Προς το περιεχόμενο

Η δυναμικη του ΟΧΙ κατα της λιτοτοτητας των μνημονιων θα αξιολογηθει οσονουπω.


Προτεινόμενες αναρτήσεις

ο τσιπρας εκανε τεραστια λαθη!

5 μηνες δεν εκανε τιποτα στην οικονομια!

5 μηνες και δεν κυνηγησε κανεναν απο αυτους που ληστευαν τοσα χρονια το εθνος!

5 μηνες και τωρα θυμηθηκε να κανει ενα γελοιο δημοψηφισμα !

κριμα και δυστυχως κανει ολα αυτα τα λαμογια της πολιτικης να χαιρονται!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 464
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

ναι..έκανε..

 

δυστυχώς οι προηγούμενοι σε πέντε χρόνια δεν έκαναν κανένα..

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ο Υπουργός Υγείας....προτρέπει(απειλεί!!!!!!)ι τα ..μέλη του(νοσοκομεία κλπ) να ψηφίσουν ΟΧΙ.Το ίδιο και το Υπουργρίο Οικονομικών.Ο κρατικός ...στρατός

στη διάθεση του κ.Τσίπρα.ΝΤΡΟΠΗ....ΝΤΡΟΠΗ....ΑΙΣΧΟΣ

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δε μπορείς να ζητάς απο έναν λαό που 30 χρόνια τώρα έχει χάσει την ανθρωπιά του την ταυτότητα του την πίστη του και τον νοιάζει μόνο η βολεψη του και το στομαχακι του να ψηφίσει για κάτι τόσο σημαντικό. Αν είχε παιδεία και περηφάνια αυτός ο λαός δε θα φτάναμε σ αυτό το σημείο.. Έμαθε ο λαός να είναι άπληστος και εν μέρει άχρηστος.να μη παράγει τπτ πάρα μόνο βρισιές μαγκιές στο fb και έλλειψη σεβασμού.. Είναι πολύ βαθιά η κρίση και πολύ πιο σοβαρή από τα οικονομικά.. Όταν έχεις 5 χρόνια κρίση κ αυτοκτονίες σωρηδόν δε μπορείς να έχεις για πρότυπα ρουβα λιαγκα τσιμτσιλη και πρώτο σε τηλεθέαση χθες το μεγκα . Ας πάει να ψηφίσει όποιος είναι κατασταλαγμενος κ απαλλαγμένος από βαρίδια του παρελθόντος.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δειλοί, μοιραῖοι κι ἄβουλοι ἀντάμα προσμένουν, ἴσως, κάποιο θάμα..

etyj.jpg

"-Φταίει τὸ ζαβὸ τὸ ριζικό μας!

-Φταίει ὁ θεὸς ποὺ μᾶς μισεῖ!

-Φταίει τὸ κεφάλι τὸ κακό μας!

-Φταίει πρώτ᾿ ἀπ᾿ ὅλα ..τὸ κρασί!

«Ποιὸς φταίει; Ποιὸς φταίει;... κανένα στόμα

δὲν τὅβρε καὶ δὲν τὄπε ἀκόμα.

Ἔτσι, στὴν σκοτεινὴ ταβέρνα

πίνουμε πάντα μας σκυφτοί,

σὰν τὰ σκουλήκια κάθε φτέρνα

ὅπου μᾶς εὕρει, μᾶς πατεῖ:

δειλοί, μοιραῖοι κι ἄβουλοι ἀντάμα!

προσμένουμε, ἴσως, κάποιο θάμα!"

Απόσπασμα απ΄το ποίημα του Κώστα Βάρναλη "Οἱ μοιραῖοι".

Ο νοών νοείτω...

Greece Salonika

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σκέφτομαι καμμιά φορά τι να σημαίνει διάρρηξη κοινωνικού ιστού αφού πρώτα προηγήθηκε η διάρρηξη του οικονομικού ιστού. Σημαίνει:  "εγώ κάνω την δουλειά μου" !

Δεν είναι το θέμα αν θα ψοφήσει η κατσίκα! αλλά ο ίδιος ο γείτονας! (έξυπνοι είστε καταλαβαίνεται)

Κάπου διάβασα ότι στα περισσότερα ζώα υπάρχει η "ενσυναίσθηση της βιωματικής εμπειρίας του άλλου" !

είναι το αντίθετο της αδιαφορίας!

αυτά στα ζώα! για τον άνθρωπο δεν ξέρω! (έχει πολλά προσωπικά προβλήματα τελευταία κ δεν προλαβαίνει)

 

μα καλά αυτός που θα ρίξει το ναι δεν έχει κύκλο? φίλους - συγγενείς - γνωστούς! όλοι τους καλά είναι?

 

αν εξαιρέσουμε ένα 10%-20% με πολύ μεγάλο προσωπικό συμφέρον όλοι οι υπόλοιποι είμαστε στην κυριολεξία ένα ντόμινο!!

 

οκ.   το οχι απο την άλλη μπορεί να μην περιέχει την κατάφαση σε κάτι άλλο (είναι όντως ένα θέμα) αλλα όχι και ναι !!!

 

Ε!  ΟΧΙ !!! 

 

 

astegos_6.jpg

 

μόνο οι τρόφιμοι των ψυχιατρείων (χωρίς διάθεση ειρωνίας) είναι πλήρως αδιάφοροι

 

έχουμε υποστεί "ανήκεστο βλάβη" ???

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σκέφτομαι καμμιά φορά τι να σημαίνει διάρρηξη κοινωνικού ιστού αφού πρώτα προηγήθηκε η διάρρηξη του οικονομικού ιστού. Σημαίνει:  "εγώ κάνω την δουλειά μου" !

Δεν είναι το θέμα αν θα ψοφήσει η κατσίκα! αλλά ο ίδιος ο γείτονας! (έξυπνοι είστε καταλαβαίνεται)

Κάπου διάβασα ότι στα περισσότερα ζώα υπάρχει η "ενσυναίσθηση της βιωματικής εμπειρίας του άλλου" !

είναι το αντίθετο της αδιαφορίας!

αυτά στα ζώα! για τον άνθρωπο δεν ξέρω! (έχει πολλά προσωπικά προβλήματα τελευταία κ δεν προλαβαίνει)

 

μα καλά αυτός που θα ρίξει το ναι δεν έχει κύκλο? φίλους - συγγενείς - γνωστούς! όλοι τους καλά είναι?

 

αν εξαιρέσουμε ένα 10%-20% με πολύ μεγάλο προσωπικό συμφέρον όλοι οι υπόλοιποι είμαστε στην κυριολεξία ένα ντόμινο!!

