Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης - Ο φασισμός εξαπλώνεται επικίνδυνα.

[KERMEN]

ΣΤΟ ΞΑΝΑΠΑ

ΟΣΟ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ 40 ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΤΟΣΟ ΧΑΝΕΤΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ....

ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΕΣ ΣΤΟ ΞΑΝΑΠΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ 1987....

ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΟ ΝΟΥ ΝΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΟΥΝ ΤΟΝ

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΚΟΣΜΑΚΗ & ΤΟ ΑΠΛΟ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑ ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ & ΤΟ ΤΩΡΑ....

ΑΥΤΟ ΚΑΙΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.....

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟΣ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ΤΟΥ 40-41 ?????

 

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΟΜΩΣ & ΤΑ ΚΟΝΣΕΡΒΟΚΟΥΤΙΑ ΤΟΥ 45-48 ??????

 

ΑΣΤΟ ΣΟΥ ΛΕΩ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΣ ΔΕΝ ΤΡΑΒΑΕΙ.....ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ 40 ΞΥΠΝΑ

ΜΝΗΜΕΣ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ & ΕΚΕΙ ΧΑΝΕΙΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΟ ΕΧΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΑΖΙΣΜΟ & ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ.....

 

ΑΛΩΣΤΕ ΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΤΟ ΛΕΝΕ ΞΕΚΑΘΑΡΑ.....

 

ΟΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΩΛΥΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΕΧΟΥΝ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΟ 4-5 % ΒΛΕΠΕ, ΚΚΕ

ΟΠΟΙΟΙ ΤΟ ΠΑΝΕ ΣΕ ΠΟΙΟ ΣΥΝΧΡΟΝΟ ΡΥΘΜΟ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ, ΒΛΕΠΕ ΣΦΥΡΙΖΑ...

 

ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ & ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ, ΒΛΕΠΕ Δ.ΕΙΜ.ΑΡ &   ΑΝ  .ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΥΣ . ΕΛΛΗΝΕΣ.

[AlexanderRS]

...ΟΙ ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΤΕΣ...

 

κομμουνιστές λέγονται μάστορα

 

...ΤΑ ΚΟΝΣΕΡΒΟΚΟΥΤΙΑ ΤΟΥ 45-48...

 

46-49, αρχηγέ...

[TASOS]

κου...μουνι...στες????????????

[KERMEN]

κομμουνιστές λέγονται μάστορα

 

 

46-49, αρχηγέ...

 

 

MEΣΑ ΕΠΕΣΑ .....

 

ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΕΙ & ΤΟ WORD ΑΠΟ TO TABLET :blink:

[doctor]

"Χρυσή Αυγή", ο συνοδοιπόρος του Σαμαρά:

 

Ο ΝΙΚΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ ΣΤΟΝ “ΣΤΟΧΟ”... “Η ΕΡΤ ΗΤΑΝ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ".

 

[ΚΩΣΤΗΣ ΒΑΚΡΙΝΟΣ]

"... ΟΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΩΛΥΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΕΧΟΥΝ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΟ 4-5 % ΒΛΕΠΕ, ΚΚΕ

ΟΠΟΙΟΙ ΤΟ ΠΑΝΕ ΣΕ ΠΟΙΟ ΣΥΝΧΡΟΝΟ ΡΥΘΜΟ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ, ΒΛΕΠΕ ΣΦΥΡΙΖΑ... "

 

 

Πάρτο αλλιώς... Γέρνει... Τουλάχιστον μην τραυματίζεις και τα μάτια μας... 

[doctor]

"... ΟΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΩΛΥΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΕΧΟΥΝ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΟ 4-5 % ΒΛΕΠΕ, ΚΚΕ

ΟΠΟΙΟΙ ΤΟ ΠΑΝΕ ΣΕ ΠΟΙΟ ΣΥΝΧΡΟΝΟ ΡΥΘΜΟ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ, ΒΛΕΠΕ ΣΦΥΡΙΖΑ... "

 

 

Πάρτο αλλιώς... Γέρνει... Τουλάχιστον μην τραυματίζεις και τα μάτια μας... 

 

[AlexanderRS]

"... ΟΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΩΛΥΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΕΧΟΥΝ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΟ 4-5 % ΒΛΕΠΕ, ΚΚΕ

ΟΠΟΙΟΙ ΤΟ ΠΑΝΕ ΣΕ ΠΟΙΟ ΣΥΝΧΡΟΝΟ ΡΥΘΜΟ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ, ΒΛΕΠΕ ΣΦΥΡΙΖΑ... "

 

 

Πάρτο αλλιώς... Γέρνει... Τουλάχιστον μην τραυματίζεις και τα μάτια μας... 

 

 

έλα μη γίνεστε κακοί...αφού είπε:

 

 

ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΕΙ & ΤΟ WORD ΑΠΟ TO TABLET :blink:

[KERMEN]

EMA TOIMI ΧΡΗΣΗ ΑΒΓΙ :P :P :P

 

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΤΕΛΟΣ ΟΙ ΕΤΑΙΡΙΕΣ

[ype]

................

ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΕΣ ΣΤΟ ΞΑΝΑΠΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ 1987....

.................

 

 

Από τότε πέρασε πολής κερώς.....

τα πεδιά αίμαθαν γράματτα και άλαξξαν αποπσοις.....

δες τι λέναι σήμερα..........

 

 

 

 

«Ποιο θα ήταν το μέλλον της Ευρώπης και ολόκληρου του σύγχρονου κόσμου, αν ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος (που οι Δημοκρατίες, ή μάλλον οι εβραίοι - σύμφωνα με τον Στρατηγό Μεταξά – κήρυξαν στη Γερμανία) δεν σταματούσε την ανανεωτική πορεία του Εθνικοσοσιαλισμού; Είναι βέβαιο ότι θεμελιώδεις αξίες που πηγάζουν ως επί το πλείστον από την ελληνική αρχαιότητα, θα κυρίευαν πνευματικά όλα τα κράτη και θα όριζαν τις τύχες των λαών. Ο ρομαντισμός ως πνευματικό κίνημα και ο κλασικισμός θα υπερίσχυαν της παρακμιακής υποκουλτούρας που διέβρωσε τον λευκό άνθρωπο. Ο ακραίος υλισμός θα είχε προ πολλού τεθεί στο περιθώριο, δίνοντας τη θέση του στην εξύψωση του πνεύματος.

