ΠΟΛ.1149/12.5.1995 Κοινοποίηση της αριθμ. 211/95 γνωμοδότησης του Ν.Σ.Κ.

1041405/2587/Β0010/ΠΟΛ.1149/12.5.1995

ΠΟΛ 1149

Σας κοινοποιούμε την αριθμ. 211/95 γνωμοδότηση του Δ' τμήματος του Ν.Σ.Κ., που έγινε αποδεκτή από τον κ. Υφυπουργό Οικονομικών, με την οποία ορίζονται τα εξής:

Λόγω του μεσολαβήσαντος θανάτου του μισθωτού, καθώς και του προσωποπαγούς χαρακτήρα της άδειας παραχώρησης αιγιαλού, ουδεμία ευθύνη έχουν οι κληρονόμοι του ανωτέρω αποβιώσαντος, οι οποίοι δεν υπεισέρχονται στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της ανωτέρω παραχώρησης, να καταβάλουν τις λοιπές οφειλόμενες δόσεις για την ως άνω παραχώρηση του αιγιαλού, οι οποίες εκ του λόγου αυτού είναι διαγραπτέες ως δημόσιο έσοδο.
Επίσης, παρέλκει η ανάκληση της ανωτέρω απόφασης του Νομάρχη, διότι η ισχύς της απόφασης αυτής εξέλιπε λόγω του θανάτου του προσώπου το οποίο αφορά και του προσωποπαγούς χαρακτήρος της.

Αρ. Γνωμ. 211/1995

Περίληψη Ερωτήματος: 1) Εάν είναι νόμω δυνατή η διαγραφή, λόγω θανάτου του μισθωτού, οφειλομένου μισθώματος για χρήση τμήματος αιγιαλού (τοποθέτηση κινητής καντίνας)
2) σε καταφατική περίπτωση, εάν πρέπει ν' ανακληθεί η απόφαση παραχώρησης για το χρονικό διάστημα, που δεν έγινε χρήση του αιγιαλού από τον μισθωτή λόγω του θανάτου του.

Επί του τεθέντος ερωτήματος το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους εγνωμοδότησε ως ακολούθως:

Ι. Στο Π.Δ/γμα 11/12/Νοεμ. 1929 "περί διοικήσεως δημοσίων κτημάτων" ωρίσθη στο άρθρο 48 ότι: "1. Η ΔΔΚ δεν υποχρεούται εις την εγκατάστασιν του μισθωτού εν τω μισθίω, ουδ' απαλλάσσεται ούτος της πληρωμής του μισθώματος, εάν δεν εποιήσατο χρήσιν αυτού άνευ υπαιτιότητος της ΔΔΚ.

2. Ο μισθωτής δεν έχει δικαίωμα μειώσεως του μισθώματος δια βλάβην εκ θεομηνίας ή άλλης τυχαίας αιτίας, επερχομένην από της κατακυρώσεως της μισθώσεως και εφεξής" και στο άρθρο 60 παρ. 1 ότι: "Η εκμετάλλευσις των αιγιαλών διενεργείται υπό της ΔΔΚ δια μονοετούς ή πολυετούς κατά τας διατάξεις του προηγουμένου κεφαλαίου παραχωρήσεως της χρήσεως αυτών, προς ίδρυσιν κέντρων αναψυχής, εγκατάστασιν λουτρών, ίδρυσιν εργοστασίων κ.λπ., εφ'όσον δεν παραβιάζεται εντεύθεν ο προορισμός αυτών ως κοινοχρήστων".

ΙΙ. Η παραχώρηση ιδιαιτέρου δικαιώματος επί των πραγμάτων κοινής χρήσης, όπως ο αιγιαλός (άρθρον 967 Α.Κώδ.) από την διοικητική αρχή κατά τους όρους του νόμου, που διέπει την εξουσία αυτής, είναι μονομερής πράξη της αρχής ασκούσης δημοσία εξουσία (Σ.Ε. 193/1929 θεμ. ΜΑ σ.373, 616/1930 και 118/1932, Μπαλή Γεν. Αρχαί παρ. 208), ως δε γίνεται δεκτόν αι διοικητικαί πράξεις κατά κανόνα δέον να θεωρούνται προσωποπαγείς υπό την έννοιαν ότι ισχύουν μόνο έναντι του προσώπου επ' ονόματι του οποίου εκδόθηκαν, όχι δ' έναντι των καθολικών ή ειδικών διαδόχων τους. Η έναντι των διαδόχων αυτού ισχύς της πράξης αποτελεί εξαίρεση (πρβλ. Στασινοπούλου, Δίκαιον Διοικητικών πράξεων σελ. 375). Διδάσκεται όμως (βλ. FLEINER - Στυμφαλιάδη, Διοικητικόν Δίκαιον, σελ. 140 και επ.), ότι προκειμένου ειδικώς περί αδειών προς ανέγερση βιομηχανικών εγκαταστάσεων ή προς κατασκευή φράγματος υδάτων κ.λπ. όπου η Αρχή δια την χορήγηση τούτων εκτείνει
την έρευνα της επί των υλικών μέσων του επιχειρηματίου και κατ' ακολουθίαν τούτου σημασία έχει εάν ο αιτών είναι ιδιοκτήτης ωρισμένου ακινήτου ή επιχείρησης, η υπ' αυτού προκληθείσα διοικητική πράξη της αδείας ή παραχώρηση δεν αφορά μόνον τον αιτήσαντα προσωπικά, αλλά θεωρείται ως απονεμηθείσα επίσης και στα όχι ακόμη γνωστά πρόσωπα, τα οποία ως ιδιωτικού δικαίου διάδοχοι, ειδικοί ή καθολικοί, θα έχουν στη διάθεσή τους τα ακίνητα ή την επιχείρηση. (βλ. ΝΣΚ Ολ. 289/1972 και εις Σταθόπουλο - Γεωργιάδη υπό το άρθρον 970 σελ. 172
παρ. 15-17).

