Προς το περιεχόμενο

ΣΕ ΜΑΣ ΜΙΛΑΕΙ..........ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ..................


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Αναμφισβήτητα σε ό,τι αφορά την πιο συγκλονιστική είδηση από τον Τύπο και την τηλεόραση μέσα στο 2006 πρέπει να είναι η εξαφάνιση του συνομήλικού μου και συνονόματού μου Αλέξανδρου από τη Βέροια και η ιστορία με τον βιασμό μιας μαθήτριας της Αμαρύνθου.

Τα μαντάτα δυσάρεστα. Οι εμπλεκόμενοι, παιδιά της δικής μου ηλικίας, και τα σενάρια εφιαλτικά.

Οι συναισθηματικές διαταραχές μέσα στην ελληνική οικογένεια μεγάλες, και μια μανία να ανακαλύψουν συμπτώματα παραβατικά στα παιδιά τους.

Η νέα λέξη που πιπιλίζουν σαν καραμέλα οι μεγάλοι είναι η παραβατικότητα.

Η νέα μόδα που κατασκευάζουν οι επιστήμονες για να φωτογραφίσουν ένα παιδί άτακτο, κακό, είναι η λεξοπαραβατική.

Ξαφνικά, κρίνονται - απορρίπτονται παιδιά που μέχρι σήμερα ήταν λίγο πιο ζωηρά ή παιδιά από ξένες χώρες με άλλη κουλτούρα.

Ολα αυτά συμπληρώνονται με εκφράσεις υποτιμητικές και με πολύ πολύ μυστήριο. Σε ερώτηση που θα θέσουμε εμείς οι μικρότεροι: Γιατί τόση υστερία έτσι ξαφνικά; Τόση ευαισθησία; Σπεύδουν να μας απαντήσουν ότι το κάνουν από ενδιαφέρον ουσιαστικό και αγάπη.

Ας μην τρελαθούμε, αγαπητοί μου γονείς, ανεκπαίδευτοι κατά τα άλλα. Από εσάς ξεκινά το πρόβλημα.

Ναι, σε σας μιλάω. Δεν γεννιέται κανείς έτσι ξαφνικά παραβάτης, ούτε μας χτύπησε ίωση παραβατικότητας από τη μια στιγμή στην άλλη.

Εσείς μας την εισάγετε μαζί με τα επώνυμα ρούχα - τα ακριβά αυτοκίνητα - τα σπίτια με τις πισίνες. Μέσα από την τηλεόραση - τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που μας επιβραβεύουν με μπόνους, με έναν όρο, να σκοτώσουμε όλο και πιο πολλούς. Τέλος, μέσα από την αλλοδαπή ανεκπαίδευτη προβληματική baby sitter.

Θα σας θέσω κάποιες ερωτήσεις και αν έχετε θάρρος απαντήστε μας.

Πείτε μου, αν έχετε Θεό, πότε καθήσαμε στον καναπέ με παρατεταμένη αγκαλιά και χωρίς την πίεση του χρόνου του στρες σαν οικογένεια να μιλήσουμε για τους προβληματισμούς μας;

Να μιλήσουμε για ανθρώπους του πνεύματος και για την πρόοδο της επιστήμης;

Να τρέξουμε στη φύση;

Αφήστε, εγώ θα σας πω, γιατί από τρελό και από παιδί μόνο ακούς την αλήθεια.

Ποτέ. Με ακούτε. Ποτέ. Κάποτε όμως γινότανε. Τότε που υπήρχε το απόλυτο μέτρο σύγκρισης. Κάποτε, που συμβιβαζόσαστε με τη φτώχεια, αλλά ήσαστε ευτυχισμένοι γιατί ήσαστε τίμιοι. Αξιοπρεπείς. Δεν απορρίπτατε αξίες καθημερινές και η ζωή σας είχε χρώμα, γράφατε ποιήματα, διηγήματα την ώρα της δουλειάς.

Χωρίς να έχετε τίποτα, τα είχατε όλα.

Σήμερα παραβιάσατε τη συνείδηση, παύσατε μέσα σας να υποκαθιστάτε το θαυμαστικό με το ερωτηματικό.

Σήμερα εγκλωβιστήκατε στην καταλυτική αποχαύνωση.

Οι ανάγκες σας είναι άλλες. Τα θέλετε όλα χωρίς να μετράτε την τσέπη σας, αλλά τον εγωισμό σας.

Και να τα ακριβά αυτοκίνητα, τα ακριβά ρούχα. Και να τα δάνεια και οι λογαριασμοί.

Ψέματα λέω; Αν λέω, να με κάψει ο Θεός.

