Προς το περιεχόμενο

E-shop μεσιτείας αγαθών τρόπος τιμολόγησης


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Πελάτης μου με ΚΑΔ 66.12.12 υπηρεσίες μεσιτείας αγαθών θέλει να ξεκινήσει e-shop και να κάνει μεσιτεία των προϊόντων( αυτός θα παίρνει μία προμήθεια απο τον πωλητή). Δηλαδή ο καταναλωτής θα καταβάλει το ποσό στον όψεως του επιτηδευματία/e-shop.. ως εκεί καλώς αλλά μετά λίγο δύσκολα..Τιμολογεί ο πωλητής στον καταναλωτή και το e-shop του κόβει ΤΠΥ για την προμήθεια? αλλά με τι παραστατικό μεταφέρονται το χρήματα απο το e-shop στον πωλητή? δύσκολη περίπτωση..

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

πελατης -> παραγγελια στο eshop

eshop-> παραγγελια στον πωλητη

πωλητης-> ΦΤΜΖ + ΔΑ συνοδεια του προιοντος στον πελατη

πελατης(ευχαριστημενος)-> βαζει λεφτα στον λογαριασμο πωλητη

eshop-> ΤΠΥ στον πωλητη

πωλητης -> πληρωνει το ΤΠΥ του eshop

η το σκεφτεσαι καπως αλλιως?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

πελατης -> παραγγελια στο eshop

eshop-> παραγγελια στον πωλητη κάνει παραγγελία για λογαριαμό του καταναλωτή? όταν παραδώσει τα χρήματα στον πωλητή δεν χρειάζεται και κάποιο παραστατικό?

πωλητης-> ΦΤΜΖ + ΔΑ συνοδεια του προιοντος στον πελατη

πελατης(ευχαριστημενος)-> βαζει λεφτα στον λογαριασμο πωλητη

eshop-> ΤΠΥ στον πωλητη

πωλητης -> πληρωνει το ΤΠΥ του eshop

η το σκεφτεσαι καπως αλλιως?

Έτσι το σκέφτομαι και εγώ απλώς κολάω λίγο στην παραγγελία eshop-> παραγγελια στον πωλητη

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν καλύπτει η παράθεση γιατί δεν είναι εμπόριο. Είναι παροχή και είναι διαμεσολάβηση στην πώληση μέσω eshop για αυτό και δυσκολεύομαι στην διαδικάσία που θα του πω να ενεργεί..

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το ηλεκτρονικό εμπόριο και η λογιστική και φορολογική αντιμετώπισή του συνιστά ένα μεγάλο θέμα και θα προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε τα κύρια σημεία του στην απάντησή μας 1Ορισμός Μία προσπάθεια ορισμού των υπηρεσιών ηλεκτρονικού εμπορίου δίνεται στην παρ.3 του άρθρου 14 του κώδικα ΦΠΑ. Συγκεκριμένα στην περίπτωση ια ο Κ.Ν.2859/2000 χαρακτηρίζει ως υπηρεσίες παρεχόμενες ηλεκτρονικά: την δημιουργία και φιλοξενία ιστοσελίδων, την εξ αποστάσεως συντήρηση προγραμμάτων και εξοπλισμού, παροχή λογισμικού και την ενημέρωσή του, παροχή εικόνων, κειμένων, πληροφοριών και τη διάθεση βάσεων δεδομένων, παροχή μουσικής, ταινιών και παιχνιδιών συμπεριλαμβανομένων και κάθε είδους τυχερών παιγνιδιών, καθώς και πολιτικών, πολιτιστικών, καλλιτεχνικών, αθλητικών, επιστημονικών ή ψυχαγωγικών εκπομπών ή εκδηλώσεων και την παροχή διδασκαλίας εξ αποστάσεως. Μόνη η επικοινωνία μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μεταξύ παρέχοντος και λήπτη υπηρεσίας δεν αρκεί για να θεωρηθεί η υπηρεσία αυτή ως υπηρεσία που παρέχεται ηλεκτρονικά. Παραδείγματα:

Α. Η πώληση από εταιρεία προγραμμάτων λογισμικού μέσω ΙΝΤΕΡΝΕΤ συνιστά ηλεκτρονικά παρεχόμενη υπηρεσία

Β. Η διδασκαλία εξ΄ αποστάσεως (e-learning) μέσω ΙΝΤΕΡΝΕΤ συνιστά επίσης ηλεκτρονικά παρεχόμενη υπηρεσία.