 

Ο επιστήμων θα υπερίσχυε του τεχνοκράτη. Ο άνθρωπος θα εξερευνούσε μακρινά άστρα και θα είχε ήδη ερμηνεύσει τον θαυμαστό κόσμο των υποατομικών σωματιδίων. Η φύση, που συνετρίβη μέσα σε λίγες δεκαετίες δημοκρατικής εκβιομηχάνισης θα αποθεωνόταν. Ο χρυσός δεν θα είχε καμία αξία έναντι της αθλητικής ρώμης και της διάνοιας. Ο νέος άνθρωπος θα έθαβε βαθειά μέσα στο χώμα της Ιστορίας το καταναλωτικό ανδρείκελο, που επιβιώνει ως πρότυπο στους καιρούς της σύγχρονης παρακμής. Ο φιλόσοφος και ο πολεμιστής θα συνέτριβαν τον τραπεζίτη. Θα έπαυε δια παντός το εμπόριο του χρήματος που υποτάσσει λαούς, με τρανό παράδειγμα τους Έλληνες, που από πνευματικοί πρωτοπόροι και κοσμοκράτορες, έγιναν σήμερα υποτελείς στο σιωνιστικό κεφάλαιο».

 

http://tvxs.gr/news/ellada/o-kasidiaris-eksymnei-ton-xitler

 

 

Προσέξτε και τα παρακάτω...

 

"Υπάρχει σαφώς το πρόσωπο-κλειδί στην Ιστορία του 20ου αιώνος που παραλίγο να ανατρέψει τη βίαιη ροή ενός ολόκληρου πολιτισμού προς την πτώση. Το πρόσωπο αυτό, που για την ιστορία θα λέγαμε αποτελεί ένα διαχρονικό παράδοξο και η πλήρης ερμηνεία του θα χρειαστεί να περάσουν αιώνες για να επιτευχθεί, είναι αδιαμφισβήτητα ο Αδόλφος Χίτλερ."

 

"..... Με την άνοδό του στην εξουσία γίνεται μέγας κοινωνικός αναμορφωτής και οργανωτής ενός πρότυπου κράτους -που η ισχύς του πηγάζει από τον λαό και υπηρετεί τον λαό - και που ανάλογό του δεν υπήρξε ποτέ στο σύγχρονο κόσμο......"

[elezia]

Sunday, February 27, 2011

Για ποιους χτυπάει η καμπάνα;(26/2/2011)

 

«Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί, ακέριος μοναχός του.

Κάθε άνθρωπος είναι ένα κομμάτι ηπείρου, ένα μέρος στεριάς.

Αν η θάλασσα ξεπλύνει ένα σβόλο χώμα, η Ευρώπη γίνεται μικρότερη.

Όπως κι αν ξεπλύνει ένα ακρωτήρι ή ένα σπίτι φίλων σου ή δικό σου.

Κάθε ανθρώπου ο θάνατος λιγοστεύει εμένα τον ίδιο, γιατί είμαι ένα με την Ανθρωπότητα.

Κι έτσι ποτέ σου μη στέλνεις να ρωτήσεις για ποιον χτυπά η καμπάνα. Χτυπάει για σένα».

Τζον Νταν (1624)

ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ στον Έρνεστ Χέμινγουεϊ, μεταξύ άλλων, το γεγονός ότι έκανε διάσημο αυτό το απόσπασμα από έργο του Άγγλου ποιητή και ιερωμένου Τζον Νταν, τοποθετώντας το στην αρχή του βιβλίου του «Για ποιον χτυπάει η καμπάνα». Το οποίο βιβλίο, αν και αναφέρεται στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο και κυκλοφόρησε μετά το τέλος του, άσκησε βαθύτατη επίδραση στην αμερικανική κοινή γνώμη, ιδιαίτερα στην πνευματική της ελίτ, που φλέρταρε με την ιδέα να τηρήσει απόλυτη ουδετερότητα απέναντι στη ναζιστική λαίλαπα στην Ευρώπη.

ΩΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟ η ιστορία πάλι επαναλαμβάνεται. Κι είμαστε, μάλιστα, στη φάση που επαναλαμβάνεται όχι ως φάρσα, αλλά ως τραγωδία. Ό,τι συμβαίνει εδώ και σχεδόν τρεις μήνες στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή, ό,τι συγκλονίζει τις αραβικές κοινωνίες, με κορυφαία στιγμή την εξέγερση στη Λιβύη και τη στυγνή αντίδραση του καθεστώτος, το αντιλαμβανόμαστε ως κεραυνό εν αιθρία. Κι εμείς, οι κοινοί θνητοί, είναι πιθανότατα λογικό να το αντιλαμβανόμαστε έτσι. Αλλά δεν δικαιούνται να δηλώνουν έκπληκτοι οι πολιτικοί ηγέτες ή οι χρυσοκάνθαροι των αγορών, οι οποίοι εδώ και μια δεκαετία ζουν τους μήνες και τα χρόνια του μέλιτος με το καθεστώς Καντάφι, επισφραγίζοντας με συμβόλαια πολλών δισεκατομμυρίων την προσέγγισή του. Το κωμικοτραγικό είναι ότι οι ηγεσίες της Δύσης επέλεξαν να αποκαταστήσουν πλήρως τις σχέσεις τους με τα αυταρχικά αραβικά καθεστώτα που για χρόνια περιελάμβαναν στις «μαύρες λίστες» τους, ακριβώς τη στιγμή που αυτά έχαναν και τα τελευταία ίχνη λαϊκών ερεισμάτων. Τι πιο συμβολικό, άλλωστε, από το γεγονός ότι ο «γραφικός» Καντάφι, του οποίου τα εκτός διπλωματικού πρωτοκόλλου βίτσια τηρούσαν με ευλάβεια οι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί συνεταίροι του (τσαντίρια στημένα στις αυλές προεδρικών μεγάρων, χαρέμια από νεαρές ένοπλες φρουρούς…), με γαλλικά μαχητικά βομβαρδίζει τους Λίβυους αντιπάλους του.

