ΣτΕ 580-581/2021 - Έλεγχος και εκκαθάριση δαπανών ΕΟΠΥΥ προς συμβεβλημένους παρόχους υπηρεσιών υγείας
Δικαστικά - Φορονομικά
27 Απρίλιος 2021
Άσκηση δειγματοληπτικού ελέγχου με τη μέθοδο της στρωματοποιημένης δειγματοληψίας
Taxheaven.gr
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
1η απόφαση
ΣτΕ Ολ 580/2021
Πρόεδρος: Ε. Σάρπ
Εισηγητής: Δ. Μ. Κυριλλόπουλος Έλεγχος και εκκαθάριση δαπανών ΕΟΠΥΥ προς τους συμβεβλημένους (πλην φαρμακοποιών) παρόχους υπηρεσιών υγείας- άσκηση δειγματοληπτικού ελέγχου με τη μέθοδο της στρωματοποιημένης δειγματοληψίας 1.
Με την 580/2021 απόφαση της Μείζονος Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας απερρίφθη ως αβάσιμη αίτηση, με την οποία το Πανελλήνιο Επαγγελματικό Σωματείο με την επωνυμία “.........” και άλλα φυσικά πρόσωπα (ιατροί) ζήτησαν την
ακύρωση της Β2β/οικ. 38642/30.5.2016 απόφασης των Υπουργών Οικονομικών και Υγείας με τίτλο “Έλεγχος και Εκκαθάριση δαπανών συμβεβλημένων παρόχων υγείας”, καθώς και της 475/συν.281/1-6-016 απόφασης του Δ.Σ. του ΕΟΠΥΥ για τη συγκρότηση ειδικής 7μελούς Επιτροπής για την εξέταση των ενστάσεων των παρόχων υγείας κατά των πορισμάτων ιατρικού και διοικητικού ελέγχου. Η κρινόμενη υπόθεση εισήχθη προς εκδίκαση στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου κατόπιν παραπομπής με την απόφαση 922/2020 του Δ´ Τμήματος, σύμφωνα με το άρθρο 100 παρ. 5 του Συντάγματος, ώστε να επιλυθεί το ζήτημα της συμφωνίας ή μη της διάταξης του άρθρου 90 παρ. 7 εδ. α και β ν.
4386/2016, επί της οποίας ερείδονται οι προσβαλλόμενες, προς τα άρθρα 5 παρ.1, 17 παρ.1 και 25 παρ.1 του Συντάγματος και 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α.
2. To Δικαστήριο δέχθηκε ομοφώνως τα εξής: Με το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2015-2018 τέθηκε ως στόχος η μείωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών της Γενικής Κυβέρνησης, σημαντικό μέρος των οποίων αποτελούσαν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του ΕΟΠΥΥ. Προκειμένου να αντιμετωπισθεί το διαχρονικό πρόβλημα της συσσώρευσης ληξιπρόθεσμων οφειλών του ΕΟΠΥΥ προς τους συμβεβλημένους παρόχους υγείας, λόγω της κατά το παρελθόν απουσίας ενδελεχούς και αποτελεσματικού ελέγχου των υποβαλλόμενων από τους παρόχους δικαιολογητικών, που επιτεινόταν από την υποστελέχωση του Οργανισμού και τον μεγάλο αριθμό εγγράφων που υποβάλλονται μηνιαίως, με την διάταξη του άρθρου 90 παρ. 7 περ α του ν.
