Γ. Χριστόπουλος: Προσέξτε τους αλιείς - Γιατί μπορούν κάνουν τροποποιητικές δηλώσεις για τα φορ. έτη 2014-2018 - Η τροποποιητική διάταξη του ν. 4646/2019, που τους εντάσσει στις απαλλαγές του ν. 27/1975 (περί φορολογίας πλοίων)

Το ημερολόγιο ενός Φοροτεχνικού

2 Ιούνιος 2020
Taxheaven.gr


Γιώργος Χριστόπουλος: Φοροτεχνικός - Οικονομολόγος, συγγραφέας φορολογικών βοηθημάτων – εκπρόσωπος τύπου και δημοσίων σχέσεων της ΠΟΦΕΕ, υπεύθυνος της επιστημονικής ομάδας της ΕΦΕΕΑ, φοροτεχνικός σύμβουλος της Ομοσπονδίας Βενζινοπωλών Ελλάδος και πρώην καθηγητής ΤΕΙ)

e-mail: [email protected] 

Φίλες και φίλοι συνάδελφοι, το σημερινό άρθρο που φιλοξενεί ο έγκριτος κόμβος Taxheaven, είναι ένα θέμα που περιέχεται στα φετινά βιβλία μου «ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ Ι και ΙΙ - Δηλώσεις φυσικών και νομικών προσώπων 2020», στα οποία και φέτος για πέμπτη χρονιά συνεχίζουμε να κάνουμε πράξη «το πιο πρακτικά δεν γίνεται» και πολύ σύντομα θα είναι έγκαιρα κοντά σας.

17.1 ΝΕΟ Αλιείς: Φορολογική μεταχείριση του εισοδήματος από αλιεύματα αλιευτικών πλοίων από 01.01.2014 (ανεξαρτήτως κόρων ολικής χωρητικότητας)

Παράδειγμα συμπλήρωσης του Ε3, όταν το φυσικό πρόσωπο, εκτός από αγροτική δραστηριότητα, έχει και αλιευτική δραστηριότητα ως πλοιοκτήτης αλιευτικού σκάφους.

17.1.2  Η θέση της Φορολογικής Διοίκησης (υπό το καθεστώς του προηγούμενου ΚΦΕ – Ν. 2238/1994):
Σύμφωνα με την Γνωμοδότηση 47/2015, της Α' Τακτικής Ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που είχε γίνει  δεκτή από τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών με την ΠΟΛ.1035/2016, το εισόδημα από αλιεύματα αλιευτικών σκαφών, ολικής χωρητικότητας μέχρι 10 κόρους, φορολογείται βάσει των διατάξεων του ν. 27/1975 και ειδικότερα με βάση τις διατάξεις του άρθρου 12 του νόμου αυτού, (Φορολογία πλοίων δεύτερης κατηγορίας) και όχι ως εισόδημα από γεωργική επιχείρηση, κατά τις διατάξεις των άρθρων 40 και 42 του ν. 2238/1994 (παλαιού ΚΦΕ) οι οποίες ίσχυαν μέχρι 31.12.2013.

Σχόλια – επισημάνσεις:
Παρόλο που το σκεπτικό της απάντησης του ΝΣΚ, αφορά στον προηγούμενο ΚΦΕ - ν. 2238/1994 και όχι στο ν. 4172/2013, είναι ξεκάθαρο ότι δεν αφήνει περιθώρια για αμφισβήτηση. Ότι δηλαδή και μετά τη ψήφιση του νέου Κ.Φ.Ε. - ν.4172/2013, εξακολουθεί να ισχύει ο τρόπος φορολόγησης του εισοδήματος από αλιεύματα αλιευτικών σκαφών, ολικής χωρητικότητας μέχρι 10 κόρους βάσει των διατάξεων του ν. 27/1975 (φόρος χωρητικότητας) που «εξαντλεί κάθε υποχρέωση του πλοιοκτήτη φυσικού ή νομικού προσώπου από τον φόρο εισοδήματος καθ’ όσον αφορά εις τα κέρδη, τα οποία προκύπτουν εκ της εκμεταλλεύσεως πλοίων»), αφού οι διατάξεις αυτές ως ειδικότερες κατισχύουν και επιπλέον αποτελούν συνταγματικά προστατευόμενη διάταξη (αυξημένη τυπική ισχύ σύμφωνα με το άρθρο 107, παρ. 1 του Συντάγματος της Χώρας).

