β. Της παρ.3 του άρθρου 47 του Ν 4331/2015 (ΦΕΚ Α' 69).
γ. Του άρθρου 59 του Π.Δ. 111/2014 (Α' 178) «Οργανισμός του Υπουργείου Οικονομικών».
δ.
Της αριθ. Δ6Α1118225 ΕΞ 2013/24.7.2013 Απόφασης του Γενικού Γραμματέα
Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών (ΦΕΚ Β' 1893) «Καθορισμός της
διάρθρωσης και των αρμοδιοτήτων της Υπηρεσίας Εσωτερικής Επανεξέτασης
της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, καθώς και απαραίτητων
λεπτομερειών λειτουργίας αυτής».
ε. Της αριθ. Δ6Α1198069 ΕΞ
2013/30.12.2013 Απόφασης του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων του
Υπουργείου Οικονομικών (ΦΕΚ Β' 3367) «Μετονομασία και ανακαθορισμός των
αρμοδιοτήτων και της εσωτερικής διάρθρωσης της Υπηρεσίας Εσωτερικής
Επανεξέτασης της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου
Οικονομικών».
στ. Της αριθ. Δ.ΟΡΓ.Α. 1159205ΕΞ2014 Απόφασης της
Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών (ΦΕΚ
Β3250/4-12-2014) «Τροποποίηση και συμπλήρωση της αριθμ. Δ6Α
1058824ΕΞ2014/8-4-2014 απόφασης του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων
του Υπουργείου Οικονομικών, ως προς τις Διευθύνσεις Στρατηγικού
Σχεδιασμού και Οικονομικής Διοίκησης, Επίλυσης Διαφορών και Εφαρμογής
της Φορολογικής Πολιτικής και Νομοθεσίας».
ζ. Της αριθμ. Δ.ΟΡΓ.Α
1006534ΕΞ2014 (ΦΕΚ Β'165/19-1-2015) Απόφασης του Γενικού Γραμματέα
Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών «Ανακαθορισμός της καθ' ύλην
αρμοδιότητας και του χρόνου έναρξης λειτουργίας του Αυτοτελούς Τμήματος
Επανεξέτασης της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της Γενικής Γραμματείας
Δημοσίων Εσόδων, καθώς και του χρόνου έναρξης λειτουργίας του Αυτοτελούς
Τμήματος Επανεξέτασης, Νομικής και Διοικητικής Υποστήριξης της ίδιας
Διεύθυνσης και της καθ' ύλην αρμοδιότητας του Γραφείου Επανεξέτασης του
ίδιου Τμήματος».
η. Της αριθμ. Δ.Ε.Δ. Β1 1052867ΕΞ2015/21.4.2015
(ΦΕΚ Β' 815/7-5-2015) Απόφασης του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης
Διαφορών, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με την αριθμ. Δ.Ε.Δ. Β1 1035074
ΕΞ2016/3.3.2016 (ΦΕΚ Β' 748/21-3-2016) Απόφαση του Προϊσταμένου της
Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών.
θ. Της ΠΟΛ 1002/31.12.2013 απόφασης του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων (ΦΕΚ Β' 55/16¬1-2014).
2. Την ΠΟΛ.1069/4.3.2014 Εγκύκλιο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών.
3.
Την με ημερομηνία κατάθεσης ……………… και με αριθμό πρωτοκόλλου ………………
ενδικοφανή προσφυγή της επιχείρησης ………………, ΑΦΜ ………………, κατά της υπ'
αρ……………… οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου προστιθέμενης
αξίας.
6. Την από………………εισήγηση του Τμήματος Επανεξέτασης της Υπηρεσίας μας.
