ΠΩΣ ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΗΜΙΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ

[Guest]

Πόσες είναι οι ημέρες ασφάλισης που πρέπει κάποιος πωλητής σε

εμπορική επιχείρηση να παίρνει,όταν εργάζεται πεντε ημέρες επι

τέσσερις ώρες καθημερινά-όλόκληρο τον μήνα -22 ή 25;

[doctor 3,146]

Είτε βάλω 22 είτε 25 οι εισφορές είναι οι ίδιες . Προτιμώ λοιπόν το μεγαλύτερο αλλά και να ενημερώσω τους ενδιαφερόμενους για το ενδεχόμενο της διαγραφής των ασφαλιστικών ημερών .

Λοιπόν μίλησα με ελεγκτή του Ι.Κ.Α. και θα μου στείλει αυτές τις μέρες το περιβόητο εσωτερικό έγγραφο του Ι.Κ.Α. το οποίο μου είπε πως έχει αποσυρθεί από τις νομικές υπηρεσίες του Ι.Κ.Α. ως παράνομο, μιας και ως έγγραφο όχι μόνο δεν στέκεται στο δικαστήριο, αλλά εκθέτει το κατά τα άλλα Ίδρυμα ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ασφαλίσεων.

Θα το "ανεβάσω" στο φόρουμ μόλις το λάβω. Η ακύρωση των ασφαλιστικών ημερομισθίων πάντως αφορά διένεξη του Ι.Κ.Α. με τον ασφαλισμένο και όχι με τον εργοδότη, και ο ασφαλισμένος μπορεί να προσφύγει στον συνήγορο του πολίτη, ή στο Σ.τ.Ε. χωρίς να χρειαστεί να καταβάλλει έξοδα δικηγόρου.

O υπολογισμός όμως της μισθοδοσίας με λιγότερες ημέρες από τις νόμιμες, δηλαδή 20,21,22 όπως λένε πολλοί συνάδελφοι εδώ στο φόρουμ, και όχι με αυτές που ορίζουν ΟΙ ΝΟΜΟΙ, είναι ΔΙΕΝΕΞΗ εργαζομένου-εργοδότη, και τότε ξέρετε τι γίνεται?

Ο εργοδότης που θα χάσει το δικαστήριο (θα το χάσει,να'στε σίγουροι γι'αυτό) θα κληθεί να ΠΛΗΡΩΣΕΙ στο Ι.Κ.Α. τις διαφορές των ασφαλιστικών ημερομισθίων. Οπότε εκεί το Ι.Κ.Α. εφαρμόζει τους νόμους για να εισπράξει, ενώ στην πρώτη περίπτωση αφαιρεί παράνομα ασφαλιστικές ημέρες από τον εργαζόμενο, καταπατώντας τους ίδιους νόμους!!!

Δείξτε μεγάλη προσοχή, γιατί θα βρεθείτε προ εκπλήξεων.

Δεν είναι νόμιμο να υπολογίζετε μερικώς απασχολούμενο με 20,21,22 ασφαλιστικές ημέρες, είναι παράνομο.

doctor

[CEL 890]

Στην μερική απασχόληση για το ΙΚΑ δεν ισχύει το πενθήμερο . Δεν αναγνωρίζουν περισσότερες ημέρες από αυτές της πραγματικής εργασίας . Για τις ημέρες ασφάλισης και την μερική απασχόληση υπάρχουν αρκετά προηγούμενα θέματα .

Κατά την άποψη μου ο πολλαπλασιασμός ημέρες εργασίας x 1,2 είναι ΛΑΘΟΣ .

Εγώ έγραψα αυτό , σε καμμία περίπτωση δεν προέτρεψα κανένα να βάλει 20-21 ή 22 ημέρες ασφάλισης .

Είναι λάθος κατά την γνώμη μου και έχω γράψει γιατί.

[doctor 3,146]

Εγώ έγραψα αυτό , σε καμμία περίπτωση δεν προέτρεψα κανένα να βάλει 20-21 ή 22 ημέρες ασφάλισης .

Είναι λάθος κατά την γνώμη μου και έχω γράψει γιατί

http://www.taxheaven.gr/acforum/index.php?...%C5%D1%C9%CA%C7

Αγαπητέ Cel, κανείς δεν σε κατηγόρησε ότι λες το αντίθετο. Το "κατά την γνώμη μου" πρέπει να το αντικαταστήσεις με το "κατά την κείμενη νομοθεσία".

Δεν συγκρούονται εδώ δύο γνώμες, συγκρούεται ο ΝΟΜΟΣ από την μία και η ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ του Ι.Κ.Α. από την άλλη.

doctor

[Guest Επισκέπτης-BZOI-]

ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΜΕ 5 ΩΡΕΣ ΑΠΑΣΧΟΛΙΣΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΣΕΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΔΙΚΑΙΟΥΤΕ ΤΟ ΜΗΝΑ ?

[doctor 3,146]

ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΜΕ 5 ΩΡΕΣ ΑΠΑΣΧΟΛΙΣΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΣΕΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΔΙΚΑΙΟΥΤΕ ΤΟ ΜΗΝΑ ?

5 ΩΡΕΣ * 5 ΗΜΕΡΕΣ= 25,00 ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΗΜΕΡΟΜΙΣΘΙΑ.

[Guest ΣΥΝΑΛΕΦΟΣ]

DOCTOR, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΣ ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ?

ΑΝ ΗΤΑΝ 6 ΩΡΕΣ * 5 ΗΜΕΡΕΣ ΘΑ ΕΙΧΕ 30 ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΗΜΕΡΟΜΗΣΘΙΑ?

ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ.

ΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ ΣΤΗ ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΟΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.

ΑΝ ΚΑΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΛΑΘΟΣ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΟΡΘΩΣΕ ΜΕ.

[doctor 3,146]

DOCTOR, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΣ ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ?

ΑΝ ΗΤΑΝ 6 ΩΡΕΣ * 5 ΗΜΕΡΕΣ ΘΑ ΕΙΧΕ 30 ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΗΜΕΡΟΜΗΣΘΙΑ?

ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ.

ΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ ΣΤΗ ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΟΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.

ΑΝ ΚΑΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΛΑΘΟΣ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΟΡΘΩΣΕ ΜΕ.

Λάθος διατύπωση, το ξαναγράφω:

Πενθήμερη απασχόληση, πέντε ώρες την ημέρα = 25,00 ασφαλιστικά ημερομίσθια.

Το * ήταν που μπέρδεψε τα πράγματα. Συγγνώμη.

doctor

[Guest kairatos]

ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΜΕ 5 ΩΡΕΣ ΑΠΑΣΧΟΛΙΣΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΣΕΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΔΙΚΑΙΟΥΤΕ ΤΟ ΜΗΝΑ ?

ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΜΕ 5 ΩΡΕΣ ΑΠΑΣΧΟΛΙΣΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΣΕΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΔΙΚΑΙΟΥΤΕ ΤΟ ΜΗΝΑ ?

Προσπαθω να στειλω καποιες σελιδες σχετικες και δεν μπορω . Θα προσπαθήσω αργοτερα

[Guest BARRACUDA]

DOCTOR, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΣ ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ?

ΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ ΣΤΗ ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΟΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.

ΑΝ ΚΑΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΛΑΘΟΣ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΟΡΘΩΣΕ ΜΕ.

Δεν είστε Λάθος .

Σε περίπτωση Μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης τα ένσημα - ασφαλιστικές ημέρες - είναι τόσες όσες και οι πραγματικές ημέρες εργασίας .

[Guest kairatos]

[quote name=

[Guest BARRACUDA]

Οχι παντα. Υπάρχουν προϋποθεσεις.

Αν εννοείτε το ελάχιστο - κατώτατο - ημερομίσθιο , ώς αμοιβή για την αναγνώριση του ασφαλίσημου ημερομισθίου , συμφωνώ μαζί σας ,

άν δεν εννοείτε αυτό , θα θέλατε να γίνετε πιο συγκεκριμένος ?

