Προς το περιεχόμενο

ΠΟΙΟΙ ΦΤΑΙΝΕ, ΛΟΙΠΟΝ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΜΑΣ;


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Eιρήνη το ΟΕΕ δεν φρόντιζε για μας γιατί εμείς ,και ειδικά όσοι εχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι

για τους λόγους που έχω αναφέρει δεν θέλουν ,χωρίς καμιά εξαίρεση.Τώρα εκφράσεις για φίδια και 

για μύδια δεν λένε ,είναι η πραγματικότητα και πρέπει να την δεχτούμε ,αλλιώς δεν πάμε μπροστά.

Πως θα γίνει η οριοθέτηση του επαγγέλματος,που χρειάζεται ένα κοινό στοιχείο,ποιο θα είναι?να μην

ξέρει κάποιος τι είναι χρέωση και τι πίστωση,να μην έχει μιά θεωρητική οικονομική κατάρτιση?οικονομολογικό

είναι το επαγγελμά μας ,συνέχεια για χρήμα μιλάμε,να μην ξέρουμε γιατί μιλάμε.

 

Οι λογιστές είναι οικονομολόγοι, αλλά οι οικονομολόγοι δεν είναι λογιστές.

 

Αυτό ισχύει σε όλο το κόσμο.

 

Εδώ γιατί έχουμε μπλέξει τα μπούτια μας δεν το κατάλαβα ποτέ.

 

Μάλλον γιατί εδώ ότι δηλώνεις είσαι. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 404
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Οι λογιστές είναι οικονομολόγοι, αλλά οι οικονομολόγοι δεν είναι λογιστές.

 

Αυτό ισχύει σε όλο το κόσμο.

 

Εδώ γιατί έχουμε μπλέξει τα μπούτια μας δεν το κατάλαβα ποτέ.

 

Μάλλον γιατί εδώ ότι δηλώνεις είσαι. 

Συμφωνώ απόλυτα οτι οι λογιστές είναι οικονομολόγοι,όχι κάτι άλλο.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Συμφωνώ απόλυτα οτι οι λογιστές είναι οικονομολόγοι,όχι κάτι άλλο.

Απ οσο ξερω οικονομολογοι ειναι αποφοιτοι ΑΕΙ ισχυει κατι αλλο?

Ενω λογιστες ειναι ολοι ( φυσικα προσωπα με ΑΦΜ_ολα τα ΦΠ)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Απ οσο ξερω οικονομολογοι ειναι αποφοιτοι ΑΕΙ ισχυει κατι αλλο?

Ενω λογιστες ειναι ολοι ( φυσικα προσωπα με ΑΦΜ_ολα τα ΦΠ)

Αυτό ακριβώς και ο φούρναρης και ο συνταξιούχος αγροφύλακας κλπ,εκεί είναι το πρόβλημα,

άνθρωποι που δεν έχουν κοινά σημεία μόρφωσης,άλλοι ασχολούνται με την δικηγορία ,άλλοι 

με την διδασκαλία και άλλοι με τα οικονομικά,ε δεν μπορεί να είναι όλοι λογιστές.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Διαβάζοντας τα τελευταία σχόλια στο θέμα αυτό, συνειρμικά θυμήθηκα τους στίχους του Βάρναλη. Δεν ξέρω γιατί...

 

Ο μοιραοι

Μς στν πόγεια τν ταβέρνα,
μ
ς σ καπνος κα σ βρισιές,
(
πάνου στρίγγλιζε λατέρνα)
λη παρέα πίναμε ψές,
ψές, σν λα τ βραδάκια,
ν
πνε κάτου τ φαρμάκια.

 

Σφιγγόταν νας πλάι στν λλο
κα
κάπου φτυοσε καταγς,
! πόσο βάσανο μεγάλο
τ
βάσανο εναι τς ζως!
σο κι νος ν τυραννιέται
σπρην μέρα δ θυμιέται!

(λιε κα θάλασσα γαλάζα
κα
βάθος το σωτου ορανο,
! τς αγς κροκάτη γάζα
γαρούφαλλα το
δειλινο,
λάμπετε-σβήνετε μακριά μας,
χωρ
ς ν μπετε στν καρδιά μας!)

 

Το νο πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος -
διο στοιχει
το λλου κοντόμερη γυνακα
στ
σπίτι λιώνει π χτικιό,
στ
Παλαμήδι γυις το Μάζη
κ
᾿ κόρη το γιαβ στ Γκάζι.

 

-Φταίει τ ζαβ τ ριζικό μας!
-Φταίει
θες πο μς μισε!
-Φταίει τ
κεφάλι τ κακό μας!
-Φταίει πρώτ
᾿ π᾿ λα τ κρασί!
«Ποι
ς φταίει; Ποις φταίει;... κανένα στόμα
δ
ν τβρε κα δν τπε κόμα.

