ΤΕΛΟΣ ΠΑΡΕΠΙΔΗΜΟΥΝΤΩΝ 2%

[Επισκέπτης]

Κατα την πληρωμη του τελους παρεπιδημουντων,στα β κατηγ βιβλια ποιες στηλες ενημερωνονται;Η εγγραφη γιινεται την ημερομηνια πληρωμης ήτον μηνα που αφορα το τελος;πχ το τελος Ιουνιου πληρωνεται τον Ιουλιο .Η εγγραφη στα βιβλια θα γινει 30 Ιουνιου ήτην ημερομηνιαπληρωμης εστω 20 Ιουλιου;

[Grzokas]

Το βιβλίο μου ενημερώνεται αυτόματα με κάθε εγγραφή του δελτίου Ζ και το πληρώνουμε ανά τρίμηνο όπως το ΦΠΑ

[GK]

Σε ποιες περιπτωσεις εχουμε τελος παρεπιδημουντων ?? :oops:

[Επισκέπτης]

Τα τέλη αυτά συμπεριλαμβάνομται στον τζίρο που βγάζουμε ΦΠΑ ή κάνουμε πρώτα εσωτερική αφαίρεση απο τον τζιρο και μετα υπολογίζουμε ΦΠΑ

[Επισκέπτης]

Τα τέλη αυτά συμπεριλαμβάνομται στον τζίρο που βγάζουμε ΦΠΑ ή κάνουμε πρώτα εσωτερική αφαίρεση απο τον τζιρο και μετα υπολογίζουμε ΦΠΑ

π.χ

Πωλήσεις βάσει Ζ με % φπα 18% = 118 ευρώ.

έσοδα σε περιοδική = 100

φπα = 18

τέλη παρεπιδημούντων = 100 /1,02 =98,04 * 2% =1,96 ευρώ.

[LandS]

Τα τέλη αυτά συμπεριλαμβάνομται στον τζίρο που βγάζουμε ΦΠΑ ή κάνουμε πρώτα εσωτερική αφαίρεση απο τον τζιρο και μετα υπολογίζουμε ΦΠΑ

π.χ

Πωλήσεις βάσει Ζ με % φπα 18% = 118 ευρώ.

έσοδα σε περιοδική = 100

φπα = 18

τέλη παρεπιδημούντων = 100 /1,02 =98,04 * 2% =1,96 ευρώ.

Ο παραπάνω υπολογισμός, αντί του 100Χ2%=2, πως τεκμηριώνεται ;

[Επισκέπτης]

Απλά όπως και ο ΦΠΑ έτσι και το 2% εμπεριέχεται στην τιμή. Ίδια ακριβώς μεθοδολογία (εσωτερική αφαίρεση σηλαδή).

[LandS]

Απλά όπως και ο ΦΠΑ έτσι και το 2% εμπεριέχεται στην τιμή. Ίδια ακριβώς μεθοδολογία (εσωτερική αφαίρεση σηλαδή).

Ως προς το ΦΠΑ, ή καθαρή αξία προκύπτει από τη μικτή με εσωτερική υφαίρεση, από τον ορισμό του φόρου στο Νόμο.

1.Καθαρή Αξία + Φόρος = Μικτή Αξία

2.Φόρος = Καθαρή Αξία Χ Συντελεστής΄

Από΄το 1. & 2. συνεπάγεται

3. Καθαρή Αξία = Μικτή Αξία / ( 1+ Συντελεστής)

Ποιός Νόμος, εγκύκλιος ή κάτι άλλο εισάγει την έννοια "καθαρή αξία προ επιβολής τέλους παρεπιδημούντων" ;

[Επισκέπτης]

Ο ΦΠΑ ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΕΠΧ/ΣΕΙΣ ΕΣΤΙΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΤΩΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΛΟΙΠΕΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΕΙΣ, Π.Χ. ΠΟΣΟΣΤΟ ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΥ, ΤΕΛΟΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΚΑΘΑΡΙΣΤΩΝ.

ΕΤΣΙ Π.Χ. ΑΝ ΕΝΑ ΚΟΥΤΙ ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ ΕΧΕΙ ΤΙΜΗ 1€ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΜΕ ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΕΙΝΑΙ 1 χ 13% ΠΟΣΟΣΤΟ ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΥ=

1,13+ 2% ΤΕΛΟΣ ΑΚΑΘΑΡΙΣΤΩΝ=1,18 ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΑΥΤΟ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΦΠΑ 6%0,07 ΛΕΠΤΑ =1,25€. ΑΡΑ ΑΝ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΝΑΠΟΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΑ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΑ ΠΟΣΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΦΑΙΡΕΣΗ. ΑΥΤΟ ΣΥΝΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 19 ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΦΟΡΟΛΟΓΗΤΕΑ ΑΞΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡ.ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ Ν.ΦΠΑ

[LandS]

Ο ΦΠΑ ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΕΠΧ/ΣΕΙΣ ΕΣΤΙΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΤΩΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΛΟΙΠΕΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΕΙΣ, Π.Χ. ΠΟΣΟΣΤΟ ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΥ, ΤΕΛΟΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΚΑΘΑΡΙΣΤΩΝ.

