Aφηστε τα πληκτρολογια και χαλαρωστε με ελληνικη μουσικη ( αλλωστε ολα παιρνουν παραταση......)

[SOULIS]

[SOULIS]

[ΧΡΥΣΑ]

http://www.youtube.com/watch?v=eshpMdgfIvs&feature=related

[ΧΡΥΣΑ]

Ομπρός, παιδιά, και δε βολεί μονάχος του ν’ ανέβει ο ήλιος.

Σπρώχτε με γόνα και με στήθος, να τον βγάλουμε απ’ τη λάσπη,

σπρώχτε με στήθος και με γόνα, να τον βγάλουμε απ’ το γαίμα,

σπρώχτε με χέρια και κεφάλια, για ν’ αστράψει ο ήλιος Πνέμμα!»

[ΧΡΥΣΑ]

ετσι, επειδη απο χτες δεν μπορω να μετρησω ποσες φορες το εχω ακουσει ....

....σας το αφιερωνω...

σε σας που θα συναντησω και σε σας που δεν θα δω...

με αγαπη και με μυρωδια καλοκαιρου ....

Πάνω στα χέρια σου ακούμπησα πετράδι,

μια μυρωδιά καλοκαιριού απ' τις ακτές,

που τόσα χρόνια σαν μαΐστρος με ταράζει,

όταν ψαρεύω στα ρηχά κούφιες χαρές.

Έριξες άγκυρα σαν όλες τις φρεγάδες,

ξέσπασε θύελλα απ' το τρελό νοτιά,

σε ουράνιο τόξο που μπερδεύτηκε στις λάσπες,

αναζητούσες μια καινούρια πυρκαγιά.

Μα εδώ αρχίζει και τελειώνει η αγάπη,

στον άλλο κόσμο τι θα βρεις;

Θα 'σαι δεμένος με καινούριο εφιάλτη,

εδώ αρχίζει και τελειώνει η ζωή.

Στοιχειά του ουρανού γλεντάνε το κορμί μου,

και το ποτίζουν μ' ερμαφρόδιτη ηδονή,

με ένα κασόνι ταξιδεύουν τη ψυχή μου,

πάνω σε κύματα του πρέπει και του μη.

Λοιπόν το μόνο που μου μένει να σου δώσω,

μια μυρωδιά καλοκαιριού απ' τις ακτές,

ήσουν παρένθεση που με έκανε να νιώσω,

πως ό,τι φεύγει όλο γυρίζει από το χτες..........!

[annalog]

[MARKA]

[ΧΡΥΣΑ]

Πιανιστες και κιθαριστες του ταξχεβεν και τραγουδισταδες, την επομενη φορα αυτο θελω να το ξερετε ....

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Πρώτη εκτέλεση: Αλίκη Καγιαλόγλου

Πάλι μεγάλα λόγια κι υπερβολές

πάλι μεγάλα λόγια μου ξαναλές.

Όποιος χωρίς δαιμόνους δαιμονίζεται

πάει μια δεξιά, μια αριστερά,

ποτέ δεν πάει μπροστά.

Λόγια γνωστά και ίδια λόγια αδειανά

ατέλειωτα ταξίδια στο πουθενά.

Όποιος χωρίς ανέμους ανεμίζεται

πάει μια ψηλά, μια χαμηλά,

ποτέ δεν πάει σωστά.

Αν μ'αγαπάς κι αν θες να σ'αγαπώ

σταμάτα να σκορπάς το άνθος σου και τον καρπό.

Μαζί μου θέλω σεμνά να περπατάς

αλλού να μην κοιτάς

ο κόσμος σου να είμαι εγώ.

Πάλι μεγάλα λόγια κι υπερβολές

πάλι μεγάλα λόγια μην ξαναλές.

Όποιος χωρίς φεγγάρια φεγγαριάζεται

πάει μια κρυφά, μια φανερά

ποτέ δεν πάει στρωτά.