Αλήθεια δεν είναι πως όπου βρεθείτε μιλάτε για μια Λάμπρου, μια Μπεζαντάκου και ένα νινί που σέρνει καράβια; Αλήθεια δεν είναι πως μιλάτε για παρανομίες και για εύκολο χρήμα; - ναρκωτικά - σεξ - αδικία - όπλα - θάνατο - fame story; Αυθάδεια και όλα αυτά μπροστά μας; Αυτό για σας λέγεται παιδεία, κουλτούρα;

Αχ άρρωστε κόσμε, που κατοικείς στο ελληνόφωνο κρατίδιο με χαμένη μνήμη. Αχ! γονείς εσείς, ανεκπαίδευτοι και σαλταρισμένοι, ξύλο που σας χρειάζεται. Πέστε μου, για να μην τα πάρω, πότε είχαμε γονική παρουσία εμείς τα παιδιά του 21ου αιώνα; Πότε καθήσαμε ήρεμα στα γόνατά σας, έτσι, για να γνωριστούμε καλύτερα, να ανοίξουμε ένα βιβλίο του Καβάφη, του Ρίτσου, έναν Καζαντζάκη; Σαν εκείνο να δεις που διάβαζε η γιαγιά μας σε σας, «Ενα παιδί μετράει τα άστρα». Ποτέ. Ναι, ποτέ. Μας ακούτε νεοέλληνες και τσιφτετέλληνες γονείς; Ποτέ. Μας εκπαιδεύσατε να ζούμε σε έναν κόσμο χωρίς αισθητική. Σε έναν κόσμο που κερδίζετε με τη δύναμη της υποταγής, του φόβου, του όπλου, τη μαγκιά και την πνευματική μιζέρια.

Αλλά όταν έρθει η ώρα να δείτε κατάμουτρα το δημιουργικό σας χάλι, την κατάντια σας, αντί να προσπαθήσετε να επανορθώσετε, λέτε πως δεν μας αναγνωρίζετε.

Προς Θεού τόσο εγωισμός, μα τόσο...

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ

13 ετών

Μαθητής Α'τάξη Γυμνασίου

Βουλιαγμένης

Από την Ελευθεροτυπία

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

επισκέπτη Επισκέπτης

Αφού συμφωνήσω στο ίδιο πνεύμα να σου πω πως υπάρχει ήδη συζήτηση σε άλλη ενότητα.

Μήπως θα έπρεπε να το μεταφέρεις εκεί;

http://www.taxheaven.gr/acforum/index.php?showtopic=35908

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

ΟΧΙ ΝΑ ΜΗ ΜΕΤΑΦΕΡΘΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΕΔΩ ΜΟΝΟ ΤΟΥ

ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ

ΝΑ ΜΠΕΙ ΠΡΟΜΕΤΩΠΙΔΑ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Συμφωνώ απόλυτα με τον DimitriK, αυτό δεν το έχει γράψει με τίποτα 13αχρονο παιδάκι. Πιθανότατα το έχει γράψει κάποιος απο τους γονείς του που αμφιβάλλω, αν από όλα αυτά τα πολύ σωστά κατά τα άλλα πράγματα που λέει, τηρεί ο ίδιος τίποτα.

Εκτός αν απλώς κάνει την αυτοκριτική του.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ας το έγραψε και ο Τζώρτζ Μπους Τζούνιορ, άσχετα με το τι κάνει ο καθένας μας στο σπίτι του ή αν πρόκειται για αυτοκριτική ή όχι, για προβληματισμό είναι ότι πρέπει.

Ας προσέξουμε εμείς τι κάνουμε στο σπίτι μας και για τους άλλους δεν μας πέφτει λόγος.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μπορεί να μην μιλάνε έτσι τα 13χρονα που στέκουν ολημερίς μπροστά σε playstation, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν παιδιά και οικογένειες που προτιμούν αντι για σύνθετο νάχουν στο σαλόνι τους βιβλιοθήκη. Οικογένεις που μεγαλώνουν τα παιδιά τους μέσα σε κλίμα αγάπης και εμπιστοσύνης, και προτιμούν τις λίγες ώρες ανάπαυλας που τους μένουν να μην τις μοιράζονται μπροστά σε τηλεπαιχνίδια και reality show, αλλά αγκαλιά με τα παιδιά τους μιλώντας και διαβάζοντας. Οικογένειες που δρούν συλλογικά, και όχι καθισμένοι ο καθένας πίσω από την προσωπική TV η Η/Υ κλειδωμένοι στα δωμάτια τους.

Μην ισοπεδώνουμε τα πάντα γύρω μας, και ειδικά τη φωνή των παιδιών μας, μόνο και μόνο επειδή δεν μας αρέσει αυτό που βλέπουμε στον καθρέπτη.

