Μια γνώμη από την παρέα μας εδώ (κριτική = + ή - )... θα μου ήταν απαραίτητη....!

[ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

Αρθρο υπ. αρ 201 στην εφημερίδα "Χανιώτικα Νέα":

" Φωνάζουν οι Αλμουναίοι και οι παρατρεχάμενοι τους... "

http://www.haniotika-nea.gr/index.php?art_id=42364

[xaroula]

Αρθρο υπ. αρ 201 στην εφημερίδα "Χανιώτικα Νέα":

" Φωνάζουν οι Αλμουναίοι και οι παρατρεχάμενοι τους... "

http://www.haniotika-nea.gr/index.php?art_id=42364

Μα άμα το βρώ μέσα στο λιμάνι πνιγμένο;

[ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

!!!

Τι περίεργο να επικοινωνείς με κάποιον χωρίς να χρησιμοποιήθει ούτε ένα γράμμα, ούτε ένα νεύμα...

Ετσι είναι λοιπόν Βούλα και πως ν'αλλάξει.....

[ype]

Καλημέρα Κωστή

Μεγάλη μου τιμή που με επικαλείσαι στα άρθρα σου αλλά εγώ απλά αντέγραψα μια φράση του Βλαδίμηρου από τα παλιά..........

Εκείνος έβλεπε πολύ μπροστά.

Μια που δίνεις όμως τόση σημασία στις παρατηρήσεις μου πρέπει να προσέχω πολύ τι λέω.....

Λοιπόν :

1. Αν δεχθούμε ότι μεταξύ του κράτους και των τραπεζών υπάρχει έρωτας τότε δεν υπάρχει έγκλημα (σ΄αυτή τη σχέση) γιατί ο έρωτας είναι μια σχέση αλληλοσυμπλήρωσης. Και σ΄αυτή την σχέση δεν ψάχνουμε ποιος έχει ποιόν ρόλο γιατί απλά ο καθείς έχει τον ρόλο που του ανέθεσε η φύση.

Εγώ θεωρώ απλά ότι υπάρχει αγαστή συνεργασία γιατί υπάρχουν συμπληρωματικοί ρόλοι στην προώθηση του στόχου! Της κυριαρχίας του κεφαλαίου και εν προκειμένω του Τραπεζικού και χρηματιστηριακού όπως προέβλεψε ο Λένιν.

2. Το έγκλημα που υπάρχει είναι αυτό του βιασμού των μαζών. Τακτική απαραίτητη για την επίτευξη του στόχου.

3. Ελεγε επίσης ο "Παλιός γνωστός μου" με το μικρό μούσι (ο Βλαδίμηρος) πως η "πολιτική είναι η συμπυκνωμένη έκφραση της οικονομίας" και κατα συνέπεια δεν είναι η πολιτική (και οι πολιτικοί ως εκφραστές της) που ορίζουν τα πλαίσια λειτουργίας της οικονομίας αλλά η οικονομία που μέσω της πολιτικής εκφράζει/θεσμοθετεί τα όρια μέσα στα οποία θέλει να κινείται.

4. Ενας άλλος παλιός γνωστός μου, με μεγάλα γένια αυτός (Φρ. Ένγκελς), έλεγε:

"Το κράτος δεν είναι καθόλου μια δύναμη που επιβλήθηκε στην κοινωνία απ' έξω. Το κράτος δεν είναι επίσης «η πραγματικότητα της ηθικής ιδέας», «η εικόνα και η πραγματικότητα του λογικού», όπως ισχυρίζεται ο Χέγκελ. Το κράτος είναι προϊόν της κοινωνίας σε ορισμένη βαθμίδα εξέλιξης. Το κράτος είναι η ομολογία ότι η κοινωνία αυτή μπερδεύτηκε σε μιαν άλυτη αντίφαση με τον εαυτό της, διασπάστηκε σε ασυμφιλίωτες αντιθέσεις, που δεν έχει τή δύναμη να τις εξορκίσει. Και για να μη φθείρουν τον εαυτό τους και την κοινωνία σ' έναν άκαρπο αγώνα αυτές οι αντιθέσεις, οι τάξεις με τ' αντιμαχόμενα οικονομικά συμφέροντα, έγινε αναγκαία μια δύναμη, που φαινομενικά στέκει πάνω από την κοινωνία, για να μετριάζει τη σύγκρουση, για να την κρατάει μέσα στα όρια της «τάξεως». Κι η δύναμη αυτή, που προήλθε από την κοινωνία, μα που βάζει τον εαυτό της πάνω απ' αυτήν, που όλο και περισσότερο αποξενώνεται απ' αυτήν, είναι το κράτος».