ΕΤΣΙ Π.Χ. ΑΝ ΕΝΑ ΚΟΥΤΙ ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ ΕΧΕΙ ΤΙΜΗ 1€ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΜΕ ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΕΙΝΑΙ 1 χ 13% ΠΟΣΟΣΤΟ ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΥ=

1,13+ 2% ΤΕΛΟΣ ΑΚΑΘΑΡΙΣΤΩΝ=1,18 ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΑΥΤΟ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΦΠΑ 6%0,07 ΛΕΠΤΑ =1,25€. ΑΡΑ ΑΝ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΝΑΠΟΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΑ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΑ ΠΟΣΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΦΑΙΡΕΣΗ. ΑΥΤΟ ΣΥΝΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 19 ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΦΟΡΟΛΟΓΗΤΕΑ ΑΞΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡ.ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ Ν.ΦΠΑ

"ΑΝ ΕΝΑ ΚΟΥΤΙ ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ ΕΧΕΙ ΤΙΜΗ 1€ "

Αυτό είναι τιμή αγοράς ; αν όχι ποιά "τιμή" είναι, και πως καθορίζεται ;

"ΑΥΤΟ ΣΥΝΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 19 "

Η "συναγωγή" είναι δική σας, έχει δημοσιευτεί σε κάποιο πόνημα, μελέτη ή κάπου αλλού που συνήθως καταφεύγουμε ;

[Grzokas]

Με λίγα λόγια η απορία πού είναι πως γίνεται η επιβάρυνση του 2%, από πού προβλέπεται?

[LandS]

Όχι, λογικά η "ΠΑΡΕΑ" έχει δίκιο. Αφού στους λοιπούς φόρους και λοιπά τέλη επιβάλεται ΦΠΑ, το 2% ( που δεν είναι για τη coca cola το "Τέλος Διαμονής Παρεπιδημούντων" που επιβάλεται στα ξενοδοχεία υπέρ των ΟΤΑ, αλλά το τέλος "ακαθαρίστων εσόδων" που επιβάλεται στα εστιατόρια κλπ, πάλι υπερ ΟΤΑ του άρθρο 20 του Ν2539/97), επιβάλεται σε κάποια άλλη αξία και διαμορφώνει τη φορολογητέα για το ΦΠΑ αξία.

Το κακό είναι ότι οι νόμοι που επιβάλουν αυτά τα τέλη τα καθορίζουν σε ποσοστό επί των ακαθαρίστων εσόδων πριν την επιβολή του ΦΠΑ ( δηλ. για τους υπαλλήλους των ΟΤΑ, καθαρή αξία ).

Για το λόγο αυτό ζητάμε τεκμηρίωση της άποψης της ΠΑΡΕΑΣ, γιατί θα μας είναι πάρα πολύ χρήσιμη.

[Επισκέπτης]

Κατα την πληρωμη του τελους παρεπιδημουντων,στα β κατηγ βιβλια ποιες στηλες ενημερωνονται;Η εγγραφη γιινεται την ημερομηνια πληρωμης ήτον μηνα που αφορα το τελος;πχ το τελος Ιουνιου πληρωνεται τον Ιουλιο .Η εγγραφη στα βιβλια θα γινει 30 Ιουνιου ήτην ημερομηνιαπληρωμης εστω 20 Ιουλιου;

ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΘΗΚΕ

[kiko]

O νόμος για την επιβολή του φημ.φόρου είναι ο 1080/80 ΦΕΚ 246 τεύχος α 22/10/1980. Έχουν επέλθει μεταβολές (για το ύψος ) αλλά όχι ουσιαστικες.

Οσον αφορά τα βιβλία μπορείτε να καταχωρείτε το δημ. σε ξεχωριστή στήλη (ανευ φπα) αφαιρετικά από τα έσοδα διαχωρισμένες τια αναλογίες σε λιανικές και χονδρικές πωλήσεις ώστε να ενημερώνεται σωστά το Ε3.

Η καταχώρηση αυτή δεν επηρεάζει το φπα (αυτο εμπεριέχεται στην καταχώρηση του Ζ ή των τιμολογίων) παρά μόνο τα φορολογητέα έσοδα.

Η καταχώρηση γίνεται κανονικά με την ημερομηνία πληρωμής, αλλά έχει γίνει δεκτό από τους ελέγχους ότι μπορέι να καταχωρείται στο τέλος της περιόδου του φπα (μηνιαία η τριμηνιαία) ώστε να υπάρχει σωστή εικόνα της επιχείρησης. Βέβαια για να γίνει δεκτή η καταχώρηση αυτή ( και η αφαίρεση από τα ακαθάριστα) πρέπει να αποδείξεται ότι έγινε και η απόδοση.

Όσον αφορά τον υπολογισμό αυτός γίνεται ως εξής.

αξία πώλησης + (πχ) 13% ποσοστά = α

α + Δ.Φ (2%) = β (καθαρή αξία για φπα)

β + φπα = τελική αξία εμπορεύματος

'Εχοντας την τελική αξία του εμπορεύματος και με εσωτερικές υφαιρέσεις βρίσκουμε τον ΔΦ και τα ποσοστά

παράδειγμα

κρασι πωλείται 1180 ευρώ

1180/ 1,18 = 1000 καθαρή αξια

1000/1,02 = 980,39 (αξια για υπολογισμό ΔΦ)

980,39* 2* = 19,61 (ΔΦ)

980,39 /1,13 =867,60 (αξια για υπολογισμό ποσοστών)

867,60 *13% = 112,79 (ποσοστά προς απόδοση)

Στο ΦΠΑ εκροές 18% = 1000

στην φορολογία εισοδήματος `1000-19`,61 = 980,39

[ΑΛΕΚΟΣ]

στην φορολογία εισοδήματος `1000-19`,61 = 980,39

ΜΟΝΟ ΕΑΝ ΠΛΗΡΩΘΟΥΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΧΡΗΣΗ.

Πράγμα δύσκολο, αφού του Οκτ-Νοε-Δεκ πληρώνται τον Ιαν.

Προσοχή.

Αλλωστε, με περαίωση θα ... ελέγξουν οι ελεγκτές και το ... κράτος την εφαρμογή της νομοθεσίας.