[doctor 3,146]

Το θέμα με την μερική απασχόληση και τις ημέρες ασφάλισης έχει συζητηθεί επανειλημμένα.

Λοιπόν το ξαναγράφω.

Αν κάποιος εργαζόμενος εργάζεται ΠΕΝΘΗΜΕΡΟ, 5 ΩΡΕΣ την ημέρα δικαιούται 25 ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΗΜΕΡΟΜΙΣΘΙΑ.

Είναι δυνατόν οι 5 ώρες απασχόλησης να υπολείπονται του ποσού της 1ης ασφαλιστικής κλάσης που αυτή την στιγμή είναι 9,73 ευρώ?

Μόνο αν οι αποδοχές αυτές υπολείπονταν της 1ης ασφαλιστικής κλάσης και ταυτόχρονα ήταν άνω της 1ης ειδικής, τότε και μόνον τότε θα διαιρούσαμε το σύνολο των μικτών αποδοχών του μήνα με το τεκμαρτό ημερομίσθιο της 1ης ασφαλιστικής κλάσης (9,73 ευρώ για το 2005) και το πηλίκο της διαίρεσης θα μας έδινε τα ασφαλιστικά ημερομίσθια του μήνα.

Αλλά στην προκειμένη περίπτωση οι αποδοχές των 5 ωρών πρέπει να είναι μεταξύ 7,07 (τεκμαρτό ημερομίσθιο της 1ης ειδικής ασφαλιστικής κλάσης) και 9,73 (τεκμαρτό ημερομίσθιο της 1ης ειδικής ασφαλιστικής κλάσης), αλλά δεν υπάρχει Σ.Σ.Ε. που να δίνει στο 5ωρο αποδοχές μεταξύ 7,07-9,73 ευρώ, διότι τότε το ωρομίσθιο θα έπρεπε να είναι το πολύ 1,93 (1,93*5=9,65). Δεν υπάρχει Σ.Σ.Ε. (ούτε φυσικά η Ε.Γ.Σ.Σ.Ε) που να δίνει 1,93 ωρομίσθιο, άρα ο μισθωτός αυτός δικαούται ξεκάθαρα 25 ασφαλιστικά ημερομίσθια.

Βάζω στοίχημα 1.000,00 ευρώ για τα παραπάνω!

doctor

Υ.Γ. Ο κ.Αντώνης μάλλον αναφέρεται στα υπ.αρ. Α34/608/3/30-9-1993 και Α34/606/7-9-1993, τα οποία έχω και εγώ και τα οποία είναι γραμμένα στο χέρι και δεν είναι εγκύκλιοι καν, αλλά απάντηση του Ι.Κ.Α. σε μια σχολή (σχετικά με την ασφάλιση των καθηγητών) και σε έναν ιδιώτη. Αυτά τα δύο έγγραφα ποτέ δεν υιοθέτησε επίσημα το Ι.Κ.Α. αλλά αποτελούν ΓΝΩΜΕΣ, και χέρι χέρι, και μέσω φαξ έγιναν καθεστώς από πολλούς ελεγκτές του Ι.Κ.Α.

Αυτά τα δύο έγγραφα λοιπόν τα οποία είναι πολυ κακογραμμένα και είναι πολύ δύσκολο να διαβαστούν, λένε εν τάχει τα εξής:

Το Ι.Κ.Α. την εφαρμογή του Άρθρου 18 παρ.2 του Κ.Α. (Εγκ.44/75 Ι.Κ.Α.), δηλαδή το αν κάποιος υπάλληλος εργάζεται όλες τις εργάσιμες ημέρες του μήνα θα λαμβάνει 25 ημερομίσθια, την περιορίζει μόνο στους μισθωτούς πλήρους απασχόλησης με τα δύο αυτά έγγραφα, ενώ για τους μερικώς απασχολούμενους μισθωτούς των οποίων ο ημερήσιος μισθός είναι μεγαλύτερος από το τεκμ.ημερομίσθιο της 1ης Ασφαλιστικής κλάσης, αναγνωρίζονται 25 ημέρες εργασίας εάν η επιχείρηση λειτουργεί όλες τις ημέρες της εβδομάδας και 21 ή 22 ημέρες εργασίας αν η επιχείρηση λειτουργεί πενθήμερο.

Αυτό όμως είναι ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΔΙΟΤΙ το Άρθρο 18 παρ. 2 του Κ.Α. του Ι.Κ.Α. ορίζει ρητά ότι ο ημερήσιος μισθός για τους απασχολούμενους ανελλιπώς με σύστημα 5νθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, ο οποίος θεωρείται ως βάση υπολογισμού των ημερών ασφάλισης, ισούται με το 1/25 του μηνιαίου μισθού ή το 1/6 των εβδομαδιαίων αποδοχών και ουδαμού αναφέρεται ότι η διάταξη αυτή ισχύει μόνο για τους μισθωτούς που παρέχουν τις υπηρεσίες τους όλες τις εργάσιμες ημέρες με σύστημα 6ήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, ενώ οι μισθωτοί που απασχολούνται ανελλιπώς με σύστημα 5νθήμερης εβδομαδιαίας, με ημερήσια αμοιβή μεγαλύτερη του Τ.Η. της 1ης Ασφαλιστικής Κλάσης αναγνωρίζουν 20 ή 21 ή 22 ημέρες εργασίας κατά μήνα.

ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟ. Πολλοί ελεγκτές διαγράφουν ημέρες και τις 25 τις κάνουν 21,22, διαπράττοντας αυθαιρεσία και παρανομία. Η μείωση των κατά μήνα ημερών εργασίας, κατ' εφαρμογή των δοθεισών οδηγιών, χωρίς αιτιολογημένη απόφαση του αρμοδίου οργάνου είναι ΠΑΡΑΝΟΜΗ, γιατί αποστερεί από τον εργαζόμενο του δικαιώματος άσκησης του ένδικου μέσου.

Σε τέτοια περίπτωση ο ασφαλισμένος μπορεί να απευθυνθεί στον Συνήγορο του Πολίτη και να προσφύγει στο Σ.τ.Ε. χωρίς να χρειάζεται να καταβάλλει έξοδα δικηγόρου.

Το μεγαλύτερο λάθος μας είναι ότι ως λογιστές ΥΠΟΚΥΠΤΟΥΜΕ σε αυτή την αυθαιρεσία και συνεργούμε και εμείς στο να χάνουν κάποιοι εργαζόμενοι 3-5 ένσημα τον μήνα, αν τα αναγάγουμε σε έτος ή σε έτη ίσως θα εκπλαγούμε.

Δεν μπορεί το Ι.Κ.Α. να στηρίζεται σε δύο άσημα και στερούμενα πάσης κυρότητος Έγγραφα. Πολλοί ελεγκτές το έχουν καταλάβει και ΔΕΝ αφαιρούν μέρες πλέον.

Ελπίζω να μπορέσει o gus να τα ανεβάσει αυτά τα έγγραφα, αν είναι αυτά, για να δείτε και σεις βάσει ποιων εγγράφων διαπράττει το Ι.Κ.Α. αυτή την παρανομία.

ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ:

Εμείς πρέπει να υπολογίζουμε 25 ασφαλιστικά ημερομίσθια σε περίπτωση που οι αποδοχές υπερβαίνουν το Τ.Η. της 1ης ασφαλιστικής κλάσης, και έπειτα το αν το Ι.Κ.Α. διαγράψει κάποιες ημέρες ή όχι είναι καθαρά ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ υπόθεση του ασφαλισμένου και του Ι.Κ.Α.

ΑΝ όμως εμείς τους υπολογίζουμε 20,21,22 τότε ο ασφαλισμένος μπορεί να στραφεί ΚΑΙ εναντίον μας. Προσέξτε το τελευταίο για να μην βρεθείτε κάποια ημέρα απολογούμενοι και το κυριώτερο έκθετοι νομικά γιατί τα δύο έγγραφα του Ι.Κ.Α. δεν έχουν καμία νομική ισχύ στο δικαστήριο, διότι είναι ΠΑΡΑΝΟΜΑ!!!

