Άρθρα Φορολογία αγροτών: Η εφαρμογή του φορολογικού συντελεστή (13% ή 26%) και άλλα εκκρεμή ζητήματα

Κωνσταντίνος Ιωαν. Νιφορόπουλος
Ορκωτός ελεγκτής λογιστής – «ΩΡΙΩΝ Α.Ε.Ο.Ε.Λ».
Επιστημονικός Συνεργάτης Taxheaven.

Συνεχίζεται η ομιχλώδης κατάσταση στην Φορολογία αγροτών. Πρόσφατα εκδόθηκε η εγκύκλιος « Αρ. πρωτ.: Δ12 Α 1109216 ΕΞ 24.7.2014. Φορολογική μεταχείριση εισοδημάτων από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα (άρθ. 29 παρ. 3 του ν.4172/2013)», η οποία όπως αναλύουμε κατωτέρω προσέθεσε και αυτή την δική της ομίχλη. Εκτιμώ ότι η «ομίχλη», στα φορολογικά των Αγροτών θα συνεχίζεται, όσο η Φορολογική Διοίκηση θα συνεχίζει να αντιμετωπίζει τα θέματα της φορολογίας των αγροτών «αποσπασματικά».

Σύμφωνα λοιπόν, με το Ν. 4172/2013, ισχύει ότι :

«Άρθρο 29. Φορολογικός συντελεστής
1. Τα κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα φορολογούνται σύμφωνα με την ακόλουθη κλίμακα:


…. 3. Τα κέρδη από ατομική αγροτική επιχείρηση φορολογούνται με συντελεστή δεκατρία τοις εκατό (13%). …» και επίσης με στο Άρθρο 21. «Κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα» του ίδιου Νόμου ορίζεται ότι : « 1. Ως κέρδος από επιχειρηματική δραστηριότητα θεωρείται το σύνολο των εσόδων από τις επιχειρηματικές συναλλαγές μετά την αφαίρεση των επιχειρηματικών δαπανών, των αποσβέσεων και των προβλέψεων για επισφαλείς απαιτήσεις. …………… Ειδικά, για τον προσδιορισμό του εισοδήματος από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα στα έσοδα από επιχειρηματικές συναλλαγές περιλαμβάνονται τα έσοδα από την παραγωγή γεωργικών, πτηνοτροφικών, κτηνοτροφικών, δασοκομικών, υλοτομικών και αλιευτικών προϊόντων ». Επίσης από την « Αιτιολογική Έκθεση » του Ν. 4172/2013, προκύπτει ότι : « Ειδικά για την αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα, δεδομένου του διαφορετικού συντελεστή φορολόγησης της ατομικής αγροτικής επιχείρησης, γίνεται ιδιαίτερη μνεία στα έσοδα που περιλαμβάνονται στην έννοια του εισοδήματος αυτού και αυτά είναι αποκλειστικά τα έσοδα από την παραγωγή γεωργικών, κτηνοτροφικών, δασοκομικών, υλοτομικών και αλιευτικών προϊόντων.»

Με βάση τα ανωτέρω, η Φορολογική Διοίκηση με την εγκύκλιο « Αρ. πρωτ.: Δ12 Α 1109216 ΕΞ 24.7.2014. Φορολογική μεταχείριση εισοδημάτων από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα (άρθ. 29 παρ. 3 του ν.4172/2013)» , ερμήνευσε ότι : «… 3. Από το συνδυασμό των παραπάνω διατάξεων προκύπτει ότι ο φορολογικός συντελεστής 13% εφαρμόζεται επί των κερδών από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα ανεξάρτητα από τον τόπο και τον τρόπο (λιανικώς ή χονδρικώς) πώλησης των παραγόμενων αγροτικών προϊόντων. …. Επομένως, προϋπόθεση για την εφαρμογή του συντελεστή 13% σύμφωνα με τα ανωτέρω, είναι τα πωλούμενα προϊόντα να παράγονται αποκλειστικά από τον πωλητή τους-παραγωγό και να μην έχουν υποστεί μεταποίηση. Στην έννοια της μεταποίησης δε συμπεριλαμβάνεται η απλή συσκευασία. …………. Επίσης, ο φορολογικός συντελεστής 13% δεν εφαρμόζεται για δραστηριότητες εκμετάλλευσης του εξοπλισμού των παραπάνω παραγωγών (π.χ. μίσθωση αγροτικών μηχανημάτων κλπ) καθώς η δραστηριότητα αυτή συνιστά παροχή υπηρεσιών σε τρίτους και όχι αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα. Παρομοίως, η αμοιβή που τυχόν λαμβάνει παραγωγός των παραπάνω προϊόντων για υπηρεσίες που παρέχει ο ίδιος σε άλλους αγρότες δεν αποτελεί αγροτικό εισόδημα.»

