Προς το περιεχόμενο

Ειδήσεις, άρθρα από τον τύπο έντυπο και ηλεκτρονικό


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Βόλεμα βουλευτών δημάρχων, νομαρχών σε θέση διευθυντή!

Φίλια πυρά από τη βουλευτή της Ν.Δ. Φωτεινή Πιπιλή δέχθηκε χθες ο υπουργός Εσωτερικών Πρ. Παυλόπουλος κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τη λειτουργία της Δημοτικής Αστυνομίας, στην αρμόδια επιτροπή.

Αιτία υπήρξε διάταξη, άσχετη με το κύριο σώμα του νομοσχεδίου, σύμφωνα με την οποία προβλέπεται ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι υπάλληλοι ΝΠΔΔ, οι οποίοι εξελέγησαν βουλευτές, ευρωβουλευτές, νομάρχες, δήμαρχοι, ή διετέλεσαν διοικητές ή πρόεδροι ή διευθύνοντες σύμβουλοι σε ΝΠΔΔ ή ΝΠΙΔ του δημόσιου τομέα και διατήρησαν το αξίωμά τους τουλάχιστον για τρία χρόνια, μπορούν όταν επιστρέψουν στην υπηρεσία τους να λαμβάνουν τη θέση του προϊσταμένου διεύθυνσης ή γενικής διεύθυνσης. Η κ. Πιπιλή ζήτησε την απόσυρση της διάταξης, εξηγώντας στον υπουργό ότι με τέτοιες τακτικές έχει δημιουργηθεί στον πολίτη η πεποίθηση συντεχνιακής λογικής και εξυπηρέτησης ομάδων. «Γι' αυτό και κάθε φορά μας παίρνουν με τις πέτρες», τόνισε. Εθεσε, εξάλλου, θέμα αντισυνταγματικότητας σε σχέση με τους άλλους βουλευτές, οι οποίοι είναι ελεύθεροι επαγγελματίες και δεν δικαιούνται ευνοϊκών ρυθμίσεων όταν επιστρέφουν στο επάγγελμά τους. Στο ίδιο ζήτημα αναφέρθηκε ακροθιγώς και ο εισηγητής της Ν.Δ. Σ. Κεδίκογλου, σημειώνοντας απλώς ότι υπάρχει μια διαφορετική αντιμετώπιση των δημόσιων και των ιδιωτικών υπαλλήλων εργαζομένων, για τους οποίους δεν υπάρχει αντίστοιχη πρόνοια. Αντίθετα, ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ Γ. Ντόλιος όχι μόνο βρήκε σωστή τη διάταξη, αλλά ζήτησε να συμπεριληφθούν σ' αυτή και οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες, π.χ. Αγροτική Τράπεζα και ΟΤΕ, με δεδομένο ότι το Δημόσιο είναι ο κύριος μέτοχος. Ο υπουργός Εσωτερικών δεν απέσυρε το άρθρο, το οποίο ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία. Η συζήτηση του νομοσχεδίου θα συνεχιστεί την ερχόμενη εβδομάδα στην Ολομέλεια.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 05/12/2008

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 3,1k
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

"....να μην ηρεμησουν ...."

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ : Ο ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΣ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ

....η τζαμαρια της Δημοκρατιας εσπασε...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η αστραφτερή "καλή κοινωνία" κι η καταγωγή της

Ο «πλούσιος Εβραίος» και ο Μπλούμε

Tου Τακη Καμπυλη

«Στη διάρκεια της Κατοχής ήμουν επίσημος διερμηνέας των SS και συγκεκριμένα στο ?Τμήμα Εβραϊκών Υποθέσεων? της Ασφάλειας Αθηνών. Με αυτή την ιδιότητά μου πήγα στη Ρόδο μαζί με τον Τόνι Μπούργκερ, υπολοχαγό των SS (...) με τον Φριτς Λίνεμαν, δόκιμο των SS και τον Χανς Σέλε από το Ντάντσιγκ. Εκεί στη Ρόδο είχαν συλληφθεί όλοι οι Εβραίοι των Δωδεκανήσων από 16 έως 60 ετών. Με ένα καράβι μεταφέρθηκαν πρώτα στο Χαϊδάρι κι από κεί, υποθέτω, στα γερμανικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως (...) Οι Γερμανοί που προανέφερα πήραν μαζί τους από τη Ρόδο εννέα βαλίτσες γεμάτες με αλυσιδίτσες, διαμάντια, ράβδους χρυσού και άλλα χρυσαφικά που παρέδωσαν στην Αθήνα στον Μάχερ, διοικητή των SS. Την ίδια νύχτα συναντηθήκαμε στην οδό Λυκαβηττού 2 με τον Ισπανό υπήκοο Πέπο Φραντσές: Εγώ, ο Λίνεμαν, ο Γκρίνμπαχ και ο Σέλε. Εκεί συζητήσαμε πώς θα μπορούσαμε να πουλήσουμε τα κοσμήματα (...) Το ίδιο βράδυ μετά το φαγητό συμφωνήσαμε μεταξύ μας για την πώληση των χρυσαφικών και είπαμε στον Πέπο Φραντσές να πάει στα γραφεία των SS και να αγοράσει από τον Μάχερ ένα μέρος των αντικειμένων αυτών. Την επομένη μέρα ο Πέπο Φραντσές έστειλε τον παλαιοπώλη και σαράφη Σώση Παπάζογλου στο γραφείο του Μάχερ για να δει εκείνα τα αντικείμενα. Εκεί συνάντησε τον κοσμηματοπώλη Αντώνιο Βουράκη που είχε το μαγαζί του στην οδό Βουκουρεστίου. Ο Νόιμπαχερ τον είχε συστήσει ως έμπιστό του. Προηγουμένως ο Νόιμπαχερ είχε προμηθεύσει στον Βουράκη ράβδους χρυσού από τις οποίες αυτός του έφτιαξε 3.000 γαλλικές λίρες (Ναπολεόντειες). Ο Νόιμπαχερ ανταπέδιδε τις υπηρεσίες του Βουράκη υποστηρίζοντάς τον στις δουλειές του εις βάρος διαφόρων Ελλήνων και Εβραίων. Αυτοί οι δύο, δηλαδή ο Παπάζογλου και ο Βουράκης, συναντήθηκαν παρουσία μου στο γραφείο του Μάχερ και συμφώνησαν να αγοράσουν ο καθένας τα μισά. Η δική τους εκτίμηση των χρυσαφικών ήταν πολύ χαμηλή (...)».

Πίσω από τον θάνατο

Χρειάστηκε η επιμονή ενός Γερμανού καθηγητή του Δημοσίου Δικαίου για να έρθει πρόσφατα στο φως η παραπάνω κατάθεση του Κωνσταντίνου Ρεκανάτη(ι), δωσίλογου, συνεργάτη των Γερμανών. Ο Ρεκανάτης ήταν γιος Ελληνοεβραίου και Γερμανίδας. Πρωτοστάτησε στον εκτοπισμό των Εβραίων το 1943 και 1944. Η κατάθεσή του είχε δοθεί το 1946 στις ελληνικές αρχές και διαβιβάστηκε το 1965 στη γερμανική πρεσβεία της Αθήνας κι από ?κει στην Εισαγγελία Βρέμης. Ο Ρεκανάτης είχε καταδικαστεί σε θάνατο αλλά σύντομα του δόθηκε χάρη (όπως στους περισσότερους δωσίλογους) και αποφυλακίστηκε το 1963. Μετώκησε στη Γερμανία, όπου άνοιξε βαλκανικό εστιατόριο! (σ.σ.: Η κατάθεσή του πιθανόν να ελέγχεται, αν και ο Gustavus την παραθέτει ολόκληρη στο βιβλίο του).

Χάρη στον Γερμανό εισαγγελέα Βρέμης Ράιχενμπαχ, που αναζήτησε το 1964 τους υπεύθυνους για τον εκτοπισμό των Ελληνοεβραίων, ο καθηγητής Christoph V. Schminck-Gustavus προσέθεσε πριν από λίγες μέρες νέα στοιχεία για τους ατιμώρητους υπευθύνους της γενοκτονίας των Εβραίων της Ελλάδας. Ο Gustavus ανακάλυψε έναν τεράστιο όγκο αρχείων και καταθέσεων στην Εισαγγελία της Βρέμης σχετικά με τους υπεύθυνους της σφαγής των Ελληνοεβραίων, τα οποία είχαν χαρακτηριστεί εσωτερικά έγγραφα και μόλις πρόσφατα επιτράπηκε η πρόσβαση στους ιστορικούς.

Σύμφωνα με τη Ρένα Μόλχο (καθηγήτρια στο ΑΠΘ) η έρευνα του Gustavus είναι από τις μοναδικές στη διεθνή βιβλιογραφία.

Ο Γερμανός καθηγητής ξεκίνησε την έρευνά του από τα Γιάννενα αναζητώντας τους υπεύθυνους εκείνης της σκοτεινής νύχτας της 25ης Μαρτίου 1944. Οι 1.725 κάτοικοι των Ιωαννίνων, το σύνολο της εβραϊκής κοινότητας, μεταφέρθηκαν στις 10 το πρωί με φορτηγά της Βέρμαχτ στη Λάρισα κι από ?κει σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Χάθηκαν όλοι!

Στις περισσότερες μαρτυρίες που συγκέντρωσε ο Gustavus επανέρχεται ένα φάντασμα που στοίχειωσε τη Μνήμη και επέβαλε τη Λήθη: Ηταν οι λεηλασίες που έγιναν στα εβραϊκά σπίτια στα Γιάννενα αμέσως μετά τη συγκέντρωση των ιδιοκτητών τους από τους Γερμανούς και τους Ελληνες χωροφύλακες. Ο,τι είχε γίνει και στη Θεσσαλονίκη, όπου οικοδομικά τετράγωνα κατεδαφίστηκαν από εισβολείς που αναζητούσαν τον χρυσό των Εβραίων οι οποίοι ήδη ταξίδευαν προς τον θάνατο. Οπως εξηγεί η Ρένα Μόλχο, «όντως οι περισσότεροι Εβραίοι πέταγαν στην αποχέτευση τα πολύτιμα αντικείμενά τους για να μην τα βρουν οι Γερμανοί».

