογιστική πολυνομία που ταλανίζει εδώ και χρόνια τον κλάδο αυτό και αφετέρου για την ενοποίηση των λογιστικών κανόνων σε ολόκληρη την Ευρώπη, αφού επί της ουσίας το νομοσχέδιο αυτό ενσωματώνει την Κοινοτική Οδηγία 34/2013 στην εγχώρια έννομη τάξη ένας Βουλευτής δεν μπορεί παρά να τοποθετείται θετικά επί της αρχής σε ένα τέτοιο τεχνικής φύσεως -ας μου επιτραπεί- η έκφραση νομοσχέδιο.
Δεν μπορεί, όμως, και να μην προβαίνει σε όλες εκείνες τις επισημάνσεις, οι οποίες αν δεν ληφθούν υπόψη και μάλιστα έγκαιρα από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών το παρόν νομοσχέδιο καθίσταται γράμμα κενό περιεχομένου. Όπως αναγράφεται, λοιπόν, στην εισηγητική έκθεση του παρόντος νομοσχεδίου το παρόν ενσωματώνει με πληρότητα και ορθότητα στο εσωτερικό δίκαιο τις λογιστικές διατάξεις της Οδηγίας 34/2013 της Ευρωπαϊκής Ένωσης και περαιτέρω υλοποιεί την απλοποίηση του Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών του ν.4093/2012.
Με το νομοσχέδιο δημιουργείται, όμως, σύγχυση στην αγορά, γιατί εμπεριέχει διατάξεις για την κατάργηση του Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών και για τις διατάξεις των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων.

Η κατάργηση όμως του Κ.Φ.Α.Σ. σίγουρα είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αρκεί όμως οι κανόνες να είναι ξεκάθαροι και να μην επακολουθήσουν πλήθος διατάξεων και αποφάσεων της διοίκησης, όπως αυτές που αναφέρατε στον Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Στοιχείων και στον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, γιατί αν ισχύσουν και αυτές οι διατάξεις επί της ουσίας το αποτέλεσμα θα είναι χειρότερο των διατάξεων που ισχύουν σήμερα.
Θα πρέπει, επομένως, να αναφερθεί ξεκάθαρα στο νομοσχέδιο ότι καταργούνται όλες οι διατάξεις που εκδόθηκαν με βάση τον Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Στοιχείων και τον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και ξεκάθαρα να αναγράφεται, κύριε Υπουργέ, εκεί που οι διατάξεις αυτές αποτελούν τη νομική βάση για την εφαρμογή του ενιαίου λογαριασμού σχεδίων και στοιχείων που από κάποιες επιχειρήσεις θα συνεχίσει να εφαρμόζεται.
Το προωθούμενο νομοσχέδιο καταργεί την υπάρχουσα νομοθεσία για τη λογιστική απεικόνιση, αντικαθιστώντας τη με τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα. Τι είναι λοιπόν αυτά τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα; Είναι μια ελληνική πατέντα, τα οποία στην πραγματικότητα συνιστούν ένα προθάλαμο των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων, με τα οποία καλούνται να συμμορφωθούν και οι μη εισηγμένες ελληνικές επιχειρήσεις, επιβάλλοντας στην ουσία την υποχρεωτική υιοθέτηση των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων από την πλειονότητα των φορέων εκπροσώπησης του ελληνικού επιχειρείν, δηλαδή τις μικρές και τις μεσαίες επιχειρήσεις.
Να σημειώσω δε εδώ ότι η Οδηγία 34/2013 που επικαλείται το Υπουργείο Οικονομικών και η διοίκηση δεν προβλέπει την εφαρμογή κανόνων των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων και από τις μη εισηγμένες στη χρηματιστηριακή αγορά επιχειρήσεις ούτε την κατάργηση του Ενιαίου Λογιστικού Σχεδίου και της Ελληνικής Λογιστικής Τυποποίησης, ενώ βρίσκει πεδίο εφαρμογής μόνο στις εισηγμένες στο χρηματιστήριο επιχειρήσεις και μόνο για την κατάρτιση των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων, δηλαδή του ισολογισμού, της κατάστασης αποτελεσμάτων χρήσης κ.ο.κ.
Προς επίρρωση της άποψης αυτής θα αναφέρω πως από τα είκοσι οκτώ κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μόνο δύο, η Βουλγαρία και η Κύπρος -και μάλιστα η Κύπρος για εθνικούς και μόνο λόγους- εφαρμόζουν υποχρεωτικά τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα και για τις μη εισηγμένες στο χρηματιστήριο επιχειρήσεις, με τα υπόλοιπα είκοσι πέντε κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είτε να μην εφαρμόζουν καθόλου την ορολογία των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων είτε να τις εφαρμόζουν προαιρετικά και μόνο για τις μη εισηγμένες επιχειρήσεις.
Η εφαρμογή των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων αφορά πάρα πολλές επιχειρήσεις με διπλογραφικά βιβλία και προφανώς θα αυξήσει αρκετά το κόστος υποστήριξης, ιδιαίτερα των ΑΕ και των ΕΠΕ με μικρούς τζίρους, παρά τα όσα αντίθετα διατυπώνονται από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών και τα οποία αναγράφονται βεβαίως χωρίς μάλιστα, κατά την άποψή μου, να έχει προηγηθεί εκτίμηση του κόστους, και στην έκθεση αξιολόγησης που συνοδεύει το παρόν νομοσχέδιο.
Με την αντικατάσταση του Ενιαίου Λογιστικού Σχεδίου από τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα και τη συνακόλουθη εφαρμογή σχεδίων λογαριασμών που κάθε επιχείρηση θα εφαρμόσει, όπως η ίδια επιλέγει, θα επέλθουν αρκετές αλλαγές στην υπάρχουσα οργάνωση των ελληνικών επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα τη διόγκωση του λειτουργικού και διαχειριστικού κόστους.
Με την υποχρεωτική εφαρμογή των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων και από μη εισηγμένες επιχειρήσεις η οικονομική επιβάρυνσή τους θα αυξηθεί τόσο με το εφάπαξ κόστος εγκατάστασης των καινούργιων μηχανογραφικών συστημάτων όσο και με την αναγκαστική τήρηση διπλών βιβλίων σε κάποιες περιπτώσεις αυτών των φορολογικών νόμων και των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων, διογκώνοντας έτσι σημαντικά το λειτουργικό τους κόστος.
Η λογιστική τυποποίηση διευκολύνει απόλυτα τη μηχανοργάνωση και περιορίζει το κόστος σχεδιασμού και εφαρμογής της κι αυτό γιατί τα χρησιμοποιούμενα συστήματα μηχανοργάνωσης, τα παραμετρικά IRP, που βασίστηκαν στο Ενιαίο Λογιστικό Σχέδιο, εφαρμόζονται σήμερα από όλες τις επιχειρήσεις, ενώ τα ιδιαιτέρως κοστοβόρα εισαγόμενα παραμετρικά συστήματα ERP, που επικαλούνται οι συντάκτες του νομοσχεδίου, έχουν κατασκευαστεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να μπορούν να πωλούνται σε όλες τις χώρες του κόσμου και το κόστος προσαρμογής τους σε κάθε χώρα είναι πολλαπλάσιο από το κόστος αγοράς τους. Το αυξημένο αυτό κόστος οφείλεται στο γεγονός ότι δεν υπάρχει Παγκόσμια Λογιστική Τυποποίηση.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα όσα αποτυπώνονται στο νομοσχέδιο, η αντικατάσταση των νομοθετημάτων της λογιστικής τυποποίησης στην Ελλάδα από τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα πρέπει να έχει διευθετηθεί εντός ενός πολύ μικρού χρονικού διαστήματος, ήτοι μέχρι τις αρχές του 2015. Και πραγματικά κάποιοι από τους παραγωγικούς φορείς και κάποιοι φορείς από τη λογιστική κοινότητα εκφράζουν την απορία τους και τον προβληματισμό τους στο τι συνίσταται αυτό το τόσο επείγον και θα πρέπει να εφαρμοστεί άμεσα, εντός του μήνα ουσιαστικά, το νομοσχέδιο αυτό, δεδομένου έχει παρέλθει ένα ολόκληρο έτος από το Νοέμβρη του 2013 που το παρόν νομοσχέδιο δόθηκε στη διαβούλευση και αναρωτιούνται γιατί δεν ψηφίστηκε αυτός ο νόμος έγκαιρα, ώστε να προετοιμαστούν σε επαρκή χρόνο όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς με την εφαρμογή των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων. Κάποιοι μάλιστα από αυτούς, όπως η Ένωση Οικονομολόγων Ελλάδας, προτείνουν την αναβολή της εφαρμογής του για ένα έτος και όχι από 1η Ιανουαρίου του 2015, όπως προβλέπεται από το νομοσχέδιο, κάτι το οποίο, όμως, απορρίπτει κατηγορηματικά η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών.
Και κάτι ακόμα. Η εφαρμογή στην πράξη των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων σημαίνει ότι άμεσα από 1η Ιανουαρίου του 2015 καταργείται ο Κώδικας Φορολογικής Απεικόνισης Στοιχείων και εφαρμόζονται οι διατάξεις του νομοσχεδίου.

Άραγε θα είναι έτοιμη η διοίκηση εντός του Δεκεμβρίου του 2014 να εκδώσει όλες αυτές τις ερμηνευτικές εγκυκλίους και τα κανονιστικά διατάγματα που προβλέπονται από τον ίδιο το νόμο;
Θα είναι έτοιμη η διοίκηση να πληρώσει σειρά ενημερωτικών σεμιναρίων για το προσωπικό των ΔΟΥ εντός των προσεχών ημερών;
Η λογιστική κοινότητα θα μπορέσει μέσα σ’ αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο να ολοκληρώσει μια σειρά από ενημερωτικά σεμινάρια, προκειμένου να εφαρμοστούν οι καινούργιες διατάξεις και από τους λογιστές;
Πολύ φοβάμαι, πως όχι, κύριε Υπουργέ και θα αναγκαστεί το Υπουργείο Οικονομικών να μεταθέσει τον ίδιο το χρόνο έναρξης του νομοσχεδίου σε χρόνο μεταγενέστερο της 1ης Ιανουαρίου του 2015.
Οι αναφερόμενες διατάξεις του νομοσχεδίου για την επιμέτρηση και την αξιολόγηση των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεων στην εύλογη αξία -ορολογία που έχει εισαχθεί από τα διεθνή λογιστικά πρότυπα- θα κλονίσει την αξιοπιστία των στοιχείων της κάθε επιχείρησης, καθώς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι τράπεζες δεν θα εμπιστευθούν τις αξίες που προσδιορίζονται από αμφιβόλου αξιοπιστίας κριτήρια των διεθνών λογιστικών προτύπων. Μάλιστα, σχεδόν το σύνολο των πιστωτικών ιδρυμάτων αποτιμά και θα συνεχίσει να αποτιμά τα περιουσιακά στοιχεία της δανειοδοτούμενης επιχείρησης με βάση τα δικά τους κριτήρια.
Να τονίσω, επίσης, ότι εξαιτίας της μεγάλης βαρύτητας που έχουν για τον επιχειρηματικό κόσμο οι αναλύσεις της αγοράς, η δημοσίευση αξιόπιστων οικονομικών στοιχείων που συνεπάγεται λογιστική τυποποίηση, είτε από φορείς εκπροσώπησης επιχειρηματικών φορέων είτε από εθνικές αρχές όπως η ΕΛΣΤΑΤ, συνιστά αδιαμφισβήτητο γεγονός. Αναρωτιέμαι, επομένως, σε τι θα εξυπηρετήσουν οι αξιολογήσεις αυτές, όταν δεν τις αποδέχεται ούτε η φορολογική αρχή, αλλά ούτε και οι τράπεζες.
Με την εισηγούμενη τώρα κατάργηση της Λογιστικής Ομάδας 8, στο δεικτικό Σχέδιο Λογαριασμών του Παραρτήματος Γ΄ του νομοσχεδίου και την προωθούμενη ανάμειξη των στοιχείων της Ομάδας 8 με τα στοιχεία της Ομάδας 6 για τα πρωτογενή έξοδα κατ’ είδος και της Ομάδας 7 για τα πρωτογενή έσοδα κατ’ είδος, αίρεται η δυνατότητα κατάρτισης λογαριασμού της γενικής εκμετάλλευσης του πλέον βασικού λογαριασμού πληροφόρησης για τη διοίκηση της κάθε επιχείρησης, αλλά και την Ελεγκτική Υπηρεσία του Δημοσίου.
Η επικείμενη κατάργηση της υποχρέωσης κατάρτισης του λογαριασμού της γενικής εκμετάλλευσης, η οποία μεταξύ άλλων προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για βασικά μεγέθη της επιχείρησης, όπως τα συγκεντρωτικά στοιχεία των αποθεμάτων ενάρξεως και λήξεως κάθε περιόδου, των αγορών περιόδου, των εσόδων κατ’ είδος της περιόδου και των εξόδων κατ’ είδος της ιδίας περιόδου, θα αποτελέσει καίριο πλήγμα στην προσπάθεια αναβάθμισης των ελεγκτικών μηχανισμών που διαθέτει σήμερα η φορολογική διοίκηση.
Στο Ενιαίο Γενικό Λογιστικό Σχέδιο εμπεριέχονται οι θεμελιώδεις κανόνες της λειτουργίας του σχεδίου λογαριασμών, καθώς επίσης και το κεφάλαιο των οικονομικών καταστάσεων που είναι απόλυτα συνδεδεμένες με τους εν λόγω λογαριασμούς. Συνεπώς, εγείρεται το ερώτημα για το πώς μπορεί να καταστεί εφικτή η εφαρμογή ενός καταργηθέντος νομοθετήματος από το σύνολο των επιχειρήσεων που εφαρμόζει σήμερα το Ενιαίο Γενικό Λογιστικό Σχέδιο και πώς να αντιμετωπίζουν τους ελέγχους, όταν το νομοσχέδιο προβλέπει διαφορετικές οικονομικές καταστάσεις.
Παράλληλα καλό θα ήταν το Υπουργείο Οικονομικών να μας ενημερώσει για το πώς θα αποφευχθεί το πρόσθετο κόστος της σύνδεσης των οικονομικών καταστάσεων με τους λογαριασμούς του Ενιαίου Γενικού Λογιστικού Σχεδίου.
Στο νομοσχέδιο, βεβαίως, υπάρχουν και διατάξεις που κινούνται προς τη θετική κατεύθυνση. Έτσι, δεν μπορώ παρά να αναγνωρίσω ότι με το νομοσχέδιο αυτό παρέχονται όλες οι απλοποιήσεις και οι απαλλαγές που προβλέπει η Οδηγία με έμφαση στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν και τη ραχοκοκαλιά της εθνικής μας οικονομίας.
Έτσι οι πολύ μικρές επιχειρήσεις, οι ομόρρυθμες, ετερόρρυθμες επιχειρήσεις και οι ατομικές, καθώς και οι αυταπασχολούμενοι, ορθά θα συνεχίσουν να τηρούν τα λογιστικά τους βιβλία όπως τα τηρούσαν, κάτι που προβλέπεται από το άρθρο 3 του παρόντος νομοσχεδίου και δεν υποχρεώνονται σε εφαρμογή σχεδίου λογαριασμών.
Διατηρούνται απαλλαγές και διευκολύνσεις που ισχύουν και σήμερα, για παράδειγμα διατηρείται η απαλλαγή από την υποχρέωση διενέργειας φυσικής απογραφής για επιχειρήσεις με τζίρο μέχρι τις 150.000 ευρώ, ενώ προβλέπεται η δυνατότητα να ορίσει η διοίκηση περαιτέρω απλοποιήσεις και απαλλαγές.
Δηλαδή με λίγα λόγια υπάρχει δυνατότητα διατήρησης των απαλλαγών που προϋπήρχαν, κάτι το οποίο επιτρέπεται και από την Κοινοτική Οδηγία 34.
Επίσης, ειδικές απαλλαγές της παραγράφου 11 του άρθρου 30, όμοια απαλλαγή με τις επιχειρήσεις πρατηρίων υγρών καυσίμων, πρέπει να ισχύσει και για τις επιχειρήσεις πώλησης καπνοβιομηχανικών προϊόντων, εφ’ όσον τα δυο αυτά επαγγέλματα αντιμετωπίζονται ενιαία από τη νομοθεσία.
Εκσυγχρονίζονται και οι σχετικές ρυθμίσεις περί του δελτίου αποστολής, ώστε να είναι δυνατός ο σχετικός έλεγχος. Αναγνωρίζεται το τιμολόγιο στο βασικό παραστατικό για τις πάσης φύσεως πωλήσεις αγαθών και υπηρεσιών, ενώ για τις γενικές πωλήσεις προβλέπεται η απόδειξη λιανικής πωλήσεως. Διευρύνεται ο χρόνος έκδοσης του τιμολογίου πώλησης, το οποίο μπορεί να εκδίδεται μέχρι τη δέκατη πέμπτη ημέρα του επομένου μήνα από την αποστολή ή παράδοση των αγαθών. Επεκτείνεται η δυνατότητα έκδοσης τιμολογίου πώλησης προς το δημόσιο ή Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου εντός του έτους, στο οποίο οριστικοποιείται η συναλλαγή με τις εξαιρέσεις που προβλέπονται από το σχετικό άρθρο.


Διατηρείται η χρήση ταμειακής μηχανής ή φορολογικού μηχανισμού για πωλήσεις λιανικής, με δυνατότητα απαλλαγής ορισμένων κατηγοριών. Προωθείται η ηλεκτρονική τιμολόγηση στη χονδρική και τη λιανική και η συνακόλουθη μείωση του κόστους συναλλαγών. Διευθετούνται αποτελεσματικά πολύπλοκα ζητήματα, που αποδίδονται στην υφιστάμενη πολυνομία, καθώς επιχειρείται για πρώτη φορά μια ομαδοποίηση των λογιστικών κανόνων με βάση τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές.
Θα καταλήξω, όμως, λέγοντας ότι ο εξορθολογισμός και ο εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου δραστηριοποίησης του επιχειρείν δεν γίνεται μόνο από την τυπική συνένωση σε ένα νομοθέτημα όλων των κανόνων που διέπουν τη λειτουργία τους, αλλά κυρίως από το περιεχόμενό τους και το πόσο χρηστικοί και ωφέλιμοι καθίστανται αυτοί για την επιβίωση και την ομαλή λειτουργία των επιχειρήσεων.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα όσα και παραπάνω παρατήρησα, ενδείκνυται η εξακολούθηση της υποχρεωτικής εφαρμογής των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων στις εισηγμένες στην οργανωμένη χρηματιστηριακή αγορά εταιρείες, όπως προβλέπεται από το ν. 2190/1920 και της αντίστοιχης προαιρετικής τους ισχύος από τις μη εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες, όπως προβλέπεται και από την Κοινοτική Οδηγία 34, την οποία υποτίθεται ότι ενσωματώνουμε στο εγχώριο δίκαιο, πρακτική η οποία ακολουθήθηκε από τα είκοσι πέντε σε σύνολο είκοσι οκτώ κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Θέλω να κάνω και μια επισήμανση, η οποία έγινε από όλους και νομίζω ότι είναι μια προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ για να μην καταστεί το παρόν νομοσχέδιο γράμμα κενό περιεχομένου. Πρώτον, θα πρέπει το Υπουργείο Οικονομικών και η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων να ανταποκριθούν έγκαιρα και να εκδώσουν τις απαραίτητες ερμηνευτικές εγκυκλίους και τα κανονιστικά διατάγματα, ώστε να μπορέσουν τόσο οι επιχειρήσεις όσο και η λογιστική κοινότητα να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του νέου νομοσχέδιου. Δεύτερον, οι επιχειρήσεις που υποστηρίζουν τα λογισμικά προγράμματα θα πρέπει να έχουν και αυτές τον επαρκή χρόνο που απαιτείται, ώστε να προσαρμοστούν στις διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου.
Θα κλείσω με κάτι που σας έχω πει, κύριε Υπουργέ, ότι φοβάμαι πως ούτε η δημόσια διοίκηση θα είναι έτοιμη, αλλά ούτε και η αγορά στο σύνολό της. Δηλαδή, ούτε οι επιχειρήσεις, αλλά ούτε και η λογιστική κοινότητα θα μπορέσουν από 1/1/2015 να εφαρμόσουν το παρόν νομοσχέδιο και θα αναγκαστεί το ίδιο το Υπουργείο να παρατείνει την ισχύ της εφαρμογής του για χρονικό διάστημα μεταγενέστερο της 1/1/2015, που προβλέπεται από το παρόν νομοσχέδιο.
Ευχαριστώ.


Εισερχόμαστε στους αγορητές. Η κυρία Μαρία Γιαννακάκη έχει το λόγο.

ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.

Κυρίες και κύριοι, το παρόν σχέδιο νόμου αποτελεί προσπάθεια εναρμόνισης της Οδηγίας 2013/34 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στους υφιστάμενους εθνικούς λογιστικούς κανόνες. Συγκεκριμένα, μέσω της Οδηγίας αυτής επιχειρείται μια εναρμόνιση των λογιστικών προτύπων στα κράτη-μέλη, ούτως ώστε να διευκολυνθούν οι σχετικές διαδικασίες, με απώτερο σκοπό την ενδυνάμωση της ενδοκοινοτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Το σχέδιο νόμου, στο οποίο αναφέρθηκε με πάρα πολύ μεγάλη επάρκεια η Ειδική Αγορήτριά μας κυρία Ξηροτύρη, κινείται σε μια θετική κατεύθυνση, γεγονός το οποίο καταμαρτυρείται και από τις θετικές εισηγήσεις των εμπλεκομένων φορέων σε όλες τις φάσεις της επεξεργασίας στις Επιτροπές, αλλά και από το στάδιο της διαβούλευσης. Κυρίως, όμως, για μένα είναι πολύ σημαντική η δουλειά που έγινε στο επίπεδο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όπου εκεί πραγματικά δημιουργήθηκε μια δεξαμενή πολύ ενδιαφέρουσας προβληματικής όσον αφορά στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Η ενοποίηση, η συμπλήρωση και ο εκσυγχρονισμός των λογιστικών κανόνων δημιουργούν ένα ολοκληρωμένο και λειτουργικό λογιστικό ρυθμιστικό πλαίσιο για τις επιχειρήσεις, την κωδικοποίηση και τον εκσυγχρονισμό του πλαισίου λογιστικής τυποποίησης.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ)
Η συγκέντρωση όλων των λογιστικών κανόνων σε ένα ενιαίο κείμενο κρίνεται, λοιπόν, όπως σημειώσαμε, ιδιαίτερα θετική και κατ’ αυτόν τον τρόπο γίνεται μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η πολυνομία.
Στόχος είναι η μείωση του κόστους συναλλαγών και η διευκόλυνση των ενδοκοινοτικών επενδύσεων. Πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι το προηγούμενο πλαίσιο, το οποίο ερχόταν να καθορίσει και να βάλει κανόνες στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ήταν απαρχαιωμένο. Επομένως, η ενσωμάτωση νέων μέσων και τεχνολογιών μόνο θετική μπορεί να είναι.

