ΣτΕ 867/1997

Κανονιστική Απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας (υπ αριθ. 22353/8.1.1991) είναι εν μέρει μη νόμιμος, εφόσον δεν περιλαμβάνει στις ρυθμίσεις της όλα εκείνα τα στοιχεία (κριτήρια υπαγωγής επενδύσεων δευτερογενούς τομέα στο Ν.1892/1990) που προβλέπει ο νόμος



Σχόλια:


1 Ιαν 1997

Taxheaven.gr


Κριτήρια υπαγωγής επενδύσεων δευτερογενούς τομέα στο Ν.1892/1990
Σ.τ.Ε.: Δ.867/1997

Κανονιστική Απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας (υπ' αριθ. 22353/8.1.1991)
είναι εν μέρει μη νόμιμος, εφόσον δεν περιλαμβάνει στις ρυθμίσεις της όλα
εκείνα τα στοιχεία (κριτήρια υπαγωγής επενδύσεων δευτερογενούς τομέα στο
Ν.1892/1990) που προβλέπει ο νόμος


5. Επειδή, κατά την έννοια της εξουσιοδοτικής διάταξης της παρ. 3 του άρθρου
7 του Ν.1892/1990, ο κανονιστικός νομοθέτης επιτρέπεται να προβεί στη θέσπιση
κριτηρίων που αποτελούν περαιτέρω εξειδίκευση των κριτηρίων που παρατίθενται
στην παρ. 2 του ίδιου άρθρου 7, δεν μπορεί όμως να παραλείψει, κατά την
κατάστρωση "της λειτουργίας, της βαθμολόγησης και του τρόπου εφαρμογής τους",
κριτήρια που θέτει η ίδια η διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 7 και μάλιστα τόσο
σημαντικά, κατά κοινή πείρα, όπως είναι η εκτίμηση της συμβολής του κάθε κλάδου
στον οποίο εντάσσονται οι υπό έγκριση επενδύσεις στην οικονομική ανάπτυξη της
χώρας (κριτήριο υπ' αριθ. 5), η τυχόν εξασφάλιση διεθνών εμπορικών ή τεχνικών
συνεργασιών (κριτήριο υπ' αριθ. 10) και η εκτίμηση των οικονομικών δυνατοτήτων
του φορέα της επένδυσης για μελλοντική ανάπτυξη των επενδυτικών του
πρωτοβουλιών (κριτήριο υπ' αριθ. 11). Η αναφερόμενη, λοιπόν, στην προηγούμενη
σκέψη κανονιστική απόφαση, μη νομίμως δεν περιέλαβε στα κριτήρια που
αξιολογούνται και βαθμολογούνται, τα πιο πάνω κριτήρια και, συνεπώς, δεν είναι
νόμιμη κατά το αντίστοιχο μέρος της (πρβλ. Σ.τ.Ε. Ολομ. 284/1995), όπως βασίμως
προβάλλει ο αιτών με το δικόγραφο πρόσθετων λόγων, θεωρώντας, προφανώς από
παραδρομή, ότι στην περίπτωσή του εφαρμόστηκε η υπ' αριθ. 22488/8.1.1991
κανονιστική απόφαση και όχι η αναφερόμενη πιο πάνω κανονιστική απόφαση του
ίδιου Υπουργού.
6. Επειδή, η ίδια κανονιστική απόφαση, κατά παράβαση της εξουσιοδοτικής
διάταξης της παρ. 3 του άρθρου 7 του Ν.1892/1990, δεν περιέχει ρύθμιση και κατά
τούτο παρίσταται ελλιπής για το πώς θα ληφθούν υπόψη, προκειμένου για
επενδύσεις εκσυγχρονισμού, τα αναφερόμενα στο τελευταίο εδάφιο της παρ. 2 του
άρθρου 7 του Ν.1892/1990 στοιχεία, δηλαδή η έκταση του εκσυγχρονισμού, η
συμβολή του στην αναβάθμιση της παραγωγικής δομής της μονάδας, η τεχνολογία που
ενσωματώνεται μ' αυτόν και, γενικότερα, η θετική συμμετοχή του στην αναβάθμιση
του κλάδου στον οποίο ανήκει η μονάδα. Βασίμως, λοιπόν, ο αιτών προβάλλει με το
δικόγραφο πρόσθετων λόγων ότι η κανονιστική αυτή απόφαση δεν είναι νόμιμη και
κατά το μέρος αυτό. Αβασίμως δε, η Διοίκηση υποστηρίζει (βλ. το υπ' αριθ.
61632/27.1.1997 έγγραφο του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας προς το Σ.τ.Ε.) ότι
τα πιο πάνω στοιχεία έχουν ληφθεί υπόψη στις διατάξεις των περ. α' και β' της
παρ. 2 του άρθρου 2 της κανονιστικής απόφασης.
7. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του
φακέλου και δεν αμφισβητεί άλλωστε και η Διοίκηση (βλ. το υπ' αριθ.
325/9.4.1993 έγγραφο της Διεύθυνσης Περιφερειακής Ανάπτυξης Πελοποννήσου προς
το Σ.τ.Ε.), η επένδυση της υπό σύσταση ΕΠΕ "Εφημερίδα ..." αφορούσε την
κατασκευή, επέκταση και εκσυγχρονισμό των υπαρχόντων κτιριακών και
μηχανολογικών εγκαταστάσεων της εφημερίδας, δηλαδή ανέγερση νέου κτιρίου και
αγορά νέων μηχανημάτων. Η υπαγωγή της επένδυσης στις διατάξεις του Ν.1892/1990
κρίθηκε (βλ. τα πρακτικά της 8ης από 27.3.1991 συνεδρίασης της Περιφερειακής
Γνωμοδοτικής Επιτροπής Περιφέρειας Πελοποννήσου και το από 27.3.1991 φύλλο
βαθμολογίας της επένδυσης), βάσει, μεταξύ άλλων, των διατάξεων της υπ' αριθ.
22353/8.1.1991 κανονιστικής απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Εθνικής
Οικονομίας. Οπως, όμως, έχει ειδικότερα εκτεθεί στις δύο προηγούμενες σκέψεις,
η απόφαση αυτή δεν είναι νόμιμη κατά το μέρος που παρέλειψε τα αναφερόμενα στην
πέμπτη σκέψη κριτήρια και κατά το μέρος που δεν περιέλαβε ρύθμιση για τα
αναφερόμενα στην έκτη σκέψη στοιχεία. Συνεπώς, δεν είναι νόμιμη και η
προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του αιτούντος να
υπαχθεί η πιο πάνω επένδυση στις διατάξεις του Ν.1892/1990. Πρέπει, επομένως,
να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση,
είναι δε αλυσιτελής η εξέταση των υπόλοιπων λόγων ακυρώσεως.


Taxheaven.gr