Τιμη στο δολοφονημενο απο το κρατος Αλέξη....σεβασμος στους γονείς και στο παιδί που χάθηκε...

[SOULIS]

Ο Ταχυδρόμος πέθανε

Οι πόνοι της Παναγιάς

Μια Κυριακή

[ΧΡΥΣΑ]

Νανουρισμα - Αλκινοος Ιωαννιδης

[SOULIS]

Δημόσια Κατάθεση μιας Αυτόπτου Μάρτυρος της Δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Η κοπέλα που μιλά σε αυτή την δημοσίευση έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο μέσα απο το βίντεο της δολοφονίας το οποίο κινηματογράφησε από το μπαλκόνι του σπιτιού της που βρήσκεται ακριβώς πάνω από το σημείο της δολοφονίας και πρόκηται να είναι μια από της βασικές μάρτυρες κατηγορίας του δολοφόνου αστυνομικού Επ.Κορκoνέα. Η μαρτυρία είναι ένα απόσπασμα από το βιβλίο We Are An Image From The Future (Είμαστε Μια Εικόνα Από το Μέλλον) που θα κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο του 2010 στις Η.Π.Α. από τον Αναρχικό εκδοτικό οίκο ΑΚPrees με την επιμέλεια των A.G.Scwartz, Τάσος Σαγρής, Κενό Δίκτυο.

Δημόσια Κατάθεση μιας Αυτόπτου Μάρτυρος της Δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου

Είμαι μια κάτοικος των Εξαρχείων και το μπαλκόνι του σπιτιού μου βρίσκεται ακριβώς πάνω από το σημείο που δoλοφονήθηκε ο Αλέξης Γρηγορόπουλος

Δεν συμμετέχω σε καμία πολιτική δραστηριότητα. Δεν είμαι μια ακτιβίστρια. Μπορώ να μιλήσω μόνο για τη δολοφονία. Δεν μπορώ να πάρω κάποια θέση σχετικά με όλα τα άλλα πράγματα που συνέβησαν επειδή όλα αυτά τα υπόλοιπα πράγματα είναι πολύ περίπλοκα και δεν έχω σαφείς σκέψεις σχετικά με αυτά.

Τα Εξάρχεια ήταν πάντοτε μια εναλλακτική γειτονιά, μια περιοχή αντι-κουλτούρας. Για πολλά χρόνια ήταν πολύ συχνό φαινόμενο ότι κάτι θα συμβεί σε μια γωνιά του δρόμου στα Εξάρχεια και ξαφνικά όλοι από τις καφετέριες και τα μπαρ και τα πεζοδρόμια θα χυθούν έξω στους δρόμους και θα τρέξουν να δουν τι συμβαίνει. Συνήθως ήταν επεισόδια μεταξύ των ανθρώπων και της αστυνομίας, μάχες ή αντιπαραθέσεις, ύβρεις, συνθήματα. Τα παλιά χρόνια αυτό συνέβαινε πολύ συχνά. Στη συνέχεια, υπήρξε μια περίοδος που αυτό δεν συνέβαινε τόσο πολύ, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να γίνεται και πάλι. Ο λόγος που βρέθηκα με μια φωτογραφική μηχανή στο μπαλκόνι εκείνη τη νύχτα ήταν επειδή πάντα ήθελα να κινηματογραφίσω μια από αυτές τις αντιπαραθέσεις που λαμβάνουν χώρα κάτω από το παράθυρό μου. Αλλά κάθε φορά που έβγαινα στο μπαλκόνι μου να δω τι συμβαίνει, είχα καθυστερήσει. Μέχρι να πάω πίσω στο εσωτερικό του σπιτιού για να πάρω τη φωτογραφική μηχανή μου ήταν πολύ αργά, είχαν ήδη όλα τελειώσει. Αυτό μου συνέβη πολλές φορές. Και η τελευταία φορά που συνέβη αυτό, είπα στον εαυτό μου, την επόμενη φορά, πρώτα θα αρπάξω την κάμερα και μετά θα βγώ στο μπαλκόνι. Τελικά, δυστυχώς η «επόμενη φορά» αποδείχθηκε ότι ήταν ένα περιστατικό που ποτέ δεν περίμενα να συμβεί.

Δύο χρόνια νωρίτερα, ένας φίλοςμου με επισκέφθηκε από τη Γερμανία και μου ανέφερε την εντύπωση του ότι η αστυνομία εδώ φαίνεται πολύ προκλητική και πολύ επικίνδυνη. Ακόμα κι αν αυτός ήταν τουρίστας, ο τρόπος που συμπεριφέρονταν οι αστυνομικοί τον έκανε να αισθάνεται λιγότερο ασφαλής, τον έκανε να αισθάνεται ότι απηλείται, ότι βρήσκεται σε κίνδυνο. Και όταν αυτός ο φίλος άκουσε αυτό που συνέβη στις 6 Δεκεμβρίου, έγραψε κάπου ότι για αυτόν δεν ήταν καθόλου έκπληξη....

Για εμένα όμως ήταν... Όλες τις προηγούμενες φορές, ποτέ δεν ένιωσα φόβο παρατηρώντας αυτές τις συγκρούσεις μεταξύ των ανθρώπων και της αστυνομίας. Ήταν μέρος της καθημερινής ζωής μου στο Εξάρχεια. Ήταν κάτι το σύνηθες. Επειδή πολλοί κάτοικοι και θαμώνες των Εξαρχείων έχουν μια ρητή άρνηση των αρχών, και την εκφράζουν σταθερά και πιστεύουν σε αυτή, κάθε φορά που συνέβαινε κάτι δεν χρειαζόταν να πάρω κάποια συγκεκριμένη θέση, διότι όλα αυτά ήταν ακριβώς ένα μέρος της ζωής μου σε αυτήν την περιοχή. Φυσικά, στα δέκα χρόνια που έχω ζήσει σε αυτό το διαμέρισμα, έχω παρατηρείσει κάθε χρόνο τη σταδιακή αύξηση της παρουσίας της αστυνομίας, την εντατικοποίηση της καταστολής. Οι αστυνομικοί άρχισαν να εμφανίζονται σε κάθε γωνιά της γειτονιάς, σε ομάδες, και επίσης ήταν πάνοπλοι. Η αίσθηση του να παρατηρείς πάνοπλους αστυνομικούς σε πλήρη εξάρτηση να μεταφέρουν πιστόλια, όπλα, γκλόμπς, ασπίδες, δακρυγόνα αέρια, και πολυβόλα- γινόταν όλο και πιο έντονη. Σε αυτή την περίοδο άρχισε να εμφανίζεται στους τοίχους το σύνθημα: "σε κάθε γωνία υπάρχει αστυνομία, η χούντα δεν τελείωσε το '73."