Το προτεινόμενο σχέδιο έχει ως κύριο χαρακτηριστικό τη μετάθεση της ευθύνης της ορθής λογιστικής τήρησης στους πραγματικούς ιδιοκτήτες, δηλαδή τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες, για να έχει η διοίκηση της οντότητας την ευθύνη για την τήρηση αξιόπιστου λογιστικού συστήματος και κατάλληλων λογιστικών αρχών.
Η σχετική Οδηγία τοποθετεί τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις στον πυρήνα της κοινοτικής οικονομικής πολιτικής, γεγονός το οποίο αναλύεται και διασαφηνίζεται και στις σχετικές ανακοινώσεις της Επιτροπής και του Συμβουλίου. Άλλωστε, κάτι τέτοιο, όπως είπα και προηγουμένως, είναι αναμενόμενο, αν αναλογιστεί κανένας ότι η μικρομεσαία επιχείρηση, ουσιαστικά, αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της πρόθεσης αυτής αποτελεί η διαβάθμιση των κανόνων τήρησης λογιστικών καταστάσεων, ανάλογα με το μέγεθος της εκάστοτε επιχείρησης, με τις μικρότερες επιχειρήσεις να ακολουθούν απλοποιημένες διαδικασίες, ενώ, παράλληλα, δίνεται η δυνατότητα σε αυτές να επιλέξουν λογιστικούς κανόνες μεγάλων επιχειρήσεων, αν το κρίνουν ωφέλιμο για τον κύκλο εργασιών τους.
Η Οδηγία, σεβόμενη τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, δεν έχει ως κύριο χαρακτηριστικό την επιβολή διεθνών λογιστικών προτύπων, αλλά τη μορφοποίηση και εφαρμογή των διατάξεών της. Αυτό, όμως, έχει ως συνέπεια την ύπαρξη κάποιων προβληματικών σημείων στο παρόν νομοσχέδιο, κάποιες «γκρίζες ζώνες», όπως είπε και η Ειδική Αγορήτριά μας.
Καταρχήν, ο χαρακτήρας του νομοσχεδίου είναι εμφανώς δεσμευτικότερος από αυτόν της Οδηγίας. Βέβαια, αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη αρνητικό, γιατί σε άλλες περιπτώσεις και σε άλλες οδηγίες τις οποίες ερχόμαστε να ενσωματώσουμε στο εσωτερικό δίκαιο, αυτό κρίνεται και απαραίτητο.
Επίσης, υπάρχει μία ασάφεια, όσον αφορά τις θεματικές, οι οποίες ρυθμίζονται με προηγούμενους νόμους, όταν οι τελευταίοι δεν τροποποιούνται με το παρόν σχέδιο νόμου. Για παράδειγμα, θα αναφέρω το ν. 3229/2004, ο οποίος προέβλεπε ότι οι ενισχύσεις θα εμφανίζονται στα αφορολόγητα αποθεματικά. Με το παρόν σχέδιο νόμου οι ενισχύσεις αποσβένονται τμηματικά, χωρίς να γίνεται καμία αναφορά στο νόμο του 2004. Θα πρέπει να υπάρξει μία διευκρίνηση για το τι τελικά ισχύει πραγματικά.
Στο νομοσχέδιο, επίσης, προβλέπεται η σύσταση Επιτροπής, η οποία θα έχει ως αρμοδιότητα την επεξεργασία προτάσεων για τη βελτίωση και αναπροσαρμογή του νόμου στις εξελισσόμενες συνθήκες. Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία πληροφόρηση για το από ποιους θα απαρτίζεται αυτή η Επιτροπή. Προφανώς, μπορούμε να συνάγουμε ότι θα αποτελείται από άτομα αναγνωρισμένου κύρους, ενώ η σύσταση της Επιτροπής θα πρέπει να είναι αντιπροσωπευτική όλων των εμπλεκομένων φορέων.
Επιπλέον, δεν υπάρχει σαφής εικόνα για το διοικητικό κόστος για το δημόσιο, αλλά και για τον ιδιωτικό τομέα, από την εφαρμογή του παρόντος νομοσχεδίου. Η συγκεκριμένη ανάλυση οφέλους κόστους, λογικά, θα πρέπει να αποτελέσει ένα από τα αντικείμενα της Επιτροπής που αναφέραμε προηγουμένως. Πρόκειται, όμως, για μία εργασία η οποία ήδη θα έπρεπε να έχει γίνει, παρέχοντας στη νομοθετική εξουσία μία σαφώς τεκμηριωμένη εικόνα για τις επιπτώσεις της εφαρμογής.
Τέλος, κλείνοντας, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα σημείο που νομίζω ότι εδώ ειδικά η κατάχρησή του μπορεί να προκαλέσει πάρα πολλά προβλήματα. Είναι, δυστυχώς, πάγια τακτική όλων των αρμόδιων Υπουργείων –αλλά, δυστυχώς, κύριε Υπουργέ, εδώ το Υπουργείο Οικονομικών αναδεικνύεται πρωταθλητής- το να βγαίνουν αλλεπάλληλες εξακολουθητικές και αντικρουόμενες ερμηνευτικές εγκύκλιοι, που στο τέλος όχι μόνο ερμηνευτικές δεν είναι, αλλά συσκοτίζουν γενικώς τα πράγματα.
Επομένως, ενώ είναι πολύ σημαντική η εγκύκλιος η οποία θα εκδοθεί, προκειμένου να έρθουν και να εφαρμοστούν αυτά τα οποία προνοεί το συγκεκριμένο νομοθέτημα, αν ακολουθηθεί η πάγια τακτική των πολλών και αντικρουόμενων εγκυκλίων, θα υπάρξει πολύ μεγάλο πρόβλημα στο τι θα γίνει τελικά και στο πώς θα εφαρμοστεί αυτή η πάρα πολύ σημαντική Οδηγία.


Σημαντικότερα, όμως, όλων είναι δύο σημεία με τα οποία θα κλείσω. Το ένα έχει να κάνει με τη διευκόλυνση της λειτουργίας και της ουσιαστικής στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων για την αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας. Και ειδικά στο δεύτερο ζήτημα, στην αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας, ή θα βοηθήσετε ή θα δυσκολέψει πάρα πολύ -με το ζήτημα που σας ανάφερα προηγουμένως- με τις εγκυκλίους. Αλλά το πρώτο ζήτημα, το πώς δηλαδή αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση και τι σχέδιο έχει για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να δούμε συγκροτημένα και διακλαδικά.
Ευχαριστώ πολύ.


Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Ψύρρας.

ΘΩΜΑΣ ΨΥΡΡΑΣ:

Τα νέα λογιστικά πρότυπα έρχονται με τη φιλοδοξία να εκσυγχρονίσουν τους κανόνες της λογιστικής τυποποίησης. Οι απόψεις και οι θέσεις των κυριότερων φορέων συμπίπτουν ότι πρόκειται για νομοσχέδιο σε θετική κατεύθυνση τουλάχιστον ως προς τις προθέσεις του.
Βεβαίως, υπάρχουν ανησυχίες για το κόστος που θα βαρύνει την κάθε επιχείρηση, το όφελος για τους επαγγελματίες του κλάδου, τα χρονικά περιθώρια που δίνονται κ.λπ. Όλα αυτά όμως μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Όμως, το πρώτο προβληματικό σημείο για την αποτελεσματικότητα όλων αυτών που συζητάμε είναι η επαρκής εφαρμογή των ελεγκτικών προτύπων. Εάν δεν υπάρξει σύνδεση και συμβατότητα ανάμεσα στα λογιστικά και ελεγκτικά πρότυπα ώστε το ένα να υποστηρίζει το άλλο, τότε ζημιωμένες θα είναι μόνο οι συνεπείς επιχειρήσεις και ευνοημένες οι ασυνεπείς που διαφεύγουν τον έλεγχο. Και αυτό είναι ένα σοβαρό ερωτηματικό για την αποτελεσματικότητα του νομοσχεδίου.
Το δεύτερο προβληματικό σημείο είναι η αρχιτεκτονική του νομοσχεδίου. Υπάρχουν σημεία στο νομοσχέδιο τα οποία με «κατάλληλους» χειρισμούς μπορούν να δεχτούν εύκολα πελατειακές επεμβάσεις που τελικά να αλλάξουν ριζικά την ουσία και τη στόχευσή του.
Αναφέρομαι ενδεικτικά στην κατάργηση του ν.1809/1998. Αυτός ο νόμος μας έδινε τη δυνατότητα τεχνολογικών παρεμβάσεων στα φορολογικά, στις ταμειακές μηχανές, στις διασυνδέσεις με το TAXIS κλπ. Κι ενώ με την παράγραφο 1 του άρθρου 40 διατηρείται η χρήση της ταμειακής μηχανής καθώς και οι ειδικές ταμειακές και ηλεκτρονικές σημάνσεις –κάτι το οποίο θεωρητικά εξασφαλίζει την αυριανή δυνατότητα για on line σύνδεση- δίνεται η δυνατότητα στον Γενικό Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων να καθορίζει νέες προδιαγραφές των ηλεκτρονικών ταμειακών μηχανών.
Και επειδή για τους επαΐοντες οι υπάρχουσες προδιαγραφές είναι ικανοποιητικότατες και έως σήμερα ουδέν πρόβλημα υπάρχει, η πρόνοια για εκ νέου καθορισμό προδιαγραφών και μάλιστα απευθείας από τον Γενικό Γραμματέα μας προβληματίζει, γιατί βλέπουμε ότι μελλοντικά αυτή η λεπτομέρεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να γεμίσουν οι τσέπες όσων πουλάνε ταμειακές και πιστοποιήσεις.
Και με την ευκαιρία, επανειλημμένα, κύριε Υπουργέ, έχουμε ρωτήσει εάν θα υλοποιηθεί τελικά η διασύνδεση των ταμειακών μηχανών με τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων. Το Υπουργείο άλλοτε τη θεωρεί προτεραιότητα και άλλοτε τη χαρακτηρίζει έργο φαραωνικό.
Τελικά τι ακριβώς συμβαίνει; Τι ισχύει; Η on line σύνδεση της φορολογικής διοίκησης με τις ταμειακές μηχανές έχει απορριφθεί επειδή το ζήτησε η τρόικα; Ή αυτό τελικά δεν ισχύει και το επιτελείο του Υπουργείου συνεχίζει να μελετά το παράδειγμα της Πορτογαλίας όπου η διασύνδεση ολοκληρώθηκε με επιτυχία από το 2008; Τελικά πού βρίσκεται η αλήθεια; Παρακαλώ να μας απαντήσετε. Και αν ισχύει η διασύνδεση, τότε ποιο είναι το σχετικό χρονοδιάγραμμα;

Επίσης, με την ευκαιρία, είχε εκδοθεί η φοροκάρτα, η κάρτα αποδείξεων. Η προσπάθεια για γενίκευσή της έχει εγκαταλειφθεί; Γιατί; Υπάρχουν σκέψεις να συσχετισθεί η λειτουργία της με την online διασύνδεση των ταμειακών μηχανών;
Τελειώνοντας, ας ελπίσουμε ότι ο νόμος δεν θα κυρωθεί διά της πλαγίας οδού, από κερκόπορτες. Η Διαρκής Επιτροπή που προβλέπεται έχει μεγάλη ευθύνη να προφυλάξει τον νόμο από παρεμβάσεις, που δεν έχουν σχέση με όσα πρέπει επιτέλους να καταργηθούν για να υπάρξει εκσυγχρονισμός.
Τώρα θα μου επιτρέψετε να έρθω σε μια άσχετη προς το συζητούμενο νομοσχέδιο τροπολογία που κατέθεσε η Υπουργός Τουρισμού. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός μετά την αφαίρεση της αρμοδιότητας για την έκδοση σήματος των ενοικιαζόμενων καταλυμάτων από τον ΕΟΤ και τη μεταφορά της στο Υπουργείο Τουρισμού. Τώρα, αυτό που ίσχυε και νομοθετήσαμε αλλάζει. Έρχεται μια τροπολογία που εκχωρεί μέρος αυτής της δραστηριότητας στον ΣΕΤΕ. Δίνει δηλαδή τη δυνατότητα στους επιχειρηματίες να επικυρώνουν οι ίδιοι τα σήματα των επιχειρήσεων τους.
Είμαστε ριζικά αντίθετοι σε αυτή την τροπολογία. Γιατί; Διότι πρώτα απ’ όλα δημιουργεί αναίτια επιπλέον γραφειοκρατία, ενώ μιλάμε για απλούστευση διαδικασιών. Αυτό είναι το τυπικό. Δεύτερον, τα παράνομα καταλύματα και η φοροδιαφυγή δεν είναι δυνατόν να ελέγχονται από τον ΣΕΤΕ, αλλά από ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δηλαδή από το Υπουργείο Τουρισμού και από το Υπουργείο Οικονομικών. Το καθήκον αυτό δεν μπορεί να το αναλάβει κανείς άλλος, κανείς ΣΕΤΕ, παρά μόνο το Υπουργείο. Και βέβαια δεν μπορεί να το αναλάβει κανείς ιδιώτης.
Θεωρούμε λοιπόν προκλητική την αναφορά ότι ο ΣΕΤΕ μπορεί επιπλέον -προσέξτε- να μεταβιβάζει το δικαίωμα έκδοσης αυτού του σήματος λειτουργίας στις επαγγελματικές οργανώσεις, στα μέλη του δηλαδή. Αυτό σημαίνει, απλά, ότι οι ίδιοι επιχειρηματίες θα αποφασίζουν ανάλογα με τα συμφέροντά τους για την έκδοση αυτού του σήματος και ενδεχομένως να ευνοούνται τα φίλα προσκείμενα μέλη στο ΣΕΤΕ. Δεν είναι δυνατόν, με δυο κουβέντες, οι ίδιοι επιχειρηματίες να εκδίδουν το σήμα λειτουργίας για τους εαυτούς τους, «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει», να ταυτίζεται δηλαδή ο ελέγχων με τον ελεγχόμενο.
Κατά πάσα πιθανότητα, αυτή η συγκεκριμένη τροπολογία προετοιμάζει το έδαφος για την έκδοση μιας υπουργικής απόφασης, η οποία θα καθορίζει και το κόστος του επιπλέον ειδικού σήματος, το οποίο θα είναι ένα επιπλέον δωράκι στον ΣΕΤΕ. Γιατί; Γιατί άραγε πουθενά στην τροπολογία δεν ορίζεται το κόστος έκδοσης του σχετικού σήματος; Μόνο πρόστιμα ορίζονται. Είναι απλή παράλειψη ή εσκεμμένο κενό προς όφελος του ΣΕΤΕ;
Επιμένουμε στον επιτελικό ρόλο του Υπουργείου Τουρισμού και διαφωνούμε με την ανάληψη και του εκτελεστικού ρόλου από το Υπουργείο, που αποδεικνύεται τελικά, από τα πράγματα, ότι δεν μπορεί να τα διαχειριστεί και γι’ αυτόν τον λόγο συνεχίζει να τα εκχωρεί συνεχώς σε ιδιώτες. Διέλυσε τον ΕΟΤ, που μπορούσε να τον μετατρέψει σε δημόσιο εκτελεστικό βραχίονα της πολιτικής του Υπουργείου, και τώρα ενδιαφέρεται μόνο για τα συμφέροντα μερικών ιδιωτών.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Τον λόγο έχει ο Υφυπουργός Οικονομικών κ. Μαυραγάνης.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΑΓΑΝΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, σήμερα έχω την τιμή να εισηγηθώ στην Ολομέλεια την ψήφιση του σχεδίου νόμου με τίτλο «Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα και συναφείς ρυθμίσεις». Είναι το έργο μιας μακρόχρονης επεξεργασίας από μία διευρυμένη επιτροπή από ειδικούς, από υπηρεσιακούς και από θεσμικούς παράγοντες. Στην αρμόδια Επιτροπή έγινε πολύ γόνιμη συζήτηση και μάλιστα οι φορείς παρουσιάστηκαν με θετική γνώμη.
Συνεπώς, είναι μία μεταρρύθμιση και θα πρέπει -μέσα σε αυτόν τον χώρο που συζητάμε και πρέπει να συζητάμε χωρίς λεκτικές ακρότητες, αλλά με επιχειρήματα- να αποδεχθούμε ότι αποτελεί ένα μεταρρυθμιστικό βήμα, το οποίο θα πρέπει να γίνει δεκτό χωρίς επιφυλάξεις. Μεταρρύθμιση με επιφυλάξεις, όταν η αγορά, όταν οι επαγγελματίες είναι όλοι υπέρ, δεν γίνεται. Χρειάζεται να είμαστε όλοι είτε υπέρ είτε κατά.

Όταν υπάρχει τέτοια θετική τοποθέτηση των φορέων τους οποίους αφορά αυτό το νομοθέτημα, όταν οι επαγγελματίες έχουν τοποθετηθεί θετικά, νομίζω ότι το χρέος όλων μας είναι να τοποθετηθούμε. Και στην τοποθέτηση είτε είμαστε «ΥΠΕΡ» είτε πρέπει να δικαιολογήσουμε γιατί είμαστε «ΚΑΤΑ».
Το νομοσχέδιο όντως ανταποκρίνεται -και έχει τονιστεί και έχει συζητηθεί εκτενώς στην Επιτροπή- στην ανάγκη εκσυγχρονισμού του θεσμού και του πλαισίου λειτουργίας των επιχειρήσεων και έχει ως στόχο τη δημιουργία ενός σύγχρονου ρυθμιστικού πλαισίου, τη μείωση του διοικητικού κόστους των επιχειρήσεων και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, χωρίς ωστόσο να δυσχεραίνεται το έργο των φορολογικών ή άλλων ελέγχων.
Το βασικό θεμέλιο του νομοθετήματος είναι η νέα κωδικοποιημένη Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2013/34, της οποίας το λογιστικό σκέλος ενσωματώνεται πλήρως στο νομοσχέδιο, καθώς και οι βέλτιστες διεθνείς πρακτικές.
Συγκεκριμένα, το νομοσχέδιο επιτυγχάνει αφενός την περαιτέρω απλοποίηση του Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης των Συναλλαγών και αφετέρου την ενοποίηση, βελτίωση και συμπλήρωση των λογιστικών κανόνων της χώρας, κωδικοποιώντας και εκσυγχρονίζοντας το πλαίσιο της λογιστικής τυποποίησης που εισήγαγε το Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο πριν από τριάντα πέντε χρόνια. Αυτές οι αλλαγές συνεχίζουν και ολοκληρώνουν την προσπάθεια μεταρρύθμισης που είχε ξεκινήσει με το ν.4093/2012.
Τα βασικά οφέλη που προκύπτουν από την εφαρμογή του νομοσχεδίου ως νόμου μετά την ψήφισή του από τη Βουλή είναι ότι, πρώτον, αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά η λογιστική πολυνομία. Για πρώτη φορά το σύνολο των λογιστικών κανόνων συγκεντρώνεται σε ένα νομοθέτημα διαρθρωμένο με βάση τις βέλτιστες πρακτικές για όλες τις επιχειρήσεις και τους λογιστές. Η κωδικοποίηση που επιτυγχάνεται είναι ένα σημαντικό μεταρρυθμιστικό βήμα. Αυξάνει την ασφάλεια δικαίου και μειώνει το διοικητικό βάρος.
Δεύτερον, ολοκληρώνεται η κατάργηση κοστοβόρων και γραφειοκρατικών διαδικασιών του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων που είχε ξεκινήσει με τη θέσπιση του Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών. Εισάγονται κανόνες τήρησης λογιστικών βιβλίων ευθυγραμμισμένοι με τις σύγχρονες επιχειρηματικές πρακτικές. Αυτοί οι κανόνες συνεπάγονται μειωμένο κόστος λειτουργίας, ενώ ταυτόχρονα διασφαλίζουν τη δυνατότητα διενέργειας ουσιαστικών φορολογικών ή άλλων ελέγχων.
Τρίτον, εκσυγχρονίζεται η λογιστική τυποποίηση που εισάχθηκε τη δεκαετία του 1980 με το Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο και η χώρα αποκτά ένα σύγχρονο και λειτουργικό πλαίσιο λογιστικών κανόνων. Οι οικονομικές καταστάσεις των ελληνικών επιχειρήσεων με το νέο πλαίσιο γίνονται ευχερώς κατανοητές από τους διεθνείς επενδυτές λόγω της ευθυγράμμισης που επιτυγχάνεται με τις διεθνείς λογιστικές πρακτικές.
Τέταρτον, ιδιαίτερη μέριμνα έχει ληφθεί για τη διασφάλιση της λειτουργικότητας των νέων ρυθμίσεων. Για την ομοιόμορφη και ορθή εφαρμογή το κείμενο συνοδεύεται από πλήρες γλωσσάριο όρων -το Παράρτημα Α΄ συγκεκριμένα- σύμφωνα και πάλι με τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές θεσμοθέτησης λογιστικών κανόνων.
Πέμπτον, οι υποχρεώσεις των υποκείμενων επιχειρήσεων κλιμακώνονται ανάλογα με το μέγεθός τους, αξιοποιώντας στο μέγιστο βαθμό τις προβλέψεις της Οδηγίας 2013/34 της Ευρωπαϊκής Ένωσης για απλοποιήσεις και απαλλαγές.
Έκτον, το νομοσχέδιο αυτό σε συνδυασμό με τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας και τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος προβλέπεται να αποτελέσει ένα ενιαίο σύγχρονο και ασφαλές θεσμικό πλαίσιο. το οποίο θα κατανοούν και θα εμπιστεύονται οι ελληνικές επιχειρήσεις αλλά και η διεθνής επενδυτική κοινότητα.
Σημειώνεται ότι η λογιστική καθημερινότητα την 1η Ιανουαρίου του 2015 δεν θα επιβαρυνθεί. Στο τμήμα του νομοσχεδίου που αντικαθιστά τον Κ.Φ.Α.Σ., το Κεφάλαιο 2 «Λογιστικά Αρχεία», περιέχει λογιστικές δικλίδες και επιχειρηματικές πρακτικές που οι επιχειρήσεις από μόνες τους εφαρμόζουν για διαχειριστικούς λόγους, δηλαδή εισάγονται σημαντικές βελτιώσεις και απλοποιήσεις σε σχέση με την ισχύουσα κατάσταση.
Το Κεφάλαιο 3 επαναλαμβάνει με βελτιώσεις αυτούσιες σχετικές ρυθμίσεις του Κ.Φ.Α.Σ. περί τιμολογίου πώλησης που προέρχονται στο σύνολό τους από την Οδηγία περί ΦΠΑ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σε ό,τι αφορά την εφαρμογή των λογιστικών ρυθμίσεων, το νομοθέτημα δεν παρεμβαίνει στην εσωτερική λογιστική οργάνωση των επιχειρήσεων. Από την 1η Ιανουαρίου 2015 και εφεξής οι επιχειρήσεις μπορούν να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν το ίδιο σχέδιο λογαριασμών και τις ίδιες εσωτερικές διαδικασίες. Οι νέοι κανόνες αφορούν κυρίως θέματα επιμέτρησης περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων, καθώς και νέα υποδείγματα σύνταξης λογιστικών καταστάσεων. Αυτές τις αλλαγές οι επιχειρήσεις θα κληθούν να τις υλοποιήσουν στις αρχές του έτους 2016 για τις καταστάσεις του 2015.
Η αρμόδια Επιτροπή που θα επεξεργαστεί ταχύτατα και θα αποτελείται από ειδικούς, υπηρεσιακούς, αλλά και θεσμικούς φορείς, θα προχωρήσει αμέσως μετά την ψήφιση του νόμου στην έκδοση μιας εγκυκλίου όπως τονίστηκε από διάφορους ομιλητές.
Περαιτέρω, εισάγεται σύμφωνα με τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές πλέγμα ολοκληρωμένων ρυθμίσεων αναφορικά με την τήρηση των λογιστικών αρχείων. Οι αλλαγές σηματοδοτούν τη μετάβαση από ένα λεπτομερές, τυπολατρικό και κοστοβόρο νομοθετικό πλαίσιο σε ένα φιλικότερο και λειτουργικότερο περιβάλλον. Καθιερώνονται διαδικασίες και μηχανισμοί ελέγχου που διασφαλίζουν την ευχερή συσχέτιση των συναλλαγών και γεγονότων της επιχείρησης με τα σχετικά παραστατικά, τα λογιστικά αρχεία και τις χρηματοοικονομικές καταστάσεις. Έτσι, βάσει των βέλτιστων διεθνών πρακτικών διασφαλίζεται η δυνατότητα διενέργειας αποτελεσματικών και αποδοτικών ελέγχων. Ειδικά, ρυθμίζεται το ζήτημα της τεκμηρίωσης διακίνησης των αποθεμάτων και εκσυγχρονίζονται οι σχετικές ρυθμίσεις με το δελτίο αποστολής, ώστε να είναι δυνατός ο έλεγχος.
Δίνεται βαρύτητα στην τεκμηρίωση των διαθέσιμων αποθεμάτων με σύγχρονες τεχνικές, ακολουθώντας τη διεθνή πρακτική. Διατηρείται η χρήση ταμειακής μηχανής ή φορολογικού μηχανισμού λιανικής με δυνατότητα απαλλαγής ορισμένων κατηγοριών επιχειρήσεων. Παραμένει η υποχρέωση της επιχείρησης να παρακολουθεί τις μη εκπιπτόμενες δαπάνες και τα απαλλασσόμενα ή ειδικώς φορολογούμενα έσοδα για την ασφαλή συμπλήρωση της φορολογικής δήλωσης.
Το νέο πλαίσιο συνιστά σημαντική ελάφρυνση για τις επιχειρήσεις, δεν συνεπάγεται κόστος προσαρμογής και δεν απαιτεί ιδιαίτερη προετοιμασία. Για την ορθή και ομοιόμορφη εφαρμογή των κανόνων ήδη ετοιμάζεται όλο αυτό το πλαίσιο, έτσι ώστε να μην έχουμε καθυστέρηση στην εφαρμογή του. Ειδικά, οι πολύ μικρές επιχειρήσεις και οι αυτοαπασχολούμενοι που τηρούσαν βιβλία εσόδων, εξόδων με το απλογραφικό λογιστικό σύστημα θα συνεχίσουν να τηρούν τα βιβλία τους με τον ίδιο τρόπο όπως μέχρι σήμερα.
Ζητήματα που προκύπτουν για ειδικές κατηγορίες, όπως αγρότες ειδικούς καθεστώτος ΦΠΑ, ευκαιριακά και παρεπόμενα απασχολούμενοι και πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα σε μικρή έκταση αντιμετωπίζονται με ειδικές διευκολύνσεις και απλοποιήσεις ώστε να μην επέλθει κανένα πρόσθετο βάρος.
Όσον αφορά τις λογιστικές ρυθμίσεις, συμπληρώνονται, βελτιώνονται, εκσυγχρονίζονται και ενοποιούνται σε ενιαίο κείμενο οι διάσπαρτοι σήμερα λογιστικοί κανόνες, όπως ήταν στο ν. 2190, στο ν. 3190 κτλ. Με αυτόν τον τρόπο, αντιμετωπίζονται κενά ή ασάφειες με στόχο τη μείωση του κόστους συμμόρφωσης και την ενίσχυση της ασφάλειας δικαίου.
Το νομοσχέδιο ενισχύει, εκσυγχρονίζει και ουσιαστικοποιεί τη λογιστική τυποποίηση που εισήγαγε το Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο πριν από τριάντα πέντε χρόνια. Η συνεισφορά του Ελληνικού Γενικού Λογιστικού Σχεδίου στην εμπέδωση της λογιστικής τάξης πριν από τρεις δεκαετίες ήταν πολύ σημαντική. Στο μεσοδιάστημα, όμως, τα πράγματα άλλαξαν και απαιτούνται σημαντικές, δομικού χαρακτήρα μεταβολές, καθώς έκτοτε δεν έχει γίνει ουσιαστική προσαρμογή του λογιστικού πλαισίου στις σημαντικές εξελίξεις που έχουν λάβει χώρα.
Επίσης, θέλω να διευκρινίσω για μια ακόμη φορά ότι το νομοσχέδιο δεν επιβάλλει τα διεθνή λογιστικά πρότυπα στις μη εισηγμένες, ούτε κάποια παραλλαγή τους. Επιτρέπει τη χρήση των εύλογων αξιών, όπως έχει ήδη νομοθετηθεί από το 2006, βάσει της Οδηγίας 2001/65 της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις δημιουργείται ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για την εφαρμογή και τον έλεγχο των εύλογων αξιών. Είναι πιστή μεταφορά στο εθνικό δίκαιο τόσο στην ουσία, όσο και στην έκταση των διατάξεων της κωδικοποιημένης Οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2013/34. Η απλή αντιπαραβολή των δύο κειμένων επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό αυτό.
Στο άρθρο 8 η Οδηγία απαιτεί από τα κράτη-μέλη είτε να επιτρέψουν είτε να επιβάλουν τη χρήση εύλογων αξιών στην επιμέτρηση των χρηματοοικονομικών στοιχείων. Με σύνεση, μέσα από το νομοσχέδιο, η Ελλάδα επιλέγει να επιτρέψει κι όχι να επιβάλει τη χρήση των εύλογων αξιών. Ως χώρα δεν έχουμε τη δυνατότητα να τις αποτρέψουμε με απαγόρευση, γιατί αυτό θα συνιστούσε παραβίαση της κοινοτικής νομοθεσίας. Έχουμε, όμως, επιλέξει να δώσουμε το δικαίωμα επιλογής και όχι να επιβάλουμε.