Κρατήστε αυτή την δημοσίευση όσοι διαφωνείτε, κρατήστε την κάπου στο γραφείο σας ή στον υπολογιστή σας, μια μέρα θα με θυμηθείτε.

doctor

[POPPY. 6]

ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

Υπό Γ. ΨΗΛΟΥ

Το παρόν θέμα μας είχε απασχολήσει και στο παρελθόν.(παρ. 1) Έκτοτε ψηφίσθηκαν διάφοροι ειδικοί νόμοι, οι οποίοι αναφέρονται κατωτέρω και οι οποίοι θεσμοθέτησαν γιά πρώτη φορά το νομικό πλαίσιο στο οποίο εδράζεται ο θεσμός αυτός. Συγκεκριμένα, με τον Ν. 1892/90 (ΔΕΝ 1990 σελ. 876), ο νομοθέτης καθιέρωσε τη μερική απασχόληση ως θεσμό του εργατικού δικαίου (άρθρο 38)(παρ. 2) και το υποχρεωτικό της ασφαλίσεως των ούτως εργαζομένων (άρθρο 39). Ως προς το ΙΚΑ και ΙΚΑ-ΤΕΑΜ η τελευταία αυτή διάταξη έχει καθαρά επιβεβαιωτικό χαρακτήρα.(παρ. 3) Για τα λοιπά Ταμεία, ίσως η διάταξη να αποτελεί αφετηρία προς ασφάλιση.

Κυρίαρχο στοιχείο στο όλο θέμα συνιστά ο τρόπος συστάσεως της συμβάσεως εργασίας μερικής απασχολήσεως και η προκύπτουσα εξ αυτής έννοια του όρου.

Το άρθρο 38, λοιπόν, του Ν. 1892/ 90, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 του Ν. 2639/98 (ΔΕΝ 1998 σελ. 1174), ορίζει ότι:

<<Κατά τη σύσταση της σύμβασης εργασίας ή κατά τη διάρκειά της ο εργοδότης και ο μισθωτός μπορεί με έγγραφη ατομική σύμβαση να συμφωνήσουν,(παρ. 4) για ορισμένο ή αόριστο χρόνο, ημερήσια ή εβδομαδιαία ή δεκαπενθήμερη ή μηνιαία εργασία, η οποία θα είναι μικρότερης διάρκειας από την κανονική (μερική απασχόληση).

Η συμφωνία, εφ' όσον μέσα σε δεκαπέντε (15) ημέρες από την κατάρτισή της δεν γνωστοποιηθεί στην οικεία Επιθεώρηση Εργασίας, τεκμαίρεται ότι καλύπτει σχέση εργασίας με πλήρη απασχόληση>>.

Επομένως, μερική είναι η απασχόληση που υπολείπεται σε διάρκεια έναντι της κανονικής. Ωστόσο, η διάρκεια της <<κανονικής>> εργασίας διαφέρει από κατηγορία σε κατηγορία εργαζομένων με βάση τους Νόμους, Κανονισμούς Εργασίας, ΣΣΕ κλπ. που ισχύουν κατά περίπτωση (εκπαιδευτικοί, προσωπικό ΑΕ κλπ.).

Για όσες συμφωνίες μερικής απασχολήσεως είχαν συναφθεί πριν από τη δημοσίευση του Ν. 2639/98 (2.9.98), ο νομοθέτης παρέσχε προθεσμία στον εργοδότη εννέα μηνών από την ως άνω ημερομηνία να αναγγείλει στην οικεία Επιθεώρηση Εργασίας τις συναφθείσες συμφωνίες, άλλως, κατά πλάσμα του νόμου <<...η σχετική σύμβαση καλύπτει σχέση εργασίας με πλήρη απασχόληση>> (άρθρο 2 παράγρ. 16).

Τα ως άνω εφαρμόζονται και στο Δημόσιο και ΝΠΔΔ που προσλαμβάνουν πρόσωπα με σχέση εξηρτημένης εργασίας, καθώς και στους Οργανισμούς και τους φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Ως προς την ασφάλιση, το άρθρο 39 του Ν. 2892/90 ορίζει τα εξής:

<<Η υποχρεωτική ασφάλιση των μερικώς απασχολουμένων, στους οικείους Οργανισμούς κύριας και επικουρικής ασφάλισης, καθώς και στον ΟΑΕΔ και τον ΟΕΚ χωρεί με βάση τις ισχύουσες διατάξεις>> (παράγρ. 1).

Από την άλλη πλευρά, σε ό,τι αφορά στο ΙΚΑ, η ασφάλιση παντός απασχολουμένου μισθωτού ρυθμίζεται από τον ΑΝ 1846/51 άρθρο 2 παράγρ. 1, όπου ορίζεται ότι στην υποχρεωτική και αυτοδίκαιη ασφάλιση υπάγονται τα πρόσωπα που <<...παρέχουν κατά κύριο επάγγελμα εξηρτημένη εργασία έναντι αμοιβής...>>. Περαιτέρω, η αυτή διάταξη, όπως αντικαταστάθηκε με τον Ν. 4476/65 άρθρο 2 παράγρ. 1, διαλαμβάνει ότι <<η έννοια του κυρίου επαγγέλματος δεν αποκλείει την ασφάλιση προσώπων με μειωμένη απασχόληση...>>.

Καθίσταται φανερό, λοιπόν, με όρους αδιαφιλονικήτου εννοίας, ότι οι μερικώς απασχολούμενοι υπάγονται στην ασφάλιση του ΙΚΑ αδιαφόρως, όπως θα αποδειχθεί κατωτέρω, της διαρκείας της καθ' ημέραν εργασίας.

Το ερώτημα, όμως, που ανακύπτει και έδωσε την αφορμή για το παρόν σημείωμα είναι: Πόσες Ημέρες Εργασίας (Η.Ε.) αναγνωρίζονται στην ασφάλιση του Ιδρύματος κατά μισθολογική περίοδο;

Στο θέμα αυτό ο Κανονισμός Ασφαλίσεως του ΙΚΑ (ΚΑ-ΙΚΑ) είναι σαφής ως προς τους έχοντες πλήρη απασχόληση. Το άρθρο 18 αυτού ορίζει ως εξής την εξεύρεση των Η.Ε. στην ασφάλιση:

• 1. Εάν για την παροχή εργασίας συμφωνήθηκε η καταβολή μηνιαίου μισθού, αναγνωρίζονται 25 Η.Ε. στην ασφάλιση.

Εάν ο ασφαλισμένος δεν απασχολήθηκε όλο το μήνα, και για τις ημέρες που δεν απασχολήθηκε δεν εδικαιούτο αποδοχές, ο αριθμός 25 μειώνεται κατά τον αριθμό των ημερών για τις οποίες δεν έλαβε μισθό.

Μάλιστα, προς επίρρωση της τάσεως του Κανονιστικού νομοθέτη για τη σύνδεση των 25 Η.Ε. με το μηνιαίο μισθό, στο τέλος της παραγρ. 1 του άρθρου 18 ο Κανονισμός διαλαμβάνει τα εξής:

<<Εάν όμως στην ανωτέρω περίπτωση ο ασφαλισμένος, ως εκ των ειδικών συνθηκών του επαγγγέλματός του, απασχολείται συνήθως επί τινας μόνον ημέρας του μηνός, κατά τις υπόλοιπες όμως τελεί ωσαύτως στη διάθεση του εργοδότου του, ο ημερήσιος μισθός αυτού (ήτοι οι Η.Ε. στην ασφάλιση) εξευρίσκεται διαιρουμένου του μηνιαίου μισθού με το 25>>.

Τέτοιες περιπτώσεις δυνατόν να απαντώνται σε πρόσωπα που προσλαμβάνονται ως εφεδρικοί μισθωτοί για να καλύψουν ενδεχόμενα κενά εργασίας από έκτακτη απουσία άλλων μισθωτών, σε εκπαιδευτικούς που ίσως μία ημέρα κατά το εβδομαδιαίο πρόγραμμα διδασκαλίας δεν έχουν παράδοση κλπ.