Επί
της από……………… και με αριθμό πρωτοκόλλου……………… Ενδικοφανούς Προσφυγής
της επιχείρησης ………………, ΑΦΜ………………, η οποία κατατέθηκε εμπρόθεσμα και
μετά την μελέτη και την αξιολόγηση όλων των υφιστάμενων στο σχετικό
φάκελο εγγράφων και των προβαλλόμενων λόγων της ενδικοφανούς προσφυγής,
επαγόμαστε τα ακόλουθα:
- Με την με αριθμό ……………… προσβαλλόμενη
Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. του Προϊσταμένου της
Δ.Ο.Υ. Ε' Θεσσαλονίκης καταλογίστηκε σε βάρος της προσφεύγουσας
επιχείρησης φόρος προστιθέμενης αξίας ποσού 247.336,40€, πλέον
296.803,67€ πρόσθετος φόρος λόγω ανακρίβειας, ήτοι συνολικό ποσό
544.140,07€, για την διαχειριστική περίοδο ………………, σύμφωνα με τις
διατάξεις των άρθρων 48 & 49 του Κώδικα ΦΠΑ (ν. 2859/00),
2,23,25,28,30,34,37 & 66 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας
(4174/2013), καθώς και των άρθρων 1& 2 του Ν. 2523/97.
Η
διαφορά φόρου προέκυψε από τον εξωλογιστικό προσδιορισμό των
αποτελεσμάτων (καθαρών κερδών) σύμφωνα με τα άρθρα 30 και 32 του ν
2238/94 και τον επαναπροσδιορισμό των φορολογητέων εκροών, καθόσον για
την ελεγχόμενη διαχειριστική περίοδο τα βιβλία και στοιχεία της
προσφεύγουσας επιχείρησης κρίθηκαν ανακριβή βάσει των διατάξεων του
άρθρου 30 παρ.4 περ. στ' του ΠΔ 186/92 (ΚΒΣ), λόγω μη επίδειξης στον
φορολογικό έλεγχο των τηρούμενων βιβλίων και στοιχείων.
Η
προσφεύγουσα επιχείρηση, με την υπό κρίση ενδικοφανή προσφυγή, ζητά να
γίνει αυτή δεκτή και να ακυρωθεί, άλλως να τροποποιηθεί η υπ' αρ………………
οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου προστιθέμενης αξίας του
Προϊσταμένου της Ε' Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης, προβάλλοντας τους ακόλουθους
λόγους:
1. O διαχειριστής της προσφεύγουσας επιχείρησης ουδέποτε
έλαβε γνώση των αιτημάτων της φορολογικής διοίκησης για παροχή
πληροφοριών, καθώς τα τελευταία έτη είναι κάτοικος………………
2. Τα
τηρούμενα βιβλία και στοιχεία της επιχείρησης υπήρχαν και θα μπορούσαν
να προσκομισθούν, έστω και σε μεταγενέστερα στάδια της διοικητικής
διαδικασίας
3. Ο εξωλογιστικός προσδιορισμός αντιβαίνει στο κοινοτικό δίκαιο.
Ως προς τον ισχυρισμό ότι ουδέποτε έλαβε γνώση των αιτημάτων παροχής πληροφοριών της φορολογικής διοίκησης.
• Επειδή, στο άρθρο 14 του Ν. 4174/2013 ορίζεται σαφώς ότι:
«1.
Πληροφορίες, τις οποίες ζητά εγγράφως η Φορολογική Διοίκηση από τον
φορολογούμενο, πρέπει να παρέχονται εντός πέντε (5) εργασίμων ημερών από
την κοινοποίηση του σχετικού αιτήματος, εκτός εάν ο φορολογούμενος
προσκομίσει επαρκείς αποδείξεις για πιθανές δυσχέρειες κατά την
προετοιμασία και υποβολή των πληροφοριών που του ζητήθηκαν, εφόσον οι
δυσχέρειες αυτές οφείλονται σε πράξεις ή παραλείψεις της Δημόσιας
Διοίκησης ή σε λόγους ανωτέρας βίας.
