Προς το περιεχόμενο

ΤΕΧΝΙΚΑ ΕΡΓΑ - ΦΟΡΟΣ 3%


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Θα μπορούσε κάποιος να μου πεί πως φορολογούνται αυτοί οι οποίοι εκτελούν χωματουργικές εργασίες (δημόσια και ιδιωτικά έργα) ;

Λογιστικά και εξωλογιστικά ή μόνο λογιστικά ;

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πρόκειται για τεχνική εταιρεία του άρθρου 34 ή για εκμεταλλευτή μηχανημάτων έργου?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Φορολογία Εργολάβων Τεχνικών Εργων

Α.6991/ΠΟΛ.214/12.7.1971

Εξ αφορμής υποβληθέντων ημίν ερωτημάτων, εν σχέσει με το εν περιλήψει θέμα,

ανακοινούμεν τα κάτωθι:

Δια της διατάξεως της παρ. 2 του άρθρου 36α του Ν.Δ.3323/55, ορίζεται ότι, το

καθαρόν κέρδος των επιχειρήσεων, των εργολάβων και υπεργολάβων, των

ασχολουμένων εις την εργοληπτικήν κατασκευήν δημοσίων ή ιδιωτικών τεχνικών

έργων εν γένει, εξευρίσκεται δια χρήσεως συντελεστού καθαρού κέρδους επί των

ακαθαρίστων εσόδων.

Εξ ετέρου, δια της διατάξεως του άρθρου 1 του Ν.Δ.261/69 ορίζεται ότι, η

διάταξις της παρ. 2 του άρθρου 36α του Ν.Δ.3323/55, δεν εφαρμόζεται επί

επιχειρήσεων ασχολουμένων αποκλειστικώς εις την εκτέλεσιν μηχανολογικών και

ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων, επί δε μικτών επιχειρήσεων μόνον επί των

μηχανολογικών και ηλεκτρολογικών κλάδων.

Περαιτέρω, κατά την διάταξιν του άρθρου 1 της παρ. Ια του από ΙΙ/`16-12`-57

Β.Δ/τος, εκδοθέντος εις εκτέλεσιν και κατ' εξουσιοδότησιν της παρ. 3 του άρθρου

15 του Ν.Δ.3323/55, προκειμένου περί εργοληπτών κατασκευής πάσης φύσεως

τεχνικών έργων, ο προκαταβλητέος φόρος ορίζεται από 1.1.58 εις ποσοστόν 1,5%

επί της αξίας του κατασκευαζομένου έργου.

Εκ των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι, οι εκτελούντες εργολαβικώς ή

υπεργολαβικώς τεχνικά έργα, αδιαφόρως του μεγέθους τούτων, υπόκεινται εις τας

διατάξεις του άρθρου 36α του Ν.Δ.3323/55 και του άρθρου Ι του από ΙΙ/`16-12`-57

Β.Δ/τος, εξαιρέσει των επιχειρήσεων κατασκευής μηχανολογικών και ηλεκτρολογικών

εγκαταστάσεων, αίτινες, ως προς μεν τον προσδιορισμόν των αποτελεσμάτων

υπάγονται εις τας γενικάς περί φορολογίας εισοδήματος διατάξεις, ως προς δε την

προκαταβολήν φόρου, εις τας διατάξεις του από ΙΙ/`16-12`-57 Β.Δ/τος.

Επειδή όμως εν τη πράξει ανέκυψαν θέματα ερμηνείας των προαναφερομένων

διατάξεων, παρέχομεν τας ακολούθους οδηγίας διά την ομοιόμορφην εφαρμογήν

τούτων κατά τον έλεγχον των τεχνικών επιχειρήσεων.

Α. Εννοια Εργολαβίας και ΥπεργολαβίαςΕργολαβία κατά το άρθρον 681 του Α.Κ., είναι η σύμβασις μισθώσεως έργου, καθ'

ην, ο μεν εργολάβος υποχρεούται εις εκτέλεσιν του έργου, ο δε εργοδότης εις

καταβολήν της συμπεφωνημένης αμοιβής.

Τα ουσιώδη όθεν στοιχεία της εννοίας της εργολαβίας βάσει των οποίων

διακρίνεται άλλων παραπλησίων συμβατικών σχέσεων και δη της συμβάσεως μισθώσεως

εργασίας, πωλήσεως κ.λπ., είναι "η εκτέλεσις έργου", η "απόληψις αμοιβής" και

"η σύναψις συμφωνίας".

Υπεργολαβία κατά τας συνδυασμένας διατάξεις των άρθρων 681 και 684 του Α.Κ., ως

αύται ηρμενεύθησαν και υπό του Σ.τ.Ε. διά των υπ' αριθ. 2242/62, 796/62,

467/63, 2455/64, 2979/64 και 3075/64 αποφάσεών του, υφίσταται, οσάκις ο

εργολάβος αναθέτει την εκτέλεσιν του παρ' αυτού αναληφθέντος έργου ή μέρους

τούτου, εις έτερον πρόσωπον, τον υπεργολάβον, όστις αναλαμβάνει την κατασκευήν

τούτου έναντι ωρισμένης αμοιβής, χρησιμοποιών εργάτας μισθοδοτουμένους και

αμειβομένους παρ' αυτού. Εν τη περιπτώσει ταύτη, ο μεν εργολάβος επέχει θέσιν

εργοδότου έναντι του υπεργολάβου, ο δε αρχικός εργοδότης ουδένα νομικόν δεσμόν

έχει προς τον υπεργολάβον.

Β. Εννοια Εργολάβου Τεχνικών Εργων

Εργολάβος ή εργολήπτης τεχνικών έργων, ως έχει ερμηνευθή υπό των Φορολογικών

Δικαστηρίων και έχει γίνει δεκτόν υπό της Διοικήσεως, είναι παν φυσικόν ή

νομικόν πρόσωπον του οποίου κυρία επαγγελματική απασχόλησις είναι η εργολαβική

εκτέλεσις τεχνικών έργων, ήτοι οικοδομικών, λιμενικών, υδραυλικών, οδοποιϊας,

γεφυροποιϊας, σιδηροδρόμων και έργων υπαίθρου εν γένει ασχέτως της διατηρήσεως

ή μη επαγγελματικής στέγης.

Ως τεχνικόν έργον θεωρείται και η εργασία προσθήκης, επί υφισταμένου ήδη

πράγματος, νέου τινός στοιχείου ή ιδιότης, ανεξαρτήτως αν τα συνδεόμενα θα

αποτελέσουν ενιαίον πράγμα ή μη (π.χ. εγκατάστασις μηχανημάτων).

Ειδικώτερον, επί των οικοδομικών έργων διευκρινίζεται ότι, εργολαβικαί εργασίαι

είναι αι αφορώσαι εις τας κατεδαφίσεις, εκσκαφάς θεμελίων, κατασκευάς μπετόν

αρμέ, λιθοδομάς, αμμοκονιάσματα, υδραυλικάς και ηλεκτρικάς εγκαταστάσεις,

πλακοστρώσεις, ξυλουργικάς εργασίες, υδροχρωματισμούς και ελαιοχρωματισμούς,

διακοσμήσεις, εγκαταστάσεις ανελκυστήρων κ.λπ.Εις την ανωτέρω έννοιαν του εργολάβου, δεν περιλαμβάνονται κατ' αρχήν οι

ασκούντες εμπορικήν ή βιοτεχνικήν επιχείρησιν προμηθευταί οικοδομικών προϊόντων

και αν έτι, κατά τας συναλλακτικάς συνηθείας, πλην της πωλήσεως των προϊόντων

της επιχειρήσεώς των, εκτελούν και την παρεπομένην εργασίαν της τοποθετήσεως

αυτών εν τω πλαισίω του όλου εκτελούμενου έργου. Τούτο δε διότι, εις τάς

περιπτώσεις ταύτας το κύριον στοιχείον είναι η πώλησις του είδους και ουχί η

ανάληψις κατασκευής έργου, δι' ο και εφαρμόζονται αι περί πωλήσεως διατάξεις,

καθ' ας ούτι δικαιούνται εις απόληψιν τιμήματος (άρθρον 513 Α.Κ.) και ουχί

αμοιβής.

Δυνατόν όμως και εις τας περιπτώσεις ταύτας, ως και εις πάσαν ετέραν περίπτωσιν

καθ' ην, την, διά την κατασκευήν του έργου, απαιτουμένην ύλην χορηγεί ο

εργολάβος (π.χ. προμήθεια και εγκατάστασις μηχανημάτων), η εργασία της

τοποθετήσεως ή εγκαταστάσεως, το στοιχείον τουτέστιν της εκτελέσεως του έργου,

να εμφανίζεται διά της συμβάσεως ως κύριον (προέχον) έναντι του τοιούτου της

πωλήσεως, ότε έχουσιν εφαρμογήν αι περί μισθώσεως έργου διατάξεις και ουχί αι

τοιαύται περί πωλήσεως, καθ' όσον, κατά το άρθρον 683 Α.Κ., μόνον εν αμφιβολία,

δηλονότι οσάκις εκ της συμβάσεως δεν προκύπτει η κυρία παροχή, εφαρμόζονται αι

περί πωλήσεως διατάξεις.

Κατ' ακολουθίαν, ο νομικός χαρακτηρισμός συμβάσεως τινος εις ην αι παροχαί των

συμβαλλομένων ανήκουσι εις πλείονας τύπους συμβάσεων, είναι θέμα πραγματικόν,

και συνεπώς, εν εκάστη περιπτώσει δέον όπως εξευρίσκεται, εκ του περιεχομένου

της συμβάσεως και των συγκεκριμένων πραγματικών περιστατικών, ποία παροχή

τυγχάνει κυρία, προκειμένου βάσει αυτής να χαρακτηρισθή η συναφθείσα σύμβασις,

ως πώλησις ή μίσθωσις έργου.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στα άρθρα 34, 35, 36 του Ν.2238/94, για όλους τους εργολάβους και υπεργολάβους προβλέπεται ειδικό καθεστώς στην φορολογία εισοδήματος. Επομένως αυτοί φορολογούνται με βάση τα άρθρα αυτά και όχι με τις γενικές διατάξεις (άρθρα 31, 32 & 33 του Ν.2238/94). Αυτό σημαίνει ότι το καθεστώς φορολογίας αυτών των επιχειρήσεων δεν αλλάζει ούτε με τον Ν.3091/2002. Θα συνεχίσουν δηλαδή να φορολογύνται εξωλογιστικά και όχι λογιστικά.

Οι Μ.Σ.Κ.Κ. που εφαρμόζονται είναι οι εξής :

1. Μ.Σ.Κ.Κ. 10% για α) την εκτέλεση μηχανολογικών και ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων του Δημοσίου, δήμων και κοινοτήτων, δημόσιων επιχειρήσεων ή εκμεταλλεύσεων, οργανισμών ή επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, καθώς και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, β) την εκτέλεση έργου χωρίς τη χρησιμοποίηση ίδιων υλικών, στο δημόσιο κλπ.

2. Μ.Σ.Κ.Κ. 12% για την εργολαβική κατασκευή ιδιωτικών τεχνικών έργων ή οικοδομών σε ιδιώτες.

3. Μ.Σ.Κ.Κ. 25% για την εκτέλεση έργου χωρίς τη χρησιμοποίηση ίδιων υλικών, σε ιδιώτες

Το θέμα είναι αν ο εκτελών χωματουργικά έργα θεωρείται εργολάβος.

Εργολάβος είναι το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που σύμφωνα με το άρθρο 681 του Α.Κ. και με βάση την σύμβαση μίσθωσης έργου επιτελεί το έργο, ενώ ο εργοδότης υποχρεούται στην καταβολή της ορισθείσας αμοιβής.

Τεχνικά έργα νοούνται όλα τα έργα οδοποιίας, υδραυλικά, λιμενικά, γεφυροποιίας, σιδηροδρόμων και γενικά αυτά της υπαίθρου. Επίσης είναι οι εκσκαφές, κατεδαφίσεις, λιθοδομές, αμμοκονιάμματα, υδροχρωματισμοί, ελαιοχρωματισμοί, διακοσμήσεις, κατασκευές μπετόν αρμέ, αποχετεύσεις, πλακοστρώσεις μωσαϊκών, ηλεκτρικές εγκαταστάσεις, εγκαταστάσεις ανελκυστήρων, διάνοιξη οδών, διαμόρφωση χώρων και δημιουργίας πρασίνου κλπ. συνδεομένων πάντα μετά του εδάφους στο οποίο κατασκευάζονται.

Αντίθετα δεν θεωρούνται εργολάβοι οι εμπορικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις και αυτοί οι οποίοι πουλάνε οικοδομικά υλικά ακόμα και αν αναλαμβάνουν και την τοποθέτηση τους. Αυτό γιατί κυρίαρχο στοιχείο είναι η πώληση του είδους και όχι η ανάληψη κατασκευής του έργου.

Με βάση τα παραπάνω, ο εκτελών χωματουργικές εργασίες, είναι εργολάβος - υπεργολάβος, άρα θα πρέπει να φορολογηθεί με τις ειδικές διατάξεις.

ΓΡΑΦΕΤΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΕΡΩΤΗΣΗΣ ΟΤΙ ΕΚΤΕΛΕΙΤΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΕΡΓΑ. ΓΙΑ ΝΑ ΣΙΓΟΥΡΕΥΤΕΙΤΕ ΑΝ ΕΙΣΤΕ ΟΝΤΩΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ, ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΣΗΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ.

Το δημόσιο διενεργεί παρακράτηση 1% για υγρά καύσιμα, 4% για λοιπά αγαθά και 8% για παροχή υπηρεσιών (εδώ ανήκετε εσείς).

Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 55 του Ν.2238/94 :

"β) Στα εισοδήματα εργοληπτών κατασκευής κάθε είδους τεχνικών έργων και ενοικιαστών δημόσιων, δημοτικών, κοινοτικών ή λιμενικών προσόδων με συντελεστή τρία τοις εκατό (3%) που υπολογίζεται στην αξία του

κατασκευαζόμενου έργου ή του μισθώματος. Υπόχρεος σε παρακράτηση ορίζεται το Δημόσιο γενικά και κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που ενεργεί εκκαθάριση ή καταβολή για τις περιπτώσεις αυτές. Αν για οποιονδήποτε λόγο δεν παρακρατήθηκε ο φόρος, τότε αυτός αποδίδεται με δήλωση του δικαιούχου της αμοιβής κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 60".

Αν λοιπόν το δημόσιο σας παρακρατεί 11% (8% για παροχή στο δημόσιο συν 3% λόγω εργολαβίας) τότε είστε σίγουρα εργολάβος και φορολογείστε με τις ειδικές διατάξεις.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εχω τη γνώμη ότι το 8% δεν εφαρμόζεται αν υπάρχει το 3%.

Η διάταξη του 1, 4 ή 8% αναφέρει ότι εφαρμόζεται αν από άλλη διάταξη δεν υπάρχει διαφορετική παρακράτηση.

Ετσι το 3% εφαρμοζεται μόνο, δεδομένου ότι είναι και ειδικότερη της γενικής διάταξης του 8% στις ΠΥ.

Αλλά 8+3=11, θεωρώ ότι θα είναι λανυασμένη παρακράτηση. Αρκεί το 3%.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 1 month later...

Ατομικη επιχείρηση με αντικείμενο (συμφωνα με την εναρξη) ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ παρέχει σε μεγάλη βιομηχανία υπηρεσίες "εγκατάστασης συστήματος βαφικών και υφαντουργικών μηχανων" .Οι υπηρεσίες αυτές ανατέθηκαν με ιδιωτικό συμφωνητικο σύμβασης έργου έναντι συγκεκριμένου τιμήματος.

Θα ήθελα αν είναι εύκολο να με πληροφορήσει κάποιος άν θα φορολογηθεί με τις γενικές διατάξεις ( εσοδα μειον εξοδα :cry: )ή ως τεχνική εταιρεία :):) , και από που συνάγεται αυτό .

σημείωση : δεν πρόκειται για μηχανολόγο μηχανικό με πτυχίο , αλλά για εμπειροτεχνη .

Ευχαριστω

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 2 weeks later...

ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΡΘΡΟΥ 34 Ν.2238/1994

Αρθρο Μελέτη Νο 1033/2001

Α) τεχνικες επιχειρησεις αρθρου 34 ν. 2238/1994

Ο ι τεχνικές επιχειρήσεις που φορολογούνται σύμφωνα με το άρθρο 34 του Ν. 2238/94 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Ν. 2238/1994 άρθρο 34) είναι οι εξής:

1.1 Οικοδομικές επιχειρήσεις,

1.2 Εργοληπτικές επιχειρήσεις Δημοσίων Τεχνικών Έργων,

1.3 Εργοληπτικές επιχειρήσεις Ιδιωτικών Τεχνικών Έργων,

1.4 Επιχειρήσεις εκτέλεσης μηχανολογικών και ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων.

2. Όροι - Εργολάβος - Τεχνικά Έργα

2.1 Εργολάβος γενικά είναι το Φυσικό ή Νομικό πρόσωπο που σύμφωνα με το άρθρο 601 του AΚ και με βάση την σύμβαση μίσθωσης έργου, επιτελεί το έργο ενώ ο εργοδότης υποχρεούται στην καταβολή της ορισθείσας αμοιβής.

2.2 Εργολάβος τεχνικών έργων είναι το Φυσικό ή Νομικό πρόσωπο, που ασχολείται με την εργολαβική εκτέλεση τεχνικών έργων.

2.3 Τεχνικά έργα νοούνται όλα τα έργα οδοποιίας, υδραυλικά, λιμενικά, γεφυροποιίας, σιδηροδρόμων και γενικά αυτά της υπαίθρου. Επίσης, έχει γίνει δεκτό ότι επί οικοδομικών κυρίως εργασιών ως τεχνικά έργα θεωρούνται οι εργολαβίες που αφορούν τις εκσκαφές, κατεδαφίσεις, λιθοδομές, αμμοκονιάμματα, υδροχρωματισμούς, ελαιοχρωματισμούς, διακοσμήσεις, κατασκευές μπετόν αρμέ, πλακοστρώσεις μωσαϊκών, ηλεκτρικών εγκαταστάσεων, εγκαταστάσεων ανελκυστήρων, διάνοιξη οδών, διαμόρφωση χώρων και δημιουργίας πρασίνου κ.λ.π., συνδεομένων πάντοτε μετά του εδάφους επί του οποίου ανεγείρονται (Υπ. Οικον. Εγκ. 173/1957 , Α.1241/1958, Ν.99/1968, Ν.1831/1986, Α.3948/1958 κ.α. ΣτΕ 2820/1978 , 3685/87/1985 , `2877-78`/1989 κ.α.).

Ως τεχνικό έργο θεωρείται, κατά τη διοίκηση του Υπουργείου Οικονομικών και η εργασία προσθήκης επί υφισταμένου ήδη πράγματος, νέου τινός στοιχείου ή ιδιότητας, ανεξάρτητα αν τα συνδεόμενα θα αποτελέσουν ενιαίο πράγμα ή μη.

Στις ανωτέρω έννοιες δεν περιλαμβάνονται, κατ΄ αρχήν, οι ασκούντες εμπορική ή βιοτεχνική επιχείρηση, προμηθευτές οικοδομικών προϊόντων και αν ακόμη κατά τις συναλλακτικές συνήθειες, πλην των πωλήσεων των προϊόντων της επιχειρήσεώς των, εκτελούν και την παρεπόμενη εργασία της τοποθετήσεως αυτών, στο πλαίσιο του εκτελούμενου έργου. Τούτο γιατί στις περιπτώσεις αυτές το κύριο στοιχείο είναι η πώληση του είδους και όχι η ανάληψη κατασκευής του έργου για τις οποίες αυτοί δικαιούνται σε απόληψη τιμήματος (άρθρο 513 Α.Κ.) και όχι αμοιβής (Υπ. Οικον. 6991 Πολ. 214/1971).

Β) ΑΚΑΘΑΡΙΣΤΑ ΕΣΟΔΑ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

1. Ακαθάριστα Έσοδα Οικοδομικών Επιχειρήσεων

1.1 Ως ακαθάριστο έσοδο των επιχειρήσεων που ασχολούνται με την πώληση ανεγειρόμενων οικοδομών λαμβάνεται η αξία των αυτοτελών οικοδομών, διαμερισμάτων, πολυκατοικιών, καταστημάτων, γραφείων, αποθηκών και λοιπών χώρων, όπως αυτή προσδιορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 41 του Ν. 1249/1982 .

Αν όμως το τίμημα που καθορίζεται στα οικεία πωλητήρια συμβόλαια είναι μεγαλύτερο από την πιο πάνω αξία, ως ακαθάριστο έσοδο λαμβάνεται το καθοριζόμενο σε αυτά τα συμβόλαια τίμημα.

Ειδικά, για τις περιοχές που δεν ισχύει το αντικειμενικό σύστημα προσδιορισμού της αξίας των ακινήτων, ως ακαθάριστα έσοδα λαμβάνονται:

α) Το τίμημα από τις πωλήσεις των πιο πάνω ακινήτων που καθορίζεται στα οικεία πωλητήρια συμβόλαια.

β) Η διαφορά μεταξύ του τιμήματος ή της αξίας, κατά περίπτωση, που φορολογήθηκε και της πραγματικής αξίας του ακινήτου, η οποία εξευρίσκεται σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν στη φορολογία μεταβίβασης ακινήτων.

Σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 1587/1987 "περί ΦΜΑ" ως αξία πώλησης λογίζεται η αγοραία αξία την οποία έχει η οικοδομή κατά την ημέρα της μεταβίβασης.

1.2 Χρόνος κτήσης ακαθάριστου εσόδου.

Χρόνος απόκτησης του ακαθάριστου εσόδου, ο οποίος λαμβάνεται υπόψη για τον προσδιορισμό του ύψους αυτού, θεωρείται η ημέρα σύνταξης του οριστικού συμβολαίου.

Στην περίπτωση όμως που έχει συνταχθεί συμβολαιογραφικό προσύμφωνο και το οριστικό συμβόλαιο δεν έχει συνταχθεί μέσα σε διάστημα δύο (2) ετών από την ημέρα σύνταξης του συμβολαιογραφικού προσυμφώνου ως χρόνος απόκτησης του ακαθάριστου εσόδου θεωρείται η ημέρα κατά την οποία συμπληρώνονται δύο (2) έτη από την ημέρα σύνταξης του συμβολαιογραφικού προσυμφώνου. Χρόνος απόκτησης του ακαθάριστου εσόδου, σε προσύμφωνα, τα οποία έχουν συνταχθεί και παρήλθε διετία χωρίς να έχει συνταχθεί το οριστικό συμβόλαιο, θεωρείται το οικονομικό έτος 1991 (ημερολογιακό έτος 1990).

Ως πωλήσεις θεωρούνται και αυτές που έγιναν απευθείας από τον οικοπεδούχο για λογαριασμό του εργολήπτη.

1.3 Ακαθάριστα έσοδα που προκύπτουν κατά τη διάλυση οικοδομικών εταιριών, κοινοπραξιών και κοινωνιών.

Θεωρείται ως ακαθάριστο έσοδο της εταιρίας ή κοινοπραξίας ή κοινωνίας η αντικειμενική αξία ή η πραγματική αξία (αγοραία αξία), κατά περίπτωση, των αυτοτελών οικοδομών, διαμερισμάτων, καταστημάτων κ.λπ. που περιέρχονται στα μέλη ομόρρυθμης, ετερόρρυθμης ή περιορισμένης ευθύνης εταιρίας ή κοινοπραξίας ή κοινωνίας ή αστικής εταιρίας κερδοσκοπικού χαρακτήρα, κατά το χρόνο που διαλύεται η εταιρία ή η κοινοπραξία. Σύμφωνα με την 1068/1976 γνωμοδότηση της Ολομέλειας του Ν.Σ.Κ. στην έννοια του όρου πώλησης των διατάξεων του άρθρου 34 περιλαμβάνεται κάθε μεταβιβαστική των διαμερισμάτων και λοιπών χώρων της πολυκατοικίας πράξη, δηλαδή πώληση, εισφορά σε εταιρία, ανταλλαγή κ.λ.π. και συνεπώς και η διανομή των εταιρικών ακινήτων στους εταίρους (ΣτΕ 1215/1983 , Υπ. Οικ. Ν. 528/ΠΟΛ. 68/1977 ). Το κέρδος που προσδιορίζεται με βάση τα έσοδα φορολογείται στο όνομα των υπόχρεων εταιριών του άρθρου 2 παρ. 4 Ν.2238/94 με τον συντελεστή που προβλέπεται στην παρ. 1 του άρθρου 10 Ν.2238/94 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Ν. 2238/1994 άρθρο 10 παρ 1) κατά το έτος που διαλύεται η εταιρία ή κοινωνία ή κοινοπραξία.

Τα παραπάνω έχουν ανάλογη εφαρμογή και στην περίπτωση τεχνικών εταιριών που η λύση τους επέρχεται λόγω λήξεως του χρόνου που αναφέρεται στο καταστατικό τους, ανεξάρτητα εάν τίθεται ή όχι σε εκκαθάριση.

Διευκρινίζεται ότι από πλευράς διοικήσεως του Υπουργείου Οικονομικών έχει γίνει δεκτό ότι δεν προσαυξάνει τα ακαθάριστα έσοδα της οικοδομικής επιχείρησης η αξία δωρούμενου από αυτή οικοδομήματος (διαμερίσματος, γραφείων κ.λ.π.) πολυωρόφου οικοδομής που ανεγείρεται με σκοπό την πώληση (Υπ. Οικ. Φ. 140/ΠOΛ. 201/1981 ).

2. Ακαθάριστα Έσοδα Εργοληπτικών Επιχειρήσεων Δημοσίων Έργων

2.1 Ακαθάριστα έσοδα εργοληπτών τεχνικών έργων του Δημοσίου κ.λ.π.

Ως ακαθάριστα έσοδα λαμβάνονται τα δια των οικείων λογαριασμών πιστοποιούμενα, μέσα στη χρήση, εργολαβικά ανταλλάγματα, μειωμένα κατά τα ποσά εγγυήσεων καλής εκτέλεσης του έργου που παρακρατούνται από τον εργοδότη, τα οποία θεωρούνται έσοδα της χρήσης κατά την οποία αποδίδονται στην επιχείρηση.

Σαν ακαθάριστα έσοδα του αναδόχου εργολάβου δημοσίων έργων θεωρούνται το σύνολο του εργολαβικού ανταλλάγματος που πιστοποιείται μέσα στη χρήση, άσχετα αν το έργο εκτελείται μόνο από αυτόν ή κατά ένα μέρος από υπεργολάβο ή και όλο από υπεργολάβο. Η τυχόν διπλή φορολογία της ίδιας φορολογητέας ύλης και στο πρόσωπο του υπεργολάβου, δεν ασκεί επιρροή (ΣτΕ 2651/1983, ΣτΕ 3560/1988).