Αν μ'αγαπάς κι αν θες να σ'αγαπώ

σταμάτα να σκορπάς το άνθος σου και τον καρπό.

Μαζί μου θέλω σεμνά να περπατάς

αλλού να μην κοιτάς

ο κόσμος σου να είμαι εγώ.

[DAS]

Μικρός πολύ σε μια σπηλιά με σταλακτίτες

μπροστά μου πέταξε μια μαύρη νυχτερίδα

πες μου που πάνε όταν πεθαίνουν οι αλήτες

αφού η ψυχή τους έχει χάσει την πυξίδα.

http://www.youtube.com/watch?v=wVoAsNTBoe0

[ΧΑΛΚΙΔΕΟΣ]

αφιερωμένο

[compexpert]

Το όνειρο του .... Θανάση Παπακωνστανίνου (μήπως καταντάω μονότονος; )

Εδώ με τον Κοζανίτη Γιώργο Μιχαήλ

.... άνθρωπέ μου τί ξεφτίλα!

Να σου χαλάνε τ' όνειρο κι εσύ να τους αφήνεις! ...

[frabala]

[Guest TZABELAS KITSOS]

[Guest TZABELAS KITSOS]

[Guest TZABELAS KITSOS]

[Guest TZABELAS KITSOS]

[jim1970]

[jim1970]

http://www.youtube.com/watch?v=E6vmEIxamUo

[ΧΡΥΣΑ]

στους προωρους και αδικους αποχωρισμους...

[SOULIS]

[giamitro]

[GiannisTs]

Η "Συνωμοσία των Μετρίων" του Θοδωρή Μανίκα...

Τις προάλλες που βρεθήκαμε κάποιοι γνωστοί

στο σπίτι ενός παλιόφιλου σοφού ποιητή

το μάτι μου έπεσε πάνω σε ένα βιβλίο

που είχε τίτλο "η Συνωμοσία των Μετρίων"

Το πήρα και το άνοιξα στην πρώτη του σελίδα

διάβασα μερικές γραμμές κι αμέσως είδα

να με κοιτάζουν πονηρά και να μου κλείνουν μάτι

αυτοί που χρόνια σέρνουν την ζωή μου στο κρεβάτι

Αυτοί που όταν πηγαίναμε ακόμη στο σχολείο

αφήνανε για μένα το τελευταίο θρανίο

παλιοί αφισοκολλητές και χθεσινοί Ζαπάτα

που τώρα είναι οπλισμένοι με κινητό και κάρτα

Που μάθανε να παίρνουνε το ξίγκι από την μύγα

να βγάζουνε τα πιο πολλά βάζοντας τα πιο λίγα

που βιάστηκαν να χτίσουν το εξοχικό στην Λούτσα

και σκόπιμα μπερδεύουν, την βούρτσα με τη...

Συνωμοσία των Μετρίων.

Μόλις το πήραν μυρωδιά πως έγιναν πολλοί

φτιάξανε όπως τους βόλευε τα πρέπει και τα μη

Βάλανε τρικλοποδιά στο κάθε παλικάρι

και κόψαν το ποδόσφαιρο στον Γιώργο Δεληκάρη

Μάθανε να 'χουν το μυαλό στο κάτω τους κεφάλι

και να 'ναι ευχαριστημένοι με το "μία η άλλη"

να λένε "ναι σε όλα" με ένα κούνημα των ώμων

μικροπαρανομώντας με την βούλα και τον νόμο

Καταχραστές της λογικής, διαλέγουν νέες θέσεις

κι οι συγγραφείς τα παίρνουνε παίρνοντας συνεντεύξεις

και οι γκόμενες των σαλονιών την πέσανε στα ούτια

μαγκέψανε βλέπεις οι φελλοί και δώσ’ του μακροβούτια

Και δώσ’ του γέλιο και χαρά και "ωσαννά" και "μπράβο"

και "ζήτω" που περάσανε από την πόρτα και απ' τον μπράβο

που έχουνε πολιτικούς σε σόου με μοντέλα

και σταρ εισαγγελέα που την βρήκε στα μπουρδέλα.