Μετά την έκδοση και της ανωτέρω απόφασης έχουμε τα εξής ζητήματα :

α) Διαφοροποίηση της Φορολογίας, όσον αφορά τον χαρακτηρισμό του «Αγροτικού εισοδήματος», στα επιμέρους φορολογικά αντικείμενα με αποτέλεσμα να προκαλείται η ανάλογη σύγχυση .

Συγκεκριμένα, η διαφοροποίηση συνίσταται μεταξύ των :

(1) Φορολογίας Εισοδήματος ,( βλέπε ανωτέρω τι θεωρείται αγροτικό εισόδημα )

(2) Φ.Π.Α. Στο Ν. 2859/2000 ( Φ.Π.Α) Άρθρο 42. Αγρότες, αγροτικά προϊόντα, αγροτικές εκμεταλλεύσεις και υπηρεσίες , ορίζεται ότι « 1.Ως αγρότες, αυτοί που ασκούν προσωπικά ή μετά μέλη της οικογένειας τους ή με μισθωτούς ή εργάτες τις αγροτικές εκμεταλλεύσεις και υπηρεσίες που προβλέπουν οι διατάξεις των παραγράφων 3 και 4. ….. 4.Ως αγροτικές υπηρεσίες, οι παρεχόμενες από τους αγρότες με χειρωνακτική εργασία ή με το συνήθη εξοπλισμό της εκμετάλλευσης τους, οι οποίες συμβάλλουν στην παραγωγή αγροτικών προϊόντων.»)

(3) Υπολογισμός του Εισοδήματος για την ένταξη των Αγροτών στο Κανονικό Καθεστώς Με την ΠΟΛ.1024/17.1.2014, καθορίστηκε ότι : « Έννοια Ακαθαρίστων Εσόδων. Ακαθάριστα έσοδα για την εφαρμογή της απόφασης αυτής, θεωρούνται τα έσοδα από τις πωλήσεις των αγροτικών προϊόντων παραγωγής τους που πραγματοποιούν οι αγρότες κατά την προηγούμενη διαχειριστική περίοδο καθώς και από την παροχή αγροτικών υπηρεσιών, ….» και

(4) Στην ΠΟΛ.1133/6.10.2008 « Καθορισμός νέας Εθνικής Ονοματολογίας Οικονομικών Δραστηριοτήτων (Κ.Α.Δ. 2008) », περιλαμβάνονται και οι υποστηρικτικές προς τους Αγρότες υπηρεσίες στον κλάδο της «ΓΕΩΡΓΙΑΣ», ενδεικτικά αναφέρουμε ένα σχετικό απόσπασμα των Κωδικών αυτών :


Συνοπτικά δηλαδή μόνο στην φορολογία εισοδήματος, η «παροχή αγροτικών υπηρεσιών» δεν θεωρείται αγροτικό εισόδημα.

β) Οι συντελεστές φορολογίας των αγροτών διαμορφώνονται ως εξής :


(*) Η διαφοροποίηση 26% ή 33%, είναι ανάλογα του τζίρου ( μεγαλύτερος ή μικρότερος των 50.000 ευρώ ).

Να σημειώσω επίσης ότι : Όπως εύστοχα παρατηρεί ο Απόστολος Αλωνιάτης, στο άρθρο του « Αντιμετώπιση διαφοράς αντικειμενικών δαπανών διαβίωσης ανάλογα με το εισόδημα » «Πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι , σύμφωνα με την γραμματική ερμηνεία του νόμου και οι αγρότες, που θα φορολογηθούν για τα εισοδήματα του 2014 με τεκμήρια , παρ όλο που με βάση τον το άρθρο 29 παράγραφο 3, «3. Τα κέρδη από ατομική αγροτική επιχείρηση φορολογούνται με συντελεστή δεκατρία τοις εκατό (13%).», θα φορολογηθούν με 26% για τα πρώτα 50.000 ευρώ και 33% από εκεί και πάνω.». Δηλαδή αν το τεκμαρτό εισόδημα ενός Αγρότη είναι μεγαλύτερο από το δηλωθέν εισόδημα, τότε για το διαφορά του εισοδήματος ( τεκμαρτό – δηλωθέν ) θα φορολογηθεί με 26% ή 33%.