 

τσι, στν σκοτειν ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί,
σ
ν τ σκουλήκια κάθε φτέρνα
που μς ερει, μς πατε:
δειλοί, μοιρα
οι κι βουλοι ντάμα!
προσμένουμε,
σως, κάποιο θάμα!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ίσως να με πείτε περίεργο, ίσως κάτι άλλο όμως, διαβάζοντας ξανά απ΄την αρχή το θέμα πραγματικά κουράστηκα. Αν μάλιστα δούμε όλες τις συζητήσεις που έχουν γίνει εδώ και χρόνια στην κοινότητα και αφορούν θέματα του κλάδου μας, θα δείτε ότι σε ποσοστό 90% κατέληγαν πάντα σε αδιέξοδο! Τυχαίο; Γι' αυτό σας λέω, αν δεν αλλάξω νοοτροπία, σε όσες συζητήσεις κι αν συμμετέχω την ίδια άποψη θα έχω, τις ίδιες ίσως αγκυλώσεις, την ίδια φιλοσοφία, θα συνεχίζω να κάνω τα ίδια λάθη κ.λπ.! Αναρωτηθείτε όλοι σας -κι εγω μαζί- γιατί δεν υπάρχει μαζικότητα στους συλλόγους μας. Αναλογιστείτε ότι τίποτε δεν είναι τυχαίο. Αν βρεθεί η απάντηση σ΄αυτά τα ερωτήματα θα βρεθεί η λύση.  Δεν φταίει η "λίγη" όπως χαρακτηρίζεται από αρκετούς ηγεσία των συλλόγων και της ομοσπονδίας για τη μη συμμετοχή του κόσμου στους συλλόγους. Άλλα είναι τα αίτια!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το πρωτο κακο στην νοοτροπια μας , που πρεπει να αλλαξει ειναι ο ατομικισμος μας, πραγμα που δεν γινεται απο τη μια στιγμη στην αλλη.

Ειναι θεμα παιδειας και κουλτουρας. Εμεις για να την αλλαξουμε πρεπει να ερθουμε στα εσχατα, εκει που αλλο δεν παει ....

Καιρος να καταλαβουμε οτι δεν υπαρχουν αλλα περιθωρια .και οτι πρεπει τωρα να ενωθουμε ( και ναι πιστευω πως δεν εχουμε αναγκη απο πειραματισμους σε αλλου ειδους ενωσεις , αυτη τη στιγμη αρκουν οι συλλογοι που υπαρχουν)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ίσως να με πείτε περίεργο, ίσως κάτι άλλο όμως, διαβάζοντας ξανά απ΄την αρχή το θέμα πραγματικά κουράστηκα. Αν μάλιστα δούμε όλες τις συζητήσεις που έχουν γίνει εδώ και χρόνια στην κοινότητα και αφορούν θέματα του κλάδου μας, θα δείτε ότι σε ποσοστό 90% κατέληγαν πάντα σε αδιέξοδο! Τυχαίο; Γι' αυτό σας λέω, αν δεν αλλάξω νοοτροπία, σε όσες συζητήσεις κι αν συμμετέχω την ίδια άποψη θα έχω, τις ίδιες ίσως αγκυλώσεις, την ίδια φιλοσοφία, θα συνεχίζω να κάνω τα ίδια λάθη κ.λπ.! Αναρωτηθείτε όλοι σας -κι εγω μαζί- γιατί δεν υπάρχει μαζικότητα στους συλλόγους μας. Αναλογιστείτε ότι τίποτε δεν είναι τυχαίο. Αν βρεθεί η απάντηση σ΄αυτά τα ερωτήματα θα βρεθεί η λύση.  Δεν φταίει η "λίγη" όπως χαρακτηρίζεται από αρκετούς ηγεσία των συλλόγων και της ομοσπονδίας για τη μη συμμετοχή του κόσμου στους συλλόγους. Άλλα είναι τα αίτια!

.

Προσπάθησα και εγώ να το διαβάσω από την αρχή, και ναι έχεις δίκιο κουράστηκα...

Επειδή είμαι από αυτούς που μίλησαν για το "λίγο" της ηγεσίας -χωρίς να θέλω να πώ ότι απευθύνεσαι σε μένα-, αισθάνθηκα την ανάγκη να διευκρινίσω ότι δεν ισχυρίζομαι ότι φταίει μόνο αυτή. Λέω ότι έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης, στο βαθμό που δεν τολμάει να προχωρήσει σε θεσμικές και μη αλλαγές, φοβούμενη τη σύγκρουση και τις απώλειες. Και ναι υπάρχει και ένα εξίσου σημαντικό και σε εμάς τούς ίδιους. Ως φοίνικας αναδύθηκε πάλι το θέμα του διαχωρισμού των οικονομολόγων από τους υπόλοιπους. Αυτό είναι δείγμα εγωκεντρισμού και άρνησης συμπόρευσης. Αν ο καθένας μας δεν αφήσει στην άκρη τα απωθημένα του, τις εμμονές και τις διαφορές που ενδεχομένως να συσσωρεύτηκαν όλα αυτά τα χρόνια, λύση δεν βρίσκεται. Η κάθε είδους προσέγγιση απαιτεί διαλλαχτικότητα και όπως πολύ σωστά είπες όχι αγκυλώσεις.

