Προς το περιεχόμενο

Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης - Ο φασισμός εξαπλώνεται επικίνδυνα.


Προτεινόμενες αναρτήσεις

05/08/13 - 11:42
  4
 

%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CE%B7%20%CE%B1%

Ένα άρθρο που προσπαθεί για πολλοστή φορά το φαινόεμνο της ΧΑ δημοσιεύτηκε στη Ημερησία απο τον κ. Γιάννη Λούλη. Το «φαινόμενο Χρυσή Αυγή» έχει προσφάτως γίνει και πάλι επίκαιρο είτε με τα συσσίτια φυλετικών διαχωρισμών, είτε με τις ύβρεις κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος. Όμως, ας δούμε πρώτα τη γενικότερη εικόνα του πολιτικού τοπίου. Στις εκλογές του Μαΐου 2012, δύο κυρίαρχα κόμματα, που κατά κανόνα ξεπερνούσαν το 80%, κατρακύλησαν στο 30%. Τελικά, οι εκλογές του Ιουνίου διέσωσαν τη ΝΔ ως πρώτο κόμμα, με τα χαμηλότερα ποσοστά της ιστορίας της και ανέδειξαν ως αξιωματική αντιπολίτευση ένα κόμμα της Αριστεράς, που μέχρι τότε ήταν περιθωριακό. Ταυτόχρονα, και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό, έδωσαν υπόσταση, για πρώτη φορά, σε ένα ακροδεξιό κόμμα με νεοναζιστικές ρίζες. Ενώ τώρα, το κόμμα αυτό εμφανίζει ανοδικές τάσεις. Γιατί;
Το «φαινόμενο Χρυσή Αυγή» μπορεί να ερμηνευθεί κυρίως μέσα από ένα από τα δύο συναισθήματα, που σφράγισαν τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις: Εκείνο της οργής. Το άλλο συναίσθημα ήταν εκείνο του φόβου, που τροφοδότησε τη μερική ανάκαμψη της ΝΔ, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως εναλλακτική κυβερνητική λύση προκαλούσε ανασφάλεια για την παραμονή της χώρας στο ευρώ. Αλλά ας επιστρέψουμε στο συναίσθημα της οργής. Αυτό είχε ως στόχο το δικομματισμό, που χρεώθηκε την πορεία της χώρας προς την άβυσσο. Έτσι, τροφοδότησε κυρίως κόμματα διαμαρτυρίας. Κόμματα «μη κατεστημένα». Έτσι εκτινάχθηκε η Χρυσή Αυγή ως το κατ' εξοχήν μη «συστημικό» κόμμα, που ήρθε από το πουθενά!
Η Χρυσή Αυγή είναι το προϊόν τούτης της βαθιάς και τυφλής οργής. Οι ψηφοφόροι της είναι οργισμένοι με όλους και με όλα. Επιλέγουν τη Χρυσή Αυγή όχι για να κυβερνήσει, αλλά για να τιμωρήσουν «τους πολιτικούς». Παραμερίζουν συνειδητά ή ασυνείδητα τα πολιτικά συστατικά του κόμματος αυτού. Επιλέγουν απλώς ένα όχημα, που διασφαλίζει την ένταση και την ακρότητα της οργής τους. Δεν συντάσσονται (με ελάχιστες εξαιρέσεις) με την ιδεολογία του. Οι ψηφοφόροι αυτοί δεν αυτοκατατάσσονται στα άκρα. Επί χρόνια επέλεγαν τα δύο κόμματα του ενδιάμεσου χώρου. Σταδιακά βεβαίως τα επέλεγαν, όλο και περισσότεροι, ως το «μη χείρον». Μέχρι την έκρηξη.
Πώς καταπολεμάται αυτή η πληγή της οργής; Ανοίγματα σε στοιχεία των ιδεών της Χρυσής Αυγής από τα άλλα κόμματα δεν θα προσελκύσουν τους ψηφοφόρους της. Θα νομιμοποιήσουν τον ακροδεξιό φορέα δυναμώνοντάς τον. Χρειάζονται καθαρές διαχωριστικές γραμμές, που όμως και αυτές δεν αρκούν. Τι πρέπει να γίνει λοιπόν; Πρώτον, τα απομεινάρια του φθαρμένου δικομματισμού οφείλουν να αλλάξουν συθέμελα σε πρόσωπα, νοοτροπίες και πρακτικές. Όσο δεν αλλάζουν (και τελικά δεν αλλάζουν!) θα τροφοδοτούν τη Χρυσή Αυγή. Δεύτερον, επειδή αυτά τα κόμματα κυβερνούν, πρέπει να πείσουν για την αποτελεσματικότητά τους στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων προσφέροντας κάποια προοπτική. Όπως κυβερνούν όμως, στρώνουν τον δρόμο για την έκφραση της τυφλής οργής.
Συμπεραίνοντας: Όσο παραμένει έντονη η απόρριψη της ραχοκοκαλιάς του κομματικού συστήματος, τόσο ακραία φαινόμενα όπως της Χρυσής Αυγής θα βρίσκουν εύφορο έδαφος. Το ότι ο δικομματισμός οδήγησε στην άβυσσο δεν είναι το χειρότερο. Ακόμη χειρότερο είναι πως μετά το ξέσπασμα της κρίσης επαναλαμβάνει χρεοκοπημένες συνταγές. Κρατισμό, πελατειακά σύνδρομα, χαμηλού επιπέδου κομματικό προσωπικό σε θέσεις διοίκησης. Όσο δεν αλλάζει ένα παρακμιακό σύστημα, τόσο δεν προσφέρει ελπίδες για μια νέα αρχή. Και χωρίς την προοπτική αυτή, τροφοδοτούνται φαινόμενα όπως η Χρυσή Αυγή. Τραυματίζοντας ένα πολλαπλώς ραγισμένο πολιτικό σύστημα.
Σχόλιο
Η πηγή ανόδου της ΧΑ "ΕΊΝΑΙ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΑΠΛΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΝΑ ΠΛΑΚΩΣΕΙ ΣΤΟ ΞΥΛΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ"και αφού δεν μπορεί να το κάνει ο ίδιος , βλέπει στο  πρωτόγονο πρόσωπο που επιδεικνύει η ΧΑ το όχημα με το οποίο μπορεί να γίνει αυτό μέσα στα έδρανα. Ο κόσμος συμβιβάζεται και με το φόβο που θα ασκήσει η ΧΑ στα παραδοσιακά στρώματα του πολιτικού κόσμου μήπως και αλλάξουν την τελευταία στιγμή. Ο μόνος τρόπος να σταματήσει να ανεβαίνει η ΧΑ είναι η παραδειγματική τιμωρία "ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΟΥ ΕΦΕΡΑΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΛΙ" και να πιστέψει στην εφαρμογή του νόμου και στην δικαιοσύνη. Πόσο πιθανό είναι αυτό το ενδεχόεμνο;
 
DEFENCENET.
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημήτρη , επισήμανα σε άλλο ποστ τις ομοιότητες του 36 με την σημερινή κατάσταση και αναφέρθηκα στο δημοσίευμα του ΡΙΖΟΥ που περιγράφει τις συνθήκες της τεταρτοαυγουστιανής δικτατορίας. Κάπου συγκλιίουν οι απόψεις μας. Συμπέρασμα : Φύλακες γρηγορείτε...

