ΠΟΛ.1113/1.4.1997 Κοινοποίηση των άρθρων 2, 8, 13, 19 και 40 του Ν.2459/1997 (ΦΕΚ 17 Α), τα οποία αναφέρονται σε θέματα φορολογίας κληρονομιών, δωρεών - γονικών παροχών και μεταβίβασης ακινήτων με επαχθή αιτία

Αρθρο 2

Παράγραφος 1

Με την παράγραφο 1 του άρθρου 2 του κοινοποιούμενου νόμου ορίζεται κατάργηση της απαλλαγής από το φόρο κερδών από λαχεία του δημοσίου και λοιπών νομικών προσώπων που προβλεπόταν από την παράγραφο 1 του άρθρου 59 του Ν.Δ.118/1973. Η ρύθμιση αυτή έγινε, επειδή στην πράξη η διάταξη αυτή έχει ατονήσει.

Αρθρο 8

Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού προστέθηκε άρθρο 118 στο Ν.2238/1994. Με τις διατάξεις των παραγράφων 1, 4, 5 και 6 μειώνεται κατά 40% ο φόρος που προκύπτει για γονική παροχή ακινήτων που βρίσκονται στις περιοχές που ορίζονται με την παράγραφο 1 του ίδιου άρθρου, δηλαδή ακίνητα που βρίσκονται σε νησιά με πληθυσμό, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό (3.100) κατοίκους και εφόσον ο δικαιούχος της κτήσης είναι μόνιμος κάτοικος των νησιών αυτών.
Οι φορολογικές απαλλαγές και μειώσεις που παρέχονται με την παράγραφο 4 του ίδιου άρθρου παρέχονται για μία δεκαετία από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου. Στο τέλος της παρούσας εγκυκλίου παραθέτουμε πίνακα των νησιών που έχουν πληθυσμό μέχρι 3.100 κατοίκους.
Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, που θα σας κοινοποιηθεί, καθορίζονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου αυτού.

Παράδειγμα

Εστω ότι ο Α το 1993 έδωσε ένα οικόπεδο στη Ραφήνα με γονική παροχή στο γιό του Β, μόνιμο κάτοικο της νήσου Αστυπάλαιας, αξίας 8.000.000 δρχ., για την οποία βεβαιώθηκε φόρος 312.500 δρχ.
Στις 5.3.1997 ο Α κάνει μια νέα γονική παροχή στο Β δύο ακίνητα, εκ των οποίων το ένα βρίσκεται στην Αθήνα, αξίας δρχ. 8.000.000 και το άλλο βρίσκεται στην Αστυπάλαια, αξίας δρχ. 5.000.000.
Αξία σημερινής γονικής παροχής 8.000.000 + 5.000.000 = 13.000.000
Αξία προγενέστερης γονικής παροχής 8.000.000

Σύνολο γονικών παροχών 21.000.000

Αναλογών φόρος δωρεάς στα 21.000.000 1.425.000
Αναλογών φόρος δωρεάς στα 20.000.000 1.275.000
Φόρος δωρεάς που οφείλεται ολόκληρος 150.000
Αναλογών φόρος γονικής παροχής στα 20.000.000 637.500

Σύνολο αναλογούντος φόρου
(δωρεάς + γον.παρ. στα 21.000.000) 787.500
Μείον φόρος προγενέστερης γονικής παροχής 312.500

Αναλογών φόρος στη σημερινή γονική παροχή 475.000

Υπολογισμός της μείωσης κατά 40%:
Στη γον. παροχή των 13.000.000 αναλογεί φόρος 475.000 δρχ.
Στη γον. παροχή των 5.000.000 (Αστυπάλαια) αναλογεί φόρος Χ?