Στις 6 Δεκεμβρίου ήμουν εδώ, στο διαμέρισμα με το Γερμανό φίλο μου. Αυτός μαγείρευε στην κουζίνα και εγώ ήμουν στο σαλόνι. Ξαφνικά άκουσα ένα δυνατό «Μπάνγκ»!... Δεν είχα ακούσει κανένα θόρυβο πριν από αυτό. Δεν συνέβαινε τίποτα στους δρόμους, δεν φώναζε κανένας, δεν γινόταν τίποτα. Προειδοποίηση δεν υπήρχε, μόνο ένα «Μπάνγκ»!... Μου φάνηκε ότι ήρθε από κάτω από την οδό, στην αριστερή πλευρά. Παρά την έκπληξη, αυτή τη φορά θυμήθηκα να αρπάξω την κάμερα μου πρώτα. Δεν ήμουν σε πανικό, δεν αισθανόμουν κάτι ασυνήθιστο, πήρα απλά ήρεμα τη φωτογραφική μηχανή και πήγα προς το μπαλκόνι. Εγώ, δεν πίστεψα ότι κάτι εκπληκτικά ασυνήθιστο είχε συμβεί. Κοίταξα έξω, αλλά δεν ενεργοποίησα την κάμερα στην αρχή, διότι τίποτα δεν συνέβαινε. Είδα μερικούς νεαρούς κάτω προς τα αριστερά από το μπαλκόνι μου, καθόντουσαν εκεί όπως κάνουν πάντα. Οι νεαροί αναρχικοί πάντα συχνάζουν σε εκείνη την γωνία αν και αυτό το βράδυ υπήρχαν λιγότεροι από το κανονικό. Και από τη δεξιά πλευρά, στον πάνω δρόμο, είδα ένα περιπολικό να παρκάρει στη γωνία. Μια στιγμή μετά από τότε που κοίταξα το αυτοκίνητο της αστυνομίας, είδα δύο μπάτσους να γυρνάνε πίσω, προς τα κάτω, με τα πόδια, και αυτό ήταν πολύ περίεργο για μένα. Αναρωτήθηκα,....μα, τί πρόκειται να κάνουν; Έφθασαν στο σημείο όπου το περιπολικό ήταν στην αρχή πριν στρίψουν για να το παρκάρουν, και άρχισαν να προκαλούν τα παιδιά, φωνάζοντας «ελάτε ρε μουνιά, ελάτε ρε μουνιά»! Όταν άκουσα αυτό το φώναξα στον φίλο μου τον Γερμανό, «έλα να δείς! Η αστυνομία ήρθε για να ξεκινήσει καυγά!». Θα είχε μια ευκαιρία να δεί αυτό το συχνό φαινόμενο, τους έλληνες μπάτσους να προκαλούν μια μάχη προσβάλοντας ανθρώπους. Είναι πολύ συνηθισμένο ότι η αστυνομία βρίζει τους ανθρώπους, αλλά αυτό ήταν πάρα πολύ. Ήταν προκλητικοί γιατί παρκάρισαν το αυτοκίνητο της αστυνομίας και ήρθαν με τα πόδια πίσω φωνάζοντας βρισιές. Αυτός είναι ο τρόπος που οι άνθρωποι ξεκινούν καβγά. Έμοιαζε λες και είναι ένας προσωπικός καβγάς, όχι όπως οι συνήθεις πρόκλησεις και βρισιές της αστυνομίας.

Αμέσως μετά και οι δύο έβγαλαν τα όπλα τους, και οι δύο μπάτσοι τράβηξαν τα όπλα τους!... Αυτό ποτέ δεν αναφέρθηκε από τα μέσα ενημέρωσης. Και μου ήρθε η μία έκπληξη μετά την άλλη. Πρώτα ήρθαν πίσω με τα πόδια, μετά άρχισαν ένα τσακωμό προσβάλωντας τα παιδιά, μετά έβγαλαν τα όπλα τους, και στη συνέχεια στόχευσαν, σε μια στιγμή που δεν υπήρχε καμία πρόκληση και δεν υπήρχε τίποτα που να αποτελεί απειλή για αυτούς, δεν υπήρχει κάποια σύγκρουση και ούτε καν συνέβαινε κάποια αντιπαράθεση. Και τότε πυροβόλησαν. Άκουσα δύο πυροβολισμούς, αλλά δεν μπορώ να πω αν και οι δύο από τους αστυνομικούς πυροβόλισαν ή ο ένας από αυτούς πυροβόλησε δύο φορές. Είναι πιθανό ότι ένας από αυτούς πυροβόλησε δύο φορές. Και μετά γύρισαν την πλάτη τους και απλά έφυγαν σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.

Εμένα, μέχρι εκείνη τη στιγμή, δεν μου είχε χρειαστεί να κοιτάξω αριστερά, στην ομάδα των παιδιών, γιατί ήταν απίστευτα περίεργη η συμπεριφορά αυτών των δύο αστυνομικών. Δεν ήταν ανάγκη να δω από την άλλη πλευρά, από την πλευρά των παιδιών διότι τίποτα δεν συνέβαινε από εκεί. Και τότε άκουσα τον κόσμο στον δρόμο να φωνάζει ότι ένα παιδί είχε πυροβοληθεί. Και τότε ένιωσα πανικό. Έτρεξα στο εσωτερικό του σπιτιού, άρπαξα το τηλέφωνο, κάλεσα ένα ασθενοφόρο, και πήγα αμέσως κάτω στο δρόμο. Είδα μόνο ένα παιδί να βρήσκεται εκεί, και σοκαρίστηκα. Όλος ο κόσμος φώναζε και πολλοί λιποθυμούσαν. Το παιδί δεν ήταν νεκρό ακόμη, και ένας γιατρός είχε εμφανιστεί και προσπαθούσε να του δώσει τις πρώτες βοήθειες. Στη συνέχεια, το ασθενοφόρο έφτασε και το παιδί πέθανε μέσα στο ασθενοφόρο, νομίζω.