 

οκ.   το οχι απο την άλλη μπορεί να μην περιέχει την κατάφαση σε κάτι άλλο (είναι όντως ένα θέμα) αλλα όχι και ναι !!!

 

Ε!  ΟΧΙ !!! 

 

 

astegos_6.jpg

 

μόνο οι τρόφιμοι των ψυχιατρείων (χωρίς διάθεση ειρωνίας) είναι πλήρως αδιάφοροι

 

έχουμε υποστεί "ανήκεστο βλάβη" ???

 

Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει [...] Η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά [...] Η υποταγή ή ο εθισμός σε μια τέτοια συνύπαρξη, ή συνδιαλλαγή, δεν προκαλεί τον κίνδυνο της αφομοίωσης ή της λήθης, του πως πρέπει, του πως οφείλουμε να σκεφτόμαστε, να πράττουμε και να μιλάμε; Αναμφισβήτητα αρχίσαμε να το ανεχόμαστε. Και η ανοχή, πολλαπλασιάζει τα ζώα στη δημόσια ζωή, τα ισχυροποιεί και τα βοηθά να συνθέσουν με ακρίβεια τη μορφή του τέρατος που προΐσταται, ελέγχει και μας κυβερνά. Η μορφή του τέρατος είναι αποκρουστική. Όταν όμως το πρόσωπο του τέρατος πάψει να μας τρομάζει, τότε πρέπει να φοβόμαστε... γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουμε αρχίσει να του μοιάζουμε. 

 

Μάνος Χατζιδάκις

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Και εμείς την.........Βιόλα μας

 

Διορίζουμε και κανένα συγγενή

 

Διορίζουμε "εφαρμόζοντας" τίς αποφάσεις  των προηγούμενων ( που καταγγέλαμε και καταγγέλουμε) οι οποίοι , προηγούμενοι , έχουν το θράσος να διαμαρτύρονται , ενώ οι τωρινοί εχουν το θράσος (και αυτοί) να επικαλούνται τον "νόμο".

 

Μήπως μας δουλεύουν άπαντες ?

 

Δέν ξέρω αν εσείς τους εμπιστευεστε (πρώην και νυν) . Εγώ πάντως  Οχι

     

 

 

Πολιτική κόντρα για τις 257 προσλήψεις στο μετρό Είχαν προσληφθεί επί κυβέρνησης Καραμανλή προεκλογικά το 2009, με διαδικασίες εκτός ΑΣΕΠ και έφυγαν από την εταιρία το 2010

Δημοσίευση:
20:00 | 01/07/2015
Share
 

Κόντρα μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης προκάλεσε η επαναπρόσληψη των 257 πρώην συμβασιούχων της ΑΜΕΛ, οι οποίοι είχαν προσληφθεί επί κυβέρνησης Καραμανλή προεκλογικά το 2009, με διαδικασίες εκτός ΑΣΕΠ και έφυγαν από την εταιρία το 2010 επί του Γιώργου Παπανδρέου, έπειτα από τη μη ανανέωση των συμβάσεών τους.

Συγκεκριμένα, έπειτα από καταγγελία του βουλευτή και τομέαρχη Υποδομών της ΝΔ, Λευτέρη Αυγενάκη περί εσπευσμένων προσλήψεων των εργαζομένων εν μέσω πρωτοφανών καταστάσεων για τη χώρα, ο αναπληρωτής υπουργός Υποδομών, Χρήστος Σπίρτζης απάντησε ότι «ο κ. Αυγενάκης και η ΝΔ ως κήνσορες της νομιμότητας και της "τάξης" πρέπει να μας πουν αν σέβονται τον ελληνικό νόμο ή όχι, αν πρέπει να εφαρμόζεται ο νόμος ή όχι».

Ο κ. Αυγενάκης είχε δηλώσει ότι «μετά τον προκλητικό διορισμό -μόλις χθες- του Ιωάννη Μπενίση, συντρόφου της Περιφερειάρχη Αττικής Ρ.Δούρου στη θέση του Προέδρου της ΕΥΔΑΠ, λίγες ώρες πριν την χρεοκοπία της χώρας, οι ενορχηστρωτές της ταπείνωσης των Ελλήνων και φυσικοί αυτουργοί της καταστροφής της χώρας, προχωρούν σε προσλήψεις 230 υπαλλήλων στο ΜΕΤΡΟ».

«Μετά από 5 μήνες παλινωδιών και ερασιτεχνισμών ο Αναπληρωτής Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Χ. Σπίρτζης και ο Αν. Υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης Γ.Κατρούγκαλος, "περήφανοι και αξιοπρεπείς" κατά τ' άλλα, επιλέγουν σκανδαλωδώς να υπογράψουν την απόφαση επαναπρόσληψης των 230 απολυμένων, σήμερα, μόλις 3 ημέρες πριν το κρίσιμο δημοψήφισμα» αναφέρει ο κ. Αυγενάκης.

«Και όλα αυτά, λίγη ώρα πριν ο κ. Κατρούγκαλος μεταβεί στο αμφιθέατρο του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων για να προπαγανδίσει υπέρ του "ΟΧΙ". Την ώρα που η χώρα καταρρέει, που οι συνταξιούχοι σχηματίζουν ουρές έξω από τράπεζες για να πάρουν μέρος της σύνταξής τους, που κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα έχει νεκρώσει, η Κυβέρνηση αντί να ασχοληθεί με την κατάσταση συντριβής που έχει προκαλέσει στη χώρα μας, αναλώνεται σε απεγνωσμένες προσπάθειες ενίσχυσης του πελατειακού κράτους» καταλήγει.

Η επαναπρόσληψη των 257 κατέστη εφικτή έπειτα από την ψήφιση τροπολογίας από την Βουλή τον Δεκέμβριο του 2014, η οποία προβλέπει την ένταξη των πρώην συμβασιούχων κατά παρέκκλιση κάθε ειδικής ή γενικής διάταξης στις κενές οργανικές θέσεις της ΣΤΑΣΥ ΑΕ σύμφωνα με την εκπαίδευση και την εμπειρία τους, έπειτα από κοινή υπουργική απόφαση των συναρμόδιων υπουργών.