Γ. Η λήψη όμως από εταιρεία παραγγελίας μέσω ΙΝΤΕΡΝΕΤ από πελάτη της για την πώληση για παράδειγμα σε αυτόν ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή δεν συνιστά ηλεκτρονική υπηρεσία αλλά κανονική πώληση εμπορεύματος.

2. Τόπος παροχής της υπηρεσίας για την φορολόγηση του ΦΠΑ. Κατ΄ αρχήν πρέπει να διευκρινίσουμε ότι όταν η παροχή μίας υπηρεσίας απαλλάσσεται από το Φ.Π.Α. με βάση τις γενικές διατάξεις, η υπηρεσία αυτή εξακoλoυθεί να απαλλάσσεται από το Φ.Π.Α. και στην περίπτωση που αποτελεί ηλεκτρονικά παρεχόμενη υπηρεσία Στη συνέχεια πέρα από τον γενικό κανόνα της παρ.1 του άρθρου 14 του κώδικα ΦΠΑ σύμφωνα με την οποία «η παροχή υπηρεσιών θεωρείται ότι πραγματοποιείται στην Ελλάδα, εφόσον κατά το χρόνο γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης αυτός που παρέχει τις υπηρεσίες έχει στο εσωτερικό της χώρας την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας ή τη μόνιμη εγκατάστασή του από την οποία παρέχονται οι υπηρεσίες ή, αν δεν υπάρχει έδρα ή μόνιμη εγκατάσταση, την κατοικία ή τη συνήθη διαμονή του», κατ? εξαίρεση στις υπηρεσίες που παρέχονται ηλεκτρονικά μεταξύ Ελλάδας και άλλου κράτους μέλους της κοινότητας και μεταξύ Ελλάδας και τρίτης χώρας, ισχύουν τα εξής: Α. Μεταξύ Ελλάδας και άλλου κράτους μέλους της Κοινότητας αα) Οι υπηρεσίες φορολογούνται στην Ελλάδα όταν: - παρέχονται από εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος σε λήπτη υποκείμενο στο φόρο εγκατεστημένο στην Ελλάδα.

- παρέχονται από υποκείμενο στο φόρο εγκατεστημένο στην Ελλάδα σε λήπτη μη υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος αβ). Δεν φορολογούνται στην Ελλάδα όταν: - παρέχονται από υποκείμενο στο, φόρο εγκατεστημένο στην Ελλάδα σε λήπτη υποκείμενο στο φόρο σε άλλο κράτος μέλος

