Προς το περιεχόμενο

Ο Ιησούς και τα κενά σημεία της Καινής Διαθήκης.


Προτεινόμενες αναρτήσεις

...και αληθές, και ως εκ τούτου έχρηζε μνείας, τουλάχιστον.
μας είναι χρήσιμο, .........................και καλά κάνετε.
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 72
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

:D:):o ??? :o:o:o

Σχετικά με το "καυτηριάζετε"

Αιφνιδιάστηκα με το τρόπο που ο Κρηθέας και ο doctor προέβαλαν το "Αληθής Λόγος" του Κέλσου.

Ίσως θα έπρεπε να το παρουσιάσω μ' έναν πιο "πανηγυρικό" τρόπο... χαριτολογώ :(

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πάντοτε θα είναι επίκαιρη η φωνή της συντήρησης και της κατασυκοφάντησης του καινούριου. Όταν μάλιστα συνδυάζεται με αποφθέγματα του είδους [σε ελεύθερη μετάφραση] " οι Ιουδαίοι είναι τόσο γελοίοι, όσο οι εχθροί τους. Οι τελευταίοι πιστεύουν ότι ήρθε ο Σωτήρας, ενώ οι πρώτοι τον περιμένουν ακόμα...", ή με παρομοιώσεις του είδους:[σε ελεύθερη μετάφραση] "οι χριστιανοί μοιάζουν με συνοθύλευμα βατράχων σε έλος, ή μια μάζα σκουληκιών σε ένα βουνό κοπριά που κρώζουν και στριγγλίζουν 'για μας δημιουργήθηκε ο κόσμος" . Η, ακόμα χειρότερα, δίνει ερείσματα στους εκάστοτε "Κόμμοδους" ....

Το να προτείνει κανείς ένα βιβλίο δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ασπάζεται τις απόψεις του συγγραφέα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σχετικά με το "καυτηριάζετε"

Ίσως θα έπρεπε να το παρουσιάσω μ' έναν πιο "πανηγυρικό" τρόπο... χαριτολογώ :(

έγραψα: "με το τρόπο που προέβαλαν", όχι "με το ότι προέβαλαν"

επίσης έγραψα "αιφνιδιάστηκα" και όχι "δυσφόρησα"

Που και που ας αξιοποιούμε τον εκφραστικό πλούτο της Ελληνικής και τις ακριβολογικές της δυνατότητες. (Συγγνώμη για το αδόκιμο του 'ακριβολογικές')

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω και να πω ότι η Χριστιανοσύνη "τακτοποιήθηκε" χρησιμοποιώντας ως όχημα τον Ελληνισμό. Που το βρήκε το φιλοσοφικό υπόβαθρο ο Χριστιανισμός?

- Οι τρεις μεγάλοι φωστήρες του Χριστιανισμού Ελληνοπρεπέστατη παιδεία είχαν λάβει

- Νεοπλατωνικοί φιλόσοφοι αρχικά πέρασαν στη συνέχεια στον Χριστιανισμό

- Ήθη έθιμα παραδόσεις αφομοίωσαν τον Χριστιανισμό

- Στις συνόδους, στις αιρέσεις, στα δόγματα βρίσκουμε την άμεση επίδραση της Ελληνικής φιλοσοφίας πότε της σχολής της Αντιόχειας και πότε αυτής της Αλεξάνδρειας.

Ο Πλατωνισμός και ο Αριστοτελισμός δίνουν και παίρνουν... στην κυριολεξία δίνουν πάρτυ στα στενά!

- Τη μεγάλη επίδραση της Παγανιστικής λεγόμενης Αρχαιοελληνικής Θρησκείας (Ορφικά Διόνυσος ζαγρέας, κλπ.)

Στην προσπάθειά του λοιπόν ο Χριστιανισμός να σταθεί και να επιβιώσει ενδύθηκε τον φιλοσοφικό μανδύα του Ελληνισμού και όχι μόνο

Aν γνώριζαν οι Έλληνες τι πιστεύουν και τι λατρεύουν στην κυριολεξία τον Θεό ήλιο που λατρεύτηκε με το όνομα Χριστός!

ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ Κύριοι, πρώτα Ελληνισμός και μετά Χριστιανισμός έτσι ακριβώς...

Να προτείνω ένα πολύ καλό βιβλίο για την μετάβαση από τον Ελληνισμό στον Χριστιανισμό του Γερμανού dods του 1935.

Σε λεπτομέρειες μπορώ να διαφωνήσω με το παραπάνω. Σε ότι έχει σημασία, είμαι της ίδιας γνώμης.

Άρα, λοιπόν, ο Χριστιανισμός, κληρονομώντας το Ελληνικό Πνεύμα, τα κατάφερε καλύτερα (το χρησιμοποίησε πιό αποτελεσματικά) από τους "κατευθείαν απογόνους του και δικαιούχους της κληρονομιάς".

Πρέπει να αναγνωρίσουμε ως ιστορικό γεγονός 1800 χρόνων, ότι ο χριστιανισμός όχι μόνο "στάθηκε και επιβίωσε" αλλά κυριάρχησε.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

έγραψα: "με το τρόπο που προέβαλαν", όχι "με το ότι προέβαλαν"

επίσης έγραψα "αιφνιδιάστηκα" και όχι "δυσφόρησα"

Που και που ας αξιοποιούμε τον εκφραστικό πλούτο της Ελληνικής και τις ακριβολογικές της δυνατότητες. (Συγγνώμη για το αδόκιμο του 'ακριβολογικές')

Διευκρίνησα ότι χαριτολογώ αναφερόμενος στον πανηγυρικό τρόπο...

Πιστέψτε με χαίρομαι που προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε την εκφραστική δύναμη της Ελληνικής γλώσσας.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σε λεπτομέρειες μπορώ να διαφωνήσω με το παραπάνω. Σε ότι έχει σημασία, είμαι της ίδιας γνώμης.

Άρα, λοιπόν, ο Χριστιανισμός, κληρονομώντας το Ελληνικό Πνεύμα, τα κατάφερε καλύτερα (το χρησιμοποίησε πιό αποτελεσματικά) από τους "κατευθείαν απογόνους του και δικαιούχους της κληρονομιάς".

Πρέπει να αναγνωρίσουμε ως ιστορικό γεγονός 1800 χρόνων, ότι ο χριστιανισμός όχι μόνο "στάθηκε και επιβίωσε" αλλά κυριάρχησε.

Απ' ότι έχω καταλάβει συμπλέουμε σ' αυτό το θέμα με μια διαφορά ότι εγώ αναφέρομαι σε Ελληνοχριστιανισμό. Δηλαδή ένα κράμα Ελληνισμού και Χριστιανισμού με μεγαλύτερη συμμετοχή σ' αυτό του Ελληνισμού.

Υπάρχει ο μανδύας του Χριστιανισμού, κάτω από τις σάρκες του όμως ψάχνοντας κανείς βαθειά θα βρει τον Ελληνισμό με τις παραδόσεις του, τα ήθη και έθιμά του καθώς και το φιλοσοφικό του υπόβαθρο, που δεν μπόρεσε να του τα ξεριζώσει και απλά τα ενσωμάτωσε ο Χριστιανισμός στην προσπάθεια της επιβίωσής του.

Αυτό όμως που προέκυψε δεν είναι Χριστιανισμός αλλά κάτι άλλο. Το ονομάζω Ελληνοχριστιανισμό ίσως ο όρος να είναι αδόκιμος και να πυροδοτεί. Δεν βρίσκω όμως κάτι άλλο που να μπορεί να περιγράψει με μεγαλύτερη ακρίβεια αυτό το κράμα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Συνάδελφοι σας διαβάζω με προσοχή.

Θα τοποθετηθώ επί του Κέλσου και των περί αυτόν γεγραμμένων μόλις διαβάσω ολόκληρο τον "Αληθή Λόγο".

Είμαι στα μισά περίπου.

Μια παρατήρηση στον Θεόφιλο: Ο Χριστιανισμός χρησιμοποίησε την ελληνική φιλοσοφία για να στηρίξει την δογματική του θεμελίωση και ειδικά τους Αριστοτέλειους όρους "ουσία" και "υπόσταση". Πήρε από την ελληνική σκέψη τα εργαλεία και πήρε από τους ελληνικούς ναούς οικοδομικό υλικό [μέσω δηώσεων και καταστροφών] για να χτίσει τους δικούς του.

Ο Χριστιανισμός πήρε όσα τον συνέφεραν να πάρει από τον ελληνισμό.

Τι δεν πήρε;

ΤΟΝ ΟΡΘΟ ΛΟΓΟ. Στην θέση του τοποθέτησε τον Εξ Αποκαλύψεως και σε αυτό συνίσταται η ειδοποιός διαφορά.

Την διαφορά αυτή περιγράφει εύγλωττα ο αείμνηστος Δ.Λιαντίνης στα "Ελληνικά" [διαβάστε το, είναι πολύ ωραίο]:

"Η διαφορά ανάμεσα στους δύο είναι πως οι έλληνες οικοδόμησαν έναν κόσμο που στηρίζεται στην παρατήρηση και στη νόηση ενώ οι χριστιανοί οικοδόμησαν ένα κόσμο που στηρίζεται στην υπόθεση και τη φαντασία".

Δεν μπορώ να "δω" στον χριστιανισμό την χρήση του "Ορθού Λόγου":

Και για να αποδείξω ότι ο όρος "ελληνοχριστιανισμός" αποτελεί ένα τερατούργημα, μια σύνθεση δύο εντελώς αντιθέτων κοσμοθεωριών, παραθέτω αυτούσια ΤΑ 7 ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ κατά των Ελλήνων που διαβάζονται στις εκκλησίες της χώρας μας την Κυριακή της Ορθοδοξίας!!!

Ο πολύς ο κόσμος δεν τα γνωρίζει και όποιοι τα διαβάζουν εκπλήσσονται πως ακόμη και σήμερα τα παρακάτω διαβάζονται στις εκκλησίες της χώρας μας...

Τα αναθέματα περιέχονται στο Συνοδικό της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου. "Απολαύστε τα":

1. Ετι τοις φρονούσι και λέγουσι, κτιστήν είναι πάσαν φυσικήν δύναμιν και ενέργειαν της τρισυποστάτου Θεότητος ως κτιστήν εκ τούτου πάντως, και αυτήν την θείαν ουσίαν αναγκαζομένοις δοξάζειν κτιστή γαρ κατά τους Αγίους ενέργεια, κτιστήν δηλώσει και φύσιν. Άκτιστον δε, άκτιστον χαρακτηρίσει ουσίαν. Καντεύθεν ήδη κινδυνεύουσιν εις αθείαν παντελή περιπίπτειν, και την Ελληνικήν μυθολογίαν, και των κτισμάτων λατρείαν τη καθαρά και αμώμω των Χριστιανών Πίστει προστριβομένοις, μη ομολογούσι δε κατά τας Αγίων θεοπνεύστου θεολογίας και το της Εκκλησίας ευσεβές φρόνημα άκτιστον είναι πάσαν φυσικήν δύναμιν και ενέργειαν της τρισυποστάτου Θεότητος ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΡΙΣ.

2. Τοις μετά των άλλων μυθικών πλασμάτων, αφ' εαυτών και την καθ' ημάς κλίσιν μεταπλάττουσι, και τας Πλατωνικάς ιδέας ως αληθείς δεχομένοις, και αυθυπόστατον την ύλην παρά των ιδίων μορφούσθαι λέγουσι, και προφανώς διαβάλλουσι το αυτεξούσιον του Δημιουργού, του από του μη όντος ει το είναι παραγάγοντος τα πάντα, και ως Ποιητού πάσιν αρχήν και τέλος επιτιθέντος εξουσιαστικώς και δεσποτικώς ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΡΙΣ.

3. Τοις τα Ελληνικά διεξιούσι μαθήματα, και μη δια παίδευσιν μόνον ταύτα παιδευομένοις, αλλά και ταις δόξαις αυτών ταις ματαίας επομένοις, και ως αληθέσι πιστεύουσι, και ούτως αυταίς ως το βέβαιον εχούσας εγκειμένοις ώστε και ετέρους ποτε μεν λάθρα, ποτέ δε νοερώς ενάγειν αυταίς και διδάσκειν ανενδοιάστως ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΡΙΣ.

4. Τοις δεχομένοις, και παραδίδουσι τα μάταια και Ελληνικά ρήματα, ότι τε προϋπαρξις εστι των ψυχών και εκ του μη όντος τα πάντα εγένετο, και παρήχθησαν, ότι τέλος εστί της κολάσεως, ή αποκατάστασις αύθις της κτίσεως, και των ανθρωπίνων πραγμάτων, και δια των τοιούτων λόγων την Βασιλείαν Των Ουρανών λυομένην πάντως, και παράγουσαν εισάγουσιν, ήν αιωνίαν και ακατάλυτον αυτός τε ο Χριστός και Θεός ημών εδίδαξε, και παρέδοτο, και δια πάσης της παλαιάς και νέας Γραφής ημείς παρελάβομε, ότι και η Κόλασις ατελεύτητος και η Βασιλεία αίδιος, δια δε των τοιούτων λόγων εαυτούς τε απολλύασι, και ετέροις αιωνίας προξένοις γινομένοις ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΡΙΣ.

5. Τοις ευσεβείν μεν επαγγελομένοις, τα των Ελλήνων δε δυσσεβή δόγματα τη και Καθολική Εκκλησία περί τε ψυχών ανθρωπίνων, και ουρανού και γής, και των άλλων κτισμάτων αναιδώς, ή μάλλον ασεβώς επεισάγουσιν ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΡΙΣ.

6. Τοις την μωράν των έξωθεν φιλοσόφων λεγομένην σοφίαν προτιμώσι, και τοις καθηγηταίς αυτών επομένοις, και τας τε μετεμψυχώσεις των ανθρωπίνων ψυχών, ή και ομοίως τοις αλόγοις ζώοις ταύτας απόλλυσθαι, και εις το μηδέν χωρείν δεχομένοις και δια τούτο ανάστασιν και κρίσιν και την τελευταίαν των βεβιωμένων ανταπόδοσιν αθετούσιν ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΡΙΣ.

7. Τοις λέγουσιν, ότι οι των Ελλήνων σοφοί και πρώτοι των αιρεσιαρχών, οι παρά των επτά Αγίων και Καθολικών Συνόδων, και παρά πάντων των εν Ορθοδοξία λαμψάντων Πατέρων αναθέματι καθυποβλήθέντας, ως αλλότριοι της Καθολικής Εκκλησίας δια την εν λόγοις αυτών κίβδηλον και ρυπαράν περιουσίαν κρείττονες εισί κατά πολύ, και ενταύθα, και εν τη μελλούση κρίσει, και των ευσεβών μεν και ορθοδόξων ανδρών, άλλως δε κατά πάθος ανθρώπινον ή αγνόημα πλημμελησάντων ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΡΙΣ.

doctor

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Απόσπασμα από τη ''Γκέμμα'' του Δ.Λιαντίνη [σελ.188], Καθηγητή Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών

''Ο ίδιος όμως ο Ιησούς, και έξω από τη χρήση που του κάμανε οι άνθρωποι, έζησε αυθεντικά το ταξίδι του στον Άδη. Έζησε δηλαδή την ουσία του θανάτου του όχι στο σταυρό αλλά στο νου του. Όπως περίπου και ο Οδυσσέας.

Ο Ιησούς, δεν επέθανε την Παρασκευή στο λόφο του Γολγοθά, αλλά την Τετάρτη στο Όρος των Ελαίων. Ερη­μίτης, από τους άλλους παραμελημένος, και παράμερα. Ήτανε τότε που ίδρωνε αίμα, και ψιθύριζε ένδακρυς «περίλυπός έστιν ή ψυχή μου έως θανάτου».

Εκεί και τότε έπαιξε στο ζάρι την αγάπη του για τη ζωή και τον τρόμο του για το θάνατο. Ό,τι αποφασίστηκε, το αποφάσισε η σκοτεινή βούληση της ζαριάς. Όχι αυτός. Με τέτοιο νόημα πρέπει να ιδούμε εκείνα τα λόγια, που από μόνα τους συνιστούν μια μαθηματική ανωμαλία (singularity): «παρελθέτω απ' εμού το ποτήριον τούτο, πλην ουχ ως εγώ θέλω αλλ' ως συ». Στην πρόταση αυτή έχουμε ένα ακόμη ακριβές παράδειγμα, ή διανοητικό πείραμα, της Απροσδιοριστίας του Χάιζενμπεργκ.

Κατά τα υπόλοιπα ο Ιησούς ετελείωσε στα καρφιά με τη διαυγή συνείδηση του πλήρους εξευτελισμού και της τέλειας αποτυχίας. Απάνω στον σταυρό και κοντά στο τέλος του, ο ίδιος ούτε είδε ούτε φαντάστηκε την υστε­ροφημία, την τιμή και τη λατρεία που του φύλαξε το μέλλον. Στον εαυτό του, ελκόμενο και θνήσκοντα είδε έναν ποιητή των ονείρων που πεθαίνει αισχρά και ατιμα­σμένα.

Ο Ιησούς είναι ο άνθρωπος της εποχής του, αλλά και ο διαλεχτός της νέκυιας των ποιητών. Ξεψύχησε κυκλωμέ­νος από τις ίδιες σκέψεις καλιακούδες, που θα είχε κάμει ο καθένας από κείνους τους έξι χιλιάδες δούλους του Σπάρτακου, όταν τους είχε σταυρώσει εκατό χρόνια πα­λαιότερα ο Κράσσος στο δρόμο από την Καπούη για τη Ρώμη.

Στα λόγια του «ίνατί με εγκατέλειπες;» βλέπω ένα συντριμμό χωρίς όρια. Το πιο αξιοθρήνητο ναυάγιο της υπαρκτικής βίωσης του ανθρώπου.

Αν γινότανε τρόπος να ξαναγυρίσει σήμερα κοντά μας, και έβλεπε τη χάρη με την οποία τον έχρισε η ιστορία, θα χαιρότανε. Γιατί θα 'βρισκε πως την άξιζε τέτοια τιμή από τους ελάχιστους εκείνους που κατανοούν το δράμα του. Επειδή έζησε ζωντανός το θάνατο του. Στην ίδια τροχιά του Οδυσσέα και του Αινεία.

Όμως, στα εκατοντάδες εκατομμύρια που τον λατρεύ­ουν σήμερα σα θεό, τους χριστιανούς καθώς τους λένε, θα είχε να ειπεί. Αυτός, ο φάγος και οινοπότης:

Μα εγώ δεν είμαι χριστιανός, βρε σαφρακιάρηδες.

Κι εσείς μοιάζετε σε μένα, όσο μοιάζει ο ρυπαρός ιπποπότα­μος στο περήφανο άλογο με το κατάλευκο δέρμα και τα κατάμαυρα μάτια.

Όλους εσάς δεν ήρθα να σώσω.

Να σας καταγγείλω ήρθα, και να σας φραγγελώσω.

Το μυαλό σας, την ψευτιά σας, την αχρεία ψυχή, και τις δολερές σας πράξεις.

Αυτά είχα στο νου μου, την ώρα που τίναζα τα αστροπελέκια με τα απανωτά «ουαί» για τη φαρισαϊκή ηθική σας.

Με αστραπές τρεκλές, με βροντή και με λάμψη εμαστίγωσα την υποκρισία σας.

Και σεις με κάματε ση­μαία στα ψεύδη και σάλπιγγα στις πομπές σας.

Γιατί όλοι σας, από τον πάπα της Ρώμης και τον πατριάρχη της Πό­λης, από το σοφό θεολόγο και το φοροφυγά επίτροπο της ενορίας ως τον τουρλωτό καθηγούμενο του μοναστηριού, είσαστε ίδιοι οι τάφοι που παράσταινα.

Γιομάτοι ακαθαρ­σίες, μύγα κουλουμωτή, και σάπια κόκαλα. Και τούτο το τέρας των τεράτων δύο χιλιάδες χρόνους τώρα. Το σέρνετε και χαράζετε την τροχιά της ιστορίας, όπως οι Τρώες που έσερναν εκείνο το ξύλινο άλογο με χαχανητά και αλλη­λούια από τα τείχη στην πόλη. Χωρίς να ξέρουν ότι ετοί­μαζαν το χαμό τους. Σας βλέπω χωσμένους στα ερείπια της ιστορίας, που οι ίδιοι στο όνομά μου θα την γκρεμί­σετε. Διπλοεντέληνοι και παχυμουλαράτοι.

Κακά σας έμα­θε, όποιος σας είπε ότι σας φέρνω ειρήνη. Ρομφαία και μαχαίρια σας έφερα. Και το μεγάλο πόλεμο στον εαυτό σας πρώτα, και ύστερα στους υποκριτές του κόσμου. Καμωθήκατε πως δεν καταλάβατε αυτά που σας είπα. Όμως τα λόγια μου ήσαν κρυστάλλινα και καθαρά σαν τα μάτια μου.

Εκείνος που είναι να τραβήξει το δρόμο μου, είπα, θα σηκώσει τον δικό του σταυρό. Αλλο πέρασμα δεν υπάρχει. Ούτε άλλη ερμηνεία στα λόγια μου. Μα εσείς διακωμωδήσατε την τραγωδία. Ανοίξατε πόρτα εκεί που δεν υπάρχει. Την οδηγία μου την κατεβάσατε στη λασπουριά και στα έλη σας.

Όπου κοάζετε και βουτάτε με τους βαθράκους.

Εγώ να σηκώσω τις δικές σας αμαρτίες; Για ποιο λόγο τάχα, χαραμήδες;

Το χρώσταγα στην αμά­θεια, στην οκνηρία, στο βόλεμά σας;

Στο λιανό άντερο και στο χοντρό σας;

Ναι. Είναι αλήθεια πως σας ζήτησα ν' αγαπάτε τους άλλους. Αλλά πώς ημπορείτε, θεομπαίχτες, ν' αγαπάτε τους άλλους, αν δεν πάψετε πρώτα ν' αγαπάτε τον εαυτό σας;

Που ο καθένας σας πιστεύει πως είναι ο άξονας, που γύρω του κινείται η γη και η ιστορία;

Με παραχαράξατε ως το τελευταίο μου κύτταρο.

Και διδάξατε πονηρά ότι ανέβηκα στο σταυρό, για να σας λυτρώσω, Όχι.

Εκείνος που είναι να σωθεί, που σημαίνει εκείνος που διάλεξε τη ζωή της αρετής και του δίκιου, θα τραβή­ξει αναπόφευγα για το δικό του λόφο και το δικό του όρος.

Τέλος, κιοτήδες και κάλπηδες.

Αγιορείτες, μαδεμλίνοι, δομηνικανοί, σαβουρώματα.

Τέλος.

Αρκετά στο όνομά μου σταυρώσατε το ανθρώπινο γένος!''

Πηγή: http://www.liantinis.gr

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μια παρατήρηση στον Θεόφιλο: Ο Χριστιανισμός χρησιμοποίησε την ελληνική φιλοσοφία για να στηρίξει την δογματική του θεμελίωση και ειδικά τους Αριστοτέλειους όρους "ουσία" και "υπόσταση". Πήρε από την ελληνική σκέψη τα εργαλεία και πήρε από τους ελληνικούς ναούς οικοδομικό υλικό [μέσω δηώσεων και καταστροφών] για να χτίσει τους δικούς του.

Ο Χριστιανισμός πήρε όσα τον συνέφεραν να πάρει από τον ελληνισμό.

Τι δεν πήρε;

ΤΟΝ ΟΡΘΟ ΛΟΓΟ. Στην θέση του τοποθέτησε τον Εξ Αποκαλύψεως και σε αυτό συνίσταται η ειδοποιός διαφορά.

Την διαφορά αυτή περιγράφει εύγλωττα ο αείμνηστος Δ.Λιαντίνης στα "Ελληνικά" [διαβάστε το, είναι πολύ ωραίο]:

doctor

Δημήτρη θέλω να γράψω πολλά... σε κάποια άλλη περίοδο.

Δυο παρατηρήσεις μόνο στις δημοσιεύσεις σου, μέσα από παλιές μας αναφορές.

Επομένως όταν αναφερόμαστε στην προ Χριστού εποχή για τον Ελληνισμό έχουμε 2 ρεύματα αυτό του Θρησκευτικού-σωτηριολογικού Λόγου και αυτό του φιλοσοφικού-ορθού λόγου

Ο Ελληνισμός δεν είναι μια και μόνο απλή φιλοσοφική κοσμοθεωρία. Έχει περάσει από πολλά στάδια εξέλιξης. Γνωρίζεις πιστεύω αυτό που έγραψε ο Νίστε για τους Έλληνες ότι τους βρίσκει διαρκώς μπροστά του και ότι δεν υπάρχει κάτι που να μην έχει ειπωθεί από αυτούς.

Κλείνω ως doctor κάνοντας αναφορά στον Λιαντίνη τον οποίο επικαλέστηκες, μέσα από δική σου δημοσίευση...

Πάντως ένα είναι το βέβαιο. Ο χριστιανισμός ημπορεί να μην έφτασε ποτέ στην εντελέχεια που έμελλε να τον οδηγήσει το ελληνικό τοπίο. Ημπορεί να μην έδωκε ποτέ τον καινούργιο ελληνικό καρπό, κάτι σαν την τραγωδία. Ημπορεί να΄ κοψε για πάντα στους νεοέλληνες το δρόμο που τράβηξαν οι Αρχαίοι. Όμως ξεχώρισε από το μεγάλο παγκόσμιο ρεύμα. Έγινε η ελληνική ορθοδοξία. Μια αίρεση δηλαδή. Αλλά και μία μαρτυρία ότι στην Ελλάδα ο μέγας Παν δεν πέθανε ποτέ.

......εκείνος που τελικά αποφάσισε ήταν η ελληνική Φωτονερόπετρα.

Δημήτρης Λιαντίνης, Επιλεγμένα αποσπάσματα από το βιβλίο του 'Ο Νηφομανής'

Tι άλλο θα μπορούσε να είναι αυτή η Eλληνική Oρθοδοξία, εκτός από αυτό το κράμα του "Ελληνοχριστιανισμού"? Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι ο πλέον δόκιμος όρος, ωστόσο ο πλησιέστερος κατά την άποψή μου.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

................................................................................

........................................................

Την διαφορά αυτή περιγράφει εύγλωττα ο αείμνηστος Δ.Λιαντίνης στα "Ελληνικά" [διαβάστε το, είναι πολύ ωραίο]:

"Η διαφορά ανάμεσα στους δύο είναι πως οι έλληνες οικοδόμησαν έναν κόσμο που στηρίζεται στην παρατήρηση και στη νόηση ενώ οι χριστιανοί οικοδόμησαν ένα κόσμο που στηρίζεται στην υπόθεση και τη φαντασία".

Δεν μπορώ να "δω" στον χριστιανισμό την χρήση του "Ορθού Λόγου":

................................................................................

...........................................................

Στη παρατήρηση; Κάποιος θα μπορούσε να επισημάνει ότι αν εμπιστευόταν ο Αριστοτέλης τη παρατήρηση δεν θα ισχυριζόταν ότι τα αρσενικά μέλη κάθε είδους έχουν περισσότερα δόντια από τα θηλυκά, η δεν θα έγραφε μια σελίδα μαλακίες για το πως κινείται το βέλος.

Οι Έλληνες οικοδόμησαν ένα κόσμο βασισμένο σχεδόν αποκλειστικά στη νόηση (σχεδόν αποκλειστικά) . Η πρόσληψη εμπειριών μέσω των αισθήσεων (η εμπειριοκρατία των Βαβυλωνίων, ή ο εμπειριοκριτικισμός των σημερινών κβαντο-φυσικών) αν δεν εξοβελίζονταν ρητά (Πλάτων), απλά χρησίμευε ως σημείο εκκίνησης της καθαρά νοητικής διαδικασίας ή την "υπηρετούσε".

Η παρατήρηση, λοιπόν, σε σχέση με τη νόηση, στον αρχαίο Κόσμο, ήταν σε δεύτερη μοίρα, ώστε το παραπάνω απόφθευγμα του Λιαντίνη να είναι ανακριβές.

Και, τέλος πάντων, η "μυστηριακή" ιδεοληψία, είναι "μυστηριακή" ότι μανδύα και να φέρει.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Διαβάστε έναν υπέροχο διάλογο:

Ένας άθεος καθηγητής της φιλοσοφίας συζητά με έναν φοιτητή του, για την σχέση μεταξύ επιστήμης και πίστης στον Θεό.

Καθηγητής: Λοιπόν, πιστεύεις στον Θεό;

Φοιτητής: Βεβαίως, κύριε.

Καθ.: Είναι καλός ο Θεός;

Φοιτ.: Φυσικά.

Καθ.: Είναι ο Θεός παντοδύναμος;

Φοιτ.: Ναι

Καθ.: Ο αδερφός μου πέθανε από καρκίνο παρότι παρακαλούσε τον Θεό να τον γιατρέψει και προσευχόταν σε Αυτόν. Οι περισσότεροι από εμάς θα προσπαθούσαν να βοηθήσουν αυτούς που έχουν την ανάγκη τους.Πού είναι η καλοσύνη του Θεού λοιπόν;

Φοιτ.: ..

Καθ.: Δεν μπορείς να απαντήσεις, έτσι δεν είναι; Ας ξαναρχίσουμε μικρέ μου. Είναι καλός ο Θεός;

Φοιτ.: Ναι.

Καθ.: Είναι καλός ο διάβολος;

Φοιτ.: Όχι.

Καθ.: Ποιος δημιούργησε τον διάβολο;

Φοιτ.: Ο...Θεός...

Καθ.: Σωστά. Πες μου παιδί μου, υπάρχει κακό σε αυτόν τον κόσμο;

Φοιτ.: Ναι.

Καθ.: Το κακό βρίσκεται παντού, έτσι δεν είναι; Και ο Θεός έπλασε τα πάντα, σωστά;

Φοιτ.: Ναι.

Καθ.: Άρα λοιπόν ποιος δημιούργησε το κακό;

Φοιτ.: ..

Καθ.: Υπάρχουν αρρώστιες; Ανηθικότητα; Μίσος; Ασχήμια; Όλα αυτά τα τρομερά στοιχεία υπάρχουν σε αυτόν τον κόσμο, έτσι δεν είναι;

Φοιτ.: Μάλιστα.

Καθ.: Λοιπόν, ποιός τα δημιούργησε;

Φοιτ.: ..

Καθ.: Η επιστήμη λέει ότι χρησιμοποιείς τις 5 αισθήσεις σου για να αναγνωρίζεις το περιβάλλον γύρω σου και να προσαρμόζεσαι σε αυτό. Πες μου παιδί μου, έχεις δει ποτέ τον Θεό;

Φοιτ.: Όχι, κύριε.

Καθ.: Έχεις ποτέ αγγίξει το Θεό; Έχεις ποτέ γευτεί το Θεό, μυρίσει το Θεό σου; Και τέλος πάντων, έχεις ποτέ αντιληφθεί με κάποια από τις αισθήσεις σου το Θεό;

Φοιτ.: ..Όχι, κύριε. Φοβάμαι πως όχι.

Καθ.: Και παρόλα αυτά πιστεύεις ακόμα σε Αυτόν;

Φοιτ.: Ναι.

Καθ.: Σύμφωνα με εμπειρικό, ελεγχόμενο και με δυνατότητα μελέτης των αποτελεσμάτων ενός φαινομένου πρωτόκολλο, η επιστήμη υποστηρίζει ότι ο Θεός σου δεν υπάρχει. Τι έχεις να απαντήσεις σε αυτό, παιδί μου;

Φοιτ.: Τίποτα. Εγώ έχω μόνο την πίστη μου.

Καθ.: Ναι, η πίστη. Και αυτό είναι το πρόβλημα της επιστήμης.

Φοιτ: Καθηγητά, υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε θερμότητα;

Καθ.: Ναι.

Φοιτ.: Και υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε κρύο;

Καθ.: Ναι.

Φοιτ.: Όχι, κύριε. Δεν υπάρχει. Μπορεί να έχεις μεγάλη θερμότητα, ακόμα περισσότερη θερμότητα, υπερθερμότητα, καύσωνα, λίγη θερμότητα ή καθόλου θερμότητα. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται κρύο. Μπορεί να χτυπήσουμε 458 βαθμούς υπό το μηδέν, που σημαίνει καθόλου θερμότητα, αλλά δεν μπορούμε να πάμε πιο κάτω από αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται «κρύο». «Κρύο» είναι μόνο μια λέξη, που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την απουσία θερμότητας. Δεν μπορούμε να μετρήσουμε το κρύο. Η θερμότητα είναι ενέργεια. Το κρύο δεν είναι το αντίθετο της θερμότητας, κύριε, είναι απλά η απουσία της.

Στην αίθουσα επικρατεί σιγή...

Φοιτ.: Σκεφτείτε το σκοτάδι, καθηγητά. Υπάρχει κάτι που να ονομάζουμε σκοτάδι;

Καθ.: Ναι, τι είναι η νύχτα αν δεν υπάρχει σκοτάδι;

Φοιτ.: Κάνετε και πάλι λάθος, κύριε καθηγητά. Το «σκοτάδι» είναι η απουσία κάποιου άλλου παράγοντα. Μπορεί να έχεις λιγοστό φως, κανονικό φως, λαμπερό φως, εκτυφλωτικό φως... Αλλά, όταν δεν έχεις φως, δεν έχεις τίποτα και αυτό το ονομάζουμε σκοτάδι, έτσι δεν είναι; Στην πραγματικότητα το σκοτάδι απλά δεν υπάρχει. Αν υπήρχε θα μπορούσες να κάνεις το σκοτάδι σκοτεινότερο.

Καθ.: Που θέλεις να καταλήξεις με όλα αυτά, νεαρέ;

Φοιτ.: Κύριε, ότι η φιλοσοφική σας σκέψη είναι ελαττωματική.

Καθ.: Ελαττωματική!; Μήπως μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί;

Φοιτ.: Καθηγητά, σκέφτεστε μέσα στα όρια της δυαδικότητας. Υποστηρίζετε ότι υπάρχει η ζωή και μετά υπάρχει και ο θάνατος, ένας καλός Θεός και ένας κακός Θεός. Βλέπετε την έννοια του Θεού σαν κάτι τελικό, κάτι που μπορεί να μετρηθεί. Κύριε, η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε κάτι τόσο απλό όπως την σκέψη. Χρησιμοποιεί την ηλεκτρική και μαγνητική ενέργεια, αλλά δεν έχει δει ποτέ, πόσο μάλλον να καταλάβει απόλυτα αυτήν την ενέργεια. Το να βλέπεις το θάνατο σαν το αντίθετο της ζωής είναι σαν να αγνοείς το γεγονός ότι ο θάνατος δεν μπορεί να υπάρξει αυτόνομος. Ο θάνατος δεν είναιτο αντίθετο της ζωής: είναι απλά η απουσία της. Τώρα πείτε μου, καθηγητά. Διδάσκετε στους φοιτητές σας ότι εξελίχτηκαν από μια μαϊμού;

Καθ.: Εάν αναφέρεσαι στην φυσική εξελικτική πορεία, τότε ναι, και βέβαια.

Φοιτ.: Έχετε ποτέ παρακολουθήσει με τα μάτια σας την εξέλιξη;

Καθ.: ..

Φοιτ.: Εφόσον κανένας δεν παρακολούθησε ποτέ την διαδικασία εξέλιξης επιτόπου και κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι αυτή η διαδικασία δεν σταματά ποτέ, τότε διδάσκεται την προσωπική σας άποψη επί του θέματος. Τότε μήπως δεν είστε επιστήμονας, αλλά απλά ένας κήρυκας;

Καθ.: ..

Φοιτ.: Υπάρχει κάποιος στην τάξη που να έχει δει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Που να έχει ακούσει ή νιώσει ή ακουμπήσει ή μυρίσει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Κανένας. Άρα σύμφωνα με τους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου και με δυνατότητα προβολής πρωτόκολλου, η επιστήμη ισχυρίζεται ότι δεν έχετε εγκέφαλο, κύριε. Και αφού είναι έτσι τα πράγματα, τότε, με όλο τον σεβασμό, πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτά που διδάσκετε, κύριε;

Καθ.: Μου φαίνεται ότι απλά θα πρέπει να στηριχτείς στην πίστη σου, παιδί μου.

Φοιτ.: Αυτό είναι, κύριε... Ο σύνδεσμος μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού είναι η ΠΙΣΤΗ. Αυτή είναι που κινεί τα πράγματα και τα κρατάει ζωντανά.

Αυτός ο νεαρός φοιτητής ήταν ο ALBERT EINSTEIN...

******************************************************

Υ.Γ. Σταύρο (LandS) σίγουρα δεν είχαν όλοι οι έλληνες φιλόσοφοι τον ίδιο τρόπο σκέψης. Αλίμονο αν τον είχαν. Υπήρχαν τόσες σχολές, τόσα ρεύματα και αυτό ήταν που ώθησε την σκέψη τους μπροστά.

Υ.Γ.2 Θεόφιλε είχε κανείς την αυταπάτη ότι μια ιουδαϊκή αίρεση θα μπορούσε να αντιπαρατεθεί και να εκμηδενίσει την ελληνική σκέψη; Απλά, έγινε κάτι ανάποδο:

Η πεταλούδα ξανάγινε κάμπια και έμεινε για αιώνες στο μεσαιωνικό της κουκούλι μέχρι την Αναγέννηση...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Λόγω της ύπαρξης τόσο "δογματικών" όσο και των μεθοδολογικών ακροβασιών, θα μου επιτραπεί να αμφισβητήσω, όχι τόσο το ότι έλαβε χώρα, όσο τη χρησιμότητα του παραπάνω διαλόγου.

Κανένας ορθολογιστής δεν θα "ταπώνονταν" από την ερώτηση άν υπάρχει κρύο ή ζέστη (που κανείς δεν τα έχει δει) . Όσο κουτός και αν ήταν δεν θα περιόριζε τις ανθρώπινες δυνατότητες σε μία μόνο από τις πέντε αισθήσεις.

Σε γενικές γραμμές ο Άνθρωπός μπορεί να αντιληφθεί κάτι, είτε από την εμπειρία (μέσω των αισθήσεων) είτε μέσω της νόησης, είτε μέσω της πίστης.

Θα συμφωνήσεις ότι είναι τελείως διαφορετικό να προσεγγίσεις μέσω της νόησης το μη αισθητό, από το μη άμεσα αισθητό.

Παρόλο που η αναφορά στο θεό και την ύπαρξή του είναι αποσπασματική, θα πρότεινα να ρίξουμε μια ματιά σε κάποιο από τα επεισόδια του debate μνεταξύ Bohr και Einstein. Τουλάχιστον, έτσι θα πάρουμε μια ιδέα, περί του τί είναι πραγματικά η "επιστημονική μεθοδολογία", και πως πραγματικά είναι ένας κόσμος εδραιωμένος "στη παρατήρηση και τη νόηση".

post-190-1146244913_thumb.jpg

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

ΕΝΑ ΓΙΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΟ "ΓΙΑΤΡΟ" (DOCTOR)

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ...ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ.......... :)

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΓΙΑΤΡΕ!!!!! ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΠΑΛΙ!

ΑΣΧΟΛΗΣΟΥ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΟΡ ....

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σε γενικές γραμμές ο Άνθρωπός μπορεί να αντιληφθεί κάτι, είτε από την εμπειρία (μέσω των αισθήσεων) είτε μέσω της νόησης, είτε μέσω της πίστης.

Θα συμφωνήσεις ότι είναι τελείως διαφορετικό να προσεγγίσεις μέσω της νόησης το μη αισθητό, από το μη άμεσα αισθητό.

Σταύρο δεν ξέρω αν ο διάλογος με τον Einstein είναι πραγματικός, δηλαδή αν ο ίδιος ο Einstein τον επιβεβαιώνει ή τον έχει δημοσιεύσει κάπου, ή αν απλά χρησιμοποιήθηκε το επώνυμό του για να δοθεί μια έμφαση και ένα κύρος. Γνήσιος ή μη, είναι ένας καλός διάλογος, ειδικά για όσους δεν είναι απόλυτοι, και απόλυτος δεν πρέπει να είναι κανένας.

Συμφωνώ φυσικά ότι το μη αισθητό δεν προσεγγίζεται με την νόηση, όπως και το ότι το μη άμεσα αισθητό [το δυνάμει και όχι το φύσει αισθητό] απαιτεί μια συνεργασία νόησης και φαντασίας [δημιουργικής φαντασίας και όχι φαντασιοπληξίας] για την επίτευξη της προσέγγισής του.

doctor

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σταύρο δεν ξέρω αν ο διάλογος με τον Einsteinείναι πραγματικός, δηλαδή αν ο ίδιος ο Einstein τον επιβεβαιώνει ή τον έχει δημοσιεύσει κάπου, ή αν απλά χρησιμοποιήθηκε το επώνυμό του για να δοθεί μια έμφαση και ένα κύρος. Γνήσιος ή μη, είναι ένας καλός διάλογος, ειδικά για όσους δεν είναι απόλυτοι, και απόλυτος δεν πρέπει να είναι κανένας.

Συμφωνώ φυσικά ότι το μη αισθητό δεν προσεγγίζεται με την νόηση, όπως και το ότι το μη άμεσα αισθητό [το δυνάμει και όχι το φύσει αισθητό] απαιτεί μια συνεργασία νόησης και φαντασίας [δημιουργικής φαντασίας και όχι φαντασιοπληξίας] για την επίτευξη της προσέγγισής του.

doctor

Κτηνίατρε πριν λίγο μίλησα στο τηλ. και με τον Μπορ και τον Αλμπέρτ ( οχι τον Μαλεζάνι) και μου επιβεβαίωσαν το γεγονός ότι όντως δλδ αληθεύει ...

Υ.Γ.

Κρηθέα μην πεις τίποτα για τις τελίτσες εδώ είναι διαφορετική η χρήση τους. :)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγώ πάλι θα πρότεινα κάτι πιό ανάλαφρο....

Η πρόταση μου δεν απασχόλησε κανέναν?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η πρόταση μου δεν απασχόλησε κανέναν?

Σούλη αν καταφέρεις και κάνεις καμία λαμογιά θα επιληφθώ εγώ του θέματος. :)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Συνάδελφοι σας διαβάζω με προσοχή.

Θα τοποθετηθώ επί του Κέλσου και των περί αυτόν γεγραμμένων μόλις διαβάσω ολόκληρο τον "Αληθή Λόγο".

Είμαι στα μισά περίπου.

Το διάβασα το βιβλίο και δηλώνω ότι είναι υπέροχο όσο και επίκαιρο. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Όμως: Το ότι διαβάζει κανείς ένα βιβλίο δεν σημαίνει ότι συντάσσεται με όλα όσα γράφει.

Ορίστε μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

"Οι Χριστιανοί, κολυμπώντας μέσα σε μέγιστη αμάθεια και μη μπορώντας να συλλάβουν τα θεία αινίγματα, κοντά στα άλλα είχαν την ασέβεια να ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΟΥΝ κάποιον αντίπαλο του Θεού, που τον ονομάζουν Διάβολο ή Σατανά στα εβραϊκά.

Είναι βέβαια λογική ολοσδιώλου ανθρώπινη και θνητή και καθόλου συγχωρητέα, το να ισχυρίζεσαι ότι ο μέγιστος Θεός, παρόλο που θέλει σε κάτι να ωφελήσει τους ανθρώπους ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ επειδή του κάνει αντίπραξη ο .... αντίπαλος"

"Ακόμη είναι ανόητο να πιστεύουν ότι όταν ο Θεός θα ρίξει φωτιά -θαρρείς και είναι κανένας μάγειρας- τότε όλο το υπόλοιπο ανθρώπινο γένος θα κατακαεί και μόνο αυτοί θα απομείνουν..." [σελ.91]

"Ισχυρίζονται ότι τα πάντα δημιουργήθηκαν από τον Θεό για χάρη του ανθρώπου, ενώ εμείς υποστηρίζουμε ότι δεν έγιναν και δεν γίνονται, ούτε για χάρη των ανθρώπων ούτε για χάρη των ζώων. ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΙ ΒΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΤΡΑΠΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΡΟΧΕΣ" [σελ.83]

"Σκάρωσαν για λογαριασμό τους την πιο άτεχνη και απίστευτη ιστορία:

Κάποιον άνθρωπο τον έπλασε, λέει ο ίδιος ο Θεός με τα χέρια του και φύσηξε μέσα του ζωή, κι ύστερα από το πλευρό του έφτιαξε μια γυναίκα, και μετά τους έδινε παραγγέλματα κι ήρθε ένα φίδι και του' κανε αντίπραξη, και τελικά υπερίσχυσε το φίδι και όχι τα παραγγέλματά του.

Και αυτόν τον ανόσιο μύθο διηγούνται -θαρρείς και απευθύνονται σε τίποτε γριές- που παρουσιάζει έναν θεό αδύναμο από την πρώτη στιγμή: Έναν θεό που δεν στάθηκε ικανός να πείσει ούτε τον ένα και μοναδικό άνθρωπο που ο ίδιος έπλασε.

Κατόπιν μιλούν για κάποιον κατακλυσμό .... ατελείωτες και αβασάνιστες παραχαράξεις του μύθου του Δευκαλίωνα" [σελ.78-79].

"Ετούτοι όμως, επινοώντας κάθε λογής ΦΟΒΗΤΡΑ, προσελκύουν κόσμο στις γραμμές τους ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΩΝΤΑΣ τον με την ιδέα της θείας τιμωρίας ("περί κολάσεως λόγος") [σελ.59]

"Εσείς με ποια ΛΟΓΙΚΗ φτάσατε να τον θεωρείτε υιό του θεού; "Διότι ξέρουμε" θα πείτε "ότι η σταύρωσή του έγινε για να νικηθεί ο άρχοντας του κακού. Τον θεωρούμε υιό του θεού ακριβώς επειδή τιμωρήθηκε".

Ε, και λοιπόν; Τόσοι και τόσοι άλλοι δεν έχουν τιμωρηθεί, και μάλιστα το ίδιο ατιμωτικά; [σελ.49]

"... και αντίθετα με την ανάστασή του, που θα μπορούσε να δώσει στους ανθρώπους την πιο ισχυρή πίστη, δεν εμφανίζεται παρά μόνο σε μια γυναίκα και στους οπαδούς του και αυτό στα κρυφά. Τις μέρες που υπέφερε την τιμωρία τον έβλεπε όλος ο κόσμος. Σαν αναστήθηκε τον είδε μόνο ένας-ενώ έπρεπε να συμβεί το αντίθετο".

Ο Κέλσος σε όλο το έργο προσπαθεί μέσω της Λογικής αλλά και μέσω της Πλατωνικής Φιλοσοφίας να φέρει στο φως της Λογικής την ... λογική της νέας ιουδαϊκής αίρεσης η οποία τότε ήταν υποδιαιρεμένη σε τόσες αιρέσεις που κυριολεκτικά δεν ήξεραν τι πίστευαν. Στο τέλος, υπερασπίζεται την καθεστηκυία τάξη -όπως έγραψε ο Σταύρος [LandS]- αλλά δεν σημαίνει ότι όταν απορρίπτουμε κάτι νέο είμαστε a priori αντιδραστικοί και ότι αυτό καθαυτό το νέο είναι επαναστατικό μόνο και μόνο επειδή είναι νέο...

Α! τα coglioni του Ωριγένη ως στοχαστή και φιλόσοφου, δεν είναι ευκαταφρόνητα. Άσχετα με τι τα έκανε αυτά με τα οποία γεννήθηκε.

Σταύρο [LandS] ο Ωριγένης, μέγας στοχαστής, ο επονομαζόμενος "χαλκέντερος" πιο πολύ απαντάει για λογαριασμό του και όχι για λογαριασμό της επίσημης εκκλησίας την οποία αγνοεί θεμελιωδώς όπως θα αποδειχτεί:

Ο Ωριγένης δίδασκε ότι στο τέλος ΟΛΟΙ θα σωθούν, όλοι θα αποκατασταθούν, είτε είναι δίκαιοι είτε είναι "δαίμονες".

Αυτή η περί υψίστης αγαθότητος του Θεού αντίληψη, ερχόταν ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ με την διδασκαλία της "επίσημης" εκκλησίας περί αιώνιας ανταμοιβής του Παραδείσου και αιώνιας τιμωρίας μέσω της Κόλασης.

Άλλωστε ποιος ο λόγος ύπαρξης της εκκλησίας αλλά και της θρησκείας αν ΟΛΟΙ θα σωθούν;

Θα έχανε πελάτες η εκκλησία από τις αντιλήψεις του Ωριγένη και γι' αυτό τον .... τακτοποίησε.

Ο Ωριγένης επίσης δεν πολυπίστευε στην ανάσταση των νεκρών σωμάτων και επίσης πίστευε στην προ-ύπαρξη των ψυχών, αντιλήψεις εκ διαμέτρου αντίθετες με τις "ορθόδοξες".

Αυτοί ήταν οι λόγοι για τους οποίους ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΤΗΚΕ έπειτα από τον θάνατό του. Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός, τον 6ο αιώνα έγραψε το "ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΟΥ ΩΡΙΓΕΝΟΥΣ ΦΡΕΝΟΒΛΑΒΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΥΣΑΡΩΝ ΑΥΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΩΝ".

Πληροφοριακά: Ωριγένης= Εκ του γένους του Ώρου [Αιγυπτιακή Θεότητα που αναπαριστάται ως το θείο βρέφος που θηλάζει την μητέρα του. Σας θυμίζει κάτι;]

doctor

Υ.Γ. Soulis, δεν την έχω δει την ταινία που προτείνεις, θα την δω με την πρώτη ευκαιρία.

Υ.Γ. 2 Γρηγόρη (grzokas) όταν ξαναμιλήσεις με τον Bohr θέλω να τον ρωτήσεις για την 2η συνθήκη του και την στροφορμή του ηλεκτρονίου γιατί με είχε δυσκολέψει στο σχολείο...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Υ.Γ. Soulis, δεν την έχω δει την ταινία που προτείνεις, θα την δω με την πρώτη ευκαιρία.

Δημήτρη σε πιάνω εντελώς αδιάβαστο ........

μα είναι η απάντηση στο αρχικό σου θέμα....... :)

Γρήγορα στο Videoclumb........(των monty python's είπαμε).

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Life of Brian (1979)

κυκλοφόρησε στην Ελλάδα ως "Ενας Προφήτης μα τι προφήτης"

Παραθέτω ένα μικρό διάλογο για να δείξω πως η συγκεκριμένη ταινία προσεγγίζει την δεδομένη ιστορική στιγμή που πραγματεύεται και η Καινή Διαθήκη.....όμως μέσα από τις κοινωνικοπολιτικές δομές της εποχής..... :lol:

BRIAN:

Are you the Judean People's Front?

REG:

Fuck off!

BRIAN:

What?

REG:

Judean People's Front. We're the People's Front of Judea! Judean People's Front. Cawk.

FRANCIS:

Wankers.

BRIAN:

Can I... join your group?

07_brian.jpg

REG:

No. Piss off.

BRIAN:

I didn't want to sell this stuff. It's only a job. I hate the Romans as much as anybody.

PEOPLE'S FRONT OF JUDEA:

Shhhh. Shhhh. Shhh. Shh. Shhhh.

REG:

Schtum.

JUDITH:

Are you sure?

BRIAN:

Oh, dead sure. I hate the Romans already.

REG:

Listen. If you really wanted to join the P.F.J., you'd have to really hate the Romans.

BRIAN:

I do!

REG:

Oh, yeah? How much?

BRIAN:

A lot!

REG:

Right. You're in. Listen. The only people we hate more than the Romans are the fucking Judean People's Front.

P.F.J.:

Yeah...

JUDITH:

Splitters.

P.F.J.:

Splitters...

FRANCIS:

And the Judean Popular People's Front.

P.F.J.:

Yeah. Oh, yeah. Splitters. Splitters...

LORETTA:

And the People's Front of Judea.

P.F.J.:

Yeah. Splitters. Splitters...

REG:

What?

LORETTA:

The People's Front of Judea. Splitters.

REG:

We're the People's Front of Judea!

LORETTA:

Oh. I thought we were the Popular Front.

REG:

People's Front! C-huh.

FRANCIS:

Whatever happened to the Popular Front, Reg?

REG:

He's over there.

P.F.J.:

Splitter!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση τώρα
  • Πλοηγούταν πρόσφατα   0 μέλη

    • Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι χρήστες που να βλέπουν αυτή τη σελίδα.

×
×
  • Δημιουργία νέου...