5.000.000 5
Χ = 475.000 Χ

13.000.000 13

Ο φόρος αυτός μειώνεται κατά 40%, δηλαδή 182.692 Χ 40% = 73.077

Φόρος που οφείλεται για το συγκεκριμένο ακίνητο
(182.692 - 73.077) = 109.615
Συν φόρος που οφείλεται για το ακίνητο της Αθήνας
(475.000 - 182.692) = 292.308

Τελικά οφειλόμενο ποσό φόρου στη σημερινή γονική παροχή 401.923

Αρθρο 19

Παράγραφος 1

Με την παράγραφο 1 του άρθρου 19 του Ν.2459/1997 προστίθενται εδάφια στην παράγραφο 3 του άρθρου 15 του Ν.Δ.118/1973, με τα οποία ορίζεται ότι:

α) σε περίπτωση που η επικαρπία, είτε με παραίτηση, είτε με σύμβαση, περιέρχεται στον ψιλό κύριο που έχει υπαχθεί σε φόρο για την ψιλή κυριότητα, επιβάλλεται φόρος στην αξία της πλήρους κυριότητας, μετά την αφαίρεση από αυτή του τμήματος της αξίας που αναλογεί στο ποσοστό για το οποίο ο ψιλός κύριος είχε υπαχθεί σε φόρο κατά τη μεταβίβαση της ψιλής κυριότητας,

β) σε περίπτωση που μεταβιβάζεται για αόριστο χρόνο με χαριστική αιτία ή αιτία θανάτου το δικαίωμα ενάσκησης της επικαρπίας σε άλλο πρόσωπο εκτός του ψιλού κυρίου, η αξία αυτής προσδιορίζεται σε ποσοστό της αξίας της πλήρους κυριότητας κατά το χρόνο γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης με βάση την ηλικία του επικαρπωτή.

Με τη ρύθμιση αυτή επιτυγχάνεται δικαιότερη φορολογική αντιμετώπιση, τόσο του ψιλού κυρίου, όταν αποκτά το δικαίωμα της επικαρπίας, αφού δεν φορολογείται για μεγαλύτερο των 10/10 ποσοστό της πλήρους κυριότητας (με συνυπολογισμό του ποσοστού της πλήρους κυριότητας για το οποίο είχε υπαχθεί σε φόρο κατά τη μεταβίβαση της ψιλής κυριότητας σ' αυτόν), όσο και εκείνου που αποκτά το δικαίωμα ενάσκησης της επικαρπίας, εφόσον η αξία αυτής προσδιορίζεται σε ποσοστό της αξίας της πλήρους κυριότητας κατά το χρόνο γένεσης της φορολογικής
υποχρέωσης, με βάση την ηλικία του επικαρπωτή, από τη διάρκεια ζωής του οποίου εξαρτάται και η διάρκεια ενάσκησης της επικαρπίας. Η ρύθμιση αυτή κρίθηκε αναγκαία επειδή, κατά την εφαρμογή της διάταξης ως ίσχυε
πριν, συνέβαινε πολλές φορές ο ψιλός κύριος να φορολογείται για αξία μεγαλύτερη από την αξία της πλήρους κυριότητας του ακινήτου, ιδίως όταν είναι μικρής ηλικίας ή όταν δεν έχει συγγενικό δεσμό με τον επικαρπωτή.
Για κατανόηση των ανωτέρω, σας δίδουμε τα ακόλουθα παραδείγματα:

1ο Παράδειγμα

Εστω ότι το έτος 1992 ο Α' πατέρας, ηλικίας 62 ετών, με σύμβαση δωρεάς, έδωσε στο γιό του, ηλικίας 25 ετών, ένα ακίνητο κατά ψιλή κυριότητα, αξίας 10.000.000 δρχ., παρακρατώντας την επικαρπία. Στη συνέχεια, μετά από 5 χρόνια, πατέρας και γιός συμφωνούν να μεταβιβασθεί και η επικαρπία, ώστε ο γιός να γίνει πλήρης κύριος του ακινήτου Ετσι έχουμε:

Αξία πλήρους κυριότητας ακινήτου (κατά το έτος 1992) δρχ. 10.000.000 Δεδομένου ότι έχουμε επικαρπία αορίστου χρόνου, η φορολογητέα αξία θα υπολογισθεί με τόσα δέκατα όσα αντιστοιχούν στην ηλικία του επικαρπωτή δηλαδή στα 3/10 (10.000.000 Χ 3/10) = 3.000.000
Συνεπώς, για τη φορολογία της ψιλής κυριότητας λαμβάνεται:
Αξία πλήρους κυριότητας 10.000.000
Μείον αξία επικαρπίας (3/10) 3.000.000

