Έχουμε πάψει να χαιρόμαστε τη ζωή μας

[TaxOffice]

Καλή σας μέρα φίλοι μου,

μπαίνω τακτικά και διαβάζω στο forum και μπορεί να μη γνωριζόμαστε με τους περισσότερους εδώ μέσα αισθάνομαι φίλος. Μοιραζόμαστε ανησυχίες, άγχη, προβληματισμούς. Χωρίς να θέλω να σας χαλάσω τη διάθεση σκέφτηκα να μοιραστώ και γω μαζί σας κάποιες σκέψεις μου. Να μοιραστώ μαζί σας τα άγχη μου.

Είμαι 42 χρονών, παντρεμένος και πατέρας 2 παιδιών 3,5 ετών. Εδώ και 3 χρόνια με πρόβλημα πίεσης (φαντάζομαι καταλάβατε όλοι το πως και το γιατί).

Διανύουμε κάθε χρόνο μια μακρά περίοδο εξαντλητικών συνθηκών εργασίας, χωρίς προσωπική ζωή, χωρίς χρόνο για τους εαυτούς μας. Φεύγουμε το πρωί που όλοι κοιμούνται, γυρνάμε στο σπίτι όταν όλοι κοιμούνται. Ως πότε;

Πριν μία εβδομάδα "χάσαμε" ένα παιδικό φίλο. Την ημέρα της κηδείας του έφυγα από το γραφείο με την ψυχή στο στόμα. Όταν είπα στον πελάτη (που με είχε μισή ώρα στο γραφείο χωρίς λόγο) ότι πρέπει να φύγω με στραβωκοίταξε. Αναγκάστηκα να του πω που πάω κι αυτός με ρώτησε τι ώρα θα γυρίσω στο γραφείο για να έρθει. Χαλάστηκα τόσο....

Σε μια εβδομάδα περίπου πρόκειται να γίνω πατέρας για τρίτη φορά. Πλησιάζει η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου και το άγχος για την δουλειά δεν μ' αφήνει να το χαρώ. Ως εδώ...

Δεν πρόκειται ν'αφήσω κανέναν απαράδεκτο να μου χαλάσει τις στιγμές. Αν θέλουν να δώσουν παράταση ας δώσουν... Θα δουλέψω σαν άνθρωπος, θα σταθώ στη γυναίκα μου όσο μπορώ έστω και αυτές τις τελευταίες μέρες, απόψε το απόγευμα θα πάρω τα αγοράκια μου να τα πάω βόλτα, και το βράδυ θα κάτσω με τις ώρες να βλέπω την κορούλα μου να παίζει στην κοιλίτσα της μαμάς της. Αυτά... Ευχαριστώ φίλοι μου. Καλή δύναμη να έχουμε.

[MarP]

Καλή σας μέρα φίλοι μου,

μπαίνω τακτικά και διαβάζω στο forum και μπορεί να μη γνωριζόμαστε με τους περισσότερους εδώ μέσα αισθάνομαι φίλος. Μοιραζόμαστε ανησυχίες, άγχη, προβληματισμούς. Χωρίς να θέλω να σας χαλάσω τη διάθεση σκέφτηκα να μοιραστώ και γω μαζί σας κάποιες σκέψεις μου. Να μοιραστώ μαζί σας τα άγχη μου.

Είμαι 42 χρονών, παντρεμένος και πατέρας 2 παιδιών 3,5 ετών. Εδώ και 3 χρόνια με πρόβλημα πίεσης (φαντάζομαι καταλάβατε όλοι το πως και το γιατί).

Διανύουμε κάθε χρόνο μια μακρά περίοδο εξαντλητικών συνθηκών εργασίας, χωρίς προσωπική ζωή, χωρίς χρόνο για τους εαυτούς μας. Φεύγουμε το πρωί που όλοι κοιμούνται, γυρνάμε στο σπίτι όταν όλοι κοιμούνται. Ως πότε;

Πριν μία εβδομάδα "χάσαμε" ένα παιδικό φίλο. Την ημέρα της κηδείας του έφυγα από το γραφείο με την ψυχή στο στόμα. Όταν είπα στον πελάτη (που με είχε μισή ώρα στο γραφείο χωρίς λόγο) ότι πρέπει να φύγω με στραβωκοίταξε. Αναγκάστηκα να του πω που πάω κι αυτός με ρώτησε τι ώρα θα γυρίσω στο γραφείο για να έρθει. Χαλάστηκα τόσο....

