Προς το περιεχόμενο

Το πιο σπουδαίο είν' η ψυχή σου, δικέ μου. Έχει τους νόμους τους αυτή η ιστορία,δεν φτάνει μόνο η δουλειά.


Προτεινόμενες αναρτήσεις

AEROSMITH

DREAM ON

every time that I look in the mirror

all these lines on my face getting clearer

the past is gone

it went by like dusk to dawn

isn't that the way

everybody's got their dues in life to pay

yeah, I know nobody knows

where it comes and where it goes

I know it's everybody's sin

you got to lose to know how to win

half my life's in books' written pages

live and learn from fools and from sages

you know it's true

all the things come back to you

sing with me, sing for the years

sing for the laughter and sing for the tears

sing with me, if it's just for today

maybe tomorrow the good Lord will take you away

dream on, dream on, dream on,

dream yourself a dream come true

dream on, dream on, dream on,

and dream until your dream comes true

dream on [7x]

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 183
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Πως θα φύγει το κοράκι απ τα χαρτιά των γραφειων μας;;;

Στίχοι: Νίκος Καββαδίας

Μουσική: Δημήτρης Ζερβουδάκης

Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Ζερβουδάκης

Ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε,

Καίσαρ, να σας σώσει.

Κάτι που πάντα βρίσκεται σ'

αιώνια εναλλαγή,

κάτι που σχίζει τις θολές γραμμές

των οριζόντων,

και ταξιδεύει αδιάκοπα την

ατελείωτη γη.

Κάτι που θα 'κανε γοργά να φύγει

το κοράκι,

που του γραφείου σας πάντοτε

σκεπάζει τα χαρτιά·

να φύγει κρώζοντας βραχνά,

χτυπώντας τα φτερά του,

προς κάποιαν ακατοίκητη κοιλάδα

του Νοτιά.

Κάτι που θα 'κανε τα υγρά,

παράδοξά σας μάτια,

που αβρές μαθήτριες τα' αγαπούν

και σιωπηροί ποιηταί,

χαρούμενα και προσδοκία γεμάτα να

γελάσουν

με κάποιον τρόπο που, όπως λεν,

δε γέλασαν ποτέ.

Γνωρίζω κάτι, που μπορούσε,

βέβαια, να σας σώσει.

Εγώ που δε σας γνώρισα ποτέ...

Σκεφτείτε... Εγώ.

Ένα καράβι... Να σας πάρει,

Καίσαρ... Να μας πάρει...

Ένα καράβι που πολύ μακριά θα τ'

οδηγώ.

Μια μέρα χειμωνιάτικη θα φεύγαμε.

- Τα ρυμουλκά περνώντας θα

σφυρίζαν,

τα βρωμερά νερά η βροχή θα

ράντιζε,

κι οι γερανοί στους ντόκους θα

γυρίζαν.

Οι πολιτείες οι ξένες θα μας

δέχονταν,

οι πολιτείες οι πιο απομακρυσμένες

κι εγώ σ' αυτές αβρά θα σας

εσύσταινα

σαν σε παλιές, θερμές μου

αγαπημένες.

Τα βράδια, βάρδια κάνοντας, θα

λέγαμε

παράξενες στη γέφυρα ιστορίες,

για τους αστερισμούς ή για τα

κύματα,

για τους καιρούς, τις άπνοιες,

τις πορείες.

Όταν πυκνή η ομίχλη θα μας

σκέπαζε,

τους φάρους θε ν' ακούγαμε να

κλαίνε

και τα καράβια αθέατα θα τ'

ακούγαμε,

περνώντας να σφυρίζουν και να

πλένε.

Μακριά, πολύ μακριά να

ταξιδεύουμε,

κι ο ήλιος πάντα μόνους να μας

βρίσκει·

εσείς τσιγάρα «Κάμελ» να

καπνίζετε,

κι εγώ σε μια γωνιά να πίνω

ουίσκυ.

Και μια γριά στο Αννάμ, κεντήστρα

στίγματος,

- μια γριά σ' ένα πολύβοο

καφενείο -

μια αιμάσσουσα καρδιά θα μου

στιγμάτιζε,

κι ένα γυμνό, στο στήθος σας,

κρανίο.

Και μια βραδιά στη Μπούρμα, ή στη

Μπατάβια

στα μάτια μιας Ινδής που θα

χορέψει

γυμνή στα δεκαεφτά στιλέτα

ανάμεσα,

θα δείτε - ίσως - τη Γκρέτα να

επιστρέψει.

Καίσαρ, από ένα θάνατο σε κάμαρα,

κι από ένα χωματένιο πεζό μνήμα,

δε θα 'ναι ποιητικότερο και πι'

όμορφο,

ο διάφεγγος βυθός και τ' άγριο

κύμα;

Λόγια μεγάλα, ποιητικά,

ανεκτέλεστα,

λόγια κοινά, κενά, «καπνός κι

αθάλη»,

που ίσως διαβάζοντάς τα να με

οικτίρετε,

γελώντας και κουνώντας το κεφάλι.