Ωστόσο φαίνεται οξύμωρο το γεγονός ότι ενώ η γνωμοδότηση αυτή έγινε δεκτή από τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών με την ΠΟΛ.1035/2016, η φορολογική διοίκηση σιώπησε στην πράξη και δεν πήρε γραπτή θέση με οδηγίες για το τι ισχύει για τα φορολογικά έτη 2014 και μετά, καθ’ όσον μάλιστα επικρατούσε σύγχυση από τις προφορικές απαντήσεις των αρμοδίων της Διοίκησης στα ερωτήματα, για το πως έπρεπε να υποβάλλουν τις δηλώσεις των αλιέων οι Λογιστές – Φοροτεχνικοί, αν δηλαδή φορολογούνται ως εκμεταλλευτές αλιευτικών σκαφών βάσει των διατάξεων του ν. 27/1975,  ή ως αγροτική δραστηριότητα.

Βλ. σχ. με πόση επιστημονική πληρότητα είχε αναδείξει μέσα από το Taxheaven, στις 26 Ιανουαρίου 2017, το επίμαχο αυτό  θέμα, με την ανήσυχη και εμβριθή πέννα του, ο καλός συνάδελφος και φίλος, Κώστας Γραβιάς με θέμα «Η φορολόγηση του εισοδήματος από αλιεύματα αλιευτικών σκαφών ολικής χωρητικότητας μέχρι 10 κόρους»

17.1.3 Η ατομική απάντηση που δεν έδωσε λύση:

Στη συνέχεια και μέσα στο 2016, σε ατομική απάντηση επι ερωτήματος φορολογούμενου, με το έγγραφο  αριθ. πρωτ.: ΔΕΑΦΑ 1115073 ΕΞ 2016/26.7.2016 (και αντίθετα με την παραπάνω ΠΟΛ.1035/2016 με την οποία όπως προαναφέρθηκε έγινε δεκτή η Γνωμοδότηση 47/2015 του ΝΣΚ), ορίζεται  ότι «κάθε συναλλαγή που αποφέρει έσοδα από την παραγωγή αλιευτικών προϊόντων, προσδιορίζει εισόδημα από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 21 του ΚΦΕ-Ν. 4172/2013».    

Σημ. Επειδή στη σχετική απάντηση γίνεται αναφορά σε έσοδα «από παραγωγή αλιευτικών προϊόντων», αναρωτηθήκαμε για το πώς και το γιατί, η υπηρεσία απομακρύνεται και δεν ευθυγραμμίζεται με την παραπάνω Γνωμοδότηση του ΝΣΚ, η οποία έχει ως αντικείμενο το  εισόδημα από αλιεύματα αλιευτικών σκαφών, οπότε προέχει η εκμετάλλευση του αλιευτικού σκάφους, η οποία ως τέτοια, φορολογικά υπάγεται στην ειδική φορολογία πλοίων με τον ν. 27/1975, που ως ειδικότερες διατάξεις ασφαλώς κατισχύουν.
Συνεπώς άλλο πράγμα είναι το εισόδημα από αλιεύματα αλιευτικών σκαφών και άλλο πράγμα το εισόδημα από την παραγωγή αλιευτικών προϊόντων.
Το συμπέρασμα είναι ότι μάλλον η Διοίκηση απέφυγε να επεκτείνει την εφαρμογή της γνωμοδότησης και μετά την 31.12.2013 στα πλαίσια το νέου ΚΦΕ – ν. 4172/2013, αλλά και προφανώς ελλείψει πρόβλεψης στον νέο ΚΦΕ, ούτε έλαβε την πρωτοβουλία να ερωτηθεί εκ νέου το ΝΣΚ. Ωστόσο την εκκρεμότητα της αναδρομικής λύσης για το διάστημα από 01.012014 έως 31.12.2019, έμελλε να ρυθμίσουν οι νέες διατάξεις του Νόμου 4646/2019, όπως θα δούμε αμέσως πιο κάτω.     