Σε μια εβδομάδα περίπου πρόκειται να γίνω πατέρας για τρίτη φορά. Πλησιάζει η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου και το άγχος για την δουλειά δεν μ' αφήνει να το χαρώ. Ως εδώ...

Δεν πρόκειται ν'αφήσω κανέναν απαράδεκτο να μου χαλάσει τις στιγμές. Αν θέλουν να δώσουν παράταση ας δώσουν... Θα δουλέψω σαν άνθρωπος, θα σταθώ στη γυναίκα μου όσο μπορώ έστω και αυτές τις τελευταίες μέρες, απόψε το απόγευμα θα πάρω τα αγοράκια μου να τα πάω βόλτα, και το βράδυ θα κάτσω με τις ώρες να βλέπω την κορούλα μου να παίζει στην κοιλίτσα της μαμάς της. Αυτά... Ευχαριστώ φίλοι μου. Καλή δύναμη να έχουμε.

Συνάδελφε πραγματικά σε ζηλεύω! Πάντα με την καλή έννοια.

Εσύ τουλάχιστον έχεις την οικογένεια σου...Έκανες παιδιά,παλεύεις γι'αυτά!

Υπάρχουν κάποιοι από εμάς που έχουμε τους άσχημους ρυθμούς ζωής που έχει ένας λογιστής και που περιγράφεις παραπάνω,

αλλά επίσης ενώ είμαστε νέοι , δεν τολμάμε να φτιάξουμε την δική μας οικογένεια....Όχι ότι δεν θέλουμε, απλά δεν μας ''επιτρέπεται''.

Οι λόγοι? Δυστυχώς τόσοι πολλοί.... Οικονομικοί λόγοι, οι απαιτήσεις της ζωής και τόσα άλλα...

Προσπαθουν να μας γκρεμίσουν τα όνειρα και τις ελπίδες..... Μας έκαναν ρομπότ....δεν μας αφήνουν να αναπνεύσουμε...

Υ.Γ. 1 Μακάρι να πάνε όλα καλά με την γέννα και με το καλό να υποδεχτείτε το νέο μέλος της οικογένειας!!!

Υ.Γ. 2 Θέλω επιτέλους να αναπνεύσω.....

[broster]

Αγαπητέ συνάδελφε , εγώ έγινα πατέρας για δεύτερη φορα πριν λίγες μέρες ....... Έχω παρατήσει το γραφείο διότι η οικογένεια μου με έχει περισσότερη ανάγκη ......

Όταν λέω ότι το έχω παρατήσει απλά έρχομαι ώρες τρελές και εννοείτε ότι δεν υπάρχει χρόνος για ξεκούραση .... Δυστυχώς είμαστε ο χειρότερος κλάδος από άποψη συνδικαλιστικής οργάνωσης και αυτό έχει ως αποτέλεσμα κάθε ΑΧΡΗΣΤΟΣ στο υπουργείο να μας κάνει ότι θέλει και στις δικές μας πλάτες να παρουσιάζει έργο που ούτε στα πιο τρελλά του όνειρα δεν φανταζόταν και όχι μονό αυτό να είσαι συνεχώς εκτεθειμένος είτε με αποδείξεις για λεφτά που δεν εισπράτει και πιθανό να μη πάρεις ποτέ , ενώ αντίθετα πχ οι μισθωτοί με τη παρ.2 του άρθρου 46 για τις ανείσπρακτες αποδοχές μπορούν να τις φορολογηθούν όποτε τις εισρπάξουν ........

