ΣτΕ 2627/1998

Για να συνεκτιμηθεί η αποδεικτική αξία ανεπίσημων στοιχείων και να στηριχθεί πράξη επιβολής προστίμου για παράβαση Κ.Β.Σ., πρέπει τα στοιχεία αυτά να έχουν



Σχόλια:


1 Ιαν 1998

Taxheaven.gr
Αποδεικτική αξία ανεπίσημων στοιχείων Σ.τ.Ε. Β.2627/1998 Για να συνεκτιμηθεί η αποδεικτική αξία ανεπίσημων στοιχείων και να στηριχθεί πράξη επιβολής προστίμου για παράβαση Κ.Β.Σ., πρέπει τα στοιχεία αυτά να έχουν κατασχεθεί <------> 3. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, κατ' εκτίμηση των τεθέντων υπόψη του Δικαστηρίου στοιχείων, μεταξύ των οποίων και η από 24.6.1991 έκθεση ελέγχου των αρμοδίων οικονομικών ελεγκτών της ΔΟΥ Θ' Αθηνών, έγιναν δεκτά τα εξής: Κατόπιν του υπ' αριθ. 2775/5.5.1991 δελτίου πληροφοριών, το οποίο απεστάλη εκ μέρους της ΥΠΕΔΑ Αθηνών προς την προαναφερθείσα ΔΟΥ, διενεργήθη αρμοδίως έλεγχος στο φαρμακείο της αναιρεσειούσης, από τον οποίον διεπιστώθη ότι η αναιρεσείουσα, ενώ είχε προμηθευθεί από την εταιρία εμπορίας καλλυντικών με την επωνυμία "......", κατά την 9.6.1983, είκοσι τέσσερα τεμάχια καλλυντικών τύπου "PERKY", συνολικής αξίας 2.968 δρχ., δεν ζήτησε, ούτε έλαβε το αντίστοιχο Τιμολόγιο Αγοράς, αλλά ούτε και προέβη στις ενέργειες που προβλέπονται από τη διάταξη του άρθρου 20, παρ. 8 του Κ.Φ.Σ. σε περίπτωση άρνησης εκδόσεως του πιο πάνω Τιμολογίου από την προμηθεύτρια εταιρία. Ειδικότερα, η διαπίστωση αυτή του ελέγχου στηρίχθηκε στο γεγονός ότι η ως άνω ποσότης καλλυντικών είχε καταγραφεί ως παραδοθείσα στην επιχείρηση της αναιρεσειούσης, στο εκδοθέν εκ μέρους της προμηθεύτριας εταιρίας ημερήσιο δελτίο εργασίας, από τον προστηθέντα υπάλληλο της εν λόγω εταιρίας ....... Ο Προϊστάμενος της ΔΟΥ Θ' Αθηνών, αποδεχθείς το ως άνω πόρισμα του ελέγχου, επέβαλε με την ένδικη πράξη του εις βάρος της αναιρεσειούσης πρόστιμο 20.000 δρχ. για παράβαση των άρθρων 29, παρ. 6 και άρθρο 20, παρ. 8 του Κ.Φ.Σ. (Π.Δ.99/1977). Με την προσφυγή της η αναιρεσείουσα προέβαλε ότι με την φερομένη υπό του ελέγχου ως προμηθεύτρια εταιρία της επιχειρήσεως της, ουδεμίαν είχε συναλλαγήν, αφού ήτο παντελώς άγνωστη σε αυτήν και ότι το στοιχείο επί του οποίου εστηρίχθη η ΥΠΕΔΑ Αθηνών, προκειμένου να καταλογίσει στην ιδία την παράβαση αυτή, ήτο ένα ανεπίσημο έγγραφο το οποίο ευρέθη στο Υποκατάστημα της ως άνω εταιρίας, άνευ αποδεικτικής ισχύος. Το Διοικητικό Πρωτοδικείο, όμως, εδέχθη ότι, όπως προκύπτει από το επικαλούμενο υπό της Φορολογικής Αρχής φωτοαντίγραφο του ληφθέντος από το βιβλίο πωλήσεων της προμηθεύτριας εταιρίας φύλλου, τα στοιχεία της αναιρεσειούσης ως πελάτου της εταιρίας είναι κατ' ακρίβειαν καταχωρημένα, ώστε να μην καταλείπεται αμφιβολία ως προς την ύπαρξη της γενομένης εμπορικής συναλλαγής. Ωσαύτως, από το προαναφερθέν ημερήσιο δελτίο εργασίας της ιδίας εταιρίας, το οποίο, όπως αναφέρεται στην προσβαλλόμενη απόφαση, είναι και αυτό νόμιμο παραστατικό, κατά τις διατάξεις του Κ.Φ.Σ., προκύπτει η ημερομηνία και το είδος, κατά ποσότητα και τιμή, της ένδικης συναλλαγής. Υπό τα ως άνω γενόμενα δεκτά, το Διοικητικό Πρωτοδικείο έκρινε ότι η αναιρεσείουσα διέπραξε την αποδοθείσα σ' αυτήν παράβαση και ότι, συνεπώς, νομίμως επεβλήθη εις βάρος της πρόστιμο του Κ.Φ.Σ., το ύψος του οποίου είναι εύλογο, ενόψει του είδους της παραβάσεως και των συνθηκών διαπράξεώς της, απέρριψε δε την προσφυγή της αναιρεσειούσης ως αβάσιμη. 4. Επειδή, η κρίση αυτή του εκδόντος την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση Δικαστηρίου είναι πλημμελώς ητιολογημένη, διότι εξηνέχθη κατά συνεκτίμηση και του ως άνω ημερησίου δελτίου εργασίας, το οποίο, παρόλο που αναφέρεται στην προσβαλλόμενη απόφαση ως νόμιμο περιστατικό, πάντως τέτοιο στοιχείο δεν προβλέπεται από τις διατάξεις του Κ.Φ.Σ. Και ναι μεν και το στοιχείο αυτό θα μπορούσε να ληφθεί υπόψη και να συνεκτιμηθεί, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι είχε κατασχεθεί, κατ' άρθρον 45, παρ. 4 του Κ.Φ.Σ., υπό της αρμοδίας Φορολογικής Αρχής, γεγονός το οποίο δεν βεβαιούται στην προσβαλλόμενη απόφαση, όπως έπρεπε, ενόψει της αμφισβητήσεως από την αναιρεσείουσα της υπάρξεως και εγκυρότητος του εν λόγω στοιχείου. Συνεπώς, η απόφαση αυτή πρέπει να αναιρεθεί κατά τον βάσιμο σχετικό λόγο αναιρέσεως, η δε υπόθεση, η οποία χρήζει διευκρινίσεως ως προς το πραγματικό, πρέπει να παραπεμφθεί στο αυτό Δικαστήριο για νέα κρίση.
Taxheaven.gr