ΑΛΛΑ, για να επιστρέψουμε στον Τζον Νταν και το υπαρξιακό ερώτημα «για ποιον χτυπάει η καμπάνα», ίσως πρέπει να αναρωτηθούμε πόσο μας ελαττώνουν εδώ -στην Αθήνα, στο Βερολίνο, στο Παρίσι, στη Νέα Υόρκη- οι θάνατοι στην Πράσινη Πλατεία της Τρίπολης και σε όλες τις πόλεις της Λιβύης, και του Μπαχρέιν, και της Τυνησίας. Πόσο μικραίνει την Ευρώπη, και την Αμερική ή την Ασία, το μακελειό σε βάρος των κοινωνιών που διψάνε για ψωμί κι ελευθερία, είδη σε ανεπάρκεια (έστω και σε διαφορετικές ποσοστώσεις) και στην Ανατολή αλλά και στη Δύση. Αν αντιληφθούμε τις εξελίξεις εδώ κι εκεί σαν τυχαία, παράλληλα περιστατικά, δεν πρόκειται ποτέ να αισθανθούμε αυτή τη βαθύτερη ώσμωση που φέρνουν στα απορημένα, αμήχανα, έκπληκτα μέλη της ανθρωπότητας ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός και οι επικίνδυνοι σπασμοί του.

ΕΧΕΙ, ΛΟΙΠΟΝ, σημασία να θυμίσουμε την ακολουθία των γεγονότων που καταλήγουν στην έκρηξη των αραβικών κοινωνιών, έστω κι αν αυτά αποτελούν απλές αφορμές, σταγόνες που ξεχειλίζουν τα ποτήρια. Και την άκρη του νήματος πρέπει να την αναζητήσουμε στις ΗΠΑ, κάπου την άνοιξη του 2007, όταν η κατάρρευση της αγοράς ακινήτων κλονίζει την ψευδαίσθηση οικονομικής ευημερίας. Χιλιάδες ανυποψίαστοι Αμερικανοί προειδοποιούνται με κατάσχεση των ενυπόθηκων ακινήτων τους, τα δανειακά χαρτοφυλάκια των τραπεζών γεμίζουν επισφαλή δάνεια και υποτιμημένα ακίνητα, στεγαστικές και εμπορικές τράπεζες καταρρέουν, ενώ άλλες, επενδυτικές, θησαυρίζουν γιατί στοιχημάτισαν εύστοχα στην κατάρρευση. Τα τοξικά τραπεζικά ομόλογα που καλύπτουν τα επισφαλή τραπεζικά δάνεια των Αμερικανών έχουν πουληθεί σ’ όλο τον κόσμο. Κι ενώ η αμερικανική ηγεσία σπεύδει να σώσει με πακτωλούς κρατικού χρήματος τις τράπεζες, οι ευρωπαϊκές ηγεσίες, ζαλισμένες, ανακαλύπτουν ότι και οι δικές τους «καθωσπρέπει» τράπεζες έχουν γεμίσει τα χαρτοφυλάκιά τους με αμερικανικά τοξικά ομόλογα που «σκάνε» με κρότο. Και φυσικά, σπεύδουν να τις διασώσουν, πάντα με χρήμα των φορολογουμένων που εκτοξεύει το κρατικό χρέος σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. Η ηθικολογική φλυαρία για τα άπληστα golden boys των τραπεζών στην αρχή και η «αποκάλυψη» της ελληνικής κρίσης λίγο αργότερα γίνονται τα ιδεώδη προσχήματα για την ταξική επιλογή των ευρωπαϊκών ηγεσιών: σώζουμε τις τράπεζες, έστω κι αν οι κοινωνίες πρέπει να στενάξουν. Στο μεταξύ, ουδείς παρακολουθεί ότι οι ίδιες οι διασωζόμενες αμερικανικές και ευρωπαϊκές τράπεζες, μαζί με τα σκιώδη επενδυτικά κεφάλαια που δρουν χωρίς να γνωρίζουν σύνορα, αναζητούν εναλλακτικές λύσεις για να αναπληρώσουν τα σπασμένα της κρίσης ακόμη και στους όρους επιβίωσης των ανθρώπων: στο ψωμί τους. Οι «καθωσπρέπει» τράπεζες κάνουν το κουμάντο τους στοιχηματίζοντας στο χρηματιστήριο των τροφίμων με κάθε αφορμή. Τη μια είναι οι πλημμύρες στην Αυστραλία, την άλλη οι μουσώνες στην Ασία, την τρίτη φορά οι πυρκαγιές στη Ρωσία. Κάθε τι φυσικό ή αφύσικο συμβαίνει στον πλανήτη γίνεται πρόσχημα για κερδοσκοπία πάνω στα συμβόλαια τροφίμων, των οποίων οι τιμές εκτοξεύονται, φέρνοντας σε απόγνωση τις κοινωνίες που εξαρτούν την επιβίωσή τους από τα στοχειώδη: από το στάρι, το καλαμπόκι, το ρύζι, τη σόγια. Αυτή η έκρηξη τιμών ήταν η θρυαλλίδα που προκάλεσε τις αλλεπάλληλες εκρήξεις στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Αυτή ήταν η σπίθα που άναψε τη φωτιά που σιγόκαιγε για δεκαετίες.