Χώρια ότι για να είσαι απολύτως τυπικός πρέπει να είσαι συνεχώς συνδεδεμένος με τη βάση δεδομένων και να μη χάνεις εγκύκλιο ..... ,

Τέλος πάντων εγώ αποφάσισα ότι η οικογένεια είναυ ιερότερο πράγμα από τις βλακείς του κάθε υπουργείο , βεβαίως έχει τεράστιο προσωπικό κόστος και σε υγεία και σε όνομα ............

[ype]

Σου εύχομαι συνάδελφε να υποδεχθείς με το καλό ένα υγιές μωρό και να βρείς το χρόνο να ασχολείσαι με την οικογένειά σου όσο χρειάζεται.

Κι εσύ Αποστόλη να χαρείς το νέο μέλος της οικογένειάς σου.

ΥΓ: Ίσως κάποτε ως κλάδος (και οι φορείς) να κάνουμε μια αυτοκριτική και να δούμε τι κάναμε αυτά τα τελευταία χρόνια.

Βάλαμε τα χεράκια μας και βγάλαμε τα ματάκια μας.

Στραφήκαμε εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων και σε ότι μας αφορά εναντίον των υπαλλήλων εφορίας και ΙΚΑ (όλων και όχι μόνο των αντιπαραγωγικών) και επιδιώξαμε να αναλάβουμε την διεκπεραίωση όλων των συναλλαγών των πολιτών με αυτές τις υπηρεσίες, προσβλέποντας σε αύξηση του τζίρου του κλάδου μας.

Ως αποτέλεσμα, οι ΔΟΥ καταργούνται, το ικα υπολειτουργεί, οι υπάλληλοι τους περισσεύουν και μπορούν να απολυθούν (όσοι δεν βγήκαν στην εφεδρεία) κι εμείς από το πρωί ως το βράδυ παλεύουμε να διεκπεραιώσουμε θέματα σε ανέτοιμα μηχανογραφικά συστήματα που σέρνονται, σε ασφυκτικές προθεσμίες.

Πετύχαμε να γίνουμε δημόσιοι υπάλληλοι, αποδοτικοί αλλά χωρίς ωράρια και χωρίς αποδοχές.

Και χωρίς να μας αναγνωρίζεται το δικαίωμα του λάθους.

Μιά χαρά τα καταφέραμε.

Ίσως το χειρότερο που πετύχαμε τις τελευταίες 3 δεκαετίες είναι να καταστρέψουμε την κοινωνικότητά μας.

Επιβεβαιώνουμε τη Θάτσερ: "Δεν υπάρχουν κοινωνίες, μόνο άτομα"

[SARAKINOS]

Συνάδελφε taxofiice, δεν ξέρω πως να σε χαρακτηρίσω...Με την εκ βαθέων εξομολόγησή σου κατάφερες να βγάλεις όχι μόνο από μέσα σου την πίκρα και τον καϋμό σου, αλλά και έκανες όλους εμάς να καταλάβουμε τι έχουμε πάθει. Ησουν τόσο αληθινός, που φαντάζεις ψεύτικος ! Για αυτό σου γράφω ότι δεν ξέρω πως να σε χαρακτηρίσω. Μέσα σε λίγες γραμμές απεικόνισες την κατάσταση ενός ολόκληρου κλάδου, που έγινε υποχείριο του συστήματος, χωρίς να το επιδιώξει. Κατάφερες να δείξεις με όσα έγραψες ότι δεν πρέπει να είμαστε τόσο φιλότιμοι και σωστοί, γιατί θα μας φορτώσουν το σαμάρι και θα κρατάνε το μαστίγιο, χωρίς να μας δίνουν ούτε καρότο. Λάθος, το καρότο είναι οι παρατάσεις. Εύχομαι με το καλό να αγκαλιάσετε, εσύ και η γυναίκα σου το τρίτο σας βλαστάρι. Σε ζηλεύω, φίλε μου. Να είσαι πάντα καλά , να είσαι πάντα σωστός, όπως τώρα και όλα θα πάνε καλά, πίστεψέ με. Είμαι πάνω από 40 χρόνια στο επάγγελμα και δεν είχα ξαναζήσει αυτά που ζούμε σήμερα. Θα ξημερώσει άσπρη μέρα και για μας, όπως λέει το τραγουδάκι. Γεια χαρά σου.