4368/2016, ορίστηκε ότι οι δαπάνες των παρόχων υγείας, [πλην φαρμακοποιών] που υποβάλλονται στις αρμόδιες υπηρεσίες του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. εκκαθαρίζονται με δειγματοληψία, η οποία σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να αφορά ποσοστό μικρότερο του πέντε τοις εκατό (5%) του συνολικού αριθμού των υποβαλλομένων δικαιολογητικών δαπανών ασφαλισμένων εκάστου παρόχου και κατ’ ελάχιστο αριθμό 10 δικαιολογητικών δαπάνης. Σε περίπτωση που κατά την ανωτέρω εκκαθάριση εκάστου παρόχου διαπιστωθεί ποσοστό μη αποδεκτών δικαιολογητικών δαπανών ασφαλισμένων, το ποσοστό αυτό ανάγεται στο σύνολο της υποβληθείσας δαπάνης του παρόχου, με αντίστοιχη περικοπή στην πράξη τελικής εκκαθάρισης. Η προσβαλλόμενη ΚΥΑ,εκδοθείσα κατ’ επίκληση της διατάξεως της περ. δ της παρ. 7 του ανωτέρω άρθρου εισάγει πάγιο σύστημα εξόφλησης των εν λόγω οφειλών, το οποίο αποτελείται από τρία στάδια: Οι πάροχοι υγείας προβαίνουν στην ηλεκτρονική καταχώριση στο Πληροφοριακό Σύστημα του ΕΟΠΥΥ των παρεχόμενων από αυτούς υπηρεσιών (α’ στάδιο) και στη συνέχεια υποβάλλουν στον ΕΟΠΥΥ το φυσικό τους αρχείο (β’ στάδιο) και τέλος το Πληροφοριακό Σύστημα του ΕΟΠΥΥ, βάσει του προβλεπόμενου στο άρθρο 2 της προσβαλλόμενης υ.α. αλγορίθμου, προσδιορίζει το δείγμα του φυσικού αρχείου του παρόχου που υποβάλλεται σε έλεγχο ως προς τη νομιμότητα και την κανονικότητα των δικαιολογητικών δαπανών, προκειμένου, μετά την ψηφιοποίησή τους και την αντιπαραβολή τους με τις καταχωρίσεις των παρόχων στο ως άνω Πληροφοριακό Σύστημα να εκκαθαρισθούν οι σχετικές δαπάνες (γ’ στάδιο). Ο έλεγχος διενεργείται με την εφαρμογή της μεθόδου της στρωματοποιημένης δειγματοληψίας. Η ανωτέρω ΚΥΑ, σε συμφωνία με τη διάταξη του άρθρου 90 παρ. 7 περ. α του ν.
4368/2016, προβλέπει ότι η δειγματοληψία δεν μπορεί να αφορά ποσοστό μικρότερο του 5% των υποβαλλόμενων δικαιολογητικών δαπανών ασφαλισμένων εκάστου παρόχου υγείας και ότι η οριστική εκκαθάριση των δαπανών γίνεται με αναγωγή του εξαγομένου, κατά τον δειγματοληπτικό έλεγχο, ποσοστού μη αποδεκτών δικαιολογητικών δαπανών ασφαλισμένων στο σύνολο της εκάστοτε αιτούμενης από τον πάροχο υγείας αμοιβής, με αντίστοιχη περικοπή στην τελική πράξη εκκαθάρισης.
3. Το Δικαστήριο δέχθηκε, καταρχήν, ότι παραδεκτώς προβλήθηκαν λόγοι κατά του κύρους της διατάξεως της παρ. 7 περ. α του άρθρου 90 του ν.
4368/2016, διότι το τυχόν ανίσχυρο της διατάξεως αυτής, ως αντικείμενης στο Σύνταγμα, θα συνεπαγόταν ακύρωση της προσβαλλόμενης
Β2β/οικ. 38642/30.5.2016 κανονιστικής απόφασης.
4. Έγινε δεκτό ότι η θεσπισθείσα δειγματοληπτική μέθοδος παρίσταται αξιόπιστη και κατάλληλη για τον προσδιορισμό του ακριβούς ύψους των πραγματικών οφειλών του ΕΟΠΥΥ προς τους συμβεβλημένους παρόχους, ώστε να μην επιβαρύνεται ο Οργανισμός με δαπάνες για υπηρεσίες προς τους ασφαλισμένους του που δεν έχουν πράγματι παρασχεθεί. Επισημαίνεται ότι η εφαρμογή δειγματοληπτικής μεθόδου προβλεπόταν ήδη στην ενωσιακή νομοθεσία (Κανονισμός 1201/1989 L 123, Κανονισμός 2419/2001 L327, Κανονισμός 438/2001 L 63, Κανονισμός 1975/2006 EEL368), αλλά και στο εσωτερικό δίκαιο (άρθρο 276 παρ. 1 ν. 3852/2012, Α’ 87, άρθρο 54 παρ. 1 ν. 4123/2013 Α’ 52, άρθρο 1 παρ. 2 ν.