Αντίθετα με τον μύθο που θέλει όλους τους Εβραίους «πλούσιους» (άλλωστε η Federation είχε στηριχθεί από το εβραϊκό προλεταριάτο της Θεσσαλονίκης), η γερμανική μεθοδικότητα στις επίσημες λίστες κατέγραψε κατασχέσεις της τάξης των 2, 3, 10 χρυσών λιρών από τους δήθεν πάμπλουτους Εβραίους.

Ο πλούτος ήταν σε όλες τις περιπτώσεις το άλλοθι για τους διωγμούς που υπέστησαν διαχρονικά οι Εβραίοι της Ευρώπης. Οπως και πολλοί άλλοι μύθοι.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα «Εβραϊκά» της Κέρκυρας και της Ζακύνθου το 1891. Τότε οι Εβραίοι είχαν κατηγορηθεί ότι σκότωσαν μία Ελληνοπούλα για να χρησιμοποιήσουν το αίμα της στην Παρασκευή των άζυμων για το Πάσχα (ένας από τους πιο διαδεδομένους μύθους στη Δύση)! Πολλοί Εβραίοι λιντσαρίστηκαν τότε, αλλά εκ των υστέρων αποδείχθηκε πως το θύμα ήταν μια μικρή Εβραιοπούλα, η Ρουμπίνα Σάρδα!

Τρία χρόνια μετά, ένας σπουδαίος δημοσιογράφος, ο Χρήστος Χρηστοβασίλης (εργαζόταν στην «Ακρόπολη», αλλά το οδοιπορικό του ουδέποτε δημοσιεύτηκε) επισκέπτεται τη Θεσσαλονίκη. Και θα γράψει για τη φτώχεια των Εβραίων λιμενεργατών και την αθλιότητα των σπιτιών των εβραϊκών συνοικιών. Η Βασιλική Γιακουμάκη (διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας) σε έρευνα για τους Εβραίους στα Χανιά, αναφέρει πως από μαρτυρίες προκύπτει πως οι περισσότεροι Εβραίοι ήταν «ντενεκετζήδες».

O Gustavus, στην έρευνά του στα Γιάννενα, πρόσφατα, θα «κολαστεί» από μία συνάντηση με ένα γέρο Εβραίο υφασματοπώλη: Αρνήθηκε να μιλήσει για τον θάνατο συγγενών του στο Αουσβιτς επειδή αυτός που τον ρώτησε ήταν Γερμανός.

Το σοκ συνοδεύει τον Gustavus σε όλη του την έρευνα. Μέχρι που «συναντάει» τον Βάλτερ Μπλούμε, υπεύθυνο της Γερμανικής Ασφάλειας στην Αθήνα. Ο Μπλούμε είχε καταδικαστεί σε θάνατο στο πλαίσιο της δίκης της Νυρεμβέργης, αλλά για τις σφαγές στο Ανατολικό Μέτωπο. Η ποινή του μετετράπη σε ισόβια και τελικά του απενεμήθη χάρη. Το 1960 ζούσε στη Βρέμη ως νομικός σύμβουλος σε εταιρεία, ενώ ο δεύτερος υπεύθυνος για τους εκτοπισμούς Εβραίων, ο Λίνεμαν, εργαζόταν το 1960 στην υπηρεσία Αποκατάστασης Θυμάτων Πολέμου! Η ιστορία των Μπλούμε ? Λίνεμαν είναι χαρακτηριστική του τρόπου που έγινε δήθεν η «αποναζικοποίηση» στη Γερμανία: Από γερμανικά δικαστήρια και όχι από συμμαχικές υπηρεσίες, με αποτέλεσμα να «ξεπλυθούν» δεκάδες εγκληματίες πολέμου. Αλλωστε και η έρευνα του Ράιχενμπαχ, την οποία δημοσίευσε ο Gustavus, τελικά ετέθη στο αρχείο μετά την αντικατάσταση του εισαγγελέα από άλλον λιγότερο «επιμελή» δικαστικό, παρότι ο Ράιχενμπαχ, παραθέτοντας τις μαρτυρίες που είχε συγκεντρώσει, θεώρησε υπεύθυνο της «Τελικής Λύσης» στην Αθήνα (και στα Γιάννενα) τον Μπλούμε.

Ο Μπλούμε ?όπως κι ο Μέρτεν ο υπεύθυνος του διωγμού στη Θεσσαλονίκη? ζούσε πλούσια και απαλλαγμένος από κάθε ευθύνη, αφού οι συνήγοροί του υποστήριξαν πως είχε ήδη καταδικαστεί στη Νυρεμβέργη και άρα δεν συνέτρεχε λόγος νέας δίωξης (αποσιωπώντας ωστόσο πως η καταδίκη του δεν ήταν για τη δράση του στην Αθήνα). Και ενώ για τον Μέρτεν σύγχρονοι ιστορικοί εικάζουν πως έχοντας στη διάθεσή του τα φορτηγά της Βέρμαχτ δεν είχε λόγο να φορτώσει όσα συγκέντρωσε από το πλιάτσικο σε πλοίο, για τον Μπλούμε δεν υπάρχουν ενδείξεις πώς διαχειρίστηκε το χρυσάφι που συγκέντρωσε στην Αθήνα. Και η μαρτυρία του Ρεκανάτη δεν χρησιμοποιήθηκε ούτε από τις ελληνικές αρχές για νέα έρευνα. (Αλλωστε η χώρα μας απάλλαξε τον Μέρτεν!)

Ο επίλογος έχει γραφεί (απλώς δεν έχει σχολιασθεί): Από τους 47.000 Εβραίους της Θεσσαλονίκης, μόλις 600 επέστρεψαν. Από τα σπίτια τους, που διεκδικήθηκαν, τα 300 είχαν καταστραφεί και ανήκαν σε άλλους, και από τα υπόλοιπα 300, μόλις 30 τελικά αποδόθηκαν. Αυτοί έχασαν, αλλά προφανώς κάποιοι κέρδισαν. Κι αυτό θα πονάει όσο παραμένει ως δήθεν ανομολόγητο μυστικό.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articl.../12/2008_294897

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εμείς τα παράσιτα

Τι είναι όλο αυτό που ζούμε τις τελευταίες δεκαετίες, από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 και μετά, με αποκορύφωμα την τελευταία δεκαετία και με τελικό αποτέλεσμα τον τελευταίο χρόνο, τους τελευταίους μήνες, τις τελευταίες νύχτες;

Η απάντηση είναι μπροστά στα μάτια μας όμως κανείς δεν θέλει να τη δει…

Κι όσοι την βλέπουν είτε δεν μπορούν είτε δεν θέλουν να την εκφράσουν…

Δεν θέλουν ούτε καν να την εκμυστηρευτούν ο ένας στον άλλον, να την εξομολογηθούν σε κάποιον, να την ομολογήσουν, έστω, σε έναν εσωτερικό μονόλογο…

Γιατί;

Διότι αν ειπωθεί –σαν τον όνομα του «Γιαχβέ»- θα καταρρεύσει το ζωτικό μας ψεύδος. Θα οδηγηθούμε –έτσι φοβόμαστε- σε μια ατομική, υπαρξιακή κόλαση. Θα καταρρεύσει «εντός μου ο ρυθμός του κόσμου»…

Κι όμως! Είναι μια καταγεγραμμένη, αυταπόδεικτη αλήθεια. Μια απλούστατη απάντηση.

Η αιτία όλου αυτού που ζούμε είναι ότι η κοινωνία μας έχει πάψει να παράγει το οτιδήποτε. Η κοινωνία μας δεν παράγει ούτε καρφίτσα, ούτε τούβλο, ούτε μαρούλι. Ούτε το σώβρακο που φοράμε δεν το παράγουμε εμείς.

Η κοινωνία μας δεν παράγει, πρώτον και κύριο, υλικά αγαθά.

Η κοινωνία μας δεν παράγει –ως συνέπεια του προηγούμενου- πολιτιστικά αγαθά.

Η κοινωνία μας δεν παράγει –ως συνέπεια και των δύο- Γνώση.

Αλλά και όσοι «παράγουν» -π.χ. οι αγρότες- δεν το «παράγουν» για να διατεθεί στην κοινωνία χειρότερα και να παραχθεί πλούτος για τους ίδιους (δηλαδή τα μέλη της κοινωνίας ) αλλά για να εισπράξουν επιδοτήσεις.

Ακόμη χειρότερα, διαθέτουν την παραγωγή τους, τα προϊόντα τους σε «καρτέλ» τα οποία το «μετοχοποιούν», το καθιστούν δηλαδή άϋλο και ουσιαστικά το εξαφανίζουν, συσσωρεύοντας την υπεραξία τους.

Η από-αγροτοποίηση και η αποβιομηχάνιση της κοινωνίας μας δεν ήταν τυχαίες. Ηταν απόλυτα συνειδητές επιλογές των κυβερνήσεων από το ‘74 και μετά. Και υπαγορεύτηκαν από την ανάγκη ένταξής μας –όπως, όπως και με οποιοδήποτε κόστος- στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Ανάγκη υπαρκτή. Απόφαση, θεωρητικά τουλάχιστον, σωστή για την επιβίωσή μας μιας και «τρίτος δρόμος» ουσιαστικά δεν υπήρξε ποτέ παρά μόνο ως ρομαντισμός.

Όμως αυτό το «όπως-όπως» είχε ένα βαρύ τίμημα. Διότι η ένταξή μας στην ΕΟΚ αρχικά και στην ΟΝΕ αργότερα έγινε με βαριά ανταλλάγματα. Κι αυτό διότι οι εταίροι μας δεν μας είχαν ποτέ ανάγκη, ούτε εμάς, ούτε το νόμισμά μας, ούτε την οικονομία μας. Ισα-ίσα ήξεραν ότι θα έπρεπε να μας χρηματοδοτούν για αρκετά χρόνια μετά την ένταξή μας. Μας δέχτηκαν για λόγους διπλωματικούς αφενός (κράτος- υποκατάστημα στα Βαλκάνια και στις αγορές τους) και συμβολικούς αφετέρου (κοιτίδα της Δημοκρατίας). Αλλά και για λόγους κάποιας ενοχής για τη δικτατορία που είχαμε ζήσει τα προηγούμενα χρόνια.