Σε περίπτωση που ο χρόνος πιστοποίησης των εργασιών δεν συμπίπτει με το χρόνο έκδοσης του τιμολογίου το οποίο, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγρ. 15 του άρθρου 12 του Κ.Β.Σ. (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Π.Δ.186/1992 άρθρο 12 παρ. 15) (Π.Δ. 186/1992), εκδίδεται το βραδύτερο εντός μηνός από κάθε προσωρινή επιμέτρηση και πάντως μέσα στην ίδια φορολογική περίοδο που πραγματοποιήθηκε η επιμέτρηση, ως χρόνος κτήσης των ακαθαρίστων εσόδων πρέπει να λαμβάνεται ο χρόνος έκδοσης του τιμολογίου.

2.2 Εισφορά τεχνικού έργου σε εταιρία ή κοινοπραξία

Σε περίπτωση εισφοράς του αναληφθέντος όλου ή μέρους του έργου σε εταιρία οποιασδήποτε μορφής ή κοινοπραξία που έχει την έδρα της στην ημεδαπή ή αλλοδαπή στην οποία συμμετέχουν αποκλειστικά μόνο κάποια από τα μέλη της αρχικής αναδόχου κοινοπραξίας ή εταιρίας και ο εισφέρων ανάδοχος ή απευθείας συμβασιούχος, τα κατά τις διατάξεις της παρούσας περίπτωσης λαμβανόμενα ως ακαθάριστα έσοδα, θεωρούνται ότι κτώνται από την εταιρία ή κοινοπραξία, της εισφοράς αυτής μη θεωρουμένης ως υπεργολαβίας.

Επομένως, στην περίπτωση αυτή νοείται ότι η κατασκευή του έργου δεν εκτελείται από τον ανάδοχο αυτού (εργολήπτη), αλλά από την εταιρία ή κοινοπραξία που αναλαμβάνει την εκτέλεση τμήματος του έργου ή εργασίας.

Τα ανωτέρω εφαρμόζονται και στην περίπτωση κατά την οποία επιμέρους τμήματα του έργου που αναλήφθηκε εισφέρονται σε περισσότερες από μία εταιρίες ή κοινοπραξίες στις οποίες συμμετέχει και ο ανάδοχος του έργου με την προϋπόθεση ότι η εισφορά των επιμέρους τμημάτων του αναληφθέντος έργου είναι εφικτή λόγω της αυτοτέλειας αυτών των τμημάτων από τεχνικής και οικονομικής πλευράς (Ν.Σ.Κ. 496/1989).

Τα ανωτέρω εφαρμόζονται και σε περίπτωση που τμήμα του έργου ή εργασίας εκτελείται από κοινοπραξία ή εταιρία στην οποία συμμετέχουν μόνο μέλη της αρχικής αναδόχου κοινοπραξίας ή εταιρίας.

Επίσης, τα παραπάνω εφαρμόζονται και σε περίπτωση που τμήμα του έργου η εργασίας εκτελείται από εταιρία μέλος της αρχικής αναδόχου κοινοπραξίας ή από κοινοπραξία επιχειρήσεων μέλους της αρχικής αναδόχου κοινοπραξίας. Επομένως, τα προκύπτοντα από τον τρόπο αυτό έσοδα φορολογούνται στο επίπεδο του μέλους της εταιρίας ή κοινοπραξίας που εκτελεί, κατά περίπτωση, το μέρος του έργου ή εργασίας που έχει εισφερθεί για το λόγο αυτό (Υπ. Οικον. 1060106/1996 ).

Τα παραπάνω έχουν εφαρμογή μόνο σε περίπτωση εισφοράς τεχνικού έργου του Δημοσίου, δήμων και κοινοτήτων, των δημοσίων επιχειρήσεων κ.λ.π., όχι δε και σε περίπτωση εισφοράς ιδιωτικού τεχνικού έργου σε εταιρία ή κοινοπραξία, έστω κι αν σε αυτή συμμετέχει ο ανάδοχος του έργου ( Ε10357/1987 ).

3. Ακαθάριστα Έσοδα Εργοληπτικών Επιχειρήσεων Ιδιωτικών Έργων.

3.1 Για επιχειρήσεις που ασχολούνται με την εργολαβική κατασκευή ιδιωτικών τεχνικών έργων ή οικοδομών ή την εκτέλεση μηχανολογικών και ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων σε ιδιώτες, ως ακαθάριστο έσοδο λαμβάνεται η αξία του έργου που εκτελέστηκε στη διάρκεια της χρήσης.

3.2 Για την εκτέλεση έργου χωρίς τη χρησιμοποίηση ιδίων υλικών ως ακαθάριστο έσοδο, λαμβάνεται η αξία του εκτελεσθέντος έργου κατά τη διάρκεια της χρήσης, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η αξία των υλικών.

Γ) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΕΡΔΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

1. Τεκμαρτός προσδιορισμός κερδών τεχνικών επιχειρήσεων

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 34 Ν. 2238/94 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Ν. 2238/1994 άρθρο 34) , όλες οι τεχνικές επιχειρήσεις φορολογούνται τεκμαρτά με τη χρήση συντελεστή καθαρού κέρδους επί των ακαθαρίστων εσόδων τους. Τα παραπάνω ισχύουν ανεξάρτητα από τη κατηγορία βι βλίων που τηρεί η επιχείρηση.

Σημειώνεται ότι για τις εργοληπτικές επιχειρήσεις δημοσίων και ιδιωτικών έργων, εξαιρουμένων των οικοδομικών επιχειρήσεων, προβλέπεται να ισχύσει με το προωθούμενο νομοσχέδιο κατάταξης των εταιριών αυτών από το Υπουργείο Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, ο λογιστικός προσδιορισμός των κερδών από 1.1.2002.

2. Συντελεστές καθαρού κέρδους τεχνικών επιχειρήσεων

2.1 Οικοδομικών επιχειρήσεων

Καθαρά κέρδη = Ακαθάριστα έσοδα Χ συντελεστής 15%

2.2 Εργολάβων Δημοσίων Έργων

Καθαρά κέρδη = Ακαθάριστα έσοδα Χ συντελεστής 10%

2.3 Εργολάβων Ιδιωτικών έργων με δικά του υλικά

Καθαρά κέρδη = Ακαθάριστα έσοδα Χ συντελεστής 12%

2.4 Εργολάβων Ιδιωτικών Έργων χωρίς υλικά

Καθαρά κέρδη = Ακαθάριστα έσοδα Χ συντελεστής 25%

3. Προσαύξηση συντελεστών καθαρού κέρδους

3.1 Η επιχείρηση δεν τηρεί τα προβλεπόμενα βιβλία που ορίζει ο Κ.Β.Σ.

Οι παραπάνω συντελεστές της παραγράφου 2 προσαυξάνονται 100% και ανέρχονται σε 30%, 20%, 24% και 50% αντίστοιχα όπως αυτοί αναφέρονται στη προηγούμενη παράγραφο.

3.2 Συντελεστές καθαρού κέρδους σε περίπτωση προφανούς δυσαναλογίας των δαπανών κατασκευής έργων με το πραγματικό κόστος αυτών.

Αν οι δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν βάσει των βιβλίων για την κατασκευή έργων ή οικοδομών, βρίσκονται σε προφανή δυσαναλογία με το πραγματικό κόστος κατασκευής, ο προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. δικαιούται να προσαυξήσει τους προαναφερόμενους συντελεστές έως 60%. Δηλαδή οι προαναφερόμενοι συντελεστές της παραγράφου 2 ανέρχονται σε 24%, 16%, 19,2% και 40% αντίστοιχα.

Δεν θεωρείται ότι υπάρχει προφανής δυσαναλογία όταν η παραπάνω διαφορά είναι μέχρι 20% του πραγματικού κόστους κατασκευής.

4. Φορολογία μικτών επιχειρήσεων

Στις μικτές επιχειρήσεις (τεχνικό κλάδο και βιομηχανικό), οι δαπάνες διαχωρίζονται στους επιμέρους κλάδους και δεν γίνεται συμψηφισμός αυτών από ένα κλάδο στον άλλο. (Απόφαση ΣτΕ 4/1985). Δαπάνες κοινές (έξοδα διοίκησης, έξοδα προβολής κ.λ.π.) θα πρέπει να διαχωρίζονται βάση των ακαθαρίστων εσόδων των κλάδων.

5. Φορολογία επιχειρήσεων ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων.

Βάσει των διατάξεων του άρθρου 34 παρ. 7 του Ν.2238/94 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Ν. 2238/1994 άρθρο 34 παρ. 7) ο τεκμαρτός προσδιορισμός των κερδών δεν ισχύει για τις επιχειρήσεις που ασχολούνται με την εκτέλεση μηχανολογικών και ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων και τηρούν βιβλία Γ΄ κατηγορίας εφόσον υποβάλλουν στον αρμόδιο προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. ανέκκλητη δήλωση μέσα σε ένα μήνα από την έναρξη λειτουργίας τους.

6. Μη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 34 Ν. 2238/94

Δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 34:

α) Στις επιχειρήσεις που είναι ανάδοχοι προγραμμάτων ενεργού πολεοδομίας και η έναρξη διαδικασίας κατάρτισης των προγραμμάτων έγινε σύμφωνα με το Ν.Δ. 1003/1971 ή Ν. 947/1979 ή Ν. 1337/1983.

β) Για τον προσδιορισμό καθαρών κερδών της Δημόσιας Επιχείρησης Πολεοδομίας και Στέγασης (ΔΕΠΟΣ) που αφορούν πωλήσεις οικοδομών τις οποίες ανεγείρει για "Ομογενειακά Χωριά".

Δ) ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΤΩΝ ΤΕΚΜΑΡΤΩΝ ΛΟΓΙΣΤΙΚΩΝ ΚΕΡΔΩΝ

Σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 5 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Ν. 2238/1994 άρθρο 34 παρ. 5) και 6 του Ν. 2238/94 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Ν. 2238/1994 άρθρο 34 παρ. 6) ισχύουν τα εξής:

Για τον προσδιορισμό των φορολογητέων καθαρών κερδών των νομικών προσώπων της παραγράφου 4 του άρθρου 2 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Π.Δ.186/1992 άρθρο 2 παρ.4) και των ατομικών επιχειρήσεων, που τηρούν βιβλία και στοιχεία τρίτης κατηγορίας του Κ.Β.Σ., σε περίπτωση που τα δηλούμενα κατ’ έλεγχο προσδιοριζόμενα κέρδη, τα οποία προέρχονται από εργασίες που αναφέρονται στις διατάξεις του άρθρου αυτού, είναι μεγαλύτερα των τεκμαρτώς προσδιοριζόμενων καθαρών κερδών, για τον υπολογισμό των φορολογητέων κερδών των υπόχρεων, προστίθεται στα τεκμαρτά κέρδη και το σαράντα τοις εκατό (40%) του ποσού της ως άνω διαφοράς καθαρών κερδών. Το υπόλοιπο των κερδών που απομένει και δεν φορολογήθηκε μεταφέρεται και εμφανίζεται στα βιβλία στο λογαριασμό "Αφορολόγητα κέρδη τεχνικών και οικοδομικών επιχειρήσεων". Κατά τη διανομή ή κεφαλαιοποίηση του αποθεματικού αυτού εφαρμόζονται ανάλογα διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 106 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Ν.2238/1994 άρθρο 106 παρ. 4), ενώ προκειμένου για ατομική επιχείρηση το αναλαμβανόμενο ή κεφαλαιοποιούμενο αφορολόγητο αποθεματικό προστίθεται στα λοιπά εισοδήματα του φυσικού προσώπου του οικείου οικονομικού έτους και φορολογείται με βάση την κλίμακα του άρθρου 9.

Τα παραπάνω δεν εφαρμόζονται στα νομικά πρόσωπα της παραγράφου 4 του άρθρου 2 των οποίων μέλη είναι αποκλειστικά ημεδαπές ανώνυμες εταιρείες και εταιρείες περιορισμένης ευθύνης. Σε περίπτωση όμως κατά την οποία, εκτός από ημεδαπές ανώνυμες εταιρείες και εταιρείες περιορισμένης ευθύνης συμμετέχουν και άλλα νομικά πρόσωπα της παραγράφου 1 του άρθρου 101 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Π.Δ.186/1992 άρθρο 101 παρ. 1) και της παραγράφου 4 του άρθρου 2 ή ατομικές επιχειρήσεις, οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζονται μόνο για το τμήμα των κερδών που υπερβαίνουν τα προσδιοριζόμενα τεκμαρτά και κατά το μέρος που αντιστοιχεί στα ποσοστά συμμετοχής των νομικών αυτών προσώπων ή των ατομικών επιχειρήσεων, με εξαίρεση τις συμμετέχουσες ημεδαπές ανώνυμες εταιρείες και εταιρείες περιορισμένης ευθύνης".

Επίσης με τις παρ. 9 του άρθρου 106 του Ν. 2238/1994 ορίζεται ότι επί ημεδαπών ανώνυμων εταιρειών, εταιρειών περιορισμένης ευθύνης και συνεταιρισμών, των οποίων τα κέρδη προσδιορίζονται τεκμαρτώς με τις διατάξεις του άρθρου 34, σε περίπτωση που μετά την έγκριση του ισολογισμού και τη διάθεση των κερδών της οικείας διαχειριστικής χρήσης από τη γενική συνέλευση και την εφαρμογή των διατάξεων των παραγράφων 2 και 3 του παρόντος, απομένει υπόλοιπο κερδών που δεν φορολογήθηκε στο νομικό πρόσωπο και εμφανίζεται στο λογαριασμό "Αφορολόγητα κέρδη τεχνικών και οικοδομικών επιχειρήσεων" το σαράντα τοις εκατό 40% αυτού φορολογείται στο νομικό πρόσωπο με τους συντελεστές φορολογίας που προβλέπονται από το άρθρο 109 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Ν. 2238/1994 άρθρο 109) κατά περίπτωση. Προς τούτο, το νομικό πρόσωπο υποχρεούται για τα κέρδη αυτά να υποβάλλει ιδιαίτερη δήλωση φορολογίας εισοδήματος μέχρι το τέλος του ενάτου μήνα και να καταβάλλει το φόρο που προκύπτει σε τρεις (3) ίσες μηνιαίες δόσεις, από τις οποίες η πρώτη καταβάλλεται με την υποβολή της εμπρόθεσμης δήλωσης και οι υπόλοιπες δύο την τελευταία εργάσιμη ημέρα των δύο επόμενων μηνών.

Επί του φόρου που προκύπτει από τη δήλωση αυτή δεν ενεργείται βεβαίωση καταβολής φόρου εισοδήματος. Δήλωση που υποβάλλεται χωρίς την καταβολή του οφειλόμενου φόρου θεωρείται απαράδεκτη και δεν παράγει κανένα έννομο αποτέλεσμα. Με την καταβολή του φόρου αυτού για το μέρος των φορολογηθέντων κερδών εξαντλείται κάθε φορολογική υποχρέωση του νομικού προσώπου και των μετοχών ή εταίρων ή μελών, κατά περίπτωση. Τα φορολογηθέντα αυτά κέρδη, κατά την αφαίρεση του φόρου που καταβάλλεται, εμφανίζονται σε ειδικούς λογαριασμούς στα τηρούμενα βιβλία της επιχείρησης και δύνανται οποτεδήποτε να διανεμηθούν ή να κεφαλαιοποιηθούν, χωρίς περαιτέρω φορολογική επιβάρυνση.

Επίσης με την παρ. 10 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Ν. 2238/1994 άρθρο 109 παρ. 10) του παραπάνω άρθρου ορίζεται ότι:

Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου έχουν ανάλογη εφαρμογή και στις επιχειρήσεις των περιπτώσεων β’ και δ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 101 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Ν. 2238/1994 άρθρο 101 παρ. 1) (Δημόσιες, Δημοτικές, Κοινοτικές επιχειρήσεις, συνεταιρισμοί και οι ενώσεις συνεταιρισμών) για τα πέραν των τεκμαρτών κέρδη της οικείας διαχειριστικής χρήσης που δεν φορολογήθηκαν κατά την υποβολή της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του άρθρου 107 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Ν. 2238/1994 άρθρο 107) .

Επιπρόσθετα στη παρ. 11` (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Ν. 2238/1994 άρθρο 109 παρ. 11) ορίζεται, ότι για τις αλλοδαπές τεχνικές επιχειρήσεις και οργανισμούς που αναλαμβάνουν την εργοληπτική κατασκευή δημοσίων ή ιδιωτικών τεχνικών έργων στην Ελλάδα, για τις οποίες έχουν εφαρμογή οι διατάξεις της παραγράφου 7 του άρθρου 13, με την προβλεπόμενη από τις διατάξεις του ιδίου άρθρου παρακράτηση φόρου εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση από το φόρο εισοδήματος των επιχειρήσεων αυτών μόνο για τα προσδιοριζόμενα με το άρθρο 34 τεκμαρτά κέρδη. Σε περίπτωση πραγματοποίησης κερδών από τις εργασίες τους στην Ελλάδα πέραν των φορολογούμενων τεκμαρτών κερδών έχουν ανάλογη εφαρμογή οι παραπάνω διατάξεις για το μέρος των κερδών που δεν φορολογήθηκε.

Δηλαδή εάν οι αλλοδαπές επιχειρήσεις τηρούν βιβλία Γ΄ κατηγορίας και έχουν κέρδη ισολογισμού μεγαλύτερα από τα τεκμαρτά κέρδη όπως προσδιορίζονται από τις διατάξεις του άρθρου 34 του Ν. 2238/94 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Ν. 2238/1994 άρθρο 34 ) , τότε το 40% της διαφοράς αυτής φορολογείται στο όνομα των αλλοδαπών εταιριών με τον οριζόμενο από τις διατάξεις του άρθρου 109 φορολογικό συντελεστή.

Για την απόδοση του φόρου οι αλλοδαπές εταιρίες οφείλουν να υποβάλλουν την προβλεπόμενη από την παράγραφο 9 του άρθρου 106 δήλωση φορο λογίας εισοδήματος μέχρι το τέλος του ενάτου μήνα από την λήψη της διαχειριστικής περιόδου και να καταβάλλουν το φόρο που προκύπτει σε τρεις ίσες μηνιαίες δόσεις.

Οι αλλοδαπές εργοληπτικές εταιρίες και οργανισμοί υποβάλλουν βέβαια αρχικά τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος σύμφωνα με το άρθρο 107 του Ν. 2238/94 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Ν. 2238/1994 άρθρο 107) στην οποία αναφέρουν τα τεκμαρτά κέρδη για τα οποία έχει διενεργηθεί η παρακράτηση του άρθρου 13 παρ. 7 όπως έχουμε ήδη αναφέρει και εκεί εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση, και στη συνέχεια δηλώνονται και τα τυχόν επιπλέον κέρδη για τα οποία δημιουργούνται οι πρόσθετες φορολογικές υποχρεώσεις καταβολής φόρου, σύμφωνα με τις προαναφερόμενες διατάξεις της παρ. 11 άρθρου 106 Ν. 2238/94 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Ν. 2238/1994 άρθρο 106 παρ. 11) .

Ε) ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΚΕΡΔΩΝ ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ

Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 10 του Ν. 2238/94 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Ν. 2238/1994 άρθρο 10 παρ. 1) όλες οι κοινοπραξίες και συνεπώς αυτές που ασχολούνται με την κατασκευή τεχνικών έργων, φορολογούνται με συντελεστή φόρου 35%.

Με την καταβολή του παραπάνω φόρου εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση για τα κέρδη των κοινοπραξιών και κοινοπρακτούντων μελών.

Τα κέρδη που φορολογούνται προσδιορίζονται τεκμαρτά σύμφωνα με τα όσα έχουμε αναφέρει προηγουμένως.

Η ζημία που ενδεχόμενα προκύπτει δεν αναγνωρίζεται φορολογικά, ούτε μπορεί να αναγνωρισθεί στο μέλος η ζημία από την συμμετοχή του στην κοινοπραξία.

Το ΕΣΥΛ με την υπ΄αριθμ. 118/1993 γνωμάτευσή του αποφάνθηκε ότι σε περίπτωση ζημίας από συμμετοχή σε κοινοπραξία θα πρέπει, η κοινοπρακτούσα εταιρία να σχηματίσει σχετική πρόβλεψη με χρέωση του λογαριασμού 83.10.18 "προβλέψεις για κάλυψη ζημίας από συμμετοχή σε κοινοπραξία" και πίστωση του λογαριασμού 44.10.18 "Προβλέψεις για κάλυψη ζημίας από συμμετοχή σε κοινοπραξία".

ΣΤ) ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 13 παρ. 8 προβλέπεται αυτοτελής φορολόγηση των αλλοδαπών επιχειρήσεων και οργανισμών που αναλαμβάνουν την εργοληπτική κατασκευή δημοσίων ή ιδιωτικών έργων στην Ελλάδα για τα κέρδη που αποκτούν από τις εργασίες αυτές.

Ο φόρος υπολογίζεται με τους συντελεστές:

α) 4% επί της συνολικής ακαθάριστης αξίας των έργων του Δημοσίου, δήμων και κοινοτήτων, δημοσίων επιχειρήσεων ή εκμεταλλεύσεων, οργανισμών ή επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας και νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου γενικά ανεξάρτητα εάν τα έργα εκτελούνται με υλικά του εργολήπτη ή όχι.

β) 4,8% επί της συνολικής ακαθάριστης αξίας των ιδιωτικών τεχνικών έργων γενικά, όταν χρησιμοποιεί ο εργολήπτης δικά του υλικά.

γ) 10% επί της συνολικής ακαθάριστης αξίας ιδιωτικών τεχνικών έργων χωρίς ο εργολήπτης να χρησιμοποιεί δικά του υλικά.

Τα παραπάνω εφαρμόζονται στις αλλοδαπές εργοληπτικές επιχειρήσεις που συμβάλλονται απ΄ ευθείας με το Δημόσιο και τα λοιπά πρόσωπα που αναφέρονται παραπάνω.

Ο προαναφερόμενος φόρος παρακρατείται από τον υπόχρεο για καταβολή εργοδότη με την εκάστοτε πίστωση ή καταβολή αξίας του έργου στο δικαιούχο και αποδίδεται στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. το αργότερο μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του επόμενου μήνα από την παρακράτηση.

Με την παρακράτηση του φόρου αυτού εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση από το φόρο εισοδήματος των αλλοδαπών επιχειρήσεων και οργανισμών για τα κέρδη που αποκτούν στην Ελλάδα από τις εργασίες αυτές.

Τα παραπάνω εφαρμόζονται ανάλογα, κατά ρητή διάταξη του νόμου, και για τις αλλοδαπές εταιρίες και οργανισμούς που ασχολούνται με την εκτέλεση μηχανολογικών και ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων, επιφυλλασομένων των διατάξεων της παραργαφου 7 άρθρου 34 του Ν. 2238/1994 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Ν. 2238/1994 άρθρο 34 παρ. 7) βάσει των οποίων μπορεί η επιχείρηση, αν επιθυμεί να φορολογηθεί με βάση τα καθαρά κέρδη που προκύπτουν από τα βιβλία της, εφόσον τηρεί βιβλία τρίτης κατηγορίας του ΚΒΣ με την προϋπόθεση ότι θα ζητήσει αυτό με ανέκκλητη δήλωσή της που υποβάλλεται μέσα σε ένα μήνα από την έναρξη των εργασιών της.

Ήδη με το Ν.2873/2000 οι παραπάνω συντελεστές μειώνονται όπως εμφανίζονται στον παρακάτω πίνακα:

Έως 1.1.2001 έως 1.1.2002

31.12.2000 31.12.2001 και μετά

α) 4% 3,75% 3,5%

β) 4,8% 4,50% 4,2%

γ) 10% 9,375% 8,75%

Ζ. ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

1. ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ Κ.Β.Σ. ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

Άρθρο 8 παρ. 10 του Κ.Β.Σ. (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Π.Δ. 186/1992 άρθρο 8 παρ.10) περ. α’:

"Δεν υποχρεούται στην τήρηση βιβλίου αποθήκης:

α) ο κατασκευαστής δημόσιων ή ιδιωτικών έργων, του οποίου τα καθαρά κέρδη προσδιορίζονται κατά ειδικό τρόπο......"

Άρθρο 9 παρ. 4 Κ.Β.Σ. (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Π.Δ. 186/1992 άρθρο 9 παρ.4) περ. β’:

"Δεν υπάρχει υποχρέωση τήρησης βιβλίων υποκαταστήματος στις εξής περιπτώσεις:

"α).....

"β) στις οποιεσδήποτε πρόσκαιρες εγκαταστάσεις, όπως τα εργοτάξια κατασκευασ- τικών επιχειρήσεων .........."

Άρθρο 12 παρ. 14: (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Π.Δ. 186/1992 άρθρο 12 παρ.14)

"Στην περίπτωση εκτέλεσης τεχνικών έργων ή εγκαταστάσεων το τιμολόγιο εκδίδεται μέσα σε ένα μήνα από την προσωρινή επιμέτρηση και πάντως μέσα στην ίδια φορολογική περίοδο που πραγματοποιήθηκε η επιμέτρηση"

Ερμ. Εγκ. Του Κ.Β.Σ. 3/1992 (Παρ. 12.5.2. )

"Όταν το έργο συνεχίζεται και μετά τη λήξη της διαχειριστικής περιόδου, τιμολογείται το τμήμα του έργου που έχει εκτελεστεί μέσα στη χρήση. Όταν γίνονται προσωρινές επιμετρήσεις το τιμολόγιο εκδίδεται σ΄ ένα μήνα από τη προσωρινή επιμέτρηση και πάντως μέσα στην ίδια φορολογική περίοδο που έγινε η επιμέτρηση.

2. ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΣΗ ΦΟΡΟΥ ΕΡΓΟΛΑΒΩΝ 3%

Άρθρο 55 παρ. 1 περ. β’ του Ν. 2238/1994 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Ν. 2238/1994 άρθρο 55 παρ.1)

Στα εισοδήματα εργοληπτών κατασκευής κάθε είδους τεχνικών έργων παρακρατείται φόρος 3% που υπολογίζεται στην αξία του κατασκευαζόμενου έργου ( άρθρο 19 παρ. 5 του Ν. 2214/1994 ).

Εάν ο εργολάβος παρέχει τα υλικά με σύμβαση πώλησης και με σύμβαση έργου αναλαμβάνει την κατασκευή και όχι το τίμημα για την πώληση των υλικών. (ΣτΕ 412 - 413/94 ).

Υπόχρεος σε παρακράτηση ορίζεται το Δημόσιο γενικά και κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που ενεργεί την εκκαθάριση ή καταβολή.