ΙΙΙ. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το υπ' αριθ. 1121708/7573/Β0010/19.12.1994 έγγραφο της Δ/νσης Δημ. Περιουσίας, Τμ. Β', με την 1742/13.5.94 απόφαση του Νομάρχη Πειραιά, παραχωρήθηκε η χρήση 20 Μ2 αιγιαλού στη θέση "Αστέρια" Βασιλικών Σαλαμίνας στον Πέτρο Αλεξίου για τοποθέτηση κινητής καντίνας, ύστερα από δημοπρασία, για ένα έτος, αντί τιμήματος 206.000 δρχ. καταβλητέου σε τρεις (3) ισόποσες δόσεις, που
βεβαιώθηκαν στη ΔΟΥ Σαλαμίνας. Η πιο πάνω μίσθωση έγινε με τις διατάξεις του άρθρου 60 του Π.Δ/τος 11/1929.
Μετά την καταβολή της πρώτης δόσης, στις 19.8.1994 απεβίωσε ο Πέτρος Αλεξίου (βλ. Ληξιαρχική Πράξη Θανάτου 131/22.8.94 Ληξιάρχου Σαλαμίνας) και η σύζυγός του υπέβαλε αρμοδίως στις 4.10.94 αίτηση, με την οποία ζητούσε τη διαγραφή των δύο ως άνω οφειλόμενων δόσεων, λόγω μη λειτουργίας της καντίνας από την ημερομηνία αυτή.
Το πιο πάνω γεγονός της μη λειτουργίας της καντίνας από την ημερομηνία αυτή, προκύπτει από την 5684/639/3.10.94 βεβαίωση του Δήμου Σαλαμίνας.

IV. Με βάση τ' ανωτέρω προκύπτει ότι η ανωτέρω 1742/13.5.94 απόφαση παραχώρησης έχει προσωποπαγή χαρακτήρα, διότι το Δημόσιο δεν απέβλεψε για την παραχώρηση στα υλικά μέσα του αποβιώσαντος ως άνω επιχειρηματίου αλλά μόνον στο πρόσωπό του έτσι ώστε η άνω προσωποπαγής πράξη παραχώρησης του ως άνω αιγιαλού ισχύει μόνον έναντι τούτου και δεν επάγεται καμμία έννομη συνέπεια σε βάρος ή υπέρ των καθολικών του διαδόχων. Οσον αφορά το καταβλητέο μίσθωμα, τούτο σύμφωνα με τον 7ον όρο της ως άνω απόφασης ανέρχεται σε 206.000 δρχ. καταβλητέο σε τρεις ισόποσες δόσεις κατά τους μήνες Ιούλιο, Αύγουστο, Σεπτέμβριο από τις οποίες ο ανωτέρω κατέβαλε ήδη την 1η δόση, η δε 2η και 3η δόση ήσαν καταβλητέες μέχρι το τέλος Αυγούστου και Σεπτεμβρίου.
Λόγω δε του μεσολαβήσαντος θανάτου του ανωτέρω την 19.8.1994 ως και του προσωποπαγούς χαρακτήρος της ως άνω αδείας παραχώρησης αιγιαλού ουδεμία ευθύνη έχουν οι κληρονόμοι του ανωτέρω αποβιώσαντος, οι οποίοι δεν υπεισέρχονται στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της ανωτέρω παραχώρησης, να καταβάλουν τις λοιπές οφειλόμενες δόσεις για την ως άνω παραχώρηση του αιγιαλού, οι οποίες εκ του λόγου αυτού είναι διαγραπτέες ως δημόσιο έσοδο. Επίσης παρέλκει η ανάκληση της ανωτέρω απόφασης του Νομάρχου, διότι η ισχύς της απόφασης αυτής, εξέλιπε λόγω του θανάτου του προσώπου, το οποίο αφορά, και του προσωποπαγούς χαρακτήρος
της (βλ. Ε.Σπηλιωτόπουλος Διοικητικό Δίκαιο, 1991 σελ. 168). Πρέπει όμως να ερευνηθεί περαιτέρω από τη Διοίκηση εάν η κινητή καντίνα, έστω και αν δεν λειτούργησε ως τοιαύτη, συνεχίζει να καταλαμβάνει τον παραχωρηθέντα αιγιαλό και σε καταφατική περίπτωση να εκδοθεί κατά των κληρονόμων του του Πέτρου Αλεξίου
πρωτόκολλο αποζημίωσης γι' αυθαίρετη χρήση αιγιαλού καθώς και να τηρηθούν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες για την απομάκρυνση του αυθαιρέτου από τον αιγιαλό.

V. Οθεν, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους έχει τη γνώμη ότι 1) οι υπόλοιπες δύο οφειλόμενες υπό τον Πέτρο Αλεξίου δόσεις, για την παραχώρηση σ' αυτόν δυνάμει της υπ' αριθμ. 1742/13.5.1994 απόφασης του Νομάρχη δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού προς τοποθέτηση κινητής καντίνας είναι διαγραπτέες ως δημόσιο έσοδον
2) Δεν χρειάζεται ν' ανακληθεί η υπ' αριθμ. 1742/13.5.94 απόφαση του Νομάρχη Πειραιά, διότι εξέλιπε η ισχύς της με το θάνατο του Πέτρου Αλεξίου, τον οποίο αφορά.