Πίσω από τα γραφεία τους στήσανε ζωούλες

σεξοπαρενοχλώντας ψαρωμένες μικρούλες

ξύλινες οι λέξεις τους στα αυτιά μου μόλις μπουν

ακούω μια φωνή να τραγουδά "Γιατί σιωπούν;"

Γιατί σιωπούν τα αδέλφια μου λιώνοντας στην ψάθα

ελπίζοντας μονάχα στου Λόττο την εξάδα

Γιατί ξεχνάνε πως δεν είμαστε για τεμενάδες

όχι γραικοί μα Έλληνες, Γιουνάν και όχι ραγιάδες

Την ώρα που εσύ χόρευες πάνω σε ένα τραπέζι

πάνω από την χώρα στάθηκε ένα μαύρο κιρκινέζι (γεράκι)

μας έβαλε στο μάτι μα αντί να κλάψω

για την Συνωμοσία των Μετρίων εδώ θα γράψω

Εδώ θα γράψω την προσωπική μου ιστορία

εδώ που με έριξε του χωροχρόνου η συγκυρία

εδώ που βάλανε φυλακή και τον Κολοκοτρώνη

και θίασο σκιών μας κάναν πίσω από το σεντόνι.

Πήρα το θάρρος και έκανα μια ευχή και για σένα

που δεν νοστάλγησες ποτέ, τίποτα και κανένα

Ευχήθηκα λοιπόν να νοσταλγήσεις κάτι

κι αυτό να είναι της ψυχής σου το λευκό κομμάτι

που σου το πήρανε προκαταβολικά στα διόδια

για να μην ανεβείς ως την κορφή με τα πόδια

αλλά για να 'Χέις στήριγμα των Μετρίων τις πλάτες

αφήνοντας στην άκρη τις αληθινές τις γάτες

Στις τελευταίες φουρνιές του ανθρωπίνου γένους

έχω αφήσει δύο σπόρους καλά ποτισμένους

Κι αν συνεχίσει ο κόσμος στων Μετρίων την ρότα

ας είναι τα παιδιά μας που θα κλείσουνε την πόρτα

με μια επανάσταση που δεν θα δεις στις ειδήσεις

μα αν τύχει και βρεθείς κοντά μπορεί να κερδίσεις

αυτό που τόσα χρόνια σου έχουν στερήσει

και με την Συνωμοσία των Μετρίων σου έχουν κρύψει...

Η Συνωμοσία των Μετρίων όρισε

τα χρόνια μας, τον τόπο μας, την γλώσσα και τα όνειρά μας

Η Συνωμοσία των Μετρίων όρισε

τον ρόλο μας και ρόλο στους γονείς και στα παιδιά μας.

[ΕΙΡΗΝΗ]

Και εδώ σε εκτέλεση Γκαιφύλλια...

Έχει κυκλοφορήσει τη δεκαετία του '90. Βέβαια τώρα πως ο κος(!) Μανίκας εξαιρεί τον ευατό του από την συνωμοσία των μετρίων που αναφέρεται, είναι πράγματι απορίας άξιον, αν αναλογισθεί κανείς ότι ήταν μαζί τους όταν έπινε καφέ στην πλατεία Κολωνακίου,προσκολιόμενος των παχύδερμων... Και για τα ναρκωτικά, τα πάρτυ και τους Ρανζήδες κάνει μόκο, γιατί δεν τον παίρνει... Λες και αυτά δεν είναι μετριότητες, και δεν οδήγησαν σε σήψη... Α ρε ξύλο που θέλουν μερικοί, που το παίζουν και επαναστάτες...

[diba]

[ΧΡΥΣΑ]