Έμαθα από άλλους ανθρώπους που ήταν εκεί ότι η πρώτη έκρηξη που άκουσα ήταν χειροβομβίδα κρότου-λάμψης. Προφανώς κάποιος είχε ρίξει ένα πλαστικό μπουκάλι στο αυτοκίνητο της αστυνομίας και ίσως τους φώναξε κάτι καθώς περνούσαν και οι αστυνομικοί απάντησαν με τη ρίψη της χειροβομβίδας από το περιπολικό. Αυτά δεν είναι τόσο ασυνήθιστα εδώ. Είναι φυσιολογικό κάποιος να φωνάξει, όλοι στην Ελλάδα φωνάζουν ο ένας στον άλλο. Έτσι, είμαι βέβαιη ότι οι αστυνομικοί δεν είχαν απειληθεί, δεν ήταν σε άμυνα, ούτε σε κατάσταση να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Αλήθεια, αν ένας αστυνομικός νιώθει μια σοβαρή απειλή, δεν παρκάρει χαλαρός στην επόμενη γωνία και γυρνάει με τα πόδια να ζητήσει το λόγο για ξεκαθάρισμα. Συνήθως, όταν οι αστυνομικοί σε περιπολικό αισθάνονται απειλή ή αισθάνονται σαν να είναι υπό επίθεση φεύγουν, απομακρύνονται. Η αστυνομία δεν ήταν σε θέση άμυνας εκείνη τη στιγμή.

Πήγα πίσω και προσπάθησα να δω το βίντεο στον υπολογιστή μου, αλλά δεν μπορούσα γιατί μου έλειπε κάποιο πρόγραμμα. Γι 'αυτό και χτύπησα την πόρτα του γείτονά μου και του είπα ότι «έχω γράψει κάτι αλλά δεν ξέρω τί είναι. Μπορούμε να δούμε στον υπολογιστή σου τί είναι; » Και είδαμε το βίντεο, και αυτό που αισθάνθηκα, δεν ένιωσα το είχα ξανανιώσει ποτέ στην ζωή μου. Καλέσαμε όλους τους ανθρώπους από όλη τη γειτονιά να κατέβουν κάτω, όλοι, όλοι κατέβηκαν στους δρόμους, και η ενέργεια, η ατμόσφαιρα, ήταν οργή, Οργή!... Η Οργή ξεχείλιζε στους δρόμους, παντού οι άνθρωποι ξεχείλιζαν από τα σπίτια τους στους δρόμους. Όλοι....

Η αστυνομία είχε το θράσος να έρθει εδώ, πάλι σε αυτή τη γωνιά όπου το πρώτο περιπολικό με τους μπάτσους είχε σταματήσει, στο ίδιο σημείο από όπου πυροβόλισαν. Και φυσικά όλοι άρχισαν να τους φωνάζουν, οι νέοι, οι ηλικιωμένοι, κανονικοί άνθρωποι, όλοι τους φωνάζαν «να πάνε στο διάολο». Περίπου δύο ώρες μετά την δολοφονία, είναι αδύνατο να πω ακριβώς σε πόση ώρα, αλλά ήταν περίπου δύο ώρες ήρθε η μυστική αστυνομία. Ήμουν πίσω στο σπίτι μου και άκουγα το ραδιόφωνο και την τηλεόραση και έλεγαν ότι γίνονται επισόδεια στα Εξάρχεια, ότι η αστυνομία έχει δεχθεί επίθεση και πυροβόλησε σε αυτοάμυνα, αλλά αυτό δεν ήταν αλήθεια. Και οι ταραχές δεν είχαν καν ξεκινήσει ακόμη!... Και από το παράθυρό μου είδα άνδρες χωρίς στολές να εξετάζουν τους τοίχους των κτιρίων γύρω από τη δολοφονία. Η μυστική αστυνομία είχε έρθει για να αναζητήσετε τους κάλλυκες από τις σφαίρες και να ερευνήσει την περιοχή.

Ήμουν με το γείτονα μου, και του είπα ότι θα κατέβω κάτω. Ήθελα να αντιδράσω με κάποιο τρόπο σε όλα αυτά που έλεγαν στις ειδήσεις. Έτσι πήγα κάτω και είπα ότι «όλα αυτά που λένε στην τηλεόραση είναι ψέματα». Ένας ψηλός γέρος με ένα γλειώδες χαμόγελο με πλησίασε, και είπε, «ναι εε..., και ποιά είσαι εσύ;» Και εκείνη την στιγμή αισθάνθηκα έναν απόλυτο τρόμο. Επειδή είμαι πολύ αφελής, ένιωσα απλά την υποχρέωση να κατέβω από το σπίτι μου και να πώ την αλήθεια. Αλλά αυτός ο τύπος, με έκανε να νιώσω πραγματκό τρόμο μόλις με πλησίασε. Για αυτό και αποτραβίχτικα και είπα.... «όχι,....εσείς ποιος είστε;» Και μου είπε το όνομά του και τη θέση του. Ήταν ο αρχηγός της μυστικής υπηρεσίας της αστυνομίας, ο διευθυντής ασφάλειας Αθηνών και ήταν υπεύθυνος για την αυτοψία και την έρευνα της δολοφονίας. Πήρε το όνομα μου και το τηλέφωνο μου, και με ρώτησε αν ήμουν έτοιμη να έρθω στην Γ.Α.Δ.Α. για να καταθέσω, και είπα ναι.

Με ρώτησε τί συνέβη. Τον έφερα στο ακριβές σημείο όπου οι αστυνομικοί στέκονταν όταν άνοιξαν πυρ!.... Και ακριβώς σε εκείνο το σημείο που στάθηκα ήταν που βρήκαν τους κάλληκες από τις σφαίρες. Και με ρώτησε αν είχα ένα όχημα, αν θα μπορούσα να πάω μόνη μου στο τμήμα. Και είπα «δεν έχω» και μου είπαν ότι θα έρθω μαζί τους. Είπα τότε, ότι «ελπίζω δεν θα μας κάψουν ζωντανους μες στο αυτοκίνητο μέχρι να φτάσουμε στην Γ.Α.Δ.Α.» και ο επικεφαλής γέλασε και είπε ότι δεν υπάρχει φόβος. Με κατευθύνω προς μια μεγάλη ομάδα από συγκεντρωμένα Μ.Α.Τ., και βρέθηκα στη μέση μια διμοιρίας Μ.Α.Τ. Ήταν ακριβώς εκείνη τη στιγμή που οι άνθρωποι επιτέθηκαν.