Και μην θεωρήσει κανείς ότι αν ένας αγρότης ( έχοντας τεκμήρια, π.χ ένα σπίτι και ένα Ε.Ι.Χ ), δεν θα πληρώσει φόρο εφόσον έχει ζημιά από την Αγροτική του Εκμετάλλευση. Στην περίπτωση αυτή θα παρέμβει το Άρθρο 34. « Διαφορά εισοδήματος και υπολογισμός του φόρου αυτής», του N. 4172/2013, σύμφωνα με το οποίο « 1. Η διαφορά που προκύπτει μεταξύ του τεκμαρτού και του συνολικού εισοδήματος κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 30, η οποία προστίθεται στο φορολογητέο εισόδημα, προσδιορίζεται από τη Φορολογική Διοίκηση κατά το ίδιο φορολογικό έτος σύμφωνα με τα οριζόμενα στις επόμενες παραγράφους και φορολογείται:……………

3. Για τον προσδιορισμό των κερδών από επιχειρηματική δραστηριότητα σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, η ζημία του ίδιου φορολογικού έτους ή και των προηγούμενων δεν εκπίπτει και δεν μεταφέρεται για συμψηφισμό στα επόμενα φορολογικά έτη». Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι, αν ένας Αγρότης σε μια χρόνια δηλώσει ζημιά (λόγω ακαρπίας κ.λ.π ) , αφενός θα πληρώσει φόρο λόγω της ύπαρξης τεκμηρίων ( και μάλιστα με συντελεστή 26% ) και αφετέρου η ζημία αυτή δεν αναγνωρίζεται φορολογικά για μεταφορά στο επόμενο έτος φορολογίας.

γ) Έκδοση ειδικού στοιχείου από τους αγρότες που εντάσσονται στο κανονικό καθεστώς.

Στο Ν. 2859/2000 ( Φ.Π.Α) Άρθρο 41, παρ. 2, ορίζεται ότι : « Για την παράδοση αγροτικών προϊόντων από την αγροτική εκμετάλλευση σε δραστηριότητα που περιγράφεται στο προηγούμενο εδάφιο εκδίδεται ειδικό στοιχείο που περιλαμβάνει το είδος, την ποσότητα, την ποιότητα και την κανονική αξία των παραδιδόμενων αγαθών, όπως αυτή ορίζεται από τις διατάξεις της περίπτωσης γ' της παραγράφου 2 του άρθρου 19. Το ειδικό αυτό στοιχείο εκδίδεται και από αγρότες που εντάσσονται στο κανονικό καθεστώς, προκειμένου να προσδιορίζονται τα ακαθάριστα έσοδα της αγροτικής εκμετάλλευσης.»

Φυσικά μετά την έκδοση της εγκύκλιου Αρ. πρωτ.: Δ12 Α 1109216 ΕΞ 24.7.2014, και την αλλαγή της θέσης της Φορολογικής Διοίκησης ( όπου η πώληση των αγροτικών προϊόντων είτε χοντρική είτε λιανική φορολογείται ενιαία με 13% ) , δεν συντρέχει ουσιαστικός λόγος για την έκδοση του ειδικού στοιχείου από τους αγρότες του κανονικού καθεστώτος.

δ) Οι συντελεστές φορολογίας ( 13% ή 26% ), ανά περίπτωση ισχύουν και για κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα που αποκτούν οι αγροτικοί συνεταιρισμοί και οι ομάδες παραγωγών .

