Προς το περιεχόμενο

Πέμπτη ΦΑΣΗ: "Φορολογικές δηλώσεις; Διάλειμμα τέλος ! Τα κεφάλια μέσα ...." (23/7 έως η ψυχή να βγει, μαζί με την Ομοσπονδία μας ...)


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Η πρώτη φάση (30/5): [Η επιστολή "Φτάνει πια" της ΕΦΕΕΑ]

http://www.taxheaven...showtopic=91500

 

Η δεύτερη Φάση (26/6): [Η αποχή του Τζαβέλλα]

http://www.taxheaven...topic=91899&hl=

 

Η τρίτη Φάση (28/6):[Η αποχή ορισμένων συλλόγων]

http://www.taxheaven...showtopic=91933

 

Η τέταρτη Φάση (10/7) [Η αποχή της Ομοσπονδίας]

http://www.taxheaven.gr/acforum/index.php?showtopic=92116&hl=

 

 

Και τώρα η Πέμπτη Φάση (24/7): ["Πως είναι η ζωή μέσα σε ένα κουτί] 

 

 

Τελικά ας βάλουμε αυτόν τον τίτλο, όχι τόσο όσο, ως επίλογος αποτυχίας, αλλά ως μελέτη των συνθηκών που βιώνουν οι ανεπιστρεπτί ( ? )  εγκλωβισμένοι λογιστές.

 

Πως είναι η ζωή μέσα σε ένα κουτί; 

 

Η ΦΥΛΑΚΗ

 

Το χειρότερο δεν είναι
που μ’ έκλεισαν σ’ αυτή τη φυλακή
και πήραν τα κλειδιά κι έφυγαν,
μα που δεν ξέρω ως πού φτάνει η φυλακή μου,
που δεν ξέρω το περίγραμμά της,
για να κάνω επιτέλους
σαν άνθρωπος κι εγώ
μιαν απόπειρα αποδράσεως.
 
Κώστας Μόντης
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 110
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Πως μπορούμε να βοηθήσουμε τον Μόντη; 

Ένα ερώτημα γεμάτο ελπίδα για το μέλλον.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Λυτρωμός (Το είχα αναρτήσει παλιά στο blog μου)

 

 

 

Μέσ’ την ψυχή μου κάποτε σαλεύουνε φτερά

κ’ ένας μεγάλος κι άξαφνος πόθος με συνταράζει,

να λυτρωθώ απ’ τα γύρω μου κι από τον ίδιο εμέ

κι από της καθημερινής μου ζωής το μαράζι.



Να φύγω! Να μη βλέπω πια τα πρόσωπα τα ίδια,

που από μια παρεξήγηση μπήκανε στη ζωή μου,

που στο πλευρό τους με κρατάει μονάχα μια συνήθεια

και που μου ισκιάζουνε το φώς που λαχταρά η ψυχή μου.



Να μην έχω «καθήκοντα» - για τη ζωή αλυσίδες –,

οι μέρες μου να πάψουνε ανούσιες να περνάνε,

μηχανικά κι ανόρεγα το κάθε να μην κάνω

και να μην ξέρω από τα χτές τ’ αύριο τι θέ να ΄ναι.



Να φύγω αυτή την άνοστη και βαρετή γαλήνη,

που απ’ την ψυχή μου στράγγισε κάθε χυμό και κάνει

να μοιάζω μ’ ένα γέρικο κι άχρηστο καράβι,

όπου αραγμένο σήπεται σ’ ένα βουβό λιμάνι.



Αυτή την «ευτυχία» μου, που άλλοι τη μακαρίζουν,

θα ΄θελα, σαν το Βασιλιά της Θούλης, να πετάξω

μεσ’ στης ζωής μου τα νερά τ’ ακύμαντα, μονάχα

για να σαλέψουν μια φορά – και για ν’ αναστενάξω!



Να φύγω! Πού ; Αδιάφορο το πού. Μόνο να φύγω!

Να πλανηθώ σε μακρυνούς που δεν τους ξέρω τόπους,

το κάθε τι στα μάτια μου πάντα καινούργιο να ναι,

να κυλιστώ μεσ’ στη ζωή και μέσα στους ανθρώπους.



