ΣτΕ 618/1998

Ποσά καταβαλλόμενα σε μισθωτό κατόπιν δικαστικής απόφασης, που αναγνώρισε λανθασμένο υπολογισμό αποδοχών, φορολογούνται ως εισόδημα κατά το έτος καταβολής τους και δεν έχουν πράγματι χαρακτήρα αποζημιώσεως μη αποτελούσης εισόδημα



Σχόλια:


1 Ιαν 1998

Taxheaven.gr
Αναδρομικές αποδοχές μισθωτού Σ.τ.Ε. 618/1998 Ποσά καταβαλλόμενα σε μισθωτό κατόπιν δικαστικής απόφασης, που αναγνώρισε λανθασμένο υπολογισμό αποδοχών, φορολογούνται ως εισόδημα κατά το έτος καταβολής τους και δεν έχουν πράγματι χαρακτήρα αποζημιώσεως μη αποτελούσης εισόδημα <------> 5. Επειδή, κατά τις γενικές διατάξεις περί φορολογίας εισοδήματος (Ν.Δ.3323/1955) και κατά τις διατάξεις που αναφέρονται στην προηγούμενη σκέψη, η αποζημίωση, σκοπούσα την ανόρθωση ορισμένης ζημίας, δηλαδή αντικρύζουσα και καλύπτουσα τη ζημία αυτή, δεν υπόκειται σε φόρο εισοδήματος μη αποτελούσα πράγματι εισόδημα. Τέτοια, όμως, αποζημίωση δεν αποτελούν τα χρηματικά εν γένει ποσά, τα οποία, προερχόμενα από την υπαλληλική σχέση και έχοντα ως βάση τη σχέση αυτή, καταβάλλονται σε μισθωτούς ή συνταξιούχους αναδρομικά δυνάμει δικαστικών αποφάσεων. Τα ποσά αυτά δεν χάνουν το χαρακτήρα τους ως μισθών ή συντάξεων εκ του λόγου ότι, κατά παράβαση νόμου, δεν καταβλήθηκαν στους δικαιούχους κατά το δέοντα χρόνο και, ως εκ τούτου, παρέστη ανάγκη εκδόσεως σχετικής δικαστικής αποφάσεως, αλλ' αποτελούν, όπως και τα κανονικώς καταβαλλόμενα ποσά, εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, υποκείμενα σε φόρο εισοδήματος, κατά τις ειδικές περί τούτων διατάξεις, όπως, άλλωστε, ως φορολογούμενο εισόδημα αντιμετωπίζονται από τις τελευταίες ως άνω παρατεθείσες διατάξεις, οι οποίες προσδιορίζουν το χρόνο κτήσης του εισοδήματος αυτού. Διάφορο δε είναι το ζήτημα της τυχόν άλλης, πέραν της ως άνω δικαστικής αναγνωρίσεως αναδρομικών αποδοχών, ζημίας των ενδιαφερομένων, το προς ανόρθωση της οποίας επιδικαζόμενο ποσό δεν θα αποτελούσε φορολογούμενο εισόδημα. 6. Επειδή, εν προκειμένω, κατά τα γενόμενα δεκτά με την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, με το ένδικο εκκαθαριστικό σημείωμα φορολογήθηκαν ως εισόδημα έτους 1988 ποσά, τα οποία κατά το έτος αυτό είχαν καταβληθεί βάσει δικαστικών αποφάσεων στον αναιρεσίβλητο δικαστικό λειτουργό, ως αναδρομικές αποδοχές ετών 1985 και 1986, που αντιστοιχούσαν στη διαφορά μεταξύ μισθολογίου δικαστικών λειτουργών και μισθολογίου καθηγητών Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Το Διοικητικό Εφετείο, επικυρώνοντας την πρωτόδικο απόφαση, έκρινε με την προσβαλλομένη ήδη απόφασή του ότι τα ως άνω ποσά, καταβληθέντα εφ' άπαξ και εκτάκτως με βάση δικαστικές αποφάσεις, προς αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη ο αναιρεσίβλητος κατά τα έτη 1985 και 1986, συνεπεία παρανόμου συμπεριφοράς οργάνων του Δημοσίου, δηλαδή λόγω σφάλματος περί την εκκαθάριση των αποδοχών του, είχαν χαρακτήρα αποζημιώσεως κατ' άρθρο 105 Εισ.Ν.Α.Κ. και δεν υπέκειντο, ως εκ τούτου, σε φόρο εισοδήματος. Η κρίση, όμως, αυτή δεν είναι νομίμως αιτιολογημένη. Διότι, κατά τα εκτιθέμενα στην προηγούμενη σκέψη, τα ένδικα ποσά, ανεξαρτήτως αν επιδικάστηκαν στον αναιρεσίβλητο ως αποζημίωση κατ' άρθρο 105 Εισ.Ν.Α.Κ., δεν έχουν πράγματι χαρακτήρα αποζημιώσεως μη αποτελούσης εισόδημα, αλλ' αποτελούν εισόδημα ΣΤ' πηγής, υποκείμενο σε φόρο εισοδήματος κατά τις ειδικές περί τούτου διατάξεις. Για το λόγο, συνεπώς, αυτό, βασίμως προβαλλόμενο με την κρινομένη αίτηση, η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει ν' αναιρεθεί, η δε υπόθεση, που χρειάζεται διευκρίνιση κατά το πραγματικό, πρέπει να παραπεμφθεί στο ίδιο δικαστήριο για νέα κρίση.
Taxheaven.gr