4250/2014 Α’ 74,
άρθρο 22Α Κ.Φ.Ε.). Η επιλεγείσα μέθοδος διασφαλίζει αφενός την τυχαία επιλογή του δείγματος, αφετέρου την εφαρμογή της μαθηματικής θεωρίας των πιθανοτήτων για την αξιολόγηση του αποτελέσματος της δειγματοληψίας και την αναγωγή του στο σύνολο της υποβληθείσας δαπάνης εκάστου παρόχου υγείας (πλην φαρμακοποιών), ώστε να υπολογισθεί η αμοιβή του στο πλαίσιο εκτέλεσης της σχετικής σύμβασης. Ο έλεγχος αυτός, που διενεργείται σε μηνιαία βάση, για όλο το χρονικό διάστημα που διαρκεί η σύμβαση εκάστου παρόχου με τον ΕΟΠΥΥ, με την ανωτέρω επιστημονική μέθοδο, η επιλογή της οποίας αποτελεί άλλωστε καθαρώς τεχνικό ζήτημα, παρέχει επαρκή εχέγγυα για την αντικειμενικότητα, την εγκυρότητα, την ακρίβεια και την αξιοπιστία του εξαγόμενου συμπεράσματος. Κατ’ ακολουθίαν τούτων, απερρίφθη ως αβάσιμος ο ισχυρισμός των αιτούντων ότι η προσβαλλόμενη ρύθμιση που στηρίζεται σε στατιστικές πιθανότητες και όχι σε πραγματικό έλεγχο του συνόλου των υποβαλλόμενων δικαιολογητικών αντίκειται στις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1, 5 παρ. 1, 17 παρ. 1 και 2, 21 παρ. 3, 22 παρ. 5 του Συντάγματος και 16, 17 και 35 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
5. Περαιτέρω απερρίφθη ως αβάσιμος ο ισχυρισμός ότι η εξαίρεση των φαρμακοποιών από τον ως άνω δειγματοληπτικό έλεγχο συνιστά άνιση μεταχείριση δύο κατηγοριών συμβεβλημένων του ΕΟΠΥΥ (ιατρών και φαρμακοποιών), καθώς πρόκειται για δύο διακριτές μεταξύ τους κατηγορίες λόγω του διαφορετικού είδους και της φύσης των υπηρεσιών που παρέχουν.
6. Η εξουσιοδοτική διάταξη του άρθρου 90 παρ. 7 περ. δ του ν.
4368/2016 δεν αντίκειται στο άρθρο 43 παρ. 2 του Συντάγματος, εφόσον η διάταξη της περ. α της παρ. 7 του ανωτέρω άρθρου περιέχει τη βασική ρύθμιση του θέματος ήτοι του τρόπου εκκαθάρισης των ληξιπροθέσμων οφειλών του ΕΟΠΥΥ προς τους συμβεβλημένους παρόχους υγείας (πλην φαρμακοποιών), η δε προσβαλλόμενη ΚΥΑ περιέχει ειδικότερες ρυθμίσεις για το ζήτημα αυτό.
7. Περαιτέρω, απερρίφθη ως αβάσιμος ο ισχυρισμός ότι με τις διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 1-4 της προσβαλλόμενης ΚΥΑ παρέχεται ανεπίτρεπτη υπεξουσιοδότηση σε άλλα, μη κατονομαζόμενα όργανα, καθόσον με αυτές δεν καθορίζονται τα κατ’ ιδίαν στρώματα, το συνολικό τους πλήθος και τα κριτήρια που αφορούν την αξία και τη βαρύτητα ανά κατηγορία δαπανών, βάσει των οποίων θα προκύψει το πλήθος των στρωμάτων, αλλά ο καθορισμός των κριτηρίων αυτών εξαρτάται από την επεξεργασία και αξιοποίηση των αποτελεσμάτων του ελέγχου. Εντούτοις, οι διατάξεις της ΚΥΑ με τις οποίες προβλέπεται η μέθοδος της στρωματοποιημένης δειγματοληψίας δεν θεσπίζουν αυτοτελείς κανόνες δικαίου, ώστε να τίθεται ζήτημα μη νόμιμης υπεξουσιοδότησης, αλλά αφορούν στην εφαρμογή και εκτέλεση των ουσιαστικών ρυθμίσεων του άρθρου 90 παρ. 7 περ. α του ν.
4368/2016 από τα αρμόδια όργανα του ΕΟΠΥΥ.
