Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 282/2011

ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) αριθ. 282/2011 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
της 15ης Μαρτίου 2011
για τη θέσπιση μέτρων εφαρμογής της οδηγίας 2006/112/ΕΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας

(αναδιατύπωση)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ

Άρθρο 1

Ο παρών κανονισμός θεσπίζει μέτρα για την εφαρμογή ορισμένων διατάξεων των τίτλων I έως V, και VII έως XII της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II
ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
(ΤΙΤΛΟΣ I ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 2

Δεν συνεπάγονται ενδοκοινοτικές αποκτήσεις κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφος 1 στοιχείο β) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ:
α) η μεταφορά καινούργιου μεταφορικού μέσου από μη υποκείμενο στον φόρο σε περίπτωση αλλαγής κατοικίας, υπό την προϋπόθεση ότι η απαλλαγή που προβλέπεται στο άρθρο 138 παράγραφος 2 στοιχείο α) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ δεν μπορεί να εφαρμοστεί κατά τον χρόνο της παράδοσης·
β) η επαναφορά καινούργιου μεταφορικού μέσου από μη υποκείμενο στον φόρο στο κράτος μέλος από το οποίο του είχε παραδοθεί αρχικά στο πλαίσιο της απαλλαγής που προβλέπεται στο άρθρο 138 παράγραφος 2 στοιχείο α) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Άρθρο 3

Με την επιφύλαξη του άρθρου 59α πρώτο εδάφιο στοιχείο β) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, οι ακόλουθες παροχές υπηρεσιών δεν υπόκεινται στον φόρο, εφόσον ο παρέχων αποδεικνύει ότι ο τόπος της παροχής που καθορίζεται σύμφωνα με το κεφάλαιο V τμήμα 4 υποτμήματα 3 και 4 του παρόντος κανονισμού βρίσκεται εκτός της Ένωσης:
α) από 1ης Ιανουαρίου 2013 οι υπηρεσίες που αναφέρονται στο άρθρο 56 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο της οδηγίας 2006/112/ΕΚ·
β) από 1ης Ιανουαρίου 2015 οι υπηρεσίες που αναφέρονται στο άρθρο 58 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ·
γ) οι υπηρεσίες που αναφέρονται στο άρθρο 59 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Άρθρο 4

Υποκείμενος στον φόρο ο οποίος δικαιούται να μη φορολογείται για τις ενδοκοινοτικές του αποκτήσεις αγαθών, σύμφωνα με το άρθρο 3 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, εξακολουθεί να επωφελείται από τη μη φορολόγηση ακόμη και αν, σύμφωνα με το άρθρο 214 παράγραφος 1 στοιχείο δ) ή ε) της εν λόγω οδηγίας, του έχει χορηγηθεί αριθμός φορολογικού μητρώου ΦΠΑ για τις υπηρεσίες που λαμβάνει για τις οποίες είναι υπόχρεος για την καταβολή του ΦΠΑ ή για τις υπηρεσίες που παρέχει στο έδαφος άλλου κράτους μέλους για τις οποίες ο ΦΠΑ καταβάλλεται μόνο από τον λήπτη.

Ωστόσο, εάν ο συγκεκριμένος υποκείμενος στον φόρο κοινοποιεί τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ του σε πάροχο όσον αφορά μια ενδοκοινοτική απόκτηση αγαθών, θεωρείται ότι χρησιμοποιεί την επιλογή την οποία προβλέπει το άρθρο 3 παράγραφος 3 της εν λόγω οδηγίας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III
ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΦΟΡΟ
(ΤΙΤΛΟΣ III ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 5

Ο συγκροτημένος σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2137/85 ευρωπαϊκός όμιλος οικονομικού σκοπού (ΕΟΟΣ), ο οποίος διενεργεί παραδόσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών, έναντι αντιπαροχής, στα μέλη του ή σε τρίτους, είναι υποκείμενος στον φόρο κατά την έννοια του άρθρου 9 παράγραφος 1 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV
ΦΟΡΟΛΟΓΗΤΕΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ
(ΤΙΤΛΟΣ IV ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2006/112/ΕΚ)

ΤΜΗΜΑ 1
Παραδόσεις αγαθών
(Άρθρα 14 έως 19 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 5α

Για την εφαρμογή του άρθρου 14 παράγραφος 4 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, θεωρείται ότι τα αγαθά έχουν αποσταλεί ή μεταφερθεί από τον προμηθευτή ή για λογαριασμό του, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων κατά τις οποίες ο προμηθευτής παρεμβαίνει έμμεσα στην αποστολή ή τη μεταφορά των αγαθών, ιδίως στις ακόλουθες περιπτώσεις:
α) όταν η αποστολή ή η μεταφορά των αγαθών ανατίθεται, στο πλαίσιο υπεργολαβίας, από τον προμηθευτή σε τρίτο που παραδίδει τα αγαθά στον λήπτη,
β) όταν η αποστολή ή η μεταφορά των αγαθών παρέχεται από τρίτο αλλά ο προμηθευτής επιβαρύνεται είτε με το σύνολο είτε με μέρος της ευθύνης της παράδοσης των αγαθών στον λήπτη,
γ) όταν ο προμηθευτής εκδίδει το τιμολόγιο και εισπράττει τα τέλη μεταφοράς από τον λήπτη και τα αποστέλλει κατόπιν σε τρίτο ο οποίος διευθετεί την αποστολή ή τη μεταφορά των αγαθών,
δ) όταν ο προμηθευτής προωθεί με οποιονδήποτε τρόπο τις υπηρεσίες παράδοσης τρίτου προς τον λήπτη, φέρνει σε επαφή τον λήπτη και έναν τρίτο ή με άλλο τρόπο παρέχει σε τρίτο τις απαραίτητες πληροφορίες για την παράδοση των αγαθών στον πελάτη.

Ωστόσο, δεν θεωρείται ότι τα αγαθά έχουν αποσταλεί ή μεταφερθεί από τον προμηθευτή ή για λογαριασμό του στην περίπτωση που ο λήπτης μεταφέρει τα αγαθά ο ίδιος ή όταν ο λήπτης διευθετεί την παράδοση των αγαθών με τρίτο και ο προμηθευτής δεν παρεμβαίνει, άμεσα ή έμμεσα, στην παροχή ή στη βοήθεια οργάνωσης της αποστολής ή της μεταφοράς των εν λόγω αγαθών.

Άρθρο 5β

Για την εφαρμογή του άρθρου 14α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ο όρος “διευκολύνει” νοείται ως η χρήση ηλεκτρονικής διεπαφής που επιτρέπει στον λήπτη και τον προμηθευτή ο οποίος προσφέρει αγαθά προς πώληση μέσω της ηλεκτρονικής διεπαφής να έρθουν σε επαφή, η οποία καταλήγει στην παράδοση αγαθών μέσω της εν λόγω ηλεκτρονικής διεπαφής.

Ωστόσο, ο υποκείμενος στον φόρο δεν διευκολύνει την παράδοση αγαθών εφόσον πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) ο εν λόγω υποκείμενος στον φόρο δεν θέτει, άμεσα ή έμμεσα, κανέναν εκ των όρων και προϋποθέσεων βάσει των οποίων πραγματοποιείται η παράδοση αγαθών,
β) ο εν λόγω υποκείμενος στον φόρο δεν εμπλέκεται, άμεσα ή έμμεσα, στην έγκριση της χρέωσης του λήπτη όσον αφορά την πληρωμή που πραγματοποιήθηκε,
γ) ο εν λόγω υποκείμενος στον φόρο δεν εμπλέκεται, άμεσα ή έμμεσα, στην παραγγελία ή την παράδοση των αγαθών.

Το άρθρο 14α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ δεν ισχύει για τον υποκείμενο στον φόρο ο οποίος παρέχει μόνο κάποιο από τα εξής:
α) τη διεκπεραίωση πληρωμών που αφορούν την παράδοση αγαθών,
β) την αναφορά ή τη διαφήμιση των αγαθών,
γ) την προώθηση ή μεταφορά των ληπτών σε άλλες ηλεκτρονικές διεπαφές στις οποίες προσφέρονται αγαθά προς πώληση, χωρίς περαιτέρω παρέμβαση στην παράδοση.

Άρθρο 5γ

Για την εφαρμογή του άρθρου 14α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ο υποκείμενος στον φόρο, ο οποίος θεωρείται ότι έχει λάβει και παραδώσει τα αγαθά ο ίδιος, δεν είναι υπόχρεος για την καταβολή ΦΠΑ που υπερβαίνει τον δηλωθέντα και καταβληθέντα ΦΠΑ για τις εν λόγω παραδόσεις, εφόσον πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) ο υποκείμενος στον φόρο εξαρτάται από τις πληροφορίες που παρείχαν οι προμηθευτές οι οποίοι πωλούν αγαθά μέσω ηλεκτρονικής διεπαφής ή άλλοι τρίτοι, με σκοπό την ορθή δήλωση και καταβολή του ΦΠΑ για τις εν λόγω παραδόσεις,
β) οι πληροφορίες που προβλέπονται στο στοιχείο α) είναι εσφαλμένες,
γ) ο υποκείμενος στον φόρο μπορεί να αποδείξει ότι ευλόγως δεν θα ήταν σε θέση να γνωρίζει και δεν μπορούσε να γνωρίζει ότι οι εν λόγω πληροφορίες ήταν εσφαλμένες.

Άρθρο 5δ

Εκτός αν διαθέτει στοιχεία περί του αντιθέτου, ο υποκείμενος στον φόρο που θεωρείται ότι έχει λάβει και παραδώσει τα αγαθά σύμφωνα με το άρθρο 14α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ θεωρεί:
α) το πρόσωπο που παραδίδει αγαθά μέσω ηλεκτρονικής διεπαφής ως υποκείμενο στον φόρο,
β) το πρόσωπο που αγοράζει τα εν λόγω αγαθά ως μη υποκείμενο στον φόρο.

ΤΜΗΜΑ 2
Παροχές υπηρεσιών
(Άρθρα 24 έως 29 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 6

1. Ως υπηρεσίες εστιατορίου και εστίασης νοούνται οι υπηρεσίες που συνίστανται στην παράδοση παρασκευασμένων ή μη φαγητών ή ποτών ή και των δύο, για ανθρώπινη κατανάλωση, συνοδευόμενες από επαρκείς υπηρεσίες στήριξης που καθιστούν δυνατή την άμεση κατανάλωσή τους. Η προμήθεια τροφίμων ή ποτών ή και των δύο αποτελεί ένα μόνο στοιχείο του συνόλου στο οποίο οι υπηρεσίες υπερέχουν. Οι υπηρεσίες εστιατορίου καλύπτουν την παροχή τέτοιου είδους υπηρεσιών στις εγκαταστάσεις του παρόχου και οι υπηρεσίες εστίασης καλύπτουν την παροχή τέτοιου είδους υπηρεσιών εκτός των εγκαταστάσεων του παρόχου.

2. Η προμήθεια παρασκευασμένων ή μη τροφίμων ή ποτών ή και των δύο, συμπεριλαμβανομένης ή όχι της μεταφοράς τους αλλά δίχως άλλη υπηρεσία στήριξης δεν θεωρείται υπηρεσία εστιατορίου ή εστίασης κατά την έννοια της παραγράφου 1.

Άρθρο 6α

1. Οι υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών, κατά την έννοια του άρθρου 24 παράγραφος 2 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, καλύπτουν ειδικότερα τα εξής:
α) υπηρεσίες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας για τη μετάδοση και μεταγωγή της φωνής, δεδομένων και βίντεο, συμπεριλαμβανομένων των τηλεφωνικών υπηρεσιών με συνιστώσα εικόνας (υπηρεσίες εικονοτηλεφώνου·
β) τηλεφωνικές υπηρεσίες που παρέχονται μέσω του διαδικτύου, συμπεριλαμβανομένων των φωνητικών υπηρεσιών μέσω του πρωτοκόλλου του Ίντερνετ (VoIP)·
γ) φωνητικό ταχυδρομείο, αναμονή κλήσεων, προώθηση κλήσεων, αναγνώριση καλούντος, τριμερή κλήση και άλλες υπηρεσίες διαχείρισης κλήσεων·
δ) υπηρεσίες τηλεειδοποίησης·
ε) υπηρεσίες ηχογραφημένων κειμένων·
στ) φαξ, τηλέγραφο και τηλετυπία·
ζ) πρόσβαση στο διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης στον Παγκόσμιο Ιστό·
η) συνδέσεις ιδιωτικού δικτύου που παρέχουν τηλεπικοινωνιακούς συνδέσμους για την αποκλειστική χρήση του πελάτη.

2. Οι υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών, κατά την έννοια του άρθρου 24 παράγραφος 2 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, δεν καλύπτουν τα εξής:
α) ηλεκτρονικά παρεχόμενες υπηρεσίες·
β) ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές υπηρεσίες μεταδόσεων (εφεξής «ραδιοτηλεοπτικές υπηρεσίες»).

Άρθρο 6β

1. Οι ραδιοτηλεοπτικές υπηρεσίες περιλαμβάνουν τις υπηρεσίες που συνίστανται στην παροχή ακουστικού και οπτικοακουστικού περιεχομένου, όπως ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα που παρέχονται στο ευρύ κοινό μέσω δικτύων επικοινωνίας από πάροχο υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων και υπό τη συντακτική ευθύνη του για την ταυτόχρονη ακρόαση ή παρακολούθηση, με βάση προγραμματισμό μεταδόσεων.

2. Η παράγραφος 1 καλύπτει, ιδίως, τα εξής:
α) ραδιοφωνικά ή τηλεοπτικά προγράμματα που μεταδίδονται ή αναμεταδίδονται μέσω ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού δικτύου·
β) ραδιοφωνικά ή τηλεοπτικά προγράμματα που διανέμονται μέσω του διαδικτύου ή παρόμοιου ηλεκτρονικού δικτύου (συνεχούς ροής μέσω ΙΡ), εάν μεταδίδονται ταυτόχρονα με τη μετάδοση ή αναμετάδοσή τους μέσω ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού δικτύου.

3. Η παράγραφος 1 δεν καλύπτει τα εξής:
α) υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών·
β) ηλεκτρονικά παρεχόμενες υπηρεσίες·
γ) την παροχή πληροφοριών σχετικά με συγκεκριμένα προγράμματα κατά παραγγελία·
δ) τη μεταβίβαση δικαιωμάτων μετάδοσης ή αναμετάδοσης·
ε) τη χρηματοδοτική μίσθωση τεχνικού εξοπλισμού ή εγκαταστάσεων που προορίζονται για τη λήψη υπηρεσίας μετάδοσης·
στ) ραδιοφωνικά ή τηλεοπτικά προγράμματα που διανέμονται μέσω του διαδικτύου ή μέσω παρόμοιου ηλεκτρονικού δικτύου (συνεχούς ροής μέσω ΙΡ), εκτός εάν μεταδίδονται ή αναμεταδίδονται ταυτόχρονα σε ραδιοφωνικό ή τηλεοπτικό δίκτυο.

Άρθρο 7

1. Οι «ηλεκτρονικά παρεχόμενες υπηρεσίες», οι οποίες αναφέρονται στην οδηγία 2006/112/ΕΚ, περιλαμβάνουν τις υπηρεσίες που παρέχονται μέσω του διαδικτύου ή ενός ηλεκτρονικού δικτύου και των οποίων η παροχή, λόγω της φύσης τους, είναι ουσιαστικά αυτοματοποιημένη και απαιτεί ελάχιστη ανθρώπινη παρέμβαση, είναι δε αδύνατο να εξασφαλιστεί χωρίς μέσα πληροφορικής.

2. Η παράγραφος 1 καλύπτει, ιδίως, τα εξής:
α) την παροχή ψηφιοποιημένων προϊόντων εν γένει, ιδίως λογισμικών, των τροποποιήσεών τους και της αναβάθμισης αυτών·
β) τις υπηρεσίες που εξασφαλίζουν ή υποστηρίζουν την παρουσία επιχειρήσεων ή ιδιωτών σε ηλεκτρονικό δίκτυο, όπως δημιουργία ιστοτόπου ή ιστοσελίδας·
γ) τις αυτόματα παραγόμενες υπηρεσίες με ηλεκτρονικό υπολογιστή στο Διαδίκτυο ή σε ένα ηλεκτρονικό δίκτυο, σε απάντηση συγκεκριμένων δεδομένων τα οποία εισάγει ο λήπτης·
δ) την εκχώρηση, εξ επαχθούς αιτίας, του δικαιώματος διάθεσης προς πώληση προϊόντος ή υπηρεσίας μέσω ιστοτόπου του Διαδικτύου που λειτουργεί ως απευθείας (on-line) αγορά, όπου οι ενδεχόμενοι αγοραστές υποβάλλουν τις προσφορές τους μέσω αυτοματοποιημένης διαδικασίας και όπου τα μέρη ειδοποιούνται για τη σύναψη πώλησης μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που παράγεται αυτόματα από ηλεκτρονικό υπολογιστή·
ε) τα πακέτα υπηρεσιών πρόσβασης στο Διαδίκτυο (ISP), στα οποία το τηλεπικοινωνιακό στοιχείο είναι βοηθητικό και δευτερεύον (δηλαδή πακέτα που υπερβαίνουν την απλή πρόσβαση στο Διαδίκτυο και περιέχουν και άλλα στοιχεία, όπως σελίδες με περιεχόμενο που δίνει πρόσβαση σε ενημέρωση, σε μετεωρολογικές ή τουριστικές πληροφορίες, χώρους παιχνιδιών, φιλοξενία ιστοσελίδων, πρόσβαση σε απευθείας συζητήσεις κ.λπ.)·
στ) τις υπηρεσίες που απαριθμούνται στο παράρτημα I.

3.  Η παράγραφος 1 δεν καλύπτει τα εξής:
α) ραδιοτηλεοπτικές υπηρεσίες·
β) οι υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών·
γ) αγαθά, των οποίων η παραγγελία και η επεξεργασία της παραγγελίας γίνονται ηλεκτρονικά·
δ) CD-ROM, δισκέτες και παρόμοια μέσα εγγραφής·
ε) έντυπο υλικό, όπως βιβλία, ειδησεογραφικά δελτία, εφημερίδες ή περιοδικά·
στ) CD και κασέτες ήχου·
ζ) βιντεοκασέτες και DVD·
η) παιχνίδια σε CD-RΟΜ·
θ) υπηρεσίες επαγγελματιών, όπως νομικοί ή οικονομικοί σύμβουλοι, που παρέχουν συμβουλές σε πελάτες τους μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου·
ι) υπηρεσίες διδασκαλίας, εφόσον το περιεχόμενο των μαθημάτων παραδίδεται από εκπαιδευτικό μέσω του Διαδικτύου ή μέσω ηλεκτρονικού δικτύου (δηλαδή, μέσω σύνδεσης εξ αποστάσεως)·
ια) υπηρεσίες υλικής επισκευής εκτός γραμμής ηλεκτρονικού εξοπλισμού·
ιβ) υπηρεσίες αποθήκευσης δεδομένων χωρίς σύνδεση·
ιγ) διαφημιστικές υπηρεσίες, κυρίως σε εφημερίδες, σε αφίσες και στην τηλεόραση·
ιδ) υπηρεσίες τηλεφωνικής υποστήριξης·
ιε) υπηρεσίες διδασκαλίας που παρέχονται αποκλειστικά με αλληλογραφία, κυρίως ταχυδρομικώς·
ιστ) συμβατικές υπηρεσίες δημοπράτησης που βασίζονται στην άμεση ανθρώπινη παρέμβαση, ανεξάρτητα από τον τρόπο υποβολής των προσφορών·
κ) επιγραμμική (online) κράτηση εισητηρίων για πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές ή παρόμοιες εκδηλώσεις·
κα) επιγραμμική (online) κράτηση καταλύματος, ενοικίασης αυτοκινήτου, υπηρεσιών εστίασης, μεταφοράς επιβατών ή παρόμοιων υπηρεσιών.

Άρθρο 8

Όταν ένας υποκείμενος στον φόρο απλώς συναρμολογεί τα διάφορα μέρη μηχανήματος, το σύνολο των οποίων έχουν δοθεί σ’ αυτόν από τον πελάτη του, η πράξη αυτή είναι παροχή υπηρεσιών κατά την έννοια του άρθρου 24 παράγραφος 1 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Άρθρο 9

Η πώληση δικαιώματος προαίρεσης, που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 135 παράγραφος 1 στοιχείο στ) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, είναι παροχή υπηρεσιών κατά την έννοια του άρθρου 24 παράγραφος 1 της εν λόγω οδηγίας. Αυτή η παροχή υπηρεσιών διακρίνεται από τις υποκείμενες πράξεις τις οποίες αφορά.