Σύμφωνα με το άρθρο 47 παρ. 1 ( Σημ. : Αναφέρεται στα κάθε είδους Νομικά Πρόσωπα ) του Ν. 4172/2013. « Το κέρδος από επιχειρηματική δραστηριότητα προσδιορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Κεφαλαίου Γ' , του Μέρους Δεύτερου («Φόρος Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων») του Κ.Φ.Ε., ( Σημ. : περιλαμβάνεται και το άρθρο 21, που σχολιάζουμε ανωτέρω ) εκτός από τις περιπτώσεις όπου ορίζεται διαφορετικά στο παρόν κεφάλαιο ». Δεν έχει δηλαδή ουσιαστική εφαρμογή, ο προβλεπόμενος από το άρθρο 58 του Ν.4172/2013 συντελεστής 13% των αγροτικών συνεταιρισμών, αφού κατά βάση τα εισοδήματα τους προέρχονται από επεξεργασία αγροτικών προϊόντων και παροχή υπηρεσιών, τα οποία υπάγονται στον συντελεστή 26%. Εκτός φυσικά, αν η Φορολογική Διοίκηση ερμηνεύσει διαφορετικά. Αναμένουμε.

ε) Η έννοια της «Μεταποίησης» στην Φορολογία Εισοδήματος.

Στην εγκύκλιο αναφέρεται ότι : « Στην έννοια της μεταποίησης δε συμπεριλαμβάνεται η απλή συσκευασία», άρα να θεωρήσουμε ότι όλα τα άλλα είναι μεταποίηση ; ‘Η ότι ισχύουν οι παλιότερες επί του θέματος αποφάσεις της Φορολογικής Διοίκησης ; ( Σημ. : Πράξεις που δεν θεωρούνται επεξεργασία: Η αποξήρανση της σταφίδας, η εκκόκκιση του καλαμποκιού, η αποξήρανση των σύκων, ο αλωνισμός των δημητριακών, ο τεμαχισμός ζώων (κατεψυγμένων - νωπών) [εγγρ. 1076450/942/21.2.1991], Φυσική ζύμωση κρασιού – παραγωγή – εμφιάλωση (Γνωμ. 783/1995 –ΠΟΛ.1132/10.4.1996)) , δεδομένου ότι : Με βάση το άρθρο 72 του Ν. 4172/2013, παρ.26 «Από την έναρξη ισχύος του ν. 4172/2013 παύουν να ισχύουν οι διατάξεις του ν. 2238/1994 (Α' 151), συμπεριλαμβανομένων και όλων των κανονιστικών πράξεων και εγκυκλίων που έχουν εκδοθεί κατ' εξουσιοδότηση αυτού του νόμου ». Επίσης σημειώνουμε ότι για την έννοια της «μεταποίησης», στην απόφαση Αριθμ. Β3-32/ 26-3-2003, των Υπουργών Ανάπτυξης και Γεωργίας ( Φ.Ε.Κ τ. β’ 386 / 2 Απριλίου 2003) αναφέρονται τα εξής : « 3. «Ως πρώτη μεταποίηση πρωτογενών προϊόντων» θεωρείται η φάση που περιλαμβάνει όλες τις αναγκαίες διεργασίες που πραγματοποιούνται μετά την πρωτογενή παραγωγή και δεν συνιστούν ενέργειες επεξεργασίας που καθιστούν τα πρωτογενή προϊόντα μεταποιημένα. Διεργασίες πρώτης μεταποίησης θεωρούνται: Α) Για τα μεν ζωικά, οι διαδικασίες σφαγής μέχρι τον τεμαχισμό, ο τεμαχισμός και η τυποποίηση του κρέατος, η αποστέωση, η ψύξη και κατάψυξη, η αφαίρεση του κελύφους δίθυρων μαλακίων και σαλιγκαριών, ο αποκεφαλισμός και εκσπλαχνισμός των αλιευμάτων, η ωοσκόπηση των αυγών, η πρόψυξη του γάλακτος και η παραλαβή του μελιού. Β) Για τα δε φυτικά, ο καθαρισμός, ο καλλωπισμός, η διαλογή, η αποξήρανση, η ψύξη, η τυποποίηση και η συσκευασία ».

Χωρίς να θέλω να κινδυνολογήσω ( αυτό προκύπτει από την μελέτη των έως τώρα δεδομένων ) , είναι ένα πιθανό ενδεχόμενο, μετά την έκδοση της εγκυκλίου (Αρ. πρωτ.: Δ12 Α 1109216 ΕΞ 24.7.2014) , να θεωρηθούν ως «μεταποίηση» αγροτικού προϊόντος και πράξεις, όπως η αποξήρανση της παραγόμενης σταφίδας από τον Αγρότη ( Σημ : Η αποξήρανση είναι αναγκαίος όρος για την πώληση της στον έμπορο ) και να φορολογηθούν με 26% αντί για 13% (!!!!).