Οσο και αν σου κάνει εντύπωση, και γω είχα διαβάσει Λουντέμη και Καζαντζάκη στα 13 μου χρόνια. Γιατί λοιπόν, σήμερα που τα παιδιά και εξυπνότερα και πιο ώριμα από εμας τους παλιούς είναι,να μην έχουν διαβάσει και να μην έχουν άποψη και λόγο.Είναι υποκριτικό να πιστεύουμε ότι τα σημερινά παιδιά είναι σε θέση να αντιληφθούν μαθηματικές έννοιες (τις οποίες εμείς διδασκόμασταν στην Ε Γυμνασίου) στην Α Γυμνασίου, και να τα θεωρούμε ανίκανα να έχουν ευχέρεια λόγου!!! Ξέχασα, εμείς είμασταν καλύτεροι, είχαμε ιδεολογία,μπλα,μπλα...

Και Λένα, εμένα με ενδιαφέρει ποιός το έγραψε, είναι όπως το λες συγκλονιστικό, και αν μη τι άλλο οφείλουμε να σεβόμαστε την φωνή ενός παιδιού και να μην λασπολογούμε χωρίς στοιχεία.

Και προσπαθώ να θυμάμαι ότι εγώ είμαι το παρόν (αρα έχω ευθύνη για όσα συμβαίνουν γύρω μου), και το μέλλον είναι τα παιδιά όλου του κόσμου, το οποίο έχω υποχρέωση να διαφυλλάξω και να φροντίσω να γίνει καλύτερο.

Τελειώνοντας θέλω να ευχαριστήσω το Αλέξανδρο για τη σφαλιάρα που μου έδωσε, και να του πώ να μου βάζει συχνά τον καθρέπτη μπροστά στα μάτια μου.Να μου θυμίζει το μονοπάτι που ξεστράτισα, τους συμβιβασμούς και τις χυδαιότητες που ανέχτηκα και συντήρησα. Και υπόσχομαι ότι δεν θα κοιττάω το δάκτυλο αλλά το φεγγάρι.

Νάστε καλά Αλέξανδροι όλου του κόσμου.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μήπως όμως πρέπει να είμαστε και λίγο ρεαλιστές ............

Προσέξτε , για να μη παρεξηγηθώ , εννοείτε πως και εμένα με άγγιξε αλλά θα πρέπει να δούμε και τις συνθήκες που υπήρχαν και υπάρχουν .

ΥΓ Για περισσότερη ανάλυση αργότερα .

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μπορεί να μην μιλάνε έτσι τα 13χρονα που στέκουν ολημερίς μπροστά σε playstation, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν παιδιά και οικογένειες που προτιμούν αντι για σύνθετο νάχουν στο σαλόνι τους βιβλιοθήκη. Οικογένεις που μεγαλώνουν τα παιδιά τους μέσα σε κλίμα αγάπης και εμπιστοσύνης, και προτιμούν τις λίγες ώρες ανάπαυλας που τους μένουν να μην τις μοιράζονται μπροστά σε τηλεπαιχνίδια και reality show, αλλά αγκαλιά με τα παιδιά τους μιλώντας και διαβάζοντας. Οικογένειες που δρούν συλλογικά, και όχι καθισμένοι ο καθένας πίσω από την προσωπική TV η Η/Υ κλειδωμένοι στα δωμάτια τους.

Μην ισοπεδώνουμε τα πάντα γύρω μας, και ειδικά τη φωνή των παιδιών μας, μόνο και μόνο επειδή δεν μας αρέσει αυτό που βλέπουμε στον καθρέπτη.

Οσο και αν σου κάνει εντύπωση, και γω είχα διαβάσει Λουντέμη και Καζαντζάκη στα 13 μου χρόνια. Γιατί λοιπόν, σήμερα που τα παιδιά και εξυπνότερα και πιο ώριμα από εμας τους παλιούς είναι,να μην έχουν διαβάσει και να μην έχουν άποψη και λόγο.Είναι υποκριτικό να πιστεύουμε ότι τα σημερινά παιδιά είναι σε θέση να αντιληφθούν μαθηματικές έννοιες (τις οποίες εμείς διδασκόμασταν στην Ε Γυμνασίου) στην Α Γυμνασίου, και να τα θεωρούμε ανίκανα να έχουν ευχέρεια λόγου!!! Ξέχασα, εμείς είμασταν καλύτεροι, είχαμε ιδεολογία,μπλα,μπλα...

Και Λένα, εμένα με ενδιαφέρει ποιός το έγραψε, είναι όπως το λες συγκλονιστικό, και αν μη τι άλλο οφείλουμε να σεβόμαστε την φωνή ενός παιδιού και να μην λασπολογούμε χωρίς στοιχεία.