Το τίμημα βαρύ. «Τέρμα τα αγροτικά προϊόντα. Τέρμα οι βιομηχανίες!».

«Και τι θα κάνουμε;»

«Θα παρέχετε υπηρεσίες! Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα, λίγο συρτάκι και ο,τι άλλο σας φωτίσει ο Θεός σας!».

Ετσι κι έγινε! Μόνο που εμείς το πήραμε κατά γράμμα! Γίναμε γκαρσόνια! (για να μην πω «γίναμε πουτάνες» και δεν κάνει…). Εκείνοι δεν εννοούσαν ακριβώς αυτό. Θα μπορούσαμε να γίνουμε κάτι άλλο αν είχαμε τη βούληση και τα κότσια: κέντρο πολιτισμού, συνεδρίων και τεχνών, μια μικρή Silicon Valley, μια μεγάλη πανεπιστημιούπολη με διεθνή πανεπιστήμια, μια χώρα «πράσινων» τεχνολογιών… Θα μπορούσαμε… Προτιμήσαμε την ευκολία: Γκαρσόνια η εργατική τάξη και οι αγρότες (ειδικά των τουριστικών, παραθαλάσσιων περιοχών), δημόσιοι υπάλληλοι οι της μεσαίας τάξης (αριστεροί και δεξιοί, μετά και την «Εθνική Συμφιλίωση»), γιατροί και δικηγόροι κυρίως οι των πιο εύπορων τάξεων και οικογενειών.

Ολο αυτό ολοκληρώθηκε σε τέσσερις φάσεις: κυβέρνηση Καραμανλή, κυβέρνηση Παπανδρέου, κυβέρνηση Μητσοτάκη, κυβέρνηση Σημίτη. (Ο τελευταίος, ολοκληρώνοντας, μας έκλεισε και την πόρτα κατάμουτρα κι έφυγε!!!)

Ας μην αναλύσω τις φάσεις του σχεδίου που ολοκλήρωσε ο καθένας τους γιατί θέλει σελίδες επί σελίδων…

Γεγονός είναι πάντως πως ζούσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα! Να είναι καλά τα ένα-δύο-τρία-τέσσερα «πακέτα Ντελόρ», βεβαίως βεβαίως!

Περνούσαμε τόσο καλά που εγκαταλείψαμε και όλες τις «χαμηλές εργασίες». Αρχικά τα χωράφια, ύστερα τις βιοτεχνίες και τις οικοδομές.

Εργασίες που σύντομα καλύφθηκαν από τα μεγάλα κύματα οικονομικών μεταναστών. Οι οποίοι δούλευαν αρχικά ανασφάλιστοι και με χαμηλά μεροκάματα, αργότερα στοιχειωδώς ασφαλισμένοι με επίσης μικρά μεροκάματα αλλά πάντως χωρίς κανένα σχέδιο ένταξής τους στην κοινωνία μας. Αλλά και πως θα μπορούσε να εκπονήσει ένα ρεαλιστικό σχέδιο για τους «ξένους» μια ήδη παρασιτική κοινωνία;

«Ευρωπαίοι» πλέον, δεκάρα δεν δίναμε για τις συνέπειες αυτών των πολιτικών στην ίδια την κοινωνία:

-->Οι παραγωγικές τάξεις έπαψαν να υπάρχουν. Μόνο συντεχνίες παρασιτικών επαγγελμάτων. Αρα έπαψαν να υπάρχουν και διακριτές κοινωνικές-οικονομικές τάξεις. «Γκαρσόνι» μπορούσε να γίνει ο οποιοσδήποτε…

-->Ο δημόσιος τομέας διογκώθηκε σε απίστευτο βαθμό με αποτέλεσμα να «εφευρίσκονται» πολύπλοκες γραφειοκρατικές διαδικασίες για να μην ξύνονται οι υπάλληλοι. Το κράτος έγινε δυσκίνητο και το κόστος του διογκώθηκε επίσης.

-->Παράλληλα διογκώθηκε και η πελατειακή σχέση πολιτών και πολιτικών…

-->Οι βιομήχανοι, αφού δεν μπορούσαν να εξάγουν και ανταγωνιστούν τους εταίρους μας έγιναν αποκλειστικά κρατικοδίαιτοι αρχικά και αργότερα μετέφεραν τις επιχειρήσεις τους στο εξωτερικό…

-->Κρατικοδίαιτοι επίσης έγιναν και οι επιστήμονες, οι άνθρωποι των γραμμάτων και του πολιτισμού.

-->Οι λεγόμενοι «λειτουργοί» της κοινωνίας –δάσκαλοι, γιατροί, δικηγόροι, δημοσιογράφοι κτλ- είτε διορίστηκαν σε δημόσιες υπηρεσίες είτε μετέτρεψαν το λειτούργημά τους σε καθαρά κερδοσκοπικό επάγγελμα.

-->Η Παιδεία, που ένας από τους σκοπούς της, είναι η δημιουργία ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ, διαλύθηκε…

-->Η Υγεία το ίδιο…

-->Η Δικαιοσύνη το ίδιο…

-->Το Ασφαλιστικό σύστημα το ίδιο…

-->Στο τέλος επαγγελματικοποιήθηκαν και οι πολιτικοί. Εγιναν «πολιτικοί καριέρας». Οποιος είχε τα περισσότερα χρήματα εκλεγόταν, όποιος εκλεγόταν αποκτούσε περισσότερα χρήματα. Και τελευταίο αλλά όχι έσχατο…

-->…σταμάτησε και η παραγωγή σκέψης, ιδεών, λύσεων, προτάσεων και οραμάτων. Διότι σκέψεις, ιδέες και λύσεις παράγουν όσοι (…) παράγουν και υλικά αγαθά και γνώσεις.

Χωρίς παραγωγούς έπαψε να παράγεται φυσικά και πλούτος… Πράγμα που δεν φαινόταν την εποχή των μεγάλων επιδοτήσεων…

Όταν οι στοιχειώδεις ανάγκες εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης μεγάλωσαν, μεγάλωσε και ο δανεισμός από έξω. Όταν ούτε αυτός αρκούσε αρχίσαμε –επί Μητσοτάκη- να πουλάμε και τα «ασημικά». Ξεκίνησαν δηλαδή οι ιδιωτικοποιήσεις προβληματικών αλλά και υγιών κομματιών του δημόσιου τομέα.

Παράλληλα, την ίδια εποχή, δημιουργήθηκαν και νέοι τομείς παραγωγής «παρασίτων», ανθρώπων δηλαδή που παρείχαν αποκλειστικά υπηρεσίες σε μια κοινωνία που δεν παρήγαγε αγαθά:

-->Εκατοντάδες μάνατζερ, μαρκετίρ, πωλητές, διαφημιστές, PR managers κτλ, αρχικά από αμερικάνικα κολλέγια και μετά από δημόσιες και ιδιωτικές σχολές.

-->Οι άνθρωποι των Media: εκατοντάδες παρουσιαστές, εκφωνητές, «ρεπόρτερ», καμεραμέν, ηχολήπτες, φωτιστές, φροντιστές, μακιγιέρ, σταρλετίτσες, πανελίστες. Ενας κόσμος που έβγαινε μέσα από δεκάδες ιδιωτικές σχολές της συμφοράς για να επανδρώσει δεκάδες πανελλαδικά και τοπικά κανάλια και ραδιόφωνα…

-->Αργότερα, οι άνθρωποι της πληροφορικής.

Οι πρώτοι, μη έχοντας αντικείμενο σε παραγωγικές επιχειρήσεις που πλέον δεν υπήρχαν, επάνδρωσαν επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών (ή και πάλι το έρμο το Δημόσιο) δημιουργώντας στρατιές ολόκληρες ιδιωτικής γραφειοκρατίας…

Οι δεύτεροι στήριξαν τα κέντρα της νέας εξουσίας, της εξουσίας των ΜΜΕ και της διαπλοκής τους με την Πολιτική σε μία χώρα που στην πραγματικότητα 2 με 3 τηλεοπτικά κανάλια και δέκα ραδιόφωνα θα ήταν υπεραρκετά.

Οι τρίτοι ήσαν απλώς άτυχοι που γεννήθηκαν σε αυτή τη χώρα, τη δεδομένη ιστορική περίοδο. Κι ενώ θα μπορούσαν, αν υπήρχε η πολιτική βούληση, να δημιουργήσουν μια νέα οικονομία και νέες παραγωγικές δυνάμεις, αναγκάστηκαν και αναγκάζονται να καλύπτουν τις στοιχειώδεις μόνο ανάγκες της εποχής.

Και αυτοί όμως, μέχρι τη «φούσκα» του Χρηματιστηρίου έζησαν καλά και εμείς καλύτερα…

Μετά το 2001 όμως, τα παραμύθια τελείωσαν…

Ή σχεδόν!

Είχε μείνει το παραμύθι των Ολυμπιακών Αγώνων… Το οποίο κράτησε 4 χρόνια προετοιμασίας και 15-20 ημέρες όλο κι όλο, όσο και οι ίδιοι οι αγώνες και πάπαλα!

Από το 2004 και μετά η ελληνική κοινωνία ζει ως ένα μεγάλο παράσιτο που δεν έχει πλέον ούτε ξενιστή για να τρέφεται. Ενας τεράστιος κισσός τυλιγμένος γύρω από ένα πεθαμένο –αν και «ευρωπαϊκό»- δέντρο!

Οι τελευταίες παραγωγικές επιχειρήσεις είτε κλείνουν –κλωστοϋφαντουργία- είτε μεταναστεύουν στις γειτονικές χώρες του φθηνού εργατικού δυναμικού…

Τα δημόσια έργα σταματούν αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς…

Η ναυτιλία δουλεύει εδώ και χρόνια με ξένους ναυτικούς…

Το Δημόσιο δεν αντέχει άλλες προσλήψεις…

Τι δουλεύει;

Οι καφετέριες, τα γυράδικα, τα φαστ-φουντάδικα και οι πιτσαρίες… Εκεί και οι θέσεις εργασίας της συμφοράς: γκαρσόνια, μπάρμαν, ντελίβερι και πακετάδες…

Τι δουλεύει κι έχει κέρδος;

Οι Τράπεζες!

Τα «παράσιτα» για να ζήσουν υπερχρεώνονται! Οι τραπεζίτες τρίβουν τα χέρια τους!