- παρέχονται από υποκείμενο στο φόρο εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος σε μη υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα εγκατεστημένο στην Ελλάδα. Β. Μεταξύ Ελλάδας και τρίτης χώρας βα). Φορολογούνται στην Ελλάδα όταν: - παρέχονται από υποκείμενο εγκατεστημένο σε τρίτη χώρα σε οποιοδήποτε λήπτη (υποκείμενο ή μη ) εγκατεστημένο στην Ελλάδα ββ). Δεν φορολογούνται στην Ελλάδα όταν: - παρέχονται από υποκείμενο εγκατεστημένο στην Ελλάδα σε οποιοδήποτε λήπτη (υποκείμενο ή μη ) εγκατεστημένο σε τρίτη χώρα. Παραδείγματα. Εταιρεία εγκατεστημένη στην Ελλάδα κάτοχος κοινοτικού ΑΦΜ (πραγματοποιεί δηλαδή ενδοκοινοτικές συναλλαγές) αγοράζει από Γερμανική εταιρεία λογισμικό μέσω ΙΝΤΕΡΝΕΤ. Στην περίπτωση αυτή τόπος παροχής της υπηρεσίας είναι η Ελλάδα. Δηλαδή πρακτικά η Ελληνική εταιρεία δεν καταβάλλει ΦΠΑ στον Γερμανό αγοραστή και ακολουθεί τη γνωστή διαδικασία χρεωπίστωσης του ΦΠΑ όπως στις υπόλοιπες ενδοκοινοτικές λήψεις υπηρεσιών. Ελληνική εταιρεία πωλεί μέσω ΙΝΤΕΡΝΕΤ αρχεία μουσικής σε ιδιώτη στη Γαλλία. Τόπος φορολογίας είναι η Ελλάδα. Δηλαδή πρακτικά η εταιρεία θα εισπράξει ΦΠΑ 19% από τον αγοραστή. Η ίδια εταιρεία πωλεί το ίδιο προϊόν σε εταιρεία στη Γαλλία, κάτοχο ΑΦΜ/ΦΠΑ. Τόπος φορολογίας είναι η Γαλλία. Δηλαδή πρακτικά η Ελληνική εταιρεία δεν εισπράττει το ΦΠΑ. Η ίδια εταιρεία πωλεί το ίδιο προϊόν σε ιδιώτη στην Αυστραλία. Τόπος φορολογίας δεν είναι η Ελλάδα. Ελληνική εταιρεία αγοράζει λογισμικό μέσω διαδικτύου από εταιρεία στην Ινδία. Τόπος φορολογίας είναι η Ελλάδα και υπόχρεη για την απόδοση του ΦΠΑ είναι η Ινδική εταιρεία. (Ο φόρος αποδίδεται μέσω ειδικής διαδικασίας που ισχύει για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, ηλεκτρονικά). Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με θέματα ΦΠΑ στις ηλεκτρονικές συναλλαγές χρήσιμη είναι η ΠΟΛ.1144/29.12.2003: Κοινοποίηση των διατάξεων των άρθρων 3 έως και 7 του Ν.3193/2003 (ΦΕΚ 266 Α/20-11-2003).

1.
1051883/775/0015/23.6.2006

ΘΕΜΑ: Έκδοση και διαβίβαση φορολογικών στοιχείων μέσω του Διαδικτύου (Internet).

Με το από 31/05/2006 ηλεκτρονικό μήνυμά σας ζητάτε την παροχή διευκρινήσεων σχετικά με το ποια στοιχεία είναι φορολογικά αποδεκτά στην περίπτωση που αυτά εκδίδονται από επιτηδευματία ο οποίος λειτουργεί κατάστημα στο Διαδίκτυο (e-shop). Ειδικότερα δε, όταν το προϊόν είναι ηλεκτρονικό και το κατάστημα φιλοξενείται σε ηλεκτρονικές ιστοσελίδες παρόχου υπηρεσιών διαδικτύου, οι οποίοι διευκολύνουν τις συναλλαγές μεταξύ των πωλητών και των αγοραστών και λαμβάνουν ένα ποσοστό από την αξία της συναλλαγής.

Επίσης διατυπώνεται το ερώτημα, εάν τα στοιχεία που εκδίδονται μηχανογραφικά μπορούν να διαβιβάζονται με ηλεκτρονικά μέσα και τις υποχρεωτικές φορολογικές απαιτήσεις για τη διασφάλιση της γνησιότητας της προέλευσης και της ακεραιότητας των δεδομένων του περιεχομένου των στοιχείων αυτών.

Σχετικά με τα τιθέμενα γραπτά ερωτήματά σας, σας γνωρίζουμε τα εξής:

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 12, 13 και 18 του π.δ.186/1992 (Κ.Β.Σ) ο επιτηδευματίας εκδίδει και παραδίδει/ αποστέλλει στον πελάτη τιμολόγιο πώλησης ή παροχής υπηρεσιών για την πώληση αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών προς άλλο επιτηδευματία και απόδειξη λιανικής πώλησης ή απόδειξη παροχής υπηρεσιών για την πώληση αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών προς ιδιώτη- μη επιτηδευματία.

2. Επίσης με τις διατάξεις της παρ.5 του άρθρου 18α του ιδίου ως άνω νομοθετήματος ορίζεται ότι τα τιμολόγια που εκδίδονται κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του Κώδικα αυτού, είναι δυνατόν να αποστέλλονται σε χαρτί ή, υπό τον όρο της αποδοχής του παραλήπτη, με ηλεκτρονικά μέσα.