Ο συνάδελφος IDΟ είπε κάποια πολύ σωστά πράγματα, τέτοιου είδους σκέψεις σηματοδοτούν αλλαγές πλεύσης και νοοτροπίας. Συμφωνώ μαζί του -το ξέρεις- ότι τα σεμινάρια δεν είναι δουλειά των συλλόγων, το αντίθετο μάλιστα θα έπρεπε να ισχύει. Οι σύλλογοι θα έπρεπε να ζητήσουν την κατάργηση τους. Και όμως επειδή τα έχουν αναγάγει σε πηγή εσόδου, αρνούνται πεισματικά, σε σημείο μάλιστα που αντιτάχθηκαν με έντονες διαμαρτυρίες στην προσπάθεια του ΟΕΕ για δωρεάν σεμινάρια.

Είναι δύσκολη και οδυνηρή η αλλαγή σκέψης και νοοτροπίας, αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν της εκ βάθρου αλλαγής. Και θα συμφωνήσω και σε ένα άλλο σημείο με τον IDO. Χρειάζεται έμπνευση, και δυστυχώς αυτό είναι ένα στοιχείο που λείπει σήμερα, απόρροια της κούφιας εκπαίδευσης και της "πτυχιακής" μάθησης. Γιατί η κουλτούρα, η μάθηση και η παιδεία δεν έχουν να κάνουν με τα πτυχία τα οποία αντιπροσωπεύουν μια μορφή εξειδίκευσης, αλλά με την όλη διαδρομή μας στα σχολικά θρανία και στην μετέπειτα ζωή μας.

 

 

Υστ. Η όλη συζήτηση μου θύμησε ένα βιβλίο του Claude Olievenstein « Το μη λεχθέν των συναισθημάτων». Αναφέρει κάπου:

 

Η έννοια της ομάδας κρύβει μια απάτη. Υπάρχουν άνθρωποι γεννημένοι για να οδηγούν (όπως ανέπτυξα σε άλλο θέμα) και άνθρωποι γεννημένοι για να ακολουθούν.

Αυτοί οι δύο τύποι ανθρώπων είναι εξαρτώμενοι οι μεν από τους δε και αντίστροφα. Δεν είναι όμως ούτε εγρήγοροι, ούτε βέβαια ελεύθεροι, ούτε ηγέτες.

Οι κλίκες και οι κάθε είδους συγκεντρώσεις προσώπων δημιουργούνται με γνώμονα και κεντρικό άξονα τον φόβο της μονάδας. Είναι δύσκολο να περπατάς μόνος σου σε ένα σκοτεινό δάσος.

Κάποιοι προσπάθησαν να κρύβουν και να μειώσουν την έννοια του φόβου προσθέτοντας αίγλη στην ομάδα τους αυτή είτε προσθέτοντας "αρχοντικά και αριστοκρατικά" χαρακτηριστικά στα μέλη τους για να νοιώσουν εξέχοντες και ελεύθεροι είτε κηρύσσουν την δύναμη της ομαδικότητας.

Οι πραγματικά ελεύθεροι άνθρωποι, οι ηγέτες, οι εγρήγοροι είναι μονάδες. Κατακτούν το σεβασμό των υπολοίπων με σκοπό να τους οδηγήσουν στο δικό τους μονοπάτι αφού με τη στάση και τον τρόπο ζωής τους πείθουν ότι το μονοπάτι αυτό οδηγεί σε έναν καλύτερο τρόπο ζωής, στον δικό τους.

 

Οι πραγματικά ελεύθεροι άνθρωποι όταν το απαιτεί η ανάγκη και ενώνουν τις δυνάμεις τους δεν το κάνουν ο ένας εις βάρος του άλλου, αλλά συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλον δημιουργώντας με αυτόν το τρόπο μια συλλογική μονάδα. Χρησιμοποιώ ορολογίες που ανάλυσα σε άλλα θέματα μέχρι αυτή τη στιγμή. Η συλλογική αυτή μονάδα μπορεί να υφίσταται εφόσον υπάρχει και η ανάγκη και εφόσον βέβαια υπάρχουν και οι κατάλληλες εγρήγορες μονάδες.

Σήμερα δεν υπάρχουν ούτε εγρήγορες μονάδες ικανές να διαμορφώσουν ένα τέτοιο σύνολο. Υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να γίνουν εγρήγοροι. Και στην προσπάθειά τους αυτή κάνουν το λάθος είτε να συμμετέχουν είτε να δημιουργήσουν ομάδες και οδηγούνται στο αναπόφευκτο αποτέλεσμα να πνίξουν την προσωπική τους προσπάθεια δείχνοντας το δικό τους μονοπάτι σε άλλους, ενώ δεν γνωρίζουν οι ίδιοι εάν οδηγεί στην ελευθερία. Απώτερο αποτέλεσμα να χάσουν το δρόμο τους και να οδηγήσουν αυτούς που συμμετέχουν ή τους ακολουθούν στο χάσμα τους.

