Για να δουμε τι διαβαζαμε στα παιδικα μας χρονια....Λουκι Λουκ η Μικρο Ηρωα...ακουγαμε ερασιτεχνικους σταθμους,βλεπαμε κινουμενα σχεδια, αναμνησεις,συναισθηματα βαθια ριζωμενα μεσα μας...!

[VASILISB71]

Καλημέρα, 

εγώ διάβαζα μικυ μάους, ποπάυ, βαβούρα, μανίνα, κατερίνα, πάτυ και από τον αδερφό μου (μεγαλύτερος) έκλεβα και διάβαζα τα αστερίξ του. 

 

Από παιδικά κάντι κάντι, αστυνόμο σαϊνι, σπορτ μπίλι, νιλς χολγκερσον και θυμάμαι και μια σειρά στην ερτ με γιαπωνέζικα παραμύθια 

 

Α, και η φρουτοπία κορυφαίο επίσης!

εκτός από τα παραπάνω επίσης:"Χάιντι" - "Οδύσεια του Διαστήματος" - "Μια φορά και έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος" - "Ομάδα G" από παιδικά κινούμενα σχέδια στην TV.

Α! και το "Μαύρο Βέλος" θυμάμαι στην ΥΕΝΕΔ τότε (ΕΡΤ-2 μετέπειτα) κάθε Κυριακή απόγευμα μετά την μεσημεριανή ασπρόμαυρη ελληνική ταινία.

[Korina_77]

Το πιο ωραίο..χμμ, χωριζόμασταν δε δύο ομάδες, καμιά εικοσαριά παιδιά ήμασταν δεν ήμασταν.. και παίζαμε κρυφτό σε όλο τι χωριό!! 

 

πίσω στο σπίτι μόλις άναβαν οι λάμπες..

 

κ. Θεμιστοκλή να'στε πάντα καλά!! τι ωραίο ταξίδι..

Εμείς ήμασταν σε γειτονιά πόλης  παίζαμε λάστιχο, κρυφτό, "χώρες" (αυτό με το ένα δύο τρία στοπ) και άλλα που μου διαφεύγουν... μαζευόμασταν μόνο όταν έβγαιναν οι μαμάδες στα μπαλκόνια για να μας φωνάξουν 

[Korina_77]

Πωπω τι θυμήθηκα τώρα... ΦΥΣΟΚΑΛΑΜΟ!

[HARYK]

Και ξυλίκι ...

[ELENAH]

Σα'ί'τες!!!! 

[ELENAH]

Α! και τα κορίτσια κεντάγαμε.Αυτό το κόλπο όμως σε μένα τουλάχιστον δεν κράτησε και πολύ. 

[ELENAH]

Θυμάμαι που επιστρέφαμε τα κενά μπουκάλια στο περίπτερο και αγοράζαμε παγωτό.

Θυμάμαι σε μικρά πλαστικά που τρώγαμε με κουταλάκι βανίλιες. 

[Korina_77]

Εγώ μία φορά μόνο έκανα απόπειρα για πλέξιμο και όταν πήγα να το βγάλω από τις βελόνες ξηλώθηκε ολόκληρο. Τότε πληγώθηκε η δημιουργικότητά μου και παράτησα τα σπορ πλέξιμο-κέντημα κλπ 

[mk83]

Θυμάμαι που επιστρέφαμε τα κενά μπουκάλια στο περίπτερο και αγοράζαμε παγωτό.

Θυμάμαι σε μικρά πλαστικά που τρώγαμε με κουταλάκι βανίλιες. 

 

Αυτό-αυτό: με τα μικρά πλαστικά με τη βανίλια και το κουταλάκι .............

Ααααααααχ!!!! Τι μου θύμισες τώρα !!!!!!    

 

και καραμέλες τσάρλεστον (ήταν πανάκριβες όμως, η κυρά-Μαλάμω "μας έκλεβε ασυστόλως"      ) 

[ELENAH]

Και οι αυτοσχέδιες κούνιες στα δέντρα !!

[SophiaL]

Και οι αυτοσχέδιες κούνιες στα δέντρα !!

 

[SARAKINOS]

Και ... πινέζες στην καρέκλα της δασκάλας ! Εκεί να δείτε ουρλιαχτά και αποβολές...

[ELENAH]

Και ... πινέζες στην καρέκλα της δασκάλας ! Εκεί να δείτε ουρλιαχτά και αποβολές...