[ethos]

Στραφήκαμε εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων και σε ότι μας αφορά εναντίον των υπαλλήλων εφορίας και ΙΚΑ (όλων και όχι μόνο των αντιπαραγωγικών) και επιδιώξαμε να αναλάβουμε την διεκπεραίωση όλων των συναλλαγών των πολιτών με αυτές τις υπηρεσίες, προσβλέποντας σε αύξηση του τζίρου του κλάδου μας.

Ως αποτέλεσμα, οι ΔΟΥ καταργούνται, το ικα υπολειτουργεί, οι υπάλληλοι τους περισσεύουν και μπορούν να απολυθούν (όσοι δεν βγήκαν στην εφεδρεία) κι εμείς από το πρωί ως το βράδυ παλεύουμε να διεκπεραιώσουμε θέματα σε ανέτοιμα μηχανογραφικά συστήματα που σέρνονται, σε ασφυκτικές προθεσμίες.

Πετύχαμε να γίνουμε δημόσιοι υπάλληλοι, αποδοτικοί αλλά χωρίς ωράρια και χωρίς αποδοχές.

Και χωρίς να μας αναγνωρίζεται το δικαίωμα του λάθους.

Μιά χαρά τα καταφέραμε.

Ίσως το χειρότερο που πετύχαμε τις τελευταίες 3 δεκαετίες είναι να καταστρέψουμε την κοινωνικότητά μας.

Επιβεβαιώνουμε τη Θάτσερ: "Δεν υπάρχουν κοινωνίες, μόνο άτομα"

Δεν συμφωνω

προσβλεπουμε στη μειωση του χρονου εργασιας μας αλλα και των επιχειρησεων

στη μειωση της γραφειοκρατιας που δημιουργει κοστος σε ολους μας

στην ελαχιστοποιηση λαθων του συστηματος που αυξανουν τις μη παραγωγικες εργατοωρες

ο τζιρος του κλαδου ειναι λογικοτατο να μειωθει εφοσον η μηχανογραφηση ειναι επαρκης

δωσαμε τζιρο για να εχουμε ποιο ανθρωπινες ωρες εργασιας και ζωη

η ανικανοτητα - εκδικητικοτητα των διοικητων - δημοσιων υπαλληλων μας δημιουργει προβλημα διαβιωσης

[kiky]

Όπου και αν προσβλέπουμε...το παράπονο μας είναι ίδιο με του Ελύτη..

Όσο κι αν κανείς προσέχει

όσο κι αν τα κυνηγά

Πάντα πάντα θα 'ναι αργά

δεύτερη ζωή δεν έχει.

[MDASK]

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ

μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.

Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.

A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.

Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.

Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω

[PATDINA]

καλησπερα σε ολους οσους ευαισθητοποιηθηκαν απο μια εκ βαθεων εξομολογηση!!

το ποσο σπουδαιο ειναι να μπορει ενας ανθρωπος να εξωτερικευσει αυτα που εχει μεσα του ειναι γνωστο,αλλα η σημασια της συγκεκριμενης ειναι μεγαλυτερη ,γιατι στην ουσια εκφραζει το μεγαλυτερο μερος ενος κλαδου .

Οταν ακους γυρω σου ανθρωπους να αντιμετωπιζουν τις ιδιες καταστασεις με εσενα παντα παιρνεις κουραγιο και δυναμη να συνεχισεις ,γνωριζοντας πως δεν εισαι μονος και κυριως γιατι ξερεις πως καποιος ,καπου , σε καταλαβαινει!!

Τιποτα δεν εχει μεγαλυτερη σημασια απο την υγεια και αυτους που σε κανουν ευτυχισμενο και ηρεμο ,ειτε ειναι η οικογενεια ,για οσους εχουμε.ειτε οι φιλοι κλπ. Αυτο που μετραει ειναι να περναμε ωρες ευχαριστες μαζι τους και να μην ερθει καποια στιγμη που θα ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΕΙΣ για πραγματα που ηθελες να κανεις μαζι τους και δεν προλαβες ,λογω φορτου εργασιας. Η γιαγια μου ελεγε οτι οι δουλειες ποτε δεν τελειωνουν και ποσο μαλλον οι δικες μας!!

