Ιστορίες και μύθοι ... εικόνα και απείκασμα.

[giorgos]

Ειμαρμένη, πεπρωμένο, κισμέτ και ελεύθερη βούληση είναι ασύμβατα εκτός κι αν η ελεύθερη βούληση τίθεται εντός στενοτάτων ορίων πλήρως υποτασσόμενη στο "πεπρωμένο" το οποίο "φυγείν αδύνατον".

Δέχομαι την τύχη, την σύμπτωση, τη θετική ενέργεια και τις συγκυρίες, θεωρώ όμως αυτο-υποταγή, εκτέλεση εν ψυχρώ της αξιοπρέπειας και εκχώρηση του αυτεξουσίου κάθε μοιρολατρική και δουλική θεώρηση του κόσμου γενικά και του ατόμου ειδικά.

doctor

Πιστεύω το τελείως αντίθετο: Ξέρεις την μοίρα σου για να υποταχθείς σ' αυτήν; ΟΧΙ.

Πράττεις ελεύθερα αγνοώντας το τι σου επιφυλάσσει η μοίρα.Δεν μιλάμε βέβαια να πας να πέσεις στον γκρεμό και να αγνοείς για το αποτέλεσμα της πράξης σου....

Θα σου φέρω ένα παράδειγμα που κάποτε το είχαμε ανάφέρει στον στρατό σε αναλόγου περιεχομένου συζήτηση: "Σε ένα τετραγωνικό εδάφους υπάρχουν 5 διαφορετικοί δρόμοι , άλλοι εύκολα προσβάσιμοι και άλλοι όχι. Όλοι οδηγούν στον "στόχο" , π.χ. μία στοίβα από 10 κόκους σιτάρι. Στην αφετηρία βάζεις ένα μυρμήγκι που έχει μυριστεί τους κόκους. Ξεκινάει λοιπόν για τον στόχο του. Ας πούμε ότι διαλέγει τον πιο εύκολο δρόμο. Από πάνω απ' το μυρμήγκι υπάρχει ένας άνθρωπος που το παρατηρεί.Του κόβει λοιπόν τον εύκολο δρόμο αναγκάζοντάς το να διαλέξει άλλον πιο δύσκολο. Στο τέλος το μυρμήγκι θα φτάσει ή όχι στον στόχο του εφόσον το επιτρέψει ή όχι ο άνθρωπος. Το μυρμήγκι όμως , ανεξαρτήτως αποτελέσματος θα θεωρεί ότι έπραξε - ακολούθησε σωστά ή όχι τον δρόμο, αυτό το ίδιο. Υποτίθεται (έτσι πιστεύει) ότι έπραξε αυτοβούλως.

Εμείς (οι άνθρωποι) μπορούμε να ξέρουμε ότι πράττουμε αυτοβούλως;

[LandS]

Ειμαρμένη, πεπρωμένο, κισμέτ και ελεύθερη βούληση είναι ασύμβατα εκτός κι αν η ελεύθερη βούληση τίθεται εντός στενοτάτων ορίων πλήρως υποτασσόμενη στο "πεπρωμένο" το οποίο "φυγείν αδύνατον".

Δέχομαι την τύχη, την σύμπτωση, τη θετική ενέργεια και τις συγκυρίες, θεωρώ όμως αυτο-υποταγή, εκτέλεση εν ψυχρώ της αξιοπρέπειας και εκχώρηση του αυτεξουσίου κάθε μοιρολατρική και δουλική θεώρηση του κόσμου γενικά και του ατόμου ειδικά.

doctor

Πιστεύω το τελείως αντίθετο: Ξέρεις την μοίρα σου για να υποταχθείς σ' αυτήν; ΟΧΙ.

Πράττεις ελεύθερα αγνοώντας το τι σου επιφυλάσσει η μοίρα.Δεν μιλάμε βέβαια να πας να πέσεις στον γκρεμό και να αγνοείς για το αποτέλεσμα της πράξης σου....