Άρθρο 9α

1. Για την εφαρμογή του άρθρου 28 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, όταν παρέχονται ηλεκτρονικές υπηρεσίες μέσω τηλεπικοινωνιακού δικτύου, διεπαφής ή δικτυακής πύλης, όπως αγορά ηλεκτρονικών εφαρμογών, ο υποκείμενος στον φόρο που συμμετέχει στην παροχή υπηρεσιών θεωρείται ότι ενεργεί ιδίω ονόματι αλλά για λογαριασμό του παρόχου ηλεκτρονικών υπηρεσιών, εκτός εάν ο εν λόγω πάροχος υπηρεσιών προσδιορίζεται ρητά ως προμηθευτής των υπηρεσιών από τον εν λόγω υποκείμενο στο φόρο και τούτο προκύπτει από τις μεταξύ τους συμβατικές διευθετήσεις.
Για να θεωρηθεί ότι ο πάροχος ηλεκτρονικών υπηρεσιών έχει προσδιορισθεί ρητά ως ο προμηθευτής των ηλεκτρονικών υπηρεσιών από τον υποκείμενο στον φόρο, πρέπει να πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) το τιμολόγιο που εκδίδεται ή καθίσταται διαθέσιμο από κάθε υποκείμενο στο φόρο που συμμετέχει στην παροχή ηλεκτρονικών υπηρεσιών πρέπει να προσδιορίζει τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες και τον προμηθευτή των εν λόγω ηλεκτρονικών υπηρεσιών·
β) ο λογαριασμός ή η απόδειξη πληρωμής που εκδίδονται ή καθίστανται διαθέσιμες στον λήπτη πρέπει να προσδιορίζουν τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες και τον προμηθευτή των εν λόγω υπηρεσιών.
Για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου, ο υποκείμενος στον φόρο ο οποίος, όσον αφορά την παροχή ηλεκτρονικών υπηρεσιών, προσεπικυρώνει τη χρέωση του λήπτη ή την παροχή των υπηρεσιών ή ορίζει τους γενικούς όρους και προϋποθέσεις της παροχής, δεν επιτρέπεται να υποδεικνύει ρητά άλλο πρόσωπο ως προμηθευτή τις εν λόγω υπηρεσίες.

2. Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται επίσης όταν τηλεφωνικές υπηρεσίες παρεχόμενες μέσω του διαδικτύου, συμπεριλαμβανομένων των φωνητικών υπηρεσιών μέσω του πρωτοκόλλου του Ίντερνετ (VoIP), παρέχονται μέσω δικτύου τηλεπικοινωνιών, διεπαφής ή δικτυακής πύλης, όπως αγορά ηλεκτρονικών εφαρμογών και υπό τους ίδιους όρους που αναφέρονται στην εν λόγω παράγραφο.

3. Το παρόν άρθρο δεν εφαρμόζεται σε υποκείμενο στον φόρο ο οποίος παρέχει μόνο τη διεκπεραίωση πληρωμών που αφορούν ηλεκτρονικές υπηρεσίες ή τηλεφωνικές υπηρεσίες που παρέχονται μέσω του διαδικτύου, συμπεριλαμβανομένων των φωνητικών υπηρεσιών μέσω του πρωτοκόλλου του Ίντερνετ (VoIP), και ο οποίος δεν συμμετέχει στην παροχή των εν λόγω ηλεκτρονικών ή τηλεφωνικών υπηρεσιών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V
ΤΟΠΟΣ ΦΟΡΟΛΟΓΗΤΕΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ

ΤΜΗΜΑ 1
Έννοιες

Άρθρο 10

1. Για την εφαρμογή των άρθρων 44 και 45 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ο τόπος όπου ο υποκείμενος στον φόρο έχει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας είναι ο τόπος όπου ασκούνται τα καθήκοντα της κεντρικής διοίκησης της επιχείρησης.

2. Για τον καθορισμό του τόπου περί του οποίου η παράγραφος 1, λαμβάνονται υπόψη ο τόπος όπου λαμβάνονται οι βασικές αποφάσεις σχετικά με τη γενική διαχείριση της επιχείρησης, ο τόπος της καταστατικής έδρας της και ο τόπος συνεδρίασης της διεύθυνσης.
Όταν ο τόπος της έδρας της οικονομικής δραστηριότητας δεν μπορεί να καθορισθεί με ασφάλεια βάσει αυτών των κριτηρίων, ο τόπος όπου λαμβάνονται οι βασικές αποφάσεις σχετικά με τη γενική διαχείριση της επιχείρησης είναι το κριτήριο που υπερισχύει.

3. Η απλή παρουσία ταχυδρομικής διεύθυνσης δεν μπορεί να καθορίσει από μόνη της τον τόπο όπου βρίσκεται η έδρα της οικονομικής δραστηριότητας του υποκείμενου στον φόρο.

Άρθρο 11

1. Για την εφαρμογή του άρθρου 44 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ως «μόνιμη εγκατάσταση» νοείται κάθε εγκατάσταση, εκτός της έδρας της οικονομικής δραστηριότητας που αναφέρεται στο άρθρο 10 του παρόντος κανονισμού, η οποία χαρακτηρίζεται από επαρκή βαθμό μονιμότητας και κατάλληλη υποδομή σε ανθρώπινους και τεχνικούς πόρους που της επιτρέπουν να λαμβάνει και να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες που παρέχονται για την κάλυψη των αναγκών της εν λόγω εγκατάστασης.

2. Για την εφαρμογή των κατωτέρω άρθρων, ως «μόνιμη εγκατάσταση» νοείται κάθε εγκατάσταση, εκτός της έδρας της οικονομικής δραστηριότητας που αναφέρεται στο άρθρο 10 του παρόντος κανονισμού, η οποία χαρακτηρίζεται από επαρκή βαθμό μονιμότητας και κατάλληλη υποδομή σε ανθρώπινους και τεχνικούς πόρους που της επιτρέπουν να εκτελεί τις υπηρεσίες τις οποίες παρέχει:
α) άρθρο 45 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ·
β) από 1ης Ιανουαρίου 2013, άρθρο 56 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο της οδηγίας 2006/112/ΕΚ·
γ) μέχρι 1ης Δεκεμβρίου 2014, άρθρο 58 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ·
δ) άρθρο 192α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.
3. Το γεγονός και μόνο ότι ένας υπόχρεως διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ δεν επαρκεί για να θεωρηθεί ότι έχει μόνιμη εγκατάσταση.

Άρθρο 12

Για τους σκοπούς εφαρμογής της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ως «μόνιμη κατοικία» φυσικού προσώπου, υποκείμενου στον φόρο ή μη, νοείται η διεύθυνση που είναι καταχωρισμένη στο μητρώο πληθυσμού ή σε παρόμοιο μητρώο ή η διεύθυνση που έχει κοινοποιηθεί από το εν λόγω πρόσωπο στις φορολογικές αρχές εκτός εάν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ότι η διεύθυνση αυτή δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Άρθρο 13

Ως «συνήθης διαμονή» φυσικού προσώπου, υποκείμενου στον φόρο ή μη κατά την έννοια της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, νοείται ο τόπος όπου διαμένει συνήθως το εν λόγω φυσικό πρόσωπο, λόγω προσωπικών και επαγγελματικών δεσμών.
Όταν οι επαγγελματικοί δεσμοί είναι σε χώρα διαφορετική από τη χώρα των προσωπικών δεσμών, ή όταν δεν υπάρχουν επαγγελματικοί δεσμοί, ο τόπος της συνήθους διαμονής προσδιορίζεται από τους προσωπικούς δεσμούς οι οποίοι καταδεικνύουν στενές σχέσεις μεταξύ του εν λόγω φυσικού προσώπου και του τόπου όπου ζει.

Άρθρο 13α

Ο τόπος όπου είναι εγκατεστημένο ένα νομικό πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο, όπως αναφέρεται στο άρθρο 56 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο και στα άρθρα 58 και 59 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, είναι:
α) ο τόπος όπου ασκούνται οι λειτουργίες της κεντρικής του διοίκησης ή
β) ο τόπος οποιασδήποτε άλλης εγκατάστασης που χαρακτηρίζεται από επαρκή βαθμό μονιμότητας και από κατάλληλη υποδομή, σε ανθρώπινους και τεχνικής φύσεως πόρους, ώστε να του επιτρέπει να λαμβάνει και να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες που του παρέχονται για τις δικές του ανάγκες.

Άρθρο 13β

Για την εφαρμογή της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ως «ακίνητο» θεωρείται:
α) κάθε συγκεκριμένο τμήμα της γης, στην επιφάνειά της ή κάτω από αυτή, επί του οποίου μπορούν να θεμελιωθούν δικαιώματα κυριότητας και κατοχής·
β) κάθε κτίριο ή κατασκευή που συνδέεται άρρηκτα με το έδαφος πάνω ή κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, το οποίο δεν μπορεί να αποσυναρμολογηθεί ή να μετακινηθεί εύκολα·
γ) κάθε στοιχείο που έχει εγκατασταθεί και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος ενός κτιρίου ή μιας κατασκευής χωρίς το οποίο το κτίριο ή η κατασκευή είναι ελλιπή, όπως πόρτες, παράθυρα, στέγες, κλιμακοστάσια και ανελκυστήρες·
δ) κάθε στοιχείο, εξοπλισμός ή μηχάνημα μόνιμα εγκατεστημένο σε κτίριο ή κατασκευή που δεν μπορεί να μετακινηθεί χωρίς να καταστραφεί ή να αλλοιωθεί το κτίριο ή η κατασκευή.

ΤΜΗΜΑ 2
Τόπος παράδοσης αγαθών
(Άρθρα 31 έως 39 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 15

Το τμήμα μεταφοράς επιβατών που διενεργείται εντός της Ένωσης, το οποίο αναφέρεται στο άρθρο 37 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, καθορίζεται από το δρομολόγιο του μεταφορικού μέσου και όχι από τη διαδρομή που πραγματοποιεί κάθε επιβάτης.

ΤΜΗΜΑ 3
Τόπος των ενδοκοινοτικών αποκτήσεων αγαθών
(Άρθρα 40, 41 και 42 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 16

Όταν πραγματοποιείται ενδοκοινοτική απόκτηση αγαθών, κατά την έννοια του άρθρου 20 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, το κράτος μέλος άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς αγαθών ασκεί τη φορολογική του αρμοδιότητα ανεξάρτητα από την αντιμετώπιση της συναλλαγής ως προς τον ΦΠΑ στο κράτος μέλος αναχώρησης της αποστολής ή της μεταφοράς αγαθών.

Ενδεχόμενο αίτημα διόρθωσης από τον προμηθευτή των αγαθών, η οποία αφορά τον ΦΠΑ που αυτός τιμολόγησε και δήλωσε στο κράτος μέλος αναχώρησης της αποστολής ή της μεταφοράς των αγαθών, εξετάζεται από το εν λόγω κράτος μέλος σύμφωνα με τις εθνικές του διατάξεις.

ΤΜΗΜΑ 4
Τόπος παροχής υπηρεσιών
(Άρθρα 43 έως 59 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Υποτμήμα 1
Καθεστώς του λήπτη

Άρθρο 17

1. Αν ο τόπος παροχής υπηρεσιών εξαρτάται από το καθεστώς του λήπτη ως υποκειμένου ή όχι στον φόρο, το καθεστώς αυτό καθορίζεται βάσει των άρθρων 9 έως 13 και του άρθρου 43 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

2. Νομικό πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο που διαθέτει ή που πρέπει να διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ δυνάμει του άρθρου 214 παράγραφος 1 στοιχείο β) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ δεδομένου ότι οι ενδοκοινοτικές του αποκτήσεις αγαθών υπόκεινται σε ΦΠΑ ή που επέλεξε οι εν λόγω πράξεις να υπόκεινται στο ΦΠΑ, είναι υποκείμενος στον φόρο κατά την έννοια του άρθρου 43 της εν λόγω οδηγίας.

Άρθρο 18

1. Εκτός αν διαθέτει στοιχεία περί του αντιθέτου, ο παρέχων μπορεί να θεωρήσει ότι ένας λήπτης που είναι εγκατεστημένος στην Ένωση είναι υποκείμενος στον φόρο:
α) όταν ο λήπτης του έχει κοινοποιήσει τον ατομικό του αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ, και εάν κατέχει επιβεβαίωση της εγκυρότητας του εν λόγω ατομικού αριθμού καθώς και του ονόματος και διεύθυνσης του λήπτη, σύμφωνα με το άρθρο 31 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 904/2010 του Συμβουλίου, της 7ης Οκτωβρίου 2010, για τη διοικητική συνεργασία και την καταπολέμηση της απάτης στον τομέα του φόρου προστιθέμενης αξίας ( 1 )·
β) όταν ο λήπτης δεν έχει ακόμη λάβει ατομικό αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ, αλλά έχει ενημερώσει ότι έχει υποβάλει αίτηση για τη χορήγησή του, και ο παρέχων κατέχει οποιοδήποτε άλλο αποδεικτικό στοιχείο το οποίο καταδεικνύει ότι ο λήπτης είναι υποκείμενος στον φόρο ή νομικό πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο που απαιτείται να διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ και διενεργήσει επαληθεύσεις σε εύλογο επίπεδο όσον αφορά την ακρίβεια των στοιχείων που προσκόμισε ο λήπτης, ακολουθώντας τις συνήθεις διαδικασίες για την ασφάλεια των εμπορικών συναλλαγών, όπως αυτές που αφορούν τον έλεγχο ταυτότητας ή πληρωμής.

2. Εκτός αν διαθέτει στοιχεία περί του αντιθέτου, ο παρέχων μπορεί να θεωρεί ότι ένας λήπτης εγκατεστημένος στην Ένωση είναι μη υποκείμενος στον φόρο, όταν αποδεικνύει ότι ο εν λόγω λήπτης δεν του κοινοποιεί τον ατομικό αριθμό μητρώου ΦΠΑ.
Ωστόσο, ανεξαρτήτως αντίθετων πληροφοριών, ο πάροχος τηλεπικοινωνιακών, ραδιοτηλεοπτικών ή ηλεκτρονικών υπηρεσιών μπορεί να θεωρεί ότι ένας λήπτης εγκατεστημένος στην Κοινότητα είναι μη υποκείμενος στον φόρο, εφόσον ο εν λόγω λήπτης δεν έχει κοινοποιήσει τον ατομικό του αριθμό μητρώου ΦΠΑ στον πάροχο.

3. Εκτός εάν διαθέτει στοιχεία περί του αντιθέτου, ο παρέχων μπορεί να θεωρήσει ότι ο λήπτης που είναι εγκατεστημένος εκτός της Ένωσης είναι υποκείμενος στον φόρο:
α) εάν λάβει από το λήπτη πιστοποιητικό, το οποίο έχουν εκδώσει οι φορολογικές αρχές στις οποίες υπάγεται ο λήπτης, με το οποίο επιβεβαιώνεται ότι ο δεύτερος ασκεί οικονομικές δραστηριότητες που του επιτρέπεται να λάβει επιστροφή ΦΠΑ δυνάμει της οδηγίας 86/560/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Νοεμβρίου 1986, για την εναρμόνιση των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών - τρόπος επιστροφής του φόρου προστιθέμενης αξίας στους υποκείμενους στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένοι σε έδαφος της Κοινότητας ( 2 )·
β) όταν ο λήπτης δεν διαθέτει το πιστοποιητικό αυτό, εάν ο παρέχων διαθέτει αριθμό μητρώου ΦΠΑ, ή παρόμοιο αριθμό που έχει χορηγηθεί στον λήπτη από τη χώρα εγκατάστασης και χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό των επιχειρήσεων ή κάθε άλλο αποδεικτικό στοιχείο το οποίο καταδεικνύει ότι ο λήπτης είναι υποκείμενος στον φόρο και εάν διενεργεί επαληθεύσεις σε εύλογο επίπεδο όσον αφορά την ακρίβεια των στοιχείων που προσκόμισε ο λήπτης, ακολουθώντας τις συνήθεις διαδικασίες για την ασφάλεια των εμπορικών συναλλαγών, όπως αυτές που αφορούν τον έλεγχο ταυτότητας ή πληρωμής.

Υποτμήμα 2
Ιδιότητα του λήπτη

Άρθρο 19

Για τους σκοπούς της εφαρμογής των κανόνων οι οποίοι αφορούν τον τόπο παροχής των υπηρεσιών που προβλέπονται στα άρθρα 44 και 45 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ένας υποκείμενος στον φόρο ή ένα νομικό πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο που εξομοιώνεται με υποκείμενο στον φόρο που λαμβάνει υπηρεσίες αποκλειστικά για ιδιωτική χρήση, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης του προσωπικού του, θεωρείται ως μη υποκείμενος στον φόρο.
Εκτός αν διαθέτει στοιχεία περί του αντιθέτου, όπως είναι η φύση των παρεχόμενων υπηρεσιών, ο παρέχων μπορεί να θεωρήσει ότι οι υπηρεσίες προορίζονται για τους σκοπούς της οικονομικής δραστηριότητας του λήπτη όταν, για τη συγκεκριμένη πράξη, του έχει κοινοποιήσει τον ατομικό αριθμό μητρώου ΦΠΑ του.
Όταν μία και η αυτή υπηρεσία προορίζεται ταυτόχρονα για ιδιωτική χρήση, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης του προσωπικού του λήπτη, και για τους σκοπούς της οικονομικής δραστηριότητας, η παροχή της εν λόγω υπηρεσίας διέπεται αποκλειστικά από το άρθρο 44 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, εφόσον δεν υφίσταται καταχρηστική πρακτική.

Υποτμήμα 3
Τόπος εγκατάστασης του λήπτη

Άρθρο 20

Όταν η παροχή υπηρεσιών σε υποκείμενο στον φόρο ή σε μη υποκείμενο στον φόρο νομικό πρόσωπο που εξομοιώνεται με υποκείμενο στον φόρο εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 44 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ και ο εν λόγω υποκείμενος είναι εγκατεστημένος σε μία μόνο χώρα ή, ελλείψει έδρας οικονομικής δραστηριότητας ή μόνιμης εγκατάστασης, έχει τη μόνιμη κατοικία του και τη συνήθη διαμονή του σε μία μόνο χώρα, η παροχή φορολογείται σε αυτή τη χώρα.
Ο παρέχων αποδεικνύει τον τόπο αυτό βάσει των πληροφοριών που του παρέχει ο λήπτης, τις οποίες επαληθεύει ακολουθώντας τις συνήθεις διαδικασίες για την ασφάλεια των εμπορικών συναλλαγών, όπως αυτές που αφορούν τον έλεγχο ταυτότητας ή πληρωμής.
Οι πληροφορίες αυτές μπορούν να περιλαμβάνουν αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ τον οποίο χορηγεί το κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένος ο λήπτης.

Άρθρο 21

Όταν μια παροχή υπηρεσιών σε υποκείμενο στον φόρο ή σε μη υποκείμενο στον φόρο νομικό πρόσωπο που εξομοιώνεται με υποκείμενο στον φόρο, εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 44 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ και ο υποκείμενος στον φόρο είναι εγκατεστημένος σε περισσότερες από μία χώρες, η παροχή αυτή φορολογείται στη χώρα όπου ο συγκεκριμένος λήπτης έχει την έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του.
Ωστόσο, όταν η υπηρεσία παρέχεται σε μόνιμη εγκατάσταση του υποκείμενου στον φόρο που βρίσκεται σε τόπο άλλο από εκείνο στον οποίο ο εν λόγω υποκείμενος έχει εγκαταστήσει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας, η παροχή αυτή φορολογείται στον τόπο της μόνιμης εγκατάστασης που λαμβάνει αυτή την υπηρεσία και τη χρησιμοποιεί για τις ανάγκες της.
Όταν ο υποκείμενος στον φόρο δεν διαθέτει έδρα οικονομικής δραστηριότητας ή μόνιμη εγκατάσταση, η υπηρεσία φορολογείται στον τόπο κατοικίας ή συνήθους διαμονής του.