Αρθρο 31

Λογιστικός προσδιορισμός του καθαρού εισοδήματος

1. Το καθαρό εισόδημα των επιχειρήσεων που τηρούν βιβλία και στοιχεία δεύτερης ή τρίτης κατηγορίας του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων εξευρίσκεται λογιστικά με έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα, όπως αυτά προσδιορίζονται κατά το προηγούμενο άρθρο, των ακόλουθων εξόδων:(1)

ε) Των ποσών των κάθε είδους φόρων, τελών και δικαιωμάτων, που βαρύνουν την επιχείρηση. Ως χρόνος έκπτωσης λογίζεται ο χρόνος της καταβολής αυτών υπέρ του Δημοσίου ή τρίτων. Δεν εκπίπτουν οι τυχόν καταβαλλόμενοι από την επιχείρηση κάθε είδους φόροι που βαρύνουν τρίτους, με εξαίρεση τον ειδικό φόρο τραπεζικών εργασιών που επιβάλλεται επί των πάσης φύσεως ωφελειών από μετοχικούς τίτλους.

(Βλέπε στις Συναφείς Διατάξεις: Ν.3091/2002, άρθρο

28, παρ. 1, Ν.2459/1997, άρθρο 34, παρ. 2, Ν.2065/1992, άρθρο 24, παρ. 3, Ν.Δ.4464/1964, άρθρο 15, παρ. 1)

[CEL]

Γι το τέλος επί ακαθάριστων εσόδων (διαφορετικο από το τέλος παρεπιδημούντων το οποίο ισχύει σε ορισμένες περιοχές) η τελευταία τροποποίηση είναι

Αρθρο 20

Τέλος επί των ακαθάριστων εσόδων

εστιατορίων κ.λπ.

Το εδάφιο β' της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του ν. 339/1976 (ΦΕΚ 136

Α'), όπως αντικαταστάθηκε με το εδάφιο β' του άρθρου 3 του ν. 658/1977

(ΦΕΚ 214 Α') και την παράγραφο 6 του άρθρου 26 του ν. 1828/1989 (ΦΕΚ 2

Α'), αντικαθίσταται από 1.1.1998 ως εξής:

"Επιβάλλεται υπέρ των δήμων και κοινοτήτων στην περιφέρεια των οποίων

ισχύει το σύστημα του αντικειμενικού προσδιορισμού της αξίας των

ακινήτων, τέλος σε ποσοστό δύο τοις εκατό (2%) στα ακαθάριστα έσοδατων: ....

Σε παλάιότερο θέμα αναφέρθηκε η εξής παρατήρηση :

Το άρθρο 31 αναφέρει βαρύνουν την επιχείρηση

και το άρθρο 20 Το τέλος βαρύνει τον πελάτη και αναγράφεται ξεχωριστά στα εκδιδόμενα

κατά τις κείμενες διατάξεις στοιχεία, εισπράττεται δε από αυτόν που

εκδίδει το λογαριασμό, ο οποίος υποχρεούνται να το καταβάλει στο οικείο δημόσιο ή δημοτικό ταμείο υπέρ του δικαιούχου δήμου ή κοινότητας.

Θα ήθελα την άποψη σας σχετικά με την παραπάνω παρατήρηση ,ειδικά για τις περιπτώσεις οπου δεν αποδίδεται καθόλου το τελος αλλά γίνεται απόδοση μετά απο `3-4` χρόνια με ρύθμιση . Πότε πρεπει να εκπίπτει φορολογικά ?

[Επισκέπτης]

Θα ήθελα την άποψη σας σχετικά με την παραπάνω παρατήρηση ,ειδικά για τις περιπτώσεις οπου δεν αποδίδεται καθόλου το τελος αλλά γίνεται απόδοση μετά απο `3-4` χρόνια με ρύθμιση . Πότε πρεπει να εκπίπτει φορολογικά ?

Αν το μεταχειριζόμαστε όπως το ΦΠΑ δηλαδή είτε το πληρώνουμε είτε όχι να το αφαιρούμε από τα ακαθάριστα έσοδα για τον υπολογισμό των αποτελεσμάτων βάση της αυτοτέλειας των χρήσεων που θα ήταν το πρόβλημα. Ο ΦΠΑ είτε πληρωθεί είτε όχι δεν υπολογίζεται άρα αφού και το τέλος αυτό εισπράττεται υπέρ κάποιου αλλού (του δήμου) να το μεταχειριζόμαστε το ίδιο.

[ΑΛΕΚΟΣ]

Ευαγγέλιο Αντωνοπουλου-Κατούδη:

Περ. 30.59 (σελ.567): Επισημαίνεται ότι ο δημ.φόρος που εισπράτουν οι επιχ.αυτές δεν μπορεί να θεωρηθεί ακαθάριστο έσοδο … γιατί αυτός ο φόρος βαρύνει τους πελάτες τους. (σχ. Α2535/`1-8`-88 και 1073832/1507/α0012/`31-8`-2000)

Περ. 30.46 (σελ.563): … συνεπώς εφόσον εισπράττονται με βάση νόμο εισφορές υπέρ ΕΟΦ ΤΣΑΥ κλπ οι οποίες βαρύνουν τους πελάτες τα ποσά αυτά δεν αποτελούν … ακαθάριστα έσοδα… (σχ. 1078595/1963/α0012/`29-1`-91)

Περ. 30.20 (σελ.554): … όπως έγινε δεκτό από την διοίκηση φόροι και τέλη που εισπράτονται για λογαρισμό τρίτων και βαρύνουν τους πελάτες αν και καταχωρούνται στα βιβλία αυτής δεν μπορούν να θεωρηθούν ακαθ.έσοδα. Με βάση τα παραπάνω οι επιχ. πώλησης τσιγάρων, καπνού και ποτών λιανικώς δεδομένου ότι δεν έχουν υποχρέωση παρακράτησης ή απόδοσης των ενσωματωμένων στην τιμή των πωλουμένων από αυτές ειδών φόρων και τελών υπέρ τρίτων, οι φόροι και τα τέλη αυτά συμπεριλαμβάνονται στα ακαθ. Έσοδα. (σχ.11107398/2453/α0012/`24-1`-96)

Συμπέρασμα:

Ο Δημ. Φόρος και το τέλος παρεπιδεμούντων που βαρύνει τον πελάτη, δεν είναι ακαθάριστο έσοδο.

