Aφηστε τα πληκτρολογια και χαλαρωστε με ελληνικη μουσικη ( αλλωστε ολα παιρνουν παραταση......)

[ΧΡΥΣΑ]

[ΧΡΥΣΑ]

[SOULIS]

[DAS]

[MARKA]

http://www.youtube.c...h?v=XQ9ckOVl3jc

[ΧΡΥΣΑ]

Εκείνο που θυμάμαι καθαρά, ήταν τα λόγια,

θα ζούσα κάποια μέρα βασιλιάς, αν θα ζούσα.

Αυτό που ήθελα το παίξανε στην πρέφα,

άλλοι κερδίσαν κι άλλοι έχασαν για μας.

Αλλά εγώ θα σε πάρω να φύγουμε,

στου μυαλού μου τα μεγάλα τα δάση.

Κλειδάκι μυστικό για τον παράδεισο,

του ονείρου μου, του ονείρου μου βάση.

Μην πυροβολείτε τη χαρά μου,

άσπρο κεντημένο σημαιάκι,

περπάτα ελαφρά, γιατί πατάς τα όνειρά μου,

όλα γυρίζουν και θα 'ρθει κι εμένα η σειρά μου.

[si-fo]

Και ένα αγαπημένο μου τραγούδι απ’ το κολλητάρι μου

Το έγραψε όταν γεννήθηκε με κάποια μικρά προβληματάκια ο γιος του .

Εκείνη την εποχή ήταν αδύνατο να το ακούσω έστω και μία φορά μέχρι το τέλος .

[ΧΡΥΣΑ]

Και ένα αγαπημένο μου τραγούδι απ’ το κολλητάρι μου

Το έγραψε όταν γεννήθηκε με κάποια μικρά προβληματάκια ο γιος του .

Εκείνη την εποχή ήταν αδύνατο να το ακούσω έστω και μία φορά μέχρι το τέλος .

ειναι πολυ ομορφο και συγκινητικο ... το ακουσα πολλες φορες

μπραβο στο κοληταρι σου !!!

[agori]

[monty]

Υ.Γ. Πολύ καλή επιλογή του "για τον παράδεισο"

[ΧΡΥΣΑ]

Όσοι γίνουν πρωθυπουργοί όλοι τους θα πεθάνουν

τους κυνηγάει ο λαός απ' τα καλά που κάνουν x2

oσοι γίνουν πρωθυπουργοί όλοι τους θα πεθάνουν

(Γεια σου, ρε Μάρκο, με τα ζοριλίκια σου!)

Βάζω υποψηφιότητα πρωθυπουργός να γίνω,

να κάθουμαι τεμπέλικα, να τρώω και να πίνω x2

βάζω υποψηφιότητα πρωθυπουργός να γίνω.

Και ν' ανεβαίνω στη Βουλή εγώ να τους διατάζω

να τους πατώ τον άργιλε και να τους μαστουριάζω x2

Και ν' ανεβαίνω στη Βουλή εγώ να τους διατάζω.

[ΧΡΥΣΑ]

Μέσα μου ο αέρας που φυσά

Δε λέει να ημερέψει

Μου ξεσηκώνει την καρδιά

Και μου σκορπάει τη σκέψη

Σαν σπίθα από πυρκαγιά

Στα ύψη μ΄ανεβάζει

Κι έξω απ΄του κόσμου τ' όνειρο

Με μια σπρωξιά με βγάζει

Με στροβιλίζει σαν φτερό

Στο πουθενά σε μια άκρη

Κι ύστερα μες στα μάτια σου

Με ακουμπάει σαν δάκρυ

Με πάει ψηλά στον ουρανό

Μου λέει τώρα γκρεμίσου

Και 'γω σαν άστρο ρίχνομαι

Κι ακούω την ευχή σου

Μέσα μου ο αέρας που φυσά

Στιγμή δε λιγοστεύει

Μάλλον τρελά θα μ' αγαπά

Γι' αυτό έτσι με παιδεύει

Κι όταν του λέω πια δεν μπορώ

κόπασε να ησυχάσω

Μου λέει όσο ζεις εγώ θα ζω

Κι άντε να σε χορτάσω

[ΧΡΥΣΑ]

Μερα που ειναι...