στ) Ο προσδιορισμός του αποτελέσματος όταν στην ίδια αγροτική εκμετάλλευση υπάρχουν κλάδοι ( παραγωγή αγροτικών προϊόντων και μεταποίηση ή παροχή υπηρεσιών ) για τους οποίους ισχύει διαφορετικός συντελεστής φορολογίας ( 13% ή 26%).

Σε μια τέτοια περίπτωση, πρέπει να υπάρχει διαχωρισμός της καταχώρηση των εσόδων και των εξόδων αλλά και επιμερισμός των κοινών δαπανών . Επίσης θα πρέπει να σημειώσουμε ότι, το τμήμα του κέρδους το οποίο προκύπτει από την παραγωγή του αγροτικού προϊόντος ( π.χ γάλα ), που χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη, πρέπει να φορολογείται με 13% και το τμήμα του κέρδους που προκύπτει από την επεξεργασία του προϊόντος ( π.χ τυρί ), πρέπει να φορολογείται με 26% ( βέβαια ο διαχωρισμός αυτός ενέχει σημαντικές λογιστικές δυσκολίες ) . Ή μήπως η Φορολογική Διοίκηση θα ερμηνεύσει διαφορετικά ; Αναμένουμε. Πάντως μια Νομοθετική τροποποίηση ( θέτοντας ένα όριο εσόδων από παροχή αγροτικών υπηρεσιών ή και μεταποίησης άνω του οποίου, το εισόδημα δεν θα εντάσσονται στο Αγροτικό, θα διόρθωνε τις διαφοροποιήσεις μεταξύ των Φορολογιών που αναφέρουμε ανωτέρω ( περ. α) και θα απλοποιούσε την τήρηση των βιβλίων.

ζ) Η δυνατότητα εφαρμογής μειωμένου ( κατά 50% ) συντελεστή λόγω της ιδιότητας του Νέου Επιτηδευματία.

Με την ΠΟΛ.1053/17.2.2014 « Απαλλαγή από το τέλος επιτηδεύματος των αγροτών κατά τα πρώτα πέντε (5) έτη από την ημερομηνία τήρησης βιβλίων και ένταξής τους στο κανονικό καθεστώς ΦΠΑ», η Φορολογική Διοίκηση έκανε δεκτό ότι : «3. Από την υπηρεσία μας διευκρινίστηκε με το έγγραφο Δ12Α 1007810 ΕΞ2012- 13.01.2012 ότι, η πρώτη έναρξη και ένταξη, σε προγενέστερο χρόνο, στο ειδικό καθεστώς των αγροτών δεν καθιστούσε τον φορολογούμενο επιτηδευματία, ενώ τον καθιστούσε επιτηδευματία μόνο η προσθήκη καινούριας δραστηριότητας, με την οποία ο αγρότης αποκτούσε την ιδιότητα του επιτηδευματία. Κατ΄ επέκταση, η ημερομηνία δήλωσης της μεταβολής είναι επί της ουσίας η ημερομηνία πρώτης έναρξης επιτηδεύματος».

Άρα το «σκεπτικό» της ΠΟΛ. αυτής, και κατ΄ επέκταση η θέση της Διοίκησης, πρέπει να έχει εφαρμογή και στην διάταξη που Ν. 4172/2013, Άρθρο 29 : «2. Για τα φυσικά πρόσωπα με πρώτη δήλωση έναρξης επιτηδεύματος από 1ης Ιανουαρίου 2013 και για τα τρία (3) πρώτα έτη άσκησης της δραστηριότητάς τους ο φορολογικός συντελεστής του πρώτου κλιμακίου της κλίμακας της παραγράφου 1 μειώνεται κατά πενήντα τοις εκατό (50%), εφόσον το ετήσιο ακαθάριστο εισόδημά τους από επιχειρηματική δραστηριότητα δεν υπερβαίνει τις δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ. ( Σημ : Κατά την άποψη μας, δεν πρέπει να συμπεριλάβουμε το Αγροτικό Εισόδημα που φορολογείται με 13%, στο όριο των (10.000) ευρώ, γιατί ούτως ή άλλως φορολογείται με 13%, ανεξαρτήτως του χρόνου έναρξης της δραστηριότητας )», γεγονός το οποίο θα σημαίνει ότι : Εφόσον το εισόδημα του Αγρότη της περίπτωσης αυτής, από την παροχή των υπηρεσιών ή την μεταποίηση δεν υπερβαίνει το ποσό αυτό (10.000 ευρώ), θα πρέπει φορολογείται με 13% (= 26%*50% ).