Τι αποβολές .Εγώ θυμάμαι ότι στο δημοτικό (μετά δεν επιτρεπόταν)  έπεφτε ράβδος.

[LAMMERGEIER]

+ Like

 

Γιατί μήπως ξέρουν να φτιάξουν χαρταετό ???

 

Σκαρφαλώναμε στα δέντρα, πιάναμε χρυσόμυγες, τις δέναμε και τις γυρίζαμε γύρω-γύρω μας για να κάνουν φασαρία.

 

Παίζαμε πόλεμο  :)  ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ "ΠΕΘΑΙΝΕ" ΚΑΝΕΙΣ :D , αμάδες, μαζευόμασταν (σαν συμμορίες) και γυρίζαμε με τα ποδήλατα στις πέρα γειτονιές.

 

Καλημέραααααα !!!!!!!!!!

Αχ, τι ωραία χρόνια...!

[EVI5]

Βρε γιατρέ απίστευτη σύμπτωση. Ακριβώς τα ίδια και εγώ διάβαζα. Ιδίως τα τρία πρώτα ΦΑΝΑΤΙΚΑ. Μόνο που σπάνια έβρισκα φίλους μου να τους αρέσουν (γιατί δεν ήταν εικονογραφημένα) για να ανταλάσουμε και αναγκαζόμουν να δίνω όλο το χαρτζιλίκι μου και να τα αγοράζω μόνος μου.

 

βίβα Πεπίτο Γκονζάλες με τον Πελεγκρίνο σου

ζήτω Τζιμ Ανταμς με τον Κεραυνό σου

ζήτω Ντιάνα Μόρισον με την Αστραπή σου

ω!!!! μα το Μανιτου   δεν θυμάμαι το πόνυ του Τσιπιρίπο πως το λέγανε?

 

υγ.  ωραίο Θέμα. μας πήγε πολύ πίσω σε ανέμελα χρόνια...

Οσο διαβάζω έρχονται στο μυαλό μου υπέροχες παιδικές αναμνήσεις. Η συμπάθειά μου ο Τσιπιρίπο με το πόνυ του!!!

[xoroxronos]

Εγώ μία φορά μόνο έκανα απόπειρα για πλέξιμο και όταν πήγα να το βγάλω από τις βελόνες ξηλώθηκε ολόκληρο. Τότε πληγώθηκε η δημιουργικότητά μου και παράτησα τα σπορ πλέξιμο-κέντημα κλπ 

εγώ πάλι που δεν τα παράτησα κι έμαθα τέχνη έβγαζα χαρτζιλίκι (έπλεκα μπλούζες με βελόνες σε κατάστημα του Ηρακλείου )τα χρόνια που ο μπαμπάς δεν μπορούσε το κάτι παραπάνω γιατί σπούδαζε 5 παιδιά ο άνθρωπος.  

Μεγάλωσα σε χωριό της Κρήτης και τα περιοδικά ήταν πολυτέλεια για την οικογένειά μου αλλά και για πολλούς συμμαθητές μου, ευτυχώς όμως υπήρχαν (λίγα) παιδιά που βαριόταν τα παλιά κι έτσι διάβασα κι εγώ τους αγαπημένους μας ήρωες.

Πάνω απ όλα μου είχε κάνει εντύπωση στα μικράτα μου το Μίκυ Μαους ακόμα και τώρα το διαβάζω αν πέσει στα χέρια μου, αργότερα έφερε ο αδελφός μου από την Θεσσαλονίκη (εκεί πήγε πανεπιστήμιο) τον Αστερίξ, τώρα έχω όλη την συλλογή, δεν θα ξεχάσω ότι διάβασα πολλές φορές το πρώτο που έπεσε στα χέρια μου και γελούσα με τις απίστευτες λεπτομέρειες.

[SophiaL]

Τι αποβολές .Εγώ θυμάμαι ότι στο δημοτικό (μετά δεν επιτρεπόταν)  έπεφτε ράβδος.

πω πω, και γω την πρόλαβα την ράβδο.. τρίτη τάξη με την κυρία Πόπη, έφαγα πολύ στα χέρια..

μετά τετάρτη, πέμπτη ο άντρας της και διευθυντής, ο κύριος Πέτρος, ακουλουθούσε άλλο σύστημα, κάθε πρωί σφαλιάρα ταυτόχρονα και στα δύο μάγουλα σε κάθε ορθογραγικό λάθος..