[diba]

[DAS]

Στην κυρά μάνα μας μη δίνετε βοήθεια

ούτε μαγκούρα στο προσκέφαλο σιμά

γιατί θα δέρνει κάθε μέρα τα παιδιά της

κι όταν μιλάω θα με λέει αληταρά

Κι αν δέρνει κάθε που γουστάρει τα παιδιά της

θα καταντήσουνε εμπόροι δουλικοί

Τα νιάτα χάνονται στα βρώμικα σοκάκια

για να μετρήσουνε το μπόι τους στη γη

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, πάψε να με κυβερνάς

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, πάψε να με τυραννάς

Κι αν θέλω τώρα να ακούγεται η φωνή μου

με πιάνει τρόμος από ίσκιους μακρινούς

Χρυσάφι μοιάζει η συντροφιά σου στη ζωή μου

κι η ομορφιά σου μου γιατρεύει τους καημούς

Ρε μπάρμπα κάτσε να μάς πεις μια ιστορία

πώς ήταν τότες η μανούλα μας παλιά

Έπεφτε ξύλο σα γινόταν φασαρία

ή σάς νανούριζε με χάδια και φιλιά

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, μου σπαράζεις τη καρδιά

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, μου πληγώνεις τη χαρά

Κι ο μπάρμπας τότε σοβαρεύτηκε λιγάκι

την κούτρα ξύνει και παράγγειλε καφέ

Μητέρα, είπε, ήταν ένα κοριτσάκι

που ορφανό μάζευε άνθη σε μπαξέ

Τα άνθη στόλιζαν τ' αγέρωχο κεφάλι

μα όταν κοιμόταν πάλι πέφτανε στη γη

κι από τα λούλουδα που ο χάρος είχε βάλει

εμένα κράτησε να βλέπω τη ζωή

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, μου 'χεις φάει την ψυχή

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, φίλοι θα βρεθούμε όλοι μαζί

Αυτή παιδιά μου ήταν τότες η μανούλα

ο κήπος ύστερα εγέμισε ληστές

Το κοριτσάκι μας το ντύσανε γριούλα

κι απ' τα κουρέλια του φαινότανε οι πληγές

Κι αν μάς χτυπάει με μανία και φωνάζει

την βάζουν άλλοι με συμφέροντα πολλά

Το όνειρο που φεύγει την τρομάζει

ν' αναζητάει μια χαμένη ελευθεριά

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, μάνα στο καμίνι της φωτιάς

Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, μάνα πες μας πάλι τι ζητάς

[ΧΡΥΣΑ]

http://www.youtube.com/watch?v=lUXqp7Khl-8

Άγριος άνεμος

τον άγριο κόσμο χτυπάει

άγριος ο καιρός

τη μέρα στα πέλαγα πάει

Άγριο ψέμα

τον άγριο κόσμο θερίζει

άγρια η βρωμιά

το μέσα μας αργά κερδίζει

Το μέσα μας αργά κερδίζει

Κι εμείς, κυρίες και κύριοι, εμείς

τιτλούχοι κακής εποχής

δε σκάμε πολύ για την ώρα

Εμάς, κυρίες και κύριοι, εμάς

οι μύθοι κάθε Χαλιμάς

τη ζωή μας γεμίζουν ακόμα

Λαμπερός κάθεται

στο θρόνο του μες στα ουράνια

Δίκαια κρίνονται

τ' ανθρώπινα απ' τ' άλλα κοπάδια

Άγγελοι φεύγουνε

και έρχονται και φέρνουν νέα

Θύμωσε ο Θεός,

κι οργή του ματώνει τη μέρα

Κι οργή του ματώνει τη μέρα

Κι εμείς, κυρίες και κύριοι, εμείς

τιτλούχοι κακής εποχής

δε σκάμε πολύ για την ώρα

Εμάς, κυρίες και κύριοι, εμάς

οι μύθοι κάθε Χαλιμάς

τη ζωή μας γεμίζουν ακόμα

Αν πεινάς, νοιάζεσαι,

να φας, έστω κι αν θα το κλέψεις

Η τροφή της ψυχής δωρεάν είναι,

μα δεν το βλέπεις

Άγριος δικαστής τη δίκη

έχει ήδη αρχίσει

Σ' άγριους σαν κι εμάς

αγάπη γιατί να χαρίσει

Αγάπη γιατί να χαρίσει

Κι εσείς, κυρίες και κύριοι, εσείς

τιτλούχοι κακής εποχής

δε σκάτε πολύ για την ώρα

Κι εμάς, κυρίες και κύριοι, εμάς

οι μύθοι κάθε Χαλιμάς

τη ζωή μας γεμίζουν ακόμα

Εμείς, οι κάτοχοι της ενοχής

[ΧΡΥΣΑ]