Άρθρο 22

1. Προκειμένου να προσδιορισθεί η μόνιμη εγκατάσταση του λήπτη στην οποία παρέχεται η υπηρεσία, ο παρέχων εξετάζει τη φύση και τη χρήση της παρεχόμενης υπηρεσίας.
Όταν η φύση και η χρήση της παρεχόμενης υπηρεσίας δεν του επιτρέπουν να προσδιορίσει τη μόνιμη εγκατάσταση στην οποία παρέχεται η υπηρεσία, ο παρέχων, με σκοπό τον προσδιορισμό της εν λόγω μόνιμης εγκατάστασης, εξετάζει συγκεκριμένα αν η σύμβαση, το δελτίο παραγγελίας και ο αριθμός μητρώου ΦΠΑ που έχει χορηγηθεί από το κράτος μέλος του λήπτη και του έχει κοινοποιηθεί από το λήπτη καθιστούν τη μόνιμη εγκατάσταση ως λήπτη της υπηρεσίας και αν η μόνιμη εγκατάσταση είναι η οντότητα που πληρώνει για την υπηρεσία.
Όταν η μόνιμη εγκατάσταση του λήπτη στην οποία παρέχεται η υπηρεσία δεν μπορεί να προσδιορισθεί με ασφάλεια δυνάμει του πρώτου και του δεύτερου εδαφίου της παρούσας παραγράφου ή όταν οι υπηρεσίες που εμπίπτουν στο άρθρο 44 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ παρέχονται σε υποκείμενο στον φόρο στο πλαίσιο σύμβασης που καλύπτει μία ή περισσότερες υπηρεσίες που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν κατά τρόπο που δεν μπορεί να προσδιορισθεί ή να ποσοτικοποιηθεί, ο παρέχων μπορεί έγκυρα να θεωρήσει ότι οι υπηρεσίες παρέχονται στον τόπο όπου ο λήπτης έχει εγκαταστήσει την οικονομική του δραστηριότητα.

2. Η εφαρμογή του παρόντος άρθρου δεν θίγει τις υποχρεώσεις του λήπτη.

Άρθρο 23

1. Από 1ης Ιανουαρίου 2013, όταν, σύμφωνα με το άρθρο 56 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, μια παροχή υπηρεσιών φορολογείται στον τόπο εγκατάστασης του λήπτη ή, ελλείψει εγκατάστασης, στον τόπο όπου έχει την κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του, ο παρέχων αποδεικνύει τον τόπο αυτό βάσει τεκμηριωμένων πληροφοριών που παρέχονται από τον λήπτη, τις οποίες επαληθεύει ακολουθώντας τις συνήθεις διαδικασίες για την ασφάλεια των εμπορικών συναλλαγών, όπως αυτές που αφορούν εξακρίβωση ταυτότητας ή έλεγχο πληρωμής.

2. Όταν, σύμφωνα με τα άρθρα 58 και 59 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, μια παροχή υπηρεσιών φορολογείται στον τόπο εγκατάστασης του λήπτη ή, ελλείψει εγκατάστασης, στον τόπο όπου έχει την κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του, ο παρέχων αποδεικνύει τον τόπο αυτό βάσει τεκμηριωμένων πληροφοριών που παρέχονται από τον λήπτη, τις οποίες επαληθεύει ακολουθώντας τις συνήθεις διαδικασίες για την ασφάλεια των εμπορικών συναλλαγών, όπως αυτές που αφορούν εξακρίβωση ταυτότητας ή έλεγχο πληρωμής.

Άρθρο 24

Σε περίπτωση που οι υπηρεσίες οι οποίες καλύπτονται από το άρθρο 56, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο ή από τα άρθρα 58 και 59 της οδηγίας 2006/12/ΕΚ παρέχονται σε μη υποκείμενο στον φόρο που είναι εγκατεστημένος σε περισσότερες από μία χώρες ή ο οποίος έχει τη μόνιμη κατοικία του σε μια χώρα και τη συνήθη διαμονή του σε άλλη χώρα, δίνεται προτεραιότητα:
α) στην περίπτωση νομικού προσώπου μη υποκείμενου στον φόρο, στον τόπο που αναφέρεται στο άρθρο 13α στοιχείο α) του παρόντος κανονισμού, εκτός εάν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ότι η υπηρεσία χρησιμοποιείται στην εγκατάσταση που αναφέρεται στο στοιχείο β) του εν λόγω άρθρου·
β) στην περίπτωση φυσικού προσώπου, στον τόπο όπου αυτό διαμένει συνήθως, εκτός εάν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ότι η υπηρεσία χρησιμοποιείται στη μόνιμη κατοικία του, αν αυτή είναι διαφορετική από τη συνήθη διαμονή.

Υποτμήμα 3
Τεκμήρια όσον αφορά τον τόπο του λήπτη

Άρθρο 24α

1. Όταν ο πάροχος τηλεπικοινωνιακών, ραδιοτηλεοπτικών ή ηλεκτρονικών υπηρεσιών παρέχει τις υπηρεσίες αυτές σε έναν τόπο εγκατάστασης, όπως ένα τηλεφωνικό θάλαμο, μία ζώνη ασύρματης πρόσβασης, ένα Ίντερνετ καφέ, ένα εστιατόριο ή ένα χώρο υποδοχής ξενοδοχείου, όπου η φυσική παρουσία του αποδέκτη της υπηρεσίας στον τόπο αυτό είναι αναγκαία για να του παρασχεθεί η υπηρεσία από τον εν λόγω πάροχο, τεκμαίρεται ότι, για την εφαρμογή των άρθρων 44, 58 και 59α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στον τόπο αυτόν και η υπηρεσία πράγματι χρησιμοποιείται και αποτελεί αντικείμενο εκμετάλλευσης στον εν λόγω τόπο.

2. Εάν ο τόπος εγκατάστασης που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου είναι πάνω σε πλοίο, αεροσκάφος ή τρένο που εκτελεί μεταφορά επιβατών εντός της Κοινότητας σύμφωνα με τα άρθρα 37 και 57 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, η χώρα στην οποία βρίσκεται ο τόπος εγκατάστασης είναι η χώρα αναχώρησης της μεταφοράς επιβατών.

Άρθρο 24β

Για την εφαρμογή του άρθρου 58 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, για τις τηλεπικοινωνιακές, ραδιοτηλεοπτικές ή ηλεκτρονικές υπηρεσίες που παρέχονται σε μη υποκείμενο στον φόρο:
α) μέσω της σταθερής γραμμής του, τεκμαίρεται ότι ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στον τόπο εγκατάστασης της σταθερής γραμμής·
β) μέσω κινητών δικτύων, τεκμαίρεται ότι ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στη χώρα που προσδιορίζεται από τον κωδικό χώρας κινητής τηλεφωνίας της κάρτας SIM που χρησιμοποιεί όταν λαμβάνει αυτές τις υπηρεσίες·
γ) για τις οποίες απαιτείται η χρήση αποκωδικοποιητή ή παρεμφερούς συσκευής ή κάρτας λήψης προγραμμάτων και όπου δεν χρησιμοποιείται σταθερή γραμμή, τεκμαίρεται ότι ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στον τόπο όπου βρίσκεται αυτός ο αποκωδικοποιητής ή η παρεμφερής συσκευή ή, εάν ο τόπος αυτός δεν είναι γνωστός, στον τόπο στον οποίον αποστέλλεται η κάρτα λήψης προγραμμάτων με σκοπό να χρησιμοποιηθεί εκεί·
δ) υπό περιστάσεις άλλες από τις αναφερόμενες στο άρθρο 24α και στα στοιχεία α), β) και γ) του παρόντος άρθρου, τεκμαίρεται ότι ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στον τόπο που προσδιορίζεται ως τέτοιος από τον πάροχο υπηρεσιών με τη χρήση δύο μη αντιφατικών αποδεικτικών στοιχείων από τα απαριθμούμενα στο άρθρο 24στ του παρόντος κανονισμού.
Με την επιφύλαξη του στοιχείου δ) του πρώτου εδαφίου, για παροχές υπηρεσιών που εμπίπτουν στο εν λόγω στοιχείο, όταν η συνολική αξία αυτών των υπηρεσιών, χωρίς ΦΠΑ, που παρέχονται από υποκείμενο στον φόρο από την επιχειρηματική του εγκατάσταση ή από μόνιμη εγκατάσταση ευρισκόμενη σε κράτος μέλος, δεν υπερβαίνει τα 100 000 EUR ή το αντίστοιχο ποσό σε εθνικό νόμισμα, κατά το τρέχον και το προηγούμενο ημερολογιακό έτος, θεωρείται κατά τεκμήριο ότι ο λήπτης πελάτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στον τόπο που προσδιορίζεται ως τέτοιος από τον πάροχο με τη χρήση αποδεικτικού στοιχείου το οποίο παρέχεται από πρόσωπο που μετέχει στην παροχή των υπηρεσιών πλην του παρόχου ή του πελάτη, κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 24στ στοιχεία α) έως ε).
Όταν, κατά τη διάρκεια ημερολογιακού έτους, έχει γίνει υπέρβαση του ορίου που προβλέπεται στο δεύτερο εδάφιο, το εν λόγω εδάφιο δεν εφαρμόζεται από τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και μέχρι τη στιγμή που οι προϋποθέσεις που προβλέπονται στο εν λόγω εδάφιο πληρούνται εκ νέου.
Η αντίστοιχη αξία σε εθνικό νόμισμα του ποσού υπολογίζεται με εφαρμογή της ισοτιμίας που δημοσιεύεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κατά την ημερομηνία εκδόσεως του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2017/2459 ( 3 ).

Άρθρο 24γ

Για την εφαρμογή του άρθρου 56 παράγραφος 2 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, όταν η μίσθωση μεταφορικών μέσων, εκτός από τη βραχυχρόνια μίσθωση, παρέχεται σε πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο, τεκμαίρεται ότι ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στον τόπο που προσδιορίζεται ως τέτοιος από τον πάροχο υπηρεσιών με τη χρήση δύο μη αντιφατικών αποδεικτικών στοιχείων από τα απαριθμούμενα στο άρθρο 24ε του παρόντος κανονισμού.

Υποτμήμα 3β
Αμφισβήτηση τεκμηρίων

Άρθρο 24δ

1. Όταν ένας πάροχος παρέχει υπηρεσία που παρατίθεται στο άρθρο 58 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, δύναται να αμφισβητήσει ένα τεκμήριο που αναφέρεται στο άρθρο 24α ή στο στοιχείο α), β) ή γ) του άρθρου, 24β του παρόντος κανονισμού, εφόσον διαθέτει τρία μη αντιφατικά αποδεικτικά στοιχεία από τα οποία να προκύπτει ότι ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του αλλού.

2. Φορολογική αρχή δύναται να αμφισβητήσει τα τεκμήρια που υπάρχουν δυνάμει των άρθρων 24α, 24β ή 24γ εφόσον υπάρχουν ενδείξεις αθέμιτης χρήσης ή κατάχρησης από τον πάροχο υπηρεσιών.

Υποτμήμα 3γ
Αποδεικτικά στοιχεία για τον προσδιορισμό του τόπου εγκατάστασης και αμφισβήτηση τεκμηρίων

Άρθρο 24ε

Για τους σκοπούς της εφαρμογής των κανόνων του άρθρου 56 παράγραφος 2 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ και της εκπλήρωσης των απαιτήσεων του άρθρου 24γ του παρόντος κανονισμού, ως αποδεικτικά στοιχεία χρησιμοποιούνται, ειδικότερα, τα εξής:
α) η διεύθυνση τιμολόγησης του λήπτη·
β) τραπεζικά στοιχεία όπως ο τόπος όπου τηρείται ο τραπεζικός λογαριασμός που χρησιμοποιείται για την πληρωμή και η διεύθυνση τιμολόγησης του λήπτη που γνωρίζει η τράπεζα·
γ) τα στοιχεία ταξινόμησης (πινακίδες) του μέσου μεταφοράς που έχει νοικιαστεί από τον λήπτη, εάν η ταξινόμηση του εν λόγω μέσου μεταφοράς απαιτείται στον τόπο όπου χρησιμοποιείται, ή άλλες παρεμφερείς πληροφορίες·
δ) άλλες σχετικές εμπορικές πληροφορίες.

Άρθρο 24στ

Για τους σκοπούς της εφαρμογής των κανόνων του άρθρου 58 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ και της εκπλήρωσης των απαιτήσεων του στοιχείου δ) του άρθρου 24β ή του άρθρου 24δ παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού, ως αποδεικτικά στοιχεία χρησιμοποιούνται, ειδικότερα, τα εξής:
α) η διεύθυνση τιμολόγησης του λήπτη·
β) η διεύθυνση του πρωτοκόλλου Ίντερνετ (ΙΡ) της συσκευής που χρησιμοποιείται από τον λήπτη ή άλλη μέθοδος εντοπισμού της γεωγραφικής της θέσης·
γ) τραπεζικά στοιχεία, όπως ο τόπος όπου τηρείται ο τραπεζικός λογαριασμός που χρησιμοποιείται για την πληρωμή και η διεύθυνση τιμολόγησης του λήπτη που γνωρίζει η τράπεζα·
δ) ο κωδικός χώρας κινητής τηλεφωνίας (MCC) της διεθνούς ταυτότητας συνδρομητή κινητής τηλεφωνίας (IMSI) που αποθηκεύεται στην κάρτα δομοστοιχείου ταυτότητας συνδρομητή (SIM) που χρησιμοποιείται από τον λήπτη·
ε) ο τόπος εγκατάστασης της σταθερής γραμμής του λήπτη μέσω της οποίας παρέχεται η υπηρεσία σε αυτόν·
στ) άλλες σχετικές εμπορικές πληροφορίες.

Υποτμήμα 4
Κοινές διατάξεις για τον καθορισμό του καθεστώτος, της ιδιότητας και του τόπου του λήπτη

Άρθρο 25

Για την εφαρμογή των κανόνων που αφορούν τον τόπο παροχής υπηρεσιών, λαμβάνονται υπόψη μόνο οι περιστάσεις που υφίστανται όταν επέρχεται η γενεσιουργός αιτία. Κάθε μεταγενέστερη τροποποίηση της χρήσης της παρεχόμενης υπηρεσίας δεν επηρεάζει τον προσδιορισμό του τόπου παροχής, υπό την προϋπόθεση ότι δεν υφίσταται καταχρηστική πρακτική.

Υποτμήμα 5
Παροχή υπηρεσιών που διέπεται από τους γενικούς κανόνες

Άρθρο 26

Η εκχώρηση δικαιωμάτων τηλεοπτικής μετάδοσης ποδοσφαιρικών αγώνων από οργανισμό προς υποκείμενους στον φόρο, εμπίπτει στο άρθρο 44 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Άρθρο 27

Οι παροχές υπηρεσιών που συνίστανται στην υποβολή αιτήματος επιστροφής ή στην είσπραξη των προς επιστροφή ποσών δυνάμει της οδηγίας 2008/9/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2008, για τον καθορισμό λεπτομερών κανόνων σχετικά με την επιστροφή του φόρου προστιθέμενης αξίας, που προβλέπεται στην οδηγία 2006/112/ΕΚ, σε υποκείμενους στον φόρο μη εγκατεστημένους στο κράτος μέλος επιστροφής αλλά εγκατεστημένους σε άλλο κράτος μέλος ( 4 ), εμπίπτουν στο άρθρο 44 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Άρθρο 28

Οι παροχές υπηρεσιών που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της οργάνωσης κηδείας, στον βαθμό που αποτελούν ενιαία υπηρεσία, εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των άρθρων 44 και 45 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Άρθρο 29

Με την επιφύλαξη του άρθρου 41 του παρόντος κανονισμού, οι παροχές υπηρεσιών που συνίστανται σε μετάφραση κειμένων εμπίπτουν στα άρθρα 44 και 45 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Υποτμήμα 6
Παροχές υπηρεσιών από μεσάζοντες

Άρθρο 30

Η παροχή υπηρεσιών από μεσάζοντες, όπως αναφέρεται στο άρθρο 46 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, καλύπτει τόσο τις υπηρεσίες των μεσαζόντων που ενεργούν στο όνομα και για λογαριασμό του λήπτη της παρεχόμενης υπηρεσίας, όσο και τις υπηρεσίες των μεσαζόντων που ενεργούν στο όνομα και για λογαριασμό του παρέχοντος τις υπηρεσίες αυτές.

Άρθρο 31

Οι υπηρεσίες που παρέχονται από μεσάζοντες οι οποίοι ενεργούν στο όνομα και για λογαριασμό τρίτου και έχουν ως αντικείμενο τη μεσολάβηση στην παροχή καταλύματος στον ξενοδοχειακό τομέα ή σε παρεμφερείς τομείς εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής:
α) του άρθρου 44 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, εφόσον παρέχονται σε υποκείμενο στον φόρο ο οποίος ενεργεί με την ιδιότητα αυτή ή σε μη υποκείμενο στον φόρο νομικό πρόσωπο που θεωρείται ως υποκείμενο στον φόρο·
β) του άρθρου 46 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, εφόσον παρέχονται σε μη υποκείμενο στον φόρο.

Υποτμήμα 6α
Παροχή υπηρεσιών συναφών προς ακίνητο

Άρθρο 31α

1. Οι υπηρεσίες που είναι συναφείς προς ακίνητα, όπως αναφέρεται στο άρθρο 47 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, περιλαμβάνουν μόνον εκείνες τις υπηρεσίες που έχουν επαρκώς άμεση σύνδεση με τα εν λόγω ακίνητα. Οι υπηρεσίες θεωρούνται ότι έχουν επαρκώς άμεση σύνδεση με τα ακίνητα στις ακόλουθες περιπτώσεις:
α) όταν προκύπτουν από ακίνητο και αυτό το ακίνητο αποτελεί συστατικό στοιχείο της υπηρεσίας και κεντρικό και ουσιαστικό στοιχείο για τις παρεχόμενες υπηρεσίες·
β) όταν παρέχονται ή προορίζονται για ακίνητο και έχουν ως αντικείμενο τη νομική ή φυσική μεταβολή του εν λόγω ακινήτου.