Πρόκειται για ζήτημα που είχε διχάσει την κυβέρνηση του κ. Αντώνη Σαμαρά και είχε προκαλέσει σύγκρουση μεταξύ του πρώην υπουργού Υποδομών, κ. Μιχάλη Χρυσοχοϊδηκαι του πρώην υφυπουργού Υποδομών, κ. Μιχάλη Παπαδόπουλο, καθώς οι δύο άνδρες διαφωνούσαν έντονα για την τακτοποίηση του ζητήματος. Ωστόσο, έπειτα από πίεση της ΝΔ, το θέμα προχώρησε.

Είχε προηγηθεί η απαλλαγή με βούλευμα από το τριμελές δικαστικό συμβούλιο του Εφετείου από τις κατηγορίες για απιστία σε βαθμό κακουργήματος και από τις εναντίον τους ποινικές διώξεις, των δέκα μελών του πρώην διοικητικού συμβουλίου της Αττικό Μετρό Εταιρία Λειτουργίας (ΑΜΕΛ) για τους διορισμούς.

Νωρίτερα, είχε ξεκινήσει ανάκριση από ειδικό ανακριτή για την καταπολέμηση της διαφθοράς, που οδήγησε στην άσκηση ποινικών διώξεων από την Εισαγγελία Πρωτοδικών για απιστία σε βαθμό κακουργήματος και με βάση της επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου 1608/50 περί καταχραστών σε βάρος του δημοσίου.

Η υπόθεση είχε πάει στη Δικαιοσύνη, έπειτα από καταγγελίες για παράνομους - προεκλογικού χαρακτήρα- διορισμούς που περιέχονταν σε πόρισμα του γενικού επιθεωρητή διοίκησης κ. Λέανδρου Ρακιντζή, το οποίο έστειλε στον εισαγγελέα ο πρώην υπουργός Υποδομών, κ. Δημήτρης Ρέππας.

Ενδιαφέρον για το ζήτημα υπέρ των συμβασιούχων είχαν δείξει τον Δεκέμβριο του 2013 οι τότε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, κ.κ. Γιάννης Σταθάς, Αλέξης Μητρόπουλος, Δημήτρης Στρατούλης και οι κυρίες Νάντια Βαλαβάνη, Ρένα Δούρου και Ευγενία Ουζουνίδου, καταθέτοντας ερώτηση στη Βουλή.

 
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αν πιστεύετε ότι ο Τσίπρας έχει βρεθεί σε αδιέξοδο μάλλον κάνετε λάθος. Νομίζω ότι έφτιαξε την ιδανική win-win situation.

 

Τα έπαιξε όλα για όλα, έχασε και βρήκε την τέλεια οδό διαφυγής.

 

Ποιός είναι ο μόνος τρόπος να απεμπλακεί από αυτό το χάος που δημιούργησε; Μα, μόνο με λαϊκή εντολή. Αυτή λοιπόν ζητάει και με τρόπο που σίγουρα θα την πάρει.

 

Ενώ βρέθηκε κυρίαρχος του πολιτικού σκηνικού και χωρίς αντίπαλο, τώρα η μόνη σωτηρία του είναι να γίνουν εκλογές και... να χάσει. Και αυτό επιδιώκει.

 

Σενάρια δημοψηφίσματος:

 

1. Συντριπτικό ΝΑΙ: απεκδύεται κάθε ευθύνης, πάει "αναγκαστικά" σε εκλογές εντός Αυγούστου, με κλειστές τράπεζες, απλήρωτους υπαλλήλους και συνταξιούχους, νεκρή αγορά και πανικό. Χάνει, καταγγέλει το ευρωπαϊκό κατεστημένο που τον πολέμησε και αποδίδει το χάος ως απόρροια των μνημονιακών κυβερνήσεων της προηγούμενης πενταετίας και όχι βέβαια της πεντάμηνης διακυβέρνησης Συριζα υπό το στραγγαλισμό των δανειστών.

 

2. Ισχνή επικράτηση ΝΑΙ ή ΟΧΙ: "αναγκάζεται" να πάει σε εκλογές, λόγω μη ξεκάθαρης λαϊκής εντολής που δεν του επιτρέπει να "διαπραγματευθεί" και επιχειρηματολογεί όπως παραπάνω.

 

3. Συντριπτικό ΟΧΙ: επιχειρεί νέο γύρο δήθεν διαπραγμάτευσης, χωρίς αποτέλεσμα, ρίχνει την ευθύνη στους κακούς ξένους και πάει σε εκλογές όπως παραπάνω.

 

Σε κάθε περίπτωση, γλυτώνει το διασυρμό, καταλήγει ξανά στην αγαπημένη του θέση της αντιπολίτευσης και, μάλιστα, με το ηθικό πλεονέκτημα ότι ήταν ο μόνος που τόλμησε να σηκώσει κεφάλι απέναντι στο ευρωπαϊκό κατεστημένο και τα όργανα του φιλελευθερισμού, το οποίο τον πολέμησε λυσσαλέα και τελικά τον έριξε στραγγαλίζοντας τον ελληνικό λαό.

 

Δεν θα είναι και άσχημα, σε σχέση με τη θέση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Kάνεις λάθος - κατα τη γνώμη μου - tvRXS.

 

Διότι τίποτα πιά δεν είναι το ίδιο, ούτε μπορεί να είναι.........αυτά τα παιχνίδια που ξέρανε ( το πολιτικό σύστημα ) δεν θα τους βοηθήσουν πιά...  εικονικές αναλύσεις τέλος... καλώς ήλθατε στην πραγματικότητα της ανάγκης

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Για τους καναλαρχες και τους δημοσιογραφους αναφερθηκα....

Υ/Γ.....δεν επιθυμω αντιπαραθεση με κανεναν συναδελφο.η συναδελφισσα.....

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η κατάσταση (όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι σήμερα - 2η ημέρα της τραπεζικής αργίας) με τις μισές συντάξεις του ΟΑΕΕ, το όριο των 120€/εβδομάδα (!) για τους συνταξιούχους χωρίς κάρτα και τα σενάρια για κούρεμα, όλη αυτή η ξεφτίλα δηλαδή, ήταν αναπόφευκτη?

Θέλουν να ψηφίσουμε ΝΑΙ και δεν ξέρουν πώς να μας το πουν?

Ευτυχώς που μας "ξέχασε" και το καλοκαίρι και δεν έχει καύσωνα γιατί τα γερόντια θα έπεφταν σας τα σταφύλια κάτω, πριν φτάσουν στο ΑΤΜ. Θα έμεναν και ρέστα οι συντάξεις του Ιουλίου.

 

Ένιωσα ντροπή όταν χθες ακούγοντας τον Βορίδη να ωρύεται υπέρ του λαού (!) απέναντι σε έναν Φίλη που δεν είχε ούτε μισό επιχείρημα.