Ο επικεφαλής εξαφανίστηκε αμέσως, έτρεξε μακριά και με άφησε εκεί ενώ οι άνθρωποι έκαναν επίθεση, και είδα όλα τα όπλα που η αστυνομία είχε πάνω της και φρικάρισα!. Δεν μπορούσα να επικεντρωθώ σε τίποτα άλλο...Και ένιωσα όμως και πόσο ισχυροί είναι οι άνθρωποι...Οι άνθρωποι ήταν γεμάτοι με οργή. Δεν μπορώ να θυμηθώ αν είχαν επιτεθεί με πέτρες ή μολώτοφ ή με παλούκια, μόνο ότι ήταν ακατανίκητοι...Θυμάμε και ότι εγώ έπρεπε να βγώ από εκεί ανάμεσα απ’τα Μ.Α.Τ. Έτρεξα μακριά μόνη μου και επέστρεψα στο σπίτι μου. Φυσικά περίμενα ότι θα μου τηλεφωνούσαν να με καλέσουν να καταθέσω ως μάρτυρας. Αλλά αυτό δεν το έκαναν ποτέ. Μίλησα με μια δικηγόρο του κινήματος, την κ.Γιάννα Κούρτοβικ. Και αυτή με συνόδευσε στον ανακριτή. Έπρεπε να πάω εγώ να βρώ τον δικαστή, διότι η αστυνομία ποτέ δεν μου τηλεφώνησε για να καταθέσω. Και μετά τη κατάθεση μου, μερικές ημέρες αργότερα, η αστυνομία έκλεισε πάλι όλη την περιοχή για να κάνουν την πραγματογνωμοσύνη που να αποδεικνύουν αν η σφαίρα χτύπησε κατευθείαν το παιδί ή αν εξοστρακίσηκε στο έδαφος. Αυτή ήταν η επίσημη ιστορία, ότι μόνο ο ένας μπάτσος είχε πυροβολήσει και ότι η σφαίρα αναπήδησε στο έδαφοσ και χτύπησε τον Αλέξη... Ο εισαγγλέας, ο φωτογράφος, και ο γραμματέας ήρθαν στο μπαλκόνι μου για να πάρουν φωτογραφίες.

Και όπως ήμουν πάνω στο μπαλκόνι, μπροστά σε όλο τον κόσμο που παρακολουθούσε την διαδικασία φώναξα τον γενικό διευθυντή και του είπα : « Ω!...γειά σας, με παρατήσατε στην μέση της σύγκρουσης και φύγατε την άλλη φορά»...και αυτός είπε : «Δεν σε παράτησα εγω...Εσύ φοβόσουνα ότι θα μας κάψουν ζωντανούς». Και εγώ τότε του απάντησα: «Μην λέτε ψέματα μπροστά σε όλους τους ανθρώπους...»

Θυμάμαι πριν από μερικά χρόνια, που έλεγα στον εαυτό μου πως ζω σε ένα στρατόπεδο, με όλη αυτή την αστυνομία τριγύρω εδώ στα Εξάρχεια. Τώρα μπορώ να πω ότι ζω σε μια εμπόλεμη ζώνη.

Αυτό που συνέβη τον Δεκέμβριο, δεν πίστευα ποτέ πως θα μπορούσε να συμβεί. Παρ 'όλο το συναισθήμα της στρατιωτικής κατοχής που προκαλούσε και προκαλεί η αστυνομία. Για μένα, πάντα υπήρχε ένα όριο, μια τελική γραμμή, και όταν η αστυνομία διέσχισε τη γραμμή αυτή, συνέβει μια ποιοτική αλλαγή. Όλα άλλαξαν. Καθένας κατάλαβε ότι υπάρχει ένας συγκεκριμένος ορίζοντας στα γεγονότα και πέρα από αυτόν όλα είναι διαφορετικά. Έχουμε περάσει αυτό το ορίζοντα. Και τώρα μπορώ να πω ότι δεν είναι πλέον μια σύγκρουση, τώρα είναι πόλεμος.

Σε σύγκριση με πριν από τον Δεκέμβριο, τα πάντα είναι πιο δυνατά. Η δολοφονία του Αλέξη ήταν η τελευταία σταγόνα. Τώρα δεν υπάρχει ανοχή για την αστυνομία. Η δολοφονία ήταν κάτι τόσο εξωφρενικό που οι άνθρωποι αντέδρασαν και ακόμη συνεχίζουν να αντιδρούν. Παίρνουν δύναμη από την οργή που εκφράστηκε κατά τη στιγμή της δολοφονίας. Υπήρχαν πάρα πολλά άλλα προβλήματα εκτός από την αστυνομική βία, και αυτά τα προβλήματα εξακολουθούν να υπάρχουν. Αλλά οι άνθρωποι δεν ανέχονται πλέον ούτε τα υπόλοιπα προβλήματα....

Έτσι, θα είμαι μάρτυρας στη δίκη του αστυνομικού που σκότωσε τον Αλέξη. Ανησυχώ για το πώς θα αισθάνομαι προς το δικηγόρο που τον υπερασπίζεται, γιατί υπερασπίζεται ένα πολύ κακό άτομο. Μετά, άρχισα να ανησυχώ επίσης για την έκβαση της δίκης, διότι εάν αυτός ο αστυνομικός καταλήξει με μόνο δύο ή τρία χρόνια ή κάποια λίγα χρόνια στη φυλακή, δεν ξέρω πώς θα αντιδράσω. Πώς αντιδράς στην απόφαση μιας τέτοιας δίκης; Πολλά φρικτά πράγματα συμβαίνουν, και ακούμε για αυτά ή τα βλέπουμε στις ειδήσεις, αλλά είναι πολύ διαφορετικό όταν δεις κάτι με τα μάτια σου. Η δολοφονία του Αλέξη δεν είναι απλώς λόγια, είναι μια σαφής αλήθεια για εμάς, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για αυτό, δεν υπάρχει καμία απόσταση από αυτό. Η δολοφονία είναι η απόλυτη αλήθεια, είναι σαν να μου κλέψετε κάτι μπροστά στα μάτια μου και στη συνέχεια να μου πείτε ότι δεν υπήρξε ποτέ. Η δολοφονία αυτή δεν είναι κάτι που ακούσαμε από κάπου αλλού. Και φοβάμαι πάρα πολύ ότι αν δεν καταδικαστεί αυτός ο μπάτσος, ίσως η αντίδρασή μου θα με ρίξει στην φυλακή. Το σκέφτομαι αυτό όλη την ώρα, καθώς ετοιμάζομαι να καταθέσω στην δίκη για την δολοφονία του Αλέξη.