2. Η παράγραφος 1 καλύπτει, ιδίως, τα εξής:
α) την κατάρτιση σχεδίων για κτίριο ή τμήματα κτιρίου που προορίζεται να ανεγερθεί σε συγκεκριμένο οικόπεδο, ανεξάρτητα από την ανέγερση ή μη του κτιρίου·
β) την παροχή υπηρεσιών επιτόπιας επίβλεψης ή ασφάλειας·
γ) την κατασκευή κτιρίου σε οικόπεδο καθώς και τις εργασίες κατασκευής και κατεδάφισης που εκτελούνται σε κτίριο ή σε τμήματα κτιρίου·
δ) την κατασκευή μόνιμων δομών σε οικόπεδο, καθώς και εργασίες κατασκευής και κατεδάφισης που εκτελούνται σε μόνιμες δομές όπως στα συστήματα αγωγών για το αέριο, το νερό, την αποχέτευση και παρόμοιες δομές·
ε) εργασίες σε γαίες, συμπεριλαμβανομένων των γεωργικών υπηρεσιών όπως το όργωμα, η σπορά, το πότισμα και η λίπανση·
στ) τη μελέτη και την αξιολόγηση του κινδύνου και της ακεραιότητας ακινήτων·
ζ) την αποτίμηση ακινήτων, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων κατά τις οποίες απαιτείται η παροχή της υπηρεσίας αυτής για σκοπούς ασφάλισης, για τον καθορισμό της αξίας ενός ακινήτου ως εγγύησης δανείου ή για την εκτίμηση των κινδύνων και των ζημιών σε περίπτωση διαφορών·
η) τη χρηματοδοτική μίσθωση ή την εκμίσθωση ακινήτων, εκτός των περιπτώσεων που καλύπτονται από την παράγραφο 3 στοιχείο γ), συμπεριλαμβανομένης της αποθήκευσης εμπορευμάτων για τα οποία ένα συγκεκριμένο τμήμα του ακινήτου παραχωρείται για αποκλειστική χρήση από τον λήπτη·
θ) την παροχή καταλύματος στον ξενοδοχειακό τομέα ή σε τομείς παρεμφερούς χαρακτήρα, όπως σε κατασκηνώσεις διακοπών ή σε τοποθεσίες που έχουν διαμορφωθεί για να χρησιμοποιηθούν ως κατασκήνωση, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος διαμονής σε συγκεκριμένο τόπο που προκύπτει από τη μετατροπή των δικαιωμάτων χρήσης υπό καθεστώς χρονομεριστικής μίσθωσης και από ανάλογες καταστάσεις·
ι) την εκχώρηση ή μεταβίβαση δικαιωμάτων άλλων πλην εκείνων που προβλέπονται στα στοιχεία η) και θ) όσον αφορά τη χρήση του συνόλου ή τμήματος ακινήτου, συμπεριλαμβανομένης της άδειας χρησιμοποίησης τμήματος ακινήτου, όπως η χορήγηση δικαιωμάτων αλιείας και θήρας ή η πρόσβαση σε αίθουσες αναμονής σε αερολιμένες, ή η χρήση υποδομής για την οποία επιβάλλονται διόδια, όπως γέφυρες ή σήραγγες·
ια) τη συντήρηση, ανακαίνιση και επισκευή κτιρίων ή τμημάτων κτιρίων, συμπεριλαμβανομένων εργασιών, όπως καθαρισμός, πλακόστρωση, τοποθέτηση χαρτιού τοιχοστρωσίας (ταπετσαρίας) και παρκέτων·
ιβ) τη συντήρηση, ανακαίνιση και επισκευή μόνιμων δομών όπως τα συστήματα αγωγών για το αέριο, το νερό, την αποχέτευση και παρόμοιες δομές·
ιγ) την εγκατάσταση ή συναρμολόγηση μηχανημάτων ή εξοπλισμού που, μετά την εγκατάσταση ή συναρμολόγηση, χαρακτηρίζονται ως ακίνητο·
ιδ) τη συντήρηση και επισκευή, επιθεώρηση και εποπτεία μηχανημάτων ή εξοπλισμού, εάν τα εν λόγω μηχανήματα ή ο εν λόγω εξοπλισμός μπορούν να χαρακτηριστούν ως ακίνητα·
ιε) τη διαχείριση ακινήτων, εκτός από τη διαχείριση χαρτοφυλακίου επενδύσεων σε ακίνητα που καλύπτονται από την παράγραφο 3 στοιχείο ζ), η οποία συνίσταται στην εκμετάλλευση εμπορικών, βιομηχανικών ή οικιστικών ακινήτων από τον ιδιοκτήτη του ακινήτου ή για λογαριασμό του·
ιστ) τη διαμεσολάβηση κατά την πώληση ή τη χρηματοδοτική μίσθωση ή την εκμίσθωση ακινήτων και τη σύσταση ή τη μεταβίβαση ορισμένων δικαιωμάτων σε ακίνητα ή εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί ακινήτων (ανεξαρτήτως του αν αυτά αντιμετωπίζονται ή όχι ως ενσώματα αγαθά), εκτός από τη διαμεσολάβηση που καλύπτεται από την παράγραφο 3 στοιχείο δ)·
ιζ) τις νομικές υπηρεσίες τις σχετικές με τη μεταβίβαση τίτλων επί ακινήτων, με τη σύσταση ή μεταβίβαση ορισμένων δικαιωμάτων σε ακίνητα ή εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί ακινήτων (ανεξαρτήτως του αν αυτά αντιμετωπίζονται ή όχι ως ενσώματα αγαθά), όπως οι συμβολαιογραφικές εργασίες, ή την κατάρτιση συμβολαίου για πώληση ή αγορά ακινήτου, ακόμη και αν η σχετική συναλλαγή που συνεπάγεται τη νομική μεταβολή του ακινήτου δεν υλοποιείται.

3. Η παράγραφος 1 δεν καλύπτει τα εξής:
α) την κατάρτιση σχεδίων για κτίριο ή τμήματα κτιρίου εάν το κτίριο δεν προορίζεται να ανεγερθεί σε συγκεκριμένο οικόπεδο·
β) την αποθήκευση εμπορευμάτων σε ακίνητο εάν κανένα συγκεκριμένο μέρος του ακινήτου δεν παραχωρείται για την αποκλειστική χρήση του λήπτη·
γ) την παροχή υπηρεσιών διαφήμισης, έστω και αν περιλαμβάνει τη χρήση ακινήτων·
δ) τη διαμεσολάβηση για την παροχή καταλύματος στον ξενοδοχειακό τομέα ή σε τομείς παρεμφερούς χαρακτήρα, όπως σε κατασκηνώσεις διακοπών ή σε τοποθεσίες που έχουν διαμορφωθεί για να χρησιμοποιηθούν ως κατασκήνωση, αν ο διαμεσολαβητής ενεργεί εξ ονόματος και για λογαριασμό άλλου προσώπου·
ε) τη διάθεση περιπτέρου σε εγκατάσταση εμποροπανήγυρης ή έκθεσης, καθώς και την παροχή άλλων συναφών υπηρεσιών, για να μπορεί ο εκθέτης να εκθέτει αντικείμενα, όπως ο σχεδιασμός του περιπτέρου, η μεταφορά και αποθήκευση αντικειμένων, η διάθεση μηχανημάτων, η τοποθέτηση καλωδίων, η ασφάλιση και η διαφήμιση·
στ) την εγκατάσταση ή συναρμολόγηση, τη συντήρηση και επισκευή, τον έλεγχο ή την εποπτεία μηχανημάτων ή εξοπλισμού που δεν είναι ή δεν καθίστανται μέρος του ακινήτου·
ζ) τη διαχείριση χαρτοφυλακίων επενδύσεων σε ακίνητα·
η) τις νομικές υπηρεσίες, εκτός από εκείνες που καλύπτονται από την παράγραφο 2 στοιχείο ιζ), που συνδέονται με συμβάσεις, συμπεριλαμβανομένων των συμβουλών που παρέχονται σχετικά με τους όρους μιας σύμβασης για τη μεταβίβαση ακίνητου, ή την εκτέλεση μιας τέτοιας σύμβασης, ή την απόδειξη της ύπαρξης μιας τέτοιας σύμβασης, όταν οι υπηρεσίες αυτές δεν αφορούν ειδικά τη μεταβίβαση τίτλων επί ακινήτων.

Άρθρο 31β

Όταν εξοπλισμός τίθεται στη διάθεση του λήπτη με σκοπό να πραγματοποιηθούν εργασίες σε ακίνητα, η πράξη αυτή συνιστά παροχή υπηρεσιών που συνδέονται με το ακίνητο μόνον εάν ο πάροχος αναλαμβάνει την ευθύνη για την εκτέλεση των εργασιών.

Πάροχος υπηρεσιών ο οποίος παρέχει στον λήπτη εξοπλισμό, καθώς και επαρκές προσωπικό για την εκτέλεση εργασιών, τεκμαίρεται ότι έχει αναλάβει την ευθύνη για την εκτέλεση των εν λόγω εργασιών. Το τεκμήριο ότι ο πάροχος υπηρεσιών αναλαμβάνει την ευθύνη για την εκτέλεση των εργασιών μπορεί να αμφισβητηθεί με κάθε σχετικό πραγματικό ή νομικό μέσο.

Άρθρο 31γ

Για τον σκοπό του καθορισμού του τόπου παροχής τηλεπικοινωνιακών, ραδιοτηλεοπτικών ή ηλεκτρονικών υπηρεσιών από υποκείμενο στον φόρο ο οποίος ενεργεί ιδίω ονόματι στο πλαίσιο υπηρεσίας καταλύματος στον ξενοδοχειακό τομέα ή σε τομείς παρεμφερούς χαρακτήρα, όπως σε κατασκηνώσεις διακοπών ή σε τοποθεσίες που έχουν διαμορφωθεί για να χρησιμοποιηθούν ως κατασκήνωση, οι υπηρεσίες αυτές θεωρούνται ως παρεχόμενες στους τόπους παροχής των υπηρεσιών αυτών.

Υποτμήμα 7
Παροχή πολιτιστικών, καλλιτεχνικών, αθλητικών, επιστημονικών, εκπαιδευτικών, ψυχαγωγικών και παρόμοιων υπηρεσιών

Άρθρο 32

1. Οι υπηρεσίες με αντικείμενο την πρόσβαση σε πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές ή παρεμφερείς εκδηλώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 53 της οδηγίας 2006/12/ΕΚ περιλαμβάνουν την παροχή υπηρεσιών των οποίων τα βασικά χαρακτηριστικά συνίστανται στην παροχή δικαιώματος εισόδου σε εκδήλωση έναντι εισιτηρίου ή πληρωμής, συμπεριλαμβανομένης της πληρωμής υπό μορφή συνδρομής, εισιτηρίου διαρκείας ή περιοδικής πληρωμής.

2. Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται κυρίως:
α) στο δικαίωμα εισόδου σε θεάματα, θεατρικές παραστάσεις, παραστάσεις τσίρκου, εμπορικές και λοιπές εκθέσεις, πάρκα αναψυχής, συναυλίες, καθώς και σε άλλες παρόμοιες πολιτιστικές εκδηλώσεις·
β) στο δικαίωμα εισόδου σε αθλητικές εκδηλώσεις, όπως αγώνες ή αναμετρήσεις·
γ) στο δικαίωμα εισόδου σε εκπαιδευτικές και επιστημονικές εκδηλώσεις, όπως διαλέξεις και σεμινάρια.

3. Δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της παραγράφου 1 η χρήση εγκαταστάσεων, όπως γυμναστηρίων ή παρόμοιων χώρων, με πληρωμή κατ’ αποκοπή.

Άρθρο 33

Οι βοηθητικές υπηρεσίες που αναφέρονται στο άρθρο 53 της οδηγίας 206/112/ΕΚ περιλαμβάνουν υπηρεσίες που σχετίζονται άμεσα με την πρόσβαση σε πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές ή παρεμφερείς εκδηλώσεις και παρέχονται χωριστά στο πρόσωπο το οποίο παρίσταται στην εκδήλωση, έναντι διακεκριμένης αντιπαροχής.

Οι βοηθητικές υπηρεσίες αυτές περιλαμβάνουν ιδίως τη χρήση ιματιοφυλακίων ή εγκαταστάσεων υγιεινής, αλλά αποκλείουν τις απλές υπηρεσίες διαμεσολάβησης που αφορούν στην πώληση εισιτηρίων.

Άρθρο 33α

Η διάθεση εισιτηρίων που παρέχουν πρόσβαση σε πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές ή παρόμοιες εκδηλώσεις από μεσάζοντα που ενεργεί ιδίω ονόματι, αλλά για λογαριασμό του διοργανωτή, ή από υποκείμενο στον φόρο, εκτός από τον διοργανωτή, που ενεργεί για ίδιο λογαριασμό, καλύπτεται από το άρθρο 53 και το άρθρο 54 παράγραφος 1 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Υποτμήμα 8
Παροχή υπηρεσιών παρεπόμενων της μεταφοράς και πραγματογνωμοσύνες και εργασίες που αφορούν κινητά αγαθά

Άρθρο 34

Με εξαίρεση την περίπτωση κατά την οποία τα συναρμολογούμενα αγαθά ενσωματώνονται σε ακίνητο, ο τόπος παροχής υπηρεσιών προς μη υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο, οι οποίες συνίστανται μόνο στη συναρμολόγηση από υποκείμενο στον φόρο των διαφόρων μερών ενός μηχανήματος, τα οποία έχουν δοθεί στο σύνολό τους σ’ αυτόν από τον πελάτη του, καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 54 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Υποτμήμα 9
Παροχές υπηρεσιών εστιατορίου και εστίασης, ανεξαρτήτως του αν παρέχονται επί μεταφορικών μέσων

Άρθρο 35

Το τμήμα μεταφοράς επιβατών που διενεργείται εντός της Ένωσης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 57 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, καθορίζεται από το δρομολόγιο του μεταφορικού μέσου και όχι από το δρομολόγιο που πραγματοποιεί κάθε επιβάτης.

Άρθρο 36

Οι υπηρεσίες εστιατορίου και εστίασης που παρέχονται κατά τη διάρκεια του τμήματος μεταφοράς επιβατών που διενεργείται εντός της Ένωσης εμπίπτουν στο άρθρο 57 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.
Οι υπηρεσίες εστιατορίου και εστίασης που παρέχονται εκτός του τμήματος μεταφοράς επιβατών που διενεργείται εντός της Κοινότητας, αλλά στο έδαφος κράτους μέλους ή τρίτης χώρας εμπίπτουν στο άρθρο 55 της εν λόγω οδηγίας.

Άρθρο 37

Ο τόπος παροχής υπηρεσίας εστιατορίου ή εστίασης που εκτελείται εντός της Ένωσης εν μέρει κατά τη διάρκεια του τμήματος μεταφοράς επιβατών που διενεργείται εντός της Ένωσης και εν μέρει εκτός του εν λόγω τμήματος αλλά στο έδαφος κράτους μέλους, καθορίζεται εξ ολοκλήρου σύμφωνα με τους κανόνες που εφαρμόζονται για τον καθορισμό του τόπου παροχής κατά την έναρξη της παροχής της υπηρεσίας εστιατορίου ή εστίασης.

Υποτμήμα 10
Μίσθωση μεταφορικών μέσων

Άρθρο 38

1. Τα «μεταφορικά μέσα» που αναφέρονται στο άρθρο 56 και στο άρθρο 59 πρώτο εδάφιο στοιχείο ζ) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ περιλαμβάνουν οχήματα, μηχανοκίνητα ή μη, και άλλον εξοπλισμό και διατάξεις πέδησης που προορίζονται για τη μεταφορά προσώπων ή αντικειμένων από έναν τόπο σε άλλο και που μπορεί να σύρονται, να έλκονται ή να ωθούνται από οχήματα, που κατά κανόνα έχουν σχεδιαστεί και είναι πράγματι κατάλληλα για μεταφορά.

2. Μέσα μεταφοράς που αναφέρονται στην παράγραφο 1 είναι κυρίως τα ακόλουθα οχήματα·
α) χερσαία οχήματα, όπως αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες, ποδήλατα, τρίκυκλα και τροχόσπιτα·
β) ρυμουλκούμενα και ημιρυμουλκούμενα οχήματα·
γ) βαγόνια σιδηροδρόμου·
δ) πλοία·
ε) αεροσκάφη·
στ) ειδικά σχεδιασμένα οχήματα για τη μεταφορά ασθενών ή τραυματιών·
ζ) γεωργικοί ελκυστήρες και άλλα γεωργικά οχήματα·
η) αναπηρικά αμαξίδια με μηχανική ή ηλεκτρονική προώθηση.

3. Δεν είναι μέσα μεταφοράς που αναφέρονται στην παράγραφο 1 τα εμπορευματοκιβώτια και τα μονίμως ακινητοποιημένα οχήματα.

Άρθρο 39

1. Για τους σκοπούς εφαρμογής του άρθρου 56 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, η διάρκεια της συνεχούς κατοχής ή χρήσης μεταφορικού μέσου, η οποία αποτελεί αντικείμενο μίσθωσης καθορίζεται βάσει της σύμβασης μεταξύ των μερών.
Η σύμβαση χρησιμεύει ως τεκμήριο που μπορεί, να αμφισβητηθεί από κάθε πραγματικό ή νομικό μέσο ώστε να καθοριστεί η πραγματική διάρκεια της συνεχούς κατοχής ή χρήσης.
Η υπέρβαση, λόγω ανωτέρας βίας, της συμβατικής περιόδου της μίσθωσης βραχείας διαρκείας κατά την έννοια του άρθρου 56 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ δεν έχει επίπτωση στον καθορισμό της διάρκειας της συνεχούς κατοχής ή χρήσης του μεταφορικού μέσου.

2. Όταν η μίσθωση ενός και του αυτού μεταφορικού μέσου καλύπτεται από διαδοχικές συμβάσεις μεταξύ των ιδίων μερών, η διάρκεια που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη είναι η διάρκεια της συνεχούς κατοχής ή χρήσης του μεταφορικού μέσου σύμφωνα με το σύνολο των συμβάσεων.

Για τους σκοπούς του πρώτου εδαφίου, μια σύμβαση και οι παρατάσεις της συνιστούν διαδοχικές συμβάσεις.

Ωστόσο, η διάρκεια της ή των συμβάσεων μίσθωσης βραχείας διαρκείας που προηγούνται της σύμβασης η οποία θεωρείται μακράς διαρκείας δεν αμφισβητείται, εφόσον δεν υφίσταται καταχρηστική πρακτική.
3. Εκτός αν υφίσταται καταχρηστική πρακτική, διαδοχικές συμβάσεις μίσθωσης μεταξύ των ιδίων μερών για διαφορετικά μέσα μεταφοράς δεν θεωρούνται ως διαδοχικές συμβάσεις για τους σκοπούς της παραγράφου 2.

Άρθρο 40

Ο τόπος όπου το μεταφορικό μέσο τίθεται πράγματι στη διάθεση του πελάτη σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 56 της οδηγίας 1006/112/ΕΚ είναι ο τόπος όπου ο πελάτης ή τρίτος που ενεργεί για λογαριασμό του ασκεί τη φυσική κατοχή του μεταφορικού μέσου.

Υποτμήμα 11
Παροχή υπηρεσιών σε μη υποκείμενους στον φόρο εκτός της Κοινότητας

Άρθρο 41

Οι παροχές, σε μη υποκείμενο στον φόρο εγκατεστημένο εκτός Κοινότητας, υπηρεσιών που συνίστανται σε μετάφραση κειμένων εμπίπτουν στο άρθρο 59 πρώτο εδάφιο στοιχείο γ) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Vα
ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟΣ ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΗΤΟ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ
(ΤΙΤΛΟΣ VI ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 41α

Για την εφαρμογή του άρθρου 66α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ως χρόνος αποδοχής της πληρωμής νοείται ο χρόνος κατά τον οποίο η επιβεβαίωση πληρωμής, το μήνυμα για έγκριση πληρωμής ή η ανάληψη υποχρέωσης πληρωμής από τον λήπτη λαμβάνεται από τον προμηθευτή που παραδίδει αγαθά μέσω της ηλεκτρονικής διεπαφής ή για λογαριασμό του, ανεξαρτήτως του χρόνου που πραγματοποιήθηκε η πραγματική καταβολή των χρημάτων, ανάλογα με το ποιο είναι προγενέστερο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI
ΒΑΣΗ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ
(ΤΙΤΛΟΣ VII ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 42

Όταν προμηθευτής αγαθών ή παρέχων υπηρεσίες απαιτεί, ως όρο για την αποδοχή πληρωμής με πιστωτική ή χρεωστική κάρτα, να καταβάλει ο πελάτης ένα ποσό στον ίδιο ή σε άλλη επιχείρηση, και όταν η συνολική τιμή που καταβάλλεται από τον πελάτη αυτόν δεν επηρεάζεται από τον τρόπο πληρωμής, το ποσό αυτό αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της βάσης επιβολής του φόρου για την παράδοση αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών, σύμφωνα με τα άρθρα 73 έως 80 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Άρθρο 43

Η «παροχή καταλύματος διακοπών» όπως αναφέρεται στο παράρτημα III σημείο 12 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ περιλαμβάνει τη μίσθωση σκηνών, τροχόσπιτων ή κινητών κατοικιών που εγκαθίστανται σε χώρους κατασκήνωσης και χρησιμοποιούνται ως καταλύματα διαμονής.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIII
ΑΠΑΛΛΑΓΕΣ

ΤΜΗΜΑ 1
Απαλλαγές ορισμένων δραστηριοτήτων γενικού συμφέροντος
(Άρθρα 132, 133 και 134 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 44

Οι υπηρεσίες επαγγελματικής εκπαίδευσης, επιμόρφωσης ή επανακατάρτισης που παρέχονται υπό τους όρους του άρθρου 132 παράγραφος 1 στοιχείο θ) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ περιλαμβάνουν τη διδασκαλία που συνδέεται άμεσα με έναν εμπορικό ή επαγγελματικό τομέα, καθώς και κάθε διδασκαλία που αποσκοπεί στην απόκτηση ή στη βελτίωση γνώσεων για επαγγελματικούς σκοπούς. Η διάρκεια της σειράς μαθημάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης, επιμόρφωσης ή επανακατάρτισης δεν έχει, εν προκειμένω, καμία επίπτωση.

ΤΜΗΜΑ 2
Απαλλαγές άλλων δραστηριοτήτων
(Άρθρα 135, 136 και 137 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 45

Η απαλλαγή που προβλέπεται στο άρθρο 135 παράγραφος 1 στοιχείο ε) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ δεν εφαρμόζεται στα νομίσματα από λευκόχρυσο («platinum nobles»).