 

Οι ομοιότητες είναι πολλές. Απλώς τα πάντσερ και τα στούκας έχουν αντικατασταθεί με τα φωτεινά καντράν της χρηματοπιστωτικής διεθνούς των τοκογλύφων και είναι πολύ εύστοχο αυτό που έγραψε ο Φωτόπουλος στην Ελευθεροτυπία και παρέθεσε εδώ ο Κωστής.

Δυστυχώς όμως πρέπει να αποδεχτούμε πως θα υπάρχουν και οι αφελείς (μέχρι και 15-20% υπολογίζω το ποσοστό τους) που αυταπατώνται νομίζοντας ότι ψηφίζοντας τους νεοναζί θα τιμωρήσουν τα πρώην αφεντικά τους τα οποία έγλυφαν επί δεκαετίες εκλιπαρώντας για μία θέση στο δημόσιο. Είναι αυτοί που βάζουν το κεφάλι στην άμμο. Αδυνατώντας να αποκρυπτογραφήσουν το παρόν και να οριοθετήσουν το μέλλον, προτιμούν μία επιστροφή στη δεκαετία του 1950 αναβιώνοντας το μετεμφυλιακό (παρα)κράτος, δίνοντας πολιτική δύναμη στους ιδεολογικούς απογόνους των δοσιλόγων, των χουντικών, των Γκοτζαμάνηδων και των παρακρατικών τραμπούκων.

Αυτός ο ιδεολογικός παλιμπαιδισμός και πολιτικός αναχωρητισμός οδηγεί αυτούς τους κακόμοιρους από την εξαθλίωση και την φτωχοποίηση στον πλήρη εκμηδενισμό. Διότι αδυνατούν να αντιληφθούν πως αυτοί οι ψυχάκηδες που ψηφίζουν μια μέρα θα στραφούν και εναντίον τους. Ταϊζουν ένα θηρίο που μια μέρα θα φάει κι αυτούς και όλους και την ίδια τη χώρα. Όποτε πήραν την εξουσία οι εθνοπαράφρονες, η Ελλάδα έχασε και ένα κομμάτι (Μικρά Ασία, Κύπρος...).

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το να βγάζει κάποιος διδάγματα από την ιστορία είναι ένα πράγμα.

 

Το να κάνει όμως ανιστόρητες προβολές (projections) μεταφέροντας μηχανιστικά καταστάσεις από τη μια εποχή στην άλλη είναι κάτι άλλο. Στη δεύτερη περίπτωση δυστυχώς είναι αναγκασμένος να λιμάρει γωνίες ή να φουσκώσει άκρες προκειμένου να του κάτσει καλά το καλούπι, και να βγάλει τα συμπεράσματα που επιθυμεί. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το να βγάζει κάποιος διδάγματα από την ιστορία είναι ένα πράγμα.

 

Το να κάνει όμως ανιστόρητες προβολές (projections) μεταφέροντας μηχανιστικά καταστάσεις από τη μια εποχή στην άλλη είναι κάτι άλλο. Στη δεύτερη περίπτωση δυστυχώς είναι αναγκασμένος να λιμάρει γωνίες ή να φουσκώσει άκρες προκειμένου να του κάτσει καλά το καλούπι, και να βγάλει τα συμπεράσματα που επιθυμεί. 

Συνάδελφε αν αναφέρεσαι σε μένα , θα ήθελα μια απ'  ευθείας απάντηση με παράθεση, αν όχι ζητώ συγνώμη.

Ετσι και αλλιώς έκανα κάποιες συγκρίσεις που αφορούν την υποβάθμιση του κοινοβουλίου από πολλούς "εκπροσώπους του λαού" (τσόκαρα- αντε γ... και άλλα καθόλου ευτράπελα) που αν δεν είναι προοίμια δικτατορίας (αδύνατον λόγω Ε.Ε.) είναι προοίμια κοινοβουλευτικής δικτατορίας με την επι πλέον ψήφο έστω και ενός βουλευτή (Νομοσχέδια με ένα μοναδικό άρθρο, Π.Ν.Π., εφαρμογή ανύπαρκτων "μνημονιακών" υποχρεώσεων) .

Και παρ' όλα αυτά δεν στρογγυλεύω γωνίες. Η ιστορία γράφτηκε και μεγάλο μέρος της το έζησα, συνεπώς δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει αυτά που έγιναν, αλλά πως μπορούμε να προβλέψουμε αυτά που θα ακολουθήσουν σήμερα ή ως τον Οκτώβρη;

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

(...)

Ο πρωταρχικός εχθρός των λαϊκών στρωμάτων, που συνθλίβονται, είναι η  Υπερεθνική Ελίτ - που διαχειρίζεται την Παγκοσμιοποίηση - σε αγαστή σύμπνοια με τις Ντόπιες Ελίτ και τις Κοινοβουλευτικές Χούντες  που έχουν εγκαταστήσει στην περιφέρεια….

(...)

...Αποπροσανατολίζουν με τον δήθεν φασιστικό κίνδυνο από τις καρικατούρες των νεοναζιστικών κομμάτων και όχι με τον πραγματικό φασιστικό κίνδυνο από την παγκοσμιοποίηση...

(...)

 

Φωτόπουλος Τάκης. Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 4/8/2013

 

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

Σήμερα σταματήσαμε να λέμε ψέματα.. Λέμε μισή αλήθεια...

  • photo-thumb-454.jpg?_r=1374559211
  • Silver members
  • b_silv.gif
  • 3.191 Δημοσιεύσεις:
  • Gender:Male
  • Location:XANIA - ΦΩΤΑΚΑΔΟ

Interests:  Συλλογή από σκιές. Ιδιαιτέρως προσπαθώ να μην μου ξεφεύγουν.