Συμπερασματικά είναι η κυρίαρχη τάξη στον καπιταλισμό που εκφράζεται από το κράτος και επιβάλλεται δι αυτού και παρεπόμενα είναι τα κράτη που συστήνουν ενώσεις (πχ Ε.Ε.) και συνεπώς αυτές οι ενώσεις τελικά εκφράζουν την κυρίαρχη τάξη καθορίζοντας κεντρικά πολιτικές που τα συνεργαζόμενα κράτη αναλαμβάνουν να εφαρμόσουν προς το σκοπό της προώθησης των συμφερόντων αυτής της κυρίαρχης τάξης (εν προκειμένω του κεφαλαίου).

Αρα δεν είναι ο καημένος ο Κωστάκης (ή σήμερα ο Γιωργάκης) που θέλει να εφαρμόσει κοινωνική πολιτική αλλά δεν τον αφήνει ο Αλμούνια.......

Είναι ο Κωστάκης κι ο Γιωργάκης που συνειδητά αναλαμβάνουν εναλλάξ την προώθηση στα δικά μας όρια των πολιτικών που εκφράζονται συμπυκνωμένα στο λόγο του Αλμούνια αλλά έχουν επεξεργαστεί και αποφασιστεί από την "οικονομία" άρα από την κυρίαρχη τάξη.

5. Στο θέμα της αντιπροσωπευτικής "δημοκρατίας" στην οποία εμείς επιλέγουμε (?) και ανεβάζουμε ή κατεβάζουμε τους ντόπιους εκφραστές της κυριαρχίας του κεφαλαίου υπάρχει κάτι ακόμα βαθύτερο για διερεύνηση..........

Εμείς επιλέγουμε μεταξύ του Χ ή του Ψ υποψήφιου του ενός ή άλλου συνδιασμού αλλά ποιός και με ποιό τρόπο και με ποιά κριτήρια επιλέγει αυτούς τους υποψηφίους από τους οποίους εμείς θα διαλέξουμε;

Αν εγώ επιλέγω να εκτεθώ υποψήφιος στις εκλογές μόνος μου ως ανεξάρτητος τι τύχη θα έχω;

Κι αν θέλω εγώ στοιχιθώ πίσω από τον Γιωργάκη ή τον Κωστάκη που έχουν την αποδοχή της κυρίαρχης τάξης αλλά εγώ λέω άλλα και κάνω άλλα, θα με θέλουν εκείνοι στις λίστες τους ώστε να με βρείς εσύ να με επιλέξεις;

ΥΓ: Μην μπλέκεσαι στην δίνη της ανάλυσης με βάση μαθηματικά μοντέλα και μην προσπαθείς να καταλάβεις κοιτάζοντας αυτά που φαίνονται. Προσπάθησε στην ανάλυσή σου να λειτουργείς αφαιρετικά. Βγάλε από μπροστά όσα θαμπώνουν και μπερδεύουν και δες τον βασιλιά γυμνό.

Ειχα ένα καθηγητή στο Πανεπιστήμιο που χλεύαζε τους Μαρξιστές λέγοντας πως όσοι δεν τα καταφέρνουν καλά στα μαθηματικά και δεν αντιλαμβάνονται την οικονομική ανάλυση γίνονται μαρξιστές.

Όμως οι Μαρξ-Εγκελς στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ ανέπτυξαν την μόνη τεκμηριωμένη επιστημονική ανάλυση του Καπιταλισμού πίσω από μαθηματικά μοντέλα, όπως οι καπιταλιστές δεν θέλουν να φαίνεται.

[ype]

Τι λέγαμε Κωστή; τι λέγαμε;

http://www.taxheaven.gr/acforum/index.php?...st&p=327195

[ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

Αρθρο υπ. αρ 203 στην εφημερίδα "Χανιώτικα Νέα":

" Oργή"

http://www.haniotika-nea.gr/index.php?art_id=43034

[ΧΡΥΣΑ]

.........................