ΤΜΗΜΑ 2Α
Απαλλαγές συνδεόμενες με τις ενδοκοινοτικές πράξεις
(Άρθρα 138 έως 142 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 45α

1. Για τους σκοπούς της εφαρμογής των απαλλαγών που προβλέπονται στο άρθρο 138 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, τεκμαίρεται ότι τα αγαθά έχουν αποσταλεί ή μεταφερθεί από ένα κράτος μέλος με προορισμό εκτός της επικράτειάς του αλλά εντός της Κοινότητας, σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες περιπτώσεις:
α) ο πωλητής αναφέρει ότι τα αγαθά έχουν αποσταλεί ή μεταφερθεί από τον ίδιο ή από τρίτον για λογαριασμό του και είτε ο πωλητής διαθέτει τουλάχιστον δύο μη αντιφατικά αποδεικτικά στοιχεία που αναφέρονται στην παράγραφο 3 στοιχείο α) και τα οποία έχουν εκδώσει δύο διαφορετικά μέρη ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, από τον πωλητή και από τον αποκτώντα, ή ο πωλητής διαθέτει οποιοδήποτε μεμονωμένο στοιχείο που αναφέρεται στην παράγραφο 3 στοιχείο α) σε συνδυασμό με οποιοδήποτε μεμονωμένο μη αντιφατικό αποδεικτικό στοιχείο από τα αναφερόμενα στην παράγραφο 3 στοιχείο β) και που επιβεβαιώνει την αποστολή ή τη μεταφορά, τα οποία έχουν εκδώσει δύο διαφορετικά μέρη ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, από τον πωλητή και από τον αποκτώντα·
β) ο πωλητής έχει στην κατοχή του τα ακόλουθα:
i) γραπτή δήλωση από τον αποκτώντα, σύμφωνα με την οποία τα αγαθά έχουν αποσταλεί ή μεταφερθεί από τον αποκτώντα ή από τρίτο για λογαριασμό του αποκτώντος και στην οποία προσδιορίζεται το κράτος μέλος προορισμού των αγαθών· η εν λόγω γραπτή δήλωση αναφέρει την ημερομηνία έκδοσης· το ονοματεπώνυμο και τη διεύθυνση του αποκτώντος· την ποσότητα και τη φύση των αγαθών· την ημερομηνία και τον τόπο άφιξης των αγαθών· στην περίπτωση παράδοσης μεταφορικού μέσου, τον αριθμό αναγνώρισης του μεταφορικού μέσου και τα στοιχεία ταυτότητας του προσώπου που αποδέχεται τα αγαθά για λογαριασμό του αποκτώντος· και
ii) τουλάχιστον δύο μη αντιφατικά αποδεικτικά στοιχεία που αναφέρονται στην παράγραφο 3 στοιχείο α) και τα οποία έχουν εκδώσει δύο διαφορετικά μέρη ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, από τον πωλητή και από τον αποκτώντα ή οποιοδήποτε μεμονωμένο στοιχείο που αναφέρεται στην παράγραφο 3 στοιχείο α) σε συνδυασμό με οποιοδήποτε μεμονωμένο μη αντιφατικό αποδεικτικό στοιχείο από τα αναφερόμενα στην παράγραφο 3 στοιχείο β) και που επιβεβαιώνει την αποστολή ή τη μεταφορά, τα οποία έχουν εκδώσει δύο διαφορετικά μέρη ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, από τον πωλητή και από τον αποκτώντα.
Ο αποκτών υποβάλει στον πωλητή γραπτή δήλωση, η οποία αναφέρεται στο στοιχείο β) σημείο i), έως τη δέκατη ημέρα του μήνα που έπεται της παράδοσης.

2. Μια φορολογική αρχή δύναται να αμφισβητήσει τεκμήριο που έχει υποβληθεί σύμφωνα με την παράγραφο 1.

3. Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, γίνονται δεκτά ως αποδεικτικά στοιχεία της αποστολής ή της μεταφοράς τα ακόλουθα:
α) τα έγγραφα που σχετίζονται με την αποστολή ή τη μεταφορά των αγαθών, όπως υπογεγραμμένο έγγραφο ή δελτίο παράδοσης CMR, φορτωτική, τιμολόγιο αερομεταφοράς ή τιμολόγιο από τον μεταφορέα των αγαθών·
β) τα ακόλουθα έγγραφα:
i) ασφαλιστήριο συμβόλαιο σχετικά με την αποστολή ή τη μεταφορά των αγαθών ή τραπεζικά έγγραφα που αποδεικνύουν την πληρωμή της αποστολής ή της μεταφοράς των αγαθών·
ii) επίσημα έγγραφα που εκδίδονται από δημόσια αρχή, όπως συμβολαιογράφο, με τα οποία επιβεβαιώνεται η άφιξη των αγαθών στο κράτος μέλος προορισμού·
iii) απόδειξη παραλαβής που εκδίδεται από αποθηκευτή στο κράτος μέλος προορισμού, με την οποία επιβεβαιώνεται η αποθήκευση των αγαθών στο εν λόγω κράτος μέλος.

ΤΜΗΜΑ 3
Απαλλαγές κατά την εισαγωγή
(Άρθρα 143, 144 και 145 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 46

Η απαλλαγή που αναφέρεται στο άρθρο 144 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ εφαρμόζεται στις παροχές υπηρεσιών μεταφοράς που συνδέονται με την εισαγωγή κινητών αγαθών λόγω αλλαγής κατοικίας.

ΤΜΗΜΑ 4
Απαλλαγές κατά την εξαγωγή
(Άρθρα 146 και 147 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 47

Ο όρος «μεταφορικά μέσα ιδιωτικής χρήσης» που αναφέρεται στο άρθρο 146 παράγραφος 1 στοιχείο β) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ περιλαμβάνει τα μεταφορικά μέσα που χρησιμοποιούνται για μη επαγγελματικούς σκοπούς από πρόσωπα εκτός των φυσικών προσώπων, όπως είναι οι οργανισμοί δημοσίου δικαίου, κατά την έννοια του άρθρου 13 της εν λόγω οδηγίας, και οι ενώσεις.

Άρθρο 48

Για να καθοριστεί, ως προϋπόθεση για την απαλλαγή της παράδοσης αγαθών που μεταφέρονται από ταξιδιώτες στις προσωπικές τους αποσκευές, εάν έχει σημειωθεί υπέρβαση του κατώτατου ορίου που έχει ορίσει ένα κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 147 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο γ) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ο υπολογισμός βασίζεται στην αξία του τιμολογίου. Η συνολική αξία διαφόρων αγαθών μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνον εάν όλα τα αγαθά αυτά περιλαμβάνονται στο ίδιο τιμολόγιο που εκδίδεται από τον ίδιο υποκείμενο στον φόρο που παραδίδει τα αγαθά στον ίδιο πελάτη.

ΤΜΗΜΑ 5
Απαλλαγές ορισμένων πράξεων που εξομοιώνονται με εξαγωγές
(Άρθρα 151 και 152 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 49

Η απαλλαγή που προβλέπεται στο άρθρο 151 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ εφαρμόζεται και στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες που παρέχονται από υποκείμενο στον φόρο για τον οποίο εφαρμόζεται το ειδικό καθεστώς για ηλεκτρονικά παρεχόμενες υπηρεσίες, που προβλέπεται στα άρθρα 357 έως 369 της εν λόγω οδηγίας.

Άρθρο 50

1. Προκειμένου να αναγνωρίζεται ως διεθνής οργανισμός για την εφαρμογή του άρθρου 143 παράγραφος 1 στοιχείο ζ) και του άρθρου 151 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο β) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ένας οργανισμός ο οποίος συγκροτείται ως κοινοπραξία ευρωπαϊκής ερευνητικής υποδομής (ΚΕΕΥ), σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 723/2009 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2009, σχετικά με κοινοτικό νομικό πλαίσιο για την κοινοπραξία ευρωπαϊκής ερευνητικής υποδομής (ΚΕΕΥ) ( 5 ), πρέπει να πληροί όλες τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) να έχει ίδια νομική προσωπικότητα και πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα·
β) να συγκροτείται σύμφωνα με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να εμπίπτει σε αυτό·
γ) μεταξύ των μελών του να συγκαταλέγονται κράτη μέλη και, όπου ενδείκνυται, τρίτες χώρες και διακυβερνητικοί οργανισμοί, αλλά κανένας ιδιωτικός φορέας·
δ) να έχει συγκεκριμένους και νόμιμους στόχους, οι οποίοι επιδιώκονται από κοινού και ουσιαστικά δεν είναι εμπορικής φύσης.

2. Η απαλλαγή που προβλέπεται στο άρθρο 143 παράγραφος 1 στοιχείο ζ) και στο άρθρο 151 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο β) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ εφαρμόζεται σε μια ΚΕΕΥ της παραγράφου 1 εφόσον αναγνωρίζεται ως διεθνής οργανισμός από το κράτος μέλος υποδοχής.
Τα όρια και οι προϋποθέσεις της απαλλαγής αυτής καθορίζονται με συμφωνία μεταξύ των μελών της ΚΕΕΥ σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 723/2009. Σε περίπτωση που τα αγαθά δεν αποστέλλονται ή μεταφέρονται εκτός του κράτους μέλους στο οποίο πραγματοποιείται η παράδοση των αγαθών αυτών καθώς και στην περίπτωση παροχής υπηρεσιών, η απαλλαγή μπορεί να χορηγείται σύμφωνα με διαδικασία επιστροφής του ΦΠΑ, βάσει του άρθρου 151 παράγραφος 2 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Άρθρο 51

1. Όταν ο λήπτης αγαθών ή υπηρεσιών είναι εγκατεστημένος στην Ένωση, αλλά εκτός του κράτους μέλους στο οποίο πραγματοποιείται η παράδοση αγαθών ή η παροχή υπηρεσιών, το πιστοποιητικό απαλλαγής από τον ΦΠΑ και/ή τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης που περιέχεται στο παράρτημα II του παρόντος κανονισμού χρησιμεύει ως αποδεικτικό στοιχείο, που επιβεβαιώνει ότι η πράξη μπορεί να απαλλάσσεται δυνάμει του άρθρου 151 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, με την επιφύλαξη των επεξηγηματικών σημειώσεων που περιλαμβάνονται στο παράρτημα του εν λόγω πιστοποιητικού.
Όταν χρησιμοποιεί το πιστοποιητικό, το κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένο το πρόσωπο στο οποίο παραδίδονται τα αγαθά ή παρέχονται οι υπηρεσίες μπορεί να αποφασίσει να χρησιμοποιεί κοινό πιστοποιητικό για τον ΦΠΑ και τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης ή δύο χωριστά πιστοποιητικά.

2. Το πιστοποιητικό που αναφέρεται στην παράγραφο 1 σφραγίζεται από τις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους υποδοχής. Ωστόσο, εάν τα αγαθά ή οι υπηρεσίες προορίζονται για επίσημη χρήση, τα κράτη μέλη δύνανται, υπό τις προϋποθέσεις που ορίζουν, να απαλλάξουν τον δικαιούχο από την υποχρέωση επίθεσης σφραγίδας στο πιστοποιητικό. Η απαλλαγή αυτή μπορεί να αρθεί σε περίπτωση κατάχρησης.
Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή το σημείο επαφής που έχει οριστεί για τον προσδιορισμό των υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για την επίθεση της σφραγίδας στο πιστοποιητικό, καθώς και σε ποιο βαθμό χορηγούν απαλλαγή από την υποχρέωση επίθεσης της σφραγίδας στο πιστοποιητικό. Η Επιτροπή ενημερώνει σχετικά τα λοιπά κράτη μέλη για τα στοιχεία που έλαβε από τα κράτη μέλη.

3. Όταν εφαρμόζεται άμεση απαλλαγή στο κράτος μέλος στο οποίο διενεργείται η παράδοση αγαθών ή η παροχή υπηρεσιών, ο προμηθευτής ή ο παρέχων λαμβάνει το πιστοποιητικό που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου από τον δικαιούχο των αγαθών ή των υπηρεσιών και φυλάσσει το πιστοποιητικό στα λογιστικά βιβλία του. Εάν η απαλλαγή χορηγείται υπό μορφή επιστροφής του ΦΠΑ, σύμφωνα με το άρθρο 151 παράγραφος 2 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, το πιστοποιητικό επισυνάπτεται στην αίτηση επιστροφής που υποβάλλεται στο οικείο κράτος μέλος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IX
ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ
(ΤΙΤΛΟΣ X ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 52

Όταν το κράτος μέλος εισαγωγής εφαρμόζει ηλεκτρονικό σύστημα για τη διεκπεραίωση των τελωνειακών διατυπώσεων, ο όρος «έγγραφο με το οποίο να βεβαιώνεται η εισαγωγή», που περιλαμβάνεται στο άρθρο 178 στοιχείο ε) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ καλύπτει τις ηλεκτρονικές εκδόσεις τέτοιων εγγράφων, εάν αυτές επιτρέπουν τον έλεγχο της άσκησης του δικαιώματος έκπτωσης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ X
ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΦΟΡΟ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΜΗ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΦΟΡΟ
(ΤΙΤΛΟΣ XI ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2006/112/ΕΚ)

ΤΜΗΜΑ 1
Υποκείμενοι στον ΦΠΑ
(Άρθρα 192Α έως 205 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 53

1. Για την εφαρμογή του άρθρου 192α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, λαμβάνεται υπ’ όψιν μόνο μία μόνιμη εγκατάσταση την οποία διαθέτει ο υποκείμενος στον φόρο, εφόσον χαρακτηρίζεται από επαρκή διάρκεια και κατάλληλη δομή όσον αφορά το ανθρώπινο δυναμικό και τους τεχνικούς πόρους, που της επιτρέπουν να πραγματοποιεί την παράδοση αγαθών και την παροχή υπηρεσιών στην οποία συμμετέχει.

2. Όταν ένας υποκείμενος στον φόρο διαθέτει μόνιμη εγκατάσταση στο έδαφος του κράτους μέλους στο οποίο οφείλεται ο ΦΠΑ, η εγκατάσταση αυτή θεωρείται ότι δεν συμμετέχει στην παράδοση αγαθών ή στην παροχή υπηρεσιών κατά την έννοια του άρθρου 192α στοιχείο β) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, εκτός εάν οι τεχνικοί πόροι και το ανθρώπινο δυναμικό της μόνιμης εγκατάστασης χρησιμοποιούνται από τον εν λόγω υποκείμενο στον φόρο για πράξεις που αφορούν την παράδοση αυτών των αγαθών ή την παροχή των υπηρεσιών αυτών που πραγματοποιείται στο εν λόγω κράτος μέλος, πριν ή κατά τη διάρκεια της εν λόγω παράδοσης ή παροχής.
Όταν οι πόροι της μόνιμης εγκατάστασης χρησιμοποιούνται μόνο για καθήκοντα διοικητικής υποστήριξης, όπως η λογιστική, η τιμολόγηση και η είσπραξη απαιτήσεων, δεν θεωρείται ότι έχουν χρησιμοποιηθεί για τους σκοπούς της παράδοσης αγαθών ή της παροχής υπηρεσιών,
Ωστόσο, εάν εκδίδεται τιμολόγιο με τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ που έχει χορηγηθεί από το κράτος μέλος της μόνιμης εγκατάστασης, η εν λόγω μόνιμη εγκατάσταση θεωρείται ότι έχει παρέμβει στην παράδοση αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών που διενεργείται στο εν λόγω κράτος μέλος, εκτός αντίθετων αποδείξεων.

Άρθρο 54

Όταν υποκείμενος στον φόρο έχει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας στο έδαφος του κράτους μέλους στο οποίο οφείλεται ο ΦΠΑ, δεν εφαρμόζεται το άρθρο 192α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ανεξάρτητα από το εάν η λόγω έδρα παρεμβαίνει ή όχι στην παράδοση αγαθών ή στην παροχή υπηρεσιών που πραγματοποιείται από τον υποκείμενο στον φόρο στο εν λόγω κράτος μέλος.

ΤΜΗΜΑ 1Α
Γενικές υποχρεώσεις
(Άρθρα 242 έως 243 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 54α

1. Το βιβλίο καταχώρισης που αναφέρεται στο άρθρο 243 παράγραφος 3 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ και το οποίο πρέπει να τηρείται από κάθε υποκείμενο στο φόρο, ο οποίος μεταφέρει τα αγαθά στο πλαίσιο των ρυθμίσεων για τα αποθέματα στη διάθεση συγκεκριμένου αποκτώντος, περιλαμβάνει τις ακόλουθες πληροφορίες:
α) το κράτος μέλος από το οποίο έχουν αποσταλεί ή μεταφερθεί τα αγαθά και την ημερομηνία της αποστολής ή της μεταφοράς των αγαθών·
β) τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ του υποκειμένου στο φόρο για τον οποίο προορίζονται τα αγαθά, ο οποίος έχει εκδοθεί από το κράτος μέλος στο οποίο αποστέλλονται ή μεταφέρονται τα αγαθά·
γ) το κράτος μέλος στο οποίο αποστέλλονται ή μεταφέρονται τα αγαθά, τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ του αποθηκευτή, τη διεύθυνση της αποθήκης, όπου φυλάσσονται κατά την άφιξή τους και την ημερομηνία άφιξης των αγαθών στην αποθήκη·
δ) την αξία, την περιγραφή και την ποσότητα των αγαθών που έχουν αφιχθεί στην αποθήκη·
ε) τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ του υποκειμένου στο φόρο, ο οποίος αντικαθιστά το πρόσωπο που αναφέρεται στο στοιχείο β) της παρούσας παραγράφου, υπό τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 17α παράγραφος 6 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ·
στ) το φορολογητέο ποσό, την περιγραφή και την ποσότητα των παραδιδόμενων αγαθών και την ημερομηνία, κατά την οποία διενεργείται η παράδοση των αγαθών σύμφωνα με το άρθρο 17α παράγραφος 3 στοιχείο α) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, καθώς και τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ του αποκτώντος·
ζ) το φορολογητέο ποσό, την περιγραφή και την ποσότητα των αγαθών και την ημερομηνία κατά την οποία εκπληρώνεται οποιαδήποτε από τις προϋποθέσεις και την αντίστοιχη αιτιολόγηση, σύμφωνα με το άρθρο 17α παράγραφος 7 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ·
η) την αξία, την περιγραφή και την ποσότητα των επιστρεφόμενων αγαθών και την ημερομηνία της επιστροφής των αγαθών σύμφωνα με το άρθρο 17α παράγραφος 5 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

2. Το βιβλίο καταχώρισης που αναφέρεται στο άρθρο 243 παράγραφος 3 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ και το οποίο πρέπει να τηρείται από κάθε υποκείμενο στο φόρο στον οποίο παραδίδονται τα αγαθά στο πλαίσιο των ρυθμίσεων για τα αποθέματα στη διάθεση συγκεκριμένου αποκτώντος περιλαμβάνει τις ακόλουθες πληροφορίες:
α) τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ του υποκειμένου στο φόρο ο οποίος μεταφέρει αγαθά στο πλαίσιο των ρυθμίσεων για τα αποθέματα στη διάθεση συγκεκριμένου αποκτώντος·
β) την περιγραφή και την ποσότητα των αγαθών που προορίζονται για αυτόν·
γ) την ημερομηνία άφιξης στην αποθήκη των αγαθών που προορίζονται για αυτόν·
δ) το φορολογητέο ποσό, την περιγραφή και την ποσότητα των αγαθών που παραδίδονται σε αυτόν και την ημερομηνία κατά την οποία πραγματοποιείται η ενδοκοινοτική απόκτηση των αγαθών που αναφέρονται στο άρθρο 17α παράγραφος 3 στοιχείο β) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ·
ε) την περιγραφή και την ποσότητα των αγαθών και την ημερομηνία κατά την οποία τα αγαθά αφαιρούνται από την αποθήκη κατ' εντολή του υποκειμένου στο φόρο προσώπου που αναφέρεται στο στοιχείο α)·
στ) την περιγραφή και την ποσότητα των αγαθών που έχουν καταστραφεί ή απολεσθεί και την ημερομηνία της καταστροφής, απώλειας ή κλοπής των αγαθών που είχαν αφιχθεί στην αποθήκη ή την ημερομηνία κατά την οποία διαπιστώθηκε η καταστροφή ή η απώλεια των αγαθών·
Όταν τα αγαθά αποστέλλονται ή μεταφέρονται στο πλαίσιο των ρυθμίσεων για τα αποθέματα στη διάθεση συγκεκριμένου αποκτώντος σε αποθηκευτή διαφορετικό από τον υποκείμενο στο φόρο για τον οποίο προορίζονται τα αγαθά, το βιβλίο καταχώρισης αυτού του υποκειμένου στο φόρο δεν χρειάζεται να περιέχει τις πληροφορίες που αναφέρονται στα στοιχεία γ), ε) και στ) του πρώτου εδαφίου.