Ο φόρος αποδίδεται εφάπαξ με σχετική δήλωση που υποβάλλεται μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του επόμενου από την παρακράτηση μήνα στη ΔΟΥ στην περιφέρεια της οποίας έγινε η καταβολή των ποσών για τα οποία παρακρατήθηκε ο φόρος.

Σε περίπτωση εισφοράς δημοσίου τεχνικού έργου από τον αρχικό ανάδοχο σε κοινοπραξία ή εταιρία στην οποία συμμετέχει και ο ίδιος, η παρακράτηση του φόρου 3% θα ενεργείται μόνο από τον εργοδότη (Δημόσιο, Ν.Π.Δ.Δ. κ.λ.π.) κατά την καταβολή του εργολαβικού ανταλλάγματος στο αρχικό ανάδοχο.

Στη συνέχεια ο φόρος αυτός θα επιστρέφεται στον ανάδοχο με τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος (Υπ.Οικ. 1073105/18.8.2000, ΠΟΛ 1225 ).

Με την πρόσφατη όμως απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών ΠΟΛ.1080/`30-3`-2001 , ορίζεται ότι: “προς διευκόλυνση της εκτέλεσης των πολλών και μεγάλων τεχνικών έργων, που εκτελούνται ή θα εκτελεστούν στη χώρα, με την παρούσα γίνεται δεκτό ότι, επί εισφοράς δημόσιου τεχνικού έργου από τον ανάδοχο σε κοινοπραξία ή εταιρία στην οποία, - συμμετέχει και ο ίδιος, - ο παρακρατούμενος εις βάρος του αναδόχου φόρος 3% θα συμψηφίζεται από τον αναλογούντα φόρο της κατασκευάστριας κοινοπραξίας ή εταιρίας. Προς τούτο, ο ανάδοχος θα χορηγεί στην κοινοπραξία ή εταιρία σχετική βεβαίωση, στην οποία θα αναγράφονται τα στοιχεία του εισφερθέντος έργου, της κατασκευάστριας κοινοπραξίας ή εταιρίας στην οποία έχει εισφερθεί το έργο και το ποσό του φόρου 3%.

Τα ανωτέρω έχουν εφαρμογή για τις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2001 (χρήση 2000) και επομένων.

Τέλος, επισημαίνεται ότι τα αναφερόμενα στην 1073105/10978/Β0012/ΠΟΛ.1225/2000 εγκύκλιό μας, περί παρακρατήσεως του φόρου 3% μόνο μία φορά, στο όνομα του αναδόχου, εξακολουθούν να ισχύουν”.

3. ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΕΣ

Άρθρο 2 παρ. 1 Κ.Β.Σ. (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Π.Δ. 186/1992 άρθρο 2 παρ.1) :

"..... Η κοινοπραξία επιτηδευματιών ..... που αποβλέπει στη διενέργεια συγκεκριμένης πράξης....." υποχρεούται να τηρεί ίδια βιβλία και να εκδίδει ίδια στοιχεία του Κ.Β.Σ.

Άρθρο 4 παρ. 2 Κ.Β.Σ (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Π.Δ. 186/1992 άρθρο 4 παρ.2) :

"......Οι κοινοπραξίες ή άλλης νομικής μορφής επιχειρήσεις κατασκευής δημόσιων έργων εντάσσονται στην τρίτη κατηγορία βιβλίων, εφόσον ο προϋπολογισμός του έργου που αναλαμβάνει υπερβαίνει το όριο τήρησης βιβλίων τρίτης κατηγορίας". Άλλως τηρούν βιβλία δεύτερης κατηγορίας (άρθρο 4 παρ. 2 περ. ια).

4. ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΝΑ ΤΗΡΟΥΝ ΟΜΑΔΑ 9 ΤΟΥ Ε.ΓΛΣ - ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ Ή ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ Ή ΜΗΝΙΑΙΑ ΒΑΣΗ;

Κ.Β.Σ (άρθρο 8 παρ.10) (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Π.Δ. 186/1992 άρθρο 8 παρ.10) :

"Δεν υποχρεούνται στην τήρηση βιβλίου αποθήκης: α) ο κατασκευαστής δημόσιων ή ιδιωτικών τεχνικών έργων, του οποίου τα καθαρά κέρδη προσδιορίζονται κατ’ ειδικό τρόπο".

Κ.Β.Σ. (άρθρο 8 παρ. 12) (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Π.Δ. 186/1992 άρθρο 8 παρ.12) :

“Ο επιτηδευματίας ο υπόχρεος στην τήρηση βιβλίου αποθήκης ....... τηρεί για τα ίδια προϊόντα θεωρημένο εξωλογιστικό βιβλίο παραγωγής - κοστολογίου....".

Άρθρο 7 του Ν.1882/1970

“Οι ΑΕ, οι ΕΠΕ και οι κατά μετοχές ΕΕ που ελέγχονται υποχρεωτικά από Ορκωτό Ελεγκτή υποχρεούνται να τηρούν το Ε.Γ.Λ.Σ. πλήρως και στους δύο τομείς του”.

Ε.ΣΥ.Λ. Γνωμ. 270/1996 :

"Οι επιχειρήσεις του μεταποιητικού τομέα υποχρεούνται να προσδιορίζουν, εσωλογιστικά, το κόστος παραγωγής των ετοίμων και ημιτελών προϊόντων τους αναλυτικά, κατ’ είδος προϊόντος, το αργότερο στο τέλος κάθε μήνα ..... Οι μικτές επιχειρήσεις υποχρεούνται να εφαρμόζουν τα προηγούμενα μόνο για τον κλάδο μεταποιήσεως και εφόσον γι’ αυτόν υφίσταται υποχρέωση τήρησης βιβλίου αποθήκης".

Ε.ΣΥ.Λ. Γνωμ. 301/1998 παρ.3:

“Οι επιχειρήσεις που έχουν απαλλαγεί από την υποχρέωση τήρησης του βιβλίου αποθήκης ως προς την εξαγωγή με αποφάσεις της ΕΛΒ, καθώς και οι επιχειρήσεις οι οποίες έχουν απαλλαγεί πλήρως από την υποχρέωση τηρήσεως του βιβλίου Αποθήκης βάσει διατάξεων Νόμων, δεν μπορούν πρακτικά να παρακολουθήσουν εσωλογιστικά και σε μηνιαία βάση την κίνηση των αποθεμάτων τους και να προσδιορίσουν τα αποτελέσματά τους αναλυτικά, για όσο χρονικό διάστημα ισχύει η απαλλαγή τους. Από τα παραπάνω προκύπτει η υποχρέωση για τήρηση της αναλυτικής λογιστικής σε ετήσια βάση, πλην της μεταφοράς των δεδομένων της Γενικής Λογιστικής (Αγορές, έξοδα, έσοδα) στους λογαριασμούς της αναλυτικής σε μηνιαία ή τριμηνιαία βάση”.

5. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΘΕΜΑΤΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΕΙΣΦΟΡΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΕΡΓΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΑΔΟΧΟ ΣΕ ΕΤΑΙΡΙΑ Ή ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΕΩΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ

Στην περίπτωση που ο ανάδοχος τεχνικού έργου του δημοσίου εισφέρει όλο το έργο ή μέρος αυτού σε εταιρία ή κοινοπραξία, στην οποία μετέχει και ο ίδιος, εκδίδεται: α) τιμολόγιο από τον ανάδοχο προς τον κύριο του έργου και β) τιμολόγιο ίσης αξίας με αυτό του αναδόχου από την εταιρία ή την κοινοπραξία προς τον ανάδοχο.

Τα ποσά που εμφανίζονται στα τιμολόγια του αναδόχου δεν θεωρούνται ακαθάριστα έσοδα γι’ αυτόν, όσον αφορά την φορολογία εισοδήματος ( άρθρο 34, παρ. 3α του Ν.2238/94 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Ν. 2238/1994 άρθρο 34 παρ.3) ). Σχετική με το θέμα αυτό είναι η Α.Υ.Ο. Π. 1994/ΠΟΛ.91/`19-3`-1987 (ΦΕΚ Β 146).

• Και στα δύο τιμολόγια περιλαμβάνονται οι υπέρ τρίτων φόροι (Φ.Π.Α. κ.λ.π.), οι οποίοι αποδίδονται από την Κοινοπραξία.

• Ο εργολήπτης (Τεχνική εταιρία - ανάδοχος του έργου και μέλος της Κοινοπραξίας) υποχρεούται να υποβάλλει δηλώσεις Φ.Π.Α. στις οποίες εμφανίζει ίσα ποσά εισροών - εκροών.

• Η αξία των τιμολογίων πωλήσεων που εκδίδει η τεχνική εταιρία (εργολήπτης) προς το Δημόσιο δεν αποτελούν γι΄ αυτήν ακαθάριστα έσοδα υπαγόμενα στη φορολογία. Τα έσοδα φορολογούνται στο όνομα της κοινοπραξίας.

6. ΑΠΟΣΒΕΣΕΙΣ ΠΑΓΙΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

Άρθρο 7 παρ. 2 Π.Δ.100/1998:

Οριζόμενα ποσοστά απόσβεσης:

α) Για ξυλεία, η οποία χρησιμοποιείται

σε οικοδομικά και άλλα τεχνικά έργα. 30%

β) Για μεταλλικά ικριώματα 10%

γ) Για προωθητήρες καιών (μπουλντόζες),

φορτωτές, ισοπεδωτές, αεροσυμπιεστές

εκσκαφείς, ασφαλτικά μηχανήματα,

γεωτρύπανα, αναβατόρια, μηχανικά

φτυάρια, αυτοκινούμενους αποξεστήρες,

θαρυστήρες, τριβείς, σιλό-κόσκινα,

δονητές και αναμικτήρες σκυροδέματος,

οδοστρωτήρες κλπ. 15%

7. ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟΥ ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 22 Ν. 1828/89

Σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 14 Ν. 2753/1999 και τις διευκρινίσεις που δόθηκαν με την 1014589/10176/ Β0012/ΠΟΛ.1046/14.2.2000 Εγκύκλιο Υπουργείου Οικονομικών, οι τεχνικές εταιρίες δικαιούνται να σχηματίζουν αφορολόγητο αποθεματικό Ν. 1828/89 μόνο για τον εκσυγχρονισμό τους μέσω αντικατάστασης των μηχανημάτων και του λοιπού εξοπλισμού τους πλην των μεταφορικών μέσων υλικών και προσωπικού.

Το αποθεματικό καλύπτεται μόνο με αγορά καινούριων σύγχρονων μηχανημάτων και λοιπού εξοπλισμού.

Το ειδικό αφορολόγητο αποθεματικό υπολογίζεται επί των αδιανεμήτων κερδών των τεχνικών εταιριών. Ως αδιανέμητα κέρδη λαμβάνονται το υπόλοιπο των τεκμαρτών κερδών τους (όπως προσδιορίζονται από την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 34 του Ν.2238/94), το οποίο απομένει μετά την αφαίρεση από αυτή του τακτικού αποθεματικού και των διανεμομένων ή αναλαμβανομένων κερδών κατά το μέρος που προέρχονται από τα τεκμαρτά κέρδη. Τα ανωτέρω έχουν εφαρμογή όταν τα πραγματικά, βάσει ισολογισμού, κέρδη είναι μεγαλύτερα από τα τεκμαρτά. Στην αντίθετη περίπτωση, δηλαδή όταν τα τεκμαρτά κέρδη είναι μεγαλύτερα από τα βάσει ισολογισμού, ως αδιανέμητα κέρδη θα λαμβάνονται το υπόλοιπο των τεκμαρτών κερδών που απομένει μετά την αφαίρεση από αυτά του τακτικού αποθεματικού και των διανεμομένων ή αναλαμβανομένων κερδών (Εγκύκλιος 1047166/24.4.97 ΠΟΛ.1142 ).

Σχολιάζοντας την ανωτέρω εγκύκλιο επισημαίνουμε ότι στην περίπτωση όπου τα κέρδη ισολογισμού είναι μικρότερα των τεκμαρτών κερδών είναι πιθανόν κατά τον σχηματισμό του αφορολόγητου αποθεματικού να δημιουργηθεί πρόβλημα επάρκειας κερδών για τη διανομή.

8. ΚΙΝΗΤΡΑ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ Ν. 2601/98

Οι διατάξεις του άρθρου 3 παρ. 1 και άρθρο 5 παρ. 3 του Ν. 2601/98 ορίζουν τα εξής:

Οι τεχνικές εταιρίες επιχορηγούνται με ποσοστό 10% ανεξαρτήτου περιοχής για αγορά καινούργιων μηχανημάτων και λοιπού εξοπλισμού, πλην μεταφορικών μέσων υλικών και προσωπικού.

9. ΜΕΤΑΤΡΟΠΕΣ - ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Ν. 2166/93 & Ν.Δ.1297/72

Οι επιχειρήσεις που ασχολούνται με την ανέγερση και πώληση οικοδομών (οικοδομικές), οι τεχνικές επιχειρήσεις, καθώς και οι επιχειρήσεις που ασχολούνται με την εκμετάλλευση ακινήτων (κτηματικές) δεν μπορούν να συγχωνευτούν ή να μετατραπούν με τις διατάξεις του Ν.Δ.1297/72 και Ν.2166/93.

Αντίθετα μπορούν να μετασχηματισθούν με τις διατάξεις των παραπάνω νόμων οι τεχνικές εργοληπτικές επιχειρήσεις που ασχολούνται με την εκτέλεση δημοσίων και ιδιωτικών τεχνικών έργων και είναι εγγεγραμμένες στο Μητρώο Εργοληπτικών Επιχειρήσεων.

10. ΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΩΝΥΜΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ

Με τις διατάξεις της παραγρ. 6 του άρθρου 13 του Ν.1473/1984 παρασχέθηκε η δυνατότητα στις οικοδομικές και εργοληπτικές ανώνυμες εταιρίες, που οι μετοχές τους δεν είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο, να κεφαλαιοποιήσουν, ολικά ή μερικά με τις προϋποθέσεις και περιορισμούς του άρθρου αυτού τα αποθεματικά τους, που δεν έχουν φορολογηθεί και τα οποία έχουν σχηματισθεί από τα λογιστικά καθαρά κέρδη, δηλαδή από τα κέρδη που προέκυψαν από τα βιβλία τους, πέρα των κερδών εκείνων που έχουν φορολογηθεί τεκμαρτώς, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 34 του Ν.2238/1994 . (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Ν. 2238/1994 άρθρο 34)

Τα αποθεματικά που κεφαλαιοποιούνται φορολογούνται με ένα σταθερό μικρότερο συντελεστή φόρου, που υπολογίζεται σε ποσοστό 10% στο ποσό του αποθεματικού που κεφαλαιοποιείται, χωρίς καμία άλλη επιβάρυνση.

Με την καταβολή του φόρου αυτού εξαντλείται κάθε φορολογική υποχρέωση από το φόρο εισοδήματος τόσο της εταιρίας όσο και των μετόχων αυτής για τα ποσά των αποθεματικών που κεφαλαιοποιούνται.

Το ανωτέρω δικαίωμα κεφαλαιοποίησης των αποθεματικών παρέχεται στην ανώνυμη εταιρία με την προϋπόθεση ότι κατά τη διαχειριστική περίοδο στην οποία γίνεται η κεφαλαιοποίηση, η εταιρία θα προβεί σε ισόποση πραγματική αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου αυτής σε μετρητά από τους παλαιούς ή νέους μετόχους.

Τα παραπάνω εφαρμόζονται κατά ρητή διάταξη της παραγρ. 7 του άρθρου 13 του Ν.1473/1984 για αποθεματικά που προέρχονται από κέρδη τα οποία προκύπτουν από ισολογισμούς που έκλεισαν οι ανώνυμες εταιρίες μέχρι και την 31η Δεκεμβρίου 1983.

Σε περίπτωση που η ανώνυμη οικοδομική ή τεχνική εταιρία ήθελε διαλυθεί πριν από την πάροδο δέκα (10) ετών, ή ήθελε μειώσει, κατά το αυτό χρονικό διάστημα, το μετοχικό της κεφάλαιο, με σκοπό επιστροφής των αποθεματικών στους μετόχους, τα κεφαλαιοποιηθέντα αποθεματικά δεν θεωρούνται ως καταβεβλημένο κεφάλαιο και φορολογούνται κατά τις ισχύουσες διατάξεις.

11. ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΑΝΕΓΕΙΡΟΥΝ ΟΙΚΟΔΟΜΕΣ

Ι. Υποβολή αντιγράφου αδείας ανέγερσης πολυώροφης οικοδομής.

Με τις διατάξεις του άρθρου 18 του Ν.820/1978 καθιερώνεται υποχρέωση γι’ αυτόν που ανεγείρει πολυόρωφη οικοδομή να υποβάλλει πριν από την έναρξη των εργασιών αυτής, αντίγραφο της οικοδομικής αδείας στον προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. της περιφέρειας ανέγερσης της πολυωρόφου οικοδομής. Οι μη συμμορφούμενοι με τις ανωτέρω διατάξεις, υπόκεινται σε αυτοτελές πρόστιμο, κατά τις διατάξεις του άρθρου 39 του Ν.820/1978 , ανερχόμενο από 5.000 δρχ. μέχρι 50.000 δρχ.

ΙΙ. Υποβολή στοιχείων για τους εργολάβους και υπεργολάβους.

Με τις διατάξεις του άρθρου 19 του Ν.820/1978 , καθιερώνεται υποχρέωση σε οποιονδήποτε αναθέτει σε εργολάβο ή υπεργολάβο την εκτέλεση τεχνικών έργων αξίας μεγαλύτερης των 100.000 δρχ., να γνωστοποιεί με δήλωσή του, πριν την έναρξη των εργασιών τούτων, στον αρμόδιο για τη φορολογία του προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ., τα στοιχεία του εργολάβου ή υπεργολάβου που ανέλαβε την εκτέλεση του έργου ή να καταθέτει στον ίδιο τον προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. αντίγραφο του συμφωνητικού ανάληψης των εργασιών αυτών.

Υποχρέωση για υποβολή των παραπάνω στοιχείων έχουν τόσο ο εργοδότης, όσο και ο εργολάβος, στην περίπτωση που αναθέτει την εκτέλεση επιμέρους εργασιών σε υπεργολάβους.

Οι μη συμμορφούμενοι με τις ανωτέρω υποχρεώσεις υπόκεινται σε πρόστιμο, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 39 του Ν.820/1978, ανερχόμενο από 5.000 έως 50.000 δρχ.

12. ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

Άρθρο 35 Ν.2238/1994 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. ν. 2238/1994 άρθρο 35)

Προσδιορισμός ελάχιστου κόστους κατασκευής οικοδομών

Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 35 του Ν.2238/1994 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. ν. 2238/1994 άρθρο 35 παρ.1) , προκειμένου να εφαρμοσθούν οι διατάξεις περί φορολογίας εισοδήματος και φόρου προστιθέμενης αξίας από τις επιχειρήσεις των εργολάβων, υπεργολάβων και γενικά από κάθε επιτηδευματία, που εκτελούν οποιαδήποτε επιμέρους εργασία σε ανεγειρόμενη οικοδομή, καθώς και των τεχνικών επιχειρήσεων, ανεξάρτητα από τη νομική τους μορφή που ασχολούνται με την κατασκευή και πώληση οικοδομών γενικά, των οποίων η οικοδομική άδεια έχει εκδοθεί μετά τις 31 Δεκεμβρίου 1994, καθιερώνεται σύστημα αντικειμενικού προσδιορισμού του ελάχιστου συνολικού κόστους κατασκευής των οικοδομών και των ελάχιστων ποσοστών συμμετοχής των επιμέρους εργασιών στο συνολικό κόστος. Με τον τρόπο αυτό τόσο ο κατασκευαστής επαγγελματίας, όσο και ο ιδιώτης, θα γνωρίζει εκ των προτέρων ποιες είναι οι ελάχιστες υποχρεώσεις του απέναντι στις ΔΟ.Υ., ώστε να γνωρίζει το ελάχιστο κόστος των εργασιών, να συγκεντρώνει τα φορολογικά στοιχεία, αγορές υλικών, υπηρεσιών τα οποία θα ζητηθούν κατά την ηλεκτροδότηση του κτιρίου.

Στο σύστημα αυτό υπάγονται οι τεχνικές οικοδομικές επιχειρήσεις που ασχολούνται με την κατασκευή και πώληση οικοδομών ( παράγραφος 1 άρθρου 34 του Ν.2238/1994 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. ν. 2238/1994 άρθρο 34 παρ 1) ) καθώς και οι εργολάβοι και υπεργολάβοι και γενικά οι επιτηδευματίες που εκτελούν οποιαδήποτε επιμέρους εργασία σε ανεγειρόμενη οικοδομή.

Σύμφωνα με τα ανωτέρω οι κάθε μορφής εργολαβικές εργασίες όπως αυτές που αφορούν κατεδαφίσεις, εκσκαφές θεμελίων, κατασκευές μπετόν αρμέ, λιθοδομές, αμμοκονιάμματα, υδραυλικές και ηλεκτρικές εγκαταστάσεις, υδροχρωματισμούς και ελαιοχρωματισμούς, διακοσμήσεις, εγκαταστάσεις ανελκυστήρων, τοποθετήσεις κουφωμάτων, σιδηροκατασκευές κλπ. υπάγονται στο σύστημα του αντικειμενικού προσδιορισμού.

Αντίθετα, δεν περιλαμβάνονται στο σύστημα αυτό όσοι ασκούν καθαρώς εμπορική ή βιοτεχνική επιχείρηση, όπως είναι οι προμηθευτές οικοδομικών υλικών καθώς και όσοι ασχολούνται με την εκτέλεση ιδιωτικών τεχνικών έργων ή με τεχνικά έργα του Δημοσίου, δήμων, κοινοτήτων, δημοσίων επιχειρήσεων ή εκμεταλλεύσεων, οργανισμών ή επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας και νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου γενικά.

Το προσδιοριζόμενο ελάχιστο κόστος κατασκευής και τα ελάχιστα κόστη των επιμέρους εργασιών αποτελούν τη βάση προσδιορισμού των φορολογικών υποχρεώσεων των επιτηδευματιών που αναφέρονται πιο πάνω.

Με τον όρο “κόστος” για την εφαρμογή των προαναφερομένων διατάξεων, νοείται το καθαρό κατασκευαστικό κόστος το οποίο περιλαμβάνει την αξία αγοράς των υλικών με τον Φ.Π.Α., όταν ο Φ.Π.Α. δεν εκπίπτει ως φόρος εισροών, και την αμοιβή εργασίας η οποία προσφέρεται απευθείας ή μέσω υπεργολάβου, χωρίς τις ασφαλιστικές εισφορές.

Δεν περιλαμβάνονται, δηλαδή, οι ασφαλιστικές εισφορές, η αμοιβή του μηχανικού και οι δαπάνες προς δημόσιες υπηρεσίες (π.χ. έξοδα έκδοσης άδειας).

Ενώ με την κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. 1137140/2439/Α0012/25.12.94/ ΠΟΛ.1277 (ΦΕΚ 936 Β’) καθορίσθηκε η διαδικασία προσδιορισμού του ελάχιστου κόστους κατασκευής οικοδομών καθώς και του προσδιορισμού του ελάχιστου ποσού των ακαθάριστων εσόδων των εργολάβων, υπεργολάβων και εν γένει επιτηδευματιών, που εκτελούν οποιανδήποτε επιμέρους εργασία σε ανεγειρόμενες οικοδομές.

13. ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ - ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΔΙΕΠΕΙ

Ι. Σύμφωνα με το άρθρο 1 του Ν.1418/1984 όπως ισχύει σήμερα, ως έργο νοείται κάθε νέα κατασκευή ή επέκταση ή ανακαίνιση ή επισκευή ή συντήρηση και η οικονομικά ή τεχνικά αυτοτελής λειτουργία, καθώς και κάθε σχετική ερευνητική εργασία που απαιτεί τεχνική γνώση και επέμβαση.

ΙΙ. Δημόσια έργα από τεχνική άποψη είναι όλα τα έργα που εκτελούν φορείς του δημόσιου τομέα και συνδέονται με οποιοδήποτε τρόπο με το έδαφος, το υπέδαφος ή τον υποθαλάσσιο χώρο, όπως και τα πλωτά τμήματα των τεχνικών έργων.

ΙΙΙ. Φορείς του Δημόσιου τομέα είναι αυτοί που ανα φέρονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 14 του Ν.2190/1920 (ΦΕΚ 28 Α).

Τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου που ανήκουν στα υποστοιχεία β’, γ’, δ’ και ε’ νομικά πρόσωπα ή επιχορηγούνται από αυτά τακτικώς, κατά 50% τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις ή κατά τα οικεία καταστατικά ή που τα ανωτέρω νομικά πρόσωπα κατέχουν το 51% τουλάχιστον του μετοχικού του κεφαλαίου.

Προσετέθη με την παρ. 7 άρθρ. 96 Ν.1892/90 “Για τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη και άλλες διατάξεις”.

α. Οι δημόσιες υπηρεσίες.

β. Τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου.

γ. Οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης κάθε βαθμού, συμπεριλαμβανομένης της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. και των τοπικών ενώσεων δήμων και κοινοτήτων.

δ. Οι δημόσιες επιχειρήσεις και οι δημόσιοι οργανισμοί.

ε. Τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, που ανήκουν στο κράτος ή επιχορηγούνται τακτικώς, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, από κρατικούς πόρους κατά 50% τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους ή το κράτος κατέχει το 51%.

δ) Την κατασκευή δημόσιων έργων επιτρέπεται να αναλαμβάνουν ημεδαπές επιχειρήσεις που είναι εγγεγραμμένες στο Μητρώο Εργοληπτικών Επιχειρήσεων και στην αντίστοιχη με το έργο κατηγορία και τάξη εγγραφής καθώς και εργοληπτικές επιχειρήσεις Κρατών - Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις.

Το ΜΕΕΠ τηρείται στο Υπουργείο Δημόσιων Έργων και μετέχουν επιχειρήσεις ατομικές ή εταιρίες οποιασδήποτε μορφής, όπως ορίζεται ειδικότερα από την παράγραφο 8 του άρθρου 165 του Ν.1418/94 . Επιτρέπεται η κατασκευή μικρών δημοσίων έργων να αναλαμβάνονται από επιχειρήσεις που δεν είναι εγγεγραμμένες στο ΜΕΕΠ με την προϋπόθεση όμως ότι είναι εγγεγραμμένες σε μητρώα που τηρούνται από τη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών της Νομαρχίας.

14. ΕΝΝΟΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΜΕΤΑΠΩΛΗΣΗΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ

Οικοδομικές επιχειρήσεις είναι οι επιχειρήσεις που ασχολούνται με την κατασκευή και πώληση οικοδομών, δηλαδή αυτοτελών οικοδομών, διαμερισμάτων πολυκατοικιών, καταστημάτων, γραφείων, αποθηκών και λοιπών χώρων.