Γι¨αυτο χαρειτε οσο μπορειτε και σημερα το βραδυ ,μια που εχει πανσεληνο αδραξτε την ευκαιρια για λιγη ηρεμια, ξεκουραση και χαλαρωση με αυτους που αγαπατε!!

Να χαιρομαστε ολοι τα παιδια μας και οι ελευθεροι( Ρια για σενα),ναμην αγχωνονται, οταν ερθει η ωρα η δουλεια μπορει να περιμενει.

Αλλωστε αυτη παντα εκει θα ειναι στιβαγμενη, ενω εμεις φευγουμε!!!

[ethos]

Γι¨αυτο χαρειτε οσο μπορειτε και σημερα το βραδυ ,μια που εχει πανσεληνο αδραξτε την ευκαιρια για λιγη ηρεμια, ξεκουραση και χαλαρωση με αυτους που αγαπατε!!

Να χαιρομαστε ολοι τα παιδια μας και οι ελευθεροι( Ρια για σενα),ναμην αγχωνονται, οταν ερθει η ωρα η δουλεια μπορει να περιμενει.

Αλλωστε αυτη παντα εκει θα ειναι στιβαγμενη, ενω εμεις φευγουμε!!!

NAI ΚΑΛΑ

πανσεληνος...

να χαιρομαστε...

σημερα το βραδυ....

μπαρμπουτσαλα!!!

επειδη εχεις τα γενεθλια σου και θα εχει κοκο το βραδυ εισαι στην τρελη χαρα!! :D

εμας μας ρωτας που βλεπουμε εφιαλτες με δηλωσεις και ΦΠΑ να μας κυνηγαν?

:angry: :angry: (πολυ καρπουζι βραδιατικα)

Χρονια Πολλα Ντιναρα!!!

να περασετε υπεροχα σημερα!!

[PATDINA]

NAI ΚΑΛΑ

πανσεληνος...

να χαιρομαστε...

σημερα το βραδυ....

μπαρμπουτσαλα!!!

επειδη εχεις τα γενεθλια σου και θα εχει κοκο το βραδυ εισαι στην τρελη χαρα!! :D

εμας μας ρωτας που βλεπουμε εφιαλτες με δηλωσεις και ΦΠΑ να μας κυνηγαν?

:angry: :angry: (πολυ καρπουζι βραδιατικα)

Χρονια Πολλα Ντιναρα!!!

να περασετε υπεροχα σημερα!!

Ευχαριστω Σακη και εσυ ο,τι επιθυμεις!!!

εφιαλτες ολοι βλεπουμε ,αλλοι πολλους και αλλοι λιγοτερους. Αν πας και καμια βολτα στα Καστρα ή στην παραλια δεν χαθηκε και ο κοσμος!!

Και αυριο μερα ειναι!!

[ΧΡΥΣΑ]

καποτε εδω μεσα ειχαμε χρονο και διαθεση και βγαζαμε πολλα σωψυχα ...

αυτη η δημοσιευση μου θυμισε εκεινες τις μερες....

πραγματι εχουν δυσκολεψει πολυ τα πραγματα και η ψυχολογια μας εχει γινει ασανσερ σε πολυοροφη οικοδομη....

η αγαπη των ανθρωπων γυρω μας και η επικοινωνια θα μας κραταει στα ψηλα πατωματα...

τι πιο αισιοδοξο κι ελπιδοφορο και χαλαρωτικο απο το να μεγαλωνεις παιδια

....απολαυστε το , μεγαλωνουν τοσο γρηγορα !!!

για τους υπολοιπους , εχει και κατι ωραιες συναυλιες κατω απ το φεγγαρι !!!!

Καλο βραδυ !!!!