3. Περαιτέρω, με τις διατάξεις της παρ.1 της ΑΥΟΟ 1028970/220/0015/ΠΟΛ1049/ 21.03.06, ορίζεται ότι η γνησιότητα της προέλευσης και η ακεραιότητα των δεδομένων του περιεχομένου του τιμολογίου που εκδίδεται μηχανογραφικά και διαβιβάζεται με ηλεκτρονικά μέσα, από τον επιτηδευματία της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του ΚΒΣ (Π.Δ. 186/1992) ή εξ ονόματος του και για λογαριασμό του από τα πρόσωπα που ορίζονται από τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 18α του ίδιου Κώδικα, για την παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών που πραγματοποιούνται από αυτόν είτε στο εσωτερικό της χώρας είτε σε άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είτε σε τρίτη χώρα και είναι εγκατεστημένοι στο εσωτερικό της χώρας, υποχρεωτικά διασφαλίζεται μέσω Προηγμένης Ασφαλούς Ηλεκτρονικής Ψηφιακής Σύνοψης που δημιουργείται μέσω της χρήσης εγκεκριμένου μοντέλου Ειδικής Ασφαλούς Διάταξης Σήμανσης Στοιχείων, όπως προβλέπεται από τις διατάξεις των ΑΥΟΟ 1051082/549/0015/ΠΟΛ1082/2-6-2003 και ΑΥΟΟ 1100772/1474/0015/ ΠΟΛ 1135/26-10-2005.

Με την παρ.2 της ίδιας ως άνω απόφασης καθορίζεται ότι για τους σκοπούς της ηλεκτρονικής διαβίβασης των κατά τα ανωτέρω εκδιδομένων, υποχρεωτικά αποστέλλονται τα ηλεκτρονικά αρχεία των δεδομένων του περιεχομένου του τιμολογίου (αρχείο «*_a.txt») και της ψηφιακής σήμανσης (αρχείο «*_b.txt»).

4. Εξάλλου, η Δ/νση Φ.Π.Α. με το αρ. 5839/451/Β0014/30.11.2001 Υπηρεσιακό Σημείωμα μας γνώρισε ότι «σύμφωνα με κοινή θέση των κρατών- μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα προϊόντα τα οποία στην ενσώματη μορφή τους αντιμετωπίζονται ως παράδοση αγαθών, όταν τίθενται στη διάθεση του λήπτη σε ψηφιακή μορφή μέσω ηλεκτρονικού δικτύου θεωρούνται παροχή υπηρεσιών».

- 2 -

5. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η επιχείρησή σας που δραστηριοποιείται στο χώρο του ηλεκτρονικού εμπορίου έχει όλες τις υποχρεώσεις που προβλέπονται στον Κ.Β.Σ. και συνεπώς οφείλει να εκδίδει και να παραδίδει/ αποστέλλει τιμολόγια, πώλησης ή παροχής υπηρεσιών, κατά περίπτωση, προς τους επιτηδευματίες πελάτες της και αποδείξεις λιανικής πώλησης ή παροχής υπηρεσιών, για την πώληση αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών προς ιδιώτες ανεξάρτητα από το γεγονός ότι το ηλεκτρονικό κατάστημα φιλοξενείται σε server παρόχου. Ειδικά δε τα μηχανογραφικώς εκδοθέντα τιμολόγια που σημαίνονται με μηχανισμό ΕΑΦΔΣΣ σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.1809/1988 και της Α.Υ.Ο.Ο. ΠΟΛ 1082/2003 μπορούν να αποστέλλονται ηλεκτρονικά κατ΄ εφαρμογήν των οριζόμενα στην Α.Υ.Ο.Ο. ΠΟΛ 1049/2005

3.
1034582/214/0015/13.5.2008

ΘΕΜΑ: Γλώσσα διατύπωση / τήρησης του συνενωμένου στοιχείου τιμολόγιο – δελτίο αποστολής.