Ας αφιερώσω το άρθρο μου σήμερα σε όλους τους οργισμένους αγαπημένους φίλους μου?

Σταυρουλάκης Αρτ. Κωνσταντίνος

Οικονομολόγος Α.Β.Σ.Θ.

.......................

επειδη ειμαι παρα πολυ οργισμενη, εξοργισμενη αν αυτο λεει κατι παραπανω....

και επειδη θα ηθελα παρα πολυ και ελπιζω, να με υπολογιζεις στους αγαπημενους σου φιλους ...

θελω να πω ενα μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!!! για οσα μας αφιερωνεις κατα καιρους και για τον αερα που δινεις στις ελπιδες και στα ονειρα μας .....

(οχι πως συμφωνω σε ολα οσα λες, μερικες φορες μαλιστα ειμαι και ακρως αντιθετη, αλλα τρελλαινομαι για τον τροπο που τα λες και για οσα εκπεμπουν τα λογια σου, που ειναι σπανιας, για τις μερες μας, ευαισθησιας, αξιας, καθαροτητας και ηθικης)

[MXalit]

[ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

θελω να πω ενα μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!!! για οσα μας αφιερωνεις κατα καιρους και για τον αερα που δινεις στις ελπιδες και στα ονειρα μας .....

Εγώ θα ήθελα Χρύσα να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ διότι η παρέα εδώ αποτέλεί μια τεράστια δεξαμενή ανταλλαγής απόψεων που μου δημιουργεί συνεχώς ερεθισματα σκέψης...

Είναι ένα θέμα στο οποίο πρέπει να δωθεί πολύ μεγάλη σημασία...

Μακάρι να συζητάμε χρόνια πολλά τις σκέψεις μας, να γινόμαστε περισσότεροι (Θεόφιλεεεεεεεεεε !!!!!!!) ωστε η σκέψη μας να τρέφεται ή να γυμνάζεται (όπως θές)

ΥΓ. Για τα υπερβολικά καλά σου λόγια στο τέλος το παραξύλωσες και όπως έιπα στον Βαγγέλη:

Μη μου λέτε τέτοια γιατί θα πάρουν τα μυαλά μου αέρα και μετά θα γράφω άρθρα του στύλ "Μέθοδοι Βελτιοπίοιησης Καθαρών Κερδών του Τραπεζικού Τομέα..."

[ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

[ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

[ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

Άρθρο υπ. αρ 202 στην εφημερίδα "Χανιώτικα Νέα":

"Το ΤΕΒΕ (ΟΑΕΕ) χτυπάει την πόρτα και σε όσους έχουν επιχείρηση με έδρα στα χωριά..... Καλώς το μας κι’ ας άργησε ... "

http://www.haniotika-nea.gr/index.php?art_id=42691

<====>

Απάντηση σε αρνητικά αδημοσίευτα σχόλια:

Άρθρο υπ. αρ 204 στην εφημερίδα "Χανιώτικα Νέα":

" Περί υπαγωγής στο Τ.Ε.Β.Ε. (Ο.Α.Ε.Ε.) ορισμένων επαγγελματιών με έδρα και στα χωρία…"

http://www.haniotika-nea.gr/index.php?art_id=43147

[ype]

Καλημέρα Κωστή.

Θέλοντας να γραπώσει -και καλά κάνει- επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στην πόλη και δηλώνουν έδρα τις απαλλασσόμενες περιοχές (συνήθως χωριά) εμπλέκει όλους χωρίς διάκριση. Η διαταγή 113/24-11-09 δεν κάνει καν προσπάθεια διάκρισης για το που ακριβώς απασχολείται ο επαγγελματίας που παρέχει υπηρεσία και έχει έδρα σε χωρίο (σε απαλλασσόμενη περιοχή). Αμέσως στο ΤΕΒΕ χωρίς δεύτερη κουβέντα.

με αφορμή την παράγραφο θα ήθελα να σχολιάσω.........

Το θέμα της 113 εγκυκλίου είναι διττό.