Επίσης, θα ήθελα να τονίσω ότι έχουν ενταχθεί στο κείμενο του νομοσχεδίου σύγχρονα και κατανοητά υποδείγματα λογιστικών καταστάσεων, ευθυγραμμισμένα με τα αντίστοιχα υποδείγματα των αντίστοιχων εισηγμένων επιχειρήσεων. Με το νέο λογιστικό πλαίσιο, λογιστικοί κανόνες και υποδείγματα καταστάσεων, οι χρηματοοικονομικές καταστάσεις των ελληνικών επιχειρήσεων θα είναι διεθνώς κατανοητές. Είναι ένα πρόβλημα που ήταν πολύ σημαντικό για τις μη εισηγμένες ελληνικές εταιρείες που επιδίωκαν συνέργειες με το εξωτερικό.
Καθορίζεται ένα ενιαίο πλέγμα λογιστικών κανόνων για όλες τις νομικές μορφές επιχειρήσεων. Ωστόσο για τη μείωση του διοικητικού κόστους υπάρχει η διαβάθμιση των υποχρεώσεων των επιχειρήσεων ανάλογα με το μέγεθός τους, με κλιμάκωση για τις μεγαλύτερες, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Οδηγίας ότι όσο μικρότερη είναι η επιχείρηση τόσο το λογιστικό της πλαίσιο είναι απλούστερο, όπως ειπώθηκε και από μερικούς από τους ομιλητές.
Εναλλακτικά του προτεινόμενου σχεδίου λογαριασμών -και είναι πολύ σημαντικό αυτό που θα σας αναφέρω- οι υποκείμενες επιχειρήσεις μπορούν να χρησιμοποιούν το υφιστάμενο σχέδιο λογαριασμών του Ελληνικού Γενικού Λογιστικού Σχεδίου. Συνεπώς, δεν επιβάλλεται αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας τους ούτε πρόσθετο κόστος. Μάλιστα, για την περαιτέρω διευκόλυνση των επιχειρήσεων είναι διαθέσιμη και η αντιστοίχιση των κωδικών του σχεδίου λογαριασμών του νομοσχεδίου με τους κωδικούς του υφιστάμενου Ελληνικού Γενικού Λογιστικού Σχεδίου.
Συνεπώς, το συμπέρασμα είναι ότι αυτό το σχέδιο νόμου δίνει την ευκαιρία στην ελληνική επιχειρηματικότητα να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες συνθήκες με τρόπο που δεν θα είναι ούτε γραφειοκρατικά ούτε οικονομικά επιβαρυμένος, να μπορεί να εκτελεί τις υποχρεώσεις της σύμφωνα με τις διεθνείς πρακτικές που έχουν στόχο την απλοποίηση και με βάση το πλαίσιο που έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Από την άλλη μεριά, διασφαλίζεται ότι υπάρχει δικλίδα ασφαλείας για τους ελέγχους από πλευράς του δημοσίου, όπου χρειάζονται να γίνουν.
Θέλω να τονίσω ότι αυτό το σχέδιο νόμου είναι μια απαίτηση της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και των φορέων, των επαγγελματιών λογιστών, που ήθελαν να μεταβούμε αφενός από τον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων -που ήταν ένα τυπολατρικό νομοθέτημα- και αφετέρου από το Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο, που όταν εφαρμόστηκε ανταποκρινόταν στις συνθήκες, αλλά με το πέρασμα του καιρού δεν εκσυγχρονίστηκε, σε ένα πλαίσιο σαφών κανόνων με τους οποίους λειτουργούν οι επιχειρήσεις και με τους οποίους μπορούν να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους και οι επαγγελματίες, οι οποίοι έχουν οποιαδήποτε εμπλοκή με την τήρηση των λογιστικών κανόνων.
Συνεπώς, θεωρώ ότι είναι ένα αποφασιστικό βήμα μεταρρύθμισης που, κατά την άποψή μου, θα έπρεπε να έχει γίνει πριν πολλά χρόνια. Αλλά νομίζω ότι ήρθε η στιγμή να γίνει αυτό το μεγάλο βήμα, να υιοθετηθεί το σχέδιο νόμου, να αλλάξουμε την εικόνα στο λογιστικό πεδίο των ελληνικών επιχειρήσεων και είναι η ευκαιρία να δείξουμε ότι όλοι μας αντιλαμβανόμαστε ότι είναι ένα βήμα προόδου κι ένα νομοθέτημα που ανταποκρίνεται στις ανάγκες των φορέων και γενικά της κοινωνίας.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.


Μέχρι να έρθουν οι συνάδελφοι από την Επιτροπή, θα δώσω το λόγο στην Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπο των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, κυρία Μαρίνα Χρυσοβελώνη.

ΜΑΡΙΝΑ ΧΡΥΣΟΒΕΛΩΝΗ: Ευχαριστώ τον κύριο Πρόεδρο και τους συναδέλφους που μου έδωσαν τη θέση τους, κατ’ αρχήν.

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες τοποθετούμενοι μέσω του ειδικού μας αγορητή πήραμε σαφή θέση για το συζητούμενο νομοσχέδιο. Πρόκειται για ένα νομοθέτημα τεχνικό, με το οποίο δεν θα μπορούσε κάποιος κατ’ αρχήν να διαφωνήσει. Άλλωστε η διαυγής και σύγχρονη λογιστική απεικόνιση των οικονομικών μίας επιχείρησης είναι γεγονός ότι βοηθά πολλαπλά. Βοηθά πρώτα απ’ όλα την ίδια την επιχείρηση στην καλύτερη διαχείρισή της, αλλά θεωρητικά θα έπρεπε να βοηθά και το κράτος στην καλύτερη και στη δικαιότερη φορολόγησή της.
Για να είναι κάτι τέτοιο εφικτό, είναι αναγκαία η εύληπτη και σωστή καταχώρηση των φορολογουμένων. Για παράδειγμα, κύριε Υπουργέ, υπάρχει άραγε λόγος οι αποσβέσεις των παγίων να μην γίνονται με ενιαίο τρόπο τόσο λογιστικά όσο και φορολογικά;

Υπάρχουν και άλλα τέτοια παραδείγματα, όπως είναι αυτό των χρηματοοικονομικών συμβάσεων, που μας κάνουν να αναρωτιόμαστε: Δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται ενιαία, φορολογικά και λογιστικά, οι επιχειρήσεις μέσα από ένα νέο πλαίσιο απεικόνισης των οικονομικών τους στοιχείων, περιουσιακών και εισοδηματικών;
Αυτή η παρατήρηση με φέρνει στο επόμενο θέμα, που είναι διαφορετικό, αλλά όχι ξένο. Αναφέρομαι στο θέμα της φοροδιαφυγής. Θα αναφερθώ σήμερα ειδικά στον αιφνίδιο πλουτισμό φυσικών προσώπων. Βεβαίως, θα μπορούσαν να γίνουν γενικεύσεις και προς την κατεύθυνση ορισμένων εταιρειών, που όντως θησαύρισαν στα χρόνια της κρίσης.
Πρώτα απ’ όλα, θέλω να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Είναι αναγκαστικά παράνομος ο αιφνίδιος πλουτισμός; Ασφαλώς και όχι.
Για να φέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, υπήρξε συνάδελφος στην προηγούμενη Βουλή –αν δεν κάνω λάθος το 2011- που κέρδισε 1 εκατομμύριο ευρώ από λαχεία. «Φοβερή τύχη» θα μου πείτε, εξ ου και ο αιφνίδιος πλουτισμός. Άρα, δεν φαίνεται να υπάρχει κάτι το αδικαιολόγητο, πολύ δε περισσότερο κάτι το επιλήψιμο. Όπως και σ’ αυτήν τη Βουλή, απ’ ό,τι ακούω, υπάρχει συνάδελφος Βουλευτής με μία ακόμη περίπτωση αιφνίδιου πλουτισμού. Ας είναι καλά οι άνθρωποι και να απολαμβάνουν τα αγαθά της καλής τους τύχης.
Πέραν, όμως, της κλήρωσης του πρώτου αριθμού του λαχείου, υπάρχουν και άλλες υποθέσεις αιφνίδιου πλουτισμού, τις οποίες, όπως ξέρετε, διερευνά υποχρεωτικά η εφορία. Θα μείνω λίγο σ’ αυτές, αν και τα έχω πει πάρα πολλές φορές εδώ σ’ αυτήν την Αίθουσα, χωρίς να υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα. Το λέω με πολύ μεγάλη απογοήτευση, καθώς ο αρμόδιος Υπουργός, ο κ. Μαυραγάνης, έχει γίνει αποδέκτης πολλών ερωτήσεών μου και μάλιστα και επίκαιρων ερωτήσεων κατά το παρελθόν, χωρίς ποτέ να δώσει κάποια διαφωτιστικά στοιχεία στη Βουλή.
Μιλώ, λοιπόν, για τον φορολογικό έλεγχο της λίστας των χιλίων εξακοσίων υποθέσεων αιφνίδιου πλουτισμού, που εντοπίστηκαν εδώ και τρεισήμισι χρόνια, αλλά λίγα πράγματα έχουν γίνει μέχρι σήμερα για να ξεκαθαρίσουν.
Το ζήτημα με την περίφημη λίστα αιφνίδιου πλουτισμού είναι γνωστό στους παροικούντες στην Καραγιώργη Σερβίας. Άλλωστε πριν λίγους μήνες υπήρξε πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή», που κατήγγειλε ότι το Υπουργείο Οικονομικών εξαφάνισε τη λίστα των προσώπων που έπρεπε να ελεγχθούν.
Λυπάμαι που το λέω, αλλά δυστυχώς μέχρι τώρα, κύριε Υφυπουργέ, δεν έχει γίνει τίποτα από το Υπουργείο σας και δεν υπήρξε μία πειστική διάψευση του πρωτοσέλιδου αυτού. Το αντίθετο, μάλιστα.
Όπως γνωρίζετε, κύριε Υπουργέ, η περίφημη λίστα αιφνίδιου πλουτισμού αφορά μία συρραφή επιμέρους καταλόγων ανέλεγκτων φορολογικών υποθέσεων απ’ όλη την Ελλάδα, που ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης αποκάλεσε νέα λίστα «Λαγκάρντ» λόγω της απόκρυψης του οικονομικού αντικειμένου τους.
Για να εξηγήσω τα παραπάνω θα θυμίσω εν συντομία το ιστορικό αυτής της νέας λίστας «Λαγκάρντ». Αρχικά, υπήρχαν τριάντα δύο ελεγκτικά συνεργεία, τα οποία τον Οκτώβριο του 2012 ο κύριος Υφυπουργός, ο κ. Μαυραγάνης, διέλυσε, μεταφέροντας την ελεγκτική αρμοδιότητα στα διαπεριφερειακά ελεγκτικά κέντρα. Έκτοτε, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, η ίδια αρμοδιότητα μεταφέρθηκε εκ νέου σε άλλη υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομικών συνεχίζοντας έτσι ένα αέναο παιχνίδι της παρέλκυσης των υποθέσεων αιφνίδιου πλουτισμού.
Τίθενται, επομένως, δύο πολύ σοβαρά ζητήματα. Το ένα είναι: Ποια ήταν μέχρι τώρα τα όποια έσοδα για το δημόσιο ταμείο από τυχόν ελέγχους υποθέσεων αιφνίδιου πλουτισμού; Και το δεύτερο ζήτημα είναι: Πότε, επιτέλους, θα ολοκληρωθούν οι υπόλοιποι έλεγχοι;
Σ’ αυτά μέχρι σήμερα δεν έχετε απαντήσει, κύριε Υφυπουργέ. Σας δίνεται, λοιπόν, πραγματικά σήμερα η ευκαιρία με αφορμή και τη συζήτηση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση, να το πράξετε.
Εσείς, κύριε Υπουργέ, μπορεί να μου πείτε ξανά, όπως έχετε πει και άλλες φορές, ότι είναι ένα εσωτερικό θέμα του Υπουργείου Οικονομικών και ότι «το εξετάζουμε». Βέβαια, δεν είναι έτσι τα πράγματα και το ξέρετε πάρα πολύ καλά. Εδώ και καιρό το εσωτερικό μας θέμα έχει μετατραπεί σε εξωτερικό θέμα, δίνοντας την ευκαιρία μέχρι και στον κ. Ράιχενμπαχ να σας κάνει συστάσεις, επειδή μέσα σε δυόμισι χρόνια ελέγξατε μόλις εβδομήντα φορολογικές υποθέσεις από τη λίστα χίλιων επτακοσίων περιπτώσεων αιφνίδιου πλουτισμού.
Το ερώτημα, κύριε Υπουργέ, είναι το εξής: Ισχύουν τα καταγγελλόμενα ότι μέσα σ’ αυτήν τη λίστα υπάρχουν και πολιτικά πρόσωπα; Είναι μήπως αυτός ο λόγος για τον οποίον σας εγκάλεσε ο κ. Ράιχενμπαχ σε σχέση με τις τεράστιες καθυστερήσεις στη διερεύνηση των υποθέσεων αυτών;

Εάν ναι, διερωτώμαι: Πότε θα σταματήσει αυτή η παρωδία φορολογικού ελέγχου υποθέσεων αιφνιδίου πλουτισμού;
Εμείς οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα επανέλθουμε στις υποθέσεις αιφνιδίου πλουτισμού και στην εξαφανισμένη –σύμφωνα με την «Καθημερινή»- λίστα. Αυτό είναι σίγουρο. Και θα το πράξουμε, όχι μόνο για λόγους φορολογικής δικαιοσύνης, Από τη στιγμή που φαίνεται υπάρχει συστηματική εμπλοκή πολιτικών προσώπων οφείλουμε όλοι μας να πούμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό: Ποιες ήταν οι πραγματικές πηγές αιφνιδίου πλουτισμού ορισμένων εξ ημών στα χρόνια της κρίσης; Την ώρα που ο λαός χειμάζεται και λεηλατείται, πώς βρέθηκαν έστω λίγοι πολιτικοί να πλουτίζουν ξαφνικά;
Υπενθυμίζω πως σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας, ανάμεσα στα ονόματα βρίσκονται ένας πρώην αρχηγός κόμματος, πρώην υπουργοί, πρώην και νυν βουλευτές, δημοσιογράφοι, εφοπλιστές, μεγαλοδικηγόροι, μεγαλογιατροί και επιχειρηματίες, οι περισσότεροι εκ των οποίων δραστηριοποιούνται στα μεγάλα αστικά κέντρα. Με άλλα λόγια, πρόκειται για πάρα πολύ γνωστά ονόματα, αλλά για κάποιο λόγο εξαιρετέα.
Κύριε Πρόεδρε, καλά είναι και τα λογιστικά πρότυπα, καλοί είναι και οι φορολογικοί νόμοι, αρκεί όμως κάποια στιγμή να εφαρμόζονται και κυρίως να εφαρμόζονται χωρίς εξαιρέσεις.
Θεωρώ ότι αυτό απαιτεί η δικαιοσύνη, αυτό απαιτεί ο ελληνικός λαός και αυτό θα επιδιώξουμε ως Ανεξάρτητοι Έλληνες. Θα συνεχίσουμε να ζητούμε συγκεκριμένες απαντήσεις από τον Υπουργό Οικονομικών για τις υποθέσεις αιφνιδίου πλουτισμού φυσικών προσώπων και όχι μόνο.
Γιατί η ατιμωρησία, ιδιαίτερα όταν αφορά και εγκληματικές δραστηριότητες –όπως είναι το «ξέπλυμα μαύρου χρήματος»- δεν είναι σύμπτωμα πρώιμου Αλτσχάιμερ. Είναι εκδήλωση μιας πολύ βαθειάς πολιτικής παθογένειας που ο ελληνικός λαός δεν αποδέχεται και είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται να ανεχθεί άλλο.
Σας ευχαριστώ.


Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Δεν είναι καθόλου καλό και για την Αίθουσα και για την Κυβέρνηση το ότι για άλλη μια φορά απουσιάζει ο Υπουργός Οικονομικών, ο κ. Χαρδούβελης, σε ένα νομοσχέδιο που κατεξοχήν έχει λόγο και έπρεπε να έχει και άποψη και να έρθει να μας την καταθέσει. Φαίνεται ότι ο κ. Χαρδούβελης έχει άλλου είδους ασχολίες, να στέλνει e-mail στην τρόικα, απασχόληση βαρύτατη και σκληρή!
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ)

Βεβαίως, αυτό που κάνει και ο ίδιος και ο κύριος Πρωθυπουργός, μαζί με το συνεταίρο του, τον κ. Βενιζέλο, δεν είναι τίποτε άλλο από το να εκλιπαρούν την τρόικα, τους υπαλλήλους των υπαλληλίσκων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου να έρθουν να μας κάνουν έλεγχο, να αξιολογήσουν τα πεπραγμένα τους, τα θαύματα τα οποία έχουν επιτελέσει, δηλαδή την καταστροφή της χώρας. Αυτό ζητάνε, να αξιολογηθούν από τους υπαλλήλους. Μεγάλο επίτευγμα!
Βεβαίως, αυτοί οι υπαλληλίσκοι σάς συμπεριφέρονται χειρότερα από αποικία, γιατί αυτά που συμβαίνουν σ' αυτή τη χώρα δεν έχουν ξανασυμβεί και στη χειρότερη αποικία. Και στη χειροτέρα των αποικιών δεν θα διενοείτο ο τοποτηρητής της να εκλιπαρεί τους υπαλλήλους της αποικιοκρατικής χώρας να έρθουν να τον εξετάσουν. Αυτό κάνετε. Σε αυτό το κατάντημα και σε αυτή την ταπείνωση έχετε φτάσει αυτή τη χώρα, δυστυχώς. Και δεν μας λέτε ποιο είναι το διακύβευμα, ποια είναι η διαφορά, ποιο είναι το πρόβλημα.
Δεν έρχεται ο κ. Χαρδούβελης εδώ να μιλήσει σε αυτή την Αίθουσα, να μας πει ποιες είναι οι διαφορές, ποιες είναι οι διαπραγματεύσεις και για ποιο –εντός εισαγωγικών- «πράγμα». Δεν αισθάνεστε την υποχρέωση, την ανάγκη, όταν συζητάμε για τα λογιστικά πρότυπα, να μας πείτε εδώ από αυτό το Βήμα για τις λογιστικές παρεμβάσεις-επεμβάσεις και απαιτήσεις που έχει η τρόικα;

Τι σας ζητάει; Αν πιστέψουμε τις δημοσιογραφικές πληροφορίες, ζητάει βεβαίως «τη μάνα της και τον πατέρα της», όπως λέει η περίφημη αυτή διαφήμιση.
Αυτά ζητάει. Λέει να διαλύσουμε το ασφαλιστικό σύστημα. Ήδη το έχετε ξεκινήσει και το επιταχύνετε και το κλιμακώνετε. Πάτε να ενοποιήσετε όλα τα ταμεία, ακόμη και τα επικουρικά και τα εφάπαξ σε ένα ταμείο κύριας σύνταξης, το ΙΚΑ. Και αυτό γιατί; Για να καταργηθούν πλήρως οι συντάξεις και οι επικουρικές και τα εφάπαξ. Και ήδη πάμε για δεύτερη μείωση των μειωμένων επικουρικών συντάξεων τουλάχιστον κατά 10%, όπως έχετε ήδη ανακοινώσει και παραδεχθεί. Πάμε για μείωση ακόμη και της κύριας σύνταξης.
Και βεβαίως, ακολουθούν τα μέτρα, τα οποία «διαπραγματεύεστε», για τα εργασιακά. Μιλάμε για τη θεσμοθέτηση του lockout -απίστευτο πράγμα η ανταπεργία να γίνει νόμιμη πλέον κατεύθυνση για τις εταιρείες- μιλάμε για την απελευθέρωση των απολύσεων, μιλάμε για την κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας. Γιατί περί αυτού πρόκειται, όταν λέτε το 51% να ψηφίζει για να γίνεται μία απεργία.
Μιλάμε για κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας, ιδιαίτερα για πανελλαδικά σωματεία, για ομοσπονδίες, κλπ. Μιλάμε για απολύσεις πεντέμισι χιλιάδων εργαζομένων μέχρι το τέλος του χρόνου από το δημόσιο και επιπλέον για δύο με τρία δισεκατομμύρια δημοσιονομικό κενό, που σημαίνει νέα μέτρα πέραν αυτών, τα οποία έχουν συμφωνηθεί και υποτίθεται πρέπει να εφαρμόσετε το επόμενο διάστημα.
Και το θέμα είναι: Τι κάνετε επ’ αυτών; Τι προτείνετε; Τι λέει το e-mail που στείλατε στην τρόικα; Μπορείτε να μας πληροφορήσετε γι’ αυτά ή είναι μυστικά ή θα τα μάθουμε όταν θα τα φέρετε προς ψήφιση νύχτα με κατεπείγουσες διαδικασίες και παραβιάζοντας τον Κανονισμό και το Σύνταγμα ή θα τα μάθουμε με το νέο μνημόνιο που έρχεται; Γιατί έρχεται νέο μνημόνιο. Η μεταμνημονιακή εποχή θα είναι να έχουμε νέο μνημόνιο, σκληρότερο ίσως από τα προηγούμενα, στο όνομα της προληπτικής γραμμής στήριξης. Γιατί με την πολιτική σας το μνημόνιο θα είναι αθάνατο. Από μνημόνιο σε μνημόνιο θα πηγαίνει η χώρα.
Για όλα αυτά, λοιπόν, δεν μας μιλάτε. Ακούμε, βεβαίως, κάποιους να λένε για συναίνεση. Δεν μας λέτε, όμως, ότι η συναίνεση συνεπάγεται μία πολιτική νέας λεηλασίας και νέας διάλυσης. Και δεν μας λέτε ότι αυτά, τα οποία προετοιμάζετε για το χρέος και τα οποία βεβαίως έχουν εξαγγείλει από την Ευρώπη, δεν είναι τίποτε άλλο από το να το πληρώσουμε πλήρως, στο ακέραιο και μέχρι το τέλος. Και αυτό με πιστοποιητικό βιωσιμότητας του χρέους. Δεν μας τα λέτε αυτά βεβαίως.
Για τα λογιστικά πρότυπα τοποθετήθηκε ο Εισηγητής μας αναλυτικά. Το θέμα, όμως, εδώ δεν είναι απλώς τεχνικό, δηλαδή εκείνο ή το άλλο λογιστικό πρότυπο. Το ουσιαστικό θέμα είναι άλλο. Το ουσιαστικό θέμα είναι ότι με οποιαδήποτε «λογιστικά πρότυπα», αυτά χρησιμοποιούνται όχι για να αποκαλύπτουν τα χαρακτηριστικά, την εικόνα και την προοπτική μιας επιχείρησης, αλλά για να την κρύβουν αυτή την εικόνα. Προσφέρουν, δηλαδή, μέσα από αυτές τις λογιστικές καταστάσεις στην κοινή γνώμη -και βεβαίως ευρύτερα σε όλους τους ενδιαφερόμενους- μία εικόνα η οποία είναι και εξωραϊσμένη και γκρίζα.

Αυτό γίνεται μέχρι τώρα, αυτή είναι η κατάσταση και η παρούσα κρίση είναι αποτέλεσμα αυτών των αδιαφανών καταστάσεων. Η παρούσα κρίση ξεκίνησε από τις «φούσκες» των αμερικάνικων τραπεζών. Και εκεί είχαν συστήματα ελέγχου και διεθνή λογιστικά πρότυπα. Απ’ όλα είχαν, αλλά δεν λειτουργούσε τίποτα από αυτά. Και πίσω από αυτά ανθούσαν οι «φούσκες», οι απάτες, οι μεθοδεύσεις και οι παραπλανητικές καταστάσεις για να φτάσουν πλέον σε κρίσεις οι οποίες ήταν ανεξέλεγκτες.
Εσείς με αυτό το νομοσχέδιο που φέρνετε, σε τι εμποδίζετε την επανάληψη αυτών των φαινομένων; Και θα σας πω το λόγο για τον οποίο δεν εμποδίζετε την επανάληψη αυτών των φαινομένων. Διότι με όλα με αυτά που λέτε, δεν ασκείται έλεγχος. Δεν υπάρχει πουθενά έλεγχος.
Και έρχομαι στις εύλογες αξίες. Ποιος διαμορφώνει άραγε τις εύλογες αξίες, ιδιαίτερα στις μεγάλες εισηγμένες επιχειρήσεις; Τις διαμορφώνουν αυθαίρετα οι εταιρείες. Μπορούν να τις φουσκώνουν και να τις χαμηλώνουν ανάλογα με τις προτεραιότητες και τις επιδιώξεις τους. Ποιος όμως ελέγχει κατά πόσο είναι αξιόπιστες αυτές οι εύλογες αξίες και το ιστορικό κόστος; Μήπως οι πιστοποιημένοι εκτιμητές; Και αυτό αν υπάρχουν βεβαίως πιστοποιημένοι εκτιμητές οι οποίοι να έχουν προσδιορίσει αυτές τις αξίες. Μα, οι πιστοποιημένοι εκτιμητές είναι υπόθεση της αγοράς. Οι πιστοποιημένοι εκτιμητές επιλέγονται από την εκάστοτε εταιρεία για να κάνουν την πιστοποίηση της αξίας. Δηλαδή, εγώ που είμαι ο επιχειρηματίας, ο μεγαλομέτοχος στο διοικητικό συμβούλιο, ο διευθύνων σύμβουλος επιλέγω εσάς να μου κάνετε την εκτίμηση. Προφανώς αυτή η εκτίμηση θα στρογγυλευθεί –τουλάχιστον θα στρογγυλευθεί!- με βάση τις δικές μου επιδιώξεις. Αυτή είναι, λοιπόν, η εκτίμηση των εύλογων αξιών.
Και έρχομαι στους ορκωτούς ελεγκτές που υπογράφουν τους ισολογισμούς. Πώς κατοχυρώνεται ο έλεγχος; Κατ’ αρχάς οι ορκωτοί ελεγκτές έπρεπε να είναι σε δημόσια υπηρεσία. Θα έπρεπε, δηλαδή, να είναι δημόσια η υπηρεσία που ασκεί αυτό τον έλεγχο, όπως ήταν παλιά -βεβαίως είχε τα προβλήματά της, αλλά αυτά θα έπρεπε να αντιμετωπιστούν- και όχι να λειτουργεί η αγορά ως ορκωτός ελεγκτής και στο τέλος όλη η υπόθεση της ελεγκτικής δραστηριότητας να γίνεται από τέσσερις, πέντε μεγάλες παγκόσμιες εταιρείες, οι οποίες βάζουν τη σφραγίδα τους και λένε «εσύ έχεις εισιτήριο», «ο άλλος κόβεται» και να πιστοποιούν πράγματα τα οποία μετά δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Ξέρετε την υπόθεση «Enron» στην οποία κατέρρευσε η Arthur Andersen, η μεγαλύτερη ελεγκτική εταιρεία που ήταν η σφραγίδα για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το κύρος των Ηνωμένων Πολιτειών το υπέγραφε η Arthur Andersen, η οποία κατέρρευσε σε μία νύχτα.
Γιατί έχετε εναποθέσει, λοιπόν, στην αγορά αυτούς τους ελέγχους; Και εν πάση περιπτώσει, αφού η αγορά κάνει τους ελέγχους, ποιος ελέγχει αυτούς που κάνουν τους ελέγχους; Πώς ελέγχονται αυτοί; Από την Επιτροπή Λογιστικής Τυποποίησης και Ελέγχων που έχει ακυρωθεί και έχει τα μαύρα της τα χάλια; Από αυτήν; Αυτή θα έπρεπε να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαμόρφωση του νομοσχεδίου σας. Πού είναι η εισήγησή της; Έχει δώσει γνωμάτευση και πρόταση; Έχει ακυρωθεί. Είχε υποχρέωση να κάνει ελέγχους, το 10% κάθε χρόνο από τις εισηγμένες. Γίνονται αυτοί οι έλεγχοι; Ποια είναι τα πορίσματά τους;
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Επομένως, μη μας λέτε τώρα για λογιστικές καταστάσεις και για λογιστικά πρότυπα. Εδώ έχουμε ένα σύστημα το οποίο λέει ότι η επιχείρηση είναι άντρο του επιχειρηματία, του καπιταλιστή, των βασικών μετόχων. Η επιχείρηση κινείται στο σκοτάδι και μπορούν να καλύπτονται τα πάντα.
Όσον αφορά το λογιστή τώρα, πώς κατοχυρώνεται το επάγγελμά του, προκειμένου να μην είναι έρμαιο του οποιουδήποτε ιδιοκτήτη επιχείρησης και να μπορεί να έχει μια ικανότητα και δυνατότητα να στέκεται με αξιοπρέπεια και να κάνει όσο το δυνατόν καλύτερα τη δουλειά του;

Δεν αμφιβάλλω ότι κάνουν τη δουλειά τους και προσπαθούν να την κάνουν σωστά, όμως, υπάρχει ένα πρόβλημα εδώ και θέλει και κατοχύρωση και διασφάλιση αυτό το επάγγελμα για να παίξει το ρόλο του.
Άρα, όλο το σύστημα εδώ είναι ο καπιταλιστής, η επιχείρηση, μία αδιαφανής πορεία στο σκοτάδι. Και ξαφνικά ακούμε για κατάρρευση των επιχειρήσεων, πτώχευση, θαλασσοδάνεια που φεύγουν, μεγαλοεπιχειρηματίες να πλουτίσουν και οι επιχειρήσεις τους να κλείνουν, να μην πληρώνουν τα δεδουλευμένα, να, να, να… Αυτές είναι καταστάσεις νοσηρότατες, για τις οποίες βεβαίως δεν έχει καθόλου επίγνωση -και δυνατότητα να έχει επίγνωση- η κοινωνία και το δημόσιο.
Δεν είναι όμως έτσι ούτε η ιδιωτική επιχείρηση. Είναι ιδιωτική επιχείρηση, βεβαίως ο καπιταλιστής, αλλά από κει και πέρα υπάρχει και ένας δημόσιος έλεγχος, υπάρχει το δημόσιο συμφέρον, υπάρχει ένας κοινωνικός έλεγχος. Πρέπει να είναι ευρύτερα γνωστή η εικόνα μιας επιχείρησης, η κατάστασή της, η προοπτική της, ιδιαίτερα μεγάλων επιχειρήσεων, νευραλγικών επιχειρήσεων, όπως είναι οι τράπεζες, στις οποίες γίνεται έλεγχος για την κατάστασή τους και τα αποτελέσματά τους. Και δεν δίνετε στη δημοσιότητα τον έλεγχο, τον κρύβετε. Όταν σας τον ζητάμε, είναι απόρρητο, είναι μυστικό.
Μα, οι τράπεζες είναι δυνατό να μην κινούνται με διαφάνεια, να μην γνωρίζουμε οι πάντες και η Ελληνική Βουλή ποια είναι η θέση και η κατάστασή τους; Είναι δυνατόν να ακούμε πορίσματα επί πορισμάτων, τα οποία διαπιστώνουν –υποτίθεται- άριστες πορείες και μετά να βλέπουμε πράγματα και θαύματα να γίνονται ανεξέλεγκτα, να ακούμε ότι όλα πάνε καλά και να μην υπάρχει ρευστότητα στην αγορά και να στραγγίζει η αγορά; Τι σημαίνει «όλα πάνε καλά»; Γιατί δεν δίνετε στη δημοσιότητα, λοιπόν, αυτά τα πορίσματα των ελέγχων; Γιατί δεν δίδετε στη δημοσιότητα τη θέση και τις καταστάσεις αυτές;
Παλιότερα, όταν μάλιστα επωλούντο τράπεζες, που τις κρίνατε σε μία νύχτα ότι δεν έχουν αξιοπιστία, εμείς ζητήσαμε τα στοιχεία πάνω στα οποία βασίζετε αυτή την κρίση. Τίποτα δε μας φέρνατε. Τα λέγατε αυτά εσείς για να πουλάτε τις τράπεζες και να τις πουλάτε τζάμπα και με προίκα από πάνω.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Αυτή είναι η κατάσταση, μια νοσηρή κατάσταση στο χώρο των επιχειρήσεων, της ιδιωτικής οικονομίας, στην οποία δεν πιστεύω ότι αυτό το νομοσχέδιο μπορεί να έχει την παραμικρή θετική επίπτωση. Διότι όλο το πλέγμα ελέγχου, διαφάνειας, αξιοπιστίας δεν λειτουργεί. Δεν υπάρχει καμία λειτουργία, όσο είναι δυνατόν βεβαίως στον ιδιωτικό κεφαλαιακό χώρο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει παρατεταμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Εδώ όμως επικρατεί το ότι ο νόμος είναι το δίκιο του καπιταλιστή, η αδιαφάνεια, η επιχείρηση και τα κέρδη της, τίποτε άλλο.


ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Καλαντζής): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, ο συνάδελφος κ. Τριαντάφυλλος έχει το λόγο.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Λαφαζάνη, να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Το νομοσχέδιο το ψηφίζει ή το καταψηφίζει ο ΣΥΡΙΖΑ; Εάν διαφωνούμε και στα στοιχειώδη, δηλαδή το πώς μπορεί να οργανωθεί ένα λογιστικό πρότυπο με βάση τα διεθνή δεδομένα, προφανώς δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε σε τίποτα, ένα το κρατούμενο.
Δεύτερο, όποιος εδώ μέσα αποκαλεί την Ελλάδα, τη χώρα μας, στη Βουλή των Ελλήνων «αποικία», καλό είναι να αναλαμβάνει και την ευθύνη των λόγων του.
Η Βουλή των Ελλήνων είναι η Εθνική Αντιπροσωπεία μιας χώρας που έχει Δημοκρατία και που -καλώς η κακώς- αυτή τη στιγμή έχει και μία δημοκρατικά εκλεγμένη Κυβέρνηση. Όσο, λοιπόν, κάποιοι δίνουν εμπιστοσύνη στις δημοσκοπήσεις και λοιδορούν τη χώρα από αυτό εδώ το Βήμα, τουλάχιστον πρέπει να κρίνονται αναλόγως από αυτούς που μας ακούν.
Είναι προφανές, κύριε Λαφαζάνη, ότι εκφράζετε ένα μικρό κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως, είμαι υποχρεωμένος σήμερα εδώ, να απαντήσω σε σας και να απαντήσω σε σας ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αυτής της χώρας.

Είναι δυνατόν να έρχεται εδώ η Αξιωματική Αντιπολίτευση και να λέει ότι η Κυβέρνηση εκλιπαρεί τους δανειστές ή την τρόικα να επιστρέψει πίσω;

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Τους υπαλλήλους.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ: Τους υπαλλήλους. Ακόμα χειρότερα! Είναι δυνατόν, κύριε Λαφαζάνη, να έρχεστε εδώ τη στιγμή της πιο κρίσιμης διαπραγμάτευσης για τη χώρα και να επιχειρείτε μια άνευ προηγουμένου πόλωση πάνω σε ένα ζήτημα το οποίο θα κρίνει όχι μόνο το σήμερα ή τους επόμενους μήνες, αλλά το αύριο αυτής της χώρας, χωρίς να καταθέτετε καμμία πρόταση, αντιθέτως, δημιουργώντας μια σκιά πάνω από οτιδήποτε έχει να κάνει με τον επιχειρηματικό κόσμο;
Ο επιχειρηματίας, είτε έχει έναν εργαζόμενο είτε έχει μία ατομική επιχείρηση είτε είναι κάποιος ο οποίος δημιουργεί μέρα με τη μέρα, δεν είναι άντρο αδιαφάνειας, κύριε Λαφαζάνη. Είναι ο άνθρωπος εκείνος ο οποίος δημιουργεί. Όταν δεν υπάρχει η επιχειρηματικότητα, δεν μπορεί να υπάρχει και εργαζόμενος. Δεν υπάρχει εργαζόμενος χωρίς εργοδοσία και δεν υπάρχει πλούτος για να διανείμει μια προοδευτική διακυβέρνηση, αν αυτός ο πλούτος δεν παραχθεί. Αυτές τις αυτονόητες αλήθειες πρέπει κάποια στιγμή εδώ μέσα να τις ακούσουμε.
Δυστυχώς για εσάς όσο περνάει ο καιρός όλο και λιγότεροι πιστεύουν σε ιδεοληψίες. Και είναι σήμερα η ώρα που πρέπει ο Έλληνας πολίτης να καταλάβει ποιος «πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες». Διότι όποιος ανεβαίνει στο Βήμα δεν καταθέτει καμμία πρόταση. Σκιαγραφεί και σκιαμαχεί με κάτι το οποίο δεν υφίσταται και ουσιαστικά δημιουργεί μια εικόνα επίπλαστη. Είναι εκείνος ο οποίος πρέπει να αξιολογηθεί και να κριθεί.
Και λέω το εξής: Είμαστε μπροστά σε μια πολύ δύσκολη διαπραγμάτευση. Τις επόμενες ημέρες, τους επόμενους μήνες θα κριθούν πάρα πολλά πράγματα. Απέναντι σε αυτό ως ΠΑΣΟΚ εμείς έχουμε πει ότι χρειάζεται εθνική συνεννόηση, εθνική συναίνεση. Χρειάζεται εθνική συναίνεση πάνω σε τρία ζητήματα:
Το πρώτο είναι ότι πρέπει να λήξει οριστικά η περίοδος της αυστηρής επιτήρησης που πέρασε η χώρα. Και πρέπει να λήξει όχι γιατί είμαστε κατά των μεταρρυθμίσεων, αλλά γιατί πιστεύουμε πολύ ότι αυτή η χώρα, αυτός ο πολιτικός κόσμος μπορεί να έχει τις δικές του μεταρρυθμίσεις, το δικό του εθνικό σχέδιο. Για να κάνουμε, λοιπόν, αυτήν τη μεγάλη στροφή, χρειάζεται εθνική συνεννόηση.
Εθνική συνεννόηση πρέπει να επέλθει και πάνω στην τελική αξιολόγηση για το τέλος του προγράμματος. Πρέπει να έχουμε εθνική συνεννόηση, εθνική συναίνεση πάνω στη διαπραγμάτευση για το χρέος.
Και προφανώς, πρέπει να οδηγηθούμε σε μια συναινετική εκλογή ενός Προέδρου της Δημοκρατίας που θα ενώνει τους Έλληνες.
Απέναντι σε αυτά τα τρία που σας ανέφερα, το σύνολο ή η μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας συμφωνεί. Εάν κατεβείτε και ρωτήσετε εάν χρειάζεται συναίνεση για αυτά τα τρία ζητήματα -το πρώτο είναι η λήξη του προγράμματος, το δεύτερο είναι η διαπραγμάτευση για το χρέος και το τρίτο είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που εκ του θεσμικού του ρόλου, αλλά ιδιαιτέρως σε αυτήν την πολύ δύσκολη φάση χρειάζεται να είναι μια προσωπικότητα που να ενώνει τους Έλληνες- η πλειοψηφία των Ελλήνων θα συμφωνήσει.
Αντί γι’ αυτό τι βλέπουμε; Βλέπουμε μια Αξιωματική Αντιπολίτευση που θεωρεί ότι η χώρα δεν έχει περάσει τα τελευταία πέντε χρόνια, αλλά πιστεύει ότι βρισκόμαστε στο 2007 και η οποία λέει ότι μπορεί να αξιοποιήσει το πολύ δύσκολο που έχουμε μπροστά μας, προκειμένου να επενδύσει μικροπολιτικά. Δηλαδή λέει «Μπορώ να αξιοποιήσω την πολύ μεγάλη δυσκολία που έχει η χώρα, προκειμένου να κερδίσω μικροοφέλη». Απέναντι στο πολύ μεγάλο η Αξιωματική Αντιπολίτευση προτάσσει το μικρό όφελος ενός μικρού κομματικού ακροατηρίου ή ενός πρόσκαιρου εκλογικού αποτελέσματος. Σε αυτόν ο οποίος επενδύει στο μικροπολιτικό στόχο του η ιστορία θα είναι αμείλικτη. Ένα το κρατούμενο.
Δεύτερον, υπάρχει μια λαϊκίστικη άποψη, που διατρέχει και πάρα πολλούς χώρους, ότι κάποιος μπορεί να αξιοποιήσει την πολύ δύσκολη στιγμή για τη χώρα, που είναι το τέλος του προγράμματος και η αρχή της μεγάλη διαπραγμάτευσης, προκειμένου να επιτύχει ένα λαϊκίστικο πνεύμα από το οποίο θα είναι ωφελημένος.
Απάντηση: Εδώ θα γυρίσει αυτό απόλυτο μπούμερανγκ είτε για τον έναν είτε για τον άλλο. Θα βγει ο τελικός χαμένος και, βεβαίως, κανείς δεν θα λυπηθεί εάν αυτό έχει πολύ δυσάρεστες εξελίξεις για τη χώρα.