 

 

Και δεν σου ξεφεύγουν... Κωνσταντίνε. Ταυτίζομαι απόλυτα με την ουσία της δημοσίευσής σου.

 

Κωνσταντίνε στην πραγματεία "Περί σκιών" http://clubs.pathfinder.gr/livadi/388944?forum=44951&read=742 του αλ - Μπιρουνί, http://www.scarlakidis.gr/09.albiruni.html περιλαμβάνεται μια φιλοσοφική συζήτηση περί γνωμονικής, δηλαδή της μελέτης της σκιάς που σχηματίζουν οι γνώμονες, καθώς και μελέτες για την φύση του φωτός, της σκιάς και της ανάκλασης, μαζί με λογοτεχνικές αναφορές στη σκιά από ποιήματα.

 

Θα πρέπει να σταθούμε σ' αυτό το απόσπασμα που δημοσίευσες για την "φύση του φωτός, της σκιάς και της ανάκλασής της", γιατί 

η σκέψη έχει ανάγκη από τις σκιές. Ομως, πολλές φορές δεν ξέρει τι πρέπει να κάνει γι' αυτές. Γιατί συχνά οι σκιές δεν ξεχωρίζουν από τα πρόσωπα και τα πράγματα, γίνονται ένα με αυτά, μόνο και μόνο για να παιδεύουν τον άνθρωπο.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ναι Θεόφιλε. 

Η σκιές θέλουν φως...

Ο θάνατος τους είναι το απόλυτο σκοτάδι... 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η πηγή ανόδου της ΧΑ "ΕΊΝΑΙ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΑΠΛΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΝΑ ΠΛΑΚΩΣΕΙ ΣΤΟ ΞΥΛΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ"

 

Καμιά ελπίδα δηλαδή για να αναλάβει ο κόσμος τις ευθύνες του και να πάρει επιτέλους την απόφαση να κυβερνήσει ο ίδιος αντί να τον κυβερνούν;

 

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Καμιά ελπίδα δηλαδή για να αναλάβει ο κόσμος τις ευθύνες του και να πάρει επιτέλους την απόφαση να κυβερνήσει ο ίδιος αντί να τον κυβερνούν;

 

 

 

122544g-neonazi_to-olokautoma-tes-mnemes

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία - Σενάριο: Στέλιος Κούλογλου

Καλλιτεχνική Επιμέλεια – Γραφικά: Νίκος Πολίτης

Μοντάζ – Μιξάζ: Χρήστος Γάκης

Οργάνωση παραγωγής: Νίκος Θωμόπουλος

Υπεύθυνη έρευνας: Ελένη Μπέλλου

Δημοσιογραφική υποστήριξη: Τάνια Γεωργουπλή, Ελένη Κωνσταντινίδου

Φωτογραφία: Νίκος Θωμόπουλος / Μανώλης Κονσολάκης / Χρήστος Αναγνωστόπουλος

Βοηθός Μοντάζ: Γιώργος Ζαφείρης

Παραγωγή: 1984 Productions – tvxs.gr

Διανομή: 1984 Productions

Διάρκεια: 90 λεπτά

 

Με αφορμή την άνοδο της Χρυσής Αυγής στις τελευταίες εκλογές,  το μεγάλου μήκους(90 λεπτά) ντοκιμαντέρ που έχει τίτλο  Νεοναζί: Το Ολοκαύτωμα της Μνήμης ερευνά την μνήμη, την λήθη και την ιστορική αλήθεια στην σύχρονη Ελλάδα, μέσα από τα μάτια των μαθητών ενός Λυκείου, στο Δίστομο. Συγκλονιστικές μαρτυρίες από τις σφαγές των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής και των συνεργατών τους, που θέλουν να πάρουν την ρεβάνς για την ήττα του ναζισμού, 70 χρόνια πριν.

 

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΕΔΩ:

http://www.youtube.com/watch?v=8sa_nDzSJ5I

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Γεια σου ρε Γιατρέ και περίμενα πως και πως να κυκλοφορήσει στο διαδύκτιο! B)
 

 

Μέσα στο μυαλό μου ήσουν. ^_^
 

 

Σ' ευχαριστώ.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Γεια σου ρε Γιατρέ και περίμενα πως και πως να κυκλοφορήσει στο διαδύκτιο! B)

 

 

Μέσα στο μυαλό μου ήσουν. ^_^

 

 

Σ' ευχαριστώ.

 

Είναι καταπληκτικό, συγκινητικό και πολύ εύστοχο. Ακόμη και ο πιο βλαξ οπαδός της Χρυσής Αυγής που πιστεύει τα περί αρχαιοελληνικής σβάστικας που του σερβίρουν ως κουτόχορτο αυτοί οι ψυχάκηδες νομίζω ότι θα προβληματιστεί, όπως εύχομαι να προβληματιστεί και ο γνωστός copy-paste εδώ μέσα...

Μου προκάλεσε τεράστια εντύπωση το ότι οι επιζώντες των Ολοκαυτωμάτων, παρ'ότι διηγούνταν τα γεγονότα 70 χρόνια μετά ήταν σαν να τα ξαναζούσαν, φαινόταν σαν να μην είχε περάσει ούτε μία μέρα από τη φρίκη....

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Είναι καταπληκτικό, συγκινητικό και πολύ εύστοχο. Ακόμη και ο πιο βλαξ οπαδός της Χρυσής Αυγής που πιστεύει τα περί αρχαιοελληνικής σβάστικας που του σερβίρουν ως κουτόχορτο αυτοί οι ψυχάκηδες νομίζω ότι θα προβληματιστεί, όπως εύχομαι να προβληματιστεί και ο γνωστός copy-paste εδώ μέσα...

Μου προκάλεσε τεράστια εντύπωση το ότι οι επιζώντες των Ολοκαυτωμάτων, παρ'ότι διηγούνταν τα γεγονότα 70 χρόνια μετά ήταν σαν να τα ξαναζούσαν, φαινόταν σαν να μην είχε περάσει ούτε μία μέρα από τη φρίκη....

 

Αυτές είναι μνήμες Δημήτρη που χαράζονται στην ψυχή, και κανείς δεν μπορεί να τις βγάλει. Μόνο οι ψυχικά άρρωστοι τις καταχωνιάζουν στα απωθημένα τους και λειτουργούν ως (βλέπε copy-paste).