Κατά πρώτον αφορά στην τακτική της διοίκησης να τροποποιεί με ερμηνείες τις διατάξεις των νόμων και συζητήθηκε ήδη στο άλλο θέμα με την προτεινόμενη παρέμβαση προς τον συνήγορο του Πολίτη (παρεμπιπτόντως έχω αμφιβολίες περί της αρμοδιότητας του αλλά έστω κι έτσι την βρίσκω χρήσιμη κατ΄αρχήν).

Κατά δεύτερον έχει να κάνει με την ανάγκη του φορέα για επιπλέον είσπραξη εισφορών με σκοπό την κάλυψη των τωρινών του αναγκών σε παροχές.

Επι τη δεύτερης αυτής παραμέτρου υπάρχουν όλα όσα έχουν ειπωθεί (προεξαρχόντων των DAS-DIBA) σχετικά με την διαχείριση του και λίγο εως πολύ συμφωνούμε όλοι.

Δεν έχει όμως νομίζω αναλυθεί ως τωρα στην σωστή βάση η μελλοντική επίδραση της ένταξης επιπλέον ασφαλισμένων στον ΟΑΕΕ.

Βεβαίως είναι σωστό να μην υπάρχουν παραθυράκια κι όλοι να αντιμετωπίζονται ως ίσοι άρα να προλαβαίνουμε τις πλάγιες διαδρομές όσων δηλώνουν έδρα την άνω Φουσκομαγουλίτσα και δραστηριοποιούνται στο κλινόν άστυ.

Όμως επι της ουσίας δεν είναι αυτοί το πρόβλημα (κατ΄εμέ) γιατί αυτοί δεν εισφέρουν στον ΟΑΕΕ αλλά δεν έχουν και παροχές. Ο ΟΑΕΕ τους αγνοει παντελώς. Και ναι μεν αν τώρα τους βάλει στον ντορβά ελπίζει ότι θα έχει θετικό ισοζύγιο (ούτε κι αυτό είναι σίγουρο) και με την αύξηση των εισπράξεων θα πάρει μια παράταση ζωής αλλά δεν μας λέει κανείς τι θα γίνει μετά από μερικά χρόνια που και αυτοί θα δικαιούνται παροχές και δεν θα έχει δυνατότητα να επεκταθεί και να βάλει κι άλλους στο σύστημα.

Αρα το ουσιαστικό ζήτημα είναι η εκ βάθρων αλλαγή του ασφαλιστικού και η συνετή του διαχείριση.

Και δεν εννοώ την κατάργηση της σύνταξης ή την υποχρέωση των εργαζόμενων να εργάζονται ως τα 90.

Ίσως αυτή η παρατήρηση να σε οδηγήσει σε ένα σχετικό άρθρο .........

Καλημέρα.....

[ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

Ίσως αυτή η παρατήρηση να σε οδηγήσει σε ένα σχετικό άρθρο .........

Καλημέρα.....

Ολο μπελάδες με βάζεις

Πάντως και βέβαια είναι άλλη μια παράμετρος που πρέπει να συνυπολογιστεί στο θέμα μας..

Πολλά σημεία δείχνουν μια απόφαση φτιαγμένη στο πόδι...

[ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

Άρθρο υπ. αρ 205 στην εφημερίδα Χανιώτικα Νέα με θέμα:

"Η Ορθάνοικτη Διαιροκυβέρνηση"

http://www.haniotika-nea.gr/index.php?art_id=43922

Το άρθρο έιναι αφιερωμένο στα μέλη της Ομάδας Σκέψης που προσπαθούμε να φτιάξουμε καθώς και στον προβληματισμό του Lands στις αερολογίες των θεμάτων που αναπτύσσονται στην συζήτηση περί ανοικτής διακυβέρνησης.

[ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

Της Χαλιμάς τα παραμύθια….

Αυτά λέγονται από την κυβέρνηση για να μπορεί ο κόσμος να κοιμηθεί ήσυχος το βράδυ…

Και αυτό το λέω ειλικρινά, - αν και μη ψηφοφόρος της- με θαυμασμό στην προσπάθεια να κρατήσει το ηθικό ακμαίο. Να δώσει ελπίδα μπας και μέσα από αυτήν δούμε κάποιο φως….

