Προς το περιεχόμενο

"ΚΑΝΕΛΛΟΣ". Ενα σκυλί με κοινωνική συμμετοχή και δράση.


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Αυτό το σκυλάκι, ο ΚΑΝΕΛΛΟΣ έχει συνδεθεί τα τελευταία χρόνια με το νεολαιίστικο κίνημα.

Συμμετέχει σε συνελεύσεις και σε πορείες κρατώντας μάλιστα και πλακάτ με τα δόντια του.

Ο φυσικός του χώρος είναι το Πολυτεχνείο. Βρίσκεται προς το τέλος της ζωής του, με το ζόρι στέκεται πλέον όρθιος και έχει τυφλωθεί απο το ένα του μάτι.

Παρ όλη την ταλαιπωρία του έχει ακόμα διάθεση για ζωή (τρώει φαγητό και ανταποκρίνεται στα χάδια των φοιτητών).

Γι αυτό τον λόγο απορρίφθηκε η σκέψη για ευθανασία, Να ζήσει όσο αντέξει ενισχυόμενος με κτηνιατρική περίθαλψη,φροντίδα και αγάπη.

Δυστυχώς κάποιος "αγνωστος" τον απήγαγε και τον μετέφερε σε ένα κέντρο ζώων στο Μαρκόπουλο για ευθανασία.

Οι αρμόδιοι δεν τον επιστρέφουν στους φοιτηττές του Πολυτεχνείου χωρίς την υπογραφή του ανθρώπου που τον μετέφερε εκεί, ο οποίος δεν εμφανίζεται.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ένας σκύλος στο Κολωνάκι

Φοίβος Δεληβοριάς

Στο Κολωνάκι είναι ένας σκύλος, ο Βαγγέλης

Έξω απο το Everest ή στη Λουκιανού

Το μάτι του σ' ακολουθεί, θέλεις δεν θέλεις

καθώς βυθίζεσαι στο βίο που λες πως θέλεις

για να ξεφύγεις, για να ξεφύγεις από το βίο του διπλανού

Κοιτάει τις γκόμενες που θέλουν να πιαστούνε

που καταφθάνουν από χίλιες γειτονιές

Ντυμένες χρώματα για να παραδοθούνε

στο πρώτο μπράτσο με φλεβίτσες που θα βρούνε

στην πρώτη τσέπη, στην πρώτη τσέπη που θα τις λύνονται οι κλωστές

Στο Κολωνάκι είναι ένας σκύλος που τον ξέρουν

οι γκέι μόδιστροι κι οι σέξι φθισικές

Οι σιλουέτες που στα εξώφυλλα υποφέρουν

κάτι σκιές που η μια την άλλη λεν πως ξέρουν

Και λένε αγάπη μου, λένε αγάπη μου με ολόιδιες φωνές

Κοιτάει τ' αστέρια και πότε πότε τα δεντράκια

Κοιτάει τα κάστανα που καίνε στη φωτιά

Κοιτάει τα λίγα που απομείνανε παιδάκια

το συντριβάνι, τις καρδούλες στα παγκάκια,

τους καπουτσίνους στα φλιτζανάκια, στα φλιτζανάκια τα παγωτά

Στο Κολωνάκι είναι ένας σκύλος, ο Βαγγέλης

που τελευταία μόνο εμένα ακολουθεί

Όλο τον διώχνω, του φωνάζω, λέω: "τι θέλεις;"

μου λέει "βυθίζεσαι στο βίο που λες πως θέλεις"

και με κοιτάζει, και με κοιτάζει όπως κοιτούσες κάποτε εσύ

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Στίχοι: Στάθης Δρογώσης

Μουσική: Στάθης Δρογώσης

Πρώτη εκτέλεση: Στάθης Δρογώσης

Θα μιλήσω για το φίλο τον Κανέλλο

Που έχει μια καρδιά και τέσσερα ποδάρια

Που γυρίζει στα Εξάρχεια τα βράδια

Κι όλοι τον σέβονται του βγάζουν το καπέλο

Στη γωνιά πολυτεχνείο με Πατησίων

Κυνηγούσε λένε έναν ασφαλίτη

Και μια μέρα εθεάθη στο Θησείο

Να γυρνά με μια σκυλίτσα από σπίτι

Ένα τραγούδι για το σκύλο τον Κανέλλο

Που με δάγκωσε μα τον καταλαβαίνω

Υποστήριξε την άποψη με πάθος

Ότι είχα πάρει την ζωή μου λάθος

Χίλια πρόσωπα αλλάζει αυτή η πόλη

Μα κανένα δε τρομάζει τον Κανέλλο

Κι αν καμιά φορά τον βλέπεις λυπημένο

Την ουρά του σπάει κι αρχίζει γυροβόλι

Κι ούτε αγγίζει όσα κόκαλα πετάνε

Όλοι αυτοί που ασχημαίνουν τη ζωή μας

Και το ξέρω όταν στα μάτια τον κοιτάμε

Πως γουστάρει πως γουστάρει τη σιωπή μας

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Να πω την αλήθεια τον Κανέλλο δεν τον γνώρισα..

θυμάμαι όμως .. δεν θυμάμαι πότε.. κάποιες φοιτητικές εκλογές...

στο Πολυτεχνείο κυριαρχούσε η Ρόζα..

μάλιστα είχε πραγματοποιηθεί πορεία επι της Πατησίων ..

μπροστά η Ρόζα ..πίσω καμια πενηνταριά που φωνάζαν..

"η Ρόζα ψηφίζει.. Δανιήλ"..

τώρα ποιός ήταν ο Δανιήλ? θα σας γελάσω..

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 2 weeks later...

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση τώρα
  • Πλοηγούταν πρόσφατα   0 μέλη

    • Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι χρήστες που να βλέπουν αυτή τη σελίδα.
×
×
  • Δημιουργία νέου...