8. Εν συνεχεία, απερρίφθη ως αβάσιμος ισχυρισμός ότι δεν προβλέπεται ακρόαση του παρόχου υγείας πριν την έκδοση της τελικής πράξης εκκαθάρισης με την οποία περικόπτεται η αμοιβή του, συνεπεία του ελέγχου των υποβληθέντων από αυτόν δικαιολογητικών δια της εφαρμογής της ένδικης μεθόδου. Κρίθηκε ότι η ανωτέρω μέθοδος ως αντικειμενική, δε συνδέεται με υποκειμενική συμπεριφορά του παρόχου, ώστε η προηγούμενη ακρόασή του να μπορεί να επηρεάσει το αποτέλεσμα. Σε κάθε περίπτωση, προβλέπεται η δυνατότητα του παρόχου υγείας, εφόσον διαφωνεί με το συμπέρασμα του ελέγχου να υποβάλει αίτηση επανεξέτασης, οπότε ο έλεγχος δύναται να επεκταθεί στο σύνολο των δικαιολογητικών που περιέχονται στη σχετική υποβολή.
9. Περαιτέρω, κρίθηκε ότι αναστολή της διαδικασίας εξόφλησης του παρόχου υγείας σε περίπτωση υποβολής αίτησης επανεξέτασης, μέχρι την ολοκλήρωση του επανελέγχου δεν παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας και του κράτους δικαίου, και δεν εισάγει άνιση μεταχείριση των παρόχων των οποίων η αμοιβή περικόπτεται συνεπεία του δειγματοληπτικού ελέγχου, εφόσον οι πάροχοι που υποβάλουν αίτηση επανεξέτασης δεν τελούν στην ίδια κατάσταση με αυτούς που δεν υποβάλουν.
10. Τέλος, η ισχύς της 475/συ.281/1-6-2016 πράξης του ΔΣ του ΕΟΠΥΥ, η οποία, μεταξύ άλλων, προέβλεπε τη μελλοντική, υπό αίρεση, δυνατότητα πρόβλεψης παραβόλου για την άσκηση αίτησης επανεξέτασης είχε λήξει λόγω αντικατάστασής της από νεότερες όμοιες πράξεις, η δε πρόβλεψη περί επιβολής παραβόλου δεν περιέχεται σε καμία νεότερη πράξη. Συνεπώς, η δίκη κρίθηκε καταργημένη ως προς το σκέλος αυτό.
_____________________
2η απόφαση
ΣτΕ Ολ 581/2021
Πρόεδρος: Ε. Σάρπ
Εισηγητής: Δ. Μ. Κυριλλόπουλος
Έλεγχος και εκκαθάριση δαπανών ΕΟΠΥΥ προς τους συμβεβλημένους παρόχους υπηρεσιών υγείας (πλην φαρμακοποιών)- άσκηση δειγματοληπτικού ελέγχου με τη μέθοδο της στρωματοποιημένης δειγματοληψίας 1.
Με την 581/2021 απόφαση της Μείζονος Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας απερρίφθη ως αβάσιμη αίτηση, με την οποία η Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία με την επωνυμία “........” ζητεί την
ακύρωση της Β2β/οικ. 38642/30.5.2016 απόφασης των Υπουργών Οικονομικών και Υγείας με τίτλο “Έλεγχος και Εκκαθάριση δαπανών συμβεβλημένων παρόχων υγείας”. Η κρινόμενη υπόθεση εισήχθη προς εκδίκαση στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου κατόπιν παραπομπής με την απόφαση 923/2020 του Δ´ Τμήματος, σύμφωνα με το άρθρο 100 παρ. 5 του Συντάγματος, ώστε να επιλυθεί το ζήτημα της συμφωνίας ή μη της διάταξης του άρθρου 90 παρ. 7 εδ. α και β ν.
4386/2016, επί της οποίας ερείδεται η προσβαλλόμενη, προς τα άρθρα 5 παρ.1, 17 παρ.1 και 25 παρ.1 του Συντάγματος και 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α.
2. To Δικαστήριο δέχθηκε ομοφώνως τα εξής: Με το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2015-2018 τέθηκε ως στόχος η μείωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών της Γενικής Κυβέρνησης, σημαντικό μέρος των οποίων αποτελούσαν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του ΕΟΠΥΥ. Προκειμένου να αντιμετωπισθεί το διαχρονικό πρόβλημα της συσσώρευσης ληξιπρόθεσμων οφειλών του ΕΟΠΥΥ προς τους συμβεβλημένους παρόχους υγείας, λόγω της κατά το παρελθόν απουσίας ενδελεχούς και αποτελεσματικού ελέγχου των υποβαλλόμενων από τους παρόχους δικαιολογητικών, που επιτεινόταν από την υποστελέχωση του Οργανισμού και τον μεγάλο αριθμό εγγράφων που υποβάλλονται μηνιαίως, με την διάταξη του άρθρου 90 παρ. 7 περ α του ν.