Στην πραγματικότητα παλεύουμε στα κύματα κάπου στην μέση του Ατλαντικού και αυτή μας λέει πως είμαστε στο Κρητικό πέλαγο…. Μπροστά η κυβέρνηση φωνάζει δυνατά… «Ας κολυμπήσουμε κι άλλο παιδιά !!! Να εκεί πιο κάτω βλέπω τα Λαζαρέτα και το Χανιώτικο Φάρο !!!»

Όμως όλα είναι της Χαλιμάς τα παραμύθια…. Και αυτή – επαναλαμβάνω- δεν είναι φράση προσβλητική…. Έχει – όπως είπαμε - την θαλπωρή της… Εμπεριέχει φάρμακο καταπραϋντικό..

Βέβαια- που και που - η κυβέρνηση ξεχνιέται και το ρίχνει στην αλήθεια… Της ξεφεύγει και λέει πως.. «δεν υπάρχει σάλιο»….

Αλλά μετά αμέσως ξανά στο μοναδικό της όπλο…

Της Χαλιμάς τα παραμύθια…Απαλά στ’ αυτιά μας ώστε να δώσει την ελπίδα μέσα στο σκοτάδι… Όπως και να το κάνουμε είναι μια ανάγκη κι αυτή καθόλου παιδική..…

Ήδη η κυβέρνηση έχει πετύχει να νομίζει ο κόσμος ότι το πρόβλημα είναι δίπλα του άρα εύκολα μπορεί να νικηθεί.. Αν ζητήσει απόδειξη τότε θα σωθεί το κράτος…

Της Χαλιμάς τα παραμύθια δηλαδή…

Πως να εξηγήσει στον κόσμο πως το πρόβλημα δεν είναι δίπλα του… Εάν του το πει πως θα υπάρχει ελπίδα;

Σε λίγο καιρό βέβαια θα ξεγυμνωθεί…

Διότι ο κόσμος κάποια στιγμή θα ξεφύγει από το άγχος της συλλογής των αποδείξεων και θυμηθεί την υπόθεση του παγώματος των δανείων των επιχειρήσεων για δύο χρόνια … Τι έγινε; Γιατί ξεχάστηκε;

Τότε, αν ψαχτεί λίγο, θα διαπιστώσει ότι μονάχα η Ελλάδα έκανε τέτοια πρόταση σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση…

Με λίγο περισσότερη αναζήτηση θα διαπιστώσει πως στην πραγματικότητα ολόκληρο το Ευρωπαϊκό Σύστημα έχει θυμώσει με τις … «ανοησίες» της Ελλάδος… Δεν τους αρέσει η παρεμβατική πολιτική της χώρας μας στο Τραπεζικό σύστημα διότι μπορεί να δημιουργηθούν τριβές και στα υπόλοιπα κράτη-μέλη…

Η απόφαση της κυβέρνησης δεν έχει καμία ελπίδα αφού στην πρότασή της αυτή δεν έχει αντίπαλους τις Ελληνικές Τράπεζες αλλά ολόκληρο το Ευρωπαϊκό Τραπεζικό σύστημα και ολόκληρη την …καραδεξιά πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης…

Και αυτόν τον αντίπαλο δυστυχώς τον αντιμετωπίζει σε πολλά μέτωπα…

Όσο περνάει ο καιρός θα διαπιστώσουμε πως τελικά δεν κολυμπάμε στα γαλάζια νερά του Κρητικού πελάου μα στην μέση του Ατλαντικού… Αυτά που βλέπουμε μπροστά μας δεν είναι τα Λαζαρέτα ή ο Χανιώτικος Φάρος μα ποιος ξέρει, ίσως ν’ ναι το χαμένο νησί της Ατλαντίδος…

Παρά ταύτα, πιο να’ ναι το μοναδικό όπλο μας;

Μα η ελπίδα…

Και της Χαλιμάς τα Παραμύθια δίδουν αυτήν την ελπίδα.. Κρατούν το ηθικό ακμαιότατο..

Ας τα ακούσουμε όλοι μαζί και βλέπουμε…

Τα μανίκια ψηλά όμως….

Τα μανίκια ψηλά…

Σταυρουλάκης Αρτεμ. Κωνσταντίνος

Άρθρο υπ’ αρ. 207 - Χανιώτικα Νέα

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2010

[STAGAFOT]

σχολιάζω με Καβάφη:

Μα τα παράθυρα δε βρίσκονται ή δεν μπορώ να τάβρω. Και καλύτερα ίσως να μην τα βρω.