ΕΚ ΠΡΩΤΗΣ ΟΨΕΩΣ, λοιπόν, τίποτε δεν φαίνεται να συνδέει τον φιλήσυχο Αμερικανό προτεστάντη που η τράπεζα τού πήρε το σπίτι και η επιχείρηση τον έδιωξε από τη δουλειά με τον ανήσυχο Αιγύπτιο μουσουλμάνο που αντιλήφθηκε ότι δεν θα μπορεί πια ούτε το ψωμί να εξασφαλίσει για τα παιδιά του. Τίποτα δεν συνδέει τον Έλληνα εργαζόμενο που έχει εξελιχθεί σε «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης, λοιδορούμενος ως τεμπέλης, αντιπαραγωγικός, άπληστος τρόφιμος του ευρωπαϊκού Πρυτανείου με τον Λίβυο πολίτη που βλέπει την «επαναστατική» ηγεσία της χώρας του να μετατρέπει την οικονομία της σε οικογενειακή μπίζνα με όλους τους αστέρες του δυτικού καπιταλισμού. Τίποτα δεν συνδέει τις πιέσεις που ασκούνται στην Ελλάδα να ξεπουλήσει όσο όσο τον δημόσιο πλούτο της με τον τρόπο που η αραβική νομενκλατούρα ξεπούλησε και λεηλάτησε τον πλούτο των αραβικών κοινωνιών. Τίποτα δεν συνδέει την κερδοσκοπία των ασύδοτων επενδυτικών κεφαλαίων και στο πετρέλαιο και στο κρατικό χρέος των χωρών της Ευρωζώνης που εκτινάσσει τώρα την τιμή του αργού πετρελαίου, αύριο ξανά των spreads των ελληνικών ή των ισπανικών ομολόγων. Και τίποτα δεν συνδέει το πείσμα της γερμανικής και λοιπής ευρωπαϊκής πολιτικής ηγεσίας να «βομβαρδίζει» με αιώνια λιτότητα τις κοινωνίες της Ε.Ε. με την ανελέητη βία με την οποία τα καθεστώτα τύπου Καντάφι πασχίζουν να κρατηθούν στην εξουσία. Τίποτα δεν συνδέει εμάς με εκείνους. Και ταυτόχρονα μας συνδέουν όλα.

ΖΟΥΜΕ μία από εκείνες τις σπάνιες συγκυρίες κατά τις οποίες η ανθρωπότητα, οι υποτελείς τάξεις σε όλες τις κοινωνίες, της Γης οι κολασμένοι, αποκτούν εκείνη την αίσθηση κοινότητας, τη μοναδική και εξόφθαλμα ορατή ενότητα συμφερόντων, ανεξάρτητα από το αν ο Ευρωπαίος δημόσιος υπάλληλος «πέφτει» απότομα από την ευημερία του μισθού των 2.000 ευρώ, ενώ ο Αιγύπτιος λιμοκτονεί για ένα ευρώ τη μέρα. Ζούμε επίσης μία από εκείνες τις σπάνιες συγκυρίες που αποκαλύπτουν πως η «τυραννία» (είτε παίρνει την όψη στυγνών δικτατοριών είτε κρύβεται πίσω από τη δημοκρατία) έχει κοινό πρόσωπο, όνομα και, διεύθυνση – λέγεται «έξυπνο χρήμα», κι ας φέρεται συχνά ως ηλίθιο μια που, καταστρέφοντας τις κοινωνίες αργά ή γρήγορα και το ίδιο θα καταστραφεί.

ΖΟΥΜΕ, λοιπόν, μία από εκείνες τις στιγμές της ιστορίας που ο Αμερικανός πολίτης, ο Ευρωπαίος φορολογούμενος, ο Έλληνας μισθωτός, ο Άραβας πένητας ακούνε τις καμπάνες να χτυπούν -στη Λιβύη, στο Μπαχρέιν, στη Σαουδική Αραβία- και μπορούν ν’ αντιληφθούν πως χτυπούν και για τους ίδιους. Κι ας έχουν άλλοτε τον τρομακτικό ήχο του βομβαρδιστικού κι άλλοτε τη φωνή ενός φανατικού προπαγανδιστή της λιτότητας στα τηλεοπτικά δελτία των 8.00.

Posted by ΚΙΜΠΙ at 8:11 AM

[doctor]

Από τότε πέρασε πολής κερώς.....

τα πεδιά αίμαθαν γράματτα και άλαξξαν αποπσοις.....

δες τι λέναι σήμερα..........

 

 

 

 

«Ποιο θα ήταν το μέλλον της Ευρώπης και ολόκληρου του σύγχρονου κόσμου, αν ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος (που οι Δημοκρατίες, ή μάλλον οι εβραίοι - σύμφωνα με τον Στρατηγό Μεταξά – κήρυξαν στη Γερμανία) δεν σταματούσε την ανανεωτική πορεία του Εθνικοσοσιαλισμού; Είναι βέβαιο ότι θεμελιώδεις αξίες που πηγάζουν ως επί το πλείστον από την ελληνική αρχαιότητα, θα κυρίευαν πνευματικά όλα τα κράτη και θα όριζαν τις τύχες των λαών. Ο ρομαντισμός ως πνευματικό κίνημα και ο κλασικισμός θα υπερίσχυαν της παρακμιακής υποκουλτούρας που διέβρωσε τον λευκό άνθρωπο. Ο ακραίος υλισμός θα είχε προ πολλού τεθεί στο περιθώριο, δίνοντας τη θέση του στην εξύψωση του πνεύματος.