Να μαι ο αλήτης που περνά στις σκονισμένες στράτες,

ο ταξιδιώτης που έρχεται και φεύγει από μια χώρα,

να χύνουμαι μεσ’ τη ζωή σαν το τυφλό ποτάμι,

πού απ’ τα βουνά μιαν άξαφνη το κατεβάζει μπόρα.



Σταθμοί, λιμάνια να περνάν σαν όνειρο απ΄τα μάτια,

ποτές μου να μη νοσταλγώ κι όλο να λαχταράω,

ο,τι ποθώ από τη ζωή να μην το ζητιανεύω,

μεσ’ στην πόλη, ιδρώνοντας, να της το καταχτάω!



Κι όσο είμαι νέος και μέσα μου σαλεύουνε φτερά,

να πλανηθώ, ν’ αγωνιστώ, να κλάψω, ν’ αγαπήσω,

χαρές και πόνο ως το βυθό το κύπελλο να πιώ,

πρίν πέσει από τα χέρια μου και σπάσει, ωϊμέ! Να ζήσω!



Μα τόσο, ωϊμένα, τη σκλαβιά την έχω συνηθίσει

και τόσο πιά λησμόνησα, φτερά μου, να πετάω,

που, ώς το πουλί μεσ’ το κλουβί, σαν τύχει και του ανοίξουν

την πόρτα, πάλι μοναχός μες’ το κλουβί γυρνάω!



Κι έτσι, σ’ αυτή τη φυλακή που μόνος μου έχω υψώσει,

σκλάβος εγώ και φύλακας του ίδιου του εαυτού μου,

πότε σκυφτός στη μοίρα μου και πότε επαναστάτης,

μια τραγωδία να παίζεται κοιτάω μεσ’ στο νού μου!...

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πέμπτη φάση...έχουμε ξεπεράσει και των αριθμό των μνημονίων :( 
Εγώ γιατί περιμένω μία επίσημη τοποθέτηση από την ΠΟΦΕΕ?
Μήπως είναι μάταιο κι αυτό?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Οι λογιστές

 

Mες το υπόγειο το γραφείο,
μες σε καπνούς και σε βρισές
(απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα)
όλ’ η παρέα στέλναμε δηλώσεις ’ εψές·
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια.

Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτυούσε καταγής.
Ω! πόσο βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι της ζωής!
Όσο κι ο νους να τυραννιέται,
άσπρην ημέρα δε θυμιέται.

Ήλιε και θάλασσα γαλάζα
και βάθος τ’ άσωτ’ ουρανού!
Ω! της αβγής κροκάτη γάζα,
γαρούφαλα του δειλινού,
λάμπετε, σβήνετε μακριά μας,
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!

Tου ενού ο πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος, ίδιο στοιχειό·
τ’ άλλου κοντόημερ’ η γυναίκα
στο σπίτι λυώνει από χτικιό·
στο Παλαμήδι ο γιος του Mάζη
κι η κόρη του Γιαβή στο Γκάζι.

 Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
 Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
 Φταίει το κεφάλι το κακό μας!

 Φταίει η ΠΟΦΕΕ μας!

 Φταίει πρώτ’ απ’ όλα το κρασί!

 

Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Kανένα στόμα
δεν το βρε και δεν το πε ακόμα.

Έτσι στο σκοτεινό γραφείο
στέλνουμε δηλώσεις σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας έβρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πέμπτη φάση...έχουμε ξεπεράσει και των αριθμό των μνημονίων :( 

Εγώ γιατί περιμένω μία επίσημη τοποθέτηση από την ΠΟΦΕΕ?

Μήπως είναι μάταιο κι αυτό?

απο τη δευτερα περιμενουμε την τοποθετηση . αν αρχισουμε τα τηλεφωνα στην ομοσπονδια θα ειναι καλυτερα?

οπως εχω ξαναγραψει , δεν ειμαι καλος λογιστης αλλα αναλαμβανω το κοστος των λαθων μου. απ' οτι ομως βλεπω απο το φορουμ και απο συζητησεις με συναδελφους , παρα πολλοι εχουν φετος τα ιδια προβληματα . αρα δεν ειναι η ανοργανωσια και τεμπελια 5-10-100 συναδελφων. δε μπορω να εργαζομαι με το αγχος οτι μπορει μεσα στο χαμο να μου φυγουν 2-3 δηλωσεις εκπροθεσμες γιατι στο τελος ιουνιου οι του υπουργειου αποφασισαν να αλλαξουν τον τροπο υποοβολης των δηλωσεων που ισχυε χρονια.

