ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΑΠΟ ΙΔΙΩΤΗ:Κατασκευή και πώληση πολυκατοικίας - τίθεται θέμα εισοδήματος Δ΄ πηγής .

[επισκέπτη Επισκέπτης-ΚΑΤΕΡΙΝΑ-]

Το 2002 αγόρασα ένα οικόπεδο σαν φυσικό πρόσωπο και έκτισα μία τετραόροφη οικοδομή . Το ισόγειο είναι κατάστημα και οι τέσσερις όροφοι γκαρσονιέρες . ΄

Για την ανέγερση της οικοδομής πήρα δάνεια από την Τράπεζα συνολικού ύψους 1.200.000 ευρώ . Η οικοδομή ολοκληρώθηκε στα μέσα του 2003 και έκτοτε το κατάστημα και τα διαμερίσματα τα έχω ενοικιάσει όλα και φυσικά δηλώνω στη δήλωσή μου το εισόδημα από ενοίκια .

Σήμερα επειδή οι δόσεις των δανείων είναι μεγάλες έχω βρεί αγορασθεί μία ανώνυμη εταιρεία να πουλήσω όλα τα διαμερίσματα εκτός από το κατάστημα . Η αντικειμενική αξία όλων των διαμερισμάτων είναι περίπου 800.000 ευρώ αλλά εγώ θα τα πουλήσω 1.300.000 ευρώ και έχουμε συμφωνήσει με την ανώνυμη στα συμβόλαια να γραφεί το 1.300.000 ευρώ η οποία θα πληρώσει και το φόρο μεταβίβασης .

Ερωτάτε εγώ θα επιβαρυνθώ φορολογικά από κάποιο φόρο ;

Μήπως έρθει η εφορία και μου ζητήσει φόρο από κέρδη εξ΄ εμπορικών επιχειρήσεων γιατί κάποιος γνωστός μου φοροτεχνικός κάτι τέτοιο μου είπε και μάλιστα αυτός μου έδωσε και το συγκεκριμένο σάιτ λέγοντάς μου ότι είναι από το πλέον αξιόπιστα .

Εάν μάλιστα σου απαντήσει και ο GUS μου είπε η απάντησή του είναι εγγύηση . Όποιος μου απαντήσει υπεύθηνα εκ των προτέρων τον ευχαριστώ.

[επισκέπτη Επισκέπτης]

εισοδημα απο την πωληση οικοδομων οχι,αφου δεν ασκεις οργανωμενη επιχειρηση ακινητων.

τα ποσα της πωλησης ακινητων χρησιμοποιουνται γαι την καλυψη τεκμηριων.μονο αν βγει διαφορα μεταξυ δηλωθεισας και αντ.αξιας.

[KAROLOS]

εισοδημα απο την πωληση οικοδομων οχι,αφου δεν ασκεις οργανωμενη επιχειρηση ακινητων.

τα ποσα της πωλησης ακινητων χρησιμοποιουνται γαι την καλυψη τεκμηριων.μονο αν βγει διαφορα μεταξυ δηλωθεισας και αντ.αξιας.

Λάθος ....

Και αυτό γιατί υπάρχει και το άρθρο 28 $ 2 ...

Μεμονωμένες ή συμπτωματικές πράξεις που αποβλέπουν στο κέρδος ...

Τα ποσά είναι μεγάλα και πρέπει η επισκέπτρια να απευθυνθεί οπωσδήποτε σε συνάδερφο φοροτεχνικό !

[επισκέπτη Επισκέπτης]

συμφωνοι υπαρχει το αρθρο αλλα ενα παραδειγμα δεν εχουμε απο καποιον οτι αυτες οι πραξεις συνιστουν οργανωμενη επιχειρηση αγοραπωλησιας ακινητων.αν εχει καποιος ας το καταθεσει.

δεν ειναι πολυ αοριστη η διατυπωση των μεμονωμενων η συμπτωματικων πραξεων.καποια ερμηνευτικη εγκυκλιος υπαρχει για το θεμα.?

[Dionyssios Kounadis]

Δεν απαιτείται οργανωμένη επιχείρηση. Απλώς, τεκμηρίωση ότι η μεμονωμένη πράξη ( ανέγερση οικοδομής, μεγέλης αξίας ή όγκου ) επιχειρήθηκε με σκοπό το κέρδος .

Ενδεικτικά, παρατίθεται απόφαση του ΣτΕ, με διαχρονική ισχύ, εφόσον οι διατάξεις δεν έχουν τροποποιηθεί.

Τεχνικες επιχειρήσεις ανέγερση μεμονωμένης πολυόροφης οικοδόμης με σκοπό το κέρδος

ΛΟΓΙΣΤΗΣ/1993 (1280) Συμβ. της Επικρατείας 2843/1992

4. Επειδή ……… στην ίδια παράγρ. 2 (περίπτ. α') του ως άνω άρθρου 31 του ν.δ. 323/1955, όπως αντικαταστάθηκε με την παράγρ. 2 του άρθρου 7 του α.ν. 285/1968 (ΦΕΚ Α' 34), ορίζεται ότι η αληθής έννοια της διάταξης αυτής είναι ότι "επιχείρησιν αποτελεί και μεμονωμένη ή συμπτωματική πράξις, αποβλέπουσα εις την επίτευξιν κέρδους".

5. Επειδή, από τις προπαρατεθείσες διατάξεις συνάγεται ότι, κατά την έννοια αυτών, εισόδημα από εμπορική επιχείρηση μεταπώλησης ακινήτων είναι και εκείνο που προκύπτει από την ανέγερση μεμονωμένης πολυόροφης οικοδομής σε ιδιόκτητο οικόπεδο, εφόσον η ανέγερση αυτή γίνεται, όχι με πρόθεση αξιοποίησης κεφαλαίου, αλλά με σκοπό πραγματοποίησης κέρδους από τη ματαβίβαση διαμερισμάτων της οικοδομής.

Ο σκοπός αυτός μπορεί να συναχθεί από τις συνθήκες υπό τις οποίες πραγματοποιήθηκε η ανέγερση της οικοδομής και η μεταβίβαση διαμερισμάτων αυτής και από συναφή προς αυτές περιστατικά, όπως είναι η αγορά του οικοπέδου σε χρόνο εγγύς προς την ανέγερση της οικοδομής, το μέγεθος αυτής, η πώληση διαμερισμάτων σ σύντομο σχετικά χρονικόδ ιάστημα και μάλιστα σε μεγάλη αναλογία έναντι εκείνων που παρέμειναν στον ιδιοκτήτη κ.λ.π.

Ο χαρακτηρισμος δε της ανέγερσης και μεταβίβασης διαμερισμάτων της οικοδομής υπό τις ανωτέρω συνθήκες ως επιχείρησης μεταπώλησης ακινήτων δεν αποκλείεται, κατά την έννοια του νόμου, λόγω του ότι η ανέγερση δεν πραγματοποιήθηκε από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη του οικοπέδου, αλλά με ανάθεση αυτής σε τρίτο και μάλιστα με το σύστημα της αντιπαροχής ούτε λόγω του ότι δεν υπάρχει συστηματική οργάνωση επιχείρησης αγοραπωλησίας ακινήτων (Σ.τ.Ε. 871/1991).

Τίθεται και θέμα εφαρμοστέου ΣΚΚ, εφόσον η "τεχνική επιχείρηση ανέγερσης οικοδομών" δεν έχει τηρήσει βιβλία.

Στην ίδια απόφαση αναφέρεται ότι

"7. Επειδή από τις διατάξεις των παραγρ. 1 και 2 του άρθρου 36 του ν.δ. 3323/1955 (όπως η πρώτη από αυτές αντικαταστάθηκε με την παράρ. 1 οτυ άρθρου 13 του α.ν. 239/1967, ΦΕΚ Α' 240, και με το άρθρο 5 του ν.δ. 587/1970, ΦΕΚ Α' 143), προκύπτει ότι σε περίπτωση εξωλογιστικού προσδιορισμού των καθαρών κερδών της επιχείρησης, για τον καθορισμό του εφαρμοστέου συντελεστή καθαρού κέρδους, εάν αυτός είναι εντός των ορίων που καθορίζονται στον οικείο πίνακα, δεν απατείται, καταρχή, αιτιολογία, εκτός αν ο φορολογούμενος προβάλει ισχυρισμούς τείνοντες σε απόδειξη καθαρού κέρδους μικρότερου από εκέινο που αντιστοιχεί στον ελάχισστο προβλεπόμενο συντελεστή λόγω εξαιρετικά δυμσενών συνθηκών λειτουργίας της επιχείρησής του ή εάν, αντιθέτως, η φορολογική αρχή προβάλει ισχυρισμούς τείνοντες σε απόδειξη καθαρού κέρδους μεγαλύτερου από εκείνο που αντιστοιχείσ το μέγιστο προβλεπόμενο συντελεστή λόγω εξαιρετικά ευμενών συνθηκών λετιουργίας της φορολογουμένης επιχείρησης. Και στις δύο όμως αυτές περιπτώσεις οι σχετικοί ισχυρισμοί πρέπει να εξειδικεύονται σαφώς και να στηρίζονται σε σαφή και συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία, το δε δικαστήριο οφείλει να απαντά αιτιολογημένα μόνο στους σαφείς και εξειδικευμένους ισχυρισμούς οι οποίοι, έτσι προβαλλόμενοι, είναι ουσιώδεις."

Όμως τίθεται θέμα εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 34, με τις εντεύθεν συνέπειες για την μη τήρηση βιβλίων.

Καλή Δύναμη

Διονύσης Κουνάδης

[KAROLOS]

Υπάρχουν αρκετές αποφάσεις του ΣΤΕ , σαν αυτή που παρέθεσε ο κ. Κουνάδης .

Υπάρχει επίσης και μια ενδιαφέρουσα μελέτη του κ. Καλδή την οποία επισυνάπτω .

MEMONOMENH_ANEGERSH.zip

[KAROLOS]

Παραθέτω κάποιες αποφάσεις του ΣΤΕ ενδεικτικές για το θέμα

ΣΤΕ : 2307/1985

Κατ' άρθρ. 31 §§ 1, 2 α΄ Ν.Δ. 3323)55 (8 Α.Ν 239/67, 7 § 2 Α.Ν. 285/68)εισόδημα εξ εμπορικής επιχειρήσεως είναι και το προκύπτον εκ της ανεγέρσεως μεμονωμένης πολυωρόφου οικοδομής επί ιδιοκτήτου οικοπέδου εφόσον η ανέγερσις αυτή δεν γίνεται επί σκοπω αξιοποιήσεως κεφαλαίου αλλ' επί σκοπώ πραγματοποιησεως κέρδους εκ της μεταβιβάσεως των διαμερισμάτων της οικοδομής

...ο οποίος σκοπός δύναται να συναχθή εκ συναφών προς την ανέγερσιν της οικοδομής περιστατικών, όπως εκ της αγορας του οικοπέδου εις χρόνον εγγύς προς την ανέγερσιν της οικοδομής, εκ του μεγέθους αυτής, εκ της εντός συντόμου σχετικώς χρονικού διαστήματος πωλήσεως διαμερισμάτων και δη εις αναλογίαν μεγάλην έναντι των παραμειναντων εις τον ιδιοκτήτην κλπ.

...απαραδέκτως δε αμφισβητείται η ουσιαστική κρίσις του Εφετείου ως προς την ύπαρξιν ή μη σκοπού πραγματοποιήσεως κέρδους

ΣΤΕ 2812/1988

Κατ' άρθρ. 31 Ν.Δ. 3323/55 (8 Α.Ν. 239/67), 7 παρ. 2 Α.Ν. 285/68, εισόδημα από εμπορική επιχείρηση είναι και αυτό που προκύπτει από την ανέγερση μεμονωμένης πολυόροφης οικοδομής επί ιδιοκτήτου, ανεξαρτήτως αιτίας κτήσεως, οικοπέδου, εφόσον η ανέγερση αυτή δεν γίνεται πρός το σκοπό αξιοποιήσεως κεφαλαίου, αλλά πρός το σκοπό πραγματοποιήσεως κέρδους από τη μεταβίβαση των οριζόντιων ιδιοκτησιών της οικοδομής (διαμερισμάτων, καταστημάτων κ.λ.π.)

...ο σκοπός δε αυτός μπορεί να συναχθεί από συναφή πρός την ανέγερση της οικοδομής περιστατικά, όπως από την ανέγερση της οικοδομής σε χρόνο που δεν απέχει πολύ από την απόκτηση του οικοπέδου, από το μέγεθος της οικοδομής, απο την πώληση διαμερισμάτων κ.λ.π. σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα και μάλιστα σε αναλογια μεγάλη έναντι εκεινων που παραμένουν στον ιδιο κτήτη

Νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη η κρισις του διάσαντος Διοικ. Εφετείου, δεχθέντος κατ' ανέλεγκτον εκτιμησιν των συναφών πρός την ανέγερσιν της επιδίκου οικοδομής περιστατικών (αγορά οικοπέδου υπό "οικοκυράς", ανέγερσις μετά 3ετιαν συνήθους μικράς διωρόφου οικοδομής της οποιας τα διαμερισματα επωλήθησαν κατά τους ισχυρισμούς του αναιρεσιβλήτου δί αντιμετώπισιν δαπανών αποκαταστάσεως και μορφώσεως των τεκών του) ότι η ανέγερσις αύτη δεν έγινε προς πραγματοποίησιν κέρδους, αλλά δια την αξιοποίησιν ιδιοκτήτου οικοπέδου

...απαράδεκτοι δε οι λόγοι αναιρέσεως καθ' ο μέρος αμφι-σβητούν την ορθότητα της ουσιαστικής κρίσεως του Β' βαθμιου Δικ/ριου

...Τέλος, ερειδεται επί εσφαλμένης προϋποθέσεως λόγος ότι κατ' εσφαλμενην ερμηνείαν του άρθρ. 31 Ν.Δ. 3323/55 το δικάσαν εφετειο εδέχθη ότι απαιτείτο "κατά σύστημα επιχειρησις αναγέρσεως οικοδομών" ενώ αρκεί και μεμονωμένη πράξις μεταβιβάσεως, καθ' όσον ουδαμού το δικάσαν εφετειο εδέχθη τα

ΣΤΕ 4035/1988

Κατ' άρθρ. 31 Ν.Δ. 3323/55 (8 Α.Ν. 239/67), 7 παρ. 2 Α.Ν. 285/68, εισόδημα από εμπορική επιχείρηση είναι και αυτό που προκύπτει από την ανέγερση μεμονωμένης πολυόροφης οικοδομής επί ιδιοκτήτου, ανεξαρτήτως αιτίας κτήσεως, οικοπέδου, εφόσον η ανέγερση αυτή δεν γίνεται πρός το σκοπό αξιοποιήσεως κεφαλαίου, αλλά πρός το σκοπό πραγματοποιήσεως κέρδους από τη μεταβίβαση των οριζόντιων ιδιοκτησιών της οικοδομής (διαμερισμάτων, καταστημάτων κ.λ.π.)

...ο σκοπός δε αυτός μπορεί να συναχθεί από συναφή πρός την ανέγερση της οικοδομής περιστατικά, όπως από την ανέγερση της οικοδομής σε χρόνο που δεν απέχει πολύ από την απόκτηση του οικοπέδου, από το μέγεθος της οικοδομής, απο την πώληση διαμερισμάτων κ.λ.π. σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα και μάλιστα σε αναλογία μεγάλη έναντι εκείνων που παραμένουν στον ιδιο κτήτη

Δεχόμενο το διοικ. εφετείο ότι και η επί κληρονομιαιου οικοπέδου ανέγερση μεμονωμένης πολυώροφης οικοδομής και πώληση των οικείων οριζοντίων ιδιοκτησιών μπορεί, ανεξάρτητα από την ιδιότητα του ανεγειροντος, να χαρακτηρισθεί ως άσκηση εμπορικής επιχειρήσεως, αν υπό τις συντρέχουσες συνθήκες συνάγεται ότι έγινε με σκοπό την επίτευξη κέρδους, δεν παρεβίασε το άρθρ. 31 ΝΔ. 3323/55 (8 Α.Ν. 239/67) και 7 § 2 Α.Ν. 285/68

...αβάσιμος δε ο λόγος αναιρέσεως ότι δεν αποτελεί κατά νόμον άσκηση εμπορικής επιχειρήσεως η πώληση οριζόντιων ιδιοκτησιών πολυώροφης οικοδομής που ανεγέρθηκε από μη επαγγελματία εργολάβο σε οικόπεδο που περιήλθε σ' αυτόν από κληρονομία

Αβάσιμος ο λόγος αναιρέσεως ότι η κρίση του β/θμίου δικαστηρίου ότι ο αναιρεσειων ενήργησε με σκοπό την επίτευξη κέρδους είναι πλημμελώς αιτιολογημένη, εφόσον το διοικ. εφετείο συνεξετίμησε αφενός το γεγονός ότι από την απόκτηση του οικοπέδου μέχρι την έναρξη ανεγέρσεως της πολυκατοικιας μεσολάβησε δεκαετία, και αφετέρου το γεγονός ότι οριζόντιες ιδιοκτησίες από εκείνες που περιήλθαν στο αναιρεσείοντα πωλήθηκαν από αυτόν και κατά τα επόμενα της ενάρξεως ανεγέρσεως έτη, νομιμως δε απέδωσε ιδιαίτερη σημασια στο ότι οι πλείστες από τις ιδιοκησιες αυτές πωλήθηθηκαν κατά τα δύο πρώτα έτη, δηλ. σε χρόνο πολύ κοντά στην έναρξη ενεγέρσεως της οικοδομής

...απαράδεκτος δε κατά το μερος που αμφισβητεί περαιτέρω την ορθότητα της πιο πάνω κρισεως του διαστ. της ουσιας, ότι δηλ. ο αναιρεσειων ενήργησε με σκοπό την επιτευξη κέρδους, η οποία αποτελεί κριση περί τα πράγματα

...Εξάλλου, ο λόγος αναιρέσεως ότι ο αναιρεσειων δεν είχε την πρόθεση να πωλήσει όλες τις οριζόντιες ιδιοκτησιες που του ανήκαν, αλλά να εξασφαλισει στέγη και εισοδήματα από ενοίκια, αναγκάσθηκε δε να προβεί στις πωλήσεις για να καλύψει το κόστος αποπερατώσεως της πολυκατοικιας, που ήταν πολύ υψηλό λόγω κακών υπολογισμών, οφειλομένων στην απειρια του, ειναι απαράδεκτος, διότι αντιστοιχος ισχυρισμός του αναιρεσείοντος, κατά τον οποιο οι εισπράξεις από την πώληση των οριζόντιων ιδιοκτησιών δεν επήρκεσαν για την κάλυψη του κόστους αποπερατώσεως της πολυκατοικιας, για το οποιο άλλωστε δεν τηρήθηκαν στοιχεία, απορρίφθηκε από το διοικ. εφετειο με την αιτιολογία ότι η κατά τα επόμενα της ενάρξεως ανεγέρσεως έτη αξια των καταστημάτων και διαμερισμάτων ανεγειρόμενων πολυόροφων οικοδομών ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη από το κόστος κατασκευής

...με τον προβαλλόμενο δε λόγο αναιρέσ. αμφισβητείται η ουσιαστική ορθότητα της αιτιολογίας αυτής, κατά της οποίας δεν προβάλλεται ειδικότερη νομική αιτίαση

ΣΤΕ 87/1991

Κατά τα άρθρα 31 § § 1-2 Ν.Δ. 3323/55 και 8 ΑΝ. Ν. 239/67, εισόδημα εξ εμπορικής επιχειρήσεως μεταπωλήσεως ακινήτων είναι και το προκύπτον εκ της ανεγέρσεως μεμονωμένης πολυορόφου οικοδομής επί ιδιοκτήτου οικοπέδου εφ΄ όσον η ανέγερσις αυτή γίνεται, ουχί με πρόθεσιν αξιοποιήσεως κεφαλαίου, αλλά με σκοπόν πραγματοποιήσεως κέρδους εκ της μεταβιβάσεως διαμερίσματος της οικοδομής

...ο σκοπός ούτος δύναται να συναχθεί εκ των συνθηκών υπό τις οποίες επραγματοποιήθη η ανέγερσις της οικοδομής και η μεταβίβασης διαμερισμάτων αυτής και συναφών προς αυτές περιστατικών, όπως είναι η αγορά του οικοπέδου σε χρόνο εγγύς προς την ανέγερση της οικοδομής, το μέγεθος αυτής, η εντός συντόμου σχετικώς χρόνου πώλησης διαμερισμάτων και μάλιστα εις αναλογία μεγάλη έναντι των παραμεινάντων εις τον ιδιοκτήτην κλπ.

...ο χαρακτηρισμός δε της υπό τις ανωτέρω συνθήκες ανεγέρσεως της οικοδομής ως επιχειρήσεως μεταπωλήσεως ακινήτων δεν αποκλείεται εκ του ότι η ανέγερσις δεν επραγματοποιήθη υπό του ιδίου του ιδιοκτήτου του οικοπέδου αλλά δι΄ αναθέσεως αυτής εις τρίτον και δη με το σύστημα της αντιπαροχής, ούτε εκ του ότι δεν υπάρχει συστηματική οργάνωσις επιχειρήσεως αγοραπωλησίας ακινήτων

ΣΤΕ :3729/1998

Αριθμός 3729/1998ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΜΗΜΑ B/ Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 10 Ιουνίου 1998 με την εξής σύνθεση : …………………………………………………………………………………………………………………………………..

Γ ι α να δικάσει την από 15 Σεπτεμβρίου 1988 αίτηση: Τ ο υ Δ. Εμμ. Γ., κατοίκου Αθηνών, οδός Κ. αριθμ. 55, ο οποίος παρέστη αυτοπροσώπως ως δικηγόρος (Α.Μ. ),

κ α τ ά του Υπουργού Οικονομικών, ο οποίος παρέστη με την Ελ. Σ. , Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Με την αίτηση αυτή ο αναιρεσείων επιδιώκει να αναιρεθεί η υπ' αριθ. 4020/1987 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών. Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητή, Συμβούλου Ν. Σ. . Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον αναιρεσείοντα ως δικηγόρο, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους αναιρέσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και την αντιπρόσωπο του Υπουργού, η οποία ζήτησε την απόρριψή της. Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα Σκέφθηκε κατά τον Νόμο

1. Επειδή, για την κρινόμενη αίτηση έχουν καταβληθεί τα νόμιμα τέλη και το παράβολο (διπλότυπα είσπραξης Ταμείου Δικαστικών Εισπράξεων Αθηνών 6987497, 8/1988 και γραμμάτια παραβόλου : Α΄ 1962930, 5842181, 584284/1988). 2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται, παραδεκτώς, η αναίρεση της απόφασης 4020/1987 του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών. Με την απόφαση αυτή, η οποία εκδόθηκε μετ' αναίρεση της προηγούμενης υπ' αριθμ. 1175/1982 απόφασης του ίδιου δικαστηρίου, απορρίφθηκε και πάλι έφεση του αναιρεσείοντος κατά της υπ' αριθμ. 616/1980 απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών. Με την τελευταία αυτή απόφαση είχε απορριφθεί προσφυγή του αναιρεσείοντος κατά του υπ' αριθμ. 34/1978 φύλλου ελέγχου φόρου εισοδήματος, οικονομικού έτους 1975, που είχε εκδοθεί από τον Β΄ Οικονομικό Έφορο Ελευθερίων Επαγγελμάτων Αθηνών. 3. Επειδή, με την απόφαση 399/1987 του Συμβουλίου της Επικρατείας, κρίθηκε ότι κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 50 παρ. 1, 51 παρ. 1 και 52 παρ. 1 του ν.δ. 3323/1955, προκειμένου να προσδιοριστεί νομίμως ο οφειλόμενος φόρος πρέπει προηγουμένως να ενεργηθεί έλεγχος από όργανα της αρμόδιας Εφορίας, για τον οποίο και πρέπει να συνταχθεί σχετική έκθεση, ότι η έκθεση αυτή κοινοποιείται στο φορολογούμενο για να ενημερωθεί πάνω στις ειδικότερες διαπιστώσεις και κρίσεις της φορολογικής αρχής όσον αφορά τις φορολογικές του υποχρεώσεις και ότι κατά την ενέργεια αυτού του ελέγχου και τη σύνταξη της έκθεσης ελέγχου από το κατά το νόμο αρμόδιο όργανο, η οποία αποτελεί ουσιώδη τύπο της διαδικασίας για την έκδοση του σχετικού φύλλου ελέγχου, δεν αποκλείεται, όταν υπάρχουν ειδικοί λόγοι, να ληφθούν υπόψη πληροφορίες από άλλη αρμόδια φορολογική αρχή. Ακολούθως, με την ίδια παραπάνω απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας αναιρέθηκε η υπ' αριθμ. 1175/1982 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την αιτιολογία ότι το διοικητικό εφετείο δεν είχε αντιμετωπίσει με την αναιρεθείσα ως άνω απόφασή του το ειδικό παράπονο του αναιρεσείοντος ότι, παρά το νόμο, το επίδικο φύλλο ελέγχου δεν είχε στηριχθεί σε έλεγχο που να είχε διενεργηθεί από όργανα της φορολογικής αρχής που εξέδωσε το φύλλο ελέγχου. Επανερχόμενο μετ' αναίρεση της προηγούμενης ως άνω απόφασής του, το Διοικητικό Εφετείο Αθήνας έκρινε με την προσβαλλόμενη απόφασή του ότι το πιοπάνω παράπονο του αιτούντος πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο, δοθέντος ότι την από 3.6.1978 έκθεση ελέγχου που αφορά τα οικονομικά έτη 1974 - 1978, στην οποία στηρίζεται το επίδικο φύλλο ελέγχου, συνέταξε ο εφοριακός ελεγκτής Δ. Π. , υπάλληλος της Οικονομικής Εφορείας Β΄ Ελευθερίων Επαγγελμάτων, τα πορίσματα του οποίου υιοθέτησε ο αρμόδιος Οικονομικός Έφορος Β΄ Ελευθερίων Επαγγελμάτων Αθηνών και ότι στην ενλόγω έκθεση αναφέρεται ότι μετά από έλεγχο φορολογίας εισοδήματος που διενήργησε ο ανωτέρω ελεγκτής, για την εξακρίβωση των εισοδημάτων του αναιρεσείοντος και έλεγχο των δηλώσεών του, διαπιστώθηκε ότι ο αιτών, εκτός από την άσκηση του δικηγορικού του επαγγέλματος, ασχολήθηκε, κατά την κρινόμενη περίοδο, και με οικοδομικές εργασίες. Περαιτέρω, το διοικητικό εφετείο δέχθηκε ότι ο αρμόδιος για την έκδοση του επίδικου φύλλου ελέγχου Οικονομικός Έφορος Β΄ Ελευθερίων Επαγγελμάτων, προκειμένου να εξακριβώσει το εισόδημα του αναιρεσείοντος και της συζύγου του από τη Δ΄ πηγή (από εμπορικές επιχειρήσεις) έλαβε υπόψη το συμβιβασμό που υπέγραψαν ο Οικονομικός Έφορος Γ΄ Αθηνών, (αρμόδιος ως εκ της έδρας της εμπορικής επιχείρησης του αιτούντος) και ο φορολογούμενος - δικηγόρος για τα καθαρά κέρδη της Δ΄ Πηγής των δύο ετών 1974 και 1975 που ανήλθαν αντίστοιχα σε 48.900 δρχ. (326.000 Χ 15%) και 307.500 (2.050.000 Χ 15%). Κατά τούτο, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, εφόσον το Δικαστήριο δέχεται με αυτή ότι το επίδικο φύλλο ελέγχου στηρίζεται σε έκθεση ελέγχου που συνετάγη από όργανο της αρμόδιας Β΄ Οικονομικής Εφορείας Ελεύθερων Επαγγελμάτων Αθήνας έπειτα από έλεγχο της ακρίβειας της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του αιτούντος για το κρινόμενο οικονομικό έτος, δεν απεκλείετο δε ο αρμόδιος, για την έκδοση του φύλλου ελέγχου οικονομικός έφορος να λάβει υπόψη και εκτιμήσει, σύμφωνα με την ως άνω αναιρετική απόφαση, πληροφορίες άλλης αρμόδιας φορολογικής αρχής, όπως αυτές που αφορούν το ύψος των εισοδημάτων του αναιρεσείοντος από τη Δ΄ πηγή, το οποίο, εν προκειμένω, προσδιορίστηκε συμβιβαστικά από τον Οικονομικό Έφορο Γ΄ Αθηνών, αρμόδιο ως εκ της έδρας της εμπορικής του επιχείρησης. Συνεπώς, τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση και ειδικότερα ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιρετέα, γιατί δεν συνεμορφώθη με τις κρίσεις της ανωτέρω αναιρετικής απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, είναι απορριπτέα ως αβάσιμα. 4. Επειδή, στο άρθρο 31 του Ν.Δ. 3323/1955 περί φορολογίας του εισοδήματος, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 8 του Α.Ν. 239/1967, ορίζονται τα εξής : "1. Εισόδημα εξ εμπορικών επιχειρήσεων είναι το κέρδος το κτώμενον εκ μιάς ή πλειόνων ατομικών ή εταιρικών επιχειρήσεων εμπορικών, βιομηχανικών ή βιοτεχνικών ή εκ της ασκήσεως οιουδήποτε κερδοσκοπικού επαγγέλματος μη ειδικώς υπαγομένου εις τα κατά το άρθρον 45 ελευθέρια επαγγέλματα.

Επιχείρησιν διά την εφαρμογήν του παρόντος αποτελεί και μεμονωμένη ή συμπτωματική πράξις, αποβλέπουσα εις την επίτευξιν κέρδους. 2. Θεωρείται ως εισόδημα εξ εμπορικών επιχειρήσεων : α) Το κέδρος εκ της ασκήσεως επιχειρήσεως αγοραπωλησίας ακινήτων εν γένει, πλην των κατά το άρθρον 36α επιχειρήσεων φορολογουμένων κατ' ειδικόν τρόπον. Επιχείρησιν αποτελεί και μεμονωμένη ή συμπτωματική πράξις αγοραπωλησίας ακινήτου ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας . . .". Εξ άλλου, με την παρ. 2 του άρθρου 7 του Α.Ν. 285/1968 ορίστηκε ότι : "η δευτέρα πρότασις της παρ. 1 ως και η δευτέρα τοιαύτη της περιπτώσεως α΄ της παρ. 2, του άρθρου 31, του Ν.Δ. 3323/1955, ως τούτο αντικατεστάθη διά του άρθρου 8 του Α.Ν. 239/1967, αντικαθίστανται ως ακολούθως : Η αληθής έννοια του άρθρου 31 του Ν.Δ. 3323/1955, ως τούτο ίσχυεν και ως αντικατεστάθη διά του άρθρου 8 του Α.Ν. 239/1967, είναι ότι : Επιχείρησιν αποτελεί και μεμονωμένη ή συμπτωματική πράξις, αποβλέπουσα εις την επίτευξιν κέρδους, ως και τοιαύτη πωλήσεως εντός διετίας από της εξ επαχθούς αιτίας κτήσεως εδαφικών εκτάσεων εντός σχεδίου πόλεως κειμένων και ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας.". Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, εισόδημα από εμπορική επιχείρηση είναι και αυτό που προκύπτει από την ανέγερση μεμονωμένης πολυόροφης οικοδομής σε ιδιόκτητο οικόπεδο, εφόσον η ανέγερση αυτή δεν γίνεται με σκοπό αξιοποίησης κεφαλαίου, αλλά με σκοπό πραγματοποίησης κέρδους από τη μεταβίβαση των διαμερισμάτων της οικοδομής. Ο σκοπός αυτός μπορεί να συναχθεί από πραγματικά περιστατικά συναφή με την ανέγερση της οικοδομής, όπως είναι η αγορά του οικοπέδου σε χρόνο που δεν αφίσταται πολύ από το χρόνο ανέγερσης της οικοδομής, από το μέγεθος αυτής, από την πώληση των διαμερισμάτων μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα από την ανέγερσή της, και μάλιστα σε αναλογία μεγάλη έναντι των διαμερισμάτων που παρέμειναν στον ιδιοκτήτη (ΣτΕ 2812/88, 2307/85 κ.α.). 5. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, με την προσβαλλόμενη απόφαση έγιναν δεκτά τα εξής : Ο αιτών, πλην της δικηγορίας, ασχολήθηκε κατά την κρινόμενη περίοδο και με οικοδομικές εργασίες ως εξής : α) Με την 9552/1972 άδεια της Πολεοδομίας Αθηνών ο αιτών άρχισε την ανέγερση πολυώροφης οικοδομής σε ιδιόκτητο οικόπεδο που βρίσκεται επί των οδών Θ. 18 και Λ. στην Αθήνα. Η οικοδομή αυτή αποτελείτο από τέσσερις ορόφους, δύο εσοχές και δύο υπόγεια. Γι' αυτήν δηλώθηκε μόνο τεκμαρτό μίσθωμα από ιδιοκατοίκηση ενός διαμερίσματος και δη από 1.5.1974, ενώ τα υπόλοιπα διαμερίσματα είχαν πωληθεί, β) Με το 18765/1976 εργολαβικό του Συμβολαιογράφου Αθήνας Γ. Π. συμφωνήθηκε μεταξύ του αιτούντος (ως οικπεδούχου) και της συζύγου του Αναστασίας (το γένος Χ.), ως εργοληπτρίας, η ανέγερση πολυκατοικίας επί οικοπέδου που βρίσκεται στην οδό Κ. 55. Για τα διαμερίσματα που περιήλθαν στην σύζυγό του εργολήπτρια δηλώθηκε εισόδημα Δ΄ πηγής, λόγω της μεταπώλησης διαμερισμάτων με κέρδος, ενώ για τα ανήκοντα στον αιτούντα - οικοπεδούχο διαμερίσματα δεν δηλώθηκε κανένα εισόδημα από τη Δ΄ πηγή ούτε και από την Α΄ πηγή (από οικοδομές), εκτός από ένα κατάστημα για το οποίο δηλώθηκε εισόδημα για το χρονικό διάστημα από 1.3 έως 30.9.1977, ότε και πωλήθηκε με το 8311/1977 συμβόλαιο του Συμβολαιογράφου Αθήνας Χ. Για την ανέγερση και αποπεράτωση των ανωτέρω πολυκατοικιών, ο αιτών αρχικά και μετέπειτα η σύζυγός του συνήψαν διάφορα ενυπόθηκα δάνεια. 6. Επειδή, ο αιτών είχε ισχυριστεί με την προσφυγή του και την έφεσή του ότι η ανέγερση των οικοδομών έγινε όχι με πρόθεση την επίτευξη κέρδους, αλλά για την αξιοποίηση των οικοπέδων του και ότι τα διαμερίσματα πωλήθηκαν προκειμένου αυτός να αντεπεξέλθει στις υπέρογκες δανειακές του υποχρεώσεις από σειρά ενυπόθηκων δανείων που είχε συνάψει προκειμένου να μη διακοπούν οι οικοδομικές εργασίες. Επί των ισχυρισμών αυτών, η προσβαλλόμενη απόφαση αποφαίνεται ότι "από τη δραστηριότητα (αυτή) του φορολογουμένου, σαφώς αποδεικνύεται ότι ο εκκαλών ασκεί και εμπορική επιχείρηση ανεγέρσεως οικοδομών . . .". Η κρίση όμως αυτή του δικαστηρίου δεν είναι προσηκόντως αιτιολογημένη, γιατί αναφέρεται αορίστως στη δραστηριότητα του αναιρεσείοντος, δεν βεβαιώνεται δε στην προσβαλλόμενη απόφαση, κατά συνεκτίμηση των συναφών με την ανέγερση των ως άνω οικοδομών πραγματικών περιστατικών και των σχετικών πιο πάνω ισχυρισμών του αιτούντος, ότι η ανέγερση των οικοδομών αυτών και η πώληση των διαμερισμάτων έγινε από αυτόν με σκοπό την απόκτηση κέρδους και όχι για την αξιοποίηση των οικοπέδων του. Για το λόγο αυτό, που βάσιμα προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιρετέα, παρέλκει δε ως περιττή η έρευνα των λοιπών λόγων αναιρέσεως της υπό κρίση αιτήσεως. 7. Επειδή, μετά την κατά τα ανωτέρω αναίρεση της προσβαλλόμενης απόφασης, η υπόθεση, που χρειάζεται διευκρίνηση κατά το πραγματικό, πρέπει να παραπεμφθεί στο ίδιο δικαστήριο για νέα κρίση.

Διά ταύτα Δέχεται την κρινόμενη αίτηση. Αναιρεί την απόφαση 4020/1987 του Διοικητικού Εφετείου της Αθήνας, στο οποίο και παραπέμπει την υπόθεση κατά το αιτιολογικό. Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου κ α ι Επιβάλλει στο Δημόσιο τη δικαστική δαπάνη του αιτούντος εκ δραχμών είκοσι οκτώ χιλιάδων (28.000). Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 10 Ιουνίου 1998.Ο Προεδρεύων Σύμβουλος Η Γραμματέας του Β΄ ΤμήματοςΗλ. Παπαγεωργίου Μ. Μπερδεμπέ Και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 30ης Σεπτεμβρίου 1998. Ο Προεδρεύων Σύμβουλος Η Γραμματέας Ηλ. Παπαγεωργίου Π. Στεργιοπούλου

[dhatzi]

Με αφορμή την πολύ σημαντική αυτή συζήτηση και την παράθεση σχετικών αποφάσεων του Σ.τ.Ε

απο τον κο Κουνάδη και τον Κώστα (Karolos) αναφορικά με την "μεμονωμένη ανέγερση οικοδομής από ιδιώτη επί ιδιοκτητου οικοπέδου και πώληση διαμερισμάτων της", σύμφωνα με τις οποίες προυπόθεση για την κατά την παρ.2 του άρθρου 31 του ΝΔ 3323 / 55 εξομοίωσή της προς άσκηση επιχειρήσεως είναι η επιδίωξη κέρδους .. θα ήθελα περαιτέρω να ρωτήσω εμπειρότερους συναδέλφους για τα παρακάτω :

Ιδιώτης ανεγείρει οικοδομή επί ιδιόκτητου οικοπέδου (αγορά το 2005 με την άδεια οικοδομής) με σκοπό να κρατήσει ένα διαμέρισμα και τα υπόλοιπα να τα εκμεταλευτεί (ενοικίαση κλπ) με βάσει τον αρχικό σχεδιασμό που έχει κάνει. Ως εδώ κανένα πρόβλημα...

Αν στην πορεία αλλάξουν οι συνθήκες και αντί της εκμετάλευσης των κτισμάτων επιλέξει να πουλήσει ενα , δύο ή περισσότερα διαμερίσματα τότε πως θα φορολογηθεί ?

(α) Ως εμπορική επιχείρηση για την διαφορά μεταξύ της αξίας των ακινήτων που πουλήθηκαν και της αξίας αυτών κατά τον χρόνο της αγοράς (παρ. 2+3 του άρθρου 28) , ή

(β) Ως οικοδομική επιχείρηση -τεκμαρτά (άρθρο 34)

Δεδομένου ότι και στις δυο περιπτώσεις θα υπάρχουν προσαυξήσεις λόγω μη τήρησης βιβλίων κλπ

ποιος θεωρείτε ότι θα είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης της κατάστασης ?

(Οι εργασίες έχουν αρχίσει από 01/2006 και δεν έχει κάνει έναρξη επιτηδεύματος με βάσει τον αρχικό σχεδιασμό του για εκμετάλευση των ακινήτων).

[επισκέπτη Επισκέπτης]

Με αφορμή την πολύ σημαντική αυτή συζήτηση και την παράθεση σχετικών αποφάσεων του Σ.τ.Ε

απο τον κο Κουνάδη και τον Κώστα (Karolos) αναφορικά με την "μεμονωμένη ανέγερση οικοδομής από ιδιώτη επί ιδιοκτητου οικοπέδου και πώληση διαμερισμάτων της", σύμφωνα με τις οποίες προυπόθεση για την κατά την παρ.2 του άρθρου 31 του ΝΔ 3323 / 55 εξομοίωσή της προς άσκηση επιχειρήσεως είναι η επιδίωξη κέρδους .. θα ήθελα περαιτέρω να ρωτήσω εμπειρότερους συναδέλφους για τα παρακάτω :

Ιδιώτης ανεγείρει οικοδομή επί ιδιόκτητου οικοπέδου (αγορά το 2005 με την άδεια οικοδομής) με σκοπό να κρατήσει ένα διαμέρισμα και τα υπόλοιπα να τα εκμεταλευτεί (ενοικίαση κλπ) με βάσει τον αρχικό σχεδιασμό που έχει κάνει. Ως εδώ κανένα πρόβλημα...

Αν στην πορεία αλλάξουν οι συνθήκες και αντί της εκμετάλευσης των κτισμάτων επιλέξει να πουλήσει ενα , δύο ή περισσότερα διαμερίσματα τότε πως θα φορολογηθεί ?

(α) Ως εμπορική επιχείρηση για την διαφορά μεταξύ της αξίας των ακινήτων που πουλήθηκαν και της αξίας αυτών κατά τον χρόνο της αγοράς (παρ. 2+3 του άρθρου 28) , ή

(β) Ως οικοδομική επιχείρηση -τεκμαρτά (άρθρο 34)

Δεδομένου ότι και στις δυο περιπτώσεις θα υπάρχουν προσαυξήσεις λόγω μη τήρησης βιβλίων κλπ

ποιος θεωρείτε ότι θα είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης της κατάστασης ?

(Οι εργασίες έχουν αρχίσει από 01/2006 και δεν έχει κάνει έναρξη επιτηδεύματος με βάσει τον αρχικό σχεδιασμό του για εκμετάλευση των ακινήτων).

Μπορείς να διευκρινίσεις ( αν δεν υπάρχει κώλυμα) τα ακ/ολουθα στοιχεια ;

1. Τα κεφάλαια για την ανέγερση τα διέθετε κατά την έναρξη ή κατά τη διάρκεια της ανέγερσης ή του δόθηκαν με χαριστική παροχή ή δανείσθηκε από Τράπεζα ή υπέγραψε μακροχρόνιο διακανονισμό της δαπάνης ανέγερης κτλ;

2. Καλύπτει τη δαπάνη απόκτησης του γηπέδου και την ανέγερση των κτισμάτων ;

3. Έχει υπογράψει συμβάσεις ανάθεσης έργου με εργολάβους ή υπεργολάβους ή προσέλαβε απλούς οικοδόμους, για την ανέγερση της οικοδομής ;

Κατά τα λοιπά έχει ήδη αναλάβει το ρισκο να θεωρηθεί ότι ασκεί επιχείρηση

Φιλικά

Διονύσης Κουνάδης

[dhatzi]

κε Κουνάδη σας ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο σας.

Πράγματι όλα τα κεφάλαια (τόσο της απόκτησης του οικοπέδου, όσο και οι δαπάνες ανέγερσης της οικοδομής) καλύπτονται με ίδια εισοδήματα του ιδιώτη (ήδη φορολογηθέντα) και έχει υπογράψει εξ αρχής σύμβαση ανάθεσης του έργου σε εργολάβο για την ανέγερση της οικοδομής.

Καθότι ο αρχικός σχεδιασμός του είναι να εκμεταλευτεί τα διαμερίσματα (ενοικίαση) το θέμα ξεκινά από την πιθανή αλλαγή των αρχικών σχεδίων του , δηλαδή στην πορεία να θελήσει να πουλήσει ένα , δύο ή περισσότερα διαμερίσματα.

Απο τον 01/2006 μέχρι τώρα οι δαπάνες ξεπερνούν τα Ευρ 400,000 και ως εκ τούτου τυχόν εκπρόθεσμη έναρξη (ως ατομική οικοδομική επιχείρηση) θα δημιουργούσε άλλα προβλήματα...

Είναι σαφές ότι σε κάθε περίπτωση έχει αναλάβει μεγάλο ρίσκο ώστε να να θεωρηθεί ότι ασκεί επιχείρηση και αυτό είναι το πρώτο θέμα που του τόνισα.

Σας ευχαριστώ πάλι

[KAROLOS]

Με αφορμή την πολύ

Ιδιώτης ανεγείρει οικοδομή επί ιδιόκτητου οικοπέδου (αγορά το 2005 με την άδεια οικοδομής) με σκοπό να κρατήσει ένα διαμέρισμα και τα υπόλοιπα να τα εκμεταλευτεί (ενοικίαση κλπ) με βάσει τον αρχικό σχεδιασμό που έχει κάνει. Ως εδώ κανένα πρόβλημα...

Αν στην πορεία αλλάξουν οι συνθήκες και αντί της εκμετάλευσης των κτισμάτων επιλέξει να πουλήσει ενα , δύο ή περισσότερα διαμερίσματα τότε πως θα φορολογηθεί ?

Δημήτρη μετά τα όσα αναφέρθηκαν απο σενα και στην επόμενη δημοσίευση σου , έχω να παρατηρήσω πως δεν είναι "καραμπινάτη" περίπτωση μεμονωμένης ανέγερσης οικοδομής με σκοπό το κέρδος . Ίσως και κάποιοι άλλοι παράγοντες οπως για παράδειγμα η σχέση που έχει με τον κατασκευαστικό κλάδο ο ιδιώτης που κατασκευάζει ( αν είναι δηλαδή γνώστης του αντικειμένου λόγω επαγγέλματος ) είναι κρίσιμοι . Πάντως εαν σε ένα κτίριο 7 ορόφων για παράδειγμα πουλήσει ο ιδιώτης κατασκευαστής έστω έναν όροφο και τους ύπόλοιπους τους εκμισθώσει , τότε εγω προσωπικά κρίνω πως η όλη επένδυση αφορά αξιοποίηση κεφαλαίου ... Αφου τα χρήματα τα διέθετε όπως λές και δεν προέβη σε δανεισμό .

[a.a.]

συμπληρωματικα και με βαση οσα αναφερθηκαν και απο τον Σταματοπουλο

μπορει να μην εχει σχεση η ενεργεια αυτη με το ΦΠΑ αλλα εχει ολες τις υποχρεωσεις που απορρεουν απο τον εισοδημα και τον ΚΒΣ

αρα θα επρεπε να ειχε βιβλια και να φορολογηθει κανονικα

http://www.taxheaven.gr/acforum/index.php?...view=getnewpost

[broster]

συμπληρωματικα και με βαση οσα αναφερθηκαν και απο τον Σταματοπουλο

μπορει να μην εχει σχεση η ενεργεια αυτη με το ΦΠΑ αλλα εχει ολες τις υποχρεωσεις που απορρεουν απο τον εισοδημα και τον ΚΒΣ

αρα θα επρεπε να ειχε βιβλια και να φορολογηθει κανονικα

http://www.taxheaven.gr/acforum/index.php?...view=getnewpost

Απόστολε η άδεια έχει βγεί το 2005 , για να γίνει αυτό δεν θα έπρεπε η άδεια να ήταν του 2006 ?

.................

Ιδιώτης ανεγείρει οικοδομή επί ιδιόκτητου οικοπέδου (αγορά το 2005 με την άδεια οικοδομής)

.................

[a.a.]

οχι συνονοματε

ισχυε ισχυει και θα ισχυει παντα

απλα τωρα που εχει μπει ο ελεγχος του φπα τα πραγματα θα γινουν ποιο ζωρικα

μην ξεχνας οτι και το να ανοιξουμε οικοδομικο εργο (υποκαταστημα κατ ουσια) ισχυε παντα αλλα κανεις δεν το εψαχνε

παντως υπαρχουν αρκετες περιπτωσεις που μετα απο ελεγχο εχουν πληρωσει καμποσοι "ιδιωτες" προστιμα και φορους ακομη και χτες

[broster]

οχι συνονοματε

ισχυε ισχυει και θα ισχυει παντα

απλα τωρα που εχει μπει ο ελεγχος του φπα τα πραγματα θα γινουν ποιο ζωρικα

μην ξεχνας οτι και το να ανοιξουμε οικοδομικο εργο (υποκαταστημα κατ ουσια) ισχυε παντα αλλα κανεις δεν το εψαχνε

παντως υπαρχουν αρκετες περιπτωσεις που μετα απο ελεγχο εχουν πληρωσει καμποσοι "ιδιωτες" προστιμα και φορους ακομη και χτες

Σωστά .

Ούτως ή άλλως και με το συντελεστή θα έπρεπε να τηρεί βιβλία και απλώς το φπα να τον εσωματώνει στο κόστος των Τιμολογιών .

Το πρόβλημα είναι πως θα ξέρεις εκ των προτέρων ότι ο ιδιώτης έχει στόχο την επίτευξη του κέρδους .Όπως καλή ώρα το θέμα που αναφέρει ο φίλος Δημήτρης .

Νομίζω πως το άρθρο 28 επιδέχεται πολλαπλές ερμηνείες .

[a.a.]

Αποστολε

θα σου απαντησω οπως ο Σταματοπουλος σε συναδελφο στο σεμιναριο

ΑΣ ΕΙΧΕ ΤΟ ΝΟΥ ΤΟΥ

κοινως

ας προσεχε

[επισκέπτη Επισκέπτης]

Θα συμφωνήσω με προανέφερε ο ΚΑΡΟΛΟΣ. Το ότι θα χρειασθεί προσοχή, ιδιαίτερα στον άμεσο, πρώτο, χρονικό ορίζοντα της οικονομικής συμπεριφοράς του θεωρείται αυτονόητο.

Φιλικά

Διονύσης Κουνάδης

[KAROLOS]

Αλλη μια απόφαση του Σ.Τ.Ε.

Αριθμός 2316/1991

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ Β'

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 22 Μαΐου 1991, με την εξής σύνθεση:

Γ. Γιάγκας, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Β' Τμήματος, Π. Χριστόφορος, Δ.

Κωστόπουλος, Σύμβουλοι, Ν. Σκλίας, Ε. Σάρπ, Πάρεδροι. Γραμματέας η Α.

Οικονομίδου, Γραμματέας του Β' Τμήματος.

Για να δικάσει την από 2 Αυγούστου 1988 αίτηση:

του Α. Τ., κατοίκου Θεσσαλονίκης (οδός Κ. αρ. 23), ο οποίος παρέστη με τον

δικηγόρο Ιωάννη Κ. (Α.Μ. 1013), που τον διόρισε με πληρεξούσιο,

κατά του Υπουργού Οικονομικών, ο οποίος παρέστη με τον Γρ. Κρόμπα, Πάρεδρο του

Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Με την αίτηση αυτή ο αναιρεσείων επιδιώκει να αναιρεθεί η 498/1987 απόφαση του

Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητή, Παρέδρου Ν. Σκλία.

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο του αναιρεσείοντος, ο οποίος

ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους αναιρέσεως και ζήτησε να

γίνει δεκτή η αίτηση και τον αντιπρόσωπο του Υπουργού, που ζήτησε την απόρριψή

της.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη και

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα

Σκέφθηκε κατά το Νόμο

1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης καταβλήθηκαν τα νόμιμα τέλη

και το παράβολο (γραμμάτιο Ταμείου Ενσήμων και Δικαστικών Εισπράξεων

Θεσσαλονίκης: 5738901/1988 και ειδικά έντυπα γραμμάτια παραβόλου: Α' 1822414,

5/1988).

2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται, παραδεκτώς, η αναίρεση της απόφασης

498/1987 του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης, με την οποία έγινε εν μέρει

δεκτή έφεση του Δημοσίου και απορρίφθηκε έφεση του αναιρεσείοντος κατά της υπ'

αριθ. 3025/1985 αποφάσεως του Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, το οποίο είχε δεχθεί εν μέρει προσφυγή του τελευταίου κατά του υπ' αριθ. 776/1984 συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου φορολογίας εισοδήματος, οικονομικού έτους 1973, του Οικονομικού Εφόρου Δ' Θεσσαλονίκης.

3. Επειδή, η παρ. 2 του άρθρου 51 του ν.δ. 3323/1955, όπως αυτή αντικαταστάθηκε από την παρ. 1 του άρθρου 6 του ν.δ. 328/1974, ορίζει ότι: "φύλλον ελέγχου και αν έτι κατέστη οριστικού δεν αποκλείει την έκδοσιν και κοινοποίησιν συμπληρωματικού τοιούτου εάν: α) εκ περιελθόντων καθ' οιονδήποτε τρόπον εις τον Οικονομικόν Έφορον συμπληρωματικών στοιχείων, εξακριβούται ότι το εισόδημα του

εις φόρον υποχρέου είναι ανώτερον του περιληφθέντος εν τω προηγουμένω φύλλω ελέγχου ή β) ...", κατά την έννοια δε της διατάξεως αυτής, η οποία ως διαδικαστική καταλαμβάνει και τα συμπληρωματικά φύλλα ελέγχου που εκδίδονται

μετά την έναρξη της ισχύος της (5.3.1974) για εισοδήματα προηγούμενων χρήσεων, τα συμπληρωματικά στοιχεία, στα οποία αυτή αναφέρεται, για να μπορούν να στηρίξουν την έκδοση και κοινοποίηση συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου, αρκεί να περιήλθαν εκ των υστέρων, με οποιοδήποτε τρόπο, στον οικονομικό έφορο και να

μην τα είχε αυτός υπόψη του κατά την έκδοση του αρχικού φύλλου.

4. Επειδή, εν προκειμένω, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση, το ένδικο συμπληρωματικό φύλλο ελέγχου εκδόθηκε από τον Οικονομικό Έφορο Δ' Θεσσαλονίκης κατ' εφαρμογή της ανωτέρω διατάξεως, διότι, όπως προέκυψε από σχετικές δηλώσεις φόρου μεταβίβασης ακινήτων και από συμβόλαια αγοραπωλησίας ακινήτων, τα οποία περιήλθαν εκ των υστέρων στον ανωτέρω αρμόδιο Οικονομικό Έφορο και δεν είχαν ληφθεί από αυτόν υπόψη κατά την έκδοση του αρχικού φύλλου

ελέγχου, ο αναιρεσείων απέκτησε κατά το κρινόμενο έτος (1972) και εισόδημα από

την άσκηση επιχείρησης αγοράς και πωλήσεως ακινήτων. Υπό τα δεδομένα αυτά, κατ' ορθή ερμηνεία και εφαρμογή της ανωτέρω διατάξεως το διοικητικό εφετείο έκρινε ότι ήταν, κατ' αρχήν, νόμιμη η έκδοση του ένδικου "συμπληρωματικού" φύλλου ελέγχου, αφού όπως δέχθηκε τα συμπληρωματικά στοιχεία, βάσει των οποίων τούτο

εκδόθηκε (συμβόλαια κ.λπ.), περιήλθαν εκ των υστέρων στον αρμόδιο Οικονομικό Έφορο Δ' Θεσσαλονίκης και δεν τα είχε υπόψη του ο έφορος αυτός κατά την αρχική εγγραφή, ο δε περί του αντιθέτου λόγος αναίρεσης πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Ο περαιτέρω δε λόγος αναίρεσης, ότι τα εν λόγω στοιχεία ήσαν γνωστά στον οικονομικό έφορο κατά την έκδοση του αρχικού φύλλου ελέγχου και δεν περιήλθαν σε αυτόν εκ των υστέρων, είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος, γιατί

πλήσσει την περί των εκτίμηση των αποδείξεων ουσιαστική κρίση του δικαστηρίου, η οποία όμως δεν υπόκειται σε αναιρετικό έλεγχο. Απορριπτέος, ωσαύτως, ως αβάσιμος είναι και ο λόγος αναίρεσης ότι το ένδικο φύλλο ελέγχου ήταν άκυρο, διότι ο οικονομικός έφορος δεν είχε διατυπώσει στο αρχικό φύλλο ελέγχου ρητή επιφύλαξη περί εκδόσεως συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου, καθόσον, κατά την

εφαρμοστέα εν προκειμένω ως άνω διάταξη δεν χρειαζόταν, εν πάση περιπτώσει, να είχε γίνει σχετική επιφύλαξη στο αρχικό φύλλο ελέγχου.

5. Επειδή, κατά την παρ. 1 του άρθρου 68 του ν.δ. 3323/1955 "Περί φορολογίας

του εισοδήματος", όπως η διάταξη αυτή είχε πριν αντικατασταθεί από την παρ. 1 του άρθρου 58 του ν. 1041/1980 (ΦΕΚ 75), "η κατά την παρ. 1 του άρθρου 52 κοινοποίησις φύλλου ελέγχου δεν δύναται να ενεργηθή μετά την πάροδον πενταετίας από της λήξεως της προς επίδοσιν δηλώσεως προθεσμίας, μετά την πάροδο της οποίας παραγράφεται το δικαίωμα του Δημοσίου προς επιβολήν του φόρου". Κατά δε το άρθρο 4 του ν.δ/τος 3848/1958, όπως αρχικά αντικαταστάθηκε από το άρθρο 14 του ν.δ/τος 72/1973, "το δικαίωμα του Δημοσίου προς ενέργειαν αρχικής ή

συμπληρωματικής εγγραφής εν τη αμέσω φορολογία και επιβολήν των πάσης φύσεως φόρων ... παραγράφεται μετά δεκαετίαν, εφόσον η μη ενάσκησις αυτού εν όλω ή εν μέρει, οφείλεται α) ... β) ... γ) εις την μη υποβολήν παρά του υποχρέου της οικείας φορολογικής δηλώσεως". Η τελευταία αυτή περίπτωση γ' αντικαταστάθηκε ακολούθως από το άρθρο 6 παρ. 2 του ν.δ/τος 328/1974 ως εξής: "γ) Εις οιανδήποτε περίπτωσιν εκ των αναφερομένων εν παραγράφω 2 του άρθρου 51 του ν.δ.

3323/1955". Τέλος, με την παρ. 3 του άρθρου 68 του ν.δ. 3323/1955, όπως το άρθρο αυτό αντικαταστάθηκε από το άρθρο 57 του ν. 1249/1982, και η οποία, σύμφωνα με την παρ. 4 του ίδιου άρθρου, είναι εφαρμοστέα και στις φορολογικές υποθέσεις για τις οποίες δεν είχε συμπληρωθεί ο χρόνος παραγραφής μέχρι τη δημοσίευση του νόμου αυτού. (Φ.Ε.Κ. 43Α'/5.4.1982), ο χρόνος παραγραφής του δικαιώματος του δημοσίου για την ενέργεια αρχικής ή συμπληρωματικής εγγραφής

και επί των περιπτώσεων του άρθρου 51 παρ. 2 του ν.δ. 3323/1955 ορίσθηκε δεκαπενταετής. Εν προκειμένω, το διοικητικό εφετείο έκρινε ότι, ενόψει του οικονομικού έτους (1973), στο οποίο ανάγεται ο επίδικος φόρος, δεν είχε συμπληρωθεί, κατά την έναρξη της ισχύος του ν. 1249/1982, ο προβλεπόμενος από το άρθρο 4 του ν.δ/τος 3848/1982 δεκαετής χρόνος παραγραφής του δικαιώματος

εκδόσεως συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου, κατά δε την έγκυρη επίδοση του τελευταίου δεν είχε συμπληρωθεί ο δεκαπενταετής χρόνος παραγραφής του ν. 1249/1982. Με την κρινόμενη αίτηση, χωρίς να πλήσσεται ειδικότερα η σκέψη αυτή της προσβαλλόμενης απόφασης, προβάλλεται ότι το άρθρο 44 του ν. 820/1978, που

προέβλεψε δεκαπενταετή παραγραφή, δεν αντικατέστησε την περ. γ' του άρθρου 4 του ν.δ/τος 3843/1958, καίτοι και σ' αυτήν δεν υπάγεται ο αναιρεσείων, αλλά την περ. δ' του άρθρου 4 αυτού του ν.δ/τος. Αλλ' ο λόγος αυτός αναίρεσης είναι απορριπτέος εν μέρει, ως στηριζόμενος σε εσφαλμένη προϋπόθεση, γιατί το δικαστήριο, κατά τα ανωτέρω, δεν εφήρμοσε το άρθρο 44 του ν. 820/1978, αλλά το άρθρο 57 του ν. 1249/1982, που ήταν και εφαρμοστέο στην προκειμένη περίπτωση,

κατά τα λοιπά δε ως αβάσιμος, γιατί υπό τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά, που έγιναν δεκτά από το εφετείο, η περίπτωση του αιτούντος εμπίπτει στην γ' περ. του άρθρου 4 του ν.δ. 3848/1958. Προβάλλεται δε περαιτέρω με την κρινόμενη

αίτηση ότι το ένδικο φύλλο ελέγχου ήταν άκυρο, γιατί, κατά παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης, εκδόθηκε μετά πάροδο μακρού χρόνου τόσο από την αγορά του οικοπέδου (1970), στο οποίο ανεγέρθηκε οικοδομή, όσο και από τις πωλήσεις

διαμερισμάτων (1972), από τις οποίες και προέκυψε το φορολογητέο εισόδημα του αναιρεσείοντος. Και ο λόγος όμως αυτός αναίρεσης πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, διότι η φορολογική αρχή δεν κωλύεται να επιβάλει οποτεδήποτε μέχρι τη συμπλήρωση του χρόνου της παραγραφής, τον κατά νόμο οφειλόμενο φόρο εισοδήματος.

6. Επειδή, στην περ. 1 του άρθρου 31 του ν.δ. 3323/1955, όπως αντικαταστάθηκε

από το άρθρο 8 του αν.ν. 239/1967 (ΦΕΚ 240), ορίζεται ότι "εισόδημα εξ εμπορικών επιχειρήσεων είναι το κέρδος το κτώμενον εκ μιας ή πλειόνων ατομικών ή εταιρικών επιχειρήσεων, εμπορικών, βιομηχανικών ή βιοτεχνικών ή εκ της ασκήσεως οιουδήποτε κερδοσκοπικού επαγγέλματος μη ειδικώς υπαγομένου εις τα κατά το άρθρον 45 ελευθέρια επαγγέλματα", στην παρ. 2 δε του ίδιου άρθρου, όπως

αντικαταστάθηκε από το άρθρο 8 του αν.ν. 239/1967, ορίζεται ότι "θεωρείται ως εισόδημα εξ εμπορικών επιχειρήσεων: α) το κέρδος εκ της ασκήσεως επιχειρήσεως αγοροπωλησίας ακινήτων εν γένει, πλην των κατά το άρθρον 36α επιχειρήσεων,

φορολογουμένων κατ' ειδικόν τρόπον". Τέλος, στην ίδια παρ. 2 (περιπτ. α') του ως άνω άρθρου 31 του ν.δ. 3323/1955, όπως αντικαταστάθηκε από την παρ. 2 του

άρθρου 7 του αν.ν. 285/1968 (Φ.Ε.Κ. 34), ορίζεται ότι η αληθής έννοια αυτής της

διατάξεως είναι ότι "επιχείρησιν αποτελεί και μεμονωμένη ή συμπληρωματική

πράξις, αποβλέπουσα εις την επίτευξιν κέρδους". Κατά την έννοια των διατάξεων

αυτών, εισόδημα από εμπορική επιχείρηση μεταπώλησης ακινήτων είναι και το προκύπτον από την ανέγερση μεμονωμένης πολυώροφης οικοδομής σε ιδιόκτητο οικόπεδο, εφόσον αυτή γίνεται, όχι με πρόθεση αξιοποίησης του κεφαλαίου, αλλά με σκοπό πραγματοποίησης κέρδους από τη μεταβίβαση διαμερισμάτων της οικοδομής.

Ο σκοπός αυτός μπορεί να συναχθεί από τις συνθήκες υπό τις οποίες

πραγματοποιήθηκε η ανέγερση της οικοδομής και η μεταβίβαση διαμερισμάτων της,

καθώς και από συναφή με αυτές περιστατικά, όπως είναι η αγορά του οικοπέδου σε

χρόνο που δεν απέχει πολύ από την ανέγερση της οικοδομής, το μέγεθος της οικοδομής, η πώληση διαμερισμάτων μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα από την ανέγερσή της και μάλιστα σε αναλογία μεγάλη έναντι αυτών που παραμένουν στον ιδιοκτήτη.

Ο χαρακτηρισμός δε της υπό τις ανωτέρω συνθήκες ανέγερσης και μεταβίβασης διαμερισμάτων ως επιχειρήσεως μεταπωλήσεως ακινήτων δεν

αποκλείεται, κατά την έννοια του νόμου, από το ότι η ανέγερση δεν πραγματοποιήθηκε από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη του οικοπέδου, αλλά με ανάθεση αυτής σε τρίτο και μάλιστα με το σύστημα της αντιπαροχής, ούτε από το ότι δεν υπάρχει συστηματική οργάνωση επιχείρησης αγοραπωλησίας ακινήτων. (Σ.τ.Ε.

871/1991 κ.α.).

7. Επειδή, εν προκειμένω, το διοικητικό εφετείο δέχθηκε με την προσβαλλόμενη

απόφασή του τα επόμενα: ο αναιρεσείων αγόρασε στις 27.5.1970 ένα οικόπεδο με

κτίσματα εκτάσεως 411,44 τ.μ., που βρίσκεται στην οδό Εγνατίας αριθ. .. στη Θεσσαλονίκη. Με το υπ' αριθ. 225040/11.8.1970 εργολαβικό συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης Γ. Κ. ανέθεσε στην εργολήπτρια εταιρεία "Αφοί Δ. και Π. Χ. - Α. Α. ", την κατεδάφιση του κτίσματος και την ανέγερση πολυκατοικίας με το σύστημα της αντιπαροχής. Με το συμβόλαιο αυτό συμφωνήθηκε να παρακρατήσει ο αναιρεσείων την κυριότητα των 49,95% εξ αδιαιρέτου" της όλης υπό κατασκευή οικοδομής και συγκεκριμένα: α) ολόκληρο τον υπόγειο χώρο, β) ένα ισόγειο κατάστημα 175 τ.μ., γ) ολόκληρους τους 1ο, 2ο, 3ο,

και 4ο ορόφους, επιφανείας του καθενός 290 τ.μ. και δ) ένα διαμέρισμα του 5ου ορόφου 175 τ.μ.

Κατά το κρίσιμο έτος (1972), ο αναιρεσείων πώλησε: 1) ένα

κατάστημα με πατάρι, 168 τ.μ., αντί 2.650.000 τ.μ., 2) ένα διαμέρισμα του πρώτου ορόφου, 115 τ.μ., αντί 560.000 δρχ., 3) ένα διαμέρισμα του δευτέρου ορόφου 77 τ. μ., αντί 420.000 δρχ., 4) ένα διαμέρισμα του ίδιου ορόφου, 66 τ.μ., αντί 265.000 δρχ., 5) ένα διαμέρισμα του τρίτου ορόφου, 68 τ.μ., αντί 250.000 δρχ. και 6) ένα διαμέρισμα του τέταρτου ορόφου, 151 τ.μ., αντί 710.000

δρχ. Επίσης, το διοικητικό εφετείο, δέχθηκε ότι, κατά τα προκύπτοντα από τα

στοιχεία του φακέλου, ο αναιρεσείων αγόρασε στις 22.6.1972 τα 30% εξ

αδιαιρέτου οικοπέδου που βρίσκεται στην διασταύρωση των οδών Φ. και

Ά. , 366,52 τ.μ., στο οποίο ανεγέρθηκε, μετά από δέκα περίπου μήνες,

πολυκατοικία με το σύστημα της αντιπαροχής, τα δε διαμερίσματα της αντιπαροχής

πωλήθηκαν μέσα στο έτος 1973,

β) αγόρασε με δύο συμβόλαια το 1/20 "εξ αδιαιρέτου" τριώροφης οικοδομής, γνωστής ως "………", που βρίσκεται στη διασταύρωση των οδών Β. 34 και Ε. 16, αντί 845.362 δρχ., πώλησε δε το

πιο πάνω, ιδανικό μερίδιο στις 17.2.1978, αντί 1.500.000 δρχ., και γ) συνέστησε

το 1973 με τον Α. Α., γαμβρό του από αδελφή, ομόρρυθμη εταιρεία με

αντικείμενο εργασιών την ανέγερση οικοδομών με το σύστημα της αντιπαροχής.

Υπό τα ανωτέρω δεδομένα, το διοικητικό εφετείο, κατά συνεκτίμηση αυτών, έκρινε ότι η αγορά του οικοπέδου της οδού Εγνατίας .., η ανέγερση σε αυτό πολυκατοικίας και η πώληση των προαναφερόμενων διαμερισμάτων έγινε με κερδοσκοπικό σκοπό και ότι, συνεπώς, τα έσοδα από την πώληση αποτελούν έσοδα από την άσκηση εμπορικής επιχείρησης, απέρριψε δε τους περί του αντιθέτου με την έφεση του

αναιρεσείοντος προβληθέντες λόγους κατά τους οποίους η ως άνω δραστηριότητά του δεν υπέκειτο σε φόρο εισοδήματος, διότι αυτός δεν είχε πρόθεση κερδοσκοπίας, ούτε διέθετε επιχειρηματική οργάνωση.

Η κρίση αυτή του δικαστηρίου της ουσίας είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση και ειδικότερα ότι για το χαρακτηρισμό της ως άνω

δραστηριότητας του αιτούντος ως επιχειρήσεως μεταπωλήσεως ακινήτων απαιτείτο, κατά νόμο, η ύπαρξη και σχετικής επιχειρηματικής οργάνωσης (όπως διάθεση κεφαλαίων, διατήρηση στέγης, προσωπικού κλπ.), η οποία όμως δεν υπήρχε εν προκειμένω, είναι απορριπτέα ως αβάσιμα, καθόσον, δεν απαιτείτο κατά τα προεκτεθέντα, τέτοια οργάνωση. Ο άλλος δε λόγος αναίρεσης ότι δεν υπάρχει εν προκειμένω πρόθεση κερδοσκοπίας, αλλά πρόθεση αξιοποιήσεως του κεφαλαίου του αναιρεσείοντος, είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος, γιατί πλήσσει την περί του

αντιθέτου ουσιαστική κρίση του δικαστηρίου, η οποία όμως διαφεύγει τον

αναιρετικό έλεγχο.

8. Επειδή, κατά την έννοια της ανωτέρω διάταξης της περ. α' του άρθρου 31 παρ.

2 του ν.δ. 3323/1955, τα ακαθάριστα έσοδα της επιχειρήσεως, που ασχολείται με

την αγορά και πώληση ακινήτων, λαμβάνονται, κατ' αρχήν, από τα τιμήματα που αναγράφονται στα οικεία πωλητήρια συμβόλαια, εκτός αν ήθελε αποδειχθεί από τη φορολογική αρχή με συγκεκριμένα στοιχεία ότι το πράγματι συνομολογηθέν τίμημα είναι ανώτερο από το αναγραφόμενο στο πωλητήριο συμβόλαιο, η κρίση δε αυτή δεν

αποκλείεται να συνάγεται και από τεκμήριο που να στηρίζεται στο κόστος των

πωληθέντων ακινήτων, σε τιμές παραπλήσιων ακινήτων, ακόμη δε και στην αγοραία αξία αυτών των ίδιων των πωληθέντων ακινήτων, από την οποία, κατά κανόνα, δεν απέχουν οι τιμές πωλήσεως χωρίς ειδικό λόγο, για τον οποίο όμως οφείλει να

προβάλει ειδικούς και συγκεκριμένους ισχυρισμούς ο φορολογούμενος. Εν προκειμένω, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση, η φορολογική αρχή έκρινε, κατά τον εξωλογιστικό προσδιορισμό των ακαθαρίστων εσόδων από την πώληση των ανωτέρω ακινήτων του αναιρεσείοντος, λόγω μη τηρήσεως από αυτόν

βιβλίων και στοιχείων του Κ.Φ.Σ., ότι τα πραγματικά τιμήματα που καταβλήθηκαν για την πώληση και μεταβίβαση των ακινήτων αυτών ήσαν μεγαλύτερα από τα αναγραφόμενα στα σχετικά συμβόλαια και ανέρχονταν αντίστοιχα:

1) του καταστήματος με πρόσοψη 6,5 μ. στην οδό Εγνατίας σε 4.200.000.δρχ., 2) του διαμερίσματος του πρώτου ορόφου σε 860.000 δρχ., 3) του διαμερίσματος των 77 τ.μ. του δεύτερου ορόφου, με πρόσοψη στην οδό Εγνατίας, σε 690.000 δρχ., 4) του διαμερίσματος των 66 τ.μ. του ίδιου ορόφου, με πρόσοψη στον πίσω και πλάγιο

ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου της οικοδομής, σε 555.000 δρχ., 5) του

διαμερίσματος του τρίτου ορόφου σε 540.000 δρχ., και 6) του διαμερίσματος του τέταρτου ορόφου σε 1.250.000 δρχ. Η κρίση δε αυτή, συνεχίζει το διοικ. εφετείο, όσον αφορά τα διαμερίσματα, στηρίχθηκε στο γεγονός ότι η αγοραία αξία τους

προσδιορίσθηκε οριστικά, για τον υπολογισμό του φόρου μεταβιβάσεως, στα πιο πάνω ποσά, καθόσον δε αφορά το κατάστημα, η κρίση της φορολογικής αρχής στηρίχθηκε στα ακόλουθα στοιχεία: α) στη μεταβίβαση καταστήματος 175 τ.μ. της ίδιας οικοδομής που έγινε στις 5.5.1971, η αξία του οποίου προσδιορίσθηκε οριστικά σε 21.420 κατά τ.μ., β) στη μεταβίβαση καταστήματος 36 τ.μ. στην οδό

Εγνατίας που έγινε την 1.4.1971, η αξία του οποίου προσδιορίσθηκε οριστικά σε 33.330 κατά τ.μ. και γ) στη μεταβίβαση καταστήματος, 22,63 τ.μ. στην οδό

Εγνατίας .. που έγινε στις 30.12.1970, η αξία του οποίου προσδιορίσθηκε οριστικά σε 48.000 κατά τ.μ. Το διοικ. πρωτοδικείο, ενώπιον του οποίου ο αναιρεσείων είχε αμφισβητήσει με την προσφυγή του ως υπερβολικό το ύψος των ακαθαρίστων εσόδων, έκρινε ότι ο προσδιορισμός των ακαθαρίστων εσόδων από τη

φορολογική αρχή σε ποσό μεγαλύτερο από το σύνολο των αναγραφόμενων στα πωλητήρια, συμβόλαια τιμημάτων ήταν αναιτιολόγητος και, ως εκ τούτου, προσδιόρισε το συνολικό εισόδημα σε 4.855.000 δρχ., δηλαδή στο άθροισμα των τιμημάτων που αναγράφονταν στα συμβόλαια. Το διοικητικό εφετείο, κατά παραδοχή σχετικού λόγου εφέσεως του δημοσίου, έκρινε ότι, εφόσον ο αναιρεσείων δεν προέβαλε με την προσφυγή του ειδικούς και συγκεκριμένους ισχυρισμούς που

τείνουν στο να αποδείξουν ότι η αγοραία αξία των ανωτέρω ακινήτων ήταν μεγαλύτερη από το αναγραφόμενο στα σχετικά συμβόλαια τίμημα πωλήσεως, το ύψος των ακαθαρίστων εσόδων έπρεπε να προσδιορισθεί στο ποσό των 8.095.000 δρχ., στο οποίο είχε προσδιορισθεί και από τη φορολογική αρχή.

Η κρίση αυτή του δικαστηρίου είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, εφόσον τούτο δέχεται ότι εν προκειμένω αποδείχθηκε από τη φορολογική αρχή ότι το πράγματι συνομολογηθέν

τίμημα συνέπιπτε με την αγοραία αξία των πωληθέντων ακινήτων, ο δε αναιρεσείων δεν προέβαλε με την προσφυγή του, ειδικούς και συγκεκριμένους ισχυρισμούς που να αποδεικνύουν το αντίθετο. Συνεπώς, ο περί του αντιθέτου λόγος αναίρεσης, με τον οποίο προβάλλεται ειδικότερα ότι, εφόσον ο οικον. έφορος δεν απέδειξε με

στοιχεία ότι τα αναγραφόμενα στα συμβόλαια τιμήματα ήσαν εικονικά, ως ακαθάριστα έσοδα έπρεπε να ληφθούν τα ανωτέρω τιμήματα, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος και κατά τα λοιπά ως απαράδεκτος, γιατί πλήσσει την περί την εκτίμηση των αποδείξεων ουσιαστική κρίση του δικαστηρίου, η οποία δεν ελέγχεται αναιρετικά. Ο περαιτέρω δε λόγος αναίρεσης ότι παρά το νόμο το εφετείο

προσδιόρισε τα ακαθάριστα έσοδα κατ' εφαρμογή του άρθρου 36α του ν.δ. 3323/1955, που αφορά εισόδημα τεχνικών επιχειρήσεων, πρέπει να απορριφθεί ως στηριζόμενος σε εσφαλμένη προϋπόθεση, διότι, όπως προκύπτει από τα προεκτιθέμενα, το δικαστήριο δεν εφήρμοσε τη διάταξη αυτή.

9. Επειδή, από τις διατάξεις του άρθρου 36 του ν.δ. 3323/1955, όπως η πρώτη

παράγραφος αυτού αντικαταστάθηκε αρχικά από την παρ. 1 του άρθρου 13 του αν.ν. 239/1967 και έπειτα από το άρθρο 5 του ν.δ. 587/1970, προκύπτει ότι ειδικότερη αιτιολογία επιβάλλεται κατ' αρχήν μόνον όταν ο συντελεστής καθαρού κέρδους που

εφήρμοσε η φορολογική αρχή και το διοικητικό δικαστήριο, είναι ανώτερος ή κατώτερος από τους προβλεπόμενους στους οικείους πίνακες μέγιστους ή ελάχιστους

συντελεστές. Εν προκειμένω, το διοικητικό εφετείο, λαμβάνοντας υπόψη το αντικείμενο των εργασιών της επιχειρήσεως του αναιρεσείοντος, την οποία υπήγαγε στην προβλεπόμενη από τον οικείο πίνακα, υπό κωδικό αριθμό 9219 "επιχείρησιν

ανεγέρσεως και πωλήσεως οικοδομών (πολυκατοικιών)", ως και το ύψος των δαπανών που ήταν χαμηλό, αφού ο αναιρεσείων δεν διατηρούσε γραφείο για τη λειτουργία της επιχειρήσεώς του, ούτε απασχολούσε προσωπικό, έκρινε με την προσβαλλόμενη

απόφαση ότι έπρεπε να εφαρμοσθεί συντελεστής καθαρού κέρδους 20%, ο οποίος βρίσκεται μέσα στα προβλεπόμενα από τον πίνακα όρια (10% - 20%), επικύρωσε δε

κατά τούτο την πρωτόδικη απόφαση. Προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση ότι η εν λόγω επιχείρηση δεν υπαγόταν στο επάγγελμα αυτό, λόγω του ότι ο αναιρεσείων δεν

ενήργησε ο ίδιος ως εργολάβος ανέγερσης της οικοδομής, αλλά με άλλο πρόσωπο, με

το σύστημα της αντιπαροχής, το οποίο και καρπώθηκε ένα μέρος από την ωφέλεια που προέκυψε. Ο λόγος όμως αυτό αναίρεσης πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, διότι, κατά τα προεκτεθέντα, η ανέγερση οικοδομής με το σύστημα της αντιπαροχής

δεν αποκλείει το χαρακτηρισμό της σχετικής επιχείρησης ως επιχειρήσεως ανέγερσης πολυώροφης οικοδομής και πωλήσεως διαμερισμάτων, υπαγόμενης στο υπό

το ανωτέρω κωδικό αριθμό επάγγελμα. (Σ.τ.Ε. 871/1991). Εξάλλου, απορριπτέος ως

αβάσιμος είναι και ο λόγος αναίρεσης ότι αναιτιολόγητα το δικαστήριο εφήρμοσε το μέγιστο συντελεστή καθαρού κέρδους 20%, διότι, κατά τα προεκτεθέντα, εφόσον

ο ανωτέρω συντελεστής βρίσκεται εντός των ορίων που προβλέπονται από τον παραπάνω πίνακα, δεν χρειάζεται, εν πάση περιπτώσει, να παρατεθεί στην προσβαλλόμενη απόφαση ειδικότερη αιτιολογία για την επιλογή του ανωτέρω συντελεστή καθαρού κέρδους.

10. Επειδή, κατόπιν αυτών, και μη προβαλλομένου άλλου λόγου αναιρέσεως, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της.

Δια ταύτα

Απορρίπτει την υπό κρίση αίτηση.

Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου, και

Επιβάλλει στον αναιρεσείοντα τη δικαστική δαπάνη του Δημοσίου, ανερχόμενη σε

14.000 δρχ.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 24 Μαΐου 1991.

Χρειάζεται προσοχή στα υπογραμμισμένα σημεία ....

YΓ. Δημήτρη , πρόσεξε την αυτη την απόφαση .

[dhatzi]

Kώστα σ' ευχαριστώ για άλλη μια φορά.

Η απόφαση αυτή ουσιαστικά έρχεται να διαλύσει πλήρως τις εκτιμήσεις μου (αυτές που σου μετέφερα με pm) για ενδεχόμενη αντιμετώπιση του θέματος...

Το ...ψάξιμο συνεχίζεται αν και πολύ φοβάμαι ότι είναι εξαιρετικά δύσκολη η αντιστροφή της κατάστασης για τον φίλο ιδιώτη...

Είναι βέβαιο πλέον ότι παρόμοιες περιπτώσεις θα ελέγχονται στο μέλλον εξωνυχιστικά με τις ανάλογες συνέπειες ...

Νάσαι καλά

[επισκέπτη Επισκέπτης-kater-]

εαν δεν κανει πωληση δεν εχει κανενα προβλημα. Δεν πρεπει να πωλησει για μια 10ετια.

[KAROLOS]

εαν δεν κανει πωληση δεν εχει κανενα προβλημα. Δεν πρεπει να πωλησει για μια 10ετια.

Aβασάνιστα δεν πρέπει να δίνουμε απαντήσεις ....

Διάβασε το έγγραφο του Υ.Ο. 1064374/1481/Α0012/6-6-1995 ...

Μετά απο 16 χρόνια άρχισε τις μαζικές πωλήσεις και την "πάτησε" .

Προσοχή λοιπόν στις απαντήσεις που δίνουμε , διότι η κάθε περίπτωση πρέπει να εξεταζεται σε βάθος .

[επισκέπτη Επισκέπτης-kater-]

Καρολε το εχω υποψη. Ελλας στο μεγαλειο σου .???? Ειναι να μη σε κατσει. Δεν ειναι ο καννας, ειναι η εξαιρεση. Μην ξεχνας τα εγγραφα ειναι εγγραφα.

[KAROLOS]

Καρολε το εχω υποψη. Ελλας στο μεγαλειο σου .???? Ειναι να μη σε κατσει. Δεν ειναι ο καννας, ειναι η εξαιρεση. Μην ξεχνας τα εγγραφα ειναι εγγραφα.

Tα έγγραφα είναι έγγραφα δεν διαφωνώ , αλλά και οι αποφάσεις του Σ.Τ.Ε. είναι αποφάσεις ...

[spanton]

Aβασάνιστα δεν πρέπει να δίνουμε απαντήσεις ....

Διάβασε το έγγραφο του Υ.Ο. 1064374/1481/Α0012/6-6-1995 ...

Μετά απο 16 χρόνια άρχισε τις μαζικές πωλήσεις και την "πάτησε" .

Προσοχή λοιπόν στις απαντήσεις που δίνουμε , διότι η κάθε περίπτωση πρέπει να εξεταζεται σε βάθος .

Μήπως μπορείτε να ανεβάσετε το συγκεκριμένο έγγραφο;

Όπου και να έψαξα δεν κατάφερα να το βρω.

[KAROLOS]

Περίληψη του εγγράφου υπάρχει σε βιβλίο ερμηνείας φορολογίας εισοδήματος . Αν θέλεις ολόκληρο το έγγραφο πρέπει να απευθυνθείς στην αρμόδια διεύθυνση του ΥΟ