 

Ο επιστήμων θα υπερίσχυε του τεχνοκράτη. Ο άνθρωπος θα εξερευνούσε μακρινά άστρα και θα είχε ήδη ερμηνεύσει τον θαυμαστό κόσμο των υποατομικών σωματιδίων. Η φύση, που συνετρίβη μέσα σε λίγες δεκαετίες δημοκρατικής εκβιομηχάνισης θα αποθεωνόταν. Ο χρυσός δεν θα είχε καμία αξία έναντι της αθλητικής ρώμης και της διάνοιας. Ο νέος άνθρωπος θα έθαβε βαθειά μέσα στο χώμα της Ιστορίας το καταναλωτικό ανδρείκελο, που επιβιώνει ως πρότυπο στους καιρούς της σύγχρονης παρακμής. Ο φιλόσοφος και ο πολεμιστής θα συνέτριβαν τον τραπεζίτη. Θα έπαυε δια παντός το εμπόριο του χρήματος που υποτάσσει λαούς, με τρανό παράδειγμα τους Έλληνες, που από πνευματικοί πρωτοπόροι και κοσμοκράτορες, έγιναν σήμερα υποτελείς στο σιωνιστικό κεφάλαιο».

 

http://tvxs.gr/news/ellada/o-kasidiaris-eksymnei-ton-xitler

 

 

Προσέξτε και τα παρακάτω...

 

"Υπάρχει σαφώς το πρόσωπο-κλειδί στην Ιστορία του 20ου αιώνος που παραλίγο να ανατρέψει τη βίαιη ροή ενός ολόκληρου πολιτισμού προς την πτώση. Το πρόσωπο αυτό, που για την ιστορία θα λέγαμε αποτελεί ένα διαχρονικό παράδοξο και η πλήρης ερμηνεία του θα χρειαστεί να περάσουν αιώνες για να επιτευχθεί, είναι αδιαμφισβήτητα ο Αδόλφος Χίτλερ."

 

"..... Με την άνοδό του στην εξουσία γίνεται μέγας κοινωνικός αναμορφωτής και οργανωτής ενός πρότυπου κράτους -που η ισχύς του πηγάζει από τον λαό και υπηρετεί τον λαό - και που ανάλογό του δεν υπήρξε ποτέ στο σύγχρονο κόσμο......"

 

 

Κάτσε ρε σύντεκνε, και αυτό είναι παλιό. Είναι από το ....2011.

Ενώ το 1945-1948 (sic) του ΚΚΕ είναι σχεδόν επί του πιεστηρίου...

Άδικος κόπος, το ξαναλέω, χάσιμο χρόνου είναι η προσπάθεια συζήτησης με αυτόν τον απολίτιστο αβορίγινα...

[ype]

.............

Άδικος κόπος, το ξαναλέω, χάσιμο χρόνου είναι η προσπάθεια συζήτησης με αυτόν τον απολίτιστο αβορίγινα...

 

 

Δεν τα γράφω γι αυτόν...........

[SARAKINOS]

Κάτσε ρε σύντεκνε, και αυτό είναι παλιό. Είναι από το ....2011.

Ενώ το 1945-1948 (sic) του ΚΚΕ είναι σχεδόν επί του πιεστηρίου...

Άδικος κόπος, το ξαναλέω, χάσιμο χρόνου είναι η προσπάθεια συζήτησης με αυτόν τον απολίτιστο αβορίγινα...

Σκέτο απολίτιστο, γιατρέ μου. Οι Αβορίγινες είχαν και έχουν αξιόλογο πολιτισμό, τυχαίνει να έχω πίνακες ζωγραφισμένους από αυτούς και είναι, πίστεψέ με, θαυμάσιοι. Μη ξεχνάς την Κάθυ Φρήμαν, τελευταία λαμπαδηδρόμο και Ολυμπιονίκη στο Σίδνεϋ. Αβορίγινας είναι, γνήσια...

Φιλικά, για την ανομοιότητα της σύγκρισης με αυτά τα φαιοχίτωνα όντα...

[doctor]

Σκέτο απολίτιστο, γιατρέ μου. Οι Αβορίγινες είχαν και έχουν αξιόλογο πολιτισμό, τυχαίνει να έχω πίνακες ζωγραφισμένους από αυτούς και είναι, πίστεψέ με, θαυμάσιοι. Μη ξεχνάς την Κάθυ Φρήμαν, τελευταία λαμπαδηδρόμο και Ολυμπιονίκη στο Σίδνεϋ. Αβορίγινας είναι, γνήσια...

Φιλικά, για την ανομοιότητα της σύγκρισης με αυτά τα φαιοχίτωνα όντα...

 

Ανακαλώ. Έχεις απόλυτο δίκιο. Οι αβορίγινες άλλωστε είναι άνθρωποι ενώ οι ναζιστές όχι.

 

Όσο δε για τον ισχυρισμό ότι ένας ψηφοφόρος της Χ.Α. μπορεί να μην είναι ναζί, η απάντηση είναι όπως έξοχα αναλύει ο Μπογιόπουλος, ότι ο ψηφοφόρος μπορεί να μην είναι ναζί, όμως ψηφίζει ναζί και φασίστες.

 

[KERMEN]

Κάτσε ρε σύντεκνε, και αυτό είναι παλιό. Είναι από το ....2011.

Ενώ το 1945-1948 (sic) του ΚΚΕ είναι σχεδόν επί του πιεστηρίου...

Άδικος κόπος, το ξαναλέω, χάσιμο χρόνου είναι η προσπάθεια συζήτησης με αυτόν τον απολίτιστο αβορίγινα...

 

Η αριστερά “θερίζει” την ιδεολογική κυριαρχία δεκαετιών

Από factorx

 

Στην περίοδο της μεταπολίτευσης ο πατριωτικός χώρος, η καθημερινά λεγόμενη ‘δεξιά’ ιδεολογία, στιγματίστηκε και περιθωριοποιήθηκε.

 

Περάσανε δεκαετίες που στο χώρο της παιδείας, του πολιτισμού και των Μ.Μ.Ε. επικρατούσαν απόλυτα αφενός το «πας μη αριστερός φασίστας» και αφετέρου «πας μη αριστερός (ή καλύτερα) αριστερίζων βάρβαρος και απολίτιστος». Σαφώς επεβλήθη εντέχνως από την αριστερά διανόηση, η οποία βρήκε χώρο αρχικά να ξεθυμάνει από την συμπεριφορά της χούντας απέναντι της, καθώς η δεξιά κρυβόταν από τον ίδιο της τον εαυτό.