δε μπορουν να βγουν και να πουν σε συνεργασια και με τους λογιστες οτι η καταληκτικη ημερομηνια θα ειναι π.χ. 30-9 και οτι οσο πιο νωρις υποβληθουν οι δηλωσεις θα ειναι περισσοτερες οι δοσεις για να υπαρχει μια ροη υποβολης? ας αφησουν μετα σε εμας τον τροπο και την ευθυνη για την αποστολη τους. το πιο ωραιο ειναι ομως το επιχειρημα οτι αν υποβληθουν αργοτερα οι δηλωσεις θα πληρωθουν μεσα στο 2014 , ανω αν τις υποβαλουμε μεχρι 30 ιουλιου και ερθουν τα εκκαθαριστικα τον αυγουστο , ολοι θα τρεξουν να ξοφλησουν αμεσως! που ζειτε ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Οι λογιστές

 

Mες το υπόγειο το γραφείο,

μες σε καπνούς και σε βρισές

(απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα)

όλ’ η παρέα στέλναμε δηλώσεις ’ εψές·

εψές, σαν όλα τα βραδάκια,

να πάνε κάτου τα φαρμάκια.

Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο

και κάπου εφτυούσε καταγής.

Ω! πόσο βάσανο μεγάλο

το βάσανο είναι της ζωής!

Όσο κι ο νους να τυραννιέται,

άσπρην ημέρα δε θυμιέται.

Ήλιε και θάλασσα γαλάζα

και βάθος τ’ άσωτ’ ουρανού!

Ω! της αβγής κροκάτη γάζα,

γαρούφαλα του δειλινού,

λάμπετε, σβήνετε μακριά μας,

χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!

Tου ενού ο πατέρας χρόνια δέκα

παράλυτος, ίδιο στοιχειό·

τ’ άλλου κοντόημερ’ η γυναίκα

στο σπίτι λυώνει από χτικιό·

στο Παλαμήδι ο γιος του Mάζη

κι η κόρη του Γιαβή στο Γκάζι.

 Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!

 Φταίει ο Θεός που μας μισεί!

 Φταίει το κεφάλι το κακό μας!

 Φταίει η ΠΟΦΕΕ μας!

 Φταίει πρώτ’ απ’ όλα το κρασί!

 

Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Kανένα στόμα

δεν το βρε και δεν το πε ακόμα.

Έτσι στο σκοτεινό γραφείο

στέλνουμε δηλώσεις σκυφτοί.

Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα

όπου μας έβρει μας πατεί.

Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,

προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!

 

συγχαρητηρια!!!!!!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Οι λογιστές

......................

Έτσι στο σκοτεινό γραφείο

δηλώσεις στέλνουμε σκυφτοί.

Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα

όπου μας έβρει μας πατεί.

Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,

προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!

 

 

 

Δώσε και μια αισιόδοξη νότα Θανάση...... μια ελπίδα......

 

"........

Άιντε θύμα άιντε ψώνιο άιντε σύμβολο αιώνιο

αν ξυπνήσεις μονομιάς θα `ρθει ανάποδα ο ντουνιάς

θα `ρθει ανάποδα ο ντουνιάς."

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πέμπτη πίστα λοιπόν...Το "game over" σε πόσες φάσεις είναι?

ΥΓ Χαμένη μάχη είναι μονάχα αυτή που δε δώσαμε...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Χένρυ Ντέιβιντ Θορώ – Πολιτική Ανυπακοή


 