Θα σου φέρω ένα παράδειγμα που κάποτε το είχαμε ανάφέρει στον στρατό σε αναλόγου περιεχομένου συζήτηση: "Σε ένα τετραγωνικό εδάφους υπάρχουν 5 διαφορετικοί δρόμοι , άλλοι εύκολα προσβάσιμοι και άλλοι όχι. Όλοι οδηγούν στον "στόχο" , π.χ. μία στοίβα από 10 κόκους σιτάρι. Στην αφετηρία βάζεις ένα μυρμήγκι που έχει μυριστεί τους κόκους. Ξεκινάει λοιπόν για τον στόχο του. Ας πούμε ότι διαλέγει τον πιο εύκολο δρόμο. Από πάνω απ' το μυρμήγκι υπάρχει ένας άνθρωπος που το παρατηρεί.Του κόβει λοιπόν τον εύκολο δρόμο αναγκάζοντάς το να διαλέξει άλλον πιο δύσκολο. Στο τέλος το μυρμήγκι θα φτάσει ή όχι στον στόχο του εφόσον το επιτρέψει ή όχι ο άνθρωπος. Το μυρμήγκι όμως , ανεξαρτήτως αποτελέσματος θα θεωρεί ότι έπραξε - ακολούθησε σωστά ή όχι τον δρόμο, αυτό το ίδιο. Υποτίθεται (έτσι πιστεύει) ότι έπραξε αυτοβούλως.

Εμείς (οι άνθρωποι) μπορούμε να ξέρουμε ότι πράττουμε αυτοβούλως;

πολύ καλή η επιβεβαίωση αυτών που λέει o doctor και σαφέστερη αυτοδιάψευση με το παράδειγμα αυτό. Λέει ο doctor: "...εκτός κι αν η ελεύθερη βούληση τίθεται εντός στενοτάτων ορίων πλήρως υποτασσόμενη στο "πεπρωμένο" το οποίο "φυγείν αδύνατον" " ακριβώς όπως το ένστικτο αναζήτησης τροφής του μυρμηγκιού μπαίνει στα στενά όρια που του βάζει ο υπερ-δύναμος, ως προς αυτό άνθρωπος.

Η παραδοχή, λοιπόν, ύπαρξης "ειμαρμένης" είναι ασύμβατη με την παραδοχή της "ελεύθερης βούλησης".

Ελπίζω η υπόλοιπη φιλοσοφία που έμαθες στο Στρατό, να είναι καλύτερου επιπέδου από τις οδηγικές ικανότητες μερικών "σειρών" μου που έβγαλαν (τότε) δίπλωμα οδήγησης.

[xaroula]

Η παραδοχή, λοιπόν, ύπαρξης "ειμαρμένης" είναι ασύμβατη με την παραδοχή της "ελεύθερης βούλησης".

Το ίδιο ασύμβατη, είναι σαφώς, και η παραδοχή της ελεύθερης βούλησης μέσα στην κοινωνία(κανόνες)

«ενώ λειτουργεί απόλυτα στο πρακτικό επίπεδο, η εννοιολογική της ερµηνεία παραµένει εν πολλοίς µετέωρη»

Μήπως λέω( κάνει και ζέστη) και η κοινωνία αποτελεί ένα είδος "ειμαρμένης"? και η "ελεύθερη βούληση" έχει ένα καθορισμένο πεδίο τιμών?

Θεωρείς ότι κινείσαι με ελεύθερη βούληση? αν ναι, πρέπει τότε να δούμε, το τι εσύ θεωρείς τελικά ελεύθερη βούληση....

[giorgos]

πολύ καλή η επιβεβαίωση αυτών που λέει o doctor και σαφέστερη αυτοδιάψευση με το παράδειγμα αυτό. Λέει ο doctor: "...εκτός κι αν η ελεύθερη βούληση τίθεται εντός στενοτάτων ορίων πλήρως υποτασσόμενη στο "πεπρωμένο" το οποίο "φυγείν αδύνατον" " ακριβώς όπως το ένστικτο αναζήτησης τροφής του μυρμηγκιού μπαίνει στα στενά όρια που του βάζει ο υπερ-δύναμος, ως προς αυτό άνθρωπος.

Η παραδοχή, λοιπόν, ύπαρξης "ειμαρμένης" είναι ασύμβατη με την παραδοχή της "ελεύθερης βούλησης".