Το τέλος τραπεζοκαθισμάτων είναι τέλος υπέρ τρίτων και εκπίπτει την χρονιά καταβολής του.

[Επισκέπτης]

Ο ΦΠΑ ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΕΠΧ/ΣΕΙΣ ΕΣΤΙΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΤΩΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΛΟΙΠΕΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΕΙΣ, Π.Χ. ΠΟΣΟΣΤΟ ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΥ, ΤΕΛΟΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΚΑΘΑΡΙΣΤΩΝ.

ΕΤΣΙ Π.Χ. ΑΝ ΕΝΑ ΚΟΥΤΙ ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ ΕΧΕΙ ΤΙΜΗ 1€ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΜΕ ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΕΙΝΑΙ 1 χ 13% ΠΟΣΟΣΤΟ ΣΕΡΒΙΤΟΡΟΥ=

1,13+ 2% ΤΕΛΟΣ ΑΚΑΘΑΡΙΣΤΩΝ=1,18 ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΑΥΤΟ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΦΠΑ 6%0,07 ΛΕΠΤΑ =1,25€. ΑΡΑ ΑΝ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΝΑΠΟΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΑ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΑ ΠΟΣΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΦΑΙΡΕΣΗ. ΑΥΤΟ ΣΥΝΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 19 ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΦΟΡΟΛΟΓΗΤΕΑ ΑΞΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡ.ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ Ν.ΦΠΑ

"ΑΝ ΕΝΑ ΚΟΥΤΙ ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ ΕΧΕΙ ΤΙΜΗ 1€ "

Αυτό είναι τιμή αγοράς ; αν όχι ποιά "τιμή" είναι, και πως καθορίζεται ;

"ΑΥΤΟ ΣΥΝΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 19 "

Η "συναγωγή" είναι δική σας, έχει δημοσιευτεί σε κάποιο πόνημα, μελέτη ή κάπου αλλού που συνήθως καταφεύγουμε ;

ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΡΟΤΥΠΟ ΛΕΞΙΚΟ ΝΕΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ

Συναγεται= προκύπτει , βγαίνει το συμπερασμα.

Συναγωγη=1. η συγκεντρωση ανθρωπων και ζωων στο ιδιο μερος...2. η συγκεντρωση, η συσσωρευση , το μαζεμα πραγματων 3. Ο τοπος που συγκενρωνονται και προσευχονται ομαδικά οι Ιουδαιο , και ο ναος αυτος της συγκεντρωσης, η Χαβρα το συγαγωγι.

Ποια απο ολες τις ερμηνειες ταιριαζει στο κείμενο μου;

Εγω δεν απαντησα πως παρακολουθειται λογιστικα ο δ.φ. ή το τελος ακαθαριστων , αλλα στο οτι υπολογιζεται με εσωτερικη αφαιρεση μετα απο τον ΦΠΑ. Αυτο εχω μαθει απο τα διαφορα εντυπα του κλαδου μας (εστιατορων) καθως και απο μια προχειρη αναγνωση του βιβλιου του Κου Καραγιαννη που εχει καποιο παρομοιο παρδειγμα για το ποια ειναι η φορολογητεα αξια στην π.υ. και ποιες επιβαρύνσεις περιλαμβανονται εκτος απο την αρχικη τιμη .

Τα υπολοιπα αφορουν τους ελεγκτες και τους υπευθυνους τηρησης των Λογιστικων βιβλιων. Παντως απο οτι εχω πληροφορηθει τα βιβλια εσοδων εξοδων με τον λογιστικο προσδιορισμο εχουν γινει λιγο τριτης και δευτερας, οποτε .....

[LandS]

Η λέξη "συναγωγή" είχε μπεί σε εισαγωγικά, και αποτελούσε, φυσικά, αστείο.

Επί της ουσίας, όπως θα έχετε αντιληφθεί, συμφωνούμε. Απλά, επειδή δεν είμαστε εξοικειωμένοι με το θέμα, ενώ μας ενδιαφέρει, "προκαλούσαμε" τεκμηρίωση.

Ευχαριστούμε, τόσο εσάς, όσο και τους άλλους συναδέλφους.

[CEL]

Ευαγγέλιο Αντωνοπουλου-Κατούδη:

Συμπέρασμα:

Ο Δημ. Φόρος και το τέλος παρεπιδεμούντων που βαρύνει τον πελάτη, δεν είναι ακαθάριστο έσοδο.

Το τέλος τραπεζοκαθισμάτων είναι τέλος υπέρ τρίτων και εκπίπτει την χρονιά καταβολής του.

Ακριβώς εδω είναι η παρατήρηση , γιατί το άρθρο 31 λεει για φόρους-τέλη που βαρύνουν την επιχείρηση ενώ ο Δημ.φόρος βαρύνει τον πελάτη . Μπορεί να εκπέσει κατά την καταβολή ή στο τέλος κάθε μήνα . Αναφέρωμε κυρίως για περιπτώσεις μη καταβολής του τέλους κάθε μήνα και πληρωμή αυτού με ρύθμιση .

[a.a.]

Αλλες Φορολογίες, Νόμος - Π.Δ., 04/12/2002, Ν.3074/2002

Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης. Αναβάθμιση του Σώματος

Επιθεωρητών - Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης και του Συντονιστικού

Οργάνου Επιθεώρησης και Ελέγχου και άλλες διατάξεις

Ν.3074/2002 (ΦΕΚ 296/Α’/4.12.2002)

Αρθρο 12

[…]

3. α. Υπόχρεοι οι οποίοι μέχρι την έναρξη της ισχύος του νόμου αυτού δεν έχουν υποβάλει δήλωση ή έχουν υποβάλει ανακριβή ή ελλιπή δήλωση για την καταβολή του τέλους διαμονής παρεπιδημούντων, του φόρου του άρθρου 60 του Ν.2214/1994 (ΦΕΚ 75 Α’) και του τέλους των ακαθάριστων εσόδων κέντρων διασκέδασης, εστιατορίων κ.λπ. υπέρ δήμων και κοινοτήτων μπορούν να την υποβάλουν στον οικείο δήμο ή κοινότητα μέσα σε έξι (6) μήνες από την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού με αρχική ή συμπληρωματική δήλωση, προσκομίζοντας αντίγραφο ετήσιου εκκαθαριστικού σημειώματος του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.) χωρίς την επιβολή σε βάρος τους προστίμου ή οποιασδήποτε άλλης κύρωσης.