Και προσπαθώ να θυμάμαι ότι εγώ είμαι το παρόν (αρα έχω ευθύνη για όσα συμβαίνουν γύρω μου), και το μέλλον είναι τα παιδιά όλου του κόσμου, το οποίο έχω υποχρέωση να διαφυλλάξω και να φροντίσω να γίνει καλύτερο.

Τελειώνοντας θέλω να ευχαριστήσω το Αλέξανδρο για τη σφαλιάρα που μου έδωσε, και να του πώ να μου βάζει συχνά τον καθρέπτη μπροστά στα μάτια μου.Να μου θυμίζει το μονοπάτι που ξεστράτισα, τους συμβιβασμούς και τις χυδαιότητες που ανέχτηκα και συντήρησα. Και υπόσχομαι ότι δεν θα κοιττάω το δάκτυλο αλλά το φεγγάρι.

Νάστε καλά Αλέξανδροι όλου του κόσμου.

Ειρήνη, με οτι λες δεν διαφωνώ και προφανώς λίγοι άνθρωποι και φαντάζομαι με αμφισβητούμενο διανοητικό επίπεδο, θα διαφωνούσαν με οτι γράφει η επιστολή αυτή.

Το πρόβλημά μου είναι το εξής: Όλα αυτά που περιγράφει η επιστολή αυτή, εγώ προσωπικά δεν περίμενα να τα συνηδητοπόιήσω χτές με αφορμή το πρωτοσέλιδο της Ελευθεροτυπίας. Είναι ολοφάνερη και κοινώς παραδεκτή, η λάθος διαπαιδαγώγηση των σημερινών παιδιών με συνέπεια όταν μεγαλώσουν λίγο, να εξελλίσονται όπως εξελλίσονται. Έχω όμως βαρεθεί απίστευτα, όλους αυτούς οι οποίοι βγαίνουν κι είτε με επιστολές, είτε με εμφανίσεις στην τηλεόραση είτε με χίλιους δυό τρόπους να σχολιάζουν (σωστά μεν) τα κακώς κείμενα και να λεν τα αυτονόητα, την ίδια ώρα που αν παρατηρήσει κανείς αυτούς τους ανθρώπους στην καθημερινότητά τους, θα διαπιστώσει πως λειτουργούν ακριβώς με τον τρόπο τον οποίο καταγγέλουν. Και μη μου πεις πως αυτό δεν συμβαίνει γιατί αν δεν συνέβαινε, τότε τα πράγματα στην κοινωνία μας θα ήταν πολύ καλύτερα. Αυτός είναι και ο λόγος που με ενδιαφέρει το ποιός έγραψε την επιστολή αυτή. Τέλος, οτι και να έχει διαβάσει ένα παιδάκι της 6ης Δημοτικού ή της Α΄ Γυμνασίου σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γράψει έτσι.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ομολογώ ότι για μένα, έχει διαφορά το ποιός είναι ο συγγραφέας του κειμένου.

Άλλα συναισθήματα νοιώθω στη μία και άλλα στην άλλη περίπτωση.

Όμως, όπως αναφέρει και ο Grrrrr <_<:) zokas, δεν ασχολούμαι με το τι κάνουν οι άλλοι και όπως και να 'χει, ο προβληματισμός δημιουργείται.

Επεξεργασμένο από hdjoe
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ομολογώ ότι για μένα, έχει διαφορά το ποιός είναι ο συγγραφέας του κειμένου.

Άλλα συναισθήματα νοιώθω στη μία και άλλα στην άλλη περίπτωση.

Όμως, όπως αναφέρει και ο Gus, δεν ασχολούμαι με το τι κάνουν οι άλλοι και όπως και να 'χει, ο προβληματισμός δημιουργείται.

Είπε το αφεντικό τέτοιο πράγμα??

Πότε πρόλαβε? Μήπως τους ξέφυγε και δεν τον πιάσανε ακόμα?? <_<

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Είπε το αφεντικό τέτοιο πράγμα??

Πότε πρόλαβε? Μήπως τους ξέφυγε και δεν τον πιάσανε ακόμα?? <_<

ΑΜΑΝ!!!!!

Την πάτησα... :)

Διορθώνω αμέσως.....

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

DIMITRIS K,

μετά την ανάγνωση του άρθρου από τον πιτσιρίκο έχω συγκλονιστεί ακόμα περισσότερο για διαφορετικό όμως λόγο αυτή τη φορά.