Τι άλλο δουλεύει και έχει κέρδος;

Αυτά που δούλευαν πάντα. Η παραοικονομία και τα διαπλεκόμενα κυκλώματα: μιντιακά-εκδοτικά, παραδικαστικά, παραϊατρικά, παραεκκλησιαστικά. Όλα κρατικοδίαιτα φυσικά, όλα στις παρυφές, στα παρασκήνια της εκάστοτε εξουσίας.

Τα παράσιτα των παρασίτων… Τα παράσιτα που απομυζούν τα μικρότερα παράσιτα-πολίτες. Ας μη μιλάμε όμως αόριστα. Δείτε τους πρωταγωνιστές των τελευταίων μηνών. Δημοσιογράφοι, αναλυτές, πανελίστες, παρουσιαστές, εκδότες, εκπομπάρχες, υπουργοί, καλόγεροι, συμβολαιογράφοι, δικαστές, δικηγόροι, ειδικοί φρουροί.

Τι παράγουν όλοι αυτοί;

Τι δημιουργούν;

Αθλιότητα και μόνο αθλιότητα! Ενίοτε και θάνατο…

Στο μεταξύ, όλα αυτά τα χρόνια, μεγάλωνε μια νέα γενιά. Αυτή που πρόσφατα ονομάστηκε «Γενιά των 700 ευρώ». Αυτή που κανονικά θα έπρεπε να βγει στην κοινωνία και την παραγωγή.

Ποια παραγωγή;

Ποια κοινωνία;

Ποιες θέσεις εργασίας; Που; Με ποιο Ασφαλιστικό σύστημα; Πως;

Κι έτσι φτάσαμε στο 2008!!!

Έρποντας και σέρνοντας…

Για να αποδειχθεί η αυταπόδεικτη αλήθεια που έλεγα στην αρχή: ότι δεν παράγουμε πλέον ΤΙΠΟΤΑ!

Τώρα μαθαίνουμε αυτό που οι κοινωνίες όλους του κόσμου, όλες τις εποχές έχουν κάποια στιγμή –προ του τέλους τους- βιώσει: μια κοινωνία που δεν παράγει τίποτα, παράγει μόνο σκάνδαλα, διαφθορά και βία.

Αυτά τα σκάνδαλα λοιπόν ζούμε τα τελευταία χρόνια, από τον Πάχτα μέχρι τον Ζαχόπουλο κι από τη SIEMENS μέχρι το Βατοπέδιο…

Κι αυτή τη βία ζούμε τις τελευταίες νύχτες…

Νύχτες που ξεκίνησαν πριν από τριαντατόσα χρόνια!

Νύχτες για μια κοινωνία-πορνείο που ένα Σάββατο βράδυ έγινε κοινωνία-σφαγείο.

Το Κράτος-εκτροφέας παρασίτων, έγινε Κράτος-δολοφόνος.

Αστυνομικό Κράτος. Για να διασωθεί… Με συνεργάτες νεοναζιστές και εθνικιστές-ελληναράδες... Τα πιο λούμπεν παράσιτα του παρακράτους...

Όμως χρειάστηκαν τρεις πυροβολισμοί για να ξυπνήσουν οι πιτσιρικάδες, αυτά τα παιδιά που ούτε πακέτα Ντελόρ θα δουν ποτέ, ούτε Χρηματιστήρια, ούτε Ολυμπιακούς Αγώνες και να ουρλιάξουν!

Πολύ φοβάμαι ότι εδώ που τα φτάσαμε τα πράγματα θα είναι ή η ζωή τους ή η ζωή μας!

Προς το παρόν, συν-παράσιτα της γενιάς μου, ΝΙΚΑΜΕ!

1-0!

http://naftilos.blogspot.com/2008/12/blog-post_11.html

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

ΦΟΝΟΙτωνΜΑΘΗΤΩΝ@ypepth.gr

Ο Στυλιανίδης επιτίθεται στον ΣΥΡΙΖΑ και δίνει mail για διαμαρτυρίες...λέει...

Και τι διεύθυνση e-mail δίνει;

fonitonmathiton@ ypepth.gr

Είμαι εγώ κακόπιστος τώρα;

Ή απλώς δεν τους "κόβει" καθόλου το έρμο το μυαλό, το ακατοίκητο;

http://naftilos.blogspot.com/2008/12/ypepthgr.html

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

ΦΟΝΟΙτωνΜΑΘΗΤΩΝ@ypepth.gr

Ο Στυλιανίδης επιτίθεται στον ΣΥΡΙΖΑ και δίνει mail για διαμαρτυρίες...λέει...

Και τι διεύθυνση e-mail δίνει;

fonitonmathiton@ ypepth.gr

Είμαι εγώ κακόπιστος τώρα;

Ή απλώς δεν τους "κόβει" καθόλου το έρμο το μυαλό, το ακατοίκητο;

http://naftilos.blogspot.com/2008/12/ypepthgr.html

Μα αν είχαν λίγο φαντασία...

έστω και λίγη...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

«Μια σακούλα σκουπιδιών από το σπίτι ή από τον κάδο». Με αυτόν τον τρόπο, ακτιβιστές απευθύνουν ανοιχτή πρόσκληση, σήμερα στις 4 το απόγευμα, στο Σύνταγμα, προκειμένου, όπως αναφέρουν, να...καταθέσουν το δώρο τους στο χριστουγεννιάτικο δένδρο του δήμου Αθηναίων, που «επιμένει πως η Αθήνα θα γιορτάσει παρά τους ταραξίες».

vouli.jpg

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

...Λ έ τ ε να γίνει ?

http://www.zougla.gr/news.php?id=17483

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

...Λ έ τ ε να γίνει ?

http://www.zougla.gr/news.php?id=17483

Θα διορθωθουν λιγακι οι δημοσκοπήσεις και δεν θα γίνει τίποτα.

Μηπως θέλεις να βαλουμε κανενα στοιχηματακι ?????

:rolleyes::)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ποινή φυλάκισης ενός έτους και εννέα μηνών και χρηματικό πρόστιμο 8.000 ευρώ, με ανασταλτικό χαρακτήρα, επέβαλε το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Σάμου, σε οδηγό ταξί, τον οποίο συνέλαβαν άνδρες του Λιμεναρχείου, επειδή μετέφερε αλλοδαπούς λαθρομετανάστες, που δεν είχαν έγγραφα. Ο οδηγός του ταξί είχε παραλάβει τους αλλοδαπούς από την πόλη της Σάμου και θα τους μετέφερε στο λιμάνι Καρλοβάσου.

Ο οδηγός του ταξί θα αφεθεί ελεύθερος, αφού καταβάλει το πρόστιμο, που του επεβλήθη.

http://www.tvxs.gr/v2165

Το εφετείο Χανίων καταδίκασε τον πρώην υπουργό της κυβέρνησης της ΝΔ, Γιάννη Κεφαλογιάννη, σε πεντάμηνη φυλάκιση, για υπόθαλψη χασισοκαλλιεργητή. Οι κατηγορίες έκαναν λόγο για πιέσεις του κ. Κεφαλογιάννη σε αστυνομικούς να προβούν σε ψευδείς μαρτυρίες, προκειμένου να αθωωθεί ο χασισοκαλλιεργητής.

http://www.tvxs.gr/v1981

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

http://www.tvxs.gr/v2283

Το http://www.projectcensored.org/ δημοσίευσε τη λίστα με τα 25 θέματα που λογοκρίθηκαν περισσότερο στις ΗΠΑ, το 2008. Τα θέματα αυτά είναι τα εξής:

1. Πάνω από ένα εκατομμύριο οι θάνατοι Ιρακινών πολιτών εξαιτίας της αμερικανικής κατοχής

2. Συμφωνία Ασφάλειας και Ευημερίας: Η στρατικόποιηση της NAFTA (Συνεργασία ελεύθερου εμπορίου μεταξύ ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικού)

3. InfraGard: Το FBI εκπροσωπεί το χώρο των επιχειρήσεων

4. ILEA: Ξεκινούν οι ΗΠΑ εκ νέου, «βρόμικους πόλεμους» στη Λατινική Αμερική;

5. Κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων διαφωνούντων με τον πόλεμο

6. Η Δράση για την πρόληψη της Τρομοκρατίας

7. Guest Workers Inc.: Απάτη και διακίνηση λευκής σάρκας

8. Οι εκτελεστικές εντολές μπορούν να αλλάζουν στα κρυφά

9. Οι βετεράνοι των πολέμων του Ιράκ και του Αφγανιστάν καταθέτουν τις μαρτυρίες τους

10. Η συνέργεια της Αμερικανικής Ένωσης Ψυχολόγων στα βασανιστήρια της CIA

11. Η ιδιωτικοποίηση του νερού στο Ελ Σαλβαντόρ και ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας

12. Οι κερδοσκόποι του Μπους κερδίζουν δισεκατομμύρια δολάρια από το κυβερνητικό πρόγραμμα «No Child Left Behind»

13. Εντοπίζοντας τα δισεκατομμύρια δολαρίων που χάθηκαν στο Ιράκ

14. Απλοποιώντας την πυρηνική ενέργεια

15. Η σύγχρονοι σκλάβοι σε όλο τον κόσμο

16. Ετήσια Έκθεση για τα Συνδικαλιστικά Δικαιώματα

17. Η Διακύρηξη των Ηνωμένων Εθνών που ξέχασε τα δικαιώματα των ιθαγενών πληθυσμών

18. Κακομεταχείριση και θάνατος σε κέντρα κράτησης ανηλίκων

19. Ιθαγενείς βοσκοί και μικροκαλλιεργητές στη μάχη κατά του αφανισμού της παραδοσιακής κτηνοτροφίας

20. Νέο ρεκόρ στις συλλήψεις για μαριχουάνα

21. Πρώτο πλήγμα για το NATO η πυρηνική προοπτική

22. Η φιλανθρωπική οργάνωση CARE αρνείται ανθρωπιστική βοήθεια από την κυβέρνηση των ΗΠΑ

23. Η ανάμιξη του Οργανισμού Τροφίμων και Φαρμάκων στην προώθηση φαρμακευτικών σκευασμάτων