Επίσης μου έκανε εντύπωση αυτό που είπαν πολλά παιδιά, για τη διδαχή της ιστορίας στα σχολεία. Έβλεπες ότι διψούσαν να μάθουν την αλήθεια, και τα ίδια αποστόμωσαν τον συμμαθητή τους που θέλησε να υπερασπιστεί την Χ.Α.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ο φασιστικός λόγος
 
 
Ημερομηνία δημοσίευσης: 04/11/2012

ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΚΟΥΖΕΛΗ

 

Ο φασιστικός λόγος πείθει. Δεν πείθει όπως (θα έπρεπε να) πείθει ο λόγος της αριστεράς, με επιχειρήματα. Πείθει παράγοντας ένα σύνδεσμο μεταξύ ομιλητή και ακροατή, μια φορτισμένη σχέση του αποδέκτη με τον ίδιο το λόγο ή το κείμενο που του απευθύνεται. Ο αναγνώστης ή ακροατής επενδύει στη σχέση αυτή, γιατί στο φασιστικό λόγο (ξανα)βρίσκει απωθημένες ή κοινωνικά περιθωριοποιημένες όψεις της ίδιας του της «ταυτότητας».

Ο φασιστικός λόγος πείθει, όπως ακριβώς «δουλεύει» ένα ρατσιστικό αστείο: «μεταξύ μας» γελάμε, έστω κι αν γνωρίζουμε πως η βάση του αστείου (θα έπρεπε να) είναι απαράδεκτη. Πείθει λοιπόν επειδή απελευθερώνει ένα δυναμικό πολιτισμικά απωθημένο, κοινωνικά λογοκριμένο και ελεγμένο ως ανυπόστατο, ανορθολογικό. Πείθει ακριβώς επειδή επενδύεται με μια τέτοια «απελευθερωτική» χροιά, επειδή αίρει φραγμούς και όρια που επέβαλε η μακρόχρονη και επώδυνη διαδικασία εκπολιτισμού, το «ημέρωμα» του θηρίου, που σφάζει, καταπατά, εξοντώνει, προσβάλλει. Κι ο φασιστικός λόγος απευθύνεται στο κοινό του, μέσα από το δυναμικό που απελευθερώνει, για να μετατρέψει τον εσωτερικό περιορισμό, την αυτοπειθαρχία και την αυτοσυγκράτηση, σε εξωτερικό έλεγχο, σε στρατόπεδο. Η ιδιότυπη φασιστική απελευθέρωση ενορμήσεων είναι από αυτή τη σκοπιά μια αντιστροφή της ιστορίας του πολιτισμού.

Με δεδομένη την «δυσφορία» που ο πολιτισμός κληροδότησε στις σύγχρονες κοινωνίες, ακριβώς λόγω της επιβολής ορίων και κανόνων κοινωνικής συμπεριφοράς -λόγω περιορισμών επομένως-, το δυνητικό ακροατήριο ενός λόγου που απευθύνεται στο άκριτο και ανεξέλεγκτο μιας ψευδοαπελευθέρωσης είναι πολύ μεγαλύτερο από εκείνο που θα αντιστοιχούσε στις θέσεις που υπαινικτικά υποστηρίζει. Όταν η λογική κρίση παραμερίζεται ή αδρανοποιείται (όπως αδρανοποιείται στο φασιστικό λόγο με την αποφυγή διατύπωσης προτάσεων που δηλώνουν πραγματικές προθέσεις) και οι ρητορικές τεχνικές φέρνουν στην επιφάνεια απωθημένες σκέψεις και ανομολόγητες επιθυμίες, ο φασισμός μιλάει σε πλήθη: στα αλαλάζοντα πλήθη της Νυρεμβέργης, της Ρώμης, του Μονάχου. Δεν ξενίζει επομένως η επιρροή του φασιστικού λόγου, ιδίως μάλιστα επειδή στον αντίποδά του, στην πλευρά της αντιπαρατιθέμενης κριτικής σκέψης και αποτίμησης, στην πλευρά των ελέγξιμων επιχειρημάτων, απαιτούνται ισχυρές ψυχικές δυνάμεις, ήδη και μόνο για την παρακολούθηση του λόγου και της λογικής του.

Η δουλειά του φασιστικού λόγου είναι εύκολη και «μαζική» και για έναν ακόμα λόγο: επειδή πάντα αποκαλύπτει μια «αλήθεια». Αποκαλύπτει -και μάλιστα με τεχνικές «αποκαλυπτικής γνώσης»- την ανείπωτη, κοινή (και κοινότοπη) προκατάληψη, τον απωθημένο και θεσμικά λογοκριμένο βαρβαρισμό, το «κατά βάθος όλοι ξέρουμε όμως» σε σχέση με τις κοινωνικές συμβάσεις που μας επιβάλλονται ως αμοιβαίες υποχωρήσεις και συμβιβασμοί -όπως και η ίδια η δημοκρατία-, την πονηριά και τη μαγκιά της παραβίασης της ορθότητας και της λογικής, την προνεωτερική αλήθεια της αμεσολάβητης επιβολής και της δήθεν «καθαρής» βούλησης. «Μεταξύ μας ξέρουμε» πως παραείναι πολλοί οι μετανάστες, πως οι πολιτικοί είναι απατεώνες, πως στο παρασκήνιο διαπλέκονται συμφέροντα και εξυφαίνονται συνωμοσίες, πως τοκογλύφοι υπαγορεύουν νόμους, πως οι Ευρωπαίοι κοιτάνε το συμφέρον τους και κανένας δεν είναι πραγματικός φίλος μας. Ότι αυτοί οι κοινοί τόποι εκφράζουν μονόπλευρες και επομένως ψευδείς εικόνες, ότι παραγνωρίζουν το κοινωνικό πλαίσιο εντός του οποίου οι επισημάνσεις που περιέχουν θα πρέπει να κριθούν, έρχεται πάντα σε δεύτερο επίπεδο. Η άρνηση τέτοιων, φαινομενικά τόσο πειστικών, «προφανώς αληθών» δηλώσεων, προϋποθέτει ότι η κρίση του αποδέκτη τους δεν θα διαμορφωθεί βιαστικά και δεν θα εκφραστεί άμεσα, σε πρώτο χρόνο, αδιαμεσολάβητα. Προϋποθέτει επομένως μια αναστολή της απόλαυσης της χοντροκομμένης «αλήθειας» που δηλώνεται από «τα ίδια τα πράγματα», της «αλήθειας» που «φαίνεται», που «στην πραγματικότητα όλοι ξέρουμε», μια αναστολή της απόλαυσης τής «επί τέλους» απελευθερωμένης σκέψης που είχε λογοκριθεί συμβατικά. Προϋποθέτει μια συγκράτηση τής κάθε άλλο παρά αθώας παρόρμησης του ακροατή ή αναγνώστη, να συμφωνήσει με το προφανές και να γευτεί την ικανοποίηση της συμμετοχής του στο μεγάλο ρεύμα εκείνων που δεν φοβούνται να δούνε την αλήθεια και «αντρίκια» λένε τα πράγματα με το όνομά τους - στην ορδή.