 

Ο Βορίδης ρε...

 

 

Η ξεφτίλα και η ντροπή που νιώθω είναι ανείπωτη...

 

Εύχομαι ολόψυχα όλο αυτό να έχει ένα καλό τέλος.

 

Πες τα συνάδελφε...

Ο Βορίδης και ο Άδωνις υπερασπιστές του λαού... Και πλέον έχουν και επιχειρήματα.... Είναι απλά τραγικό.

Κατά τα άλλα συντάσσομαι με τον εξαιρετικό συνάδελφο Μπάμπη.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 

 

 

Αυτό είναι φοβερό συνάδελφε.... Πραγματικά φοβερό.

Αναμενόμενο μεν, αλλά καμιά φορά δεν χρειάζονται παραπάνω σχόλια εκτός από τα νούμερα...

 

Σκαι 0.... Ούτε τα προσχήματα δεν έσωσε...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αυτό είναι φοβερό συνάδελφε.... Πραγματικά φοβερό.

Αναμενόμενο μεν, αλλά καμιά φορά δεν χρειάζονται παραπάνω σχόλια εκτός από τα νούμερα...

 

Σκαι 0.... Ούτε τα προσχήματα δεν έσωσε...

τοσο καιρο δεν τα εκλεισε τα παρανομα καναλια ομως, προτεραιοτητα ειχε η ερτ!!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

καλώς ήλθατε στην πραγματικότητα της ανάγκης

Οταν οι ιδεοληψίες, τα μεγάλα λόγια, οι κούφιες υποσχέσεις προς όλους, έρχονται αντιμέτωπα με την πραγματικότητα τότε δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ποιος θα επικρατήσει. 

Αυτό δεν αφορά μόνο την σημερινή κυβέρνηση. Και οι άλλοι τα ίδια έκαναν. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

-Προς

-τον Πρωθυπουργό και Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ σ. Α. Τσίπρα

-τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης σ. Ι. Δραγασάκη

-τον Υπουργό Οικονομικών κ. Γ. Βαρουφάκη

-τον Γραμματέα Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ σ. Τ. Κορωνάκη

-τον Υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας σ. Π. Λαφαζάνη

-τον Υπουργό Υγείας σ. Π. Κουρουμπλή

Σύντροφοι,

 η πάροδος σχεδόν δύο μηνών από τη μεγάλη εκλογική νίκη του κόμματος και το σχηματισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιτρέπει μια πρώτη αποτίμηση των πολιτικών εξελίξεων και των προοπτικών για τη χώρα, στο κρίσιμο θέμα της σχέσης της με τους δανειστές της. Θα ήθελα να θέσω υπόψη σας τις παρακάτω σκέψεις μου αναφορικά με τα ζητήματα αυτά:

 1. Έχει ήδη διαφανεί ότι η προεκλογική μας ρητορική, περιλαμβανομένου και του "προγράμματος της Θεσσαλονίκης", βρισκόταν σε μεγάλη απόσταση από τη δυσάρεστη πραγματικότητα, την οποία υποχρεωνόμαστε τώρα να αντιμετωπίσουμε. Μέσα στο δίμηνο αυτό υπενθυμίζω ότι βρεθήκαμε αναγκασμένοι να αφήσουμε κατά μέρος τις εξαγγελίες για διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του ελληνικού δημόσιου χρέους, για "σκίσιμο" των μνημονίων και/ή κατάργησή "με ένα άρθρο" του συνόλου της μνημονιακής νομοθεσίας κλπ. Αντί για αυτά, στα πλαίσια της "συμφωνίας" της 20ης Φεβρουαρίου, γίνεται λόγος για βιωσιμότητα του υφιστάμενου χρέους και για αποφυγή μονομερών ελληνικών ενεργειών, τουλάχιστον εφόσον δεν παρουσιάζονται δημοσιονομικά ισοδύναμα. Από την πλευρά των δανειστών η μόνη ουσιαστική παραχώρηση ήταν η έμμεση και κάπως ασαφής υπόσχεσή τους για μείωση του ύψους του απαιτούμενου πρωτογενούς δημοσιονομικού πλεονάσματος για το 2015, αν και στην πραγματικότητα το προβλεπόμενο πλεόνασμα του 3% (του ΑΕΠ) ήταν εξαρχής εμφανές ότι δεν μπορούσε να επιτευχθεί κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες (ακόμη δηλαδή κι αν δεν είχαν μεσολαβήσει οι εκλογές του Ιανουαρίου και υλοποιούνταν το mail Χαρδούβελη). Το χειρότερο όμως είναι ότι δεχόμαστε ήδη, τόσο από την πλευρά των δανειστών όσο και από εκείνη των αγορών, μια πολυεπίπεδη πίεση (πολιτική, οικονομική, επικοινωνιακή) για να οδηγηθούμε σε μια, επί της ουσίας, άνευ όρων παράδοση και νέα πρόσδεση για σειρά ετών στο μνημονιακό άρμα.

 2. Είναι σαφές ότι το ελληνικό μνημονιακό πρόγραμμα, αν υποθέσουμε ότι (θεωρητικός) στόχος του ήταν η επάνοδος της Ελλάδας στις κεφαλαιαγορές για να αναχρηματοδοτήσει από εκεί το χρέος προς τους δημόσιους πιστωτές, έχει αποτύχει. Στα επόμενα τρία ή τέσσερα χρόνια το ελληνικό δημόσιο πρέπει να καταβάλει ως χρεολύσια στο ΔΝΤ και στην ΕΚΤ ένα ποσό της τάξης των περίπου 60 δις ευρώ. Τα χρήματα αυτά δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να βρεθούν από τα φορολογικά και άλλα εκτός δανείων έσοδα. Τα τελευταία μάλιστα δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τους τόκους του δημόσιου χρέους, αφού εκείνοι ανέρχονται σε ένα ποσό περίπου 6 δις ετησίως, δηλαδή η καταβολή τους από ίδιους πόρους προϋποθέτει ετήσια πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα άνω του 3% του ελληνικού ΑΕΠ, πράγμα μάλλον ανέφικτο όχι μόνο για το 2015 αλλά και για τα επόμενα χρόνια. Όσο για τις κεφαλαιαγορές, τα επιτόκια των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου έχουν ήδη ανέλθει σε απαγορευτικά (διψήφια) ποσοστά μετά τις εκλογές, ενώ ακόμα και στην καλύτερο περίοδο, την άνοιξη του 2014, τα ποσά που καταφέραμε να αντλήσουμε με την έκδοση των νέων ομολόγων ήταν μικρά (3 δις περίπου), για περιορισμένα χρονικά διαστήματα (3ετίας-5ετίας) και με υψηλά επιτόκια.