24. Η Ιαπωνία διερευνά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας

25. Το πραγματικό πρόβλημα του Μπους με τον Έλιοτ Σπίτζερ

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

http://www.enet.gr/online/online_text/c=11...300800,24490752

Παρεμβάσεις

Επώνυμο: Ισότητα ή Μεσαίωνας;

Της ΘΕΟΦΑΝΩΣ ΠΑΠΑΖΗΣΗ

Στο κείμενο του Αστικού Κώδικα 1940 η γυναίκα υπήρχε ως σύζυγος στη σκιά του άνδρα, που σύμφωνα με τη νομοθετημένη βιβλική ρήση της Α' προς Κορινθίους επιστολή του Παύλου (ια' 3) ο άνδρας ήταν «κεφαλή της οικογενείας» (άρθρο 1387 ΑΚ/1940), με φυσική νομική συνέπεια, εκτός άλλων, και την αλλαγή του επωνύμου της γυναίκας (1388 ΑΚ/1940). Από τις σημαντικές αλλαγές του ν. 1329/1983 ήταν η διατήρηση του οικογενειακού ονόματος από τους συζύγους (ουσιαστικά από την έγγαμη γυναίκα, 1388 ΑΚ) στις έννομες σχέσεις με δυνατότητα χρήσης του επωνύμου του άλλου συζύγου στις κοινωνικές σχέσεις. Ακόμη δόθηκε το δικαίωμα στις γυναίκες παλαιότερων γάμων που είχαν αλλάξει επώνυμο να ανακτήσουν το πατρικό τους στη διάρκεια του γάμου τους, εφόσον το επιθυμούσαν, με απλή δήλωση στο ληξιαρχείο σε ένα έτος από την ισχύ του νόμου.

Στις αρχές του '80 παρουσιάστηκαν δύο αντίρροπα φαινόμενα. Από τη μία, οι γυναίκες των παλαιότερων γάμων διεκδίκησαν το δικαίωμα χωρίς χρονικό περιορισμό. Από την άλλη, γυναίκες που τελούσαν γάμο μετά το 1983 προσέφευγαν στις νομαρχίες κάνοντας χρήση της δυνατότητας αλλαγής επωνύμου ως κακόηχου, για να αντικαταστήσουν το πατρικό τους με το συζυγικό επώνυμο. Η δυνατότητα αυτή απαγορεύτηκε ως αντίθετη στο πνεύμα του νόμου.

Η ρύθμιση αυτή είχε διττό σκοπό· από τη μια την απάλειψη της ασάφειας σχετικά με το όνομα των γυναικών στις έννομες σχέσεις με δημόσιο ενδιαφέρον (συμβόλαια, ταυτότητες, διαβατήρια κ.λπ.), από την άλλη, της χειραφέτησής τους με την επίτευξη ισότητας. Η αλλαγή του επωνύμου για τη γυναίκα λόγω γάμου από το πατρικό στο συζυγικό, από εκεί λόγω δεύτερου γάμου η χρήση άλλου επωνύμου και η επιστροφή έπειτα από 40 χρόνια και τη λύση των διαφόρων γάμων στο πατρικό επώνυμο είναι νομικά και κοινωνικά απαράδεκτη κατάσταση. Τη ζήσαμε και την απορρίψαμε, γιατί πρέπει να την ξαναζήσουμε; Με την ισχύουσα ρύθμιση οι γυναίκες απαλλάσσονται από τις πιέσεις του περιβάλλοντος για ένταξη στην κυριαρχία του άνδρα, μέσα από το επώνυμο. Η «ενότητα της οικογένειας» δεν αποτελεί επιχείρημα του αντιθέτου, διότι όπως προκύπτει από την 25ετή εμπειρία εφαρμογής του νόμου οι γάμοι που διαλύονται είχαν άλλους ουσιαστικούς λόγους και όχι για το διαφορετικό επώνυμο των συζύγων.

Οταν η οικογένεια είχε ένα επώνυμο, ο γάμος συνδεόταν με τη διάρκεια ζωής των συζύγων, διότι τα περισσότερα δίκαια δεν αναγνώριζαν δικαίωμα λύσης του και το κοινό επώνυμο είχε λογική. Σήμερα η λύση του γάμου είναι σχετικά εύκολη και γίνεται ακόμη ευκολότερη (και με το ίδιο νομοσχέδιο). Οι διεθνείς γάμοι πολλαπλασιάζονται με ταχύτητα και οι λύσεις τους ομοίως. Η διατήρηση ενός ονόματος σε όλη τη διάρκεια της ζωής εξυπηρετεί εκτός από ιδεολογικούς, και πρακτικούς λόγους όπως της ασφάλειας των συναλλαγών. Οι ευρωπαϊκές νομοθεσίες έχουν επίσης συντονιστεί προς σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις που εκφράζουν την κοινή αντίληψη για την αρχή της ισότητας.

Μετά την ισχύ άρθρου 4 §2 του Συντάγματος 1975 που καθιερώνει την ισότητα ανδρών και γυναικών απέναντι στο νόμο, ο νόμος 1329/1983 δεν περιορίστηκε μόνο στη νομοθετική εφαρμογή της ισονομίας στο Οικογενειακό Δίκαιο αλλά επηρέασε περισσότερο το οικοδόμημα του νομοθετικού πλαισίου για το γάμο και την οικογένεια με στόχο την κοινωνική και ιδεολογική κατάκτηση της ισότητας και την εξάλειψη αναχρονιστικών θεσμών και διατάξεων στις μεταξύ των συζύγων σχέσεις στο γάμο, το διαζύγιο, τη συγγένεια κ.λπ. Η αλήθεια είναι ότι ούτε η Πολιτεία με την ενημέρωση ή την εκπαίδευση ούτε τα ΜΜΕ με τις ενημερωτικές εκπομπές ή τις σειρές προώθησαν στην εμπέδωση αυτής της ιδεολογικής θέσης.

Η επαναφορά της δυνατότητας αλλαγής επωνύμου «ως δικαιώματος», στην πραγματικότητα συνιστά δούρειο ίππο για την επαναφορά του προηγούμενου νομικού καθεστώτος, το οποίο είναι τόσο αναχρονιστικό με άρωμα και χρώμα υπανάπτυξης που θέτει το ερώτημα γιατί;

Πρέπει να γυρίσουμε στα συνθήματα του '70 για την αυτοδιάθεση;

Τι κακό κάναμε ...και γιατί αυτό επισύρει τέτοια ποινή;

Την κοινωνική δυσαρέσκεια πρέπει να την πληρώσουμε με κοινωνική οπισθοδρόμηση;

Αν. καθηγήτρια ΝΟΠΕ/ΑΠΘ

Το επώνυμο των συζύγων και η νομοθετική υποκρισία

Του ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΥ*

Η κυβερνητική πρόταση για αλλαγή του συζυγικού επωνύμου αποτελεί τυπικό παράδειγμα νομοθετικής υποκρισίας. Υπό το πρόσχημα της ελεύθερης επιλογής και των (υποτιθέμενων) πρακτικών δυσχερειών, προωθεί την αλλαγή του σημερινού συστήματος, κατά το οποίο ο γάμος δεν επηρεάζει το επώνυμο του κάθε συζύγου, και αφήνει στους μελλόνυμφους να καθορίσουν ποιο θα είναι το κοινό συζυγικό επώνυμο.

Η διατήρηση του επωνύμου του από τον κάθε σύζυγο ανταποκρίνεται στην αντίληψη ότι ο γάμος δεν απορροφά την προσωπικότητα, η οποία ολοκληρώνεται και δεν εξαφανίζεται με τον γάμο. Η αντίθετη αντίληψη, που προτάσσει την «κοινωνία βίου» του γάμου, συνδέεται με την ύπαρξη κοινού συζυγικού επωνύμου.

Αλλά το κοινό συζυγικό επώνυμο, για να συμβολίζει την οικογενειακή ενότητα, πρέπει να σχηματίζεται από τα επώνυμα και των δύο συζύγων και όχι μόνο του ενός. Και η εμφάνιση προς τα έξω του συζυγικού ζεύγους ως «νόμιμου» και όχι ως «παράνομου» -κατά την απαράδεκτη ορολογία του δελτίου Τύπου του υπουργείου Δικαιοσύνης, θεματοφύλακα υποτίθεται της πλουραλιστικής δημοκρατικής κοινωνίας- διασφαλίζεται πληρέστερα -και ειλικρινέστερα- με το διπλό επώνυμο και όχι με το επώνυμο του ενός συζύγου.

Αν, λοιπόν, η κυβέρνηση ήθελε να προωθήσει την ιδέα του κοινού συζυγικού επωνύμου, θα έπρεπε να επιβάλει ως υποχρεωτικό το διπλό επώνυμο. Στην πραγματικότητα, όμως, υποχωρεί στο πάγιο συντηρητικό αίτημα για προτεραιότητα στην πράξη του ανδρικού επωνύμου.

Η αποδόμηση της ισότητας ανδρών και γυναικών αρχίζει με το υποκριτικό επιχείρημα της ελεύθερης επιλογής. Αλήθεια, από πότε η «εκούσια δουλεία» είναι θεμιτή;

* Καθηγητής Αστικού Δικαίου στο Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 28/06/2008

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πειτε μου πως ολα αυτα που ζουμε τελευταια ειναι τυχαια και μεμονωμενα περιστατικα, παραπλευρες απωλειες, εξοστρακισμοι , γιατι δεν την γλυτωνω ....αρχιζω και τρελλαινομαι !!!!!!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγκύκλιος προς φορείς για την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2009

2008-12-30 07:46:21

* Οικονομικές Ειδήσεις

Εγκύκλιος προς φορείς για την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2009

Η αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου, η διεύρυνση της φορολογικής βάσης καθώς και η συγκράτηση των δαπανών του δημοσίου, είναι οι άξονες στους οποίους θα στηριχθεί η συνέχιση της δημοσιονομικής πειθαρχίας που θα επιδιωχθεί με τον προϋπολογισμό του 2009, προκειμένου να μειωθεί περαιτέρω το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η χώρα στο πλαίσιο του συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης.

Αυτό τονίζεται μεταξύ άλλων στην εγκύκλιο με τις βασικές κατευθύνσεις για την εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2009, που εξέδωσε και απέστειλε σε όλους τους φορείς και τα υπουργεία ο υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Νίκος Λέγκας.