Αισθάνομαι σαν να πιάστηκα κορόιδο ( αν κατάλαβα καλά υπονοείται πως κάποιος δημοσιογράφος το έγραψε) και αναρωτιέμαι σε τι αποσκοπούσε αν αυτό είναι αλήθεια.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Γιατί βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος; Σαφώς και γράφτηκε από το μικρό και σαφώς ρετουσαρίστηκε, όπως εξάλλου αναφέρει και η ίδια η εφημερίδα. Και γιατί τα αυτονόητα να μην υπενθυμίζονται; Είναι προτιμότερο να μένουν θαμένα στο βάθος των σκουπιδιών και κάθε φορά που βγαίνουν μπροστά να λέμε "αυτονόητο ήταν"; Ή μήπως, αλήθεια, μας ενοχλεί και μας βγάζει από την αταραξία μας; Και βέβαια υπάρχουν παρα πολλά παιδιά και παρα πολλοί γονείς που δεν είναι στο "πεδίο περιγραφής" του Αλέξανδρου, άπό την άλλη όμως, και φοβάμαι ότι είναι η πλειοψηφία, υπάρχουν πολλοί περισσότεροι οι οποίοι δείχνονται με το δάχτυλο. Και αυτό είναι το χειρότερο και το αβάσταχτο: Να σε δείχνουν τα παιδιά σου με το δάχτυλο. Τότε, το μόνο που σου μένει είναι να πεις ότι το κείμενο δεν είναι δικό του, δεν είναι όλα έτσι, τα ισοπέδωσε ο μικρός, αδύνατον ένα δεκατριάχρονο να μπορεί να εκφράζεται έτσι και άλλες δικαιολογίες (φτηνές, κατά τη γνώμη μου) της ανεπάρκειάς μας, όχι μόνο σαν γονείς, αλλά σαν άνθρωποι .("Πόσα βιβλία διάβασες αυτόν τον μήνα, φίλε;" "Α, εγώ δεν διαβάζω, δεν έχω χρόνο! Να σου πω όμως τι είπε Ο Ευαγγελάτος/Τσουκαλάς/ Τριανταφυλλόπουλος/Λαμπίρη; Να σου πω τη συνέχεια του Μανουσάκη ή του Παπακαλιάτη; Τα ξέρω απ' έξω! Αλλά διάβασμα; Μπαααααα.... Δεν λεχω χρόνο") Αλήθεια, έχει κανείς/καμία δεκατριάχρονο παιδί; Κι αν έχει κάθησε ποτέ να μιλήσει σοβαρά μαζί του; Να το αφήσει να εκφραστεί; Συμπτωματικά, το προηγούμενο Σάββατο μιλούσα με την 13χρονη κόρη μου για το ίδιο περίπου θέμα (παραβατικότητα, ρατσισμός, σχέσεις γονέων-παιδιών, κλπ) και έπαθα (ευχάριστο!!!) σοκ. Μου έλεγε αυτά περίπου που έλεγε ο μικρός στην επιστολή του. Με δικά της λόγια, ίσως, αλλά η ουσία και -μερικές φορές- το λεξιλόγιο ήταν περίπου ίδια. Γιατί δηλαδή να θεωρούμε τα παιδιά μας ικανά μόνο να παίζουν play station και όχι να μιλάνε; Καθήσαμε ποτέ να μιλήσουμε μαζί τους να ακούσουμε τι έχουν να μας πουν; Κάντε το, όσοι έχετε παιδιά αυτής της ηλικίας, και είμαι σίγουρος ότι πάθετε το ίδιο (ευχάριστο!!!!!) σοκ που έπαθα κι εγώ

Με εκτίμηση και με συγχωρείτε για την οργή, δεν έχω σκοπό να θίξω κανέναν απολύτως, απλά ο μικρός με ταρακούνησε

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

DIMITRIS K,

μετά την ανάγνωση του άρθρου από τον πιτσιρίκο έχω συγκλονιστεί ακόμα περισσότερο για διαφορετικό όμως λόγο αυτή τη φορά.

Αισθάνομαι σαν να πιάστηκα κορόιδο ( αν κατάλαβα καλά υπονοείται πως κάποιος δημοσιογράφος το έγραψε) και αναρωτιέμαι σε τι αποσκοπούσε αν αυτό είναι αλήθεια.

Συμφωνώ με την Λένα.

Το θέμα δεν είναι ποιος έγραψε το παραπάνω κείμενο (εννοώ της Ελευθεροτυπίας) αλλά τουλάχιστον να προβληματιστούμε σαν γονείς. Σίγουρα δεν θα έχουμε τον χρόνο να ασχοληθούμε με τα παιδιά μας όπως θα έπρεπε αλλά σίγουρα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

επισκέπτη Επισκέπτης
Μπράβο ρε μάγκα, είσαι γάτα!!! :lol:

Μπορεί να είναι γάτα αλλά σε τι αλλάζει τιν ουσία αυτό;

Το θέμα δεν ξεκίνησε με σκοπό να μας πεί ο συνάδελφος pam τι ωραία που γράφει ο 13χρονος.

