Μέσω του Κώδικα Δεοντολογίας τραπεζών η περαιτέρω προστασία της πρώτης κατοικίας των Ατόμων με Αναπηρία

Σε ερώτηση βουλευτή σχετικά με την προστασία πρώτης κατοικίας των Ατόμων με Αναπηρία απάντησε εγγράφως προς τη Βουλή ο  Γενικός Γραμματέας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή.

Σύμφωνα με την απάντηση του Γενικού Γραμματέα, σε ότι αφορά στην προστασία της πρώτης κατοικίας, μέσω της υπαγωγής στο ν.3869/2010 έως την 31.12.2018, ο οποίος κατόπιν των τροποποιήσεων του με τους ν.4336/2015 και ν. 4346/2015 και τις προϋποθέσεις που αυτοί θέτουν και σε συνδυασμό με την υπ' αρ. 54/15.12.2015 Πράξη Εκτελεστικής Επιτροπής της Τράπεζας της Ελλάδος και την με αρ. πρωτ. 130377/15.12.2015 ΚΥΑ, παρέχεται απόλυτη προστασία της κύριας κατοικίας του οφειλέτη που βρίσκεται σε μόνιμη αδυναμία πληρωμών έναντι όλων των δανειστών (τράπεζες, ιδιώτες, εταιρείες κτλ) αλλά και για οφειλές προς δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία, αμέσως μετά την υποβολή αίτησης υπαγωγής στο νόμο και μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης.

Μάλιστα το άρθρο 8, παράγραφος 5, προβλέπει ακόμα και καταβολή μηδενικών δόσεων, ενώ όταν παρέλθει τριετία υπάρχει η δυνατότητα διαγραφής της οφειλής. Καθ' όλη αυτή την περίοδο υπάρχει πλήρης προστασία από καταδιωκτικά μέσα.

Επιπλέον, σύμφωνα με τα άρθρα 78 έως 95 του Υποκεφαλαίου Δ' του ν.4389/2016, συστήθηκε η Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους με αρμοδιότητες, μεταξύ άλλων, την ενημέρωση και εξυπηρέτηση των δανειοληπτών σε θέματα διαχείρισης χρέους και ενδεχόμενης υπαγωγής τους στο ν.3869/2010.
 
Ειδικότερα, με απόφαση της Επιτροπής Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων της Τράπεζας της Ελλάδος (Συν. 195/1/29.07.2016, ΦΕΚ Β' 2376), με την οποία θεσπίστηκε η «Αναθεώρηση του Κώδικα Δεοντολογίας του Ν. 4224/2013», καθιερώνονται γενικές αρχές συμπεριφοράς τόσο για τα υπόχρεα ιδρύματα όσο και για τους δανειολήπτες, με στόχο την εξεύρεση λύσεων ρύθμισης ή  οριστικού διακανονισμού οφειλών σε καθυστέρηση, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε δανειολήπτη.
 
Στον αναθεωρημένο Κώδικα Δεοντολογίας, μεταξύ άλλων, εξειδικεύεται περαιτέρω το πεδίο εφαρμογής του και διακρίνονται εμφανώς οι διαδικασίες επίλυσης καθυστερήσεων, λαμβάνοντας ειδική μέριμνα για κοινωνικά ευπαθείς ομάδες (σχετ. διάταξη περί χειρισμού δανειοληπτών που εντάσσονται σε κοινωνικά ευπαθείς ομάδες).