Στην εγκύκλιο τονίζεται χαρακτηριστικά ότι βασική επιδίωξη της οικονομικής πολιτικής και για το 2009 είναι η συνέχιση της δημοσιονομικής προσαρμογής, η διασφάλιση ικανοποιητικών ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης, δεδομένης της δυσμενούς διεθνούς οικονομικής συγκυρίας, η ενίσχυση της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής με βάση τα δημοσιονομικά περιθώρια που έχει η χώρα, η αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου, η δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών και η ενίσχυση της ανάπτυξης της περιφέρειας.

Στην εγκύκλιο δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην προσπάθεια που θα πρέπει να καταβάλλουν υπουργεία και φορείς σε ό,τι αφορά τη συγκράτηση των δαπανών του δημοσίου. Όπως χαρακτηριστικά τονίζεται κάθε ενέργεια από τα υπουργεία και τους φορείς που δημιουργεί δαπάνη θα πρέπει να κινείται αυστηρά στα όρια του προϋπολογισμού.

Στην εγκύκλιο μεταξύ άλλων καλούνται τα υπουργεία και οι φορείς:

- Να μην αναλαμβάνουν υποχρεώσεις καθ' υπέρβαση των εγκεκριμένων πιστώσεων στον προϋπολογισμό. Σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να υποβάλουν στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ανακατανομή των πιστώσεών τους.

- Να μην θεωρούν δεδομένη τη διάθεση του συνόλου των εγγεγραμμένων πιστώσεων του προϋπολογισμού.

- Να μην ζητούν συμπληρωματικές πιστώσεις δεδομένου ότι στον προϋπολογισμό δεν έχει προβλεφθεί αποθεματικό.

- Να μην προχωρούν σε υπογραφή αποφάσεων μετάταξης υπαλλήλων στις περιπτώσεις που δεν έχει εξασφαλιστεί η απαιτούμενη μισθοδοσία τους.

www.kathimerini.gr

:rolleyes::)B):D:lol:

Ζουμε απιστευτες καταστασεις , εχει χαθεί τελείως η μπάλλα .

Δεν ξερω αν θυμαται κανενας τετοια επίσημη ανακοινωση για μαιμού προυπολογισμό .

Ξεραμε ότι οι πιστωσεις είναι του πωπου ,

αλλα τετοιο πράγμα βρε παιδάκι μου ,

να το δηλώνουμε και με εγκύκλιο .

Τι να πώ , ειλικρινά δεν ξερω τι να πω.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

EUROPEAN COURT OF HUMAN RIGHTS

008

8.1.2009

Press release issued by the Registrar

CHAMBER JUDGMENT

LEONIDIS v. GREECE

The European Court of Human Rights has today notified in writing its Chamber judgment1 in the case of Leonidis v. Greece (application no. 43326/05).

The Court held:

· unanimously, that there had been a violation of Article 2 (right to life) of the European Convention on Human Rights on account of the shortcomings in an unplanned police intervention in which the applicant’s son died; and,

· by six votes to one, that there had been no violation of Article 2 of the Convention in respect of Greece’s obligation to conduct an effective investigation into the circumstances in which the applicant’s son died.

Under Article 41 (just satisfaction), the Court further held that the finding of a violation constituted in itself sufficient just satisfaction. (The judgment is available only in English.)

1. Principal facts

The applicant, Grigorios Leonidis, is a Greek national of Russian-Pontic origin who was born in 1952 and lives in Thessaloniki (Greece).

The case concerned the applicant’s allegation that his 18-year-old son, Nikolaos Leonidis, was killed by a police officer with excessive use of firepower.

On 25 March 2000 the applicant’s son, out with friends in Thessaloniki, ran away from a plain clothes police officer who chased him as he wanted to carry out an identity check. Upon catching the applicant’s son the police officer managed to immobilise him while pointing his gun towards the sky. At that moment the applicant’s son caused sharp pain to the officer by jabbing him with his elbow, to which the officer reacted by bending down. While he was drawing himself up his revolver went off firing a single shot in Nikolaos Leonidis’ right ear, instantly killing him.

A few hours after the incident, a preliminary inquiry was carried out. The same day, the applicant was informed of his son’s death and an autopsy was performed. The following day the public prosecutor brought criminal proceedings against the police officer for wilful homicide exceeding the limits of self- defence and unauthorised use of weapons.

Following the preliminary inquiry, in June 2003 the case was sent to the competent court for trial. After examining evidence, hearing statements and considering various expertises and reports, the police officer was ultimately acquitted on all counts.

In the meantime, an administrative inquiry into the circumstances of the shooting was launched by the police in order to ascertain, among other things, whether the police officer who had shot the applicant’s son should be disciplined. The investigation was assigned to a different police department; the ensuing report issued in April 2001 found that the death of the applicant’s son was not the result of the police officer’s reckless behaviour. As a result, no disciplinary proceedings were brought against the police officer in question.

In November 2002, while the case was pending before the criminal courts, the applicant brought a civil action against the State seeking compensation for the killing of his son by the police. The Court, finding that the police officer was responsible for the death as he had used his firearm in violation of the applicable law, awarded the applicant 80 000 euros (EUR) for

non-pecuniary damages caused by the police officer’s action.

2. Procedure and composition of the Court

The application was lodged with the European Court of Human Rights on 23 November 2005.

Judgment was given by a Chamber of seven judges, composed as follows:

Nina Vajić (Croatia), President,

Christos Rozakis (Greece),

Khanlar Hajiyev (Azerbaijan),

Dean Spielmann (Luxembourg),

Sverre Erik Jebens (Norway),

Giorgio Malinverni (Switzerland),

George Nicolaou (Cyprus), judges,

and also Søren Nielsen, Section Registrar.

3. Summary of the judgment2

Complaints

Relying on Article 2 of the European Convention on Human Rights, the applicant alleged that the police officer who had killed his son had resorted to excessive use of fire-arms and that the Greek authorities had failed to carry out an effective investigation into the incident.

Decision of the Court

Article 2

Concerning the alleged violation of the right to life of Nikolaos Leonidis

It was undisputed between the parties that the applicant’s son was killed in the course of an unplanned police intervention by an identified police officer. The Court saw no reason to question the facts as established by the Greek courts and accepted that Nikolaos Leonidis had not been killed deliberately.

The Court did not find it necessary to establish whether there was initially a need to pull out a weapon during the chase, since it could not substitute its own assessment of the situation for that of an officer who was required to react in the heat of the moment to avert an honestly perceived danger to his life. However, it considered that the police officer should not have kept his finger on the trigger of the weapon after he had already immobilised the applicant’s son, but should have placed his gun in its holster instead.

The Court also attached particular importance to the findings of the national administrative courts which had concluded that the use of a firearm by the police officer had been unlawful and that he had not acted with due care. In addition, the legislation governing the use of weapons at the time had been obsolete and no clear guidelines had existed about its application.

The Court therefore concluded that the Government had not done all that could be reasonably expected of it to avoid the real and immediate risks in such hot-pursuit police interventions. Accordingly, there had been a violation of the right to life under Article 2.

Concerning the alleged inadequacy of the investigation

The Court noted that three separate sets of proceedings – criminal, administrative and civil - were conducted in order to establish the facts of the case, to identify those responsible and, if appropriate, to secure the punishment of those concerned. Having regard to the actions taken in the course of these proceedings, the Court was satisfied that an effective investigation had been carried out. There had therefore been no violation of Article 2 in respect of the effectiveness of the investigation.

Judge Spielmann expressed a partly dissenting opinion, which is annexed to the judgment.

***

The Court’s judgments are accessible on its Internet site http://www.echr.coe.int

http://cmiskp.echr.coe.int////tkp197/viewh...attachment=true

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

http://www.iha.com.tr/haber/video/dunya/33...mi-izlediler%21

Απίστευτο και όμως αληθινό! Οι Ισραηλινοί, βλέποντας ότι έχει και καλό καιρό, πήραν τις οικογένειές τους μαζί με όλα τα παιδιά τους και πήγαν σε ένα λόφο κοντά στην πόλη Σντερότ. Από εκεί, υπάρχει πανοραμική θέα της Γάζας, που απέχει λίγα χιλιόμετρα. Συμφώνα με την εφημερίδα «Times» του Λονδίνου, «οι Ισραηλινοί παρακολουθούν τις κινήσεις των ελικοπτέρων Apache και κάνουν προβλέψεις για το σημείο που θα βομβαρδίζουν. Και όταν αρχίσουν να ρίχνουν πυραύλους και πετυχαίνουν τους στόχους τους, τότε ξεσπούν σε πανηγυρισμούς και φωνάζουν συνθήματα υπέρ των ενόπλων δυνάμεων». Βέβαια, με τις φωτογραφικές τους μηχανές και τις κάμερες καταγράφουν και τους βομβαρδισμούς, για να δείχνουν και στους υπόλοιπους αυτά που είδαν σε αυτόν το λόφο της ντροπής.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

http://www.iha.com.tr/haber/video/dunya/33...mi-izlediler%21

Απίστευτο και όμως αληθινό! Οι Ισραηλινοί, βλέποντας ότι έχει και καλό καιρό, πήραν τις οικογένειές τους μαζί με όλα τα παιδιά τους και πήγαν σε ένα λόφο κοντά στην πόλη Σντερότ. Από εκεί, υπάρχει πανοραμική θέα της Γάζας, που απέχει λίγα χιλιόμετρα. Συμφώνα με την εφημερίδα «Times» του Λονδίνου, «οι Ισραηλινοί παρακολουθούν τις κινήσεις των ελικοπτέρων Apache και κάνουν προβλέψεις για το σημείο που θα βομβαρδίζουν. Και όταν αρχίσουν να ρίχνουν πυραύλους και πετυχαίνουν τους στόχους τους, τότε ξεσπούν σε πανηγυρισμούς και φωνάζουν συνθήματα υπέρ των ενόπλων δυνάμεων». Βέβαια, με τις φωτογραφικές τους μηχανές και τις κάμερες καταγράφουν και τους βομβαρδισμούς, για να δείχνουν και στους υπόλοιπους αυτά που είδαν σε αυτόν το λόφο της ντροπής.