Ο φασιστικός λόγος δεν επιχειρηματολογεί, διεγείρει. Διεγείρει και αξιοποιεί συναισθήματα, πρωτίστως αρνητικά (ο εχθρός αλλά κι ό,τι δεν θέλουμε να είμαστε απ’ αυτό που είμαστε), τα οποία υποδαυλίζει και στα οποία δίνει χώρο και τρόπο έκφρασης. Με τα συναισθήματα παίζει η φασιστική ρητορική, αλλά με έναν ιδιαίτερο τρόπο: αφενός νομιμοποιώντας τις πιο σκοτεινές τους συνέπειες και αφετέρου αποσιωπώντας τα. Η νομιμοποίηση αφορά την έκφραση (και οι πιο απάνθρωπες ακόμα προθέσεις δεν λογοκρίνονται από καμιά πολιτισμική ή λογική αρχή), την επένδυση (ο απέναντι άλλος μπορεί να είναι οποιοσδήποτε και σε οποιαδήποτε κατάσταση, ο «δικός» εξίσου αδιαφοροποίητα αντικείμενο ταύτισης και λατρείας) και τη χρήση: το συναίσθημα παίρνει τη θέση του επιχειρήματος, σε μια ακολουθία ψευδοσυμπερασμού που «δικαιώνεται» από την ίδια την ισχύ του συναισθήματος - έτσι θα είναι αφού έτσι αισθανόμαστε. Η αποσιώπηση από την άλλη είναι η πιο περίπλοκη αλλά και πιο μελετημένη ιδιαιτερότητα του φασιστικού λόγου. Συνίσταται στη μελετημένη εκμετάλλευση συνειρμικών αλυσίδων, που καθιστούν το διαρκώς υπονοούμενο περιεχόμενο μια ευκαιρία συναισθηματικής επένδυσης. Ο φασίστας ρήτορας δεν κατονομάζει τον εχθρό, οι ακροατές του τον ξέρουν. Δεν κατονομάζει τους στόχους του κινήματός του∙ οι αποδέκτες του λόγου του θα εννοήσουν εκείνους που θα τους επιτρέψουν να εκπληρώσουν επιθετικές επιθυμίες και να αντιστρέψουν αισθήματα μειονεξίας.

Ο φασιστικός λόγος δεν λέει κάτι, δεν χρειάζεται να λέει κάτι. Όταν λειτουργεί καλά, απλώς προσφέρει το σχήμα για την προβολή συναισθημάτων που προϋπάρχουν, στερεοτυπικών ψευδοκρίσεων που επιβεβαιώνουν την προκατάληψη. Και λειτουργεί καλά όταν ακριβώς διεγείρει συναισθήματα, μέσω των αφανών σχεδόν σημαδιών που «κλείνουν το μάτι» στον ακροατή - στον ακροατή που με ικανοποίηση διαπιστώνει ότι του μιλάνε «οι δικοί του» σαν δικό τους. Οι κοινότοπες, στερεότυπες και κενές περιεχόμενου φράσεις-συνθήματα του φασιστικού λόγου δεν είναι παρά ερεθίσματα για την ανάδυση συναισθημάτων που θα πληρώσουν τα κενά από την πλευρά του αποδέκτη, που κυριολεκτικά «ακούει ό,τι θέλει», γι αυτό άλλωστε τόσο εύκολα συμφωνεί, τόσο εύκολα χαίρεται με αυτά που ακούει και τόσο πιο επιβεβαιωμένος στην ταυτότητά του αισθάνεται «ξαναβρίσκοντας» στο λόγο του ρήτορα όσα ίδιος προβάλλει πάνω του.

Ο φασιστικός λόγος τρέφεται επομένως από τις αρνητές προκαταλήψεις, από τις ανικανοποίητες, απωθημένες, «άνομες» σκέψεις και επιθυμίες, που κανένας πολιτισμός και καμιά λογική δεν μπορεί ποτέ να αφανίσει και που για λιγότερο ισχυρές προσωπικότητες, σε συνθήκες κρίσης και υπό καθεστώς απαξίωσης του ορθού λόγου και -ιδίως- των αρχών συλλογικότητας και αλληλεγγύης τείνουν να συνθέσουν μια πρακτικο-συναισθηματική ως-εάν ιδεολογία: ένα συνονθύλευμα φορτισμένων ταυτίσεων και απαρνήσεων. Δεν χρειάζεται μεν πεισμένους φασίστες για να πείσει, αλλά χρειάζεται τον προκατειλημμένο νου σε συνθήκη απεγνωσμένης αναζήτησης αναγνώρισης, εκείνον που θα προβάλει συναισθήματα στις κούφιες φράσεις για να χαρεί την ηχώ της κοινότοπης ιαχής του. Χρειάζεται ανασφάλεια, ταπείνωση και κυρίως μνησικακία - το υλικό δηλαδή που εύκολα διοχετεύεται σε πογκρόμ, γιατί από τέτοια όνειρα προέρχεται και τέτοια τροφοδοτεί.

Αξίζει να την υπογραμμίσουμε αυτή του τη λειτουργία ανεστραμμένης ονειρικής εργασίας: ο φασιστικός λόγος καταγγέλλει στους υψηλότερους τόνους τους άλλους (τους εχθρούς, τους ξένους, τους εβραίους, τους κομουνιστές) για όσα οι φορείς του ήδη επιχειρούν ή θέλουν να επιβάλουν: προδοσία, συνωμοσίες, εγκλήματα, δράση συμμοριών. Δίνει έτσι την ευκαιρία μιας προβολής της ανομολόγητης επιθυμίας ως πραγματοποιημένης από τους άλλους. Στην καταγγελία σκιαγραφείται το πολιτικό σχέδιο.