2. Κατόπιν εγγράφου
αιτήματος της Φορολογικής Διοίκησης, αντίγραφα μέρους των βιβλίων και
στοιχείων ή οποιουδήποτε συναφούς εγγράφου, πρέπει να παρέχονται στη
Φορολογική Διοίκηση εντός πέντε (5) εργασίμων ημερών από την κοινοποίηση
του σχετικού αιτήματος, εκτός εάν ο φορολογούμενος προσκομίσει επαρκείς
αποδείξεις για πιθανές δυσχέρειες κατά την προετοιμασία και παράδοση
των πληροφοριών που του ζητήθηκαν, εφόσον οι δυσχέρειες αυτές οφείλονται
σε πράξεις ή παραλείψεις της Δημόσιας Διοίκησης ή σε λόγους ανωτέρας
βίας »
• Επειδή, σύμφωνα με το άρθρο 5§2 του Ν.4174/2013: «Εάν η
πράξη αφορά νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, η κοινοποίηση συντελείται
εφόσον: α) ……………… β) ……………… γ) αποσταλεί με συστημένη επιστολή στην
τελευταία δηλωθείσα ταχυδρομική διεύθυνση της έδρας ή της εγκατάστασης
του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας, ……………… Η κοινοποίηση
σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας κατά το προηγούμενο εδάφιο
θεωρείται νόμιμη, εφόσον γίνει στην τελευταία δηλωθείσα στη Φορολογική
Διοίκηση διεύθυνση της έδρας ή της εγκατάστασης του νομικού προσώπου ή
της νομικής οντότητας ή της κατοικίας του τελευταίου δηλωθέντα στη
Φορολογική Διοίκηση νόμιμου ή φορολογικού εκπροσώπου………………».
Στην
προκειμένη περίπτωση, οι κοινοποιήσεις των προσκλήσεων - αιτημάτων
παροχής πληροφοριών (………………) συντελέστηκαν νομότυπα (με συστημένες
επιστολές) τόσο στη δηλωθείσα διεύθυνση της έδρας της επιχείρησης, όσο
και στην οικία του διαχειριστή αυτής.
• Επειδή, το γεγονός ότι η
προσφεύγουσα επιχείρηση δεν δήλωσε στο αρμόδιο τμήμα μητρώου της Δ.Ο.Υ.
Α' Θεσσαλονίκης την μεταφορά της έδρας εργασιών της, με αποτέλεσμα ακόμη
και σήμερα στο υποσύστημα του μητρώου του συστήματος TAXIS να
εμφανίζεται ως ενεργή στην αρχική διεύθυνση επί της οδού ……………… δεν
πλήττει σε καμία περίπτωση το νομότυπο της επίδοσης. Αντιθέτως,
καταδεικνύει ότι η ίδια δεν επέδειξε επιμέλεια και σύνεση, ώστε να
αποτρέψει την παρούσα κατάσταση.
• Επειδή, ο ισχυρισμός του
νομίμου εκπροσώπου της επιχείρησης ……………… ότι ουδέποτε έλαβε γνώση των
αιτημάτων παροχής πληροφοριών-προσκλήσεων, που νομίμως του επιδόθηκαν
από την αρμόδια Δ.Ο.Υ. ελέγχου, είναι παντελώς αβάσιμος. Από το
υποσύστημα μητρώου του συστήματος TAXIS δεν προκύπτει ότι ο ίδιος είναι
κάτοικος εξωτερικού και ότι κατ' επέκταση έχει οριστεί κάποιος
φορολογικός εκπρόσωπός του, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 8 του
Ν.4174/13. Τουναντίον, προκύπτει ότι η διεύθυνση κατοικίας του είναι επί
της οδού ………………, όπου και επιδόθηκαν όλα τα έγγραφα της φορολογικής
διοίκησης (προσκλήσεις, κλήση σε ακρόαση, σημείωμα διαπιστώσεων,
οριστικές πράξεις). Από τα προαναφερθέντα έγγραφα ο κος ………………
ισχυρίζεται ότι έλαβε γνώση μόνο του σημειώματος διαπιστώσεων, και όχι
του αιτήματος της φορολογικής διοίκησης για παροχή πληροφοριών (………………),
το οποίο ωστόσο στάλθηκε στην ίδια διεύθυνση, με συστημένη επιστολή και
ουδέποτε επιστράφηκε από το ταχυδρομείο ως αζήτητο.
