Αποτελέσματα live αναζήτησης

Το κραχ και η θεραπεία του στρουθοκαμηλισμού!

10 Ιούνιου 2008 Σχόλια
  • Εκτιμώμενος χρόνος ανάγνωσης 2 λεπτά
  • Οι ταινίες καταστροφής αρέσουν στο κοινό επειδή την ώρα εκείνη δεν βρίσκεται στην εξαιρετικά δύσκολη θέση στην οποία έχουν περιέλθει οι ήρωες του σεναρίου. Οι σεναριογράφοι έχουν ασχοληθεί με τη σύγκρουση της γης με κομήτη, με τον πυρηνικό όλεθρο, με την κυριαρχία των ζόμπι στον πλανήτη. Έχουν αποφύγει επιμελώς να ασχοληθούν με το μεγάλο κραχ.
Το κραχ και η θεραπεία του στρουθοκαμηλισμού!

Ενα ενδιαφέρον άρθρο του Θανάση Μαυρίδη από το Capital.gr

Οι ταινίες καταστροφής αρέσουν στο κοινό επειδή την ώρα εκείνη δεν βρίσκεται στην εξαιρετικά δύσκολη θέση στην οποία έχουν περιέλθει οι ήρωες του σεναρίου. Οι σεναριογράφοι έχουν ασχοληθεί με τη σύγκρουση της γης με κομήτη, με τον πυρηνικό όλεθρο, με την κυριαρχία των ζόμπι στον πλανήτη. Έχουν αποφύγει επιμελώς να ασχοληθούν με το μεγάλο κραχ. Ίσως επειδή το κραχ έχει περισσότερες πιθανότητες να συμβεί απΆ ότι οποιοδήποτε άλλο σενάριο καταστροφής.  ¶λλωστε, τι νόημα έχει να δώσει κάποιος 7,5 ευρώ στο σινεμά, όταν τον εφιάλτη τον ζει καθημερινά στις οθόνες του;

Έχουμε φτάσει πολλές φορές κοντά στην ώρα εκείνη που το ανθρώπινο γένος κινδύνευσε να επιστρέψει στην εποχή των σπηλαίων με αφορμή και ένα παγκόσμιο κραχ. Οι ισορροπίες είναι πάντα πολύ λεπτές και η απόσταση που χωρίζει το σύγχρονο παράδεισο της καταναλωτικής μας κοινωνίας από το χάος που θα επιφέρει μία κατάρρευση των Οικονομιών είναι ακριβώς ίση με μία λεπτή κλωστή. Κάθε φορά που τα πράγματα έφταναν στο απροχώρητο, κάτι γινότανε και η παρτίδα στο τέλος σωνότανε. Έχοντας, λοιπόν, συνηθίσει στο ευτυχισμένο τέλος που το ιππικό σώζει την όμορφη κοπέλα και το αγόρι της από τη λεπίδα των Ινδιάνων, έχουμε υποτιμήσει την πιθανότητα ο εφιάλτης να γίνει μόνιμος κάτοικος σε αυτό τον πλανήτη.

Το κραχ του ΄29 οδήγησε στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Ωστόσο, η εποχή εκείνη μοιάζει να είναι πολύ μακρινή, όπως και τότε φαινότανε στους σύγχρονους ανθρώπους μακρινή η εποχή που οι πόλεμοι γινόντουσαν με τόξα. Ένα κραχ το 2008 που μπορεί να μας οδηγήσει; Ούτε που θέλουμε να το σκεφτόμαστε και πολύ καλά κάνουμε! Είναι από τις λίγες εκείνες φορές που αποκτά αξία ο στρουθοκαμηλισμός. Το αντίθετο, μοιάζει αστείο να αναζητά κανείς τις επενδύσεις εκείνες που θα τον σώσουν από μια τέτοια καταστροφή. Έχουμε ακούσει πολλούς να λένε  «Στο κραχ δεν θα υπάρξουν κερδισμένοι, αλλά στην πιθανή ανάκαμψη των αγορών θα έχουν χάσει όσοι θα έχουν ποντάρει στο ακριβώς αντίθετο σενάριο».ότι η λύση στο πρόβλημα είναι η επιστροφή στην αγροτική ζωή! Ένα κτηματάκι στο χωριό και αυτόματα δήθεν λύνονται τα όποια προβλήματα. Το να λες όμως κάτι τέτοιο σε έναν άνθρωπο της πόλης μοιάζει με την καταναγκαστική πορεία που επέβαλλαν οι ερυθροί Χμαιρ σε εκατομμύρια ανθρώπους και τους οδήγησαν στον αφανισμό.

Βαθιά μέσα μου πιστεύω ότι ένα κραχ θα γυρίσει το ρολόι του κόσμου πολλά χρόνια πίσω και δεν μπορώ να βρω έναν τρόπο για να αποφύγω, στο μέτρο πάντοτε του δυνατού, τις καταστροφικές του συνέπειες.  Αντίθετα, μπορώ να απαριθμήσω πολλούς λόγους για τους οποίος αξίζει κανείς να έχει σήμερα μετοχές, ποντάροντας για άλλη μια φορά στην έλευση του... ιππικού. Για την ακρίβεια, όλοι αυτοί οι λόγοι συνωστίζονται σε μία αλήθεια: «Στο κραχ δεν θα υπάρξουν κερδισμένοι, αλλά στην πιθανή ανάκαμψη των αγορών θα έχουν χάσει όσοι θα έχουν ποντάρει στο ακριβώς αντίθετο σενάριο».

Θανάσης Μαυρίδης
Capital.gr


Δημιουργία νέας κατηγορίας

Κατηγορίες προσωπικής βιβλίοθήκης