17.1.4 ΝΕΟ Με τις ρυθμίσεις του νόμου 4646/2019 από 01.01.2014, το εισόδημα από τα αλιεύματα αλιευτικών πλοίων, φορολογείται με την ειδική φορολογία του ν.27/1975 περί φορολογίας πλοίων.

Όσον αφορά τα αλιευτικά πλοία με τις διατάξεις του νόμου 4646/2019 (παρ.1 του άρθρου 57) από 01.01.2020 και μετά, επιβάλλεται τέλος υπέρ του Δημοσίου σε όλα τα υπό ελληνική σημαία αλιευτικά πλοία και πλοιάρια. Επιπλέον με τις διατάξεις του άρθρου 12 του ν.27/1975, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ.1 του άρθρου 58 του ν.4646/2019, για την εκμετάλλευση πλοίων από 1.1.2020 και μετά, μεταξύ άλλων, ο φόρος αλιευτικών πλοίων υπολογίζεται με μηδενικό συντελεστή.

Ύστερα από τις νέες αυτές διατάξεις, σε συνδυασμό με το παραπάνω ιστορικό και τις διατάξεις του νόμου 27/1975, αλλά και την απόφαση 2989/1997 του ΣτΕ[1] , η Φορολογική Διοίκηση αποκατέστησε την ερμηνευτική εκκρεμότητα και μάλιστα αναδρομικά.

Με την εγκύκλιο Ε.2023/2020, του Διοικητή της ΑΑΔΕ «το εισόδημα από τα αλιεύματα αλιευτικών πλοίων, ανεξαρτήτως κόρων ολικής χωρητικότητας, για το χρονικό διάστημα από 1.1.2014 έως και 31.12.2019 φορολογείται με την ειδική φορολογία του ν.27/1975 (όπως φορολογήθηκε με τον ίδιο νόμο έως 31.12.2013, με βάση την αριθ. 47/2015 γνωμοδότηση του ΝΣΚ).

Και για να μην υπάρξουν παρερμηνείες στην ίδια εγκύκλιο διευκρινίζονται και τα εξής κρίσιμα ζητήματα:

• Με τον ίδιο τρόπο φορολογούνται και τα λοιπά εισοδήματα από την εκμετάλλευση πλοίων σύμφωνα με το άρθρο 2 του ν.27/1975, δηλαδή υπεραξία πραγματοποιούμενη από εκποίηση πλοίου, είσπραξη ασφαλιστικής αποζημίωσης ή είσπραξη από οποιαδήποτε άλλη αιτία, όπως οικονομική ενίσχυση λόγω διάλυσης αλιευτικού σκάφους, εισόδημα από εκμίσθωση ιδιόκτητου αλιευτικού σκάφους για θαλάσσιες έρευνες με πειραματική αλιεία, κλπ.

• Αντιθέτως, το εισόδημα που προέρχεται από την παραγωγή αλιευτικών προϊόντων και όχι από την αλίευση αυτών μέσω της χρήσης αλιευτικών πλοίων, είναι εισόδημα αγροτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας και φορολογείται με το άρθρο 21 του ν.4172/2013.

• Ως παραγωγή αλιευτικών προϊόντων, νοείται αυτή που αφορά, μεταξύ άλλων, επιχειρήσεις ιχθυοκαλλιεργειών, οστρεοκαλλιεργειών και λοιπών μαλακίων μέσω υδατοκαλλιεργειών (αγορά γόνων και εκτροφή αυτών

• Επισημαίνεται ότι, η ειδική φορολογία του ν.27/1975 καταλαμβάνει μόνο τους πλοιοκτήτες και όχι τα πρόσωπα εκείνα που εκμεταλλεύονται ή διαχειρίζονται αλιευτικά πλοία τρίτων.