Καθώς δεν επιχειρηματολογεί, ο φασιστικός λόγος δεν έχει τίποτα να αποδείξει και τίποτα να θεμελιώσει. Δεν κρίνεται και δεν ελέγχεται - δεν λέει κάτι, δεν αποφαίνεται, δεν αξιώνει λογική συνέπεια ή συνεκτικότητα. Αντίθετα, παρατάσσει σχήματα, κι αυτό το κάνει σχεδιασμένα, με κριτήριο τη λειτουργικότητα τού προς επένδυση κενού περιεχομένου τους. Ο ταγμένος στο κίνημα «μοναχικός λύκος», η «χαμένη αθωότητα», ο «ακαταπόνητος και ύπουλος εχθρός», ο «παλιός καλός καιρός», η «επικείμενη συμφορά», η «συνωμοσία», το «διεφθαρμένο κράτος», οι σκοτεινές εικόνες των «ξένων», των «κόκκινων», των «πλουτοκρατών», είναι μερικοί μόνο από τους σχηματικούς τόπους και τις λειτουργικές μεταφορές που σταθερά αξιοποιεί η φασιστική ρητορική και που και σήμερα ακούγονται το ίδιο επίκαιροι όπως και την εποχή που τους κατέγραψαν οι Αντόρνο και Λέβενταλ. Αυτή η ρητορική δεν χρειάζεται άλλωστε πρωτοτυπία∙ απεναντίας, με το τετριμμένο δουλεύει αποδοτικότερα, με ό,τι δεν προβληματίζει και δεν εγείρει απαιτήσεις προβληματισμού.

 

 

http://archive.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=725191

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το πρόβλημα( όπως & να το κάνουμε είναι πρόβλημα ή μάλλον κατάντια)  που λέγεται Χ/Α δεν λύνετε έτσι με στημένα βιντεακια…

Ο τρόπος που πάτε να πλησιάσετε & εσείς & οι υπόλοιποι του δημοκρατικού τόξου τους ψηφοφόρους της απλά είναι λανθασμένος & τους οδηγείτε περισσότερο στα δίχτυα της.

Όσο υποτιμάτε και απαξιώνετε τον μέσο ψηφοφόρο της Χ/Α τόσο διογκώνετε τα ποσοστά του κινήματος.

Εσείς λοιπόν η παρέα των διανοουμένων αριστερών του πολυτεχνείου  & των δήθεν αριστερών του καναπέ ασχοληθείτε με την ανικανότητα των κόμματων σας

να πλησιάσει τον απογοητευμένο ψηφοφόρο των μεγάλων κόμματων , & να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του κύκλου σας

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το πρόβλημα( όπως & να το κάνουμε είναι πρόβλημα ή μάλλον κατάντια)  που λέγεται Χ/Α δεν λύνετε έτσι με στημένα βιντεακια…

Ο τρόπος που πάτε να πλησιάσετε & εσείς & οι υπόλοιποι του δημοκρατικού τόξου τους ψηφοφόρους της απλά είναι λανθασμένος & τους οδηγείτε περισσότερο στα δίχτυα της.

Όσο υποτιμάτε και απαξιώνετε τον μέσο ψηφοφόρο της Χ/Α τόσο διογκώνετε τα ποσοστά του κινήματος.

Εσείς λοιπόν η παρέα των διανοουμένων αριστερών του πολυτεχνείου  & των δήθεν αριστερών του καναπέ ασχοληθείτε με την ανικανότητα των κόμματων σας

να πλησιάσει τον απογοητευμένο ψηφοφόρο των μεγάλων κόμματων , & να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του κύκλου σας

 

Για άλλη μια φορά αποδεικνύεις την αμορφωσιά σου. Μάθε πρώτα τί είναι βίντεο, ντοκυμαντέρ, μικρού μήκους ταινία κ.ο.κ., και μετά μπορείς να έχεις άποψη.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Για άλλη μια φορά αποδεικνύεις την αμορφωσιά σου. Μάθε πρώτα τί είναι βίντεο, ντοκυμαντέρ, μικρού μήκους ταινία κ.ο.κ., και μετά μπορείς να έχεις άποψη.

 

Μην ασχολείσαι. Ούτε το ντοκιμαντέρ είδε, ούτε διαβάζει αυτά που γράφουμε ή παραθέτουμε. Ο τύπος είναι πλέον νεοναζί και τον βλέπω εδώ μέσα ως παράσιτο και μία μεμονωμένη κλινική περίπτωση. Με κάφρους χρυσαυγίτες δεν έχω να πω τίποτα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Και εσύ απέδειξες ότι σε τίποτα δεν διαφέρει ο ρατσιστικός σου λόγος από αυτούς που αντιπολιτεύεστε…

Λοιπόν κουλτουριάρα επειδή εγώ ο αγράμματος δεν ξέρω για πες μού την διάφορα του βίντεο από το ντοκιματνερ ??????

Αυτό που παραθέτει ο doctor είναι απλά μια αποθηκευμένη ψηφιακή ταινία (βίντεο) .

Έτσι λοιπόν doctor μην ασχολείστε μαζί μου ούτε με το πραγματικό πρόβλημα της ανόδου της χ/α …… κάνει τζαζ….

Μεταξύ σας να μιλάτε να , χαριτολογείτε & να αναμασάτε, τα δήθεν  αριστερά σας πιστεύω, τα αλλά αφήστε τα στην ροη του πόταμου…ροη πλέον πάνω του 15%

Με κίνδυνο να χαθούν & οι 2 μεγάλοι δήμοι της Ελλάδος……

Άσε λοιπόν τα  παράσιτα και ασχολήσου με αυτούς που προσπαθούν με της ενέργειες τους να διογκώσουν εσκεμμένα την δύναμη της χ/α αν πραγματικά θέλεις να υψώσεις το λάβαρο της αντίστασης.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 

Ο φασιστικός λόγος
 
 
Ημερομηνία δημοσίευσης: 04/11/2012

ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΚΟΥΖΕΛΗ

 

Ο φασιστικός λόγος δεν λέει κάτι, δεν χρειάζεται να λέει κάτι. Όταν λειτουργεί καλά, απλώς προσφέρει το σχήμα για την προβολή συναισθημάτων που προϋπάρχουν, στερεοτυπικών ψευδοκρίσεων που επιβεβαιώνουν την προκατάληψη. Και λειτουργεί καλά όταν ακριβώς διεγείρει συναισθήματα, μέσω των αφανών σχεδόν σημαδιών που «κλείνουν το μάτι» στον ακροατή - στον ακροατή που με ικανοποίηση διαπιστώνει ότι του μιλάνε «οι δικοί του» σαν δικό τους. Οι κοινότοπες, στερεότυπες και κενές περιεχόμενου φράσεις-συνθήματα του φασιστικού λόγου δεν είναι παρά ερεθίσματα για την ανάδυση συναισθημάτων που θα πληρώσουν τα κενά από την πλευρά του αποδέκτη, που κυριολεκτικά «ακούει ό,τι θέλει», γι αυτό άλλωστε τόσο εύκολα συμφωνεί, τόσο εύκολα χαίρεται με αυτά που ακούει και τόσο πιο επιβεβαιωμένος στην ταυτότητά του αισθάνεται «ξαναβρίσκοντας» στο λόγο του ρήτορα όσα ίδιος προβάλλει πάνω του.