• 2. Εάν για την παροχή της εργασίας συμφωνήθηκε η καταβολή αποδοχών κατά ημέρα εργασίας (ημερομίσθιο) ή κατά εβδομάδα, δεκαήμερο, εικοσαήμερο κλπ., στην ασφάλιση αναγνωρίζονται τόσες Η.Ε., όσες ημέρες παρασχέθηκε εργασία ή όσες ημέρες ο μισθωτός δικαιούται αποδοχές.

Για πρόσωπα που εργάζονται με σύστημα 5νθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας και απασχολούνται ανελλιπώς κατά τη διάρκεια του μηνός ή εβδομάδος, αναγνωρίζονται 25 ή 6 Η.Ε. αντίστοιχα. Στις περιπτώσεις αυτές, εάν δεν παρασχέθηκε εργασία καθ' όλη τη διάρκεια του μηνός ή της εβδομάδος, λόγω ενδιαμέσου προσλήψεως ή απολύσεως ή εξ άλλου λόγου, οπότε οφείλονται λιγότερες αποδοχές κατά τις περιπτώσεις 1 και 2 ανωτέρω, οι πραγματικές ημέρες εργασίας αυξάνονται, αποκλειστικά μόνο για την ασφάλιση, κατά μία Η.Ε. για κάθε εβδομάδα μη πλήρους απασχολήσεως εφ' όσον εντός αυτής πραγματοποιήθηκαν τουλάχιστον τρία (3) ημερομίσθια.

Παράδειγμα: Έστω ότι ο μισθωτός προσελήφθη ενδιαμέσως της εβδομάδος, φερ' ειπείν ημέρα Τετάρτη, και εργάσθηκε μέχρι και την Παρασκευή, ημέρες τρείς (3). Γιά την εβδομάδα αυτή αναγνωρίζονται τέσσερις Η.Ε., με βάση τις αποδοχές των τριών ημερών εργασίας, αδιαφόρως τρόπου αμοιβής (με μηνιαίο μισθό ή ημερομίσθιο).

Το αυτό συμβαίνει και εάν η απόλυση συντελείται ενδιαμέσως της εβδομάδος. Γιά τους οικοδόμους, η προσαύξηση της μιάς ημέρας υπολογίζεται άλλως, απ' ευθείας από τις υπηρεσίες του ΙΚΑ.

• 3. Για τη μερική απασχόληση, υπήρξαν δύο αλληλοδιάδοχες ρυθμίσεις, από τις οποίες η δεύτερη χρονικώς είναι επικρατέστερη της πρώτης.

Για την πλήρη κατανόηση του θέματος, το οποίο καταπονεί αρκούντως εργοδότες - ασφαλιζομένους αφ' ενός και Υπηρεσίες του ΙΚΑ αφ' ετέρου, κρίνουμε σκόπιμο να παραθέσουμε τις ρυθμίσεις αμφοτέρων των διατάξεων γιά να καταδειχθεί η τελικώς, κατά την άποψή μας, ισχύουσα. Σε κάθε περίπτωση οι σχετικές ρυθμίσεις αναφέρονται σε έγγραφη σύμβαση μερικής απασχολήσεως και προκειμένου για συμβάσεις που ήταν σε ισχύ κατά τη δημοσίευση του Ν. 2639/98 (2.9.98) ή συνήφθησαν έκτοτε, εφ' όσον αρμοδίως και εγκαίρως γνωστοποιήθηκαν στην οικεία Επιθεώρηση Εργασίας.

• α) Η πρώτη αντιμετώπιση επιτεύχθηκε με την παράγρ. 3 του άρθρου 18 του ΚΑ-ΙΚΑ. Η διάταξη αυτή διέκρινε, εμμέσως πλην σαφώς, τη μερική απασχόληση:

- Στην παροχή εργασίας καθ' ημέραν μικρότερης του 1/2 του νομίμου ωραρίου της πλήρους απασχολήσεως και

- Στην παροχή μειωμένης εργασίας καθ' ημέραν, που υπερέβαινε το 1/2 του νομίμου ωραρίου της πλήρους απασχολήσεως.

Στην πρώτη περίπτωση, με μικρότερη απασχόληση του 1/2 του νομίμου ωραρίου, οριζόταν ότι όταν ο εξευρισκόμενος <<ημερήσιος μισθός>>, δηλαδή το 1/25 επί αμειβομένου με μηνιαίο μισθό ή το 1/6 επί εβδομαδιαίου τοιούτου, υπολειπόταν του Τεκμαρτού Ημερομισθίου (Τ.Η.) της εκάστοτε ισχύουσας 1ης ασφαλιστικής κλάσεως του ΙΚΑ, οι Η.Ε. στην ασφάλιση κατά μήνα εξευρίσκονταν δια της διαιρέσεως του συνόλου των μηνιαίων αποδοχών διά του Τ.Η. της 1ης ασφαλιστικής κλάσεως. Το τυχόν προκύπτον από τη διαίρεση κλάσμα εθεωρείτο πλήρης Η.Ε.

Κατ' αντιδιαστολήν των ανωτέρω, όταν η καθ' ημέραν απασχόληση υπερέβαινε το 1/2 του νομίμου ωραρίου πλήρους απασχολήσεως, που ίσχυε σε κάθε κατηγορία εργαζομένων, εφαρμόζονταν, αντί των αμέσως ανωτέρω, οι ρυθμίσεις των περιπτώσεων 1 και 2 ανωτέρω, ωσάν να επρόκειτο για μισθωτό πλήρους απασχολήσεως.

• β) Μετά τον Ν. 1892/90 οι ως άνω ρυθμίσεις, έχουμε τη γνώμη ότι έπαυσαν να ισχύουν. Το άρθρο 39 αυτού, τιτλοφορούμενο <<Κοινωνική ασφάλιση μερικώς απασχολουμένων>>, ενώ στην παράγρ. 1 καθιστά υποχρεωτική την ασφάλιση τούτων, όπως ήδη σημειώσαμε, στις παραγρ. 2-5 και 7 ρυθμίζει το αντίστοιχο θέμα ως ακολούθως:

Πρώτον. Στην παράγρ. 2 διαλαμβάνει ότι:

<<2. Κατ' εξαίρεση, στην ασφάλιση του μερικώς απασχολούμενου, ανεξαρτήτως του εάν αμείβεται με μισθό ή ημερομίσθιο, αναγνωρίζονται όλες οι ημέρες εργασίας που πραγματοποιεί σε κάθε μισθολογική περίοδο, εφαρμοζομένων αναλόγως και των διατάξεων για την αναγνώριση περισσοτέρων ημερών εργασίας επί πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας>>.

Δεύτερον. Ως προς τις εισφορές, καθορίζει ότι αυτές υπολογίζονται στις καταβαλλόμενες αποδοχές, σε καμμια όμως περίπτωση για τον υπολογισμό τούτων για κάθε Η.Ε. που αναγνωρίζεται στην ασφάλιση δεν μπορούν να ληφθούν υπ' όψη αποδοχές μικρότερες των αντιστοιχουσών στο εκάστοτε Τ.Η. της ειδικής 1ης ασφαλιστικής κλάσεως, την οποία καθιέρωσε η παράγρ. 3 του αυτού άρθρου και νόμου και το οποίο γιά το έτος 2001 ορίσθηκε σε 2.050 δρχ. (βλ. ΔΕΝ 2001 σελ. 311).

Τρίτον. Οι περί πολλαπλής ασφαλίσεως διατάξεις εφαρμόζονται και στους μερικώς απασχολουμένους.

Τέταρτον. Πάντα τα ανωτέρω, ορίζει η παράγρ. 7 του αυτού άρθρου, δεν εφαρμόζονται για τους μερικώς απασχολουμένους:

- Κατ' οίκον του εργοδότη.

- Για τους συγγενείς του εργοδότη που ασφαλίζονται στην ατομική επιχείρησή του.

Για όλους αυτούς ισχύουν οι κείμενες περί ασφαλίσεως για πλήρη απασχόληση διατάξεις.

