Προς το περιεχόμενο

Καλημέρα.....Καληνύχτα...γιατί απλά είμαστε Άνθρωποι


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Εστω και αργοπορημένα μετά τις ευχές μας στον Γιάννη Καβοντόρο, μια μουσική καληνύχτα . Και πάλι νάσαι καλά Γιάννη !

 

 

Και την καληνύχτα μου σε όλες και όλους...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 3 weeks later...

Για όσες και όσους συναδέλφους συνεχίζουν, κι΄εγώ μαζί τους, καλό ξημέρωμα...

 

http://www.youtube.com/watch?v=3J_awnNw34g

 

Εξαιρετικά αφιερωμένο στο σεβαστό μας ΥΠΟΙΚ (21.30 - 9.30 ώρες δηλώσεων...)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 3 weeks later...

Δεν ξέρω το δρόμο για τις Σεϋχέλλες
Μου λεν εκεί κάτω πως κάνουνε τρέλες
Εγώ όμως γουστάρω να πάω πιο κοντά
Να πάω στο Μπραχάμι με λίγα λεφτά.... :)

 

 

Άντε να κάνουμε λίγο κλίμα

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 2 weeks later...

Και ήλθε η ώρα να πάρει ο Σαρακηνός την σύνταξή του από το ΙΚΑ και από το forum ! Θα μείνει στην άκρη πια, σε  μια γωνιά , αναπολώντας τις καλές και τις κακές στιγμές, που πέρασε εδώ μέσα τέσσερα χρόνια τώρα... Το alter ego του, εγώ, συνεχίζω να είμαι μάχιμος, συνεχίζω τον αγώνα, αλλά σε άλλη γειτονιά, όντας ασφαλισμένος στον ΟΑΕΕ. Πολλούς από τους συναδέλφους, φίλους και μη, πολλές από τις αγαπημένες φίλες, τις περισσότερες τις βρήκα εκεί, στο f/b.

Λυπάμαι πολύ, ειλικρινά που αφήνω εδώ , φίλους καλούς, που για δικούς τους λόγους, τους σέβομαι απόλυτα, δεν έρχονται εκεί που πήγα. Αλλά θα τους περιμένω...

  Ευχαριστώ τους διαχειριστές για την φιλοξενία τους, παρά τις μικροδιαφωνίες που είχαμε κατά καιρούς, αυτός είναι ο διάλογος άλλωστε, και τους παρακαλώ να μη με διαγράψουν, γιατί πάντα θα παρακολουθώ τα νέα παιδιά που πήραν την σκυτάλη στο  forum, από μας τους παλιούς και πάντα θα είμαι πρόθυμος να τους δώσω όποια συμβουλή  ή υπόδειξη θελήσουν, αλλά μόνο με ΠΜ...

 Και παρακαλώ τους καλούς μου φίλους, πια, (ξέρουν αυτοί !) να μη με κατηγορήσουν για παλινωδία. Αυτή την φορά είναι οριστικό. 

 Θέλω να χαιρετήσω τον καθένα και την καθεμιά σας χώρια, αλλά δεν είναι εφικτό. Ετσι λέω σε όλους ένα μεγάλο, από βάθους της καρδιάς μου,  ευχαριστώ  και, γεια σας !

Θα ήθελα να δείτε τους παρακάτω στίχους του Αλεξανδρινού και πάντα επίκαιρου Κ.Κ. για να καταλάβετε πως αισθάνομαι αυτή την στιγμή....

Γιάννης Παντελαίος ,από το Σαρακήνικο της Πάρου..  

 

Che fece .... il gran rifiuto

Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα

πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Aν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο τ' όχι - το σωστό - εις όλην την ζωή του.
  

 

Aπολείπειν ο θεός Aντώνιον

Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές-
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις
  

 

H Πόλις  

Είπες· «Θα πάγω σ' άλλη γη, θα πάγω σ' άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ' είν' η καρδιά μου - σαν νεκρός - θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού - μη ελπίζεις-
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γη την χάλασε

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 2 months later...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
Δίπλα στο λαό, ένα με το δίκιο

 

Είκοσι δύο χρόνια απουσίας του μεγάλου ποιητή, του αξέχαστου κομμουνιστή Γιάννη Ρίτσου συμπληρώνονται, σήμερα. Ο λόγος του σπαθί, και φωτιά, σήμερα γίνεται λάβαρο αγώνων στις καρδιές των κομμουνιστών. Το έργο του συνδέθηκε με το εργατικό και λαϊκό κίνημα της χώρας μας σε όλες σχεδόν τις ιστορικές περιόδους. Το διαχρονικό έργο του και η προσφορά του αποτελούν αναμφισβήτητα ευλογία, καθώς μας κληροδότησε τους στίχους εκείνους με τους οποίους θα τραγουδάμε πάντα τους αγώνες της νεολαίας και του λαού μας.

Ο Γιάννης Ρίτσος, από θέση, ποιητής στρατευμένος στον αγώνα του ανθρώπου για ένα δίκαιο κόσμο, όσο κανένας άλλος Ελληνας ποιητής, μας «σηκώνει ψηλότερα» από τη λήθη της Ιστορίας, για να μας θυμίσει πόσο η ανθρώπινη ύπαρξη έχει τη δύναμη και την υποχρέωση να αντιδικήσει με την αρχή και την τάξη, διαφορετικά ο θάνατος είναι μάταιος και ο έρωτας φλυαρία... Οι στίχοι του μας συντροφεύουν. Χαράζουν δρόμους, μιλούν στην ψυχή και τη συνείδηση. Η ποίησή του σαν οξυγόνο και σαν νερό. Το να «σκύβουμε» σε τέτοια κείμενα και στη ζωή τέτοιων ανθρώπων είναι σαν μια μετάγγιση αίματος, μετάγγιση ψυχής, μετάγγιση πνεύματος.

Ο Γιάννης Ρίτσος είναι ο ποιητής που ευλόγησε με τους στίχους του τον Ερωτα, την Ειρήνη, τον Αγώνα, την Επανάσταση. Το μεγαλειώδες του έργο έγινε βάλσαμο για τον αγωνιζόμενο ελληνικό λαό, ξεπέρασε τα σύνορα της Ελλάδας και έγινε κτήμα και μέρος του παγκόσμιου πολιτισμού. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι ο Γιάννης Ρίτσος δεν έμεινε ποτέ του στα λόγια. Ο αγωνιστικός ποιητικός του λόγος ήταν άρρηκτα δεμένος με την αγωνιστική του δράση. Γιατί απλά - πολύ απλά ό,τι έπραξε με το έργο του ο Γιάννης Ρίτσος ήταν αυτό που αντιλαμβανόταν ως χρέος του πνευματικού εργάτη, γιατί την αξία της ποίησης την ένιωθε στην αξία της πράξης σαν γνήσιος κομμουνιστής. Για τον Γιάννη Ρίτσο, «Το χρέος των ποιητών» είναι... ένα: Δίπλα στο λαό, ένα με το δίκιο.

http://www2.rizospastis.gr/storyPlain.do?id=8189008&action=print

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 3 weeks later...

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση τώρα
  • Πλοηγούταν πρόσφατα   0 μέλη

    • Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι χρήστες που να βλέπουν αυτή τη σελίδα.

×
×
  • Δημιουργία νέου...