4368/2016, ορίστηκε ότι οι δαπάνες των παρόχων υγείας, [πλην φαρμακοποιών] που υποβάλλονται στις αρμόδιες υπηρεσίες του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. εκκαθαρίζονται με δειγματοληψία, η οποία σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να αφορά ποσοστό μικρότερο του πέντε τοις εκατό (5%) του συνολικού αριθμού των υποβαλλομένων δικαιολογητικών δαπανών ασφαλισμένων εκάστου παρόχου και κατ’ ελάχιστο αριθμό 10 δικαιολογητικών δαπάνης. Σε περίπτωση που κατά την ανωτέρω εκκαθάριση εκάστου παρόχου διαπιστωθεί ποσοστό μη αποδεκτών δικαιολογητικών δαπανών ασφαλισμένων, το ποσοστό αυτό ανάγεται στο σύνολο της υποβληθείσας δαπάνης του παρόχου, με αντίστοιχη περικοπή στην πράξη τελικής εκκαθάρισης. Η προσβαλλόμενη ΚΥΑ,εκδοθείσα κατ’ επίκληση της διατάξεως της περ. δ της παρ. 7 του ανωτέρω άρθρου εισάγει πάγιο σύστημα εξόφλησης των εν λόγω οφειλών, το οποίο αποτελείται από τρία στάδια: Οι πάροχοι υγείας προβαίνουν στην ηλεκτρονική καταχώριση στο Πληροφοριακό Σύστημα του ΕΟΠΥΥ των παρεχόμενων από αυτούς υπηρεσιών (α’ στάδιο) και στη συνέχεια υποβάλλουν στον ΕΟΠΥΥ το φυσικό τους αρχείο (β’ στάδιο) και τέλος το Πληροφοριακό Σύστημα του ΕΟΠΥΥ, βάσει του προβλεπόμενου στο άρθρο 2 της προσβαλλόμενης υ.α. αλγορίθμου, προσδιορίζει το δείγμα του φυσικού αρχείου του παρόχου που υποβάλλεται σε έλεγχο ως προς τη νομιμότητα και την κανονικότητα των δικαιολογητικών δαπανών, προκειμένου, μετά την ψηφιοποίησή τους και την αντιπαραβολή τους με τις καταχωρίσεις των παρόχων στο ως άνω Πληροφοριακό Σύστημα να εκκαθαρισθούν οι σχετικές δαπάνες (γ’ στάδιο). Ο έλεγχος διενεργείται με την εφαρμογή της μεθόδου της στρωματοποιημένης δειγματοληψίας. Η ανωτέρω ΚΥΑ, σε συμφωνία με τη διάταξη του άρθρου 90 παρ. 7 περ. α του ν.
4368/2016, προβλέπει ότι η δειγματοληψία δεν μπορεί να αφορά ποσοστό μικρότερο του 5% των υποβαλλόμενων δικαιολογητικών δαπανών ασφαλισμένων εκάστου παρόχου υγείας και ότι η οριστική εκκαθάριση των δαπανών γίνεται με αναγωγή του εξαγομένου, κατά τον δειγματοληπτικό έλεγχο, ποσοστού μη αποδεκτών δικαιολογητικών δαπανών ασφαλισμένων στο σύνολο της εκάστοτε αιτούμενης από τον πάροχο υγείας αμοιβής, με αντίστοιχη περικοπή στην τελική πράξη εκκαθάρισης.
3. Το Δικαστήριο δέχθηκε, καταρχήν, ότι παραδεκτώς προβλήθηκαν λόγοι κατά του κύρους της διατάξεως της παρ. 7 περ. α του άρθρου 90 του ν.
4368/2016, διότι το τυχόν ανίσχυρο της διατάξεως αυτής, ως αντικείμενης στο Σύνταγμα, θα συνεπαγόταν ακύρωση της προσβαλλόμενης
Β2β/οικ. 38642/30.5.2016 κανονιστικής απόφασης.
