Προς το περιεχόμενο

Aφηστε τα πληκτρολογια και χαλαρωστε με ελληνικη μουσικη ( αλλωστε ολα παιρνουν παραταση......)


Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντήσεις 1,5k
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Έχω μια τίγρη μέσα μου, άγρια λιμασμένη

π' όλο με περιμένει

κι όλο την καρτερώ,

τηνε μισώ και με μισεί, θέλει να με σκοτώσει,

μα ελπίζω να φιλιώσει

καιρό με τον καιρό.

Έχει τα δόντια στην καρδιά, τα νύχια στο μυαλό μου

κι εγώ για το καλό μου

για κείνη πολεμώ

κι όλου του κόσμου τα καλά με κάνει να μισήσω,

για να της τραγουδήσω τον πιο βαρύ καημό.

όρη, λαγκάδια και γκρεμνά με σπρώχνει να περάσω,

για να την αγκαλιάσω

στον πιο τρελό χορό,

κι όταν τις κρύες τις βραδιές θυμάται τα κλουβιά της,

μου δίνει την προβιά της

για να τηνε φορώ.

Καμιά φορά απ' το πιοτό πέφτομε μεθυσμένοι,

σχεδόν αγαπημένοι,

καθείς να κοιμηθεί

και μοιάζει ετούτη η σιωπή με λίγο πριν την μπόρα,

σαν τη στερνή την ώρα

που θα επιτεθεί.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Απο την Γκολφω στο agori

Βασιλης Σκουλας - Οταν σωπαινει η θαλασσα

Όταν σωπαίνει η θάλασσα

και ο ουρανός κοιμάται

πιάνω ρωτά τ΄αστέρια του

να δω ποιος με θυμάται

Όμως κανένα δε μιλά

σαν να μη με γνωρίζει

μένουν όλα σιωπηλά

και ούτε ένα δε δακρύζει

Όταν τ' αστέρια σβήνουνε

και ο ουρανός ξυπνάει

πιάνω ρωτώ τα σύννεφα

να δω ποιος με ξεχνάει

Όμως κανένα δε μιλά

σαν να μη με γνωρίζει

μένουν όλα σιωπηλά

και ούτε ένα δε δακρύζει

Όταν σωπαίνει η θάλασσα

και ο ουρανός κοιμάται

μένει η ψυχή μου ξάγρυπνη

και όπου ποθεί θυμάται

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Απο τον Τασο στην Κουλα

Ο Ήλιος Θεός

Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω

έχω φίλο τον Ήλιο-Θεό

με του αγέρα το νέκταρ μεθάω

αγκαλιάζω και γη κι ουρανό.

Και χωρίς τα φτερά δεν φοβάμαι

το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά

στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι

στο Αιγαίο να δίνω φιλιά.

Λευτεριά στους ανέμους ζητάω

έχω πάψει να είμαι θνητός

ανεβαίνω ψηλά κι αγαπάω

δίχως σώμα χρυσός αετός.

Και χωρίς τα φτερά δεν φοβάμαι

το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά

στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι

στο Αιγαίο να δίνω φιλιά.

Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω

έχω φίλο τον Ήλιο-Θεό

με του αγέρα το νέκταρ μεθάω

αγκαλιάζω και γη κι ουρανό.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Στην marka του φορουμ

Ασπρο μαντηλι ανεμιζε .............

Άσπρο μαντήλι ανέμιζε

κι από χαρά πετούσε

Τη μοναξιά της γκρέμιζε

την αύρα της σκορπούσε

Ανέβαινε ψηλά βουνά

κι άνθιζε στην κορφή τους

Κι όλα τ' αστέρια τ' ουρανού

τη θέλανε δική τους

#

Πού χάθηκε, πού πέταξε

πού κίνησε, πού πήγε;

Όσους γνωστούς κι αν ρώτησα

κανένας δεν την είδε

Τόσο βαθιά με πλήγωσες

φως μου στο πέρασμά σου

που νιώθω ακόμα στην ψυχή

το κάθε άγγιγμά σου

#

Έβλεπε όνειρα συχνά

που την τρομάζαν θεέ μου

πως ήταν -λέει- γιασεμί

στη μέση ενός πολέμου

Μια νύχτα που χαμήλωσαν

τα σύννεφα του κόσμου

έγινε άστρο της αυγής

και στεναγμός δικός μου

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σε ολους οσους θα ηθελα να πω καλημερα ....

Καλημερα, τι κανεις ? Γιαννης Παριος

Στίχοι: Σταμάτης Σπανουδάκης

Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης

Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος

Καλημέρα τι κάνεις

να'σαι πάντα καλά

κι όταν είσαι κοντά μου

κι όταν είσαι μακρυά

να'ναι κάθε σου μέρα

μια καινούργια αρχή

καλημέρα τι κάνεις

σ'αγαπάω πολύ..

Καλημέρα τι κάνεις

να'σαι πάντα καλά

το κουράγιο μη χάνεις

το κεφάλι ψηλά

καλημέρα χαρά μου

καλημέρα ζωή

καλημέρα τι κάνεις

σ'αγαπάω πολύ..

Καλημέρα τι κάνεις

να'σαι πάντα καλά

κι όταν όλα νομίζεις

ότι πάνε στραβά

πάντα κάτι θα γίνει

μη ρωτάς το γιατί

καλημέρα τι κάνεις

Σ'αγαπάω πολύ...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση τώρα
  • Πλοηγούταν πρόσφατα   0 μέλη

    • Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι χρήστες που να βλέπουν αυτή τη σελίδα.

×
×
  • Δημιουργία νέου...