• Στην περίπτωση που η αλίευση γίνεται με τη χρήση αλιευτικών πλοίων τρίτων, το εισόδημα που αποκτούν οι μισθωτές από τα αλιεύματα των πλοίων αποτελεί εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα και φορολογείται με το άρθρο 21 του ν. 4172/2013, ενώ το εισόδημα των πλοιοκτητών (εκμισθωτών των πλοίων) φορολογείται με τις διατάξεις του ν. 27/1975.

[1]ΣτΕ (απόφαση 2989/1997) «όταν η εκμετάλλευση του πλοίου συνίσταται σε αλιευτική δραστηριότητα του πλοιοκτήτη, η πρόσοδος την οποία αυτός αποκτά από τη διάθεση του αλιεύματος φορολογείται μόνο βάσει των ειδικών διατάξεων περί φορολογίας πλοίων και όχι ως εισόδημα γεωργικής επιχειρήσεως κατά το άρθρο 38 του ν.δ. 3323/1955».

17.1.5 ΝΕΟ Η νέα θέση της φορολογικής Διοίκησης - Δυνατότητα τροποποιητικών δηλώσεων χειρόγραφα στη Δ.Ο.Υ:

Συνεπώς μετά την παραπάνω αναδρομική λύση, αναμέναμε τη θέση της φορολογικής Διοίκησης, για την ανάγκη τροποποιητικών δηλώσεων για τα φορολογικά έτη 2014 έως 2019, στις περιπτώσεις που το εν λόγω εισόδημα δηλώθηκε και φορολογήθηκε με βάση τις διατάξεις του άρθρου 21 του ΚΦΕ – Ν. 4172/2013 ως αγροτική  δραστηριότητα και όχι με την ειδική φορολογία του ν.27/1975.

Ήδη με την απόφαση Α.1070/2020 του Διοικητή της ΑΑΔΕ, για τον τύπο και το περιεχόμενο της φετινής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, φορολογικού έτους 2019, ρυθμίζεται το όλο ζήτημα και μάλιστα αναδρομικά με αναφορά τόσο στην παραπάνω εγκύκλιο Ε.2023/2020, όσο και στην γνωμοδότηση του ΝΣΚ: «από 1.1.2014 και εφεξής φορολογούνται με την ειδική φορολογία του ν. 27/1975, όπως συνέβαινε και έως 31.12.2013, με βάση την αριθ. 47/2015 γνωμοδότηση του ΝΣΚ». Στην ίδια απόφαση ρυθμίζεται και η δυνατότητα τροποποιητικών δηλώσεων:  
«Στις περιπτώσεις που το εισόδημα αυτό για τα φορολογικά έτη 2014-2018 φορολογήθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 21 του ν. 4172/2013, υποβάλλονται τροποποιητικές δηλώσεις εμπρόθεσμα χωρίς κυρώσεις έως την 31.12.2020, χειρόγραφα στη Δ.Ο.Υ., ενώ το εισόδημα αυτό θα περιληφθεί, για τα φορολογικά έτη αυτά, στην υποπερίπτωση «Λοιπές περιπτώσεις» των κωδικών 659-660. Τα εισοδήματα αυτά απαλλάσσονται από τον φόρο εισοδήματος, αλλά υπόκεινται σε ειδική εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 43Α του ν. 4172/2013».

17.1.6 Φορολογική μεταχείριση στο Ε3:

Για το φορολογικό έτος 2019, για τις  δηλώσεις που θα υποβληθούν φέτος, εκτός από την παραπάνω αναφορά στη δυνατότητα τροποποιητικών δηλώσεων για τα φορολογικά έτη 2014-2018, στην εγκύκλιο Ε.2019/2020, για το Ε3, θα αναμέναμε να αναφερθεί για το φορολογικό έτος 2019, που και πως θα καταχωρηθεί το εισόδημα «από τα αλιεύματα αλιευτικών πλοίων, ανεξαρτήτως κόρων ολικής χωρητικότητας», όπως ενδεικτικά διευκρινίζεται για άλλα αφορολόγητα έσοδα, που καταχωρούνται αφαιρετικά στους κωδικούς 144, 244, 344 και 444 του πίνακα ΣΤ΄ του Ε3.