Αρα:
Αξία ψιλής κυριότητας (7/10) 7.000.000 επί της οποίας υπολογίζεται ο φόρος Στη συνέχεια, με τη μεταβίβαση της επικαρπίας το έτος 1997 αιτία δωρεάς στον ψιλό κύριο, ο οποίος γίνεται και πλήρης κύριος του ακινήτου, θα πρέπει να καταβάλει το φόρο δωρεάς για την επικαρπία.
Ετσι έχουμε:
Αξία πλήρους κυριότητας ανικήτου κατά το έτος 1997 δρχ. 16.000.000 Με βάση τη νέα ρύθμιση θα πρέπει από την αξία της πλήρους κυριότητας του ακινήτου να αφαιρεθεί η αξία της ψιλής κυριότητας που αντιστοιχεί στο ποσοστό (τόσων δεκάτων) που είχε φορολογηθεί με την αρχική μεταβίβαση Δηλαδή εδώ θα έχουμε 16.000.000 Χ 7/10 = 11.200.000

Αρα:
Αξία επικαρπίας επί της οποίας υπολογίζεται ο φόρος με βάση τη νέα διάταξη 4.800.000

2ο Παράδειγμα

Μεταβίβαση δικαιώματος ενάσκησης της επικαρπίας σε άλλο από τον ψιλό κύριο πρόσωπο.
Εστω ότι το έτος 1992 ο Α' πατέρας, ηλικίας 62 ετών, με σύμβαση δωρεάς έδωσε στο γιό του, ηλικίας 25 ετών, ένα ακίνητο κατά ψιλή κυριότητα, αξίας 10.000.000 δρχ., παρακρατώντας την επικαρπία.
Σήμερα, μετά από 5 χρόνια, ο πατέρας, με τη συναίνεση του γιού του, ψιλού κυρίου, μεταβιβάζει με δωρεά στη θυγατέρα του Β' το δικαίωμα ενάσκησης της επικαρπίας για αόριστο χρόνο.
Με βάση τη νέα διάταξη για τον υπολογισμό του φόρου έχουμε:

Αξία πλήρους κυριότητας του ακινήτου κατά το έτος 1997 δρχ. 16.000.000 Ηλικία του επικαρπωτή 67 χρονών.
Δεδομένου ότι έχουμε δικαίωμα ενάσκησης επικαρπίας αορίστου χρόνου, η φορολογητέα αξία αυτής θα υπολογισθεί με τόσα δέκατα όσα αντιστοιχούν στην ηλικία του επικαρπωτή - και όχι του προσώπου στο οποίο περιέρχεται - εφόσον από τη διάρκεια ζωής του εξαρτάται και η διάρκεια ενάσκησης της επικαρπίας.
Δηλαδή έχουμε 16.000.000 Χ 3/10 = 4.800.000

αξία επί της οποίας θα υπολογισθεί και ο φόρος δωρεάς.

Αρθρο 19

Παράγραφος 2

Με την παράγραφο 2 του άρθρου αυτού αντικαθίσταται η παρ. 5 του άρθρου 42 του Ν.Δ.118/1973, όπως ίσχυε και ορίζεται ότι:

"5) Η επανάληψη συμβολαίου δωρεάς ή γονικής παροχής ή προίκας μεταξύ των αυτών προσώπων ή των ειδικών ή καθολικών διαδόχων τους για το αυτό ακίνητο, για οποιονδήποτε λόγο, καθώς και η διόρθωση συμβολαίου, εφόσον δεν αναφέρεται στο όνομα των συμβαλλομένων, στην έκταση ή στη θέση και στην περιγραφή του ακινήτου, δεν δημιουργεί υποχρέωση καταβολής φόρου. Αν με μεταγενέστερο συμβόλαιο διευκρινίζεται ότι η έκταση που μεταβιβάστηκε είναι μεγαλύτερη από αυτή που περιγράφεται στο αρχικό συμβόλαιο, οφείλεται φόρος μόνο για την αξία της επιπλέον έκτασης. Αντίθετα, αν με μεταγενέστερο συμβόλαιο διευκρινίζεται ότι η έκταση που μεταβιβάστηκε είναι μικρότερη από αυτή που περιγράφεται στο αρχικό συμβόλαιο, δεν οφείλεται φόρος". Η ρύθμιση αυτή έγινε επειδή μέχρι σήμερα το θέμα αυτό (διόρθωσης ή επανάληψης συμβολαίων) αντιμετωπιζόταν με παραπομπή στις διατάξεις φορολογίας μεταβίβασης, βάσει του άρθρου 6 παρ. 7 του Ν.1947/1991 (ΦΕΚ 70/τ. Α'/14.5.1991). Λεπτομερείς οδηγίες για τα θέματα αυτά έχουν δοθεί με την υπ' αριθμ. 1115/1991 εγκύκλιό μας.

Αρθρο 19

Παράγραφος 3

Με τις διατάξεις της παραγράφου 5 του άρθρου 102 του Ν.Δ.118/1973 ορίζεται πως το δικαίωμα του δημοσίου για την επιβολή και είσπραξη του φόρου κληρονομιών, δωρεών - γονικών παροχών είναι παραγραμμένο για όλες τις υποθέσεις για τις οποίες η φορολογική ενοχή γεννήθηκε μέχρι και την 31.12.1971. Ηδη, με την παράγραφο 3 του άρθρου αυτού, αντικαθίσταται η παρ. 5 του άρθρου 102 του Ν.Δ.118/1973, όπως ισχύει και ορίζεται ότι:

"5. Το δικαίωμα του Δημοσίου για την επιβολή και είσπραξη των φόρων, που προκύπτουν από την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος, σε υποθέσεις για τις οποίες η φορολογική υποχρέωση γεννήθηκε μέχρι και την 31.12.1976 θεωρείται παραγραμμένο. Στις υποθέσεις αυτές δεν απαιτείται το πιστοποιητικό του προϊστάμενου της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας που προβλέπεται από τα άρθρα 105 έως και 112, αλλά, αντί γι'αυτό, μπορεί να προσκομίζεται:

α) Προκειμένου για κτήσεις αιτία θανάτου, ληξιαρχική πράξη θανάτου, από την οποία να προκύπτει ότι ο θάνατος του κληρονομουμένου ή δωρητή αιτία θανάτου επήλθε μέχρι και την 31.12.1976, καθώς και υπεύθυνη δήλωση του υποχρέου ότι δεν συντρέχει περίπτωση μετάθεσης του χρόνου γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης.

β) Προκειμένου για δωρεές εν ζωή και προίκες, αντίγραφο του οικείου συμβολαίου που συντάχθηκε μέχρι και την 31.12.1976 ή βεβαίωση του συμβολαιογράφου, που συνέταξε το συμβόλαιο, ότι τούτο συντάχθηκε μέχρι και την 31.12.1976 και δεν συντρέχει περίπτωση μετάθεσης του χρόνου γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης". Συνεπώς, για τις πιο πάνω υποθέσεις δεν υποβάλλονται οι οικείες δηλώσεις, στην περίπτωση δε που αυτές έχουν υποβληθεί, αμελείται τόσο η βεβαίωση του οικείου φόρου, όσο και η είσπραξη του τυχόν βεβαιωθέντος και η διενέργεια ελέγχου. Είναι πολύ πιθανό να έχουν υποβληθεί δηλώσεις πριν τη δημοσίευση του νόμου και η εκκαθάριση του φόρου να έχει γίνει με τα προγενέστερα του νόμου φορολογικά δεδομένα, παρότι η σύνταξη του οικείου συμβολαίου, έγινε σε χρόνο μεταγενέστερο της 18.2.1997.
Στις περιπτώσεις αυτές, σας εφιστούμε την προσοχή να προβείτε σε νέα εκκαθάριση του φόρου σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.2459/1997 και να ενημερώσετε σχετικά το φορολογούμενο.