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν τα αντέχω τα τραγούδια σας ,γιατί δεν λένε την αλήθεια ,ο κόσμος υποφέρει και πεινά και εσείς τα ίδια 

παραμύθια..................

Όποιος ανήκει στο σύστημα και θίγεται ας μου απαντήσει.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

KAROLOS....Δεν φταίει η "λίγη" όπως χαρακτηρίζεται από αρκετούς ηγεσία των συλλόγων και της ομοσπονδίας για τη μη συμμετοχή του κόσμου στους συλλόγους. Άλλα είναι τα αίτια

ΟΠΩΣ

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Χρυσα

Καιρος να καταλαβουμε οτι δεν υπαρχουν αλλα περιθωρια .και οτι πρεπει τωρα να ενωθουμε ( και ναι πιστευω πως δεν εχουμε αναγκη απο πειραματισμους σε αλλου ειδους ενωσεις , αυτη τη στιγμη αρκουν οι συλλογοι που υπαρχουν

Εισαι σε Συλλογο η Ενωση..?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Χρυσα

Καιρος να καταλαβουμε οτι δεν υπαρχουν αλλα περιθωρια .και οτι πρεπει τωρα να ενωθουμε ( και ναι πιστευω πως δεν εχουμε αναγκη απο πειραματισμους σε αλλου ειδους ενωσεις , αυτη τη στιγμη αρκουν οι συλλογοι που υπαρχουν

Εισαι σε Συλλογο η Ενωση..?

 

Επειδή διακρίνω μια εμμονή με το αν συμμετέχουμε ή όχι σε σύλλογο μπορείτε να μας ενημερώσετε ποιοι να ενωθούν με ποιους;

 

Επειδή συνειδητά δεν συμμετέχω, και συγχωρήστε με αν αγνοώ κάτι, αλλά θα μπορούσατε να με ενημερώσετε τι έχει κάνει ο σύλλογος ή ένωση που συμμετέχετε σχετικά με το χάλι της ΔΟΥ Ν. Ιωνίας;

 

Με συγχωρείτε αλλά η νέα γενιά που από πολλούς χαρακτηρίζεται ανεύθυνη έχει μάθει να κρίνει από τα αποτελέσματά και όχι από τις ενέργειες και τις προσπάθειες.

 

Θα συμμετείχα με πάθος σε κάτι που έχει αποτελέσματα.

 

Με εκτίμηση

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Επειδή διακρίνω μια εμμονή με το αν συμμετέχουμε ή όχι σε σύλλογο μπορείτε να μας ενημερώσετε ποιοι να ενωθούν με ποιους;

 

Επειδή συνειδητά δεν συμμετέχω, και συγχωρήστε με αν αγνοώ κάτι, αλλά θα μπορούσατε να με ενημερώσετε τι έχει κάνει ο σύλλογος ή ένωση που συμμετέχετε σχετικά με το χάλι της ΔΟΥ Ν. Ιωνίας;

 

Με συγχωρείτε αλλά η νέα γενιά που από πολλούς χαρακτηρίζεται ανεύθυνη έχει μάθει να κρίνει από τα αποτελέσματά και όχι από τις ενέργειες και τις προσπάθειες.

 

Θα συμμετείχα με πάθος σε κάτι που έχει αποτελέσματα.

 

Με εκτίμηση

Μα πώς θα έχει αποτέλεσμα αφού δεν συμμετέχεις-συμμετέχω?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μα πώς θα έχει αποτέλεσμα αφού δεν συμμετέχεις-συμμετέχω?

 

Για να έχει αποτέλεσμα η όλη κίνηση πρέπει αυτοί που συμμετέχουν ήδη να συσπειρώσουν και τους υπόλοιπους, όχι μόνο οι διοικήσεις αλλά και τα μέλη που συμμετέχουν.

 

Εμείς οι "αδιάφοροι" θα μπούμε μέσα σαν νέοι και θα φέρουμε αποτέλεσμα;

 

Πώς να συμμετέχω σε κάτι με το οποίο οι απόψεις μας δεν συναντήθηκαν ποτέ;

 

Στο μάρκετινγκ λένε "think out of the box".

 

Ο κλάδος μας, με ελάχιστες εξαιρέσεις, σκέφτεται μέσα στο κουτί, και το καλύτερο είναι ότι δεν υπάρχει καν κουτί.

 

Φιλικά

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Νομίζω ότι στον "κλάδο" μας (και συμπεριλαμβάνω κυρίως τους ελ.επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις-γραφεία) και στην εποχή μας, μόνο "συνδικαλισμός με ιδιωτικά κριτήρια" μπορεί να ευδοκιμήσει (αν μπορεί κανείς να φανταστεί κάτι τέτοιο).