ΤΜΗΜΑ 1Β
Λογιστικές υποχρεώσεις
(Άρθρα 241 έως 249 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 54β

1. Για την εφαρμογή του άρθρου 242α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ο όρος «διευκολύνει» νοείται ως η χρήση ηλεκτρονικής διεπαφής που επιτρέπει στον λήπτη και τον προμηθευτή, ο οποίος προσφέρει υπηρεσίες ή αγαθά προς πώληση μέσω της ηλεκτρονικής διεπαφής, να έρθουν σε επαφή, η οποία καταλήγει στην παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών μέσω της εν λόγω ηλεκτρονικής διεπαφής.
Ωστόσο, ο όρος «διευκολύνει» δεν καλύπτει την παράδοση αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών εφόσον πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) ο υποκείμενος στον φόρο δεν θέτει, άμεσα ή έμμεσα, κανέναν εκ των όρων και προϋποθέσεων βάσει των οποίων πραγματοποιείται η παράδοση αγαθών ή η παροχή υπηρεσιών,
β) ο υποκείμενος στον φόρο δεν εμπλέκεται, άμεσα ή έμμεσα, στην έγκριση της χρέωσης του λήπτη όσον αφορά την πληρωμή που πραγματοποιήθηκε,
γ) ο υποκείμενος στον φόρο δεν εμπλέκεται, άμεσα ή έμμεσα, στην παραγγελία ή την παράδοση των αγαθών ή στην παροχή των υπηρεσιών.

2. Για την εφαρμογή του άρθρου 242α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ο όρος «διευκολύνει» δεν καλύπτει περιπτώσεις στις οποίες ο υποκείμενος στον φόρο παρέχει μόνο κάποιο από τα εξής:
α) τη διεκπεραίωση πληρωμών που αφορούν την παράδοση αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών,
β) την αναφορά ή τη διαφήμιση των αγαθών ή των υπηρεσιών,
γ) την προώθηση ή μεταφορά των ληπτών σε άλλες ηλεκτρονικές διεπαφές στις οποίες προσφέρονται αγαθά ή υπηρεσίες, χωρίς οποιαδήποτε περαιτέρω παρέμβαση στην παράδοση αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών.

Άρθρο 54γ

1. Ο υποκείμενος στον φόρο που αναφέρεται στο άρθρο 242α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ καταχωρίζει στα λογιστικά βιβλία τις ακόλουθες πληροφορίες όσον αφορά τις παραδόσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών όταν θεωρείται ότι έχει λάβει και παραδώσει αγαθά ο ίδιος, σύμφωνα με το άρθρο 14α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ή όταν συμμετέχει στην παροχή ηλεκτρονικά παρεχόμενων υπηρεσιών για τις οποίες τεκμαίρεται ότι ενεργεί ιδίως ονόματι σύμφωνα με το άρθρο 9α του παρόντος κανονισμού:
α) τις καταχωρίσεις που ορίζονται στο άρθρο 63γ του παρόντος κανονισμού, στην περίπτωση που ο υποκείμενος στον φόρο έχει επιλέξει να εφαρμόσει ένα εκ των ειδικών καθεστώτων που προβλέπονται στο κεφάλαιο 6 του τίτλου XII της οδηγίας 2006/112/ΕΚ,
β) τις καταχωρίσεις που ορίζονται στο άρθρο 242 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, στην περίπτωση που ο υποκείμενος στον φόρο δεν έχει επιλέξει να εφαρμόσει κανένα εκ των ειδικών καθεστώτων που προβλέπονται στο κεφάλαιο 6 του τίτλου XII της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

2. Ο υποκείμενος στον φόρο που αναφέρεται στο άρθρο 242α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ καταχωρίζει στα λογιστικά βιβλία τις ακόλουθες πληροφορίες όσον αφορά παραδόσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών πέραν αυτών που αναφέρονται στην παράγραφο 1:
α) το όνομα, την ταχυδρομική διεύθυνση και την ηλεκτρονική διεύθυνση ή τον ιστότοπο του προμηθευτή ή παρόχου του οποίου οι παραδόσεις αγαθών ή οι παροχές υπηρεσιών διευκολύνονται μέσω της χρήσης της ηλεκτρονικής διεπαφής και, εάν υπάρχουν:
i) τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ ή τον εθνικό αριθμό φορολογικού μητρώου του προμηθευτή ή παρόχου,
ii) τον αριθμό τραπεζικού λογαριασμού ή τον αριθμό εικονικού λογαριασμού του προμηθευτή ή παρόχου,
β) περιγραφή των αγαθών, την αξία τους, τον τόπο άφιξης της αποστολής ή μεταφοράς των αγαθών, καθώς και τον χρόνο της παράδοσης και, εάν υπάρχουν, τον αριθμό παραγγελίας ή τον μοναδικό αριθμό της πράξης,
γ) περιγραφή των υπηρεσιών, την αξία τους, πληροφορίες για τον καθορισμό του τόπου και του χρόνου παροχής και, εάν υπάρχουν, τον αριθμό παραγγελίας ή τον μοναδικό αριθμό συναλλαγής.

ΤΜΗΜΑ 2
Διάφορες διατάξεις
(Άρθρα 272 και 273 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 55

Για τις υπηρεσίες που προβλέπονται στο άρθρο 262 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, οι υποκείμενοι στον φόρο στους οποίους πρέπει να δίδεται ατομικός αριθμός μητρώου ΦΠΑ σύμφωνα με το άρθρο 214 της εν λόγω οδηγίας και τα μη υποκείμενα στον φόρο νομικά πρόσωπα που διαθέτουν αριθμό μητρώου ΦΠΑ υποχρεούνται να κοινοποιούν, όταν ενεργούν υπ’ αυτή την ιδιότητα, τον αριθμό μητρώου ΦΠΑ στους προμηθευτές αγαθών ή στους παρέχοντες υπηρεσίες, μόλις τον αποκτήσουν.

Οι υποκείμενοι στον φόρο που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο β) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, οι οποίοι δικαιούνται να μη φορολογούνται για τις ενδοκοινοτικές αποκτήσεις αγαθών τους σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο του άρθρου 4 του παρόντος κανονισμού δεν υποχρεούνται να κοινοποιούν τον ατομικό αριθμό μητρώου ΦΠΑ στους προμηθευτές αγαθών, όταν ο αριθμός φορολογικού μητρώου ΦΠΑ έχει χορηγηθεί σύμφωνα με το άρθρο 214 παράγραφος 1 στοιχείο δ) ή ε) της εν λόγω οδηγίας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΙ
ΕΙΔΙΚΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ

ΤΜΗΜΑ 1
Ειδικό καθεστώς για τον επενδυτικό χρυσό
(Άρθρα 344 έως 356 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 56

Ο όρος «βάρους αποδεκτού από τις αγορές πολύτιμων μετάλλων» που προβλέπεται στο άρθρο 344 παράγραφος 1 σημείο 1 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ καλύπτει τουλάχιστον τις μονάδες και τα βάρη που απαντώνται στο εμπόριο, όπως παρατίθενται στο παράρτημα III του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 57

Για να καταρτιστεί ο κατάλογος των χρυσών νομισμάτων που αναφέρεται στο άρθρο 345 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ως «τιμή» και «κανονική αξία», όπως αναφέρεται στο άρθρο 344 παράγραφος 1 σημείο 2) της ιδίας οδηγίας, νοούνται η τιμή και η κανονική αξία ως έχουν την 1η Απριλίου κάθε έτους. Εάν η 1η Απριλίου δεν συμπίπτει με την ημέρα κατά την οποία καθορίζονται οι αξίες αυτές, χρησιμοποιούνται οι αξίες της επόμενης ημέρας κατά την οποία αυτές καθορίζονται.

ΤΜΗΜΑ 2
Ειδικά καθεστώτα για υποκείμενους στον φόρο οι οποίοι παρέχουν υπηρεσίες σε μη υποκείμενους στον φόρο η πραγματοποιούν εξ αποστάσεωσ πωλήσεις αγαθών η ορισμένες εγχώριες παραδόσεις αγαθών
(Άρθρα 358 έως 369κδ της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Υποτμήμα 1
Ορισμοί

Άρθρο 57α

Για τους σκοπούς του παρόντος τμήματος, νοούνται ως:
1) «μη ενωσιακό καθεστώς», το ειδικό καθεστώς για υπηρεσίες παρεχόμενες από υποκείμενους στον φόρο μη εγκατεστημένους εντός της Κοινότητας, όπως ορίζεται στο τμήμα 2 του κεφαλαίου 6 του τίτλου XII της οδηγίας 2006/112/ΕΚ,
2) «ενωσιακό καθεστώς», το ειδικό καθεστώς για ενδοκοινοτικές εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών, για παραδόσεις αγαθών εντός ενός κράτους μέλους που πραγματοποιούνται μέσω ηλεκτρονικών διεπαφών που διευκολύνουν τις εν λόγω παραδόσεις και για υπηρεσίες που παρέχονται από υποκείμενους στον φόρο οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι εντός της Κοινότητας, αλλά όχι στο κράτος μέλος κατανάλωσης, όπως ορίζεται στο τμήμα 3 του κεφαλαίου 6 του τίτλου XII της οδηγίας 2006/112/ΕΚ,
3) «καθεστώς εισαγωγής», το ειδικό καθεστώς για εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών που εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες, όπως ορίζεται στο τμήμα 4 του κεφαλαίου 6 του τίτλου XII της οδηγίας 2006/112/ΕΚ,
4) «ειδικό καθεστώς», το μη «ενωσιακό καθεστώς», το «ενωσιακό καθεστώς» ή το «καθεστώς εισαγωγής», ανάλογα με την περίπτωση,
5) «υποκείμενος στον φόρο», ο υποκείμενος στον φόρο που αναφέρεται στο άρθρο 359 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ο οποίος επιτρέπεται να κάνει χρήση του μη ενωσιακού καθεστώτος, ο υποκείμενος στον φόρο που αναφέρεται στο άρθρο 369β της εν λόγω οδηγίας, ο οποίος επιτρέπεται να κάνει χρήση του ενωσιακού καθεστώτος ή ο υποκείμενος στον φόρο που αναφέρεται στο άρθρο 369ιγ της εν λόγω οδηγίας, ο οποίος επιτρέπεται να κάνει χρήση του καθεστώτος εισαγωγής,
6) «μεσάζων», πρόσωπο που ορίζεται στο άρθρο 369ιβ δεύτερο εδάφιο σημείο 2) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Υποτμήμα 2
Εφαρμογή του ενωσιακού καθεστώτος

Άρθρο 57β

(διαγράφεται)

Υποτμήμα 3
Πεδίο εφαρμογής του ενωσιακού καθεστώτος

Άρθρο 57γ

Το ενωσιακό καθεστώς δεν ισχύει για υπηρεσίες που παρέχονται σε κράτος μέλος στο οποίο ο υποκείμενος στον φόρο διατηρεί την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας ή μόνιμη εγκατάσταση. Η παροχή των εν λόγω υπηρεσιών πρέπει να δηλώνεται στις αρμόδιες φορολογικές αρχές του οικείου κράτους μέλους με τη δήλωση ΦΠΑ, όπως προβλέπεται στο άρθρο 250 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Υποτμήμα 4
Χορήγηση ατομικού αριθμού φορολογικού μητρώου

Άρθρο 57δ

1. Όταν ένας υποκείμενος στον φόρο ενημερώνει το κράτος μέλος εγγραφής ότι προτίθεται να χρησιμοποιήσει το μη ενωσιακό καθεστώς ή το ενωσιακό καθεστώς, το ειδικό αυτό καθεστώς εφαρμόζεται από την πρώτη ημέρα του επόμενου ημερολογιακού τριμήνου.
Ωστόσο, όταν η πρώτη παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών που πρόκειται να καλυφθεί από το μη ενωσιακό καθεστώς ή το ενωσιακό καθεστώς πραγματοποιείται πριν από την εν λόγω ημερομηνία, το ειδικό καθεστώς ισχύει από την ημερομηνία της εν λόγω πρώτης παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών, εφόσον ο υποκείμενος στον φόρο ενημερώσει το κράτος μέλος εγγραφής σχετικά με τη έναρξη των δραστηριοτήτων που καλύπτονται από το καθεστώς αυτό το αργότερο τη δέκατη ημέρα του μήνα που ακολουθεί την εν λόγω πρώτη παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών.

2. Όταν ένας υποκείμενος στον φόρο ή μεσάζων που ενεργεί για λογαριασμό του ενημερώνει το κράτος μέλος εγγραφής ότι προτίθεται να χρησιμοποιήσει το καθεστώς εισαγωγής, το ειδικό αυτό καθεστώς εφαρμόζεται από την ημέρα που έχει χορηγηθεί ατομικός αριθμός φορολογικού μητρώου ΦΠΑ για το καθεστώς εισαγωγής στον υποκείμενο στον φόρο ή στον μεσάζοντα, όπως ορίζεται στο άρθρο 369ιζ παράγραφοι 1 και 3 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Άρθρο 57ε

Το κράτος μέλος εγγραφής εγγράφει τον υποκείμενο στον φόρο που χρησιμοποιεί το ενωσιακό καθεστώς με τον ατομικό του αριθμό ΦΠΑ που αναφέρεται στα άρθρα 214 και 215 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.
Ο ατομικός αριθμός φορολογικού μητρώου που χορηγείται σε έναν μεσάζοντα σύμφωνα με το άρθρο 369ιζ παράγραφος 2 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, του επιτρέπει να ενεργεί ως μεσάζων για λογαριασμό υποκειμένων στον φόρο που χρησιμοποιούν το καθεστώς εισαγωγής. Ωστόσο, ο αριθμός αυτός δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον μεσάζοντα για δήλωση ΦΠΑ σε φορολογητέες πράξεις.

Άρθρο 57στ

1. Σε περίπτωση όπου υποκείμενος στον φόρο ο οποίος χρησιμοποιεί το ενωσιακό καθεστώς παύσει να πληροί τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στον ορισμό του άρθρου 369α σημείο 2) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, το κράτος μέλος στο οποίο διαθέτει φορολογικό μητρώο παύει να είναι το κράτος μέλος εγγραφής.
Ωστόσο, όταν ο υποκείμενος στον φόρο εξακολουθεί να πληροί τις προϋποθέσεις χρήσης του εν λόγω ειδικού καθεστώτος, για να συνεχίσει να το χρησιμοποιεί πρέπει να ορίσει ως νέο κράτος μέλος εγγραφής, το κράτος μέλος στο οποίο διατηρεί την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας ή, εάν δεν διατηρεί την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας στην Κοινότητα, το κράτος μέλος στο οποίο διατηρεί μόνιμη εγκατάσταση. Όταν ο υποκείμενος στον φόρο ο οποίος χρησιμοποιεί το ενωσιακό καθεστώς για την παράδοση αγαθών δεν είναι εγκατεστημένος στην Κοινότητα, ορίζει ως νέο κράτος μέλος εγγραφής το κράτος μέλος από το οποίο αποστέλλει ή μεταφέρει αγαθά.
Όταν το κράτος μέλος εγγραφής αλλάξει σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο, η αλλαγή αυτή ισχύει από την ημερομηνία κατά την οποία ο υποκείμενος στον φόρο παύει να διατηρεί έδρα οικονομικής δραστηριότητας ή μόνιμη εγκατάσταση στο κράτος μέλος που είχε ορισθεί προηγουμένως ως κράτος μέλος εγγραφής ή από την ημερομηνία κατά την οποία ο υποκείμενος στον φόρο παύει να αποστέλλει ή να μεταφέρει αγαθά από τον εν λόγω κράτος μέλος.

2. Σε περίπτωση που υποκείμενος στον φόρο ο οποίος χρησιμοποιεί το καθεστώς εισαγωγής ή ο μεσάζων που ενεργεί για λογαριασμό του παύσει να πληροί τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 369ιβ δεύτερο εδάφιο σημείο 3) στοιχεία β) έως ε) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, το κράτος μέλος στο οποίο ο υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων του διαθέτει φορολογικό μητρώο παύει να είναι το κράτος μέλος εγγραφής.
Ωστόσο, όταν ο υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων του εξακολουθεί να πληροί τις προϋποθέσεις για να χρησιμοποιεί αυτό το ειδικό καθεστώς, για να συνεχίσει να το χρησιμοποιεί πρέπει να ορίσει ως νέο κράτος μέλος εγγραφής, το κράτος μέλος στο οποίο διατηρεί την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας ή, εάν δεν διατηρεί την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας στην Κοινότητα, άλλο κράτος μέλος στο οποίο διατηρεί μόνιμη εγκατάσταση.
Όταν το κράτος μέλος εγγραφής αλλάξει σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο, η αλλαγή αυτή ισχύει από την ημερομηνία κατά την οποία ο υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων του παύει να διατηρεί έδρα οικονομικής δραστηριότητας ή μόνιμη εγκατάσταση στο κράτος μέλος που είχε ορισθεί προηγουμένως ως κράτος μέλος εγγραφής.

Άρθρο 57ζ

1. Ο υποκείμενος στον φόρο ο οποίος χρησιμοποιεί το μη ενωσιακό καθεστώς ή το ενωσιακό καθεστώς μπορεί να παύσει να χρησιμοποιεί τα εν λόγω ειδικά καθεστώτα, ασχέτως εάν εξακολουθεί να παραδίδει αγαθά ή να παρέχει υπηρεσίες που μπορούν να καλύπτονται από αυτά τα ειδικά καθεστώτα. Ο υποκείμενος στον φόρο ενημερώνει το κράτος μέλος εγγραφής τουλάχιστον 15 ημέρες πριν από τη λήξη του ημερολογιακού τριμήνου που προηγείται εκείνου από το οποίο προτίθεται να παύσει τη χρήση του καθεστώτος. Η παύση τίθεται σε ισχύ από την πρώτη ημέρα του επόμενου ημερολογιακού τριμήνου.

Οι υποχρεώσεις ΦΠΑ σε σχέση με τις παραδόσεις αγαθών ή τις παροχές υπηρεσιών που ανακύπτουν μετά την ημερομηνία κατά την οποία άρχισε να ισχύει η παύση εκπληρώνονται απευθείας ενώπιον των φορολογικών αρχών του οικείου κράτους μέλους κατανάλωσης.
2. Ο υποκείμενος στον φόρο ο οποίος χρησιμοποιεί το καθεστώς εισαγωγής μπορεί να παύσει να το χρησιμοποιεί, ασχέτως εάν εξακολουθεί να πραγματοποιεί εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών που εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες. Ο υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων που ενεργεί για λογαριασμό του ενημερώνει το κράτος μέλος εγγραφής τουλάχιστον 15 ημέρες πριν από τη λήξη του μηνός που προηγείται εκείνου κατά τον οποίο προτίθεται να παύσει τη χρήση του καθεστώτος. Η παύση τίθεται σε ισχύ από την πρώτη ημέρα του επόμενου μήνα και ο υποκείμενος στον φόρο δεν επιτρέπεται πλέον να χρησιμοποιεί το καθεστώς για παραδόσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών που διενεργούνται από αυτήν την ημέρα και εφεξής.

Υποτμήμα 5
Υποχρεώσεις κοινοποίησης

Άρθρο 57η

1. Ο υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων που ενεργεί για λογαριασμό του ενημερώνει, το αργότερο μέχρι τη δέκατη ημέρα του επόμενου μήνα, με ηλεκτρονικά μέσα το κράτος μέλος εγγραφής σχετικά με οτιδήποτε από τα ακόλουθα:
α) την παύση των δραστηριοτήτων του που υπάγονται σε ένα από τα ειδικά καθεστώτα,
β) οποιεσδήποτε μεταβολές στις δραστηριότητές του που καλύπτονται από ένα ειδικό καθεστώς κατά τρόπον ώστε να μην πληροί πλέον τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για την υπαγωγή του στο εν λόγω ειδικό καθεστώς,
γ) οποιεσδήποτε αλλαγές στις πληροφορίες που παρείχε προηγουμένως στο κράτος μέλος εγγραφής.

2. Σε περίπτωση που, σύμφωνα με το άρθρο 57στ, το κράτος μέλος εγγραφής αλλάξει, ο υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων που ενεργεί για λογαριασμό του ενημερώνει αμφότερα τα οικεία κράτη μέλη σχετικά με την αλλαγή το αργότερο τη δέκατη ημέρα του μήνα που ακολουθεί την εν λόγω αλλαγή. Κοινοποιεί στο νέο κράτος μέλος εγγραφής τις λεπτομέρειες εγγραφής που απαιτούνται όταν ο υποκείμενος στον φόρο χρησιμοποιεί για πρώτη φορά ένα ειδικό καθεστώς.