ΙΙ. Φορολογία μεταβίβασης ακινήτων

Αρθρο 2

Περιπτώσεις 2 και 3

Με τις διατάξεις των περιπτώσεων 2 και 3 του άρθρου αυτού καταργούνται:

α) Το Ν.Δ.987/1971 που προέβλεπε απαλλαγή της σύμβασης συνένωσης οικοπέδων με σκοπό την ανέγερση οικοδομής στο ενιαίο οικόπεδο που προέκυπτε με τη συνένωση. Μετά την κατάργηση της ως άνω διάταξης, για συνενώσεις οικοπέδων που πραγματοποιούνται από 18.2.1997 θα οφείλεται φόρος συνένωσης.
Δεδομένου ότι η συνένωση ακινήτων συνήθως επιτυγχάνεται με ανταλλαγή εξ αδιαιρέτου ποσοστών σε κάθε ένα από αυτά μεταξύ των συνιδιοκτητών, ώστε να καταστούν εκ της συνένωσης συγκύριοι στο ενιαίο οικόπεδο, ο συντελεστής φόρου είναι αυτός της ανταλλαγής και είναι ίσος με το μισό του ακέραιου συντελεστή που ισχύει σε κάθε περίπτωση.

β) Η περ. θ' του άρθρου 6 του Α.Ν.1521/1950, όπως ίσχυε, η οποία προέβλεπε απαλλαγή από το φόρο μεταβίβασης για αγορά ακινήτων με κεφάλαια που εισάγονται από ομογενείς κατοίκους του εξωτερικού που έμεναν εκεί για μία τουλάχιστον τριετία, από Ελληνες εργαζομένους στο εξωτερικό και ναυτικούς για μία τουλάχιστον τριετία.
Επειδή πριν τη δημοσίευση του κοινοποιούμενου νόμου έχουν υποβληθεί δηλώσεις Φ.Μ.Α. με τις προγενέστερες διατάξεις (περ. θ' άρθρου 6 Α.Ν.1521/1950 και Ν.Δ.987/1971), θα πρέπει να κληθούν οι φορολογούμενοι από τον προϊστάμενο Δ.Ο.Υ. σε τακτή προθεσμία και, σε περίπτωση που δεν έχουν συντάξει συμβόλαιο, θα πρέπει να υποβάλουν νέα δήλωση ματαιώνοντας την αρχική, καταβάλλοντας και συμψηφίζοντας κατά περίπτωση τον οικείο φόρο. Σε περίπτωση, όμως, που έχουν συντάξει συμβόλαιο μετά τη δημοσίευση του νόμου, θα πρέπει να υποχρεωθούν σε καταβολή του αναλογούντα Φ.Μ.Α. που προβλέπουν οι πιο πάνω διατάξεις. Αν ο φορολογούμενος δεν προσέλθει στην τακτή προθεσμία ή αρνηθεί να καταβάλει τον επί πλέον φόρο τον οποίο υποχρεούται να καταβάλει, ο προϊστάμενος Δ.Ο.Υ. θα προβεί σε κοινοποίηση φύλλου ελέγχου.

Αρθρο 8

Με τις διατάξεις του άρθρου 8 του κοινοποιούμενου νόμου προστέθηκε στο Ν.2238/1994 άρθρο 118. Με τις παραγρ. 1, 4, 5 και 6 του άρθρου αυτού μειώνονται οι φορολογικοί συντελεστές που προβλέπονται από το άρθρο 4 του Α.Ν.1521/1950 κατά ποσοστό σαράντα τοις εκατό (40%) για αγορά ακινήτων ή εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί ακινήτων σε νησιά που, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, έχουν κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό (3.100) κατοίκους και πραγματοποιούνται από φυσικά πρόσωπα που κατοικούν μόνιμα σ' αυτά.
Η μείωση των ως άνω φορολογικών συντελεστών παρέχεται για μια δεκαετία (10) από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, ήτοι από 18.2.1997.
Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών που θα σας κοινοποιηθεί, καθορίζονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου αυτού.