Εξίσου
αντιφατικό με τον ανωτέρω ισχυρισμό είναι το γεγονός ότι στην ενδικοφανή
προσφυγή της η επιχείρηση δηλώνει ως διεύθυνση, στην οποία θα
συντελούνται οι κοινοποιήσεις των αποφάσεων, πράξεων και λοιπών εγγράφων
την………………
Ως προς τον ισχυρισμό ότι τα τηρούμενα βιβλία και
στοιχεία της επιχείρησης υπήρχαν και θα μπορούσαν να προσκομισθούν, έστω
και σε μεταγενέστερα στάδια της διοικητικής διαδικασίας.
•
Επειδή, σύμφωνα με το άρθρο 28§1 του Ν.4174/2013: «Η Φορολογική Διοίκηση
κοινοποιεί εγγράφως στο φορολογούμενο τα αποτελέσματα του φορολογικού
ελέγχου και τον προσωρινό διορθωτικό προσδιορισμό φόρου ο οποίος πρέπει
να είναι πλήρως αιτιολογημένος. Ο φορολογούμενος δύναται να ζητά να
λαμβάνει αντίγραφα των εγγράφων στα οποία βασίζεται ο διορθωτικός
προσδιορισμός φόρου. Ο φορολογούμενος έχει τη δυνατότητα να διατυπώσει
εγγράφως τις απόψεις του σχετικά με τον προσωρινό διορθωτικό
προσδιορισμό φόρου εντός είκοσι (20) ημερών από την κοινοποίηση της
έγγραφης γνωστοποίησης.
• Επειδή, στο άρθρο 10§1 του Ν. 2690/1999
(Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας) ορίζεται σαφώς ότι: «Οι προθεσμίες
για την υποβολή αίτησης, αναφοράς, δήλωσης ή άλλου εγγράφου του
ενδιαφερομένου, καθώς και για οποιαδήποτε άλλη ενέργειά του είναι
αποκλειστικές, εκτός αν χαρακτηρίζονται ενδεικτικές από τις διατάξεις
που τις προβλέπουν». Υπέρβαση δε των προθεσμιών σύμφωνα με την παράγραφο
6 του ίδιου άρθρου συγχωρείται μόνο σε περίπτωση ανώτερης βίας, καθώς
και όταν ο ενδιαφερόμενος επικαλείται τη συνδρομή γεγονότων γνωστών στην
υπηρεσία.
• Επειδή, κατά την πάγια Διοικητική και Δικαστική
νομολογία ανωτέρα βία αποτελεί κάθε γεγονός απρόβλεπτο, το οποίο στη
συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορούσε να αποτραπεί ούτε με την επίδειξη
άκρας επιμέλειας και σύνεσης, λόγω του οποίου καθίσταται ανέφικτο στον
υπόχρεο να προβεί ο ίδιος ή με άλλο πρόσωπο στην επιβαλλόμενη σ' αυτόν
ενέργεια. (ΣτΕ 4228/2011, 2546/2008, 239/2003, 2192/2002).
•
Επειδή, σύμφωνα με την 1883/2014 απόφαση του ΣτΕ, η μη άμεση προσκόμιση
στον φορολογικό έλεγχο των βιβλίων και στοιχείων της επιχείρησης, χωρίς
να τεκμηριώνεται ότι οφείλεται σε γεγονός ανωτέρας βίας, ισοδυναμεί με
άρνηση του νομίμου εκπροσώπου αυτής να υποστεί το έλεγχο, δικαιολογώντας
την προσφυγή της φορολογικής διοίκησης στον εξωλογιστικό προσδιορισμό
των αποτελεσμάτων.
• Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση η
προσφεύγουσα επιχείρηση, ανταποκρινόμενη στο σημείωμα διαπιστώσεων που
της επιδόθηκε, ζήτησε με το υπ' αρ……………… υπόμνημά της λίγες μέρες μόνο
πριν την εκπνοή της προθεσμίας των είκοσι ημερών για υποβολή απόψεων,
παράταση 30 ημερών για προσκόμιση των βιβλίων της επιχείρησης, χωρίς
ωστόσο να επικαλείται λόγο ανωτέρας βίας.
Από τα ανωτέρω
εκτεθέντα προκύπτει σαφώς ότι η συγκεκριμένη κίνηση μόνο ως παρελκυστική
μπορεί να θεωρηθεί, που αποκλειστικό σκοπό είχε την καθυστέρηση της
όλης διαδικασίας έκδοσης των οριστικών πράξεων.
• Επειδή, έως και
σήμερα η προσφεύγουσα επιχείρηση στα πλαίσια του άρθρου 63 του Ν.
4174/2013 δεν έχει προσκομίσει στην υπηρεσία μας νέα στοιχεία, τα οποία
θα μπορούσαν να διαφοροποιήσουν την φορολογική υποχρέωση αυτής.
•
Επειδή, εν προκειμένω, δεν δύναται να ληφθούν υπόψη οι επικαλούμενες
από την προσφεύγουσα αποφάσεις του ΣτΕ, καθόσον οι παραδοχές τους
ερείδονται επί πραγματικών και νομικών ζητημάτων, τα οποία διαφέρουν από
αυτά της υπό εξέταση περίπτωσης. Σε όλες δε ανεξαιρέτως τις αποφάσεις
του ΣτΕ εξετάζεται ως δεδομένο το γεγονός της προσκόμισης των βιβλίων σε
μεταγενέστερο στάδιο της διοικητικής διαδικασίας, ενώ στην υπό εξέταση
περίπτωση υπάρχει μόνο επίκληση των τιμηθέντων βιβλίων χωρίς αυτά να
προσκομίζονται.
Ως προς τον ισχυρισμό ότι ο εξωλογιστικός προσδιορισμός αντιβαίνει στο κοινοτικό δίκαιο.
•
Επειδή, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 48 παρ. 3 του ν.
2859/2000:« 3. Εφόσον διαπιστώνεται ανεπάρκεια ή ανακρίβεια των βιβλίων
και στοιχείων, τα οποία τηρεί ο υπόχρεος στο φόρο, αναφορικά με τη
φορολογητέα αξία, τα ποσοστά ή τις εκπτώσεις του φόρου, ο Προϊστάμενος
ΔΟΥ προβαίνει στον προσδιορισμό τους με βάση τα υπόψη του στοιχεία και
ιδίως:
α) Τα ακαθάριστα έσοδα που προσδιορίζονται ύστερα από
έλεγχο στη φορολογία εισοδήματος, τις αγορές και τις σχετικές με το φόρο
του παρόντος νόμου δαπάνες,
β) τα συναφή στοιχεία που προκύπτουν
από τον έλεγχο άλλων φορολογιών από πληροφορίες που διαθέτει ή
περιέρχονται σ' αυτόν. Η ανεπάρκεια ή ανακρίβεια των βιβλίων και
στοιχείων κρίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Βιβλίων και
Στοιχείων και της φορολογίας εισοδήματος.»
• Επειδή, στις
περιπτώσεις που τα βιβλία και στοιχεία της ελεγχόμενης επιχείρησης έχουν
καταστραφεί ή χαθεί ή δεν επιδεικνύονται, παρά τη σχετική πρόσκληση της
φορολογικής αρχής, ενόψει του ότι καθίσταται αδύνατη η διενέργεια των
ελεγκτικών επαληθεύσεων και η εξακρίβωση των αποτελεσμάτων της οικείας
χρήσης, επέρχεται εξομοίωση, από άποψη προσδιορισμού εισοδήματος, προς
την περίπτωση της μη τήρησης λογιστικών βιβλίων και στοιχείων (ΣτΕ
2490/84, ΣτΕ 701/2001) και επομένως δικαιολογείται η προσφυγή στον
εξωλογιστικό προσδιορισμό των αποτελεσμάτων της επιχείρησης ενιαίως,
κατά συνεκτίμηση τόσο των παλαιών όσο και των νέων στοιχείων (πρβλ. ΣτΕ
3413/81, ΣτΕ 1021/1996, ΣτΕ 2743/1996, ΣτΕ 4780/1996, ΣτΕ 2198/1997, ΣτΕ
1426/2000, ΣτΕ 701/2001 και ΣτΕ 304/2003).