Υποτμήμα 6
Εξαίρεση

Άρθρο 58

1. Όταν υποκείμενος στον φόρο ο οποίος χρησιμοποιεί ένα από τα ειδικά καθεστώτα πληροί ένα ή περισσότερα από τα κριτήρια εξαίρεσης που προβλέπονται στο άρθρο 369ε ή διαγραφής από το φορολογικό μητρώο που προβλέπονται στο άρθρο 363 ή στο άρθρο 369ιη παράγραφοι 1 και 3 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, το κράτος μέλος εγγραφής εξαιρεί τον υποκείμενο στον φόρο από το καθεστώς αυτό.
Μόνο το κράτος μέλος εγγραφής δύναται να εξαιρέσει έναν υποκείμενο στον φόρο από ένα από τα ειδικά καθεστώτα.
Το κράτος μέλος εγγραφής θεμελιώνει την απόφασή του για εξαίρεση ή διαγραφή σε οποιαδήποτε διαθέσιμη πληροφορία, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών που παρέχονται από οιοδήποτε άλλο κράτος μέλος.

2. Η εξαίρεση του υποκείμενου στον φόρο από το μη ενωσιακό καθεστώς ή από το ενωσιακό καθεστώς τίθεται σε ισχύ από την πρώτη ημέρα του ημερολογιακού τριμήνου που ακολουθεί την ημέρα κατά την οποία η απόφαση εξαίρεσης αποστέλλεται με ηλεκτρονικά μέσα στον υποκείμενο στον φόρο. Ωστόσο, όταν η εξαίρεση οφείλεται σε αλλαγή της έδρας της οικονομικής δραστηριότητας ή μόνιμης εγκατάστασης ή του τόπου από τον οποίο ξεκινά η αποστολή ή η μεταφορά αγαθών, η εξαίρεση ισχύει από την ημερομηνία αυτής της αλλαγής.

3. Η εξαίρεση του υποκείμενου στον φόρο από το καθεστώς εισαγωγής τίθεται σε ισχύ από την πρώτη ημέρα του μήνα που ακολουθεί την ημέρα κατά την οποία η απόφαση εξαίρεσης αποστέλλεται με ηλεκτρονικά μέσα στον υποκείμενο στον φόρο, εκτός από τις ακόλουθες περιπτώσεις:
α) όταν η εξαίρεση οφείλεται σε αλλαγή της έδρας της οικονομικής δραστηριότητας ή μόνιμης εγκατάστασης, περίπτωση κατά την οποία η εξαίρεση ισχύει από την ημερομηνία αυτής της αλλαγής,
β) όταν η εξαίρεση οφείλεται σε συστηματική μη συμμόρφωσή του με τους κανόνες αυτού του καθεστώτος, περίπτωση κατά την οποία η εξαίρεση τίθεται σε ισχύ από την επομένη της ημέρας κατά την οποία η απόφαση εξαίρεσης αποστέλλεται με ηλεκτρονικά μέσα στον υποκείμενο στον φόρο.

4. Με εξαίρεση την περίπτωση που καλύπτεται στο στοιχείο β) της παραγράφου 3, ο ατομικός αριθμός φορολογικού μητρώου ΦΠΑ που χορηγείται για τη χρήση του καθεστώτος εισαγωγής εξακολουθεί να ισχύει για τη χρονική περίοδο που απαιτείται για την εισαγωγή των αγαθών τα οποία παραδόθηκαν πριν από την ημερομηνία της εξαίρεσης, η οποία, εντούτοις, δεν μπορεί να υπερβαίνει τους δύο μήνες μετά την εν λόγω ημερομηνία.

5. Όταν ο μεσάζων πληροί ένα από τα κριτήρια διαγραφής που ορίζονται στο άρθρο 369ιη παράγραφος 2 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, το κράτος μέλος εγγραφής διαγράφει τον εν λόγω μεσάζοντα από το φορολογικό μητρώο και εξαιρεί από το καθεστώς εισαγωγής τους υποκείμενους στον φόρο που εκπροσωπούνται από τον εν λόγω μεσάζοντα.
Μόνο το κράτος μέλος εγγραφής μπορεί να διαγράψει τον μεσάζοντα από το φορολογικό μητρώο.
Το κράτος μέλος εγγραφής θεμελιώνει την απόφασή του για διαγραφή σε οποιαδήποτε διαθέσιμη πληροφορία, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών που παρέχονται από οιοδήποτε άλλο κράτος μέλος.
Η διαγραφή του μεσάζοντα από το φορολογικό μητρώο τίθεται σε ισχύ από την πρώτη ημέρα του μήνα που ακολουθεί την ημέρα κατά την οποία η απόφαση διαγραφής αποστέλλεται με ηλεκτρονικά μέσα στον μεσάζοντα και στους υποκείμενους στον φόρο που εκπροσωπεί, εκτός από τις ακόλουθες περιπτώσεις:
α) όταν η διαγραφή οφείλεται σε αλλαγή της έδρας της οικονομικής του δραστηριότητας ή μόνιμης εγκατάστασης, περίπτωση κατά την οποία η διαγραφή ισχύει από την ημερομηνία αυτής της αλλαγής,
β) όταν η διαγραφή του μεσάζοντα οφείλεται σε συστηματική μη συμμόρφωσή του με τους κανόνες του καθεστώτος εισαγωγής, περίπτωση κατά την οποία η διαγραφή τίθεται σε ισχύ από την επομένη της ημέρας κατά την οποία η απόφαση διαγραφής αποστέλλεται με ηλεκτρονικά μέσα στον μεσάζοντα και στους υποκείμενους στον φόρο που εκπροσωπεί.

Άρθρο 58α

Υποκείμενος στον φόρο ο οποίος κάνει χρήση ενός ειδικού καθεστώτος και ο οποίος για διάστημα δύο ετών δεν έχει παραδώσει αγαθά ή δεν έχει παράσχει υπηρεσίες που καλύπτονται από το συγκεκριμένο καθεστώς σε κανένα κράτος μέλος κατανάλωσης θεωρείται ότι έχει παύσει τις φορολογητέες του δραστηριότητες κατά την έννοια του άρθρου 363 στοιχείο β), του άρθρου 369ε στοιχείο β), του άρθρου 369ιη παράγραφος 1 στοιχείο β) ή του άρθρου 369ιη παράγραφος 3 στοιχείο β της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, αντίστοιχα. Η εν λόγω παύση δεν τον εμποδίζει να κάνει χρήση ενός ειδικού καθεστώτος εάν επαναλάβει τις δραστηριότητές του που καλύπτονται από οποιοδήποτε καθεστώς.

Άρθρο 58β

1. Στην περίπτωση όπου ο υποκείμενος στον φόρο εξαιρεθεί από ένα ειδικό καθεστώς λόγω συστηματικής μη συμμόρφωσής του με τους κανόνες του εν λόγω καθεστώτος, ο εν λόγω υποκείμενος στον φόρο παραμένει αποκλεισμένος από τη χρήση οποιουδήποτε ειδικού καθεστώτος σε όλα τα κράτη μέλη για δύο έτη μετά το τέλος της φορολογικής περιόδου κατά τη διάρκεια της οποίας εξαιρέθηκε ο υποκείμενος στον φόρο.
Ωστόσο, το πρώτο εδάφιο δεν εφαρμόζεται όσον αφορά το καθεστώς εισαγωγής όταν η εξαίρεση οφείλεται σε συστηματική μη συμμόρφωση στους κανόνες από τον μεσάζοντα που ενεργεί για λογαριασμό του υποκείμενου στον φόρο.
Όταν ο μεσάζων διαγράφεται από το φορολογικό μητρώο λόγω συστηματικής μη συμμόρφωσής του με τους κανόνες του καθεστώτος εισαγωγής, του απαγορεύεται να ενεργεί ως μεσάζων για δύο έτη μετά τον μήνα κατά τον οποίο διαγράφηκε από το εν λόγω μητρώο.

2. Ο υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων θεωρείται ότι συστηματικά δεν συμμορφώνονται με τους κανόνες που αφορούν ένα ειδικό καθεστώς, κατά την έννοια του άρθρου 363 στοιχείο δ), του άρθρου 369ε στοιχείο δ), του άρθρου 369ιη παράγραφος 1 στοιχείο δ), του άρθρου 369ιη παράγραφος 2 στοιχείο γ ή του άρθρου 369ιη παράγραφος 3 στοιχείο δ) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, τουλάχιστον στις ακόλουθες περιπτώσεις:
α) όταν, σύμφωνα με το άρθρο 60α, το κράτος μέλος εγγραφής έχει εκδώσει υπενθυμίσεις προς τον υποκείμενο στον φόρο ή τον μεσάζοντα που ενεργεί για λογαριασμό του, για τις τρεις αμέσως προηγούμενες φορολογικές περιόδους, και δεν έχει υποβληθεί δήλωση ΦΠΑ για καθεμία από τις εν λόγω φορολογικές περιόδους εντός 10 ημερών μετά την αποστολή της υπενθύμισης,
β) όταν, σύμφωνα με το άρθρο 63α, το κράτος μέλος εγγραφής έχει εκδώσει υπενθυμίσεις προς τον υποκείμενο στον φόρο ή τον μεσάζοντα που ενεργεί για λογαριασμό του για τις τρεις αμέσως προηγούμενες φορολογικές περιόδους και ο υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων που ενεργεί για λογαριασμό του δεν έχει καταβάλει το σύνολο του ποσού του δηλωθέντος ΦΠΑ για καθεμία από τις εν λόγω φορολογικές περιόδους εντός δέκα ημερών μετά την αποστολή της υπενθύμισης, εκτός εάν το υπόλοιπο μη καταβληθέν ποσό δεν υπερβαίνει τα 100 EUR για κάθε φορολογική περίοδο,
γ) όταν, μετά από αίτημα του κράτους μέλους εγγραφής και έναν μήνα μετά την επακόλουθη υπενθύμιση από το κράτος μέλος εγγραφής, ο ίδιος ή ο μεσάζων που ενεργεί για λογαριασμό του δεν έχει κοινοποιήσει με ηλεκτρονικά μέσα τις καταχωρίσεις που αναφέρονται στα άρθρα 369, 369ια και 369κδ της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

Άρθρο 58γ

Ένας υποκείμενος στον φόρο που έχει εξαιρεθεί από το μη ενωσιακό καθεστώς ή το ενωσιακό καθεστώς εκπληρώνει όλες τις υποχρεώσεις ΦΠΑ σε σχέση με παραδόσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών που έχουν ανακύψει μετά την ημερομηνία κατά την οποία τίθεται σε ισχύ η εξαίρεση απευθείας ενώπιον των φορολογικών αρχών του οικείου κράτους μέλους κατανάλωσης.

Υποτμήμα 7
Δήλωση ΦΠΑ

Άρθρο 59

1. Κάθε φορολογική περίοδος κατά την έννοια του άρθρου 364, 369στ ή 369ιθ της οδηγίας 2006/112/ΕΚ είναι ανεξάρτητη φορολογική περίοδος.

2. Όταν, σύμφωνα με το άρθρο 57δ παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο, εφαρμόζεται το μη ενωσιακό καθεστώς ή το ενωσιακό καθεστώς από την ημερομηνία της πρώτης παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών, ο υποκείμενος στον φόρο υποβάλλει χωριστή δήλωση ΦΠΑ για το ημερολογιακό τρίμηνο κατά το οποίο έγινε η πρώτη παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών.

3. Όταν υποκείμενος στον φόρο έχει εγγραφεί στο μη ενωσιακό καθεστώς και στο ενωσιακό καθεστώς κατά τη διάρκεια μιας φορολογικής περιόδου, υποβάλλει δηλώσεις ΦΠΑ και καταβάλλει τις αντίστοιχες πληρωμές στο κράτος μέλος εγγραφής για κάθε καθεστώς σε σχέση με τα αγαθά που παραδόθηκαν ή τις υπηρεσίες που παρασχέθηκαν κατά τη διάρκεια των αντίστοιχων περιόδων που καλύπτονται από τα εν λόγω καθεστώτα.

4. Εάν το κράτος μέλος εγγραφής αλλάξει σύμφωνα με το άρθρο 57στ μετά την πρώτη ημέρα της εν λόγω φορολογικής περιόδου, ο υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων που ενεργεί για λογαριασμό του υποβάλλει δηλώσεις ΦΠΑ και προβαίνει σε αντίστοιχες πληρωμές τόσο στο προηγούμενο όσο και στο νέο κράτος μέλος εγγραφής που καλύπτουν τις παραδόσεις αγαθών ή τις παροχές υπηρεσιών που έγιναν τις αντίστοιχες περιόδους κατά τις οποίες τα κράτη μέλη υπήρξαν το κράτος μέλος εγγραφής.

Άρθρο 59α

Σε περίπτωση που υποκείμενος στον φόρο ο οποίος χρησιμοποιεί ένα ειδικό καθεστώς δεν έχει παραδώσει αγαθά ή δεν έχει παράσχει υπηρεσίες σε οποιοδήποτε κράτος μέλος κατανάλωσης στο πλαίσιο του εν λόγω ειδικού καθεστώτος κατά τη διάρκεια μιας φορολογικής περιόδου και δεν χρειάζεται να εισαγάγει διορθώσεις όσον αφορά προηγούμενες φορολογικές περιόδους, ο ίδιος ή ο μεσάζων που ενεργεί για λογαριασμό του υποβάλλει δήλωση ΦΠΑ βεβαιώνοντας ότι δεν πραγματοποιήθηκε καμία παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών στη διάρκεια αυτής της περιόδου (μηδενική δήλωση ΦΠΑ).

Άρθρο 60

Τα ποσά των δηλώσεων ΦΠΑ που υποβάλλονται στο πλαίσιο των ειδικών καθεστώτων δεν στρογγυλοποιούνται στην πλησιέστερη προς τα πάνω ή προς τα κάτω ακέραια νομισματική μονάδα. Δηλώνεται και καταβάλλεται το ακριβές ποσό του ΦΠΑ.

Άρθρο 60α

Το κράτος μέλος εγγραφής υπενθυμίζει, με ηλεκτρονικά μέσα, στους υποκείμενους στον φόρο ή τους μεσάζοντες που ενεργούν για λογαριασμό τους, οι οποίοι δεν έχουν υποβάλει δήλωση ΦΠΑ σύμφωνα με το άρθρο 364, 369στ ή 369ιθ της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, την υποχρέωσή τους να υποβάλουν τέτοια δήλωση. Το κράτος μέλος εγγραφής εκδίδει την υπενθύμιση τη δέκατη ημέρα μετά την ημέρα κατά την οποία θα έπρεπε να έχει υποβληθεί η δήλωση και ενημερώνει με ηλεκτρονικά μέσα τα άλλα κράτη μέλη ότι εκδόθηκε υπενθύμιση.
Για τυχόν επακόλουθες υπενθυμίσεις και ενέργειες για τον υπολογισμό και την είσπραξη του ΦΠΑ αρμόδιο είναι το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος κατανάλωσης.
Παρά τις υπενθυμίσεις που εκδόθηκαν και τις ενέργειες που έγιναν από το κράτος μέλος κατανάλωσης, ο υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων που ενεργεί για λογαριασμό του υποβάλλει τη δήλωση ΦΠΑ στο κράτος μέλος εγγραφής.

Άρθρο 61

1. Αλλαγές στα αριθμητικά στοιχεία που περιέχονται σε δήλωση ΦΠΑ, η οποία αφορά περιόδους μέχρι και τη δεύτερη φορολογική περίοδο του 2021, γίνονται, μετά την υποβολή της εν λόγω δήλωσης ΦΠΑ, μόνο μέσω τροποποιήσεων της εν λόγω δήλωσης και όχι μέσω αναπροσαρμογών σε επόμενη δήλωση.
Αλλαγές στα αριθμητικά στοιχεία που περιέχονται σε δήλωση ΦΠΑ, η οποία αφορά περιόδους από την τρίτη φορολογική περίοδο του 2021, γίνονται, μετά την υποβολή της εν λόγω δήλωσης ΦΠΑ, μόνο μέσω αναπροσαρμογών σε επόμενη δήλωση.

2. Οι τροποποιήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 υποβάλλονται με ηλεκτρονικά μέσα στο κράτος μέλος εγγραφής εντός τριών ετών από την ημερομηνία κατά την οποία προβλέπεται η υποβολή της αρχικής δήλωσης.
Ωστόσο, οι κανόνες του κράτους μέλους κατανάλωσης σχετικά με τους υπολογισμούς και τις τροποποιήσεις παραμένουν αναλλοίωτοι.

Άρθρο 61α

1. Ο υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων που ενεργεί για λογαριασμό του υποβάλλει την τελική του δήλωση ΦΠΑ και τυχόν καθυστερημένες υποβολές προηγούμενων δηλώσεων και τις αντίστοιχες πληρωμές στο κράτος μέλος που υπήρξε το κράτος μέλος εγγραφής κατά τον χρόνο παύσης, εξαίρεσης ή αλλαγής, εφόσον:
α) παύει να χρησιμοποιεί ένα από τα ειδικά καθεστώτα,
β) εξαιρείται από κάποιο από τα ειδικά καθεστώτα,
γ) αλλάζει κράτος μέλος εγγραφής σύμφωνα με το άρθρο 57στ.
Οποιεσδήποτε διορθώσεις στην τελική δήλωση και σε προηγούμενες δηλώσεις που προκύπτουν μετά την υποβολή της τελικής δήλωσης γίνονται απευθείας ενώπιον των φορολογικών αρχών του οικείου κράτους μέλους κατανάλωσης.

2. Για λογαριασμό όλων των υποκειμένων στον φόρο εκ μέρος των οποίων ενεργεί, ο μεσάζων υποβάλλει τις τελικές δηλώσεις ΦΠΑ και τυχόν καθυστερημένες υποβολές προηγούμενων δηλώσεων και τις αντίστοιχες πληρωμές στο κράτος μέλος που υπήρξε το κράτος μέλος εγγραφής κατά τον χρόνο διαγραφής ή αλλαγής εφόσον:
α) διαγράφεται από το φορολογικό μητρώο,
β) αλλάζει κράτος μέλος εγγραφής σύμφωνα με το άρθρο 57στ παράγραφος 2.

Υποτμήμα 7α
Καθεστώς εισαγωγής — γενεσιουργός αιτία

Άρθρο 61β

Για την εφαρμογή του άρθρου 369ιδ της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ως χρόνος αποδοχής της πληρωμής νοείται ο χρόνος κατά τον οποίο η επιβεβαίωση πληρωμής, το μήνυμα για έγκριση πληρωμής ή η ανάληψη υποχρέωσης πληρωμής από τον λήπτη λαμβάνεται από τον υποκείμενο στον φόρο που χρησιμοποιεί το καθεστώς εισαγωγής, ή για λογαριασμό αυτού, ανεξαρτήτως του χρόνου που πραγματοποιήθηκε η πραγματική καταβολή των χρημάτων, ανάλογα με το ποιο είναι προγενέστερο.

Υποτμήμα 8
Νόμισμα

Άρθρο 61γ

Όταν ένα κράτος μέλος εγγραφής το νόμισμα του οποίου δεν είναι το ευρώ ορίζει ότι η δήλωση ΦΠΑ πρέπει να συμπληρώνεται στο εθνικό νόμισμά του, ο ορισμός αυτός ισχύει για τις δηλώσεις ΦΠΑ όλων των υποκειμένων στον φόρο που χρησιμοποιούν τα ειδικά καθεστώτα.

Υποτμήμα 9
Πληρωμές

Άρθρο 62

Με την επιφύλαξη του άρθρου 63α τρίτο εδάφιο και του άρθρου 63β, ο υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων που ενεργεί για λογαριασμό του καταβάλλει οιαδήποτε πληρωμή στο κράτος μέλος εγγραφής.
Οι πληρωμές ΦΠΑ που γίνονται από τον υποκείμενο στον φόρο ή τον μεσάζοντα που ενεργεί για λογαριασμό του σύμφωνα με το άρθρο 367, 369θ ή 369κβ της οδηγίας 2006/112/ΕΚ αφορούν αποκλειστικά τη δήλωση ΦΠΑ η οποία υποβάλλεται σύμφωνα με το άρθρο 364, 369στ ή 369ιθ της εν λόγω οδηγίας. Κάθε μεταγενέστερη αναπροσαρμογή των καταβληθέντων ποσών από τον υποκείμενο στον φόρο ή τον μεσάζοντα που ενεργεί για λογαριασμό του γίνεται μόνο με αναφορά στην εν λόγω δήλωση και τα ποσά δεν μεταφέρονται σε άλλη δήλωση, ούτε γίνεται διόρθωση των στοιχείων σε επόμενη δήλωση. Κάθε πληρωμή πρέπει να παραπέμπει στον αριθμό αναφοράς εκείνης της συγκεκριμένης δήλωσης.