Ελπίζω η υπόλοιπη φιλοσοφία που έμαθες στο Στρατό, να είναι καλύτερου επιπέδου από τις οδηγικές ικανότητες μερικών "σειρών" μου που έβγαλαν (τότε) δίπλωμα οδήγησης.

Δεν νομίζω ότι μπορείς να κρίνεις εσύ το επίπεδο της φιλοσοφίας που έμαθα στον στρατό.

Ας δεχτώ ότι το μυρμήγκι μπαίνει σε μια διαδικασία αυστηρώς προσδιορισμένη.

Τα δικά σου όρια (υποθέτω μεγαλυτέρου εύρους από αυτά του μυρμηγκιού), πώς το θεωρείς δεδομένο ότι είναι απαλλαγμένα από το πεπρωμένο;

Η ¨ελεύθερη βούληση¨ μήπως περιορίζεται από κάποιους κανόνες; Μήπως δεν είναι και τόσο ελέυθερη;

Δεν θα καθίσω με σταυρωμένα τα χέρια σε ότι συμβαίνει στην ζωή μου, αλίμονο, αλλά αυτό δεν σημαίνει (κατ' εμέ) ότι το αποτέλεσμα των πράξεών μου είναι αποκλειστικά προϊόν της δικής μου "ελεύθερης βούληση" και μόνο.

Και δεν δέχομαι ότι συμβάλλει η τύχη- σύμπτωση - συγκυρία.

Σεβαστή η άποψή σου , αλλά δεν δέχομαι να κρίνεις το "επίπεδο" φιλοσοφίας. Και να ήθελες, δεν μπορείς. Όπως δεν μπορώ και εγώ να κρίνω το επίπεδο φιλοσοφίας κανενός. Είναι κάτι υποκειμενικό. Δεν βασίζεται σε νόμους , ΠΟΛ κλπ.Και αυτά ορισμένες φορές δέχονται διαφορετικές ερμηνείες...

[LandS]

Το ίδιο ασύμβατη, είναι σαφώς, και η παραδοχή της ελεύθερης βούλησης μέσα στην κοινωνία(κανόνες)

«ενώ λειτουργεί απόλυτα στο πρακτικό επίπεδο, η εννοιολογική της ερµηνεία παραµένει εν πολλοίς µετέωρη»

Μήπως λέω( κάνει και ζέστη) και η κοινωνία αποτελεί ένα είδος "ειμαρμένης"? και η "ελεύθερη βούληση" έχει ένα καθορισμένο πεδίο τιμών?

Θεωρείς ότι κινείσαι με ελεύθερη βούληση? αν ναι, πρέπει τότε να δούμε, το τι εσύ θεωρείς τελικά ελεύθερη βούληση....

Άλλο η κοινωνία με κανόνες, όπου αυτοί οι κανόνες προκύπτουν ως αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης των μελών της κοινωνίας, άλλο η κοινωνία με κανόνες οι οποίοι θεωρούνται ότι επιβάλλονται από μια υποθετική ύπαρξη διαμεσολαβούμενη από "κάποιους" πιστούς ή φωτισμένους επί των υπολοίπων μελών της κοινωνίας.

Επίσης, η εφαρμογή των κανόνων δεν έχει πάντοτε ούτε μονοσήμαντα αποτελέσματα ούτε υπάρχει μια αδιαφιλονίκητη σχέση αίτιου-αιτιατού (ικανή και αναγκαία συνθήκη ύπαρξης "ειμαρμένης" )

[xaroula]

Άλλο η κοινωνία με κανόνες, όπου αυτοί οι κανόνες προκύπτουν ως αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης των μελών της κοινωνίας, άλλο η κοινωνία με κανόνες οι οποίοι θεωρούνται ότι επιβάλλονται από μια υποθετική ύπαρξη διαμεσολαβούμενη από "κάποιους" πιστούς ή φωτισμένους επί των υπολοίπων μελών της κοινωνίας.