Ποια είναι η πρόταση απέναντι σ’ αυτή την πολύ «γκρίζα» κατάσταση; Είναι η κοινή λογική. Ποια είναι η κοινή λογική; Ότι κάτι που δεν μπορείς να το πετύχεις μόνος σου, υπάρχουν περισσότερες προϋποθέσεις ή πιθανότητες να το πετύχουμε όλοι μαζί. Γιατί μπορούμε να το πετύχουμε όλοι μαζί; Όχι γιατί κάποιοι είναι καλοί και κάποιοι κακοί, όχι γιατί κάποιοι είναι ικανοί και κάποιοι λιγότερο ικανοί, αλλά γιατί το διεθνές περιβάλλον μέσα στο οποίο θα κριθεί όλη αυτή η ιστορία δεν θα είναι ένα περιβάλλον αριστερών, δεξιών, κεντρώων, αλλά θα είναι ένα διεθνές περιβάλλον. Θα είναι εθνικά κοινοβούλια, κόμματα απ’ όλες τις κατευθύνσεις που αυτή τη στιγμή έχουν κυβερνήσεις κυρίως από τη σοσιαλδημοκρατική ομάδα ή από την ευρωπαϊκή λαϊκή ομάδα. Απέναντι, λοιπόν, σ’ αυτούς που θα είναι οι συνομιλητές μας, δεν γίνεται να πιστεύει κανείς σήμερα στη χώρα μας ότι μπορεί να πάει ένα κόμμα μόνο του και να πετύχει το καλύτερο αποτέλεσμα.
Σε όσους λένε ότι «εμείς έχουμε σχέδιο, θα το θέσουμε υπόψη των δανειστών μας και αυτό το σχέδιο είναι ρεαλιστικό και θα δημιουργήσει δουλειές» -αυτό λέει ένα κομμάτι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τις τελευταίες μέρες- απαντώ το εξής: Το ίδιο σχέδιο με τους ίδιους στόχους, σας πληροφορώ ότι το έχουν όλα τα κόμματα που ανήκουν στο δημοκρατικό τόξο. Ο στόχος είναι ένα ισχυρό εθνικό μέτωπο, μια ισχυρή εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης, γιατί δεν θα κριθεί το μέλλον του ενός ή του άλλου κόμματος, δεν θα επιβεβαιωθεί ο φόβος του ενός ή του άλλου κόμματος σε σχέση με τους ευκαιριακούς ψηφοφόρους του.
Περνάει πάνω από την επόμενη εκλογική μάχη ο στόχος που έχει τεθεί το επόμενο διάστημα για τη χώρα. Όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, δεν προσκρούει στο μικροκομματικό ή πολιτικό του συμφέρον, αλλά προσκρούει στην κοινή λογική που επιτάσσει ότι στα ελάχιστα, στο μίνιμουμ, πρέπει να συμφωνούμε εδώ μέσα.
Δεν είναι δυνατό να υπάρχει σήμερα μία διεθνώς συναλλασσόμενη αγορά, επιχειρήσεις οι οποίες βρίσκονται στην Ελλάδα, αλλά μπορούν να δραστηριοποιούνται εξ ολοκλήρου στο εξωτερικό μέσω του διαδικτύου, να έχουν καταρρεύσει τα σύνορα κι εμείς να έχουμε λογιστικά πρότυπα του 1920.
Δεν είναι δυνατό να μην προχωρήσουμε άμεσα στην πολύ σημαντική και θετική μεταρρύθμιση που εισάγει σήμερα το Υπουργείο Οικονομικών, προκειμένου να καταργήσουμε τις απαρχαιωμένες διατάξεις και τις διατάξεις που πολλές φορές αντιφάσκουν μεταξύ τους. Δεν είναι δυνατό να επιδιώκουμε την ανάπτυξη -όπου για πρώτη φορά βλέπουμε να υπάρχει θετικό πρόσημο για το πρώτο τρίμηνο μετά από πολλά χρόνια στη χώρα- και να μην επιδιώκουμε ένα απλό φορολογικό σύστημα.
Προσέξτε: Όχι σταθερό. Ακούμε πολλές φορές τη φράση «σταθερό, απλό, δίκαιο φορολογικό σύστημα». Όχι σταθερό, γιατί σταθερό σημαίνει ότι κάποιος πιστεύει ότι η παρούσα οικονομική κατάσταση που έχει μεγάλους δείκτες ανεργίας και μικρό τζίρο στην αγορά, θα είναι μια σταθερή κατάσταση.
Θέλουμε ένα ευέλικτο φορολογικό σύστημα, απλό, δίκαιο, αποτελεσματικό τόσο στο κόστος λειτουργίας όσο και στη δυνατότητά του να προσφέρει στην Ελλάδα τόσο φόρο όσο χρειάζεται την κατάλληλη στιγμή. Ένα αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα το οποίο, όμως, να αποδίδει τη δυνατότητα που έχει η αγορά και κυρίως να μην οδηγεί σε υπερφορολόγηση.
Συνεχίζεται, λοιπόν, με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο μια μεγάλη μεταρρύθμιση η οποία ξεκίνησε με το ν. 4093/2012. Νομίζω ότι μ’ αυτό τον τρόπο καθιερώνονται αποτελεσματικά τόσο οι ασφαλιστικές δικλείδες, όσο και οι διαδικασίες ελέγχου που απαιτούνται προκειμένου να λειτουργήσει το φορολογικό σύστημα.
Κύριε Υπουργέ, έχω καταθέσει μία επίκαιρη ερώτηση που αφορά κυρίως στο κομμάτι της φοροαποφυγής των μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στο χώρο του διαδικτύου. Είναι ένα παγκόσμιο ζήτημα, ένα θέμα που αναδεικνύεται όλο και περισσότερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το οποίο απασχολεί όλο και περισσότερες χώρες.
Νομίζω ότι εμείς μπορούμε να δραστηριοποιηθούμε ακόμα περισσότερο σ’ αυτό και να πάρουμε όλα τα αναγκαία μέτρα, ούτως ώστε ένα μεγάλο κομμάτι της πραγματικής οικονομίας που περνάει πλέον στο διαδίκτυο, να μπορέσει να φορολογηθεί μ’ έναν τρόπο δίκαιο και αποτελεσματικό, προκειμένου να μην υπάρχει απώλεια εσόδων που τελικά επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την πραγματική οικονομία, την off line οικονομία και βεβαίως τα νοικοκυριά.
Μ’ αυτό τον τρόπο, εάν μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τη φοροαποφυγή των μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται κυρίως στο διαδίκτυο μ’ έναν τρόπο ο οποίος ήδη συζητείται και για τον οποίον υπάρχουν διάφορες προτάσεις, θα μπορέσουμε να έχουμε τα κατάλληλα έσοδα.
Η προσωπική μου άποψη –θα το πω αυτό και αύριο στη συζήτηση της επίκαιρης ερώτησης που έχω καταθέσει- είναι ότι πρέπει να υπάρξει ένας διεθνής φόρος για τις συναλλαγές μέσω διαδικτύου και μ’ αυτό τον τρόπο να υπάρξει ένα έσοδο το οποίο θα αξιοποιηθεί, ένα ανάλογο έσοδο μ’ αυτό που υπάρχει για τις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, το οποίο όμως ακόμα δεν έχει τεθεί σε εφαρμογή.

Τέλος, επειδή είστε παρών, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να πω το εξής: Η Ελλάδα έχει πάρα πολλούς ανθρώπους με προσόντα. Θα κλείσω με αυτό, γιατί θεωρώ ότι είναι κάτι στο οποίο μπορούμε, επίσης, να πετύχουμε μια συνεννόηση στο μέτρο του εφικτού.
Έχει ανθρώπους επιστήμονες, προσωπικό και νέους ανθρώπους που έχουν εκπαιδευτεί, την καλύτερη νέα γενιά σε επίπεδο εκπαίδευσης και δικτύωσης. Απέναντι σε αυτή τη νέα γενιά τα τελευταία χρόνια έχει επέλθει ένα πολύ μεγάλο βάρος. Έχει σηκώσει αυτή η νέα γενιά πολύ μεγάλο βάρος, σε σημείο που πολλοί να μιλούν για μια χαμένη γενιά λόγω της μεγάλης ανεργίας και των προσόντων που δεν αξιοποιούνται.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι είναι μια στιγμή που πρέπει η Ελλάδα, εμείς στη Βουλή, με πρόταση δική σας, να φέρουμε ένα εθνικό σχέδιο για την Ελλάδα της δημιουργικότητας. Δηλαδή για την Ελλάδα που θα αξιοποιήσει τις νεοφυείς επιχειρήσεις, τις «startups», που θα δώσει τη δυνατότητα σε κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδα να αξιοποιήσει το ταλέντο του και από αυτό το ταλέντο θα κερδίσει ο ίδιος αλλά και η ελληνική κοινωνία.
Και βεβαίως αναφέρομαι σε μια πρόταση που λειτουργεί διεθνώς πάρα πολύ. Σε πολλές χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει εφαρμοστεί αυτό που σας λέω. Δεν ανακαλύπτω εγώ τον τροχό. Έχει να κάνει κυρίως με το να υπάρξει ένα ειδικό καθεστώς μικροεπιχειρήσεων, που για τα πρώτα τρία χρόνια να μην έχει κανένα φορολογικό βάρος, κανένα ασφαλιστικό βάρος, κανένα τέλος επιτηδεύματος, κανένα βάρος ανταποδοτικού τέλους και με αυτόν τον τρόπο να προαχθεί η καινοτομία, η δημιουργικότητα της νέας γενιάς στην Ελλάδα. Εάν μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια η επιχείρηση αυτή ανέβει πάνω από ένα συγκεκριμένο τζίρο, τότε να γίνεται αυτόματα η μετατροπή της σε μια κανονική επιχείρηση με όλα τα φορολογικά και ασφαλιστικά βάρη.
Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να πετύχουμε το άνοιγμα χιλιάδων θέσεων εργασίας. Μπορούμε να πετύχουμε να δοκιμάσει ο καθένας την τύχη του, το ταλέντο του, χωρίς να ρισκάρει μια ζωή είτε σε ποινικό κομμάτι είτε σε χρέη είτε σε βάρη προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Με αυτόν τον τρόπο ουσιαστικά, πέρα από την αποποινικοποίηση της αποτυχίας –γιατί δεν υπάρχει δημιουργικότητα χωρίς αποτυχία- θα πετύχουμε χωρίς επιδοτήσεις, χωρίς ευρωπαϊκά ή εθνικά χρήματα να ανοίξουμε χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.


ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Με αφορμή την αγόρευση του νέου Βουλευτή κυρίου Τριαντάφυλλου, πιστεύω ειλικρινά ότι όσοι τον άκουσαν δεν μπορεί να διαφωνούν μαζί του.

Εγώ θα έλεγα ότι υπάρχει ελπίδα, αρκεί αυτήν την ελπίδα να μην την εξανεμίζουμε μέσα από κραυγές, αντιπαλότητες χωρίς προοπτική για τον τόπο. Η εθνική συναίνεση, η εθνική ενότητα είναι απαραίτητη περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φορά. Να θυμηθούμε ότι ο ν. 2190/1920 ψηφίστηκε και έχει ζωή ενενήντα και ετών, όταν η Ελλάδα πήγαινε μπροστά, μεγαλουργούσε.
Εγώ πιστεύω ότι η ελληνική νεολαία χάνεται. Τα φώτα που μπορεί να δώσει εδώ, τις ιδέες της, τα χαρίζουμε σε άλλους λαούς. Εάν όλοι μαζί εργαστούμε, ώστε να εμπνευστεί από ένα καλύτερο όραμα για την ίδια και για τον τόπο, θα μείνει εδώ, όπως έμειναν παλαιότερες γενιές υπό δυσχερέστερους όρους. Αναφέρομαι στις γενιές του πολέμου του ’40, της κατοχικής αντίστασης, στις γενιές που βγήκαν μεν καταματωμένες από τον εμφύλιο, αλλά δημιούργησαν την Ελλάδα.
Εγώ πιστεύω σε μια άλλη εικόνα, αντί της εικόνας που προσλαμβάνει ο πολίτης, όταν παρακολουθεί το κανάλι της Βουλής και η οποία οφείλεται σε ελάχιστους εδώ. Υπάρχουν πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι -όχι μόνο στην ηλικία, αλλά και στις ιδέες- που αξίζει και η Βουλή και ο ελληνικός λαός να προσέξει. Γιατί εκεί -στα μηνύματα αυτών των νέων ανθρώπων, όπως ο κ. Τριαντάφυλλος- έγκειται και η ελπίδα.
Τώρα σε ό,τι αφορά το νομοσχέδιο, κύριε Υπουργέ, εγώ το ψηφίζω, αλλά ακούστηκαν πράγματα, τα οποία πρέπει να λάβετε υπόψη σας. Άκουσα την κ. Αικατερινάρη να μιλά για τις ενδοομιλικές συναλλαγές. Εκεί χρειάζεται, επιτέλους, να εμβαθύνει η πολιτεία και οι μηχανισμοί της.
Κλείνω με μια έκκληση. Δεν κατέθεσα αυτήν την εβδομάδα την επίκαιρη ερώτησή μου σε ό,τι αφορά τη φορολόγηση των πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ. Αναφέρομαι στη διαφορά μεταξύ δηλωθέντων ποσών ως εισοδημάτων κυρίων και κυριών και στις καταθέσεις τους είτε σε ελληνικές τράπεζες, όπως προκύπτει από τα σχετικά στοιχεία που σας έχει δώσει η Αρχή για το Ξέπλυμα Βρώμικου Χρήματος, είτε στο εξωτερικό. Η φορολόγησή τους και τα αποτελέσματά της θα μπορούσαν να είναι καλύτερο «μαξιλάρι» από οποιαδήποτε γραμμή πιστοληπτικής ικανότητας με οποιουσδήποτε όρους. Απορώ με αυτά. Θα επανέλθω και την επόμενη εβδομάδα, μια και τώρα έχετε αναλάβει και τα καθήκοντα αυτά.
Ο κ. Χαρδούβελης δεν μας τίμησε εδώ στη Βουλή. Δεν ήρθε να πει εάν υπάρχει κάποιος ειδικός λόγος που κάποια πρόσωπα η ελληνική κοινή γνώμη δεν πρέπει να τα πληροφορηθεί. Δεν το καταλαβαίνω, αφού έχουμε τις λίστες και αυτών που έστειλαν εμβάσματα μέσω των ελληνικών τραπεζών ή των εταιρειών διακίνησης χρήματος από και προς τη χώρα και έχουμε και τις τράπεζες. Τις ανακεφαλαιοποιήσαμε. Πρόβλημα δεν έχουν.

Ελπίζω, επίσης, αν επιτευχθεί η αναστολή των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας στο νομοσχέδιο που θα φέρετε να ψηφίσουμε εδώ, να τεθεί όρος δέσμευσης των τραπεζών ότι δεν θα πουλήσουν αυτά τα δάνεια, για να μην έρχεται ένας Ολλανδός ή ένας από οποιαδήποτε άλλη χώρα -δεν μιλώ για συγκεκριμένη- που θα λέει στον «ταλαίπωρο» εδώ: «Ξέρεις, εγώ δεν φταίω, αλλά αγόρασα αυτό το δάνειο. Σε παρακαλώ, ή μου τα δίνεις ή σου κάνω έξωση».
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.


Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Σπυρίδων Άδωνις Γεωργιάδης.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριε Πρόεδρε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εις το πνεύμα της ημέρας θα προσπαθήσω να μιλήσω. Να πω κι εγώ ότι η ομιλία του κυρίου Τριαντάφυλλου ήταν πραγματικά μια σπουδαία ομιλία. Ως παλαιότερος στη Βουλή, το λέω, κύριε Τριαντάφυλλε. Όχι με κανέναν άλλο τρόπο.
Να μπω λίγο στο πνεύμα της ημέρας αυτής της καλλιεργουμένης συναινέσεως. Διότι ερχόμενος εδώ, άκουσα στις ειδήσεις ότι ο κ. Σκουρλέτης ενημέρωσε ότι ο κ. Τσίπρας επιθυμεί και δέχεται να συναντηθεί με τον κύριο Πρωθυπουργό σε μία συνάντηση στο πνεύμα αυτό το οποίο διακινείται. Δεν ξέρω αν φτάνει μέχρι την πρόταση του κυρίου Παπαδημούλη, να συζητήσουν όλα τα ανοιχτά θέματα, αλλά πάντως, πράγματι προσπαθεί να δώσει ένα τόνο εθνικής συναινέσεως και συνεννοήσεως.
Αγαπητοί κύριοι συνάδελφοι, εγώ είμαι λίγο πιο πρακτικός άνθρωπος. Πράγματι κι εμένα μου αρέσει να μιλάμε μεταξύ μας και να υπάρχει συναίνεση και όλα πολύ ωραία. Όμως, στο «δια ταύτα», στο τέλος, πρέπει κάπου να καταλήγουμε. Η συναίνεση δεν είναι ένα είδος δημοσίων σχέσεων, δηλαδή να συναντηθούμε, για να πούμε ότι συναντηθήκαμε και τι καλοί που είμαστε που συναντηθήκαμε. Όμως, να συναντηθούμε, γιατί συναποφασίζουμε ότι θέλουμε να έχουμε ένα αποτέλεσμα και μία στρατηγική.
Γιατί το λέω αυτό εισαγωγικά; Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό σήμερα, κύριε Υπουργέ! Τι καλύτερο από το να πει ο ΣΥΡΙΖΑ «Ψηφίζω το νομοσχέδιο «Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα και συναφείς ρυθμίσεις»»; Και γιατί να πει «ψηφίζω»;
Σταχυολογώ από τον κύριο Εισηγητή, που άκουσα με προσοχή το πρωί την ομιλία του, τις βασικές ενστάσεις που εγώ δεν μπόρεσα να καταλάβω. Αν κάνω λάθος, παρακαλώ πολύ στη δευτερολογία σας διορθώσετε με. Είπατε ότι το νομοσχέδιο αυτό είναι πρόχειρο, αποσπασματικό και δεν λύνει όλα τα ζητήματα.
Πάμε, λοιπόν, να εξετάσουμε αν αυτές οι θέσεις σας είναι πραγματικές, δηλαδή αν είναι θέσεις, επειδή πραγματικά ενδιαφέρεστε για ένα καλύτερο νομοσχέδιο, ή είναι ένα είδος πρόφασης, ένα «φύλλο συκής», απλώς για να μην λάβετε καθαρά θέση υπέρ του νομοσχεδίου.
Πρώτο ερώτημα: Είναι ένα πρόχειρο νομοσχέδιο; Είναι ένα νομοσχέδιο, το οποίο έγινε ξαφνικά. Μα, νομίζω ότι όλοι γνωρίζουμε στο Κοινοβούλιο ότι είναι ένα από τα νομοσχέδια που είχε την πιο εξαντλητική δημόσια διαβούλευση. Είναι ένα νομοσχέδιο –το λέω, για να καταλάβουν, κυρίως, αυτοί που μας παρακολουθούν, γιατί οι Βουλευτές εδώ όλοι το γνωρίζουμε- που αλλάζει ένα νόμο που ίσχυε στην πραγματικότητα από το 1920.
Συγγνώμη, αλλά από το 1920 μέχρι το 2014 έχουν μεσολαβήσει ενενήντα τέσσερα χρόνια. Ε, πόσο πιο γρήγορα μπορούμε να κάνουμε ένα επόμενο νομοσχέδιο και να μην είναι πρόχειρο και βιαστικό;
Άρα, είναι ένα νομοσχέδιο που ήρθε μετά από εξαντλητική διαβούλευση. Δεν είναι, λοιπόν, πρόχειρο σε καμία περίπτωση. Μπορείτε να διαφωνήσετε σε κάποια άλλα. Πρόχειρο, όμως, δεν μπορείτε να το πείτε.
Έχω, όμως, κι ένα δεύτερο ερώτημα ευθύ προς το ΣΥΡΙΖΑ. Σε πλείστα όσα νομοσχέδια ακούω τους συναδέλφους του ΣΥΡΙΖΑ να λένε: «Μα, καλά εμάς δεν μας ακούτε. Τους φορείς στη Βουλή, που ήταν όλοι αντίθετοι ή κατά πλειοψηφία αντίθετοι, δεν τους ακούτε;». Το έχετε πει στο νομοσχέδιο για την παιδεία, στο νομοσχέδιο για τα δάνεια και ούτω καθ’ εξής.
Ερώτηση: Εδώ έχουμε ένα νομοσχέδιο, στο οποίο όλοι οι φορείς μηδενός εξαιρουμένου τοποθετήθηκαν υπέρ και είπαν ότι είναι ένα καλό νομοσχέδιο και μακάρι να ψηφιστεί.
Αντιστρέφω, λοιπόν, το ερώτημα του ΣΥΡΙΖΑ, κύριε Λαφαζάνη και ρωτώ: Καλά εμάς δεν μας ακούτε. Αυτούς τους φορείς που πάντα σέβεστε, δεν τους ακούτε, ώστε να ψηφίσετε κι ένα νομοσχέδιο που το ζητάνε και λένε ότι λύνει προβλήματα και να δώσετε και ταυτόχρονα το μήνυμα της εθνικής συναινέσεως, στο οποίο τώρα προσχωρείτε, κυρίως μετά την άποψη του κυρίου Παπαδημούλη, στον οποίο θα αναφερθώ στη συνέχεια;

