Guest KWNNA Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 Πριν λίγες ημέρες είχα ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο. Στο δρόμο για το νοσοκομείο και με την σειρήνα του ασθενοφόρου να σφυρίζει σκεφτόμουνα ότι εκείνο το πρωί δεν είχα φιλήσει την κόρη μου καθώς βιαζόμουν να φύγω για την εταιρεία (είχα βλέπετε φορολογικό έλεγχο) και όλη την ημέρα δεν είχα μιλήσει με τον άντρα μου γιατί δεν προλάβαινα... Και φασκέλωνα τον εαυτό μου. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν θα το κάνω ποτέ ξανά αυτό. Δεν θα αμελήσω την οικογένειά μου για την δουλειά ... και όσο και αν χαλάει ο κόσμος πάντα θα βρίσκω χρόνο για να περνάω μαζί τους.Γιατί η δουλειά είναι πάντα εκεί και περιμένει... αλλά τι θα σου φέρει η ζωή την επόμενη στιγμή δεν το ξέρεις. Link to comment Share on other sites More sharing options...
ΓΙΩΡΓΟΣ Β. Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Περαστικά, και άλλο κακό να μη σε βρεί !!!! Link to comment Share on other sites More sharing options...
ΑΝΘΗ Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 Κωνσταντίνα καλημέρα.Να σου ευχηθώ κατ'αρχήν περαστικά σου και σιδερένια και εύχομαι να μην σου δημιουργήθηκε μεγάλο πρόβλημα από το ατύχημα. Οσον αφορά το δεύτερο κομμάτι και βασικότερο της τοποθέτησής σου...έχω να πω τα εξής: Πρέπει να ξέρεις ότι δεν είσαι η μόνη που το κάνει αυτό .Κι εγώ το κάνω πάρα πολλές φορές ή πιάνω τον εαυτό μου να είμαι με την οικογένειά μου και να σκέφτομαι τη δουλειά.Δυστυχώς οι ώρες που περνάμε εκεί είναι περισσότερες από το σπίτι μας. Εγώ πάντως Κωνσταντίνα έχω φτάσει σε σημείο παλιότερα να μην παίρνω αύξηση γιατί έβαζα την οικογένειά μου πάνω από όλα.Παρόλα αυτά και τώρα την βάζω πανω απ'όλα.Και είμαι έτοιμη να δεχτώ οποιαδήποτε συνέπεια γι'αυτό. Και πιστεύω ότι όλοι πρέπει να τη βάζουμε σε πρώτη θέση στις προτεραιότητές μας γιατί διαφορετικά θα μείνουμε μόνοι μας. Link to comment Share on other sites More sharing options...
ΧΡΥΣΑ Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 Κωνσταντινα, ευχομαι ολοψυχα περαστικα σου......Φροντισε αυτη την υποσχεση που εδωσες στον εαυτο σου, να τη θυμασαι σε ολη σου τη ζωη.... Link to comment Share on other sites More sharing options...
ΤΣΑΜΠΙΚΑ Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 Ενημερώνω δυό πελάτες και πάω να δώ τη μανούλα μου που είναι άρρωστη. Με τις παρακρατήσεις των φόρων θ' ασχοληθώ αργότερα. Στις 3 το μεσημέρι θα πάω στον Παιδικό Σταθμό που είναι τα δυό μου παιδιά για να βοηθήσω στο στήσιμο της σκηνής. Αύριο Παρασκευή θα γίνει η γιορτή για το τέλος της σχολικής χρονιάς και αυτό δεν το χάνω με τίποτα. Πότε θα τα ξαναζήσω αυτά; Ενώ τις σκοτούρες της καθημερινότητας τις βιώνω κάθε μέρα. Λεπτό προς λεπτό! Περαστικά στην Κωνσταντίνα και Καλό Καλοκαίρι σε όλους Link to comment Share on other sites More sharing options...
diba Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 Αυτο που διαπιστωνω στα λιγα χρονια που ειμαι στη δουλεια ειναι οτι για τις γυναικες -λογιστριες τα πραγματα ειναι πολυ πιο δυσκολα απο οτι εμας .Ειχα μια φιλη η οποια μεχρι και 2 ημερες πριν γεννησει με την κοιλια στο στομα ετρεχε με τις προθεσμιες .....Βεβαια οσες καταφερουν και βρουν μια φορμουλα και συντηρουν γραφειο και οικογενεια ειναι πολυ καλες στη δουλεια τους Περαστικα Κωνσταντινα !!!!!!!!!!!!!! Link to comment Share on other sites More sharing options...
agori Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 Εγώ τώρα κλαίω…. Συγνώμη παιδιά… αλλά δεν μπορώ να μη κλάψω….. (ΧΡΥΣΑ μη με μαλώσεις δε θα το αντέξω….. παλιότερα μου είχες πει ότι τα’ χω εύκολα τα κλάματα.) Δυστυχώς … και εγώ πέρασα αυτό το σοκ πρόσφατα…. Πριν ένα μήνα…. Τέλος πάντων όλα καλά…. Αλλά δυστυχώς πάντα πρέπει να ‘ρθει το χειρότερο για να εκτιμήσουμε την αξία της ζωής μας…….. Κωνσταντίνα, με όλη μου την ψυχή, σου εύχομαι περαστικά και σιδερένια. Link to comment Share on other sites More sharing options...
DAS Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 Κωνσταντίνα , Αγορούλα,περαστικά,ας τα έχουμε όλα αυτά στο μυαλό μας την ώρα της πίεσης,και της απογοήτευσης ,να είμαστε ήρεμοι και πάντα με θετική σκέψη ,όλα εδώ θα μείνουν.Και για την περίπτωση, παρακαλώη πληρωμή για όσα περνάμε να γίνει ΕΦΑΠΑΞΌλη μου τη ζωή, κρυβόμουνα γιατίτο 'θελα μα φοβόμουνα να φύγω.Κάποτε αγάπη έλεγα αυτή την ενοχήμα τώρα μ' εκδικείται λίγο-λίγο.Όλη μου τη ζωή μού 'βγαινε η ψυχήκάτι να θυμηθώ, κάτι ν' αρχίσω.Να 'ναι καλοί οι φίλοι κι οι λογαριασμοίκαι να μη χρειαστεί να τα σκαλίσω,κάτι να θυμηθώ κάτι ν' αρχίσω.Μου 'μάθαν να μισώ, ν' αρκούμαι στο μισόνα χάνω, να κερδίζω, να ποντάρω.Να παίρνω διαταγές, να σπάω επιταγές,σε κάθε ευκαιρία να κορνάρω.Να σφίγγω τα λουριά, με τόση μαστοριά,να βρίσκω μία λύση στο ποδάρι,να κλείνω τα παντζούρια και μόνη συντροφιά,να σφίγγω πιο πολύ το μαξιλάρι,να βρίσκω μία λύση στο ποδάρι.Όλη μου τη ζωή, μια δεύτερη κρυφή,αγέννητη η ζωή μ' ακολουθούσε.Δεν κοίταζε στα μάτια, δεν ήταν φορτική,δε μίλαγε μα όλα τα ζητούσε,μια θάλασσα μικρή μ' ακολουθούσε. Link to comment Share on other sites More sharing options...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΛΜ Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 Κωνσταντίνα μας και Αγορούλα μας σας εύχομαι περαστικά σας, ουδέν κακό αμιγές καλού. Προχθές το βράδυ ο γιος μου με πήρε τηλέφωνο στο γραφείο και μου ζήτησε να του πάω μια εφημερίδα γιατί ήθελαν να φτιάξουν στον παιδικό ανακυκλωμένο χαρτί, το ξέχασα, το πρωί που τον πήγα στον παιδικό του υποσχέθηκα ότι θα του στείλω με μια κοπέλα την εφημερίδα που θέλει (ο παιδικός απέχει από το γραφείο 100 μέτρα το πολύ) το ξέχασα, στις έντεκα με πήρε τηλέφωνο, αφού είχε πάρει ήδη δύο φορές και μίλαγα στην άλλη γραμμή και του λέω τώρα στην στέλνω, πάλι το ξέχασα, το μεσημέρι μόλις πήγα σπίτι και κατάλαβα το τι έχω κάνει, ένιωσα τόσο απαίσια, όσο λίγες φορές θυμάμαι να έχω νιώσει στη ζωή μου.Ήδη σε μία δουλεία που με έχει ταλαιπωρήσει αφάνταστα, παρότι αμείβομαι καλά, υπέβαλλα την παραίτησή μου, δεν πάει άλλο ρε παιδιά, σκέφτομαι και εσάς ειδικά τους Αθηναίους τι τραβάτε. Link to comment Share on other sites More sharing options...
ΧΡΥΣΑ Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 Εγώ τώρα κλαίω…. Συγνώμη παιδιά… αλλά δεν μπορώ να μη κλάψω….. (ΧΡΥΣΑ μη με μαλώσεις δε θα το αντέξω….. παλιότερα μου είχες πει ότι τα’ χω εύκολα τα κλάματα.) Και σενα σε μαλωσα ?? Αχ βρε Αγορουλα κλαψε ...... ανασα ειναι.... να λυπασαι αυτους που δεν κλαινε ...... Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest JOY Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 Πριν λίγες ημέρες είχα ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο. Στο δρόμο για το νοσοκομείο και με την σειρήνα του ασθενοφόρου να σφυρίζει σκεφτόμουνα ότι εκείνο το πρωί δεν είχα φιλήσει την κόρη μου καθώς βιαζόμουν να φύγω για την εταιρεία (είχα βλέπετε φορολογικό έλεγχο) και όλη την ημέρα δεν είχα μιλήσει με τον άντρα μου γιατί δεν προλάβαινα... Και φασκέλωνα τον εαυτό μου. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν θα το κάνω ποτέ ξανά αυτό. Δεν θα αμελήσω την οικογένειά μου για την δουλειά ... και όσο και αν χαλάει ο κόσμος πάντα θα βρίσκω χρόνο για να περνάω μαζί τους.Γιατί η δουλειά είναι πάντα εκεί και περιμένει... αλλά τι θα σου φέρει η ζωή την επόμενη στιγμή δεν το ξέρεις.ΠΡΩΤΑ ΑΠ'ΟΛΑ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΟΥ.ΕΧΩ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΑΛΛΑΞΕ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΠΟΥ ΓΛΥΤΩΣΕΣ.ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ.ΕΚΕΙΝΟΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΟΤΑΝ ΚΑΙ ΕΣΥ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑ.ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ.ΠΑΛΕΨΕ ΤΟ. ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ!!!! Link to comment Share on other sites More sharing options...
ARTA Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΙ ΕΓΩ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΚΑΤΑ ΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ.ΤΟ ΓΕΝΑΡΗ ΠΟΥ ΒΓΑΖΑΜΕ Φ.Π.Α. ΕΙΧΑ ΕΝΑ ΑΤΥΧΗΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΜΟΛΙΣ 14 ΜΗΝΩΝ.ΤΗΣ ΧΥΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΛΑΙΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΕΝΑ ΦΛΥΝΤΖΑΝΙ ΒΡΑΣΤΟΣ ΚΑΦΕΣ.ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΙ ΓΙΑ 10 ΜΕΡΕΣ.Μ'ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ Φ.Π.Α. ΒΕΝΖΙΝΑΔΙΚΟΥ ΚΑΙ ΗΤΑΝ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΙΠΑ "ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ,ΝΑ ΚΑΤΣΕΤΕ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ".ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠ'ΟΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ'ΧΩ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ. Link to comment Share on other sites More sharing options...
SEA Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 Περαστικά και από μένα κι άλλο κακό να μη μας βρει. Εγώ που ούτε παιδιά έχω και φημιζόμουν για την καλή μου μνήμη, έχω καταντήσει να βάζω υπενθύμιση στο κινητό για να μιλήσω για βασικά θέματα στο σύντροφό μου, να δυσανασχετώ όταν η μαμά μου μου λέει "πάρε ένα τηλέφωνο τον πατέρα σου" και να ξεχνάω να πάρω την κολλητή μου την οποία υπεραγαπώ. Ελπίζω να μείνω σ΄αυτά και να μη χρειαστεί να πάθει κανείς άλλος ότι έπαθαν η Κωνσταντίνα,η Αγορούλα,η Χρύσα,η Ανθή και ποιος ξέρει πόσοι άλλοι. Περαστικά και να χαίρεσαι την κορούλα σου Κωνσταντίνα. Link to comment Share on other sites More sharing options...
ΦΙΛΟΜΑΘΗΣ Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 Εύχομαι σιδερένιοι όσοι είχαν ατυχήματα, και σε όλους σας, να μη σας πέσσει ούτε 1 τρίχα απ' τα μαλλιά σας (δε βάζω τον εαυτό μου μέσα, διότι "ου καν... χάσεις παρά του μη έχοντος).Δόξα τω Θεό, δεν έχω βιώσει κάποιο ατύχημα, όμως, μετά από 5,25 χρόνια γάμου έχω συνειδητοποιήσει πως ο μόνος λόγος για να κάνω οτιδήποτε, είναι η γυναίκα μου. Έχω κάνει πολλές θυσίες για την επαγγελματική μου σταδιοδρομία και θα κάνω ακόμα περισσότερες, ποτέ όμως δε θα αφήσω να χαθούν οι προσωπικές μας στιγμές. Αυτές που μου γεμίζουν τις μπαταρίες μου και με κάνουν να λέω ότι είμαι ευτυχισμένος. Link to comment Share on other sites More sharing options...
All Bandy Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΜΙΑ ΑΝΤΙΡΗΣΗ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΕΧΕΙ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ.ΚΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΟΨΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΗΣ: ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΠΟΥΘΕΝΑ? ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΠΡΕΠΕΙ Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΤΑ ΕΠΤΑΜΗΝΑ ΔΙΔΗΜΑΚΙΑ? (ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΓΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΝ ΟΠΩΣ ΤΩΡΑ), ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΕΝΟΙΚΙΑ ΤΕΒΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΑ ΠΟΥ ΠΑΡΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΟΥΝ ΤΑ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΑ ΔΙΟΤΙ ΕΚΕΙ ΗΤΑΝ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ? ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΧΑΣΩ ΠΕΛΑΤΗ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΩ ΓΙΑΤΙ ΒΓΑΙΝΩ ΟΡΙΑΚΑ? Η ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΩ?ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΥΓΕΙΑ ΜΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΧΑΡΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΩΡΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΑΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΟ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΣΚΕΠΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Επισκέπτης Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 Διαβάζω όλα αυτά και με πιάνει κατάθλιψη, είμαι στο χώρο μόλις ένα χρόνο, αλήθεια τόση θλίψη υπάρχει; τόση μαυρίλα; χαρά καθόλου; ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΜΙΑ ΑΝΤΙΡΗΣΗ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΕΧΕΙ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ.ΚΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΟΨΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΗΣ: ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΠΟΥΘΕΝΑ? ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΠΡΕΠΕΙ Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΤΑ ΕΠΤΑΜΗΝΑ ΔΙΔΗΜΑΚΙΑ? (ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΓΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΝ ΟΠΩΣ ΤΩΡΑ), ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΕΝΟΙΚΙΑ ΤΕΒΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΑ ΠΟΥ ΠΑΡΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΟΥΝ ΤΑ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΑ ΔΙΟΤΙ ΕΚΕΙ ΗΤΑΝ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ? ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΧΑΣΩ ΠΕΛΑΤΗ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΩ ΓΙΑΤΙ ΒΓΑΙΝΩ ΟΡΙΑΚΑ? Η ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΩ?ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΥΓΕΙΑ ΜΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΧΑΡΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΩΡΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΑΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΟ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΣΚΕΠΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ. Link to comment Share on other sites More sharing options...
agori Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 Διαβάζω όλα αυτά και με πιάνει κατάθλιψη, είμαι στο χώρο μόλις ένα χρόνο, αλήθεια τόση θλίψη υπάρχει; τόση μαυρίλα; χαρά καθόλου; Αγαπητέ επισκέπτη…. Που την είδες την τόση μαυρίλα και τη θλίψη που λες στις παραπάνω δημοσιεύσεις? Όλα μες στη ζωή είναι…. Και οι χαρές και οι λύπες…. Και εμείς αγωνιστές….. Χαλάρωσε και μη σε πιάνει κατάθλιψη….. Η ζωή χωρίς τον αγώνα τον καλό δεν είναι όμορφη….. Πάντα φιλικά. ΄ Link to comment Share on other sites More sharing options...
ΦΙΛΟΜΑΘΗΣ Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 Διαβάζω όλα αυτά και με πιάνει κατάθλιψη, είμαι στο χώρο μόλις ένα χρόνο, αλήθεια τόση θλίψη υπάρχει; τόση μαυρίλα; χαρά καθόλου;Υπάρχουν κι αυτές οι πλευρές. Σ' αυτές τις 2 ενότητες, παραθέτουμε τους προβληματισμούς μας. Ευχάριστους ή δυσάρεστους.http://www.taxheaven.gr/acforum/index.php?showtopic=15891http://www.taxheaven.gr/acforum/index.php?showtopic=10894http://www.taxheaven.gr/acforum/index.php?showtopic=11662http://www.taxheaven.gr/acforum/index.php?showtopic=15643http://www.taxheaven.gr/acforum/index.php?showtopic=30412 Link to comment Share on other sites More sharing options...
KAROLOS Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 Θα ευχηθώ κι εγω με τη σειρά μου περαστικά στην Κων/να και στην Αγορούλα . Δυστυχώς όταν κάτι κακό μας συμβεί τότε μόνο εκτιμάμε κάποια πράγματα που δεν κάναμε ... Είναι όπως όταν για μπαίνεις σε ένα νοσοκομείο για να δεις κάποιον δικό σου άνθρωπο . Βλέπεις τι γίνεται εκεί , συνειδητοποιείς πως η υγεία είναι το πιο σημαντικό αγαθό . Όταν όμως φεύγεις απο μέσα και επιστρέφεις στην πραγματικότητα το ξεχνάς ( κακώς ) . Είναι έτσι η ζωή μας πλέον που θέλει μεγάλη προσπάθεια για να καταφέρεις να κάνεις αυτά που πραγματικά θέλεις και με τον τρόπο που θέλεις . Θέλει κόντρα στο ρεύμα που για να επιτευχθεί θέλει μεγάλη προσπάθεια ... Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Επισκέπτης Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 Πριν λίγες ημέρες είχα ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο. Στο δρόμο για το νοσοκομείο και με την σειρήνα του ασθενοφόρου να σφυρίζει σκεφτόμουνα ότι εκείνο το πρωί δεν είχα φιλήσει την κόρη μου καθώς βιαζόμουν να φύγω για την εταιρεία (είχα βλέπετε φορολογικό έλεγχο) και όλη την ημέρα δεν είχα μιλήσει με τον άντρα μου γιατί δεν προλάβαινα... Και φασκέλωνα τον εαυτό μου. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν θα το κάνω ποτέ ξανά αυτό. Δεν θα αμελήσω την οικογένειά μου για την δουλειά ... και όσο και αν χαλάει ο κόσμος πάντα θα βρίσκω χρόνο για να περνάω μαζί τους.Γιατί η δουλειά είναι πάντα εκεί και περιμένει... αλλά τι θα σου φέρει η ζωή την επόμενη στιγμή δεν το ξέρεις.Πριν από λίγους μήνες πρωί πρωί βγήκα στο δρόμο με μυαλό γεμάτο από τις υποχρεώσεις της ημέρας διέσχισα τη Λεωφόρο Γ. Λαμπράκη χωρίς να κοιτάξω δεξιά - αριστερά. Το αποτέλεσμα ;;; Με παρέσυρε αυτοκίνητο (δεν εφταιγε ο άνθρωπος) και τη γλύτωσα φτηνα με κάποια κατάγματα. Υπό νορμάλ συνθήκες έπρεπε να έχω αναχωρήσει για τόπους χλοερούς κλπ. Ισως είχα ΑΓΙΟ ή όλους του ΑΓΙΟΥΣ μαζί μου. Στο ασθενοφόρο σκεπτόμουν τα ίδια με σένα, γυναίκα παιδιά και υποσχέθηκα τα ίδια. Τι πράττω ;;; Ας μη το συζητάω καλύτερα.Σου εύχομαι ολόψυχα περαστικά. Link to comment Share on other sites More sharing options...
CHRIS HARRISON Posted July 6, 2006 Report Share Posted July 6, 2006 Δυο παρατηρησεις απο δυο διαφορετικους ανθρωπους καποτε με εκαναν να δω τη ζωη διαφορετικα.Σε απαντηση μου καποτε που ειπα οτι εχω πολυ δουλεια και δεν μπορω να παω διακοπες ελαβα την εξης ερωτηση>απο τοτε καθε οκτωβριο κανω τροποποιητικες φπα του αυγουστου και το δευτερο απο την κορη μου.Οταν της ειπα οτι αυτα τα κανω για αυτην >μπορω να το ξαναπω Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Geooooorge Posted July 7, 2006 Report Share Posted July 7, 2006 Απο την αρχική σελίδα . Ημερολόγιο [Σήμερα ] [ Περισσότερα.. ]Σήμερα 07-07-2006: Δεν υπάρχουν φορολογικές Υποχρεώσεις για σήμερα Χαλαρωστε , απολαύστε την ημέρα, την ώρα ,την στιγμή .......Η ζωή είναι ωραία . Ακόμα κι αν είσαι λογιστής ... Link to comment Share on other sites More sharing options...
FAFOUTIS Posted July 14, 2006 Report Share Posted July 14, 2006 Πριν λίγες ημέρες είχα ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο. Στο δρόμο για το νοσοκομείο και με την σειρήνα του ασθενοφόρου να σφυρίζει σκεφτόμουνα ότι εκείνο το πρωί δεν είχα φιλήσει την κόρη μου καθώς βιαζόμουν να φύγω για την εταιρεία (είχα βλέπετε φορολογικό έλεγχο) και όλη την ημέρα δεν είχα μιλήσει με τον άντρα μου γιατί δεν προλάβαινα... Και φασκέλωνα τον εαυτό μου. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν θα το κάνω ποτέ ξανά αυτό. Δεν θα αμελήσω την οικογένειά μου για την δουλειά ... και όσο και αν χαλάει ο κόσμος πάντα θα βρίσκω χρόνο για να περνάω μαζί τους.Γιατί η δουλειά είναι πάντα εκεί και περιμένει... αλλά τι θα σου φέρει η ζωή την επόμενη στιγμή δεν το ξέρεις.Σου εύχομαι το παρακάτω: ... και όσο και αν χαλάει ο κόσμος πάντα θα βρίσκω χρόνο για να περνάω μαζί τους.Αν μπορέσεις να καταλάβεις ότι είναι μιά από τις μεγαλύτερες ευχές που μπορεί να δεχτείς,τότεθα αποκτήσει καλύτερη ποιότητα η ζωή σου.Μακάρι να μπορέσεις να ακολουθήσεις την ευχή μου και να θυμάσαι ότι η "δουλειά" δεν τελειώ-νει ποτέ. Περαστικά σου και καλή δύναμη,να τηρήσεις την υπόσχεσή σου. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Μ.ΜΑΡΙΑ Posted August 3, 2006 Report Share Posted August 3, 2006 Περάστηκα σου....αν και καθυστερημένα...Εγώ ντρέπομαι σαν τον Δημήτρη όχιγιατί ξέχασα μια εφημερίδα να πάω στο παιδί μουαλλά γιατί έκανα κάτι ακόμα πιο τραγικό...Ξέχασα τα γενέθλια του!!!Τα γενέθλια της κόρης μου....Γύρισα σπίτι στης 15/9/2005 κατά της 6:00φυσικά από τη δουλειά, ημέρα πληρωμών....και διάφορα άλλα τι να λέμε πράγματα που ξέρεται;με περίμενε όλο χαρά ότι θα της έχω φέρειδώρο....αλλά εγώ.... δεν το θυμήθηκα καν!Έκλαψα εκείνο το βράδυ πολύ, φαντάζομαιπως ένιωσες Δημήτρη, Γι΄αυτό μου στοιχίζει τόσο πολύ που χάνω ένακαλοκαίρι από τη ζωή τους, που δεν έχω άδειανα παίξω και να κολυμπήσω μαζί τους.Θα το αντέξω.... ελπίζω Link to comment Share on other sites More sharing options...
FAFOUTIS Posted August 4, 2006 Report Share Posted August 4, 2006 Περάστηκα σου....αν και καθυστερημένα...Εγώ ντρέπομαι σαν τον Δημήτρη όχιγιατί ξέχασα μια εφημερίδα να πάω στο παιδί μουαλλά γιατί έκανα κάτι ακόμα πιο τραγικό...Ξέχασα τα γενέθλια του!!!Τα γενέθλια της κόρης μου....Γύρισα σπίτι στης 15/9/2005 κατά της 6:00φυσικά από τη δουλειά, ημέρα πληρωμών....και διάφορα άλλα τι να λέμε πράγματα που ξέρεται;με περίμενε όλο χαρά ότι θα της έχω φέρειδώρο....αλλά εγώ.... δεν το θυμήθηκα καν!Έκλαψα εκείνο το βράδυ πολύ, φαντάζομαιπως ένιωσες Δημήτρη, Γι΄αυτό μου στοιχίζει τόσο πολύ που χάνω ένακαλοκαίρι από τη ζωή τους, που δεν έχω άδειανα παίξω και να κολυμπήσω μαζί τους.Θα το αντέξω.... ελπίζωΠαράκληση στους διαχειριστές και συντονιστές του forum.Να βάλουν μία βοήθεια με κόκκινο χρώμα,που να μας υπενθυμίζει,εκτόςαπό τις ατομικές μας γιορτές και τις άλλες μας επετείους,δηλαδή ημερο-μηνίες γάμου,γενέθλια παιδιών μας,συζύγων κλπ.Πάντως Μαρία,όλοι μας λίγο-πολύ έχουμε ξεχάσει λόγω δουλειάς και όχιμόνο,πολύ σημαντικές επετείους.Προσωπικά εγώ σε περίοδο διακοπών,έ-χω ξεχάσει τα γενέθλιά μου και το πήρα είδηση από την έκπληξη που μουέκαναν οι δικοί μου.Τι να κάνουμε,δυστυχώς έχει περάσει η περίοδος της αθωότητας,κυρίως γιαόσους ζουν με τέτοιους ρυθμούς στις αφιλόξενες πλέον πόλεις.καλό Σαββατοκύριακο σε όλους. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Create an account or sign in to comment
You need to be a member in order to leave a comment
Create an account
Sign up for a new account in our community. It's easy!
Register a new accountSign in
Already have an account? Sign in here.
Sign In Now