 

Αδρανοποιημένη και αμήχανη η δεξιά, έψαχνε να βρει την πολιτική της ταυτότητα, φοβούμενη να μιλήσει για τα ιδεώδη της μη θεωρηθούν φασιστικά και χουντικά. Στην προσπάθεια της να κυβερνήσει δημιούργησε, αγκάλιασε και γιγάντωσε τον ‘μεσαίο’ χώρο. Εκεί βρήκε στοργή και εκεί κατάφερε να απαγκιστρωθεί από την ταύτιση της με την επταετία. Και από την άλλη άφησε να την εκπροσωπούν μονάχα ρασοφόροι με ρουμπίνια και ενίοτε αστείοι βιβλιοπώλες.

 

Η χούντα λοιπόν ήταν αυτή που καταδίκασε την δεξιά σε αδράνεια, εν συνεχεία σε αφάνεια και αυτοκτονία, μέσα σε τάγματα πυροβολικού και παραλλαγές.  Κάτι αντίστοιχο, σε μικρότερη βέβαια έκταση, παρατηρείται και σήμερα, όπου η Χρυσή Αυγή έχει πατριωτικές θέσεις αλλά τις θάβει μέσα σε αγκυλωτούς σταυρούς, Καιάδες, Αθανασίους Διάκους και βία.

 

Περάσανε δεκαετίες που δύο γενιές μεγάλωσαν με τις ιστορίες για την καταραμένη ‘δεξιά’, για τους βασανισμούς των ‘δεξιών’, για τους φασίστες δεξιούς. Δύο γενιές που τραγούδησαν τα τραγούδια των ινδαλμάτων της αριστεράς, που διάβασαν τα βιβλία των συγγραφέων της αριστεράς, που έβλεπαν αποκλειστικά τους αριστερίζοντες δημοσιογράφους και διανοούμενους, που έμαθαν να αποκαλούν, σχεδόν αντανακλαστικά, φασίστα όποιον μιλούσε για Ελλάδα. Κι αυτές οι δύο γενιές είναι τώρα το απόλυτο target group των εκλογών αλλά και της κοινωνίας : 20 – 40 ετών.

 

Κι έτσι σήμερα με το τέλος του δικομματισμού, ο οποίος καταρρέει όχι μονάχα γιατί απέτυχε και έπαυσε η πελατειακή σχέση, αλλά και γιατί αφενός όλη αυτή η σπορά της αριστεράς έπρεπε κάποτε να φυτρώσει και γιατί αφετέρου ο μεσαίος χώρος στερήθηκε ιδεολογικού στίγματος (ο Έλληνας θέλει την ιδεολογία του).

 

Η συντριπτική πλειοψηφία  λοιπόν που ψηφίζουν Τσίπρα, Κουβέλη, Οικολόγους κτλ δεν είναι Αριστεροί αλλά μεγάλωσαν σε μια αριστερίζουσα κοινωνία.

 

Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών δεν συμφωνούν με τις θέσεις των ανωτέρω στα εθνικά θέματα και στο θέμα της Μακεδονίας, αλλά δε το φωνάζουν γιατί ο φίλος τους θα τους αποκαλέσει “φασίστα”.

 

Η αριστερά έσπειρε τρεις και πλέον δεκαετίες. Δημιούργησε  τεράστιες μάζες φιλικά διακείμενες σε αυτήν.

Δεν υπολόγισε βέβαια το ξαφνικό χαλάζι (παγκόσμια οικονομική κρίση) που αποσταθεροποιεί τα πάντα.

Για να δούμε θα θερίσει;

 

Εφραίμ Κυριζίδης

[doctor]

Από την επιστολή του Βαλαωρίτη προς τον Χίντεμπουργκ-Σαμαρά:

 

«Οι ψηφοφόροι έκαναν το λάθος να φέρουν τη Χρυσή Αυγή στη Βουλή. Είναι το ίδιο λάθος το οποίο έκαναν το 1920, που καταψήφισαν τον Βενιζέλο και υπερψήφισαν τον Γούναρη, ο οποίος έστειλε στα βάθη της Μικράς Ασίας έναν απαράσκευο στρατό. Η Χρυσή Αυγή είναι ένα καταστροφικό κίνημα. Ξέρουμε τι έγινε στη Γερμανία και ξέρουμε τι θα συμβεί κι εδώ: θα μας κομματιάσουν. Είναι νεοναζί που αντιγράφουν τον χιτλερισμό βήμα προς βήμα. Αν σήμερα ο στόχος είναι οι μετανάστες, αύριο θα είμαστε εμείς, αλλά και όλοι οι διανοούμενοι που κρίνουν πως αυτή τη στιγμή δεν πρέπει να μιλήσουν. Τώρα, όμως, είναι ακριβώς η ώρα που το ναζιστικό μόρφωμα πρέπει να βγει εκτός νόμου, για να πάψει να αποσπά ψήφους από όσους έχουν αγανακτήσει με την οικονομική πολιτική την οποία έχει επιβάλει η Ευρώπη. Βρισκόμαστε ανάμεσα σε συμπληγάδες και θα πρέπει να κάνουμε κάτι προτού να είναι πολύ αργά».