Εν προκειμένω την ουσία την έδωσε ο Grzokas (ή μήπως ο gus :lol: )

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μπορεί να είναι γάτα αλλά σε τι αλλάζει τιν ουσία αυτό;

Το θέμα δεν ξεκίνησε με σκοπό να μας πεί ο συνάδελφος pam τι ωραία που γράφει ο 13χρονος.

Εν προκειμένω την ουσία την έδωσε ο Grzokas (ή μήπως ο gus :lol: )

Αλλά ποιό είναι το θέμα?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εκτος από το πρωτοσέλιδο..........

Ο Αλέξανδρος πηγαίνει στην πρώτη Γυμνασίου, μαθαίνει αγγλικά, παίζει μπάσκετ και τένις. Διαβάζει αρκετά και γράφει ακόμη περισσότερο. Χαμογελαστός και ευγενικός. Μόλις τελείωσε τα μαθήματά του χθες το βράδυ κάθισε στον καναπέ στο καθιστικό του σπιτιού του απέναντι από τη μητέρα του και απαντούσε στις ερωτήσεις:

Αλέξανδρος Ανδρικόπουλος, μαθητής της Α' τάξης Γυμνασίου Βουλιαγμένης: Δεν βλέπω τηλεόραση

«Εγραψα την επιστολή γιατί θα ήθελα να αφυπνίσω τους γονείς. Τους γονείς που πρέπει να μιλάνε περισσότερο με τα παιδιά τους, τους γονείς που αφιερώνουν λίγο χρόνο στα παιδιά τους, τους γονείς που όταν τα παιδιά ζητάνε να βγούνε μια βόλτα απαντούν: "Δεν έχω χρόνο να πάμε βόλτα, μπορώ όμως να σου κάνω ένα δώρο". Σ' αυτούς τους γονείς γράφω την επιστολή μου».

Τα ερεθίσματα για όσα γράφει στο γράμμα που έστειλε στην «Ε» τα έλαβε από τη μητέρα του. «Δεν βλέπω τηλεόραση. Πολλά απ' όσα μεταδίδονται, η μητέρα μου λέει ότι είναι απαγορευμένα για την ηλικία μου. Οσα έμαθα για τον Αλεξ στη Βέροια ή όσα έγιναν πρόσφατα στην Εύβοια τα πληροφορήθηκα μέσω της μητέρας μου», εξηγεί ο ίδιος. Από όσα μας περιέγραψε δεν γνωρίζει λεπτομέρειες. Εμαθε πολλά όμως για τον περίγυρο. Αναρωτήθηκε γιατί όλα όσα κουβεντιάζει με τους φίλους του δεν συμβαίνουν στο σπίτι του.

Και όλα τ' άλλα που γράφεις, για τα παιδιά και την παραβατικότητα πώς τα σκέφτηκες;

«Αυτό ήθελα να τονίσω. Μιλάω με τους συμμαθητές μου και τους φίλους μου στο σχολείο. Αρχισαν τώρα όλοι να μιλούν για παραβατικότητα. Αυτό που θέλω να πω και γράφω κιόλας είναι ότι οι γονείς είναι εκείνοι που είναι παραβατικοί. Δεν είναι τα παιδιά». Και ξεδιπλώνει με δικά του λόγια τους γονείς που «δεν μιλούν με τα παιδιά τους» ή τα δωροδοκούν για να μην τα πάνε βόλτα.

Η ημέρα του 13χρονου μαθητή της πρώτης Γυμνασίου είναι συνηθισμένη. Σχολείο και στη συνέχεια σπίτι για διάβασμα. Από φροντιστήριο πάει μόνο αγγλικά. Σε κανένα άλλο μάθημα. «Δεν μου χρειάζεται φροντιστήριο. Το μάθημα στο σχολείο είναι αρκετό», λέει. Η μονοτονία σπάει από το μπάσκετ και το τένις που αγαπάει και μαθαίνει.

Οταν μεγαλώσει θέλει να ασχοληθεί με την αρχαιολογία ή γιατί όχι να γίνει συγγραφέας. «Σκέφτομαι διάφορα», λέει με την παιδική αμηχανία ενός παιδιού της ηλικίας του.

Η εικόνα που έχει σχηματίσει ο Αλέξανδρος απ' όσα διαβάζει, ακούει και συζητάει εδώ και μήνες για άλλα παιδιά που πρωταγωνιστούν σε υποθέσεις που τα μέσα ενημέρωσης έχουν αναδείξει, είναι ότι οι γονείς ευθύνονται. Οχι τα παιδιά - «πρωταγωνιστές».