[ΧΡΥΣΑ]

Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα ΕΜΕΙΣ κλαίμε κι από μόνοι μας.

ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ!

ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

Δεν είμαστε τρομοκράτες, "κουκουλοφόροι", "γνωστοί-άγνωστοι"

ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!

Αυτοί, οι γνωστοί-άγνωστοι....

Κάνουμε όνειρα -μη σκοτώνετε τα όνειρά μας!

Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας.

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ!

Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς.

Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο

για τη "βιτρίνα", παχύνατε, καραφλιάσατε,

ΞΕΧΑΣΑΤΕ!

Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε,

Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε,

να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους.

ΜΑΤΑΙΑ!

Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι,

έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και περιμένετε

τη μέρα που θα πεθάνετε.

Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε

δεν δημιουργείτε!

Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε.

ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥ

ΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ

Που είναι οι γονείς; Που είναι οι καλλιτέχνες;

Γιατί δε βγαίνουν έξω να μας προστατέψουν;

ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ!

ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Υ.Γ.: Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα

ΕΜΕΙΣ κλαίμε κι από μόνοι μας.

φυλαχτειτε...

αυριο αυτοι οι γνωστοι - αγνωστοι, τα παιδια μας,

αποφασισαν να πανε στο σχολειο με μαυρα ρουχα...

καποιοι ψαχνουν τους υποκινητες αυτης της πραξης....

καποιοι θα πουν οτι θελουν παλι κοπανα και φασαριες...

καποιοι κρυφα θα καμαρωσουν την ευαισθησια τους....

[giamitro]

Το 2008 κάηκε η Ελλάδα από τους νέους 16 εώς 25 έτων,διότι ένας μπάτσος δολοφόνησε έναν 16χρονο.

Πολύ ωραίο απ τη μιά μεριά (που αντέδρασαν )και πολύ μυστήριο απο την άλλη.

Το 2010 αποδομείτε η μικρομεσαία τάξη, η κυριαρχία της χώρας. Υποθηκεύεται το μέλλον των ίδιων νέων ,τους απαγορεύουν να δημιουργήσουν ,να κάνουν όνειρα και οικογένεια. Τους λενε τεμπέληδες άχρηστους φοροφυγάδες λοποδήτες.

Και όλα αυτά απο μια δοσίλογη κυβέρνηση και 3 παγκόσμιες τράπεζες τοκογλύφους.

Δεν κάηκε τίποτα, δεν άνοιξε μύτη, δεν προβληματήστηκε κανένας απ'τους ίδιους αυτούς νέους.

Συμπέρασμα Α.Η συντριπτική πλειοψηφία των νέων είναι καμμένοι εγκέφαλοι απο το πολύ big brother, και life style. Είναι ανθρώποι μεταλλαγμένοι του χαβαλέ-φραπέ.

Συμπέρασμα Β.Οι νέοι θα πάνε ,όπου τους πούνε τα κανάλια του Μπόμπολα ,του Κυριακού ,του Αλαφούζου με τα τσιράκια τους, τους δημοσιογραφίσκους του κόλου.

Σμπέρασμα Γ. Πρίν 2 χρόνια τους βγάλανε στους δρόμους για τους λόγους τους, τώρα τους έχουν κοιμήσει για τους λόγους τους επίσης.

Την Πέμπτη νομίζω,ψηφίζεται ό καινούργιος νόμος για την καταστροφή των συλλόγικών σύμβάσεων εργασίας.Μιλάμε για ανατροπές που δεν τους χωράει ο νούς του ανθρώπου. Ξέρετε πόσοι νέοι θα βγούν στους δρόμους? 0,01% του συνολικού πληθυσμού τους.

Δυστυχώς οι νέοι που πάντα αποτελούσαν το δυναμικό στοιχείο και η ελπίδα της κάθε χώρας, για τις μεγάλες ανατροπές, πίνουν φραπέ συμπληρώνοντας δέλτιο στοίχηματος με τις καλύτερες αποδόσεις.

[ΕΙΡΗΝΗ]

Το βάζω σε αυτό το θέμα, όχι για να συγκρίνω την δολοφονία ενός 26χρονου με αυτήν του Αλέξη, αλλά για να θυμηθούμε λίγο όλα αυτά που λέγαμε περί βίας. Τότε που τα βάζαμε με τους νέους, γιατί «κατέστρεφαν» τις περιουσίες μας…

Πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να σκεφτούμε ότι δεν είμαστε το κέντρο του κόσμου, και ουδεμία σχέση έχουμε με τους πάλαι ποτέ προγόνους μας…

Αυτά που συμβαίνουν στο Λονδίνο, αυτά που συνέβησαν τότε εδώ, δεν είναι παρά ενδείξεις του τι θα επακολουθήσει αύριο. Δεν θα επεκταθώ σε πολιτικές αναλύσεις, δεν είμαι εξάλλου και η καταλληλότερη για αυτό , αλλά δεν μπορώ παρά να διαπιστώσω ότι το ποσοστό των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας αυξάνεται επικίνδυνα.

Μια δολοφονία έδωσε το έναυσμα για λεηλασίες, πυρκαγιές, ανεξέλεγκτη βία…. Πως να μην γίνει αυτό, όταν οι μη έχοντες είναι αυτοί που αποκλειστικά διώκονται από την εκάστοτε εξουσία; Τι σημασία έχει το χρώμα και η καταγωγή των διαμαρτυρόμενων; Παύουν να είναι άνθρωποι;

Καίγονται περιουσίες μπορεί να πει κάποιος. Μα η βία πάντα φέρνει βία. Γιατί όταν εξωθείς τους ανθρώπους στην ανέχεια και στην εξαθλίωση, εξασκείς την χειρότερη μορφή βίας. Η έσχατη βία δεν είναι ούτε η πυρπόληση ούτε η λεηλασία των καταστημάτων.

Έσχατη βία είναι η φτώχεια και η πείνα.

Έσχατη βία είναι ο ευνουχισμός της ζωής μας.

Έσχατη βία είναι η συνειδητή απομόνωση και ο εξοστρακισμός του διπλανού μας.

Έσχατη βία είναι ο ωχαδερφισμός μας, και η αδιαφορία μας.

Δημοκρατία δεν είναι η προάσπιση των υλικών αποχτημάτων μας.

Δημοκρατία δεν είναι η περιθωριοποίηση των αδυνάτων.

Δημοκρατία δεν είναι η ευμάρεια των λίγων.

Δημοκρατία δεν είναι να σκοτώνουμε τα παιδιά μας.