β. Φορολογικές διαφορές μεταξύ δήμων και κοινοτήτων και φορολογουμένων ανεξάρτητα από τη χρονική περίοδο στην οποία αφορούν, για τις οποίες ασκήθηκαν ενώπιον των διοικητικών πρωτοδικείων προσφυγές, οι οποίες εκκρεμούν κατά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, μπορεί να περαιωθούν με ρύθμιση της κύριας οφειλής από τις αρμόδιες υπηρεσίες των δήμων και κοινοτήτων χωρίς την καταβολή προστίμου και προσαυξήσεων που έχουν βεβαιωθεί ή μη. Η ρύθμιση γίνεται ύστερα από αίτηση των ενδιαφερομένων που υποβάλλεται στον οικείο δήμο ή κοινότητα εντός έξι (6) μηνών από τη δημοσίευση του νόμου αυτού.

γ. Το τέλος που οφείλεται με βάση τις διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων, καταβάλλεται σε είκοσι τέσσερις (24) ισόποσες μηνιαίες δόσεις, καθεμία από τις οποίες δεν μπορεί να είναι μικρότερη των εκατόν πενήντα (150) ευρώ. Η πρώτη δόση καταβάλλεται με την υποβολή της δήλωσης και οι λοιπές μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα των επόμενων αντίστοιχων μηνών. Αν ολόκληρο το ποσό της οφειλής πληρωθεί μέσα σε προθεσμία καταβολής της πρώτης δόσης, ο οφειλέτης δικαιούται έκπτωση δέκα τοις εκατό (10%).

δ. Οι οφειλές του τέλους επί των ακαθάριστων εσόδων εστιατορίων, κέντρων διασκέδασης κ.λπ. υπέρ δήμων και κοινοτήτων που έχουν βεβαιωθεί ή μη μέχρι 31.12.1997 στις αρμόδιες οικονομικές εφορίες ή τα αρμόδια δημοτικά ταμεία ρυθμίζονται και καταβάλλονται σε είκοσι τέσσερις (24) μηνιαίες δόσεις μειωμένου του κεφαλαίου κατά ποσοστό εξήντα τοις εκατό (60%) χωρίς πρόστιμα και προσαυξήσεις. Οφειλές από το τέλος των ακαθάριστων εσόδων ή το τέλος παρεπιδημούντων ή το φόρο του άρθρου 60 του Ν.2214/1994 (ΦΕΚ 75 Α’) που έχουν δημιουργηθεί σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν μετά από την έναρξη ισχύος του άρθρου 20 του Ν.2539/1997 (1.1.1998) καταβάλλονται σε είκοσι τέσσερις (24) μηνιαίες δόσεις χωρίς πρόστιμα και προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής.

ε. Επίσης, με αίτηση των ενδιαφερομένων ρυθμίζονται οφειλές από δημοτικά ή κοινοτικά τέλη, φόρους και εισφορές, καθώς και πρόστιμα του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, που έχουν βεβαιωθεί μέχρι τη δημοσίευση του νόμου αυτού στις αρμόδιες οικονομικές εφορίες ή τα δημοτικά ταμεία, σε είκοσι τέσσερις (24) μηνιαίες δόσεις χωρίς την καταβολή του προστίμου και προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής.

4. Πρόστιμα του άρθρου 5 του Ν.2323/1995 (ΦΕΚ 145 Α’), καθώς και οφειλές από τέλη χρήσης κοινόχρηστων χώρων του άρθρου 3 του Ν.1080/1980 (ΦΕΚ 246 Α’), τα οποία έχουν βεβαιωθεί μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, μπορεί να ρυθμιστούν και να καταβληθούν, σε είκοσι τέσσερις (24) μηνιαίες δόσεις, μειωμένα σε ποσοστό 70% και χωρίς προσαυξήσεις εκπρόθεσμου καταβολής, ύστερα από απόφαση του οικείου δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, η οποία λαμβάνεται μέσα σε τρεις (3) μήνες από την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού.

5. α. Το ποσοστό είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) της παραγράφου 1 του άρθρου 5 του Ν.2880/2001 (ΦΕΚ 9 Α’) αυξάνεται σε τριάντα πέντε τοις εκατό (35%).

β. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Οικονομίας και Οικονομικών κατανέμεται στους υπαλλήλους του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, του Εθνικού Τυπογραφείου και του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης το προϊόν της αυξήσεως της περίπτωσης α’ της παραγράφου αυτής.

γ. Η παρ. 3 του άρθρου 5 του Ν.2880/2001 εφαρμόζεται και για τις αποφάσεις που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότηση της περ. β’ της παραγράφου αυτής.

δ. Οι ανωτέρω αμοιβές, καθώς και οι αμοιβές που χορηγούνται με τις αποφάσεις που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότηση της παρ. 2 του άρθρου 5 του Ν.2880/2001, υπόκεινται στις κρατήσεις του κινήτρου απόδοσης του Ν.2470/1997 (ΦΕΚ 40 Α’).

ε. Οι σχετικές πιστώσεις εγγράφονται στους προϋπολογισμούς των φορέων της περ. β’ της παραγράφου αυτής και τακτοποιούνται απολογιστικούς από τα έσοδα της περ. α’ της παραγράφου αυτής.