Επίσης οι επιχειρήσεις μεταπώλησης ακινήτων, οι οποίες έχουν ως αντικείμενο την αγορά και πώληση έτοιμων οικοδομών και υπάγονται σε φόρο κατά τις διατάξεις του άρθρου 28 παρ. 3 του Ν.2238/94 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. ν. 2238/1994 άρθρο 28 παρ 3) για τα καθαρά κέρδη τους που εξευρίσκονται, καταρχήν, λογιστικώς.

Οικοδομικές επιχειρήσεις θεωρούνται αυτές που κατασκευάζουν οικοδομές οι ίδιες είτε με ανάθεση εργασιών σε υπεργολάβους.

Θέμα δημιουργήθηκε εάν οι βιομηχανικές ή βιοτεχνικές επιχειρήσεις προκατασκευασμένων οικιών κατατάσσονται στις οικοδομικές επιχειρήσεις.

Σύμφωνα με αποφάσεις των διοικητικών δικαστηρίων ουσιαστικό κριτήριο για την κατάταξη επιχείρησης ως οικοδομικής είναι η κατ’ αναπόσπαστον τρόπο σύνδεση των οικοδομημάτων τούτων μετά του εδάφους ώστε να αποτελούν κατά το άρθρο 954 του ΑΚ, συστατικά αυτού, μη δυνάμενα να αποτελέσουν ιδιαίτερα αντικείμενα κυριότητας ή άλλου εμπράγματου δικαιώματος ή να αποχωρισθούν χωρίς βλάβη και αλλοίωσης της ουσίας ή του προορισμού των.

Επειδή οι προκατασκευασμένες οικίες δεν οικοδομούνται επί εδάφους είτε αποτελούν συστατικά αυτού αλλά παραρτήματα, τυγχάνουν βιομηχανικά ή βιοτεχνικά προϊόντα και κατά επέκταση οι επιχειρήσεις αυτές φορολογούνται με τις γενικές διατάξεις και όχι με το τεκμαρτό τρόπο που ορίζει το άρθρο 34 του Ν.2238/94.

15. ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΓΕΩΤΡΗΤΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ

Με την υπ’ αριθμό 690/1984 γνωμοδότηση της Συνέλευσης Προϊσταμένων Νομικών Διευθύνσεων, η οποία έγινε αποδεκτή από τον υπουργό Οικονομικών και κοινοποιήθηκε με την Ε.14991/267/ΠΟΛ.205/`31-10`-1985 διαταγή, οι εργοληπτικές επιχειρήσεις που ασχολούνται με γεωτρητικές εργασίες χαρακτηρίζονται ως τεχνικές, με την προϋπόθεση όμως ότι, οι εργασίες που εκτελούν, τελούν σε συνδυασμό με προγραμματισμένη εκτέλεση περαιτέρω συναφούς τεχνικού έργου. Στην περίπτωση αυτή για τον προσδιορισμό των καθαρών κερδών τους εφαρμόζονται αντίστοιχα οι συντελεστές 10%, 12% και 25% που ορίζονται από τις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 34 του Ν.2238/1994 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. ν. 2238/1994 άρθρο 34 παρ 3) , ανάλογα με το είδος του εκτελούμενου τεχνικού έργου (Υπ. Οικον. 1129414/ 1995 ).

Το Συμβούλιο Επικρατείας έκρινε ότι στις εργασίες κατασκευής τεχνικού έργου περιλαμβάνεται και η εκτέλεση γεωτρήσεων, εφόσον αυτή είναι απαραίτητη για την εκτέλεση του τεχνικού έργου και συνεπώς αποτελούν το αρχικό στάδιο κατασκευής αυτού στο οποίο και εντάσσονται. (ΣτΕ 2820/1978 και 1964/1979).

Η εκτέλεση όμως γεωτρήσεων με σκοπό την ανεύρεση ή την άντληση νερού δεν αποτελεί τεχνικό έργο, καθόσον αυτές δεν αποτελούν στάδιο κατασκευής κάποιου τεχνικού έργου (Υπ. Οικον. 1083840/`14-1`-1993 , Ε. `14-1`-1993, Ε. 14991/1985 ).

16. ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.Λ.

Γνωμ. 284/2333/1997 : Αξία κτήσεως κτιρίου ανεγερθέντος "επί αντιπαροχή"

Για τον προσδιορισμό του τμήματος του κόστους ολοκληρώσεως της οικοδομής με "αντιπαροχή", που αντιστοιχεί στα περιελθόντα στην εταιρεία 6.617 μ2, θα εφαρμοσθούν ανάλογα τα προβλεπόμενα στη γνωμάτευσή μας 30/1021/1988.

Συγκεκριμένα: Ο εργολάβος που ολοκλήρωσε την κατασκευή του κτιρίου "επί αντιπαροχή" εξοφλήθηκε με τη μεταβίβαση σ’ αυτόν των 350/1000 της εκτάσεως του οικοπέδου. Συνεπώς, το τμήμα της αξίας κτήσεως του οικοπέδου, που αντιστοιχεί στα μεταβιβασθέντα στον εργολάβο 350/1000 της εκτάσεώς του, αποτελεί το κόστος ολοκληρώσεως των 6.617 μ2 του κτιρίου που τελικά περιήλθαν στην εταιρεία και θα μεταφερθεί από το λογαριασμό του οικοπέδου στο λογαριασμό ανεγέρσεως του κτιρίου. Στο κόστος αυτό θα προστεθεί και το κόστος που είχε πραγματοποιηθεί αρχικά από την εταιρία για την κατασκευή του ημιτελούς κτιρίου και θα ληφθεί το συνολικό κόστος των 6.617 μ2 του κτιρίου.

Γνωμ. 252/2244/1995 : Λογαριασμοί Γ.Λ.Σ. στους οποίους καταχωρούνται ορισμένα έξοδα Τεχνικών Εταιρειών

Σε καθένα από τα ερωτήματα της από `25-7`-95 επιστολής της Τεχνικής Εταιρείας, η γνώμη μας είναι η ακόλουθη:

1. Ο λογιστικός χειρισμός του παρακρατούμενου φόρου 15%, από τους τόκους καταθέσεων, τους τόκους τραπεζικών ομολόγων κλπ, καθορίζεται στη γνωμάτευσή μας 248/2233/1995 .

2. Τα ποσά του Δωρόσημου των οικοδόμων, που καταβάλλονται από την εταιρία σας στο ΙΚΑ, καταχωρούνται:

α) Στη χρέωση του λογαριασμού 60.04 "Εργοδοτικές εισφορές και επιβαρύνσεις ημερομίσθιου προσωπικού" και του τριτοβάθμιου του 60.04.03 "Δωρόσημο οικοδόμων" (με πίστωση του 55.00.03 "Λογ/σμός δωρόσημου ημερομίσθιων οικοδομικών εργασιών"), εάν οι οικοδόμοι προσλαμβάνονται απευθείας από την εταιρία σας.

β) Στις περιπτώσεις που οι οικοδόμοι έχουν προσληφθεί από υπεργολάβο, στον οποίο έχετε αναθέσει την εκτέλεση (για λογαριασμό σας) τμήματος του Τεχνικού Έργου, με τη συμφωνία οι εισφορές υπέρ ΙΚΑ και λοιπών Ταμείων να βαρύνουν εσάς, τα σχετικά ποσά καταχωρούνται στη χρέωση του κενού δευτεροβάθμιου λογαριασμού 61.94 , ο οποίος συμπληρώνεται με κατάλληλο τίτλο και αναπτύσσεται σε ανάλογους τριτοβάθμιους, ως εξής:

61.94 Εισφορές υπέρ Ασφαλιστικών Οργανισμών για κατασκευαζόμενα Τεχνικά Έργα

61.94.00 Εισφορές υπέρ ΙΚΑ προσωπικού υπεργολάβων εκτελέσεως εργασιών τεχνικών έργων

61.94.01 Δωρόσημο οικοδόμων υπεργολάβων εκτελέσεως εργασιών Τεχνικών έργων

61.94.02 ................................................................

61.94.05

Κρατήσεις - εισφορές υπέρ ΤΣΜΕΔΕ

61.94.06

" " ΤΠΕΔΕ

61.94.07

" " ΜΤΠΥ

61.94.08 .................................................................

Διευκρινίζεται ότι, στους πιο πάνω τριτοβάθμιους λογαριασμούς 61.94.05- 61.94.07 και στους ανοιγόμενους παρόμοιους για ανάλογες περιπτώσεις, καταχωρούνται οι καταβαλλόμενες εισφορές υπέρ ασφαλιστικών οργανισμών που, σύμφωνα με σχετικές διατάξεις, βαρύνουν την εταιρία σας και υπολογίζονται με βάση ορισμένα ποσοστά επί της αξίας του εκτελούμενου Τεχνικού Έργου.

3. Τα καταβαλλόμενα υπέρ τρίτων διάφορα τέλη, εκτός των εισφορών υπέρ ασφαλιστικών οργανισμών, όπως π.χ. υπέρ του Τεχνικού Επιμελητηρίου, που υπολογίζονται με ποσοστό επί της αξίας του εκτελούμενου Τεχνικού Εργου, καταχωρούνται στο νεοδημιουργούμενο δευτεροβάθμιο λογ/σμό 63.90 "Τέλη υπέρ τρίτων επί κατασκευαζόμενων Τεχνικών Έργων" και σχετικούς τριτοβάθμιούς του.

4. Τις καταβαλλόμενες αμοιβές σε εταιρίες μελετών κλπ. από τις οποίες, σύμφωνα με το επισυναπτόμενο στην επιστολή σας έγγραφο του Υπουργ. Οικονομ. 1123927/10906/1995, δεν έχετε υποχρέωση παρακρατήσεως φόρου, για καλύτερη εξυπηρέτησή σας δύνασθε να τις καταχωρείτε σε ιδιαίτερο δευτεροβάθμιο, τον 61.90 "Αμοιβές Τρίτων μη υποκείμενες σε παρακράτηση φόρου εισοδήματος", ο οποίος αναπτύσσεται σε τριτοβάθμιους ανάλογα με τις ανάγκες σας.

5. Τα τιμολόγια των υπεργολάβων, στους οποίους αναθέτετε την εκτέλεση τμημάτων του Τεχνικού Έργου που αναλαμβάνετε, καταχωρούνται στη χρέωση του νεοδημιουργούμενου δευτεροβάθμιου λογαριασμού 61.93 "Αμοιβές υπεργολάβων εκτελέσεως εργασιών Τεχνικών Έργων", ο οποίος αναπτύσσεται σε τριτοβάθμιους σύμφωνα με τις ανάγκες σας.

6. Οι καταβαλλόμενες αμοιβές σε εταιρείες μελετών του εξωτερικού, από τις οποίες διενεργείτε παρακράτηση φόρου εισοδήματος 5%, καταχωρούνται σε ιδιαίτερο τριτοβάθμιο του δευτεροβάθμιου 61.01 "Αμοιβές και έξοδα μη ελεύθερων επαγγελματιών υποκείμενες σε παρακράτηση φόρου εισοδήματος".

Γνωμ. 257/2257/1995 : Λογιστικοποίηση προσυμφώνων πωλήσεως ακινήτων οικοδομικής επιχειρήσεως

Ι. Με την πιο πάνω αίτηση (που μας διαβιβάσθηκε από το Υπουργ. Οικονομικών) ζητείται να υποδειχθούν οι λογιστικές εγγραφές που πρέπει να διενεργούνται στα λογιστικά βιβλία εταιρίας, ασχολούμενης με την ανέγερση και πώληση οικοδομών, για τις περιπτώσεις που καταρτίζονται συμβολαιογραφικά προσύμφωνα πωλήσεως των ανεγειρόμενων οικοδομών ή τμημάτων τους, χωρίς μετά την πάροδον διετίας να έχουν συνταχθεί τα αντίστοιχα οριστικά συμβόλαια πωλήσεως, οπότε, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 34 παρ. 1 Ν.2238/1994, η ημέρα συμπληρώσεως της διετίας αυτής θεωρείται ως χρόνος κτήσεως του ακαθάριστου εσόδου που υπάγεται σε φόρο εισοδήματος κλπ. (βλ. άρθρα 34 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. ν. 2238/1994 άρθρο 34) , 35 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. ν. 2238/1994 άρθρο 35) , 36 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. ν. 2238/1994 άρθρο 36) του ιδίου νόμου).

II. Η γνώμη μας επί του ανωτέρω θέματος είναι η ακόλουθη:

α) Πρέπει να επισημανθεί ότι η λογιστική απεικόνιση των πιο πάνω περιπτώσεων δεν γίνεται μόνο για τη συμμόρφωση προς τις διατάξεις της φορολογίας εισοδήματος, όπως αναφέρεται στην προαναφερθείσα αίτηση, αλλά πρωτίστως γίνεται γιατί επιβάλλεται από τις βασικές λογιστικές αρχές και τις διατάξεις της νομοθεσίας περί εταιριών ( άρθρα 42α, 42β, 42γ, 42δ, 42ε και 43 κωδ. Ν. 2190/1920 ) και του Ε.Γ.Λ.Σ. (Π.Δ. 1123/1980), πάνω στις οποίες βασίζεται και ο σχεδιασμός των σχετικών λογιστικών χειρισμών, στα πλαίσια των οποίων λαμβάνεται πρόνοια αντιμετωπίσεως και των απαιτήσεων της φορολογικής νομοθεσίας.

β) Προκειμένου για κατασκευές και τεχνικά έργα κατασκευαστικής διάρκειας περισσότερων χρήσεων (λιμάνια, γέφυρες, σήραγγες, φράγματα, πλοία, κτίρια κλπ), σύμφωνα με τις παραδεγμένες λογιστικές αρχές (βλ. Διεθνές Λογιστικό Πρότυπο Νο 11, Ελλην. μετάφραση και έκδοση Σώματος Ορκωτών Λογιστών), για τον υπολογισμό των αποτελεσμάτων κάθε χρήσεως και την αποτίμηση των κατά το τέλος της χρήσεως ημιτελών έργων, εφαρμόζεται, είτε η μέθοδος της τμηματικής περατώσεως του έργου, είτε η μέθοδος της ολοκληρώσεως της κατασκευής.

(βα) Σύμφωνα με τη μέθοδο της τμηματικής περατώσεως του έργου, στα αποτελέσματα κάθε χρήσεως μεταφέρεται το αποτέλεσμα (κέρδος ή ζημία) που αντιστοιχεί στο πραγματοποιηθέν κόστος του τμήματος του έργου που έχει εκτελεσθεί μέσα στη χρήση. Το αποτέλεσμα αυτό προσδιορίζεται, κυρίως, με βάση τη σχέση του υπολογιζόμενου συνολικού κόστους του έργου προς το αντίστοιχο συνολικό έσοδο. Το βασικό μειονέκτημα της μεθόδου αυτής συνίσταται στο ότι, το τμηματικό αποτέλεσμα που καταλογίζεται σε κάθε χρήση, λόγω του τρόπου υπολογισμού του, δεν είναι το πραγματικό και υπάρχει κίνδυνος τα αποτελέσματα των επί μέρους χρήσεων να επηρεάζονται από υποκειμενικούς ή λανθασμένους υπολογισμούς. Πάντως, θεωρείται ότι το μειονέκτημα αυτό είναι μικρότερης σημασίας από το μειονέκτημα της άλλης μεθόδου.

(ββ) Στη μέθοδο της ολοκληρώσεως της κατασκευής, το αποτέλεσμα προσδιορίζεται στη χρήση μέσα στην οποία περατώθηκε η κατασκευή του έργου και καταχωρείται, εξ ολοκλήρου, στα αποτελέσματα της χρήσεως αυτής. Το βασικό μειονέκτημα της μεθόδου αυτής είναι ότι ολόκληρο το αποτέλεσμα καταχωρείται στην τελευταία χρήση, ενώ μεγάλα τμήματα του έργου εκτελούνται σε προηγούμενες χρήσεις και, σύμφωνα με τη βασική αρχή της αυτοτέλειας των χρήσεων, το αποτέλεσμα που αντιστοιχεί στα τμήματα αυτά έπρεπε να είχε καταχωρηθεί στις οικείες χρήσεις.

(βγ) Ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων (Π.Δ.186/1992) υιοθετεί τη μέθοδο της τμηματικής περατώσεως του έργου, γιατί στο άρθρο 12 παρ. 15 (Βλ. Σημ. Ε.Ο. Ε7 του Κωδ. Π.Δ.186/1992 άρθρο 12 παρ 15) ορίζεται ότι "στην περίπτωση εκτελέσεως τεχνικών έργων ή εγκαταστάσεων, το τιμολόγιο εκδίδεται μέσα σε ένα μήνα από την προσωρινή επιμέτρηση και πάντως μέσα στην ίδια φορολογική περίοδο που πραγματοποιήθηκε η επιμέτρηση", και στην παρ. 12.5.2 της ερμ. εγκ. του Κ.Β.Σ. 3/1992 αναφέρεται ότι "... όταν το έργο συνεχίζεται και μετά τη λήξη της διαχειριστικής περιόδου, τιμολογείται το τμήμα του έργου που έχει εκτελεσθεί μέσα στη χρήση. Όταν γίνονται προσωρινές επιμετρήσεις το τιμολόγιο εκδίδεται σ’ ένα μήνα από την προσωρινή επιμέτρηση και πάντως μέσα στην ίδια φορολογική περίοδο που έγινε η επιμέτρηση".

γ) Επομένως, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, για τη λογιστική απεικόνιση της πωλήσεως των ανεγειρόμενων από οικοδομική εταιρεία οικοδομών και τον προσδιορισμό των λογιστικών αποτελεσμάτων κάθε χρήσεως, ενδείκνυται να εφαρμόζεται η μέθοδος της τμηματικής περατώσεως του έργου, που υιοθετεί και ο Κ.Β.Σ.2 (προηγ. περιπτ. βα και βγ).

Συγκεκριμένα:

(γα) Από το αντίτιμο των διενεργούμενων με (οριστικό) συμβολαιογραφικό έγγραφο ή με συμβολαιογραφικό προσύμφωνο πωλήσεων, καταχωρείται στα έσοδα κάθε χρήσεως (λογ. 71 ) το τμήμα που αναλογεί στο πραγματοποιούμενο μέχρι το τέλος της ίδιας χρήσεως αντίστοιχο κόστος ανεγέρσεως του πωληθέντος κτιρίου ή τμήματός του, υπολογιζόμενο με βάση τα αναφερόμενα προηγούμενα (περ. βα). Με τη συσχέτιση (σε οικείο υπολογαριασμό του 96.22 ) των δύο αυτών ποσών (κόστους και αναλογούντος αντιτίμου πωλήσεως) προσδιορίζεται το μικτό (λογιστικό) αποτέλεσμα της χρήσεως.

(γβ) Ο προηγούμενος λογιστικός χειρισμός δεν επηρεάζει, ούτε και δυσκολεύει, την εφαρμογή των προβλεπόμενων από τις διατάξεις των άρθρων `34-36` του Ν. 2238/1994, σχετικά με τον προσδιορισμό των φορολογητέων ακαθάριστων εσόδων και των αντίστοιχων τεκμαρτών καθαρών φορολογητέων κερδών των τεχνικών και οικοδομικών επιχειρήσεων.

(γγ) Διευκρινίζεται ότι προκειμένου περί πωλήσεως ημιτελούς κτιρίου (ή διαμερίσματος ή ορόφου), με βάση το καταρτιζόμενο συμβολαιογραφικό συμβόλαιο (οριστικό ή προσύμφωνο) χρεώνεται, με το συνολικό (πραγματικό) αντίτιμο της πωλήσεως, ο λογαριασμός 30 "Πελάτες" (και σχετικοί υπολογαριασμοί του), με πίστωση του λογαριασμού 56 "Μεταβατικοί λογαριασμοί παθητικού" και του νεοδημιουργούμενου δευτεροβάθμιου του 56.90 "Πωλήσεις ανεγειρόμενων οικοδομών υπό διακανονισμό", ο οποίος αναλύεται σε τριτοβάθμιους σύμφωνα με τις ανάγκες (κατά οικοδομή κλπ.). Από το μεταβατικό λογαριασμό αυτό γίνονται, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, οι μεταφορές των αναλογούντων ποσών στους οικείους υπολογαριασμούς του 71 "πωλήσεις προϊόντων (ανεγειρόμενων οικοδομών)".

Εξυπακούεται ότι, στις περιπτώσεις πωλήσεως έτοιμων κτιρίων ή διαμερισμάτων, δεν χρησιμοποιούνται οι μεταβατικοί λογαριασμοί.

Γνωμ. 82/1630/1991 . Αρμόδιοι λογ/σμοί του ΓΛ.Σ. για την παρακολούθηση των αγορών υλικών κατασκευής τεχνικών έργων και των αντίστοιχων εσόδων.

Σε απάντηση του εγγράφου σας ημερομ. `5-9`-1991, με το οποίο μας γνωρίζετε ότι το αντικείμενο των εργασιών είναι "μηχανολογικές κατασκευές και εγκαταστάσεις δημοσίων και ιδιωτικών έργων με δικά σας υλικά" και ζητάτε να σας υποδείξουμε " τους λογαριασμούς του Ε.ΓΛ.Σ (που θα χρησιμοποιήσετε) για τα έσοδα από την κατασκευή των έργων και για τα (αγοραζόμενα) υλικά κατασκευής αυτών των έργων ", σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

α) Τα πραγματοποιούμενα έσοδα από την κατασκευή των τεχνικών έργων (που αναφέρετε στο πιο πάνω έγγραφό σας), καταχωρούνται στην πίστωση του λογαριασμού 71 "πωλήσεις προϊόντων ετοίμων και ημιτελών", τον οποίο θα αναλύσετε σε δευτεροβάθμιους κ.λ.π. σύμφωνα με τις ανάγκες σας.

β) Όπως καθορίζεται στις παραγράφους 2.2.201 - 2.2.203, 5.211 (ιδίως περίπτ.8) και 5.215, η αξία των αγοραζόμενων υλικών καταχωρείται στους αρμόδιους υπολογαριασμούς αγορών της ομάδας 2 και με πίστωση του ενδιάμεσου λογ/σμού 90.02 "αγορές λογισμένες" μεταφέρεται στους οικείους λογαριασμούς του 94 "αποθέματα" της Αναλυτικής Λογιστικής, προκειμένου να παρακολουθείται η ανάλυση των υλικών και με την εφαρμογή των προβλεπόμενων στις παραγρ.5.210 - 5.214 του ΓΛ.Σ. να προσδιορισθεί το κόστος κατασκευής κάθε έργου.

2 Υπόψη όμως, ότι στην επόμενη § 16 του ίδιου άρθρου 12 ορίζεται ότι "Οι διατάξεις του άρθρου αυτού δεν έχουν εφαρμογή σης πωλήσεις ακινήτων, βιομηχανοστασίων, πλοίων, αυτοκινήτων.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 2 months later...

Φορολογία Εργολάβων Τεχνικών Εργων

Α.6991/ΠΟΛ.214/12.7.1971

Εξ αφορμής υποβληθέντων ημίν ερωτημάτων, εν σχέσει με το εν περιλήψει θέμα,

ανακοινούμεν τα κάτωθι:

Δια της διατάξεως της παρ. 2 του άρθρου 36α του Ν.Δ.3323/55, ορίζεται ότι, το

καθαρόν κέρδος των επιχειρήσεων, των εργολάβων και υπεργολάβων, των

ασχολουμένων εις την εργοληπτικήν κατασκευήν δημοσίων ή ιδιωτικών τεχνικών

έργων εν γένει, εξευρίσκεται δια χρήσεως συντελεστού καθαρού κέρδους επί των

ακαθαρίστων εσόδων.

Εξ ετέρου, δια της διατάξεως του άρθρου 1 του Ν.Δ.261/69 ορίζεται ότι, η

διάταξις της παρ. 2 του άρθρου 36α του Ν.Δ.3323/55, δεν εφαρμόζεται επί

επιχειρήσεων ασχολουμένων αποκλειστικώς εις την εκτέλεσιν μηχανολογικών και

ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων, επί δε μικτών επιχειρήσεων μόνον επί των

μηχανολογικών και ηλεκτρολογικών κλάδων.

Περαιτέρω, κατά την διάταξιν του άρθρου 1 της παρ. Ια του από ΙΙ/`16-12`-57

Β.Δ/τος, εκδοθέντος εις εκτέλεσιν και κατ' εξουσιοδότησιν της παρ. 3 του άρθρου

15 του Ν.Δ.3323/55, προκειμένου περί εργοληπτών κατασκευής πάσης φύσεως

τεχνικών έργων, ο προκαταβλητέος φόρος ορίζεται από 1.1.58 εις ποσοστόν 1,5%

επί της αξίας του κατασκευαζομένου έργου.

Εκ των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι, οι εκτελούντες εργολαβικώς ή

υπεργολαβικώς τεχνικά έργα, αδιαφόρως του μεγέθους τούτων, υπόκεινται εις τας

διατάξεις του άρθρου 36α του Ν.Δ.3323/55 και του άρθρου Ι του από ΙΙ/`16-12`-57

Β.Δ/τος, εξαιρέσει των επιχειρήσεων κατασκευής μηχανολογικών και ηλεκτρολογικών

εγκαταστάσεων, αίτινες, ως προς μεν τον προσδιορισμόν των αποτελεσμάτων

υπάγονται εις τας γενικάς περί φορολογίας εισοδήματος διατάξεις, ως προς δε την

προκαταβολήν φόρου, εις τας διατάξεις του από ΙΙ/`16-12`-57 Β.Δ/τος.

Επειδή όμως εν τη πράξει ανέκυψαν θέματα ερμηνείας των προαναφερομένων

διατάξεων, παρέχομεν τας ακολούθους οδηγίας διά την ομοιόμορφην εφαρμογήν

τούτων κατά τον έλεγχον των τεχνικών επιχειρήσεων.

Α. Εννοια Εργολαβίας και Υπεργολαβίας

Εργολαβία κατά το άρθρον 681 του Α.Κ., είναι η σύμβασις μισθώσεως έργου, καθ'

ην, ο μεν εργολάβος υποχρεούται εις εκτέλεσιν του έργου, ο δε εργοδότης εις

καταβολήν της συμπεφωνημένης αμοιβής.

Τα ουσιώδη όθεν στοιχεία της εννοίας της εργολαβίας βάσει των οποίων

διακρίνεται άλλων παραπλησίων συμβατικών σχέσεων και δη της συμβάσεως μισθώσεως

εργασίας, πωλήσεως κ.λπ., είναι "η εκτέλεσις έργου", η "απόληψις αμοιβής" και

"η σύναψις συμφωνίας".