Ισως το φως θάναι μια νέα τυραννία. Ποιος ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει...

[ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

σχολιάζω με Καβάφη:

Μα τα παράθυρα δε βρίσκονται ή δεν μπορώ να τάβρω. Και καλύτερα ίσως να μην τα βρω.

Ισως το φως θάναι μια νέα τυραννία. Ποιος ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει...

Ωστόσο, όπως δίδαξε και ο Ηράκλειτος "Αν δεν προσδοκά κανείς το απροσδόκητο θα το αφήσει ανεξερεύνητο και δε θα το ανακαλύψει".

Ας κάνουμε λοιπόν τα όνειρά μας πραγματικότητα ή τουλάχιστον ας επιλέξουμε το δρόμο προς την κατεύθυνση αυτή.

Πρώτα απ' όλα πρέπει να κάνουμε τους στόχους μας συγκεκριμένους κι όσο πιο συχνά οραματιζόμαστε τον εαυτό μας με κάθε λεπτομέρεια να ζει με τον τρόπο ζωής που ονειρευόμαστε, τόσο πιο εύκολο είναι να το επιτύχουμε!

[ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

Η Αϊτή και η πολιτική της ντροπής…

Τρίτος κόσμος η Αϊτή..

Μα αν είναι αυτός ο τρίτος κόσμος εμείς αλήθεια τι είμαστε;

Δεύτερος ε;

Και προφανώς πρώτος οι Η.Π.Α., η Γαλλία, η Ιαπωνία κ.τ.λ… χμ…Ωραία…

Ίσως –συγκριτικά – να ήταν καλύτερο να λένε πως η Αϊτή είναι 25^ος κόσμος (τουλάχιστον) σύμφωνα με τις συνθήκες που επικρατούν εκεί.…

Συνθήκες που αναμφισβήτητα δένουν κόμπο το στομάχι μας αλλά για ευτυχώς λίγο, μέχρι που η καταβρόχθιση μιας ξεροψημένης μπριζόλας να μας το ξεκομποδέσει…

Η Αϊτή….

Η καημένη Αϊτή της οποίας βεβαίως – όπως μου είπε και ο εξ Καβάλας φίλος Κώστας - οφείλουμε επιπλέον χρέος αφού κατά τον Τάσο Βουρνά, (Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας, Αθήνα, εκδ. Τολίδης, σελ. 94.) : «Το πρώτο κράτος που αναγνώρισε την ελληνική επανάσταση επίσημα ήταν η Αϊτή, ο Boyer έστειλε στις 15.01.1822 έγγραφο στην ελληνική επιτροπή του Παρισιού απαντώντας στην αίτηση των Κοραή, Πίκκολου και Βογορίδη, στο οποίο ανάγγελλε την αναγνώριση της ελληνικής προσωρινής διοίκησης και ευχόταν την νίκη της επανάστασης».

Το θέμα λοιπόν της χώρας αυτής ή γενικά τα δεινά των λεγόμενων τρίτων χωρών θα ήθελα να τα δούμε από μια άλλη σκοπιά… Όχι από την ανθρώπινη πλευρά – εξάλλου αυτήν την βλέπουμε καθημερινά από τα «ανθρώπινα» τηλεοπτικά κανάλια – αλλά από την πολιτική της υπόσταση…. Από το θέμα γιατί δεν βοηθούν πολιτικά οι ανεπτυγμένες χώρες τις υποανάπτυκτες για να αναδυθούν σε βασικά επίπεδα διαβίωσης….

Η λέξη που θα ασχοληθούμε:

«Αναδιανομή πλούτου»

Αναδιανομή πλούτου σε παγκόσμια κλίμακα….

Θα θέσω ένα απλό παράδειγμα για να πάω γρήγορα στο στόχο..

Φανταστείτε –λέει -, έναν κόσμο που όλοι θα είχαν ετήσιο εισόδημα 15.000 ευρώ.. Τι ποσοστό αυτού του εισοδήματος κατά την γνώμη σας θα οδηγούνταν στην αγορά; Μα βέβαια το 100% αφού με τα χρήματα αυτά ίσα-ίσα θα αγοράζαμε τα βασικά αγαθά επιβίωσης. Συνεπώς όλα τα χρήματα θα οδηγούνταν στην αγορά και θα την κρατούσαν ζωντανή και δροσερή....