 

Με επαγγελματική διοίκηση - πλήρους απασχόλησης (όχι στον ελεύθερό μας χρόνο).

Με budget, με marketing, με εμπορικές συμφωνίες, που σκοπό δεν θα έχει το μέγιστο οικονομικό αποτέλεσμα, αλλά το μέγιστο όφελος των συμμετεχόντων.

 

Τα παραδοσιακά μοντέλα μάλλουν έχουν αποδείξει την αποτυχία τους, τόσο στη συσπείρωση όσο και στην αποτελεσματικότητα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ίσως να με πείτε περίεργο, ίσως κάτι άλλο όμως, διαβάζοντας ξανά απ΄την αρχή το θέμα πραγματικά κουράστηκα. Αν μάλιστα δούμε όλες τις συζητήσεις που έχουν γίνει εδώ και χρόνια στην κοινότητα και αφορούν θέματα του κλάδου μας, θα δείτε ότι σε ποσοστό 90% κατέληγαν πάντα σε αδιέξοδο! Τυχαίο; Γι' αυτό σας λέω, αν δεν αλλάξω νοοτροπία, σε όσες συζητήσεις κι αν συμμετέχω την ίδια άποψη θα έχω, τις ίδιες ίσως αγκυλώσεις, την ίδια φιλοσοφία, θα συνεχίζω να κάνω τα ίδια λάθη κ.λπ.! Αναρωτηθείτε όλοι σας -κι εγω μαζί- γιατί δεν υπάρχει μαζικότητα στους συλλόγους μας. Αναλογιστείτε ότι τίποτε δεν είναι τυχαίο. Αν βρεθεί η απάντηση σ΄αυτά τα ερωτήματα θα βρεθεί η λύση.  Δεν φταίει η "λίγη" όπως χαρακτηρίζεται από αρκετούς ηγεσία των συλλόγων και της ομοσπονδίας για τη μη συμμετοχή του κόσμου στους συλλόγους. Άλλα είναι τα αίτια!

  Κωνσταντίνε, το ότι ξεκινάμε με την θεωρία ότι θα καταλήξουμε σε αδιέξοδο, δεν είναι τυχαίο. Απλά δεν θέλουμε να κατανοήσουμε ότι ο καθένας από μας μπορεί να αποτελέσει τμήμα της ομάδας, αντί να κινείται σαν αυτόνομη μονάδα στον χώρο μας. Για τον λόγο αυτό οι σύλλογοι δεν επιτυγχάνουν τον στόχο τους, με κάποιες εξαιρέσεις στην επαρχία, όπου υπάρχει συσπείρωση λόγω της μικρής κοινωνίας και  άμεσης γνώσης των προβλημάτων.

  Γράφεις ότι άλλα είναι τα αίτια, ποια είναι λοιπόν; Η ατομικότητα, που αναφέρω, ο αρχηγικός ανταγωνισμός, η νοοτροπία του πως θα περιχαρακωθεί ο καθένας μας , για να αντιμετωπίσει αθέμιτους ανταγωνισμούς; Πολλοί και καλοί συνάδελφοι γράφουν ανοιχτά ότι συνειδητά δεν συμμετέχουν σε συλλογικές οργανώσεις γιατί δεν τους εκφράζουν. Να το δεχθούμε αυτό , αλλά μήπως θα έπρεπε να καταθέσουν την άποψή τους για την μορφή της ομάδας (δεν λέω σύλλογος ή ένωση) που θα τους εκφράζει; Και εκεί πάνω να συζητήσουμε για την όποια αλλαγή δομής θέλουν ή για την παιδεία και την κουλτούρα που αναφέρουν η Χρύσα και η Ειρήνη.

  Δεν θα λυθεί το πρόβλημα επικοινωνίας-συμμετοχής-συνεργασίας εδώ μέσα, θα προσπαθήσουμε όμως να δούμε το μέγεθος του προβλήματος και ίσως να βρούμε την άκρη στο κουβάρι...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Τόσα χρόνια ως λογιστής βολευόμουν με την κατάσταση που υπήρχε. Είχα τους γνωστούς μου στις Δ.Ο.Υ., έδινα συχνά "χαρτζιλίκι" για να προχωρήσει η δουλειά, η παραλαβή των δηλώσεων πολλές φορές γινόταν ακόμη και στο γραφείο μου από υπαλλήλους που για κάθε κομμάτι έπαιρναν τον οβολό τους. Οι προθεσμίες δεν με ενδιέφεραν, γιατί έδινα τις δηλώσεις πακέτο μέχρι και τον Νοέμβριο. Χωρίς άγχος, χαλαρά! Έφτανα να κάνω 2.000 δηλώσεις και... Ααα και με δυο υπαλλήλους μόνο! Είμαι και ο πρώτος... Παρόλο που κάποιοι στέλνανε βάσει ημερομηνιών και κάτω από το άγχος της καταληκτικής ημερομηνίας. Κάποιες δηλώσεις μάλιστα "πέφταν" πίσω απ΄το συρτάρι του υπαλλήλου της Δ.Ο.Υ. και εκκαθαριζόταν κάποια στιγμή. Να μην πούμε για τις δηλώσεις που πηγαίναν σε άλλες Δ.Ο.Υ επίτηδες για να σταλούν στην συνέχεια υπηρεσιακώς στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. (μετά από πολυυυυύ καιρό).