[…]

Αρθρο 13

Το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 4 του Ν.2945/2001 (ΦΕΚ 223 Α’) αντικαθίσταται από τότε που ίσχυσε ως εξής:

«Με απόφαση του Υπουργού Γεωργίας, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, μπορεί να ανατίθεται στον Οργανισμό Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΕΛ.Γ.Α.) το έργο της εξατομίκευσης των ζημιών που καλύπτει το Υπουργείο Γεωργίας στη φυτική, ζωική και αλιευτική παραγωγή από αίτια μη καλυπτόμενα από τον ΕΛ.Γ.Α., καθώς και στο φυτικό, ζωικό, αλιευτικό, πάγιο και έγγειο κεφάλαιο. Επίσης, με την ίδια απόφαση μπορεί να ανατίθεται στον ΕΛ.Γ.Α., η καταβολή ενισχύσεων ή αποζημιώσεων στους δικαιούχους με μεταφορά πόρων από τον Κρατικό Προϋπολογισμό ή με δανεισμό εκ μέρους του ΕΛ.Γ.Α. με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.2322/1995 (ΦΕΚ 143 Α’) και την υποχρέωση του Δημοσίου για την αποπληρωμή του δανείου.»

Αρθρο 14

Εναρξη ισχύος

Η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.

Φ.Π.Α., Απόφαση, 10/07/1987, Π.4336/3162/ΕΓΚ.10/10/7/1987

Οδηγίες για την εφαρμογή των διατάξεων του Ν.1642/1986 «Για την εφαρμογή του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας και άλλες διατάξεις»

Π.4336/3162/Εγκ.10/10.7.1987

Αρθρο 8

Παροχή υπηρεσιών

32. Ορισμός – έννοια της παροχής υπηρεσιών. Με τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου αυτού δε δίδεται ορισμός της παροχής υπηρεσιών, που αποτελεί τη δεύτερη σημαντική, μετά την παράδοση αγαθών, κατηγορία φορολογητέων πράξεων στο εσωτερικό της χώρας. Έτσι, στη διάταξη αυτή (της παρ. 1) ο νόμος ορίζει ότι παροχή υπηρεσιών, κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 2, θεωρείται κάθε πράξη που δε συνιστά παράδοση αγαθών, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 5 έως 7. Όπως γίνεται αντιληπτό, η διατύπωση αυτή του νόμου δείχνει τη γενικότητα του φόρου, στον οποίο υπάγονται αφενός οι παραδόσεις αγαθών και αφετέρου κάθε πράξη που δεν συνιστά παράδοση αγαθών.

Επομένως, γνωρίζοντας τη βασική κατηγορία των πράξεων που αποτελούν παράδοση αγαθών, όπως ορίζεται στα άρθρα 5 έως 7 που ερμηνεύονται ανωτέρω και έχοντας υπόψη, από την κοινή πείρα των συναλλαγών, τις πράξεις που από τη φύση τους και τον οικονομικό τους προορισμό συνιστούν παροχή υπηρεσιών, μπορούμε να διακρίνουμε και να κατατάξουμε στις φορολογητέες πράξεις των υπηρεσιών τις εργασίες π.χ. των ελεύθερων επαγγελματιών, των ελεύθερων τεχνιτών, των μεσιτών, των μεταφορέων, των συμβούλων γενικά, των γραφείων μελετών, επεξεργασίας στοιχείων και πληροφοριών, των κομμωτηρίων, των ινστιτούτων καλλονής, των διαφημιστικών επιχειρήσεων, των δημοσίων θεαμάτων και ακροαμάτων, των επιχειρήσεων παροχής οδικής βοήθειας, της μίσθωσης ενσώματων κινητών αγαθών κ.λπ.

Σχετικά με την υπαγωγή στο φόρο των υπηρεσιών μεταφοράς προσώπων στο εσωτερικό της χώρας, διευκρινίζουμε ότι υπάγονται στο φόρο και οι μεταφορές προσώπων που γίνονται με αυτοκίνητα, τα οποία εκτελούν συγκοινωνία σε υπεραστικές οδικές γραμμές που δεν εξυπηρετούνται από λεωφορεία των ΚΤΕΛ, καθώς και οι μεταφορές προσώπων που γίνονται από τα ειδικά τουριστικά λεωφορεία Δ.Χ. μέσα στα νησιά (τόπος αναχώρησης και προορισμού τα νησιά). Στο φόρο επίσης υπάγονται και οι υπηρεσίες μεταφοράς επιβατών με πλοία κάτω των 50 κόρων.

Ακολούθως στην ίδια διάταξη και για την άρση κάθε αμφιβολίας διευκρινίζεται από το νόμο ότι η πράξη της παροχής υπηρεσιών μπορεί να συνίσταται και:

α. σε μεταβίβαση ή παραχώρηση της χρήσης ενός άυλου αγαθού, όπως είναι τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, οι άδειες εκμετάλλευσης βιομηχανικών και εμπορικών σημάτων και παρόμοιων δικαιωμάτων,

β. σε υποχρέωση για παράλειψη ή ανοχή μιας πράξης ή κατάστασης, όπως είναι π.χ. η ανάληψη υποχρέωσης για μη άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας σε ορισμένο μέρος ή σε όλη τη χώρα, η ανάληψη υποχρέωσης για μη άσκηση συγκεκριμένου δικαιώματος κ.λπ.

Εννοείται βέβαια ότι για την υπαγωγή στο φόρο των ανωτέρω πράξεων (παροχή υπηρεσιών), προϋπόθεση είναι κατ' αρχήν η ύπαρξη ανταλλάγματος, δηλαδή η παροχή υπηρεσιών να ενεργείται με κάποια αμοιβή (άρθρο 2, περ. α').