Υπεργολαβία κατά τας συνδυασμένας διατάξεις των άρθρων 681 και 684 του Α.Κ., ως

αύται ηρμενεύθησαν και υπό του Σ.τ.Ε. διά των υπ' αριθ. 2242/62, 796/62,

467/63, 2455/64, 2979/64 και 3075/64 αποφάσεών του, υφίσταται, οσάκις ο

εργολάβος αναθέτει την εκτέλεσιν του παρ' αυτού αναληφθέντος έργου ή μέρους

τούτου, εις έτερον πρόσωπον, τον υπεργολάβον, όστις αναλαμβάνει την κατασκευήν

τούτου έναντι ωρισμένης αμοιβής, χρησιμοποιών εργάτας μισθοδοτουμένους και

αμειβομένους παρ' αυτού. Εν τη περιπτώσει ταύτη, ο μεν εργολάβος επέχει θέσιν

εργοδότου έναντι του υπεργολάβου, ο δε αρχικός εργοδότης ουδένα νομικόν δεσμόν

έχει προς τον υπεργολάβον.

Β. Εννοια Εργολάβου Τεχνικών Εργων

Εργολάβος ή εργολήπτης τεχνικών έργων, ως έχει ερμηνευθή υπό των Φορολογικών

Δικαστηρίων και έχει γίνει δεκτόν υπό της Διοικήσεως, είναι παν φυσικόν ή

νομικόν πρόσωπον του οποίου κυρία επαγγελματική απασχόλησις είναι η εργολαβική

εκτέλεσις τεχνικών έργων, ήτοι οικοδομικών, λιμενικών, υδραυλικών, οδοποιϊας,

γεφυροποιϊας, σιδηροδρόμων και έργων υπαίθρου εν γένει ασχέτως της διατηρήσεως

ή μη επαγγελματικής στέγης.

Ως τεχνικόν έργον θεωρείται και η εργασία προσθήκης, επί υφισταμένου ήδη

πράγματος, νέου τινός στοιχείου ή ιδιότης, ανεξαρτήτως αν τα συνδεόμενα θα

αποτελέσουν ενιαίον πράγμα ή μη (π.χ. εγκατάστασις μηχανημάτων).

Ειδικώτερον, επί των οικοδομικών έργων διευκρινίζεται ότι, εργολαβικαί εργασίαι

είναι αι αφορώσαι εις τας κατεδαφίσεις, εκσκαφάς θεμελίων, κατασκευάς μπετόν

αρμέ, λιθοδομάς, αμμοκονιάσματα, υδραυλικάς και ηλεκτρικάς εγκαταστάσεις,

πλακοστρώσεις, ξυλουργικάς εργασίες, υδροχρωματισμούς και ελαιοχρωματισμούς,

διακοσμήσεις, εγκαταστάσεις ανελκυστήρων κ.λπ.

Εις την ανωτέρω έννοιαν του εργολάβου, δεν περιλαμβάνονται κατ' αρχήν οι

ασκούντες εμπορικήν ή βιοτεχνικήν επιχείρησιν προμηθευταί οικοδομικών προϊόντων

και αν έτι, κατά τας συναλλακτικάς συνηθείας, πλην της πωλήσεως των προϊόντων

της επιχειρήσεώς των, εκτελούν και την παρεπομένην εργασίαν της τοποθετήσεως

αυτών εν τω πλαισίω του όλου εκτελούμενου έργου. Τούτο δε διότι, εις τάς

περιπτώσεις ταύτας το κύριον στοιχείον είναι η πώλησις του είδους και ουχί η

ανάληψις κατασκευής έργου, δι' ο και εφαρμόζονται αι περί πωλήσεως διατάξεις,

καθ' ας ούτι δικαιούνται εις απόληψιν τιμήματος (άρθρον 513 Α.Κ.) και ουχί

αμοιβής.

Δυνατόν όμως και εις τας περιπτώσεις ταύτας, ως και εις πάσαν ετέραν περίπτωσιν

καθ' ην, την, διά την κατασκευήν του έργου, απαιτουμένην ύλην χορηγεί ο

εργολάβος (π.χ. προμήθεια και εγκατάστασις μηχανημάτων), η εργασία της

τοποθετήσεως ή εγκαταστάσεως, το στοιχείον τουτέστιν της εκτελέσεως του έργου,

να εμφανίζεται διά της συμβάσεως ως κύριον (προέχον) έναντι του τοιούτου της

πωλήσεως, ότε έχουσιν εφαρμογήν αι περί μισθώσεως έργου διατάξεις και ουχί αι

τοιαύται περί πωλήσεως, καθ' όσον, κατά το άρθρον 683 Α.Κ., μόνον εν αμφιβολία,

δηλονότι οσάκις εκ της συμβάσεως δεν προκύπτει η κυρία παροχή, εφαρμόζονται αι

περί πωλήσεως διατάξεις.

Κατ' ακολουθίαν, ο νομικός χαρακτηρισμός συμβάσεως τινος εις ην αι παροχαί των

συμβαλλομένων ανήκουσι εις πλείονας τύπους συμβάσεων, είναι θέμα πραγματικόν,

και συνεπώς, εν εκάστη περιπτώσει δέον όπως εξευρίσκεται, εκ του περιεχομένου

της συμβάσεως και των συγκεκριμένων πραγματικών περιστατικών, ποία παροχή

τυγχάνει κυρία, προκειμένου βάσει αυτής να χαρακτηρισθή η συναφθείσα σύμβασις,

ως πώλησις ή μίσθωσις έργου.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

ΑΚΗ θα ήθελα σχόλιο στο παρακάτω κείμενο, σχετικά με το "νέο ή υφισταμένο" στα τεχνικά έργα:

Ως τεχνικόν έργον θεωρείται και η εργασία προσθήκης, επί υφισταμένου ήδη πράγματος, νέου τινός στοιχείου ή ιδιότης, ανεξαρτήτως αν τα συνδεόμενα θα αποτελέσουν ενιαίον πράγμα ή μη (π.χ. εγκατάστασις μηχανημάτων).

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Aλέκο...ΑΨΟΓΟ!!!

Ψάχνω να βρω κάτι.... με αριθμό - Διαταγή , ερμηνεία κλπ γιατί τώρα βρίσκομαι σε μάχη για τις προσθήκες, κάποιοι τις θεωρούν λοιπές υπηρεσίες και γίνεται χαμός!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Φορολογία Εργολάβων Τεχνικών Εργων

Α.6991/ΠΟΛ.214/12.7.1971

Εξ αφορμής υποβληθέντων ημίν ερωτημάτων, εν σχέσει με το εν περιλήψει θέμα,

ανακοινούμεν τα κάτωθι:

Δια της διατάξεως της παρ. 2 του άρθρου 36α του Ν.Δ.3323/55, ορίζεται ότι, το

καθαρόν κέρδος των επιχειρήσεων, των εργολάβων και υπεργολάβων, των

ασχολουμένων εις την εργοληπτικήν κατασκευήν δημοσίων ή ιδιωτικών τεχνικών

έργων εν γένει, εξευρίσκεται δια χρήσεως συντελεστού καθαρού κέρδους επί των

ακαθαρίστων εσόδων.

Εξ ετέρου, δια της διατάξεως του άρθρου 1 του Ν.Δ.261/69 ορίζεται ότι, η

διάταξις της παρ. 2 του άρθρου 36α του Ν.Δ.3323/55, δεν εφαρμόζεται επί

επιχειρήσεων ασχολουμένων αποκλειστικώς εις την εκτέλεσιν μηχανολογικών και

ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων, επί δε μικτών επιχειρήσεων μόνον επί των

μηχανολογικών και ηλεκτρολογικών κλάδων.

Περαιτέρω, κατά την διάταξιν του άρθρου 1 της παρ. Ια του από ΙΙ/`16-12`-57

Β.Δ/τος, εκδοθέντος εις εκτέλεσιν και κατ' εξουσιοδότησιν της παρ. 3 του άρθρου

15 του Ν.Δ.3323/55, προκειμένου περί εργοληπτών κατασκευής πάσης φύσεως

τεχνικών έργων, ο προκαταβλητέος φόρος ορίζεται από 1.1.58 εις ποσοστόν 1,5%

επί της αξίας του κατασκευαζομένου έργου.

Εκ των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι, οι εκτελούντες εργολαβικώς ή

υπεργολαβικώς τεχνικά έργα, αδιαφόρως του μεγέθους τούτων, υπόκεινται εις τας

διατάξεις του άρθρου 36α του Ν.Δ.3323/55 και του άρθρου Ι του από ΙΙ/`16-12`-57

Β.Δ/τος, εξαιρέσει των επιχειρήσεων κατασκευής μηχανολογικών και ηλεκτρολογικών

εγκαταστάσεων, αίτινες, ως προς μεν τον προσδιορισμόν των αποτελεσμάτων

υπάγονται εις τας γενικάς περί φορολογίας εισοδήματος διατάξεις, ως προς δε την

προκαταβολήν φόρου, εις τας διατάξεις του από ΙΙ/`16-12`-57 Β.Δ/τος.

Επειδή όμως εν τη πράξει ανέκυψαν θέματα ερμηνείας των προαναφερομένων

διατάξεων, παρέχομεν τας ακολούθους οδηγίας διά την ομοιόμορφην εφαρμογήν

τούτων κατά τον έλεγχον των τεχνικών επιχειρήσεων.

 Α. Εννοια Εργολαβίας και Υπεργολαβίας

Εργολαβία κατά το άρθρον 681 του Α.Κ., είναι η σύμβασις μισθώσεως έργου, καθ'

ην, ο μεν εργολάβος υποχρεούται εις εκτέλεσιν του έργου, ο δε εργοδότης εις

καταβολήν της συμπεφωνημένης αμοιβής.

Τα ουσιώδη όθεν στοιχεία της εννοίας της εργολαβίας βάσει των οποίων

διακρίνεται άλλων παραπλησίων συμβατικών σχέσεων και δη της συμβάσεως μισθώσεως

εργασίας, πωλήσεως κ.λπ., είναι "η εκτέλεσις έργου", η "απόληψις αμοιβής" και

"η σύναψις συμφωνίας".

Υπεργολαβία κατά τας συνδυασμένας διατάξεις των άρθρων 681 και 684 του Α.Κ., ως

αύται ηρμενεύθησαν και υπό του Σ.τ.Ε. διά των υπ' αριθ. 2242/62, 796/62,

467/63, 2455/64, 2979/64 και 3075/64 αποφάσεών του, υφίσταται, οσάκις ο

εργολάβος αναθέτει την εκτέλεσιν του παρ' αυτού αναληφθέντος έργου ή μέρους

τούτου, εις έτερον πρόσωπον, τον υπεργολάβον, όστις αναλαμβάνει την κατασκευήν

τούτου έναντι ωρισμένης αμοιβής, χρησιμοποιών εργάτας μισθοδοτουμένους και

αμειβομένους παρ' αυτού. Εν τη περιπτώσει ταύτη, ο μεν εργολάβος επέχει θέσιν

εργοδότου έναντι του υπεργολάβου, ο δε αρχικός εργοδότης ουδένα νομικόν δεσμόν

έχει προς τον υπεργολάβον.

 Β. Εννοια Εργολάβου Τεχνικών Εργων

Εργολάβος ή εργολήπτης τεχνικών έργων, ως έχει ερμηνευθή υπό των Φορολογικών

Δικαστηρίων και έχει γίνει δεκτόν υπό της Διοικήσεως, είναι παν φυσικόν ή

νομικόν πρόσωπον του οποίου κυρία επαγγελματική απασχόλησις είναι η εργολαβική

εκτέλεσις τεχνικών έργων, ήτοι οικοδομικών, λιμενικών, υδραυλικών, οδοποιϊας,

γεφυροποιϊας, σιδηροδρόμων και έργων υπαίθρου εν γένει ασχέτως της διατηρήσεως

ή μη επαγγελματικής στέγης.

Ως τεχνικόν έργον θεωρείται και η εργασία προσθήκης, επί υφισταμένου ήδη

πράγματος, νέου τινός στοιχείου ή ιδιότης, ανεξαρτήτως αν τα συνδεόμενα θα

αποτελέσουν ενιαίον πράγμα ή μη (π.χ. εγκατάστασις μηχανημάτων).

Ειδικώτερον, επί των οικοδομικών έργων διευκρινίζεται ότι, εργολαβικαί εργασίαι

είναι αι αφορώσαι εις τας κατεδαφίσεις, εκσκαφάς θεμελίων, κατασκευάς μπετόν

αρμέ, λιθοδομάς, αμμοκονιάσματα, υδραυλικάς και ηλεκτρικάς εγκαταστάσεις,

πλακοστρώσεις, ξυλουργικάς εργασίες, υδροχρωματισμούς και ελαιοχρωματισμούς,

διακοσμήσεις, εγκαταστάσεις ανελκυστήρων κ.λπ.

Εις την ανωτέρω έννοιαν του εργολάβου, δεν περιλαμβάνονται κατ' αρχήν οι

ασκούντες εμπορικήν ή βιοτεχνικήν επιχείρησιν προμηθευταί οικοδομικών προϊόντων

και αν έτι, κατά τας συναλλακτικάς συνηθείας, πλην της πωλήσεως των προϊόντων

της επιχειρήσεώς των, εκτελούν και την παρεπομένην εργασίαν της τοποθετήσεως

αυτών εν τω πλαισίω του όλου εκτελούμενου έργου. Τούτο δε διότι, εις τάς

περιπτώσεις ταύτας το κύριον στοιχείον είναι η πώλησις του είδους και ουχί η

ανάληψις κατασκευής έργου, δι' ο και εφαρμόζονται αι περί πωλήσεως διατάξεις,

καθ' ας ούτι δικαιούνται εις απόληψιν τιμήματος (άρθρον 513 Α.Κ.) και ουχί

αμοιβής.

Δυνατόν όμως και εις τας περιπτώσεις ταύτας, ως και εις πάσαν ετέραν περίπτωσιν

καθ' ην, την, διά την κατασκευήν του έργου, απαιτουμένην ύλην χορηγεί ο

εργολάβος (π.χ. προμήθεια και εγκατάστασις μηχανημάτων), η εργασία της

τοποθετήσεως ή εγκαταστάσεως, το στοιχείον τουτέστιν της εκτελέσεως του έργου,

να εμφανίζεται διά της συμβάσεως ως κύριον (προέχον) έναντι του τοιούτου της

πωλήσεως, ότε έχουσιν εφαρμογήν αι περί μισθώσεως έργου διατάξεις και ουχί αι

τοιαύται περί πωλήσεως, καθ' όσον, κατά το άρθρον 683 Α.Κ., μόνον εν αμφιβολία,

δηλονότι οσάκις εκ της συμβάσεως δεν προκύπτει η κυρία παροχή, εφαρμόζονται αι

περί πωλήσεως διατάξεις.

Κατ' ακολουθίαν, ο νομικός χαρακτηρισμός συμβάσεως τινος εις ην αι παροχαί των

συμβαλλομένων ανήκουσι εις πλείονας τύπους συμβάσεων, είναι θέμα πραγματικόν,

και συνεπώς, εν εκάστη περιπτώσει δέον όπως εξευρίσκεται, εκ του περιεχομένου

της συμβάσεως και των συγκεκριμένων πραγματικών περιστατικών, ποία παροχή

τυγχάνει κυρία, προκειμένου βάσει αυτής να χαρακτηρισθή η συναφθείσα σύμβασις,

ως πώλησις ή μίσθωσις έργου.

ME ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ.ΑΝ ΤΑ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΤΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΕΝ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΡΓΟ

ΟΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΣΠΑΡΤΕΣ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ Η ΣΥΜΒΑΣΗ

PAN

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Οδηγός ελέγχου των τεχνικών επιχειρήσεων

Εγκύκλιος ΣΔΟΕ 105712/19.5.2003

Το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, ως υπηρεσία με αποστολή και στόχο την καταστολή και πάταξη του οικονομικού εγκλήματος, όπως αυτό εκδηλώνεται με τη φοροδιαφυγή, το λαθρεμπόριο, τις απάτες σε βάρος του κρατικού αλλά και του κοινοτικού προϋπολογισμού κ.λπ., δεν θα μπορούσε να μην ασχοληθεί με τον τόσο σοβαρό τομέα των τεχνικών επιχειρήσεων που, κατά γενική παραδοχή, η φοροδιαφυγή αποτελεί σημαντικό μέγεθος. Στα πλαίσια αυτά, σας κοινοποιούμε το παρόν κείμενο που φέρει τον τίτλο «Οδηγός ελέγχου των τεχνικών επιχειρήσεων», με την πεποίθηση ότι θα αποτελέσει ένα πρακτικό και εύχρηστο εργαλείο για τους υπαλλήλους του ΣΔΟΕ, αλλά και των άλλων φοροελεγκτικών υπηρεσιών (ΔΟΥ, ΤΕΚ, ΠΕΚ, ΕΘΕΚ) που ως κοινό στόχο έχουν την καταπολέμηση του απαράδεκτου κοινωνικά φαινομένου της φοροδιαφυγής και τη διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος.

ΓΕΝΙΚΑ

Η μελέτη των τεχνικών επιχειρήσεων προϋποθέτει τη γνώση και αποσαφήνιση των παρακάτω εννοιών:

α) Εργολαβία. Σύμφωνα με το άρθρο 681 του Α.Κ., εργολαβία είναι η σύμβαση μίσθωσης έργου, κατά την οποία ο μεν εργολάβος υποχρεούται σε εκτέλεση του έργου, ο δε εργοδότης σε καταβολή της αμοιβής που συμφωνήθηκε. Κατά συνέπεια, τα βασικά στοιχεία της έννοιας της εργολαβίας, με τα οποία διακρίνεται αυτή από άλλες παραπλήσιες συμβατικές σχέσεις και ιδίως από τη σύμβαση μίσθωσης εργασίας και τη σύμβαση πώλησης, είναι: η εκτέλεση έργου, η απόληψη αμοιβής και η σύναψη συμφωνίας.

β) Υπεργολαβία. Υπεργολαβία έχουμε όταν ο εργολάβος αναθέτει την εκτέλεση του έργου που έχει αναλάβει ή ένα μέρος του έργου σε κάποιο άλλο πρόσωπο, τον υπεργολάβο, ο οποίος αναλαμβάνει την κατασκευή του έναντι ορισμένης αμοιβής, χρησιμοποιώντας εργάτες οι οποίοι μισθοδοτούνται και αμείβονται από αυτόν (τον υπεργολάβο).

γ) Εργολάβος. Εργολάβος ή εργολήπτης τεχνικών έργων είναι κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει ως κύρια επαγγελματική απασχόλησή του την εργολαβική εκτέλεση τεχνικών έργων, δηλαδή οικοδομικών, λιμενικών, υδραυλικών, οδοποιίας, γεφυροποιίας, σιδηροδρόμων και έργων υπαίθρου γενικά, άσχετα εάν διατηρεί ή όχι επαγγελματική στέγη.

δ) Εργολαβικές επιχειρήσεις. Είναι εκείνες οι επιχειρήσεις που έχουν ως αντικείμενο την εκτέλεση εργασιών για την κατασκευή τεχνικού έργου που συνδέεται με το έδαφος. Συνεπώς, στην έννοια του εργολάβου δεν περιλαμβάνονται, καταρχήν, οι προμηθευτές οικοδομικών προϊόντων, οι οποίοι ασκούν εμπορική ή βιοτεχνική επιχείρηση, έστω και αν αυτοί, κατά τις συναλλακτικές συνήθειες, εκτός από την πώληση των προϊόντων της επιχείρησής τους εκτελούν και την παρεπόμενη εργασία της τοποθέτησής τους στο πλαίσιο του όλου εκτελούμενου έργου. Τούτο συμβαίνει γιατί το κύριο στοιχείο, στις περιπτώσεις αυτές, είναι η πώληση του είδους και όχι η ανάληψη κατασκευής έργου.

ε) Τεχνικά έργα. Ως τεχνικά έργα νοούνται τα οικοδομικά έργα, τα λιμενικά, τα υδραυλικά, οδοποιίας, γεφυροποιίας, σιδηροδρόμων και γενικά έργα υπαίθρου και όχι η κατασκευή βιομηχανικών και βιοτεχνικών προϊόντων (Σ.τ.Ε.1582/1964, 227/1961 και Φορ. Εφ. Αθηνών 2504/1974). Στην περίπτωση οικοδομικών έργων, εργολαβικές εργασίες ειδικότερα είναι εκείνες που αφορούν τις κατεδαφίσεις, εκσκαφές θεμελίων, κατασκευής μπετόν αρμέ, λιθοδομές, αμμοκονιάματα, ξυλουργικές εργασίες, υδροχρωματισμούς και ελαιοχρωματισμούς, διακοσμήσεις, εγκαταστάσεις ανελκυστήρων κ.λπ., που έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία συστατικών μερών του ακινήτου.

στ) Υλικά. Το Σ.τ.Ε. με την υπ’ αριθ. 792/1982 απόφασή του δέχεται ότι ως χρησιμοποιούμενα υλικά λογίζονται μόνο τα υλικά για το έργο αυτό καθεαυτό, δηλαδή εκείνα που ενσωματώνονται σ’ αυτό για την υλική διαμόρφωσή του και όχι τα κάθε είδους εφόδια, τα οποία δεν ενσωματώνονται στο έργο αυτό καθεαυτό, αλλά χρησιμοποιούνται για την κίνηση του παραγωγικού μηχανισμού της οικείας εργολαβικής επιχείρησης, όπως είναι τα καύσιμα, τα λιπαντικά των μηχανημάτων κ.λπ.

Τέλος, οι τεχνικές επιχειρήσεις διακρίνονται:

α) Στις οικοδομικές, που ασχολούνται με την κατασκευή και πώληση οικοδομών, δηλαδή αυτοτελών οικοδομών, διαμερισμάτων, πολυκατοικιών, καταστημάτων κ.λπ. είτε με ανάθεση των οικοδομικών εργασιών σε εργολάβους για λογαριασμό τους είτε με απευθείας ανέγερση των οικοδομών από τις ίδιες (αυτεπιστασία κ.λπ.). Οι επιχειρήσεις αυτές πρέπει να διακρίνονται από τις επιχειρήσεις μεταπώλησης ακινήτων, οι οποίες περιορίζονται στην αγορά και πώληση έτοιμων οικοδομών και

β) Στις κυρίως τεχνικές, που ασχολούνται με την κατασκευή τεχνικών έργων για λογαριασμό τρίτων, δημόσιων φορέων ή ιδιωτικών εταιριών (δημόσια έργα, ανέγερση φραγμάτων, κατασκευή δρόμων κ.λπ., ιδιωτικά έργα ως κατασκευές ακινήτων κ.λπ.).

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

1. ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ

Ο φορολογικός νόμος στο άρθρο 34 διακρίνει τις τεχνικές επιχειρήσεις στις εξής κατηγορίες, ανάλογα με το αντικείμενο εργασιών:

- Οικοδομικές επιχειρήσεις.

- Εργοληπτικές επιχειρήσεις δημόσιων τεχνικών έργων.

- Εργοληπτικές επιχειρήσεις κατασκευής ιδιωτικών – τεχνικών έργων.

Για καθεμία από τις παραπάνω κατηγορίες τεχνικών επιχειρήσεων προβλέπεται ειδικότερος τρόπος προσδιορισμού των ακαθάριστων εσόδων και ειδικότεροι συντελεστές προσδιορισμού των καθαρών κερδών τους.

Ειδικότερα:

1.1. Φορολογία οικοδομικών επιχειρήσεων

Τα εισοδήματα από οικοδομικές επιχειρήσεις, δηλαδή αυτών που ασχολούνται με την ανέγερση και πώληση διαμερισμάτων κ.λπ., προσδιορίζονται τεκμαρτά, δηλαδή με τη χρήση ΣΚΚ επί των ακαθάριστων εσόδων.

Ακαθάριστα έσοδα οικοδομικών επιχειρήσεων

Ως ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων που ασχολούνται με την πώληση ανεγειρόμενων οικοδομών, θεωρείται η αξία των αυτοτελών οικοδομών, διαμερισμάτων, πολυκατοικιών, καταστημάτων, γραφείων, αποθηκών κ.λπ., όπως προσδιορίζονται με το αντικειμενικό σύστημα φορολογίας στη ΦΜΑ κατά τα άρθρα 41 και 41α’ του Ν.1249/1982.

Αν όμως το τίμημα που καθορίζεται στα οικεία πωλητήρια συμβόλαια είναι μεγαλύτερο από την πιο πάνω αντικειμενική αξία, ως ακαθάριστα έσοδα λαμβάνονται τα καθορισμένα σ’ αυτά (συμβόλαια) μεγαλύτερα τιμήματα.

Σε περιοχές που δεν ισχύει το αντικειμενικό σύστημα φορολογίας ακινήτων στη ΦΜΑ, ως ακαθάριστα έσοδα θεωρείται:

- Το καθοριζόμενο στα πωλητήρια συμβόλαια τίμημα πώλησης διαμερισμάτων κ.λπ.

- Η διαφορά μεταξύ του καθοριζόμενου στα πωλητήρια συμβόλαια τιμήματος και της πραγματικής ή αγοραίας αξίας του ακινήτου, που προσδιορίζεται κατά τις διατάξεις του φόρου μεταβίβασης ακινήτων.

Χρόνος κτήσης ακαθάριστων εσόδων οικοδομικών επιχειρήσεων

Χρόνος κτήσης των ακαθάριστων εσόδων των οικοδομικών επιχειρήσεων θεωρείται η ημέρα σύνταξης του οριστικού πωλητηρίου συμβολαίου. Αν όμως έχει συνταχθεί συμβολαιογραφικό προσύμφωνο και το οριστικό συμβόλαιο δεν έχει συνταχθεί μέσα σε διάστημα δύο (2) ετών από την ημέρα σύνταξης του προσυμφώνου, ως χρόνος κτήσης του ακαθάριστου εσόδου θεωρείται η ημέρα κατά την οποία συμπληρώνονται δύο (2) χρόνια από την ημέρα σύνταξης του προσυμφώνου.

1.2. Εισόδημα επιχειρήσεων που ασχολείται με την εργοληπτική κατασκευή δημόσιων και ιδιωτικών τεχνικών έργων

Το καθαρό κέρδος των πιο πάνω επιχειρήσεων, δηλαδή αυτών που ασχολούνται με την εργοληπτική κατασκευή δημόσιων ή ιδιωτικών τεχνικών έργων γενικά, καθώς και εκείνων που ασχολούνται με την εκτέλεση μηχανολογικών και ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων, εξευρίσκεται τεκμαρτά με τη χρήση ΣΚΚ επί των ακαθάριστων εσόδων.