«Δεν αποτελεί καθήκον κανενός, όπως είναι φυσικό, να αφιερωθεί στην εξάλειψη κακών, ακόµη και των πιο µεγάλων, ίσως να έχει το ίδιο καλά δεσµευθεί µε κάποια άλλα ενδιαφέροντα, µα έχει τουλάχιστον καθήκον να νίψει τας χείρας του από το άδικο, και αν πλέον σταµατήσει να το έχει στο µυαλό του, να µην του παρέχει την υποστήριξη του. Εάν προσηλωθώ σε άλλες επιδιώξεις και προσανατολισµούς, πρέπει πρώτα να βεβαιωθώ τουλάχιστον ότι δεν τους υπηρετώ καθήµενος πάνω στους ώµους κάποιου άλλου. Τότε, θα πρέπει κατ’ αρχάς να κατέβω από τους ώµους του ανθρώπου εκείνου για να αφήσω και αυτόν να ακολουθήσει τα δικά του σχέδια. Κοιτάξτε µία κατάφωρη ασυνέπεια που γίνεται ανεκτή. Έχω ακούσει συµπολίτες µου να λένε «Θα έπρεπε να τους άφηνα να µε διατάξουν να καταστείλω µία εξέγερση ή να βαδίσω κατά του Μεξικού, για να δούµε αν θα το έκανα.» και την ίδια στιγµή ο ίδιος από αυτούς τους απλούς ανθρώπους έχει άµεσα, την υπακοή που τηρεί στην κυβέρνηση και έµµεσα, τουλάχιστον µε τα χρήµατά του, προσφέρει υποκατάστατα. Ο στρατιώτης που αρνείται να υπηρετήσει σε έναν άδικο πόλεµο επικροτείται από αυτούς που δεν αρνούνται να στηρίξουν την άδικη κυβέρνηση που κάνει τον πόλεµο, από αυτούς, των οποίων την πράξη και το κύρος εκείνος περιφρονεί και δεν λαµβάνει υπόψη. Σαν το Κράτος να ήθελε να εξιλεωθεί σε τέτοιο βαθµό βάζοντας κάποιον να το χτυπά µε το φραγγέλιο ενόσω αδικοπραγεί, µα όχι σε βαθµό που να σταµατήσει να ανοσιουργεί έστω και για µία στιγµή. Εποµένως, στο όνοµα της Τάξης και της Πολιτικής Εξουσίας, είµαστε όλοι προορισµένοι να τιµούµε και να υποστηρίζουµε την αθλιότητά µας. Ύστερα από την πρώτη έκρηξη ανοµίας έρχεται η αδιαφορία γι’ αυτήν και από ανήθικη γίνεται, καθώς ήταν, αήθης και όχι εντελώς περιττή για τη ζωή που έχουµε υφάνει».

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

ΤΟ «ΑΝ» ΤΟΥ ΚΙΠΛΙΓΚ παρωδία από τον Κώστα Βάρναλη

 

Αν ημπορείς την παλαβή να κάνεις, όταν οι άλλοι σου κάνουνε το γνωστικό κι όλοι σε λένε φταίχτη,

αν δεν πιστεύεις τίποτα κι άλλοι δε σε πιστεύουν,

αν σχωρνάς όλα τα δικά σου, τίποτα των άλλων, κι αν το κακό που πας να κάνεις, δεν το αναβάλλεις,

κι αν όσα ψέματα σου λεν με πιότερα απανταίνεις,

κι αν να μισείς ευφραίνεσαι κι όσους δε σε μισούνε κι αν πάντα τον πολύξερο και τον καλόνε κάνεις.

 

Αν περπατάς με την κοιλιά κι ονείρατα δεν κάνεις κι αν να στοχάζεσαι μπορείς μονάχα το ιντερέσο,

το νικημένο αν παρατάς και πάντα διπλαρώνεις το νικητή, μα και τους δυό ξετσίπωτα προδίνεις,

αν ο τι γράφεις κι ο τι λες, το ξαναλέν κ’ οι άλλοι γι’ αληθινό- να παγιδεύουν τον κουτό κοσμάκη,

αν λόγια κ’ έργα σου καπνόν ο δυνατός αέρας τα διαβολοσκορπά και συ ξαναμολάς καινούριον.

 

Αν όσα κέρδισες μπορείς να τα πληθαίνεις πάντα και την πατρίδα σου κορώνα γράμματα να παίζεις,

κι αν να πλερώνεις την πεντάρα που χρωστάς αρνιέσαι και μόνο να πληρώνεσαι σωστό και δίκιο το ‘ χεις,

αν η καρδιά, τα νεύρα σου κι ο νους σου εν αμαρτίαις γεράσανε κι όμως εσύ τα στύβεις ν’ αποδίδουν,

αν στέκεις πάντα δίβουλος και πάντα σου σκυμμένος κι αν όταν φωνάζουν οι άλλοι «εμπρός»! εσύ φωνάζεις «πίσω»!