 

[...]

 

Καθώς δεν επιχειρηματολογεί, ο φασιστικός λόγος δεν έχει τίποτα να αποδείξει και τίποτα να θεμελιώσει. Δεν κρίνεται και δεν ελέγχεται - δεν λέει κάτι, δεν αποφαίνεται, δεν αξιώνει λογική συνέπεια ή συνεκτικότητα. Αντίθετα, παρατάσσει σχήματα, κι αυτό το κάνει σχεδιασμένα, με κριτήριο τη λειτουργικότητα τού προς επένδυση κενού περιεχομένου τους. Ο ταγμένος στο κίνημα «μοναχικός λύκος», η «χαμένη αθωότητα», ο «ακαταπόνητος και ύπουλος εχθρός», ο «παλιός καλός καιρός», η «επικείμενη συμφορά», η «συνωμοσία», το «διεφθαρμένο κράτος», οι σκοτεινές εικόνες των «ξένων», των «κόκκινων», των «πλουτοκρατών», είναι μερικοί μόνο από τους σχηματικούς τόπους και τις λειτουργικές μεταφορές που σταθερά αξιοποιεί η φασιστική ρητορική και που και σήμερα ακούγονται το ίδιο επίκαιροι όπως και την εποχή που τους κατέγραψαν οι Αντόρνο και Λέβενταλ. Αυτή η ρητορική δεν χρειάζεται άλλωστε πρωτοτυπία∙ απεναντίας, με το τετριμμένο δουλεύει αποδοτικότερα, με ό,τι δεν προβληματίζει και δεν εγείρει απαιτήσεις προβληματισμού.

 

 

http://archive.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=725191

 

 

Με λίγα λόγια για να γίνεις χρυσαυγίτης δεν πρέπει να σκέφτεσαι, ούτε να προβληματίζεσαι. Απλώς να ακολουθείς τον τσοπάνο και να βελάζεις τα συνθήματα που θα σου λέει. Να σηκώνεσαι και να βαράς προσοχή στον κάθε ξυρισμένο σκατόψυχο γλόμπο και να μαθαίνεις να χτυπάς, να προπηλακίζεις, να βιαιοπραγείς και να αποκτηνώνεσαι σιγά σιγά.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Είναι καταπληκτικό, συγκινητικό και πολύ εύστοχο. Ακόμη και ο πιο βλαξ οπαδός της Χρυσής Αυγής που πιστεύει τα περί αρχαιοελληνικής σβάστικας που του σερβίρουν ως κουτόχορτο αυτοί οι ψυχάκηδες νομίζω ότι θα προβληματιστεί, όπως εύχομαι να προβληματιστεί και ο γνωστός copy-paste εδώ μέσα...

Μου προκάλεσε τεράστια εντύπωση το ότι οι επιζώντες των Ολοκαυτωμάτων, παρ'ότι διηγούνταν τα γεγονότα 70 χρόνια μετά ήταν σαν να τα ξαναζούσαν, φαινόταν σαν να μην είχε περάσει ούτε μία μέρα από τη φρίκη....

Το προωθώ σε ομάδες στο facebook, όπου μπορώ. 

 

Τέτοιες μνήμες χαράζουν βαθιά τη ψυχή του ανθρώπου.

Ο βλάκας δεν προβληματίζεται ποτέ. Πεθαίνει βλάκας χωρίς να μάθει και το γιατί.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 Ο κλασσικός ορισμός ....

 

Ντοκιμαντέρ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Το ντοκιμαντέρ είναι είδος κινηματογραφικής ταινίας που πραγματεύεται ιστορικά, πολιτικά, καλλιτεχνικά ή άλλα θέματα, για την παρουσίαση των οποίων βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά και αποδεικτικά στοιχεία. Ο όρος αποδίδεται στον Τζον Γκρίερσον και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά για να περιγράψει την ταινία του Ρόμπερτ Φλάχερτι Moana (1926). Ο Γκρίερσον όρισε το ντοκιμαντέρ ως την «καλλιτεχνική αναπαράσταση της πραγματικότητας». Η ιστορία του είδους ξεκινά ωστόσο από τα τέλη περίπου του 19ου αιώνα, όταν προβάλλονται οι πρώτες ταινίες που σήμερα μπορούν να καταχωρηθούν στα ντοκιμαντέρ.

Πηγές
  • Patricia Aufderheide, Documentary Film: A Very Short Introduction, Oxford University Press, USA 2007

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AD%CF%81

 

 

Και αφού σας αρέσει τόσο πολύ και η Αρχαία Ελληνική Γλώσσα...

 

Ορισμός του ντοκιμαντέρ

Οι πρόσφατες ατελείωτες συζητήσεις και παρανοήσεις στην Ελλάδα γύρω από τη φύση του ντοκιμαντέρ –κάτι που, εδώ και 90 χρόνια, δεν απασχολεί τις χώρες στις οποίες γεννήθηκε- με οδήγησε στον παρακάτω ορισμό που ξεκινάει από τις οδηγίες του Αριστοτέλη για την τραγωδία στην «Ποιητική» του -συν μια ρήση του Ηράκλειτου- και συμπληρώνεται από τον γνωστό ορισμό του Τζον Γκρήρσον, ο οποίος και βάφτισε το είδος αυτό με το όνομα «documentary», στη δεκαετία του 1920. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο παρακάτω ελληνικός ορισμός, παρόλη τη χιουμοριστική του διάθεση, έγινε παμψηφεί και ενθουσιωδώς δεκτός από τους μετέχοντες στο Φεστιβάλ Μεσογειακού Ντοκιμαντέρ, στην Σάμο και, σε συνέχεια, από το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Κωνσταντινούπολης.
Ροβήρος Μανθούλης

«Έστιν ουν ντοκιμαντέρ η υποκειμενική καταγραφή, μεταγραφή και μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας, εκ τεκμηρίου και ουχί εκ μυθοπλασίας εκπορευομένης, μέγεθος εχούσης, αρχήν μέσον και τελευτήν, δρώντων και ου δι απαγγελίας, του όλου τα μέρη συνεστάναι ούτως ώστε μετατιθεμένου ή αφαιρουμένου τινός (δια)φθείρεσθαι και κινείσθαι το όλον, οδηγούσα μεν εις αποκάλυψιν της Φύσεως, ήτις κρύπτεσθαι φιλεί, αποσκοπούσα δε ουχί εις αποτύπωσιν αλλά εις δημιουργικήν ερμηνείαν της πραγματικότητος, πολιτικής τε και ποιητικής, ηδυσμένω τρόπω, εκ της κινηματογραφικής τέχνης εκπορευομένου, έχουσα ρυθμόν και αρμονίαν, μετά δέους και πάθους περαίνουσα την των τοιούτων παθημάτων-μαθημάτων κάθαρσιν».