Ακαθάριστα έσοδα σε δημόσια κ.λπ. τεχνικά έργα

Τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων που ασχολούνται με την εργολαβική κατασκευή τεχνικών έργων ή την εκτέλεση μηχανολογικών και ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων του Δημοσίου, Δήμων και Κοινοτήτων, δημόσιων επιχειρήσεων ή εκμεταλλεύσεων, οργανισμών ή επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας και των ΝΠΔΔ γενικά, είναι τα εργολαβικά ανταλλάγματα που πιστοποιούνται με τους σχετικούς λογαριασμούς μέσα στη χρήση, μειωμένα κατά τα ποσά που παρακρατούνται λόγω εγγυήσεων καλής εκτέλεσης των έργων, τα οποία φορολογούνται στη χρήση που εισπράχθηκαν.

Ακαθάριστα έσοδα επιχειρήσεων ιδιωτικών τεχνικών έργων

α) Για επιχειρήσεις που ασχολούνται με την εργολαβική κατασκευή τεχνικών έργων ή οικοδομών (βιομηχανοστάσια, λοιπές επαγγελματικές εγκαταστάσεις), την εκτέλεση μηχανολογικών και ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων σε ιδιώτες, ως ακαθάριστα έσοδα λαμβάνεται η αξία του έργου που εκτελέστηκε στη χρήση.

β) Για επιχειρήσεις που εκτελούν ιδιωτικά τεχνικά έργα κ.λπ. κατά τα παραπάνω, χωρίς τη χρησιμοποίηση ίδιων υλικών, ως ακαθάριστα έσοδα λαμβάνεται η αξία του έργου που έχει εκτελεσθεί κατά τη διάρκεια της χρήσης, χωρίς να υπολογισθεί η αξία των υλικών.

1.3. Εξεύρεση καθαρών κερδών οικοδομικών και τεχνικών επιχειρήσεων

Τα καθαρά κέρδη των οικοδομικών και τεχνικών επιχειρήσεων εξευρίσκονται με τη χρήση ΣΚΚ επί των ακαθάριστων εσόδων, ως εξής:

α) 15% για τις επιχειρήσεις που ανεγείρουν οικοδομές.

β) 10% για τα έσοδα από δημόσια τεχνικά έργα που εκτελεί ο εργολάβος, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη αν χρησιμοποιεί ή όχι δικά του υλικά.

γ) 12% για τα έσοδα από ιδιωτικά τεχνικά έργα που ο εργολάβος χρησιμοποιεί δικά του υλικά και

δ) 25% για τα έσοδα από ιδιωτικά τεχνικά έργα που ο εργολάβος δεν χρησιμοποιεί δικά του υλικά.

1.4. Προσαύξηση των πιο πάνω ΣΚΚ

Οι πιο πάνω ΣΚΚ προσαυξάνονται στις πιο κάτω περιπτώσεις:

- 100%: Στην περίπτωση που η επιχείρηση δεν τηρεί τα προβλεπόμενα από τον ΚΒΣ βιβλία ή στοιχεία ή τηρεί βιβλία κατώτερης κατηγορίας.

- Μέχρι 60%: Στην περίπτωση που οι εμφανιζόμενες ως πραγματοποιηθείσες δαπάνες κατασκευής στα βιβλία της βρίσκονται σε προφανή δυσαναλογία προς το πραγματικό κόστος. Δεν υπάρχει προφανής δυσαναλογία όταν η διαφορά μεταξύ δαπανών και πραγματικού κόστους είναι μέχρι 20% του πραγματικού κόστους κατασκευής.

1.5. Λογιστικός προσδιορισμός κερδών

Με τις διατάξεις της παρ. 7 του άρθρου 7 του Ν.2940/2001 επήλθαν τροποποιήσεις στον προβλεπόμενο από τις διατάξεις του άρθρου 34 του Ν.2238/1994 ειδικό (τεκμαρτό) τρόπο προσδιορισμού των καθαρών κερδών των τεχνικών επιχειρήσεων. Ετσι, από το οικονομικό έτος 2003 (χρήση 2002) τα καθαρά κέρδη των προσώπων της παρ. 1 του άρθρου 101 του Ν.2238/1994 (ημεδαπές Α.Ε., δημόσιες, δημοτικές και κοινοτικές επιχειρήσεις και εκμεταλλεύσεις κερδοσκοπικού χαρακτήρα, ανεξάρτητα εάν αποτελούν ή όχι ίδια νομικά πρόσωπα, οι συνεταιρισμοί, οι αλλοδαπές επιχειρήσεις και οι ημεδαπές Ε.Π.Ε.) που ασχολούνται με την ανέγερση οικοδομών και την κατασκευή δημόσιων και ιδιωτικών τεχνικών έργων, καθώς και των κοινοπραξιών στις οποίες τα ανωτέρω πρόσωπα συμμετέχουν, προσδιορίζονται με τις γενικές διατάξεις της φορολογίας εισοδήματος, δηλαδή με έκπτωση των εξόδων από τα ακαθάριστα έσοδά τους (λογιστικός προσδιορισμός).

Οι ανωτέρω διατάξεις, σύμφωνα με το άρθρο 16 του Ν.2992/2002, εφαρμόζονται για δημόσια ή ιδιωτικά τεχνικά έργα που αναλαμβάνονται από την 1.1.2002 και μετά, καθώς και για οικοδομές των οποίων η έναρξη της ανέγερσης πραγματοποιείται από την ημερομηνία αυτή και μετά.

1.6. Επιχειρήσεις για τις οποίες εξακολουθεί να ισχύει ο τεκμαρτός τρόπος προσδιορισμού των κερδών τους

Σύμφωνα με τα ανωτέρω, ο τεκμαρτός (ειδικός) τρόπος προσδιορισμού των οικονομικών αποτελεσμάτων εξακολουθεί να ισχύει για τις επιχειρήσεις που ασκούν ατομικά τη δραστηριότητά τους ή λειτουργούν με τη μορφή κάποιου από τα αναφερόμενα στην παρ. 4 του άρθρου 2 πρόσωπα (Ο.Ε., Ε.Ε., κοινοπραξίες στις οποίες δεν συμμετέχει νομικό πρόσωπο της παρ. 1 του άρθρου 101 κ.λπ.), ανεξάρτητα από την κατηγορία των βιβλίων που τηρούν (ΕΔΥΟ 1105743/10736/ΠΟΛ.1256/15.11.2001).

1.7. Φορολογία διαφοράς τεκμαρτών - λογιστικών κερδών

Σύμφωνα με τις διατάξεις των παρ. 5 και 6 του άρθρου 34 του Ν.2238/1994, για να προσδιορισθούν τα καθαρά κέρδη των νομικών προσώπων της παρ. 4 του άρθρου 2, δηλαδή των Ο.Ε. και Ε.Ε., των κοινωνιών αστικού δικαίου που ασκούν επιχείρηση ή επάγγελμα, των αστικών εταιριών, των συμμετοχικών ή αφανών εταιριών και των κοινοπραξιών και ακόμη των ατομικών επιχειρήσεων που τηρούν βιβλία και στοιχεία Γ’ κατηγορίας και τα οποία προέρχονται από ανέγερση και πώληση οικοδομών και εργοληπτική κατασκευή δημόσιων ή ιδιωτικών έργων, στα καθαρά κέρδη που προκύπτουν τεκμαρτά με τη χρήση των συντελεστών 15%, 10%, 12% ή 25% προστίθεται ποσοστό 40% της διαφοράς των τεκμαρτών κερδών και των μεγαλύτερων κερδών που δηλώνονται ή προκύπτουν από τον έλεγχο. Το ποσό που προκύπτει με την προσθήκη του ποσοστού αυτού στα τεκμαρτά κέρδη, αποτελεί το καθαρό κέρδος που θα υπαχθεί σε φορολογία.

Το υπόλοιπο των κερδών που έχουν προκύψει λογιστικά και δεν φορολογήθηκε, μεταφέρεται και εμφανίζεται στα βιβλία της επιχείρησης στο λογαριασμό «Αφορολόγητα κέρδη τεχνικών και οικοδομικών επιχειρήσεων».

Τα παραπάνω δεν εφαρμόζονται στα νομικά πρόσωπα της παρ. 4 του άρθρου 2, των οποίων μέλη είναι αποκλειστικά ημεδαπές Α.Ε. και Ε.Π.Ε.

1.8. Προσδιορισμός του ελάχιστου κόστους κατασκευής οικοδομών

Με τις διατάξεις του άρθρου 35 του Ν.2238/1994, καθιερώθηκε αντικειμενικό σύστημα προσδιορισμού του ελάχιστου κόστους κατασκευής των οικοδομών και των ελάχιστων ποσοστών συμμετοχής των επιμέρους εργασιών στο συνολικό κόστος κατασκευής, προκειμένου να εφαρμοσθούν οι διατάξεις της φορολογίας εισοδήματος και του ΦΠΑ στις επιχειρήσεις των εργολάβων και υπεργολάβων και γενικά και κάθε επιτηδευματία που εκτελεί οποιαδήποτε επιμέρους εργασία σε οικοδομή που ανεγείρεται, καθώς και στις επιχειρήσεις που ασχολούνται με την κατασκευή και την ανέγερση οικοδομών.

Σύμφωνα με τα ανωτέρω, υποκείμενοι στο αντικειμενικό σύστημα προσδιορισμού του ελάχιστου κόστους κατασκευής των οικοδομών είναι οι οικοδομικές επιχειρήσεις που ασχολούνται με την κατασκευή και πώληση οικοδομών, καθώς και οι εργολάβοι και υπεργολάβοι και γενικά οι επιχειρήσεις που εκτελούν οποιαδήποτε επιμέρους εργασία σε ανεγειρόμενη οικοδομή.

Με τον όρο «ελάχιστο κόστος» νοείται το καθαρό κατασκευαστικό κόστος, στο οποίο περιλαμβάνεται η αξία αγοράς των υλικών με το ΦΠΑ και την αμοιβή εργασίας, η οποία προσφέρεται απευθείας ή μέσω υπεργολάβου, χωρίς τις ασφαλιστικές εισφορές και το ΦΠΑ.

Για τον προσδιορισμό του ελάχιστου κόστους των οικοδομών και των ποσοστών συμμετοχής των επιμέρους εργασιών λαμβάνεται υπόψη:

α) Οι τιμές εκκίνησης κόστους κατά τετραγωνικό μέτρο, οι οποίες αναπροσαρμόζονται με βάση τη μεταβολή του δείκτη κόστους κατασκευής κτιρίων της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδας.

β) Συντελεστές αναγωγής των βοηθητικών χώρων των διαφόρων κατηγοριών οικοδομών σε κύριους χώρους αυτών.

γ) Συντελεστές αυξομείωσης των τιμών εκκίνησης, για τον προσδιορισμό του συνολικού κόστους, ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου κτιρίου, όπως μέγεθος, ποιότητα, αριθμός όψεων.

δ) Πίνακες των ελάχιστων ποσοστών συμμετοχής των επιμέρους εργασιών στο συνολικό κόστος. Σε επιμέρους εργασίες ή σε κτίρια με ιδιαιτερότητες, όπου δεν ορίζονται ελάχιστα ποσοστά συμμετοχής, αυτά καθορίζονται από το μηχανικό μελετητή της οικοδομής, πριν από την έκδοση της οικοδομικής άδειας.

2. ΚΩΔΙΚΑΣ ΒΙΒΛΙΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ (Π.Δ.186/1992)

2.1. Ενταξη σε κατηγορία βιβλίων

Η ένταξη των τεχνικών επιχειρήσεων σε κατηγορία βιβλίων οριοθετείται κυρίως από τις διατάξεις του δεύτερου εδαφίου της παρ. 2 του άρθρου 4 και της περ. α’ της παρ. 3 του ίδιου άρθρου, ως ακολούθως:

Βιβλία Β’ κατηγορίας

α) Από τις ατομικές επιχειρήσεις, προσωπικές εταιρίες, κοινωνίες, αστικές εταιρίες, κοινοπραξίες στις οποίες δεν συμμετέχουν Α.Ε. ή Ε.Π.Ε. και γενικά πρόσωπα του άρθρου 101, παρ. 1 του Ν.2238/1994, για τα ιδιωτικά έργα που αναλαμβάνουν ανεξαρτήτως ποσού και φορολογούνται κατ’ ειδικό τρόπο στη φορολογία εισοδήματος.

β) Από τις ίδιες ως άνω επιχειρήσεις για τα δημόσια έργα που αναλαμβάνουν, συμβατικής αξίας έκαστο, κάτω του ορίου τήρησης βιβλίων Γ’ κατηγορίας και οι οποίες φορολογούνται κατ’ ειδικό τρόπο στη φορολογία εισοδήματος.

Σημείωση: Οριο τήρησης βιβλίων Γ’ κατηγορίας από 1.1.2003 άνω των 1.000.000 ευρώ.

Βιβλία Γ’ κατηγορίας

α) Από τα πρόσωπα της παρ. 1 του άρθρου 101 του Ν.2238/1994, δηλαδή Α.Ε., Ε.Π.Ε., δημόσιες, δημοτικές επιχειρήσεις, συνεταιρισμοί για τα δημόσια ή ιδιωτικά τεχνικά έργα που αναλαμβάνονται από 1.1.2002 και μετά, καθώς και οικοδομές των οποίων η έναρξη της ανέγερσης πραγματοποιείται από την ημερομηνία αυτή και μετά, ανεξαρτήτως ύψους εσόδων.

β) Από τις κοινοπραξίες που έχουν ένα τουλάχιστον μέλος από τα πρόσωπα του άρθρου 101, παρ. 1 του Ν.2238/1994 και για τις ίδιες με την προηγούμενη περ. α’ δραστηριότητες.

γ) Από οποιαδήποτε νομικής μορφής επιχείρηση ή κοινοπραξία (με οποιαδήποτε μέλη) κατασκευής δημόσιου έργου, με συμβατική αξία άνω του ορίου τήρησης βιβλίων Γ’ κατηγορίας.

2.2. Τήρηση βιβλίου αποθήκης

Ο κατασκευαστής δημόσιων ή ιδιωτικών τεχνικών έργων ο οποίος, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 7, παρ. 7 του Ν.2940/2001 και του άρθρου 16, παρ. 1 και 3 του Ν.2992/2002, φορολογείται με τις γενικές διατάξεις (λογιστικό αποτέλεσμα), υποχρεούται σε τήρηση βιβλίου αποθήκης λόγω του τρόπου φορολόγησής του. Με την εγκύκλιο ΠΟΛ.1143/30.4.2002 του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών διευκρινίστηκε ότι η υποχρέωση τήρησης βιβλίου αποθήκης και παραγωγής κοστολογίου θα δημιουργηθεί από 1.1.2004 και εφεξής, εφόσον κατά τις δύο προηγούμενες χρήσεις (2002 και 2003) τα έσοδά τους θα υπερβούν το προβλεπόμενο όριο (άρθρο 8).

Επισημαίνεται ότι για την υποχρέωση τήρησης βιβλίου αποθήκης, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα, δεν θα ληφθούν υπόψη τα ακαθάριστα έσοδα από τα έργα που είχαν αναληφθεί ή ξεκινήσει πριν την 1.1.2002, αλλά μόνο τα έσοδα από τα νέα έργα και τυχόν άλλες δραστηριότητες.

2.3. Τήρηση βιβλίων υποκαταστήματος

Σύμφωνα με την περ. β’ της παρ. 4 του άρθρου 9, δεν υπάρχει υποχρέωση τήρησης βιβλίων υποκαταστήματος μεταξύ των άλλων και για τις οποιεσδήποτε πρόσκαιρες εγκαταστάσεις, όπως τα εργοτάξια κατασκευαστικών επιχειρήσεων.

2.4. Χρόνος έκδοσης φορολογικών στοιχείων

Ο χρόνος έκδοσης των φορολογικών στοιχείων αξίας των τεχνικών έργων ή εγκαταστάσεων δεν συνδέεται με το χρόνο έκδοσης των δελτίων αποστολής με τα οποία διακινήθηκαν υλικά προς το έργο, αλλά με την ολοκλήρωση, παράδοση ή επιμέτρηση του έργου και συγκεκριμένα εκδίδεται:

α) Απόδειξη σε εκτέλεση τεχνικού έργου ή εγκατάστασης:

Κατά την παράδοση του έργου ή της εγκατάστασης και πάντως πριν από το τέλος της διαχειριστικής περιόδου για το έργο που έχει εκτελεστεί.

β) Τιμολόγιο τεχνικών έργων:

Για τα ιδιωτικά τεχνικά έργα

- Σ’ ένα (1) μήνα από την προσωρινή επιμέτρηση και εντός της ίδιας φορολογικής περιόδου (ΦΠΑ) που έγινε η επιμέτρηση.

- Αν δεν έχει γίνει επιμέτρηση, κατά την παράδοση του έργου, άρθρο 12, παρ. 15.

- Εάν δεν παραδοθεί το έργο μέχρι το τέλος της χρήσης, τιμολογείται το τμήμα του έργου που έχει εκτελεστεί.

Για τα δημόσια τεχνικά έργα

Εκδίδεται τιμολόγιο για τα πιστοποιούμενα εργολαβικά ανταλλάγματα, εντός της χρήσης. Το τιμολόγιο αυτό εκδίδεται στο χρόνο της πιστοποίησης και μέχρι το τέλος της χρήσης.

Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 3, 12, 13 και 19 του ΚΒΣ προκύπτουν τα εξής:

α) Οταν εκτελείται ένα νέο τεχνικό έργο με υλικά του εργολάβου, πρέπει να εκδίδεται τιμολόγιο πώλησης ή απόδειξη λιανικής πώλησης, γιατί πρόκειται για παραγωγή και πώληση αγαθού (τεχνικού έργου).

β) Οταν εκτελείται ένα τεχνικό έργο με υλικά του κύριου του έργου, δηλαδή του ιδιοκτήτη, εκδίδεται τιμολόγιο ή απόδειξη παροχής υπηρεσιών, γιατί πρόκειται για προσφορά υπηρεσιών κατασκευής τεχνικού έργου.

γ) Οταν γίνονται επισκευές, συντηρήσεις ή βελτιώσεις τεχνικών έργων ή εγκαταστάσεων, λαμβάνει χώρα παροχή υπηρεσιών, εφόσον χρησιμοποιούνται υλικά του εργολάβου και η αξία τους δεν υπερβαίνει το 1/3 της συνολικής αμοιβής, οπότε εκδίδονται τιμολόγια ή αποδείξεις παροχής υπηρεσιών.

2.5. Ρύθμιση θεμάτων σχετικά με την έκδοση τιμολογίων και απόδοση του ΦΠΑ, σε περίπτωση εισφοράς δημόσιων έργων ή τμήματος αυτών από τον ανάδοχο σε εταιρία ή κοινοπραξία εκτέλεσης τεχνικών έργων

Με την υπ’ αριθ. Π.1944/1761/477/ΠΟΛ.91/19.3.1987 ΑΥΟ ρυθμίζεται ο τρόπος επιβολής και απόδοσης του ΦΠΑ στο Δημόσιο, καθώς και ο τρόπος τιμολόγησης από τους εργολήπτες – αναδόχους τεχνικών έργων του Δημοσίου, Δήμων ή Κοινοτήτων και λοιπών προσώπων που αναφέρονται στην απόφαση αυτή είτε τα πρόσωπα αυτά (εργολήπτες – ανάδοχοι) εκτελούν άμεσα τα τεχνικά έργα είτε έμμεσα με την εισφορά των έργων σε κατασκευαστική εταιρία ή κοινοπραξία στην οποία συμμετέχουν.

Σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ανωτέρω απόφαση, σε περίπτωση κατά την οποία η κατασκευή του τεχνικού έργου δεν ενεργείται από τον εργολήπτη – ανάδοχο, αλλά από εταιρία ή κοινοπραξία στην οποία έχει εισφερθεί το έργο και της οποίας μέλος είναι και ο εργολήπτης – ανάδοχος, προβλέπεται η έκδοση τιμολογίου, κατά τις διατάξεις του ΚΒΣ, με τον αναλογούντα στην αξία ΦΠΑ από την κατασκευάστρια του έργου εταιρία ή κοινοπραξία προς τον εργολήπτη - ανάδοχο του έργου και στη συνέχεια η έκδοση ισόποσου μ’ αυτό της εταιρίας ή κοινοπραξίας τιμολογίου με τον αναλογούντα ΦΠΑ, από τον εργολήπτη – ανάδοχο προς τον εργοδότη (Δημόσιο, Δήμους, Κοινότητες κ.λπ.).

Με τον ως άνω τρόπο τιμολόγησης ο εργολήπτης – ανάδοχος στις περιοδικές δηλώσεις ΦΠΑ εμφανίζει μηδενικό αποτέλεσμα (ΦΠΑ εκροών – ΦΠΑ εισροών), ενώ τα έσοδά του που προκύπτουν από τα τιμολόγια που εκδίδει προς το Δημόσιο, Δήμους κ.λπ., δεν αποτελούν γι’ αυτόν ακαθάριστα έσοδα για την εφαρμογή των διατάξεων του δεύτερου, τρίτου και τέταρτου εδαφίου της περ. α’ της παρ. 3 του άρθρου 34 του Ν.2238/1994 περί φορολογίας εισοδήματος, αλλά θεωρούνται κτώμενα από την εταιρία ή κοινοπραξία στην οποία εισφέρθηκε το έργο και η εισφορά αυτή δεν θεωρείται υπεργολαβία.

Περαιτέρω, με την έκδοση και ισχύ της υπ’ αριθ. Δ17α/01/13/ΦΝ.430/2002 (ΦΕΚ 267/Β’/6.3.2002) απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Εργων, περί των «όρων και διαδικασίας έγκρισης κατασκευαστικής κοινοπραξίας και υπεργολαβίας», κατ’ εξουσιοδότηση του Ν.2940/2001, προβλέπεται η έγκριση ή όχι από την προϊσταμένη αρχή της σύστασης της κατασκευαστικής κοινοπραξίας και εφόσον η έγκριση αυτή δοθεί, ο ανάδοχος υποκαθίσταται από την κοινοπραξία στην κατασκευή του έργου.

Ετσι, σε περίπτωση εκτέλεσης τεχνικών έργων του Δημοσίου, Δήμων και Κοινοτήτων κ.λπ. από κοινοπραξίες στις οποίες εισφέρθηκαν τα έργα, μετά από την έγκριση των κοινοπραξιών από τις δημόσιες αρχές, θα πρέπει η κοινοπραξία να εκδίδει τα νόμιμα φορολογικά στοιχεία του ΚΒΣ (τιμολόγια κ.λπ.) απευθείας προς την προϊσταμένη δημόσια αρχή και όχι προς την ανάδοχο, μη ακολουθούμενης στην περίπτωση αυτή της διαδικασίας που προβλέπεται από την ανωτέρω ΑΥΟ.

3. ΛΟΙΠΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΕΣ

3.1. Αποσβέσεις πάγιων στοιχείων εργοληπτικών επιχειρήσεων δημόσιων και ιδιωτικών τεχνικών έργων

Τα ποσοστά απόσβεσης των ανωτέρω επιχειρήσεων ορίζονται σύμφωνα με την παρ. 7 του άρθρου 7 του Π.Δ.100/1998, ως ακολούθως:

α) Για ξυλεία, η οποία χρησιμοποιείται σε οικοδομικά και άλλα τεχνικά έργα, σε 30%.

β) Για μεταλλικά ικριώματα, σε 10%.

γ) Για προωθητήρες γαιών (μπουλντόζες), φορτωτικές, ισοπεδωτές, αεροσυμπιεστές, εκσκαφές, ασφαλτικά μηχανήματα, γεωτρύπανα, αναβατόρια, μηχανικά φτυάρια, αυτοκινούμενους αποξεστήρες, θραυστήρες, τριβείς, σιλοκόσκινα, δονητές και αναμικτήρες σκυροδέματος, οδοστρωτήρες κ.λπ., σε 15%.

4. ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΑΝΕΓΕΙΡΟΥΝ ΟΙΚΟΔΟΜΕΣ

4.1. Υποβολή αντιγράφου άδειας ανέγερσης πολυώροφης οικοδομής

Με τις διατάξεις του άρθρου 18 του Ν.820/1978 καθιερώθηκε η υποχρέωση, γι’ αυτόν που ανεγείρει πολυώροφη οικοδομή, να υποβάλει, πριν από την έναρξη των εργασιών αυτής, αντίγραφο της οικοδομικής άδειας στον προϊστάμενο της ΔΟΥ της περιφέρειας ανέγερσης της πολυώροφης οικοδομής.

4.2. Υποβολή στοιχείων για τους εργολάβους και υπεργολάβους

Με τις διατάξεις του άρθρου 19 του Ν.820/1978 – όπως ισχύει από 1.1.2002 μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 5 του Ν.2954/2001 – καθιερώθηκε η υποχρέωση σε οποιονδήποτε αναθέτει σε εργολάβο ή υπεργολάβο την εκτέλεση τεχνικών έργων αξίας μεγαλύτερης των 6.000,00 ευρώ να γνωστοποιεί με δήλωσή του, πριν την έναρξη των εργασιών, στον αρμόδιο για τη φορολογία του προϊστάμενο της ΔΟΥ τα στοιχεία του εργολάβου ή υπεργολάβου που ανέλαβε την εκτέλεση του έργου ή να καταθέτει σ’ αυτόν αντίγραφο του συμφωνητικού ανάληψης των εργασιών.

5. ΜΕΘΟΔΟΙ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ

- Αποτύπωση διαφορετικών ποσών (αξιών) στα πρωτότυπα και στα στελέχη (πλαστά στοιχεία), ιδίως σε περιπτώσεις εκτέλεσης δημόσιων έργων.

- Η λήψη ανακριβών φορολογικών στοιχείων αξίας αγορών και υπηρεσιών, ιδίως από υπεργολάβους και διάφορους επιτηδευματίες που ασχολούνται με την πώληση οικοδομικών υλικών, σε περίπτωση που το κόστος κατασκευής της οικοδομής υπερβαίνει τις αντικειμενικές αξίες.

- Η χρήση, ιδιαίτερα μετά την εφαρμογή του λογιστικού τρόπου προσδιορισμού των κερδών, πλαστών και εικονικών φορολογικών στοιχείων.

Οι κυριότεροι λόγοι είναι οι εξής:

α) Η αποφυγή ή η μείωση καταβολής άμεσων και έμμεσων φόρων.

Η αποφυγή άμεσων φόρων συντελείται με την αύξηση είτε των δαπανών είτε του κόστους πωληθέντων, με τιμολόγια για ανύπαρκτες δαπάνες ή αγορές που έχουν σαν αποτέλεσμα τη μείωση των κερδών.

Η αποφυγή των έμμεσων φόρων εντοπίζεται κυρίως στο ΦΠΑ, με τη διόγκωση του ΦΠΑ των εισροών, ο οποίος συμψηφίζεται με το ΦΠΑ των εκροών, με τιμολόγια για ανύπαρκτες αγορές και δαπάνες.