Άρθρο 63

Το κράτος μέλος εγγραφής το οποίο έχει εισπράξει ποσό μεγαλύτερο από το αναφερόμενο στη δήλωση ΦΠΑ που υποβάλλεται σύμφωνα με το άρθρο 364, 369στ ή 369ιθ της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, επιστρέφει το επιπλέον καταβληθέν ποσό απευθείας στον οικείο υποκείμενο στον φόρο ή στον μεσάζοντα που ενεργεί για λογαριασμό του.
Όταν το κράτος μέλος εγγραφής έχει εισπράξει ποσό που αντιστοιχεί σε δήλωση ΦΠΑ η οποία μεταγενέστερα διαπιστώνεται ότι είναι λανθασμένη, και το εν λόγω κράτος μέλος έχει ήδη κατανείμει το ποσό στα κράτη μέλη κατανάλωσης, κάθε κράτος μέλος κατανάλωσης επιστρέφει απευθείας στον υποκείμενο στον φόρο ή τον μεσάζοντα που ενεργεί για λογαριασμό του το αντίστοιχο μέρος από το επιπλέον καταβληθέν ποσό.
Ωστόσο, όταν οι επιπλέον καταβολές έχουν σχέση με περιόδους μέχρι και την τελευταία περίοδο υποβολής δηλώσεων του 2018, το κράτος μέλος εγγραφής επιστρέφει το σχετικό τμήμα του αντίστοιχου μέρους του ποσού που κρατήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 46 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 904/2010, και το κράτος μέλος κατανάλωσης επιστρέφει το επιπλέον ποσό μειωμένο κατά το ποσό που πρέπει να επιστραφεί από το κράτος μέλος εγγραφής.
Τα κράτη μέλη κατανάλωσης ενημερώνουν με ηλεκτρονικά μέσα το κράτος μέλος εγγραφής σχετικά με το ποσό των επιστροφών.

Άρθρο 63α

Όταν ένας υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων που ενεργεί για λογαριασμό του υπέβαλε δήλωση ΦΠΑ σύμφωνα με το άρθρο 364, 369στ ή 369ιθ της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, αλλά δεν έχει πραγματοποιηθεί πληρωμή ή η πληρωμή είναι μικρότερη από εκείνη που προκύπτει από τη δήλωση, το κράτος μέλος εγγραφής, τη δέκατη ημέρα από την επομένη ημέρα από εκείνη που έπρεπε να γίνει η πληρωμή σύμφωνα με το άρθρο 367, το άρθρο 369θ ή το άρθρο 369κβ της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, υπενθυμίζει με ηλεκτρονικά μέσα στον υποκείμενο στον φόρο ή στον μεσάζοντα που ενεργεί για λογαριασμό του την όποια οφειλή ΦΠΑ.
Το κράτος μέλος εγγραφής ενημερώνει με ηλεκτρονικά μέσα τα κράτη μέλη κατανάλωσης ότι η υπενθύμιση στάλθηκε.
Για όποιες επακόλουθες υπενθυμίσεις και ενέργειες με σκοπό την είσπραξη του ΦΠΑ αρμόδιο είναι το οικείο κράτος μέλος κατανάλωσης. Όταν το κράτος μέλος κατανάλωσης έχει εκδώσει τέτοιες επακόλουθες υπενθυμίσεις, ο αντίστοιχος ΦΠΑ καταβάλλεται σε αυτό το κράτος μέλος.
Το κράτος μέλος κατανάλωσης ενημερώνει με ηλεκτρονικά μέσα το κράτος μέλος εγγραφής ότι έχει εκδώσει υπενθύμιση.

Άρθρο 63β

Όταν δεν έχει υποβληθεί δήλωση ΦΠΑ ή όταν η υποβληθείσα δήλωση ΦΠΑ είναι εκπρόθεσμη, ελλιπής ή ανακριβής, ή όταν ο ΦΠΑ καταβάλλεται εκπρόθεσμα, οι όποιοι τόκοι, πρόστιμα ή άλλες χρεώσεις υπολογίζονται και εκτιμώνται από το κράτος μέλος κατανάλωσης. Ο υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων που ενεργεί για λογαριασμό του καταβάλλει τους προαναφερόμενους τόκους, πρόστιμα και άλλες χρεώσεις απευθείας στο κράτος μέλος κατανάλωσης.

Υποτμήμα 10
Καταχωρίσεις

Άρθρο 63γ

1. Προκειμένου να θεωρούνται επαρκώς λεπτομερείς κατά την έννοια των άρθρων 369 και 369ια της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, οι καταχωρίσεις στα λογιστικά βιβλία του υποκείμενου στον φόρο περιλαμβάνουν τις ακόλουθες πληροφορίες:
α) το κράτος μέλος κατανάλωσης στο οποίο παραδίδονται τα αγαθά ή παρέχονται οι υπηρεσίες,
β) το είδος των υπηρεσιών που παρασχέθηκαν ή την περιγραφή και την ποσότητα των αγαθών που παραδόθηκαν,
γ) την ημερομηνία παράδοσης των αγαθών ή παροχής των υπηρεσιών,
δ) τη φορολογητέα βάση με ένδειξη του χρησιμοποιούμενου νομίσματος,
ε) τυχόν μεταγενέστερη αύξηση ή μείωση της φορολογητέας βάσης,
στ) τον ισχύοντα συντελεστή ΦΠΑ,
ζ) το πληρωτέο ποσό ΦΠΑ με ένδειξη του χρησιμοποιούμενου νομίσματος,
η) την ημερομηνία και το ύψος των εισπραχθέντων ποσών,
θ) τυχόν προκαταβολές που εισπράχθηκαν πριν από την παράδοση των αγαθών ή την παροχή των υπηρεσιών,
ι) σε περίπτωση έκδοσης τιμολογίου, τις πληροφορίες που περιέχονται στο τιμολόγιο,
ια) όσον αφορά τις υπηρεσίες, τις πληροφορίες που χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό του τόπου εγκατάστασης ή μόνιμης διεύθυνσης ή συνήθους διαμονής του λήπτη και, όσον αφορά τα αγαθά, τις πληροφορίες που χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό του τόπου αναχώρησης και άφιξης της αποστολής ή μεταφοράς των αγαθών στον λήπτη,
ιβ) τυχόν απόδειξη πιθανών επιστροφών των αγαθών, συμπεριλαμβανομένης της φορολογητέας βάσης και του ισχύοντος συντελεστή ΦΠΑ.

2. Προκειμένου να θεωρούνται επαρκώς λεπτομερείς κατά την έννοια του άρθρου 369κδ της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, οι καταχωρίσεις στα λογιστικά βιβλία του υποκείμενου στον φόρο ή του μεσάζοντα που ενεργεί για λογαριασμό του περιλαμβάνουν τις ακόλουθες πληροφορίες:
α) το κράτος μέλος κατανάλωσης στο οποίο παραδίδονται τα αγαθά,
β) την περιγραφή και την ποσότητα των αγαθών που παραδόθηκαν,
γ) την ημερομηνία παράδοσης των αγαθών,
δ) τη φορολογητέα βάση με ένδειξη του χρησιμοποιούμενου νομίσματος,
ε) τυχόν μεταγενέστερη αύξηση ή μείωση της φορολογητέας βάσης,
στ) τον ισχύοντα συντελεστή ΦΠΑ,
ζ) το πληρωτέο ποσό ΦΠΑ με ένδειξη του χρησιμοποιούμενου νομίσματος,
η) την ημερομηνία και το ύψος των εισπραχθέντων ποσών,
θ) σε περίπτωση έκδοσης τιμολογίου, τις πληροφορίες που περιέχονται στο τιμολόγιο,
ι) τις πληροφορίες που χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό του τόπου αναχώρησης και άφιξης της αποστολής ή μεταφοράς των αγαθών στον λήπτη,
ια) απόδειξη πιθανών επιστροφών των αγαθών, συμπεριλαμβανομένης της φορολογητέας βάσης και του ισχύοντος συντελεστή ΦΠΑ,
ιβ) τον αριθμό παραγγελίας ή τον μοναδικό αριθμό της πράξης,
ιγ) τον μοναδικό αριθμό αποστολής όταν ο συγκεκριμένος υποκείμενος στον φόρο εμπλέκεται άμεσα στην παράδοση.

3. Οι πληροφορίες που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 καταχωρίζονται στα λογιστικά βιβλία από τον υποκείμενο στον φόρο ή τον μεσάζοντα που ενεργεί για λογαριασμό του κατά τρόπο ώστε να είναι άμεσα διαθέσιμες με ηλεκτρονικά μέσα και όσον αφορά κάθε παραδοθέν αγαθό ή παρεχόμενη υπηρεσία χωριστά.
Όταν υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων που ενεργεί για λογαριασμό του έχει κληθεί να υποβάλει με ηλεκτρονικά μέσα τις καταχωρίσεις που αναφέρονται στα άρθρα 369, 369ια και 369κδ της οδηγίας 2006/112/ΕΚ και δεν τις έχει υποβάλει εντός 20 ημερών από την ημερομηνία του αιτήματος, το κράτος μέλος εγγραφής υπενθυμίζει στον υποκείμενο στον φόρο ή τον μεσάζοντα που ενεργεί για λογαριασμό του να υποβάλει τις καταχωρίσεις αυτές. Το κράτος μέλος εγγραφής ενημερώνει με ηλεκτρονικά μέσα τα κράτη μέλη κατανάλωσης ότι η υπενθύμιση στάλθηκε.

ΤΜΗΜΑ 3
Ειδικές ρυθμίσεις για τη δήλωση και την πληρωμή ΦΠΑ κατά την εισαγωγή
(Άρθρα 369κε έως 369κη της οδηγίας 2006/112/ΕΚ)

Άρθρο 63δ

Η εφαρμογή μηνιαίας καταβολής ΦΠΑ κατά την εισαγωγή σύμφωνα με τις ειδικές ρυθμίσεις για δήλωση και καταβολή ΦΠΑ κατά την εισαγωγή που προβλέπει το κεφάλαιο 7 του τίτλου XII της οδηγίας 2006/112/ΕΚ μπορεί να υπόκειται στους όρους που ισχύουν για την αναστολή πληρωμής τελωνειακών δασμών σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 6 ).
Για τους σκοπούς της εφαρμογής των ειδικών ρυθμίσεων, τα κράτη μέλη μπορούν να θεωρούν ότι πληρούται η προϋπόθεση της «προσκόμισης των εμπορευμάτων στο τελωνείο για λογαριασμό του προσώπου για το οποίο προορίζονται τα εμπορεύματα» εάν το πρόσωπο που προσκομίζει τα εμπορεύματα στο τελωνείο δηλώσει την πρόθεσή του να κάνει χρήση των ειδικών ρυθμίσεων και να εισπράξει τον ΦΠΑ από το πρόσωπο για το οποίο προορίζονται τα αγαθά.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ XII
ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 64

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1777/2005 καταργείται.

Οι αναφορές στον καταργούμενο κανονισμό νοούνται ως αναφορές στον παρόντα κανονισμό και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος IV.

Άρθρο 65

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιουλίου 2011.

Ωστόσο:
—  το άρθρο 3 στοιχείο α), το άρθρο 11 παράγραφος 2 στοιχείο β), το άρθρο 23 παράγραφος 1 και το άρθρο 24 παράγραφος 1 εφαρμόζονται από 1ης Ιανουαρίου 2013,
—  το άρθρο 3 στοιχείο β) εφαρμόζεται από 1ης Ιανουαρίου 2015,
—  το άρθρο 11 παράγραφος 2 στοιχείο γ) εφαρμόζεται έως τις 31 Δεκεμβρίου 2014.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς λα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.



ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Άρθρο 7 του παρόντος κανονισμού

1. Σημείο 1 του παραρτήματος II της οδηγίας 2006/112/ΕΚ:
α) παροχή και φιλοξενία ιστοτόπων και ιστοσελίδων·
β) αυτοματοποιημένη συντήρηση προγραμμάτων εξ αποστάσεως και σε απευθείας σύνδεση·
γ) εξ αποστάσεως διαχείριση συστημάτων·
δ) αποθήκευση δεδομένων σε απευθείας σύνδεση, που επιτρέπει την αποθήκευση και ανάκτηση συγκεκριμένων δεδομένων με ηλεκτρονικό τρόπο·
ε) παροχή, σε απευθείας σύνδεση, χώρου δίσκου κατόπιν αίτησης.

2. Σημείο 2 του παραρτήματος II της οδηγίας 2006/112/ΕΚ:
α) χρησιμοποίηση λογισμικών σε απευθείας σύνδεση ή με τηλεφόρτωση (ειδικότερα προγραμμάτων σύναψης συμβάσεων/λογιστικής και αντιικών λογισμικών), καθώς και των ενημερωμένων εκδόσεών τους·
β) φίλτρα «bannerblockers» (λογισμικά που εμποδίζουν την εμφάνιση διαφημιστικών παραθύρων, γνωστά ως «φραγμοί διαφημιστικών παραθύρων»)·
γ) οδηγοί τηλεφόρτωσης, όπως λογισμικά διασύνδεσης υπολογιστών και περιφερειακών μονάδων (π.χ. εκτυπωτών)·
δ) αυτοματοποιημένη εγκατάσταση φίλτρων σε ιστοτόπους, σε απευθείας σύνδεση·
ε) αυτοματοποιημένη εγκατάσταση ζωνών ασφαλείας (firewalls), σε απευθείας σύνδεση.

3. Σημείο 3 του παραρτήματος II της οδηγίας 2006/112/ΕΚ:
α) πρόσβαση σε θεματικά μοτίβα οθόνης και τηλεφόρτωσή τους·
β) πρόσβαση σε φωτογραφίες, εικόνες ή προγράμματα προστασίας οθόνης (screensavers) ή τηλεφόρτωσή τους·
γ) το ψηφιοποιημένο περιεχόμενο βιβλίων και άλλων ηλεκτρονικών δημοσιεύσεων·
δ) συνδρομή σε εφημερίδες και περιοδικά σε απευθείας σύνδεση·
ε) στατιστικές περί διαδικτυακών ημερολογίων (weblogs) και ιστοτόπων·
στ) ειδήσεις, οδικές πληροφορίες και δελτία καιρού, σε απευθείας σύνδεση·
ζ) πληροφορίες σε απευθείας σύνδεση, παραγόμενες αυτόματα από λογισμικό, με εισαγωγή συγκεκριμένων δεδομένων από τον πελάτη, όπως νομικά ή οικονομικά δεδομένα (κυρίως δεδομένα χρηματιστηριακών αγορών σε πραγματικό χρόνο)·
η) παροχή χώρου για διαφημίσεις, κυρίως διαφημιστικών παραθύρων σε ιστότοπο ή ιστοσελίδα·
θ) χρήση μηχανών αναζήτησης και καταλόγων του Διαδικτύου.

4. Σημείο 4 του παραρτήματος II της οδηγίας 2006/112/ΕΚ:
α) πρόσβαση σε μουσικά αρχεία ή τηλεφόρτωσή τους σε υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα·
β) πρόσβαση σε μουσικά μηνύματα, μουσικά αποσπάσματα, μελωδίες κινητών τηλεφώνων ή άλλους ήχους ή τηλεφόρτωσή τους·
γ) πρόσβαση σε ταινίες (φιλμ) ή τηλεφόρτωσή τους·
δ) τηλεφόρτωση παιχνιδιών σε υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα·
ε) πρόσβαση σε αυτοματοποιημένα παιχνίδια, σε απευθείας σύνδεση, που παρέχονται μόνο μέσω του Διαδικτύου ή άλλων παρόμοιων ηλεκτρονικών δικτύων, και όπου οι παίκτες είναι γεωγραφικά απομακρυσμένοι ο ένας από τον άλλον·


στ) λήψη ραδιοφωνικών ή τηλεοπτικών προγραμμάτων που διανέμονται μέσω ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού δικτύου, του διαδικτύου ή παρόμοιου ηλεκτρονικού δικτύου για την ακρόαση ή παρακολούθηση προγραμμάτων σε χρονική στιγμή που επιλέγει ο χρήστης και, κατόπιν ατομικού αιτήματος του χρήστη, από κατάλογο προγραμμάτων που έχει επιλέξει ο πάροχος υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων, όπως η τηλεόραση και το βίντεο κατά παραγγελία·
ζ) λήψη ραδιοφωνικών ή τηλεοπτικών προγραμμάτων μέσω του διαδικτύου ή παρόμοιου ηλεκτρονικού δικτύου (συνεχούς ροής μέσω ΙΡ), εκτός αν τα προγράμματα αυτά μεταδίδονται ή αναμεταδίδονται ταυτόχρονα και μέσω παραδοσιακών ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών δικτύων·
η) παροχή ακουστικού και οπτικοακουστικού περιεχομένου μέσω δικτύων επικοινωνίας που δεν παρέχεται από πάροχο υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων και υπό τη συντακτική του ευθύνη·
θ) την περαιτέρω μετάδοση ακουστικής και οπτικοακουστικής παραγωγής ενός παρόχου υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων μέσω δικτύων επικοινωνίας από πρόσωπο άλλο από τον πάροχο υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων.


5. Σημείο 5 του παραρτήματος II της οδηγίας 2006/112/ΕΚ:
α) αυτοματοποιημένη διδασκαλία από απόσταση, που παρέχεται μόνο μέσω του Διαδικτύου ή παρόμοιου ηλεκτρονικού δικτύου, και της οποίας η παροχή απαιτεί περιορισμένη, αν όχι μηδενική, ανθρώπινη παρέμβαση, συμπεριλαμβανομένων των εικονικών τάξεων, εκτός από τις περιπτώσεις όπου το Διαδίκτυο ή παρόμοιο ηλεκτρονικό δίκτυο χρησιμοποιείται ως απλό μέσο επικοινωνίας μεταξύ του δασκάλου και του σπουδαστή·
β) τετράδια εργασιών που συμπληρώνονται από τους μαθητές σε απευθείας σύνδεση και διορθώνονται αυτόματα, χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση.

 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Άρθρο 51 του παρόντος κανονισμού

Επεξηγηματικές σημειώσεις

(1)  Διαγράψτε την περιττή ένδειξη.

(2)  Σημειώστε με σταυρό την περίπτωση που σας αφορά.

(3)  Διαγράψτε τον μη χρησιμοποιούμενο χώρο. Η υποχρέωση αυτή ισχύει ακόμα και εάν επισυνάπτονται δελτία παραγγελιών.

(4)  Διαγράψτε τα αγαθά και/ή τις υπηρεσίες που δεν δικαιούνται απαλλαγής στο πεδίο 5 ή στο επισυναπτόμενο δελτίο παραγγελίας.

(5)  Ενδεικτικά, ορισμένοι χρησιμοποιούμενοι σήμερα κωδικοί νομισμάτων είναι: EUR (ευρώ), BGN (βουλγαρικό λεβ), CZK (τσεχική κορόνα), DKK (δανική κορόνα), GBP (λίρα στερλίνα), HUF (ουγγρικό φιορίνι), LTL (λιθουανικό λίτας), PLN (πολωνικό ζλότι), RON (ρουμανικό λέου), SEK (σουηδική κορόνα), USD (δολάριο ΗΠΑ).

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

( 1 ) ΕΕ L 268 της 12.10.2010, σ. 1.

( 2 ) ΕΕ L 326 της 21.11.1986, σ. 40.

( 3 ) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2017/2459 του Συμβουλίου, της 5ης Δεκεμβρίου 2017, για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 282/2011 για τη θέσπιση μέτρων εφαρμογής της οδηγίας 2006/112/ΕΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 348 της 29.12.2017, σ. 32).

( 4 ) ΕΕ L 44 της 20.2.2008, σ. 23.

( 5 ) ΕΕ L 206 της 8.8.2009, σ. 1.

( 6 ) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Οκτωβρίου 2013, για τη θέσπιση του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ L 269 της 10.10.2013, σ. 1).

( 7 ) Ενδεικτικά, ορισμένοι χρησιμοποιούμενοι σήμερα κωδικοί νομισμάτων είναι: EUR (ευρώ), BGN (βουλγαρικό λεβ), CZK (τσεχική κορόνα), DKK (δανική κορόνα), GBP (λίρα στερλίνα), HUF (ουγγρικό φιορίνι), LTL (λιθουανικό λίτας), PLN (πολωνικό ζλότι), RON (ρουμανικό λέου), SEK (σουηδική κορόνα), USD (δολάριο ΗΠΑ).