Είναι όμως πλέον από βέβαιο, όπως θα δούμε και στο ακόλουθο παράδειγμα, ότι θα καταχωρηθούν τα έσοδα αυτά στον πίνακα ΣΤ΄ (κωδ. 344), καθόσον, όπως ρητά διευκρινίζεται στην παραπάνω εγκύκλιο (Ε.2023/2020) «Με την επιβολή του φόρου χωρητικότητας εξαντλείται κάθε υποχρέωση του πλοιοκτήτη φυσικού ή νομικού προσώπου από τον φόρο εισοδήματος εκτός από την ειδική εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 43Α του ν.4172/2013». Το ίδιο ασφαλώς  θα ισχύει εφεξής από 01.01.2020 σύμφωνα με τα ανωτέρω.

17.1.7  Παράδειγμα συμπλήρωσης του Ε3, όταν το φυσικό πρόσωπο  έχει αλιευτική δραστηριότητα ως πλοιοκτήτης αλιευτικού σκάφους.

Συμπλήρωση του πίνακα Γ΄2
Έστω ότι είχε εισπράξει στο φορολογικό έτος 2019 τα εξής ποσά:
Επενδυτικές ενισχύσεις (κωδ. 079)                 6.000,00
Λοιπές περιπτώσεις ενισχύσεων (κωδ. 080)   2.500,00



Τα δεδομένα που έχουν καταχωρηθεί στο βιβλίο εσόδων – εξόδων του, έχουν ως ακολούθως:

Αλιευτική δραστηριότητα

 

Έσοδα

Δαπάνες

1ον  χονδρικές πωλήσεις

35.000,00

27.000,00

2ον λιανικές  πωλήσεις

4.000,00

     Σύνολο  

39.000,00

27.000,00


Οι δαπάνες αναλύονται:

Ποσά (ευρώ)

Μισθοί                                        

8.000,00

Εργοδοτικές εισφορές               

2.000,00

Αναλώσιμα υλικά                       

1.500,00

Κόστος καυσίμων και συντήρησης του αλιευτικού σκάφους            

3.000,00

Τόκοι και έξοδα των δανείων που σχετίζονται με την αλιευτική εκμετάλλευση  

1.500,00

Αποσβέσεις παγίου εξοπλισμού   

2.500,00

Λοιπά έξοδα παραγωγής 

1.500,00

Εισφορές ΕΦΚΑ 3.000,00 (καταβλήθηκαν ταμειακά 2.000,00, οφείλονται 1.000,00)

3.000,00

Αμοιβές τρίτων

1.500,00

Λοιπά λειτουργικά έξοδα

1.500,00

Πρόστιμα και προσαυξήσεις 

   350,00

Τέλος επιτηδεύματος

   650,00

Σύνολο

     27.000,00


Επιμερισμός δαπανών:

 

 

 Δαπάνες παραγωγής
(με επιβάρυνση του κόστους παραγωγής)
(κωδ. 317 πιν. Δ΄

Λειτουργικές δαπάνες
(μη επιβαρύνουσες το κόστος παραγωγής)

 

Μισθοί – ημερομίσθια               

8.000,00

6.000,00

2.000,00

Εργοδοτικές εισφορές 

2.000,00

1.500,00

  5.00,00

Αναλώσιμα υλικά        

1.500,00

1.500,00

 

Κόστος καυσίμων και συντήρησης του αλιευτικού σκάφους

3.000,00

3.000,00

 

Τόκοι και έξοδα των δανείων που σχετίζονται με την αλιευτική εκμετάλλευση  

1.500,00

 

1.500,00

Αποσβέσεις παγίου εξοπλισμού   

2.500,00

2.500,00

 

Λοιπά έξοδα παραγωγής  

1.500,00

1.500,00

 

Εισφορές ΕΦΚΑ (3.000,00 κατέβαλε 2.000, 00. Διαφορά μη καταβληθεισών 1.000,00 ευρώ)

3.000,00

1.500,00

1.500,00

Αμοιβές τρίτων

1.500,00

 

1.500,00

Λοιπά λειτουργικά έξοδα

1.500,00

 

