Σχόλια:
1. Με τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 74 του Ν.2238/1994, μεταξύ των άλλων, ορίζεται ότι αμελείται η βεβαίωση του ποσού που τελικά οφείλεται με βάση οποιοδήποτε τίτλο βεβαίωσης, εφόσον τούτο δεν υπερβαίνει τις 5.000 δρχ.,
αθροιστικά λαμβανόμενο για το φορολογούμενο και τη σύζυγό του.
2. Συνεπώς, αμελείται η βεβαίωση ποσού φόρου μέχρι και 5.000 δρχ., με βάση οποιοδήποτε τίτλο βεβαίωσης, που προκύπτει κάθε φορά είτε κατά την εκκαθάριση αρχικής δήλωσης, εμπρόθεσμης ή εκπρόθεσμης, είτε κατά την εκκαθάριση συμπληρωματικής ή ανακλητικής δήλωσης, καθόσον κάθε φορά ενεργείται νέα εκκαθάριση φόρου με βάση τα εκάστοτε συνολικά εισοδήματα και τις εκάστοτε συνολικές εκπιπτόμενες δαπάνες.
3. Επομένως, η πιο πάνω φορολογική αντιμετώπιση έχει ανάλογη εφαρμογή στις ακόλουθες οριακές περιπτώσεις:
α) Οταν κατά την εκκαθάριση συμπληρωματικής δήλωσης προκύπτει χρεωστικό ποσό φόρου πάνω από 5.000 δρχ., το ποσό αυτό βεβαιώνεται, ανεξάρτητα αν κατά την εκκαθάριση της αρχικής δήλωσης είχε προκύψει χρεωστικό ποσό φόρου μικρότερο των 5.000 δρχ.
β) Οταν κατά την εκκαθάριση συμπληρωματικής δήλωσης προκύπτει διαφορά χρεωστικού ποσού φόρου (τελικό χρεωστικό ποσό φόρου - αρχικό χρεωστικό ποσό φόρου) μέχρι και 5.000 δρχ., το ποσό αυτό δεν βεβαιώνεται.
γ) Οταν κατά την εκκαθάριση αρχικής ή συμπληρωματικής δήλωσης προκύπτει πιστωτικό ποσό φόρου μέχρι και 1.000 δρχ., αμελείται η βεβαίωση του ποσού αυτού, δηλαδή δεν επιστρέφεται στο φορολογούμενο (Σχετ. η υπ' αριθ.
2032190/5082/0016/31.5.1991 Απόφαση Υπουργού Οικονομικών).
δ) Οταν κατά την εκκαθάριση αρχικής δήλωσης προκύπτει πιστωτικό ποσό φόρου μεγαλύτερο των 1.000 δρχ. και κατά την εκκαθάριση της συμπληρωματικής επέρχεται μείωση του αρχικού πιστωτικού φόρου μέχρι και του ποσού των 5.000 δρχ., τότε το ποσό αυτό δεν βεβαιώνεται, δηλαδή δεν επιστρέφεται από το φορολογούμενο ως αχρεωστήτως καταβληθέν ποσό.