Επίσης, η εφαρμογή των κανόνων δεν έχει πάντοτε ούτε μονοσήμαντα αποτελέσματα ούτε υπάρχει μια αδιαφιλονίκητη σχέση αίτιου-αιτιατού (ικανή και αναγκαία συνθήκη ύπαρξης "ειμαρμένης" )

Επέλεξες να απαντήσεις μέσω της πλαγίας οδού, ελεύθερη βούληση είναι αυτή....

Το πάντοτε που παρέθεσες με καλύπτει πλήρως...

Αν τελικά ελεύθερη βούληση είναι το δικαίωμα της επιλογής, τότε υπάρχουν κάποια standard δεδομένα...τα if και τα then!

[xaroula]

Η ΠΑΝΔΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Μόνος μέσα στη σιγή

Μεταξύ των μαθητών άναψε η λογομαχία για τα αίτια των ανθρώπινων βασάνων.

Μερικοί έλεγαν πως η αιτία είναι ο εγωισμός. Οι άλλοι θεωρούσαν πως φταίει η έλλειψη γνώσεων. Οι τρίτοι έλεγαν ότι ο άνθρωπος υποφέρει γιατί δεν είναι ικανός να ξεχωρίζει το ψέμα απ’ την αλήθεια.

Στο τέλος πήγαν στον Δάσκαλο ο οποίος είπε:

– Ο άνθρωπος υποφέρει, γιατί δεν έμαθε να μένει μόνος μέσα στη σιγή.

[LandS]

Η ΠΑΝΔΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Μόνος μέσα στη σιγή

Μεταξύ των μαθητών άναψε η λογομαχία για τα αίτια των ανθρώπινων βασάνων.

Μερικοί έλεγαν πως η αιτία είναι ο εγωισμός. Οι άλλοι θεωρούσαν πως φταίει η έλλειψη γνώσεων. Οι τρίτοι έλεγαν ότι ο άνθρωπος υποφέρει γιατί δεν είναι ικανός να ξεχωρίζει το ψέμα απ’ την αλήθεια.

Στο τέλος πήγαν στον Δάσκαλο ο οποίος είπε:

– Ο άνθρωπος υποφέρει, γιατί δεν έμαθε να μένει μόνος μέσα στη σιγή.

Εξαιρετικά ευρηματικός ο τρόπος του Δασκάλου να πει "Αφήστε με στην ησυχία μου ρε" !

[xaroula]

Εξαιρετικά ευρηματικός ο τρόπος του Δασκάλου να πει "Αφήστε με στην ησυχία μου ρε" !

Εξαιρετικά ευρηματικός και ο δικός σου τρόπος να μας "πεις" κάτι για σένα....

[xaroula]

ΖΩΓΡΑΦΙΣΕ ΤΟΝ ΚΑΜΒΑ ΣΟΥ

Κάποτε ένας άνθρωπος ταξίδευε και μπήκε τυχαία στον παράδεισο.

Σύμφωνα με την ινδική αντίληψη του παραδείσου,υπάρχουν δέντρα που εκπληρώνουν ευχές.

Εσύ το μόνο που κάνεις είναι να καθίσεις κάτω από ένα τέτοιο δέντρο και να επιθυμίσεις κάτι, κι αυτό αμέσως γίνεται.

Δεν μεσολαβεί κενό ανάμεσα στην επιθυμία και την εκπλήρωση της.

Ο άνθρωπος κουρασμένος αποκοιμήθηκε κάτω από το δέντρο των ευχών.

Οταν ξύπνησε, ένιωσε πολύ πεινασμένος και είπε “Πώς πεινάω! Αχ και να έβρισκα λίγο φαγητό!”

Αμέσως από το πουθενά, το φαγητό φάνηκε να πετάει στον αέρα.Πολύ νόστιμο φαγητό.

Πεινούσε τόσο πολύ, που δεν έδωσε προσοχή από που ερχόταν το φαγητό.

Οταν πεινάς δε το φιλοσοφείς. Ενιωθε ικανοποιημένος.

Μια άλλη σκέψη γεννήθηκε μέσα του. “Ας είχα κάτι να πιω….”

Αμέσως εμφανίστηκε ένα θαυμάσιο κρασί.