Πρέπει να είναι πολύ γενναίοι για να αψηφούν τον κίνδυνο από τις συνεχιζόμενες εκτοξεύσεις ρουκετών από τη Χαμάς.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δίκη Πλεύρη: Απαγορεύεται να είναι κανείς ναζί; Έτσι μου γουστάρει...Στο εδώλιο του κατηγορούμενου κάθεται ξανά ο εκπρόσωπος του νεοναζισμού στην Ελλάδα, Κωνσταντίνος Πλεύρης, καθώς εκδικάζεται η έφεση της υπόθεση παράβασης του αντιρατσιστικού νόμου από τον Κ. Πλεύρη μέσω του βιβλίου του «Εβραίοι – Όλη η αλήθεια».

Η δίκη ξεκίνησε χτες με τον κατηγορούμενο να κάνει δηλώσεις ενώπιων του δικαστηρίου όπως «άνθρωπος και Εβραίος είναι έννοιες αντιφατικές. Η μία αποκλείει την άλλη», «οι Εβραίοι είναι υπάνθρωποι». Δεν δίστασε, μάλιστα, να αναρωτηθεί αν «Απαγορεύεται να είναι κανείς ναζί; Έτσι μου γουστάρει...».

Το ακροατήριο ήταν χωρισμένο σε υπέρμαχους και επικριτές των απόψεων του Κ. Πλεύρη με τους δεύτερους να αποχωρούν από την αίθουσα στο άκουσα των ακραία ρατσιστικών απόψεων του κατηγορούμενου.

Πρώτη μάρτυρας κατηγορίας ήταν η Άννα Στάη, μέλος της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας, η οποία υποστήριξε για το πόνημα του Κ. Πλεύρη ότι είναι «ρατσιστικό παραλήρημα, γεμάτο ψεύδη και όχι ένα επιστημονικό ή ιστορικό βιβλίο» που προτρέπει σε «ακραία ρατσιστική βία και δίνει την ώθηση στον νεοναζί να έχει έτοιμη και μια θεωρία για να ασπαστεί».

Το εν λόγω βιβλίο έχει διαφημιστεί συστηματικά στο παρελθόν, από το κανάλι του ιδρυτή του ΛαΟΣ, Γ. Καρατζαφέρη, από τον βουλευτή του κόμματος, Άδωνη Γεωργιάδη χαρακτηρίζοντας «το καταπληκτικό αυτό βιβλίο» ως το αγαπημένο του!

Ο κατηγορούμενος για την υπεράσπισή του παρουσίασε μια φωτογραφία νεκρών παιδιών στην Παλαιστίνη, από προηγούμενη επίθεση του Ισραήλ. «Αυτά τα παιδιά τα έσφαξαν οι Εβραίοι. Εγώ, ο κακομοίρης, στην αρχή του βιβλίου μου γράφω ότι ο ναζισμός είναι γερμανική υπόθεση. Τώρα με παρουσιάζουν ναζί και από την άλλη πλευρά βρίσκονται οι "πανάγαθοι" Εβραίοι...» δήλωσε στο δικαστήριο.

Στο παρελθόν ο Κ. Πλεύρης έχει δηλώσει ότι ο Χίτλερ διέπραξε δύο σφάλματα: δεν απάλλαξε την ανθρωπότητα από όλους τους Εβραίους πολίτες και δεν χρησιμοποίησε τα χημικά όπλα της Γερμανίας για να εξοντώσει κάθε άλλη φυλή πέραν της λευκής, στην Ευρώπη.

Ο Κωνσταντίνος Πλεύρης καταδικάστηκε πρωτόδικα σε 14 μήνες φυλακή με αναστολή. Η ακροαματική διαδικασία της έφεσης θα συνεχιστεί την ερχόμενη Τρίτη.

Πηγές: Ελευθεροτυπία, Ιός

http://www.tvxs.gr/v3347

από το tvxs.gr

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 2 weeks later...

Απόψε θα γιορτάσεις σ' αντάρτικο λημέρι, σύντροφε..

30826_1.JPG

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή

έχεις κατάστημα κάπου στη γη

πουλάς εμπόρευμα, βγάζεις λεφτά

πολλά λεφτά, πολλά λεφτά

τις Κυριακές πρωί στην εκκλησιά

σταυροκοπιέσε στην παναγιά

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή

έχεις και σύζυγο, κόρη, παιδί

μοντέρνα έπιπλα, έγχρωμη tv,

τρως τροφή πνευματική.

Μακρυά από κόμματα μην βρεις μπελά,

“Πατρίς, θρησκεία και φαμελιά”

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή

τι κι αν πεθαίνουνε πάνω στη γη

χιλιάδες άνθρωποι, χωρίς ψωμί,

μαύροι, λευκοί ή κίτρινοι.

Ο γιός σου μοναχά να ‘ναι καλά

ν’ αφήσεις τ’ όνομα και τον παρά.

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή

σκεύρωσες, σάπισες στο μαγαζί

τη νιότη ξόδεψες και την ορμή

για τη δραχμή, για το πετσί

δίπλα σου τ’ όνειρο, η ζωή και το φως

μα εσύ στο κουφάρι σου κλεισμένος εντός.

Ξέρεις πως δώσανε κυρ-Παντελή

άλλοι τα νιάτα τους και τη ζωή

να γίνει τ’ όνειρο φέτα ψωμί

να φας και ‘ συ κυρ-Παντελή;

Κι εσύ τι έδωσες κυρ-Παντελή;

πες μας τι έκανες σ’ αυτή τη γη;

πες μας τί άφησες κληρονομιά

που να εμπνέει τη νέα γενιά;

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή

έντρομε, άβουλε συ φασουλή

βρόμισες τ’ όνειρο και την ψυχή

άδειο πετσί χωρίς ψωμί.

Έντιμοι άνθρωποι, νέα γενιά

θάψτε τους έντιμους μες στα σπαρτά

κι αυτούς που φτιάξανε τον Παντελή

σκουλήκι άχρηστο σ’ αυτή τη γη!

.........................

http://naftilos.blogspot.com/2009/01/blog-post_30.html

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 2 weeks later...
Διορίστηκε κατόπιν ακροάσεως ο νέος διοικητής του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ

Σε 15 ημέρες θα κατατεθεί στη Βουλή το νομοσχέδιο για τον πλήρη εκσυγχρονισμό του ΙΚΑ, ανακοίνωσε η υπουργός Απασχόλησης Φάνη Πάλλη - Πετραλιά κατά την διαδικασία ακρόασης και έγκρισης από την Επιτροπή ΔΕΚΟ του διορισμού του νέου διοικητή του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ Θ.Αμπατζόγλου, υποδιοικητή του Οργανισμού έως σήμερα.

Υπέρ της υποψηφιότητας του κ.Αμπατζόγλου ψήφισαν οι βουλευτές - μέλη της Επιτροπής από την ΝΔ και τον ΛΑΟΣ, κατά τάχθηκαν από το ΠΑΣΟΚ και λευκό ψήφισαν το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ.Αμπατζόγλου ανέφερε ότι το ΙΚΑ είναι πλεονασματικό κατά 94 εκατομμύρια ευρώ, δεδομένου ότι το έλλειμμα που παρουσιάζει ο κλάδος ασθένειας, 1,5 δισ., καλύπτεται από τον πλεονασματικό κλάδο της συνταξιοδότησης.

Ορίστε, δεν είναι όλα μαύρα κι άραχνα... Υπάρχει φως στο τούνελ... Το ΙΚΑ δεν έχει φαλιρίσει (ακόμα).....

Ως μία από τις αιτίες του προβλήματος, ο νέος διοικητής ανέφερε την εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή, η οποία με βάση τα στοιχεία του 2007 υπολογίζεται σε 1,6 δισ ευρώ.

Πάνω από το 9% των επιχειρήσεων απασχολεί ανασφάλιστους, είπε χαρακτηριστικά, ποσοστό που αν αναχθεί σε εργατικό δυναμικό φθάνει το 14%.

:):):lol:

Σιγά τα στοιχεία.... Μήπως τόσοι είναι οι ασφαλισμένοι???? Αλήθεια, το άλλο με τον έλεγχο της επιθεώρησης εργασίας σε εργοστάσιο, που κλείσανε (δεν θυμάμαι πόσους, αλλά ήταν αρκετοί) εργαζόμενους σε ψυγείο για να μην τους βρει ο έλεγχος (επειδή ήταν ανασφάλιστοι), το ακούσατε...????

Ο κ.Αμπατζόγλου δήλωσε πως γίνονται προσπάθειες για την άμβλυνση του προβλήματος, οι οποίες δεν είναι επαρκείς.

Γάταααααα......

Πλην, όμως, διευκρίνισε, η ολοκλήρωση του Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ) θα βοηθήσει να καταγραφεί το σύνολο των ασφαλισμένων και σε ηλεκτρονική βάση να παρακολουθείται ο ασφαλιστικός τους βίος.

Επιπλέον η ειδική εφαρμογή λογισμικού, που έγινε προ μηνός, για το τι δηλώθηκε και τι πληρώθηκε από τις ΑΠΔ θα βοηθήσει επίσης.

Εξήγησε ότι πρέπει να ληφθούν περαιτέρω μέτρα σε δύο επίπεδα:

-Εφαρμογή ενός Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος με στόχο να γίνονται οι διασταυρώσεις στοιχείων με το ΤΑΧΙΣ και τον ΟΑΕΔ, και

-Κάλυψη του ΙΚΑ με προσωπικό που θα απασχολείται για στοχευμένους και επιτόπιους ελέγχους στις επιχειρήσεις

Ερωτηθείς ο νέος διοικητής για το αν θα επιβαρυνθεί το ΙΚΑ από την εφαρμογή της ρύθμισης για την Ολυμπιακή, απάντησε πως δεν είναι σε θέση να υπολογίσει το ποσό, όμως, είπε, επιβάρυνση θα υπάρξει και πάντως θα «προστεθεί» το ποσό αυτό στα 400 περίπου εκατ. ευρώ χρέους της Ολυμπιακής προς το ΙΚΑ.

Αναφερόμενος στον χρόνο παροχής των συντάξεων σε 20 ημέρες, που ετέθη ως στόχος για το ΙΚΑ, ο νέος διοικητής είπε πως θα είναι εφικτός με την ολοκλήρωση της μηχανοργάνωσης του Ιδρύματος στις αρχές του 2010 οπότε θα έχει επιτευχθεί η οριζόντια και κάθετη μηχανογράφηση και των 391 Κέντρων.