Κείμενα του Ροβήρου Μανθούλη στο scribd

http://manthoulis.wordpress.com/

 

Υστ. 

Είναι διασκεδαστικό πάντως δεν μπορώ να πώ...  Άντε να σηκωθώ και από την πολυθρόνα γιατί βαρέθηκα τόση ώρα. Είναι και σκληρά αυτά τα έδρανα...

 

post-3739-0-85111800-1375980168_thumb.jp

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το προωθώ σε ομάδες στο facebook, όπου μπορώ. 

 

Τέτοιες μνήμες χαράζουν βαθιά τη ψυχή του ανθρώπου.

Ο βλάκας δεν προβληματίζεται ποτέ. Πεθαίνει βλάκας χωρίς να μάθει και το γιατί.

 

 

Προτείνω και αυτό. Είναι πολύ καλό, ειδικά η ιστορία του Μπαντουβά. Την ίδια ώρα που οι Έλληνες πατριώτες πολεμούσαν τους Γερμανούς, υπήρχαν οι ιδεολογικοί πρόγονοι της Χρυσής Αυγής, αυτά τα αποβράσματα οι ταγματασφαλίτες, οι ..."εθνικοί αγωνιστές" κατά την Χρυσή Αυγή, που ήταν συνεργάτες των Γερμανών και σκότωναν Έλληνες,  αμάχους βεβαίως, γυναίκες, γέροντες και παιδιά, διότι όποτε αυτοί οι ταγματαλήτες βρέθηκαν απέναντι στους αντάρτες του ΕΛΑΣ συνετρίβησαν και εξοντώθηκαν:

 

Το πρώτο μέρος της έρευνας για τα Ελληνικά SS

«Σουμπερίτες». Οι Έλληνες συνεργάτες των γερμανών δολοφόνων. Η αιματηρή πορεία του "Σώματος Κυνηγών" με επικεφαλής τον Φρίτς Σούμπερτ ,στο οποίο συμμετείχαν έλληνες προδότες. Πώς αιµατοκύλησαν Κρήτη και Μακεδονία στο όνομα του Χίτλερ.

Μια πολύμηνη αποκαλυπτική έρευνα της εκπομπής για το σκοτεινό πρόσωπο των δοσιλόγων.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

:lol: :lol: :lol:

 

 

Ο Κασιδιάρης δεν είναι Έλληνας

 

 

 

kasidiaris-ilias-xrisi-avgi-660_0-232x25

 

- Ο Ηλίας Κασιδιάρης μάλλον έχει αφρικανικές ρίζες.
- Ο Ηλίας μοιάζει με Αιγύπτιο.
- Ο Ηλίας μοιάζει με Βερβέρο.
- Ο Ηλίας μοιάζει με Βραζιλιάνο μουλάτο, δεν είναι λευκός.
- Φαίνεται σαν έχει νέγρικο αίμα, δεν θα τον μετρούσα με τους λευκούς.
- Πολύ δύσκολο, φαίνεται Μεσογειακός.
- Δεν έχει νέγρικο αίμα, αλλά θα μπορούσε να έχει αίμα από Ρομά από Τούρκους.
- Αν τον έβλεπα στον δρόμο μάλλον θα υπέθετα πως δεν είναι Έλληνας.
- Τα χείλη του είναι μεγάλα, θυμίζουν Αφρικανό.
- Τον συμπαθώ πολύ τον τύπο, αλλά δεν θα συμφωνούσα να παντρευτεί καμία γυναίκα από την οικογένειά μου.

Αν νομίζετε πως οι παραπάνω... κατηγορίες εκτοξεύτηκαν εναντίον του Ηλία Κασσιδιάρη από τους ιδεολογικούς του αντίπαλους, κάνετε τεράστιο λάθος.

Εδώ και λίγες ημέρες στο εθνικιστικό forum Stormfront.org έχει ξεκινήσει ένα θέμα με τον τίτλο: Τι νομίζετε για τον εκπρόσωπο της Χ.Α., Ηλία Κασιδιάρη; Είναι λευκός Ευρωπαίος; Ξένοι, κυρίως εθνικιστές, δίνουν τις πιο σουρεαλιστικές απαντήσεις. Πολλοί από αυτούς επίσης, προτείνουν στον Ηλία να κάνει τεστ DNA για να είναι σίγουρος για την ελληνική-ευρωπαϊκή καταγωγή του.

Εννοείται πως κανένας δεν μπορεί να πάρει στα σοβαρά τόσο το thread του Stormfront όσο και τις περισπούδαστες αναλύσεις-απαντήσεις των ξένων εθνικιστικών και γενετιστών παράλληλα. Αλλά το γέλιο, αν ξεχάσεις για λίγο πού οδηγούν όλες αυτές οι ιδέες για καθαρό αίμα και καθαρή λευκή φυλή, είναι δεδομένο.

 

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=26778

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Είναι σύμπτωση που η περικεφαλαία του τύπου που προσπαθεί να μας πείσει ότι η Χ.Α. είναι ο αντίπαλος, εμφανίσθηκε λίγο πριν την γελοία αναπαράσταση των αρχαιοελληνικών αγωνισμάτων, από τους μαντράχαλους και ανεγκέφαλους μπρατσαράδες ;

Και η διγλωσσία του δεν σας λέει τίποτα. Δεν τον θεωρώ ανόητο, τον θεωρώ δεξιοτέχνη της προπαγάνδας , της μαύρης προπαγάνδας που θα οδηγήσει πολλούς άμοιρους συμπατριώτες μας στα δίχτυα τους. 

Αγνοείστε τους, το έχω ξαναζητήσει, πηγαίνετε πόρτα-πόρτα και εξηγείστε στον κόσμο, στους νέους και στους παλιούς, ποιοι πραγματικά είναι, γιατί ήδη αργήσαμε να το κάνουμε. Υπάρχει ακόμα χρόνος, αλλά όχι πολύς...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση τώρα
  • Πλοηγούταν πρόσφατα   0 μέλη

    • Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι χρήστες που να βλέπουν αυτή τη σελίδα.

×
×
  • Δημιουργία νέου...