[Foxmuldergr]

Συνάδελφε, παρότι νεότερος σου και χωρίς οικογένεια από πίσω, μοιράζομαι τους ίδιους προβληματισμούς. Εργάζομαι 12 και 14 ώρες την ημέρα, παλεύω με τα προβλήματα του καθενός και προσπαθώ να βοηθήσω τόσο τους πελάτες όσο και όσους έρχονται για δήλωση, και όλα αυτά ενώ με το ζόρι τα βγάζω πέρα με τα έξοδα - ΤΕΒΕ, ενοίκιο, ΦΠΑ που δεν έχω εισπράξει, πανάκριβα προγράμματα κτλ. Χθες ήμουν σε έναν πελάτη και μια γνωστή μου πέταξε ότι "τόσα λεφτά βγάζεις με τις δηλώσεις". Δε μπήκα καν στον κόπο να απαντήσω όχι γιατί δεν είχα διάθεση, αλλά γιατί πολύ απλά ποτέ κανείς δεν πρόκειται να καταλάβει αυτό το επάγγελμα αν δεν το ζήσει από μέσα.

Έχω φίλο δημόσιο υπάλληλο που ξυπνάει μεν 6.00 αλλά 13.30 είναι σπίτι του - πολλές φορές και 12.30 και 12.00. Τον ζηλεύω κάποιες στιγμές, αλλά από την άλλη σκέφτομαι ότι δεν θα μου αρκούσε να παίρνω το χιλιάρικο που παίρνει και να τα ξύνω όλη μέρα - θα αποζητούσα συγκινήσεις και κάτι παραπάνω.

Το επάγγελμα είναι κυριολεκτικά ευχή και κατάρα. Σου δίνει πολλά αλλά σου παίρνει περισσότερα.

Από την πλευρά μου, κάνω την εξής σκέψη: όταν θα είμαι στα τελευταία μου, σε ένα κρεβάτι και θα γυρνάω πίσω με το μυαλό μου για να κάνω την αυτοκριτική μου σχετικά με το τι έκανα στη ζωή μου, τίποτα από όλα αυτά δε θα έχει σημασία. Ούτε το ΦΠΑ, ούτε οι προθεσμίες, ούτε οι δηλώσεις, ούτε τίποτα. Αντίθετα, θέλω να σκέφτομαι ότι πέρασα όμορφες στιγμές με πρόσωπα που αγαπώ και όχι ότι τους παραμέλησα γιατί "ήταν η δουλειά μου". Και με αυτή τη σκέψη προσπαθώ να πορεύομαι από δω και στο εξής.

Ας σκεφτούμε όλοι τι πράγματι έχει σημασία σε αυτή τη ζωή και ας πράξουμε αναλόγως, βάζοντας όρια στον εαυτό μας..

[Roxanne]

Τι να πω... κοντεύουν να μας μετατρέψουν σε αριθμομηχανές.

Ομως όχι δεν θα τα καταφέρουν

Taxoffice & Αποστόλη με το καλό να υποδεχθείτε τα μωράκια σας

Γιατί αυτά είναι τα πιο σημαντικά σε τούτο τον κόσμο

Και για τους φίλους που δεν έχουν παιδιά, ξέρουν επίσης να ξεχωρίζουν το σημαντικό απ το ασήμαντο

κι εδω ταιριαζει ένα απόσπασμα απ τον ΜΙΚΡΟ ΠΡΙΓΚΗΠΑ

- Τώρα και εκατομμύρια χρόνια, τα λουλούδια πετάνε αγκάθια. Κι όμως, τώρα και εκατομμύρια χρόνια, τα αρνιά τρώνε τα λουλούδια. Δεν είναι, λοιπόν, σοβαρό θέμα να προσπαθείς να καταλάβεις γιατί τα λουλούδια κουράζονται τόσο πολύ για να ξεπετάνε αγκάθια που ποτέ δεν χρησιμεύουν σε τίποτα; Δεν είναι σημαντικό πρόβλημα ο πόλεμος ανάμεσα στα αρνιά και τα λουλούδια; Δεν είναι πολύ πιο σοβαρό και πιο σημαντικό από τους λογαριασμούς ενός χοντρού κόκκινου κυρίου; Κι αν εγώ ήξερα ένα μοναδικό στον κόσμο λουλούδι, που δεν υπήρχε πουθενά αλλού, εκτός από τον πλανήτη μου και που ένα μικρό αρνί μπορεί να το καταστρέψει με μια χαψιά, έτσι, ένα πρωί, χωρίς να καθόλου να σκεφτεί αυτό που κάνει, αυτό δεν είναι σημαντικό και σοβαρό θέμα;