Ελευθερία δεν είναι ο εγκλωβισμός στη φυλακή «του φαίνεσθαι»

Ελευθερία είναι η πραγμάτωση της ελεύθερης βούλησης.

Αλλά δυστυχώς και αυτή εμείς την θυσιάσαμε στο βωμό της άθλιας καταξίωσης μας.

Και δεν ακούμε τα παιδιά μας που φωνάζουν :

ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ!

ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

Δεν είμαστε τρομοκράτες, "κουκουλοφόροι", "γνωστοί-άγνωστοι"

ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!

Αυτοί, οι γνωστοί-άγνωστοι....

Κάνουμε όνειρα -μη σκοτώνετε τα όνειρά μας!

Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας.

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ!

Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς.

Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο

για τη "βιτρίνα", παχύνατε, καραφλιάσατε,

ΞΕΧΑΣΑΤΕ!

Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε,

Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε,

να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους.

ΜΑΤΑΙΑ!

Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι,

έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και περιμένετε

τη μέρα που θα πεθάνετε.

Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε

δεν δημιουργείτε!

Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε.

Όταν συλλαμβάνονται παιδιά 11 ετών , νομίζω δεν υπάρχουν λόγια.

Μάλιστα η αστυνομία του Λονδίνου ανακοίνωσε ότι θα εξετάσει το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει πλαστικές σφαίρες, καθώς αυξάνονται τα αιτήματα να χρησιμοποιήσει ισχυρότερα μέτρα για την αντιμετώπιση των ταραχών που σαρώνουν την πρωτεύουσα τις τρεις τελευταίες νύκτες. "Είναι μια τακτική που θα χρησιμοποιηθεί από τη Μητροπολιτική αστυνομία αν κριθεί απαραίτητο", δήλωσε προς τους δημοσιογράφους ο υπαρχηγός της αστυνομίας Στίβεν Κάβανο.

Μέχρι στιγμής έχουν συλληφθεί τουλάχιστον 400 άτομα, μεταξύ των οποίων και ένα αγόρι μόλις 11 ετών.

Τα επεισόδια, τα χειρότερα που σημειώνονται στο Λονδίνο από τις ταραχές της δεκαετίας του '80 στο Μπρίξτον στα νότια της βρετανικής πρωτεύουσας, έχουν επεκταθεί πλέον εκτός Λονδίνου με ταραχές να σημειώνονται σε Μπέρμιγχαμ, Λίβερπουλ, Νότιγχαμ και Μπρίστολ.

http://news247.gr/kosmos/news/stis_floges_kai_pali_to_londino.1323120.html

[MDASK]

με μια γρήγορη ματιά στα video που αναρτώνται στο youtube διαπιστώνει κανείς πόσο εναντίον των ταραχοποιών τάσσεται η πλειοψηφία των Λονδρέζων.

Σκεφτόμουν ότι εμείς είμαστε απαίδευτοι και δε βλέπουμε πέρα από τη μύτη μας αλλά διαβάζοντας τα ρατσιστικά σχόλια και τα "σκοτώστε τους όλους" κλπ έχασα πάσα ιδέα...

Οι παρωπίδες έχουν φορεθεί για τα καλά στις κοινωνίες και δε βγαίνουν ούτε με εγχείρηση!!!!

[northeagle]

Περιμενω αρθρα απο τον τυπο που να τους κατακρινουν για αυτα τα πρωτοφανη γεγονοτα στην αγγλια και που θα αμφισβητουν τη δυνατοτητα ομαλης διεξαγωγης των ολυμπιακων αγωνων το 2012...

Ακομα να ξεχασω τον πολεμο που ειχαμε δεχτει απο αυτη τη σκατοχωρα πριν τη διεξαγωγη των δικων μας ολυμπιακων αγωνων το 2004-και τα συνεχη δημοσιευματα τους για ανικανοτητα μας στα μετρα ασφαλειας..

[northeagle]

με μια γρήγορη ματιά στα video που αναρτώνται στο youtube διαπιστώνει κανείς πόσο εναντίον των ταραχοποιών τάσσεται η πλειοψηφία των Λονδρέζων.

Σκεφτόμουν ότι εμείς είμαστε απαίδευτοι και δε βλέπουμε πέρα από τη μύτη μας αλλά διαβάζοντας τα ρατσιστικά σχόλια και τα "σκοτώστε τους όλους" κλπ έχασα πάσα ιδέα...

Οι παρωπίδες έχουν φορεθεί για τα καλά στις κοινωνίες και δε βγαίνουν ούτε με εγχείρηση!!!!

Σε κοινωνια που ο θεσμος της οικογενειας θεωρειται ντεμοντε και κατακριτεος τι περιμενες...

[ΕΙΡΗΝΗ]

Περιμενω αρθρα απο τον τυπο που να τους κατακρινουν για αυτα τα πρωτοφανη γεγονοτα στην αγγλια και που θα αμφισβητουν τη δυνατοτητα ομαλης διεξαγωγης των ολυμπιακων αγωνων το 2012...

Ακομα να ξεχασω τον πολεμο που ειχαμε δεχτει απο αυτη τη σκατοχωρα πριν τη διεξαγωγη των δικων μας ολυμπιακων αγωνων το 2004-και τα συνεχη δημοσιευματα τους για ανικανοτητα μας στα μετρα ασφαλειας..

Εμένα φίλε μου δεν με απασχολούν οι χώρες, αλλά οι άνθρωποι. Πώς και πόσο οδηγούνται στη σωματική, ψυχική και πνευματική εξαθλίωση. Και αγωνιώ και αγανακτώ για τα παιδιά μας. Γιατί χωρίς αυτά δεν υπάρχει μέλλον!!!

Και να σου πω κάτι; Στα παλιά μου τα παπούτσια οι Ολυμπιακοί αγώνες, που τρομάρα μας έχουμε και το θράσος να τους συγκρίνουμε με αυτούς των προγόνων μας. Παιχνίδι εξουσίας και εσόδων των μεγάλων είναι.Και εμείς τα κορόιδα,θα πληρώνουμε δεν ξέρω για πόσα χρόνια ακόμα την μαλακία μας...

[ΕΙΡΗΝΗ]

Σε κοινωνια που ο θεσμος της οικογενειας θεωρειται ντεμοντε και κατακριτεος τι περιμενες...

Ναι τώρα θα μας πείς, ότι όλα αυτά τα παιδιά δεν έχουν οικογένεια; Η ότι η οικογένεια τους δεν ακολουθούσε το μοτίβο "ΠΑΤΡΙΣ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ";

Σαν να ακούω τον Κούγια να μιλάει για τον μικρό Αλέξη...

