Η ιδιωτικοποίηση της Εμπορικής θα αλλάξει τα δεδομένα στον τραπεζικό ανταγωνισμό

Σε ενίσχυση του ανταγωνισμού των προϊόντων στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα αναμένεται να οδηγήσει η είσοδος της Credit Agricole στην ελληνική τραπεζική αγορά, η οποία θα επιφέρει εισαγωγή νέων αντιλήψεων, προϊόντων, υπηρεσιών και τιμολογίων στα τραπεζικά ιδρύματα τα οποία θα κληθούν να επεκτείνουν το μέγεθός τους στην αγορά.

Χαρακτηριστικό είναι ότι την ίδια ημέρα (την περασμένη Τρίτη) κατά την οποία ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης έκανε, με αφορμή την είσοδο της Credit Agricole στο ελληνικό προσκήνιο, λόγο για περιορισμένο ανταγωνισμό και συνθήκες ολιγοπωλίου στον χρηματοπιστωτικό χώρο, οι ελληνικές τράπεζες συνέχιζαν να ανακοινώνουν αυξήσεις επιτοκίων, επικαλούμενες την εναρμόνισή τους με την αναπροσαρμογή των παρεμβατικών επιτοκίων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Με την αναπροσαρμογή αυτή, όμως, (κατά 0,25 εκατοστιαίες μονάδες, όση ήταν, δηλαδή, και η αύξηση του επιτοκίου της ΕΚΤ) η «ψαλίδα» μεταξύ των επιτοκίων καταθέσεων και χορηγήσεων (και εν προκειμένω των ακριβότερων καταναλωτικών δανείων) συνεχίζει να παραμένει μεγάλη, και συγκεκριμένα να κυμαίνεται περί τις 11 εκατοστιαίες μονάδες έναντι περίπου 7 μονάδων στην Ευρωπαϊκή Eνωση, γεγονός το οποίο δικαιώνει απόλυτα τις προαναφερθείσες δηλώσεις του κ. Αλογοσκούφη.

Η συγκεκριμένη γαλλική τράπεζα, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι μεγάλοι όμιλοι που δραστηριοποιούνται στην Ευρωπαϊκή Eνωση, ήδη κατέχει την τεχνογνωσία να λειτουργεί σε περιβάλλον μεγαλύτερης αποδοτικότητας και χαμηλότερων λειτουργικών εξόδων, δικαιώνοντας έτσι τις προσδοκίες νοικοκυριών και επιχειρήσεων για επωφελή όξυνση του ανταγωνισμού. Βέβαια, οικονομικοί παρατηρητές δεν αναμένουν άμεση ανατροπή του σκηνικού, συνεκτιμούν όμως τα εξής δεδομένα:

Πρώτον, ότι ήδη έχει διανυθεί τα τελευταία χρόνια (ακόμη και πριν από την εισαγωγή του ευρώ) ένα μακρύς δρόμος μείωσης της διαφοράς μεταξύ ελληνικών και ευρωπαϊκών επιτοκίων χορηγήσεων, ο οποίος έχει ακόμη μέλλον.

Δεύτερον, ότι η ταχύτερη αύξηση του ΑΕΠ στην Ελλάδα συγκριτικά με την Ευρωπαϊκή Eνωση, σε συνδυασμό με τις προβλεπόμενες φορολογικές ελαφρύνσεις για τα φυσικά πρόσωπα συντείνουν –στον όποιο βαθμό– αφενός στη συμπίεση των επισφαλειών (λόγω αύξησης του εισοδήματος των δανειοληπτών) και αφετέρου στη διατήρηση των υφιστάμενων υψηλών ρυθμών ζήτησης δανείων από τα νοικοκυριά (για τον ίδιο ακριβώς λόγο), οι οποίοι βρίσκονται από τον περασμένο Οκτώβριο σταθερά πάνω από το 30% (με ποσοστό - ρεκόρ το 33,8% που κατέγραψε, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Tραπέζης της Ελλάδος, η μεγέθυνση των υπολοίπων των στεγαστικών δανείων τον Φεβρουάριο 2006) και τα οποία πλέον υπερβαίνοντας το ποσό των 71 δισ. ευρώ, αντιστοιχούν σε μερίδιο άνω του ενός τρίτου του ελληνικού ΑΕΠ. Ο συνδυασμός αυτός της μεγάλης ζήτησης με τη συγκράτηση των επισφαλειών όπως αναμένεται θα επιτρέψει μείωση της “ψαλίδας” στα επιτόκια χωρίς ουσιαστικές ανατροπές στα περιθώρια κέρδους των τραπεζών.

Τρίτον, ότι οι ίδιες οι τράπεζες παραδέχονται (τουλάχιστον κάποιες από αυτές) ότι σημειώνεται μια κατά κανόνα χρονική υστέρηση στην Ελλάδα όσον αφορά την ενσωμάτωση των αυξήσεων των επιτοκίων της ΕΚΤ και ως εκ τούτου η σύγκλιση είναι δεδομένη.

Τέταρτον, ότι τον ανταγωνισμό ευνοούν και οι επικείμενες κινήσεις στον τραπεζικό χώρο όπως είναι η εξυγίανση της Εμπορικής Τράπεζας ή η εισαγωγή του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στο Xρηματιστήριο.

Οι παραπάνω εκτιμήσεις συνάδουν και με την πρόβλεψη που διατύπωσε ο κ. Αλογοσκούφης ότι υπάρχουν ακόμη βήματα τα οποία πρέπει να γίνουν στα περιθώρια κέρδους για να ανταγωνισθεί η ελληνική αγορά τα όσα συμβαίνουν στην Ευρωπαϊκή Eνωση.

ΠΗΓΗ

ΕΧΠΡΕΣ