1.500,00

Πρόστιμα και προσαυξήσεις 

  350,00

 

   350,00

Τέλος επιτηδεύματος

  650,00

   650,00

 

Σύνολο

 27.000,00

       18.150,00

8.850,00



Σύμφωνα με τα πιο πάνω:

1ον Οι επενδυτικές ενισχύσεις (6.000,00 ευρώ) (κωδικός  079) δεν λαμβάνονται υπόψη στον προσδιορισμό του κέρδους από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα και συμπληρώνονται για πληροφοριακούς λόγους. Δεν αναγράφονται στους κωδικούς 659-660 του εντύπου Ε1 της δήλωσης φόρου εισοδήματος. Είναι μειωτικά ποσά της αξίας των παγίων (σχετικό και το 175019/01.12.2016 έγγραφο του ΟΠΕΚΕΠΕ).

2ον οι λοιπές περιπτώσεις ενισχύσεων  (κωδ. 080) 2.500,00 ευρώ, δεν λαμβάνονται υπόψη στον προσδιορισμό του κέρδους από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα.  
Αλλά το ποσό αυτό μπορεί να καλύψει τεκμήρια, κατ' εφαρμογή της ΠΟΛ.1116/2015 εγκυκλίου και θα γραφτεί στους κωδ. 659/660 του εντύπου Ε1 της δήλωσης φόρου εισοδήματος.

3ον Επειδή «Με την επιβολή του φόρου χωρητικότητας εξαντλείται κάθε υποχρέωση του πλοιοκτήτη φυσικού ή νομικού προσώπου από τον φόρο εισοδήματος εκτός από την ειδική εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 43Α του ν.4172/2013», το καθαρό κέρδος από την εκμετάλλευση του αλιευτικού σκάφους, σύμφωνα με την εγκύκλιο Ε.2023/2020, του Διοικητή της ΑΑΔΕ, θα καταχωρηθεί στον κωδικό 659 του πίνακα 6, στο έντυπο Ε1 της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος.

6. Λογιστικές διαφορές:

Οι λογιστικές διαφορές που προκύπτουν από την κατάσταση φορολογικής αναμόρφωσης και τον πίνακα Ε΄ του Ε3 (για το φορολογικό έτος 2019) είναι 2.950,00€.  

6.1 Προς τούτο, για τις παραπάνω λογιστικές διαφορές, θα καταρτήσουμε τον ακόλουθο πίνακα με τη λογιστική και φορολογική βάση των εξόδων. (βλ. και την ΠΟΛ.1003/31.12.2014, για τα ΕΛΠ):


Πίνακας α: Λογιστική και φορολογική βάση των εξόδων της ατομικής επιχείρησης Δ. Δημητρίου

 

Λογαριασμός

Λογιστική βάση

Φορολογική βάση

Επαλήθευση

(διαφορά)

1

Μη καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές ΙΚΑ (διαφορά 800, 00 ευρώ).

2.000,00

1.200,00

  800,00

2.

Εισφορές ΕΦΚΑ (διαφορά μη καταβληθεισών 1.000,00 ευρώ) βλ. πιο κάτω στην παρ. 6.2 για τις εισφορές ΕΦΚΑ

3.000,00

 2.000,00

1.000,00

3.

Πρόστιμα και προσαυξήσεις

   350,00

0

   350,00

4.

Τέλος επιτηδεύματος

   650,00

0

    650,00
 

Σύνολο:

6.000,00

3.200,00

2.800,00

6.2 Οι εισφορές ΕΦΚΑ (3.000€), έχουν καταχωρηθεί στα βιβλία της επιχείρησης με βάση την εκκαθάριση του ΕΦΚΑ αφορούν το φορολογικό έτος 2019, και αποτελούν τη Λογιστική βάση. Οι καταβληθείσες μέσα στο 2019 είναι 2.000 ευρώ, που αποτελούν τη Φορολογική βάση. Στην προκειμένη περίπτωση, το καταβληθέν ποσό 2.000€, εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα της ατομικής επιχείρησης σύμφωνα με τη ΠΟΛ.1219/2018, ως ακολούθως:

Χρόνος έκπτωσης ασφαλιστικών εισφορών (Ε.Φ.Κ.Α) από τα ακαθάριστα έσοδα μη μισθωτών (ΠΟΛ.1219/2018) Βλ. σχ. στην παρ.18.6.1 οι ασφαλιστικές εισφορές Ε.Φ.Κ.Α, μη μισθωτών.