4. Έγινε δεκτό ότι η θεσπισθείσα δειγματοληπτική μέθοδος παρίσταται αξιόπιστη και κατάλληλη για τον προσδιορισμό του ακριβούς ύψους των πραγματικών οφειλών του ΕΟΠΥΥ προς τους συμβεβλημένους παρόχους, ώστε να μην επιβαρύνεται ο Οργανισμός με δαπάνες για υπηρεσίες προς τους ασφαλισμένους του που δεν έχουν πράγματι παρασχεθεί. Επισημαίνεται ότι η εφαρμογή δειγματοληπτικής μεθόδου προβλεπόταν ήδη στην ενωσιακή νομοθεσία (Κανονισμός 1201/1989 L 123, Κανονισμός 2419/2001 L327, Κανονισμός 438/2001 L 63, Κανονισμός 1975/2006 EEL368), αλλά και στο εσωτερικό δίκαιο (άρθρο 276 παρ. 1 ν. 3852/2012, Α’ 87, άρθρο 54 παρ. 1 ν. 4123/2013 Α’ 52, άρθρο 1 παρ. 2 ν.
4250/2014 Α’ 74,
άρθρο 22Α Κ.Φ.Ε.). Η επιλεγείσα μέθοδος διασφαλίζει αφενός την τυχαία επιλογή του δείγματος, αφετέρου την εφαρμογή της μαθηματικής θεωρίας των πιθανοτήτων για την αξιολόγηση του αποτελέσματος της δειγματοληψίας και την αναγωγή του στο σύνολο της υποβληθείσας δαπάνης εκάστου παρόχου υγείας (πλην φαρμακοποιών), ώστε να υπολογισθεί η αμοιβή του στο πλαίσιο εκτέλεσης της σχετικής σύμβασης. Ο έλεγχος αυτός, που διενεργείται σε μηνιαία βάση, για όλο το χρονικό διάστημα που διαρκεί η σύμβαση εκάστου παρόχου με τον ΕΟΠΥΥ, με την ανωτέρω επιστημονική μέθοδο, η επιλογή της οποίας αποτελεί καθαρώς τεχνικό ζήτημα, εφόσον εφαρμόζονται εξειδικευμένες αρχές των επιστημών της στατιστικής, οικονομετρίας και των εφαρμοσμένων μαθηματικών, παρέχει επαρκή εχέγγυα για την αντικειμενικότητα, την εγκυρότητα, την ακρίβεια και την αξιοπιστία του εξαγόμενου συμπεράσματος. Οι αιτούντες δεν τεκμηρίωσαν με συγκεκριμένα επιστημονικά στοιχεία ότι η επιλεγείσα επιστημονική μέθοδος παρίσταται προδήλως απρόσφορη για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού, που συνίσταται στον ορθό έλεγχο και την ακριβή εκκαθάριση των οφειλών του ΕΟΠΥΥ προς τους συμβεβλημένους παρόχους υγείας για υπηρεσίες που πράγματι παρέχονται στους ασφαλισμένους του. Περαιτέρω, οι πάροχοι υγείας έχουν το δικαίωμα, εφόσον διαφωνούν με το συμπέρασμα του ελέγχου να υποβάλουν αίτηση επανεξέτασης, οπότε ο έλεγχος δύναται να επεκταθεί στο σύνολο των δικαιολογητικών που περιέχονται στη σχετική υποβολή.
5. Τέλος, απερρίφθη ως αβάσιμος ο ισχυρισμός ότι το άρθρο 3 παρ. 2 της προσβαλλόμενης, που προβλέπει ότι ο ΕΟΠΥΥ δύναται να ελέγξει και να εκκαθαρίσει τις μη εκκαθαρισθείσες οφειλές του προς τους παρόχους για το διάστημα 2012-2015, δεν προβλέπεται από την εξουσιοδοτική διάταξη κατ’ επίκληση της οποίας θεσπίστηκε, καθόσον με την διάταξη του άρθρου 90 παρ. 7 περ. β του ν.
4368/2016 θεσπίζεται ρητώς η εν λόγω δυνατότητα. Εξ άλλου, αναφορικά με τη δυνατότητα αναδρομικού ελέγχου για μη εκκαθαρισμένες οφειλές, κρίθηκε ότι οι πάροχοι υγείας, ενόψει του ότι ο έλεγχος αφορά μη εκκαθαρισθείσες οφειλές του ΕΟΠΥΥ, όφειλαν να έχουν διαφυλάξει τα σχετικά δικαιολογητικά των δαπανών τους, προκειμένου αυτά να ελεγχθούν και συνεπώς δεν τίθεται ζήτημα αναδρομικής αναζήτησης δικαιολογητικών.