[xoroxronos]

πω πω, και γω την πρόλαβα την ράβδο.. τρίτη τάξη με την κυρία Πόπη, έφαγα πολύ στα χέρια..

μετά τετάρτη, πέμπτη ο άντρας της και διευθυντής, ο κύριος Πέτρος, ακουλουθούσε άλλο σύστημα, κάθε πρωί σφαλιάρα ταυτόχρονα και στα δύο μάγουλα σε κάθε ορθογραγικό λάθος..

πέστε μου ότι δεν φάγατε ξύλο ή έστω τιμωρία από σπαστικά γέλια;;  αξέχαστο κι αυτό το σπόρ

αχ χρόνια υπέροχα!!

 

υγ μου τέλειωσαν τα like, όλοι από ένα λοιπόν!!

[1953]

Θυμαμαι οτι οταν ανοιγε η σχολικη χρονια (τοτε αγοραζαμε τα βιβλια,,,,) την στενοχωρια του Πατερα που δεν ειχε χρηματα να παμε στο βιβλιοπολειο για να τα αγορασουμε.Επισης οι ευποροι συμμαθητες μου αγοραζαν βοηθητικα βιβλια οπως Μανωλκιδη-Τογκα-Παπαγεωργιου -Παλλη-Κανελου...κτλ....που στοιχιζαν πολλα μεροκαματα...!θυμαμαι ακομη αυτα τα βιβλια οπως και τα χρωματα απο τα εξωφυλα....!

[SARAKINOS]

Θυμαμαι οτι οταν ανοιγε η σχολικη χρονια (τοτε αγοραζαμε τα βιβλια,,,,) την στενοχωρια του Πατερα που δεν ειχε χρηματα να παμε στο βιβλιοπολειο για να τα αγορασουμε.Επισης οι ευποροι συμμαθητες μου αγοραζαν βοηθητικα βιβλια οπως Μανωλκιδη-Τογκα-Παπαγεωργιου -Παλλη-Κανελου...κτλ....που στοιχιζαν πολλα μεροκαματα...!θυμαμαι ακομη αυτα τα βιβλια οπως και τα χρωματα απο τα εξωφυλα....!

Και τον Ρώσση , Θεμιστοκλή , ήταν το ευαγγέλιο...

[ΓΡΙΒΑΣ ΠΕΤΡΟΣ]

Μαζί με τον αδερφό μου διαβάζαμε φανατικά...

 

Παρότι αρκετά νεώτερος, διάβασα ότι παλιά κόμικ και μη είχαν βγει τις προηγούμενες δεκαετίες

 

Μικρός Σερίφης, Μικρός Καου Μποϋ και Μικρός Αρχηγός - εκατοντάδες - νομίζω τουλάχιστον το 90% όσων έχουν εκδοθεί - και ήταν πολλά...

Μικρός Ήρωας - και τα 798+2=800 τεύχη που έχουν βγει. Είχα μαζέψει σε κάποια φάση όλους τους τόμους πλην ενός, αλλά ένας ακαμάτης εξάδελφος μου έχασε περισσότερους από τους μισούς. Τολμώ να πω το αγαπημένο μου και έλιωνα σε κάθε διακοπές στο διάβασμα, έκανα και ρεκόρ διαβάσματος σελίδων σε μια μέρα με αυτό χαχα... Ακόμα το θυμάμαι και ακόμα το αγαπώ.

 

Περιπέτεια - Λοχαγός Μαρκ τα περισσότερα

 

Όχι πολλά Μπλεκ, προτιμούσα τον λογαχό Μαρκ και κυρίως τον επικό Θλιμμένο Μπούφο...

 

 

Κλασικά εικονογραφημένα - τα περισσότερα

 

Αστερίξ (ήταν ακριβό και το δανειζόμουνα - τα έχω διαβάσει όλα)

 

Λούκυ Λουκ (το ίδιο με τον Αστερίξ)

 

Κάμποσα άλλα από Μαμουθκόμιξ

 

Μίκυ Μάους και Ποπάυ -αρκετά αλλά όχι πολλά

 

Και κάμποσα άλλα που μου διαφεύγουν

[TASOS]

Τοτε δεν ειχαμε καταλαβει οτι θελανε να μας κανουν σαν τον ΣΕΡΑΦΙΝΟ

[VASILISB71]

Από μικρός διαβάζοντας αρκετά από τα παραπάνω κομικ μου αποτυπωθηκαν μερικές από τις εκφράσεις έκπληξης ή φόβου διαφόρων ηρώων που μου έκαναν τρομερή εντύπωση γιατί δεν τις συναντούσα στην καθημερινή μου ζωή.