 

Αν στην πλεμπάγια να μιλάει αρνιέται η αρετή σου κι όταν ζυγώνεις δυνατούς, στα δυό λυγάς τη μέση

κι αν μήτε φίλους μήτε εχθρούς ποτέ σου λογαριάζεις και κάνεις πως τους αγαπάς, αλλά ποτέ κανέναν,

αν δεν αφήνεις ευκαιρία κάπου να κακοβάνεις και μόνο,

αν κάνεις το κακό, η ψυχή σου γαληνεύει, δικιά σου θά ναι τούτ’ η Γης μ’ όλα τα κάλλη πού χει κ’ έξοχος θά σαι Κύριος,

αλλ’ Άνθρωπος δε θά σαι.

 

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Θα συμφωνήσω με την πέμπτη φάση και πιστεύω και με τη έκτη και την πολλοστή...

Θέλω να συγχαρώ τον Κάρολο για την εκ βαθέων εξομολόγηση και τον Θανάση για την εξαίρετη διασκευή των "Μοιραίων" , πόσο διαχρονικός είναι ο Βάρναλης! Επίσης να συμφωνήσω με την KALASTY να πλακώσουμε τα τηλέφωνα και τι θα βγει; "Λείπει η Γραμματεία και δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε τις επαφές μας". Να συμφωνήσω με την οργή του ήρεμου και πράου Μπάμπη. Να συμφωνήσω με τον Σταυρουλάκη και την Ειρήνη που το πάλεψαν μέχρι τέλους και τώρα μιλάνε για αποτυχία και να ακολουθήσουμε τον ρυθμό που δίνει στους κωπηλάτες ο τυμπανιστής της Γαλέρας του Θεοχάρη, ή (τι φταίει ο υπαλληλάκος) της Τρόϊκα,. Να ξεπατωθούμε να φτάσουμε τις 200.000 δηλώσεις την ημέρα μήπως προλάβουμε, γιατί φαίνεται ότι το σύστημα δεν θα "κάτσει". Να καταργήσουμε τον λίγο ύπνο, την ανάπαυση, τις χαρές της οικογένειας,  να αντέξουμε τον πόνο του αυχενικού, που δεν μας αφήνει να κρατήσουμε όρθιο το κεφάλι, να συνεχίσουμε να πίνουμε τους καφέδες και τα δυναμωτικά , όχι τα lexotanil γιατί φέρνουν ύπνο, να σπρώχνουμε τον οργανισμό μας στα όρια της κατάρρευσης και όλα αυτά γιατί; Γιατί το κράτος δεν τηρεί τους νόμους του; 

  Γιατί μας ενέπαιξαν , μας δούλεψαν με τις of the record  υποσχέσεις για σιωπηρή παράταση και τα non paper για άνοιγμα του συστήματος πάλι μετά την 15/8 ; Γιατί πέταξαν στα σκουπίδια ένα ολόκληρο κλάδο, που από αυτόν περιμένουν να εισρεύσουν τα χρήματα που απαιτεί η Τρόϊκα, ενώ αν άνοιγαν το σύστημα από την 1/2 και για το πεντάμηνο που είχαν ορίσει, σήμερα δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Δεν καταλογίζω ευθύνη στα παιδιά που πήγαν στην συνάντηση με την Δ/ρια του κ. Γενικού, δεν καταλογίζω ευθύνη στην ΠΟΦΕΕ, που έτσι και αλλιώς λίγη είναι, αφού χρειάσθηκε να σπρωχθεί από την βάση για να κάνει ότι έκανε, δεν καταλογίζω ευθύνη στους συλλόγους που δεν κινήθηκαν, τι θα κέρδιζαν άραγε; 

 Η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά την πολιτεία , τους υπεύθυνους του ΥΠΟΙΚ, που τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι, δεν φυλάττουν Θερμοπύλες, αλλά τις φορτώνουν στις πλάτες μας. Αν δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις των Τροϊκανών Επικυρίαρχων, ας παραιτηθούν, ας πάνε σπίτια τους, όχι να μας πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, να μας παραμυθιάζουν, μείνετε ήσυχοι , όλα θα πάνε καλά...Και έρχονται οι πληρωμένοι κοντυλοφόροι και τα παπαγαλάκια να ενσπείρουν τον πανικό με τα δημοσιεύματα ότι η ΤρόΪκα δεν επιτρέπει (!) καμιά παράταση !

  Δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο, θα προσπαθήσω μόνο να μη υποστούν τις συνέπειες οι πελάτες μου και μετά θα πάω στο σπίτι μου να ξεκουρασθώ. Οριστικά...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η φυλακή είναι σχολείο.

Στη φυλακή το μεσημέρι

Έλα και φέρε ένα μαχαίρι

Γιατί ένα μάγκα θα εξηγήσω

Μπορεί και να τον καθαρίσω.

Στη φυλακή είναι τα παιδάκια

Που παίζουν τα μπαγλαμαδάκια

Έχουνε και όμορφους λουλάδες

Που τους φουμάρουν οι ντερβισάδες.

Στη φυλακή να `ρθεις να μ’ εύρεις

Κοίταξε να τα καταφέρεις

Φέρε μαζί σου και μαυράκι

Γιά να φουμάρουμε λιγάκι.

Στη φυλακή είναι οι λεβέντες

Που λένε όμορφες κουβέντες

Είναι όλοι τους μάγκες και μαγκιόροι

Κι όλοι τους φίνοι τρακαδόροι.

Στη φυλακή όποιος δεν πάει

Θα πει δεν ξέρει ούτε να φάει

Η φυλακή είναι σχολείο

Που έχει δασκάλους μεγαλείο.

Αφιερωμένο,

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Και ένα άλλο ανέκδοτο ποίημα του Βάρναλη, επίκαιρο όσο ποτέ....

 

Κρατώ στα χέρια μου εκατό σαράντα φράγκα!

Δούλεψα μια βδομάδα για να τ’ αποκτήσω

Πρέπει με αυτά να ζήσω

Και είναι μια καλοκαιριάτικη βραδιά

Λιώνει  από πόθο η καρδιά

Μα δε μπορώ να προχωρήσω

Σε ένα στενόμακρο γραφείο καθισμένος

Εγώ που θα’ μουν ποιητής φιρμαρισμένος

Ενώ άλλοι τον έρωτα ζουν

Οι έμποροι του θανάτου της  σαρκός

Φαίνονται γίγαντες, ενώ είναι νάνοι

Μα τους επλάνεψε και ο καιρός και η πλάνη

Κρατώ στα χέρια μου εκατόν σαράντα φράγκα

Μα στα πετώ στα μούτρα ψεύτρα κοινωνία

Μ’ αυτά τι να αγοράσω

Φάρμακα για την άρρωστη τη μάνα

Πιστόλι για να αυτοκτονήσω

ή μια μεγάλη χάλκινη καμπάνα

τους σκλάβους ή τους νεκρούς για να ξυπνήσω?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

σημερα πιασαμε το βαρναλη , μετα θα φτασουμε και στον καρυωτακη και στο τελος θα βρουμε κανενα σχοινι να κρεμαστουμε!

πρεπει επιτελους να σηκωσουμε το κεφαλι και να αγωνιστουμε πραγματικα .

δε θα πεθανουμε επειδη δεν κανουν αυτοι καλα τη δουλεια τους .

επιμενω , που ειναι η αντιπολιτευση? μηπως τελικα το θεμα δεν ειναι τοσο σημαντικο? μηπως τελικα ο κυριος τσιπρας εχει την ιδια αποψη με τους κυβερνωντες?

πρεπει να ''φυγουν'' καποιοι συναδελφοι για να κινητοποιηθουν?

καθε μερα με το που παμε ηρεμα να κανουμε τη δουλεια μας υπαρχει μια ανακοινωση που μας αναστατωνει και μας αγχωνει.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Είμαστε τόσο άχρηστοι που δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα κοινό μέτωπο; Μπορούμε να κάνουμε κάτι; Ή θα συνεχίσουμε, όπως πολύ σωστά έγραψε ένας συνάδελφος, να είμαστε καλπαζοεισπράκτορες;;;;

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πολύ ανεβασμένους μας βλέπω. Μετά την κατατρόπωση του δυνάστη , το ρίξαμε στην ποίηση , στον διαλογισμό και στην αναζήτηση του έσω ανώτερου εαυτού μας . Μια χαρά δούλεψαν τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ και η ψυχική μας ανάταση , ξεπέρασε σε ύψος ακόμα και αυτήν την περιβόητη ανάπτυξη. 