Σε απάντηση της από 24.3.2008 αίτησή σας, αναφορικά με το αντικείμενο του θέματος, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 2 του Κ.Β.Σ. (π.δ.186/1992), τα στοιχεία του Κ.Β.Σ. τηρούνται στην ελληνική γλώσσα, εκτός αν έχει νομίμως επιτραπεί η τήρησή τους κατ’ άλλο τρόπο. Τα στοιχεία που εκδίδονται για συναλλαγές με το εξωτερικό επιτρέπεται να διατυπώνονται σε ξένη γλώσσα και να αναγράφεται σ’ αυτά το ξένο νόμισμα στο οποίο γίνεται η συναλλαγή.

Επίσης, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 18α του Κ.Β.Σ., όπως αυτές τροποποιήθηκαν με τις διατάξεις της παραγράφου 23 του άρθρου 29 του ν.3522/2008 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 276) και ισχύουν από 22.12.2006, τα τιμολόγια που εκδίδονται για συναλλαγές στο εσωτερικό της χώρας, μπορούν πλέον να διατυπώνονται από τον επιτηδευματία σε οποιαδήποτε γλώσσα, χωρίς να απαιτείται παράλληλα η διατύπωση αυτών και στην ελληνική γλώσσα.

Κατά συνέπεια στην περίπτωση που το τιμολόγιο (πώλησης ή παροχής υπηρεσιών κ.λπ.) εκδίδεται συνενωμένο με δελτίο αποστολής, το στοιχείο αυτό μπορεί να διατυπώνεται σε οποιαδήποτε γλώσσα επιθυμεί ο επιτηδευματίας εκδότης αυτού.

Επισημαίνεται ότι η ανωτέρω ρύθμιση καταλαμβάνει μόνο τις περιπτώσεις συνένωσης του δελτίου αποστολής (ή οποιουδήποτε άλλου φορολογικού στοιχείου) με τιμολόγιο και επομένως όταν το δελτίο αποστολής εκδίδεται μη συνενωμένο και αφορά συναλλαγή στο εσωτερικό της χώρας πρέπει να διατυπώνεται στην ελληνική γλώσσα ή στην ελληνική γλώσσα και παράλληλα επιπλέον (προαιρετικά) σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα επιθυμεί ο εκδότης αυτού.

Η ηλεκτρονική τιμολόγηση αναφέρεται στην ανταλλαγή ηλεκτρονικών τιμολογίων μεταξύ δύο ή περισσότερων οντοτήτων (επιχείρησης, δημοσίου, πολίτη) που εμπλέκονται σε μια εμπορική συναλλαγή. Σύμφωνα με την 2001/115/EC οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ηλεκτρονική τιμολόγηση ορίζεται ως η αποστολή τιμολογίων με ηλεκτρονικά μέσα και περιλαμβάνει τη μετάδοση, αποθήκευση και ψηφιακή επεξεργασία τους. Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή και την ελληνική νομοθεσία, όλες οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορούν να εκδώσουν και να ανταλλάξουν ηλεκτρονικά τιμολόγια αντικαθιστώντας τα έντυπα. Η περίπτωση ανταλλαγής ηλεκτρονικών τιμολογίων με κράτη μη-μέλη δεν καλύπτεται από το ευρωπαϊκό δίκαιο και εξαρτάται από τις διμερείς συμφωνίες των κρατών, στα οποία εδρεύουν οι εμπλεκόμενες εταιρείες.

Η ηλεκτρονική τιμολόγηση στην Ελλάδα σήμερα καθορίζεται από την ΠΟΛ 1049 του 2006. Σύμφωνα με την απόφαση αυτή για την έκδοση ενός τιμολογίου που εκδίδεται με μηχανογραφικά μέσα (μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή) πρέπει για να διασφαλιστεί η γνησιότητα, η ακεραιότητα και η προέλευση του τιμολογίου πρέπει να συνοδεύεται υποχρεωτικά από την Προηγμένη Ασφαλής Ηλεκτρονική Ψηφιακή Σύνοψη (ΠΑΗΨΣ)[1].

Η ρύθμιση αυτή ισχύει τόσο για τον ίδιο τον επιτηδευματία, όσο και αυτούς που μπορούν να τιμολογήσουν εξ ονόματός του και για λογαριασμό του [2].