Χαρακτήρισε δυσεπίλυτο το πρόβλημα του εργασιακού καθεστώτος του υγειονομικού προσωπικού του ΙΚΑ, ωστόσο είπε αυτή την ώρα είναι σε εκκρεμότητα διαδικασία πρόσληψης 1600 ιατρών, που θα προστεθούν στους ήδη 8.519 που εργάζονται και θα καλύψουν πλήρως τις ανάγκες του Ιδρύματος.

Για την αποτίμηση των επιβαρύνσεων από εντάξεις των Ταμείων στο ΙΚΑ ΤΕΑΜ, ο κ. Αμπατζόγλου είπε πως επίκειται η οικονομική, βάσει νόμου, μελέτη από το υπουργείο Οικονομίας και όταν υπολογιστούν επακριβώς τα ποσά ανά Ταμείο θα καλυφθούν από τον Κρατικό Προϋπολογισμό.

Ανέφερε, πάντως, ότι το Ταμείο της Εθνικής Τράπεζας δημιουργεί επιβάρυνση στο ΙΚΑ, κάτι που επιλύεται με την ρύθμιση για καταβολή τα επόμενα 15 χρόνια 25 εκατ.ευρώ.

Επίσης, το ταμείο της Τράπεζας της Ελλάδας θα καλύψει στο τέλος του 2009 το όποιο έλλειμμα προκαλέσει το ταμείο των υπαλλήλων της.

Όσο για το ΤΑΠ - ΟΤΕ ανέφερε ότι είναι, ήδη, θετικό, ενώ για το ταμείο της ΔΕΗ υπενθύμισε ότι καταβάλλεται ανελλιπώς κάθε μήνα από την 1η Αυγούστου στα ταμεία του ΙΚΑ η διαφορά που προκύπτει πέραν του πάγιου πόρου.

Σε λιγότερο, πάντως, από 4 δισ. υπολόγισε ο κ. Αμπατζόγλου τα συνολικά χρέη του κράτους προς το ΙΚΑ.

6/2/2009

Πηγή: www.in.gr

Το μεγάλο πρόβλημα σε αυτόν το τόπο, είναι η ανασφάλιστη εργασία και η εισφοροδιαφυγή.

Το ότι χρωστάει το κράτος περί των 4 δις, προφανώς λόγω κακοδιαχείρισης (για να μην πάει το μυαλό μου στο πονηρό), είναι μικρό πρόβλημα...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ο περίφημος οβολός, το νόμισμα των αρχαίων Ελλήνων έρχεται ξανά στο προσκήνιο μέσα από την πρωτοβουλία ενός Ελληνα να εισαγάγει και στη χώρα μας έναν εναλλακτικό τρόπο συναλλαγών, ο οποίος, σύμφωνα με τον ίδιο, αποτελεί μια συμβολική απάντηση στην παγκόσμια οικονομική κρίση.

Το σύστημα, που θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα, θα λειτουργεί υπό την εποπτεία των μελών ενός πρωτότυπου δικτύου. Με τον οβολό κάθε πολίτης και κάθε επιχείρηση θα μπορεί να συναλλάσσεται, να παρέχει υπηρεσίες, να εμπορεύεται, να πουλά και να αγοράζει προϊόντα χωρίς να χρειάζεται να χρησιμοποιήσει το ευρώ, μέσω των συμμετοχικών συνεταιρισμών, οι οποίοι θα ιδρυθούν σε κάθε πόλη της Ελλάδας.

Τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες του θα προσφέρονται και θα πληρώνονται με οβολούς, οι οποίοι στη συνέχεια θα μπορούν να εξαργυρώνονται σε αντίστοιχες επιχειρήσεις που θα συμμετέχουν στο σύστημα.

Στο εξωτερικό

Η ιδέα του οβολού δεν είναι κάτι καινούργιο για τις χώρες του εξωτερικού. Λειτουργεί ήδη με μεγάλη επιτυχία στη Γερμανία, τη Σουηδία, την Αγγλία, τις ΗΠΑ και την Αυστραλία. Ενώ σιγά σιγά αναπτύσσεται και στη Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Πολωνία, την Κίνα και στον Καναδά.

Στην Ελλάδα τον οβολό «έφερε» ο κ. Νίκος Μποβονικολός, διευθύνων σύμβουλος σε ιδιωτική εταιρεία, ο οποίος ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο λόγω της δουλειάς του έζησε από κοντά την επιτυχή λειτουργία του συστήματος και σκέφτηκε να τη φέρει και στη χώρα μας.

«Ο οβολός είναι η ελληνική απάντηση στην κρίση. Ηρθε η στιγμή να δώσουμε την απάντησή μας στο προβληματικό χρηματοπιστωτικό σύστημα», λέει ο ίδιος. Για να ξεκινήσει να κυκλοφορεί ο οβολός αρκεί η συμμετοχή 30-40 εταιρειών και ιδιωτών. «Ηδη η ανταπόκριση είναι μεγάλη. Εχουν εκφράσει ενδιαφέρον ιδιώτες και επιχειρηματίες απ όλη την Ελλάδα, αλλά και διαφημιστές που θέλουν να προωθήσουν το σύστημα στην ελληνική αγορά», λέει ο κ. Μποβονικολός.

Οι επιχειρήσεις που έχουν εκφράσει ενδιαφέρον καλύπτουν μεγάλο φάσμα της αγοράς. Σούπερ μάρκετ, εμπορικά καταστήματα, εστιατόρια, αλλά και πολλοί ελεύθεροι επαγγελματίες, όπως καθηγητές μουσικής και ξένων γλωσσών, μεταφραστές, δικηγόροι, λογιστές.

Οι οβολοί θα ξοδεύονται εντός του συνεταιρισμού. Κάθε ένας που θα προσφέρει τις υπηρεσίες ή τα προϊόντα του θα πληρώνεται σε οβολούς και όχι σε ευρώ. Στη συνέχεια θα μπορεί να τους εξαργυρώνει σε αντίστοιχα καταστήματα που θα ανήκουν στον συνεταιρισμό. Θα υπάρχει η λογική της αγοράς/πώλησης οβολών με ευρώ όταν το σύστημα θα έχει φτάσει σε σημαντικό σημείο ανάπτυξης.

Στο σύστημα έχουν ζητήσει ακόμη να συμμετέχουν και αρκετοί δήμοι, οι οποίοι έχουν δεχθεί να πληρώνονται με οβολούς για δημοτικά τέλη και κοινωνικά παντοπωλεία, κάτι που ήδη συμβαίνει στη Γερμανία.

Στη σελίδα http://www.ovolos.gr/logos/ γίνεται ψηφοφορία για το σύμβολο που θα συγκεντρώσει τους περισσότερους βαθμούς και θα αποτελέσει το επίσημο σύμβολο του κοινωνικού νομίσματος.

Ενα αρχαίο νόμισμα

  • Στα αρχαία χρόνια για τη διευκόλυνση των συναλλασσομένων ο οβολός ή οβελός καθιερώθηκε ως μονάδα υπολογισμού αξιών.
  • Ηταν μία μικρή μεταλλική ράβδος που έμοιαζε με μαγειρική σούβλα. Το πάχος του ήταν τόσο, ώστε μόλις που μπορούσε μια ανθρώπινη παλάμη να πιάσει έξι τέτοιες ράβδους.
  • Τον 5ο π.Χ. αιώνα, στην Αθήνα, ένας καλός εργάτης γης έπαιρνε αποζημίωση δύο αργυρές δραχμές την ημέρα.
  • Την ίδια εποχή στην Αθήνα η αποζημίωση ενός μέλους της Βουλής των Πεντακοσίων ήταν πέντε οβολοί την ημέρα (δηλαδή λιγότερο από μία δραχμή).

Πώς θα γεννηθεί το νέο... νόμισμα

Ο κ. Μποβονικολός εξηγεί τους σκοπούς της χρήσης των οβολών στην ελληνική αγορά. «Ενα κοινωνικό νόμισμα συμβάλλει στην τοπική ανάπτυξη γιατί έχει μετρηθεί. Οταν χρησιμοποιούμε ένα ευρώ στην αγορά κυκλοφορεί τοπικά σε διάστημα ενός έτους 1,2 με 1,3 φορές, ενώ ένα κοινωνικό νόμισμα όπως ο οβολός 2 έως 4 φορές. Στατιστικά έχει αποδειχθεί ότι κοινωνικά νομίσματα λειτουργούν με επιτυχία που φτάνει μέχρι και 20%».

Πώς όμως θα «γεννηθούν» οι οβολοί; Ολοι οι πολίτες και οι επιχειρήσεις θα είναι μέλη στον συνεταιρισμό του οβολού με ένα μερίδιο.

Ο συνεταιρισμός θα συσταθεί με αξία σε ευρώ μεριδίου π.χ. 10 ευρώ και ταυτόχρονα το μέλος θα λαμβάνει 20 οβολούς, δηλαδή διπλάσιας αξίας από την ισοτιμία - αυτό θα «γεννήσει» τους πρώτους οβολούς. Πρώτη ημέρα κυκλοφορίας του οβολού έχει οριστεί η 1η Ιουνίου και αρχικά θα λειτουργήσει σε Πάτρα και Θεσσαλονίκη.

Οι 3 μορφές του οβολού

Ο οβολός θα κυκλοφορήσει σε τρεις μορφές: κάρτα συναλλαγής, κάτι σαν πιστωτική κάρτα, όπου οι συναλλαγές (χρεώσεις και πιστώσεις) θα γίνονται on line και θα είναι ονομαστικές, άρα και απόλυτα ασφαλείς, σε επιταγές, που πάλι θα πιστοχρεώνουν το σύστημα, και σε χαρτονομίσματα, τα οποία πιθανόν θα εκτυπωθούν στα κρατικά νομισματοκοπεία της Γερμανίας.

ΜΑΤΙΝΑ ΔΕΜΕΛΗ

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση τώρα
  • Πλοηγούταν πρόσφατα   0 μέλη

    • Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι χρήστες που να βλέπουν αυτή τη σελίδα.

×
×
  • Δημιουργία νέου...