Η μόνη μου παράκληση όμως

θα 'τανε,

τους στίχους μου να μην

ειρωνευθείτε.

Κι όπως εγώ για έν' αδερφό

εδεήθηκα,

για έναν τρελόν εσείς

προσευχηθείτε.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

AEROSMITH

DREAM ON

every time that I look in the mirror

all these lines on my face getting clearer

the past is gone

it went by like dusk to dawn

isn't that the way

everybody's got their dues in life to pay

yeah, I know nobody knows

where it comes and where it goes

I know it's everybody's sin

you got to lose to know how to win

half my life's in books' written pages

live and learn from fools and from sages

you know it's true

all the things come back to you

sing with me, sing for the years

sing for the laughter and sing for the tears

sing with me, if it's just for today

maybe tomorrow the good Lord will take you away

dream on, dream on, dream on,

dream yourself a dream come true

dream on, dream on, dream on,

and dream until your dream comes true

dream on [7x]

Aerosmith_Sing for the moment (Dream on)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ

ενός νεαρού πρίγκηπα,της ανατολής

απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,

που νόμισε ότι μπορέι να αλλάξει τον κόσμο.

αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ

και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.

Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό

ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό

στη Μοσσούλη, τη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά

πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.

Κι ενας νέος από σόι και γενιά βασιλική

αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί.

τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή

κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ' αλλάξουν οι καιροί.

Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά

ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά

απ' τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ' τη γη στον ουρανό

κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.

Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά

και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλειά

μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί

πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.

Με δύο γέρικες καμήλες μ' ένα κόκκινο φαρί

στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί.

πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά

μα της Δαμασκού τ' αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.

Σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο βλέπουν μπρός τους τον Αλλάχ

που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:

«νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,

με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»

Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ

Καληνύχτα...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μια πίστα από φώσφορο

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου

Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος

Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

Αν ήτανε το έδαφός σου πρόσφορο

θα σου 'φτιαχνα μια πίστα από φώσφορο

με δώδεκα διαδρόμους

δώδεκα τρόμους

με βύσματα κι εντάσεις φορητές

με πείσματα κι αεροπειρατές

αν ήτανε η αγκαλιά σου όαση

θα σου 'φερνα δισκάκια για ακρόαση

στο λίκνισμα της άμμου

στάλα η καρδιά μου

κι η διψασμένη μου ψυχή στρατός

και πάνω της ζωής ο αετός

Όνειρα - όνειρα

φλόγες μακρινές μου

Του φευγιού μου όνειρα

κι άγνωστες φωνές μου

Κοιμήσου εσύ κι εγώ θα ονειρεύομαι

σαν ήσυχος θεός θα εκπορεύομαι

απ΄τ΄άσπρο σου το χιόνι

δίχως σεντόνι

στα νύχια του κακού τη νύχτα αυτή

κι ο θάνατος λυπάται να κρυφτεί

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Κάπου νυχτώνει

Στίχοι: Σταύρος Κουγιουμτζής

Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής

Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας

Άλλες ερμηνείες: Μανώλης Φάμελος

Γύρνα τις ώρες που χάθηκαν απόψε

κοίτα που φεύγεις πώς κλαίει το δειλινό

Κάπου νυχτώνει κι ο ήλιος παγώνει

χάνεται ο δρόμος και πού να σταθώ

κάπου βραδιάζει μην κλαις δεν πειράζει

πες πως τελειώνει ο κόσμος εδώ

Αγέρας παίρνει απόψε τη ζωή μου

κλείνω τα μάτια που φεύγεις να μη δω

Κάπου νυχτώνει κι ο ήλιος παγώνει

χάνεται ο δρόμος και πού να σταθώ

κάπου βραδιάζει μην κλαις δεν πειράζει

πες πως τελειώνει ο κόσμος εδώ

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μιλάω για δύναμη

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου

Μουσική: Δήμητρα Γαλάνη

Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη

Όλα ξέρω γιατί γίνονται

και πως λειτουργούν,

το μυαλό με βοήθησε

να καταλαβαίνω,

οι ευαίσθητοι αμύνονται

στη ζωή και αργούν,

κι η λαχτάρα τους συνήθισε

να πατάει το φρένο.

Όλα ξέρω τι σημαίνουν

και τι εννοούν,

το μυαλό μου με συντόνισε

στο καινούργιο μήκος,

οι ευαίσθητοι παθαίνουν

και παρανοούν,

λες κι ο κόσμος το κανόνισε

να γλιτώνει ο λύκος.

#ρεφρεν

Μα εγώ μιλάω για δύναμη,

της αγάπης ισοδύναμη,

και ζητάω προτεραιότητα,

φύση, θέση, κι ιδιότητα.

Μα εγώ μιλάω για δύναμη,

της ελπίδας ισοδύναμη,

και γυρνάω στην αθωότητα,

την παλιά μου την ταυτότητα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 2 weeks later...

Επιτάφιος, του Γιάννη Ρίτσου

Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου, καρδούλα της καρδιάς μου,

Πουλάκι της φτωχειάς αυλής, ανθέ της ερημιάς μου,

Πως κλείσαν τα ματάκια σου και δεν θωρείς που κλαίω

Και δε σαλεύεις, δε γροικάς τα που πικρά σου λέω

Νιότη απ` τη νιότη σου έπαιρνα κι ακόμη αχνογελούσα,

Τα γερατειά δεν τρόμαζα, το θάνατο αψηφούσα.

Και τώρα που θα κρατηθώ, που θα σταθώ, που θ` άμπω,

Που απόμεινα ξερό δενδρί σε χιονισμένο κάμπο

Μέρα Μαγιού μου μίσεψες, μέρα Μαγιού σε χάνω,

άνοιξη, γιε, που αγάπαγες κι ανέβαινες απάνω

Στο λιακωτό και κοίταζες και δίχως να χορταίνεις

Άρμεγες με τα μάτια σου το φως της οικουμένης

Και μούλεγες, γιε, πως ολ` αυτά τα ωραία θάναι δικά μας,

Και τώρα εσβήστης κ` έσβησε το φέγγος κ` η φωτιά μας

Που πέταξε τ` αγόρι μου που πήγε που μ` αφήνει

Χωρίς πουλάκι το κλουβί, χωρίς νεράκι η κρήνη.

Γλυκέ μου, εσύ δε χάθηκες, μέσα στις φλέβες μου είσαι.

Γιε μου, στις φλέβες ολουνών, έμπα βαθιά και ζήσε.

Επιταφιος θρηνος

«Ω γλυκύ μου έαρ…γλυκύτατόν μου τέκνο, που έδει σου το κάλος..»

«…ω φως των οφθαλμών μου, γλυκύτατόν μου τέκνον,

πώς τάφω νυν καλύπτη…;

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Όνειρο ήτανε

Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Ο ουρανός ανάβει τα φώτα

τίποτα πια δεν θα 'ναι όπως πρώτα

Ξημέρωσε πάλι

Ξυπνάω στο φως τα μάτια ανοίγω για λίγο νεκρός χαμένος για λίγο

Ξημέρωσε πάλι

Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο

Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου το δωμάτιο άδειο κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο

Το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε

Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει

και τ' όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει

Θα 'μαι κοντά σου

Μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου

εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς τη ψυχή μου

Με τα φτερά σου

Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις

Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Απόγευμα στο δέντρο

Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Ο κόσμος ξεμακραίνει

ωραία στιγμή μου ξένη

Βαθαίνουν τα πηγάδια

ζωή μου που'σαι άδεια

Ο κόσμος ξεμακραίνει,είναι βράδυ

ωραία στιγμή μου ξένη,στάσου λίγο

Βαθαίνουν τα πηγάδια,το φεγγάρι

ζωή μου που'σαι άδεια,γέλα λίγο αν μ'αγαπάς

Ο κόσμος ξεμακραίνει,είναι βράδυ,μη μιλάς

ωραία στιγμή μου ξένη,στάσου λίγο αν μ'αγαπάς

Βαθαίνουν τα πηγάδια,το φεγγάρι οταν κοιτάς

ζωή μου που'σαι άδεια,γέλα λίγο αν μ'αγαπάς

Ανθίζουνε τ'αστέρια,όνειρό μου,

οταν περνάς

δωσ'μου τα δυο σου χέρια

και τον κόσμο αν μ'αγαπάς

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Τζίμης Πανούσης

Κάγκελα Παντού

Δεκαπέντε χιλιάδες και μία

στραβάδια απολύομαι

τριαντά τρία χρονάκια θητεία

στραβάδια απολύομαι

Όλο εμένανε σηκώνει

να πω μάθημα η δασκάλα

θα τη σφάξω σαν κουνέλι

και θα βγω να παίξω μπάλα

Κάγκελα, κάγκελα, κάγκελα παντού

και τα μυαλά στα κάγκελα

του αόρατου εχθρού

Βούλγαροι, Βούλγαροι,

χανούμισσες βαζέλες

όλο το έθνος προσκυνάει

σώβρακα και φανέλες

Είμαστε η αδικημένη

γενιά του εξήντα

δίχως κατοχή και πείνα

χωρίς ρετσίνα

Τα μπούτια σου Μαρία

σκοπιά Κ.Ψ.Μ. αγγαρεία

Δεκαπέντε χιλιάδες και μία

στραβάδια απολύομαι

τριαντά τρία χρονάκια θητεία

στραβάδια απολύομαι

Μια ζωή παρουσιάστε

σαν εκπαιδευμένος σκύλος

εγώ δεν θα πάρω άλλο

φχαριστώ δεν είμαι φίλος

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το μονοπάτι

Στίχοι: Αλέκος Σακελλάριος

Μουσική: Γιώργος Μουζάκης

Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού

Μες στη ζωή δρόμοι ανοίγονται σωρό

κι όποιον γουστάρεις τον τραβάς κι όπου σε βγάλει

μα είναι κι ένα μονοπάτι πονηρό

που πάει ντουγρού στην κατηφόρα τη μεγάλη

Το μονοπάτι σαν θα πάρεις μια βραδιά

τον ίσιο δρόμο μια για πάντα τον αφήνεις

κι ολημερίς θα κουρελιάζεις μια καρδιά

κι ένα κορμί μες τα κουρέλια της θα ντύνεις

Εκεί ξεχνάει κι ο Θεός για να σε δει

περνάς και φεύγεις και δεν κλαίει ανθρώπου μάτι

ένα σκουπίδι παραπάνω δηλαδή

μες στης ζωής το πονηρό το μονοπάτι

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

JOHNNY CASH - HURT

I hurt myself today

To see if I still feel

I focus on the pain

The only thing that's real

The needle tears a hold

The old familiar sting

Try to kill it all away

But I remember everything

[Chorus:]

What have I become

My sweetest friend

Everyone I know goes away

In the end

And you could have it all

My empire of dirt

I will let you down

I will make you hurt

I wear this crown of thorns

Upon my liar's chair

Full of broken thoughts

I cannot repair

Beneath the stains of time

The feelings disappear

You are someone else

I am still right here

[Chorus:]

What have I become

My ssweetest friend

Everyone I know goes away

In the end

And you could have it all

My empire of dirt

I will let you down

I will make you hurt

If I could start again

A million miles away

I would keep myself

I would find a way

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Χειμωνανθός

Στίχοι: Ελένη Φωτάκη

Μουσική: Γιώργος Καζαντζής

Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Χαρούλης

Φθινόπωρο στον έρωτα απόψε ανατέλλει

αρισμαρί και μέλι μύρισαν τα βουνά

κι εγώ κοιτάζω σιωπηλός το χώμα το βρεγμένο

σα κάρβουνο αναμμένο η ομορφιά πονά

Φιλί γυρεύω του ουρανού κι αυτός μου δίνει στάχτη

μα απ΄ της καρδιάς τ΄ αδράχτι σαν θέλω να κοπείς

σαλεύουν τα πορτόφυλλα κι η κλειδωνιά γυρίζει

αέρας μου σφυρίζει αν έρθεις μην αργείς

Γδύσου κι από τα μάτια μου πάρε νερό και πλύσου

ο χωρισμός θυμήσου είναι χειμωνανθός

τη λύπη την κατοίκησα σε νύχτα και σε μέρα

σ΄ αφήνω στον αέρα για να σε βρώ στο φως

Η αγάπη φόβους και όνειρα δειπνά προτού ραγίσει

στου πόνου το ξωκλήσι αγιάζει η ερημιά

κι εγώ μια θλίψη που ζητώ για να με σημαδέψει

το φως πριν βασιλέψει θα σ' αρνηθώ ξανά

Γδύσου κι από τα μάτια μου πάρε νερό και πλύσου

ο χωρισμός θυμήσου είναι χειμωνανθός

τη λύπη την κατοίκησα σε νύχτα και σε μέρα

σ΄ αφήνω στον αέρα για να σε βρώ στο φως

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 1 month later...

Στίχοι: Μάνος Ξυδούς

Μουσική: Μάνος Ξυδούς

Πρώτη εκτέλεση: Domenica

Πέρασε η ώρα μα δεν φάνηκες

άχρηστα ρολόγια που μου χάριζες

Πέρασε η ώρα πέρασες κι εσύ

Πουλάκι που τρομάζει πριν έρθει η βροχή

Άχρηστα τραγουδια που μαραθηκαν

αχρηστα ρολογια που σταματησαν

Πέρασε η ώρα μα δεν φάνηκες

άχρηστα ρολόγια που μου χάριζες

Πέρασε η ώρα πέρασες κι εσύ

Πουλάκι του χειμώνα μες' την άνοιξη

Άχρηστα τραγούδια που μαράθηκαν

άχρηστα ρολόγια που σταμάτησαν

Αφιερωμένο στον χρόνο που άλλωτε καλπάζει και άλλωτε σταματάει

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Στον χρόνο και αυτο αφιερωμένο .

Ο τυμβωρύχος

Στίχοι: Κώστας Λαχάς

Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος

Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Τα λόγια μου της νύχτας μετανάστες

σε δρομολόγια χωρίς επιστροφή

άσ' τις πλατείες να βογκούν σου λέω άστες

ίσως με βρεις μες στην επόμενη στροφή

Στενεύουν τα περάσματα

οι φίλοι μου φαντάσματα

κι η πόλη μοιάζει γενικώς

τάφος οικογενειακός

Ένας Στρυμόνας και βουλιάζω στα νερά

όπως ψαράς μέσα στη λάσπη της Κερκίνης

οιωνοσκόπος με σημάδια φανερά

χάθηκα πάλι μες στο πρόσωπο εκείνης

Στενεύουν τα περάσματα

οι φίλοι μου φαντάσματα

κι η πόλη μοιάζει γενικώς

τάφος οικογενειακός

Ματώνει στα Κυβέλεια η οθόνη

κι εγώ ρεμβάζω σε πεδία αχανή

στο Μιραμάρε κολυμπούσες πάντα μόνη

και ο Ματθαίος έχει χρόνια να φανεί

Στενεύουν τα περάσματα

οι φίλοι μου φαντάσματα

κι η πόλη μοιάζει γενικώς

τάφος οικογενειακός

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 1 month later...

Οπωσδήποτε παράθυρο

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου

Μουσική: Γιάννης Σπάθας

Πρώτη εκτέλεση: Τάνια Τσανακλίδου

Αχ πως μου 'γινε

τα αλφάβητο του είναι μου

τραυλό

Που είναι αυτό το κεφαλάκι

που φυσούσε τον αυλό

που είχε το όνειρο το σώμα

μονοπάτι η αναπνοή

κι έναν κόσμο είχε ακόμα

των ανθρώπων η ζωή

Οπωσδήποτε παράθυρο

Οπωσδήποτε παράθυρο

Να βλέπω έξω

Να χαμογελώ

Οπωσδήποτε παράθυρο

Και ποιον δεν πήρα εγώ

Με το καλό

Οπωσδήποτε παράθυρο

Για να πιστέψω πάλι

από την αρχή

Οπωσδήποτε παράθυρο

Μπροστά σε μένα αλλάζει

μια εποχή

Αχ πως μου 'γινε

τα αλφάβητο του είναι μου

τραυλό

και το μαύρο χαρακάκι

για τα σχέδια μου

στρεβλό

Ίσως να 'φτασε η ώρα,

ίσως να 'ρθε η στιγμή

να φυλάξω από την Πανδώρα

την ελπίδα στο κουτί

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 4 months later...

Σκέφτηκα να το βάλω στο γέλιο αλλα δεν μου πήγαινε ,

μετά μου ήρθε αυτό , για τους νόμους :D:lol:

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΨΑΡΑ

Είναι απόγευμα και ο μπαρμπας απο το ωραιο νησάκι του Αιγαίου έχει

πάει για ψάρεμα στην αμμουδιά. Αφού ρίχνει την πετονιά ξαπλώνει προς

τα πίσω στηριζόμενος στους αγκώνες του και αρχίζει να αγναντεύει

περιμένοντας κάποιο τσίμπημα. Σε λίγο εμφανίζεται ένας επιχειρηματίας

στην αμμουδιά που είχε πάει βόλτα για να αποβάλει λίγο από το στρες

που του δημιουργούσαν οι δουλειές του.

Βλέποντας τον ψαρά να ψαρεύει τόσο νωχελικά, τον πλησιάζει και του λέει:

- Δεν κάνεις καλά, με αυτό τον τρόπο δεν θα πιάσεις ψάρια. Πρέπει να

βρέξεις κώλο αν θέλεις να πιάσεις ψάρια

- Για ποιο λόγο; τον ρωτάει ο ψαράς.

- Θα τα πουλάς και θα βγάζεις κέρδος.

- Για ποιο λόγο;

- Μετά από λίγο καιρό με τα κέρδη θα πάρεις δίχτυα ώστε να πιάνεις

περισσότερα ψάρια

- Για ποιο λόγο; λέει και πάλι ο ψαράς.

Λίγο ενοχλημένος, ο επιχειρηματίας αποκρίνεται :

- Πιάνοντας περισσότερα ψάρια θα μπορέσεις να πάρεις μία βάρκα και να

βγάλεις περισσότερα χρήματα

- Για ποιο λόγο; ξαναλέει ο ψαράς.

Έχει αρχίσει να του την δίνει του επιχειρηματία η μονότονη απάντηση

του ψαρά αλλά υπομονετικά του εξηγεί:

- Με τα χρήματα θα αγοράσεις ένα μεγαλύτερο πλοίο και θα προσλάβεις

ανθρώπους να σε βοηθούν!

- Για ποιο λόγο; ρωτάει και πάλι ο ψαράς.

Ο επιχειρηματίας είναι πλέον κατακόκκινος, γεμάτος θυμό!

- Μα δεν καταλαβαίνεις; Σε λίγα χρόνια θα έχεις έναν ολόκληρο στόλο

από ψαράδικα, με πολλούς υπαλλήλους, που θα ψαρεύουν σε όλες τις

θάλασσες του κόσμου, για λογαριασμό σου.

- Για ποιο λόγο;

- 'Ετσι, θα μπορέσεις να εισάγεις την εταιρεία σου στο χρηματιστήριο.

Θα θησαυρίσεις και μετά, χωρίς να σκας, το μόνο που θα έχεις να κάνεις

είναι να κάθεσαι στην αμμουδιά και να βλέπεις το ηλιοβασίλεμα!!

- Γιατί, τώρα τι κάνω;

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 4 weeks later...

Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου

Μουσική: Χριστόφορος Κροκίδης

Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Σβήνω τα χνάρια μου δεν θα με βρείτε

ότι κι αν είπα θα το πάρω και θα φύγω

ότι κι αν έκανα δεν εξηγείται

κι απ' την αλήθεια μου την νύχτα ξετυλίγω

Σβήνω τα φώτα μου να δω πως άρχισα

τα ποιο καλά παιδιά πιστεύουν παραμύθια

γυρνάω στα πρώτα μου σε κείνα που άφησα

βλέπω ένα όνειρο που κόβει σαν αλήθεια

Φρόνιμα κούκλα μου λέω στην ψυχή μου

όλα θα γίνουν όπως τά 'χουμε σχεδιάσει

στο φως θα γίνεσαι ξανά δική μου

και στο σκοτάδι θα σε χάνω μες τα δάση

Τους φόβους ξέμαθα σε κύκλους κλείνομαι

δεμένο πάνω μου το ψέμα της ζωής μου

στα φώτα έμαθα σκιά να γίνομαι

ξένο καράβι μιας θάλασσας δικής μου

Όμως το ψέμα μου τα βράδια λύνεται

παίρνει ζωή απ΄ τη ζωή γίνεται αλήθεια

τι κι αν το αίμα μου κρασί δεν γίνεται

σκοτώνουν τα όνειρα όταν γίνονται συνήθεια

Φρόνιμα κούκλα μου λέω στη ψυχή μου

όλα θα γίνουν όπως τά 'χουμε σχεδιάσει

στο φως θα γίνεσαι ξανά δική μου

και στο σκοτάδι θα σε χάνω μεσ' τα δάση

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 2 weeks later...

Πάρε με μαζί

Στίχοι: Θάνος Σοφός

Μουσική: Γιάννης Σπανός

Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος

Καπετάνιε, πάρε με μαζί,

ίδια μοίρα έχω εγώ κι εσύ:

Για δυο μάτια σαν την πικροθάλασσα

τη ζωή μου χάλασα - πάρε με μαζί.

Μια φουρτούνα όλη μου η ζωή

καπετάνιε, πάρε με μαζί.

Δεν αντέχω άλλο τα χτυπήματα,

πιο καλά στα κύματα - πάρε με μαζί.

Καπετάνιε, πάρε με μαζί

να μη βλέπω πως με άλλον ζει.

Στη ζωή μου μια γυναίκα αγάπησα,

στη στεριά ναυάγησα - πάρε με μαζί.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 1 month later...

Πίσω απ' την πόρτα

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος

Μουσική: Μάνος Λοΐζος

Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Καλατζής

Πίσω απ' την πόρτα το καρφί

και στο καρφί σακάκι

Είναι αυτό που φόραγε

εκείνος που δεν χώραγε

σε τούτο το σοκάκι

Πέφτει το φως του καντηλιού

στην μαύρη ταμπακέρα

την κράταγε στα χέρια του

στις σχόλες στα νυχτέρια του

αυτός που πήγε πέρα

Μες στην καρδιά μου την πικρή

ήρθε το πρώτο χιόνι

μες στην καρδιά που ράγισες

την νύχτα που με άφησες

χαμένο χελιδόνι

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Don't worry be happy

Στίχοι: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας

Μουσική: Bobby McFerrin

Πρώτη εκτέλεση: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας

Αν η δικιά σου σού κάνει νερά

κι αν έχεις χάσει στα χαρτιά...

Don't Worry Be Happy

Άμα σε πιάσουνε με κάνα ψύλλο

και σε λυσσάξουνε στο ξύλο...

Don't Worry Be Happy

Υπάρχουν και χειρότερα

μα θα στα πω αργότερα

Don't Worry Be Happy

Άμα ξυπνήσεις μέσα στη φυλακή

και δε σου εξηγεί κανένας γιατί...

Don't Worry Be Happy

Δεν είναι ανάγκη να το ξέρεις κι εσύ

τους φτάνει που το ξέρουν αυτοί...

Don't Worry Be Happy

Είμαστε όλοι ύποπτοι.

Κι εγώ κι εσύ και η γάτα μου μαζί

Don't Worry Be Happy

Άμα ξυπνήσεις και έχεις βγάλει ουρά,

άμα ψαχτείς και έχεις βγάλει βυζιά...

Don't Worry Be Happy

Άμα η κόρη σου σε λέει μπαμπά ενώ ο γιος σου σε φωνάζει μαμά...

Don't Worry Be Happy

Δεν είναι αυτό για να σ' ανησυχεί, είναι μια ψιλομετάλλαξη...

Don't Worry Be Happy

Και τι με νοιάζει εμένα δηλαδή,

εγώ θα γίνω σταρ του MTV

Don't Worry Be Happy

Kαι αν τα ρουθούνια μου μείνουν μισά,

κανένα πρόβλημα θα βάλω χρυσά...

Don't Worry Be Happy

Νομίζω πως ψιλομεταλλάσομαι ,

αλλάζω ρεπερτόριο :rolleyes:

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

ΚΡΑΤΑ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ

Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος

Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου

Εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Ένα ελάφι έσκυψε σε δροσερή πηγή

κι ένα κορίτσι ξάπλωνε σε κρύα πεζοδρόμια.

Το ελάφι το σκοτώσανε δυο ξένοι κυνηγοί

και στο κορίτσι χίμηξαν αγέλες από χρόνια.

Ξέρω καλά τί πέρασες

βλέπω σκιές στο σώμα.

Ξερω νιώθεις πως γέρασες

μα κράτα λίγο ακόμα.

Μία γοργόνα πέταγε στα κύματα γυμνή

κι ένα κορίτσι πήγαινε ελιές σ' ένα μαντήλι.

Την πρώτη την καρφώσανε σε πλώρη με σπαθί

και οικοδόμοι χτίσανε την κόρη σε γεφύρι.

Ξέρω καλά τί πέρασες

βλέπω σκιές στο σώμα.

Ξερω νιώθεις πως γέρασες

μα κράτα λίγο ακόμα.

Μία νεράιδα έπλενε ρούχα σε φυλακή

κι ένα κορίτσι ήτανε λίμνη σ' αρχαίους χαρτες.

Η πρώτη έβγαλε φτερά και γύρισε τη γη

και το κορίτσι έγινε θεά σε μετανάστες.

Ξέρω καλά τί πέρασες

βλέπω σκιές στο σώμα.

Ξερω νιώθεις πως γέρασες

μα κράτα λίγο ακόμα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΑΠΕΣ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Στίχοι/Μουσική: ΓΙάννης Ζουγανέλης

Τίποτα στον κόσμο δεν τον νοιάζει

παρά μόνο το μυαλό του ανοιχτό να μένει

Μέσα στην αδράνεια τρομάζει

ξαναβλέπει στη φορμόλη τη ψυχή σβησμένη

Κόβει το κορμί του και το θάβει

σε νερό και σε φωτιά να χωριστεί

Στους δεκάξι παγωμένους εφιάλτες

κάτι απρόσωπα λαμπάκια της νυχτός δανείζει

Σ' άνυδρους ανέραστους αντάρτες

στοιχειωμένους σε μια εθνική οδό που πήζει

Βρίσκει την αχτίδα που απομένει

και μαζί της τη φυγή θα μοιραστεί

Οι ψυχές και οι αγάπες σιαμαίες αυταπάτες

Όμοιες σαν άσπρα πλήκτρα σαν φωτάκια μες στη νύχτα

Βρίσκουν σώματα παρθένα στη συνήθεια πουλημένα

Με φιλιά τα εξαγνίζουν τους χαρίζονται

Τούτος ο αρχέγονος ρυθμός των Αφρικάνων

κάτι από μπάλο Συριανό θυμίζει

Ανθρωποθυσία στους θεούς των ηφαιστείων

σαν αναπαραγωγής βωμός γυαλίζει

Κράτησε αγάπη μου για λίγο την πνοή σου

κλείσε όλη τούτη τη στιγμή σ' ένα φιλί

Κοίταξε τριγύρω τα μετέωρα που αστράφτουν

μπάλες από χιόνι μείνε ζωντανή ακόμα

Κρίνε με σαν άνθρωπο που ψάχνει τη ψυχή του

και άμα τον γουστάρεις θα σου πω συγνώμη

Είναι κάτι μήνες που φιλοξενώ τον τρόμο

και έχω ανάγκη να με βλέπεις σαν μωρό παιδί

Αχ μωράκι σαστισμένο μέσα στο μυαλό σου ξένο

Τι να πρωτοτραγουδήσεις και πια πόρτα να χτυπήσεις

Να σου πουν για να σε πείσουν στα μετάξια να σε ντύσουν

Να φανούν λευκά δοντάκια μες στο γέλιο σου

Η επόμενη στροφή συμπληρώθηκε από τον Jordan Giokas, στις 23/9/2001:

Χίλιες και μια νύχτες ανοιχτά τις οικουμένης,

αλυσοδεμένος πολικός αστέρας

Άφηνα τους άλλους να μιλούν για ‘μένα

και φοβόμουν μη με βρει το φως της μέρας

Τα χαμένα χρόνια θα τα πάρω πίσω

φτάνει που και που να λες ακόμα σ’ αγαπώ

Κόκκινος ορίζοντας τα χρόνια που απομένουν,

κάνε το σινιάλο να σε βρει η ψυχή μου

Πρόσωπα, λιμάνια κράτησέ τα φεύγουν,

κράτα με αγκαλιά και πάρε με μαζί σου

Βιντεοταινίες η ζωή που είδα,

του άστεγου του νου μου η πατρίδα είσαι εσύ

Αχ αγάπη μου, αγάπη διαμαντάκι μες στη στάχτη

Και νησάκι που ‘χει φάρο, ένα μεθυσμένο γλάρο

Γύρω σου που φτερουγίζει, το όνομά σου συλλαβίζει

Σημαδεύει την ματιά σου και αφήνεται

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 2 weeks later...

Γκεβάρα

Στίχοι: Νίκος Καββαδίας

Μουσική: Χάρης Παπαδόπουλος

Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Λέκκας

Ήτανε ντάλα μεσημέρι κι έδειξε μεσάνυχτα.

Έλεγε η μάνα του παιδιού: 'Καμάρι μου κοιμήσου'.

Όμως τα μάτια μείνανε του καθενός ορθάνοιχτα

τότε που η ώρα ζύγιαζε με ατσάλι το κορμί σου.

Λεφούσι ο άσπρος μέρμηγκας, σύννεφο η μαύρη ακρίδα.

Όμοια με τις Μανιάτισσες μοιρολογούν οι Σχόλες.

Λάκισε ο φίλος, ο αδελφός. Που μ' είδες και που σ' είδα;

Φυλάει το αλώνι ο Σφακιανός κι ο Αρίδα την κορίδα.

Ποιος το 'λεγε, ποιος το 'λπιζε και ποιος να το βαστάξει.

Αλάργα φεύγουν τα πουλιά και χάσαν τη λαλιά τους.

Θερίζουν του προσώπου σου το εβένινο μετάξι,

νεράιδες και το υφαίνουνε να δέσουν τα μαλλιά τους.

Πάνθηρας ακουρμάζεται θωράει και κοντοστέκει.

Γλείφει τα ρόδα απ' τις πληγές, μεθάει και δυναμώνει.

Ξέρασε η γη τα σπλάχνα της και πήδησαν δαιμόνοι.

Σφυρί βαράει με δύναμη, μένει βουβό τ' αμόνι.

Πυγολαμπίδες παίζουνε στα μάτια τ' ανοιχτά.

Στ' 'ομορφο στόμα σου κοιμήθηκε ένας γρύλος.

Πέφτει από τα χείλη σου που ακόμα είναι ζεστά,

ένα σβησμένο cigarillos.

Τ' όνειρο πάει με τον καπνό στον ουρανό,

έσμιξε πια με το καράβι του συννέφου.

Το φως γεννιέται από παντού μα είναι αχαμνό

και τα σκοτάδια το ξεγνέθουν και σου γνέφουν.

Χοσέ Μαρτί (κόνδορας πάει και χαμηλώνει,

περηφανεύεται, ζυγιάζεται, θυμάται.

Με τα φτερά του θα σκοτείνιαζ' ένα αλώνι).

Απόψε οι δυο συντροφιαστοί θα πιείτε μάτε.

Φτάνει ο Μπολίβαρ καβαλώντας σαϊτάρι.

Παραμονεύει ορθή κουλέμπρα γκαστρωμένη.

Βότανα τρίβει η Περουβάνα σε μορτάρι

και μασουλάει φαρμακωμένη μανιτάρι.

Του Λόρκα η κόκκινη φοράδα χλιμιντράει

μ' αυτός μπλεγμένος στα μετάξινα δεσμά του

μακρύ κιβούρι με τον πέτρινο κασμά του

σενιάρει ο φίλος και στο μπόι σου το μετράει

Γέροντας ναύτης με τα μούτρα πισσωμένα

βάρκα φορτώνει με την πιο φτηνή πραμάτεια.

Έχει τα χέρια από καιρό ψηλά κομμένα

κι ήθελε τόσο να σου σφάλαγε τα μάτια

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση τώρα
  • Πλοηγούταν πρόσφατα   0 μέλη

    • Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι χρήστες που να βλέπουν αυτή τη σελίδα.

×
×
  • Δημιουργία νέου...