Πίνοντας ήρεμα το κρασί ,στη σκιά του δέντρου,άρχισε να αναρωτιέται.

“Μα τι γίνεται; Τι συμβαίνει; Ονειρεύομαι ή μήπως υπάρχουν φαντάσματα γύρω μου και παίζουν παιχνίδια;”

Και τότε εμφανίστηκαν τα φαντάσματα.

Και ήταν άγρια, τρομερά. Αρχισε να τρέμει και του γεννήθηκε η σκέψη

“Τώρα θα με σκοτώσουν”

Και τον σκότωσαν.

[SOULIS]

Τώρα εμένα γιατί μου ήρθε στο μυαλό το.. "καλά φάγαμε ..καλά ήπιαμε.. να είχαμε και μια.. εφημερίδα..".

Συγνώμη Βούλα .. αυτό πραγματικά μου ήρθε..

φαντάσματα και μάλιστα κακά .. όχι..

[xaroula]

Τώρα εμένα γιατί μου ήρθε στο μυαλό το.. "καλά φάγαμε ..καλά ήπιαμε.. να είχαμε και μια.. εφημερίδα..".

Συγνώμη Βούλα .. αυτό πραγματικά μου ήρθε..

φαντάσματα και μάλιστα κακά .. όχι..

Δικά σου τα πινέλα, δικά σου και τα χρώματα....ελεύθερη βούληση είναι αυτή!

[SOULIS]

Δικά σου τα πινέλα, δικά σου και τα χρώματα....ελεύθερη βούληση είναι αυτή!

ουφ.. εντάξει.. μπορώ να διαβάσω χωρίς ενοχές..

[xaroula]

ουφ.. εντάξει.. μπορώ να διαβάσω χωρίς ενοχές..

Αυτό ακριβώς σκεφτόμουν, καλή ανάγνωση και ηθικό ανεβασμένο.

[xaroula]

Η αλεπού μιας άλλης εποχής

Η πονηρή αλεπού όταν περνάει από ύποπτα μέρη, μαζεύει κοντά - κοντά τα πόδια της και τα κάνει ένα. Ο λόγος είναι τούτος: Άμα βαδίζει και με τα τέσσερα είναι εκτεθειμένη σε τέσσερις κινδύνους. Κάνει λοιπόν, τα τέσσερά πόδια της ένα, άρα περιορίζει και τους κινδύνους της σε ένα.

Την πονηριά της όμως αυτή, την πληρώνει κάποτε πολύ ακριβά. Αν πέσει σε παγίδα, πέφτει και με τα τέσσερα. Από εδώ βγήκε και η παροιμία “Η πονηρή αλεπού πιάνεται και από τα τέσσερα”.

copy

[agrevelos]

Αυτό ακριβώς σκεφτόμουν, καλή ανάγνωση και ηθικό ανεβασμένο.

Εδώ θα διαφωνήσω....

Για να είναι καλή η ανάγνωση δεν χρειάζεται ηθικό , αλλά ανήθικο ,ανεβασμένο.

[xaroula]

Εδώ θα διαφωνήσω....

Για να είναι καλή η ανάγνωση δεν χρειάζεται ηθικό , αλλά ανήθικο ,ανεβασμένο.

Καλά κάνεις και διαφωνείς, άποψή σου και ως έτσι , σεβαστή ....αλλά το "ηθικό ανεβασμένο" αναφερόταν αλλού...Ο Θανάσης το κατάλαβε και μου είναι αρκετό!!!

[xaroula]

............

Ο Αετός είναι ο μακροβιότερος από τα Αρπακτικά πτηνά.

Μπορεί να ζήσει μέχρι 70 χρόνια!

Αλλά για να φθάσει σε αυτή την ηλικία πρέπει να πάρει μια σκληρή απόφαση.

Στα 40 του.

Τα μακριά & ευέλικτα νύχια του δεν μπορούν πλέον να αρπάξουν τη λεία του για να τραφεί.

Το μακρύ & κοφτερό ράμφος του γίνεται πολύ κυρτό.