 3. Η "λύση" της παύσης πληρωμών και ενδεχομένως της εξόδου από την ευρωζώνη, για την οποία έχει γίνει τόσος λόγος μέσα και έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ, κατ΄ουσία δεν υφίσταται. Πρέπει πρώτα από όλα να επισημανθεί ότι το μεγαλύτερο μέρος του χρέους που οφείλουμε να αποπληρώσουμε, όπως εκτέθηκε, στα αμέσως επόμενα χρόνια είναι προς το ΔΝΤ. Σ'αυτό συμμετέχουν πρακτικά όλα τα κράτη του κόσμου και η άρνηση καταβολής θα μας έφερνε de facto αντιμέτωπους όχι με τη Γερμανία, αλλά με τον πλανήτη ολόκληρο. Σημειωτέον ότι, σε αντίθεση με την ευρωζώνη όπου νομικά δεν προβλέπεται διαδικασία (ακούσιας) αποβολής κράτους, τέτοια προβλέπεται στο άρθρο 24 του καταστατικού του ΔΝΤ. Το χειρότερο είναι όμως ότι σε τέτοια περίπτωση θα μπορούσαν να μας επιβληθούν από τα κράτη κάθε είδους οικονομικά και άλλα αντίποινα, μετατρέποντας την Ελλάδα σε κάτι ελαφρώς χειρότερο από τη Ζιμπάμπουε.

 4. Μία έξοδος από την ευρωζώνη θα προϋπέθετε, για να μπορεί ρεαλιστικά να επιτευχθεί (εντελώς διαφορετικό το ζήτημα αν θα αποδεικνυόταν μακροπρόθεσμα επωφελής ή όχι για την εθνική οικονομία), να βρεθεί εξωτερικός χρηματοδότης για να διαθέσει περίπου 20 δις ευρώ για την αποπληρωμή του ΔΝΤ και τουλάχιστον άλλα τόσα για να αποκτήσει η Ελλάδα συναλλαγματικά διαθέσιμα, ώστε να υποστηριχθεί η ισοτιμία της νέας δραχμής. Δεν νοείται και δεν υπάρχει εθνικό νόμισμα χωρίς συναλλαγματικά διαθέσιμα σε "σκληρό" ξένο νόμισμα (σημειωτέον ότι στα τέλη της δεκαετίας του 1990, πριν από την είσοδό μας στην ευρωζώνη, τα ελληνικά διαθέσιμα σε ξένα νομίσματα ανέρχονταν σε ένα ποσό της τάξης των 25 δις δολλαρίων περίπου). Αυτό ισχύει κατά μείζονα λόγο σε περίπτωση κράτους με "νέο" εθνικό νόμισμα, όπου οι αγορές εύλογα δε θα το αποδέχονται για μια περίοδο πολλών μηνών, εωσότου φανεί πού θα ισορροπήσει η ισοτιμία του νομίσματος αυτού με τα υπόλοιπα. Ποσό της τάξης των 40 (20+20) δις ευρώ και μάλιστα υπό μορφή "χορηγίας" και όχι δανείου (αφού η Ελλάδα θα έχει και επισήμως χρεοκοπήσει στις εξωτερικές της πληρωμές) δεν είναι σε θέση, ούτε καν θεωρητικά, να διαθέσει κανένα κράτος της υφηλίου εκτός από την Κίνα, τις ΗΠΑ, τη Νορβηγία, την Ελβετία και τη...Γερμανία (και πάντως όχι η Ρωσία, η οποία πιέζεται κατά δεινό τρόπο τον τελευταίο ενάμιση περίπου χρόνο και τα συναλλαγματικά της διαθέσιμα ήδη έπεσαν από τα 530 στα περίπου 380 δις δολλάρια, με περαιτέρω πτωτικές τάσεις λόγω των τιμών του πετρελαίου).

 5. Εφόσον θεωρηθεί δεδομένο ότι δεν πρόκειται να βρεθεί κράτος-χρηματοδότης, η εκτύπωση δραχμών (η ίδια η εκτύπωση σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα χαρτονομισμάτων θα αποτελούσε βέβαια τεράστιο τεχνικό πρόβλημα, αλλά αυτό ας το υπερβούμε) δεν θα μας ωφελούσε σε τίποτα προς το εξωτερικό. Το νέο νόμισμα δε θα γινόταν αποδεκτό στις διεθνείς συναλλαγές και συνεπώς θα μέναμε για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς τη δυνατότητα εισαγωγών, πράγμα που θα παρέλυε την οικονομική ζωή στη χώρα μας. Ακόμη χειρότερα, το νέο νόμισμα, δε θα γινόταν αποδεκτό ούτε στο εσωτερικό της χώρας, επειδή παρά πολλοί Έλληνες έχουν αποθησαυρισμένα χαρτονομίσματα ευρώ σε φυσική μορφή (η νομισματική κυκλοφορία από περίπου 20 δις ευρώ στη μορφή αυτή προ κρίσης τώρα πρέπει να πλησιάζει περίπου τα 50). Έτσι οι συναλλαγές μεταξύ ιδιωτών θα συνέχιζαν να γίνονται κατά μεγάλο μέρος με τα (απαγορευμένα πια) ευρώ στη "μαύρη αγορά", δηλαδή στην παραοικονομία η οποία θα έπαιρνε εφιαλτικές διαστάσεις, προκαλώντας και κατάρρευση των δημόσιων εσόδων. Η νέα δραχμή θα απέμενε ουσιαστικά να χρησιμοποιείται μόνο στις συναλλαγές με το κράτος. Κατά συνέπεια δεν έχει νόημα να επιχειρηθεί καν η εκτύπωση δραχμών. Πιο λογικό, και λειτουργικά ισοδύναμο από πρακτική άποψη, θα ήταν να επιχειρήσουμε ένα by-pass στο νομισματικό "έμφραγμα" (το οποίο θα μας επιβάλει αναμφίβολα η ΕΚΤ αν κάνουμε παύση πληρωμών προς την ίδια και/ή το ΔΝΤ) εκδίδοντας κάποιας μορφής αναγκαστικό άτοκο ομόλογο ειδικού σκοπού και πληρώνοντας με αυτό μισθούς και συντάξεις (πχ μισθός 1500 ευρώ να καταβάλλεται κατά τα 2/3 σε μετρητά και κατά το 1/3 με ένα τέτοιο ομόλογο, που θα γινόταν αποδεκτό από το κράτος μετά τη λήξη του, δηλαδή μετά πχ από 1 ή 2 χρόνια, για την πληρωμή φορολογικών, ασφαλιστικών κλπ υποχρεώσεων). Παραδόξως, κάτι παρόμοιο φέρονται να πρότειναν και οι εκπρόσωποι των "θεσμών" στις διαπραγματεύσεις των τεχνικών κλιμακίων στις Βρυξέλλες! Είναι όμως φανερό ότι όποια κυβέρνηση επιχειρήσει τέτοιες ευρεσιτεχνίες θα προκαλέσει τέτοιες αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας ώστε η πτώση της να είναι θέμα (λίγου) χρόνου.