Αρθρο 13

Παράγραφος 13

Με τις διατάξεις της παραγράφου 13 του άρθρου αυτού παρατείνεται η προθεσμία ισχύος του άρθρου 1 του Ν.Δ.1297/1972 μέχρι και την 31 Δεκεμβρίου 2000.

Αρθρο 19

Παράγραφος 4

Με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου αυτού αντικαθίστανται το δεύτερο και τρίτο εδάφιο της παραγράφου 6 του άρθρου 1 του Α.Ν.1521/1950 όπως ίσχυε και ορίζεται ότι, αν με μεταγενέστερο συμβόλαιο διευκρινίζεται ότι το τίμημα ή η έκταση του ακινήτου που αγοράστηκε είναι μεγαλύτερα από αυτά που περιγράφονται στο αρχικό συμβάλαιο, φόρος μεταβίβασης οφείλεται μόνο για το επί πλέον τίμημα ή για την αξία της επί πλέον έκτασης του ακινήτου αυτού. Αντίθετα, αν με μεταγενέστερο συμβόλαιο διευκρινίζεται ότι το τίμημα ή η έκταση του ακινήτου που αγοράστηκε είναι μικρότερα από αυτά που περιγράφονται στο αρχικό συμβόλαιο, δεν οφείλεται φόρος.

Παράγραφος 5

Με τις διατάξεις της παραγράφου 5 του ίδιου κοινοποιούμενου άρθρου και νόμου ορίζεται ότι, αν σε μεταβιβαστικό συμβόλαιο η έκταση του μεταβιβαζόμενου ακινήτου είναι μεγαλύτερη της αναγραφόμενης στον με επαχθή αιτία τίτλο κτήσης αυτού, εκτός του οικείου φόρου για τη σύμβαση μεταβίβασης, καταβάλλεται και φόρος μεταβίβασης για την αξία της επιπλέον έκτασης, με χρόνο φορολογίας το χρόνο κατάρτισης του μεταβιβαστικού συμβολαίου που βαρύνει τον πωλητή του ακινήτου.
Η θέσπιση της διάταξης αυτής κρίθηκε αναγκαία, γιατί συχνά παρουσιάζεται το φαινόμενο να μεταβιβάζονται ακίνητα μεγαλύτερης έκτασης από την αναγραφόμενη στον τίτλο κτήσης, με αποτέλεσμα να διαφεύγει ο φόρος που έπρεπε να είχε καταβάλει ο μεταβιβάζων το ακίνητο, επικαλούμενος ως τίτλο κτήσης τη χρησικτησία για την επιπλέον έκταση και ιδιαίτερα σε περιοχές όπου δεν υπάρχει υποχρέωση καταβολής φόρου.
Κατ' εφαρμογή των πιο πάνω διατάξεων, θα πρέπει να υποβάλλεται εκτός από τη δήλωση μεταβίβασης και δήλωση από τον πωλητή για την αξία της επί πλέον έκτασης. Οσον αφορά την υποβολή της δήλωσης, τον έλεγχο αυτής, την καταβολή του φόρου και γενικά τη διαδικασία βεβαίωσης και είσπραξης του φόρου, θα εφαρμόζονται ανάλογα σε κάθε περίπτωση οι διατάξεις του Α.Ν.1521/1950.
Επισημαίνουμε ότι οι διατάξεις αυτές έχουν εφαρμογή μόνο κατά την πώληση ακινήτων, τα οποία αποκτήθηκαν από το μεταβιβάζοντα με επαχθή αιτία και όχι αιτία δωρεάς, γονικής παροχής ή αιτία θανάτου.

