Kύμα πρόωρων συνταξιοδοτήσεων

Ενα ομολογουμένως εφιαλτικό σενάριο για το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης έχει σοβαρές πιθανότητες να καταστεί υπαρκτό εντός του 2007. Ο λόγος για τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις των ασφαλισμένων στο Δημόσιο και τα λεγόμενα ευγενή Ταμεία (τραπεζών και ΔΕΚΟ) που οδηγούν «σωρηδόν» τους ασφαλισμένους στην επιλογή της πρόωρης συνταξιοδότησης. Οπως προκύπτει από τα στοιχεία που τηρεί η Πανελλήνια Ομοσπονδία Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής από το 2004 χρόνο με τον χρόνο υπάρχει ραγδαία αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που επιλέγουν τη λύση της πρόωρης συνταξιοδότησης.

Η αλήθεια των αριθμών

Πράγματι, το 2005 κατεγράφησαν 16.000 αποχωρήσεις στο Δημόσιο και ευρύτερο Δημόσιο (που συνιστά αύξηση 60% σε σχέση με το 2004). Το 2006 οι αποχωρήσεις εν ενεργεία υπαλλήλων ανήλθαν στις 20.000, ενώ το 2007 που μόλις ξεκίνησε θα θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα (άρα θα μπορούν να εξέλθουν από την εργασία τους) 100.000 έως 120.000 υπάλληλοι του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα και των τραπεζών (χωρίς να υπολογιστεί η υιοθέτηση μέτρου εθελουσίας εξόδου από τις διοικήσεις των κρατικού ενδιαφέροντος τραπεζών). Σύμφωνα δε με την εκτίμηση του προέδρου της ΠΟΠΟΚΠ «οι ενδεχόμενες παλινωδίες τις κυβέρνησης θα σπρώξουν σε αποχώρηση το 2007 30.000 ακόμη υπαλλήλους. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι οι εργαζόμενοι αυτής της κατηγορίας με το εμπεδωμένο κλίμα ανασφάλειας που έχει καλλιεργηθεί, επιλέγουν ως αναφανδόν καλύτερη λύση την αποχώρηση παρά το γεγονός ότι για κάθε έτος πρόωρης συνταξιοδότησης προκύπτει μείωση 4% στις συντάξιμες αποδοχές.
Η σοβαρότητα της κατάστασης είναι τέτοια, αρκεί να υπολογιστεί ότι τα αποθεματικά ύψους 330 εκατ. ευρώ του Ταμείου Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων επαρκούν για να καταβληθεί, εντός του 2007, το εφάπαξ σε 8.500 υπαλλήλους, όταν το 2006 οι αιτήσεις για εφάπαξ ήταν 11.000, μέγεθος τεράστιο αν αναλογιστεί κανείς ότι το 2005 κατατέθηκαν 6.500 αιτήσεις και το 2004, 3.700.

Βαριές απώλειες σε συνταξιούχους και ασφαλιστικά Ταμεία

Το κύμα της μεγάλης φυγής, που είναι σχεδόν βέβαιο, σύμφωνα με τους εκπροσώπους των εργαζομένων στα ασφαλιστικά Ταμεία, θα επιφέρει μεγάλη απώλεια εισοδήματος σε όσους συνταξιοδοτηθούν πρόωρα και μη αντιστρέψιμη επιβάρυνση στα ασφαλιστικά Ταμεία που θα ζητήσουν αρωγή από τον κρατικό προϋπολογισμό, προκειμένου να αντέξουν τον μεγάλο αριθμό συνταξιούχων και τα τεράστια ελλείμματα.
Σήμερα, στο Δημόσιο υπηρετούν 80.000 τουλάχιστον υπάλληλοι με θεμελιωμένο συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Με δεδομένο ότι ένας μεγάλος αριθμός από αυτούς έχει μέσο χρόνο ασφάλισης 27 έτη περίπου, η μέση κύρια σύνταξη που θα λάβουν θα είναι 750 ευρώ, ενώ οι μέσες μικτές αποδοχές για την ίδια κατηγορία είναι σήμερα 1.500 ευρώ. Αυτές οι πρακτικές δημιουργούν μια νέα ομάδα χαμηλοσυνταξιούχων, αφού όσοι αποχωρούν πρόωρα στερούνται της δυνατότητας για μια καλύτερη σύνταξη. Για παράδειγμα, εργαζόμενος στο Δημόσιο Πανεπιστημιακής εκπαίδευσης που θα συνταξιοδοτηθεί με μειωμένη σύνταξη μετά τη συμπλήρωση 25ετίας, θα λάβει στην καλύτερη περίπτωση κύρια σύνταξη 620 ευρώ. Εάν ο ίδιος εργαζόμενος έπαιρνε σύνταξη με 35 έτη ασφάλισης, το ποσό της κύριας σύνταξης θα ήταν με βάση τα σημερινά δεδομένα 1.234 ευρώ.
Από την άλλη θα καταστεί περαιτέρω προβληματική η λειτουργία των ασφαλιστικών Ταμείων με κυρίαρχο πρόβλημα τη μαύρη τρύπα στα Ταμεία των δημόσιων υπαλλήλων (ΤΕΑΔΥ, ΜΤΠΥ και ΤΠΔΥ).
Σε κάθε περίπτωση, όμως, το βέβαιο είναι ότι κανένας από τα κυβερνητικά επιτελικά στελέχη δεν έχει ασχοληθεί με τις επιπτώσεις και τη μεγάλη επιβάρυνση που δημιουργεί στα Ταμεία το κύμα φυγής. Μια επιβάρυνση που στο τέλος θα μεταφέρει τον λογαριασμό στο ίδιο το Δημόσιο και στον κρατικό προϋπολογισμό. Από την άλλη πλευρά, θα έχουμε ανατροπή της σχέσης ασφαλισμένων - συνταξιούχων στα Ταμεία των δημόσιων υπαλλήλων, αφού, ακόμη και να γίνουν νέες προσλήψεις, οι περισσότεροι θα προσλαμβάνονται ως συμβασιούχοι χωρίς να ασφαλίζονται στα συγκεκριμένα Ταμεία.

Πηγή Κέρδος