Με απλά λόγια, με κάθε ηλεκτρονικό (και κάθε κατ’ επέκταση μηχανογραφικό τιμολόγιο) που εκδίδεται, δημιουργούνται μέσω των «Ειδικών Ασφαλών Φορολογικών Διατάξεων Σήμανσης Στοιχείων» (Ε.Α.Φ.Δ.Σ.Σ.), κοινώς γνωστών και ως φορολογικών μηχανισμών (που χρησιμοποιούνται από όλους τους επιτηδευματίες που εκδίδουν τα στοιχεία τους μηχανογραφικά [3] ) δύο αρχεία.

Το πρώτο αρχείο έχει κατάληξη «*_a.txt» και αποτελεί το αρχείου που περιέχει αναλυτικά όλα τα στοιχεία του τιμολογίου και το αρχείο με κατάληξη «*_b.txt», το οποίο αποτελεί την ψηφιακή σήμανση, το αρχείο δηλαδή που αποτελεί μια μοναδική σύνοψη του αρχείου με κατάληξη «*_a.txt» και διασφαλίζει την εγκυρότητα του.

Για να μπορεί ένας επιτηδευματίας να τιμολογήσει ηλεκτρονικά, θα πρέπει να διαβιβάσει υποχρεωτικά τα ανωτέρω ηλεκτρονικά αρχεία «*_a.txt» και «*_b.txt» των εκδιδομένων τιμολογίων στον παραλήπτη. Αυτά αποτελούν και τα νόμιμα παραστατικά / δικαιολογητικά εμφάνισης των συναλλαγών, βάσει των οποίων διενεργούνται οι εγγραφές στα τηρούμενα βιβλία.

Πολλές φορές, για λόγους ευκολίας, ο εκδότης του τιμολογίου αποστέλλει και σε μορφή που μπορεί να διαβαστεί από το λογιστήριο του παραλήπτη, όπως αρχεία Word (.doc, docx, rft, κ.α.) και αρχεία Acrobat (.pdf). Αυτό γίνεται γιατί το αρχείο «*_a.txt» πολλές φορές είναι δύσκολο στην ανάγνωση του και δεν εξυπηρετεί στον έλεγχο κατά την παραλαβή του.

Τα αρχεία που πρέπει να διαφυλάξει τόσο ο εκδότης όσο και ο παραλήπτης του τιμολογίου είναι τα «*_a.txt» και «*_b.txt» καιδιαφυλάσσονται για όσο χρονικό διάστημα προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 21 του Κ.Β.Σ. και τίθενται στη διάθεση των αρμοδίων αρχών σε κάθε περίπτωση ελέγχου. Πρέπει η επιχείρηση να παρουσιάσει τα αρχεία αυτά με κατάλληλα ψηφιακά μέσα (ηλεκτρονικός υπολογιστής για παράδειγμα) και τόσο η απώλεια των αρχείων αυτών όσο και η αδυναμία να τα εμφανίσει λογίζονται ως φορολογική παράβαση(μη διαφύλαξη των σχετικών φορολογικών στοιχείων).

Με την απόφαση αυτή προβλέπεται και η διαφύλαξη τιμολογίων που έχουν εκδοθεί με χειρόγραφο τρόπο ή νομίμως χωρίς τη χρήση Ε.Α.Φ..Δ.Σ.Σ. ηλεκτρονικά. Απαραίτητη όμως προϋπόθεση είναι να διαφυλάσσονται σε ηλεκτρονική μορφή ως στοιχεία του Κ.Β.Σ. ή ως δικαιολογητικά εγγραφής και η γνησιότητά τους και η ακεραιότητα των δεδομένων τους, υποχρεωτικά να διασφαλίζεται μέσω Π.Α.Η.Ψ.Σ. που δημιουργείτε μέσω Ε.Α.Φ.Δ.Σ.Σ..

---------------------------------------------------------------------

[1] Το μοντέλο που δημιουργείται μέσω της χρήσης εγκεκριμένου μοντέλου Ειδικής Ασφαλούς Διάταξης Σήμανσης Στοιχείων, όπως προβλέπεται από τις διατάξεις των ΑΥΟΟ 1051082/549/0015/ ΠΟΛ 1082/2-6-2003 και ΑΥΟΟ 1100772/1474/0015/ΠΟΛ 1135/ 26-10-2005.