Τα υπερήλικα & βαριά φτερά του,

που οφείλονται στα πυκνά πούπουλα,

κολλάνε στο στήθος του & τον δυσκολεύουν στο πέταγμα.

Του μένουν ,λοιπόν, δύο επιλογές:

να πεθάνει ή να περάσει μια επώδυνη διαδικασία αλλαγής που διαρκεί 150 μέρες.

Η διαδικασία απαιτεί να πετάξει στην κορυφή ενός βουνού και να παραμείνει στη φωλιά του.

Εκεί ο Αετός χτυπάει το ράμφος του σε ένα βράχο μέχρι να το αποκόψει.

Αφού το αποκόψει, ο Αετός θα περιμένει να φυτρώσει καινούργιο και έπειτα θα αποκόψει τα νύχια του.

Αφού φυτρώσουν τα καινούργια του νύχια, ο Αετός αρχίζει να μαδάει τα γερασμένα του φτερά.

Μετά από πέντε μήνες, ο Αετός πραγματοποιεί τη διάσημη πτήση της Αναγέννησής του και ζει…

Ακόμη 30 χρόνια

[ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

............

Ο Αετός είναι ο μακροβιότερος από τα Αρπακτικά πτηνά.

Μπορεί να ζήσει μέχρι 70 χρόνια!

Αλλά για να φθάσει σε αυτή την ηλικία πρέπει να πάρει μια σκληρή απόφαση.

Στα 40 του.

Τα μακριά & ευέλικτα νύχια του δεν μπορούν πλέον να αρπάξουν τη λεία του για να τραφεί.

Το μακρύ & κοφτερό ράμφος του γίνεται πολύ κυρτό.

Τα υπερήλικα & βαριά φτερά του,

που οφείλονται στα πυκνά πούπουλα,

κολλάνε στο στήθος του & τον δυσκολεύουν στο πέταγμα.

Του μένουν ,λοιπόν, δύο επιλογές:

να πεθάνει ή να περάσει μια επώδυνη διαδικασία αλλαγής που διαρκεί 150 μέρες.

Η διαδικασία απαιτεί να πετάξει στην κορυφή ενός βουνού και να παραμείνει στη φωλιά του.

Εκεί ο Αετός χτυπάει το ράμφος του σε ένα βράχο μέχρι να το αποκόψει.

Αφού το αποκόψει, ο Αετός θα περιμένει να φυτρώσει καινούργιο και έπειτα θα αποκόψει τα νύχια του.

Αφού φυτρώσουν τα καινούργια του νύχια, ο Αετός αρχίζει να μαδάει τα γερασμένα του φτερά.

Μετά από πέντε μήνες, ο Αετός πραγματοποιεί τη διάσημη πτήση της Αναγέννησής του και ζει…

Ακόμη 30 χρόνια

Το βλέπω με πολλές οπτικές γωνίες... Ηθελα να ήξερα με ποια το έστειλες..

[ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

Το βλέπω με πολλές οπτικές γωνίες... Ηθελα να ήξερα με ποια το έστειλες..

Ενα άσχετο ας πούμε..

Εκλογές τώρα...

Τα μεγάλα κόμματα αν θέλουν να επιβιώσουν πρέπει να κόψουν νύχια, ράμφη, φτερά...

Εντελώς άσχετο;

[xaroula]

Το βλέπω με πολλές οπτικές γωνίες...

Και καλά κάνεις...

Υ.Γ Οι τελίτσες , ως τίτλος, αυτό ακριβώς ήθελαν να δείξουν...

[xaroula]

Ενα άσχετο ας πούμε..

Εκλογές τώρα...

Τα μεγάλα κόμματα αν θέλουν να επιβιώσουν πρέπει να κόψουν νύχια, ράμφη, φτερά...

Εντελώς άσχετο;

Οχι....

Ομως αυτός ο συνειρμός, μας δείχνει κάτι!!!!!

[xaroula]

Προ-μηθέας , Επι-μηθέας

Όταν κλήθηκαν όλα τα όντα της Γης να βγουν στο φως

Στους Τιτάνες Προμηθέα και Επιμηθέα ,αδέλφια, ανατέθηκε από τους Θεούς να δώσουν στα όντα

τα χαρακτηριστικά που θα έπρεπε το καθένα να έχει.