 

http://www.epikaira.gr/epikairo.php?id=60498&category_id=99

[ΚΩΣΤΗΣ ΒΑΚΡΙΝΟΣ]

Οι εξελίξεις φαίνεται πλέον πως θάναι ακόμα πιο γοργές. Και αν όχι οι πολιτικές τουλάχιστον οι κοινωνικές. Ίσως αναρωτηθεί κάποιος γιατί αυτό δεν προέκυψε με αφορμή απολύσεις εργαζόμενων π. χ. στη Χαλυβουργική και προέκυψε λόγω ΕΡΤ. Όμως σχεδόν πάντοτε στις περιπτώσεις των ανατροπών, υπήρχε αναντιστοιχία μεταξύ "βάσης" και "εποικοδομήματος". Σπάνια το επίπεδο τους συνέκλινε, ακόμα και σε συνταρακτικές και παγκόσμιες ανατροπές, κινούμενα ωστόσο κατά κανόνα προς την ίδια κατεύθυνση, συνήθως απείχαν τόσο ώστε η φύση και η ζωή, επειδή ακριβώς απεχθάνονται τα κενά, φρόντιζαν και μπορούσαν να καλύψουν αυτή την μεταξύ τους αναντιστοιχία. Δεν μπορώ να γνωρίζω αν η πατρίδα μας θα ζήσει ξανά περιπέτειες και το ποιός θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Κρίνω όμως πως είναι πια πολύ κοντά η μάχη. Η μάχη του φωτός απέναντι στο σκότος. Η μάχη του καλού ενάντια στο κακό. Είναι η ανάγκη που γίνεται Ιστορία. Ας είμαστε λοιπόν έτοιμοι. Ο καθένας μας εφ' ω ετάχθη.

[ΕΙΡΗΝΗ]

Η αριστερά “θερίζει” την ιδεολογική κυριαρχία δεκαετιών

Από factorx

 

Στην περίοδο της μεταπολίτευσης ο πατριωτικός χώρος, η καθημερινά λεγόμενη ‘δεξιά’ ιδεολογία, στιγματίστηκε και περιθωριοποιήθηκε.

 

Περάσανε δεκαετίες που στο χώρο της παιδείας, του πολιτισμού και των Μ.Μ.Ε. επικρατούσαν απόλυτα αφενός το «πας μη αριστερός φασίστας» και αφετέρου «πας μη αριστερός (ή καλύτερα) αριστερίζων βάρβαρος και απολίτιστος». Σαφώς επεβλήθη εντέχνως από την αριστερά διανόηση, η οποία βρήκε χώρο αρχικά να ξεθυμάνει από την συμπεριφορά της χούντας απέναντι της, καθώς η δεξιά κρυβόταν από τον ίδιο της τον εαυτό.

 

Αδρανοποιημένη και αμήχανη η δεξιά, έψαχνε να βρει την πολιτική της ταυτότητα, φοβούμενη να μιλήσει για τα ιδεώδη της μη θεωρηθούν φασιστικά και χουντικά. Στην προσπάθεια της να κυβερνήσει δημιούργησε, αγκάλιασε και γιγάντωσε τον ‘μεσαίο’ χώρο. Εκεί βρήκε στοργή και εκεί κατάφερε να απαγκιστρωθεί από την ταύτιση της με την επταετία. Και από την άλλη άφησε να την εκπροσωπούν μονάχα ρασοφόροι με ρουμπίνια και ενίοτε αστείοι βιβλιοπώλες.

 

Η χούντα λοιπόν ήταν αυτή που καταδίκασε την δεξιά σε αδράνεια, εν συνεχεία σε αφάνεια και αυτοκτονία, μέσα σε τάγματα πυροβολικού και παραλλαγές.  Κάτι αντίστοιχο, σε μικρότερη βέβαια έκταση, παρατηρείται και σήμερα, όπου η Χρυσή Αυγή έχει πατριωτικές θέσεις αλλά τις θάβει μέσα σε αγκυλωτούς σταυρούς, Καιάδες, Αθανασίους Διάκους και βία.

 

Περάσανε δεκαετίες που δύο γενιές μεγάλωσαν με τις ιστορίες για την καταραμένη ‘δεξιά’, για τους βασανισμούς των ‘δεξιών’, για τους φασίστες δεξιούς. Δύο γενιές που τραγούδησαν τα τραγούδια των ινδαλμάτων της αριστεράς, που διάβασαν τα βιβλία των συγγραφέων της αριστεράς, που έβλεπαν αποκλειστικά τους αριστερίζοντες δημοσιογράφους και διανοούμενους, που έμαθαν να αποκαλούν, σχεδόν αντανακλαστικά, φασίστα όποιον μιλούσε για Ελλάδα. Κι αυτές οι δύο γενιές είναι τώρα το απόλυτο target group των εκλογών αλλά και της κοινωνίας : 20 – 40 ετών.

 

Κι έτσι σήμερα με το τέλος του δικομματισμού, ο οποίος καταρρέει όχι μονάχα γιατί απέτυχε και έπαυσε η πελατειακή σχέση, αλλά και γιατί αφενός όλη αυτή η σπορά της αριστεράς έπρεπε κάποτε να φυτρώσει και γιατί αφετέρου ο μεσαίος χώρος στερήθηκε ιδεολογικού στίγματος (ο Έλληνας θέλει την ιδεολογία του).

 

Η συντριπτική πλειοψηφία  λοιπόν που ψηφίζουν Τσίπρα, Κουβέλη, Οικολόγους κτλ δεν είναι Αριστεροί αλλά μεγάλωσαν σε μια αριστερίζουσα κοινωνία.

 

Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών δεν συμφωνούν με τις θέσεις των ανωτέρω στα εθνικά θέματα και στο θέμα της Μακεδονίας, αλλά δε το φωνάζουν γιατί ο φίλος τους θα τους αποκαλέσει “φασίστα”.

 

Η αριστερά έσπειρε τρεις και πλέον δεκαετίες. Δημιούργησε  τεράστιες μάζες φιλικά διακείμενες σε αυτήν.

Δεν υπολόγισε βέβαια το ξαφνικό χαλάζι (παγκόσμια οικονομική κρίση) που αποσταθεροποιεί τα πάντα.

Για να δούμε θα θερίσει;

 

Εφραίμ Κυριζίδης

 

 

Διάβασε και λίγο ιστορία, έχει καταντήσει αηδία αυτή η συνεχής ανάρτηση όλων αυτών των ανοργασμικών παραθέσεων που ανεβάζεις...