[2] Για πληροφορίες δείτε την παρ. 1 του άρθρου 2 του ΚΒΣ (Π.Δ. 186/1992), την παρ. 1 του άρθρου 18α του ίδιου Κώδικα, τον νόμο 3193/2003 (ΦΕΚ 266/Α'/20.11.2003) και την ΠΟΛ.1004/ 2004.

[3] Με τις διατάξεις του άρθρου 10 § 2 του ν. 3052/02 καθιερώθηκε για τους επιτηδευματίες, που εκδίδουν τα στοιχεία τους μηχανογραφικά (με Η/Υ), υποχρέωση χρησιμοποίησης «Ειδικών Ασφαλών Διατάξεων Σήμανσης Στοιχείων» (Ε.Α.Δ.Σ.Σ.).

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 1 month later...

Στο μοντέλο που αναφέρετε ο καταναλωτής παρέχει αμοιβή απευθείας στον πωλητή χωρίς διαμεσολάβηση του ηλεκτρονικού καταστήματος.

Στην περίπτωση όμως που το ηλεκτρονικό κατάστημα λειτουργεί ως παραγγελιοδόχος πώλησης και λάβει παραγγελία για την πώληση ενός αγαθού που ανήκει σε τρίτο πρόσωπο σε τιμή που συμπεριλαμβάνει α) την αξία του αγαθού, β) την προμήθεια ως ποσοστό επί της αξίας του αγαθού και γ) την αμοιβή της εταιρείας ταχυμεταφορών, τότε θα εισπράξει το ηλεκτρονικό κατάστημα σε λογαριασμό του το Συνολικό Τίμημα με σκοπό να παρακρατήσει την προμήθεια και να αποδώσει τα λοιπά στον πωλητή και στην εταιρεία ταχυμεταφορών.

Εφόσον δεν κάνω λάθος, σε αυτήν την περίπτωση το ηλεκτρονικό κατάστημα θα εκδώσει το προβλεπόμενο φορολογικό στοιχείο για το σύνολο του τιμήματος στον καταναλωτή και θα εκδώσει εκκαθάριση στο τέλος του μήνα σύμφωνα με τις διατάξεις του ΚBΣ όντας υπόχρεος στην καταβολή του φόρου που αναλογεί στην προμήθειά του και μόνο.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Στο μοντέλο που αναφέρετε ο καταναλωτής παρέχει αμοιβή απευθείας στον πωλητή χωρίς διαμεσολάβηση του ηλεκτρονικού καταστήματος.

Στην περίπτωση όμως που το ηλεκτρονικό κατάστημα λειτουργεί ως παραγγελιοδόχος πώλησης και λάβει παραγγελία για την πώληση ενός αγαθού που ανήκει σε τρίτο πρόσωπο σε τιμή που συμπεριλαμβάνει α) την αξία του αγαθού, β) την προμήθεια ως ποσοστό επί της αξίας του αγαθού και γ) την αμοιβή της εταιρείας ταχυμεταφορών, τότε θα εισπράξει το ηλεκτρονικό κατάστημα σε λογαριασμό του το Συνολικό Τίμημα με σκοπό να παρακρατήσει την προμήθεια και να αποδώσει τα λοιπά στον πωλητή και στην εταιρεία ταχυμεταφορών.

Εφόσον δεν κάνω λάθος, σε αυτήν την περίπτωση το ηλεκτρονικό κατάστημα θα εκδώσει το προβλεπόμενο φορολογικό στοιχείο για το σύνολο του τιμήματος στον καταναλωτή και θα εκδώσει εκκαθάριση στο τέλος του μήνα σύμφωνα με τις διατάξεις του ΚBΣ όντας υπόχρεος στην καταβολή του φόρου που αναλογεί στην προμήθειά του και μόνο.

ΔΕΝ υπαρχει ηλεκτρονικο καταστημα

οπως γραφει και ποιο πανω

( Γ. Η λήψη όμως από εταιρεία παραγγελίας μέσω ΙΝΤΕΡΝΕΤ από πελάτη της για την πώληση για παράδειγμα σε αυτόν ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή δεν συνιστά ηλεκτρονική υπηρεσία αλλά κανονική πώληση εμπορεύματος.)