Ο Επιμηθέας έπεισε τον αδελφό του να του επιτρέψει να αναλάβει μόνος αυτή τη δουλειά. Έτσι ο Επιμηθέας ονομάτισε και απέδωσε στο κάθε ον χαρακτηριστικά με κριτήριο το να μην μπορούν να αλληλοκαταστραφούν.

Όταν έφτασε στο τέλος η ώρα του Ανθρώπου, δεν είχε απομείνει τίποτα να δοθεί παρά λίγες τρίχες και νύχια ,ευπαθή και ανίσχυρα. Εξαιτίας αυτού του λάθους του Επιμηθέα, ο Προμηθέας ανέλαβε την προστασία του ανθρώπου και αποφάσισε να του χαρίσει την έντεχνη σοφία την οποία έκλεψε από την θεά Αθηνά και την φωτιά την οποία έκλεψε από τον Ήφαιστο.

[xaroula]

Σύμφωνα με τον μύθο τη σοφία, για τη ζωή με αυτό τoν τρόπο απέκτησε ο άνθρωπος, δεν κατείχε όμως την πολιτική τέχνη. Aυτή βρισκόταν δίπλα στο Δία. Ο Προμηθέας, όμως, στην ακρόπολη,στα παλάτια του Δία, δεν ήταν επιτρεπτό να εισέλθει. κοντά στ' άλλα υπήρχαν και οι φοβερές φρουρές του Δία.

Ο άνθρωπος γρήγορα με την τέχνη διαμόρφωσε γλώσσα και λέξεις και έφτιαξε σπιτικά και ρούχα και υποδήματα και στρωσίδα και τις τροφές από τη γη. Με αυτά τα εφόδια, στην αρχή οι άνθρωποι ζούσαν διασπαρμένοι, ενώ δεv υπήρχαν πόλεις. Αφανίζονταν λοιπόν από τα θηρία, γιατί σ' όλα ήταν πιο αδύνατοι απ' αυτά, και η τεχνολογική τους ικανότητα ήταν αρκετή να τους βοηθά στην απόκτηση τροφής, αλλά αδύνατη στο να πολεμούν τα θηρία. γιατί ακόμα δεv κατείχαν την πολιτική τέχνη,που τμήμα της είναι η πολεμική. Ζητούσαν τότε να συγκεντρώνονται και να σώζονται χτίζοντας πόλεις. Κάθε φορά, λοιπόν, που συγκεντρώνονταν, αδικούσε ο ένας τoν άλλο, γιατί δεν είχαν την πολιτική τέχνη, με αποτέλεσμα πάλι να διασκορπίζονται και έτσι χάνονταν. Ο Δίας, επειδή φοβήθηκε για το ανθρώπινο είδος μήπως χαθεί ολόκληρο, στέλνει τον Ερμή να φέρει στους ανθρώπους την αιδώ και η δικαιοσύνη, για να συγκροτούν τις πόλεις και να συνδέουν τους ανθρώπους με δεσμούς φιλίας. Ρωτά, λοιπόν, ο Ερμής το Δία, με ποιο τρόπο να μοιράσει στους ανθρώπους τη δικαιοσύνη και την αιδώ. «'Οπως έχουν μοιραστεί οι τέχνες, έτσι να μοιράσω και αυτές;». Και έχουν μοιραστεί με τον εξής τρόπο, ένας που κατέχει την ιατρική αρκεί για πολλούς άλλους πολίτες, και οι άλλοι τεχνίτες παρόμοια. «Και τη δίκη και την αιδώ έτσι να τη βάλω στους ανθρώπους, ή να τις μοιράσω σε όλους;». «Σε όλους» είπε ο Δίας «και όλοι να μετέχουν».

[noname]

................

«Και τη δίκη και την αιδώ έτσι να τη βάλω στους ανθρώπους, ή να τις μοιράσω σε όλους;». «Σε όλους» είπε ο Δίας «και όλοι να μετέχουν».

Μάλλον ο Ερμής παράκουσε τον Δία ...............

δεν εξηγείται αλλοιώς..........