http://www.youtube.com/watch?v=uN8VR3EYkx8&feature=related

[ΧΡΥΣΑ]

http://www.youtube.com/watch?v=QJY8Srdb6Jk&feature=related

[tzimdim]

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

[frabala]

[ΧΡΥΣΑ]

συγγνωμη αν χαλαω λιγο το κλιμα (που δε νομιζω)

παρακατω μερικα πηγαια ταλεντα

[diba]

Νέο παλικάρι θα σώσει μια ψυχή.

Στο χέρι ένα δοκάρι, αγώνας για ζωή.

Καμένη Ιρλανδία στις μάχες θα πνίγει

κι ο νέος θα πεθάνει με την πνιχτή κραυγή:

Ξυπνάτε, πεθαίνω!

Ξυπνάτε, πεθαίνω, ρε!

Αγέννητα βρέφη νέκρα και βρωμερά,

ζωή στον τρίτο κόσμο, πόλεμος για φωτιά.

Μικρό μωρό γεννιέσαι με διψά για ζωή,

μικρό μωρό πεθαίνεις με την πνιχτή κραυγή:

Ξυπνάτε, πεθαίνω!

Ξυπνάτε, πεθαίνω, ρε!

Σοφέ εβραίε βαρά τον παλαιστίνιο αυτό,

χάρισ' του τον πόνο, σφάξ' του το μωρό,

τη χώρα διέλυσε του μέχρι να τρελαθεί

κι αυτός αργοπεθαίνει με την πνιχτή κραυγή:

Ξυπνάτε, πεθαίνω!

Ξυπνάτε, πεθαίνω, ρε!

Νέος φαντάρος τρέχει στις τρύπες εδώ κι εκεί,

παντού οι βόμβες σκάνε και πέφτουν σα βροχή.

Μια σφαίρα θα τρυπήσει κομμένη αναπνοή,

νεκρός στη λάσπη πέφτει με την πνιχτή κραυγή:

Ξυπνάτε, πεθαίνω!

Ξυπνάτε, πεθαίνω, ρε!

[ΧΑΛΚΙΔΕΟΣ]

Από βαρύ ζεϊμπέκικο μέχρι σκληρό ροκάκι

Στίχοι: Γιώργος Ζήκας

Μουσική: Γιώργος Ζήκας

Πρώτη εκτέλεση: Σταύρος Λογαρίδης

Από βαρύ ζεϊμπέκικο μέχρι σκληρό ροκάκι

θα πάμε να χορέψουμε, φτάνει να ’χεις μεράκι.

Όλα θα τα γυρίσουμε στην Κρήνη, στο Βαρδάρη,

φτάνει να θέλεις, κούκλα μου, φτάνει να σου γουστάρει.

Δεν θέλω να ’μαι ο ένας σου, μα ο ένας απ’ τους δέκα,

όχι απ’ αυτούς που σέρνουνε να δούνε μια γυναίκα,

μα απ’ αυτούς που καρτερούν και ψάχνουν ευκαιρία

να σε πετύχουν μόνη σου και σε αδυναμία.

Θέλω να πίνεις, να γελάς, θέλω να μη σε νοιάζει,

κι όταν στο κέφι σου θα ’ρθεις, μωρό μου, να τα βγάζεις

τα κόκκινα γοβάκια σου και τις λεπτές σου κάλτσες,

τη φούστα και την μπλούζα σου και να τρελαίνεις μάγκες.

Αφιερωμένο σε όλες τις γυναίκες της ζωής μου , αυτές που πέρασαν και αυτές που θάρθουν

[ΧΡΥΣΑ]

[ype]