Πρέπει να αναμένουμε από την Φορολογική Διοίκηση, την θέση της σχετικά με τα ανωτέρω ζητήματα και φυσικά την θέση της για τα ακόλουθα ζητήματα που χρονίζουν από καιρό και είναι τα εξής :

1) Η διευκρίνιση του τρόπου προσδιορισμού των διαφόρων ειδικών παραγόντων του κόστους, στις αγροτικές εκμεταλλεύσεις.
Όπως της απογραφής, των αποσβέσεων (του «Μητρώου παγίων» γενικότερα) , του κόστους εργασίας των μελών της οικογένειας του Αγρότη, των απαιτούμενων παραστατικών όταν χρησιμοποιούνται υπηρεσίες άλλων αγροτών, της απαιτούμενης ασφάλισης των εργατών ( με την συνεργασία του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας) καθώς και άλλων ζητημάτων.

2) Ο σαφής προσδιορισμός του τρόπου φορολόγησης των επιδοτήσεων και αποζημιώσεων.

Δηλαδή να γίνει καθορισμός των φορολογητέων, των φορολογητέων τμηματικά ( δηλαδή αυτών που αφορούν επιχορηγήσεις παγίων ) καθώς και των μη φορολογητέων ποσών. Επίσης ποιές θα λαμβάνονται υπόψη; Αυτές που αφορούν την χρήση, ή αυτές που εισπράχθηκαν στην χρήση ; Και πως θα γίνει η αναγκαία οριοθέτηση των επιδοτήσεων και αποζημιώσεων που λήφθηκαν στο 2014 και αφορούν την χρήση 2013 και προηγούμενες. Και τι θα γίνεται στις περιπτώσεις που εισπράττονται επιδοτήσεις μετά την προθεσμία υποβολής της δήλωσης της χρήσης που αφορούν ;;

3) Η θέσπιση δυνατότητας (ως εναλλακτικής λύσης) , για « τεκμαρτό υπολογισμό » , διαφόρων λογιστικών / φορολογικών μεγεθών ( αποσβέσεων, απασχόληση μελών της οικογενείας, ιδιόχρηση προϊόντων, τιμές αποτίμησης απογραφής, επιμερισμός των δαπανών του κοινού μηχανήματος, ανάμεσα στους αγρότες, που το κατέχουν , τι γίνεται στην περίπτωση των «σέμπρων» κλπ ), ώστε να γίνει ευκολότερα η λογιστική τήρηση.

Επισημαίνω ότι, κακώς δίνεται η εντύπωση ότι η προβλεπόμενη « Μη τήρηση Βιβλίων» ( !!!!!) από τους Αγρότες , είναι μια σημαντική ελάφρυνση, αφού οι διαφορές μεταξύ της « Μη τήρηση Βιβλίων - Συγκέντρωση παραστατικών εσόδων/εξόδων» ( δηλ. αυτά που θα τηρούν οι Αγρότες ) και της τήρησης « Βιβλίου Εσόδων – Εξόδων » (Απλογραφικά Βιβλία ), είναι : Η μη υποχρέωση ταξινόμησης κατά κατηγορίες, των εσόδων και εξόδων και η μη ύπαρξη προθεσμίας καταχώρησης – ενημέρωσης. Όμως για λόγους λογιστικών επαληθεύσεων, για τις ανάγκες υποβολής της δήλωσης Φ.Π.Α και των περιοδικών Συγκεντρωτικών καταστάσεων (θυμίζω : καταληκτική ημερομηνία υποβολής των δύο πρώτων τριμήνων το τέλος Σεπτεμβρίου 2014 ) , χρειάζεται ταξινόμηση και καταγραφή (καταχώρηση) των παραστατικών αυτών. Και όχι μόνο αυτό. Νοείται «Λογιστικός » προσδιορισμός του εισοδήματος χωρίς Απογραφή ( αρχική και τελική ), χωρίς «Μητρώο παγίων» και χωρίς οριοθέτηση εσόδων και εξόδων ;;;; Αν δεν υπάρξουν ειδικές φορολογικές ρυθμίσεις, η τήρηση των Λογιστικών βιβλίων των Αγροτών, σε αρκετές περιπτώσεις, θα είναι μια δύσκολη και ακριβή υπόθεση. Και αναφέρομαι όχι μόνο στους Αγρότες του Κανονικού Καθεστώτος αλλά και στους Αγρότες του Ειδικού Καθεστώτος, από την στιγμή που και για τις δύο αυτές κατηγορίες προβλέπεται Λογιστικός τρόπος προσδιορισμού του φορολογητέου αποτελέσματος .