Επί πλέον έχει κριθεί ότι δεν εντάσσονται στη μειωμένη απασχόληση και οι αμειβόμενοι με κυμαινόμενες αποδοχές, (σερβιτόροι, κουρείς, οδηγοί ταξί, πλασιέ κλπ.) τους οποίους το ΔΣ του ΙΚΑ κατ' έτος κατατάσσει σε ασφαλιστικές κλάσεις, επί του 25πλασίου του Τ.Η. της οποίας υπολογίζονται οι εισφορές (ΚΑ-ΙΚΑ αρθρ. 18 παράγρ. 4).

4. Τα συμπεράσματα που αναδύονται από τα εκτεθέντα είναι τα ακόλουθα:

Α. Με την επιφύλαξη των αμέσως ανωτέρω εξαιρέσεων, στον ασφαλισμένο που εργάζεται με έγγραφη σύμβαση μερικής απασχολήσεως αναγνωρίζονται στην ασφάλιση τόσες Η.Ε. κατά μισθολογική περίοδο, όσες οι ημέρες πραγματικής απασχολήσεως, αδιαφόρως της διάρκειας της καθ' ημέραν εργασίας.

Γι' αυτούς που διέπονται από σύστημα πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, αναγνωρίζεται στην ασφάλιση και η ημέρα του Σαββάτου, υπό τους όρους και προϋποθέσεις που αναλύονται ανωτέρω στο σημείο 2.

Β. Οι εισφορές υπολογίζονται στο σύνολο των αποδοχών που καταβάλλονται. Όταν όμως η ημερήσια αμοιβή, δηλαδή το πηλίκον της διαιρέσεως του συνόλου των αποδοχών της μισθολογικής περιόδου (π.χ. μηνός) δια του αριθμού των Η.Ε. στην ασφάλιση (πραγματικών συν την ημέρα του Σαββάτου γι' αυτούς που έχουν 5θήμερη εβδομαδιαία εργασία) υπολείπεται του Τ.Η. της ειδικής 1ης ασφαλιστικής κλάσεως (για το έτος 2001 δρχ. 2.050), οι εισφορές ασφαλίσεως υπολογίζονται στο πολλαπλάσιο του ημερήσιου αυτού ποσού επί τις Η.Ε. που αναγνωρίζονται στην ασφάλιση. Εκ του υπολογισμού αυτού, χρησιμεύοντος μόνον για την ασφάλιση, δεν οφείλονται διαφορές αποδοχών στον εργαζόμενο.

Γ. Μετά την ισχύ του άρθρου 39 του Ν. 1892/90 θεωρείται κατηργημένη, κατά την άποψή μας, η προαναφερθείσα παράγρ. 3 του άρθρου 18 του ΚΑ-ΙΚΑ, που ρύθμιζε άλλως τα της εξευρέσεως των Η.Ε. στην ασφάλιση των μερικώς απασχολουμένων.

Παραδόξως, οι Υπηρεσίες των Υποκ/των του ΙΚΑ, παρά τους ανωτέρω σαφείς και αδιαφιλονικήτου εννοίας ορισμούς και χωρίς την επίκληση κάποιου άλλου κανόνα δικαίου, δεν αναγνωρίζουν στον μερικώς απασχολούμενο περισσότερες από 21-22 Η.Ε. το μήνα, καίτοι διαπιστώνουν απασχόληση όλες τις εργάσιμες ημέρες του μηνός. Τούτο το πράττουν ακόμη και όταν η μερική απασχόληση υπολείπεται της πλήρους κατά μία μόνον ώρα εργασίας ημερησίως. Πολλές φορές μάλιστα, προβαίνουν και σε διαγραφές των περισσότερων Η.Ε. που αναγνωρίζει ο εργοδότης.

Οι πράξεις και ενέργειες αυτές των οργάνων ασφαλίσεως εφ' όσον φέρουν τον τύπο της έγγραφης αποφάσεως, μπορούν να προσβληθούν από τους θιγόμενους ασφαλισμένους ενώπιον των οικείων ΤΔΕ των Υποκ/των.

Ως κατακλείδα αξίζει να σημειώσουμε ότι οι ως άνω ρυθμίσεις δεν προσπορίζουν στους μερικώς απασχολούμενους οφέλη πλείονα εκείνων που αντιστοιχούν στα πραγματικά περιστατικά της απασχολήσεώς τους. Τουναντίον η ασφάλισή τους σε χαμηλό σχετικά ύψος αποδοχών τους οδηγεί σε μικρότερη προστασία έναντι εκείνων των ασφαλισμένων του ΙΚΑ που έχουν πλήρη απασχόληση (βλ. Ν. 1892/90 αρθρ. 39 παράγρ. 6 και ΠΔ 508/91 ΔΕΝ 1991 σελ. 87). Περί αυτών όμως σε άλλο σημείωμά μας.

(παρ. 1) Βλ. Γ. Ψηλού: Μερική απασχόληση και ασφάλιση, ΔΕΝ 1988 σελ. 161, όπου και παραπομπές στη θεωρία.

(παρ. 2) Μέχρι τότε το εργατικό δίκαιο των μερικώς απασχολουμένων είχε διαπλασθεί νομολογιακώς.

(παρ. 3) Για την κοινωνική ασφάλιση ίσχυε και ισχύει το ΝΔ 4476/65 άρθρο 2 παράγρ. 1.

(παρ. 4) Η έγγραφη κατάρτιση είχε καθιερωθεί και πριν από τους νόμους αυτούς από τη νομολογία (ΑΠ 116/90 ΔΕΝ 1991 σελ. 275, ΑΠ 316/93 - ΔΕΝ 1993 σελ. 987. Βλ. σχετ. Αλληλ. ΔΕΝ 1996 σελ. 384).

[doctor 3,146]

ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

Υπό Γ. ΨΗΛΟΥ

Παραδόξως, οι Υπηρεσίες των Υποκ/των του ΙΚΑ, παρά τους ανωτέρω σαφείς και αδιαφιλονικήτου εννοίας ορισμούς και χωρίς την επίκληση κάποιου άλλου κανόνα δικαίου, δεν αναγνωρίζουν στον μερικώς απασχολούμενο περισσότερες από 21-22 Η.Ε. το μήνα, καίτοι διαπιστώνουν απασχόληση όλες τις εργάσιμες ημέρες του μηνός. Τούτο το πράττουν ακόμη και όταν η μερική απασχόληση υπολείπεται της πλήρους κατά μία μόνον ώρα εργασίας ημερησίως. Πολλές φορές μάλιστα, προβαίνουν και σε διαγραφές των περισσότερων Η.Ε. που αναγνωρίζει ο εργοδότης.

Οι πράξεις και ενέργειες αυτές των οργάνων ασφαλίσεως εφ' όσον φέρουν τον τύπο της έγγραφης αποφάσεως, μπορούν να προσβληθούν από τους θιγόμενους ασφαλισμένους ενώπιον των οικείων ΤΔΕ των Υποκ/των.

Σε όσα σεμινάρια εργατικής-ασφαλιστικής νομοθεσίας έχω βρεθεί όλοι οι εισηγητές λένε τα παραπάνω, όλοι οι εργατολόγοι γράφουν τα παραπάνω, δεν καταλαβαίνω πως σε πολλούς συναδέλφους έχει γίνει αξίωμα η παρανομία του Ι.Κ.Α.

Πολλοί συνάδελφοι μάλιστα το έχουν ως δεδομένο και αν τους πεις κάτι, γελάνε και λένε ότι κάνεις λάθος κλπ.

Μπράβο στον/στην συνάδελφο POPPY για την πάρα πολύ ενδιαφέρουσα δημοσίευση της μελέτης του κ. Γ.ΨΗΛΟΥ.

doctor

[giorgos 1]

Από άρθρο του κ. Π.Ραπανάκη δημοσιευμένο στο acc 303/41 :

«….Στους εργαζόμενους που απασχολούνται για χρονικό διάστημα μικρότερο του νομίμου ωραρίου και αμείβονται με ημερήσιο μισθό που δεν ξεπερνά το τεκμαρτό ημερομίσθιο , όπως αυτό προσδιορίζεται με βάση την 1η Ειδική Ασφαλιστική Κλάση , τους αναγνωρίζονται ως ημέρες ασφάλισης στο Ι.Κ.Α. όλες οι μέρες στις οποίες απασχολούνται .»