 

Τα επαγγελματικά του κλάδου δεν με ενδιέφεραν. Χτυπούσα τη δουλειά του συναδέλφου με λιγότερα χρήματα, σχεδόν της πλάκας η αμοιβή μου. Έλεγα μέσα μου, σιγά, θα βγει μια περαιωσούλα και θα καθαρίσω. Μου έλεγαν να συμμετάσχω στην κατάληψη που θα γίνει την τάδε μέρα. Εντάξει έλεγα, θα έρθω. Φυσικά δεν πήγαινα ποτέ! Σιγά, βλάκας είμαι να πάω, κάτσε να στείλω καμιά δήλωση ΦΠΑ τώρα που δεν έχει πολύ κόσμο. Εγώ θα βγάλω το φίδι απ΄την τρύπα; Άσε τους άλλους να τρέχουν...

 

Να μιλήσουμε για διάβασμα; Στο γραφείο μου υπήρχαν συγγράμματα που άνετα θα κοσμούσαν τις προθήκες κάποιου μουσείου φορολογίας. Απλώς για να γεμίζουν τα ράφια. Άλλωστε τι τα χρειαζόμουν τα νέα βιβλία, αφού τα γνώριζα όλα και είχα και άκρες;  Στο σύλλογο γράφηκα για να μπορώ να έχω περισσότερες γνωριμίες και να μπορώ να μαθαίνω ποιος υπάλληλος είναι "καλός" ή όχι, να μπορώ να έχω καλύτερη τιμή στο επόμενο σεμινάριο που θα γίνει κ.λπ. (για να γνωρίσω κόσμο). Έτσι προχωρούσε ο καιρός κι εγώ μάζευα όλο και περισσότερη πελατεία με μικρές αμοιβές.

 

Όμως,  τα δύο τελευταία χρόνια τα πράγματα έσφιξαν, πολλές Δ.Ο.Υ. έκλεισαν, οι γνωστοί πήραν σύνταξη ή αποχώρησαν από την υπηρεσία. Οι δηλώσεις πλέον υποβάλλονται ηλεκτρονικά οπότε δεν υπάρχουν περιθώρια να φύγουν μέχρι τον Νοέμβριο όπως παλιά! Η νομοθεσία αλλάζει κάθε μέρα, δεν ξέρω που παν τα τέσσερα γιατί τόσα χρόνια δεν έμαθα να ψάχνω! Δεν ξέρω την τύφλα μου. Τα πρόστιμα με κατακλύζουν, ο έλεγχος προχθές με ξετίναξε γιατί ανακάλυψε ότι τόσα χρόνια στον πελάτη έκανα μια τεράστια γκάφα.  Έχω πελαγώσει. Τι να κάνω; Που είναι οι σύλλογοί μας; Τι κάνουν; Είναι ανίκανοι!

 

-----------------------

 

Η παραπάνω ιστορία είναι φανταστική και δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η παραπανω ιστορια εχει μεγαλη σχεση με την πραγματικοτητα των προηγουμενων ετων...

και μπορουμε να γραψουμε παμπολλες τετοιες φανταστικες ιστοριες με πραγματικα στοιχεια

 

Πολλοι απο μας με μεγαλη αγωνια περιμεναμε την ηλεκτρονικη υποβολη και ενα συστημα που να μας εξασφαλιζει τουλαχιστον ισους ορους δουλειας. Αντι να φτιαξουν τα πραγματα , βλεπουμε να καταρρεουν τα παντα γυρω μας με την δικη μας ανοχη.

 

Δεν ειμαι σε κανενα συλλογο , τοχω γραψει πολλες φορες, αλλα πιστευω οτι μονο συλλογικα μπορει κατι να αλλαξει.

Απλα για να μαθουμε να δρουμε συλλογικα πρεπει να ξεπερασουμε πολλα κομπλεξ και εγωισμους....

 

Δεν εχω λυσεις να προτεινω , αλωστε τοσοι καλοι συναδελφοι εχουν κανει πολλες αξιες λογου προτασεις.

Πρεπει να γινει το πρωτο βημα, να βρεθουμε καπου ολοι μαζι.Ουτε με ποια μορφη μ ενδιαφερει . Καμμια σημασια δεν εχει αν λεγεται συλλογος , ενωση, μη κερδοσκοπικο ή ο,τι αλλο...Επιμενω στους υπαρχοντες συλλογους γιατι δεν εχουμε την πολυτελεια να ψαχνομαστε σε καινουργια μονοπατια. Ακολουθουμε την πεπατημενη , εκμεταλλευομαστε τις δομες που ειδη υπαρχουν και ευχης εργον θα ειναι να βρεθουμε με νεους ανθρωπους μπροστα που θα βαλουν νεες προοπτικες.