 6. Από νομική άποψη έξοδος από την ευρωζώνη δεν προβλέπεται ούτε με πρωτοβουλία του ενδιαφερόμενου κράτους ούτε με απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εάν κάποιο κράτος-μέλος της ευρωζώνης επιχειρήσει να εκτυπώσει εθνικό νόμισμα, σε αντικατάσταση του ευρώ ή παράλληλα προς αυτό, τούτο θα συνιστούσε παραβίαση του άρθρου 128 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα οδηγούσε σε επιβολή σε βάρος του προστίμου κατά το άρθρο 260 της ίδιας. Κατά τα άλλα όμως, από την οπτική γωνία της Ένωσης, η σχετική εθνική νομοθεσία δε θα ίσχυε και συνεπώς το κράτος θα παρέμενε θεωρητικά μέλος της ευρωζώνης. Εφόσον στη συνέχεια κατέρρεε η κυβέρνηση του κράτους-μέλους, η οποία επιχείρησε την επάνοδο στο εθνικό νόμισμα, το κράτος θα επέστρεφε αναγκαστικά και πρακτικά στην ευρωζώνη. Με βάση τα υπάρχοντα σήμερα νομικά δεδομένα η αποχώρηση από την ευρωζώνη θα προϋπέθετε είτε αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με συμφωνία όλων των υπόλοιπων κρατών-μελών (άρθρο 50 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης) είτε τροποποίηση της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε να προβλεφθεί τέτοιο ενδεχόμενο, και πάλι με ομοφωνία των κρατών μελών (άρθρο 48 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Εφόσον όμως η πρόθεση αποχώρησης συνοδευθεί από στάση πληρωμών στο χρέος του συγκεκριμένου κράτους προς τα υπόλοιπα μέλη της ευρωζώνης, είναι μάλλον απίθανο αυτά να καταλήξουν σε συμφωνία. Έτσι η αποχώρηση θα αποκτούσε νομικό κύρος μόνο αν επρόκειτο για αποχώρηση συνολικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση και παρερχόταν και μια ολόκληρη διετία από την υποβολή της αίτησης για αποχώρηση (άρθρο 50 παρ. 3 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Σε όσο βαθμό ισχύει η διαπίστωση του συντρόφου Λαφαζάνη ότι η ευρωζώνη είναι "γερμανική φυλακή", όποιος επιχειρήσει να αποδράσει θα αντιληφθεί ότι οι γερμανικές φυλακές είναι σχεδιασμένες και οργανωμένες έτσι ώστε οι αποδράσεις από αυτές να είναι σχεδόν αδύνατες (τουλάχιστον όταν δεν υπάρχει βοήθεια από έξω).

 7. Για τους λόγους που επισημάνθηκαν παραπάνω, η ρήξη με τους δανειστές είναι μια ανέφικτη επιλογή και αν επιχειρηθεί η κατάληξη θα είναι η χώρα να επιστρέψει στον μνημονιακό εγκλωβισμό υπό χειρότερους όρους (σαν τον κρατούμενο που επιχειρεί απόδραση και αφού αποτύχει καταλήγει στην απομόνωση της φυλακής). Οφείλουμε να αγωνισθούμε μέσα στα υπάρχοντα ευρωπαϊκά και διεθνή (=ΔΝΤ) πλαίσια, όπως άλλωστε έχουμε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό. Η λαϊκή εντολή προς την κυβέρνηση είναι εντολή για σκληρή διαπραγμάτευση και όχι για χρεοκοπία και έξοδο από την ευρωζώνη και ενδεχομένως και την Ένωση.

 8. Στη διαπραγμάτευση αυτή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ οφείλει να εξαντλήσει όλα τα, πιθανά και μη, εργαλεία. Στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσε να δοθεί βάρος και στη νομική πλευρά των ζητημάτων που θέτουν οι δανειστές και ειδικότερα στις ενδεχόμενες παραβιάσεις του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου (οι παραβιάσεις του ελληνικού Συντάγματος ουδόλως τους ενδιαφέρουν, αφού το θεωρούν δικό μας πρόβλημα και όχι δικό τους). Τούτο σημαίνει ότι στα τεχνικά κλιμάκια πρέπει από ελληνικής πλευράς να συμμετέχουν, εκτός από τους οικονομολόγους, και νομικοί εγνωσμένου κύρους με εξειδίκευση στο ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο, ώστε να προβάλουν τις σχετικές "ενστάσεις". Π.χ. η Ελλάδα θεωρητικά και πρακτικά η τρόικα έχει "καταδικασθεί" από την Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη για σειρά παραβιάσεων της διεθνούς αυτής σύμβασης, που έχει συναφθεί στα πλαίσια του Συμβουλίου της Ευρώπης, μέσω μνημονιακών μέτρων όπως η μείωση του κατώτατου μισθού και άλλα. Πρέπει να επικαλεσθούμε με έμφαση τις σχετικές αποφάσεις προκειμένου να άρουμε τα μέτρα αυτά και γενικότερα να αντιτάσσουμε σε κάθε ευκαιρία την προστασία των κοινωνικών ιδίως δικαιωμάτων των Ελλήνων, τόσο στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη όσο και στο Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απέναντι στις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών.