Θυμίζω μερικές και αν θυμάται κάποιος ας προσθέσει και άλλες:

 

Μα τον τρισπάππο μου τον Μάγο

Μα τον Μανιτού

Μα το κουτσό ελάφι

Μα την Αρκούδα

Μα τις χίλιες μποτίλιες ουίσκυ

Μα τα χιλιοκαμένα σουτζουκάκια

 

αλλά και τη λέξη "ΚΑΡΑΜΠΑ" για την οποία δεν έμαθα ποτέ μεχρι σήμερα την σημασία της και που υπήρχε σε διαφορετικά κομικ πχ Λοχαγός Μαρκ-Μπλεκ-Ομπραξ κλπ

[Κρηθέας]

Τι μου θυμίσατε...! είχα μαζέψει ένα βαρέλι βιβλία στην αποθήκη μας, χρήματα δεν υπήρχαν, νοίκιαζα το ποδήλατο (δώρο του θείου μου) με αντίτιμο τα κόμικς. Δυστυχώς για μένα ο πατέρας μου τα έδωσε όλα σε κάποιον πλανόδιο... όλα σε καλή κατάσταση, σειρές ολόκληρες.

 

Διάβαζα τα "πάντα όλα"... ήρωές μου ήταν οι πιο ευάλωτοι και πιο ανθρώπινοι, δεν με συγκινούσουν όσοι έκαναν πράγματα πάνω και έξω από τις ανθρώπινες δυνατότητες. Με τους πιο ανθρώπινους μπορούσα να ταυτιστώ και να προσπαθήσω να βελτιωθώ και 'γω ως παιδί, έτσι σαν ένα επιπλέον κίνητρο.

 

Με λύπη διαπίστωνα, όσο περνούσαν τα χρόνια, πως οι ήρωες γίνονταν όλο και πιο εξωπραγματικοί για τα παιδιά, κάτι που πιστεύω πως τα ισοπεδώνει, τα κάνει και νιώθουν μικρά και αδύναμα, όπως νιώθει ο κάτοικος μεγαλούπολης μικρός και αδύναμος μπροστά στα ισοπεδωτικά τεράστια και απάνθρωπα κτίρια των μεγαλουπόλεων.

 

Σαν την εκπαίδευση του δημοτικού που το μόνο που καταφέρνει, με τα τόσα που ζητάνε από τα μικρά παιδιά, είναι να τα κάνει να νιώθουν άχρηστα και ότι δεν μπορούν να καταφέρουν πράγματα, ευνουχίζοντάς τα. Σκέφτηκα πολλές φορές ότι αυτό που επιδιώκουν είναι να τα κάνουν να σιχαθούν την εκπαίδευση και να τα απομακρύνουν από την μάθηση. Με τρία παιδιά μπορώ να το ισχυρίζομαι γιατί το βίωσα μέσα από την δική τους ματιά.

 

Να είστε καλά συνάδελφοι.

[SARAKINOS]

Από μικρός διαβάζοντας αρκετά από τα παραπάνω κομικ μου αποτυπωθηκαν μερικές από τις εκφράσεις έκπληξης ή φόβου διαφόρων ηρώων που μου έκαναν τρομερή εντύπωση γιατί δεν τις συναντούσα στην καθημερινή μου ζωή.

Θυμίζω μερικές και αν θυμάται κάποιος ας προσθέσει και άλλες:

 

Μα τον τρισπάππο μου τον Μάγο

Μα τον Μανιτού

Μα το κουτσό ελάφι

Μα την Αρκούδα

Μα τις χίλιες μποτίλιες ουίσκυ

Μα τα χιλιοκαμένα σουτζουκάκια

 

αλλά και τη λέξη "ΚΑΡΑΜΠΑ" για την οποία δεν έμαθα ποτέ μεχρι σήμερα την σημασία της και που υπήρχε σε διαφορετικά κομικ πχ Λοχαγός Μαρκ-Μπλεκ-Ομπραξ κλπ

CARAMBA = Θεέ μου ! (Ισπανικό επιφώνημα...)

Καλό σου βράδυ, φίλε