Επισημαίνεται ότι με τις διατάξεις του άρθρου 25 του Ν.3091/2002 δόθηκε νέα αναστολή για την εφαρμογή του ΦΠΑ στα ακίνητα των οποίων η άδεια κατασκευής θα εκδοθεί πριν την 1.1.2005, καθώς και για τα εργολαβικά προσύμφωνα ανέγερσης οικοδομής με το σύστημα της αντιπαροχής, τα οποία συντάχθηκαν μετά την 21.8.1986 και η σχετική άδεια θα εκδοθεί πριν την 1.1.2005.

β) Η μείωση της διαφοράς μεταξύ των δαπανών κατασκευής και πραγματικού κόστους στο 20% του πραγματικού κόστους κατασκευής για τους λόγους που αναφέρονται παραπάνω.

γ) Η έκδοση τιμολογίων για εκτέλεση εργασιών και προμήθεια υλικών σε χρόνο μεταγενέστερο των πιστοποιήσεων των έργων και σε ποσότητες δυσανάλογες με τις προϋπολογισθείσες εργασίες και την προσφορά ανάληψης του έργου. Στην περίπτωση αυτή, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για εικονικότητα των στοιχείων αυτών.

Συνήθως, η εργολήπτρια τεχνική εταιρία αναθέτει τα επιμέρους τμήματα του έργου σε τρίτους υπεργολάβους. Σ’ αυτή την περίπτωση, πρέπει να εξετάζεται:

γα) Αν στα φορολογικά στοιχεία που λαμβάνει από αυτούς εμφανίζονται εκτελεσθείσες εργασίες ή προμήθειες υλικών με μεταγενέστερες ημερομηνίες από τις πιστοποιήσεις τους.

γβ) Αν οι τιμολογηθείσες εργασίες από τους υπεργολάβους βρίσκονται σε δυσαναλογία με τις προϋπολογισθείσες με βάση την προσφορά ανάληψης του έργου.

γγ) Αν τιμολογούνται υλικά άσχετα με το είδος του έργου που κατασκευάζεται.

γδ) Αν διαθέτουν τον απαραίτητο μηχανολογικό εξοπλισμό (μηχανήματα εκσκαφών, φορτωτές κ.λπ.).

Αρμόδια για την πληροφόρηση η Διεύθυνση 13η - Τμήμα Ε’ του ΥΠΕΧΩΔΕ όπου τηρείται μητρώο μηχανημάτων έργου.

6. ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

6.1. Ελεγχος βιβλίων και στοιχείων

Ο ανωτέρω έλεγχος πρέπει να συμπεριλαμβάνει όλα τα στοιχεία ενός ουσιαστικού και σε βάθος ελέγχου και επιπλέον το στοιχείο του αιφνιδιασμού, αφού κατά την είσοδο στην επιχείρηση είναι δυνατόν να ανευρεθούν ανεπίσημα βιβλία και στοιχεία, εφόσον τέτοια τηρούνται από αυτή.

Ειδικότερα:

- Ελέγχεται η εμπρόθεσμη ενημέρωση των τηρούμενων βιβλίων.

- Ελέγχεται η ακριβής καταχώριση των δεδομένων των στοιχείων της στα βιβλία.

- Ελέγχεται η τήρηση ή μη βιβλίων της προσήκουσας κατηγορίας.

- Επί χειρόγραφης τήρησης των βιβλίων, ελέγχονται οι αθροίσεις και η μεταφορά αθροισμάτων.

- Ελέγχεται αν η εξόφληση των τιμολογίων, αξίας 15.000,00 ευρώ και άνω, έγινε σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 16 του Ν.2992/2002, δηλαδή μέσω τραπεζικού λογαριασμού ή με δίγραμμη επιταγή.

- Ελέγχεται η νομότυπη έκδοση των στοιχείων των προμηθευτών, ως προς τη θεώρηση, το περιεχόμενο κ.λπ. (διορθώσεις, επεγγραφές κ.λπ.).

Κάθε περίπτωση μη νομότυπης έκδοσης των στοιχείων πρέπει να λειτουργεί ως ερέθισμα για παραπέρα ελεγκτικές επαληθεύσεις, μήπως εκτός από την τυπική παράβαση υποκρύπτεται και ουσιαστική παράλειψη (ανακρίβεια, εικονικότητα κ.λπ.).

- Γίνεται διασταύρωση – αντιπαραβολή των εκδοθέντων δελτίων αποστολής με τα φορολογικά στοιχεία αξίας (τιμολόγια κ.λπ.). Αν δηλαδή για τα δελτία αποστολής εκδόθηκαν νομότυπα και τα αντίστοιχα φορολογικά στοιχεία (δελτία αποστολής, αποδείξεις λιανικής πώλησης).

- Η ύπαρξη σε μεγάλο αριθμό άκυρων δελτίων αποστολής ελέγχεται ως προς το πραγματικό ή μη της αιτίας της ακύρωσης.

- Ελέγχεται η λήψη πλαστών και εικονικών φορολογικών στοιχείων, όπως προαναφέρθηκε στο προηγούμενο κεφάλαιο.

6.2. Ελεγχος φορολογικών δηλώσεων

Ελέγχονται κατά προτεραιότητα οι κάτωθι δηλώσεις:

- Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών (ΦΜΥ) (άρθρο 57, παρ. 1 του Ν.2238/1994). Ο έλεγχος αυτός διενεργείται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 66, παρ. 4 του Ν.2238/1994 και αναφέρεται στο εισόδημα που προκύπτει κάθε οικονομικό έτος από μισθωτές υπηρεσίες, το οποίο υπόκειται σε παρακράτηση φόρου.

- Φόρου Αποζημιώσεων Απολυομένων (άρθρο 14, παρ. 1 του Ν.2238/1994). Διενεργείται για την εξακρίβωση της εφαρμογής των διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 14 του Ν.2238/1994, για το ποσό της αποζημίωσης που καταβάλλεται στους απολυόμενους μισθωτούς βάσει του Ν.2112/1920 και στο οποίο παρακρατείται φόρος με βάση την κλίμακα της παρ. 1 του άρθρου 9 του Ν.2238/1994, στο καθαρό ποσό της αποζημίωσης μετά την αφαίρεση ποσού 20.000,00 ευρώ και παρακρατείται κατά την πληρωμή στο δικαιούχο.

- Φόρου Ελεύθερων Επαγγελματιών (άρθρο 58, παρ. 1 του Ν.2238/1994). Αφορά την παρακράτηση και απόδοση του φόρου που παρακρατείται από τις καταβαλλόμενες ακαθάριστες αμοιβές σε ελεύθερους επαγγελματίες του άρθρου 48 του Ν.2238/1994. Το ποσοστό της παρακράτησης ανέρχεται σε 20% από 17.2.1998.

- Φόρου Εργολάβων (άρθρο 55, παρ. ιβ’ του Ν.2238/1994). Αφορά την παρακράτηση φόρου 3% από 1.1.1994 στα εισοδήματα εργοληπτών κατασκευής κάθε είδους τεχνικών έργων κ.λπ. και υπολογίζεται στην αξία του κατασκευαζόμενου έργου ή μισθώματος.

- Φόρου Αμοιβών Τρίτων (άρθρο 55, παρ. 1ε’ του Ν.2238/1994). Αφορά την παρακράτηση φόρου 20% από 17.2.1998, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 55, παρ. 1 του Ν.2238/1994, που καταβάλλονται σε τρίτους, εκτός από τα πρόσωπα που αναφέρονται στην παρ. 3 του άρθρου 2 του Π.Δ.186/1992, για προμήθειες, μεσιτείες, αμοιβές ή άλλες κάθε είδους παροχές μη έμμισθης υπηρεσίας, ενοίκιο αυτοκινήτων, μηχανημάτων ή άλλων κινητών πραγμάτων, εφόσον σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν ορίζεται από το Π.Δ.186/1992 η έκδοση θεωρημένου αποδεικτικού στοιχείου από το δικαιούχο των αμοιβών αυτών και υπολογίζεται στο ακαθάριστο ποσό αυτών.

- Φόρου Τόκων Δανείων (άρθρο 54, παρ. 4 του Ν.2238/1994). Ελέγχεται η παρακράτηση φόρου με ποσοστό 20% για τα εισοδήματα από τόκους δανείων που αναφέρονται στα άρθρα 24 και 25 του Ν.2238/1994 και υπάρχουν οι αντίστοιχες εγγραφές στα βιβλία.

- Φόρου Χαρτοσήμου Εργολαβικών Προσυμφώνων για ανέγερση οικοδομής με το σύστημα της αντιπαροχής, καθώς και Δανείων (άρθρο 15, παρ. 9 και ια’ του ΚΝΤΧ). Ελέγχεται η καταβολή του οφειλόμενου τέλους χαρτοσήμου που επιβάλλεται στα εργολαβικά προσύμφωνα για ανέγερση οικοδομής με το σύστημα της αντιπαροχής, καθώς και για δάνεια μεταξύ εταιριών ή τρίτων.

- Περιοδικών και Εκκαθαριστικών Δηλώσεων ΦΠΑ (άρθρο 38 του Ν.2859/2000), καθώς και η ακριβής μεταφορά των δεδομένων των βιβλίων σ’ αυτές.

Τέλος, ελέγχεται η υποβολή συγκεντρωτικών καταστάσεων πελατών και προμηθευτών (άρθρο 20 του ΚΒΣ).

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Με τον παρόντα οδηγό επιχειρείται μια συστηματική και ουσιαστική προσέγγιση του ελέγχου των τεχνικών επιχειρήσεων.

Είναι αυτονόητο ότι, σε κάθε περίπτωση, ο έλεγχος θα ανατρέχει τόσο στους βασικούς Ν.2238/1994 και Ν.2859/2000 περί φορολογίας εισοδήματος και ΦΠΑ, στον ΚΒΣ (Π.Δ.186/1992), στα αντίστοιχα κατά περίπτωση οικεία άρθρα, όσο και στις αντίστοιχες εγκύκλιες οδηγίες της διοίκησης, καθώς και στα Ειδικά Επιχειρησιακά Σχέδια Ελέγχου που έχουν εκπονηθεί από το ΣΔΟΕ.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν αποτελεί υπεργολαβία η εισφορά αναληφθέντος Δημόσιου τεχνικού έργου σε κοινοπραξία, στην οποία συμμετέχει και η συμβατική ανάδοχος κοινοπραξία

1120591/10557/Β0012/ΠΟΛ.1310/21.9.1993

Με αφορμή ερωτήματα, σχετικά με το πιο πάνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

1. Με τις διατάξεις των δύο τελευταίων εδαφίων της περ. α' της παρ. 2 του άρθρου 36α του ν.δ.3323/1955, οι οποίες έχουν εφαρμογή και στην φορολογία εισοδήματος νομικών προσώπων του ν.δ.3843/1958, προκειμένου υπολογισμού του καθαρού εισοδήματος ή κέρδους των επιχειρήσεων των εργολάβων και υπεργολάβων που απασχολούνται με την εργοληπτική κατασκευή δημοσίων τεχνικών έργων γενικά, ορίζεται ότι, επί εισφοράς αναληφθέντος όλου ή μέρους του έργου σε εταιρία ή κοινοπραξία που έχει την έδρα της στην ημεδαπή ή αλλοδαπή, στην οποία μετέχει και ο εισφέρων ανάδοχος ή απευθείας συμβασιούχος, τα κατά τις διατάξεις της παρούσας περίπτωσης λαμβανόμενα ως ακαθάριστα έσοδα θεωρούνται κτώμενα από την εταιρία ή κοινοπραξία και η εισφορά αυτή δεν θεωρείται υπεργολαβία.

Η διάταξη αυτή εφαρμόζεται και σε περίπτωση που τμήμα του έργου ή εργασίας εκτελείται από κοινοπραξία ή εταιρία στην οποία συμμετέχουν μόνο μέλη της αρχικής αναδόχου κοινοπραξίας ή εταιρίας.

2. Από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτει ότι σε περίπτωση ανάληψης από οποιονδήποτε και κατά συνέπεια και από κοινοπραξία δημοσίου τεχνικού έργου, μπορεί να εισφερθεί αυτό σε άλλη κοινοπραξία ή εταιρία στην οποία θα συμμετέχει και η ανάδοχος κοινοπραξία και περαιτέρω για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 36α του ν.δ.3323/1955, η εισφορά αυτή του αναληφθέντος έργου δεν θεωρείται υπεργολαβία.

3. Εξάλλου, με τις διατάξεις των δύο πρώτων εδαφίων της παρ. 1 του άρθρου 15 του ν.1418/1984 "Δημόσια έργα και ρυθμίσεις συναφών θεμάτων" (ΦΕΚ 23Α'), ορίζεται ότι, την κατασκευή των δημόσιων έργων επιτρέπεται να αναλαμβάνουν ημεδαπές επιχειρήσεις που είναι εγγεγραμμένες στο Μητρώο Εργοληπτικών Επιχειρήσεων (Μ.Ε.Ε.Π.) και στην αντίστοιχη με το έργο κατηγορία και τάξη εγγραφής. Οι επιχειρήσεις αυτές μπορεί να είναι ατομικές ή εταιρίες οποιασδήποτε νομικής μορφής ή συνεταιρισμοί, όπως ειδικότερα ορίζεται στην παρ. 8 του άρθρου 16 του νόμου αυτού. Επίσης, με τις διατάξεις του πέμπτου εδαφίου της παρ. 5 του άρθρου 16 του ν.1418/1984, ορίζεται ότι, με απόφαση του Υπουργού Δημοσίων Εργων καθορίζεται το ανώτατο όριο προϋπολογισμού των εργολαβιών τις οποίες μπορεί να αναλάβει η επιχείρηση που ανήκει σε κάθε τάξη με δυνατότητα διαχωρισμού κατά κατηγορίες, τα ειδικά όρια για τις κοινοπραξίες και οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή αυτών των ειδικών ορίων, τα θέματα που συνδέονται με την υποχρεωτική από κοινοπραξίες ανάληψη έργων προϋπολογισμού μεγαλύτερο από το όριο της ανώτατης τάξης.... και κάθε σχετική λεπτομέρεια.

4. Περαιτέρω, με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 2 του π.δ.186/1992 "Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων", προβλέπεται ότι, την υποχρέωση τήρησης βιβλίων και στοιχείων, έχει και η κοινοπραξία επιτηδευματιών, που θεωρείται επιτηδευματίας για την εφαρμογή των διατάξεων του Κώδικα αυτού, εφόσον έχει ορισμένη επαγγελματική διεύθυνση, αποβλέπει στη διενέργεια συγκεκριμένης πράξης, αποδεικνύεται με έγγραφη συμφωνία, που κατατίθεται στην αρμόδια Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία (Δ.Ο.Υ.) πριν από την έναρξη των εργασιών της και τα μέλη της είναι φυσικά ή νομικά πρόσωπα που το καθένα ασκεί δική του επιχείρηση ή ελευθέριο επάγγελμα, ή είναι ομόρρυθμο μέλος διαφορετικής ομόρρυθμης ή ετερόρρυθμης εταιρίας. Οι διατάξεις αυτές για τη σύσταση κοινοπραξιών με μόνα μέλη φυσικά ή νομικά πρόσωπα, έχουν τροποποιηθεί έμμεσα προκειμένου για την κατασκευή Δημοσίων Εργων, από τις νεώτερες διατάξεις των δύο τελευταίων εδαφίων της περ. α' της παρ. 2 του άρθρου 36α του ν.δ.3323/1955, όπως αυτές τέθηκαν με τις διατάξεις της παρ. 17 του άρθρου 10 του ν.2065/1992, σε συνδυασμό με τις ειδικές διατάξεις του ν.1418/1984 που προαναφέραμε.

5. Υστερα από τα ανωτέρω αναφερόμενα και λαμβανομένου υπόψη ότι, για την ανάληψη και εκτέλεση τεχνικών έργων του Δημοσίου επιβάλλεται η σύσταση κοινοπραξιών, συνάγεται ότι, για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 36α του ν.δ.3323/1955, μπορεί να συσταθεί κοινοπραξία μέλη της οποίας θα είναι φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή κοινοπραξία, η οποία έχει αναλάβει την εκτέλεση Δημόσιου τεχνικού έργου και να εισφέρει ολόκληρο ή μέρος αυτού στην συσταθησόμενη κοινοπραξία, εφαρμοζομένων των λοιπών προϋποθέσεων που ορίζονται στις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 2 του π.δ.186/1992 για τη σύσταση της κοινοπραξίας αυτής.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Κοινοποίηση της αριθ. 690/1984 γνωμοδότησης της Συνέλευσης Προϊσταμένων Νομικών Διευθύνσεων, αναφορικά με τη φορολογία των εργοληπτικών επιχειρήσεων που ασχολούνται με την εκτέλεση γεωτρητικών εργασιών

Ε.14991/267/ΠΟΛ.205/31.10.1985

Σχετικά με το πιο πάνω θέμα, σας κοινοποιούμε την αριθ. 690/1984 γνωμοδότηση της συνέλευσης προϊσταμένων νομικών διευθύνσεων, που έχει γίνει αποδεκτή από τον υπουργό των οικονομικών, σύμφωνα με την οποία, οι εργοληπτικές επιχειρήσεις που ασχολούνται με γεωτρητικές εργασίες χαρακτηρίζονται ως τεχνικές, με την προϋπόθεση όμως, ότι οι εργασίες που εκτελούν, τελούν σε συνδυασμό με προγραμματισμένη εκτέλεση περαιτέρω συναφούς τεχνικού έργου και επομένως στην περίπτωσή τους θα έχουν εφαρμογή οι διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 36α Ν.Δ.3323/1955 και της παρ. 9 του άρθρου 15 του Ν.Δ.3843/1958.

Αριθ. Γνωμ. 690/1984

Συνεδρίαση 27.6.1984

Ερώτημα: Ε.8921/1983 Υπ. Οικ. Δ/νσεως Φορολ. Εισοδ./Τμ. Α-Β.

Περίλιψις Ερωτήματος: α) Εάν αι επιχειρήσεις που ασχολούνται με γεωτρήσεις προς ανεύρεσιν υδρογονανθράκων είναι τεχνικαί, υπαγόμεναι εις το άρθρον 36α παρ. 2 του ν.δ.3323/1955 ως προς τον προσδιορισμόν του φορολογητέου εισοδήματος, β) Εάν διαδοχικαί επιχειρήσεις δημοσίου έργου ή μέρους αυτού υπό του αναδόχου εις υπεργολάβον ή τρίτον, μεταβάλλουν τον χαρακτήρα του δημοσίου έργου από πλευράς ευρέσεως του καθαρού φορολογητέου εισοδήματος (κέρδους).

Ι. Δια του υπ' αριθ. Ε.8921/1983 εγγράφου του υπουργείου οικονομικών, διευθύνσεως φορολογίας εισοδήματος, τμ. Α-Β ετέθησαν τα ερωτήματα:

α) Αν αι επιχειρήσεις που ασχολούνται με την εκτέλεση γεωτρητικών εργασιών προς εντοπισμόν κοιτασμάτων υδρογονανθράκων είναι τεχνικαί κατά την έννοιαν του άρθρου 36α παρ. 2 του ν.δ.3323/1955 και

β) Αν, σε περίπτωση διαδοχικών εκχωρήσεων δημοσίου τεχνικού έργου ή μέρους αυτού από τον ανάδοχον ή απ' ευθείας συμβασιούχον σε υπεργολάβον ή τρίτον, το έργο αυτό διατηρεί τον χαρακτήρα του ως δημοσίου, προς υπαγωγήν του σχετικού εισοδήματος εις τον ειδικόν συντελεστήν προσδιορισμού καθαρού κέρδους.

ΙΙ. Δίδεται ειδικώτερον ότι η Δημοσία Επιχείρησις Πετρελαίου Α.Ε. δια συμβάσεως της 19.8.1981 "εχορήγησε" εις την γαλλικήν επιχείρησιν AGIP SPA "το δικαίωμα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στην περιοχή Παξών".

Ακολούθως η AGIP SPA μεταβίβασε όλα τα δικαιώματα και τας υποχρεώσεις της εκ της ως άνω συμβάσεως εις την θυγατρικήν της εταιρίαν IEOC CO INC., η δε μεταβίβαση αυτή ενεκρίθη δια νόμου. Περαιτέρω, η ως άνω EOC CO INC ανέθεσε εις την SAIPEM SPA τας γεωτρητικάς εργασίας προς εντοπισμόν κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.

ΙΙΙ. Εις το άρθρον 36α παρ. 2 του ν.δ.3323/1955 ορίζεται ότι "Το καθαρόν κέρδος των επιχειρήσεων, των εργολάβων και υπεργολάβων, των ασχολουμένων εις την εργοληπτικήν κατασκευήν δημοσίων ή ιδιωτικών τεχνικών έργων εν γένει, εξευρίσκεται δια χρήσεως συντελεστού καθαρού κέρδους επί των ακαθαρίστων εσόδων ως ακολούθως:....

Ο συντελεστής καθαρού κέρδους ορίζεται αντιστοίχως ως εξής: α) εις δέκα επί τοις εκατόν (10%) επί δημοσίων τεχνικών έργων, β) εις δώδεκα επί τοις εκατόν (12%) επί ιδιωτικών τεχνικών έργων, γ) εις είκοσι πέντε επί τοις εκατόν (25%) επί των έργων της ανωτέρω γ περιπτώσεως (δηλ. όταν η εκτέλεση του έργου γίνεται άνευ χρησιμοποιήσεως υπό του εργολάβου ιδίων υλικών).

IV. Δια του άρθρου 1 του ν.δ.1266/1972 "περί εκτελέσεως των δημοσίων έργων":

1. Ως δημόσια έργα χαρακτηρίζονται τα πάσης φύσεως καθ' οιονδήποτε τρόπον συνδεόμενα μετά του εδάφους ή παντός εν γένει ακινήτου τεχνικά έργα, τα εκτελούμενα υπό του δημοσίου ή υπό των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοικήσεως ως και των Οργανισμών και Επιχειρήσεων Κοινής Ωφελείας.

2. Η εκτέλεση δημοσίου έργου περιλαμβάνει την μελέτην και την κατασκευήν αυτού..." 4. Κύριος του έργου καλείται το δημόσιο ή τα εν παραγράφω 1 νομικά πρόσωπα ή οργανισμοί τα συνάπτοντα την προς κατασκευήν αυτού σύμβασιν. Καίτοι κρίσιμον δίκαιον είναι το ανωτέρω του ν.δ.1266/1972, υπό την ισχύν του οποίου κατηρτίσθησαν αι ως άνω σχέσεις, εν τούτοις γίνεται μνεία ότι βασικώς δεν απομακρύνεται του ως άνω χαρακτηρισμού του δημοσίου έργου και ο νεώτερος νόμος 1418/1984 περί δημοσίων έργων και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων, ορίζων εις μεν το άρθρον 1 παρ. 3 ότι: "Από τεχνική άποψη δημόσια έργα είναι όλα τα έργα που εκτελούν φορείς του δημοσίου τομέα και συνδέονται με οποιοδήποτε τρόπο με το έδαφος το υπέδαφος ή τον υποθαλάσσιο χώρο, όπως και τα πλωτά τμήματα των τεχνικών έργων. Ως έργο, νοείται κάθε νέα κατασκευή ή επέκταση ή ανακαίνιση ή επισκευή και συντήρηση και κάθε σχετική ερευνητική εργασία που απαιτεί τεχνική γνώση και επέμβαση", εις δε το άρθρον 2 παρ. 1 ότι: "Ο νόμος αυτός εφαρμόζεται σε όλα τα έργα που προγραμματίζονται και εκτελούνται από τους φορείς του δημόσιου τομέα που προσδιορίζεται με την παρ. 6 του άρθρου 1 του ν.1256/1982 (ΦΕΚ Α 65)", δια της οποίας τελευταίας διατάξεως εντάσσονται εις τους φορείς του δημοσίου τομέως και αι κρατικαί ή δημόσιαι επιχειρήσεις, ως και αι ανώνυμαι εταιρίαι των οποίων αι μετοχαί εις το σύνολον ή κατά πλειοψηφίαν ανήκουν μεταξύ άλλων, εις το δημόσιον, όπως συμβαίνει π.χ. με τη Δ.Ε.Π.

V. Περαιτέρω πρέπει να σημειωθεί ότι δια του ν.468/1976 εντός των πλαισίων των οποίων κατηρτίσθησαν αι ως άνω σχέσεις της ΔΕΠ, ορίζεται ότι η ΔΕΠ, έχουσα κατά νόμιμον διαδικασίαν αποκτήσει από το δημόσιον το αποκλειστικόν δικαίωμα της ερεύνης και εκμεταλλεύσεως υδρογονανθράκων, ασκεί το δικαίωμα τούτο είτε δι' αυτεπιστασίας ή δι' αναθέσεως ωρισμένων έργων εις εργολάβον, είτε δια συνάψεως συμβάσεως διανομής της παραγωγής, είτε δια συνάψεως συμβάσεως μισθώσεως (βλ. άρθρον 5 παρ. 4), ότι δια της συμβάσεως μισθώσεως, ο "ανάδοχος" φέρει τας δαπάνας και τον εν γένει κίνδυνον των έργων καθ' όλην την διάρκειαν της συμβάσεως, αν δ' ευρεθή κοίτασμα υδρογονανδράκων εκμεταλλεύσιμον, έχει τα εξ αυτού κέρδη κατά τη διάρκεια της συμβάσεως, καταβάλλων όμως εις τον "εκμισθωτήν" δικαίωμα (μίσθωμα) προσδιοριζόμενον εις ορισμένον ποσοστόν επί των παραγομένων υδρογονανθράκων και παραπροϊόντων (βλ. άρθρον 7 παρ. 1), ότι ο "ανάδοχος" υπόκειται εις φόρον εισοδήματος επί των καθαρών φορολογητέων εισοδημάτων του βάσει της συμβάσεως μισθώσεως (ή διανομής), προσδιοριζόμενον με συντελεστήν 50%, άνευ ουδεμιάς, περαιτέρω προσθέτου εισφοράς ή άλλης επιβαρύνσεως αυτού ή των μετόχων του εκ φόρου εισοδήματος (βλ. άρθρον 26 παρ. 1), ότι δια τα εισοδήματα των εργολάβων, υπεργολάβων και μελετητών, των χρησιμοποιουμένων δια τας κατά την σύμβασιν εργασίας υπό των αναδόχων των εντός των πρώτων πέντε ετών από της ενάρξεως της ισχύος του ως άνω νόμου (δηλ. μέχρι 13.11.1981), συναφθησομένων συμβάσεων εξ αμοιβών αυτών δια τας εργασίας ταύτας κτωμένων από της συνάψεως της συμβάσεως και μέχρι συμπληρώσεως τριετίας από της κατά την παρ. 2 του άρθρου 17 του αυτού νόμου δηλώσεως του αναδόχου, περί ανακαλύψεως του πρώτου εμπορικώς εκμεταλλευσίμου κοιτάσματος, απολαύουν κατ' αρχήν, απαλλαγής από παντός αμέσου ή εμμέσου φόρου, τέλους κ.λπ. (άρθρον 29 παρ. 1 εδ. β).