4) Ο καθορισμός της διαδικασίας αποφυγής φορολόγησης εισοδημάτων της χρήσης 2014, που φορολογήθηκαν στην προηγούμενη χρήση 2013 ( αποφυγή διπλής φορολόγησης).

Υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες τα αγροτικά προϊόντα που φορολογηθήκαν με τεκμαρτό τρόπο, στη χρήση 2013, με βάση το ειδικό καθεστώς φορολόγησης, θα πωληθούν κατά το έτος 2014 ( είχαν δηλαδή παραχθεί το 2013 αλλά δεν είχαν πωληθεί έως 31/12/2013). Αυτό γιατί , στο προσδιορισμό του φόρου εισοδήματος της χρήσης 2013, λαμβάνονταν υπόψη οι καλλιεργούμενες από τον αγρότη εκτάσεις, ενώ στην χρήση 2014 λαμβάνονται υπόψη οι πωλήσεις. Και καλά ο Αγρότης της ανωτέρω περίπτωσης, να έχει συμπεριλάβει τα προϊόντα αυτά στην «Απογραφή της 31/12/2013», θα φορολογηθεί μόνο για το κέρδος του ( έσοδο-κόστος ). Φανταστείτε να μην το έχει συμπεριλάβει στην Απογραφή της 31/12/2013 , θα φορολογηθεί για το σύνολο του εσόδου ως κέρδος.

Αν λοιπόν, δεν διευκρινιστούν σύντομα τα ουσιώδη ζητήματα στην φορολογία των αγροτών, τα οποία είναι πολλά, και δημιουργούνται κυρίως για τους εξής λόγους :

- Της δυσκολίας αποτίμησης της απογραφής του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου.
- Της είσπραξης εκ μέρους των αγροτών ποικίλων επιδοτήσεων / επιχορηγήσεων / αποζημιώσεων και μάλιστα ετεροχρονισμένα σε σχέση με το έτος που συνέβη το γεγονός το οποίο είναι η γενεσιουργός αιτία της λήψης της επιδότησης / επιχορήγησης / αποζημίωσης.
- Της δυσκολίας « οριοθέτησης » κυρίως των εξόδων και ειδικότερα της δυσκολίας υπολογισμού της « παραγωγής σε εξέλιξη».
- Στην χρήση δύο συντελεστών φορολογίας ( 13% ή 26% ), οι οποίοι οδηγούν και στην ανάγκη για ξεχωριστή λογιστική παρακολούθηση, ώστε να προσδιοριστεί το αποτέλεσμα κάθε κλάδου ξεχωριστά και να υπαχθεί στον αντίστοιχο συντελεστή φορολογίας.

Τότε πρέπει να προβλεφτούν έστω μεταβατικές διατάξεις, για την χρήση 2014 στην φορολόγηση των αγροτών, ειδικά για τους Αγρότες του «Ειδικού Καθεστώτος».

Και τελειώνω υπενθυμίζοντας τις αλλαγές που έχουν γίνει όσον αφορά τις προθεσμίες : (Αρθρο 67. Υποβολή της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων και καταβολή του φόρου). Η παλιά διάταξη είχε ως εξής : «3. Η δήλωση υποβάλλεται κατά το χρονικό διάστημα από την 1η Φεβρουαρίου μέχρι και την 30ή Ιουνίου του αμέσως επόμενου φορολογικού έτους », ενώ η ισχύουσα έχει ως εξής : «3. Η δήλωση υποβάλλεται μέχρι και την 30ή Απριλίου του αμέσως επόμενου φορολογικού έτους.»