Κοκκίνισε, ύστερα πρόσθεσε:

- Αν κάποιος αγαπάει ένα λουλούδι που δεν υπάρχει παρά μόνο ένα δείγμα του μέσα σε εκατομμύρια και εκατομμύρια αστέρια, αυτό είναι αρκετό για να νιώθει ευτυχισμένος όταν το κοιτάζει. Σκέπτεται «Το λουλούδι μου είναι κάπου εκεί…» Μα αν το μικρό αρνί φάει το λουλούδι, θα ‘ναι για κείνο σαν να είχαν ξαφνικά σβηστεί όλα τ’ αστέρια! Κι αυτό δεν είναι σημαντικό!…

[SARAKINOS]

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ

μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.

Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.

A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.

Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.

Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω

Μόνοι μας τα χτίσαμε, φίλτατη. Ο Αλεξανδρινός μιλάει για τους μοναχικούς, για του εξόριστους της κοινωνίας. Εμείς χτίσαμε αυτά τα τείχη, όχι από πέτρα αλλά από ηλεκτρονικά δίκτυα. Εξω από το pc μας, υπάρχει ένας κόσμος, που τον έχουμε ξεχάσει. Δυστυχώς...

[SOTPAR]

Πρωτα απο ολα η υγεια μας,η ψυχικη ισορροπια μας,και η οικογενεια μας.Και η δουλεια μας μπορει να προχωραει και να ζουμε τη ζωη μας.Χρειαζεται καλος προγραμματισμος και .....λιγοτερα λεφτα...Και με λιγοτερα παλι θα ζησουμε. ΟΧΙ ΣΤΗ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑ

[All Bandy]

Πρωτα απο ολα η υγεια μας,η ψυχικη ισορροπια μας,και η οικογενεια μας.Και η δουλεια μας μπορει να προχωραει και να ζουμε τη ζωη μας.Χρειαζεται καλος προγραμματισμος και .....λιγοτερα λεφτα...Και με λιγοτερα παλι θα ζησουμε. ΟΧΙ ΣΤΗ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑ

Ας πάρω αυτά που μου χρωστάνε και για τα οποία έχω πληρώσει ΦΠΑ και θα πληρώσω και φόρους και μετά θα βολευτώ και με τα λιγότερα.

[TaxOffice]

Παιδιά καλημέρα σας, σας ευχαριστώ για τις ευχές σας. Αποστόλη να σας ζήσει. Και στα δικά σας όσοι το σκέφτεστε ακόμη.

Στο taxisnet πανηγυρίζουν για τις 80000 δηλώσεις που παραλαμβάνουν ημερησίως. Αναρωτιέμαι ακόμη και 100000 δηλώσεις να παραλαμβάνουν χωρίς να μας βγάζει τη ψυχή πόσες μέρες χρειάζονται για να παραλειφθούν τα 3000000 δηλώσεις που υπολοίπονται ;;;; Για να μη μας λένε στις 16/7 το μεσημέρι ότι θα μας κάνουν χάρη αν δώσουν παράταση.

Τέλος πάντων. Καλή δύναμη και καλά κουράγια. Και πάλι ευχαριστώ για τις ευχές σας.