Όσοι από τους παραπάνω απασχολούνται με το σύστημα της 5νθήμερης εβδομαδιαία :

«….. Για τους μερικώς απασχολούμενους κατά 3 μέρες την εβδομάδα και πάνω , αναγνωρίζονται ως ημέρα ασφάλισης 1 ημέρα επιπλέον των πραγματικών εργασίμων ημερών μέσα στο διάστημα της μιας εβδομάδας , υπό την προϋπόθεση ότι απασχολούνται επί 8ωρο ημερησίως , ενώ αντίθετα στους μερικώς απασχολούμενους μέχρι 2 ημέρες την εβδομάδα αναγνωρίζονται ως ημέρες ασφάλισης τόσες ημέρες όσες πραγματικά απασχολούνται»

«…Όσοι μισθωτοί απασχολούνται με ημερομίσθιο ίσο ή μεγαλύτερο της 1ης Ασφαλιστικής Κλάσης , για κάθε ημέρα απασχόλησης δικαιούνται και 1 μέρα ασφάλισης»

[doctor 3,146]

«….Στους εργαζόμενους που απασχολούνται για χρονικό διάστημα μικρότερο του νομίμου ωραρίου και αμείβονται με ημερήσιο μισθό που δεν ξεπερνά το τεκμαρτό ημερομίσθιο , όπως αυτό προσδιορίζεται με βάση την 1η Ειδική Ασφαλιστική Κλάση , τους αναγνωρίζονται ως ημέρες ασφάλισης στο Ι.Κ.Α. όλες οι μέρες στις οποίες απασχολούνται .»

Σωστά, άρα 25 τον μήνα αν είναι υπάλληλοι και 24-27 αν είναι ημερομίσθιοι με τις εισφορές επί του 25πλασίου αν είναι υπάλληλοι ή του 24-27πλασίου αν είναι ημερομίσθιοι του τ.η. της 1ης ειδικής ασφαλιστικής κλάσης. Αυτό αποδεικνύεται με την επόμενη παραπομπή του Γιώργου που ακολουθεί:

Όσοι από τους παραπάνω απασχολούνται με το σύστημα της 5νθήμερης εβδομαδιαία :

«….. Για τους μερικώς απασχολούμενους κατά 3 μέρες την εβδομάδα και πάνω , αναγνωρίζονται ως ημέρα ασφάλισης 1 ημέρα επιπλέον των πραγματικών εργασίμων ημερών μέσα στο διάστημα της μιας εβδομάδας , υπό την προϋπόθεση ότι απασχολούνται επί 8ωρο ημερησίως , ενώ αντίθετα στους μερικώς απασχολούμενους μέχρι 2 ημέρες την εβδομάδα αναγνωρίζονται ως ημέρες ασφάλισης τόσες ημέρες όσες πραγματικά απασχολούνται»

Σωστό, αυτό ισχύει για όλους, και για τους μερικώς και για τους πλήρως απασχολούμενους.

«…Όσοι μισθωτοί απασχολούνται με ημερομίσθιο ίσο ή μεγαλύτερο της 1ης Ασφαλιστικής Κλάσης , για κάθε ημέρα απασχόλησης δικαιούνται και 1 μέρα ασφάλισης»

Σε καθεστώς πενθημέρου, συν την ημέρα του Σαββάτου όπως αναγράφεται στην παραπάνω παραπομπή του Γιώργου. Αν το παραπάνω εκληφθεί ως πάτημα για να υπολογίζει κάποιος 20,21,22, τότε ΔΕΝ λαμβάνει υπόψιν την συν μία επιπλέον ημέρα που αναγράφεται πριν.

[gus 743]

Τα αρχεία του Καιρατου για την Ημιαπασχόληση

Τα αρχεία του Καιρατου για την Ημιαπασχόληση

imiapasxolisi.zip

[CEL 890]

Δόκτορ ξαναδιαβασε τις παραπομπές που έκανες ,

Στην δευτερη παραθεση λέει "υπό την προϋπόθεση ότι απασχολούνται επί 8ωρο ημερησίως"

Δεν έχω διαβάσει το περιοδικό για να έχω άποψη αλλά μου θυμίζει την εγκ.95/92 (ΙΚΑ)

ΘΕΜΑ: Υπολογισμός ημερών ασφάλισης των μερικών απασχολουμένων.

Από τη διάταξη αυτή δεν προκύπτει κανένας χρονικός περιορισμός. Κατά συνέπεια όλοι οι απασχολούμενοι για χρόνο μικρότερο του νομίμου ωραρίου και αμειβόμενοι με ημερήσιο μισθό μέχρι την 1 η ειδική ασφαλιστική κλάση, θα αναγνωρίζουν στην ασφάλιση όλες τις ημέρες που απασχολούνται.

Στα άτομα που καταλαμβάνονται από τη διάταξη αυτή θα έχουν ανάλογη εφαρμογή και οι διατάξεις για την αναγνώριση στην ασφάλιση περισσοτέρων ημερών εργασίας για όσους απασχολούνται με το σύστημα της πενθήμερης εβδομάδας. Δηλαδή οι μερικώς απασχολούμενοι για τρεις ημέρες την εβδομάδα και πάνω θα αναγνωρίζουν στην ασφάλιση μία ημέρα επί πλέον, ενώ αντίθετα αυτοί που θα απασχολούνται μέχρι 2 ημέρες την εβδομάδα θα αναγνωρίζουν στην ασφάλιση όσες πραγματικά ημέρες απασχολούνται.

Είναι γεγονός όμως ότι το ΙΚΑ ακολουθεί άλλη πρακτική . Αυτό νομίζω δεν το αμφισβητεί κανείς .

Αρα αν απαντησουμε σε κάποιον ότι είναι 25 οι ημέρες ασφάλισης κάνουμε λάθος , γιατί δεν τον ενημερώνουμε για την (λάθος κατα την άποψη μου) πρακτική του ΙΚΑ .

Και δεν είναι μόνο αυτή η αυθαιρεσία του ΙΚΑ . Στην περίπτωση της αδείας ανευ αποδοχών δεν αυθαιρετει το ΙΚΑ ? Ασχετα δλδ τι πιστευει ο καθενας πως είναι σωστό , νομίζω ότι δεν πρέπει να δίνουμε μονο την μια πλευρα του θέματος . Και αυτό το ερωτημα εχει τεθει μονο τον τελευταίο μηνα 10 φορες .

Επισης επειδή λες για ευθυνες όταμ βάλουμε 21 ή 22 ένσημα . Αν εχει κανει κάποιος λάθος τι θα του ζητησουν μετα , ένσημα επι ποιων αποδοχών ?

[Lucky_Luke 445]

Επισης επειδή λες για ευθυνες όταν βάλουμε 21 ή 22 ένσημα . Αν εχει κανει κάποιος λάθος τι θα του ζητησουν μετα , ένσημα επι ποιων αποδοχών ?

Για την τελευταίο ερώτημα μόνο να σχολιάσω ότι, κατά τη γνώμη μου, με τον τρόπο που τίθεται, είναι ολίγον παραπλανητικό. Οι αποδοχές είναι σταθερές και δεδομένες. Οι ημέρες ασφάλισης που αναλογούν σε αυτές είναι το ζητούμενο, και όχι οι αποδοχές.

Και βέβαια συμφωνώ απόλυτα με τον τρόπο που βλέπει ο doctor τα πράματα. Καλύτερα να προχωράμε με το γενικό κανόνα της ασφάλισης, 3 ημ > 2 ημ, σύμφωνα και με όσα παρατίθενται σε προηγούμενα ποστ, και ας αφήσουμε την ευθύνη στο ΙΚΑ να κόβει τα ένσημα. Ας μην είμαστε εμείς αυτοί που θα αφαιρέσουν ένσημα από τους εργαζόμενους, δημιουργώντας τετελεσμένο.