Παράγραφος 6

Με τις διατάξεις της παραγράφου 6 του ιδίου κοινοποιούμενου άρθρου και νόμου προστίθεται η υποπερίπτωση δ' στην παράγραφο Β' της παρ. 1 του άρθρου 4 του Α.Ν.1521/1950 (ΦΕΚ 245 Α') που έχει ως εξής:

Επιβάλλεται φόρος μεταβίβασης για αγορά ακινήτου κατά το ποσοστό που καλύπτεται η αγοραία αξία του με κεφάλαια που αποδεδειγμένα εισάγονται από την αλλοδαπή:

α) από Ελληνες, που εργάζονται ή εργάστηκαν με οποιαδήποτε ιδιότητα στο εξωτερικό για έξι (6) τουλάχιστον χρόνια,

β) από Ελληνες ναυτικούς που εργάζονται ή εργάστηκαν σε πλοία με Ελληνική ή ξένη σημαία για έξι (6)
τουλάχιστον χρόνια που εκτελούσαν πλόες εξωτερικού, έστω και αν προσεγγίζουν και σε ελληνικά λιμάνια και ο βασικός μισθός τους προβλέπεται από το μισθολόγιο που ισχύει κάθε φορά ότι καταβάλλεται σε ξένο νόμισμα και

γ) από ομογενείς εγκατεστημένους στο εξωτερικό τουλάχιστον έξι (6) χρόνια.

Ο συντελεστής του φόρου στις περιπτώσεις αυτές μειώνεται στο μισό του ακέραιου συντελεστή που ισχύει για κάθε περίπτωση μεταβίβασης ακινήτων. Για τις τρεις κατηγορίες δικαιούχων απαιτείται εξαετής παραμονή ή εργασία στο εξωτερικό, αντί της τριετούς που ίσχυε με τις προγενέστερες διατάξεις. Ο χρόνος αυτός μπορεί να είναι συνεχής ή διακεκομμένος, αρκεί αθροιστικά να συμπληρώνεται η εξαετία πριν από το χρόνο κατάρτισης της σύμβασης αγοράς. Για ενιαία εφαρμογή της διάταξης αυτής παραθέτουμε το εξής παράδειγμα. Εστω ότι ο Α ως Ελληνας εργαζόμενος επί εξαετία στο εξωτερικό προβαίνει σε αγορά ακινήτου αξίας 40.000.000 δρχ. προσκομίζοντας στον προϊστάμενο ΔΟΥ μοναδικές βεβαιώσεις εισαγωγής συναλλάγματος 20.000.000 δρχ.
Ο μειωμένος συντελεστής που προβλέπεται με την κοινοποιούμενη διάταξη, θα έχει εφαρμογή μόνο στο ποσοστό της αξίας που καλύπτεται με συνάλλαγμα. Συγκεκριμένα, αν το ακίνητο βρίσκεται σε περιοχή που λειτουργεί πυροσβεστική, ο συντελεστής φόρου μεταβίβασης για τα πρώτα 4.000.000 είναι 11%, για δε τα υπόλοιπα 13%.
Συνεπώς:
Αξία ακινήτου 40.000.000
4.000.000 Χ 5,5% = 220.000
16.000.000 Χ 6,5% = 1.040.000
Τα υπόλοιπα 20.000.000 Χ 13% = 2.600.000

Σύνολο φόρου 3.860.000

Με την αριθ. 1035254/181/Β0013/ΠΟΛ.1108/24.3.1997 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθικής Οικονομίας και Οικονομικών, την οποία σας κοινοποιήσαμε, καθορίζονται οι λεπτομέρειες διαπίστωσης της συνδρομής των προϋποθέσεων της υποπερίπτωσης αυτής.
Κατά τα λοιπά, για την εφαρμογή της διάταξης αυτής του κοινοποιούμενου νόμου, εξακολουθούν να ισχύουν οι οδηγίες που σας δώσαμε με την αριθ. πρωτ. 1073201/948/ΠΟΛ.1204/17.10.1990 εγκύκλιο διαταγή μας, στην οποία και σας παραπέμπουμε.

Αρθρο 40

Η ισχύς των κοινοποιουμένων ως άνω διατάξεων του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (18.2.1997), εκτός της παρ. 13 του άρθρου 13 που αρχίζει από 1.1.1997.