Δεν εχουμε χρονο, οταν καταλαβουμε τι εχει συμβει γυρω μας θα ειναι πολυ αργα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Παρακολουθώ το θέμα από την αρχή του και ενώ συνειδητά δεν συμμετέχω σε τέτοιου είδους συζητήσεις -όχι από αδιαφορία αλλά γιατί έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τελικά γίνεται ανακύκλωση των ίδιων και των ίδιων πραγμάτων και απλά οι συζητήσεις τελειώνουν συνήθως με "διενέξεις-διαφωνίες" μεταξύ των παλαιότερων κυρίως μελών  χωρίς να καταλήγουν πουθενά.

Επίσης δεν συμμετέχω και ούτε είχα ποτέ σκοπό να συμμετάσχω σε κανένα σύλλογο (ούτε ως  μισθωτή επί 22 συναπτά έτη) ο οποίος τελικά κάτω από την επιφάνεια επιδιώκει κυρίως την προώθηση ιδίων συμφερόντων των επικεφαλής τους αλλά πολλές φορές έχει και κομματικές επιδιώξεις.

 

Η φανταστική ιστορία του συναδέλφου   δυστυχώς είναι πραγματική.

 

Με ενόχλησε όταν ξεκίνησα παράλληλα και το ελεύθερο επάγγελμα που έβλεπα στις Δ.Ο.Υ, λογιστές "κολλητούς" εφοριακών που είχαν και εξακολουθούν να έχουν το δικαίωμα πχ να μπαίνουν στο αρχείο και να ψάχνουν τα στοιχεία που θέλουν ανενόχλητοι γιατί αυτοί είναι "γνωστοί" και εγώ έπρεπε να αντιμετωπίσω τον κάθε κακότροπο τις πιο πολλές φορές υπάλληλο ο οποίος δεν ήθελε, ενώ μπορούσε, όχι να με εξυπηρετήσει γιατί ζητούσα κάτι το οποίο ήταν παράνομο απλά γιατί είχε άλλες πιο σημαντικές υποθέσεις να διεκπεραιώσει και εγώ απλά έπρεπε να ξαναπάω την επόμενη ημέρα . Με ενόχλησε όταν είδα μια κοπελίτσα γύρω στα 20 με ένα τεράστιο πακέτο δηλώσεων να μπαίνει στο  τμήμα εισοδήματος  ΔΟΥ και να παίρνει προτεραιότητα στην εξυπηρέτηση γιατί "έτυχε " η μητέρα της να είναι η προϊσταμένη του τμήματος .Και ο καθένας έχει να διηγηθεί πολλά....

 

Πιστεύω όμως, ότι για να κατακτήσεις κάτι, πρέπει να θυσιάσεις κάτι άλλο. Είτε αυτό αφορά τη δουλειά είτε αφορά την προσωπική μας  ή κοινωνική μας ζωή. Δεν είναι δυνατό να θέλουμε να κερδίσουμε πράγματα χωρίς ταυτόχρονα να έχουμε απώλειες. Δεν μπορεί να θέλουμε να κάνουμε έστω και μία συμβολική διαμαρτυρία με την αποχή από την αποστολή δηλώσεων και ταυτόχρονα να μην θελήσουμε να πληρώσουμε τα πρόστιμα σε περίπτωση εκπρόθεσμης υποβολής. Δεν γίνεται στην τελική κατά τη λαϊκή ρήση να πιάσουμε ψάρι χωρίς να βρέξουμε κ......

 

Επίσης με εντυπωσιάζει το γεγονός ότι κάποιος μεγαλύτερος και σε χρόνια αλλά και σε εμπειρία όπως ο Sarakinos έχει τα "κότσια" και τις αντοχές να  ταράξει τα νερά στη λίμνη και εμείς απλά κωφεύουμε και μένουμε σε κακές διατυπώσεις .  Ακόμα και ίδιο όφελος να έχει , ασχολείται, ενδιαφέρεται , κάνει κάτι....Στην τελική οι πιο νέοι θα έπρεπε να κάνουν την αρχή. Επίσης, συμφωνώ απόλυτα, ότι δεν αρκεί μία νέα κίνηση από μόνη της αν ο καθένας από εμάς δεν καταλάβει ότι πρέπει να πάψει να ομφαλοσκοπείται , να ξεφύγει από το μικρόκοσμό του  και να θυσιάσει κάποια πράγματα. Μόνο έτσι μπορούμε να πάμε μπροστά όχι μόνο ως κλάδος αλλά και ως χώρα και κυρίως ως άνθρωποι.