• Επειδή, κρίνεται
σκόπιμο να γίνει αναφορά και στις πρόσφατες αποφάσεις του Συμβουλίου της
Επικρατείας (ΣτΕ 4605/2013, 3167-3170/2013, ΣτΕ 1325/2012, ΣτΕ
789/2010, ΣτΕ 1165 και ΣτΕ 171/2009), με τις οποίες έχει κριθεί ότι το
σύστημα του εξωλογιστικού προσδιορισμού του εισοδήματος, στο μέτρο που
συνοδεύεται από επαρκείς εγγυήσεις προστασίας του φορολογουμένου, δεν
αντίκειται στις διατάξεις του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ, και ότι ούτε ο
εξωλογιστικός προσδιορισμός ούτε η προσαύξηση του συντελεστή καθαρού
κέρδους αποτελούν κυρώσεις, καθώς αποσκοπούν στην εξεύρεση του
πραγματικού εισοδήματος και της αντίστοιχης φοροδοτικής ικανότητος των
επιχειρήσεων, για τις οποίες, λόγω της μη τηρήσεως βιβλίων, προκύπτει
αδυναμία ασφαλούς προσδιορισμού του εισοδήματός τους.
Σε κάθε
περίπτωση, ο καθορισμός από το νόμο ενός μόνο συντελεστή κέρδους για
κάθε κατηγορία επιχειρήσεων, στην περίπτωση που αυτές δεν τηρούν επαρκή
και ειλικρινή βιβλία, συνάδει προς το Σύνταγμα και δη προς την διάταξη
του άρθρου 25 παρ. 1 περί αναλογικότητας, δεδομένου ότι δεν θεσπίζει
μέτρο προδήλως ακατάλληλο και απρόσφορο, ούτε υπερακοντίζει τον καίριο
σκοπό δημοσίου συμφέροντος της αποφυγής συναλλαγών κατά την επιλογή του
εφαρμοστέου συντελεστή (πρβλ. ΣτΕ 3474/2011 Ολομ., 1800/2012, αποφ. ΔΕΚ
της 12.7.2001, υποθ.C-262/1999, Λουλουδάκης κατά Ελληνικού Δημοσίου).
Εφόσον δε κατά τα ανωτέρω η φορολογική αρχή, θεμιτώς κατά το Σύνταγμα,
δεν διαθέτει ευχέρεια να προσδιορίσει το ύψος του συντελεστή καθαρού
κέρδους, δεν τίθεται θέμα παραβιάσεως του δικαιώματος παροχής εννόμου
προστασίας, ως εκ του ότι ούτε το δικαστήριο που ελέγχει τη νομιμότητα
της σχετικής πράξεως της ως άνω αρχής δεν διαθέτει τέτοια εξουσία (πρβλ.
ΣτΕ 2402/2010 7μ.).