[doctor 3,146]

Σύμφωνα με το Άρθρο 2 παρ.14 του Ν.2639/98, εφαρμόζονται για τους μερικώς απασχολούμενους όλες οι διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας.

Τώρα πως τα κατάφερε το Ι.Κ.Α. και αμφισβητεί αυτή την διάταξη εφαρμόζοντας άλλα για τους πλήρως απασχολούμενους και άλλα για τους μερικώς απασχολούμενους είναι μια άλλη ιστορία.

Το θέμα έχει ξανασυζητηθεί στο φόρουμ, υπάρχουν και εδώ, όπως και παντού, δύο απόψεις, οι κύριοι συνάδελφοι τις διαβάζουν και πράττουν αναλόγως.

Τώρα ας μου απαντήσει κάποιος πως γίνεται:

ένας ασφαλισμένος με πλήρες ωράριο

και ένας ασφαλισμένος με μειωμένο ωράριο

1) να εργάζονται και οι δύο όλες τις εργάσιμες του μήνα

2) να ισχύει και για τους δύο το συν 1 ασφαλιστικό ημερομίσθιο για εργασία 3,4 και 5 ημερών.

και παρ' όλα αυτά ο ένας να αναγνωρίζει στο Ι.Κ.Α. 25 ασφαλιστικά ημερομίσθια

και ο άλλος μόνο 20,21 ή 22.

Στην περίπτωση αυτή έχουμε σύγκρουση ενός νόμου (Ν.2639/98) και κάποιων εγκυκλίων του Ι.Κ.Α. , και σε τέτοια περίπτωση υπερισχύει ο Νόμος ως γνωστόν.

doctor

[ISIDORA 389]

Σύμφωνα με το Άρθρο 2 παρ.14 του Ν.2639/98, εφαρμόζονται για τους μερικώς απασχολούμενους όλες οι διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας.

Τώρα πως τα κατάφερε το Ι.Κ.Α. και αμφισβητεί αυτή την διάταξη εφαρμόζοντας άλλα για τους πλήρως απασχολούμενους και άλλα για τους μερικώς απασχολούμενους είναι μια άλλη ιστορία.

Το θέμα έχει ξανασυζητηθεί στο φόρουμ, υπάρχουν και εδώ, όπως και παντού, δύο απόψεις, οι κύριοι συνάδελφοι τις διαβάζουν και πράττουν αναλόγως.

Τώρα ας μου απαντήσει κάποιος πως γίνεται:

ένας ασφαλισμένος με πλήρες ωράριο

και ένας ασφαλισμένος με μειωμένο ωράριο

1) να εργάζονται και οι δύο όλες τις εργάσιμες του μήνα

2) να ισχύει και για τους δύο το συν 1 ασφαλιστικό ημερομίσθιο για εργασία 3,4 και 5 ημερών.

και παρ' όλα αυτά ο ένας να αναγνωρίζει στο Ι.Κ.Α. 25 ασφαλιστικά ημερομίσθια

και ο άλλος μόνο 20,21 ή 22.

Στην περίπτωση αυτή έχουμε σύγκρουση ενός νόμου (Ν.2639/98) και κάποιων εγκυκλίων του Ι.Κ.Α. , και σε τέτοια περίπτωση υπερισχύει ο Νόμος ως γνωστόν.

doctor

Με αφορμη τη συζητηση, (συμφωνω με τις αποψεις του doctor), να προκαλεσει ο doctor ή καποιος αλλος ερωτημα στη Διοικηση του ΙΚΑ ωστε να δοθει καποια απαντηση, που φανταζομαι οτι θα λαβει υποψη τις διαταξεις του Ν 2639/98, επειδη οι εγκυκλιοι που εχουν εκδοθει ειναι νομιζω παλαιοτερες του συγκεκριμενου νομου.

Κανω την προταση επειδη εγω, για προσωπικους λογους, κωλυομαι να το υποβαλω.

[ΑΛΕΚΟΣ 307]

doctor, O giorgos έγραψε:

Όσοι από τους παραπάνω απασχολούνται με το σύστημα της 5νθήμερης εβδομαδιαία :

«….. Για τους μερικώς απασχολούμενους κατά 3 μέρες την εβδομάδα και πάνω , αναγνωρίζονται ως ημέρα ασφάλισης 1 ημέρα επιπλέον των πραγματικών εργασίμων ημερών μέσα στο διάστημα της μιας εβδομάδας , υπό την προϋπόθεση ότι απασχολούνται επί 8ωρο ημερησίως , ενώ αντίθετα στους μερικώς απασχολούμενους μέχρι 2 ημέρες την εβδομάδα αναγνωρίζονται ως ημέρες ασφάλισης τόσες ημέρες όσες πραγματικά απασχολούνται»

... και είπες:

Σωστά, άρα 25 τον μήνα αν είναι υπάλληλοι και 24-27 αν είναι ημερομίσθιοι με τις εισφορές επί του 25πλασίου αν είναι υπάλληλοι ή του 24-27πλασίου αν είναι ημερομίσθιοι του τ.η. της 1ης ειδικής ασφαλιστικής κλάσης. Αυτό αποδεικνύεται με την επόμενη παραπομπή του Γιώργου που ακολουθεί:

Σωστό, αυτό ισχύει για όλους, και για τους μερικώς και για τους πλήρως απασχολούμενους.

Σε καθεστώς πενθημέρου, συν την ημέρα του Σαββάτου όπως αναγράφεται στην παραπάνω παραπομπή του Γιώργου. Αν το παραπάνω εκληφθεί ως πάτημα για να υπολογίζει κάποιος 20,21,22, τότε ΔΕΝ λαμβάνει υπόψιν την συν μία επιπλέον ημέρα που αναγράφεται πριν.

Πρόσεξε όμως την προυπόθεση που θέτει ο Ραπανάκης.

Μιλάει για εκείνη την μερική απασχόληση που κάποιος εργάζεται 8ωρο αλλά λιγότερες ημνέρες την εβδομάδα.

Τι γίνεται όμως αν κάποιος έχει η κλασικότερη περίπτωση μερικής απασχόλησης δλδ 4ωρο κάθε ημέρα;

Ο Ραπανάκης δεν τα ξαναμπερδεύει με την προυπόθεση που θέτει;

Ο Ψηλός νομίζω δεν βάζει παρόμοιους περιορισμούς.

Το +1 ισχύει ανεξάρτητα αν εργάζεται κάποιος 2 ή 3 ή 4 ή 5 ή 6 ή 7 ώρες την ημέρα και όταν εργάζεται τουλάχιστον 3 ημέρες την εβδομάδα.

(λέω και ξεκινώ από τις 2 ώρες για να καλύψω τα 9,65 της τεκμαρτής ανά ημέρα)

Βλέπω, λοιπόν μία ασυμφωνεία μεταξύ Ρεπανάκη και Ψηλού στην παραπάνω παράθεση.

Τί άποψη έχεις;

[ΑΛΕΚΟΣ 307]

Μία πρόχειρη μορφή ερώτησης θα ήταν η παρακάτω. Αναμένω βελτιωτικές προτάσεις.

Παρακαλώ, θα ήθελα να πληροφορηθώ, βάση ποιας διάταξης νόμου (αυτής του άρθρου 39 του Ν. 1892/90 ή της παράγρ. 3 του άρθρου 18 του ΚΑ-ΙΚΑ) υπολογίζονται οι ασφαλιστικές ημέρες στους εργαζόμενους με το σύστημα της μερικής ή της εκ περιτροπής απασχόλησης, στις παρακάτω περιπτώσεις:

1. Υπάλληλος γραφείου που εργάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη από 3 ώρες την ημέρα με αμοιβή 4,50 Ευρώ την ώρα σε επιχείρηση που εφαρμόζεται το πενθήμερο.

2. Υπάλληλος γραφείου που εργάζεται κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη από 4 ώρες την ημέρα με αμοιβή 5,00 Ευρώ την ώρα σε επιχείρηση που εφαρμόζεται το πενθήμερο.

