ΣτΕ 1390/2000 Για τον προσδιορισμό της αξίας κληρονομούμενων μετοχών εισηγμένων στο Χρηματιστήριο, λαμβάνεται ο μέσος όρος της τιμής των πραγματοποιηθεισών συναλλαγών εντός του τελευταίου εξαμήνου προ του θανάτου, ενώ για την αξία των μη εισηγμένων λαμβάνεται υπόψη σειρά στοιχείων, όπως πράξεις μεταβίβασης (μη εισηγμένων) εντός του ίδιου ως άνω εξαμήνου, η εσωτερική αξία που προκύπτει από την καθαρή αξία της επιχείρησης δια του αριθμού των μετοχών, τα διανεμηθέντα κατά την τελευταία πενταετία κέρδη κ.λπ. Την ίδια μεταχείριση με τις μη εισηγμένες έχουν και οι εισηγμένες, αν δεν προέκυψαν συναλλαγές κατά το τελευταίο προ του θανάτου εξάμηνο. Δεν είναι νόμιμη η άποψη, η διαμορφούμενη εντός του Χρηματιστηρίου τιμή να συμπαρασύρει και τις μη εισηγμένες.

 <------> 3. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση, ο αναιρεσίβλητος υπέβαλε στην αρμόδια φορολογική αρχή δήλωση φόρου κληρονομίας με την οποία δήλωσε ότι, ως κληρονόμος από διαθήκη του Δ.Π. που απεβίωσε στις 31.5.1986, κληρονόμησε μεταξύ άλλων και ποσοστό 30% εξ αδιαιρέτου 70.000 προνομιούχων μετοχών της Α.Ε. "Σ.Π.", εισηγμένων στο Χρηματιστήριο Αθηνών και το ίδιο ποσοστό 92.400 μετοχών κοινών της ίδιας εταιρίας, μη εισηγμένων στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Ως αξία των εν λόγω κληρονομιαίων μετοχών, ο αναιρεσίβλητος δήλωσε το ποσό του 1.467.690 δρχ. για τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο, δηλαδή 69,89 δρχ. για την καθεμία και 6.930.000 δρχ. για τις μη εισηγμένες, δηλαδή 250 δρχ. για την καθεμία από αυτές. Η φορολογική αρχή, ύστερα από τη διενέργεια ελέγχου, δεν δέχθηκε ως αληθή τη δηλωθείσα αξία των μετοχών και προσδιόρισε την αξία τους, εισηγμένων και μη, κατά τρόπο ενιαίο σε 1.700 δρχ. κατά μετοχή, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 12, παρ. 2 του Ν.Δ.118/1973. Στην συνέχεια, ο αναιρεσίβλητος ανακάλεσε την παραπάνω φορολογική δήλωσή του, κατά το μέρος που αφορούσε τον τρόπο προσδιορισμού της αξίας των μη εισηγμένων στο Χρηματιστήριο μετοχών, υποστηρίζοντας ότι η αξία των μη εισηγμένων στο Χρηματιστήριο κληρονομιαίων μετοχών θα έπρεπε να προσδιορισθεί με βάση την παρ. 1 του άρθρου 12 του Ν.Δ.118/1973, δεδομένου ότι η προαναφερόμενη εταιρία είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο κι έτσι η αγοραία τιμή των εισηγμένων μετοχών αποτελεί και την αγοραία αξία των μη εισηγμένων μετοχών. Το Διοικητικό Εφετείο, επικυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση, δέχθηκε ότι επί Α.Ε. με προνομιούχες μετοχές εισηγμένες στο Χρηματιστήριο και κοινές μετοχές μη εισηγμένες, ίσης ονομαστικής αξίας, που αντιπροσωπεύουν ίσο τμήμα μετοχικού κεφαλαίου και εταιρικής περιουσίας, η αξία των μη εισηγμένων αυτών μετοχών πρέπει να είναι ανάλογη μ' εκείνη των εισηγμένων, αφού η χρηματιστηριακή τιμή μιας εισηγμένης μετοχής αποτελεί, ως σχηματιζόμενη δημοσίως, ελεύθερα και σύμφωνα με το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης και την αγοραία αξία της και περαιτέρω έκρινε ότι, κατ' ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, το πρωτόδικο δικαστήριο προσδιόρισε την αξία των επίδικων κληρονομιαίων μετοχών των μη εισηγμένων στο Χρηματιστήριο προς 250 δρχ. για καθεμία μετοχή, αφού απέρριψε την ανάκληση της ως άνω φορολογικής δήλωσης, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 72 του Ν.Δ.118/1973. Ετσι κρίνοντας όμως το Διοικητικό Εφετείο, εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε τις προεκτεθείσες διατάξεις του άρθρου 12 του Ν.Δ.118/1973, διότι δέχθηκε ότι η φορολογητέα αξία των κληρονομιαίων μη εισηγμένων στο Χρηματιστήριο κοινών μετοχών της ως άνω εταιρίας έπρεπε να προσδιορισθεί σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1 του εν λόγω άρθρου 12, ενώ θα έπρεπε να προσδιορισθεί, σύμφωνα με τα αναφερόμενα σε προηγούμενη σκέψη, κατ' εφαρμογή της παρ. 2 του άρθρου αυτού. Συνεπώς, για το βάσιμο αυτό λόγο αναίρεσης, πρέπει η προσβαλλόμενη απόφαση να αναιρεθεί και η υπόθεση, που χρειάζεται διευκρίνιση κατά το πραγματικό, να παραπεμφθεί στο ίδιο δικαστήριο για νέα νόμιμη κρίση.