ΣτΕ 1666/1999
Ο χαρακτηρισμός οικοδομής ως διατηρητέας μπορεί να θεωρηθεί παράγοντας μειωτικός της αξίας της, με την προϋπόθεση βέβαια ο χαρακτηρισμός αυτός να προηγήθηκε της σύνταξης της μεταβιβαστικής πράξης.
Σχόλια:
1 Ιαν 1999
Taxheaven.gr
<------>
4. Επειδή, εν προκειμένω, όπως προκύπτει από την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση,
με το υπ' αριθ. 11390/18.3.1983 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Αθηνών Π.Γ.
μεταβιβάσθηκαν στους αναιρεσίβλητους λόγω πώλησης ποσοστά εξ αδιαιρέτου ενός
οικοπέδου στην Αθήνα (Θ... 18) και της επ' αυτού οικοδομής, για τη μεταβίβαση
αυτή δεν επιβλήθηκε ο ένδικος φόρος. Η προσδιορισθείσα με το σχετικό φύλλο
ελέγχου αγοραία αξία του ως άνω ακινήτου, επί της οποίας υπολογίσθηκε ο
φόρος, μειώθηκε πρωτοδίκως, κατά μερική αποδοχή της προσφυγής των
αναιρεσίβλητων, μειώθηκε δε περαιτέρω κατ' αποδοχή εν μέρει της έφεσής τους.
Κατά τον γενόμενο με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση προσδιορισμό της εν λόγω
αξίας, συνεκτιμήθηκαν τα προσκομισθέντα σχετικά από τη φορολογική αρχή
συγκριτικά στοιχεία, ελήφθη δε "κυρίως" υπόψη, ως παράγοντας "ουσιωδώς
μειωτικός" της αγοραίας αξίας του ένδικου ακινήτου το ότι η ως άνω οικοδομή
κηρύχθηκε το 1985 διατηρητέα (ΦΕΚ 28/Δ'/14.2.1985). Η κρίση όμως αυτή του
Διοικητικού Εφετείου είναι πλημμελώς αιτιολογημένη. Διότι, εν όψει των
γενόμενων δεκτών από το δικαστήριο, κρίσιμος κατά νόμο χρόνος για τον
καθορισμό της αγοραίας αξίας του ένδικου ακινήτου ήταν, σύμφωνα με τα
εκτεθέντα στην προηγούμενη σκέψη, ο χρόνος σύνταξης του μεταβιβαστικού
συμβολαίου (18.3.1983), ως εκ τούτου δε μη νομίμως ελήφθη σχετικά υπόψη ο
μεταγενέστερος (1985) χαρακτηρισμός της ανωτέρω οικοδομής ως διατηρητέας. Για
τον λόγο συνεπώς αυτό, βασίμως προβαλλόμενο με την υπό κρίση αίτηση, η
προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί, η δε υπόθεση, χρήζουσα
διευκρίνισης κατά το πραγματικό, πρέπει να παραπεμφθεί στο ίδιο δικαστήριο
για νέα κρίση.
Taxheaven.gr