IV. Υπό τα δεδομένα αυτά, κατά τη συζήτησιν διατυπώθησαν δύο γνώμαι:

Κατά την πλειοψηφήσασαν γνώμην (των Δ. Παπανικολάου, Γ. Σγουρίτσα, Ε. Σαρακηνού, Α. Καμπίτση, Ε. Οικονόμου, Β. Ρεντσεπέρη, Σ. Κωσταροπούλου, Ν. Τριανταφύλλου, Α. Χρυσανθακοπούλου, Ι. Ιακωβάκη, Κ. Βεκρή, Δ. Διαμαντοπούλου, Δ. Παπαπετροπούλου, Κ. Παπακώστα, Δ. Ράπτη, Π. Καμαρινέα, Α. Κομισοπούλου, Α. Βουδούρη, Β. Κολοβού, Ρ. Αντωνακοπούλου - ψήφοι 20), εκ των ως άνω διατάξεων καταφαίνεται ότι: α) εις την έννοιαν των επιχειρήσεων των ασχολουμένων εις την εργοληπτικήν κατασκευήν δημοσίου έργου, περιλαμβάνονται τόσον αι επιχειρήσεις εργολάβοι, όσον και αι επιχειρήσεις υπεργολάβοι, β) εις την έννοιαν του δημοσίου έργου εμπίπτει το έργον το οποίον εκτελείται υπό φορέως του δημοσίου τομέως, δηλαδή και υπό την Δ.Ε.Π., η οποία και ως επιχείρησις κοινής ωφελείας πρέπει να θεωρηθεί και αναμφιβόλως υπάγεται εις τον δημόσιο τομέα κατ' άρθρον 1 παρ. 6 του ν.1256/1982, είτε υπό την έννοιαν της κρατικής επιχειρήσεως, είτε υπό την έννοιαν της ανώνυμης εταιρίας της οποίας το σύνολον ή η πλειοψηφία των μετοχών ανήκουν εις το δημόσιον. Επομένως δεν είναι δημόσιον το έργον όταν τούτο εκτελείται υπό αντισυμβαλλομένου φορέως του δημοσίου τομέως, όχι βάσει συμβάσεως εκτελέσεως έργου, δηλαδή όχι υπό την έννοιαν, ότι ο κατασκευάζων ή εκτελών το έργον δρα κατά το σημείον τούτο ως αντισυμβαλλόμενος εν μισθώσει έργου, αλλά δ' ιδίων δαπανών, υπό ιδίαν κίνδυνον, προς ίδιον αυτού όφελος και συμφέρον, δυνάμει συμβάσεως εκ της οποίας αίρεται το δικαίωμα να ενεργήσει προς ωρισμένον σκοπόν, ο οποίος δεν είναι η κατασκευή του έργου, αλλ' άλλος, εξυπηρετούμενος δια της κατασκευής κάποιου τεχνικού έργου και άνευ της οποίας συμβάσεως δεν θα ηδύνατο ούτος να ενεργήσει, καθ' όσον η όλη δραστηριότης, εντός της οποίας εντάσσεται, ως μία πτυχή απλώς εννόμων σχέσεων, το έργον έχει επιφυλαχθεί εις τον φορέα του δημοσίου τομέως και μόνον κατόπιν παραχωρήσεως δύναται ν' ασκηθεί υπό του αντισυμβαλλομένου του τούτου (κατασκευαστού), βαρυνομένου δια την παραχώρησιν αυτήν με ωρισμένας υποχρεώσεις - αντιπαροχάς προσδιοριζομένας με βάσιν τα επιτευχθησόμενα αποτελέσματα εκ της συμβάσεως παραχωρήσεως του δικαιώματος τούτου, έστω και αν το τυχόν κατασκευασθησόμενον έργον, μετά την πάροδον του χρόνου ισχύος της ως άνω συμβατικής σχέσεως, θα περιέρχεται εις τον ως άνω φορέα. Εις την περίπτωσιν μιας τέτοιας συμβατικής σχέσεως το έργον κατασκευάζεται είτε δι' αυτεπιστασίας του συμβασιούχου - παραχωρησιούχου, είτε δι' εργολάβου υπέρ αυτού, οπότε εις την δευτέραν περίπτωσιν έχομεν σύμβασιν μισθώσεως έργου ιδιωτικού όμως, ως κυρίου νοουμένου του ως άνω παραχωρησιούχου, γ) αι γεωτρήσεις και αυταί αι ενεργούμεναι εις υποθαλάσσιον χώρον, εφόσον ως εκ της φύσεώς των συνδέονται μετά του εδάφους και είναι αναγκαίαι και αναπόσπαστοι λειτουργικώς προς επόμενον στάδιον εργασιών, αι οποίαι εντάσσονται εις την έννοιαν του τεχνικού έργου, όπως είναι η κατασκευή προβλήτος, αντλητικών μηχανημάτων εκ θαλασσίας περιοχής υδρογονανθράκων κ.λπ. είναι και αυταί τεχνικόν έργον, ανεξαρτήτως αν εις τα διάφορα στάδια του όλου προγράμματος, μιας ενότητος δραστηριοτήτων προς ανεύρεσιν και εκμετάλλευσιν π.χ. υδρογονανθράκων, ασχολούνται τα αυτά ή διάφορα πρόσωπα - επιχειρηματίαι (βλ. σχετ. Σ.τ.Ε. 2820/1978 και 1962, 2964/1979). δ) Δια τα εισοδήματα, ειδικώτερον εργολάβων, υπεργολάβων και μελετητών, χρησιμοποιουμένων υπό των "αναδόχων" κατά την έννοιαν των διατάξεων του ν.468/1976, εντός του πλαισίου συμβάσεων μισθώσεων, καταρτισθεισών μέχρι 13.11.1981 (εντός πέντε της οποίας και ισχύει ο νόμος ούτος), προβλέπεται φορολογική απαλλαγή, υπό τους ειδικωτέρους βέβαια περαιτέρω όρους της διατάξεως του άρθρου 29 παρ. 1 εδάφιο β' του ως άνω νόμου.

VII. Βάσει των σκέψεων τούτων και δεδομένου ότι α) η σύμβασις περί της οποίας το ερώτημα μεταξύ ΔΕΠ και AGIP SPA, κατηρτίσθη την 19.8.1981, β) δι' αυτής δεν απέβλεψαν τα μέρη εις την εκτέλεσιν ενός τεχνικού έργου, αλλά ηθελήθη η κατά την ορολογίαν των διατάξεων του ν.468/1976 εκμίσθωσις υπό του ΔΕΠ προς την AGIP SPA δικαιώματος, ιδίαις δαπάναις και κινδύνων της τελευταίας ερεύνης και εκμεταλλεύσεως ανευρεθησομένων υδρογονανθράκων επί ωρισμένην χρονικήν περίοδον (25 έτη), υπό ωρισμένους περαιτέρω οικονομικούς όρους, γ) εντός των πλαισίων πραγματώσεως του σκοπού της συμβάσεως εντάσσεται και η εκτέλεσις, ως αναγκαία προϋπόθεσις, είτε της ερεύνης, είτε της εκμεταλλεύσεως των ανευρεθησομένων υδρογονανθράκων ωρισμένων τεχνικών έργων, όπως αι διερευνητικαί γεωτρήσεις τις υποθαλάσσιον χώρον, η κατασκευή προβλήτος, αντλητικών εγκαταστάσεων κ.λπ., εις το σημείον των τυχόν ανευρεθησομένων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, τα οποία έργα βεβαίως μετά την λήξιν της συμβάσεως θα περιέρχονται εις την ΔΕΠ (βλ. άρθρα 1 & 2 και 16 & 1 και 3 της συμβάσεως), είναι φανερόν ότι ελλείπει πλήρως εις την περίπτωσιν της συμβάσεως αυτής το στοιχείον της συμβάσεως μισθώσεως έργου, το οποίον θα εξετελείτο υπό της "αναδόχου" χάριν της ΔΕΠ, λογιζομένης ως κυρίας. Η ΔΕΠ ενδιαφέρεται για την ποιότητα των τεχνικών έργων που θα κατασκευασθούν, όχι όμως ως μενονωμένης ή αυθυπάρκτου παροχής της AGIP SPA, αλλ' ως ενός εκ πλειόνων στοιχείων συνιστώντων πλέγμα υποχρεώσεων της τελευταίας βαρυνομένης με την υποχρέωσιν αρτίας ερεύνης και εκμεταλλεύσεως των υδρογονανθράκων και όχι με την παράδοσιν κάποιου συγκεκριμένου τεχνικού έργου. Επομένως η AGIP SPA δεν είναι εργολάβος εκτελέσεως δημοσίου έργου αλλά αυτή ως και η Δευτέρα ως άνω εταιρία - διάδοχος αυτής εν τη συμβάσει (IEOC CO INC), την τυχόν εκτέλεσιν τεχνικών έργων κατά την σύμβασιν γεωτρήσεως κ.λπ., θα ενεργούσαν δι' ίδιον λογαριασμόν, δηλαδή θα επρόκειτο περί τεχνικού έργου εκτελουμένου δι' αυτεπιστασίας και επομένως δεν θα προέκυπτε κατ' αρχήν θέμα εισοδήματος αυτών εκ της εκτελέσεως τεχνικού έργου, αν δ' εχρησιμοποίουν τρίτον προς εκτέλεσιν των τεχνικών έργων, όπως φέρεται κατά το ερώτημα, να έπραξε η δευτέρα εταιρία, χρησιμοποιήσασα την τρίτην εταιρίαν (SAIPEM SPA), τότε η τρίτη αυτή έδρασε βέβαια ως εργολάβος τεχνικού έργου, αλλ' ιδιωτικού τεχνικού έργου, έργου κυριότητος της δευτέρας εταιρίας. Η τρίτη αυτή εταιρία θα ηδύνατο να θεωρηθεί πραγματοποιήσασα εισόδημα εκ της εκτελέσεως τεχνικού έργου. Ομως πρέπει να σημειωθεί ότι, βάσει της ως άνω ειδικής διατάξεως του άρθρου 29 παρ. 1 στοιχ. β' του ν.468/1976, και υπό τους εν τη διατάξει περαιτέρω όρους, προβλέπεται απαλλαγή εκ του φόρου εισοδήματος εργολάβου και επομένως εάν συντρέχουν αι προϋποθέσεις εφαρμογής της διατάξεως αυτής, περί του οποίου ζητήματος στερούμεθα λεπτομερών στοιχείων, δεν υπάρχει φορολογικό ενδιαφέρον βάσει του άρθρου 36α παρ. 2 του ν.δ.3323/1955 και δεν ενδιαφέρει περαιτέρω υπαγωγή αυτής εις κάποιον εκ των ως άνω συντελεστών καθαρού κέρδους. Υπό την επιφύλαξιν των αμέσως ανωτέρω περί του φορολογικού καθεστώτος των ενεργούντων εις τα πλαίσια του ν.468/1976 εργολάβων, υπεργολάβων και μελετητών, κατά την γνώμην αυτήν, η προσήκουσα απάντησις εις το πρώτον ερώτημα είναι καταφατική, υπό την προϋπόθεσιν ότι αι γεωτρητικαί εργασίαι τελούν εν συνδέσμω προς προγραμματισμένην εκτέλεσιν περαιτέρω συναφούς τεχνικού έργου και εις το δεύτερον ερώτημα ότι, η διαδοχή εις τα δικαιώματα και υποχρεώσεις της συμβάσεως εκτελέσεως δημοσίου έργου, εφόσον δεν υφίσταται εξ ειδικής διατάξεως κώλυμα προς τούτο, είναι γενικώς επιτρεπτή και δεν αλλοιώνει την σχέσιν ως τοιαύτην εκτελέσεως δημοσίου έργου, είτε υπό εργολάβου, είτε υπό υπεργολάβου πραγματοποιείται η εκτέλεσις αυτής της εφαρμογής τυγχάνουν αι σχετικαί περί καθαρού κέρδους φορολογικαί διατάξεις περί εργολάβων και υπεργολάβων του ν.δ.3323/1955 παρά τας παρεμβαλλομένας επιτρεπτώς διαδοχάς ή εκχωρήσεις.

VIII. Κατά την μειοψηφήσασα γνώμην (των Β. Κωτσαρίδη, Α. Παπαντωνοπούλου, Σ. Αργυροπούλου, Π. Γιαννακούρου, Ε. Κορουγένη - ψήφοι 5) διαφωνούσαν προς την πλειοψηφίαν μόνον ως προς χαρακτήρα του ως άνω τεχνικού έργου, πρέπει να γίνει δεκτόν ότι το έργον το οποίον υπεχρεούτο να εκτελέσει ο "ανάδοχος" κατά την ως άνω σύμβασιν, δεν ήτο έργον του αναδόχου τούτου, ως κυρίου αυτού, δηλαδή δι' αυτεπιστασίας υπ' αυτού, ή δι' εργολάβου εκτελεστέου, αλλά έργον του οποίου κύριος είναι η ΔΕΠ και εργολάβος ο "ανάδοχος" ή εκδοχεύς ή διάδοχος αυτού, δοθέντος ότι εις την ΔΕΠ θα παραμείνουν τα κατασκευάσματα μετά το τέλος της συμβάσεως. Είναι αδιάφορον ότι θα εκτελεσθεί το έργον των γεωτρήσεων και των εγκαταστάσεων εκμεταλλεύσεως των ανευρεθησομένων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων δαπάναις και ευθύνη γενικώς του αναδόχου. Εφόσον δε η ως άνω σύμβασις της ΔΕΠ αφορά την εκτέλεσιν έργου της, αυτή δ' εντάσσεται εις τους φορείς του δημοσίου τομέως, το έργον είναι δημόσιον έργον, λαμβανομένου υπ' όψιν δια τον χαρακτηρισμόν τούτον και του γεγονότος ότι η επιτυχία της όλης δια της συμβάσεως εκδηλουμένης προσπαθείας ενδιαφέρει το δημόσιον ή την ΔΕΠ αμέσως και επηρεάζει την εθνικήν οικονομίαν, όλαι δε αι κατά την εκτέλεσιν του έργου σχέσεις και συνθήκαι ενδιαφέρουν επίσης τον φορέαν του δημοσίου τομέως, είτε είναι το δημόσιον, είτε η ΔΕΠ. Κατά την γνώμην όθεν αυτή όλαι αι ανωτέρω εταιρείαι θεωρούνται τεχνικαί εταιρίαι εκτελέσεως δημοσίου έργου και το τυχόν εκ της αιτίας αυτής πραγματοποιούμενον εισόδημα, ως εργολάβων ή υπεργολάβων (της τρίτης) πρέπει να φορολογηθεί και μόνον εφόσον δεν εμπίπτει εις τας εκ των διατάξεων του ν.468/1976 προβλεπομένας φορολογικάς απαλλαγάς, με συντελεστήν ευρέσεως καθαρού κέρδους του προσήκοντος εις τα δημόσια έργα με υλικά του εργολάβου, ήτοι με 10%.

ΙΧ. Οθεν επί των τεθέντων ερωτημάτων αι διατυπωθείσαι γνώμαι είναι αι ανωτέρω αναλυτικώς σημειούμεναι.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 3 months later...
επισκέπτη Στεφανίδης

Θα ήθελα oποιον μπορεί να μου απαντήσει:

1) Αν κάποιο φυσικό πρόσωπο που ασχολείται με τη καταμέτρηση

των ενδείξεων των μετρητών της ΔΕΗ, έχοντας εργολαβική σύμβαση με τη εταιρία(ΔΕΗ), υπάγεται στις τεχνικές επιχειρήσεις του

άρθρου 34 παρ. 3 ή όχι?

2) Αν φυσικά πρόσωπα, επαγγελματίες, που δραστηριοποιούνται σε οικοδομικές εργασίες, όπως ελαιοχρωματιστές, σοβατζήδες, δαπεδατζήδες κλπ., υπάγονται στο άρθρο 34 παρ.3 ή όχι?

Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΩΣ ΟΧΙ

ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 34 ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 2238/94

ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑΙ

ΜΟΝΟ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΝΕΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ

ΑΝ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΕΠΙΣΚΕΥΗΣ ¨η ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΟΤΕ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΜΗ ΥΠΑΓΟΜΕΝΗ ΣΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 34 ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 2238/94

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

επισκέπτη Στεφανίδης

Φίλε Αιανε,

Πού στηρίζεις την απόψη σου ότι οι εν λόγω επιχειρήσεις όταν

επισκευάζουν ή συντηρούν τις οικοδομές δεν θεωρούνται τεχνικές

επιχειρήσεις, δεδομένου ότι το άρθρο 34 παρ. 3 Ν.2238/1994 αναφέρεται εκτός των άλλων και σε εργασία με υλικά και εργασία χωρίς υλικά?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Φίλε Στεφανίδη , αφού παρατηρήσω ότι αναφορικά με τα αντικείμενα εργασιών των φυσικών προσώπων που αναφέρετε - οικοδομικές εργασίες - είναι απόλυτα σωστή η απάντηση του φίλου ΑΙΑΝΟΥ , θα προσθέσω ωστόσο ότι υπάρχει υποχρέωση παρακράτησης και απόδοσης Φόρου εργολάβων και επιπλέον σας παραπέμπω στην έννοια του τεχνικού έργου για πληρέστερη κατανόηση του θέματος.

Σχετικά στην φορολογία εισοδήματος άρθρα 34 (τεχνικών επιχειρήσεων εισόδημα ) και 55 (παρακράτηση φόρου στα εισοδήματα των εργολάβων τεχνικών έργων - έννοιες εργολάβου - υπεργολάβου - τεχνικών έργων )

στον Κ.Β.Σ. άρθρο 12 τιμολόγηση - τεχνικά έργα ή άλλες εγκαταστάσεις .

Ώς τεχνικά έργα ή εγκαταστάσεις θεωρούνται : Εργασίες κατασκευής σκυροδέματος (μπετόν αρμέ) , δόμησης (χτίσματα) , αμμοκονιαμμάτων ,επιχρισμάτων , υδραυλικές εγκαταστάσεις , ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις , ξυλουργικές εγκαταστάσεις , σιδηρουργικές εργασίες , κατασκευή μωσαϊκών - μαρμάρινων εργασιών , πατωμάτων , εργασίες ελαιοχρωματισμού , κατασκευής οδών και οδοστρωμάτων , δημοσίων τεχνικών , υδροηλεκτρικών έργων , τηλεπικοινωνιακών έργων εγκαταστάσεις τηλεφωνικών κέντρων κλπ.

Τεχνικές εργασίες θεωρούνται αυτές που λαμβάνουν χώρα σε όλα τα στάδια κατασκευής του έργου και όχι μόνο στην ανέγερση κτιρίου εργασίες όμως που είναι αναπόσπαστες από το σύνολο του έργου τέτοιες μπορεί να είναι οι εργασίες σχετικές με κατεδάφιση , εκσκαφή , δόμηση κλπ.

Αναφορικά όμως με τις οικοδομικές εργασίες ( εργασίες συναφείς με την κατασκευή οικοδομών ) αυτές θεωρούνται τεχνικά έργα μόνο σε περίπτωση νεοανεγειρόμενης οικοδομής , ενώ όταν γίνονται επισκευές , συντηρήσεις ή βελτιώσεις τεχνικών έργων ή εγκαταστάσεων που ήδη υπάρχουν τότε μιλάμε για παροχή υπηρεσίας και όχι για παραγωγή και πώληση αγαθού ( τεχνικού έργου ).

Ανεξάρτητα λοιπόν από το εάν εσείς χαρακτηρίζετε μία επιχείρηση ώς τεχνική - που τελικά μπορεί και να είναι - σημασία για τον χαρακτηρισμό του εισοδήματος και συνεπώς του τρόπου φορολόγησης είναι ο πραγματικός τρόπος με το οποίο αυτό αποκτήθηκε και άν τελικά είναι τεχνικό έργο , θα πρέπει να φορολογηθεί με τους οικείους συντελεστές ιδιωτικών και δημοσίων έργων , αλλιώς με τον συνήθη τρόπο πλέον έσοδα μείον έξοδα

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ BARRACUDA ΝΟΜΙΖΩ ΣΑΣ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΜΕ ΠΕΡΙΤΤΕΥΕΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΩ ΤΑ ΙΔΙΑ

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δηλαδή άλλαξε θέση του Υπ.Οικ.;

Εχω υπ΄όψην μου το παρακάτω.

Φορολογία Εργολάβων Τεχνικών Εργων

Α.6991/ΠΟΛ.214/12.7.1971

Ως τεχνικόν έργον θεωρείται και η εργασία προσθήκης, επί υφισταμένου ήδη πράγματος, νέου τινός στοιχείου ή ιδιότης, ανεξαρτήτως αν τα συνδεόμενα θα αποτελέσουν ενιαίον πράγμα ή μη (π.χ. εγκατάστασις μηχανημάτων).

Ειδικώτερον, επί των οικοδομικών έργων διευκρινίζεται ότι, εργολαβικαί εργασίαι είναι αι αφορώσαι εις τας κατεδαφίσεις, εκσκαφάς θεμελίων, κατασκευάς μπετόν αρμέ, λιθοδομάς, αμμοκονιάσματα, υδραυλικάς και ηλεκτρικάς εγκαταστάσεις,

πλακοστρώσεις, ξυλουργικάς εργασίες, υδροχρωματισμούς και ελαιοχρωματισμούς, διακοσμήσεις, εγκαταστάσεις ανελκυστήρων κ.λπ.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δηλαδή άλλαξε θέση του Υπ.Οικ.;

Εχω υπ΄όψην μου το παρακάτω.

Φορολογία Εργολάβων Τεχνικών Εργων

Α.6991/ΠΟΛ.214/12.7.1971

Ως τεχνικόν έργον θεωρείται και η εργασία προσθήκης, επί υφισταμένου ήδη πράγματος, νέου τινός στοιχείου ή ιδιότης, ανεξαρτήτως αν τα συνδεόμενα θα αποτελέσουν ενιαίον πράγμα ή μη (π.χ. εγκατάστασις μηχανημάτων).

Ειδικώτερον, επί των οικοδομικών έργων διευκρινίζεται ότι, εργολαβικαί εργασίαι είναι αι αφορώσαι εις τας κατεδαφίσεις, εκσκαφάς θεμελίων, κατασκευάς μπετόν αρμέ, λιθοδομάς, αμμοκονιάσματα, υδραυλικάς και ηλεκτρικάς εγκαταστάσεις,

πλακοστρώσεις, ξυλουργικάς εργασίες, υδροχρωματισμούς και ελαιοχρωματισμούς, διακοσμήσεις, εγκαταστάσεις ανελκυστήρων κ.λπ.

"Της πολυνομίας ήλιε φαεινέ", ή "της ..... πολυνομίας πάλι γίνεται".

Μόνο και μόνο από το χρόνο έκδοσης της παρατιθέμενης πολ, πρέπει να την θεωρήσουμε παρωχημένη.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

ΑΛΕΚΟ , δεν έχω κάποια απόφαση ή διαταγή υπ΄οψιν μου , αλλά αν θέλεις δώσε λίγο χρόνο να σκεφτούμε μαζί την ορθότητα ή όχι αυτών που αναφέρω , και άν συμφωνείς και εσύ να θέσουμε ώς βάση συζήτησης και ερμηνείας ότι τεχνικό έργο θεωρείται γενικότερα μία μόνιμη κατασκευή ή εγκατάσταση με όλες τις παρελκόμενες εργασίες που πρέπει να γίνουν για την ολοκλήρωση του έργου. Η διαφοροποίηση μας άν καταλαβαίνω καλά είναι στο θέμα του νέου έργου (νεοανεγειρόμενη) κατ΄εμέ και στις εργασίες αυτές καθ' αυτές όπως κατονομάζονται στην έννοια του τεχνικού έργου ανεξάρτητα από το άν αναφέρονται στην συντήρηση , επισκευή , ή βελτίωση , για σένα .

Πάνω σε αυτή την βάση έχω την εντύπωση ότι την απάντηση δίνει η θέση του Υπ.Οικ. όπως αναφέρεις και στην παρατήρηση σου " Ως τεχνικόν έργον θεωρείται και η εργασία προσθήκης, επί υφισταμένου ήδη πράγματος, νέου τινός στοιχείου ή ιδιότης, ανεξαρτήτως αν τα συνδεόμενα θα αποτελέσουν ενιαίον πράγμα ή μη (π.χ. εγκατάστασις μηχανημάτων). " και ερμηνεύω τα παραπάνω ώς " ακόμα και όταν υφίσταται κάποιο τεχνικό έργο - δεν είναι εξ ορισμού νέο - τότε θωρείται τεχνικό έργο και η προσθήκη σε υφιστάμενο έργο νέου στοιχείου " και βεβαίως δεν διαφωνώ , όμως , φαντάζομαι ότι σαφώς συμφωνείς ότι η επισκευή και συντήρηση ή και ακόμα η βελτίωση υφιστάμενου πράγματος δεν αποτελεί νέο στοιχείο.

Από τα παραπάνω συνεπώς καταλείγω στο συμπέρασμα ότι τό θέμα που μας απασχολεί συνεπώς για τον χαρακτηρισμό κάποιων εργασιών ώς τεχνικό έργο είναι εάν υφίσταται ή όχι κατασκευή νέου τεχνικού έργου .

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ξεκινώ από το τελευταίο "εάν υφίσταται ή όχι κατασκευή νέου τεχνικού έργου ".

Σβήνω την λέξη "νέο" και αφήνω: "εάν υφίσταται ή όχι κατασκευή τεχνικού έργου "

Εάν δεν υφίσταται κατασκευή τεχνικού έργου, τότε τα πράγματα είνια απλά.

Εάν υφίσταται κατασκευή τεχνικού έργου, τότε οι εργασίες που δεν είναι συντήρηση, επισκευή ή βελτίωση υφιστάμενων εγκαταστάσεων είναι τεχνικό έργο.

Παράδειγμα: Θέλουμε να κρατήσουμε κάποια γνωρίσματα ενός κτιρίου και στην ουσία κατασκευάζουμε "επάνω" στο παλαιό, ένα άλλο κτίριο. Δεν νομίζω ότι αυτή η κατασκευή είναι βελτίωση.

Αυτή την άποψη έχω και περομένω απόψεις.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση τώρα
  • Πλοηγούταν πρόσφατα   0 μέλη

    • Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι χρήστες που να βλέπουν αυτή τη σελίδα.

×
×
  • Δημιουργία νέου...