3. Υπάλληλος γραφείου που εργάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη από 8 ώρες την ημέρα με αμοιβή 4,00 Ευρώ την ώρα σε επιχείρηση που εφαρμόζεται το πενθήμερο.

4. Ημερομίσθιος που εργάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη από 8 ώρες την ημέρα με αμοιβή 26,41*(8/6,667)=31,69 Ευρώ την ημέρα σε επιχείρηση που εφαρμόζεται το πενθήμερο.

5. Ημερομίσθιος που εργάζεται κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη από 8 ώρες την ημέρα με αμοιβή 26,41*(8/6,667)=31,69 Ευρώ την ημέρα σε επιχείρηση που εφαρμόζεται το πενθήμερο.

6. Ημερομίσθιος που εργάζεται κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη από 8 ώρες την ημέρα με αμοιβή 26,41*(8/6,667)=31,69 Ευρώ την ημέρα σε επιχείρηση που εφαρμόζεται το εξαήμερο.

[doctor 3,146]

doctor, O giorgos έγραψε:

... και είπες:

Πρόσεξε όμως την προυπόθεση που θέτει ο Ραπανάκης.

Μιλάει για εκείνη την μερική απασχόληση που κάποιος εργάζεται 8ωρο αλλά λιγότερες ημνέρες την εβδομάδα.

Τι γίνεται όμως αν κάποιος έχει η κλασικότερη περίπτωση μερικής απασχόλησης δλδ 4ωρο κάθε ημέρα;

Ο Ραπανάκης δεν τα ξαναμπερδεύει με την προυπόθεση που θέτει;

Ο Ψηλός νομίζω δεν βάζει παρόμοιους περιορισμούς.

Το +1 ισχύει ανεξάρτητα αν εργάζεται κάποιος 2 ή 3 ή 4 ή 5 ή 6 ή 7 ώρες την ημέρα και όταν εργάζεται τουλάχιστον 3 ημέρες την εβδομάδα.

(λέω και ξεκινώ από τις 2 ώρες για να καλύψω τα 9,65 της τεκμαρτής ανά ημέρα)

Βλέπω, λοιπόν μία ασυμφωνεία μεταξύ Ρεπανάκη και Ψηλού στην παραπάνω παράθεση.

Τί άποψη έχεις;

Ζητώ χίλια συγγνώμη Αλέκο και από εσένα και από τον Cel που μου έκανε και αυτός την ίδια ερώτηση, δεν το πρόσεξα αυτό που γράψατε. Όντως ο Ραπανάκης εδώ αναφέρεται για την ΕΚ ΠΕΡΙΤΡΟΠΗΣ απασχόληση, όπου είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που συζητάμε και είναι αντικείμενο άλλης συζήτησης.

Θα ήθελα αν είναι δυνατόν να ανεβάσει ο giorgos όλο το κείμενο για να δούμε ακριβώς την τοποθέτηση του κ.Ραπανάκη, ο οποίος να σημειώσω είναι πολύ καλός.

Στο Ι.Κ.Α. που ρώτησα την Παρασκευή, μου είπανε πως ΔΕΝ διαγράφουνε πια ασφαλιστικές ημέρες. Έχει κάποιος συνάδελφος πρόσφατη εμπειρία?

Isidora στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα. Το Ι.Κ.Α. απαντά σε όσους θέλει, εμένα στην ερώτησή μου σχετικά με το γιατί δεν υπάρχει το σωστό Κ.Π.Κ. για τους σερβιτόρους ΔΕΝ μου απάντησε. Αύριο θα τους στείλω ερώτηση και γι'αυτό που συζητάμε. Είμαι σίγουρος ότι ΔΕΝ θα απαντήσει πάλι.

doctor

[doctor 3,146]

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΘΕΣΕ Ο ΑΛΕΚΟΣ

Μία πρόχειρη μορφή ερώτησης θα ήταν η παρακάτω. Αναμένω βελτιωτικές προτάσεις.

Παρακαλώ, θα ήθελα να πληροφορηθώ, βάση ποιας διάταξης νόμου (αυτής του άρθρου 39 του Ν. 1892/90 ή της παράγρ. 3 του άρθρου 18 του ΚΑ-ΙΚΑ) υπολογίζονται οι ασφαλιστικές ημέρες στους εργαζόμενους με το σύστημα της μερικής ή της εκ περιτροπής απασχόλησης, στις παρακάτω περιπτώσεις:

1.Υπάλληλος γραφείου που εργάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη από 3 ώρες την ημέρα με αμοιβή 4,50 Ευρώ την ώρα σε επιχείρηση που εφαρμόζεται το πενθήμερο.

Εδώ δικαιούται 2 ασφαλιστικές ημέρες, μιας και εργάστηκε 2 ημέρες. Ακόμα και 8ωρο να εργαζόταν πάλι δύο ημέρες θα αναγνώριζε, αφού το +1 αφορά εργασία 3 και άνω ημερών.

2.Υπάλληλος γραφείου που εργάζεται κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη από 4 ώρες την ημέρα με αμοιβή 5,00 Ευρώ την ώρα σε επιχείρηση που εφαρμόζεται το πενθήμερο.

Και εδώ έχουμε διαλείπουσα μερική απασχόληση. Σύμφωνα με το Ι.Κ.Α. στην απασχόληση που δεν παρέχεται καθημερινά δεν ισχύουν οι διατάξεις του πενθημέρου. Εδώ λοιπόν θα λάβει 3 ασφαλιστικά ημερομίσθια και όχι 4 όπως ισχύει για τους πλήρως απασχολούμενους. Μην με ρωτήσετε αν διαφωνώ με το Ι.Κ.Α. , φυσικά και διαφωνώ.

Προσέξτε αδικία: 2 εργαζόμενοι προσλαμβάνονται την ίδια ημέρα (Δευτέρα), με πλήρη απασχόληση ο ένας και ο άλλος θα εργάζεται Δευτέρα,Τρίτη,Τετάρτη, 8ωρο (εκ περιτροπής). Εργάζονται λοιπόν Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη και αποχωρούν. Ο πλήρως απασχολούμενος θα λάβει 3+1=4 ασφαλιστικά ημερομίσθια και ο δεύτερος 3+0=3 ασφαλιστικά ημερομίσθια, ΑΣΧΕΤΩΣ αν εργάστηκαν τις ίδιες ημέρες και τις ίδιες ώρες!!! Αυτά μόνο το Ι.Κ.Α. μπορεί να τα κάνει.

3.Υπάλληλος γραφείου που εργάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη από 8 ώρες την ημέρα με αμοιβή 4,00 Ευρώ την ώρα σε επιχείρηση που εφαρμόζεται το πενθήμερο.

2 ασφαλιστικά ημερομίσθια, όπως στην ερώτηση 1.

4.Ημερομίσθιος που εργάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη από 8 ώρες την ημέρα με αμοιβή 26,41*(8/6,667)=31,69 Ευρώ την ημέρα σε επιχείρηση που εφαρμόζεται το πενθήμερο.

Και εδώ 2 όπως στις ερωτήσεις 1,3.

5.Ημερομίσθιος που εργάζεται κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη από 8 ώρες την ημέρα με αμοιβή 26,41*(8/6,667)=31,69 Ευρώ την ημέρα σε επιχείρηση που εφαρμόζεται το πενθήμερο.

3 σύμφωνα με το Ι.Κ.Α. (βλ. απάντηση στην ερώτηση 2).

6.Ημερομίσθιος που εργάζεται κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη από 8 ώρες την ημέρα με αμοιβή 26,41*(8/6,667)=31,69 Ευρώ την ημέρα σε επιχείρηση που εφαρμόζεται το εξαήμερο

Εδώ είναι 3 λόγω του 6ημέρου. Στο εξαήμερο έχουμε 1 ασφαλιστική ημέρα για κάθε ημέρα απασχόλησης, στην περίπτωση αυτή δεν υπάρχει φυσικά το +1.