Τι γίνεται όμως όταν ένα τεράστιο μέγεθος των χρημάτων αυτών συσσωρευτούν σε λίγους; Τότε –σας ξαναρωτώ - αυτοί οι «λίγοι» θα ρίχνουν το 100% του πλούτου τους στην αγορά; Όχι βέβαια… Θα έχουμε λοιπόν την δημιουργία του λεγόμενου «ανενεργού χρήματος» που λέμε κι εμείς οι οικονομολόγοι… Άρα η αγορά –σε αυτή την περίπτωση- δεν θα αναζωογονείται με το 100% του πλούτου αλλά με ένα μέρος αυτού. Όσο μεγαλύτερη συσσώρευση του πλούτου τόσο λιγότερη τροφή για την αγορά..

Με αυτό το παράδειγμα πιστεύω ότι κατανοούμε πόσο σπουδαίο ρόλο κατέχει η αναδιανομή του πλούτου ώστε να αποφεύγεται η συσσώρευσή του σε λίγους...

Οι Αριστερές πολιτικές την επιζητούν – κατά τη γνώμη μου - εν πρώτοις από ηθικής απόψεως, ενώ οι δεξιές πολιτικές κυρίως επειδή με αυτήν πέφτει χρήμα στην αγορά και την κρατάει ζωντανή.…

Συνεπώς η προσπάθεια απεγκλωβισμού των υπανάπτυκτων χωρών από την δυστυχία τους είναι ωφέλιμο πολιτικά από κάθε άποψη, είτε δεξιά είτε αριστερή..

Το κρατάμε αυτό στην άκρη και συνεχίζουμε..

Μια τέτοια προσπάθεια ανάπτυξης των υποβαθμισμένων χωρών θα βρει σοβαρά εμπόδια αφού στις χώρες αυτές το επίπεδο των πολιτών ευνοεί αντίξοες συνθήκες όπως π.χ. αυτές της τρομοκρατίας…

Πώς θα αντιμετωπισθούν λοιπόν αυτές οι αντιξοότητες ώστε να επιτύχουμε την ανάπτυξη των χωρών αυτών και κατ’ επέκταση παγκόσμια αναδιανομή του πλούτου προς όφελος όλων;

Οι Η.Π.Α. και τα Τσιράκια τους απαντούν με πόλεμο… Με αυτόν τον τρόπο πιστεύουν ότι θα φέρουν την ομαλότητα και την ανάπτυξη στους ταλαίπωρους αυτούς τόπους..

Σαν να μας λένε δηλαδή ότι για να πείσεις ένα κρητικό που ζει στη μαδάρα να φορέσει σκαρπίνι θα πας με τα όπλα και την πίεση να του αλλάξεις τα χούγια… Βρε πρώτα θ’ αποθάνει και μετά θα σου πει το ναι…

Άλλος λοιπόν πρέπει να είναι ο τρόπος προσέγγισης στις χώρες του τρίτου κόσμου διαφορετικός από αυτόν του πολέμου... Και δεν είναι άλλος από την οικονομική βοήθεια με στόχο την επένδυση στην παιδεία, την υγεία…. Τίποτα άλλο… Όλα τ’ άλλα θε να ‘ρθουν μόνα τους…

Γιατί όμως εφαρμόζουν τέτοιου είδους πολιτικές στις ανεπτυγμένες χώρες; Γιατί θέλουν τις τρίτες χώρες ή να μείνουν στα χάλια τους ή αν υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον (λέγεται και όφελος) να τις προσεγγίσουν με στρατιωτική επέμβαση;

Μα είναι απλό.

Δεν εφαρμόζουν πολιτική φίλοι μου...

Εφαρμόζουν αλητεία..

Σταυρουλάκης Αρτεμ. Κωνσταντίνος

Άρθρο υπ’ αρ. 208 - Χανιώτικα Νέα

Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2010

[STAGAFOT]

Ωστόσο, όπως δίδαξε και ο Ηράκλειτος "Αν δεν προσδοκά κανείς το απροσδόκητο θα το αφήσει ανεξερεύνητο και δε θα το ανακαλύψει".