• Επειδή, στην υπό κρίση περίπτωση δεν
τέθηκαν υπόψιν του ελέγχου τα βιβλία και τα στοιχεία της επιχείρησης και
συνεπεία αυτού δεν κατέστη δυνατή η διενέργεια των προβλεπόμενων από
την ΠΟΛ.1072/2011, ελεγκτικών επαληθεύσεων και η εξακρίβωση των
αποτελεσμάτων της οικείας χρήσης, νομίμως η φορολογική αρχή έκρινε αυτά
ανακριβή, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 4 περ. στ' του άρθρου 30 του
Π.Δ. 186/1992 και προέβη σε εξωλογιστικό προσδιορισμό αυτών (ΣτΕ
1038/2011). Συνεπεία των ανωτέρω τα ακαθάριστα έσοδα της ελεγχόμενης
χρήσης προσδιορίστηκαν ορθώς από την Δ.Ο.Υ Ε Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με
τις διατάξεις του άρθρου 30 παρ. 2 του Ν. 2238/1994 και το καθαρό
εισόδημα σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 32 παρ. 2 του ίδιου νόμου.
•
Επειδή, η δημόσια διοίκηση δεσμεύεται από την αρχή της νομιμότητας,
όπως αυτή καθιερώνεται με τις διατάξεις των άρθρων 26 παρ. 2, 43, 50,
82, 83 και 95 και 1 του Συντάγματος (ΣτΕ 8721/1992, 2987/1994), και η
οποία συνεπάγεται ότι η διοίκηση οφείλει ή μπορεί να προβαίνει μόνο σε
ενέργειες που προβλέπονται και επιβάλλονται ή επιτρέπονται από τους
κανόνες που θεσπίζουν το Σύνταγμα, οι νομοθετικές πράξεις, οι
διοικητικές κανονιστικές πράξεις, που έχουν εκδοθεί βάσει νομοθετικής
εξουσιοδότησης, καθώς και από κάθε κανόνα ανώτερης ή ισοδύναμης προς
αυτούς τυπικής ισχύος.
Η διοίκηση, στη συγκεκριμένη περίπτωση,
ορθώς καταλόγισε το ΦΠΑ που προέκυψε κατόπιν του εξωλογιστικού
προσδιορισμού των αποτελεσμάτων, καθώς δεσμεύεται από τις διατάξεις του
άρθρου 48 του Ν. 2859/2000, αλλά και των άρθρων 30 και 32 του Ν.2238/94
και 30 του Ν. Π.Δ. 186/92 (Κ.Β.Σ.)
• Επειδή, σε κάθε περίπτωση, ο
έλεγχος των νομοθετικών διατάξεων και της αντίφασης αυτών με το
ευρωπαϊκό δίκαιο δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα των οργάνων της
Διοίκησης, τα οποία οφείλουν να εφαρμόζουν το υφιστάμενο νομοθετικό
πλαίσιο.
Α Π Ο Φ Α Σ I Ζ Ο Υ Μ Ε
ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΥΠΟ ΚΡΙΣΗ ΕΝΔΙΚΟΦΑΝΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ.
ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΕΥΓΟΥΣΑΣ - ΚΑΤΑΛΟΓΙΖΟΜΕΝΑ ΠΟΣΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ
Διαχειριστική Περίοδος
Διαφορά φόρου εισοδήματος βάσει της παρούσας απόφασης
247.336,40 €
Πρόσθετος φόρος λόγω ανακρίβειας βάσει της παρούσας
απόφασης
296.803,67 €
ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΠΟΣΟ ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΥ ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ
544.140,07 €
Εντελλόμεθα όπως αρμόδιο όργανο κοινοποιήσει με την νόμιμη διαδικασία την παρούσα απόφαση στην προσφεύγουσα.
ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Ο ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΤΕΛΟΥΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗΣ, ΜΑΒΙΝΙΔΟΥ ΚΥΡΑΤΣΑ
Σ η μ ε ί ω σ η : Κατά
της απόφασης αυτής επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον των αρμόδιων
Διοικητικών Δικαστηρίων εντός τριάντα (30) ημερών από την κοινοποίησή
της με υποχρέωση, επί ποινή απαραδέκτου άσκησης της προσφυγής, επίδοσης
επικυρωμένου αντιγράφου αυτής στην Διεύθυνσή μας εντός είκοσι (20)
ημερών από την λήξη της προθεσμίας για την άσκησή της (άρθρο 126
Ν.2717/1999).