 9. Η ακύρωση της υφιστάμενης μνημονιακής νομοθεσίας ή έστω ουσιώδους μέρους της είναι προφανές ότι προσκρούει και θα συνεχίσει να προσκρούει στη στείρα άρνηση των δανειστών. Εφόσον αποδεικνύεται αδύνατο να τους πείσουμε ότι πολλά από τα μέτρα που έχουν ληφθεί δεν ωφελούν την ελληνική οικονομία, θα έπρεπε τουλάχιστον να απαιτήσουμε την καθιέρωση ενός ανεξάρτητου μηχανισμού εκτίμησης επιπτώσεων (impact assessment mechanism) όλου αυτού του μνημονιακού οικοδομήματος και των επιμέρους στοιχείων του. Αυτός θα μπορούσε να είναι είτε ένας υφιστάμενος διεθνής οργανισμός (ΟΟΣΑ ή Συμβούλιο της Ευρώπης ή ίσως ΟΗΕ) είτε ένας συνδυασμός προσώπων διεθνούς κύρους (πχ νομπελίστες οικονομολόγοι) κοινής αποδοχής (Ελλάδας και δανειστών) μαζί με εκπροσώπους κάποιων τέτοιων, κατά τεκμήριο "ουδέτερων", οργανισμών. Εάν από την αξιολόγηση προέκυπτε ότι συγκεκριμένα μέτρα αποδείχθηκαν αντιπαραγωγικά, θα ήταν πολύ δύσκολο για τους δανειστές να εμμείνουν στη διατήρησή τους.

 10. Επί της ουσίας, το ποσό που πρέπει να καταβληθεί, όπως εκτέθηκε στην παράγραφο 2, για χρεολύσια στο ΔΝΤ και την ΕΚΤ στα επόμενα χρόνια θα μπορούσε να καλυφθεί χωρίς νέα, τρίτη κατά σειρά, δανειακή σύμβαση (η οποία θα συνοδευόταν αναμφίβολα από επαχθείς όρους και προϋποθέσεις) από έναν συνδυασμό πηγών. Η πρώτη θα μπορούσαν να είναι τα 10,9 δις ευρώ που έμειναν υπόλοιπο στο ΤΧΣ από τα προβλεπόμενα για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών κονδύλια. Το ποσό αυτό επιστράφηκε δυστυχώς με τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου στον ESM και προβλέφθηκε ότι θα χρησιμοποιηθεί μόνο για ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών, εφόσον αυτή απαιτηθεί στο μέλλον. Κεντρικός στόχος της διαπραγματευτικής προσπάθειας της ελληνικής πλευράς πρέπει να είναι να καταστούν τα χρήματα αυτά διαθέσιμα για την αποπληρωμή οφειλών του δημοσίου στο ΔΝΤ και/ή την ΕΚΤ και μάλιστα στο αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα, παράλληλα με την τελευταία δόση της δεύτερης δανειακής σύμβασης (περίπου 7 δις, περιλαμβανομένων των επιστροφών κερδών των κεντρικών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα) και με κάποια αύξηση του ορίου των εντόκων γραμματίων. Ακόμη και έτσι βέβαια θα συνεχίσει να υπάρχει μέσα στην επόμενη τετραετία (δηλ. την πρώτη βουλευτική περίοδο) ένα χρηματοδοτικό κενό περίπου 30 ως 40 δις ευρώ. Η κάλυψή του χωρίς νέο καθαρό δανεισμό από δημόσιους πιστωτές είναι εφικτή μόνο αν υπάρξει αξιοποίηση της ελληνικής δημόσιας περιουσίας.

 11. Το ελληνικό δημόσιο πιέζεται από τους δανειστές του να προχωρήσει σε άμεση εκποίηση περιουσιακών του στοιχείων, η οποία λόγω του δυσμενούς μακροοικονομικού περιβάλλοντος και του περιορισμένου αγοραστικού ενδιαφέροντος θα καταλήξει σε λεηλασία του δημόσιου πλούτου. Για να αποφευχθεί αυτό, η ελληνική πλευρά θα μπορούσε να αντιπροτείνει ένα σύνθετο σχήμα, με άξονα το ΤΑΙΠΕΔ, ως εξής: το Δημόσιο να εισφέρει στο ΤΑΙΠΕΔ ακίνητα αντικειμενικής αξίας και/ή μετοχές δημοσίων επιχειρήσεων λογιστικής αξίας συνολικού ύψους κατά προσέγγιση 50 δισ. ευρώ. Το μετοχικό κεφάλαιο του ΤΑΙΠΕΔ να διαιρεθεί σε 250 εκατ. προνομιούχες μετοχές άνευ ψήφου, αξίας 100 ευρώ η καθεμιά, και μία κοινή μετοχή. Η μοναδική κοινή μετοχή παραμένει στην κατοχή του Δημοσίου, ενώ οι προνομιούχες διατίθενται σε δημόσια εγγραφή με εισαγωγή κεφαλαίων από το εξωτερικό (για να μη θιγεί η ρευστότητα του εγχώριου τραπεζικού συστήματος). Το προϊόν της εγγραφής (25 δισ. ευρώ) θα χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για την αγορά ελληνικών ομολόγων στη δευτερογενή αγορά με σκοπό να περιορισθεί η προσφορά σε τόσο χαμηλά επίπεδα ώστε να γίνει εφικτή η δραστική μείωση των επιτοκίων και έτσι και η έκδοση σταδιακά νέων ομολόγων. Τα περιουσιακά στοιχεία που θα έχουν εισφερθεί από το Δημόσιο στο ΤΑΙΠΕΔ θα εκποιούνται σταδιακά, όταν επιτυγχάνεται για το καθένα δίκαιη τιμή (κατ’ εκτίμηση της ελεγχόμενης από το ίδιο το Δημόσιο διοίκησης) και δεδομένου ότι στο μεταξύ θα έχει βελτιωθεί το μακροοικονομικό περιβάλλον. Με το τίμημα της εκποίησης θα γίνεται τμηματική επιστροφή κεφαλαίου στους προνομιούχους μετόχους, έως ότου εξοφληθούν για το σύνολο της ονομαστικής αξίας των μετοχών τους, οι οποίες τότε θα ακυρωθούν. Τα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία (όσα δεν εκποιηθούν) επιστρέφονται στο ελληνικό Δημόσιο. Εναλλακτικά, αν το ελληνικό Δημόσιο προτιμά, θα μπορούσε να εξοφλεί σταδιακά τους μετόχους του ΤΑΙΠΕΔ μέσα από τα φορολογικά ή άλλα έσοδά του σε βάθος χρόνου, χωρίς εκποίηση περιουσιακών στοιχείων. Με ένα παρόμοιο σχήμα θα μπορούσε να επιτευχθεί η γρήγορη βελτίωση της δημοσιονομικής εικόνας της χώρας χωρίς λεηλασία της δημόσιας περιουσίας και να αποφευχθεί η αιχμαλωσία μιας τρίτης δανειακής σύμβασης.