 

Τέλος και επειδή μάλλον θα κούρασα τον επίδοξο αναγνώστη της δημοσίευσής μου , είμαι θετική στην δημιουργία ενός νέου φορέα-συλλόγου-κίνησης ή οτιδήποτε ή οπουδήποτε θα είναι αυτό υπό την προϋπόθεση ότι πραγματικά θα είναι αχρωμάτιστο και θα προωθεί το συλλογικό συμφέρον. Δεν με νοιάζει αν κάποιος είναι αριστερός , δεξιός , πράσινος ή κίτρινος. Επίσης θέλω ο νέος φορέας να στέκεται δίπλα στα μέλη του , με επιμορφώσεις, σεμινάρια , να ενημερώνει και να καθοδηγεί  μαζικά τους νεοεισερχόμενους στο χώρο για τα δικαιώματά τους, τις προοπτικές απασχόλησης κλπ.

Ζητώ συγγνώμη αν σας κούρασα

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Για να μην επαναλαμβάνω τα ίδια και γίνομαι και εγώ κουραστικός και - γιατί όχι - για μερικούς γραφικός, οι τρεις παραπάνω συνάδελφοι "έπιασαν" το θέμα εκεί που πονάει. Ο Κάρολος με την "φανταστική" (καθόλου, σε διαβεβαιώνω, Κωνσταντίνε) ιστορία του, η Χρύσα μας τον προβληματισμό της για την αναγκαιότητα των συλλόγων (και όμως η αλλαγή είναι μονόδρομος) και η νέα ( σε ηλικία) συνάδελφος elal, που τόσο παραστατικά (και την ευχαριστώ ιδιαίτερα) απεικόνισε την πραγματικότητα. Αυτήν που όλοι μας ζούμε. Ας κοιτάξουμε μέσα μας, μακριά από προσωπικές αντιλήψεις, από εγωκεντρισμούς και ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για βγούμε από το τέλμα, από αυτό τον φαύλο κύκλο της ανοχής για τις αυθαίρετες ενέργειες, ερήμην μας , της πολιτείας, για την αέναη επίκληση-παράκληση για ψευδοπαρατάσεις της αγωνίας μας, για την ανικανότητα των ηγετών μας , σε όλες τις βαθμίδες (ουδ΄εμού εξαιρουμένου) και ας επικεντρωθούμε στον στόχο μας, την άνοδο και υπεύθυνη πλέον θέση του κλάδου μας στο φορολογικό σύστημα, αφού αυτό είναι η αιτία ύπαρξής μας, όπως το νομικό δίκαιο για τους δικηγόρους και η πολεοδομία για τους μηχανικούς. Χωρίς εγωϊσμούς και προσωπικές αντιπαραθέσεις...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το καλοκαίρι που είχαμε το πρόβλημα με την παράταση των δηλώσεων , το capital.gr δημοσίευσε ένα άρθρο με θέμα "Μπάχαλο χωρίς τέλος με τις δηλώσεις" και το οποίο έθιγε την πίεση χρόνου  που είχαμε οι λογιστές

Από το θέμα λοιπόν αυτό  μου έχει μείνει αξέχαστο το σχόλιο ενός μέλους του forum capital.gr του ......jpapadi..

 

Ενός μέλους που από ότι φαίνεται δεν είναι λογιστής..

 

 

Το έψαξα  , το κάνω copy για να το διαβάσετε και εσείς.  

 

 

 

Μπάχαλο χωρίς τέλος με τις δηλώσεις
 
19/7/2013
09:41

Του Σπύρου Δημητρέλη

 

 

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΑΡΘΡΩΝ ΤΑΧ

.jpapadi

Αυτά παθαίνουν οι Λογιστές και θα πάθουν και χειρότερα, γιατί η συντριπτική πλειοψηφία είναι του "σφάξε αγά μου ν΄αγιάσω". Και σαν να μη έφτανε αυτό, είναι και διεσπασμένοι σε 42 ενώσεις,ομοσπονδίες,συλλόγους και δεν συμαζεύται. Γιατί? γιατί δεν ανέχονται οι ΑΕΙτζήδες τους ΤΕΙτζήδες και αυτοί τους υπόλοιπους, όχι μόνο δεν υπάρχει συναδελφική αλληλεγγύη, το αντίθετο, αλλά ορισμένοι απ΄αυτούς κάνουν ότι μπορούν για να εκμεταλευθούν τους άλλους. Οτι παθαίνουν λοιπόν δικαίως το παθαίνουν, σκληρή αλήθεια, αλλά αλήθεια.-

 

 

 

Τώρα θα μου πείτε γιατί το δημοσιεύω.Τι σας νοιάζει εσάς τι λέει ο κάθε jpapadi ..

 

 

Το δημοσιεύω για να δούμε ότι μας έχουν πάρει χαμπάρι και άλλοι  και...... μας δουλεύουν..

 

 

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση τώρα
  • Πλοηγούταν πρόσφατα   0 μέλη

    • Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι χρήστες που να βλέπουν αυτή τη σελίδα.

×
×
  • Δημιουργία νέου...