[ype]

Δεν συμφωνω

προσβλεπουμε στη μειωση του χρονου εργασιας μας αλλα και των επιχειρησεων

στη μειωση της γραφειοκρατιας που δημιουργει κοστος σε ολους μας

στην ελαχιστοποιηση λαθων του συστηματος που αυξανουν τις μη παραγωγικες εργατοωρες

ο τζιρος του κλαδου ειναι λογικοτατο να μειωθει εφοσον η μηχανογραφηση ειναι επαρκης

δωσαμε τζιρο για να εχουμε ποιο ανθρωπινες ωρες εργασιας και ζωη

η ανικανοτητα - εκδικητικοτητα των διοικητων - δημοσιων υπαλληλων μας δημιουργει προβλημα διαβιωσης

Σε πολλά προσβλέπαμε συνάδελφε αλλά το αποτέλεσμα είναι ότι αν το μετρήσεις θα δείς ότι περισσότερο από το μισό σου χρόνο τον περνάς στο ταξις και έχεις υποκαταστήσει τους υπαλλήλους των υπηρεσιών χωρίς ανταμοιβή

..............

Έχω φίλο δημόσιο υπάλληλο που ξυπνάει μεν 6.00 αλλά 13.30 είναι σπίτι του - πολλές φορές και 12.30 και 12.00. Τον ζηλεύω κάποιες στιγμές, αλλά από την άλλη σκέφτομαι ότι δεν θα μου αρκούσε να παίρνω το χιλιάρικο που παίρνει και να τα ξύνω όλη μέρα - θα αποζητούσα συγκινήσεις και κάτι παραπάνω.

Το επάγγελμα είναι κυριολεκτικά ευχή και κατάρα. Σου δίνει πολλά αλλά σου παίρνει περισσότερα.

................

Επειδή το συγκεκριμένο απόσπασμα δημιουργεί κάποιες εντυπώσεις ή έστω εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο εντυπώσεων, θέλω να καταθέσω κι εγώ ότι:

1. Εχω φίλη υπάλληλο δημοσίου που επειδή δεν προλαβαίνει στο ωράριό της και η δουλειά της δεν μπορεί να μένει πίσω παίρνει και στο σπίτι και φυσικά αμείβεται με τον γνωστό κουτσουρεμένο πλέον μισθό.

2. Εχω φίλο δημόσιο υπάλληλο, εκπαιδευτικό ο οποίος, (και οι συνάδελφοί του στο ίδιο σχολείο) σε όλο το σχολικό έτος 2011-2012 μετά το τέλος του ωραρίου του παρέμενε στο σχολείο μέχρι τις 7-8 το βράδυ (και οι συνάδελφοί του εκ περιτροπής) προκειμένου να λειτουργεί η βιβλιοθήκη που είχαν για να διαβάζουν τα παιδιά που δεν είχαν βιβλία, να κάνουν τις εργασίες τους τα παιδιά που στο σπίτι δεν είχαν η/υ και internet και να λύνουν τις απορίες τους τα παιδιά που δεν μπορούσαν να πάνε σε φροντιστήριο. Εννοείται ότι κι αυτοί αμείβονται με το γνωστό κουτσουρεμένο μισθό του δημοσίου

[ΕΙΡΗΝΗ]

.

[nisang]

η ανικανοτητα - εκδικητικοτητα των διοικητων - δημοσιων υπαλληλων μας δημιουργει προβλημα διαβιωσης

η ανικανοτητα - εκδικητικοτητα των διοικητων - δημοσιων υπαλληλων μας δημιουργει προβλημα διαβιωσης

η ανικανοτητα - εκδικητικοτητα των διοικητων - δημοσιων υπαλληλων μας δημιουργει προβλημα διαβιωσης

η ανικανοτητα - εκδικητικοτητα των διοικητων - δημοσιων υπαλληλων μας δημιουργει προβλημα διαβιωσης

η ανικανοτητα - εκδικητικοτητα των διοικητων - δημοσιων υπαλληλων μας δημιουργει προβλημα διαβιωσης

η ανικανοτητα - εκδικητικοτητα των διοικητων - δημοσιων υπαλληλων μας δημιουργει προβλημα διαβιωσης

[ype]

η επαγγελματική συνείδηση και η προσήλωση των ιδιωτικών στελεχών στους στόχους και τη λειτουργία του καθαγιασμένου ιδιωτικού τομέα μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα επιβίωσης ενίοτε.

http://www.inews.gr/257/navagosostis-esose-louomeno-kai-apolythike.htm