τριγωνικη πωληση κανετε εδω θα διαβασετε για τις τριγωνικες

http://www.taxheaven.gr/acforum/index.php?showtopic=80833

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 3 weeks later...
επισκέπτη Στέφανος

Γεια σας,

 

πρώτα από όλα θα ήθελα να ευχαριστήσω τους πάντες με τις απαντήσεις τους διότι με έχουν βοηθήσει αρκετά και έχω βρει μια σειρά.Δεν είμαι όμως λογιστής και θα ήθελα όμως ακόμα μία βοήθεια από κάποιον ειδήμωνα πάνω σε ευτό το θέμα που έχετε ξεκινήσει εδώ.

Το project το δικό μου είναι πάνω κάτω το ίδιο. Εταιρεία από Ιταλία έχει ήδη e-shop με αρώματα και καλλυντικα εκεί, και μετά από πρότασή μου, ενδιαφέρεται να επεκταθεί και στην Ελλάδα. Θα φτιαχτεί ελληνικό e-shop και (για αρχή) οι παραγγελίες θα στέλνονται μαζικά από Ιταλία με δελτίο αποστολής σε μένα μέσα σε κούτες.Εγώ με την σειρά μου αφού τις ανοίγω, θα παραδίδω τις παραγγελίες σε courier που θα τα παραδίδει απευθείας στους Έλληνες ιδιώτες,άρα θα έχουμε λιανική πώληση.Εγώ θα είμαι ο μεσίτης της ξένης εταιρείας στην Ελλάδα και θα πλήρώνομαι με προμήθειες επί των πωλήσεων. 

Αυτό που έμαθα από όλες τις συζητήσεις σας εδώ είναι ότι: λόγω των συμβάσεων αποφυγής της διπλής φορολόγησης μεταξύ της Ελλάδας και της Ιταλίας, ο Ιταλός θαν πουλαέι απευθείας λιανική στον Έλληνα ιδιώτημεγώ θα ενεργώ σαν μεσίτης/agent ,θα κόβω ΤΠΥ στον Ιταλό για να πληρώνομαι και μπορώ να δέχομαι και μετά να προωθώ σε courier τα πακέτα. Επίσης,επειδη η λήψη παραγγελίας μέσω ΙΝΤΕΡΝΕΤ από πελάτη δεν συνιστά ηλεκτρονική υπηρεσία αλλά κανονική πώληση εμπορεύματος, τότε θεωρείται ενδοκοινοτική συναλλαγή και εξαιτίας αυτού το ΦΠΑ θα αποδίδεται στην Ιταλία.

Τώρα η ερώτησή μου είναι η εξής και είναι ερώτηση του Ιταλού ώστε να ξέρει τα πάντα περί της ελληνικής νομοθεσίας και να μην βρεθεί προ εκπλήξεως στο μέλλον: Υπάρχει κάποιο όριο πωλήσεων που αν πραγματοποιήσει ο Ιταλός προς Ελλάδα μέσω του e-shop, τότε θα πρέπει να αποκτήσει ΑΦΜ στην Ελλάδα και να πρέπει να αποδίδει ΦΠΑ στην Ελλάδα? και με ρωτάει διότι κάτι τέτοιο του έχει συμβεί στη Γερμανία.Δηλαδή μετά από κάποιο ποσό πωλήσεων έπρεπε να αποκτήσει στη Γερμανία ΑΦΜ και να αποδίδει ΦΠΑ. Παρακαλώ βοηθείστε με γιατί δεν έχω βρει πουθενα τίποτα περί αυτού,δεν ξέρω αν ισχύει και ισχύει, κάποιο link να μπορέσω να το διαβάσω,μεταφράσω και μετά να του το στείλω.

Ευχαριστώ εκ των προτερων,

Στέφανος

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Πλοηγούταν πρόσφατα   0 μέλη

    • Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι χρήστες που να βλέπουν αυτή τη σελίδα.
×
×
  • Δημιουργία νέου...