 

¨Ηθελα να σ'αντάμωνα , να σούλεγα καμπόσα,

ήντα να κάμω ο καψερός , που μούκατσε μια γκιόσα!

 

¨Αειντε , η ψυχοθεραπεία από του χρόνου πάλι.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Τούτοι οι μπάτσοι που 'ρθαν τώρα

 

Πω πω πω πω πω, πω πω, τα μαστούρια

 

Τούτοι οι μπάτσοι που ‘ρθαν τώρα

Τούτοι οι μπάτσοι που ‘ρθαν τώρα

Τούτοι οι μπάτσοι που ‘ρθαν τώρα

Τι γυρεύουν τέτοιαν ώρα

 

Πω πω πω πω πω, πω πω, οι ρουφιάνοι

 

Ήρθανε να μας ρεστάρουν

Ήρθανε να μας ρεστάρουν

Ήρθανε να μας ρεστάρουν

Και τα σέα να μας πάρουν
 
Πω πω πω πω πω, πω πω, τσι πουτάνες
 
Μπάτσοι και χωροφυλάκοι
Μπάτσοι και χωροφυλάκοι
Μπάτσοι και χωροφυλάκοι
Μας το κλείσαν το τσαρδάκι
 
Πω πω πω πω πω, θα τους κράξω θα τα πω
 
Μάγκες πιάστε τα γιοφύρια
Μάγκες πιάστε τα γιοφύρια
Μάγκες πιάστε τα γιοφύρια
Μπάτσοι κλάστε μας τ’ αρχίδια
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

"Συναδελφοι" ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!

Τα εισαγωγικα ειναι διοτι απ οσα διαβαζω εδω μεσα δεν ξερω αν ειμαι συναδελφος σας!!

Εχω ΠΟΛΛΑ χρονια να διαβασω κατι... "εξωσχολικο"!!! Ας οψονται οι κρατουντες!

ΠΟΛΥ στη ποιηση το ριξαμε ρε παιδια!!!

Στιχο, Ποιηση, Τραγουδι, Φιλολογια, Φιλοσοφια..

Αντιρρηση καμια αλλά.. Και μαλιστα μπραβο στους διαβασμενους και φιλοσοφημενους!!

 

ΟΜΩΣ...

 

Με τη δουλεια μας θα κανουμε κατι?????? Ή τα παρατήσαμε???

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Νικόλας Άσιμος


Δεν πα να μας χτυπάν με όλμους και κανόνια 
Δεν πα να μας χαλάν τα πιο όμορφά μας χρόνια 
Κι αυτοί που μας μιλούν πως θέλουν το καλό μας
Ποτέ τους δεν ακούν το δίκιο το δικό μας. 

Δεν είναι αυτή ζωή κι από τ αφεντικά μας 
Δεν είναι ανθρώπινα τα μεροκάματά μας 
Αυτοί καλοπερνούν και 'μεις αγωνιάμε 
Αν θάχουμε δουλειά για νάχουμε να φάμε. 

Το δίκιο μας εμπρός να βγάλουμε στους δρόμους 
Μπουρλότο και φωτιά σε κράτος κι αστυνόμους
Τον ξέρουμε καλά της γης μας τον αφέντη 
Μας έμαθε πολλά το αίμα του Νοέμβρη. 

Δε πα να μας χτυπάν με όλμους και κανόνια
Δεν πα να μας χαλάν τα πιο όμορφά μας χρόνια 
Θα βάλουμε μπροστά τη μαύρη και την κόκκινη σημαία 
Για μας, για μια ζωή πιο λεύτερη πιο νέα. 

"Πάνω στα ματωμένα πουκάμισα των σκοτωμένων 
Εμείς καθόμασταν τα βράδια
Και ζωγραφίζαμε σκηνές απ την αυριανή ευτυχία του κόσμου." 

Έτσι γεννήθηκαν οι σημαίες μας. 

Θα βάλουμε μπροστά τη μαύρη και την κόκκινη σημαία
Μ αγώνα η λευτεριά μας είναι αναγκαία.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση τώρα
  • Πλοηγούταν πρόσφατα   0 μέλη

    • Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι χρήστες που να βλέπουν αυτή τη σελίδα.

×
×
  • Δημιουργία νέου...