Οι ασφαλιστικές εισφορές (κύριας, επικουρικής ασφάλισης και πρόνοιας) εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα της επιχείρησης υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 22, εφόσον καταβληθούν, δηλαδή κατά τον χρόνο που επιβαρύνουν ταμειακά την επιχείρηση.

Ως εκ τούτου, οποιοδήποτε ποσό καταβάλλεται ταμειακά ως ασφαλιστική εισφορά από 1.1 μέχρι 31.12 του τρέχοντος φορολογικού έτους, (εκτός από τα ποσά προσαυξήσεων, προστίμων, κ.λπ. που τυχόν καταβλήθηκαν στο έτος αυτό), εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα της επιχείρησης του έτους αυτού.

Η καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών αφορά εισφορές τρέχοντος ή παλαιοτέρων ετών, περιλαμβανομένων και αυτών που έχουν υπαχθεί σε ρύθμιση.

6.3 Στη συνέχεια θα καταρτήσουμε τον ακόλουθο πίνακα με τις διαφορές φορολογικής και λογιστικής βάσης, ταξινομημένες σε μόνιμες και προσωρινές).

Πίνακας ταξινόμησης των διαφορών φορολογικής και λογιστικής βάσης σε μόνιμες και προσωρινές):

Διαφορές Λογιστικής και φορολογικής βάσης

Λογαριασμός

Λογιστική βάση

Φορολ/κή βάση

Διαφορά βάσεων

(Ι) Προσωρινές (αναστρέψιμες) διαφορές (βλ. τον πίνακα Ε΄ στο Ε3)

 

 

 

1

Μη καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές ΙΚΑ

2.000,00

1.200,00

800,00

2

Εισφορές ΕΦΚΑ (βλ. πιο πάνω στην παρ. 6.2 για τις εισφορές ΕΦΚΑ)

3.000,00

2.000,00

1.000,00

 

Σύνολο προσωρινών διαφορών

5.000,00

3.200,00

1.800,00


(ΙΙ) Μόνιμες λογιστικές  διαφορές
(βλ. την κατ. φορ. αναμόρφ.)

 

 

 

3

Πρόστιμα και προσαυξήσεις

350,00

0

500,00

4

Τέλος επιτηδεύματος

650,00

0

650,00

        Σύνολο μόνιμων διαφορών

1.000,00

0

1.000,00



7. Συμπλήρωση των πινάκων του εντύπου Ε3 με τα κατά περίπτωση δεδομένα του παραδείγματός μας.


 

 

 

 

Σημ. το ποσό 25.200,00 του κωδ. 343, έχει καταχωρηθεί στην Κατ. Φορολ. Αναμόρφωσης:

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗΣ

Συμπληρώνεται σε περίπτωση αναμόρφωσης η στήλη (4) με τα αντίστοιχα ποσά.

Α/Α (1)

ΕΙΔΟΣ ΔΑΠΑΝΗΣ (2)

ΚΩΔΙΚΟΣ (3)

ΠΟΣΟ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗΣ (4)

Άρθρο 23 ν. 4172/2013

5.

Πρόστιμα, ποινές και προσαυξήσεις (περ.ε' άρθρου 23)

2005

350,00

6.

Παροχή ή λήψη αμοιβών σε χρήμα ή είδος που αυνατούν ποινικό αδίκημα (περ. στ' άρθρου 23)

2006

 

7.

Φόροι-τέλη που δεν εκπίπτουν (περ.ζ' άρθρου 23)

2007

650,00

 

20.

Δαπάνες ναυτλιακών επχ/σεων που αφορούν έσοδα απαλλασσόμενα της φορολογίας

2018

24200,00

 

 

ΣΥΝΟΛΟ

2100

25200,00