 12. Για τους προσεχείς δύο ή τρεις μήνες και έως τη σύναψη κάποιας συμφωνίας με τους δανειστές θα ήταν σκόπιμο να κρατηθούν από την πλευρά μας χαμηλοί τόνοι, μεταξύ άλλων και στο θέμα των γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Η λεκτική κλιμάκωση είναι μια παγίδα της άλλης πλευράς στην οποία δεν πρέπει να εγκλωβιζόμαστε. Από το καλοκαίρι και μετά θα έχουμε κάθε δυνατότητα για επαναφορά όλων των ζητημάτων προς κάθε κατεύθυνση.

 

Με συντροφικούς χαιρετισμούς,
Κώστας Χρυσόγονος "

 

Y.Γ

Η δημοσιοποίηση της επιστολής από τον κ. Χρυσόγονο, παραμονές διεξαγωγής του δημοψηφίσματος και με τη συζήτηση για ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ να έχει φουντώσει, προκάλεσε την αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ και παρέμβαση προς τον ευρωβουλευτή, ο οποίος επανήλθε με διορθωτική δήλωση, στην οποία ανέφερε ότι εκφράζει προσωπικές απόψεις.

 

Πηγή : Καθημερνή

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δειλοί, μοιραῖοι κι ἄβουλοι ἀντάμα προσμένουν, ἴσως, κάποιο θάμα..

etyj.jpg

"-Φταίει τὸ ζαβὸ τὸ ριζικό μας!

-Φταίει ὁ θεὸς ποὺ μᾶς μισεῖ!

-Φταίει τὸ κεφάλι τὸ κακό μας!

-Φταίει πρώτ᾿ ἀπ᾿ ὅλα ..τὸ κρασί!

«Ποιὸς φταίει; Ποιὸς φταίει;... κανένα στόμα

δὲν τὅβρε καὶ δὲν τὄπε ἀκόμα.

Ἔτσι, στὴν σκοτεινὴ ταβέρνα

πίνουμε πάντα μας σκυφτοί,

σὰν τὰ σκουλήκια κάθε φτέρνα

ὅπου μᾶς εὕρει, μᾶς πατεῖ:

δειλοί, μοιραῖοι κι ἄβουλοι ἀντάμα!

προσμένουμε, ἴσως, κάποιο θάμα!"

Απόσπασμα απ΄το ποίημα του Κώστα Βάρναλη "Οἱ μοιραῖοι".

Ο νοών νοείτω...

Greece Salonika

 

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8E%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%82_%CE%92%CE%AC%CF%81%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CF%82

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν φοβάμαι την πείνα, φοβάμαι το φόβο σας

10961949_332962486914880_1355492786_n1.jΑκούω τι θα γίνει αν έρθει η ρήξη και δεν έχουμε να φάμε, να πάρουμε φάρμακα, να βάλουμε βενζίνη. 

Ξέρετε, υπάρχουμε κι εμείς που όλα τα παραπάνω...

-άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο- τα έχουμε βιώσει.

Τι κάναμε;

Δεχτήκαμε και προσφέραμε αλληλεγγύη.

Έβαλα δυο ντομάτες εγώ και λίγο ψωμί μια φίλη και φάγαμε παρέα με γέλια και καλαμπούρι.

Πήγα μέσα στη νύχτα σε φίλη να πάρω ντεπόν για το άρρωστο παιδί μου.

Έδωσα φουστάνι καλό στη φίλη που δεν είχε να φορέσει στο γάμο του συγγενή της.

Κάνουμε γιορτές-γενέθλια και τα ταψιά όλων των φίλων γεμίζουν το τραπέζι της γιορτής.

Τα ρούχα των παιδιών μας περνάνε από τα μεγαλύτερα στα μικρότερα.

Κράτησα το παιδί φίλης για να δουλέψει και αυτή με τον τρόπο της μου το ανταπέδωσε. 

Συλλογικά και αλληλέγγυα τραβάμε το γολγοθά τόσα χρόνια και έτσι όπως μάθαμε θα το κάνουμε για όσο χρειαστεί. 

Δεν φοβάμαι την πείνα, φοβάμαι το φόβο σας.

Χρύσα Δουζένη facebook

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Οταν οι ιδεοληψίες, τα μεγάλα λόγια, οι κούφιες υποσχέσεις προς όλους, έρχονται αντιμέτωπα με την πραγματικότητα τότε δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ποιος θα επικρατήσει. 

Αυτό δεν αφορά μόνο την σημερινή κυβέρνηση. Και οι άλλοι τα ίδια έκαναν. 

 

Συμφωνώ συνάδελφε. Όμως έχεις καμιά αμφιβολία ότι αν κάνουμε πίσω θα μας πατήσουν στο λαιμό;  Και πολύ χειρότερα απ' ότι έως τώρα.

Αν ο Τσίπρας αντισταθεί - μέλλει να αποδειχθεί -δεν ξέρεις τι γίνεται μετά ......... εδώ που φτάσαμε πρέπει να βαδίσουμε συντεταγμένα μέχρι το τέλος, διότι απλά δεν είναι δυνατόν να υπάρξει επιστροφή.

Όσοι φαντάζονται ότι θα υπάρξει το παλιό παραμύθι και οι κανόνες του, είναι νομίζω σε λάθος κατεύθυνση.. Και ως γνωστόν είμαι ο τελευταίος που θα υποστήριζα εδώ αριστερές απόψεις, το θέμα δεν είναι απλά πολιτικό είναι εθνικό.

 

Μας κλείσανε τα φράγκα οι Τράπεζες και χεστήκαμε απάνω μας σαν τις γριές; Που να δούμε τίποτα χειρότερα.

 

 Και το θέμα είναι ποιός θα επικρατήσει;  Τουλάχιστον ας εκφράσουμε  ως έθνος τις απόψεις μας χωρίς διχασμούς,και εννοώ με διαθέσεις εκδίκησης ή αντεκδίκησης του γείτονα που δεν χωνεύουμε.

Ισως τελικά το αποτέλεσμα μικρή σημασία να έχει.

Για δείτε εδώ περί πιθανού αποτελέσματος:http://hggiken.pblogs.gr/2015/07/kapoios-poy-sas-ehei-pei-polla-to-apotelesma-toy-dhmopshfismatos.html

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση τώρα
  • Πλοηγούταν πρόσφατα   0 μέλη

    • Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι χρήστες που να βλέπουν αυτή τη σελίδα.

×
×
  • Δημιουργία νέου...