33. Ειδική μεταχείριση ορισμένων πράξεων. Όπως προκύπτει από τις διατάξεις της περ. β' της παρ. 3 του άρθρου 5 και της περ. β' της παρ. 2 του άρθρου 6, για τις οποίες έγινε λόγος πιο πάνω στην ερμηνεία των σχετικών άρθρων, η εκτέλεση ορισμένων εργασιών σε κινητά ή ακίνητα αγαθά με σχέση μίσθωσης έργου (π.χ. κατασκευή FASON σε κινητά αγαθά ή εργολαβικές εργασίες σε ακίνητα), θεωρείται από το νόμο ως παράδοση αγαθών, με τις προϋποθέσεις που ορίζονται από τις διατάξεις αυτές.

Αυτό σημαίνει ότι ορισμένες από τις εργασίες αυτές στις οποίες προέχει το στοιχείο της παροχής υπηρεσίας και όχι της παράδοσης αγαθού (π.χ. όταν όλα τα υλικά ή το μεγαλύτερο μέρος αυτών παρέχονται από τον εργοδότη), ενώ θα έπρεπε να χαρακτηρίζονται από το νόμο ως παροχές υπηρεσιών, θεωρούνται κατ' αμάχητο τεκμήριο ως παραδόσεις αγαθών. Η αντιμετώπιση αυτή του νόμου στοχεύει προφανώς στην άρση των αμφιβολιών που θα δημιουργούσε τυχόν ρύθμιση η οποία θα εξαρτούσε το χαρακτηρισμό μιας πράξης ως παράδοσης αγαθού ή παροχής υπηρεσίας από την αναλογία των υλικών που διαθέτει στις εν λόγω εργασίες ο εργολάβος ή ο εργοδότης.

Επομένως, οι εν λόγω εργασίες σε κινητά ή ακίνητα αγαθά που εκτελούνται με σχέση μίσθωσης έργου θεωρούνται σε κάθε περίπτωση ως πράξεις παράδοσης αγαθών, με τις προϋποθέσεις που ορίζονται στις σχετικές διατάξεις αναφορικά με το πρόσωπο που διαθέτει τα υλικά κατασκευής (εργολάβος ή εργοδότης).

Εξαίρεση από την πιο πάνω ρύθμιση θεσπίζει ο νόμος μόνο για τις εργασίες συνήθους συντήρησης των ακινήτων, όπως π.χ. οι επισκευές, ελαιοχρωματισμοί κ.λπ., που θεωρούνται ως παροχή υπηρεσιών.

34. Λοιπές εργασίες ή πράξεις που θεωρούνται ως παροχή υπηρεσιών. Με τις διατάξεις της παρ. 2 του εν λόγω άρθρου 8, κατονομάζονται ρητά ορισμένες πράξεις που θεωρούνται οπωσδήποτε ως παροχές υπηρεσιών. Οι πράξεις αυτές είναι οι εξής:

α. Η εκμετάλλευση ξενοδοχείων, επιπλωμένων δωματίων και οικιών, κατασκηνώσεων και άλλων παρόμοιων εγκαταστάσεων.

Ως ξενοδοχειακή επιχείρηση θεωρείται εκείνη που κατ' επάγγελμα παρέχει κατάλυμα σε πελάτες, προς τους οποίους εκτός από την παραχώρηση των επιπλωμένων δωματίων, αναλαμβάνει και την περιποίηση αυτών, παρέχει δηλαδή υπηρεσίες μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και η καθαριότητα του δωματίου των κοινοχρήστων χώρων, λευκών ειδών, τακτοποίηση κρεβατιών κ.λπ., ανεξάρτητα από τον τύπο και τη μορφή που λειτουργούν, από το αν είναι ή όχι εφοδιασμένη με νόμιμη άδεια λειτουργίας του ΕΟΤ, αν είναι γραμμένη στο ξενοδοχειακό επιμελητήριο, ή αν οι τιμές των δωματίων υπόκεινται ή όχι σε έλεγχο.

Στην κατηγορία των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων περιλαμβάνονται και αυτά που λειτουργούν ως μοτέλ, πανσιόν, πανδοχεία, ξενώνες, υπαίθρια κάμπινγκ, ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια σε οικίες κ.λπ.

Διευκρινίζεται ότι, για την υπαγωγή στο ΦΠΑ των εσόδων από τα ανωτέρω καταλύματα και ιδιαίτερα αυτών που λειτουργούν χωρίς άδεια του ΕΟΤ, θα πρέπει οι παρεχόμενες υπηρεσίες για την εξυπηρέτηση των πελατών τους, να είναι ανάλογες μ' αυτές των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων και μάλιστα τέτοιας έκτασης, ώστε το εισόδημα που αποκτούν απ' αυτές να χαρακτηρίζεται στη φορολογία εισοδήματος σαν εισόδημα Δ' πηγής. Στα πλαίσια αυτά θα πρέπει να εξετάζεται η υπαγωγή ή όχι στο ΦΠΑ των εσόδων που προέρχονται και από την ενοικίαση δωματίων κατά τους θερινούς μήνες σε παραθεριστές γενικά.

Αντίθετα, αν διάφοροι ιδιώτες, ιδιοκτήτες οικιών, ενοικιάζουν οικίες ή δωμάτια έστω και επιπλωμένα, χωρίς να παρέχουν στους ενοικιαστές και τις απαραίτητες υπηρεσίες του ξενοδόχου (π.χ. σε φοιτητές ή σε οικογένειες κ.λπ.), η πράξη αυτή δεν αποτελεί φορολογητέα στο ΦΠΑ παροχή υπηρεσιών, διότι δε θεωρείται ως εκμετάλλευση επιχείρησης ενοικιαζόμενων δωματίων, αλλά ως εκμίσθωση ακινήτων που απαλλάσσεται από το ΦΠΑ (άρθρο 18, παρ. 1 περ. κζ’).

Για την περίπτωση των οργανωμένων επιχειρήσεων κατασκηνώσεων (κάμπινγκ κ.λπ.) δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι υπάγονται στο ΦΠΑ τα ακαθάριστα έσοδα που πραγματοποιούν τόσο από τις παρεχόμενες υπηρεσίες στάθμευσης, φύλαξης, παροχής ειδών και χώρων υγιεινής, όσο και από την παράδοση διαφόρων αγαθών που προσφέρονται συνήθως στους χώρους αυτούς.