Πολύ ευχάριστο θα ήτο. Εγώ θα ήμουν πολύ χαρούμενος από εδώ. Θα έλεγα «πράγματι, η εθνική συναίνεση μπορεί να έχει και ένα αποτέλεσμα». Γιατί; Γιατί ερχόμαστε να πούμε «ναι» στην εθνική συναίνεση και συνεννόηση, όχι για τη φωτογραφία, όχι για να το παίξουμε καλοί, όχι για να ανεβαίνουν τα ποσοστά στην επόμενη δημοσκόπηση, αλλά γιατί έχουμε συναποφασίσει ότι θέλουμε να ασκήσουμε μια κοινή πολιτική.
Εδώ, όμως, οι του ΣΥΡΙΖΑ –και εδώ έχει αξία να γίνει η σχετική συζήτηση, κύριε Υπουργέ- θα πουν «μα, εμείς δεν θέλουμε να ακολουθήσουμε κοινή πολιτική». Γιατί, πράγματι, είναι λογικό να πει κάποιος «καλή η συνεννόηση, αλλά σε ποιες πολιτικές;». Μα, όμως, θα σας αποδείξω ευθύς αμέσως ότι στο συγκεκριμένο συμφωνούμε και ως προς την πολιτική, εκτός αν ο κ. Αλέξης Τσίπρας δεν εκπροσωπεί το ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί θέτω αυτό το ερώτημα; Έχω ακούσει πλείστες όσες φορές –εγώ ομολογώ ότι δεν το γνώριζα, δεν παρακολουθώ επισταμένως ομιλίες του κ. Τσίπρα- το ΚΚΕ και εκπροσώπους του –θυμάμαι σίγουρα τον κ. Παφίλη, αλλά μπορεί να ήσασταν κι εσείς, κύριε Καραθανασόπουλε- όπου μας είχατε διαβάσει –δεν ξέρω αν το θυμάστε, έχει κατατεθεί και στα Πρακτικά- την ομιλία του κ. Τσίπρα, όταν πήγε και μίλησε στο Σύνδεσμο των επιχειρηματιών. Και αν θυμάμαι καλά –μπορούν οι συνάδελφοί σας να με διορθώσουν- ένα από τα κυρίως πράγματα, κύριε Υπουργέ, που υπεσχέθη ο κ. Τσίπρας εις το Σύνδεσμο των επιχειρηματιών ήταν η πάταξη της γραφειοκρατίας. Ο κ. Τσίπρας είπε: «Θα κάνουμε τη ζωή σας πιο εύκολη. Δηλαδή, αν κυβερνήσω, η πολιτική μου θα είναι να κάνω τη ζωή σας πιο εύκολη». Τι πιο ωραίο από αυτό;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έρχεται ένα νομοσχέδιο, απλά για να το καταλάβει ο κόσμος, όπου το προηγούμενό του ήταν χίλιες διακόσιες σελίδες. Δηλαδή, οι επιχειρήσεις μέχρι τη ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου είχαν να ασχοληθούν –οι λογιστές στην πραγματικότητα, γιατί κανένας επιχειρηματίας δεν έχει το χρόνο να ασχοληθεί με όλες αυτές τις λεπτομέρειες- με ένα νομοθέτημα, με έναν κανονισμό, με ένα πλαίσιο χιλίων διακοσίων σελίδων. Με αυτό το νομοσχέδιο αυτές οι χίλιες διακόσιες σελίδες έρχονται και γίνονται σαράντα πέντε. Ερώτηση: Δεν είναι πάταξη της γραφειοκρατίας το ότι οι κανονισμοί των χιλίων διακοσίων σελίδων γίνονται σαράντα πέντε; Προφανώς και είναι. Δεν είναι η πάταξη της γραφειοκρατίας στόχος του κ. Τσίπρα, όταν όπως υπεσχέθη τους επιχειρηματίες; Έτσι είπε. Εγώ τον θεωρώ ειλικρινή άνθρωπο. Για να το είπε, τον πιστεύουμε. Άρα, λοιπόν, συμφωνούμε και σε αυτό.
Κατά συνέπεια, ποιος ο λόγος να έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ, με μικροψυχία πολιτική; Πείτε, κύριε συνάδελφε: Θα θέλαμε να είχαμε φέρει εμείς αυτό το νομοσχέδιο. Δεν μας αρέσει να είστε εσείς Κυβέρνηση, αλλά επειδή μειώνει τη γραφειοκρατία και κάνει τις χίλιες διακόσιες σελίδες σαράντα πέντε, επειδή το θέλουν οι φορείς και έχουν ζητήσει πραγματικά να λειτουργήσει, επειδή ο κύριος Υπουργός έχει δεσμευθεί ότι θα βγουν γρήγορα οι σχετικές εγκύκλιοι, για να μπορέσει να προχωρήσει και να λειτουργήσει γρήγορα το νομοσχέδιο. Τι ποιο ωραίο μήνυμα από το να πείτε «ναι», ένα γενναίο «συμφωνούμε», γιατί σε αυτά τουλάχιστον συμφωνούμε. Μπορεί να διαφωνούμε στο μνημόνιο ή στην τρόικα, στο πώς θα διαχειριστούμε το χρέος, που είναι τα μεγάλα και στα οποία προφανώς κι εκεί πρέπει να βρούμε οδό συνεννόησης κάποια στιγμή, αλλά τουλάχιστον στο έλασσον, προφανώς, συμφωνούμε.
Ξέρετε, αν ξεκινήσουμε σιγά σιγά από τα ελάσσονα, από τα μικρά δηλαδή, θα φτάσουμε κάποια στιγμή και στα μείζονα, το οποίο είναι και εθνικός στόχος, όπως είπε ο κ. Τριαντάφυλλος. Εγώ το ακούω.
Προσέξτε, αγαπητοί κύριοι συνάδελφοι. Δεν πρέπει να φαντασιωνόμαστε εθνικούς στόχους. Πρέπει να είναι και εφικτοί. Γιατί εγώ επαναλαμβάνω ότι η εθνική συνεννόηση είναι πολύ ευπρόσδεκτη, εάν συνοδεύεται από εθνική συνεννόηση στις πολιτικές. Γιατί αν η εθνική συνεννόηση είναι άλλες πολιτικές και άλλοι στόχοι, τότε δεν είναι εθνική συνεννόηση, είναι να κάνουμε παρέα, είναι «to know us better». Καλό είναι αυτό, αλλά δεν παράγει πολιτική.
Εγώ, λοιπόν, θα ήθελα να πω στο ΣΥΡΙΖΑ, γενναία, να πει σήμερα «ναι» στο νομοσχέδιο του Υπουργείου των Οικονομικών. Γιατί, κύριε Υπουργέ, να πει «ναι»; Γιατί είναι ένα καλό νομοσχέδιο. Όχι γιατί είναι μνημονιακό νομοσχέδιο, όπως θα πουν κάποιοι που θέλουν να μιλήσουν για τα γνωστά και να μας χωρίζουν σε μνημόνιο-αντιμνημόνιο. Όχι γιατί το κάνατε γιατί είχατε, δήθεν, δεσμεύσεις από την τρόικα. Όχι γιατί το ένα, όχι γιατί το άλλο, αλλά γιατί το κάνατε –και μπράβο σας!- για να διευκολύνετε την ελληνική οικονομία να λειτουργήσει γρηγορότερα, αφού υποτίθεται ότι όλοι σε αυτή την Αίθουσα συμφωνούμε ότι εθνικός στόχος είναι η μείωση της ανεργίας.
Μα, πώς θα μειωθεί η ανεργία, εάν δε δουλεύουν οι επιχειρήσεις ανταγωνιστικότερα και ευκολότερα και γρηγορότερα, για να τους περισσέψουν λίγα χρήματα, να μπορέσουν να προσλάβουν κάποιον άνθρωπο, να κάνουν μια επένδυση και να μεγαλώσουν; Άρα, συνεννοούμαστε πάνω σε αυτό το νομοσχέδιο και στο μεγάλο στόχο της μείωσης της ανεργίας.
Άρα, προς τι ο εμφύλιος πόλεμος και ο αλληλοσπαραγμός; Γιατί να ξεκινήσουμε λέγοντας ότι είναι μικρόψυχο αυτό, είναι αποσπασματικό, είναι πρόχειρο, είναι γρήγορο, είναι σκοτεινό; Και θα μου επιτρέψετε, κύριε Λαφαζάνη, να πω -επειδή ξέρετε ότι σας αναγνωρίζω ως ιδεολογικό αντίπαλο καθαρό και το σέβομαι πολύ αυτό- ότι αυτές οι κουβέντες ότι «έχει σκοτεινά επιχειρηματικά συμφέροντα μέσα» κ.λπ., δεν βοηθούν στην εμπέδωση ενός υγιούς επιχειρηματικού κλίματος στη χώρα.

Και επαναλαμβάνω ότι σωστά ο Αρχηγός σας έχει υποστηρίξει ότι πρέπει να οικοδομήσουμε ένα διαφανές επιχειρηματικό κλίμα και ότι δεν πρέπει να συνεχίσουμε να λέμε τις ίδιες συνωμοσιολογίες του παρελθόντος, οι οποίες μας οδήγησαν να διώχνουμε κάθε επένδυση από τη χώρα μας.
Νομίζω, λοιπόν, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα έχει μια πραγματικά πολύ μεγάλη ευκαιρία. Έχει μια ευκαιρία να δείξουμε και εμείς μαζί του ότι, ναι, μπορούμε τουλάχιστον στα αυτονόητα να συνεννοηθούμε και θα είναι ένα καλό μήνυμα για όλα τα υπόλοιπα.
Θα μου επιτρέψετε, όμως, μια και ετέθη το θέμα και από τον κ. Λαφαζάνη και από τον κ. Τριαντάφυλλο, να πούμε δυο λόγια μόνο για τα μεγάλα. Η χώρα είναι σε μια πορεία μετά από πολύ επίμονη και επίπονη προσπάθεια. Όσοι ήμασταν Βουλευτές και στην προηγούμενη σύνθεση του Κοινοβουλίου ξέρουμε πάρα πολύ καλά πόσο δύσκολη ήταν αυτή η πορεία από την 6η Μάϊου 2010, για να επιτύχουμε την επιστροφή στην κανονικότητα, την έξοδο στις αγορές και τη λήξη του προγράμματος.
Αυτή την κρίσιμη τελευταία ώρα του «μαραθωνίου» των 42 χιλιομέτρων βρισκόμαστε στο σημείο που και ο μαραθωνοδρόμος βρίσκεται στα σαράντα χιλιόμετρα, είναι δηλαδή στο πιο κουρασμένο του σημείο. Πρέπει να προσέξουμε, αλλά από την άλλη πλευρά πρέπει να δηλώσουμε την απόλυτη αισιοδοξία μας ότι, ναι, η χώρα μπορεί να πετύχει να κλείσει και αυτό το τελευταίο κεφάλαιο με όσο μεγαλύτερη ταχύτητα και όσο μεγαλύτερη ασφάλεια γίνεται, ώστε όσο το δυνατόν γρηγορότερα να βρεθούμε ξανά χωρίς την ασφυκτική επιτροπεία που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια, αλλά πάντοτε σε συνεννόηση με τους εταίρους μας και σεβόμενοι τους κανόνες της ευρωζώνης και των διεθνών αγορών. Διότι χωρίς τον σεβασμό σε αυτούς τους κανόνες δεν μπορεί να επιστρέψει ένα κράτος στην κανονικότητα στο σύγχρονο κόσμο, για να ατενίσουμε επιτέλους το μέλλον με αισιοδοξία.
Αυτά τα κρίσιμα τελευταία μέτρα έχουν πολύ μεγάλη σημασία και πιστεύω, κύριε Πρόεδρε, ότι θα μπορέσουμε και αυτά, όπως και τα προηγούμενα, να τα διανύσουμε με επιτυχία.
Ευχαριστώ πάρα πολύ.


Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής, ο συνάδελφος κ. Αρτέμιος Ματθαιόπουλος.

ΑΡΤΕΜΙΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΠΟΥΛΟΣ:

Ένας από τους λόγους που παρακολουθούμε με μεγάλη προσοχή τις τοποθετήσεις των Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, ιδιαίτερα αυτών που χαρακτηρίζονται «επιφανή στελέχη», είναι διότι δίδουν και το στίγμα της πολιτικής που θα ακολουθήσει η Συγκυβέρνηση σε ό,τι αφορά το «προγαμιαίο συμβόλαιο» ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και την Αξιωματική Αντιπολίτευση, δηλαδή ανάμεσα στα δύο κόμματα που εδώ και τόσα χρόνια μαλώνουν σε αυτό εδώ το Κοινοβούλιο κατηγορώντας ο ένας τον άλλον με φράσεις και κατηγορίες, οι οποίες ξεπερνούν τα όρια της αθλιότητας.
Όμως, βλέπουμε ότι είναι πάρα πολύ εύκολο να εναρμονίζεσαι και να προσαρμόζεις το λόγο σου στα πλαίσια της πολιτικής ορθότητας, όπως αυτή γίνεται καθ’ υπόδειξη από τα καθεστωτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, από τους ολιγάρχες της ενημέρωσης, όπως είδαμε να συμβαίνει προ ολίγων ημερών με ένα περιστατικό το οποίο δεν σχολίασε η Νέα Δημοκρατία, ενώ όφειλε να το κάνει.
Αναφέρομαι στην παραίτηση ενός Βουλευτή της, παραίτηση η οποία δεν έχει καμία σχέση με την κυβερνητική πολιτική την οποία δήθεν κατήγγειλε, αλλά με το ότι κάποιοι έχουν αντιληφθεί ορθώς ότι η μεγάλη μάζα δεν είναι πλέον στη Νέα Δημοκρατία, είναι ανάμεσα στη Συγκυβέρνηση, ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία, ανάμεσα σε άλλα κυβερνητικά σχήματα που θα προκύψουν, πάντα στα πλαίσια της, όπως κομψά εσείς ονομάζετε, εθνικής συνεννόησης και της επίτευξης κάποιων κοινών στόχων για να φύγουμε από το μνημόνιο.
Ψέμα πρώτο. Κανένας δεν λέει να φύγουμε από το μνημόνιο. Η Νέα Δημοκρατία είναι γνωστό ότι είναι ένα κατ’ εξοχήν μνημονιακό κόμμα, ένα κόμμα το οποίο έχει κάνει πράξη τις οποιεσδήποτε απαιτήσεις των τοκογλύφων όλα αυτά τα χρόνια των μνημονίων από το 2009 μέχρι σήμερα.
Ο δε ΣΥΡΙΖΑ, με την περίφημη πολυφωνία του, άλλοτε σκίζει τα μνημόνια, άλλοτε αναπροσαρμόζει την πολιτική του για τα μνημόνια κ.ο.κ. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι δεν έχει την παραμικρή διάθεση να έρθει σε σύγκρουση με τα μεγάλα συμφέροντα. Και πώς γίνεται να έρθει σε σύγκρουση με τα μεγάλα συμφέροντα, όταν στελέχη του έχουν επισκεφθεί διεθνή οικονομικά φόρα, μεγάλους οικονομικούς παράγοντες, μόνο και μόνο για να δώσουν τα εχέγγυά τους ότι όταν έρθουν αύριο στην εξουσία απλώς θα συνεχίσουν την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή τη συνέχιση των αιματηρών μέτρων, τη συνέχιση και διαιώνιση των μνημονίων;

Θα χαλάσουμε το προεόρτιο κλίμα του γάμου ανάμεσα στην Κυβέρνηση και την Αξιωματική Αντιπολίτευση, διότι όλος ο ελληνικός λαός έχει καταλάβει ότι είστε δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Αποτελείτε πρόβλημα, γιατί δεν έχετε να προτείνετε συγκεκριμένες λύσεις.
Δεν είναι μόνο το μνημόνιο το οποίο σας «χωρίζει». Είναι και άλλα θέματα, αλλά τα προσπερνάτε πολύ εύκολα, πολύ γρήγορα. Μιλάνε κάποιοι για ιδεολογική μάχη. Έχουμε δει πώς έχει εξελιχθεί και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά και σε αυτό εδώ το κοινοβούλιο. Όλα αυτά έχουν προσπεραστεί πάρα πολύ εύκολα. Διότι η μεν Νέα Δημοκρατία έχει αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να συνεχίσει υπό το παρόν κυβερνητικό σχήμα. Τα ποσοστά και της ίδιας της Κυβέρνησης, αλλά και του εταίρου της Συγκυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ, παρουσιάζουν μεγάλη μείωση και μοναδική σανίδα σωτηρίας αποτελεί μία σύμπλευση με την Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Από την άλλη πλευρά, η Αξιωματική Αντιπολίτευση έχει υιοθετήσει ένα σύστημα, το οποίο δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα, «ή αυτοδυναμία ή μνημόνιο». Δεν πρόκειται να πετύχετε αυτοδυναμία. Άρα, μοναδική λύση σωτηρίας και για εσάς είναι μία συγκυβέρνηση με τα κόμματα τα οποία καταγγέλλατε μέχρι τώρα ως μνημονιακά, ως υπεύθυνα για την καταστροφή της χώρας.
Όμως, να έρθω λίγο στο νομοσχέδιο και θα επανέλθω σε θέματα τρέχουσας πολιτικής επικαιρότητας. Διότι αξίζει να σχολιαστούν και κάποιες άλλες τοποθετήσεις, που έχουν να κάνουν συγκεκριμένα με τον Πρωθυπουργό της χώρας και τον Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, οι οποίες καταδεικνύουν το κλίμα μέσα στο οποίο ασκείται αυτή η περίφημη «εθνική» πολιτική ανάμεσα στα κόμματα που θέλουν να λέγονται υπεύθυνα.
Εν τάχει θα μιλήσω λίγο για το νομοσχέδιο, εις ό,τι αφορά τα ελληνικά λογιστικά πρότυπα. Είχα μιλήσει στην Επιτροπή των Οικονομικών, λέγοντας ότι εμείς σαν χώρα δεν έχουμε καμία μα καμία ανάγκη υιοθέτησης ή υπόδειξης από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την ενσωμάτωση κάποιας οδηγίας -είτε είναι λογιστική, είτε είναι ποινική, είτε είναι οικονομική, είτε οτιδήποτε άλλο- στον δικό μας Κώδικα, διότι η χώρα μας είναι κατεξοχήν πρωταθλήτρια στη «δημιουργική» λογιστική.
Αυτό έγινε πράξη το 2009, όταν με χαλκευμένα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ η χώρα μας υποδουλώθηκε στους διεθνείς τοκογλύφους και εντάχθηκε στον περίφημο μηχανισμό στήριξης από έναν άνθρωπο, ο οποίος –να το πω λαϊκά- «βγήκε λάδι» από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όταν κληθήκαμε εδώ να ψηφίσουμε για την προανακριτική επιτροπή -μία ειδική επιτροπή, η οποία θα διερευνούσε αν υπάρχουν πολιτικές ευθύνες γι’ αυτό εδώ το μεγάλο σκάνδαλο-, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ απάλλαξε από τις ευθύνες του τον Γιώργο Παπανδρέου, του οποίου οι ευθύνες είναι πασίγνωστες στον ελληνικό λαό και για το τι ρόλο επιτέλεσε αυτός εις ό,τι αφορά την υποδούλωση της χώρας στους διεθνείς τοκογλύφους.
Όμως, επειδή μιλάμε ταυτόχρονα και για φορολογικά θέματα –μιας και μιλάμε για λογιστική- για ποια φορολογία να μιλήσουμε στην Ελλάδα; Οποία υποκρισία! Κατ’ αρχάς είμαστε μία χώρα που δεν ξέρουμε τι φορολογικό συντελεστή έχουμε, αλλά αυτό είναι τεχνοκρατικό.
Ας πάμε στο ουσιαστικό. Όταν έχουμε σκάνδαλα όπως αυτά της λίστας Λαγκάρντ -σήμερα διαβάσαμε και την κατάπτυστη είδηση ότι μεγαλοστέλεχος της εγκληματικής οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ βρέθηκε να έχει 1,3 εκατομμύρια ευρώ στη λίστα αυτή και του επεβλήθη εγγύηση 10.000 ευρώ, όταν Βουλευτές άλλου κόμματος οι οποίοι είναι αθώοι και χαρακτηρίζονται αυθαίρετα «εγκληματίες» και «μέλη εγκληματικής οργάνωσης», καλούνται για την ιδεολογία τους και μόνο να πληρώνουν εγγύηση 20.000 ευρώ και 50.000 ευρώ-, καταλαβαίνετε ότι δεν μιλάμε πλέον για νομιμότητα. Μιλάμε για πλήρη διάλυση των πάντων.
Εάν είσαι μέλος αυτής της ανίερης συμμαχίας «ΝΔ και ΠΑΣΟΚ», ό,τι και αν έχεις διαπράξει, βγαίνεις αθώος. Όμως, εάν έχεις την κατάρα να ανήκεις σε ένα κόμμα καθαρό και ανεξάρτητο όπως η Χρυσή Αυγή, είτε στέλνεσαι στη φυλακή χωρίς κανένα στοιχείο εις βάρος σου είτε πληρώνεις υπέρογκα ποσά μόνο και μόνο για να αποδείξει η δικαιοσύνη ότι επιτελεί κάποιο καθήκον.
Βέβαια, υπάρχουν και άλλα ονόματα στη λίστα Λαγκάρντ. Μιλάμε για πάνω από δύο χιλιάδες ονόματα, για τα οποία δεν έχει γίνει καμία ουσιαστική έρευνα. Και για να μην προδικάζουμε τα αποτελέσματα και παριστάνουμε τους εισαγγελείς -να μην κάνουμε αυτό που κατηγορούμε- εμείς λέμε να βγουν τα στοιχεία στο φως, να υπάρξει μία εισαγγελική διαδικασία νομότυπη, ανεξάρτητη από πολιτικές πιέσεις και να δούμε πόσοι εξ αυτών είναι επενδυτές και πόσοι είναι λωποδύτες, πόσοι έχουν κλέψει από το ελληνικό δημόσιο και πόσα έχουν κλέψει και αντιστοίχως να πληρώσουν, να πάνε στην ελληνική δικαιοσύνη, να λογοδοτήσουν και να πληρώσουν για αυτό το μεγάλο κακούργημα που έχουν διαπράξει, όταν την ίδια στιγμή ο ελληνικός λαός πεθαίνει από τα μνημόνια.
Διότι δεν είναι δυνατόν μεγάλα στελέχη της πολιτικής όπως ο Παπαντωνίου, όπως πρόσφατα ο Καρατζαφέρης, όπως συνεργάτες του Πρωθυπουργού, όπως ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης να εμπλέκονται σε τέτοιες λίστες και να μιλάτε μετά εσείς για νομιμότητα και νομότυπες διαδικασίες. Οποία υποκρισία!
Βέβαια, δεν μπορώ και να σας κατηγορήσω και για κάτι άλλο. Τι να κάνετε; Δεν έχετε κάποια αρμοδιότητα σαν Υπουργείο Οικονομικών. Σας παίρνουν τηλέφωνο από τας Ευρώπας και σας λένε «εμείς σαν τρόικα έχουμε την απαίτηση να κάνετε τα άλφα ή βήτα προαπαιτούμενα, εάν δεν τα κάνετε μέσα σε 48 ώρες θα σας αντικαταστήσουμε με την Αξιωματική Αντιπολίτευση». Δεν είναι έτσι;

