ΣτΕ 1881/1998 Η έκδοση στοιχείου διαφορετικού από το προβλεπόμενο και συγκεκριμένα η έκδοση τιμολογίου αντί απόδειξης λιανικής (που εκδίδεται κατά την παράδοση ή την έναρξη αποστολής), συνιστά παράβαση των διατάξεων του ΚΒΣ και επισύρει σε βάρος του παραβάτη τις προβλεπόμενες κυρώσεις.

Απόδειξη λιανικής πώλησης Σ.τ.Ε.: 1881/1998 Η έκδοση στοιχείου διαφορετικού από το προβλεπόμενο και συγκεκριμένα η έκδοση τιμολογίου αντί απόδειξης λιανικής (που εκδίδεται κατά την παράδοση ή την έναρξη αποστολής), συνιστά παράβαση των διατάξεων του ΚΒΣ και επισύρει σε βάρος του παραβάτη τις προβλεπόμενες κυρώσεις. <------> 6. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, το Διοικητικό Πρωτοδικείο δέχθηκε τα εξής, κατ' εκτίμηση των στοιχείων του φακέλου στα οποία περιλαμβάνεται και η με χρονολογία 10.1.1994 έκθεση ελέγχου των αναφερόμενων στην προσβαλλόμενη απόφαση τριών (3) υπαλλήλων της Υπηρεσίας Ελέγχου Διακίνησης Αγαθών (ΥΠΕΔΑ) - Παρ/τος Πάτρας. Η ήδη αναιρεσίβλητη "Ο.Ε. διατηρεί επιχείρηση εμπορίας οικοδομικών υλικών στο Αγρίνιο και ειδικότερα στο 2ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Αγρινίου - Ιωαννίνων. Κατά τον έλεγχο που διενήργησαν οι προαναφερόμενοι υπάλληλοι στην επιχείρηση της προσφεύγουσας στις 6.9.1993 και ώρα 11:17, διαπίστωσαν ότι αυτή είχε πωλήσει εμπορεύματα στους ιδιώτες πελάτης της ......, ...... και ......, αξίας 22.950 δρχ., 11.000 δρχ. και 22.000 δρχ., προς τους οποίους είχε εκδώσει αντίστοιχα τα υπ' αριθ. 2306/3.9.1993, 2311/4.9.1993 και 2314/6.9.1993 δελτία αποστολής, χωρίς όμως να έχει εκδώσει και τις αντίστοιχες αποδείξεις λιανικής πώλησης. Με βάση τις διαπιστώσεις αυτές του ελέγχου, ο προϊστάμενος της ΔΟΥ Αγρινίου εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφασή του, με την οποία καταλόγισε στην προσφεύγουσα τις παραβάσεις ότι στις τρεις πιο πάνω περιπτώσεις δεν εξέδωσε απόδειξη λιανικής πώλησης, για κάθε μια από τις οποίες καταλόγισε σε βάρος της πρόστιμο 60.000 δρχ. (συνολικό πρόστιμο 180.000 δρχ.)". Στη συνέχεια, στην προσβαλλόμενη απόφαση αναφέρεται ότι "με την κρινόμενη προσφυγή της η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι οι πιο πάνω πελάτες της ζήτησαν την έκδοση τιμολογίου πώλησης, αίτημα το οποίο αυτή αποδέχτηκε, αφού αυτό επιτρέπεται από την κείμενη νομοθεσία (εγκύκλιος Σ.5036/1907/ΠΟΛ.214/1970 του Υπουργείου Οικονομικών). Γι' αυτό εξέδωσε τα πιο πάνω δελτία αποστολής και ακολούθως, όπως είχε δικαίωμα κατ' άρθρο 12, παρ. 14 του ΚΒΣ, εξέδωσε τα αντίστοιχα τιμολόγια. Συναφώς, προσκομίζει αντίγραφα: 1) του υπ' αριθ. 423/7.9.1993 τιμολογίου πώλησης, το οποίο εξέδωσε προς τον ...... με αγαθά: 15 τσιμέντα, 1/2 μάρμαρο και 1 λευκό τσιμέντο και στο οποίο αναγράφεται ότι εκδίδεται για κάλυψη του υπ' αριθ. 2306 δελτίου αποστολής, 2) του υπ' αριθ. 426/9.9.1993 τιμολογίου πώλησης, το οποίο εξέδωσε προς τον ...... με αγαθά: 25 τσιμέντα και ασβέστη (δυσανάγνωστη ποσότητα) και στο οποίο αναγράφεται ότι εκδίδεται για κάλυψη των υπ' αριθ. 2249, 2250 και 2311 δελτίων αποστολής και 3) του υπ' αριθ. 425/9.9.1993 τιμολογίου πώλησης, το οποίο εξέδωσε προς τον ...... με αγαθά: 20 τσιμέντα και 1/2 ασβέστη και στο οποίο αναγράφεται ότι εκδίδεται για κάλυψη των υπ' αριθ. 2314 και 2319 δελτίων αποστολής". Ενόψει των πιο πάνω, αναφέρονται τέλος στην προσβαλλόμενη απόφαση τα εξής: "Το δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη του ότι, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη μείζονα σκέψη, επί λιανικών πωλήσεων η έκδοση τιμολογίου πώλησης (εφόσον αυτό ζητείται από τον αγοραστή των αγαθών) δεν αποτελεί παράβαση των διατάξεων του ΚΒΣ και δεδομένου ότι, εν προκειμένω, η προσφεύγουσα για τις προαναφερόμενες τρεις λιανικές πωλήσεις εξέδωσε αντίστοιχα δελτία αποστολής και ακολούθως, μέσα στην προβλεπόμενη από την παρ. 14 του άρθρου 12 του Κώδικα αυτού μηνιαία προθεσμία, τιμολόγια πώλησης, κρίνει ότι αυτή, μη εκδίδοντας για τις πωλήσεις αυτές αποδείξεις λιανικής πώλησης, δεν παρέβη τις διατάξεις του εν λόγω Κώδικα και επομένως δεν υπέπεσε στις παραβάσεις που της καταλογίστηκαν με την προσβαλλόμενη απόφαση. Κατ' ακολουθία αυτών, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη προσφυγή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση". Η πιο πάνω κρίση του Διοικητικού Πρωτοδικείου είναι πλημμελώς αιτιολογημένη, δοθέντος ότι η μη έκδοση του προσήκοντος για κάθε συναλλαγή στοιχείου που προβλέπεται από τον ΚΒΣ, συνιστά παράβαση αυτού (άρθρο 33, παρ. 1) και επισύρει σε βάρος του παραβάτη τις κυρώσεις που προβλέπονται από το άρθρο 32 του ίδιου Κώδικα. Η παράβαση αυτή δεν αίρεται από το ότι τυχόν ο επιτηδευματίας εξέδωσε σε μεταγενέστερο χρόνο, αντί του προσήκοντος άλλο μη προσήκον στοιχείο, όπως στην προκειμένη περίπτωση τιμολόγια πώλησης αντί του προσήκοντος (απόδειξης λιανικής πώλησης), ούτε επίσης από το ότι, υπό προηγούμενο νομοθετικό καθεστώς (του Ν.Δ.4/1968, Κώδικας Φορολογικών Στοιχείων), η Διοίκηση είχε με εγκύκλιό της επιτρέψει, ενόψει των τότε ισχυουσών διατάξεων, την έκδοση τιμολογίου πώλησης αντί απόδειξης λιανικής πώλησης. Για το λόγο αυτό, που βάσιμα προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση, η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί.