Προς το περιεχόμενο

Το πιο σπουδαίο είν' η ψυχή σου, δικέ μου. Έχει τους νόμους τους αυτή η ιστορία,δεν φτάνει μόνο η δουλειά.


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Πριν μέρες κάποιος μου είπε πως ζούμε από τύχη....

Κιμωνάκο να θυμάσαι ότι είχε την τύχη να ζήσει και είχατε την τύχη να συναντηθείτε...

Κουράγιο φιλαράκι.... έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία!

Παλιό τραγούδι κι άγιασε

απ' το πολύ το δάκρυ

στην πλάτη του φορτώθηκε

του κόσμου τον καημό

Κι αν το ρωτήσεις θα σου πει

πατρίδα πια δεν έχω

καμιά πατρίδα δεν χωρά

ολόκληρο ουρανό

Βαφτίστηκα στο άχτι σας

στην πίκρα, στο γινάτι σας

και πιο ψηλά ανεβαίνω

Είμαι το πρώτο γάλα σας

η μυρωδιά της μάνας σας

γι αυτό σας ανασταίνω

Παλιό τραγούδι κι άγιασε

απ' την πολύ αγάπη

έγινε ρούχο του φτωχού

του μόνου συντροφιά

Κι αν το ρωτήσεις θα σου πει

τα χρόνια μου δεν ξέρω

ποιος ξέρει πότε ράγισε

πρώτη φορά καρδιά

Βαφτίστηκα στο άχτι σας

στην πίκρα, στο γινάτι σας

και πιο ψηλά ανεβαίνω

Είμαι το πρώτο γάλα σας

η μυρωδιά της μάνας σας

γι αυτό σας ανασταίνω

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 183
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

επισκέπτη Grammateas

Σε λίγες μέρες είναι η επέτειος του ολόιδιου γεγονότος που ζεις αυτή τη στιγμή. Αυτό που ξέρω ότι όσοι και να σου πουν ότι ξέρουν τι περνάς γιατί το πέρασαν κι εκείνοι, εσύ το περνάς ΤΩΡΑ.

Ταξίδεψέ τον μακριά, στο ΦΩΣ, για να μην νιώθει θλίψη. Εξάλλου, με ένα τέτοιο ευαίσθητο παιδί που έκανε, δεν του αξίζει η θλίψη στο ταξίδι του, ε;

Εύχομαι να σου πει τόσα πολλά από εκεί που βρίσκεται, όσα μου είπε εμένα ο δικός μου, κι ακόμα περισσότερα.

Καλό του ταξίδι.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Κιμωνακο

δεν θα σου πω τραγουδι

θα σου πω μονο ενα

να ξερεις οτι ειμαστε διπλα σου

και ειμαστε πολλοι

φιλοι στο καλο και στο κακο

κουραγιο

μην ξεχνας οτι ενας φευγει ενας ερχεται για να μαλακωσει τον πονο της απωλειας

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σ' ένα μινοράκι σ' έβαλα κρυφά

πάλι η μουσική θα κάνει θαύματα

γιατί σε θέλω

Της ψυχής μου ο ήχος είναι αυτός που ακούς

σε παραπλανώ με στίχους ψεύτικους

γιατί σε θέλω

Έτσι βγαίνουν τα τραγούδια μάτια μου

σε γνωρίζει ο πόνος και έρχεται κοντά σου

ακουμπάει το χέρι πάνω στα μαλλιά σου

κι έτσι κάνεις κάνεις κουράγιο και τραγούδι άγιο

Το τραγούδι μου γλυκό λυπητερό

Καρυάτιδα να γίνω δεν μπορώ

για να με θέλεις

Μια φωτογραφία μου παλιά κρατάς

δεν της μοιάζω πιά γι αυτό δε μ'αγαπάς

αχ δε με θέλεις

Έτσι βγαίνουν τα τραγούδια μάτια μου

σε γνωρίζει ο πόνος και έρχεται κοντά σου

ακουμπάει το χέρι πάνω στα μαλλιά σου

κι έτσι κάνεις κάνεις κουράγιο και τραγούδι άγιο

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Στιγμές

Στίχοι: Πολυξένη Βελένη

Μουσική: Νίκος Παπάζογλου

Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου

Είναι κάτι στιγμές,

τρυφερές και λεπτές,

σαν κλωστές τυλιγμένες σ' αδράχτι,

σε γυρνούν απαλά,

σε μεθούν σιωπηρά,

σε γεμίζουν με πείσμα και άχτι...

για όλα αυτά που ζητάς,

για πολλά που πονάς,

για το τίποτε μιας ευτυχίας,

και γυρνάς σαν τρελός,

του καθρέφτη εαυτός,

θύμα-θύτης κακής συγκυρίας.

Πλημμυρίζουν το χθες

μαγεμένες σκιές,

που ξοπίσω μου γράφουν τροχιά,

με κρατούνε θαρρώ

σαν αλήθειες παλιές

σε λαβύρινθο δέσμιο βαθιά.

Είναι κάτι στιγμές,

σα μικρές πινελιές

ζωγραφιάς που δεν έχει τελειώσει,

λείπουν λίγα ακριβά

των χρωμάτων νερά,

για να δώσουν του τόπου τη γνώση.

Για τους κήπους της γης,

για το ροζ της αυγής,

για το κύμα που απόμεινε μόνο,

να χαϊδεύει με αφρούς,

τους πικρούς μας καημούς

και να διώχνει της πίκρας τον πόνο.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

indiansblue_1x1.jpgindiansblue_1x2.jpg

dwtop.jpg

I close my eyes

Only for a moment, then the moment's gone

All my dreams

Pass before my eyes, a curiosity

Dust in the wind

All they are is dust in the wind

Same old song

Just a drop of water in an endless sea

All we do

Crumbles to the ground, though we refuse to see

Dust in the wind

All we are is dust in the wind, ohh

Now, don't hang on

Nothing lasts forever but the earth and sky

It slips away

And all your money won't another minute buy

Dust in the wind

All we are is dust in the wind

All we are is dust in the wind

Dust in the wind

Everything is dust in the wind

Everything is dust in the wind

The wind

- Kansas -

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Τα πλοία των ερώτων

Μουσική: Μικρούτσικος Θάνος

Στίχοι : Αλκαίος Άλκης

Όταν ο άνεμος φυσά κι οι άνθρωποι σωπαίνουν

κάτι σκιές με προσκαλούν στις έρημες μαρίνες

τα πλοία των ερώτων μας μου δείχνουν πως πεθαίνουν

και τριγυρνούν στην πλώρη τους νεράιδες και σειρήνες

Πάνω στο πάγκο ενός cafe τα βρόχινα τους μάτια

για τα ναυάγια με ρωτούν και της ζωής το ψέμα

και εγώ δειλά τους απαντώ κοιτώντας τα κατάρτια

ή δύση κι η ανατολή έχουν το ίδιο αίμα

Έτσι στα καθημερινά αμήχανοι γυρνάμε

παιδιά που παίζουν στη βροχή με τρυπημένη μπάλα

μα κάποιος γέρος ναυτικός μας είχε πει, θυμάμαι

πως πάντα μέσα μας θα ζουν τα μπάρκα τα μεγάλα

Τρικάταρτο η αγάπη σου και ο καιρός αρμύρα

μια Κυριακή σ’ αντίκρισα και μου ‘κλεψες το φως μου

ότι με πνίγει να αγαπώ είν’ η δική μου μοίρα

καλά ταξίδια μάτια μου στις θάλασσες του κόσμου

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Οι ψυχές

Στίχοι: Νίκος Βουρλιώτης

Μουσική: Μιχάλης Παπαθανασίου

Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Άλλες ερμηνείες: Goin'Through

Είναι 12 το βράδυ κι όπως λένε όλοι οι μύθοι

τα φαντάσματα ξυπνάνε από κάποιο παραμύθι

έχουν φτερά στα σύννεφα πετούν και απειλούν

απροστάτευτες παρέες ψάχνουν πάντοτε να βρουν.

Λένε είναι οι ψυχές που δεν έχουν ησυχάσει

κάποιο πνεύμα ξεχασμένο που το δρόμο έχει χάσει

σκιά πάνω στον τοίχο κάτι πίσω απ' την κουρτίνα

ήχος σα κραυγή που 'ρχεται απ' την κουζίνα.

Κάποιοι πάλι κοροϊδεύουν δεν πιστεύουν πως υπάρχουν

άλλοι φοβούνται μήπως πεθάνουν απ' το φόβο τους σαν θα ΄ρθουν

κι όταν στον τοίχο το εκκρεμές 12 φορές χτυπήσει

το σώμα παραλύει κι η καρδιά θα σταματήσει.

Με παραμύθια μεγαλώνουνε μεγάλοι και μικροί

στα σκοτεινά τα παραμύθια αντέχουν μόνο οι τολμηροί,

μη με ρωτήσεις να σου πω τι πιστεύω για όλα αυτά

κλείσε τα μάτια και ανέβα μοναχός σου τα σκαλιά!

Λένε είναι οι ψυχές που μένουν.

Λένε είναι οι σκιές.

Λένε πως κοιμούνται κάθε μέρα

και ξυπνούν τις Κυριακές.

Αν τύχει στο παραμύθι να ακούσεις ουρλιαχτά.

Αν ακούσεις την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά.

Αν αντικρίσεις μια νεράιδα ή ένα μαύρο ξωτικό

μη τρομάξεις, ποτέ δε θα σου κάνουνε κακό.

Όποια πόρτα συναντήσεις μη διστάσεις να χτυπήσεις

κι αν απάντηση δεν πάρεις μη διστάσεις να ανοίξεις,

στο δάσος αν χαθείς κλείσ' τα μάτια και τ' αφτιά σου

για λίγο αν προλαβαίνεις μες στα όνειρά σου, χάσου!

Μίλα στο φεγγάρι, φτάσε πιο ψηλά απ' τον ’ρη

κάνε τώρα 3 ευχές πριν να τρίψεις το λυχνάρι

ζήτα ό,τι θες, κάνε ό,τι σου κατέβει

κανείς δεν υπάρχει που να στο απαγορεύει...

Λένε είναι οι ψυχές που μένουν.

Λένε είναι οι σκιές.

Λένε πως κοιμούνται κάθε μέρα

και ξυπνούν τις Κυριακές.

Είναι 12 το βράδυ κι έχουν όλοι κοιμηθεί

στη δική μου γειτονιά οι ψυχές έχουν κρυφτεί

δε γυρίζουν σαν σκιές μες στης πόλης τα στενά

γι' αυτό τις ανταμώνω στα όνειρά μου πιο συχνά.

Ένα ακόμη βράδυ απ' αυτά που δεν τελειώνουν

κρύο και υγρό σαν αυτά που καταριόμουν

μπροστά βάδιζα εγώ και ξωπίσω χίλια μάτια

κάπου στάθηκα θυμάμαι μπρος σε κάτι σκαλοπάτια.

Κάτι μ' αγκαλιάζει, κάτι με τρομάζει

κάτι μέσα μου θεριεύει και το δρόμο πάντα φράζει

αχ να 'ξερα δυο ξόρκια να ξεφύγω απ' το κακό σου

να βρω ν' ανακαλύψω που φυλάς το μυστικό σου.

Οι νύχτες έχουν γίνει ερινύες στην ψυχή μου,

σημαδεύουν τη ζωή μου, συνοδεύουν τη σιωπή μου.

Τ' αστέρια αδιάκριτα μετρούν τα βήματά μου

και φλερτάρουν σαν κορίτσια συνεχώς με τη σκιά μου.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Με μάτια σπασμένα θλιμμένου παιδιού

Στέκεις εκεί στο κατώφλι του νου

Και οι αναμνήσεις που κρύβω βαθιά

Δεν ξέρω αν είναι κάτι που έχω

Ή κάτι που έχασα πια...

Καλή σου νύχτα

και να μ' αγαπάς...

Ό,τι θυμάσαι, λένε μέσα σου ζει

Ζει και τρυπάει σαν βελόνα πικρή

Πικρή σαν το γέλιο μεθυσμένου τρελού

Κάποιου πρεζάκια αρχαγγέλου

Στο βράχο του Λυκαβηττού

Καλή σου νύχτα και να μ' αγαπάς...

Τι ώρα πήγε ποιος έχει φωτιά

Μίλα μου, είναι η σιωπή πιο βαριά

Πιο βαριά κι απ' τα φώτα

Πιο βαριά κι απ' τους καπνούς

Κι ένα κουρέλι τραγούδησε το τελευταίο του μπλουζ

Καλή σου νύχτα και να μ' αγαπάς...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου

Μουσική: Νίκος Αντύπας

Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

Κάπνιζες Καρέλια στη σκάλα

σήμερα θυμήθηκα κι άλλα

να σ' ενοχλεί που 'χα γίνει σκιά σου

τότε που η δική μου ευτυχία

ήταν η δικιά σου δυστυχία

κι απ' το ριγμένο μαντήλι

που 'χα στα μαλλιά.

Με έπνιγαν αγάπη μου οι φίλοι

φίλοι απ' τη δουλειά

με έκριναν παλιά τα δυο σου χείλη.

Θυμάμαι

τίποτα δεν άξιζε να πάμε

τίποτα απ' τα πράγματα που τώρα

με έκανε η ζωή να μπορώ

να τα λέω για δώρα.

Θυμάσαι

ώρα σου καλή όπου και να 'σαι

τίποτα δεν βρήκαμε ν' αξίζει

κι άφησε τη μνήμη ο καιρός

να το συνεχίζει...

Θυμάμαι...

Το άσπρο κεντημένο σεντόνι

έγινε πανί για τη σκόνη

κι από τον καινούριο καθρέφτη

που 'χω φέρει εδώ

θα έβλεπες τον ήλιο να πέφτει

όπως βλέπω εγώ

το παλιό μου εγώ

να λέει στο φταίχτη.

Θυμάμαι

τίποτα δεν άξιζε να πάμε

τίποτα απ' τα πράγματα που τώρα

με έκανε η ζωή να μπορώ

να τα λέω για δώρα.

Θυμάσαι

ώρα σου καλή όπου και να 'σαι

τίποτα δεν βρήκαμε ν' αξίζει

κι άφησε τη μνήμη ο καιρός

να το συνεχίζει...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ήτανε μια φορά

Στίχοι: Κώστας Φέρρης

Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος

Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης

Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Νταλάρας

Ήτανε μια φορά μάτια μου κι έναν καιρό

μια όμορφη κυρά αρχόντισσα να σε χαρώ

Μια μικροπαντρεμένη κόρη ξανθή

τον κύρη της προσμένει βράδυ πρωί

Ένα Σαββάτο βράδυ καλέ μια Κυριακή

τον ήλιο το φεγγάρι, καλέ, παρακαλεί

Ήλιε μου φώτισέ τον φεγγάρι μου

πάνε και μίλησέ του για χάρη μου

Γυρίζει κι αρμενίζει καλέ στα πέλαγα

τους πειρατές θερίζει καλέ και τους χαλά

Στον ήλιο στο φεγγάρι και στη βροχή

και μένανε μ' αφήνει έρμη και μοναχή

Γαλέρα ανοίχτηκε μάτια μου με το βοριά

στη μάχη ρίχτηκε μάτια μου και στον καυγά

Μέσα σ' ένα σινάφι πειρατικό

είδα φωτιά ν' ανάβει και φονικό

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Τα πάγια

Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας

Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας

Τα βράδια είναι ατέλειωτοι αιώνες μαζεμένοι

μέσα στον ύπνο το βαθύ πολυταξιδεμένοι

άλλοι γυρνάνε με το νου και άλλοι στα εμπόδια

άλλοι ψηλά αρμενίζουνε έχουν φτερά στα πόδια

Κι εγώ που θέλησα πολλά έμεινα με τα λίγα

μα γρήγορα συνήθισα τα νιάτα μου τ' ατίθασα

έπλασα κόσμο μυστικό και μπήκα σε λημέρι

ξέχασα τις αγάπες μου που μου 'στησαν καρτέρι

Να 'σαι μονάχος σου θα πει να είσαι αντρειωμένος

να μη σε πιάνει πανικός ούτε κι ο ίδιος ο Θεός

αλλιώς στα πάγια κολλάς σέρνεσαι βρίζεις και πονάς

αγάπες σε κυκλώνουνε και στο μαντρί σε χώνουνε

Κι εγώ που θέλησα πολλά έμεινα με τα λίγα

μα γρήγορα συνήθισα τα νιάτα μου τ' ατίθασα

έπλασα κόσμο μυστικό και μπήκα σε λημέρι

ξέχασα τις αγάπες μου που μου 'στησαν καρτέρι

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

WHAT A WONDERFUL WORLD

(George Weiss / Bob Thiele)

I see trees of green, red roses too

I see them bloom for me and you

And I think to myself, what a wonderful world

I see skies of blue and clouds of white

The bright blessed day, the dark sacred night

And I think to myself, what a wonderful world

The colours of the rainbow, so pretty in the sky

Are also on the faces of people going by

I see friends shakin' hands, sayin' "How do you do?"

They're really saying "I love you"

I hear babies cryin', I watch them grow

They'll learn much more than I'll ever know

And I think to myself, what a wonderful world

Yes, I think to myself, what a wonderful world

Joey Ramone.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ο Κυρ-Αντώνης

Ο κυρ-Αντώνης πάει καιρός που ζούσε στην αυλή

μ' ένα κανάτι κι ένα κρεβάτι και με κρασί πολύ

είχε δυο μάτια γαλανά κι αχτένιστα μαλλιά

κι ένα λουλούδι πάντα φορούσε στα ρούχα τα παλιά

Αχ κυρ-Αντώνη πως σ' αγαπάμε

και μαζί σου τ' άστρα μετράμε

τις φωτιές για σένα πηδάμε

ώσπου να 'ρθει βροχή

και το θυμό σου πάντα ξεχνάμε

σα πουλιά μαζί τριγυρνάμε

σα παιδιά με σένα γελάμε

σα κάνεις προσευχή

Ο κυρ-Αντώνης βιάζεται να πάει να κοιμηθεί

γιατί το βράδυ στα όνειρά του θέλει να θυμηθεί

ό,τι ποτέ δεν έζησε μες στ' όνειρό του ζει

μα η νύχτα φεύγει και λυπημένο τον βρίσκει η χαραυγή

Μα ένα βράδυ ο κυρ-Αντώνης στρώνει να κοιμηθεί

κι όταν ξυπνάμε τον καρτεράμε στη πόρτα να φανεί

μα ο κυρ-Αντώνης δε θα βγει ποτέ του στην αυλή

αφού για πάντα μες στ' όνειρό του θέλησε πια να ζει

Νίκος Γκάτσος

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ρε παιδιά συνέλθετε λιγάκι εδώ είναι forum λογιστών και όχι δισκογραφικών εταιρειών. Εν πάσει περιπτώσει άμα έχουμε

τέτοια ταλέντα στο forum να το εμπορευματοποιήσουμε το πράγμα να βγάλει και το forum κανα τάληρο. Έγινα κατανοητός?

Γιατί άν δεν έγινα πολύ θα με προβληματίσετε μπαίνω κι εγώ να δώ κανένα λογιστικό θέμα και βλέπω τραγούδια και μάλιστα

όχι δικά σας αλλά άλλων, τουλάχιστον γράψτε κανένα δικό σας μπάς και βγάλουμε κανένα φράγκο :P:D:lol::wub:

Να συστήσουμε και μια Α.Ε. οι μισοί θα γράφετε στίχους οι άλλοι μισοί θα μελοποιείτε θα κυκλφορήσουμε cd και κατευθείαν

στην κατανάλωση,άλωστε τι λογιστές είμαστε έχουμε και εμπορικό δαιμόνιο μέσα μας. Άντε και νάσαατε καλά.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σήκω κι άναψε το τζάκι

κι έλα πλάι μου λιγάκι

Να σου πω το παραμύθι,

το κουκί και το ρεβίθι

Σήκω στρώσε το τραπέζι

βάλε μέλι πετιμέζι

Κι άκου σαν μικρό παιδάκι

το παλιό παραμυθάκι

Η ζωή μας είναι ωραία

Μα έχει βάσανα πολλά,

πάρα πολλά, πάρα πολλά

Κι όσο θα 'μαστε παρέα

Πάντα θα χαμογελά. :rolleyes:

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη & Μανώλης Μητσιάς ( Ντουέτο )

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ρε παιδιά συνέλθετε λιγάκι εδώ είναι forum λογιστών και όχι δισκογραφικών εταιρειών. Εν πάσει περιπτώσει άμα έχουμε

τέτοια ταλέντα στο forum να το εμπορευματοποιήσουμε το πράγμα να βγάλει και το forum κανα τάληρο. Έγινα κατανοητός?

Γιατί άν δεν έγινα πολύ θα με προβληματίσετε μπαίνω κι εγώ να δώ κανένα λογιστικό θέμα και βλέπω τραγούδια και μάλιστα

όχι δικά σας αλλά άλλων, τουλάχιστον γράψτε κανένα δικό σας μπάς και βγάλουμε κανένα φράγκο :D :D :rolleyes::D

Να συστήσουμε και μια Α.Ε. οι μισοί θα γράφετε στίχους οι άλλοι μισοί θα μελοποιείτε θα κυκλφορήσουμε cd και κατευθείαν

στην κατανάλωση,άλωστε τι λογιστές είμαστε έχουμε και εμπορικό δαιμόνιο μέσα μας. Άντε και νάσαατε καλά.

Και γιατι δεν μας λες, Παναγιωτη, τι ακριβως ειναι οι λογιστες για να ξερουμε??? :rolleyes:

Οχι, απο μενα τουλαχιστον, δεν εγινες κατανοητος. Αν μπορει καποιος αλλος να βοηθησει.....

Σε αυτο το θεμα που μπηκες να εισαι σιγουρος, οτι δεν θα βρεις λογιστικα θεματα......μην ξανακανεις τον κοπο να μπεις..... :)

Εισαι σε λαθος ενοτητα, που λενε και οι ειδικοι....

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

τουλάχιστον γράψτε κανένα δικό σας μπάς και βγάλουμε κανένα φράγκο :P:D:unsure::P

Να συστήσουμε και μια Α.Ε. οι μισοί θα γράφετε στίχους οι άλλοι μισοί θα μελοποιείτε θα κυκλφορήσουμε cd και κατευθείαν

στην κατανάλωση,άλωστε τι λογιστές είμαστε έχουμε και εμπορικό δαιμόνιο μέσα μας. Άντε και νάσαατε καλά.

Μας υποτίμησες...

http://www.taxheaven.gr/acforum/index.php?...;blogid=18&

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ξύλινα Σπαθιά - Σιωπή

Παλιά φωτογραφία

στην άδεια παραλία

σιωπή

κοιτάζω απ' το μπαλκόνι

το δρόμο που θολώνει

η βροχή

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες

βασιλεύουν οι μάγισσες

βουλιάζουνε στο βυθό και σε

βγάζουνε

στον αφρό

Λένε πως μας άφηνες στα κύματα

φυλαχτά και μηνύματα

τα βρήκανε τα παιδιά

και χαθήκανε

ξαφνικά

Η πόλη σαν καράβι

τα φώτα της ανάβει

γιορτή

Θυμάμαι που γελούσες

να

μείνω μου ζητούσες

παιδι

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

ΟΥΤΕ ΜΕ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ

Τερμίτες

Ούτε με γνωρίζεις, ούτε σε γνωρίζω

κι όμως σαν σε βλέπω πάντοτε νομίζω

πως δεν μας χωρίζει τίποτα

Ούτε σε γνωρίζω, ούτε με γνωρίζεις

δίχως να το ξέρεις κάτι μου χαρίζεις

δίχως να το ξέρω κάτι μ' αφαιρείς

Ούτε με αγγίζεις, ούτε σε αγγίζω

κι όμως σαν σε βλέπω πάντοτε νομίζω

πως δεν μας χωρίζει τίποτα

Ούτε σε γνωρίζω, ούτε με γνωρίζεις

δίχως να το ξέρεις κάτι μου χαρίζεις

δίχως να το ξέρω κάτι μ' αφαιρείς

ΥΓ. Σας το αφιερώνω γιατί νομίζω ότι περιγράφει λιγάκι και την σχέση μας μέσα σε αυτό το forum.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Όνειρο ήτανε

Ο ουρανός ανάβει τα φώτα

τίποτα πια δεν θα 'ναι όπως πρώτα

Ξημέρωσε πάλι

Ξυπνάω στο φως τα μάτια ανοίγω για λίγο νεκρός χαμένος για λίγο

Ξημέρωσε πάλι

Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο

Μην ξημερώνεις ουρανέ

ʼδεια η ψυχή μου το δωμάτιο άδειο κι απo τo όνειρό μου ακούω καθάριο

Το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε

Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει

και τ' όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει

Θα 'μαι κοντά σου

Μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου

εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς τη ψυχή μου

Με τα φτερά σου

Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις

Μην ξημερώνεις ουρανέ

Άδεια η ψυχή μου...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Οποιος τσι μεγαλοτητες ζητα ετουνου του κοσμου

και δεν γνωριζει πως επα διαβατης ειν του δρομου,

μα ρεμπεται στες αφεντιες, στα πλουτη του καυκαται

εγω αγνωστο τονε κρατω και πελελος λογαται......

Ολοχαρη και λαμπυρη η μερα ξημερωνει,

εγελαν η ανατολη κ η δυση καμαρωνει.

Ο ηλιος τες ακτινες του παρα ποτε στολιζει

με λαμψη, κ ολα τα βουνα κ καμπους ομορφιζει.

Χαμοπετωντας τα πουλια εγλυκοκελαιδουσα,

στα κλωναρακια τω δεντρων εσμιγαν κ εφιλουσα.

Δυο δυο εζευγαρωνασι, ζεστος καιρος εκινα,

εσμιξες γαμους κ χαρες εδειχνασι κ εκεινα..

ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΣ ειν ο ποιητης κ στην γενια ΚΟΡΝΑΡΟΣ....

γεννημα θρεμα τσι ΚΡΗΤΗΣ.... :P

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

ΚΥΡΙΕΣ ,ΚΥΡΙΟΙ ....ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΟΙ ...ΑΛΛΟΙ

(ΟΛΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΕΔΩ)

ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ

ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ

ΚΑΙ ΟΛΕΣ.

ΚΑΛΗ ΜΕΡΑ ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΕΡΑ !!!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Καληνύχτα φιλαράκια , καλή ξεκούραση .

Η ενδεκάτη εντολή

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος

Πρώτη εκτέλεση: Νανά Μούσχουρη

Ρίξ' ένα βλέμμα σιωπηλό

στον κόσμο τον αμαρτωλό

και δες η γη πως καίει.

Και με το χέρι στην καρδιά

αν δε σ' αγγίξει η πυρκαγιά,

ψάξε να βρεις ποιος φταίει.

Σα χαμοπούλι ταπεινό

που δεν εγνώρισ' ουρανό

και περπατάει στο χώμα,

την ενδεκάτη εντολή

δεν την σεβάστηκες πολύ

γι' αυτό πονάς ακόμα.

Την ενδεκάτη εντολή

δεν την σεβάστηκες πολύ

γι' αυτό πονάς ακόμα.

Είναι καινούργια και παλιά

σαν της ψυχής την αντηλιά,

σαν της καρδιάς τα βάθη.

Μα μες του κόσμου τη φωτιά

που μπερδευτήκαν τα χαρτιά

κανείς δε θα τη μάθει.

Τράβα να βρεις τον Μωυσή

και ξαναρώτατον κι εσύ

μήπως αυτός την ξέρει

την ενδεκάτη εντολή

που 'ν' ολοκάθαρο γυαλί

και κοφτερό μαχαίρι.

Την ενδεκάτη εντολή

που 'ν' ολοκάθαρο γυαλί

και κοφτερό μαχαίρι.

Στην παγωμένη σου ερημιά

το γέλιο γίνεται ζημιά

κι η ομορφιά σκοτάδι.

Έτσι είναι φίλε μου η ζωή

φέρνει τον ήλιο το πρωί

την καταχνιά το βράδυ.

Κάνε λοιπόν υπομονή

τώρα που φως δεν θα φανεί

κι ούτε θα 'ρθει καράβι.

Την ενδεκάτη εντολή

την ξέρουν μόνο οι τρελοί

κι όλοι της γης οι σκλάβοι.

Την ενδεκάτη εντολή

την ξέρουν μόνο οι τρελοί

κι όλοι της γης οι σκλάβοι.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση τώρα
  • Πλοηγούταν πρόσφατα   0 μέλη

    • Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι χρήστες που να βλέπουν αυτή τη σελίδα.

×
×
  • Δημιουργία νέου...