Διευκρινίζεται επίσης, ότι η μίσθωση οργανωμένων αθλητικών εγκαταστάσεων, όπως σταδίων, γηπέδων, γυμναστηρίων κ.λπ. που διαθέτουν όργανα και εγκαταστάσεις άθλησης, αποδυτήρια, ζεστό νερό, καθίσματα κ.λπ. υπάγεται στο φόρο προστιθέμενης αξίας.

Επίσης διευκρινίζεται ότι υπάγεται στο ΦΠΑ η μίσθωση ευκαιριακά αιθουσών, κινηματογράφων, θεάτρων, ξενοδοχείων κ.λπ., για την πραγματοποίηση εκδηλώσεων από φυσικά ή νομικά πρόσωπα, ή ενώσεις προσώπων κ.λπ. (π.χ. προβολή κινηματογραφικών ταινιών ή οργάνωση ετησίων χορών ή πραγματοποίηση Γ.Σ. συλλόγου φοιτητών).

Αντίθετα δεν υπάγεται στο ΦΠΑ η ολική μίσθωση ξενοδοχειακών μονάδων, έστω και με πλήρη εξοπλισμό εφόσον το εισόδημα που προκύπτει φορολογείται σαν εισόδημα Α' πηγής.

Τέλος, επισημαίνεται ότι τα έσοδα των ξενοδοχείων που προέρχονται από παροχή υπηρεσιών προς τους πελάτες τους που δεν είναι καθαρά ξενοδοχειακής μορφής, όπως π.χ. τα έσοδα από παροχή τηλεπικοινωνιακής εξυπηρέτησης ή υπηρεσιών θέρμανσης, ηλεκτροφωτισμού κ.λπ., υπάγονται στο φόρο προστιθέμενης αξίας με τον ίδιο συντελεστή που υπάγονται οι κυρίως υπηρεσίες του ξενοδοχείου (υπηρεσίες καταλύματος, καθαριότητας, περιποίησης της κλινοστρωμνής κ.λπ.) δηλ. στο χαμηλό συντελεστή 6%.

Διευκρινίζεται ότι στα έσοδα από την εκμετάλλευση των ξενοδοχείων κ.λπ. περιλαμβάνεται και το τέλος παρεπιδημούντων.

β. Η εκμετάλλευση χώρων στάθμευσης κάθε είδους μεταφορικών μέσων και τροχόσπιτων.

Αναφορικά με την εκμετάλλευση των χώρων στάθμευσης μεταφορικών μέσων, παρατηρούμε ότι στην κατηγορία αυτή ανήκουν κυρίως οι χώροι πάρκιγκ και τα γκαράζ. Πρόκειται για χώρους ειδικά διαρρυθμισμένους με εξοπλισμό κατάλληλο για τις ανάγκες για τις οποίες προορίζονται.

Εξυπηρετούν ανάγκες του κοινού για περιορισμένο σχετικά χρόνο έναντι αντιπαροχής. Ο εκμεταλλευτής αυτών είναι υποκείμενος στο φόρο βασικά λόγω της υπηρεσίας φύλαξης των μεταφορικών μέσων, την οποία παρέχει στους πελάτες του.

Στις περιπτώσεις εκμετάλλευσης χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων κ.λπ., εφόσον δεν παρέχονται παράλληλα και υπηρεσίες (φύλαξη, διευκόλυνση στο παρκάρισμα κ.λπ.) δε γεννάται θέμα επιβολής φόρου. Συνεπώς, η εκμετάλλευση χώρων πολυκατοικιών, υπαίθριων χώρων των Δήμων (παρκόμετρα) κ.λπ. για στάθμευση αυτοκινήτων, δεν εμπίπτει στην κατηγορία των φορολογητέων πράξεων, επειδή δεν προσφέρονται και υπηρεσίες.

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις πρόκειται απλά για εκμίσθωση του χώρου και όχι για την εκμετάλλευση χώρων στάθμευσης μεταφορικών γενικά μέσων, που εξομοιώνονται με παροχή υπηρεσιών και φορολογούνται, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 8 παρ. 2 περ. α'.

Η πιο πάνω περίπτωση της εκμετάλλευσης χώρων στάθμευσης κάθε είδους μεταφορικών μέσων δεν πρέπει να συγχέεται με την υπαγωγή σε ΦΠΑ της πώλησης του χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων (πάρκιγκ) σε πυλωτές πολυκατοικιών, όταν τυχόν πωλούνται από τον εργολάβο κατασκευαστή της πολυκατοικίας, γιατί εκεί η μεταβίβαση του ακινήτου αποτελεί παράδοση καινούριου κτιρίου και γι’ αυτό φορολογείται.

γ. Η διάθεση τροφής και ποτών από εστιατόρια, ζαχαροπλαστεία, κέντρα διασκέδασης και παρόμοιες επιχειρήσεις για επιτόπια κατανάλωση.

Οι χώροι αυτοί θα πρέπει να έχουν την κατάλληλη διαρρύθμιση και τον απαραίτητο εξοπλισμό ώστε να επιτυγχάνεται η επιτόπια κατανάλωση. Τον εξοπλισμό αυτό αποτελούν τα τραπέζια, οι καρέκλες, τα σερβίτσια κ.λπ. θεωρείται προσφορά για επιτόπια κατανάλωση ακόμη και όταν η τροφή ή τα ποτά προσφέρονται από αυτόματα μηχανήματα αλλά εντός εστεγασμένου χώρου μαζί με τα κατάλληλα σκεύη για την επιτόπια κατανάλωση. Αντίθετα η διάθεση τροφής κ.λπ. για κατανάλωση στο σπίτι, εξοχή κ.λπ. (φαγητά σε πακέτο) θεωρείται φορολογητέα παράδοση αγαθών και όχι παροχή υπηρεσιών.