Ας κάνουμε λοιπόν τα όνειρά μας πραγματικότητα ή τουλάχιστον ας επιλέξουμε το δρόμο προς την κατεύθυνση αυτή.

Πρώτα απ' όλα πρέπει να κάνουμε τους στόχους μας συγκεκριμένους κι όσο πιο συχνά οραματιζόμαστε τον εαυτό μας με κάθε λεπτομέρεια να ζει με τον τρόπο ζωής που ονειρευόμαστε, τόσο πιο εύκολο είναι να το επιτύχουμε!

Από το παραπάνω κείμενο καταλαβαίνω ότι επισκευφτήκατε το blog μου...

[ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

Από το παραπάνω κείμενο καταλαβαίνω ότι επισκευφτήκατε το blog μου...

[STAGAFOT]

http://stagafot.blogspot.com

[ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

«Κάθε κοινωνία κρίνεται, από το πώς μεταχειρίζεται τους πιο αδύναμους ανάμεσά της.»

Μα για να προσδιορίσουμε την ποιότητα της κοινωνίας που ζούμε δεν χρειάζεται να κάνουμε οποιαδήποτε άλλον συλλογισμό..

Είναι βέβαιο πως κάθε κοινωνία κρίνεται από το πώς μεταχειρίζεται τους πιο αδύναμους ανάμεσά της…

Αν μπαίναμε σε αυτήν την διαδικασία μέτρησης θα είχαμε απογοητευτικά αποτελέσματα… Η κοινωνία μας θα έπρεπε να απορριφθεί.. Πως αλλιώς να σας το πω.. Να μείνει στην ίδια τάξη βρε αδερφέ… Μήπως και ξαναδιαβάσει το μάθημά της…

Κοιτάμε τους αδύναμους γύρω μας…

Είναι εκεί. Βγαίνουν στους δρόμους.

Ξανά περνάμε την επόμενη μέρα.

Είναι εκεί. Περπατούν στους δρόμους..

Μα δεν γίνεται αλλιώς …

Ίσως η κοινωνία μας τελικά να πρέπει να απορριφθεί.. Πως αλλιώς να σας το πω.. Να μείνει στην ίδια τάξη βρε αδερφέ…

Εσύ πονηρέ…

Σκέφτηκες ν΄ αργήσεις να περάσεις από κείνο το δρόμο ε..; Ωραία ιδέα αφού έτσι μπορεί να μην τους συναντήσεις ξανά…

Μα πάλι εκεί είναι…

Αναγκαστικά πρέπει να τους παρακολουθήσεις από κοντά…

Τι να κάνεις… Στα πόδια σου βρίσκονται συνέχεια…

Σε αυτό το σημείο αρχίζει το μαρτύριο διότι αναγκαστικά αρχίζεις να παρατηρείς τα μάτια τους…

Το βλέμμα τους…

Και το μαρτύριο δεν έγκειται στο γεγονός ότι στα μάτια τους βλέπεις σκιές υποταγής ή επαιτείας…

Όχι όχι…

Αντίθετα – που να πάρει και να σηκώσει- βλέπεις την σκιά την δική σου…..

Σταυρουλάκης Αρτεμ. Κωνσταντίνος

Άρθρο υπ’ αρ. 209 - Χανιώτικα Νέα

Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2010

[xaroula]

Ποιο να 'ναι αυτό που πονάει περισσότερο?

Να ΄ναι η αδυναμία τους? η αδυναμία μας? ή μήπως να 'ναι ότι έχουμε συνηθίσει να είμαστε "βολεμένα αναίσθητοι"?

[ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

Ποιο να 'ναι αυτό που πονάει περισσότερο?

Να ΄ναι η αδυναμία τους? η αδυναμία μας? ή μήπως να 'ναι ότι έχουμε συνηθίσει να είμαστε "βολεμένα αναίσθητοι"?

Ναι Βούλα...

..αυτή η συνήθεια....

Βγάζει λάθος την παρακάτω μεταβλητή:

Αναγκαστικά πρέπει να τους παρακολουθήσεις από κοντά…

Τι να κάνεις… Στα πόδια σου βρίσκονται συνέχεια…

και έτσι - δυστηχώς - η εξίσωση του άρθρου 209 τελικά βγαίνει λάθος....