[northeagle]

Απορω γιατι τετοια επιθετικη απαντηση?...

Εχεις ζησει σε αυτη τη χωρα? Επιτρεψε μου να μην το λεω τυχαια αυτο-εχω ζησει εκει και ξερω τη νοοτροπια κουλτουρα τους.

Σε πληροφορω λοιπον οτι εκει τα παιδια κατω των 18 στηνουν συμμοριες για πλακα-και πολλα απο αυτα ζουνε μονα τους η σε μονογονεικες οικογενειες....Οτι ο μεσος βρετανος ζει καταπιεσμενος-παρολο οικονομικα τακτοποιημενος και ζει να βγει για μια παρασκευη να γινει λιωμα και να νιωσει ανθρωπος...Και λιωμα να γινει οχι οπως εδω που βγαινουμε με παρεα για κρασακι-τσιπουρακι, αλλα να μεθυσει και να παρεκτραπει..

Ευτυχως εδω παρολο την κριση η οικογενεια καπως την παλευει-δεν καταλαβα τοσο αρνητικο ειναι αυτο?

Ποιος ειπε για πατρις-θρησκεια-οικογενεια και αλλα τετοια?... Μαλλον δεν τα εχεις δει απο κοντα αυτα..

Αν εισαι κοντα σε θαλασσα ριξε μια βουτια-καλοκαιρι ειναι..

[ΕΙΡΗΝΗ]

Απορω γιατι τετοια επιθετικη απαντηση?...

Εχεις ζησει σε αυτη τη χωρα? Επιτρεψε μου να μην το λεω τυχαια αυτο-εχω ζησει εκει και ξερω τη νοοτροπια κουλτουρα τους.

Σε πληροφορω λοιπον οτι εκει τα παιδια κατω των 18 στηνουν συμμοριες για πλακα-και πολλα απο αυτα ζουνε μονα τους η σε μονογονεικες οικογενειες....Οτι ο μεσος βρετανος ζει καταπιεσμενος-παρολο οικονομικα τακτοποιημενος και ζει να βγει για μια παρασκευη να γινει λιωμα και να νιωσει ανθρωπος...Και λιωμα να γινει οχι οπως εδω που βγαινουμε με παρεα για κρασακι-τσιπουρακι, αλλα να μεθυσει και να παρεκτραπει..

Ευτυχως εδω παρολο την κριση η οικογενεια καπως την παλευει-δεν καταλαβα τοσο αρνητικο ειναι αυτο?

Ποιος ειπε για πατρις-θρησκεια-οικογενεια και αλλα τετοια?... Μαλλον δεν τα εχεις δει απο κοντα αυτα..

Αν εισαι κοντα σε θαλασσα ριξε μια βουτια-καλοκαιρι ειναι..

Μα είδες εσύ να είναι βρετανοί αυτοί που αντιδρούν;

Και διαφωνώ ότι φταίει η οικογένεια (μονογονειακή η όχι).

Αυτό που περιγράφεις δεν υπάρχει μόνο στην Αγγλία, αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, και στην Αμερική.

Δεν ξέρω σε ποιές οικογένειες αναφέρεσαι στην Ελλάδα, αλλά εγώ ξέρω πάρα πολλές που δεν μπορούν να το παλέψουν. Μάλλον εσύ δεν τριγυρνάς τα βράδυα στους δρόμους.

Και να σου πω κάτι; Ναι είναι άσχημο τα παιδιά να μένουν μόνα τους από τόσο μικρά, αλλά και το να μενουν μέχρι τα 40 με τη μαμμά τους όπως εδώ, δεν είναι και το καλύτερο.... Και μην κατακρίνεις τους γονείς που μείνανε μόνοι να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Χρειάζονται πολλά κότσια να το κάνεις αυτό.

Σε θάλλασα κοντά είμαι, αλλά η Καλλιθέα δεν ενδείκνυται για βουτιές.

[SOULIS]

[ΧΡΥΣΑ]

σημερα θα ηταν στα 19 ..... 

 

ομως δεν καταλαβαινω τι νοημα εχουν οι πορειες .....

μηπως ετσι χανουν το νοημα τους γενικως?

 

δεν εχει αξια να θυμομαστε μια φορα το χρονο

σημασια εχει να μην ξεχναμε ουτε μερα ουτε λεπτο ....

[SARAKINOS]

σημερα θα ηταν στα 19 ..... 

 

ομως δεν καταλαβαινω τι νοημα εχουν οι πορειες .....

μηπως ετσι χανουν το νοημα τους γενικως?

 

δεν εχει αξια να θυμομαστε μια φορα το χρονο

σημασια εχει να μην ξεχναμε ουτε μερα ουτε λεπτο ....

Ο Αλέξης, Χρύσα, ήταν ένα απλό και ξένοιαστο παιδί, όπως το δικό μου και τα δικά σου. Η δολοφονία του από την "μαγκιά" του εγκάθετου πιστολέρο, τον έκανε μέσα σε λίγα λεπτά, παγκόσμιο σύμβολο κατά της ένστολης βίας. Και έτσι πρέπει να τον θυμόμαστε και να τον τιμάμε, όχι με πορείες, που μπορεί να προκαλέσουν τις επιθέσεις των ανώνυμων κουκουλοφόρων, που δεν χάνουν αυτήν ευκαιρία. Και μόνο η σκέψη ότι στην θέση του μπορεί να ήταν το δικό μου παιδί, πεθαίνω... 

[ΕΙΡΗΝΗ]

 

Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος ανάμεσα στα “πυρά” ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ

Μετωπική σύγκρουση μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποιήθηκε στην Βουλή ως συνέχεια των αλληλοβομβαρδισμών με δηλώσεις που ανταλλάσσουν από το πρωί τα επιτελεία των κομμάτων με αφορμή τις αυριανές εκδηλώσεις μνήμης από την δολοφονία του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.

Ειδικότερα, κατά την συνεδρίαση της επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης ο γραμματέας της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Βούτσης  ζήτησε την από την ΝΔ να αποσύρει την σχετική ανακοίνωσή της εξηγώντας ότι «η φρασεολογία και η αισθητική δεν έχει ιστορικό προηγούμενο από την εποχή του εμφυλίου».

Από την πλευρά της ΝΔ απάντησε ο κ. Θανάσης Νταβλούρος λέγοντας μεταξύ άλλων: «Είστε συνοδοιπόροι της Χρυσής Αυγής».