Από πότε ο δικοματισμός είχε σχέση με τους οικολόγους; και τι δουλειά έχει ο Μάο με όλα αυτά;

 

Σε λίγο θα μας πείς ότι και η Greenpeace είναι κομμουνιστικός δάκτυλος

[ΧΑΛΚΙΔΕΟΣ]

Διάβασε και λίγο ιστορία, έχει καταντήσει αηδία αυτή η συνεχής παράθεση όλων αυτών των ανοργασμικών παραθέσεων που ανεβάζεις...

Από πότε ο δικοματισμός είχε σχέση με τους οικολόγους; και τι δουλειά έχει ο Μάο με όλα αυτά;

 

Σε λίγο θα μας πείς ότι και η Greenpeace είναι κομμουνιστικός δάκτυλος

 

 

δεν είναι ? (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!) 

[tvRXS]

Πότε ρε παιδιά θα εγκαταλείψουμε τα σχήματα αριστερά-δεξιά, κομμουνιστής-καπιταλιστής, φιλελεύθερος-προοδευτικός , κλπ.

 

Οι ιδεολογίες είναι έτοιμα σχήματα για αυτούς που βαριούνται να σκέπτονται.

 

Γιατί πρέπει να ακολουθούμε την ιδεολογία? Γιατί, απλά, να μην βρίσκουμε σε κάθε θέμα την άριστη λύση?

[THEOMI]

Σαν το φουκουσίμα δηλαδή! ένα πράμα

[ΕΙΡΗΝΗ]

Πότε ρε παιδιά θα εγκαταλείψουμε τα σχήματα αριστερά-δεξιά, κομμουνιστής-καπιταλιστής, φιλελεύθερος-προοδευτικός , κλπ.

 

Οι ιδεολογίες είναι έτοιμα σχήματα για αυτούς που βαριούνται να σκέπτονται.

 

Γιατί πρέπει να ακολουθούμε την ιδεολογία? Γιατί, απλά, να μην βρίσκουμε σε κάθε θέμα την άριστη λύση?

 

Εδώ θα διαφωνήσω. Η ιδεολογία δεν είναι έτοιμο σχήμα, είναι σκέψη και λόγος. Σχήματα είναι τα κόμματα. Υπάρχουν κόμματα τα οποία ακολουθούν την ιδεολογία που θεωρητικά εκφράζουν, και άλλα που την καπηλεύονται. Αυτό όμως δεν αναιρεί την ουσία της κάθε ιδεολογίας. Σε γενικές γραμμές με τον όρο ιδεολογία εννοούμε ένα σύνολο ιδεών οι οποίες εκφράζουν μια συγκεκριμένη αντίληψη για την κοινωνία συνολικά και για τη σχέση του ατόμου προς αυτή, ενώ, ταυτόχρονα, ρυθμίζουν-καθοδηγούν την ανθρώπινη στάση-συμπεριφορά απέναντι στις κοινωνικές σχέσεις.

 

Και θεωρώ ότι όλη αυτή η σύγχυση που δημιουργείται γίνεται εντέχνως και σκοπίμως.  Ο φασισμός δεν στηρίζεται σε ιδεολογία ανθρωποκεντρικού προσανατολισμού. Και εδώ υπάρχει διαχωριστική γραμμή. Ο φασισμός θα έλεγα κλέβοντας τον όρο που χρησιμοποίησαν οι  Janet Biehl και του Peter Staudenmaier στο βιβλίο τους «ΟΙΚΟΦΑΣΙΣΜΟΣ» είναι  βιο - κεντρική ιδεολογία. Δεν μπορείς να βρεις κοινή λύση με κάποιον ο οποίος βρίσκεται απέναντι και αντιτίθεται σφόδρα σε κάθε τι ανθρωποκεντρικό. Δεν μπορείς να συμβαδίσεις μαζί με  κάποιον ο οποίος πιστεύει στην εξ ορισμού και καταβολής αντικειμενικότητα της φύσης, του ανθρώπου και της φυλής, μια αντικειμενικότητα η οποία αποκτά θεϊκή υπόσταση στα μάτια των οπαδών τους.  

 

Η εμφάνιση του φασισμού τροφοδοτείται από μια κρίση, αλλά δεν είναι η κρίση που την προκαλεί. Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που συνεργούν στην αυτή την άνοδο. Πρώτιστα το καπιταλιστικό σύστημα  και η υποκουλτούρα  ενός λαού. Ακολουθούν το διαβρωμένο αξιακό σύστημα, η ανάδειξη της βίας, η επικράτηση του ανορθολογισμού,  αλλά και η άγνοια της Ιστορίας . Έτσι στρώνεται ο δρόμος που οδηγεί στο σκοτάδι του φασισμού.

 

Ιδεολογία είναι μια οργανωμένη συλλογή ιδεών. Η λέξη χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Κόμη Antoine Destutt de Tracy στα τέλη του 18ου αιώνα για να ορίσει μια «επιστήμη των ιδεών». Ως ιδεολογία μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι ένα συνολικό όραμα, ένας τρόπος αντιμετώπισης των πραγμάτων (σύγκρινε με κοσμοθεωρία), στην κοινή λογική και σύμφωνα με διάφορες φιλοσοφικές τάσεις (συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών ιδεολογιών), ή ένα σύνολο ιδεών που προτείνει μια κοινωνική τάξη για όλη την κοινωνία. Ο βασικός στόχος μιας ιδεολογίας είναι να φέρει αλλαγή στην κοινωνία μέσω μιας ρυθμιστικής διαδικασίας (πώς θα έπρεπε να είναι ο κόσμος). Οι ιδεολογίες έχουν την τάση να περιλαμβάνουν αφηρημένες έννοιες προς εφαρμογή στον πραγματικό κόσμο και για τον λόγο αυτό συναντώνται πολύ συχνά στο πεδίο της πολιτικής.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B4%CE%B5%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1

 

 

[TASOS]

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63843642

[doctor]

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63843642

 

Είναι όλοι τους για το Δαφνί....