Ορίστε τι έγινε με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές. Για πόσον καιρό μας λέγατε σε αυτήν εδώ την Αίθουσα ότι πρέπει να ψηφίσουμε μια δήθεν ευνοϊκή ρύθμιση για τα ελληνικά νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις και είχαμε πει -γιατί σε κάθε νομοσχέδιο υπάρχουν και κάποια σοβαρά στοιχεία- ότι για κάποια μερίδα του ελληνικού λαού μπορεί να είναι όντως ευνοϊκές οι ρυθμίσεις, αλλά έχουμε κάποιες επιφυλάξεις. Και μας είπατε: «Δεν υπάρχει λόγος να έχετε επιφυλάξεις, είναι όλα προβλεπόμενα, όλα θα γίνουν στα πλαίσια του νόμου. Θα διευκολυνθούν τα ελληνικά νοικοκυριά». Αυτά τα λέγατε εσείς.
Λίγες μέρες μετά, όταν δηλαδή η τρόικα κατάλαβε ότι δεν μπορείτε να παίζετε παιχνίδια πίσω από την πλάτη της και να μοιράζετε ψίχουλα αυθαίρετα, διότι μόνο έτσι θα πάρετε πίσω κάποιες ψήφους, σας είπε τα εξής: «Αυτή την τροπολογία θα πρέπει να την πάρετε πίσω και δεν θα εντάξετε και τον ΕΝΦΙΑ σε αυτή την ευνοϊκή ρύθμιση». Τι έγινε; Ήρθε δηλαδή η ελληνική Βουλή, η επίσημη ελληνική Κυβέρνηση και είπε «αποσύρουμε την τροπολογία που εμείς είχαμε εισάγει προς συζήτηση, διότι κάναμε λάθος». Δεν κάνατε λάθος, εκτελούσατε εντολές. Αυτή είναι η αλήθεια και πρέπει επιτέλους να την παραδεχθείτε.
Ό,τι έχει γίνει με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, το ίδιο έχει γίνει στο πλαίσιο των μνημονιακών μέτρων. Αυτή η Συγκυβέρνηση και αυτό το Υπουργείο δεν έχει κανένα περιθώριο άσκησης δικής του πολιτικής. Πάντοτε βρίσκουμε τον τοίχο -κάθε φορά που επιχειρηματολογούμε δηλαδή- και μας λέτε πως ό,τι και να θέλουμε να κάνουμε, οι δυνατότητές μας είναι περιορισμένες, είτε οικονομικές είτε πολιτικές είτε από εξωγενείς παράγοντες -όπου «εξωγενείς παράγοντες» αναφερόμαστε πάντοτε στους εκβιασμούς από τους τοκογλύφους.
Θα έρθω εν τάχει σε έναν πολύ συνοπτικό πίνακα, για να δούμε ότι οι ευθύνες εδώ είναι ξεκάθαρες και συγκεκριμένες. Το Υπουργείο Οικονομικών έχει αναλάβει μία «Χ» πρωτοβουλία. Πάρα πολύ ωραία. Θέλετε να μιλήσουμε για τα μείζονα ζητήματα και όχι για τα ελάσσονα; Γιατί άκουσα προηγουμένως από πολλούς να λένε ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι προς τη θετική κατεύθυνση και άλλωστε αυτός είναι ο λόγος που ο ειδικός αγορητής είπε ότι θα ψηφίσουμε «ΠΑΡΩΝ».
Ας δούμε κάτι πιο ουσιαστικό. Από το 1981 μέχρι και σήμερα θα αναφέρω συγκεκριμένα νούμερα, συγκεκριμένα ποσοστά και δύο ονόματα κομμάτων. Δύο! Διότι αυτά τα δύο, τα οποία όλως τυχαίως κυβερνούν σήμερα, είναι τα κατ’ εξοχήν υπαίτια για την καταστροφή της χώρας.
Ιδού λοιπόν: Το 1981 η Νέα Δημοκρατία παρέδωσε στο ΠΑΣΟΚ χρέος ίσο με 31,2% του ΑΕΠ. Το 1990, εννιά χρόνια μετά, αντίστροφα, το ΠΑΣΟΚ παρέδωσε στη Νέα Δημοκρατία χρέος ίσο με 80,7% του ΑΕΠ. Το 1993, αντιστρόφως πάλι, η Νέα Δημοκρατία παραδίδει στο ΠΑΣΟΚ χρέος ίσο με 111,6% του ΑΕΠ. Το 2004 πάλι το ΠΑΣΟΚ παραδίδει στη Νέα Δημοκρατία χρέος ίσο με 109,5% του ΑΕΠ, για να έρθουμε στο σήμερα, όπου το χρέος έχει εκτιναχθεί στο 175% του ΑΕΠ, δηλαδή σε 317 δισεκατομμύρια ευρώ.
Αυτό ο Σαμαράς πώς το μετέφρασε; «Η ανάπτυξη άρχισε». Δηλαδή, όταν από το 1981 μέχρι σήμερα, από 31,2% φτάσαμε στο 175% του ΑΕΠ στο χρέος, για τον Πρωθυπουργό είναι ανάπτυξη! Και τι είπε ο άνθρωπος αυτός; Πριν λίγες ημέρες έκανε ένα διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό, λες κι ήταν σε απευθείας μετάδοση με την ανάπτυξη, και μας ενημέρωνε ότι τη στιγμή που μας μιλάει η ανάπτυξη μόλις άρχισε. Ασύλληπτα πράγματα! Ποια ανάπτυξη;
Ορίστε, ένας συνοπτικός πίνακας που μπορεί να βρει οποιοσδήποτε θέλει στο διαδίκτυο, για να δει ποια είναι η πορεία της ελληνικής οικονομίας από το 1981 μέχρι το 2014. Και ο Πρωθυπουργός λέει ότι η ανάπτυξη άρχισε! Και όχι μόνο αυτό -εντάξει, λέει ψέματα γιατί θέλει να παραμείνει στην εξουσία, δικαίωμά του- δεν είναι μόνο ότι λέει ψέματα, είναι ότι διαβεβαιώνει τον ελληνικό λαό πως θα συνεχίσει με τους ίδιους ρυθμούς ανάπτυξης. Άρα δηλαδή θα συνεχίσει να υπερχρεώνει τη χώρα στους διεθνείς τοκογλύφους.
Εγώ οφείλω να του πω από αυτό εδώ το Βήμα -και σε εσάς που είστε συνεργάτες του- ότι δεν θα είναι για πολύ ακόμα Πρωθυπουργός, να τον ενημερώσω ότι δεν θα είναι σε θέση να διαπραγματεύεται εάν θα δίνει την υπόσχεση στον ελληνικό λαό πως θα συνεχίσει να μας οδηγεί σε τέτοιους ρυθμούς ανάπτυξης, διότι οι μέρες του είναι μετρημένες. Μέχρι τον Μάρτιο, το αργότερο, θα συρθούμε σε πρόωρες εθνικές εκλογές, αυτό το οποίο φοβάστε όλοι σας, διότι ξέρετε πολύ καλά ότι, παρά τα ψέματα, τα πραγματικά ποσοστά και της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ είναι πάρα πολύ χαμηλά.
Για τον λόγο αυτό -για να επανέλθω στην πολιτική πραγματικότητα και στην τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα- ακούμε την Αξιωματική Αντιπολίτευση και τη Συγκυβέρνηση να καλούν να επιτευχθεί αυτή η περίφημη «εθνική συνεννόηση» για να αποφύγουμε τα χειρότερα. Δυστυχώς, μαζί σας τα χειρότερα ήρθαν όλα αυτά τα χρόνια. Η ελληνική κοινωνία και η ελληνική οικονομία έχουν καταρρεύσει. Έχετε διαλύσει έναν περήφανο ελληνικό λαό, ο οποίος πέντε χρόνια τώρα δείχνει τιτάνια ανοχή και υπομονή.

Είναι επιτακτική η ανάγκη, εφόσον οδηγηθούμε σε εθνικές εκλογές, να βρεθεί μία ανεξάρτητη εθνική ηγεσία η οποία θα πει «όχι» στο μνημόνιο, ένα μεγάλο και περήφανο «όχι» στο μνημόνιο, όχι όπως το κάνετε εσείς για λόγους ψηφοθηρικούς, αλλά να πούμε ότι δεν δίνουμε ούτε μισό ευρώ στους ανθρώπους, οι οποίοι χαίρονται και θησαυρίζουν από το αίμα του ελληνικού λαού.
Αυτό μπορεί να το κάνει μόνο η Χρυσή Αυγή και για το λόγο αυτό θα χαίρει και της εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού στις επόμενες εκλογές.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Καλαντζής): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Αριστεράς, ο συνάδελφος κ. Τσούκαλης.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Το νομοσχέδιο αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάνει κάτι πάρα πολύ απλό και σύνηθες για τη χώρα. Δηλαδή, τι κάνει; Ενσωματώνει μία Κοινοτική Οδηγία και μάλιστα, κατά παράδοξο για τα ειωθότα στον τόπο μας, πολύ σύντομα. Πρόκειται για την Οδηγία 34/2013. Η συγκεκριμένη πράξη δεν συνιστά μνημονιακή υποχρέωση. Δεν είναι προαπαιτούμενο. Και ευτυχώς που δεν είναι. Αλίμονο αν ήταν! Μιλάμε λοιπόν για ενσωμάτωση μία Οδηγίας.
Πρώτο ερώτημα: Η Οδηγία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι καλή ως Οδηγία; Το παράδοξο είναι -και απευθύνομαι σε αυτούς που διατηρούν επιφυλάξεις- ότι η Οδηγία αυτή εγκρίθηκε και επικυρώθηκε σχεδόν ομόφωνα από όλα τα ευρωπαϊκά κόμματα. Για ποιο λόγο επικυρώθηκε; Διότι απλούστατα βελτιώνει το πλαίσιο και τα εργαλεία για τη σωστή οικονομική απεικόνιση των λεγόμενων οικονομικών επιχειρηματικών οντοτήτων.
Αυτή, λοιπόν, η καλή Οδηγία, σύμφωνα με όλες τις παρατάξεις, τα κόμματα της Ευρώπης, καλώς ενσωματώνεται στη χώρα; Υπάρχει πρόβλημα στην ενσωμάτωση;
Το βασικό επιχείρημα που άκουσα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και κυρίως από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν ότι η χώρα έχει τα μαύρα της τα χάλια και ότι λόγω ακριβώς αυτής της κατάστασης είναι αδύνατον να εφαρμοστεί σωστά μία καλή οδηγία.
Τι κάνει με λίγα λόγια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό το νομοσχέδιο; Θα σας πω, προκειμένου να γίνει κατανοητό και από όσους πολίτες μας παρακολουθούν, γιατί πάρα πολλοί είπαν ότι πρόκειται για ένα τεχνικό νομοσχέδιο και αφήστε αυτά, ας πάμε κάπου αλλού, ας μην το αξιολογήσουμε. Τι κάνει; Προσπαθεί να προβάλλει, να παρουσιάσει μία αυθεντική πραγματική φωτογραφία κάθε μίας επιχείρησης, κάθε μίας εταιρίας ξεχωριστά και να αποφύγει τα παραπλανητικά στοιχεία αυτής της φωτογραφίας.
Γιατί προσπαθεί να παρουσιάσει αυτή την πραγματική εικόνα; Διότι κάποια στιγμή οι ελληνικές επιχειρήσεις θα πρέπει με όλα τα στοιχεία φερεγγυότητας να αποθηκευτούν, να καταγραφούν σε μία παγκόσμια βάση δεδομένων ως γνήσιες, ως πραγματικές, με όλα τα στοιχεία αυτά που πρέπει να έχουν, ούτως ώστε να μπορούν να αξιολογηθούν σωστά από όλες τις πλευρές παγκοσμίως.
Αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι -και απευθύνομαι στα κόμματα που διατηρούν επιφυλάξεις- το θέλουμε; Προσέξτε, το νομοσχέδιο αυτό αφορά διαχείριση τομέων και πλευρών του καπιταλισμού. Στον καπιταλισμό είμαστε. Το ίδιο ισχύει και για τα νομοσχέδια που έρχονται για τις τράπεζες ή για τα χρηματοδοτικά εργαλεία είτε γενικότερα για την επιχειρηματικότητα. Αυτή τη σωστή απεικόνιση την επιθυμούμε σε επίπεδο παγκόσμιο; Εμείς ως Δημοκρατική Αριστερά λέμε «ναι».
Η δεύτερη ένσταση είναι ότι έχει κόστος για τις επιχειρήσεις. Κόστος μπορεί να έχει για τις επιχειρήσεις. Είναι λόγος να πεις ότι δεν ψηφίζω, επειδή έχει κόστος για τις επιχειρήσεις;

Κόστος για τις επιχειρήσεις, παραδείγματος χάρη, έχει και η εφαρμογή και υλοποίηση των συστημάτων εισροών και εκροών. Θα πούμε δηλαδή ότι δεν θα την εφαρμόζουμε επειδή έχει κόστος;
Η πρόταση η σωστή, η ρεαλιστική είναι να βρούμε τρόπο να χρηματοδοτήσουμε τις επιχειρήσεις, ούτως ώστε να προσαρμοστούν το συντομότερο δυνατό σε αυτήν την κατάσταση.
Η Δημοκρατική Αριστερά λέει το πάρα πολύ απλό: Από μόνο του το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, κύριε Υπουργέ, δεν είναι βέβαιο ότι θα λύσει το πρόβλημα. Το ότι η Ελλάδα έχει σε πολλούς τομείς τα μαύρα της τα χάλια είναι αλήθεια. Κι αν θέλετε, μπορώ να σας το αποδείξω με έναν πάρα πολύ απλό τρόπο:
Αν διαβάσετε το ν. 2190, θα δείτε ότι υποχρεώνει τις επιχειρήσεις, τις ανώνυμες εταιρίες συγκεκριμένα –το ίδιο ίσχυε και για το νόμο περί εταιριών περιορισμένης ευθύνης και γενικότερα για όλες τις οικονομικές οντότητες στη χώρα– ότι θα έπρεπε να ακολουθούν κάποια συγκεκριμένα πρότυπα. Μάλιστα, αυτά τα πρότυπα ήταν για την εποχή εκείνη πάρα πολύ λεπτομερώς προσδιορισμένα.
Ερώτηση απλή: Τηρήθηκαν αυτά τα πρότυπα; Όχι, δεν τηρήθηκαν. Βιώσαμε την κατάρρευση επιχειρήσεων, και μάλιστα μεγάλων και εισηγμένων στο Χρηματιστήριο, που ακολουθούσαν όχι απλώς τα ελληνικά λογιστικά σχέδια, αλλά τα διεθνή λογιστικά πρότυπα και κατέρρευσαν εν μία νυκτί και όλοι μέναμε με την απορία «μα, πώς είναι δυνατόν να καταρρεύσουν τέτοιες επιχειρήσεις;»; Προφανώς υπήρχαν.
Για ποιο λόγο, λοιπόν, δεν εφαρμόστηκαν εκείνα τα πλαίσια; Δεν εφαρμόστηκαν γιατί το σύστημα το ίδιο είχε διαμορφώσει τέτοιο πλαίσιο και τέτοιες προϋποθέσεις και προδιαγραφές. Διότι δίπλα στο ένα καλό πλαίσιο λογιστικής αποτύπωσης δεν υπήρχαν τα αντίστοιχα πρότυπα ελέγχου.
Εάν συζητήσετε με απλούς ορκωτούς εκτιμητές ή λογιστές πιστοποιημένους θα σας πουν πάρα πολύ απλά πράγματα: Πως δηλαδή μέσα στο πλαίσιο μιας σωστής λογιστικής αποτύπωσης μπορούσαν και παρεισέφρεαν τέτοια στοιχεία που αλλοίωναν την εικόνα, την οποία προσπαθούσαν να αποτυπώσουν τα συγκεκριμένα πρότυπα.
Το ερώτημα, λοιπόν, ποιο είναι: Κατά πόσο το συγκεκριμένο πλαίσιο θα συνοδευθεί με τέτοιες άλλες διαδικασίες, ούτως ώστε να εφαρμοστεί; Και η σωστή εφαρμογή αυτού του πλαισίου, κύριε Υπουργέ, είναι κρίσιμος παράγοντας για το μέλλον της χώρας. Για ποιο λόγο; Διότι η σωστή αποτύπωση ουσιαστικά είναι κρίσιμος παράγοντας για τη φερεγγυότητα της ελληνικής οικονομικής πραγματικότητας, για τη φερεγγυότητα των επιχειρήσεων, προκειμένου κάποιος, οποιοσδήποτε, από το εξωτερικό, αν θελήσει να επενδύσει, να μπορεί –και κατά πόσο– να δείξει εμπιστοσύνη στα στοιχεία.
Μην ξεχνάτε ότι η χώρα πάσχει -και ουσιαστικά οδηγήθηκε σε αυτήν την κατάσταση– εκτός των άλλων και από τα λεγόμενα «Greek Statistics». Εάν αυτά τα πράγματα, αυτές οι βασικές προϋποθέσεις δεν βελτιωθούν, τότε δεν υπάρχει καμία προοπτική.
Δεύτερη προϋπόθεση είναι το εξής απλό: Όλη αυτή η διαδικασία και η σωστή υλοποίηση αυτού του πλαισίου είναι κρίσιμος παράγοντας, προκειμένου να πιστοποιηθεί η βιωσιμότητα επιχειρήσεων, προκειμένου μια επιχείρηση να τύχει χρηματοδότησης, ευνοϊκών όρων οποιουδήποτε αναπτυξιακού νόμου, με λίγα λόγια προκειμένου να μπορέσει μια επιχείρηση πραγματικά με αξιοκρατία και αντικειμενικό τρόπο αξιολόγησης να συνεχίσει να υπάρχει και κυρίως να αναπτύσσεται.
Για αυτό, λοιπόν, η μεγάλη προσπάθεια που θα έπρεπε να κάνουν όλες οι πτέρυγες της Βουλής με πίεση προς την εκτελεστική εξουσία είναι πώς αυτή η συγκεκριμένη ρύθμιση θα θωρακιστεί με τις παράπλευρες λειτουργίες, ούτως ώστε πραγματικά να αποκτήσουμε μια βάση επιχειρηματικών δεδομένων που να τυγχάνουν της διεθνούς αξιολόγησης.
Έγινε μια ειδική αναφορά, κύριε Υπουργέ, στις ενδοομιλικές συναλλαγές. Το θέμα αυτό δεν έχει άμεση σχέση με το νομοσχέδιο. Ξέρετε, όμως, ο τρόπος λειτουργίας κυρίως των πολυεθνικών επιχειρήσεων συνέχεται εμμέσως και με τη διαδικασία της οικονομικής αποτύπωσης.

Εγώ θα πω ένα πράγμα, ότι ένας από τους κρισιμότερους τομείς ουσιαστικά αφαίμαξης του δημόσιου πλούτου, φοροδιαφυγής και μεταφοράς κερδών στο εξωτερικό είναι οι ενδο-ομιλικές συναλλαγές. Η πρόσφατη αποκάλυψη για τα LuxLeaks είναι χαρακτηριστική. Κι όμως, η αρμόδια υπηρεσία, η οποία είναι επιφορτισμένη με τη διαχείριση αυτού του κρίσιμου ζητήματος, σύμφωνα με πληροφορίες που έχω, αποτελείται από ένα άτομο. Και τι θα προλάβει το άτομο αυτό να κάνει σε σχέση με τον έλεγχο των ενδοομιλικών συναλλαγών;
Και φτάνω στο εξής και θα κλείσω με αυτό: Υπάρχει ένα άρθρο στο νομοσχέδιο, το άρθρο 40, το οποίο ως μεταβατική διάταξη προσπαθεί να διαχειριστεί το μεγάλο ζήτημα της ηλεκτρονικής διασύνδεσης των ταμειακών μηχανών, κυρίως λιανικής πώλησης, με τις βάσεις δεδομένων της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και των άλλων συστημάτων που υπάρχουν και λειτουργούν στην υπηρεσία αυτή και στο Υπουργείο Οικονομικών. Είναι ένα θέμα με το οποίο ασχολήθηκε αναλυτικά ο Θωμάς Ψύρρας και, όπως θυμάστε, κι εγώ προσωπικά είχα απευθυνθεί σε εσάς με επίκαιρη ερώτηση. Η απάντησή σας τότε ήταν θολή.
Έρχεστε τώρα με τη συγκεκριμένη διάταξη και ουσιαστικά λέτε ότι τίποτα απολύτως δεν έχει γίνει. Να θυμίσω ότι τον Οκτώβριο του 2012 είχατε πει σε αντίστοιχη ερώτηση ότι βρίσκεται σε επεξεργασία το σχέδιο υπουργικής απόφασης, ούτως ώστε να τεθεί σε λειτουργία το σύστημα αυτό και η διαδικασία αυτή. Σήμερα πληροφορούμαστε ότι οι δύο υπουργικές αποφάσεις του Υπουργείου, η ΠΟΛ 1220 και η 1221, απλώς διατηρούνται σε ισχύ. Ουσιαστικά δεν προσδιορίζεται κανένα χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας. Υπάρχει πληροφορία ότι επιδιώκεται η αλλαγή των προδιαγραφών για το σύστημα.
Να επισημάνω ότι οι δύο αυτές υπουργικές αποφάσεις ΠΟΛ ουσιαστικά περιέγραφαν τις προδιαγραφές. Γνωρίζουμε ότι είχαν τύχει της αποδοχής της τρόικας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν προχώρησε η όλη διαδικασία και τώρα όλη η υπόθεση παραπέμπεται στο μέλλον. Δεν θέλω να πιστέψω πληροφορίες οι οποίες έρχονται από δεξιά και αριστερά, που αναφέρουν ότι όλη αυτή η καθυστέρηση οφείλεται σε σκόπιμη παρέμβαση από κάποιους κύκλους, ούτως ώστε να αλλάξουν οι προδιαγραφές, προκειμένου να προτιμηθούν και να ενταχθούν στη διαδικασία αυτή.
Αυτό το οποίο θέλουμε από εσάς, σας παρακαλώ πάρα πολύ, επειδή ήταν μια μεγάλη μεταρρύθμιση, την οποία είχαμε αγκαλιάσει και εμείς ως κόμμα όταν ήμασταν στην τρικομματική, είναι να μας ορίσετε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Και αν υπάρχει κάτι το οποίο θα επιθυμούσαμε να είναι ως προαπαιτούμενο, θα ήταν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτή ακριβώς η μεταρρύθμιση. Πολύ θα θέλαμε να εκβιαζόμαστε από την τρόικα, προκειμένου να εφαρμόσουμε αυτή τη συγκεκριμένη μεταρρύθμιση.
Ευχαριστώ πολύ.

Το λόγο έχει ο αγαπητός συνάδελφος, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, κ. Καραθανασόπουλος.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Η Κυβέρνηση είναι φανερό ότι αυτή τη στιγμή συζητάει με την τρόικα στο πώς, πότε και με ποιον τρόπο θα υλοποιηθούν τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, δηλαδή τα νέα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα, τα οποία θα διαμορφώσουν ένα καλύτερο επιχειρηματικό περιβάλλον.
Βεβαίως, από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ παρουσιάστηκε ότι η καπιταλιστική επιχειρηματική δραστηριότητα είναι μια ευλογία. Ίσα-ίσα για εμάς η καπιταλιστική επιχειρηματική δραστηριότητα αποτελεί την πηγή των δεινών που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα.