Πιο αναλυτικά οι διάλογοι έχουν ως εξής:

Ν. Βούτσης: «Ζητάμε την άμεση απόσυρση της ανακοίνωσης της ΝΔ και  την ανάληψη ευθυνών από τους εμπνευστές της. Η ατζέντα η φρασεολογία και η αισθητική δεν έχει ιστορικό προηγούμενο από την εποχή του εμφυλίου. Παίζετε με τη φωτιά. Η δημοκρατία δεν καλύπτεται από τέτοιες ανακοινώσεις, είναι ντροπή»

Θ. Νταβλούρος: «Αφήστε τα αυτά! Οι μάσκες έπεσαν. Αποκαλυφθήκατε!  Είστε συνοδοιπόροι με τη Χρυσή Αυγή… Έχετε μια ιδιότυπη τρομοκρατική αντίληψη»

Σοφία Βούτεψη: «Κύριε Βρούτση μη διαβάζετε μόνο την ανακοίνωση της ΝΔ… Διαβάστε και την δική σας»

Ζωή Κωνσταντοπούλου: «Μόνο ο κ. Νταβλούρος έχει δικαίωμα να αστυνομοκρατεί. Ντροπή σας γιατί διευθύνετε τη συζήτηση».

Βιρβιδάκης: «Ο καθένας έχει την ιστορία του και δεν σας το επιτρέπω»

Οι ανακοινώσεις

Αφορμή για την μάχη ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ στάθηκε η ανακοίνωση της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, που καλεί σε συμμετοχή στις εκδηλώσεις αναφέροντας: «Τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται αύριο, από τη μέρα που ο δεκαπεντάχρονος μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, έπεσε νεκρός από τη σφαίρα του ειδικού φρουρού της ΕΛ.ΑΣ.

Το ξέσπασμα της κοινωνίας με πρωταγωνιστή τη μαθητιώσα νεολαία, ήταν η οργισμένη απάντηση μιας ολόκληρης γενιάς στο σύστημα της εκμετάλλευσης και της βίας. Η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 ήταν ο αγώνας για ελπίδα και δικαίωμα στη ζωή.

Σήμερα, που η τρικομματική συγκυβέρνηση Σαμαρά εντείνει την επίθεση στα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας, που οι ελαστικές σχέσεις απασχόλησης συνιστούν πλέον καθεστώς και η ανεργία καλπάζει, ο αγώνας για ελπίδα και κοινωνική χειραφέτηση αποτελούν πλέον μονόδρομο.

Δεν περιμένουμε πλέον κάποια αφορμή. Η ξοφλημένη μνημονιακή συγκυβέρνηση, πρέπει να ανατραπεί εδώ και τώρα. Όλοι και όλες στις διαδηλώσεις 11.00 και 17.00 στην Αθήνα στα Προπύλαια, και στις συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα. Να τους κάνουμε παρελθόν!».

ΝΔ: «Δεν θα υπάρξει καμία νέα MARFIN»

Το γραφείο τύπου της ΝΔ, χαρακτήρισε «προκλητική» την ανακοίνωση, κατηγορώντας τη νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, ότι ετοιμάζεται «να κάψει την Αθήνα».

Η πέμπτη φάλαγγα του ΣΥΡΙΖΑ, με εμπροσθοφυλακή τη νεολαία του, ξεσκεπάζεται. Βγάζουν τις μάσκες, φορούν τις κουκούλες και εξοπλίζονται με μολότοφ, με σκοπό να κάψουν για μία ακόμη φορά την Αθήνα και να λεηλατήσουν τις περιουσίες των πολιτών.

Άλλωστε, οι βουλευτές της κοινής πια συνισταμένης, έχουν φροντίσει ήδη, ως άλλοι δοσίλογοι κουκουλοφόροι της κατοχής, να στοχοποιήσουν αστυνομικούς και τις οικογένειές τους, δίνοντάς τους βορά στις ορέξεις εγκληματικών στοιχείων, αναρτώντας φωτογραφίες τους στο διαδίκτυο.

Να είναι σίγουροι, οι κουκουλοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η κυβέρνηση και οι Έλληνες πολίτες δεν πρόκειται να επιτρέψουν στα “άκρα” να πετύχουν το σκοπό τους. Δε θα αφήσουν να υπάρξει καμία νέα MARFIN. Καμία κουκούλα δεν πρόκειται πλέον να τους κρύψει”, αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Άμεση η ανταπάντηση του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία σημείωσε πως «στα εμφυλιοπολεμικά, μισαλλόδοξα και τρομοκρατικά κηρύγματα της ΝΔ, απαξιούμε να απαντήσουμε. Τους παραδίδουμε στη χλεύη του ελληνικού λαού» αναφέρει η ολιγόλογη ανακοίνωση του κόμματος,

http://www.kefaloniatoday.com/2012/12/05/o-alexis-grigoropoulos-anamesa-sta-pira-siriza-nd.html

 

 

Για του λόγου το αληθές...

[SophiaL]

 

 

..γιατί κανένα παιδί δεν πρέπει να ξεχνιέται...!

[ΧΡΥΣΑ]

Ας μην γελιομαστε , ο Αλεξης ειναι και θα ειναι παντα για τη μανα του , το παιδι της, το παιδι που εχασε αδικα και προωρα.

Για μας θα ειναι ενα ακομα ονοματεπωνυμο , που οσο παιρνανε τα χρονια θα χανει κι απο λιγο απο το συναισθηματικο βαρος που κουβαλαει.

 

Στο μυαλο μας, αν εχουμε καταλαβει, θα  πρεπει να μεινουν τα αιτια βαθεια χαραγμενα , ωστε κανενα παιδι να μην ξαναβρεθει σε αυτη τη θεση.

[SARAKINOS]

Για του λόγου το αληθές...

Αυτό ακριβώς ζητώ να αποφευχθεί και να μη διαιωνίζεται, απαξιώνοντας την μνήμη του αδικοχαμένου Αλέξη.

[doctor]

   

..γιατί κανένα παιδί δεν πρέπει να ξεχνιέται...!

 

Γιατί θα μπορούσε να είναι παιδί μας....

[SophiaL]

στη μνήμη του Αλέξη..

 

πέντε χρόνια πριν..

[mk83]

Το δικό μας αγόρι...

που δεν θα σβήσει ποτέ απ'την μνήμη μας

και θα μεγαλώνει μέσα στις καρδιές μας...