Η επιστολή αποπνέει την αθωότητα ενός παιδιού 13 χρόνων, έχει ορθογραφικά και συντακτικά λάθη που διορθώθηκαν, είναι όμως γεμάτη αλήθειες που θα φέρουν σε δύσκολη θέση όλους εκείνους στους οποίους ο Αλέξανδρος απευθύνεται. Ο μικρός περιγράφει μ' έναν δικό του τρόπο τις αιτίες που τον οδήγησαν να γράψει αυτό το γράμμα που περιγράφει τον «άρρωστο κόσμο που κατοικεί στο ελληνόφωνο κρατίδιο με χαμένη μνήμη». Χρειάστηκε μία εβδομάδα να τελειώσει το κείμενο που έστειλε στην «Ε». «Είμαι παιδί και χρειάζομαι χρόνο. Γράφω ένα κομμάτι κάθε ημέρα», λέει αφοπλιστικά.

και βέβαια υπάρχει και η συνέχεια στο σημερινό φύλο της εφημερίδας με τις αντιδράσεις..

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ

απ'όπου ξεχωρίζω την επιστολή ενός "δικού" μας...

* Ο κ. Αχιλλέας Ευθ. Αρχοντής, φοροτεχνικός, Αγιά Λάρισας, μεταξύ άλλων σημειώνει: «Σ-υ-γ-χ-α-ρ-η-τ-ή-ρ-ι-α!... Για το συγκλονιστικό πρωτοσέλιδο, για την ομορφιά, τη δροσιά και τη συγκίνηση που μας πρόσφερε ο "μικρός" Μέγας Αλέξανδρος, για το μάθημα που μας έδωσε, για τα λόγια του που στάλαξαν στην καρδιά μας μια μεγάλη δόση ελπίδας. "Οχι, δεν είναι όλα τα παιδιά μας έτσι όπως μας τα πουλάν τα κανάλια και οι άλλοι σκουπιδότοποι και ρακοσυλλέκτες! Οχι, υπάρχουν και γονείς που μεγαλώνουν παιδιά με αγάπη και σεβασμό και όχι με τηλεοπτικά και άλλα σκουπίδια. Οχι, υπάρχουν ακόμα εφημερίδες που δεν τρέφονται με σάρκες και δεν ταΐζουν τον κόσμο "Αποδείξεις" της πτωματοθηρίας τους, ούτε μας οδηγούν στη "Ζούγκλα" μέσω του "Κίτρινου Τύπου"».
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Γιατί βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος; Σαφώς και γράφτηκε από το μικρό και σαφώς ρετουσαρίστηκε, όπως εξάλλου αναφέρει και η ίδια η εφημερίδα. Και γιατί τα αυτονόητα να μην υπενθυμίζονται; Είναι προτιμότερο να μένουν θαμένα στο βάθος των σκουπιδιών και κάθε φορά που βγαίνουν μπροστά να λέμε "αυτονόητο ήταν"; Ή μήπως, αλήθεια, μας ενοχλεί και μας βγάζει από την αταραξία μας; Και βέβαια υπάρχουν παρα πολλά παιδιά και παρα πολλοί γονείς που δεν είναι στο "πεδίο περιγραφής" του Αλέξανδρου, άπό την άλλη όμως, και φοβάμαι ότι είναι η πλειοψηφία, υπάρχουν πολλοί περισσότεροι οι οποίοι δείχνονται με το δάχτυλο. Και αυτό είναι το χειρότερο και το αβάσταχτο: Να σε δείχνουν τα παιδιά σου με το δάχτυλο. Τότε, το μόνο που σου μένει είναι να πεις ότι το κείμενο δεν είναι δικό του, δεν είναι όλα έτσι, τα ισοπέδωσε ο μικρός, αδύνατον ένα δεκατριάχρονο να μπορεί να εκφράζεται έτσι και άλλες δικαιολογίες (φτηνές, κατά τη γνώμη μου) της ανεπάρκειάς μας, όχι μόνο σαν γονείς, αλλά σαν άνθρωποι .("Πόσα βιβλία διάβασες αυτόν τον μήνα, φίλε;" "Α, εγώ δεν διαβάζω, δεν έχω χρόνο! Να σου πω όμως τι είπε Ο Ευαγγελάτος/Τσουκαλάς/ Τριανταφυλλόπουλος/Λαμπίρη; Να σου πω τη συνέχεια του Μανουσάκη ή του Παπακαλιάτη; Τα ξέρω απ' έξω! Αλλά διάβασμα; Μπαααααα.... Δεν λεχω χρόνο") Αλήθεια, έχει κανείς/καμία δεκατριάχρονο παιδί; Κι αν έχει κάθησε ποτέ να μιλήσει σοβαρά μαζί του; Να το αφήσει να εκφραστεί; Συμπτωματικά, το προηγούμενο Σάββατο μιλούσα με την 13χρονη κόρη μου για το ίδιο περίπου θέμα (παραβατικότητα, ρατσισμός, σχέσεις γονέων-παιδιών, κλπ) και έπαθα (ευχάριστο!!!) σοκ. Μου έλεγε αυτά περίπου που έλεγε ο μικρός στην επιστολή του. Με δικά της λόγια, ίσως, αλλά η ουσία και -μερικές φορές- το λεξιλόγιο ήταν περίπου ίδια. Γιατί δηλαδή να θεωρούμε τα παιδιά μας ικανά μόνο να παίζουν play station και όχι να μιλάνε; Καθήσαμε ποτέ να μιλήσουμε μαζί τους να ακούσουμε τι έχουν να μας πουν; Κάντε το, όσοι έχετε παιδιά αυτής της ηλικίας, και είμαι σίγουρος ότι πάθετε το ίδιο (ευχάριστο!!!!!) σοκ που έπαθα κι εγώ

Με εκτίμηση και με συγχωρείτε για την οργή, δεν έχω σκοπό να θίξω κανέναν απολύτως, απλά ο μικρός με ταρακούνησε

Ειμαστε Θυτες και Θυματα μαζι... απλα εχουμε την ατυχια να εχουμε και συνειδηση... (οποτε θελουμε βεβαια)

Για σκεφτητε... δεν ειναι λιγο παραδοξο να εχουμε τα παιδια μας διπλα και να τους διαβαζουμε καζαντζακη και καβαφη ?

Αμφισβητει κανεις οτι και οι δυο στην εποχη τους ηταν οι τα μαυρα προβατα της κοινωνιας ??

Αμφισβητει κανεις οτι οταν πηγαιναμε σχολειο, παντα υπηρχε ενα παιδι που το ελεγαν "alex" και το κοροϊδευανε ?

Αμφισβητει κανεις οτι στα 13 και στα 16 μας χαριεντιζομασταν με τα κοριτσακια ??

Δυστηχως οι εποχες αλλαξανε, ειναι πιο hardcore οι καταστασεις.. το σκεφομαι ως 30αρης...

Πλεον στο χασμα των γενεων αλλαξαμε στρατοπεδο, δυστηχως ειμαστε τωρα γεροντια...

Κυρά μου και η καθε κυρά μου, μπουνταλα και καθε μπουνταλα...μην σοκαριζεστε τοσο πολυ και τουλαχιστον μην το γραφετε, θα σοκαριστω και εγω στο finale.

Εχετε την εξουσια στα χερια σας... αλλαξτε καναλι....

Ο ευαγγελατος με τα λεφτα που θα τσεπωσει απο τις διαφημισεις επειδη εσεις του κανετε νουμερα, θα παει τα παιδια του στο καλυτερο σχολειο, θα φανε στα καθαροτερα εστιατορια, θα κοιμηθουν στα καλυτερα στρωματα, θα κυκλοφορουν με porsche για να ζηλευετε εσεις και θα σας δημιουργουν αναγκες. Οι αναγκες αυτες θα σας υποχρεωσουν σε περισσοτερη δουλεια, η περισσοτερη δουλεια θα σας αναγκασει να παραμελησετε τα παιδια σας...

Ειδατε τι φαυλος κυκλος υπαρχει ?????

Εισαστε ετοιμοι να τον σπασετε ???

Σαν επιλογο αυτο που εχω να πω ειναι οτι τα πραγματα μπορουν να γινουν απλα και ομορφα. Αυτο που χρειαζεται ειναι μέτρο και μετριοφροσυνη.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σήμερα παραβιάσατε τη συνείδηση, παύσατε μέσα σας να υποκαθιστάτε το θαυμαστικό με το ερωτηματικό.

Σήμερα εγκλωβιστήκατε στην καταλυτική αποχαύνωση.

Αλήθεια δεν είναι πως μιλάτε για παρανομίες και για εύκολο χρήμα; - ναρκωτικά - σεξ - αδικία - όπλα - θάνατο - fame story;

Αχ άρρωστε κόσμε, που κατοικείς στο ελληνόφωνο κρατίδιο με χαμένη μνήμη.

-----------------------------------------------

Για την αντιγραφή: Αλέκος ...

και με την παρακάτω υπογραφή:

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση τώρα
  • Πλοηγούταν πρόσφατα   0 μέλη

    • Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι χρήστες που να βλέπουν αυτή τη σελίδα.
×
×
  • Δημιουργία νέου...