Βέβαια, η καπιταλιστική επιχείρηση μπορεί να παράγει πλούτο, αλλά αυτός ο πλούτος μετατρέπεται σε καπιταλιστικό κέρδος υπέρ των ιδιοκτητών, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι, αλλά και ο λαός να μην μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες με βάση το επίπεδο παραγωγής αυτού του πλούτου που παράγουν οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις.
Απ’ αυτήν την άποψη, λοιπόν, καπιταλιστική επιχείρηση δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς εργαζόμενους, ενώ εργαζόμενοι βεβαίως μπορεί να υπάρξουν χωρίς την καπιταλιστική επιχείρηση και τότε θα είναι και απελευθερωμένοι από το καθεστώς της σκλαβιάς της μισθωτής εργασίας.
Αυτά, λοιπόν, τα μέτρα τα οποία συζητάει η Κυβέρνηση αποτελούν και τις προϋποθέσεις της περαιτέρω ενίσχυσης και θωράκισης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο και για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνεται η αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση ανάμεσα στα Κόμματα της Συγκυβέρνησης και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε και πάλι περί αποικίας, την ίδια στιγμή που το οικονομικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ κάνει συναντήσεις με τα διάφορα funds, τα διάφορα «αρπακτικά» δηλαδή, στο City του Λονδίνου.
Απ’ αυτήν την άποψη, φαίνεται την ίδια στιγμή, παρ’ ότι οξύνεται η αντιπαράθεση, ότι η συζήτηση έρχεται πάλι στην επικαιρότητα για τη λεγόμενη εθνική συναίνεση.
Αλήθεια, αυτή η λεγόμενη εθνική συναίνεση σε ποια βάση θα είναι; Θα είναι στη βάση του να μη διαταραχθεί η πορεία της ανάπτυξης; Θα είναι στη βάση του να μη διαταραχθεί η πορεία της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Τότε, δεν έχουμε να κάνουμε με μια εθνική συνεννόηση και δεν μπορεί να υπάρξει εθνική συνεννόηση. Έχουμε να κάνουμε με μία ταξική συναίνεση στο έδαφος ακριβώς της ικανοποίησης των απαιτήσεων της οικονομικής ολιγαρχίας, στο έδαφος της ικανοποίησης των απαιτήσεων του κεφαλαίου, της αστικής τάξης της χώρας μας. Εμείς απέναντι σε μια τέτοιου είδους συναίνεση, βεβαίως καταλαβαίνετε ότι βρισκόμαστε στην απέναντι όχθη.
Έτσι, λοιπόν, όσο γίνεται αυτή η αποπροσανατολιστική συζήτηση, την ίδια στιγμή και οι δύο μονομάχοι, και οι δύο πόλοι –και τα Κόμματα της Συγκυβέρνησης και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης– οι οποίοι στα λόγια αντιπαρατίθενται, αποδέχονται, καθώς συζητάνε ποιος από τους δύο θα σκίσει πιο γρήγορα και θα καταργήσει το μνημόνιο και την τρόικα, το ευρωενωσιακό μνημόνιο.
Πρόκειται για ένα ευρωενωσιακό μνημόνιο που καθορίζεται για όλους τους λαούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το καθορίζει το σύμφωνο σταθερότητας, το καθορίζουν οι ενιαίοι κανόνες της νέας οικονομικής διακυβέρνησης, το Σύμφωνο για το ευρώ plus ή το ευρωπαϊκό εξάμηνο. Και αυτό το ευρωπαϊκό μνημόνιο διαμορφώνει κανόνες εποπτείας και ελέγχου για το σύνολο των οικονομιών, ανεξάρτητα αν βρίσκονται στο μνημόνιο ή όχι, ελέγχου των κρατικών προϋπολογισμών για όλα τα κράτη.
Πρόσφατη είναι η συζήτηση για την παραπομπή των κρατικών προϋπολογισμών της Γαλλίας και της Ιταλίας, δηλαδή της δεύτερης και της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωζώνης και της προσαρμογής των προϋπολογισμών της Γαλλίας και της Γερμανίας με βάση τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κομισιόν στα πλαίσια της υλοποίησης αυτών των κανόνων της δημοσιονομικής πειθαρχίας, δηλαδή της «σιδερένιας φτέρνας», που προσπαθεί να θωρακίσει την ευρωενωσιακή οικονομία.
Έτσι, λοιπόν, η επίθεση την οποία βιώνουν η εργατική τάξη και ο λαός στη χώρα μας δεν έχει μόνο παρελθόν και παρόν, έχει και μέλλον πολύ περισσότερο. Είναι μια επίθεση χωρίς ημερομηνία λήξης, γιατί όλες αυτές οι αναδιαρθρώσεις οι καπιταλιστικές σημαίνουν ανατροπές που καθιστούν πολύ πιο φθηνή την εργατική δύναμη και χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα. Γιατί μόνο μέσα απ’ αυτήν τη διαδικασία μπορεί να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων. Πρόκειται για μια διαδικασία, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, δεν είναι στατική.
Άρα, η υπόθεση της ανταγωνιστικότητας δεν ανακόπτεται, αλλά θα κλιμακώνεται, όσο οξύνεται ακόμη περισσότερο ο διεθνής ανταγωνισμός ανάμεσα στα μεγάλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, στις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν πρόκειται να έχει ημερομηνία λήξης, αλλά αντίθετα θα απαιτεί μέρα με την μέρα, μήνα με τον μήνα, όλο και νέα μέτρα σε βάρος της εργατικής τάξης και του λαού.
Έτσι, λοιπόν, έχουμε να κάνουμε με αναδιαρθρώσεις που ικανοποιούν, διασφαλίζουν και θωρακίζουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτές οι αναδιαρθρώσεις είναι οι νέες ανατροπές στο ασφαλιστικό. Αυτές τις αναδιαρθρώσεις υπηρετούν η κατάργηση των ορίων και των εμποδίων στις ομαδικές απολύσεις ή η λογική του lock out. Και αυτές ακριβώς τις αναδιαρθρώσεις τις επιβάλλουν ήδη οι κεφαλαιοκράτες και η αστική τάξη και έχουν ως μοχλό για την αξιοποίησή τους την τρόικα και τις πιέσεις της τρόικας.
Από αυτή την άποψη, λοιπόν, συμπεραίνουμε πάρα πολύ καθαρά ότι όσο παραμένει ο λαός και η εργατική τάξη εγκλωβισμένοι στη λογική της καπιταλιστικής ανάπτυξης και στο κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους, το οποίο θυσιάζει την ικανοποίηση των αναγκών των εργαζόμενων και του λαού και τους καταδικάζει στην ανεργία, στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, όσο αυτό δεν αμφισβητείται από τη εργατική τάξη, τον οργανωμένο λαϊκό παράγοντα, το ίδιο το λαϊκό κίνημα, τότε θα έχουμε ενσωμάτωση της λαϊκής δυσαρέσκειας σε ανώδυνες για το σύστημα λύσεις. Θα έχουμε χειραγώγηση του λαού και βεβαίως δεν θα υπάρχει περίπτωση ανακούφισης των πλατιών λαϊκών στρωμάτων από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Αυτό θα συμβεί ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα θα είναι στη διακυβέρνηση του τόπου και του μίγματος υλοποίησης της αντιλαϊκής πολιτικής.
Από αυτή την άποψη, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο το οποίο συζητάμε για τα ελληνικά λογιστικά πρότυπα δεν είναι ένα αποσπασματικό, ένα μερικό ή ένα πρόχειρο νομοσχέδιο. Εμείς δεν το κρίνουμε έτσι, αλλά το εντάσσουμε στο συνολικότερο πλαίσιο, το οποίο καθορίζεται βεβαίως από την Ευρωπαϊκή Οδηγία και το οποίο ενσωματώνεται στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Τι λέει, λοιπόν, στο προοίμιό της η Ευρωπαϊκή Οδηγία; Ότι μέσα από αυτή τη διαδικασία θέλουμε να εξυπηρετήσουμε τη στρατηγική για την «Ευρώπη 2020», για μια έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη. Αυτό επιδιώκει τη μείωση των διοικητικών επιβαρύνσεων για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος ιδίως για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, καθώς και την προώθηση της διεθνοποίησης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Άρα, γι’ αυτό το λόγο προωθούν τους ενιαίους κανόνες αποτύπωσης των λογιστικών προτύπων σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης στα πλαίσια των διεθνών λογιστικών προτύπων. Δηλαδή, θέλουν να διασφαλίσουν και να βελτιώσουν ακόμα περισσότερο την επιχειρηματικότητα των επιχειρηματικών ομίλων. Γιατί, βεβαίως, η μικρομεσαία επιχείρηση στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για τα δεδομένα της Ελλάδας καταλαβαίνετε πολύ καλά ότι πρόκειται για έναν μεγάλο και μονοπωλιακού ακόμα χαρακτήρα όμιλο.
Αυτή τη λογική και τη φιλοσοφία θέλουν να ενσωματώσουν. Και από αυτή την άποψη ισχυρίσθηκε εδώ καλοπροαίρετα ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ: «αφού αποτυπώνει τη φωτογραφία της στιγμής μιας εταιρίας, δεν είναι καλό αυτό;». Δεν έχει ακούσει περί «δημιουργικής λογιστικής» και περί καθορισμού των κανόνων αποτύπωσης αυτής της φωτογραφίας με βάση τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων; Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης αυτό συμβαίνει, όχι μόνο στην Ελλάδα. Δεν έχει ακούσει πώς καθορίζουν διάφοροι τους ορισμούς που δίνει το νομοσχέδιο;
Ποιος –αλήθεια- καθορίζει την «εύλογη αξία» και με ποια κριτήρια; Είναι ευέλικτα αυτά τα κριτήρια που προσαρμόζονται στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων; Δηλαδή, το νέο αυτό λογιστικό πρότυπο καθορίζει ευελιξία στα κριτήρια και όσον αφορά στον καθορισμό της εύλογης αξίας, αλλά και πολύ περισσότερο και όσον αφορά το μέγεθος μιας επιχείρησης, όταν εισάγει τη λογική του μέσου όρου του αριθμού των εργαζομένων;
Δηλαδή, ένα μεγάλο ξενοδοχειακό συγκρότημα, το οποίο έχει εποχιακή απασχόληση –κατά κύριο λόγο τους μήνες του καλοκαιριού– με τον μέσο όρο μπορεί να καταταγεί στη μικρή, ακόμα και στην πολύ μικρή επιχείρηση, με βάση αυτό το κριτήριο; Άρα, λοιπόν, ένα μεγάλο ξενοδοχειακό συγκρότημα, που είναι ενδεχόμενα και τμήμα επιχειρηματικού ομίλου, θα απολαμβάνει το σύνολο των επιδοτήσεων που μπορεί παίρνουν, των διαφόρων προνομίων που έχουν οι λεγόμενες πολύ μικρές επιχειρήσεις;
Άρα, λοιπόν, αυτό διευκολύνει τη δράση και καθορίζει ευελιξία στο πώς θα εμφανίζονται και σε ποιες περιόδους θα προσαρμόζονται οι λογιστικές καταστάσεις στις ανάγκες της κερδοφορίας τους, είτε αποκρύπτοντας άλλες φορές έσοδα είτε εμφανίζοντας πλασματικά κέρδη άλλες φορές. Αυτή την ευελιξία την έχουν.

Επίσης, βεβαίως, διαμορφώνει και τις προϋποθέσεις ιδιωτικοποίησης του ελεγκτικού μηχανισμού, γιατί δεν προσδιορίζεται με σαφήνεια και με ακρίβεια ότι η αποκλειστική ευθύνη του ελεγκτικού μηχανισμού θα είναι του κράτους με τις δημόσιες υπηρεσίες. Αντίθετα, σε πολλά σημεία του νομοσχεδίου αναβαθμίζεται ο ρόλος των ιδιωτικών ελεγκτικών εταιρειών και των ορκωτών εκτιμητών. Άρα, λοιπόν, έχουμε μία προσαρμογή στις σύγχρονες ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.
Το συμπέρασμα, από αυτήν την άποψη, είναι ακριβώς το ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ενιαιοποιεί τους λογιστικούς κανόνες, τους κωδικοποιεί σε ένα ενιαίο λογιστικό σύστημα, για να μπορέσει να κάνει έναν αναγκαίο αστικό εκσυγχρονισμό, ο οποίος θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των μονοπωλίων, στα πλαίσια μιας διεθνοποιημένης αγοράς, για να διευκολύνει ακόμη περισσότερο τη διαμόρφωση μιας ενιαίας ευρωενωσιακής αγοράς και μέσα από αυτήν την διαδικασία να έχουμε μια καλύτερη διαδικασία, μια διευκόλυνση της διαδικασίας συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου και των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων.

(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

Έτσι, λοιπόν, από αυτήν την άποψη –και ολοκληρώνω με αυτό, κύριε Πρόεδρε- όχι μόνο δεν πρόκειται να συμβάλλει, αντίθετα θα διαμορφώσει ένα ακόμη μεγαλύτερο κόστος, δαπάνη για τις μικρές επιχειρήσεις στο όνομα της προσαρμογής, παρ’ ότι κάνει εξαιρέσεις σε κάποιες από αυτές, αν θα ενταχθούν στους κανόνες του ενιαίου λογιστικού σχεδίου. Όταν, όμως, θα γενικευτεί η χρήση των νέων λογιστικών προτύπων, τότε εκ των πραγμάτων θα εξαναγκαστούν να ενταχθούν στο σύστημα και αυτοί, οι μικροεπιχειρηματίες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι επαγγελματίες και να τα χρησιμοποιήσουν.
Ταυτόχρονα, δίνετε και εξαιρέσεις. Σε ποιους δίνετε εξαιρέσεις στο να προσαρμοστούν; Στις θυγατρικές των πολυεθνικών, σε αυτούς που εκμεταλλεύονται πλοία, στις αεροπορικές εταιρείες που είναι υποκαταστήματα αλλοδαπών αεροπορικών εταιρειών, ούτως ώστε να ενταχθούν και αυτές στις λογικές των πολύ μικρών επιχειρήσεων και να συντάσσουν καταστάσεις αποτελεσμάτων έτσι όπως συντάσσουν και οι πολύ μικρές επιχειρήσεις. Δηλαδή στις πολυεθνικές και στα παραρτήματά τους διαμορφώνετε το έδαφος για να λειτουργούν ως πολύ μικρές οντότητες.
Τέλος, η υλοποίηση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη συγκέντρωση στον χώρο παροχής λογιστικών υπηρεσιών, γιατί είναι φανερό ότι τα μικρά λογιστικά γραφεία δεν θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν το τεράστιο κόστος εκσυγχρονισμού που χρειάζεται να έχουν αυτά, για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στα κριτήρια που καθορίζουν τα ενιαία λογιστικά πρότυπα.
Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο, κύριε Πρόεδρε –και ευχαριστώ για την ανοχή σας- εμείς ως ΚΚΕ λέμε ότι επί της αρχής καταψηφίζουμε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.


Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ ότι ολοκληρώθηκε η συζήτηση, εκτός και αν θέλετε να κάνετε μία ολιγόλεπτη παρέμβαση δύο ή τριών λεπτών.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΛΑΛΗΣ: Ναι, κύριε Πρόεδρε, εγώ θα ήθελα τον λόγο.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΛΑΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να διευκρινίσουμε και εμείς το θέμα της ψηφοφορίας. Όμως, από εκεί και πέρα, πρέπει να πούμε και κάποια πράγματα.
Ο Εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας μίλησε για προχειρότητα από την πλευρά μας, για αποσπασματικότητα στις θέσεις μας όσον αφορά το νομοσχέδιο. Μας είπε μέχρι και μικρόψυχους. Γιατί; Διότι λέει ότι έγινε μια εξαντλητική διαβούλευση που κράτησε ένα χρόνο και ότι εμείς ερχόμαστε τώρα να μηδενίσουμε αυτήν τη διαβούλευση. Πράγματι, κράτησε ένα χρόνο, αλλά το νομοσχέδιο που κατατέθηκε πριν από ένα χρόνο σε σχέση με αυτό που κατατέθηκε σήμερα είναι εντελώς διαφορετικό. Αυτό είναι το πρώτο.
Δεύτερον, τι σημαίνει διαβούλευση; Το να αναπτύσσουμε ένα σχέδιο νόμου σημαίνει διαβούλευση; Δεν θα ήταν καλύτερο να καλέσουμε όλους τους παραγωγικούς και επιστημονικούς φορείς σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο, το οποίο έχουμε ως Κυβέρνηση, να τοποθετηθούν και μετά να έρθει και στη Βουλή, όπου θα συζητηθεί ευρέως;
Τρίτον, αυτό το τελευταίο το οποίο διαμορφώθηκε κατατέθηκε πριν από δύο μέρες και εμείς μαζί με τους συνεργάτες μας ήμασταν υποχρεωμένοι να καθίσουμε να βρούμε πώς θα τοποθετηθούμε σε αυτά τα οποία γράφει πλέον το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου.

Ανέφερε ο κ. Γεωργιάδης ότι δεν ακούμε τους φορείς. Ίσα-ίσα που εμείς έχουμε πει ότι οι φορείς θα πρέπει να έχουν πολύ πιο ενεργητική συμμετοχή και όχι να έρχονται αποσπασματικά, τελευταία στιγμή, και να τους δίνεται πέντε λεπτά χρόνος για να μπορέσουν να τοποθετηθούν.
Ανέφερε ότι είχαμε χίλιες διακόσιες σελίδες σχέδια μέχρι τώρα και τώρα έγιναν σαράντα πέντε. Μάλλον δεν άκουσε ή δεν παρακολούθησε τις επιτροπές, οι οποίες έγιναν και στις οποίες τοποθετηθήκαμε. Είπαμε ότι είμαστε υπέρ να μην υπάρχει αυτή η πολυνομία, που υπήρχε και όλα τα προηγούμενα χρόνια και ότι όλα αυτά πρέπει να συμπτυχθούν. Ήμασταν θετικοί και σε αυτό το νομοσχέδιο.
Δεν μας είπε, βεβαίως, ότι αυτοί οι οποίοι πέρασαν όλες αυτές τις χίλιες διακόσιες σελίδες, όλα αυτά τα νομοθετήματα, όλο αυτό το χρονικό διάστημα, ήταν η ίδια η Συγκυβέρνηση, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.
Είπαμε στην πρωτομιλία μας για έναν φοροεισπρακτικό μηχανισμό, ο οποίος πρέπει να είναι σε θέση να ελέγξει κάποιες καταστάσεις και πως θα πρέπει μέσα από αυτήν τη διαδικασία να παταχθεί η φοροδιαφυγή και η γραφειοκρατία. Συνεχίζουμε να παραμένουμε σε αυτά τα θέματα.
Μιλήσαμε για μία εύλογη αξία. Ρωτάμε και τώρα αν είναι εύκολο να υπολογιστεί και αν θα δημιουργήσει ένα επιπλέον κόστος. Εμείς λέμε ότι είναι και δύσκολο να υπολογιστεί και θα έχει ένα επιπλέον κόστος και βεβαίως θα είναι και πιο δύσκολο να ελεγχθεί.
Το Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο να εφαρμοστεί όχι μόνο ως λογαριασμοί, αλλά και ως κανόνες. Βεβαίως, αυτό θα έχει ένα επιπλέον κόστος. Αναφέρομαι σε αυτά που είπε και ο εισηγητής της ΔΗΜΑΡ. Θεωρούμε ότι θα πρέπει να ελέγξουμε αυτά τα κοστολόγια όχι στη γενική εικόνα του τύπου «ξέρετε, πρέπει να έχουμε μία πραγματική εικόνα και παγκόσμια εικόνα των στοιχείων». Η άποψή μου είναι ότι αυτό θα πρέπει να συνδυαστεί και με το κόστος τής κάθε κίνησης.
Τέλος, δεν μας απαντήσατε, κύριε Υπουργέ, για τις μικρές ανώνυμες εταιρείες και τις ΕΠΕ. Αναφέραμε ότι το στοιχείο του 1,5 εκατομμυρίου είναι για προσωπικές εταιρείες. Θα συνεχίσει; Αυτά θέλαμε να πούμε.
Ψηφίζουμε «ΠΑΡΩΝ» επί της αρχής. Αύριο θα τοποθετηθούμε αναλυτικά στα άρθρα, για τα οποία έχουμε πει ότι υπάρχουν και θετικά. Υπάρχουν και κάποιες παρατηρήσεις, τις οποίες έχουμε κάνει. Θα τοποθετηθούμε πάλι επί των άρθρων αύριο.
Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Καλαντζής): Ευχαριστούμε και εμείς πάρα πολύ.
Κυρία Ξηροτύρη, θα θέλατε το λόγο και εσείς για δύο λεπτά;

ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Μάλιστα, κύριε Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Καλαντζής): Ορίστε, κυρία συνάδελφε, έχετε το λόγο.

ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Σε γενικές γραμμές, λοιπόν, όπως έχω επαναλάβει αρκετές φορές, το νομοσχέδιο κινείται σε θετική κατεύθυνση και κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την ανάγκη για απλοποίηση, εκσυγχρονισμό, συγκρισιμότητα και για ρυθμίσεις, οι οποίες μπορεί να διευκολύνουν και την προσέλκυση επενδύσεων.
Χρειάζεται, όμως, προσοχή -όπως το είπα πολλές φορές- όταν μπαίνουμε σε απλοποιήσεις, όταν εκσυγχρονίζουμε τα πράγματα. Θα πρέπει παράλληλα να έχουμε εξασφαλίσει όλους αυτούς τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, ώστε να μπορούν να κάνουν έναν ουσιαστικό έλεγχο στην εφαρμογή των νέων αυτών ρυθμίσεων.
Από την άλλη πλευρά θα πρέπει –και το τόνισαν και άλλοι εισηγητές σε αυτήν την Αίθουσα- πράγματι η Επιτροπή, η οποία έχει συσταθεί, να λειτουργήσει και θα πρέπει να είναι εκείνη που θα σηκώσει το βάρος, για να μπορέσει να κάνει όλες αυτές τις εγκυκλίους, τις αποφάσεις κ.λπ., δηλαδή να τις προωθήσει για υπογραφή, ούτως ώστε αυτό το νομοθέτημα, που φαίνεται να είναι συνεκτικό, να μπορεί να λειτουργήσει. Όμως είναι ανάγκη οι μικρές επιχειρήσεις να μπορούν να ακολουθήσουν και το υπάρχον σύστημα. Στο νομοσχέδιο υπάρχουν απλουστεύσεις, υπάρχουν απαλλαγές κ.λπ. Υπάρχουν επίσης και μερικές αντικρουόμενες διατάξεις, τις οποίες θα αναφέρουμε επί των άρθρων. Όλα αυτά είναι συγχρόνως και κάποια μειονεκτήματα σε αυτό το συγκροτημένο, θα έλεγα, σχέδιο νόμου.

Επομένως, λέμε ότι χρειάζεται αρκετή προσοχή. Παραμένει ακόμη σε ασάφεια αν καταργείται εντελώς ο Κώδικας Φορολογικών Απεικονίσεων ή παραμένει ένα μέρος αυτού. Παραμένει το θέμα που σας έθεσαν και οι φορείς όσον αφορά το τι κάνουμε με το νόμο για τις Ανώνυμες Εταιρείες. Τον αφήνουμε όπως είναι; Τον συνδέουμε με τούτο εδώ το πλαίσιο; Εκσυγχρονίζουμε κι εκεί την κατάσταση;
Και βέβαια, επαναλαμβάνω για μία ακόμη φορά ότι τα θέματα είναι τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα, η απεικόνιση των επιχειρήσεων και η ευθύνη σε αυτούς.
Και από την άλλη πλευρά, επειδή ο «χορός» της φοροδιαφυγής καλά κρατεί και είναι πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα, η «λυδία λίθος» και γι’ αυτό το νομοσχέδιο είναι τα ελεγκτικά πρότυπα, η οργάνωση και η συμπλήρωση με ανθρώπινο δυναμικό των υπηρεσιών σας, κύριε Υπουργέ, ούτως ώστε κάποτε να προχωρήσει όλο αυτό το μεγάλο θέμα της πάταξης της φοροδιαφυγής και της σωστής απεικόνισης όλων των επιχειρήσεων. Είναι επιχειρήσεις οι οποίες πάντα θα επιδιώκουν να ξεφεύγουν.
Να μην γίνουν γενικά κανόνας αυτές που ξεφεύγουν και μόνο αυτές που παραμένουν νόμιμες να υφίστανται όλες τις συνέπειες που μερικές φορές τις οδηγούν σε εξόντωση.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Καλαντζής): Ευχαριστώ πάρα πολύ.
Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διαβίβασε στη Βουλή, σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος και το ν.3126/2003 «Ποινική ευθύνη των Υπουργών», όπως ισχύει, δικογραφίες που αφορούν:
1. Στον πρώην Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, κ. Μιχαήλ Χρυσοχοΐδη.
2. Στον πρώην Υπουργό Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, κ. Νικόλαο-Γέωργιο Δένδια.

Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός για δύο λεπτά και ολοκληρώνουμε.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΑΓΑΝΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, κατά τη σημερινή συζήτηση αναπτύχθηκε το πλαίσιο των αλλαγών και των ρυθμίσεων που έρχονται με το νέο σχέδιο νόμου για τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα.
Θέλω να τονίσω ότι είναι ένα μεγάλο βήμα μεταρρύθμισης και στις μεταρρυθμίσεις αυτές όπου η κοινωνία έχει με επιτακτικό τρόπο απαιτήσει να προχωρήσουμε γρήγορα, εμείς θα προχωρήσουμε. Και νιώθουμε πολύ ασφαλείς όταν για ένα νομοθέτημα που φέρνουμε στη Βουλή, έχουμε τέτοια υποστήριξη από τους κοινωνικούς και τους επαγγελματικούς φορείς. Και νομίζω ότι η κάθε παράταξη χρειάζεται τόλμη να αναγνωρίσει ότι είναι ένα μεταρρυθμιστικό βήμα και να προχωρήσει με τη λογική αυτή.
Συνεπώς, θέλω να πάλι να ευχαριστήσω για τη συζήτηση που έγινε ιδίως στην Επιτροπή και να παρακαλέσω να αποφύγουμε τις λεκτικές ακρότητες και να προχωρήσουμε πάντα με έναν κόσμιο τρόπο στη συζήτηση με επιχειρήματα.
Αυτό το σχέδιο νόμου αποτελεί μία αποφασιστική τομή την οποία ζητά ο τόπος και σε αυτό θα προχωρήσουμε γρήγορα.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Καλαντζής): Ευχαριστούμε πολύ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα και συναφείς ρυθμίσεις».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο επί της αρχής;

ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΛΑΛΗΣ: Παρών.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Καλαντζής): Συνεπώς, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών «Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα και συναφείς ρυθμίσεις» έγινε δεκτό επί της αρχής κατά πλειοψηφία.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;

ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.

Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 15.13΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014 και ώρα 09.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος α) κοινοβουλευτικό έλεγχο: συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία: συνέχιση της συζήτησης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα και συναφείς ρυθμίσεις», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.